Prolog

Podziękowania

Chciałbym wyrazić moje najgorętsze podziękowania dla Diane Simon i

Joanie   Case,   które   podjęły   się   żmudnego   zadania   spisania   z   taśm   treści
wielogodzinnego nagrania i przygotowały manuskrypt, nad którym mogłem dalej
pracować.   Jestem   im   szczególnie   zobowiązany   za   to,   że   podjęły   się   tego
zadania   z   entuzjazmem   i   wykonały   je   bez   żadnych   skarg   ani   opóźnień.   Ich
wytrwałość, poświęcenie i inteligencja, które przejawiły się przy tej i przy
innych okazjach, napełniają mnie zdumieniem i podziwem.

Chciałbym także podziękować Joanie Case i Barbarze McEnerney za pracę

redakcyjną przy wstępnych wersjach maszynopisu, przy której - podobnie, jak
to było z moimi poprzednimi książkami - wykazały się niezwykłą kompetencją i
głębokim zrozumieniem. By oddać im sprawiedliwość, muszę nadmienić, że
prosiłem je o większą niż zwykle tolerancję, ze względu na to, że książka ta
oparta jest na nagraniach na żywo, ma więc nieformalny charakter. W tekście
pozostały błędy gramatyczne i potknięcia w interpunkcji, gdyż zależało mi na
zachowaniu atmosfery panującej podczas warsztatów, włącznie z moim czasami
chaotycznym sposobem mówienia.

Wstęp do drugiego wydania amerykańskiego

Kilka dni temu dostałem list od pewnej kobiety, która właśnie skończyła

czytać tę książkę i przeprowadziła eksperymenty z przedstawionymi w niej
technikami analizy porównawczej. Napisała tak: „Pański wykładowy styl
pisania jest bardzo łatwy do przyswojenia. Pisze pan inteligentnie, ale tak,
że zrozumienie tekstu nie przerasta możliwości zwykłych ludzi”. Tym zdaniem
potwierdziła, że udało mi się osiągnąć jeden z najważniejszych celów, które
motywowały mnie do napisania tej dość niezwykłej książki. Chciałem zawrzeć w
niej wiele ważnych i dość szczegółowych informacji astrologicznych podając
je w taki sposób, by były one zrozumiałe dla ludzi stojących na wszystkich
poziomach astrologicznej wiedzy.

Przez wszystkie lata, które upłynęły od pierwszego wydania tej książki,

spotykała się ona z bardzo życzliwym odzewem. Znaczna ilość egzemplarzy
sprzedanych na całym świecie także potwierdza, że istnieje zapotrzebowanie
na książki pisane w sposób bardziej nieformalny, dynamiczny i zachęcający
niż większość suchych, dydaktycznych tomów, które w dziedzinie astrologii
dominują na rynku wydawniczym. Moja książka została nawet wyróżniona przez
klub czytelników w Niemczech, co było dla mnie przyjemną niespodzianką.

Dlatego też przygotowałem drugie, poprawione wydanie z uczuciem

satysfakcji oraz wdzięczności dla wszystkich czytelników, którzy polecają tę
książkę innym. Drugie wydanie jest w większym formacie, wydrukowane większą,
łatwiejszą w czytaniu czcionką i zawiera nowy indeks, który moim zdaniem
może okazać się bardzo pomocny w wyszukiwaniu konkretnych szczegółów na
jakiś temat, rozproszonych na ponad dwustu stronach swobodnych wyjaśnień i
dygresji.

Poza dołączeniem indeksu, za co muszę podziękować mojemu długoletniemu

wydawcy, Barbarze McEnerney, w nowej edycji wprowadzono wiele drobnych
poprawek i uaktualnień. Naturalnie teraz, z obecnej perspektywy, wyraziłbym
wiele rzeczy w inny sposób; poza tym ilość kolokwializmów i slangu w tekście
chwilami przyprawia mnie o zażenowanie. Ale chcąc zachować zasadniczy
charakter i ducha tekstu, poprawiłem tylko najbardziej rażące fragmenty.

Sonoma County, Kalifornia

Stephen Arroyo

Kwiecień 1993

Spis treści
Wstęp do drugiego wydania amerykańskiego
Wstęp
I. Zdolność jednostki do tworzenia związków

Systematyczny zarys synastrii część I
Systematyczny zarys synastrii część II
Księżyc
Powinowactwo lub jego brak
Lew, piąty dom i żywioł ognia
Siódmy dom, Saturn i Pluton
Uwagi na temat Urana i opozycji
Aspekty do Słońca i Księżyca
Dom jedenasty, ósmy i pierwszy
Pojęcie „wspólnych doświadczeń”
Pokrewne progresje i tranzyty
Tranzyty Jowisza i Saturna przez piąty i siódmy dom
Wenus i Mars w żywiołach i w znakach

II. Techniki analizy porównawczej

„Karmienie” pola energetycznego
Słońce i Księżyc
Aspekty porównawcze
Aspekty Jowisza
Aspekty pobudzające
Opozycje Słońce-Księżyc i Księżyc-Księżyc
Opozycja Słońce-Słońce
Opozycje Wenus-Wenus i Mars-Mars
Aspekty Merkurego
Wzajemny wpływ pól energetycznych
Przeprowadzanie syntezy
Przykładowa tabela danych do analizy porównawczej
Aspekty do ascendentu
Zastosowanie domów w analizie porównawczej
Dominacja pewnego typu aspektów
Synastria a karma
Domy wodne i ogniste
Ocena ludzi, a nie tylko kosmogramów
Urodzeniowe aspekty Marsa i Wenus do planet

zewnętrznych

Przykładowa analiza porównawcza

III. Zastosowanie domów w analizie porównawczej

Wpływ planet i ascendentu
Domy kątowe, następujące i upadające
Domy życia lub tożsamości
Domy relacji i związków
Domy praktyczne lub domy posiadania
Domy wrażliwości

IV. Jak zrozumieć tranzyty

Wzorzec tranzytów
Tranzyty Saturna a odpowiedzialność
Uwagi na temat poszczególnych tranzytów
Kolejne kroki w definiowaniu osobistego znaczenia tranzytów
Podstawowe rytmy i funkcje tranzytujących planet
Jowisz i Saturn w domach
Tranzyty Jowisza i Saturna przez pierwszy dom
Tranzyty Jowisza i Saturna przez drugi dom
Tranzyty Jowisza i Saturna przez trzeci dom
Powroty w cyklu Jowisza, Saturna i Marsa
Tranzyty Jowisza i Saturna przez czwarty dom
Tranzyty Jowisza i Saturna przez piąty dom
Tranzyty Jowisza i Saturna przez szósty dom
Tranzyty Jowisza i Saturna przez siódmy dom
Tranzyty Jowisza i Saturna przez ósmy i dziewiąty dom
Tranzyty Jowisza i Saturna przez dziesiąty,

jedenasty i dwunasty dom

Kilka uwag na temat tranzytów Urana
Uwagi końcowe

V. Kilka uwag na temat doradztwa astrologicznego
Tabela danych do analizy porównawczej

Wstęp

Nauka jest sztuką tworzenia zręcznych iluzji; głupcy w nie wierzą lub polemizują z nimi,
mądry człowiek zaś napawa się ich pięknem i pomysłowością, zdając sobie jednocześnie sprawę,
że są to stworzone przez ludzi zasłony, za którymi kryje się mroczna otchłań nieznanego.

Carl Gustav Jung

Powyższy cytat z Junga dobrze ilustruje mój stosunek do wszelkich prób

tłumaczenia astrologii czy też „interpretacji" rozmaitych wykorzystywanych
przez   nią   czynników.   Astrologia   jest   sztuką   tak   bardzo   indywidualną,   że
każdy człowiek musi sam sobie wypracować własne podejście do niej i sposób
wyrażania.   To   z   kolei   w   nieunikniony   sposób   prowadzi   do   olbrzymiej
różnorodności   pojęć,   teorii   i   filozofii,   które   prezentuje   się   światu   pod
wspólną   etykietką   „astrologii”.   I   rzeczywiście   często   mam   wrażenie,   że
większość z tego, co się o astrologii mówi, wiele książek i większość teorii
próbujących  ją  wyjaśniać,  prowadzi  do  kręcenia  się   w  kółko,  ale   człowiek
zawsze   pozostaje   w   jednakowej   odległości   od   środka   tego   błędnego   koła.
Inaczej   mówiąc,   często   wydaje   mi   się,   że   esencji   astrologii   nie   da   się
wyrazić w słowach; bardziej przypomina ona muzykę sfer niebieskich. Można
mieć   co   najwyżej   nadzieję,   że   uda   się   wzbudzić   w   czytelniku   zaufanie   do
własnych odczuć, wskazać mu drogę rozwoju, na której nauczy się on polegać
na osobistych spostrzeżeniach i doświadczeniach, chwytać przypływy intuicji
i od czasu do czasu przelotnie dostrzeże ową transcendentną esencję.

Próbowałem to uczynić w moich poprzednich kilku książkach i reakcja

czytelników wskazuje na to, że przynajmniej po części odniosłem sukces. Cele
tej książki w dużym stopniu pokrywają się z celami moich wcześniejszych
prac, ale podejście i sposób przekazu są tu zupełnie inne. Przede wszystkim,
w odróżnieniu od innych moich książek, ta nie została napisana. Z wyjątkiem
dwóch krótkich rozdziałów, które pierwotnie powstały jako artykuły, składa
się ona z notatek z trzech serii warsztatów, toteż jest to raczej zbiór
pojedynczych informacji, nie zaś systematyczny, uporządkowany traktat.

Jednym z powodów, dla których zdecydowałem się opublikować te luźne

notatki, jest to, że moim zdaniem ludzie zajnujący się astrologią powinni
się nauczyć cieszyć się nią. Nie wszystkie prawdy odkrywa się przez
teoretyczną, logiczną czy statystyczną analizę. Czasami warto się skupić na
żywych koncepcjach i trochę nimi pobawić. Takie podejście może przynieść
studentom astrologii więcej korzyści niż systematyczne, suche wywody, które
usiłują być głębokie i znaczące.

W moich poprzednich książkach niektóre zagadnienia zostały omówione o

wiele   bardziej   szczegółowo.   Z   drugiej   strony   jednak   te   notatki   dają
dodatkową   perspektywę,   która   podobała   się   wielu   czytelnikom   maszynopisu.
Choć   ja   sam   wolę   pisać   w   sposób   uporządkowany,   dokładnie   omawiając
poszczególne  zagadnienia,  ludzie, których  osądowi ufam,  zachęcali mnie do
opublikowania tego materiału, szczególnie, że już tylko z rzadka prowadzę
wykłady  i   warsztaty.   Po   prostu   nie  jestem  w   stanie   przyjmować   większości
zaproszeń do występów publicznych, jakie otrzymuję. Dlatego też ta książka
ma zastąpić czytelnikowi bezpośrednie uczestnictwo w warsztatach, a jej cena
jest   o   wiele   niższa   niż   koszt   udziału   w   jednym   choćby   bezpośrednim
spotkaniu. Czytelnik przynajmniej częściowo powinien tu odnaleźć atmosferę
wykładu na żywo i mam nadzieję, że ci, którzy znają moje inne książki, nie
będą zbyt zaskoczeni luźną, mniej szczegółową naturą tej pracy.

Chciałbym dodać jeszcze kilka wyjaśnień dotyczących tej książki oraz

zajęć, z których pochodzą notatki. Były one bezpośrednie, dość nieformalne i
często   zabawne   (choć   większość   humoru,   niestety,   ginie   w   druku).   Prawie
wszystkie   osoby   biorące   udział   w   tych   warsztatach   przychodziły   na   moje
zajęcia   przez   dłuższy   czas.   To,   że   znaliśmy   się   i   czuliśmy   się   ze   sobą
swobodnie, pozwalało na stworzenie luźnej, spontanicznej atmosfery oraz na
większą   szczerość   wypowiedzi,   niż   byłoby   to   możliwe   podczas   oficjalnego
wykładu  dla   zupełnie   obcych   ludzi.   Pytania  i   komentarze   z  widowni   często
były   zaskakujące,   ale   wielu   studentów   mówiło   mi,   że   takie   dygresje   i
przykłady z osobistych doświadczeń często dają zrozumienie, jakie niełatwo
jest   osiągnąć   przez   czytanie   książek.   Czasami   przez   spontaniczny   ton   lub
gest   można   wyrazić   coś,   czego   nie   da   się   ująć   w   słowach.   Próbowałem
uwypuklić takie niuanse przy edycji notatek, ale od czasu do czasu niektóre
subtelności   znikały.   Ogólnie   rzecz   biorąc,   daliśmy   spontaniczności
pierwszeństwo   nad   gramatyką   i   interpunkcją.   Warsztaty   były   prowadzone
językiem   potocznym   i   taka   też   jest   książka.   Dokonałem   w   niej   pewnych
poprawek, ale nie próbowałem radykalnie zmieniać charakteru notatek.

Ponieważ celem warsztatów jest omówienie wielu tematów w krótkim

czasie,  czytelnik   powinien   zrozumieć,   że   mówi   się  inaczej   niż  się   pisze.
Dlatego  też   niektóre   z  moich   wypowiedzi   mogą   się  wydawać   zbyt   gwałtowne,
szorstkie   lub   jednostronne.   Ale   gdy   mówię   coś   konkretnie   o   jakimś
astrologicznym   czynniku,   nie   jest   to   próba   osądu   ludzi,   w   których
kosmogramach   ten   czynnik   występuje.   Nie   należy   uważać   go   za   „dobry”   czy
„zły”.   Omawiam   po   prostu   pewne   cechy,   które   często   spotykałem   w   mojej
poraktyce astrologicznej, i nazywam rzeczy po imieniu, żeby słuchacze dobrze

mnie zrozumieli. Chociaż takie uproszczenia mają swoje wady, jest to jednak
szybsza,   lepsza   i   bardziej   interesująca   dla   słuchaczy   metoda   niż   nie
kończące   się   racjonalizacje,   powtarzanie   wciąż   tych   samych   określeń   i
nadmiernie   abstrakcyjne   teorie,   które   nie   budzą   żadnego   oddźwięku   u
większości słuchaczy.

Ponad połowa materiału w tej książce dotyczy związków i wzajemnego

dopasowania dwóch osób. Zaczęcam czytelnika, by podczas czytania trzech
pierwszych części tej książki odwoływał się często do Systematycznego zarysu
synastrii zamieszczonego w części I. Ten zarys rozdawałem słuchaczom podczas
warsztatów. Daje on pewne pojęcie o porządku i strukturze warsztatów, które
w innym wypadku mogłyby nie być oczywiste.

Wiele osób pytało mnie, kiedy ukaże się moja najnowsza książka, Person-

to-Person Astrology, której wydanie zapowiadane było już przed kilku laty. W
ciągu tego czasu kilkakrotnie z żalem zmieniałem całą koncepcję tej książki.
To, oraz natłok zajęć, który nie pozwala mi się przez dłuższy czas skupić na
napisaniu dużego tekstu, opóźniło jej publikację. Jednak mam wrażenie, że
gdy wreszcie Person-to-Person Astrology zostanie wydana, w ostatecznej
postaci okaże się ona bardziej uporządkowanym uzupełnieniem do
swobodniejszych Cykli życia i związków międzyludzkich.

I. ZDOLNOŚĆ JEDNOSTKI DO TWORZENIA ZWIĄZKÓW

Rozpoczynamy niniejszym pierwszy z dwóch cykli zajęć poświęconych

związkom międzyludzkim. W części pierwszej zajmiemy się przede wszystkim
indywidualnym kosmogramem urodzeniowym. Omówimy zagadnienia związane z
urodzeniowym położeniem Księżyca, Marsa i Wenus w kosmogramie każdego z nas,
a także innych osób, oraz różne inne czynniki, które mają zastosowanie przy
analizie związków - takie, jak na przykład siódmy dom.

Jest całe mnóstwo rzeczy, które można zmieścić w tej tematyce. Nasz

program jest następujący: część pierwsza, rozpoczęta dzisiejszym spotkaniem,
będzie dotyczyła przede wszystkim indywidualnego kosmogramu, ale przy okazji
wspomnimy też o kilku sprawach związanych z analizą porównawczą. W części
drugiej, czyli podczas następnych warsztatów, zajmiemy się właściwą techniką
analizy porównawczej, które pod wieloma względami jest bardziej
skomplikowana od interpretacji kosmogramu urodzeniowego, gdyż tu mamy do
zbadania dwa zestawy elementów.

W programie zajęć

, który otrzymaliście, na jednej stronie zebrane są

wszystkie najważniejsze czynniki, które można (a właściwie należy) uważnie
zbadać, gdy analizujemy potencjał jakiejś osoby do tworzenia związków i
istnienia w nich, a także wzajemne dopasowanie ludzi pod różnymi względami,
czym zajmuje się synastria i o czym będziemy mówić podczas następnego
spotkania.

Moja ulubiona książka o astrologii porównawczej (właściwie nie zajmuje

się ona analizą indywidualnego kosmogramu, ale jest bardzo dobra, jeśli
chodzi o synastrię) to wydana przed wielu laty niewielka broszura autorstwa
Lois H. Sargent

. Jest to jedna z najtańszych, a przy tym chyba najlepsza

pozycja na temat astrologii porównawczej. Niewiele jest książek szczegółowo
omawiających indywidualne potrzeby człowieka w związkach. Jedna z nich to
The Cosmic Marriage Elizabeth Ebertin; jest tam trochę na temat
indywidualnego kosmogramu. Astrological Compatibility Palmera omawia Marsa i
Wenus w znakach zodiaku; chyba jest to najbardziej wyczerpujące omówienie
tych planet. Nie zgadzam się ze wszystkimi stwierdzeniami zawartymi w tej
książce, ale z pewnością można się z niej wiele nauczyć.

Najpierw zajmiemy się analizą indywidualnego horoskopu, bo zanim

przejdziemy do porównania - ludzie zawsze dopytują się: „czy pasujemy do

Program, który otrzymali uczestnicy zajęć, zamieszczony jest po tym rozdziale.

Mowa o książce Lois Sargent How to Handle Your Human Relations, wydanej przez

Amerykańską Federację Astrologów (AFA).

siebie z George’em, czy pasujemy do siebie z Mary”, i tak dalej - najpierw
należy się przyjrzeć kosmogramom poszczególnych osób, bo może się okazać, że
mamy   do   czynienia   z   człowiekiem,   do   którego   nikt   nie   pasuje.   Mówiąc
konkretniej, chodzi o to, że może to być osoba, z którą bardzo ciężko jest
wytrzymać,   ogromnie   wymagająca,   albo   niezbyt   wrażliwa,   czasami   nawet
okrutna,   czy   jeszcze   coś   innego...   Dlatego   najpierw   należy   się   zająć
indywidualnymi   horoskopami.   Bardzo   często   zdarzało   się,   że   sporządzałem
analizę porównawczą albo umawiałem się z kimś, kto prosił o taką analizę, a
kiedy spotykałem się z tą osobą, patrzyłem na indywidualny kosmogram i przez
większość czasu powtarzałem, że ten człowiek ma kłopoty we wszystkich swoich
kontaktach   z   ludźmi.   Toteż   dopasowanie   dwojga   ludzi   do   siebie   nie   jest
jedynym   problemem;   ważne   jest   także   to,   czy   dany   człowiek   potrafi   w
jakikolwiek   sposób   współgrać   z   innymi,   dostroić   się   do   harmonijnego
przepływu   energii,   jeśli   natrafi   na   taką   możliwość;   czy   jest   w   stanie
utworzyć więź z kimś, z kim ma harmonijne połączenia w horoskopie?

Systematyczny zarys synastrii

Część I

1. Zdolność jednostki do tworzenia związków
a)   Ogólna   analiza   indywidualnych   kosmogramów   przeprowadzona   pod   kątem
podstawowych  potrzeb,  pragnień  i orientacji każdej z  osób; „powinowactwo”
lub   jego   brak;   ogólne   dostrojenie   każdego   człowieka   do   różnych   rodzajów
energii;   jakie   wibracje   i   cechy   znaków,   domów   i   ścisłych   aspektów
„zabarwiają” czy „tonizują” planety osobiste.
b)   Zdolność   do   tworzenia   bliskich   związków   i   elementy   indywidualnego
kosmogramu, które o niej mówią: siódmy dom, aspekty Słońca (szczególnie u
kobiet) i Księżyca (szczególnie u mężczyzn), znak i aspekty Wenus - czego
każda z osób szuka w bliskich związkach, małżeństwie, miłości itd.
c)   Potrzeby   i  orientacja  emocjonalna   i  seksualna;  znaki   i  aspekty   Marsa,
Wenus i Księżyca; należy zwrócić uwagę na ogólne zrównoważenie żywiołów w
kosmogramie, które pokazuje, jakie są korzenie danej osobowości.
d) Analiza wszystkich istotnych w tej kwestii domów, szczególnie siódmego,
piątego, jedenastego, ósmego, pierwszego oraz domu odpowiadającego znakowi
Słońca.
e)   Badanie   wszystkich   ścisłych   tranzytów   i   progresji,   które   mogą   mieć
związek   z   ważnymi   etapami   rozwoju,   powstaniem   nowej   świadomości   potrzeb
indywidualnych albo nowymi sposobami wyrażania siebie.
f)   Szczególną   uwagę   należy   zwrócić   na   wszystko,   co   może   wskazywać   na
„wspólnotę   doświadczeń”   -   to   znaczy   na   wszystkie   aspekty   porównawcze   w
granicach 2

, gdyż tworzące je planety będą równocześnie uaktywniane przez

tranzyty.

Systematyczny zarys synastrii

Część II

2. Techniki analizy porównawczej
a) Jak będą na siebie wpływały pola energetyczne danych dwóch osób? Spójrz
najpierw na wszystkie ścisłe aspekty porównawcze (tzn. aspekty między
kosmogramami nie przekraczające 4

dokładności). Jak ci ludzie będą się

wzajemnie „karmić”?
b)   Następnie   przyjrzyj   się   ogólniejszym   połączeniom,   utworzonym   przez
harmonię   lub   niezgodność   żywiołów,   w   których   znajdują   się   poszczególne
planety   (pokazuje   to   ogólne   tło   energetyczne   związku).   Szczególną   uwagę
zwróć   na   harmonię   lub   jej   brak   między   Słońcami,   Księżycami   i   Merkurymi
obydwu   osób,   a   także   na   relacje   Wenus/Wenus,   Mars/Mars,   Wenus/Mars,
Wenus/Księżyc i Słońce/Mars.
c) Zapamiętaj, że każdy ścisły aspekt, w którym bierze udział co najmniej
jedna   osobista   planeta,   ascendent   lub   descendent   którejś   z   osób,   jest
niezmiernie ważny!
d) Każda koniunkcja ascendentu, descendentu, a także władców pierwszego i
siódmego   domu   jednej   z   osób   z   planetą   drugiej   osoby   będzie   ważnym
wskaźnikiem   ogólnego   zabarwienia   związku   w   dłuższej   perspektywie   (chociaż
należy pamiętać, że to zabarwienie energetyczne w miarę upływu czasu może
ulegać zmianie, a także wyrażać się w tym samym związku na wiele różnych
sposobów).
e)   W   następnej   kolejności   postaw   planety   jednej   osoby   na   odpowiednich
stopniach   zodiaku   w   kosmogramie   drugiej   i   sprawdź,   które   domy   obydwu
kosmogramów zostają przy tym uaktywnione. Szczególnie istotne będą domy, w
których znajdą się Słońce, Księżyc i ascendent drugiej osoby (a także ich
władcy). Domy, na które przypadają trzy planety zewnętrzne, zazwyczaj nie
odgrywają większej roli, chyba że któraś z nich tworzy ścisłą koniunkcję z
planetą   lub   osią   drugiej   osoby   albo   jeśli   ludzie   znacznie   różnią   się
wiekiem.
f)

Każdy aspekt porównawczy, który powtarza się dwukrotnie, zawsze

wskazuje na dominujący w danym związku rodzaj wymiany energetycznej.
Niektórzy nazywają to „podwójnym nelsonem”. (Przykład: Księżyc A znajduje
się w koniunkcji z Jowiszem B, a Księżyc B tworzy trygon do Jowisza A).
g) Podobnie, jeśli jakaś jedna planeta tworzy wiele aspektów podobnego typu
(na przykład wiele harmonijnych aspektów Jowisza jednej z osób), generowana
w ten sposób energia wpłynie na charakter całego związku.
h) Po przyjrzeniu się wszystkim najważniejszym czynnikom zastanów się, jakie

Księżyc

Myślę, że na początek zajmiemy się Księżycem, a potem porozmawiamy o

Wenus   i   Marsie,   gdyż   na   te   planety   będziemy   potrzebowali   więcej   czasu.
Oczywiście   należy   zwracać   uwagę   na   wszystkie   elementy,   ale   spróbuję   tu
wyróżnić kilka ważnych szczegółów. Znak, w którym znajduje się nasz Księżyc,
określa   pewien   nastrój,   ton   czy   wibrację,   do   której   jesteśmy   naturalnie
dostrojeni przez całe życie, ma więc oczywiście wiele wspólnego z naszymi
potrzebami   domowymi.   Inaczej   mówiąc,   pokazuje,   z   jakiego   rodzaju   osobą
chcielibyśmy mieszkać pod jednym dachem, co pragniemy swobodnie wyrażać i w
jaki sposób się zachowywać. Jeśli mamy Księżyc w bardzo niezależnym znaku,
na przykład w Baranie, Wodniku, Strzelcu czy Bliźniętach, to nie będziemy
pragnąć takiego modelu życia rodzinnego, który by nas ograniczał, w którym
partner zanadto przycinałby nam skrzydła albo kazał siedzieć w domu; mamy
potrzebę   wolności   i   niezależności.   Oczywiście   znak   Księżyca   u   mężczyzn
szczególnie mocno wiąże się z typem partnerki, z którą czuliby się dobrze.

Księżyc ma ścisły związek z potrzebą spokoju i bezpieczeństwa,

wewnętrznym   dobrym   samopoczuciem,   z   tym,   jak   się   czujemy   w   najbliższym
otoczeniu, co wydaje się nam przyjemne i naturalne. Znam pewnego mężczyznę -
teraz  ma  około   sześćdziesiątki  -   który  ma  Księżyc   w  Koziorożcu;   wcześnie
odszedł na emeryturę i mniej więcej od pięćdziesiątego roku życia zaczął się
dobrze czuć z zachowaniem, które można by nazwać koziorożcowatym. Odpowiada
mu   bycie   starszym   człowiekiem.   Kultywuje   proces   własnego   starzenia.   W
gruncie rzeczy nie jest taki stary i cieszy się doskonałym zdrowiem. Cechuje
go   wielki   umiar   -   pali   dwa   papierosy   dziennie,   wypija   dwa   piwa   i   to
wszystko. Nigdy nie zachowuje się nierozsądnie i prawdopodobnie dożyje stu
lat, ale kultywuje swoją starość. Mając Księżyc w Koziorożcu naprawdę dobrze
czuje się w roli Koziorożca, niezależnie od znaku Słońca. Oczywiście, jeśli
chcemy   sprawdzić,   czy   łatwo   mu   przychodzi   odgrywanie   tej   roli,   należy
przyjrzeć   się   aspektom   Księżyca.   Jedno   z   moich   ulubionych   praw
astrologicznych mówi, że znak, w którym znajduje się planeta, symbolizuje
nasze   popędy   i   potrzeby   -   co   pragniemy   wyrażać   i   jakie   nasze   potrzeby
domagają się zaspokojenia. Czyli wszyscy, którzy mają, powiedzmy, Księżyc w
Koziorożcu, odczuwają te same podstawowe, archetypowe potrzeby.

P: A jak ten człowiek radzi sobie z tym, że nie pracuje?
O: Czuje się dobrze w roli emeryta. Kręci się dokoła domu i to mu

bardzo odpowiada, uwielbia to.

Gdy już znamy położenie planet w znakach, możemy popatrzeć na dowolny

kosmogram i na tej tylko podstawie określić najważniejsze popędy,

najważniejsze potrzeby człowieka. Bardzo ważne są tu aspekty, bo pokazują
one, w jaki sposób dana osoba pragnie wyrażać te potrzeby albo radzi sobie z
popędami, na ile łatwo i swobodnie jej to przychodzi. Na przykład, jeśli
ktoś ma Księżyc w Koziorożcu, to chce - świadomie czy nie, to zupełnie
nieistotne - grać pewne koziorożcowe role, wpasować się w koziorożcowe formy
czy styl życia, mieć dość konserwatywną, a w każdym razie bardzo bezpieczną,
sytuację domową. Księżyc w Koziorożcu zawsze jest bardzo mocno zorientowany
na bezpieczeństwo, podobnie jak Księżyc w Raku i w Skorpionie.

P: Czy to prawda, co się czasem mówi, że Księżyc w Koziorożcu oznacza

mniej więcej to samo, co Słońce w Koziorożcu i że Koziorożce są stare, kiedy
są młode, a młode, kiedy są stare?

O: Tak, przekonałem się, że najczęściej to prawda. Chyba widziałem

kilka wyjątków, ale ta zasada sprawdza się dla większości ludzi, którzy mają
Słońce, Księżyc, a także ascendent w Koziorożcu. Ale nie w każdym przypadku;
jeśli na przykład ktoś ma sześć planet w Bliźniętach, które są niesłychanie
młodzieńczym znakiem, to cechy Koziorożca u takiego człowieka raczej nie
będą bardzo oczywiste. Będą istniały, ale nie będzie ich widać na pierwszy
rzut oka.

W każdym razie aspekty pokazują główny wątek wielkiego dramatu życia

człowieka;   pokazują   wszystkie   jego   niuanse,   mówią   o   tym,   jak   próbujemy
zaspokajać   własne   potrzeby   i   wyrażać   popędy.   Powiedzmy   więc,   że   ktoś   ma
Księżyc w Koziorożcu, albo nawet w jakimkolwiek innym znaku, ale połączony z
Saturnem dynamicznym aspektem - koniunkcją, kwadratem albo opozycją; w takim
przypadku otrzymujemy bardzo saturniczny Księżyc. Można powiedzieć, że jest
to Księżyc zabarwiony Koziorożcem i/lub Saturnem. Jeśli Księżyc w Koziorożcu
dodatkowo tworzy aspekt do Saturna, to można powiedzieć, że jest to Księżyc
podwójnie naznaczony Saturnem; wówczas potrzeba wewnętrznego bezpieczeństwa
i   spokoju   będzie   bardzo   mocno   powiązana   z   saturnowymi   wibracjami:
zewnętrznym bezpieczeństwem, autorytetem, pozycją w świecie czy jakąś inną
cechą Saturna lub Koziorożca. Każdy, kto ma Księżyc w ścisłym aspekcie do
Saturna, szczególnie w aspekcie dynamicznym, traktuje życie i siebie samego
bardzo   poważnie.   Tacy   ludzie   bardzo   poważnie   traktują   małżeństwo,
partnerstwo, wszelkie związki. Każdy mężczyzna z Księżycem w Koziorożcu lub
aspektowanym   przez   Saturna   (u   osób   z   jednym   i   z   drugim   uwidoczni   się   to
szczególnie   wyraźnie)   będzie   traktował   swoją   żonę   bardzo   poważnie   i   może
nawet  stać  się   przewrażliwiony  na  jej   punkcie.   Przy   aspektach  Słońca  lub
Księżyca do Saturna człowiek jest ogólnie przewrażliwiony, bierze wszystko
do   siebie;   zazwyczaj   nie   ma   przy   tym   racji.   Pojawia   się   tendencja   do

negatywizmu, oczywista przy wpływach Koziorożca i Saturna, skłonność do
negatywnych reakcji, szczególnie, jeśli Księżyc jest aspektowany przez
Saturna lub położony w Koziorożcu. Ale chyba trochę odszedłem od tematu...

Księżyc symbolizuje naszą potrzebę bezpieczeństwa i opieki. Księżyc

oczywiście jest władcą Raka i każdy z nas w pewnym stopniu potrzebuje
opieki. Ale jeśli mamy Księżyc w Strzelcu, to wrażenia opieki dostarczy nam
ktoś, kto ni stąd, ni zowąd zawoła: „Wybierzmy się do Yosemite!”, po czym
wskoczy do samochodu i zawiezie nas do Yosemite. Wówczas będziemy czuli, że
ta osoba troszczy się o nas. Z kolei przy Księżycu położonym w Raku,
Skorpionie lub w Rybach poczujemy o wiele większą przyjemność, jeśli ktoś
zapyta: „Może chciałbyś, żeby ci pomasować plecy i zrobić filiżankę ziołowej
herbaty?” - rozumiecie, zrobi coś, co przemówi do nas emocjonalnie. Każdy
potrzebuje jakiejś formy opieki.

Można nawet wyznaczyć graficznie coś w rodzaju cyklu życiowego, przez

który wszyscy przechodzimy. Zdarzają się w nim okresy regresu; każdy z nas
od   czasu   do   czasu   przechodzi   przez   etap   przyśpieszonego   wzrostu,   potem
pozostaje przez jakiś czas na tym samym poziomie, a czasem na chwilę popada
w regres, szczególnie podczas okresów intensywnego rozwoju. Wszystko wydaje
się   wówczas   płynne,   toteż   wracamy   do   tego,   co   daje   nam   poczucie
bezpieczeństwa. Szczególnie odnosi się to do okresów życia, gdy w tranzytach
i w progresjach przechodzimy przez cykle uranowe, neptunowe i plutonowe - są
to okresy olbrzymich zmian, pod wpływem których człowiek staje się bardzo
niepewny,   zawieszony   w   próżni   i   pozbawiony   środka   ciężkości,   ogarnia   go
zamęt, nie potrafi stanąć mocno na ziemi, bo pod wpływem zewnętrznych planet
całe jego ciało wibruje, i zastanawia się: „O kurcze, dokąd ja zmierzam?”
Wtedy często próbujemy wrócić do starszych wzorów zachowania albo odnaleźć
poczucie ugruntowania, bezpieczeństwa i opieki u drugiej osoby.

Obserwowałem coś takiego w zeszłym tygodniu. Mój syn ma teraz opozycję

tranzytowego Plutona do urodzeniowego Księżyca. Księżyc oczywiście ma bardzo
wiele   wspólnego   z   wczesnym   dzieciństwem,   poczuciem   bezpieczeństwa   i   tak
dalej, Pluton zaś wyciąga wszystko na wierzch; gdy tworzy tranzytowy aspekt
do jakiejś planety urodzeniowej, transformuje ją i wyciąga na powierzchnię
starą   jej   treść,   którą   należy   zmienić   albo   wyeliminować.   Często   jednak,
zanim   przystąpimy   do   eliminacji   starej   treści,   najpierw   należy   do   niej
wrócić. Czasami przypomina to zejście w głębię podczas cyklu Plutona. Mój
syn   przechodzi   ostatnio   ciekawy   regres.   Do   tej   pory   rozwijał   się   mniej
więcej w równym tempie, miał dużo pewności siebie i zaufania do świata i nie
trzymał się niczego kurczowo. Ostatnio to się zmieniło, zaczął też trochę

chorować. Tym z was, którzy mają dzieci, może się przydać informacja, jeśli
jeszcze o tym nie wiecie, że w Księżyc w kosmogramie dziecka mówi bardzo
dużo o zdrowiu i jeśli tranzytowy Saturn, Mars, Pluton, Neptun albo Uran
tworzą   do   niego   trudne   aspekty,   mogą   się   pojawić   jakieś   problemy   ze
zdrowiem. W każdym przypadku wygląda to inaczej. Aspekty Marsa do Księżyca
często   łączą   się   z   gorączką;   Pluton   wywołuje   erupcje.   Mój   syn   ostatnio
dostał wysypki, chociaż nigdy wcześniej nie miał żadnych kłopotów ze skórą
(ma   trzy   i   pół   roku);   pojawiła   się   więc   wysypka,   a   poza   tym   zaczął   się
zachowywać w regresywny sposób, na przykład kilka razy zmoczył spodnie.

Wczoraj wieczorem wrzucił szczoteczkę do zębów do umywalki. Wyciągnął

korek i po prostu wrzucił ją do środka; wiecie, że Pluton rządzi odpływami,
całą kanalizacją, wszystkimi kanałami, które służą do oczyszczania. (A jeśli
w to nie wierzycie, to opowiem wam, co słyszałem ostatniego lata. Pewnego
mężczyznę zapytano: „Co ci się przydarzyło, kiedy miałeś około dwóch lat, bo
wtedy   Pluton   przechodził   przez   twoje   MC?”   Ten   człowiek   zastanowił   się   i
odpowiedział:   „A   tak,   wpadłem   do   studzienki   kanalizacyjnej!”)   Nie
uwierzylibyście, jaka była reakcja chłopca, gdy szczoteczka wpadła do rury.
Był załamany i zaczął płakać: „Och, moja szczoteczka!” Ta szczoteczka była
dla niego symbolem bezpieczeństwa. Na szczęście znalazłem cienkie szczypce i
udało   mi   się   wyciągnąć   tę   szczoteczkę.   Dziecko   było   jak   nowo   narodzone,
jednocześnie   śmiało   się   i   płakało,   uszczęśliwione,   że   wyciągnąłem   jego
szczoteczkę z głębi. Może to zabawny przykład, ale dla mnie to wydarzenie
było   bardzo   symboliczne,   pokazywało,   co   się   dzieje   z   człowiekiem,   który
przechodzi   przez   trudny   aspekt   Plutona.   Mój   syn   zaczął   także   bardziej
trzymać się matki; dotychczas był bardzo niezależny - ma Jowisza w Wodniku w
pierwszym domu, silne Bliźnięta, Księżyc w Baranie; przy tym aspekcie jednak
popadł w regres i wszedł w bardziej księżycowe, zależne role.

Widzimy więc, że aspekty Księżyca są bardzo ważne. Wszystkie książki na

temat   astrologii   nadmiernie   podkreślają   znak   Słońca,   a   zbyt   mało   uwagi
poświęcają znakowi Księżyca. Dla mnie znak Księżyca pokazuje między innymi
to, jaki sposób ekspresji i styl życia daje człowiekowi poczucie swobody i
naturalności, wrażenie „to właśnie jestem ja, teraz czuję się u siebie, taki
właśnie powinienem być, tak właśnie powinienem żyć". Ale jeśli mamy trudne
aspekty   do   Księżyca,   to   może   się   okazać,   że   życie   w   taki   sposób   nie
przychodzi nam łatwo, albo możemy czuć przymus, by starać się tak żyć, i
pracować nad tym. Jeśli Księżyc odbiera trudne aspekty, to możemy przydawać
nadmierne znaczenie cechom jego znaku, bo mamy wrażenie, że musimy się tu
jakoś   dostosować.   Nie   znam   lepszego   słowa   niż   „dostosowanie”   do   opisu

kwadratury. Nie jest to „zły” aspekt; pokazuje po prostu, gdzie musimy
wprowadzić jakieś poprawki w naszej osobowości i życiu.

Astrolog Richard Ideman uważa, że Księżyc - może nie u każdego

człowieka, ale u większości - ściśle łączy się z tym, co nazywamy miłością.
Wiecie, że są różne rodzaje miłości; miłość wenusjańska, miłość neptunowa,
także miłość księżycowa; zdecydowanie istnieje miłość słoneczna, taka jak u
Lwa, która polega na wspieraniu innych i dodawaniu im witalności. Dla wielu
ludzi, a szczególnie dla mężczyzn, Księżyc łączy się z poczuciem doznawania
troski i matczynej opieki ze strony jakiejś kobiety. Drogie panie, czy
Księżyc w waszych kosmogramach mówi coś o tym, czy czujecie się kochane, czy
nie? Kto może powiedzieć coś na ten temat? Wydaje mi się, że jeśli chodzi o
mężczyzn, zdecydowanie jest to prawda.

Głos z sali: Mam Księżyc w Koziorożcu. Saturn kojarzy mi się z cechami

ojcowskimi. Wiele cech, które określam jako „pozytywne cechy ojca”, jest dla
mnie bardzo ważnych, w pewien sposób są to wymagania, którym czuję się
zobowiązana sprostać, ale jednocześnie dają mi wsparcie, zachętę typu
„potrafisz to zrobić”...

Owszem, ja także znam pewną kobietę z Księżycem w Koziorożcu, ma ona

jednak Słońce w Raku, w koniunkcji z Uranem, co mocno aktywizuje opozycję
Rak-Koziorożec. Obydwa te znaki w bardzo dużym stopniu zorientowane są na
bezpieczeństwo; są to znaki rodziców, matki i ojca, i obydwa łączą się z
przeszłością, z bezpieczeństwem przeszłości. Ale jest tam także Uran. Ta
kobieta wybiera sobie na partnerów mężczyzn w nieco ojcowskim typie, którzy
się nią opiekują, ale jej Uran nie może tego znieść. Próbuje utrzymać te
związki, ale od czasu do czasu wymyka się na weekend z kimś innym albo robi
coś innego, by wykorzystać energię Urana. Uran zawsze pragnie podniecenia,
zmiany.

P: A co z aspektami między Neptunem a Księżycem? Jaki one mają wpływ?
O: W odniesieniu do związków ten wpływ będzie nieco inny u mężczyzn, a

inny u kobiet. Generalnie u każdego człowieka takie aspekty mogą wskazywać
na   pewną   tendencję   do   eskapizmu.   Ale   także   świadczą   o   olbrzymiej
wrażliwości, intuicji, bogatej wyobraźni i mocno romantycznej naturze - i
Księżyc, i Neptun zawsze są trochę romantyczne. Może to być osoba w typie
artystycznym,   obdarzona   wielką   siłą   wyobraźni.   Z   kolei   w   związkach   takie
aspekty   mogą   dawać   wrażenie   oderwania   od   ziemi,   szczególnie   w   horoskopie
mężczyzny w odniesieniu do najważniejszej kobiety jego życia albo do matki -
coś pozostaje niejasne, w zawieszeniu, zawsze jest coś, co powoduje, że ten
człowiek czuje się trochę niepewnie, nieswojo, coś, czego chciałby uniknąć

albo przed czym uciec. Często gdy tranzytujący Neptun tworzy koniunkcję,
kwadrat albo opozycję do Księżyca mężczyzny, ten wchodzi w okres trwający
około półtora roku, kiedy - jeśli jest żonaty - małżeństwo zaczyna się
rozpływać, a on sam ma ochotę wyrwać się z niego, uciec...

Głos z sali: Okres mgły.
Tak, w tym czasie mężczyzna nie potrafi odnosić się do swojej żony w

realistyczny   sposób,   bo   projektuje   na   nią   całe   mnóstwo   różnych   rzeczy.
Neptun to zawsze marzenia, pozytywne i negatywne. Ale oczywiście koniunkcje,
kwadraty   i   opozycje   Neptuna   (do   różnych   planet)   to   najlepsze   aspekty   do
rozwoju duchowego, jakich można sobie zażyczyć, bo dają one silne pragnienie
wyjścia   poza   codzienność,   oderwania   się   od   przyziemnych   życiowych   spraw.
Człowiek próbuje wtedy jakoś uciec. Oczywiście można uciekać przez alkohol,
narkotyki   i   mgłę,   ale   także   przez   medytację,   rozwój   duchowy,   służbę
ludzkości czy coś innego...

P: Jakie skutki przyniesie tranzyt Neptuna przez kosmogram mężczyzny,

jeśli utworzy on kolejno koniunkcję do Księżyca, kwadrat do Neptuna
urodzeniowego, a potem opozycję do Merkurego, przy czym wszystkie te trzy
planety tworzą półkrzyż?

O: To pytanie wymaga obszernej odpowiedzi. Nie mamy tyle czasu. Muszę

jednak powiedzieć, że im bardziej zagłębiam się w astrologię, tym bardziej
przestaję  oddzielać   od   siebie   różne  wpływy,   jak  to  robiłem   kiedyś.  Jeśli
Neptun uderza w kilka planet jednocześnie, oznacza to, że w życiu takiej
osoby zaczyna dominować pewnego rodzaju neptunowa wibracja. Skupi się ona na
obszarze życia wyznaczonym przez aspektowaną planetę, a do pewnego stopnia
także przez dom. W gruncie rzeczy astrologia jest bardzo prosta: składa się
z   dwunastu   głównych   zasad   i   gdy   się   je   zrozumie,   można   upraszczać   i
syntetyzować. Powiedzmy, że Neptun coś aspektuje; wiemy od razu, że w życiu
takiej   osoby,   w   jej   świadomości   pojawia   się   pewnego   rodzaju   neptunowa
wibracja;   człowiek   zaczyna   odczuwać   niezadowolenie,   nawet   jeśli   nie   jest
tego   w   pełni   świadomy   albo   nie   potrafi   nazwać   swoich   uczuć.   Neptun   to
przecież planeta boskiego niezadowolenia.

Ale wracając do związków, przy takiej wymianie energetycznej między

Księżycem a Neptunem - powiedzmy, że Neptun aspektuje Księżyc jakiegoś
mężczyzny, wtedy może on się ożenić z Rybą, bo to będzie mu ładnie pasowało,
albo z jakąś kobietą oderwaną od ziemi, albo zaangażuje się mocno w związek
oderwaną od życia marzycielką, która będzie pasowała do jego księżycowego
wzorca kobiety. Spotkałem pewnego mężczyznę z Księżycem w Byku; normalnie w
kosmogramie mężczyzny takie położenie Księżyca oznacza, że będzie szukał

kobiety o wyraźnych cechach Byka: powolnej, zorientowanej na bezpieczeństwo,
która lubi gotować i tak dalej. Z taką kobietą powinien czuć się dobrze. Ale
jego   Księżyc   jest   w   koniunkcji   z   Uranem,   co   w   zachowaniu   i   w   związkach
przejawia   się   prawie   tak   samo   jak   Księżyc   w   Wodniku.   W   rezultacie   ten
mężczyzna   nie   znosi   powolnych,   bykowatych   kobiet.   Lubi   nieobliczalne
dziewczyny, w typie Wodniczek, energiczne i ekscentryczne.

Powinowactwo lub jego brak

Rzućmy okiem na nasz program i zobaczmy, co mamy dalej. Aha, najpierw

ogólna   analiza   całego   kosmogramu   urodzeniowego;   wszystko,   co   się   w   nim
znajduje, może mieć znaczenie dla związków, nawet jeśli nie ma nic wspólnego
z Marsem, Wenus, Księżycem ani siódmym domem. Wszystko jest ważne. Bo jeśli
na przykład ktoś ma w kosmogramie sześć różnych aspektów, które świadczą o
potężnej   sile   woli,   to   wiemy   od   razu,   że   mamy   do   czynienia   z   niezwykle
dominującą   osobowością   i   tylko   bardzo   elastyczna   osoba   wytrzyma   z   takim
kimś. Cały kosmogram pokazuje, że jest to właśnie taka osoba - bezwzględna,
dominująca   i   silna.   Albo   jeśli   widzimy   bardzo   chwiejną   osobowość   -
powiedzmy, że mamy kosmogram mężczyzny, który jest bardzo bierny, pozbawiony
siły   przebicia   i   pewności   siebie,   czyli   nie   potrafi   odgrywać   tradycyjnej
męskiej roli kulturowej. Wielu kobietom nie będzie się on podobał, nie będą
potrafiły   go   szanować.   Tak   więc   przez   analizę   całego   horoskopu   od   razu
uzyskujemy pewne pojęcie o tym, jakiego rodzaju związki są odpowiednie dla
danej osoby.

Pod numerem 1a w naszym programie mamy określenia, które powinienem tu

wyjaśnić:   „powinowactwo”   i   „brak   powinowactwa”.   Wprowadzili   je   Kenneth   i
Joan   Negus   podczas   dyskusji   na   zjeździe   Stowarzyszenia   Astrologów
Amerykańskich w Las Vegas. Słowo „powinowactwo” odnosi się do czegoś, o czym
autorzy książek poświęconych astrologii porównawczej prawie nie wspominają;
większość z nich ogranicza się do omówienia aspektów, „Księżyc A w trygonie
do Księżyca B” i tak dalej. Powinowactwo to coś, czego nie sposób odkryć bez
uważniejszego przyjrzenia się indywidualnym kosmogramom. Na przykład osoba z
koniunkcją   Marsa   i   Urana   ma   mnóstwo   energii,   uwielbia   zmiany,   ma   wielki
temperament erotyczny, jest bardzo niezależna i w gruncie rzeczy nie lubi z
nikim współpracować, w żadnych okolicznościach; może jednak odnaleźć wiele
wspólnych cech z kimś, kto ma w kosmogramie podobny czynnik, na przykład
kwadrat   czy   nawet   trygon   Marsa   do   Urana,   bowiem   te   dwie   osoby   będą
dostrojone jest do tej samej energii i dzięki temu potrafią się zrozumieć.

Powinowactwo może być bardzo korzystną rzeczą, nawet jeśli aspekty

porównawcze nie są szczególnie harmonijne. Często patrząc tylko na aspekty
porównawcze   nie   zauważamy   powinowactwa   między   ludźmi.   Jeśli   na   przykład
robiąc analizę porównawczą mówimy zainteresowanym: „Och, aspekty wcale nie
są   takie   oczywiste,   niektóre   sprawiają   wrażenie   bardzo   trudnych,   a   wy
tymczasem   jesteście   małżeństwem   od   dwudziestu   lat   i   nadal   wyglądacie   na
szczęśliwych”,   wówczas   powinniśmy   zwrócić   uwagę   na   powinowactwo.   Dwa
horoskopy   mogą   być   zupełnie   różne   we   wszystkim   oprócz   jednej   czy   dwóch
zasadniczych   rzeczy.  Może  to  być   jakiś  konkretny   rodzaj   aspektu,   albo   na
przykład Uran, Neptun czy Pluton mogą być bardzo mocno podkreślone w obydwu
kosmogramach,   chociaż   na   różne   sposoby   i   przez   różne   aspekty.   Może   na
przykład   w   jednym   horoskopie   występuje   koniunkcja   Słońca   i   Księżyca   w
Skorpionie, a w drugim koniunkcja Marsa i Plutona na ascendencie; obydwie te
osoby   będą   bardzo   plutonowe.   Mogą   się   dogadać.   Ale   wiecie   o   tym,   że   dwa
Skorpiony zawsze zachowują się wobec siebie ostrożnie i umieją się bronić.
Małżeństwa   dwojga   Skorpionów   zdarzają   się   niesłychanie   często,   chyba
częściej niż małżeństwa dwóch osób spod jakiegokolwiek innego znaku.

Kolejna sprawa: jeśli na przykład mamy koniunkcję Marsa z Saturnem, to

zawsze   jesteśmy   trochę   sfrustrowani   i   zawsze   musimy   sobie   znaleźć   jakieś
ujście   dla   emocji.   Ale   jeśli   mieszkamy   z   drugą   osobą,   która   ma   bierny
charakter   i   nie   rozumie   tej   potrzeby,   to   może   ona   poczuć   się   osobiście
urażona przez nasz wybuch albo pomyśleć: „Co się z tobą właściwie dzieje?
Może powinieneś pójść za dom i mocno kopnąć drzwi?” Jeżeli jednak ta druga
osoba ma kwadrat Marsa do Saturna i również przeżywa nieustanne wewnętrzne
napięcia, to zapewne w dużym stopniu będzie potrafiła się zidentyfikować z
naszym sposobem zachowania i gdy zaczniemy rzucać butami w lustro, przyłączy
się do nas ze śmiechem. Kanalizowanie napięć i agresji jest bardzo ważne w
związkach,   szczególnie   u   ludzi   z   mocno   zaakcentowaną   energią   Marsa,
Skorpiona czy Barana.

Brak powinowactwa to sytuacja odwrotna. Jeśli wszystkie elementy

horoskopu wskazują na mocną osobowość, siłę woli, niezależność, asertywność
i   inicjatywę,   a   właściciel   tego   horoskopu   mieszka   lub   pozostaje   w
małżeństwie z kimś, u kogo dominują przeciwne cechy - bierność, uległość,
zaborczość   i   tak   dalej,   to   łatwo   zrozumieć,   co   na   najbardziej   ogólnej
płaszczyźnie   przyciągnęło   tych   ludzi   do   siebie,   bo   przeciwieństwa   się
przyciągają;   pamiętajmy   jednak,   że   także   odpychają!   Jeśli   przeciwieństwa
rzeczywiście   są   przeciwieństwami,   jeśli   za   bardzo   się   od   siebie   różnią,
ludzie szybko mogą mieć dość siebie nawzajem, mogą mieć dość tego, że nic
ich tak naprawdę nie łączy. To właśnie można nazwać brakiem powinowactwa.

Odnajdziecie tego typu sytuację na wielu konkretnych przykładach, a

także   przy   pewnych   aspektach.   Wyobraźmy   sobie   na   przykład,   że   ktoś   ma
koniunkcję Marsa, Jowisza i Wenus w Lwie; będzie to osoba bardzo hojna w
darzeniu   wszystkim,   co   ma   -   pieniędzmi,   uczuciami   i   energią.   Bardzo
dramatyczna, bardzo teatralna. A druga osoba ma wszystkie planety w Byku i
Skorpionie, jest zamknięta i skryta, tajemnicza, mściwa i kąśliwa. Między
takimi ludźmi z pewnością powstaną konflikty, choćby w analizie porównawczej
było nie wiadomo ile harmonijnych aspektów. Konflikty pojawią się z powodu
wyraźnego braku  powinowactwa  między  tymi  dwiema  osobowościami.  Nie znaczy
to, że z tymi konfliktami nie można sobie poradzić; nie znaczy to, że nie
można się z nich niczego nauczyć. Ale w przypadku impasu świadomość różnic
jest   absolutnie   konieczna,   jeśli   taki   związek   ma   przejść   jakiekolwiek
pozytywne zmiany.

P: A co się dzieje, jeśli takie konflikty występują w indywidualnym

horoskopie? Na przykład, jeśli ktoś sam jest zamknięty w sobie, ograniczony,
ale także...

O: Owszem, tak się często zdarza.
P: Ale bardzo wyraźnie są podkreślone tego typu...
O: Mogę powiedzieć tylko tyle, że jeśli chodzi o partnerstwo, powinno

się   brać   ślub   lub   wiązać   się   z   osobą   równie   skomplikowaną,   wchodzić   w
związki z kimś o równie złożonym charakterze. Albo pogodzić się z tym, że
nie   znajdzie   się   w   związku   pełnego   zaspokojenia;   bardzo   niewielu   ludziom
przydarzają  się   związki,   szczególnie  małżeństwa,   z  kimś,   z  kim   można  się
dzielić   absolutnie   wszystkim.   Właściwie   jest   to   absurdalne   wymaganie   w
małżeństwie, szczególnie, jeśli ktoś ma wyjątkowo skomplikowaną osobowość.
Każdy od początku wie, na co się decyduje, prawda? Powiedzmy, że na przykład
kobieta ma w swoim charakterze mocno podkreśloną otwartość Lwa, ale także
silne   wpływy   na   przykład   Raka,   introwertyzmu   i   tak   dalej.   Często   osoba,
która   jest   rzeczywiście   skomplikowana,   będzie   lgnęła   do   ludzi   prostych   z
natury, gdyż mają oni na nią kojący wpływ. Osobie skomplikowanej wygodnie
jest z kimś, kto jest prostszy i mniej wymagający.

P: Ale to jest nudne.
O: Owszem, może być. Tak. Najlepszy przykład, jaki znam - często widuje

się to u artystów i pisarzy. Najlepszym przykładem jest James Joyce, który
był   wielkim   egoistą,   arogantem,   bardzo   skomplikowaną   osobowością;   a   jego
żona   była   półanalfabetką,   niezwykle   prostą   osobą.   Ale   oczywiście   jest
możliwe, że miał zbyt wielkie ego, by żyć z kimkolwiek, kto także miałby
duże   ego.   Często   się  spotyka   takie  sytuacje.   Mogę   powiedzieć   tylko  tyle:

przypuszczam,   że   ideałem   byłoby   znalezienie   osoby   również   dość
skomplikowanej. Bo w innym wypadku niewątpliwie związek może się stać nudny.
Ale tu znów trzeba się przyjrzeć indywidualnym horoskopom: czego dana osoba
pragnie? Niektórzy ludzie nie mają wielkich wymagań w związkach. Inni nie
umieją   tworzyć  związków  i   nie  przywiązują   do   nich   znaczenia.   Ale  jeszcze
inni   mają   mocno   obsadzony   siódmy   dom   i   sens   ich   życiu   nadają   związki,
ludzie, z którymi można nawiązać bliskie stosunki. To jest ogromnie ważna
sprawa. Jeśli człowiek jest zorientowany na związki... powiedzmy, że ktoś ma
w   kosmogramie   bardzo   dużo   powietrza,   albo   bardzo   silny   siódmy   dom,   albo
Wenus na Ascendencie - coś w tym rodzaju, czy na przykład Wenus w koniunkcji
ze   Słońcem,   to   także  podkreśla   wagę   związków   dla  tego  człowieka.  Wówczas
bardzo ważne staje się znalezienie odpowiedniego partnera. Tacy ludzie nie
potrafią   żyć   w   skorupie,   nie   są   w   stanie   odrzucić   ról   społecznych,   co
potrafi zrobić wiele innych osób. Inni to potrafią.

Myślę, że nauczyłem się wiele na ten temat obserwując moich rodziców,

którzy   są   małżeństwem   od   ponad   trzydziestu   pięciu   lat.   Ich   kosmogramy
porównawczo niesłychanie dobrze do siebie pasują; chyba nigdy nie widziałem
bardziej   harmonijnego   przypadku.   Jedno   z   nich   jest   Baranem,   drugie   Lwem;
Księżyc   mojego   ojca   leży   w   Baranie   w   koniunkcji   ze   Słońcem   matki,   a   ich
ascendenty   tworzą   dokładną   opozycję,   tak   że   każdy   z   nich   pokrywa   się   z
wierzchołkiem siódmego domu drugiej  osoby,  czyli domu partnerstwa... Mają
wiele   rozmaitych   powiązań.   Ale   obydwoje   szczerze   przyznają,   że   ich
małżeństwo   przetrwało   głównie  dzięki  temu,   iż   każde  z   nich,  będąc   bardzo
niezależną, ognistą osobą, potrafiło znieść te same cechy u partnera. Często
nie   widywali   się   całymi   tygodniami.   Ojciec   wyjeżdżał   w   interesach,   na
polowanie   albo   na   ryby,   matka   z   kolei   wyjeżdża   na   tydzień   z   gór,   gdzie
mieszka, do Bay Area, robi zakupy, chodzi do teatru i odwiedza wszystkie
swoje dzieci. Czasami przez dłuższy czas prawie się nie widują i właśnie
dzięki temu wytrzymują ze sobą. Rozumiecie, ogień potrzebuje miejsca, żeby
mógł płonąć, ludzie ogniści zawsze potrzebują przestrzeni do ekspresji, a
bardzo rzadko udaje się to uzyskać z jedną tylko osobą. W gruncie rzeczy
znaki   ogniste   nie   nadają   się   szczególnie   dobrze   do   tworzenia   związków,
skupiają   się   raczej   na   dynamicznej   samoekspresji.   Ale   oczywiście,   jeśli
mocno   podkreślona   jest   Wenus   albo   znaki   Wenus,   związki   przybierają   na
znaczeniu.

P: Wracając do powinowactwa, mam takie pytanie: jeśli w horoskopie

jednej osoby występuje koniunkcja Księżyca z Saturnem, a u drugiej Wenus z
Saturnem, czy można to uznać za powinowactwo? Czy jest to podobna jakość?

O: Tak, to daje podobne ogólne dostrojenie. W takim wypadku u obydwu

osób przejawi się szczególna ostrożność emocjonalna i orientacja na
bezpieczeństwo. Często aspekty Saturn-Księżyc i Saturn-Wenus dają też wielką
lojalność.

P: Ale czy można to uznać za powinowactwo?
O: Tak, to zdecydowanie jest powinowactwo. Znajdziemy je także, jeśli

na przykład jedna osoba ma Wenus w Koziorożcu, a druga ścisły aspekt Wenus
do Saturna, obojętne, w jakim znaku. Można powiedzieć, że dzięki temu jedna
Wenus będzie dobrze pasowała do drugiej, nawet jeśli leżą one w znakach,
które nie mają ze sobą wiele wspólnego.

Lew, piąty dom i żywioł ognia

P: Ale jeśli, hm, na przykład Lew jest znakiem... (niedosłyszalne).
O: Kobiety z wpływami Lwa z zasady mają większą łatwość tworzenia

związków typu jeden na jeden. Lwom-mężczyznom często trudno jest zejść z
królewskiego tronu i porozmawiać z chłopami. Istnieją oczywiście mężczyźni
spod Lwa, którzy mają w sobie więcej pokory i potrafią tworzyć bliskie więzi
z innymi. Ale mężczyźni Lwy i kobiety Lwy to dwie zupełnie różne historie,
jeśli chodzi o związki.

P: Mężczyźni spod Lwa są często bardzo szowinistyczni.
O: To prawda.
P: Czy zgodziłby się pan ze stwierdzeniem, że Lew, który jest trochę

dramatyczny, dramatyzuje także miłość i związki?

O: Tak, właśnie to chciałem powiedzieć. Dramat, gra, romanse, zaloty,

te wszystkie sprawy intrygują Lwa. Chodzi o grę i dramaturgię. Rozumiecie,
to jest ryzyko, a Lwy kochają hazard. Nie ma romansu bez ryzyka. Ryzykuje
się czymś w sobie. Myślę, że dlatego właśnie jest to atrakcyjne dla Lwa,
swego rodzaju pójście na całość, niech się dzieje, co chce... i chodzi także
o rozrywkę. Jedną z największych zalet związków miłosnych, która intryguje
ludzi, jest to, że są one zajmujące.

P: Podbój.
O: Właściwie bardziej miałem na myśli samą rozgrywkę. Mówisz o

mężczyznach, kobietach, czy o jednych i drugich?

P: O niektórych konkretnych przypadkach obu płci. Są ludzie, którzy nie

potrafią związać się z nikim na dłużej.

O: Myślę, że znaki ogniste bardziej identyfikują się z samym procesem

zdobywania niż na przykład wodne czy powietrzne. Znaki ogniste bardzo
chętnie przystępują do podboju, szczególnie Baran i Lew. Ważne jest też to,

że Lew to znak spragniony wszelkich dowodów uznania dla własnej tożsamości,
potwierdzenia tej tożsamości i myślę, że gdyby zastanowić się głębiej nad
tym,   co   motywuje   ludzi   w   wielu   -   choć   oczywiście   nie   we   wszystkich   -
romansach   (oddzielam   je   od   związków,   które   trwają   przez   dłuższy   czas;
„Romans” to domena Lwa, jest przelotny), przynajmniej jednym z motywów dla
większości ludzi jest to, że pragną potwierdzenia własnej tożsamości. Gry
miłosne   wytwarzają   wibracje,   które   sprawiają,   że   ludzie   czują   się
„zakochani”.   Wpadają   w   miłość.   Wpadanie   oznacza,   że   (tu   następuje   efekt
dźwiękowy)   że   się   upada.   Człowiek   z   własnej   woli   pozbywa   się   części
świadomości. Bo jak można być romantycznym, jeśli jest się zbyt świadomym?
Trzeba   być   trochę   nieświadomym   i   pozwolić,   żeby   zostało   w   tym   coś   z
tajemnicy.

W każdym razie w przelotnym związku ta druga osoba poświęca nam wiele

uwagi, chętnie robi dla nas różne rzeczy, prawi nam komplementy; to wszystko
bardzo dowartościowuje nasze ego, a Lew to oczywiście znak ego. Myślę, że to
właśnie w znacznym stopniu motywuje wiele działań związanych z piątym domem
- potwierdzenie własnego ego, czy to przez dzieci, przez romanse, czy przez
twórczość...

Siódmy dom oznacza: „wchodzę z tobą w indywidualną relację” na poziomie

osobistym.   Nie   chodzi   tu   o   gry.   Piąty   dom   to   bardziej   odgrywanie   ról,
dramaturgia,   wielki   spektakl   miłości.   W   siódmym   domu   mówimy:   „Naprawdę
wchodzę   z   tobą   w   relację   jako   osoba”.   Ale   niektórzy   ludzie   w   ogóle   nie
potrafią wchodzić w relacje z innymi. Mają ogromne zahamowania, w niektórych
przypadkach spowodowane przez Saturna w siódmym domu; tacy ludzie zachowują
rezerwę wobec innych, są bardzo ostrożni, obawiają się intymności bliskiego
związku. Czasem jednak znajdujemy Saturna w siódmym domu u osób, dla których
związki z innymi są bardzo ważne. Od każdej rzeczy można uciekać albo nad
nią pracować. Wydaje się, że są to dwa alternatywne sposoby radzenia sobie
ze   stresującymi   elementami   horoskopu.   Piąty  dom   wiąże  się   także  z   dobrym
samopoczuciem   fizycznym,   emocjonalnym   i   seksualnym   -   na   ile   swobodnie
czujemy   się   w   czyimś   towarzystwie.   Zazwyczaj   w   piątodomowych   związkach
występuje   wyraźny   nacisk   na   tego   rodzaju   dobre   samopoczucie.   Szczególnie
często przejawia się to przy tranzycie Jowisza przez piąty dom, zresztą jest
to okres, w którym większość ludzi przeżywa jakieś romanse. Tranzyt Jowisza
przez pierwszy i piąty dom wyznacza najpiękniejsze okresy w życiu większości
ludzi.

P: A jeśli jednocześnie Saturn tranzytuje przez siódmy dom?
O: Nie wiem, możliwe, że wtedy człowiek po prostu więcej pracuje nad

określeniem siebie w związkach. Ja nie mam negatywnego podejścia do Saturna.
Czasami,   gdy   aspektuje   on   pewne   planety,   wyczekuję   chwili,   gdy   tranzyt
przeminie,   ale  gdy   Saturn   przechodzi   przez  kolejne   domy,  można   się  wiele
nauczyć. Na przykład tranzyt Saturna przez piąty dom może nas nauczyć wiele
o głębokiej miłości, wielu praktycznych rzeczy - bo ze wszystkimi związkami,
w   których   pozostajemy   w   czasie   tranzytu,   a   również   z   tymi,   które
utworzyliśmy w przeszłości, jak na przykład rodzina i dzieci, zawsze łączą
się obowiązki i odpowiedzialność. Przy tranzycie Saturna przez piąty dom ich
potrzeby bardzo wyraźnie dają znać o sobie.

Gdy Jowisz przechodzi przez piąty dom, mamy mnóstwo energii twórczej i

chęci do zabawy, przynajmniej większość ludzi. Jestem pewien, że istnieją tu
wyjątki   spowodowane   występowaniem   pewnych   negatywnych   czynników   albo
niektórych aspektów. Ale większość ludzi odczuwa przypływ twórczej energii,
gdy   Jowisz   tranzytuje   przez   pierwszy   lub   piąty   dom   ich   kosmogramu.   Do
pewnego stopnia odnosi się to także do dziewiątego domu, czyli właściwie do
wszystkich domów ognistych. Wydaje mi się jednak, że właśnie okres pobytu
Jowisza w pierwszym i piątym domu jest szczególnie korzystny dla ekspansji,
samoekspresji,   zdobycia   większej   pewności   siebie.   To   jest   klucz   do   tych
tranzytów. Wszystkie znaki ogniste mają dużo pewności siebie: wydaje mi się,
że   pewność   siebie   i   zaufanie   to   klucze   do   zrozumienia   znaków   ognistych.
Skądś   ma   się   po   prostu   tę   wewnętrzną   wiarę.   Czasami   można   spotkać   ludzi
ognistych, którzy jej nie mają, ale wtedy odpowiedzialny jest za to jakiś
innym   czynnik   kosmogramu.   Można   też   zapytać   takiego   człowieka,   jak   był
wychowywany. Wyobraźmy sobie osobę ze Słońcem w Lwie i Księżycem w Baranie,
której   obydwoje   rodzice   byli   Rakami   albo   Bykami   albo   też   reprezentowali
jakąś inną energię, która przytłaczała to dziecko i starała się je zatrzymać
w domu. Zdarza się, że ktoś z silną obsadą znaków ognistych rozwija w sobie
wewnętrzną  pewność siebie dopiero  w trzydziestym,  trzydziestym  piątym  czy
czterdziestym   roku   życia.   A   ponieważ   większość   kobiet   na   całym   świecie
poddawana jest rozmaitym naciskom, wiele z nich nie potrafi rozwinąć w sobie
wewnętrznej   pewności   ani   nawet   nie   uświadamia   sobie   własnych   zdolności
twórczych,   dopóki   nie   przekroczą   trzydziestego   piątego   czy   czterdziestego
roku życia. Widziałem mnóstwo takich przypadków, bardzo często pojawiały się
u mnie osoby, których kosmogramy aż kipiały od twórczego potencjału, mocno
podkreślona   była   potrzeba   twórczej   działalności   -   i   te   osoby   to   czuły.
Ciągnęło je w tą stronę. Wiele kobiet również ma takie aspekty, ale nawet
nie zdają sobie z tego sprawy. Jest jednak coraz więcej takich, szczególnie
w   młodszym   pokoleniu,   które   pozostają   w   kontakcie   z   tą   stroną   swojej

osobowości.   Z   drugiej   strony   wiele   kobiet   włożyło   całą   swoją   energię   w
wychowywanie dzieci, i często było to konieczne. Czasami mam wrażenie, że
sama   natura   spiskuje,   by   utrzymać   kobiety   w   nieświadomości   co   do   ich
potencjałów twórczych aż do czasu, gdy ich dzieci podrosną. Oczywiście nie
mam   nic   przeciwko   macierzyństwu.   Cóż   może   być   bardziej   twórczego   niż
wspomaganie   rozwoju   drugiej   istoty   ludzkiej.   Przecież   piąty   dom   mówi   o
dzieciach i twórczości - nie ma różnicy.

Siódmy dom, Saturn i Pluton

(Spojrzenie na program zajęć). Zdolność do tworzenia bliskich związków

i elementy indywidualnego kosmogramu, które o niej mówią. Oczywiście przede
wszystkim patrzymy na Wenus. Bliskie związki oznaczają tu relacje, w których
dzielimy coś z drugą osobą. Patrzymy na siódmy dom, którego władczynią jest
Wenus.   Patrzymy   na   wszystkie   aspekty   Wenus,   a   także   na   planety,   które
znajdują się w jej znakach. Jeśli na przykład ktoś ma Marsa w Wadze albo w
Byku, to pragnie, by w jego życiu ważną rolę odgrywały związki polegające na
wspólnym przeżywaniu emocji. Siódmy dom - możecie zajrzeć do któregokolwiek
ze starszych podręczników astrologii i poczytać o różnych planetach w tym
domu,   ale   warto   nieco   zrewidować   tradycję   astrologiczną.   W   większości
starszych książek można przeczytać: „planety w siódmym domu pokazują, jakich
partnerów   przyciągasz”   albo   jakąś   podobną   teorię.   Czasami   rzeczywiście
działa to jak zaklęcie, ale w innych przypadkach w ogóle się nie sprawdza.
Myślę, że ogólnie można odnieść o wiele większe korzyści z astrologii, jeśli
zamiast  twierdzić,  iż  kosmogram   pokazuje,  co  nam   się  przydarzy   albo   jaką
osobę   spotkamy,   będziemy   na   niego   patrzeć   jak   na   mapę   umysłu;   jest   to
matryca naszych poglądów, uczuć, potrzeb, można by rzec, karmy.

Planety w siódmym domu pokazują więc, czego szukamy w związku, a co

najważniejsze, pokazują, z jaką częścią nas samych wchodzimy w kontakt przez
bliski związek i z jakimi stronami własnej osobowości będziemy musieli się
zmierzyć. Pamiętajcie, że siódmy dom znajduje się w opozycji do pierwszego.
Pierwszy dom określa to, co spontanicznie robimy sami i czego jesteśmy
spontanicznie świadomi. Siódmy dom, planety, które się w nim znajdują, i
znak na jego wierzchołku pokazują, co projektujemy na innych. Są to cechy,
które zazwyczaj rzadko zauważamy u siebie, chociaż to też nie jest reguła.
Ludzie znajdują się na różnych poziomach świadomości i niektórzy mają bardzo
dobry kontakt z tym, o czym mówi ich siódmy dom. Ale w wielu przypadkach
człowiek projektuje zawartość tego domu na kogoś innego.

Powiedzmy więc, że mamy w tym domu Saturna. Możliwe jest małżeństwo z

kimś spod Koziorożca; często widywałem takie sytuacje. Ale o czym naprawdę
mówi Saturn w siódmym domu? Można powiedzieć, że pokazuje on, iż być może
wyjdziemy za Koziorożca, ale Saturn w tej pozycji może także oznaczać co
innego   -   że   traktujemy   bliskie   związki,   szczególnie   w   jakiś   sposób
zalegalizowane,   jak   małżeństwo,   bardzo   poważnie,   bardzo   ostrożnie   i   ta
dziedzina życia może nam dostarczać wielu niepokojów. Sprawy domu, w którym
mamy Saturna, często stają się dla nas przedmiotem zmartwień. Są one dla nas
naprawdę ważne, czasem aż zbyt ważne, do tego stopnia, że człowiek wiąże się
w supły. Wiecie, że Saturn to sztywność. Wiążemy się w supełki i usztywniamy
w   dziedzinie   życia   symbolizowanej   przez   dom,   w   którym   znajduje   się   ta
planeta. Według podręczników Saturn w siódmym domu oznacza brak małżeństwa
albo   opóźnione   małżeństwo...   i   rzeczywiście   czasami   może   on   tu   opóźnić
małżeństwo,   ale   co   to   oznacza   w   dzisiejszych   czasach?   Rozmaici   ludzie
opóźniają teraz zawarcie małżeństwa. Niektórzy opóźniają je do końca życia,
chociaż czasami mieszkają z kimś przez dwadzieścia lat. Więc co to dzisiaj
oznacza? Przypuszczam, że kiedyś „późne małżeństwo” oznaczało, iż człowiek
żenił   się   dopiero   po   trzydziestce,   ale   teraz   ta   interpretacja   zupełnie
straciła sens.

To samo odnosi się do Saturna w piątym domu. We wszystkich książkach

czytamy, że przy tej jego pozycji człowiek nie będzie miał żadnych przygód
miłosnych,   albo   nie   będzie   miał   dzieci,   albo   czeka   go   rozczarowanie   w
uczuciach czy z powodu dzieci - na miłość boską! Te stwierdzenia nie mają
żadnego, ale to absolutnie żadnego sensu! Każdy, kto przeżył kilka przygód
miłosnych, od czasu do czasu musi się rozczarować, i każdy, kto ma kilkoro
dzieci, też z jakiegoś powodu będzie się czuł nimi rozczarowany. Ale Saturn
w piątym domu absolutnie nie musi ograniczać przygód miłosnych. W gruncie
rzeczy dla takiej osoby związki uczuciowe mogą być tak ważne, że poświęci
ona większość energii na ich tworzenie! Czasami Saturn w piątym domu może
oznaczać, że człowiek ma mnóstwo romansów i wszystkie one są naprawdę ważne
- nie są to lekkie gry bez znaczenia; wszystkie te związki są głębokie i z
każdego płynie jakaś bezpośrednia nauka. Pozycja Saturna, czy to w domu, czy
w znaku, czy też jego aspekty do jakiejś planety, zawsze świadczy o tym, że
dana   dziedzina   życia   jest   dla   nas   ważna.   Coś   związanego   z   tym   domem   lub
znakiem i jego cechami, czy też z daną planetą, jest dla nas niezmiernie
ważne. Jeśli na przykład Saturn aspektuje Marsa, dla człowieka ważna jest
asertywność. Jeśli aspektuje Wenus, liczy się bliskość z innymi ludźmi. A
to, co jest ważne, często staje się naszym wielkim problemem, bo zanadto się
do   tego   przywiązujemy.   Wytwarza   się   w   nas   napięcie   -   „to   jest   naprawdę

ważne, muszę to mieć” - a takie podejście często sprowadza niepowodzenie.
Tam, gdzie mamy Saturna, tam nie pozwalamy, żeby rzeczy działy się same,
płynęły   swobodnie,   za   bardzo   próbujemy   wszystko   kontrolować.   Tak   jak   z
Koziorożcem,   wiecie,   co   przede   wszystkim   symbolizuje   Koziorożec?   -
usiłowanie,  by  kontrolować   naturę   we   własnym  wnętrzu   i  zapanować   nad  nią
przez samodyscyplinę i autorytet, dzięki czemu łatwiej jest poradzić sobie
ze   światem   zewnętrznym.   Więc   Saturn   w   siódmym,   Saturn   w   piątym...   Chyba
nigdy   nie   widziałem   książki,   która   omawiałaby   te   położenia   Saturna
rozsądnie.

Ale myślę, że można tu powiedzieć jedną rzecz, która okaże się

prawdziwa   w   większości   przypadków,   a   mianowicie   to,   że   osoba   z   Saturnem
położonym   w   siódmym   lub   piątym   domu   będzie   traktowała   związki,   romanse,
dzieci   (zależy,   o   którym   domu   mówimy)   z   ogromną   odpowiedzialnością.   Ci
ludzie mogą się trochę obawiać zaangażowania w tego typu związki, bo czują
się   odpowiedzialni   za   wszystko,   co   się   zdarza.   I   dlatego   nie   pozwalają
rzeczom płynąć swobodnie. Biorą  całą  odpowiedzialność  na  siebie; wszystko
biorą   na   siebie.   „Jeśli   wezmę   ślub,   to   małżeństwo   musi   przetrwać   już   do
końca życia”. Taka postawa bardzo często przejawia się przy siódmodomowym
Saturnie albo Wenus w Koziorożcu: "Muszę utrzymać ten związek. Wiem, że mój
mąż   pije   i   bije,   nienawidzę   go,   ale   muszę   utrzymać   to   małżeństwo”.
Oczywiście dochodzą do tego kwestie finansowe, bo Wenus w Koziorożcu jest
bardzo wrażliwa na punkcie zabezpieczenia materialnego...

P: Czy także Saturn w Wadze?
O: Saturn w Wadze w pewnym stopniu, ale nie przejawia się to aż tak

dramatycznie, gdyż pozycja Saturna w znaku jest bardziej cechą pokoleniową
niż   czynnikiem   indywidualnym.   Zasadniczo   jest   to   prawda,   Saturn   w   Wadze
wskazuje na osobę, która traktuje związki bardzo serio; tacy ludzie są dość
ostrożni przy tworzeniu zobowiązań partnerskich, bo czują, że jest to bardzo
ważna rzecz. Jak już mówiłem, jeśli coś wydaje się nam nadmiernie ważne,
często   do   końca   życia   odkładamy   to   na   później.   Możemy   się   obawiać
konfrontacji z tym czymś, przyjęcia na siebie odpowiedzialności. Saturn w
piątym   domu   działa   podobnie   -   jeśli   mamy   dzieci,   stają   się   one   wielką
odpowiedzialnością. Ale są tu dwie metody postępowania: można się przyjrzeć
sytuacji, stawić jej czoło i naprawdę się czegoś nauczyć, albo też pójść za
przykładem pewnej pani, która powiedziała mi kiedyś: „Mam Saturna w piątym
domu, a to oznacza więcej dzieci, niż chce się mieć. Mam ich dwoje i są to
dla   mnie   dwa   ciężary”.   Ta   kobieta   narzeka   na   wszystko;   jest   bardzo
nieszczęśliwą   osobą,   więc   interpretuje   cały   swój   horoskop   w   totalnie

negatywny sposób.

P: A jak będzie działał Pluton w siódmym domu?
O: Czy Pluton to „on”? Wydaje mi się, że jest biseksualny. Napisałem o

Plutonie   artykuł,   w   którym   przedstawiłem   moje   odczucia   wobec   niego...   to
bardzo   nietypowa   planeta,   podobny   jest   do   Skorpiona.   Jest   to   niezwykle
potężna, skierowana na zewnątrz siła, a jednocześnie Pluton jest wrażliwy i
medialny, tak jak Skorpion. Skorpion jest bardzo dynamiczny i dlatego wielu
początkującym astrologom wydaje się, że jest to znak ognisty; słyszałem to
wiele razy. Nie uważa się Skorpionów za szczególnie wrażliwe osoby. Oni tego
nie   okazują,   nie   pokazują   po   sobie   własnej   wrażliwości.   Tak   samo   jest   z
Plutonem. Ale muszę powiedzieć, że Plutona w siódmym domu naprawdę bardzo
trudno jest interpretować abstrakcyjnie. Potrafię wyczuć działanie Plutona,
gdy   rozmawiam   z   kimś   o   jego   życiu.   W   niektórych   przypadkach   ta   planeta
sprawia, że człowiek wdaje się w zupełnie niewiarygodne związki; często jest
to małżeństwo z niesłychanie silną osobą, z kimś o niezwykle silnej woli i
charakterze, i w wielu wypadkach taka osoba potrafi zdominować większą część
naszego życia. To nie musi być negatywne. Znam pewnego mężczyznę, który od
trzydziestu pięciu lat ma tę samą żonę. Są bardzo szczęśliwym małżeństwem,
mają kilkoro dzieci i tak dalej, ale jego żona ma niesłychanie silną wolę,
jest Baranem do kwadratu, bywa bezlitosna, a nawet nieco okrutna; on zaś ma
Plutona w siódmym domu.

P: Czy przy osobie, która ma Plutona w siódmym domu, sytuacja nie może

wyglądać odwrotnie? To znaczy, że właśnie taki ktoś okaże się silną
osobowością i zdominuje swojego partnera?

O: Właśnie chciałem o tym powiedzieć. Pluton zawsze wskazuje na jakiś

przymus.   Człowiek   nie   ma   żadnych   logicznych   powodów   ani   motywów,   by
postępować   akurat   tak,   a   nie   inaczej;   po   prostu   działa   pod   wpływem
wewnętrznej presji. Ale pamiętajmy, że siódmy dom jest domem Wagi, a Waga
zawsze chce się zachowywać fair, chce oddać drugiej osobie to, co jej się
należy i nie odbierać jej wolności osobistej. Pluton w siódmym domu może
wskazywać na osobę, która pozostawia innym wiele wolności - do tego stopnia
odczuwa przymus dawania innym wolności, że nie potrafi utworzyć prawdziwego
związku   z   drugą   osobą.   Jeśli   próbując   nawiązać   więź   zapytamy   ich   o
cokolwiek,   zawsze   usłyszymy:   „możesz   zrobić,   co   zechcesz”.   Jak   można
nawiązać z kimś takim bliższy kontakt? Ale jest też i druga strona medalu,
inny sposób manifestacji Plutona w siódmym domu, ten, o którym przed chwilą
była mowa. Przymus dominacji w związkach. Pluton w piątym domu także może
działać   podobnie.   Czasem   przy   takim   położeniu   przyciąga   się   do   siebie

wyraźnie plutonowych ludzi, na przykład silnych kochanków albo bardzo silne
dzieci. W innych przypadkach może się pojawić pewna bezwzględność w stosunku
do dzieci albo kochanków...

P: W takim razie może to działać w obydwie strony, człowiek dominuje

albo zostaje zdominowany?

O: Tak. W gruncie rzeczy tego rodzaju dualizm występuje w całej

astrologii.   Czasami   mamy   wrażenie,   że   różne   rzeczy   dosięgają   nas   z
zewnętrznego   świata,   a   czasem   odbieramy   je   jako   przeżycia   wewnętrzne.   Na
przykład Pluton w piątym domu może przejawiać się tak, że wystarczy, byśmy
wyszli na ulicę, i już natrafiamy na jakiegoś namiętnego Skorpiona. W takim
wypadku piątodomowy Pluton manifestuje się jako coś, co przychodzi do nas z
zewnątrz. Ale przecież wkracza w nasze życie i zmusza nas do radzenia sobie
z   pewnymi   sytuacjami.   W   innych   przypadkach   Pluton   położony   urodzeniowo   w
piątym   domu   będzie   wskazywał   na   to,   że   używamy   swej   siły   do   manipulacji
innymi   i   mamy   tendencje   do   skorpionowych   zachowań   w   miłości.   Zawsze
dominujemy nad innymi - jest to podbój. Zawsze może być tak albo tak, a
czasem obie strony medalu przejawiają się jednocześnie. Wysyłamy coś w świat
i   otrzymujemy   to   z   powrotem.   Ale   oczywiście   czasami   składamy   to,   co
dostajemy w zamian, na karb przeszłych wcieleń, jeśli ktoś jest zwolennikiem
teorii reinkarnacji.

Uwagi na temat Urana i opozycji

P: (Niedosłyszalne).
O: W wielu książkach można przeczytać, że trygony Merkurego do Urana

oznaczają „bystrość, błyskotliwość i przenikliwość umysłu”. Często jest to
prawda,   ale   nawet   te   aspekty   skłaniają   do   ekscentryczności   w   myśleniu   i
ekstremizmu w poglądach, chociaż nie w tak oczywisty sposób jak opozycje.
Często osoba z opozycją Merkurego do Urana (odnosi się to także do innych
opozycji Urana do planet osobistych) to ktoś, z kim trudno jest rozmawiać,
bo jest zbyt szybki, za bardzo nakręcony. Nie potrafi spokojnie usiąść i
wysłuchać tego, co chcemy powiedzieć, tylko przez cały czas nam przerywa.
Człowiek siedzi i próbuje porozmawiać z kimś takim w uporządkowany sposób,
ale widzi, że on chciałby już być gdzieś indziej. Korci go, żeby poskakać,
pobiegać...   zrobić   coś   podniecającego.   A   jedyna   rzecz,   jaka   podnieca
uranowych   ludzi,   to   oni   sami.   Uran   jest   najbardziej   egocentryczną   ze
wszystkich planet. Jest to oczywiste już na pierwszy rzut oka. O tym również
podręczniki astrologii nie wspominają. Ale poczekajcie, aż tranzytujący Uran
utworzy jakiś aspekt w waszym urodzeniowym kosmogramie. Nie będziecie mieli

najmniejszej ochoty na współpracę z kimkolwiek. Będziecie chcieli tylko
robić swoje i to szybko, w sposób, który was ekscytuje, i nie znajdzie się w
tym miejsce dla nikogo innego.

Aspekty Urana, szczególnie trudne, zawsze skłaniają do samowoli,

wzbudzają   przekonanie:   „Mam   prawo   tak   postępować   i   niech   wszyscy   idą   do
diabła”.   Mamy   tu   taką   opozycję   w   kosmogramie   mężczyzny,   który   trzy   razy
siedział w więzieniu za stosowanie przemocy. (Wskazuje na kosmogram wiszący
na   tablicy.   Wenus   znajduje   się   tu   w   opozycji   do   koniunkcji   Mars-Uran).
Wdawał się w bójki, potem uderzał kogoś łańcuchem w głowę albo coś w tym
rodzaju. Typ motocyklisty. Kiedyś analizowałem jego kosmogram - trochę się
przy   tym   bałem   rozmawiać   z   nim   szczerze   (śmiech).   Waga   ma   pewną   zaletę,
mianowicie można taktownie powiedzieć nawet najbardziej agresywnej osobie,
że   jest   zwykłym   tłukiem,   i   ten   ktoś   nie   poczuje   się   obrażony.   Nie   muszę
chyba   dodawać,   że   ten   mężczyzna   ma   kłopoty   w   związkach.   Ten   sam   motyw
powtarza się także w innych elementach kosmogramu, ale na duże kłopoty w
związkach   wskazują   przede   wszystkim   trudne   aspekty   do   Wenus,   zwłaszcza
opozycja   do   Urana   i   Saturna   -   czyli   to,   co   starsze   teksty   nazywają
„uszkodzeniem”.   Szczególnie   opozycja   sprawia,   że   człowiek   bywa   bardzo
wymagający. Wszyscy chyba słyszeli stare twierdzenie, że kombinacje Urana z
Marsem   dają   gwałtowność,   i   w   niektórych   przypadkach   to   się   potwierdza,
chociaż w innych działają one zupełnie inaczej.

Wracając do przykładu na tablicy, jedyne małżeństwo tego mężczyzny

okazało się katastrofą. Jego żona później powtórnie wyszła za mąż i zabrała
ze sobą ich jedyne dziecko. Tak więc przedstawiała się sytuacja. Zapytałem
go najpierw, jak sądzi, skąd biorą się jego nieustanne kłopoty z prawem,
dlaczego wciąż wdaje się w bójki. Odpowiedział mi na to: „Przecież ja nigdy
nie zaczynam, po prostu idę do baru napić się czegoś i po chwili już ktoś
mnie zaczepia”. Oczywiście nawet mu nie przyszło go głowy, żeby zacząć
chodzić do innych barów, nie do takich, gdzie przed wejściem zawsze stoi
rząd motocykli i wszyscy mają przy sobie łańcuchy... Widzimy więc, że przy
opozycjach Wenus powstaje tendencja do projekcji, do projektowania swoich
problemów na innych ludzi. W tym przypadku koniunkcja Marsa i Urana tworzy
opozycję do Wenus. Ten człowiek projektuje swoją agresję - projektuje ją na
innych. Uważa, że to oni są przyczyną kłopotów, a on sam oczywiście nie jest
niczemu winien.

Przy opozycjach Księżyca także często mamy do czynienia z projekcją,

ale tu jest trochę inaczej: projektuje się na drugą osobę swoje podświadome
potrzeby albo podświadome problemy. Każda opozycja do planety osobistej może

się   przejawiać   jako   projekcja,   odnajdywanie   własnych   problemów   u   innych
ludzi. Najlepszym przykładem jest Richard Nixon, który ma opozycję Słońca do
Neptuna. Przy opozycjach Neptuna do planet osobistych człowiek ma skłonności
do   szukania   kozła   ofiarnego.   Widzi   własne   problemy   u   wszystkich   innych.
Neptun może prowadzić także do unikania problemów i sprawiać, że człowiek
nie   chce   stanąć   twarzą   w   twarz   z   faktami,   spojrzeć   realistycznie   na
sytuację. Pomówimy o tym jeszcze, gdy dojdziemy do aspektów Neptuna do Wenus
i Marsa.

Ale wracając do tego mężczyzny, gdy zapytałem go, dlaczego jego zdaniem

jego pierwsze małżeństwo się nie udało, odpowiedział, „Och, ona była bardzo
niewyrozumiała i ciągle wypytywała, dokąd idę! A ja lubię sobie wyjść na
trzy, cztery, albo pięć dni, kiedy tylko mam ochotę”. Mars-Uran! - wielki
egocentryzm, ja, ja, ja, ja robię to co chcę, wolność osobista i do diabła z
innymi ludźmi. Ludzie uranowi i wodnikowi najczęściej nienawidzą wszelkich
ograniczeń, niezależnie od tego, skąd one pochodzą. To uogólnienie nie
będzie się sprawdzało dla wszystkich Wodników, ale jest celnym opisem Urana
i Wodnika. Była żona tego mężczyzny miała czelność zapytać, na przykład,
„kiedy wrócisz?” Oczywiście jego samowola i upieranie się przy swoim były
zabójcze dla związków z innymi - Wenus. Każda opozycja do planety osobistej
może prowadzić do zaburzeń w związkach i tworzenia projekcji.

Aspekty do Słońca i Księżyca

Kolejna sprawa to aspekty do Słońca u kobiet i do Księżyca u mężczyzn.

Tradycyjnie   traktowano   je   (w   kosmogramach   indywidualnych)   za   całkiem
wiarygodny wskaźnik służący do charakterystyki potencjalnego męża czy żony.
W   starszych   książkach   można   przeczytać   mniej   więcej   takie   stwierdzenia:
„Słońce   w   kosmogramie   kobiety   symbolizuje   męża,   a   Księżyc   w   kosmogramie
mężczyzny - żonę”. Ogólnie rzecz biorąc nadal jest to prawda, ale obecnie
trzeba być o wiele ostrożniejszym, bo ludzieżyją coraz pełniej i więcej osób
wykorzystuje cały swój potencjał. Coraz więcej kobiet wyraża swoje Słońce,
czyli   indywidualność,   potrzeby   ego,   pragnienie   uznania,   osiągnięć   i   tak
dalej. I te kobiety przestają projektować swoje Słońce na męża, a w każdym
razie projektują je na zewnątrz w znacznie mniejszym stopniu.

Podobnie jest z Księżycem, chociaż Księżyc w horoskopach mężczyzn

pozostaje nieco bardziej wiarygodnym wskaźnikiem niż Słońce u kobiet. Wydaje
mi się, że w obecnych czasach kobiety zmieniają się o wiele szybciej niż
mężczyźni. Ale ogólnie rzecz biorąc, Księżyc w kosmogramie mężczyzny, jego
znak, jak już wspominałem wcześniej, ale także, a nawet bardziej, aspekty,

określają stosunek do partnerki czy żony, i trudne aspekty Księżyca często
wskazują na to, jaką energię mężczyźnie trudno jest wyrażać przy partnerce.
Sprawdzamy, czy Księżyc odbiera jakieś trudne aspekty, a jeśli tak, patrzymy
na   planetę,   która   tworzy   taki   aspekt;   często   można   przy   tym   odkryć,   że
człowiek   ma   kłopoty   z   wyrażaniem   tej   energii   wobec   swojej   żony   czy
partnerki. Jeśli na przykład mężczyzna ma kwadrat Wenus-Księżyc albo Mars-
Księżyc,   to   w   przypadku   Wenus   będzie   mu   trudno   okazać   emocjonalną   i
opiekuńczą stronę swojego charakteru, a przy Marsie - wyrażać asertywność i
seksualność.  A wszystkie  starsze podręczniki  zgodnie twierdzą,  że  kwadrat
Marsa do Księżyca daje łatwość irytowania się. Oczywiście, że człowiek łatwo
się irytuje, jeśli nie potrafi wyrazić, czego chce (Mars) wobec osoby, z
którą   jest.   Dlatego   się   irytuje.   Ale   problemem   nie   jest   tu   skłonność   do
irytacji, tylko trudności z ekspresją.

Jeśli chodzi o kosmogramy kobiet, to nawet bardziej istotne, o wiele

bardziej   istotne   od   położenia   Słońca   w   znaku   są   aspekty   do   Słońca   -   nie
dlatego,   że   przepowiadają   one   typ   męża,   choć   w   niektórych   przypadkach
rzeczywiście tak się zdarza, ale dlatego, że najczęściej symbolizują pewien
rodzaj doświadczeń, jakie kobieta musi przejść z mężem, ojcem albo z jednym
i   z   drugim.   Pojęcie   „mąż”   można   w   tym   wypadku   rozszerzyć   na   każdego
mężczyznę, z którym kobieta mieszka przez kilka lat i z którym wchodzi w
role małżeńskie, w sytuacje wzajemnej zależności.

Aspekty Słońca są niezwykle ważne. Zasadniczo ich znaczenie sprowadza

się do tego, że jeśli kobieta sama wyraża energię swojego Słońca, to muszą
się wydarzyć pewne rzeczy. Powiedzmy, że jakaś kobieta ma aspekt Urana do
Słońca, koniunkcję, kwadrat albo opozycję. Tradycyjnie taki aspekt oznacza
rozwód.   No   dobrze,   ale   dlaczego   właściwie   manifestuje   się   on   w   wielu
wypadkach, choć oczywiście nie we wszystkich, jako rozwód? Bo aspekty Słońca
do Urana w każdym kosmogramie, mężczyzny czy kobiety, pokazują kogoś, kto
przykłada wielką wagę do swojej niezależności, kto jest bardzo skupiony na
sobie i niezdolny do elastyczności. Tacy ludzie nie zniosą ani nie zechcą
tolerować   żadnych   ograniczeń.   Więc   naturalnie   kobieta   z   trudnym   aspektem
Słońca   do   Urana   nie   będzie   pasowała   do   tradycyjnej,   akceptowanej   w
społeczeństwie   biernej   roli   ani   nie   uzna   nad   sobą   władzy   męża,   choć
większość mężczyzn będzie ją próbowała do tego nakłonić. Nie jest to więc
żaden   magiczny   aspekt   rozwodu,   lecz   po   prostu   potrzeba   swobody,   a   także
wolności w wyrażaniu siebie, i wielu mężczyzn nie potrafi tego zaakceptować.
Mieszkam   w   pobliżu   bazy   lotniczej   Travis,   badałem   kosmogramy   wielu
mieszkających tam kobiet i przekonałem się, że chyba dziewięć na dziesięć z

nich ma aspekty Urana do Słońca. Uran tradycyjnie rządzi lotnictwem, a
ponadto tym kobietom odpowiada model małżeństwa, w którym męża bardzo często
nie ma w domu, bo gdzieś poleciał. Wiele z nich mówiło mi, że ich małżeństwo
zapewne by nie przetrwało, czy też one same nie potrafiłyby znieść życia
małżeńskiego, gdyby nie to, że męża przeważnie nie ma w domu, czasami nawet
przez kilka tygodni.

P: Wracając do tego, o czym mówił pan wcześniej, do Plutona w siódmym

domu. Wyobraźmy sobie, że w kosmogramie kobiety występuje aspekt Słońca do
Plutona, a jej mąż albo stały partner ma Plutona w siódmym domu. Czy ten
aspekt w jej horoskopie, sekstyl lub trygon Plutona do Słońca, zgrywa się z
Plutonem w siódmym domu mężczyzny?

O: Tak, często spotyka się takie połączenia. Czasami są one bardzo

subtelne,   niewidoczne   na   pierwszy   rzut   oka;   w   innych   wypadkach   zupełnie
oczywiste.   Czasami   widuje   się   kobiety   z   opozycją   na   przykład   Słońca   do
Saturna, które wychodzą za mężczyzn spod Koziorożca lub za mężczyzn bardzo
praktycznych,   konserwatywnych,   autorytatywnych.   Ale   skąd   właściwie   się   to
bierze? Aspekty Saturna do Słońca są trudne, w kosmogramie kobiety zazwyczaj
oznaczają, że musi ona pracować (Saturn) nad wyrażaniem siebie. I zapewne po
drodze przyjdzie jej przezwyciężyć rozmaite przeszkody, zaczynając od ojca.
Przy   tego   rodzaju   aspekcie   ojciec   zazwyczaj   przytłacza   dziecko   albo
nadmiernie je rozpieszcza i w rezultacie kobieta nie potrafi nawiązać z nim
szczerej więzi, nie dostrzega w nim omylnej ludzkiej istoty. W związkach z
mężczyznami to oni zawsze dominują, ona zaś odgrywa wobec nich pewną rolę.
Wiele jest takich sytuacji. W każdym razie najważniejsze jest to, że główne
aspekty   Słońca   zawsze   pokazują,   co   kobieta   pragnie   wyrazić.   (W   każdym
kosmogramie   główne   aspekty   Słońca   mówią   o   tym,   co   ludzie   muszą   wyrazić,
jakie jest tu ich największe pragnienie). Ale te aspekty w wielu wypadkach
pokazują także, z jakiego rodzaju mężczyznami kobieta zechce się wiązać i
jakie   problemy   pojawią   się   w   tych   związkach.   Na   przykład   przy   kwadracie
Plutona   do   Słońca   takim   problemem   może   się   stać   bardzo   dominujący   mąż.
Kobieta może wyjść za Skorpiona albo kogoś o podobnym temperamencie.

P: Albo to ona może zdominować męża. Czy to też jest możliwe?
O: Och, na pewno będzie miała dominującą osobowość, już choćby dlatego,

że to jest aspekt w jej kosmogramie. Ale może się to obrócić w drugą stronę.
Dostajemy to, co sami dajemy, świadomie czy nieświadomie.

P: Dobrze, czy w takim razie sekstyl Słońca do Plutona da harmonijne

połączenie, chociaż w dalszym ciągu oznacza to silną wolę, mocny charakter i
tak dalej?

O: Przekonałem się, że kwadrat, opozycja i koniunkcja w każdym

przypadku są najsilniejszymi aspektami. Jeśli analizujemy aspekty Słońca pod
kątem partnerstwa, to na te trzy rodzaje aspektów należy zwrócić większą
uwagę niż na sekstyle i trygony.

P: A jeśli Słońce nie ma żadnych aspektów albo tylko jeden?
O: No cóż, używa się tego, co jest.
P: Czy chce pan usłyszeć potwierdzenie tego, o czym przed chwilą pan

mówił?

O: Jakie?
P: Jestem Skorpionem. Ożeniłem się z Wodniczką i to małżeństwo było

jedną wielką katastrofą. Mam opozycję Słońca do Urana.

P: Skoro już jesteśmy przy siódmym domu, czy może pan powiedzieć, co

się dzieje, jeśli w siódmym domu nie ma żadnych planet?

O: To pytanie wiąże się z szerszym problemem: jak ogólnie interpretować

puste   domy.   Moim   zdaniem   najwięcej   sensu   ma   stwierdzenie,   że   pusty   dom
oznacza, iż w tym życiu nie musimy poświęcać danej dziedzinie zbyt wiele
uwagi. To nie znaczy, że w ogóle się ona nie zamanifestuje. Samotność, brak
związków   z   innymi,   jest   problemem   prawie   dla   każdego   człowieka.   Toteż   w
takim   wypadku   najpierw   należy   przyjrzeć   się   Wenus.   W   każdym   kosmogramie,
gdzie siódmy dom jest pusty, najważniejszą rzeczą przy analizie związków,
małżeństwa i podobnych spraw zawsze będzie Wenus. Ale jeśli dom jest pusty,
to także planeta, która rządzi jego wierzchołkiem. Z mojego doświadczenia
wynika jednak, że badanie Wenus jest o wiele skuteczniejsze. Ludzie trzymają
się sztywno wielu starych zasad astrologicznych, które nie mają wielkiego
sensu, gdy się im przyjrzeć dokładniej. Planeta władająca wierzchołkiem domu
często   dostarcza   nam   pożytecznych   informacji,   ale   w   przypadku   związków
jeszcze   więcej   da   nam   Wenus   czy   jakiekolwiek   planety   położone   w   znakach
przez nią rządzonych.

Wracając do aspektów Słońca w kosmogramie kobiety, powiedzmy na

przykład, że widzimy tam kwadrat Plutona do Słońca. I żeby jeszcze bardziej
wzmocnić   ten   kosmogram,   postawmy   Słońce   w   Skorpionie,   w   kwadracie   do
Plutona, przez co uzyskujemy osobę z podwójnie podkreślonym Plutonem, kogoś
obdarzonego niezwykłą siłą wewnętrzną. Po pierwsze, taka osoba może w ogóle
nie wyjść za mąż, bo wszyscy mężczyźni będą się bali jej siły. Ale każda
osoba z taką konfiguracją, czy to mężczyzna, czy kobieta, będzie dysponowała
niezwykłą  siłą  charakteru  i   w  wielu   przypadkach  okaże   się  będzie  wielkim
manipulatorem.   Toteż  jeśli   na   przykład   wyjdzie  za  kogoś,  kto   jest   równie
silny,   problemy   mogą   narastać   w   miarę,   jak   kobieta   będzie   się   starzeć   i

coraz wyraźniej zacznie sobie uświadamiać, kim jest, czego chce i co pragnie
wyrażać. Jeśli taka kobieta z kwadratem Plutona do Słońca wyjdzie za
Skorpiona - człowieka o bardzo silnym charakterze - to na początku w związku
może nie być żadnych problemów, dopóki ona będzie projektowała swoją siłę na
męża: „och, mój mąż to taki silny człowiek”. Ale problemy pojawią się, gdy
poczuje, że sama także jest silna.

Musimy doświadczyć wszystkiego, co zawarte jest w naszym kosmogramie.

Jeśli nie skonfrontujemy się z tym wewnętrznie, to będziemy musieli zrobić
to   w   relacjach   ze   światem   zewnętrznym.   Prawdę   mówiąc   mam   wrażenie,   że
najmniej świadomi ludzie muszą doświadczyć najokropniejszych rzeczy, właśnie
po to, by czegoś się nauczyli. Z kolei osoby bardzo mocno skierowane w głąb
siebie i refleksyjne często przy przechodzeniu przez okresy niewiarygodnych
zmian,   bardzo   trudne   cykle   planetarne   czy   tranzyty   czują   pewien   stres   i
obciążenie,   ale   większość   doświadczeń   zachodzi   na   poziomie   psychicznym,
emocjonalnym i intelektualnym. Co prawda nie zawsze tak się dzieje. Nie znam
jednak żadnego sposobu na określenie poziomu świadomości człowieka z samego
tylko kosmogramu, choć astrologów uważa inaczej. Można nawet napotkać takie
stwierdzenia: „Och, jeśli masz taki to a taki aspekt, to oznacza, że jesteś
wysoko   rozwiniętą   duszą”.   Myślę,   że   to   wszystko   bzdury.   Można   przecież
znaleźć  dwóch   ludzi  urodzonych  dokładnie   w  tym   samym  momencie,   z  których
jeden   wyjedzie   do   aszramu   i   będzie   medytować   przez   całe   życie,   a   drugi
zostanie   kryminalistą   i   nigdy   w   życiu   nie   poświęci   żadnej   myśli   sprawom
duchowym. Moim zdaniem świadomość przypomina prąd elektryczny płynący przez
konkretną   żarówkę.   Jeśli   przez   kosmogram   płynie   świadomość   o   napięciu   10
watów,   to   otrzymujemy   osobę   na   niskim   poziomie   świadomości,   która   wyraża
swoje energie w niezbyt rozwinięty sposób. Ale jeśli przez ten sam kosmogram
przepłynie   10   000   watów   świadomości,   to   zawarte   w   nim   potencjały
zamanifestują się na wyższym poziomie.

Dom jedenasty, ósmy i pierwszy

Pozostańmy jeszcze przez jakiś czas przy domach. Wspominaliśmy już o

siódmym i piątym. Jeśli chodzi o jedenasty - to, co mówię, odnosi się także
do analizy porównawczej - w synastrii dobrze jest, gdy jakaś planeta drugiej
osoby, najlepiej któraś z planet osobistych albo ascendent, przypada na nasz
jedenasty dom. Dom jedenasty to przyjaźń, a miło jest pozostawać w bliskich
związkach   z   kimś,   do   kogo   ma   się   przyjazne   nastawienie;   szczególnie   w
przypadku   małżeństwa   jest   dobrze,   jeśli   istnieje   w   nim   także   przyjaźń.
Jedenasty   dom   i   Wodnik   są   zorientowane   na   przyszłość,   postępowe.   Toteż

czyjeś planety w naszym jedenastym domu oznaczają, że przy tej osobie
łatwiej będzie nam wyrazić poczucie celu, sformułować plany na przyszłość.
Wszystkie stare książki podają, że jest to dom nadziei, pragnień i celów. I
jest to dom nadziei na przyszłość, pragnień i celów, które chcemy osiągnąć,
nie tyle dotyczących kariery zawodowej, bo to raczej dziesiąty dom, lecz
tego, czym osobiście pragnęlibyśmy się stać.

Piąty i ósmy dom mają związek z seksem. Piąty, jak już mówiłem

wcześniej, to bardziej seks traktowany rozrywkowo, radość i zabawa seksem. W
ósmym   domu   jest   więcej   intensywności.   Oprócz   wielu   innych   rzeczy
reprezentuje   on   pragnienie,   by   zostać   uzdrowionym   przez   seks   i   przeżyć
katharsis  -   wyzwolenie   napięcia   psychicznego.  Jest  w   tym  o   wiele  większa
głębia wspólnych przeżyć niż w domu piątym, gdzie wszystko polega raczej na
odgrywaniu dramatycznych ról.

Także pierwszy dom, przez polaryzację z siódmym, ma wielki wpływ na

związki.   Chyba   wszyscy   tu   obecni   wiedzą,   iż   każda   planeta   pozostająca   w
koniunkcji z ascendentem oddziałuje na całą osobowość człowieka, jego ogólną
postawę życiową. Podobnie działa każda planeta leżąca w pierwszym domu, z
tym   jednak,   że   im   bliżej   ascendentu   się   znajduje,   tym   jej   wpływ   jest
potężniejszy. Odnosi się to także do planet technicznie znajdujących się w
dwunastym domu, oddzielonych od ascendentu nawet o 10 stopni. Ja je mimo
wswzystko traktuję jako planety pierwszodomowe, choć zazwyczaj uważa się je
za dwunastodomowe. Wyobraźmy sobie teraz, że ktoś ma pusty siódmy dom, za to
w pierwszym jakiś silny element. Pierwszy dom to dom Barana - inicjatywa,
robienie   czegoś   samemu,   w   pojedynkę.   Taki   człowiek   potrzebuje   więc   dużo
„samotnej”   aktywności.   Często   występują   niejasności   w   sytuacji,   gdy   na
ascendencie   jest   Waga.   Waga,   znak   partnerstwa,   leży   wówczas   w   domu
niezależności. Oznacza to, że człowiek potrafi się poczuć niezależny jedynie
wówczas, gdy znajdzie się w partnerstwie. A jeśli jest się w partnerstwie,
jak można być niezależnym? Powstaje tu błędne koło. Nie jest to złe ani nie
zawsze jest odbierane jako problem, ale ludzie z ascendentem w Wadze zawsze
bardzo   uzależniają   się   od   partnerstwa,   gdyż   ono   motywuje   ich   do
samoekspresji. To tak, jakby musieli wyrażać siebie przez partnera. Słońce w
siódmym domu działa trochę podobnie; także Słońce w Wadze. Aby się dostroić
do własnej indywidualności, potrzebujemy partnera, od którego moglibyśmy się
odbić; przez relację z partnerem dostrzegamy, kim jesteśmy. Poznajemy siebie
odnosząc się do kogoś innego. Można do tego dodać Księżyc w Wadze lub w
siódmym domu;  będzie  działał podobnie,  szczególnie w  kosmogramach  kobiet.
Wówczas człowiek potrafi wejść w kontakt z wielką, dominującą częścią swojej

osobowości jedynie przez związki. Nie musi to być koniecznie małżeństwo ani
mieszkanie z kimś, można tego dokonać wykonując pracę doradcy, psychologa,
konsultanta, w każdym innym zawodzie, który polega na kontaktach z
pojedynczymi osobami.

Jeszcze jedna sprawa: przy opozycji planet z pierwszego na siódmy dom

powstaje   ten   sam   dualizm,   potencjalny   konflikt   między   niezależnością   a
zależnością.   „Może   i   jestem   niezależny,   ale   przydałoby   mi   się   jakieś
towarzystwo”. Nie zawsze jest to odbierane jako problem, lecz często przy
opozycji z pierwszego domu na siódmy człowiek uświadamia sobie istniejące w
nim   wewnętrzne   rozdarcie   między   postawą   „naprawdę   pragnąłbym   mieć   więcej
towarzystwa” a „jestem bardzo niezależny, chcę żyć po swojemu i nikt nie ma
prawa mówić mi, co mam robić”, która jest charakterystyczna dla pierwszego
domu i Barana.

Pojęcie „wspólnych doświadczeń”

Przeskoczmy na chwilę do punktu f naszego programu. „Szczególną uwagę

należy zwrócić na wszystko, co może wskazywać na wspólnotę doświadczeń”. Ten
punkt w zasadzie należy do synastrii, ale nie mogę zostawiać wszystkiego na
następne warsztaty, bo jest tam wiele materiału i będę miał równie wielkie
trudności, jak teraz, by zmieścić się w czasie. „Wspólne doświadczenia” mają
związek ze ścisłymi aspektami porównawczymi, to znaczy aspektami między
planetą osoby A a planetą osoby B. Technicznie nazywa się to
„interaspektem”

, a niektórzy nazywają to aspektem porównawczym. Jest to po

prostu kąt między jakąś planetą w naszym horoskopie a planetą w horoskopie
drugiej   osoby.   Każdy   ścisły   aspekt   w   granicach   mniej   więcej   2   stopni
(włącznie   z   kwinkunksem)   oznacza,   że   obie   biorące   w   nim   udział   planety
zostaną   jednocześnie   zaktywizowane   przez   tranzyt.   To   właśnie   oznacza
„wspólnota doświadczeń”. Nigdy nie należy tradcić jej z pola widzenia przy
sporządzaniu analizy porównawczej, gdyż najściślejsze aspekty między dwoma
kosmogramami zawsze będą wyraźnie wskazywały na motywy przewodnie związku.

„Wspólne doświadczenia” są ogromnie ważne. Wyobraźmy sobie, że mamy

Księżyc w koniunkcji z Wenus drugiej osoby. Jest to miły aspekt, bardzo
przyjemny, zazwyczaj pojawiają się wówczas wzajemne ciepłe uczucia i ludzie
dobrze się ze sobą czują. Postawmy obie te planety w Skorpionie, przez
którego teraz właśnie przechodzi Uran. Niech Wenus jednej osoby leży na 7

a Księżyc drugiej na 6

Skorpiona. W czasie, gdy Uran będzie się znajdował

Terminy „wspólne doświadczenia” i „interaspekt” pochodzą ze znakomitej pracy o związkach

międzyludzkich i analizie porównawczej autorstwa Joan i Kennetha Negusów, a

przedstawionej podczas Zjazdu AFA (Amerykańskiej Federacji Astrologów) w 1976 roku.

między 6

a 7

Skorpiona, obie te osoby odczują w swoim życiu uranowe

wibracje. A ponieważ ścisły aspekt porównawczy wskazuje, że istnieje między
nimi   wzajemna   wymiana   energii,   to   jest   bardzo   prawdopodobne,   że   obydwie
przejdą w tym czasie przez okres intensywnych zmian. Nie zawsze te zmiany
będą   podobne   do   siebie   w   charakterze   i   nie   wszystkie   będą   się   wiązały   z
partnerstwem, ale cokolwiek przydarzy się jednej osobie, będzie miało pewien
wpływ   także   na   drugą.   Spróbujmy   się   zastanowić,   jak   może   się   to
manifestować.

Tranzyt Urana do Wenus zazwyczaj oznacza radykalną transformację

najściślejszych związków. Niektórzy ludzie spotykają kogoś nowego i rozstają
się z dotychczasowym partnerem. W innych przypadkach, na przykład jeśli ktoś
jest   w   małżeństwie   i   zależy   mu   na   utrzymaniu   tego   związku,   może   przeżyć
krótką przygodę, a gdy działanie aspektu przeminie, emocjonalnie wrócić do
starego   partnera   czy   partnerki.   Jeśli   Wenus   znajduje   się   w   horoskopie
kobiety, a Księżyc - mężczyzny, i Uran utworzy koniunkcję do jej Wenus, może
ona   przeżyć   jakąś   przygodę   miłosną.   Jednocześnie   Uran   tranzytuje   przez
Księżyc   mężczyzny,   czyli   uderza   w   jego   sytuację   domową,   poczucie
bezpieczeństwa;   toteż   nagle,   z   dnia   na   dzień,   całe   jego   życie   może   się
znaleźć w zawieszeniu, w niepewności. „Rany boskie, co ona wyrabia? Grozi
mi, że odejdzie z kimś innym. Czy jeszcze kiedyś będę ją obchodził? Lepiej
poszukam   nowych   możliwości   w   życiu”.   Tak   więc   mężczyzna   może   się   zacząć
rozglądać za czymś nowym w życiu, na przykład za inną kobietą, albo może mu
przyjść do głowy: „Nie pasujemy do siebie zbyt dobrze, skoro nie zależy jej
na mnie na tyle, by chciała ze mną zostać”. Mogą się wydarzyć najrozmaitsze
rzeczy, każdy aspekt jest inny, ale samo pojęcie wspólnych doświadczeń ma
bardzo   dużo   sensu.   Przy   analizie   trwałych   związków   z   reguły   między
horoskopami   występuje   co   najmniej   jeden,   a   częściej   dwa   czy   nawet   trzy
ścisłe   aspekty.   I   gdy   stopnie,   na   których   leżą   te   planety,   zostaną
uaktywnione przez jakiś tranzyt, szczególnie czterech zewnętrznych planet,
najczęściej to, co się wydarza, będzie dotyczyło obydwu osób.

P: Czy taki tranzyt może również odświeżyć uczucie między tymi dwiema

osobami, zamiast oddzielać je od siebie?

O: Och, oczywiście. Może się wydarzyć jedno albo drugie. Może być tak,

że   kobieta   przeżyje   swoją   przygodę.   Widzicie,   Uran   rozbudza.   Może   więc
rozbudzić w niej potrzeby emocjonalne, także seksualne, które będzie chciała
zaspokoić.   Z   kolei   ten   sam   tranzyt   może   rozbudzić   mężczyznę   na   potrzeby
żony.   Może   to   być   dla   nich   okres   kryzysu.   Słowo   „kryzys”   pochodzi   z
greckiego   i   oznacza   zmianę   kursu   w   życiu.   Taki   tranzyt   może   człowieka

wprowadzić na zupełnie nowy kurs. Nie mówię, że jest to złe. W każdym razie
pojęcie wspólnych doświadczeń może wam pomóc w prześledzeniu najważniejszych
doświadczeń, przez które dwoje ludzi przeszło jako para.

P: A jeśli chodzi o wzajemne dopasowanie, czy taki tranzyt zburzy

związek, czy też przyniesie jego odnowienie...

O: Jak mówiłem, może to być jedno lub drugie. W obecnych czasach coraz

częściej   jest   to   i   jedno,   i   drugie,   gdyż   coraz   więcej   ludzi   uświadamia
sobie, że ideał życia nie polega na tym, by wszystko kontrolować. W coraz
większym   stopniu   ideałem   dla   coraz   większej   grupy   ludzi   staje   się
indywidualny   rozwój   każdego   z   partnerów.   I   gdy   nadchodzą   wielkie   zmiany,
chociaż mogą one rozstrajać emocjonalnie i na jakiś czas odbierać poczucie
bezpieczeństwa,  ludzie  jednak  potrafią  spojrzeć  z   dystansu   na   to,  co  się
dzieje   i   co   to   oznacza.   Z   mojego   doświadczenia   wynika,   że   człowiek
najintensywniej uczy się zawsze w czasach kryzysu, gdy dzieją się rzeczy,
które burzą dotychczasowy porządek, często bardzo irytujące.

Czy wystarczająco już wyjaśniłem, w jaki sposób planeta zostaje

zabarwiona przez znak i dom? Do pewnego stopnia jest to podwójne. Weźmy pod
uwagę Wenus: w jakim znaku leży i jaka planeta rządzi tym znakiem? Jeśli
Wenus znajduje się w Koziorożcu, otrzymujemy saturnowe zabarwienie czy ton w
wenusjańskich obszarach życia - w związkach, w miłości i tak dalej. Podobne
wpływy mogą się przejawić przy ścisłym aspekcie Saturna do Wenus - powaga,
lojalność, ostrożność, potrzeba zapewnienia sobie bezpieczeństwa. Za każdym
razem, gdy równocześnie wystąpi jedno i drugie, mamy „podwójnego nelsona”.
Powiedzmy, że mamy Wenus w Koziorożcu, w aspekcie do Saturna. Dwie rzeczy
mówią nam o tym samym. Wenus zostaje bardzo wyraźnie naznaczona przez
Saturna, i tu mamy niezmiernie istotny wskaźnik mówiący o tym, jak dana
osoba podchodzi, w przypadku Wenus, do związków.

Pokrewne progresje i tranzyty

W punkcie e programu mamy: „Badanie wszystkich dokładnych tranzytów i

progresji,   które   mogą   mieć   związek   z   ważnymi   etapami   rozwoju,   powstaniem
nowej   świadomości   potrzeb   indywidualnych   albo   nowymi   sposobami   wyrażania
siebie." Oczywiście prawie każdy tranzyt planet zewnętrznych, szczególnie,
gdy aspektują one planety osobiste, Jowisza albo Saturna, może wskazywać na
wielkie zmiany, które wpłyną na nasze związki. Chciałbym tu jednak wspomnieć
o   najczęściej   występujących   wpływach,   których   trzeba   być   świadomym,
szczególnie o niektórych konkretnych progresjach. Jeśli progresywne Słońce
albo   Księżyc   utworzy   aspekt   do   Wenus,   zwłaszcza   koniunkcję,   to   z   dużym

prawdopodobieństwem   można   założyć,   że   zajdą   ważne   zmiany   w   świadomości,
emocjach   i   uczuciach   takiej   osoby.   W   niektórych   przypadkach   będzie   to
dotyczyło   także   potrzeb   seksualnych.   Taki   tranzyt   może   przynieść   ważny
związek. a czasami tylko przygodę, coś krótkotrwałego, co jednak jest ważnym
doświadczeniem.

Znam pewną kobietę, która jest mormonką, a mormoni za najgorszy grzech

ze   wszystkich   -   gorszy   niż   morderstwo   -   uważają   seks   pozamałżeński.   Ta
kobieta nigdy nie miała męża. Jest bardzo duża, waży prawie sto kilogramów,
więc   nie   ma   wielkiego   powodzenia   u   mężczyzn,   zważywszy   na   powszechną   w
naszej   kulturze   słabość   do   szczupłych   kobiet.   Gdy   jej   progresywne   Słońce
weszło w koniunkcję z Wenus, pojechała na wakacje na Bliski Wschód, gdzie
wielu   mężczyznom   podobają   się   duże   kobiety.   Ci   mężczyźni   nieustannie   ją
adorowali. Ta kobieta przeżyła wielki kryzys: naprawdę miała ochotę przeżyć
jakąś przygodę, ale powstrzymywały ją mormońskie zasady. W końcu przespała
się z kilkoma mężczyznami i zaczęło ją prześladować koszmarne poczucie winy.
Tradycyjna interpretacja takiego aspektu pozornie nie zdałaby się tu na nic,
gdyż   mówi   ona:     progresywne   Słońce   w   koniunkcji   z   Wenus   -   „wspaniały,
szczęśliwy   okres.   Będziesz   się   czuł   wypełniony   miłością”   i   tak   dalej.
Tymczasem tę kobietę dręczyło poczucie winy i wyrzuty sumienia. Ale w każdym
razie   nauczyła   się   czegoś   o   swoich   emocjach,   o   swoich   potrzebach
emocjonalnych, przekonała się, co dotychczas lekceważyła, ignorowała, jakich
swoich pragnień nie zaspokajała.

Widziałem sytuacje, gdy progresywny Księżyc wchodził w koniunkcję z

Wenus - przy progresywnym Księżycu można brać pod uwagę jedynie koniunkcje.
Czasami sekstyl progresywnego Księżyca także może coś przynieść, ale
najczęściej przejdzie niezauważony. Z mojego doświadczenia wynika, że ważna
jest każda koniunkcja progresywnego Księżyca, ale jeśli chodzi o związki, to
przede wszystkim koniunkcja z Wenus. Z reguły pojawia się wówczas związek,
który okazuje się ważny. Nie zawsze jest to romans jako taki, ale zawsze
jakaś osoba wzbudza w nas ciepłe uczucia albo w jakiś inny sposób zostajemy
rozbudzeni na doświadczenia emocjonalne.

Często w ten sposób będzie się manifestować koniunkcja progresywnej

Wenus z ascendentem. Jedna z najlepszych zasad do interpretacji tranzytów
albo progresji w koniukcji z ascendentem brzmi następująco: to, co uderza w
ascendent,   natychmiast  ściąga  na  siebie  naszą   uwagę.   Na   co   więc   zwrócimy
uwagę,   gdy   progresywna   Wenus   wejdzie   na   ascendent?   -   na   Wenus,   i   bardzo
często będzie to oznaczać jakieś doświadczenie miłosne. Wenus może się także
odnosić   do   innych   spraw,   ale   najczęściej   będzie   chodziło   o   związek

uczuciowy. W innych przypadkach mogą to być pieniądze, prezent od kogoś albo
człowiek może rozpocząć jakąś działalność artystyczną; zazwyczaj jednak jest
to związek. Przekonałem się o tym kiedyś analizując przypadek kobiety, która
miała męża, dwoje dzieci, zakochała się w kimś innym i myślała o rozwodzie,
a tranzyty nie wykazywały niczego. Sprawdziłem progresje i okazało się, że
jej progresywna Wenus właśnie weszła na ascendent! Gdy tylko Wenus odsunęła
się o stopień od ascendentu, ten nowy związek został zakończony. Ale to
doświadczenie otworzyło jej oczy na wiele ważnych rzeczy w niej samej i
dostarczyło jej mnóstwo pozytywnego wzmocnienia.

Można także sprawdzać progresywne pozycje ascendentu i MC; jeśli któryś

z tych punktów wejdzie w koniunkcję z urodzeniową Wenus, często w życiu
człowieka pojawiają się nowe związki. Ogólna zasada przy progresjach jest
taka, że najważniejsze rzeczy zdarzają się wtedy, gdy oś uderza w planetę
albo planeta uderza w oś, i nieważne, który z tych elementów jest
progresywny. Osie horoskopu pokazują bowiem strukturę naszego życia; są to
punkty, w których nasze wewnętrzne „ja” spotyka się z zewnętrznym światem.
Dlatego bardzo często, gdy na przykład Jowisz albo Saturn tranzytują przez
MC lub przez ascendent, coś się zdarza nie tylko na planie wewnętrznym, ale
także na zewnątrz - przeprowadzka, nowa praca, cokolwiek - coś związanego z
naszym istnieneim w świecie.

Warto zwrócić uwagę jeszcze na kilka innych spraw. Tranzyty i progresje

bardzo się przydają w doradztwie, bo często ludzie, którzy proszą o analizę
porównawczą, chcą wyraźnie określić swoje stanowisko wobec jakiegoś związku,
albo   też   zastanawiają   się   nad   zawarciem   małżeństwa   lub   nad   rozwodem.
Tranzyty   i  progresje   często   powiedzą   nam,   czy  aktualne  uczucie   okaże  się
długotrwałe, czy też szybko przeminie, jakie znaczenie dla danego człowieka
ma   ten   okres   w   życiu   i   dlaczego   czuje   się   on   właśnie   tak.   Sama   analiza
porównawcza   kosmogramów   urodzeniowych   pokaże   nam   tylko   potencjał   związku,
wzajemne dopasowanie i możliwości uczenia się od siebie.

Należy się także przyjrzeć cyklom tranzytów i progresji. Jeszcze przed

rokiem uważałem, że okres, gdy tranzytowy Uran tworzy koniunkcję, opozycję
albo kwadrat do Wenus, nie jest korzystny do zawierania małżeństwa, bo tak
mówili   mi   nauczyciele   wyznający   stare   astrologiczne   zasady   i   starsze
książki. „Nie rób niczego pod wpływem Urana, bo najprawdopodobniej będzie to
impulsywne”. Jakby impuls był czymś złym, jakby należało rozpoczynać nowe
rzeczy   wyłącznie   w   saturniczny   sposób,   upewniając   się,   że   wszystko   jest
bezpieczne! Co za nudny sposób życia! Przyszło mi więc do głowy, że stara
zasada   nie   musi   być   słuszna,   bo   spotkałem   wielu   ludzi,   którzy   zawierali

małżeństwa w czasie, gdy Uran aspektował ich Wenus. I często były to bardzo
dobre, trwałe małżeństwa. Wcale nie jest tak, jak niektórzy mówią, że przy
tranzycie Urana przez Wenus człowiek jest gotów natychmiast rzucić się na
łeb na szyję w bezsensowne małżeństwo. Stara zasada po prostu się nie
sprawdza. Ten tranzyt oznacza tylko tyle, że jesteśmy gotowi rozbudzić się
emocjonalnie - na to z całą pewnością można liczyć. A to, czy związek będzie
trwały, zależy bardziej od całościowej analizy porównawczej niż od tego
jednego aspektu.

Analogicznie, jeśli ktoś ma już stałego partnera, żyje w małżeństwie

lub   po   prostu   z   kimś   mieszka,   czy   to   będzie   mężczyzna,   czy   kobieta,   to
koniunkcja,   kwadrat   lub   opozycja   tranzytowego   Urana   do   Wenus   lub   Marsa
oznacza tylko tyle, że człowiek przestaje być zadowolony ze status quo -
często   pojawia   się   rozczarowanie   życiem   seksualnym,   pragnienie   przygody,
tęsknota za podnieceniem emocjonalnym i erotycznym. Ale jeśli mamy klienta z
tego rodzaju aspektem, który mówi: „Nie mogę już znieść mojego partnera czy
partnerki”, najlepiej mu poradzić, żeby zaczekał jakiś czas. Jeśli ogólnie
uważa swoje małżeństwo za dobre, może spróbować chwilowej separacji. Przez
jakiś czas będzie potrzebował więcej swobody, i może mu to dobrze zrobić.
Jeśli   związek   oparty   jest   na   mocnych   podstawach,   a   nie   na   sztucznych,
sztywnych   zasadach,   to   przetrwa   i   odrodzi   się,   gdy   ta   osoba   uzyska   nową
perspektywę.

Często jednak przy tranzytach Urana, Plutona i Saturna człowiek zaczyna

sobie  coraz   wyraźniej  uświadamiać,  że  związek   tak  naprawdę  nigdy   nie  był
dobry, a w każdym razie zdaje sobie sprawę, co w tym związku najbardziej go
frustruje, i wtedy może próbować coś z tym zrobić. Może nad tym popracować,
zażądać   od   partnera,   by   pracował   wraz   z   nim,   albo   odejść.   Szczególnie
aspekty Saturna zmuszają do konfrontacji. Mówią one: „Zobacz, musisz zrobić
to i to, to jest konieczne, nie masz wyboru”. Aspekty Urana otwierają nam
oczy   na   prawdziwy   stan   rzeczy,   tylko   że   z   Uranem   trzeba   uważać,
bo czasem wzbudza on pragnienie zmiany dla samej zmiany. Daje napęd do tego,
by   zburzyć,   co   się   tylko   da,   pozbyć   sią   wszelkich   ograniczeń   i   wszystko
pozmieniać.   Pluton   działa   trochę   podobnie,   daje   pragnienie   drastycznej
transformacji, drastycznych zmian w życiu, często każe bezlitośnie porzucać
stare wzorce. Ale nie uważam tego za dobre ani złe. Każdy aspekt może być
pozytywny. Czasami staje się pozytywny dopiero w retrospekcji, bo w czasie,
gdy   trwa,   przeżywamy   wielkie   stresy.   Większość   ludzi   woli   przyjemność   od
cierpienia, a stres najczęściej wiąże się z cierpieniem. Ale zawsze czuję
się   bardzo   podbudowany,   gdy   widzę,   jak   ludzie   przechodzą   przez   trudne

doświadczenia w pozytywny sposób.

Pamiętam pewną kobietę, tranzytowy Pluton utworzył koniunkcję do jej

Marsa i jej mąż zmarł. Według tego, co mówiła, a nie mam powodów, by w to
wątpić,   byli   bardzo   dobrym   małżeństwem.   Mąż   ją   rozumiał,   zachęcał   do
wyrażania siebie i rozwijania zaufania do siebie, ona zaś czuła się z tym
wspaniale.   (Oczywiście   czasami   ludzie   trochę   idealizują   swoje   przeżycia).
Spotkali   się,   zakochali,   wzięli   ślub,   a   potem   on   zmarł   -   wszystko   to
zdarzyło się w ciągu dwóch lat, gdy Pluton przetranzytował przez jej Marsa.
Mars w jej kosmogramie leży w pierwszym domu, a wszystko, co znajduje się w
pierwszym domu, jest bardzo ważne. Tranzytujący Pluton wszedł w koniunkcję z
Marsem.   Astrologowie-tradycjonaliści,   zorientowani   na   wydarzenia,
powiedzieliby:   „No   tak,   oczywiście,   Pluton   to   planeta   śmierci,   a   Mars
oznacza   mężczyzn   w   twoim   życiu.   Mężczyzna   twojego   życia   zmarł”.   Ale   w
większości   przypadków,   gdy   Pluton   uderza   w   Marsa,   nic   takiego   się   nie
zdarza. Na głębszym poziomie ten tranzyt oznaczał, że przez związek i przez
pewność   siebie,   jaką   w   nim   zdobyła,   ta   kobieta   doświadczyła   odrodzenia
własnego   Marsa.   Pluton   rozbudził   jej   asertywność,   samowystarczalność,
ambicję;   w   ciągu   tego   czasu   zmieniła   się   radykalnie.   Stała   się   o   wiele
silniejsza, bardziej ambitna, nauczyła się ufać w swój talent artystyczny,
który   był   znaczny,   chociaż   ona   wcześniej   nigdy   nie   wierzyła   we   własne
umiejętności.   Czasami   więc   wydarzenia   zewnętrzne   zgadzają   się   z   dosłowną
interpretacją aspektów, często jednak wpływ jest o wiele subtelniejszy niż
można to przeczytać w większości książek.

Tranzyty Jowisza i Saturna przez piąty i siódmy dom

Wspomnieliśmy już krótko o Jowiszu i Saturnie. W piątym domu ogromnie

ważna jest miłość. Tranzyt Saturna przez ten dom skupia naszą uwagę na tym,
czym naprawdę jest miłość. Koziorożec i Saturn zawsze są trochę
zdystansowane i samotne. Człowiek zaczyna podchodzić z dystansem do własnych
dzieci, kochanków, wszystkiego i wszystkich, co mieści się w piątym domu.
Zaczyna widzieć realistycznie to, co tam naprawdę jest. I jeśli jest tam
jakaś miłość, zaczyna ją postrzegać w o wiele głębszy sposób i lepiej ją
rozumieć. Przy tranzycie Saturna przez piąty dom ludzie przeważnie czują się
niekochani. „Nikt mnie nie lubi, nikt mnie nie kocha, nikt mnie nie docenia;
ja się tak staram, a nikt dla mnie nie chce nic zrobić. Muszę poszukać kogoś
innego, kto doceni mnie takiego, jakim jestem.” I jeśli człowiek próbuje
szukać idealnego partnera w czasie, gdy Saturn tranzytuje przez jego piąty
dom, to jak sądzicie, kogo znajdzie? Koziorożca albo kogoś, kto jest bardzo

ojcowski, na kim można się oprzeć. Tranzyt Saturna przez piąty dom to
znakomity okres, by podejść praktycznie do spraw zaspokojenia uczuciowego i
seksualnego. W takim okresie mamy ochotę poszukać sobie jakiegoś Koziorożca
i powiedzieć mu: „Posłuchaj, ja potrzebuję tego, ty tamtego, spróbujmy się
jakoś do siebie dopasować”. I można się nawzajem sobą zaopiekować w bardzo
chłodny, pełen dystansu sposób. Nie każę wszystkim tego robić, ale tak się
czasem zdarza. Jeśli wówczas tworzymy nowy związek, to najczęściej z kimś
starszym od siebie albo z ludźmi nieco saturnowymi.

Tranzyt Jowisza przez piąty dom także skłania nas do tworzenia związków

uczuciowych,   ale   zazwyczaj   są   one   o   wiele   szczęśliwsze,   bardziej
ekspansywne, przyjemniejsze i pełniejsze niż przy Saturnie. Jowisz bardziej
skłania   do   radosnego   zakochiwania   się   i   zabawy.   Podczas   ostatnich   dwóch
tranzytów   Jowisza   przez   mój   piąty   dom   odczuwałem   także   olbrzymi   przypływ
twórczej energii. Gdy miałem dwadzieścia jeden lat, w ciągu roku stworzyłem
więcej   niż   wcześniej   przez   całe   życie   -   pisałem   sztuki,   kręciłem   filmy,
robiłem   najrozmaitsze   rzeczy.   Miałem   mnóstwo   sił   twórczych.   Jowisz   w
pierwszym domu działa bardzo podobnie.

Zastanówmy się nad tranzytami Jowisza i Saturna przez siódmy dom - tę

pozycję Saturna tradycja uznaje za „niedobry czas dla małżeństwa”. Jest to
niedobry czas dla małżeństwa tylko wtedy, jeśli to małżeństwo nie jest warte
podtrzymywania albo nie wytrzymuje konfrontacji z rzeczywistością; wówczas
będzie to dla niego bardzo niedobry okres. Ale jeśli związek jest głęboki i
oparty   na   solidnych   podstawach,   to   po   wejściu   Saturna   do   siódmego   domu
człowiek   w   pierwszej   chwili   prawdopodobnie   zatrzyma   się   o   krok,   nabierze
nieco  dystansu  i   powie  sobie:  „lepiej   przyjrzeć  się   temu   dokładniej,  nie
jestem jeszcze zupełnie pewien”. I jeśli związek rzeczywiście opiera się na
solidnych  fundamentach,   to   w  okresie,  gdy   Saturn   przebywa   w  siódmym   domu
(czyli około 2 1/2 roku) coraz wyraźniej zaczniemy dostrzegać jego głębsze
zalety. Tak samo jest z Saturnem w domu piątym - dzięki saturnowym kryteriom
oceny zaczniemy  coraz wyraźniej  dostrzegać  głębsze wartości we wszystkich
swoich związkach, także z dziećmi.

Jowisz w domu siódmym - niektórzy uważają, że jest to „cudowny, cudowny

tranzyt, masz już 35 lat i jeszcze się nie ożeniłeś; ale teraz Jowisz
wejdzie do twojego siódmego domu i na pewno to zrobisz”. Oczywiście wcale
nie musi się tak stać. Są ludzie, którzy mają okazję wziąć ślub, gdy Jowisz
tranzytuje przez ich siódmy dom. Znam kilka osób, które w tym okresie
rzeczywiście miały wiele propozycji małżeństwa, na przykład w ciągu jednego
roku oświadczały im się trzy różne osoby. Ale co zasadniczo oznacza Jowisz?

Saturn w siódmym domu symbolizuje pragnienie, by jasno określić sytuację we
wszystkich   naszych   związkach   i   ogólnie   zdefiniować   swoje   potrzeby   w
relacjach.   Z   drugiej   strony   Jowisz   w   domu   siódmym   daje   pragnienie
rozszerzenia horyzontów i obszaru aktywności w naszych związkach. Może to
prowadzić do radykalnej poprawy istniejących związków, jeśli są one żywotne
i da się je ulepszyć. Ale jeśli nie, jeśli związek jest sztywny i nie ma w
nim   miejsca   na   wzrost   czy   rozwój,   wtedy   Jowisz   w   siódmym   domu   często
oznacza, że człowiek zapragnie rozszerzyć swoje horyzonty i działania poza
jego   granice.   Jowisz   zawsze   pragnie   przekraczać   granice,   podobnie   jak
Strzelec,  nigdy   nie  chce  zostać  w   żadnym   wyznaczonym  obrębie;  przez   cały
czas chce się powiększać.

Komentarz z sali: Niedawno analizowałem kosmogram kobiety, gdzie Jowisz

tranzytuje teraz przez siódmy dom i właśnie stara się ona o separację...

Ja także widziałem więcej ludzi, którzy się rozwodzili podczas tranzytu

Jowisza   przez   siódmy   dom,   niż   podczas   jakiegokolwiek   innego   tranzytu,   i
założę   się   o   wszystkie   pieniądze,   że   nie   znajdziecie   tego   w   żadnym
podręczniku astrologii. Tradycyjnie książki podają, że to Saturn w siódmym
domu skłania do rozwodów. Przejście Urana przez wierzchołek siódmego domu
albo przez ascendent też często prowadzi do rozwodu, gdyż człowiek pragnie
wtedy   radykalnej   zmiany   i   wolności.   Ale   częściej   widziałem   ludzi,   którzy
rozwodzili się albo zaczynali się rozwodzić podczas tranzytu Jowisza przez
siódmy   dom.   Dlaczego?   Ponieważ   tranzyt   Jowisza   przez   którykolwiek   dom
wywołuje w człowieku pragnienie, by pełniej zrozumieć tę dziedzinę życia,
ulepszyć ją, poprawić istniejącą sytuację, a jeśli istniejącej sytuacji nie
da się poprawić, wtedy nie chce się z nią już mieć nic wspólnego. Wielu
ludzi   zmienia   pracę,   gdy   Jowisz   wchodzi   do   ich   dziesiątego   domu.   Często
robią tak, chociaż poprzednia praca była bezpieczna i dobrze płatna; jednak
po przejściu Jowisza przez MC rzucają ją, mimo że nie mają na widoku żadnej
innej   pracy   ani   żadnego   sposobu   zdobywania   pieniędzy.   Dlaczego   więc   to
robią? Bo pragną ulepszyć swą sytuację życiową. Z czym jeszcze wiąże się
Jowisz?   Z   proroctwami   i   przyszłością;   gdy   Jowisz   wchodzi   do   dziesiątego
domu, człowiek ma ochotę zająć się czymś, co zawiera w sobie jakąś obietnicę
na przyszłość. Jowisz w siódmym domu działa według tej samej zasady: jeśli
dany związek nie ma przyszłości, tranzyt Jowisza przez siódmy dom pokaże nam
to wyraźnie i zechcemy zacząć w życiu coś nowego, co będzie miało przed sobą
lepszą przyszłość.

Wenus i Mars w żywiołach i w znakach

Pierwszą rzeczą, o jakiej powinienem wspomnieć, jest to, że jeśli

badamy   jakikolwiek   kosmogram   pod   kątem   związków,   seksualności,   swobody
wyrażania emocji, to powinniśmy popatrzeć na wzajemną relację Wenus i Marsa,
bo   bardzo   często   znajdziemy   tu   kwadrat,   opozycję   albo   kwinkunks,   które
wskazują na pewien brak harmonijności w sposobie, na jaki dana osoba próbuje
uzyskać   to,   czego   chce.   Inaczej   mówiąc,   Mars   reprezentuje   pragnienie,   by
wziąć sobie to, czego się chce, zachowywać się śmiało i asertywnie. Wenus
zaś   określa   potrzeby   emocjonalne,   które   muszą   zostać   zaspokojone,   by
człowiek czuł się zadowolony. Jeśli Mars i Wenus nie są ze sobą w harmonii,
czyli jeśli znajdują się one w niekomplementarnych żywiołach, często pojawia
się wewnętrzne rozdarcie emocjonalne i frustracja. A jeśli dodatkowo są one
połączone   ścisłym   nieharmonijnym   aspektem,   wewnętrzna   niezgoda   staje   się
jeszcze bardziej dominująca. Jeśli na przykład Mars leży w znaku ognistym, a
Wenus w wodnym, mogą występować pewne problemy, przybierają one jednak na
ostrości, gdy Mars znajdzie się w Lwie, a Wenus w Skorpionie, gdyż są to dwa
znaki stałe, pozostające do siebie w kwadracie.

P: Czy ma pan jakieś propozycje, jak najlepiej rozwiązać tego rodzaju

problem?

O: Modlitwa. Świadomość. Należy uświadamiać sobie, co się robi i

dlaczego.  Szczególnie   przy   Wenus  i   Marsie   w  znakach   wodnych  bardzo  ważne
jest, by uświadamiać sobie własne motywacje, bo we innym wypadku człowiek
zawsze będzie się zachowywał trochę kompulsywnie. Najważniejszą rzeczą jest
świadomość.   Myślę,   że   to   jest   właśnie   główny   cel   astrologii   -   zdobycie
świadomości tego, kim się jest i pewnej perspektywy w spojrzeniu na siebie.
Większość   szkół   psychoterapii   jest   zorientowana   na   rozbudzenie   pewnego
rodzaju świadomości, czy zdobywa się ją przez krzyk, czy przez wyrzucanie z
siebie gniewu, czy przez rozmowę z analitykiem, czy w jeszcze inny sposób.

Gdy Wenus i Mars tworzą trudny, dynamiczny aspekt, w rezultacie takiego

położenia człowiek często okazuje niecierpliwość (Mars) wobec ludzi mu
bliskich, wobec tych, których lubi (Wenus). Występuje tu pewna skłonność do
irytacji, która bliscy nam ludzie odczują.

Urodzeniowa relacja Słońca i Księżyca także jest bardzo ważna dla

relacji z płcią przeciwną, a także dla wyrażania całej osobowości człowieka.
Kwadraty i opozycje przysparzają tu wielu problemów, najtrudniejszy jednak
jest kwadrat Słońca do Księżyca. Nawet wówczas, gdy aspekt nie jest ścisły,
ale   oba   światła   leżą   w   znakach   pozostających   wobec   siebie   w   kwadracie,
występuje   pewne   wewnętrzne   rozdarcie   między   świadomym   „ja”   (Słońce)   a
podświadomymi   potrzebami   (Księżyc).   To   tak,   jakby   podświadome   potrzeby

(które pokazuje Księżyc) zawsze wchodziły w drogę i zakłócały solarną
ekspresję ego. Z kolei w relacjach z płcią przeciwną kwadrat, a do pewnego
stopnia także opozycja Słońce-Księżyc często powoduje konflikt ról
seksualnych (między postawą aktywną a pasywną).

Wspomnę najpierw o kilku sprawach związanych z Marsem i Wenus, a potem

omówię ich położenie w żywiołach i w znakach. Jeden z najlepszych sposobów
myślenia o Marsie i Wenus to taki, że Wenus pokazuje „żeńskie ego”, a Mars
„męskie   ego”.   Jeśli   pomyślimy   o   tych   planetach   w   kategoriach   kulturowych
wzorców i stereotypów, co sprawdza się dla większości ludzi, w kosmogramie
mężczyzny   znak   Marsa   będzie   pokazywał,   w   jaki   sposób   pragnie   on   wyrażać
swoją   męskość,   siłę,   wywierać   wrażenie   na   innych,   także   na   kobietach.   U
kobiety znak Wenus ma wiele wspólnego z żeńskim ego, a zwłaszcza z tym, jak
próbuje ona wyglądać, upiększać się i z jakimi ozdobami czuje się dobrze.
Weźmy   Marsa   w   Lwie   w   horoskopie   mężczyzny.   Jak   taki   człowiek   będzie   się
starał   wywrzeć   wrażenie   na   innych?   Na   sposób   Lwa!   „Spójrzcie,   jaki   mam
wielki samochód”, przez tego rodzaju dramatyczne demonstracje rozrzutności.

P: A jeśli taki układ pojawia się w kosmogramie kobiety?
O: Dojdziemy do tego później. Na razie pozostańmy przy Marsie w

kosmogramie   mężczyzny,   w   kosmogramie   przeciętnego,   heteroseksualnego
Amerykanina. Mars określa męskie ego, a znak, w którym leży, mówi nam, w
jaki sposób ten mężczyzna wyraża swoją siłę i męskość. Jeśli Mars znajduje
się w Byku albo w Skorpionie (znaki zorientowane introwertycznie), człowiek
zachowuje   się   z   rezerwą,   ma   w   sobie   milczącą,   wewnętrzną   siłę.   Jeśli
natomist   spotkacie   mężczyznę   z   Marsem   w   Strzelcu,   Baranie   albo   Lwie
(ekstrawertyczne znaki), przekonacie się, że będzie on was próbował wywrzeć
na   was   wrażenie   demonstracyjnym   zachowaniem.   Mars   w   znakach   powietrznych
będzie bardzo werbalny: „Popatrz, jaki jestem bystry. Zobacz, ile dokonałem
dzięki swojej inteligencji”. Przy Marsie w znaku ziemskim - „Zobacz, jaki
jestem   kompetentny,   odpowiedzialny   i   zdyscyplinowany”.   Rozumiecie,   o   co
chodzi? - o demonstrację męskiego ego.

Z kolei kobiety, jeśli chodzi o to, w jaki sposób odczuwają i chcą

wyrażać   swoją   kobiecość   (żeńskie   ego),   bardzo   mocno   identyfikują   się   z
cechami   znaku   swojej   Wenus.   Wenus   w   Baranie   daje   osobę   w   typie
hollywoodzkiej gwiazdy, na przykład Marilyn Monroe. Zdaje się, że Elizabeth
Taylor   też   ma   Wenus   w   Baranie.   Są   to   kobiety   asertywne,   które   potrafią
wyrażać swoją Wenus z siłą.

Komentarz z sali: Elizabeth Taylor ma koniunkcję Urana z Wenus w

Baranie.

Tak, nawet nie wiem, jak określić tę kombinację. Jest to bardzo

jaskrawe, dużo popisywania się. Także raczej męskie. Baran to męski znak.

P: Jaki jest wpływ retrogradacji Marsa i Wenus?
O: Nie mam pojęcia. Osobiście uważam, że retrogradacja nie jest

szczególnie   ważna   w   większości   przypadków.   Jedyne,   co   zauważyłem   na   ten
temat,   to   że   mężczyźni  z   retrogradującym  Marsem  często  są  łagodniejsi,  z
mniejszą   siłą   przebicia.   Przypuszczam   też,   że   kobiety   z   retrogradującym
Marsem mają mniejsze skłonności do asertywnych, dynamicznych zachowań. Poza
tym nigdy nie zauważyłem żadnych cech szczególnych przy retrogradacji Marsa
i   Wenus.   Jest   wiele   teorii   na   ten   temat,   które   czytałem   i   mógłbym   tu
przytoczyć, ale ja sam nigdy nie zauważyłem tu jakichś wyraźnych różnic w
zachowaniu.

P: Czy retrogradacja planety nie oznacza po prostu, że nie działa ona

całą swoją energią?

O: Nie, absolutnie w to nie wierzę. To właśnie miałem na myśli, gdy

mówiłem o teoriach, które mógłbym przytoczyć, ale do których sam nie jestem
przekonany. Na przykład można znaleźć przykłady znakomitych pisarzy, którzy
mają retrogradującego Merkurego, i zawodowych sportowców z retrogradującym
Marsem.   Myślę,   że   gdy   planeta   retrograduje   -   o   ile   w   ogóle   sprawia   to
jakąkolwiek różnicę, to tylko taką, że jej energia jest bardziej zwarta w
sobie, skierowana do wewnątrz, i człowiek ma nad nią większą kontrolę. To
tak,   jakby   musiał   dobrze   ją   przetrawić,   zanim   coś   zrobi   czy   powie   (w
przypadku Merkurego). Od czasu do czasu spotykamy retrogradującego Merkurego
w   kosmogramach   osób,   które   jąkają   się,   zacinają   i   mają   pewne   kłopoty   z
wyrażaniem werbalnym, ale najczęściej w takim horoskopie występuje jeszcze
jakiś   dodatkowy   element   wskazujący   na   tego   typu   trudności.   Kwestia
retrogradacji   nigdy   nie   wydawała   mi   się   szczególnie   istotna.   W   gruncie
rzeczy nie zgadzam się z tym, co większość astrologów mówi na temat planet
retrogradujących urodzeniowo, które potem w progresjach przechodzą do ruchu
prostego - istnieją teorie o tym, że w życiu pojawia się wielka zmiana, gdy
na   przykład   progresywny   Merkury   przechodzi   do   ruchu   prostego.   Znam   wielu
ludzi, którzy nie zauważyli żadnej różnicy. Ale to zupełnie inny temat.

Przede wszystkim chciałbym podkreślić tu związek męskiego ego z Marsem

i kobiecego ego z Wenus. Powinno to stać się zupełnie jasne później, gdy
omówimy Wenus w znakach. Kolejna sprawa to jungowska koncepcja animusa i
animy. Chodzi o to, że każdy mężczyzna ma w sobie kobiecą stronę, z którą
zazwyczaj nie ma kontaktu i projektuje ją na kobiety - jest to jego strona
księżycowa i wenusjańska. A w każdej kobiecie jest męska strona,

reprezentowana   przez  Słońce  i   Marsa,   którą  projektuje  ona   na   mężczyzn.  W
psychologii   jungowskiej   im   bardziej   człowiek   pozostaje   w   kontakcie   z   tą
swoją drugą stroną, im większą ma jej świadomość, tym łatwiej mu nawiązywać
prawdziwe,   pełne   relacje   z   ludźmi   płci   przeciwnej,   zamiast   tylko   tworzyć
projekcje. Toteż Wenus i Marsa można także traktować jako animę i animusa. W
innych słowach, w kosmogramie większości mężczyzn Wenus, zgodnie ze swoim
położeniem   w   znaku,   a   po   części   także   z   aspektami,   będzie   symbolizowała
animę. Wenus w horoskopie mężczyzny pokazuje, jakie kobiety wywierają na nim
wrażenie.   Jest   to   pewne   romantyczne   wyobrażenie,   które   on   uważa   za
podniecające.   Mars   w   kosmogramie   kobiety   symbolizuje   animusa;   jej   własne
męskie   cechy,   najwyraźniej   widoczne   wtedy,   gdy   projektuje   je   na   jakiegoś
mężczyznę, będą się wiązały z charakterystyką znaku, w którym znajduje się
jej Mars. Jeśli ma Marsa w Byku, mogą jej się podobać mężczyźni w typie
Byka. Położenie i aspekty Marsa będą określały typ mężczyzn, który kobieta
przyciąga, przede wszystkim na płaszczyźnie fizycznej i instynktownej. Wenus
w horoskopie mężczyzny także w znacznym stopniu pokazuje, jakiego rodzaju
kobiety będą do niego przemawiały emocjonalnie, na instynktownym, zmysłowym
poziomie. Nie musi to być koniecznie komunikacja ani głębsze porozumienie.

P: (Niesłyszalne).
O: Jeśli bierzemy pod uwagę tylko czynniki archetypowe, to w parze

Mars-Wenus Wenus jest planetą żeńską; tradycyjnie określa ona, w jaki sposób
kobieta zdobywa to, czego chce - nie przez śmiały atak, lecz przyciągając
to. Jeśli kobiecie podoba się jakiś mężczyzna, zazwyczaj nie pyta ona: „Hej,
miałbyś ochotę gdzieś się ze mną wybrać?” Nie jest to zgodne z tradycją, z
archetypem. W dzisiejszych czasach trochę się to zmienia, ludzie stają się
śmielsi,   ale   zazwyczaj   kobiety   używają   drobnych   gierek   i   podstępów,   by
magnetycznie przyciągnąć kogoś do siebie, i to właśnie jest domena Wenus. Z
kolei co do mężczyzn (Mars), na archetypowym poziomie uważa się, że powinni
oni śmiało sięgać po to, czego chcą, zachowywać się bezpośrednio itp. Ale
gdy   mówimy   o   Wenus   i   Marsie   w   ten   sposób,   pozostajemy   na   poziomie
archetypów,   a   każdy   człowiek   jest   przecież   swoistą   mieszanką   elementu
męskiego i żeńskiego.

Ale Wenus w każdym kosmogramie pokazuje, jak człowiek darzy uczuciami i

jak je przyjmuje, niezależnie od tego, czy chodzi o mężczyznę, czy o kobietę
- jak odbieramy czyjeś uczucia, uznanie i bliskość. Te uogólnienia powinny
się stać jaśniejsze w miarę, jak będziemy omawiać kolejne znaki. Wenus mówi
także o naszych gustach - co przemawia do nas estetycznie. Słońce także
wskazuje na upodobania, ale tu chodzi o szersze, bardziej ogólne upodobania.

Wenus   to   bardziej   gusta   o   zabarwieniu   emocjonalnym   -   co   wydaje   nam   się
ładne,   dobze   skomponowane,   co   sprawia   nam   przyjemność.   Wenus   ma   wiele
wspólnego z przyjemnością. Znak, w którym leży nasza Wenus, zawsze będzie
kluczem do określenia, w jaki sposób czerpiemy przyjemność z życia. Znak i
aspekty   Wenus   pokazują   nasz   stosunek   do   miłości,   związków   i   wszelkich
kontaktów społecznych. Toteż jeśli Wenus znajduje się w jakimś znaku, który
ma zabarwienie osobiste, na przykład w znaku wodnym, nie będzie się szybko
spoufalała, natomiast Wenus w znakach powietrznych będzie bardzo chętna do
kontaktów z innymi, z najrozmaitszymi ludźmi.

Mars w każdym horoskopie pokazuje, w jaki sposób wyrażamy nasze

pragnienia i jak zdobywamy to, czego chcemy. Mars symbolizuje metodę
działania, czyli jak próbujemy osiągnąć to, na czym nam zależy. Znak Marsa
pokazuje także, jak człowiek wzmacnia swoją pewność siebie, jak wyraża „ja
chcę” - swoje ambicje, potrzeby seksualne i tak dalej. Mars pokazuje także
stosunek do seksu i podstawową tonację energii seksualnej - inaczej mówiąc,
znak i aspekty Marsa określają, co pobudza energię seksualną człowieka. Jest
ona na przykład bardzo mocno kontrolowana, jeśli Mars znajduje się w
Koziorożcu lub tworzy aspekt do Saturna, łatwa do pobudzenia przy położeniu
w Wodniku lub aspektach Urana, lub jest nieokreślona i człowiek do końca nie
wie, co robi, gdy Mars jest aspektowany przez Neptuna albo znajduje się w
Rybach. Mars pokazuje także, jak człowiek wyzwala energię seksualną.

Różnica między mężczyznami a kobietami w kategoriach tego, co pokazują

Mars i Wenus, według mojego doświadczenia oraz doświadczenia wszystkich, z
którymi rozmawiałem  w praktyce astrologicznej (mężczyzn  i kobiet), polega
przede   wszystkim   na   tym,   że   seksualność   kobiet   jest   o   wiele   bardziej
skomplikowana. U kobiet energie Wenus i Marsa są o wiele bardziej wymieszane
niż   u   mężczyzn.   Poza   tym   Księżyc   w   kosmogramie   kobiety   -   ponieważ   jest
bardzo receptywną planetą - także bardzo mocno wiąże się z seksualnością. Na
przykład   kobieta   z   Księżycem   w   Skorpionie   zazwyczaj   ma   silne   potrzeby
fizyczne i emocjonalne, niezależnie od tego, gdzie znajdują się jej Mars i
Wenus.   (Pozycja   tych   planet   może   wówczas   jedynie   wzmocnić   albo   złagodzić
tendencje wskazane przez Księżyc). Należy więc brać pod uwagę także Księżyc.

Toteż Wenus u kobiet, oprócz tego, że pokazuje „kobiece ego” (czyli to,

w   jaki   sposób   kobieta   pragnie   być   atrakcyjna),   łączy   się   ściśle   z
seksualnością   -   szczególnie   z   tym,   jaką   postawę   kobieta   zajmuje   wobec
każdego związku, który w swoim czasie może prowadzić do seksu. Mars mówi tu
raczej   o   czystej   energii   seksualnej,   o   jej   wyzwoleniu.   Wenus   ma   więcej
wspólnego   z   tym,   jak   kobieta   podchodzi   do   relacji,   które   rozbudzają   jej

seksualność.   Wenus   wykazuje   receptywność   poprzedzającą   aktywność   Marsa.   W
większości kosmogramów Wenus wiąże się raczej z romantycznymi wątkami, które
także   mogą   mieć   erotyczne   zabarwienie,   ale   chodzi   tu   przede   wszystkim   o
romantyczne wyobrażenia. Niektórzy  mężczyźni chcą,  żeby  ich żony ubierały
się w jakiś konkretny sposób, bo to ich podnieca, bo to zgadza się z energią
ich   Wenus.   Gusta   kobiety   mogą   być   zupełnie   inne,   ale   czasami   ulega   ona
mężowi,   bo   wie,   że   uszczęśliwi   go   tym   i   bardziej   zainteresuje   sobą
seksualnie.   Jest   także   odwrotnie   -   niektóre   kobiety   pragną,   żeby   ich
mężczyźni ubierali czy zachowywali się w pewien sposób, który uaktywnia ich
Marsa,   animusa,   który   je   stymuluje.   Mars   w   horoskopie   kobiety   pokazuje
także, jakiego rodzaju mężczyzna będzie dla niej atrakcyjny - znak Marsa i
jego aspekty, ale szczególnie znak.

Z kolei jeśli chodzi o mężczyzn... Nie wiem, czy wystarczy mi czasu,

żeby   omówić   te   wszystkie  wariacje,   homoseksualizm   i  tak   dalej.   Jeśli  nie
zajmiemy   się   tym   teraz,   to   może   podczas   następnych   warsztatów   albo   przy
innej okazji. Ale u większości heteroseksualnych mężczyzn Wenus odpowiada za
ideał  miłości   i  seksu;  jest  mocno   związana   z  mentalnymi  wyobrażeniami,  z
tym, co wydaje im się romantyczne i co dostarcza im przyjemności na poziomie
wyobrażeń,   a   także   uczuć.   Ale   nie   jest   to   czysto   seksualne.   Mars   jest   o
wiele   bardziej   symbolem   seksualnej   energii.   W   kosmogramach   kobiet   trudno
jest   to   od   siebie   oddzielić,   bo   u   kobiety   Wenus   jest   bardzo   seksualną
planetą.

Teraz spróbuję dać wam jakieś pojęcie o tym, jak ważne przy Wenus i

Marsie są żywioły. Najpierw Wenus i Mars w znakach wodnych - gdyż woda sama
w sobie nie ma żadnej formy (chyba, że występuje wraz z ziemią - wówczas
ziemia   ją   podtrzymuje),   woda   po   prostu   płynie   i   rozlewa   się   po   całej
powierzchni. Jeśli jedna z tych planet albo obydwie znajdują się w znaku
wodnym, tacy ludzie często sami nie wiedzą, co czują albo czego chcą.  Nie
wiedzą, dopóki nie przekonają się doświadczalnie, dopóki jakaś inna osoba
nie   nada   formy   ich   uczuciom.   Inaczej   mówiąc,   do   pewnego   stopnia   muszą
podążać za swoimi uczuciami i trochę z nimi eksperymentować, przeprowadzać
swego   rodzaju   „testy   rzeczywistości”,   gdyż   przez   takie   eksperymenty
sprawdzają swoje uczucia. Czasami oznacza to wiele doświadczeń seksualnych,
zanim naprawdę się przekonają, co robią, zanim się dowiedzą, czego chcą i co
ich motywuje. Poza tym znaki wodne w naturalny sposób są pasywne. Lubią,
jeśli ktoś inny nadaje formę ich uczuciom. Lubią, gdy ktoś inny odbiera ich
uczucia i wzmacnia je, dostarcza im jakiegoś kanału. Pragną także czuć, że
są chciani, czy to mężczyzna, czy kobieta, jeśli Wenus lub Mars znajduje się

w znaku wodnym, szczególnie jednak w przypadku Wenus, gdyż z tych dwóch
planet jest ona bardziej pasywna. Przy Wenus w znaku wodnym człowiek bardzo
chce być chciany i chce, by ta druga strona wychodziła z inicjatywą.

Wenus i Mars w znakach wodnych są niesłychanie wrażliwe. Woda zawsze

jest   wrażliwym   żywiołem   i   każdy,   kto   ma   Wenus   czy   Marsa   w   znaku   wodnym,
potrafi   doświadczać   przyjemności   zmysłowej   czy   seksualnej   przy   bardzo
subtelnych bodźcach. Jest to niezwykle subtelna komunikacja w porównaniu z
Marsem   i   Wenus   w   znakach   ziemskich   czy   ognistych,   gdzie   nabierają   one
bardziej bezpośrednimego, zdecydowanego i ekstrawertycznego charakteru. Poza
tym   przy   wodnym   położeniu   Wenus   i   Marsa   seks   ściśle   wiąże   się   z
bezpieczeństwem emocjonalnym. Dla takich ludzi seks nigdy nie jest wyłącznie
kwestią   instynktu.   Chodzi   raczej   o   to,   że   przez   seks   chcą   oni   uzyskać
głębokie poczucie bezpieczeństwa. A ponieważ są to osoby ogólnie wrażliwe,
najczęściej   są   wrażliwe   także   na   uczucia   innych   -   szczególnie,   jeśli   to
Wenus leży w znaku wodnym. Są to ludzie, którzy potrafią się dostroić do
uczuć   innych,   odczytać   ich   seksualne   i   emocjonalne   potrzeby,   odebrać   je
intuicyjnie.   Pamiętajmy,   że   Wenus   to   planeta   społeczna,   i   jeśli   stoi   w
żywiole wody, w bardzo wrażliwym znaku, otrzymujemy znakomitą intuicję co do
stanu psychicznego innych ludzi. Mars i Wenus w wodzie dają także dobrych
kochanków, którzy wiedzą, co czuje druga osoba.

Jeszcze jedna sprawa związana z żywiołem wody, o której warto tu

wspomnieć, to to, że znaki i domy wodne wiążą się z oczyszczaniem. Jeśli
mamy Marsa albo Wenus w znaku wodnym, przy intymnej relacji z kimś, kogo
lubimy i kto jest nam bliski, następuje swego rodzaju oczyszczenie z
psychicznego i emocjonalnego napięcia. Do pewnego stopnia dotyczy to każdego
człowieka, ale przy znakach wodnych takie oczyszczanie staje się absolutną
koniecznością, bo w innym wypadku ci ludzie emocjonalnie chorują albo
gromadzą się w nich napięcia psychiczne. A jednak, ponieważ woda jest tak
nieświadoma, często nie wiedzą, co im dolega.

P: Czy chce pan powiedzieć, że oczyszczające działanie ma energia

seksualna, czy też związek w ogóle?

O: Bliskość. Pewnego rodzaju bliskość emocjonalna. Może to się łączyć z

seksem albo też nie, ale musi w tym być dzielenie się uczuciem.
Powiedziałbym, że nawet dzielenie się cierpieniem i potrzebami. Znaki wodne
wchodząc w kontakt ze swoimi uczuciami jednocześnie wchodzą w kontakt ze
swoim cierpieniem. Są niezwykle wrażliwe i bardzo dobrze uświadamiają sobie
swoją słabość oraz fakt posiadania potrzeb. Inne żywioły, ziemia czy ogień,
nie przyznają się one do swoich słabości. Mają je, ale nie zdają sobie z

nich sprawy tak dobrze jak znaki wodne. Jest to jeden z powodów, dla których
ludzie, którzy mają Wenus w wodzie, szczególnie w Raku albo w Rybach, są
niesłychanie   empatyczni;   ponieważ   sami   są   bardzo   wrażliwi,   uświadamiają
sobie własne cierpienie i wiedzą, jakie bolesne może być życie w materialnym
świecie, potrafią zidentyfikować się z cierpieniem innych ludzi. Nie brakuje
tego   także   przy   Wenus   w   Skorpionie,   ale   nie   manifestuje   się   to   w   tak
oczywisty   sposób.   Ludzie   z   Wenus   w   Skorpionie   nie   okazują   empatii   w
sentymentalny, macierzyński sposób, choć często w swej pracy równie mocno
angażują się emocjonalnie w problemy innych.

Wenus i Mars w znakach ziemskich wskazują na bardzo zasadnicze i

rzeczowe podejście do miłości i seksu. Seks dla takich osób nierozerwalnie
związany   jest   z   podstawowymi   potrzebami   i   instynktami,   a   także   z
obowiązkami.   Przy   Wenus   i/albo   Marsie   w   znaku   ziemskim   często   spotykamy
bardzo wydajnych kochanków. Z reguły nie są oni bardzo emocjonalni, ale za
to skuteczni. Seks w ich wydaniu może nawet stać się trochę mechaniczny. Są
to   ludzie   bardzo   obowiązkowi,   jeśli   więc   ktoś   taki   zawiera   małżeństwo   z
przekonaniem,   że   jego   obowiązkiem   jest   zadbanie   o   to,   by   instynktowne
pootrzeby drugiej osoby zostały zaspokojone, to może zacząć je zaspokajać w
sposób mechaniczny, co nie musi być złe, o ile partnerowi nie przeszkadza
taki seks.

P: ...(Częściowo niedosłyszalne)... brzmi jak te badania na temat

seksu...

O: Tak. Tak, jak Masters i Johnson, a także inni badacze, którzy kazali

ludziom kochać się w swoim laboratorium. Wydaje mi się, że mieli oni Marsa w
znaku   ziemskim,   albo   może   w   powietrznym,   skoro   seks   interesował   ich   od
strony   intelektualnej.   Wątpię,   by   na   te   badania   zgłosiło   się   wielu
ochotników z Wenus czy Marsem w żywiole wody, bo woda bardzo lubi intymność,
jest   zbyt   wrażliwa   i   nie   zniosłaby   świadomości,   że   ktoś   ją   obserwuje   w
laboratorium. Dla ludzi z Wenus czy Marsem w wodzie seks nie jest po prostu
aktem fizycznym, lecz przede wszystkim emocjonalnym.

P: Zdaje się więc, że te badania pokazują tylko jedną stronę medalu,

skoro większość ochotników to...

O: Osobiście uważam, że nie pokazują one nawet połowy prawdy. Ale

istnieją ludzie, którzy mogą odnieść korzyści z tego typu terapii.
(Komentarz z sali - niedosłyszalny). Tak. Oczywiście, to ich problem, jeśli
uważają, że seks ogranicza się do kwestii mechanicznych.

Jest jeszcze jedna rzecz dotycząca Wenus i Marsa w znakach ziemskich, o

której należałoby tu wspomnieć. Jak już powiedziałem, potrafią one

skutecznie   i   praktycznie   zadbać   o   zaspokojenie   podstawowych   potrzeb
fizycznych   drugiej   osoby   i   chętnie   to   robią;   znaki   ziemskie,   szczególnie
Byk, mają bardzo dobry kontakt z fizycznymi potrzebami. Byk rozumie seks do
tego   stopnia,   że   to   niemal   nieprawdopodobne.  Może  nie   rozumie  całej   jego
pełni emocjonalnej, ale w każdym razie bardzo dobrze wyczuwa instynktowne
potrzeby drugiej osoby. Jeśli jednak taki człowiek ma nieobsadzony żywioł
wody, może być trochę bezosobowy i zimny. Kolejna uwaga na temat żywiołu
ziemi: Panna to bardzo zmysłowy znak. W wielu książkach można przeczytać, że
Panna jest reprezentuje purytanizm w czystej postaci, i rzeczywiście może
się w niej przejawiać purytańska żyłka; ale jest to znak ziemski. Purytanizm
i   czepianie   się   to   cechy   mentalne,   których   źródłem   jest   nieustanne
porównywanie   wszystkiego   z   ideałem.   Ale   zmysłowość   należy   do   cielesnej   i
instynktownej natury Panny, a nie do mentalności. Żywioł ziemski ma związek
z fizycznym ciałem, fizyczną zmysłowością. Jeśli Wenus (która mówi o gustach
i   o   wrażliwości   emocjonalnej)   znajduje   się   w   którymkolwiek   ze   znaków
ziemskich, otrzymujemy osobę, która jest bardzo zmysłowa, ale także bardzo
opanowana. Wszystkie znaki ziemskie potrafią kontrolować swoją zmysłowość.
Ostatniego lata nauczyłem się wiele o znakach ziemskich; ziemia zawsze jest
twarda   z   wierzchu,   i   wszystkie   znaki   ziemskie   mają   twardą   powierzchnię;
Koziorożec jest bardzo poważny, Byk zamknięty w sobie (wysuwa szczękę i nic
po sobie nie pokazuje), a Panna wiecznie poskręcana w supełki, zawsze trzyma
wszystko w środku. Wszystkie znaki ziemskie trzymają wszystko w środku. Ale
jeśli   postawimy   Wenus   w   znaku   ziemskim,   otrzymujemy   bardzo   zmysłowego
człowieka, chociaż trzeba pokonać rozmaite zapory i obrony, zanim pozbędzie
się swojej twardej skorupy.

Dalej, Wenus i Mars w znakach powietrznych. Tu mamy ludzi, którzy nie

są szczególnie zmysłowi; najczęściej są oni mało wrażliwi na dotyk. Trzeba
jednak   pamiętać,   że   podaję   tu   uogólnienia   i   te   braki   mogą   być
zrekompensowane przez jakiś inny element horoskopu, na przykład ascendent w
Byku albo w Raku daje wielkie pragnienie dotyku. Przeważnie jednak Wenus i
Mars   w   znakach   powietrznych   nie   są   bardzo   zmysłowe.   Nie   potrzebują   zbyt
wiele fizycznej bliskości ani intensywności doznań. Czego więc poszukują w
miłości   i   w   seksie?   -   komunikacji.   Pragną   czuć,   że   są   intelektualnymi
partnerami dla osoby, z którą pozostają w bliskich stosunkach. Szczególnie
seks   jest   dla   nich   rodzajem   dialogu,   bardzo   wyraźnie   określonym   sposobem
porozumienia; znaki powietrzne mają w sobie dużo lekkości i chęci do zabawy.
Wenus i Mars w tych znakach lubią się bawić, ale potrafią też być bardzo
zimne.   Potrafią   zachowywać   się  z   wielkim  dystansem,  bardzo  chłodno   i  bez

emocji. Mówiłem wcześniej, że Mars określa tonację energii seksualnej. Mars
w znaku powietrznym nie daje szczególnie silnej energii seksualnej, jeśli
chodzi o kategorie ilościowe - jak często i jak długo tacy ludzie potrafią
się kochać. Okazuje się, że Mars w Byku, Lwie, Koziorożcu czy Skorpionie ma
o wiele więcej energii niż w znakach powietrznych. Znaki powietrzne są
zorientowane bardziej mentalnie.

Mam dwóch bliskich przyjaciół z Marsem w Wodniku i żaden z nich nie

jest   szczególnie   zainteresowany   seksem.   Nigdy   tego   nie   mogłem   zrozumieć,
dopóki nie zająłem się astrologią. Wydaje się, że zadowala ich samo gadanie.
Jeden z nich powiedział mi, że bardzo lubi zapraszać kobiety na kolację i
rozmawiać z nimi, ale fizyczny stosunek to coś, o czym myśli z lękiem, bo
większość kobiet jest bardziej namiętna od niego. Więc ci ludzie w gruncie
rzeczy często obawiają się seksu. Nie są to raczej seksualnie zorientowane
osoby.   Potrafią   uzyskać   wielki   przepływ   energii   przez   samą   rozmowę,
komunikację.   Przy   Wenus   lub   Marsie   w   znaku   powietrznym   seks   wiąże   się   z
komunikacją, a uczucia seksualne są stymulowane przez dialog mentalny.

Przejdźmy do znaków ognistych. W zeszłym tygodniu dowiedziałem się

czegoś ciekawego. Pewna kobieta z Marsem w Strzelcu powiedziała mi, że o
wiele bardziej interesuje ją seks i o wiele łatwiej ją uwieść, jeśli przy
tym dobrze się bawi i dużo śmieje. Słowem-kluczem był tu śmiech. Gdy dużo
się śmieje w towarzystwie jakiejś osoby, automatycznie bardziej się otwiera
na   seks.   A   z   czego   są   znane   znaki   ogniste?   -   z   ożywionego   zachowania,
spontaniczności,   umiejętności   dobrej   zabawy,   chaotycznego   rozpraszania
energii. Toteż przy Wenus i Marsie w znakach ognistych relacje seksualne są
nieco bezosobowe, co nie przeszkadza tym, którzy sami też są dostrojeni do
żywiołu ognia. Jednak wodnym osobom może to nie odpowiadać; mogą one odnosić
wrażenie, że ta druga osoba zachowuje się zbyt bezosobowo, jest za bardzo
skupiona na swoich doznaniach. Ludzie z Marsem czy Wenus w ogniu, podobnie
jak ci, którzy mają Słońce w tym żywiole, są bardzo egocentryczni i przede
wszystkim interesuje ich własna podróż. Nie jest to krytyka; po prostu tak
funkcjonują.   Wenus   i   Mars   w   znaku   ognistym   dają   wielką   bezpośredniość   w
wyrażaniu emocji i seksualności, można to wręcz nazwać tupetem. Ale reszta
kosmogramu

może

jakoś

złagodzić

tę cechę.

Z trzech znaków ognistych najsilniejszy i najbardziej stały popęd

seksualny ma Lew. Mars lub Wenus w Lwie u kobiet, a szczególnie Mars u
mężczyzn. Przy Strzelcu seksualna energia jest bardzo silna, skoro już
popłynie, ale jest to znak zmienny i energia płynie tu trochę kapryśnie. Nie

jest to stały, jednostajny popęd. Barana łatwo podniecić, ale wiecie, jak to
jest z Baranami - dobrze im idzie zaczynanie różnych rzeczy, ale nie zawsze
kończą je, jak trzeba. Gdy byłem młodszy, dowiedziałem się wiele o Marsie w
znakach ognistych, bo miałem dwie dziewczyny z Marsem w Lwie i w Strzelcu. I
zawsze   zadziwiała   mnie   ich  nieskromność;   żadna  z   nich   nie  miała   poczucia
wstydu. Ta śmiałość uderzała mnie najbardziej. Mars w znakach ognistych jest
bardzo  śmiały, bardzo bezpośredni. Znaki  wodne lubią  subtelniejszy sposób
uwodzenia. Znakom ziemskim odpowiada większa zmysłowość. W znakach ognistych
uwiedzenie   odbywa   się   przez   zabawianie   się   nawzajem.   Wiecie,   zabiera   się
kogoś  na  kolację   i  miło  spędza  czas  na  zwykłych  rozrywkach  towarzyskich,
tańce, dużo śmiechu, żarty i alkohol.

P: Zastanawiam się, jak to jest, gdy Mars i Wenus leżą w tym samym

znaku - może wówczas ich działanie się wzmacnia, niezależnie od charakteru
znaku...

O: Wenus i Mars w tym samym znaku... to nieuniknione, że wówczas

powstaje   ogromne   zainteresowanie   płcią   przeciwną.   Zazwyczaj   też   człowiek
potrafi przyciągać do siebie przeciwną płeć. Ale nie zawsze daje to silny
popęd   seksualny.   Wiele   zależy   od   konkretnego   znaku.   Mam   przyjaciela   z
koniunkcją   Wenus   i   Marsa   w   Bliźniętach,   który   uwielbia   flirtować   z
kobietami,   a   kobiety   też   nieustannie   z   nim   flirtują.   Jest   to   typ
przystojnego   Byka.   Byki   czasami   miewają   bardzo   chłopięcą   urodę,   a   jeśli
dodamy   do   tego   trochę   Bliźniąt,   otrzymujemy   wręcz   nieprzyzwoicie
przystojnego   mężczyznę.   Zebrał   on   już   wiele   doświadczeń   życiowych,   które
pozwoliły mu poznać siebie (ma jakieś 35 czy 36 lat), i sam twierdzi, że
zasadniczo   jego   potrzeby   seksualne   ograniczają   się   do   jednego   lub   dwóch
stosunków miesięcznie. Bardzo go satysfakcjonują relacje z płcią przeciwną,
które polegają po prostu na rozmowach. Gadanie, gadanie, gadanie, to całe
Bliźnięta. Analizuje tym kobietom kosmogramy, tranzyty i tak dalej, ale nie
ma   w   tym   żadnych   seksualnych   podtekstów.   Jest   to   rodzaj   flirtu,   który
sprawia   mu   przyjemność   i   daje   możliwość   komunikacji...   Nie   musi   to   być
kontakt fizyczny, żeby go zadowolić. Ale przy Wenus i Marsie w tym samym
znaku   zawsze   występuje   silna   potrzeba   kontaktów   z   płcią   przeciwną;   nie
zawsze musi to być seks. Jest to także bardzo twórcza kombinacja. Wenus i
Mars   w   tym   samym   znaku   (im   bliżej   siebie   leżą,   tym   silniejszy   jest   ten
wpływ) często dają zdolności artystyczne. Nie musi to być uprawianie wąsko
pojętej  sztuki,   jak  malowanie   czy  rysowanie.  Może  to  być   cokolwiek.   Znam
pewnego   mężczyznę,   który   ma   koniunkcję   Wenus   i   Marsa   w   Baranie;   jest
artystą,   wyraża   się   przez   tworzenie   witraży   i   metalowych   przedmiotów.

Koniunkcją   Marsa   i   Wenus   w   Pannie   czasami   daje   znakomitego   rzemieślnika;
widziałem ludzi, którzy ręcznie wyrabiali instrumenty muzyczne czy malowali
portrety   -   robili   coś,   co   wymaga   wielkiego   opanowania   technicznych
szczegółów   i   koncentracji.   Toteż   kombinacje   Mars-Wenus,   zwłaszcza
koniunkcja, mogą się wyrażać także na płaszczyźnie artystycznej, nie tylko
emocjonalno-seksualnej. Tacy ludzie uzyskują wiele satysfakcji emocjonalnej
i estetycznej (Wenus) zajmując się czymś aktywnie (Mars).

Myślę, że powinniśmy teraz przejść do Wenus w znakach. Najpierw omówimy

ogólnie   Wenus   w   każdym   znaku,   a   potem   zajmiemy   się   różnicami   między
mężczyznami a kobietami. Im dłużej zajmuję się tym tematem i im więcej zmian
obserwuję w społeczeństwie, tym trudniej jest mi tworzyć uogólnienia typu
„to   odnosi   się   raczej   do   mężczyzn,   a   to   do   kobiet”,   bo   natychmiast   ktoś
protestuje   z   oburzeniem.   Ale   będę   musiał   zaryzykować.   Przede   wszystkim
trzeba się trzymać ogólnych zasad, które, jak wszystko inne w astrologii,
należy   dopasowywać   do   indywidualnych   przypadków.   Pamiętajmy,   że   Wenus   w
kosmogramie   kobiety   mówi   przede   wszystkim   o   tym,   jak   wyraża   ona   swoje
uczucia, jak układa relacje z innymi, w jaki sposób daje z siebie i czym
przyciąga   do   siebie   innych   ludzi.   Z   kolei   w   kosmogramie   mężczyzny   Wenus
również pokazuje, jak wyraża on swoje uczucia i jak odbiera akceptację i
uznanie,   ale   ma   także   wiele   wspólnego   z   jego   wyobrażeniem   animy,   czyli
idealnej partnerki.

Wenus w Baranie

Wenus w Baranie ogólnie oznacza osobę, która kocha głową, a nie sercem.

Tacy ludzie są dosyć impulsywni; mają skłonność do rzucania się we wszystko
bez namysłu. Nie są szczególnie znani z subtelności, zazwyczaj zachowują się
bardzo bezpośrednio. Jeśli kogoś lubią, oznajmiają o tym bez ogródek. Znam
kilku mężczyzn z Wenus w Baranie - gdy kogoś polubią, z rozmachem walą go w
plecy. Są także bardzo niezależni w miłości. Ludzie z Wenus w Baranie często
mają   własne,   niezależne   motywacje,   są   inicjatorami   nowych   przedsięwzięć,
zachowują   się   dość   impulsywnie   i   agresywnie.   Ale   jeśli   kobieta   chce,   by
mężczyzna docenił jej niezależność, powinna poszukać wśród tych, którzy mają
Wenus w Baranie, gdyż dla nich ideałem, który ich podnieca, jest kobieta
niezależna.   Niektórzy   mężczyźni   z   Wenus   w   Baranie   będą   nawet   zachęcać
kobietę,   by   stała   się   bardziej   baranowata,   bardziej   niezależna.   Jeśli
kobieta jest taka z natury, doceni to i odbierze jako pozytywne wsparcie;
jeśli nie, będzie miała wrażenie, że jest manipulowana. Wenus w Baranie w
horoskopie mężczyzny pokazuje, że lubi on niezależne kobiety i że da jej

tego rodzaju wolność.

Wenus w Byku

Wenus w Byku w każdym wypadku jest niezwykle zmysłowa; Byk jest z

natury   bardzo   fizycznym,   zmysłowym   znakiem.   Przy   tym   położeniu   Wenus
powstaje   „podwójny   nelson”,   gdyż   jest   ona   w   tym   położeniu   wywyższona   -
zwraca   wielką   uwagę   na   wygląd,   fizyczną   wygodę,   fizyczne   piękno,   często
pojawia   się   umiłowanie   luksusu,   a   czasem   nawet   gusta   stają   się   nieco
krzykliwe. Kobiety z Wenus w Byku przykładają wielką wagę do swego wyglądu i
mają   skłonności   do   pewnego   luksusu:   nie   pragną   po   prostu   prostoty   w
wyglądzie,   chcą   czegoś   więcej,   czegoś   ponad   to.   Wiele   zależy   tu   od
pokolenia,   gdyż   między   niektórymi   pokoleniami   istnieją   ogromne   różnice.
Ludzie z Wenus w Byku rozumieją, co sprawia, że inni czują się dobrze; jeśli
ktoś   się   spodoba   kobiecie   z   Wenus   w   Byku,   będzie   ona   zachowywać   się
niezwykle zmysłowo - będzie go dotykać i dbać o jego wygodę. Mężczyźni z
Wenus w Byku również mają w sobie fizyczną zmysłowość. Cenią wygodę i temu
podobne rzeczy i najczęściej przemawiają do nich kobiety w typie Byka. Nie
podobają   im   się  kobiety   zbyt   szybkie,   zbyt   ożywione,  zbyt  niezależne  ani
nawet   zbyt   inteligentne.   Pragną   raczej   archetypowej   matki-ziemi;   to   ich
podnieca. Wenus w kosmogramie mężczyzny nie zawsze pokazuje typ kobiety, z
jaką się on ożeni czy nawet będzie chciał zamieszkać, podobnie jak Mars w
kosmogramie   mężczyzny   mówi   jedynie   o   fizycznej   atrakcyjności;   jest   to
idealne wyobrażenie romantyczne, a nie portret partnera, z którym spędzi się
życie. Mężczyźni z Wenus w Byku lubią kobiety o pełnych kształtach, często
nawet obfitych; zazwyczaj też wolą, by kobieta zajmowała tradycyjną bierną
rolę, którą uważają za kobiecą.

Wenus w Bliźniętach

Wenus w Bliźniętach będzie oczywiście bardzo towarzyska, rozmowna i

obdarzona   dużą   potrzebą   komunikowania   się   z   innymi.   Często   występuje   tu
pewna   łatwość   wyrażania   się   werbalnego,   czy   to   w   mowie,   w   piśmie,   przez
działalność   wydawniczą,   publicystyczną,   czy   handlową.   Często   Wenus   w
Bliźniętach   daje   duży   zmysł   estetyczny.   Kobiety   z   tym   położeniem   Wenus
raczej nie są domatorkami. Wenus pokazuje, co sprawia nam przyjemność, co
lubimy   robić.   Osoby   z   Wenus   w   Bliźniętach   bardziej   interesuje   życie
towarzyskie i czytanie książek niż czyszczenie zlewu. Mają one duże poczucie
taktu  i   talent   dyplomatyczny,   chociaż  każdy,  kto   ma   Wenus  w   Bliźniętach,
jest zmienny, bardzo zmienny. Nigdy nie można być zupełnie pewnym, co tacy

ludzie akurat myślą. Ich uczucia potrafią się zmieniać z chwili na chwilę.
Bardzo szybko mogą się znudzić związkiem. Wielu ludzi z Wenus w Bliźniętach
potrafi ciągnąć dwa lub trzy związki jednocześnie.

P: Mam przyjaciółkę, która ma kilka planet w Bliźniętach, włącznie z

Wenus, ale jednocześnie ma ona bardzo głęboką potrzebę trwałego związku.
Tylko, że przez cały czas zajęta jest grą w tenisa i mnóstwem innych rzeczy,
przez co zupełnie nie jest w stanie utrzymać takiego związku, jaki chciałaby
mieć.

O: No właśnie.
Co więc możemy powiedzieć o mężczyźnie, który ma urodzeniowo Wenus w

Bliźniętach? Przede wszystkim, będą go pociągały kobiety, które pasują do
bliźniaczego wzorca - wszechstronne, ciekawe, takie, przy których niczego
nie będzie pewny; będą mu się podobały zmienne osoby. Zdecydowanie będzie go
pociągała inteligencja, bardziej niż wygląd fizyczny kobiety; kobieta musi
być inteligentna i dosyć wygadana, ciekawa świata, musi mieć wszystkie
cechy, które w jakimś stopniu pasują do wzorca Bliźniąt.

Wenus w Raku

Osoba z Wenus położoną w Raku, w znaku Księżyca, będzie oczywiście

bardzo   wrażliwa.  Będzie  także   domatorem.   Mężczyźni  z   Wenus  w   Raku   często
spontanicznie pomagają w domu. Tacy ludzie mają bardzo opiekuńczy stosunek
do wszystkich bliskich im osób, czy to będą własne dzieci, czy ktokolwiek,
kogo po prostu lubią. Wenus w Raku bywa także bardzo staroświecka w miłości.
Ich   wyobrażenia   o   miłości   i   małżeństwie   często   są   dość   tradycyjne,   mają
tendencje   do   przywierania   do   partnera,   ale   nie   musi   to   być   złe   -   często
pozwala   utrzymać   rodzinę   razem.   Jeśli   chodzi   o   namiętność   (szczególnie
odnosi   się   to   do   kobiet),   Wenus   w   Raku   nie   jest   szczególnie   namiętna.   W
gruncie rzeczy są to osoby raczej współodczuwające niż namiętne. Jeśli kogoś
polubią, okazują uczucie w nieco macierzyński sposób. Opiekują się obiektem
swoich uczuć, próbują mu sprawić przyjemność, być dla niego miłym, dbają o
jego wygodę, ale nie są szczególnie namiętne. (Jednak gdy dojdziemy do Marsa
w   Raku,   zobaczymy,   że   to   zupełnie   inna   sprawa.   Mars   w   Raku   często   jest
niezwykle   namiętny;   ale   o   tym   także   nie   przeczytacie   w   żadnej   książce).
Wenus   w   Raku   jest   poza   tym   bardzo   wrażliwa   na   atmosferę   i   na   nastroje
innych.   Czasami   można   spotkać   przy   tej   konfiguracji   twardogłowego
biznesmena, który zachowuje się wręcz gburowato, ale jeśli ma on Wenus w
Raku   i   zauważy,   że   nie   czujecie   się   zbyt   dobrze   w   jego   towarzystwie,
natychmiast   wyjdzie   na   wierzch   cała   jego   macierzyńska   opiekuńczość.   Może

nawet dać wam pieniądze - a Wenus w Raku nie sprzyja hojności. Tacy ludzie
nie mają ochoty tak po prostu niczego rozdawać. Trzeba ich przekonać, że
wcale nie  zagrażacie  ich bezpieczeństwu,  lecz  przeciwnie, zwiększacie  je.
Mężczyźni   z   Wenus   w   Raku   lubią   kobiety   o   cechach   Raka.   Chcą   mieć   dobrą
kucharkę,   strażniczkę   domowego   ogniska,   typ   macierzyński,   kogoś,   kto   się
nimi zaopiekuje. Dobrym przykładem są moi rodzice: Wenus w Raku mojego ojca
jest   w   koniunkcji   z   ascendentem   mojej   matki.   To   ładna   kombinacja.   Można
powiedzieć,   że   jego   wenusjańskie   marzenia   zostały   zaspokojone.   A   jego
Księżyc w Baranie jest w koniunkcji z jej Słońcem. Ma więc jedno i drugie -
Wenus i Księżyc; obydwa rodzaje potrzeb są przez to zaspokojone. Jest to
dosyć rzadki układ. Interesujące było obserwowanie, jak moja matka dzieci
matkowała   także   mężowi.   Wybierała   mu   ubrania,   pakowała   walizkę,   gdy
wyjeżdżał, i tak dalej.

Wenus w Lwie

Przy tym położeniu Wenus otrzymujemy osobę, która na pewno okazuje

wiele dumy w bliskich związkach i łatwo tę dumę zranić przez odrzucenie.
Ludzie z Wenus w Lwie muszą czuć, że są szanowani. W związkach z reguły są
dość wylewni i hojni, a także lojalni - Lew potrafi być bardzo lojalnym
znakiem, a Wenus w Lwie potwierdza tę regułę. Podobnie jak przy innych
planetach w Lwie, jeśli czyjeś słowa albo zachowanie urażą ich na tyle, że
stracą do tej osoby szacunek, wszelkie uczucia znikają. Mogą pozostać jakieś
sentymenty, ale szacunek to słowo-klucz przy znakach ognistych.

Głos z sali: (niesłyszalny).
O: No tak, wiadomo, że Lew zawsze chce być pierwszy, i nie tylko

pierwszy, ale także na górze. Jakiś czas temu rozmawiałem z pewną klientką,
która ma Wenus w Lwie, i usłyszałem od niej coś, co naprawdę zwaliło mnie z
nóg. Najpierw powiedziała: „Odkryłam, że mój mąż ma romans, który trwa już
od lat. I gdy tylko się o tym dowiedziałam, poczułam, że już nigdy więcej
nie będę go potrafiła szanować. Wnoszę sprawę o rozwód, bo nie potrafię czuć
szacunku do człowieka, który tak się zachował”. A potem okazało się, że ona
sama również miała romans na boku! I co tu mówić o podwójnych standardach!
Miała ascendent i Księżyc w Skorpionie, a Wenus w Lwie. Ale ta urażona duma
to była właśnie Wenus w Lwie. Przy tym położeniu Wenus mężczyźni zwłaszcza
podbijają sobie ego przez kobietę, z którą się pokazują. Pragną oni
królowej, a nie zwykłej staruszki. Chcą mieć kogoś, z kim można się pokazać.
Często pociągają ich aktorki, tancerki, osoby znane publicznie albo
zachowujące się w bardzo dramatyczny sposób. Pragnienie podziwu jest u nich

bardzo silne. Każdy, obojętne jakiej płci, kto ma Wenus w Lwie, niezmiernie
pragnie podziwu. Ci ludzie chcą być doceniani; chcą być najwspanialsi.

Wenus w Pannie

Wenus w Pannie daje raczej zdyscyplinowane, wierne osobą o nieco

purytańskim nastawieniu, skłonności do narzekania i krytycyzmu. Oczywiście
trzeba   pamiętać,   że   tradycyjnie   to   położenie   Wenus   uważane   jest   za   jej
upadek   -   ale   nie   znaczy   to,   że   jest   to   złe   położenie.   Ludzie   z   Wenus   w
Pannie   powinni  po  prostu  trzymać   usta   zamknięte.   Jeśli  chcą  okazać  komuś
uczucie,   niech   mu   ugotują   obiad,   pomasują   plecy   albo   zrobią   coś
praktycznego,   zamiast   krytykować.   Wenus   w   Pannie   potrafi   być   bardzo
krytykancka.

P: Słyszałem, że kobiety z Księżycem lub Wenus w Pannie nigdy nie mają

brudnych rąk...

O: Czystość jest dla nich bardzo ważna. Panna w ogóle jest bardzo

niepewna siebie. Zwróćcie zwłaszcza uwagę na osoby z ascendentem w Pannie:
oni wiecznie sami sobie stają na drodze, nieustannie obniżają swoją wartość.
Przy Wenus w Pannie otrzymujemy osobę, która w miłości jest wierna,
skuteczna, uczciwa i metodyczna. Są wspaniałymi kochankami, jeśli komuś
odpowiada ich wydajność i odpowiedzialność - a także czystość. Jeśli kogoś
polubią, to bez przerwy się nad nim trzęsą. Lubią usługiwać. A w sytuacjach
intymnych są o wiele bardziej zmysłowi, niż okazują to publicznie. Często
sprawiają wrażenie góry lodowej, są tacy opanowani; chociaż nie wszyscy. Ale
tacy właśnie zawsze byli purytanie - inni na pokaz, inni prywatnie.

Mężczyźni z Wenus w Pannie pragną odpowiedniej partnerki. Pociągają ich

kobiety   o   charakterystyce   Panny   -   inteligentne,   schludne,   czyste,
zdyscyplinowane, zawsze na miejscu. Kiedyś uczyłem w pewnej miejscowości i
po trzech godzinach zajęć zawsze czułem się wyczerpany; poznałem tam pewną
parę, która brała udział w moich zajęciach, obydwoje ze Słońcem w Pannie. Po
zajęciach byłem zmęczony, zbyt zmęczony, by wracać od razu do domu, więc
jechałem do nich i kładłem się na kanapie, a oni przynosili mi jedzenie,
ziołową   herbatę,   wszystko,   interesowali   się   zdrową   żywnością   i   podobnymi
sprawami. Spędzałem  tam godzinę, odpoczywałem,  byłem obsługiwany, a  potem
jechałem do domu. To było fantastyczne.

Wenus w Wadze

Ludzie z Wenus w Wadze, podobnie jak i w innych znakach powietrznych,

bywają nieco chłodni i niezbyt zmysłowi, ale są bardzo tolerancyjni wobec

innych. Potrafią spotykać się z innymi na ich terenie; bardzo ważna jest dla
nich sprawiedliwość i bezstronność. Pamiętajmy, że tutaj Wenus znajduje się
we   własnym   znaku.   Wszystko   musi   być   fair.   W   miłości   i   w   związkach   takie
osoby   poszukują   spokoju   i   harmonii.   Namiętność   może   im   się   w   ogóle   nie
podobać. Mogą zupełnie nie dbać o tę stronę związku, jeśli poza tym jest on
spokojny i przyjemny - każdy z partnerów jest miły dla drugiej osoby. Jeśli
chcemy sprawić przyjemność komuś z Wenus w Wadze (należałoby tu powiedzieć,
że   jeśli   chcemy   sprawić   przyjemność   komukolwiek,   należy   sprawdzić,   gdzie
znajduje się jego Wenus), więc jeśli chcemy sprawić przyjemność komuś, kto
ma   Wenus   w   Wadze,   należy   być   dla   takiej   osoby   miłym.   Może   to   oznaczać
ignorowanie tego człowieka, może oznaczać,  że  będziemy  musieli zachowywać
się okropnie sztucznie - to nieważne. Liczy się tylko to, żeby wszystko było
harmonijne, przyjemne i relaksujące.

Kobiety z Wenus w Wadze często odznaczają się kobiecym wyglądem, a mimo

to są zaskakująco chłodne i czasem mają konwencjonalny stosunek do miłości i
seksu. W książkach rzadko pisze się o tym, że Waga to pod wieloma względami
bardzo konwencjonalny znak. Powiedziałbym, że jeśli chodzi o trzymanie się
konwencji,   zważanie   na   reputację   i   pozory,   Waga   ustępuje   jedynie
Koziorożcowi;   wszystko   na   zewnątrz   musi   wyglądać   ładnie.   Pamiętajmy,   że
Saturn,   władca   Koziorożca,   w   Wadze   znajduje   się   w   wyniesieniu.   Waga   i
Koziorożec   mają   wiele   podobnych   cech.   Wenus   w   Wadze   nie   jest   bardzo
emocjonalna, ale bywa sentymentalna. Jeśli macie kobietę z Wenus w Wadze i
wydaje się wam, że nie ma ona w sobie ani grama emocji, to przekonacie się,
że potrafi się rozpłakać, jeśli zapomnicie o jej urodzinach. Przy Wenus w
Wadze kobiety zazwyczaj są bardzo ładne. Tak jak statua Wenus z Milo, często
mają archetypowo symetryczne i kształtne ciało.

Mężczyznom z Wenus w Wadze (podobnie jak kobietom) przede wszystkim

zależy na harmonii w związkach. Podobnie jak kobiety, są też idealistami w
miłości.   Jaka   partnerka   będzie   dla   nich   atrakcyjna?   Kobieta,   która   jest
damą, a nie tylko poprostu „dziewczyną”, wyrafinowaną, ale prawdziwą, taka,
którą  niełatwo  zadowolić;  Wagi  bardzo  lubią   szczerość.   To   jest   zabawne  w
Wagach,   że   mają   w   sobie   takie   sprzeczności.   Bardzo   pragną   szczerości   i
nienawidzą fałszu u innych, a jednak to ich często oskarża się o fałsz, bo
za   bardzo   starają   się   być   mili   i   przede   wszystkim   zależy   im   na   tym,   by
wszystko szło gładko.

Wenus w Skorpionie

Osoby z Wenus w Skorpionie są bez wyjątku dosyć emocjonalne, bardzo

wrażliwe i bardzo, bardzo intensywne. Wszystkie ich uczucia są intensywne,
czy   chodzi   o   drugiego   człowieka,   pieniądze,   czy   o   pracę.   Wszystkie   ich
uczucia mają wielkie natężenie. Ci ludzie są wybuchowo naładowani pewnego
rodzaju  namiętnością.   Jeśli  ta  namiętność  zniknie   z  ich   życia,   stają  się
martwi i sprawiają wrażenie żywych trupów. Wszystko, co robią, muszą robić z
pasją, i tak samo zachowują się w związkach. Ta pasja musi znaleźć sobie
jakieś   ujście,   by   jeden   partner   mógł   zaspokoić   ich   w   pełni;   musi   zostać
otwarty   kanał   intensywnej   wymiany   emocji.   A   Wenus   w   Skorpionie   jest
obdarzona   bardzo,   bardzo   silną   seksualnością.   Jest   także   skryta   i   mało
towarzyska.  Ludzie  z   Wenus  w   Skorpionie   często   są   nietowarzyscy  i   bardzo
niekonwencjonalni, choć nie zawsze widać to na pierwszy rzut oka. Skorpion
to   znak   Plutona,   a   Pluton   pod   wieloma   względami   przejawia   zachowania
antyspołeczne.

Wenus w Skorpionie potrafi być bardzo zazdrosna i zaborcza. Jeśli taka

osoba   ma   mocno   podkreślonego   Wodnika   albo   inny   podobny   znak,   może   to
zmniejszyć   zazdrość.   Ale   w   ich   bliskich   związkach   przejawia   się   silny
instynkt przetrwania. Inaczej mówiąc, są to osoby bardzo mocno wyczulone na
punkcie bezpieczeństwa; jeśli wydaje im się, że partner może ich porzucić
dla kogoś innego, całe ich przetrwanie zostaje zagrożone - a w każdym razie
tak   to   odbierają   emocjonalnie.   Wenus   w   Skorpionie   potrafi   być   bardzo
lojalna,   chociaż   wszystkie   podręczniki   opowiadają   o   podłości   Skorpiona.
Wenus w Skorpionie potrafi być lojalna, ale „lojalność” oznacza tu raczej
stałość uczuć i nie musi być wyraźnie widoczna w zachowaniu. Skorpion to
znak stały, a znaki stałe za bardzo się nie zmieniają.

Jeśli mężczyzna urodzeniowo ma Wenus w Skorpionie, to lubi kobiety

bardzo witalne, o silnym, niezależnym charakterze, można nawet powiedzieć -
z tupetem, kobiety marsowe, w typie Barana lub Skorpiona. Mążczyźni z tym
położeniem Wenus lubią silne kobiety, nie lubią zaś zbyt chwiejnych albo
biernych. Takie szybko się im nudzą. Odpowiada im intensywność w związkach,
a mężczyźni z Wenus w Skorpionie lubią intensywność u każdej kobiety, która
ich zainteresuje. Kobiety z tym położeniem Wenus mają w sobie wiele dumy -
są dumne ze swej atrakcyjności i umiejętności seksualnych. Odnosi się to
także do mężczyzn z Marsem w Skorpionie, gdyż pamiętajmy, że Mars pokazuje
męskie ego. U kobiet z Wenus w Skorpionie często kobiece ego ściśle wiąże
się z seksualnością.

Wenus w Strzelcu

Wenus w Strzelcu zazwyczaj daje ludzi o bardzo idealistycznym podejściu

do   związków.   Często   trudno   ich   zadowolić;   Strzelec   jest   niesłychanie
kapryśnym znakiem. O tym również większość książek nie wspomina. Pisze się
tylko,   że   są   to   wielcy   filozofowie   i   tacy   wielkoduszni.   Ale   w   wielu
przypadkach   ludzie   spod   Strzelca   nie   potrafią   stanąć   twarzą   w   twarz   z
rzeczywistością; nienawidzą życia w teraźniejszości, nie lubią konfrontacji
z faktami i realiami życia. I tak samo działa Wenus w Strzelcu: daje ona
bardzo   idealistyczne   wyobrażenia   na   temat   związku,   w   jakim   człowiek
pragnąłby być, i ci ludzie często o tym mówią - o tych wspaniałych ideałach.
Bardzo trudno jest im poprzestać na jednym związku i zaakceptować wszystkie
jego gorsze strony wraz z lepszymi. W tradycyjnej astrologii władcą Ryb i
Strzelca był Jowisz, i obydwa te znaki mają wspólne skłonności do eskapizmu,
pragnienie ucieczki od potrzeb chwili obecnej.

Ludzie z Wenus w Strzelcu, gdy już się do kogoś przywiążą, umieją

hojnie darzyć uczuciami. Lubią też zabawę - lubią pohulać, w końcu jest to
znak centaura. Mają nieco końskie poczucie humoru i z zasady nalegają na
szczerość   bez   ogródek.   Nawet   nie   próbują   pokryć   tego,   co   mówią,   cienką
warstewką taktu. Jeśli osoba z Wenus w Strzelcu kogoś polubi, nie należy się
od niej spodziewać pochlebstw ani pochwał; powie prosto z mostu, co myśli.
Wymieni wam wszystkie wasze wady, słabości i tak dalej, a na koniec dorzuci:
„ale pomimo tego wszystkiego i tak cię lubię". Są boleśnie szczerzy, a mimo
to   wielkoduszni.   Jakiej   partnerki   będzie   poszukiwał   mężczyzna   z   Wenus   w
Strzelcu? Będzie szukał kobiety o cechach Strzelca, na której można polegać,
kumpla do dobrej zabawy, albo też osoby nastawionej filozoficznie i bardzo
idealistycznie,   bezpośredniej   i   szczerej.   Takiemu   mężczyźnie   zapewne   nie
będą się podobały kobiety skryte, wodne i zbyt nieuchwytne.

P: Co pan rozumie przez określenie „osoba, na której można polegać”?
O: Chodzi mi o kogoś, kto ma mocne zasady i wysokie standardy

postępowania, obdarzonego wielką uczciwością - o osobę, co do której można
mieć pewność, że ma dobre chęci i intencje.

Wenus w Koziorożcu

Jeśli w jakimś kosmogramie widzimy Wenus w Koziorożcu, oznacza to, że

mamy   do   czynienia   z   osobą,   która   zwraca   wielką   uwagę   na   reputację   i
zabezpieczenie  materialne  oraz  bardzo  poważnie  traktuje  miłość  i związki.
Ogólnie   niezbyt   wielkie   poczucie   humoru,   chyba   że   jest   to   humor   suchy,
ironiczny. Pamiętajmy, że Wenus pokazuje, co nas uszczęśliwia, co sprawia
nam   przyjemność.   Znam   ludzi   z   Wenus   w   Koziorożcu,   którzy   nigdy   się   nie
śmieją i poważnie podchodzą do wszystkiego, nie tylko do związków - ogólnie

rzecz biorąc, są to bardzo poważni ludzie. W związkach są bardzo ostrożni i
zanim ujawnią swoje uczucia, potrzebują, by ta druga strona zdeklarowała się
pierwsza. Mają oni tę zewnętrzną skorupę, przez którą trzeba się przebić,
saturnowy mur, który musi zostać zburzony, zanim poznamy prawdziwe uczucia i
namiętności takiego człowieka.

Kobiety z Wenus w Koziorożcu są zazwyczaj bardzo namiętne, obdarzone

dużą   dozą   praktyczności,   energii   seksualnej   i   wytrzymałości.   Dopóki   nie
poczują się bezpieczne, nie ujawnią swoich emocji ani potrzeb seksualnych;
najpierw muszą czuć zaangażowanie drugiej strony. (Odnosi się to również do
mężczyzn z Wenus w Koziorożcu). Musi to być bardzo poważne zaangażowanie,
czasami nawet małżeństwo. Ale, jak już wspominałem, znaki takie jak Waga i
Koziorożec   bardzo   zwracają   uwagę   na   społeczne   konwencje   i   trzeba   uważać,
żeby nie dać się nabrać. Ludzie z Wenus w Koziorożcu i w Pannie, o czym
także   wspominałem,   często   sprawiają   wrażenie   bardzo   sztywnych   i
konwencjonalnych, i trudno jest określić, co się z nimi dzieje i co czują.
Rzadko   okazują   uczucia   publicznie.   Wenus   w   Koziorożcu   daje   im   dużą
samokontrolę i skrytość, a także obawę przed upokorzeniem czy znalezieniem
się w żenującej sytuacji. W gruncie rzeczy bardzo trudno jest im wyrażać
uczucia. Mają wrażenie, że jedyny sposób, na jaki potrafią je okazać, to
przez praktyczne podejście, wierność i służenie pomocą osobie, na której im
zależy - pomoc we wspięciu się na wyższy szczebel kariery albo zrobienie dla
niej czegoś innego. Często mają kłopoty z werbalizacją swych uczuć.

Czego pragną mężczyźni z Wenus w Koziorożcu? Pociągają ich kobiety o

charakterystyce Koziorożca, zachowujące się dość oficjalnie i z dystansem.
Czasami mężczyźni z Wenus w Koziorożcu żenią się z kobietą o wyższej pozycji
społecznej,   która   może   im   nadać   rozpęd   w   karierze   albo   na   przykład   ma
mnóstwo pieniędzy. Wenus w Koziorożcu nie ma nic przeciwko małżeństwu dla
pieniędzy. Nie mówię, że wszyscy to robią, ale mogę się założyć, że wiele
osób   z   Wenus   w   Koziorożcu   przynajmniej   zastanawiało   się   nad   tym   całkiem
poważnie i wiele z nich pozostaje w nieudanych małżeństwach wyłącznie dla
pieniędzy,   bo   rozstanie   z   partnerem   oznaczałoby   finansową   niepewność;
potrafią   oni   wytrwać   w   piekle   przez   30   czy   40   lat   tylko   ze   względu   na
bezpieczeństwo materialne. Wenus w Koziorożcu ogromnie potrzebuje prawdziwie
głębokiej miłości i jeśli trzyma się jakiegoś związku wyłącznie ze względu
na bezpieczeństwo, to sama sobie podcina skrzydła.

Wenus w Wodniku

Osoby z Wenus w Wodniku, czy to mężczyźni, czy kobiety, w miłości są w

naturalny sposób otwarte, niekonwencjonalne i potrzebują wiele swobody; nie
znoszą   zazdrości.   Jest   to   zupełne   przeciwieństwo   Wenus   w   Skorpionie,   i
oczywiście Wenus w Wodniku znajduje się w kwadracie do Wenus w Skorpionie.
Ludzie z Wenus w Wodnilu nie znoszą zazdrości i obstają przy tym, by mieć
tylu   przyjaciół   obojga   płci,   ilu   tylko   zapragną.   Wobec   miłości   i   seksu
przyjmują   postawę   pełną   dystansu   i   lubią   eksperymentować.   Uderzającym
przykładem jest tu Linda Lovelace, królowa porno, która ma Wenus i Marsa w
Wodniku. Cała jej publiczna reputacja opiera się na niekonwencjonalności i
chęci   do   publicznego   popisywania   się   tą   niekonwencjonalnością.   Wodnik
potrafi być bardzo zdystansowany, a wiadomo, że dystans jest konieczny, by
robić takie filmy, jakie ona robi. Prawdopodobnie nikt z Marsem ani Wenus w
znakach wodnych nie mógłby brać udziału w tego typu filmach porno. Mogliby
pójść   dokina,   by   je   obejrzeć,   ale   nie   chcieliby   w   nich   grać.   (Wspomnę
jeszcze, że Hugh Hefner także ma koniunkcję Marsa z Jowiszem w Wodniku).

Wenus w Wodniku w horoskopie mężczyzny mówi o tym, że pociągają go

kobiety o cechach Wodnika -  z dużą wiedzą, inteligentne, niekonwencjonalne,
bardzo aktywne, chętne do eksperymentowania, bardzo niezależne, takie, przy
których nigdy nie będzie do końca pewny, na czym stoi, ale które nie będą
oczekiwały intensywnego wyzwolenia emocji. Osoby z Wenus w Wodniku nie czują
się   dobrze   z   intensywnymi   emocjami;   podobnie   jak   sam   Wodnik,   są   bardzo
liberalne i nieco chłodne. Ta rezerwa często powoduje problemy w intymnych
związkach,   gdyż   innym   ludziom   taka   postawa   wydaje   się   zbyt   bezosobowa.
Szczególnie mężczyźni mają kłopoty ze zrozumieniem kobiet z Wenus w Wodniku.

Wenus w Rybach

Wenus w Rybach to uczucia, uczucia i jeszcze raz uczucia - są to osoby

nadwrażliwe, potrafią być bardzo oddane i wywierać na innych kojący wpływ.
Wielu ludzi z mocną obsadą Ryb ma naturalne zdolności uzdrawiania. Każdy,
kto ma Wenus w Rybach, jest do pewnego stopnia romantycznym idealistą - Ryby
to znak zmienny, rządzony przez Neptuna. Z pewnością Ryby są trochę niestałe
w   długoterminowych   zobowiązaniach,   lecz   nie   znaczy   to,   że   są   ogólnie
kapryśne. W gruncie rzeczy często są za mało wybredne. Pamiętajmy, że Ryby
to opozycja do Panny. Wenus w Pannie jest ogromnie wybredna w związkach, do
tego   stopnia,   że   może   się   stać   nadmiernie   krytykancka.   Wenus   w   Rybach
stanowi   jej   przeciwieństwo,   zwłaszcza,   jeśli   człowiek   pije   albo   używa
narkotyków. Ludzie z tą pozycją Wenus bywają pozbawieni zmysłu krytycznego.
Odnosi   się   to   także   do   Wenus   aspektowanej   przez   Neptuna,   szczególnie
kwadratem, opozycją albo koniunkcją. Wpadają w stany odurzenia i nie zawsze

wiedzą, co robią, albo czy powinni robić właśnie to. Ludzi, którzy mają
Wenus albo Marsa w Rybach czy też w trudnym aspekcie do Neptuna, bardzo
łatwo jest uwieść, bo nie do końca wiedzą oni, co robią, i często dają się
porwać przez wir wydarzeń.

Wenus w Rybach bywa mistrzynią emocjonalnych uników. Gdy próbuje się

taką osobę przycisnąć do muru i dowiedzieć się, co naprawdę czuje, zawsze
znajdzie sposób, by się wymknąć. Jeśli was lubi, pozwoli wam to odczuć, ale
trudno jej wyrazić to w słowach. Jest to coś tajemniczego, niezgłębionego. W
najlepszym wydaniu, podobnie jak przy Słońcu w Rybach, ci ludzie potrafią
być   komuś   bardzo   oddani.   Nie   zawsze   oznacza   to   fizyczną   wierność,   ale
istnieje pewnego rodzaju wewnętrzne oddanie, na które można liczyć, o ile
związek jest uczciwy i stabilny. Bardzo współczująca i empatyczna, Wenus w
Rybach   znajduje   się   w   pozycji   wyniesienia.   Jej   najbardziej   pozytywną
manifestacją   jest   swego   rodzaju   ogólne   współczucie   dla   wszystkich   istot
ludzkich. Jedyny kłopot polega na tym, że osoba z Wenus w Rybach czasami
zbyt  mocno współczuje wszelkim cierpieniom, przez  jakie przechodzą istoty
płci przeciwnej, i pragnie osobiście ulżyć temu cierpieniu.

Wenus w Rybach oscyluje między egocentryzmem a utratą własnych granic.

Czasami takie osoby wydają się niezwykle empatyczne i dające, a innym razem
sprawiają wrażenie, jakby upajali się własnymi nieszczęściami i izolacją.
Mężczyznę z Wenus w Rybach będą pociągać kobiety w typie Ryb, bardzo
emocjonalne, wrażliwe i pełne oddania; tajemnicze, intrygujące zachowanie,
często spotykane u ludzi z wpływami Ryb, będzie niezmiernie pobudzało jego
zainteresowanie.

Mars w Baranie

Mars w Baranie w każdym przypadku będzie obdarzony pewną dozą

szorstkości.   Będzie   to   ktoś   bardzo   bezpośredni,   z   zamiłowaniem   do
rywalizacji. Kobieta z Marsem w Baranie nie tylko będzie sama przejawiała
pewne   agresywne   cechy,   ale   będą   ją   także   pociągali   tego   typu   mężczyźni.
Mężczyźni o cechach Barana będą uaktywniać jej Marsa. Będą jej się podobali
poszukiwacze   przygód,   dzielni,   odważni  i   śmiali.  Wiele   kobiet   z  Marsem  w
Baranie wiąże się z mężczyznami w mundurach - z żołnierzami, policjantami, i
tak dalej. Z mojego doświadczenia wynika, że Mars w Baranie w kosmogramie
mężczyzny daje bardzo śmiałych kochanków, którzy uwielbiają fazę zdobywania
kobiety, natomiast po ślubie, w miarę, jak pojawia się rutyna, mogą się stać
trochę bardziej nudni.

Mars w Byku

Mars w Byku w kosmogramie mężczyzny świadczy o tym, że lubi on okazywać

swoje względy w konkretny, namacalny sposób. Pamiętajmy, że Mars to męskie
ego; Mars w Byku mierzy swoją wartość tym, jak wiele może kupić albo jaki
standard życia potrafi zapewnić. Znam wielu mężczyzn z Marsem w Byku, którzy
przez długi czas odkładali małżeństwo, bo uważali, że potrzebne im są do
tego   pieniądze.   Nigdy   nie   wzięliby   ślubu,   gdyby   nie   mieli   przyzwoitych
dochodów. Mężczyźni z Marsem w Byku potrafią się zachowywać jak byczki, są
zaborczy,   naprawdę   zazdrośni   i   czasami   wręcz   okrutni.   Miewają   dziecinne
napady złości. W kosmogramie kobiety Mars w Byku ogólnie pokazuje osobę o
bardzo silnej woli, która jednak pragnie zostać zdominowana przez jakiegoś
mężczyznę;   zależy   jej  także   na   wygodzie   w  życiu.  Zasadniczo  pociągają   ją
mężczyźni w typie Byka, którzy oczywiście lubią odgrywać rolę dominującego
mężczyzny. Niezależnie od płci, Mars w Byku daje potężny popęd seksualny i
silny erotyzm, zazwyczaj jednak jedno i drugie jest dobrze kontrolowane.

Mars w Bliźniętach

Mężczyzna z Marsem w Bliźniętach, jeśli kogoś polubi, będzie się starał

wywrzeć na nim wrażenie nieustannym gadaniem. Opowie wam mnóstwo rzeczy i
będzie usiłował pokazać, jaki jest inteligentny, wesoły i dowcipny; wywrze
zamierzony skutek, o ile trafi na osobę z Wenus w Bliźniętach albo w innym
znaku powietrznym. Jednak każdy, kto ma Wenus albo Marsa w znaku ziemskim,
uzna go za idiotę. Kobietę z Marsem w Bliźniętach będą pociągali mężczyźni w
typie Bliźniąt - inteligentni, intelektualiści, o zmiennym charakterze, przy
których nie będą niczego pewne. Mars w Bliźniętach u obu płci nie daje
szczególnie silnej energii seksualnej.

Mars w Raku

Mars w Raku, jak już wspominałem, ma bardzo silne zabarwienie seksualne

i daje silny popęd seksualny. Większość książek uznaje Raka za typ wyłącznie
macierzyński. Ludzie z tym położeniem Marsa nade wszystko pragną czuć, że
ktoś ich chce i potrzebuje. Mężczyzna z Marsem w Raku to ktoś, kto jest
opiekuńczy, wrażliwy i zasadniczo dość dobrze rozumie kobiety. Prowadziłem
już kiedyś warsztaty na podobny temat i pewna kobieta powiedziała wówczas,
że miała kochanka z Marsem w Raku i był to najlepszy kochanek w całym jej
życiu, który doskonale ją rozumiał, był delikatny itd. Kobiecie z Marsem w
Raku będą odpowiadali mężczyźni o cechach Raka - opiekuńczy, z silną
potrzebą bezpieczeństwa, domatorzy. Mars w Raku to dosyć skomplikowana

sprawa.   Mars   pokazuje,   czego   człowiek   chce,   ale   Rak   ze   swej   natury   jest
nieświadomy;   więc   przy   Marsie   w   Raku,   nawet   bardziej   niż   przy   Marsie   w
Skorpionie   czy  w   Rybach,  wydaje  się,  że  człowiek  jest  trochę  nieświadomy
swoich działań czy pragnień. W wielu przypadkach występuje przy tym bardzo
silny popęd seksualny, bardzo szybkie reakcje seksualne, bardzo archetypowe
reakcje   kobiet   wobec   mężczyzn.   Kobiety   z   Marsem   w   Raku   bardzo   dobrze
potrafią dostrajać się do mężczyzn, emocjonalnie i fizycznie. Lubią, gdy z
zachowaniami   erotycznymi   łączy   się   głębokie   poczucie   bezpieczeństwa;   nie
może to być tylko zabawa albo lekki flirt - muszą w to być zaangażowane
także emocje.

Mars w Lwie

Mars w Lwie także daje dość silny i bardzo stały popęd seksualny.

Mężczyzna   z   Marsem   w   Lwie   będzie   próbował   wywrzeć   wrażenie   na   innych
hojnością   albo   teatralnym   zachowaniem,   i   czasem   zdarzy   mu   się   w   tym
przesadzić; może się to wyrażać przez zamiłowanie do luksusu - na przykład
będzie rozdawał biżuterię i inne kosztowne prezenty. Bardzo wiele zależy od
tego,   na   ile   taki   Lew   kogoś   pragnie.   Są   to   ludzie   bardzo   otwarci,
prawdomówni i zazwyczaj oczekują w zamian podobnej szczerości. Mars w Lwie
daje wybuchowy temperament, co najmniej równie ognisty jak Mars w Baranie.
Wybuchy Barana są jednak najczęściej nieszkodliwe, chodzi tylko o to, żeby
wypuścić nadmiar pary, a potem złość mija. Natomiast Mars w Lwie potrafi się
naprawdę   rozgniewać.   Kobiety   z   tym   położeniem   Marsa   lubią   się   pławić   w
blasku męża. Są bardzo dumne ze swojego mężczyzny. Pociągają je mężczyźni,
którzy potrafią okazywać uczucia i darzyć ciepłem bez zahamowań, ludzie o
charakterystyce Lwa, wyrastający ponad małostkowość. Jeśli kobieta z Marsem
w Lwie natrafi na Pannę, drobiazgową i marudną, bardzo szybko się zniechęci.
Nie potrafią oni również znieść żadnego upokorzenia.

Mars w Pannie

Osoby z Marsem w Pannie przejawiają często wyjątkową dbałość o

szczegóły i mają wielkie uzdolnienia do zajęć wymagających drobiazgowości,
takich jak na przykład rzemiosło artystyczne. Panna jest znana ze swego
analitycznego nastawienia. Powstaje pytanie, czy kobieta z Marsem w Pannie
będzie analizowała mężczyzn, czy też seks? Podczas prowadzonych przeze mnie
kiedyś zajęć wstała pewna pani z Marsem w Pannie i powiedziała: „Tak, wie
pan, mam w głowie taki licznik, który punktuje wszystkich w skali od jednego
do dziesięciu!” W związkach z mężczyznami, a miała ich wiele, oceniała

wszystkich według tej skali. To jest właśnie Mars w Pannie. Ci ludzie bywają
bardzo   analityczni,   a   czasem   także   nadmiernie   krytyczni.   Często   oceniają
umiejętności seksualne partnera, czasem także w słowach; możecie liczyć na
to,   że   powiedzą,   jak   wam   poszło.   Mars   w   Pannie   zazwyczaj   nie   daje
szczególnie   mocnego   popędu   seksualnego.   W   zasadzie   uważa   się,   że   to
położenie   daje   dość   niski   poziom   energii   seksualnej.   Badałem   kiedyś
kosmogram pewnego mężczyzny, który miał koniunkcję Marsa i Jowisza w Pannie.
Prowadził on dość swobodny tryb życia, więc zastanawiałem się, czy Jowisz,
który  także   znajduje   się  w   Pannie,  nadrabia  jakoś   tę   umiarkowaną  energię
fizyczną,   którą   podobno   ma   Mars   w   tym   znaku.   Ale   najwyraźniej   nawet
koniunkcja Marsa z Jowiszem nie dawała mu wielkiej energii seksualnej. Jego
żona powiedziała mi w zaufaniu, że w głębi ducha obawia się on śmiertelnie,
czy   przypadkiem   nie   jest   homoseksualistą,   bo   ma   tak   niewielkie   potrzeby
seksualne. Ale taka była po prostu jego norma. Nie działo się z nim nic
złego. Jednak cała nasza kultura, szczególnie mężczyźni, przywiązują wielką
wagę do seksualności w kategoriach ilościowych. On zaplątał się w te sidła i
bardzo go to frustrowało.

Mars w Wadze

Mars w Wadze nie jest szczególnie namiętny - interesuje go raczej

komunikacja, werbalizacja, ma dość wyrafinowany stosunek do seksu. Wiecie,
że na rynku jest mnóstwo książek, które zachęcają do wypróbowania wszelkich
możliwych pozycji seksualnych, ale Mars w Wadze często nie chce spróbować
niczego oprócz starego standardu. Wiem o tym od wielu ludzi, którzy mają
Marsa w Wadze. Najlepszy przykład to pewien mężczyzna, który ma koniunkcję
Słońca   z   ascendentem   w   Skorpionie   -   Skorpion   słoneczny,   Skorpion
ascendentowy, i do tego Mars w Wadze. Mieszka w Los Angeles i uważa, że
naprawdę   ma   problem.   Mówi   tak:   „Kobiety   ogromnie   mnie   pociągają,   ale
wszystkie   są   zboczone”.   Jest   wielkim   tradycjonalistą,   gdy   przychodzi   do
seksu. Jest bardzo wyrafinowany, a jednocześnie tradycyjny. Jego skorpionowa
energia   przyciąga   skorpionowe,   niekonwencjonalne   w   seksie   osoby;   wówczas
jednak odzywa się Mars w Wadze i zaczynają się problemy. Ludzie z Marsem w
Wadze pragną, by seks był osobistym, romantycznym przeżyciem, nawet jeśli
przy tym jest nieco formalny i konwencjonalny.

Mars w Skorpionie

Przy Marsie w Skorpionie zawsze występują duże potrzeby seksualne, nie

tylko czysto fizyczne, lecz także emocjonalne. Z seksem łączy się tu

potrzeba przeżywania z drugą osobą emocjonalnej bliskości i intensywności.
Seks   jest   czymś   w   rodzaju   kanału,   dzięki   któremu   ta   bliskość   może   się
wyrazić. Mars w Skorpionie w horoskopie mężczyzny zazwyczaj jest namiętny i
magnetyczny. Niektórzy ludzie z tym położeniem Marsa mają pewnego rodzaju
charyzmę   (nie   chodzi   zresztą   tylko   o   Marsa,   może   to   być   dowolna   planeta
położona   w   Skorpionie).   Taka   osoba   wytwarza   wokół   siebie   wyraźne   pole
magnetycznej  energii.  Najlepszym  przykładem  jest  tu  Robert  Kennedy,  który
miał   Słońce   i   Marsa   w   Skorpionie.   Widziałem   go   raz   osobiście.   Jego   pole
energetyczne było niesamowite, miał zupełnie niewiarygodną aurę. Skorpion w
ogóle,   a   Mars   w   Skorpionie   w   szczególności,   wzbudzają   skrajne   reakcje   u
innych, gdyż są takie silne. Ludzie albo natychmiast odsuwają się od takiej
osoby, albo niezmiernie ich ona przyciąga. Pewna pani określiła mężczyzn z
Marsem w Skorpionie jako „zadowolone z siebie dusze”, i uważam, że to bardzo
trafne określenie. Ci ludzie nie lubią, gdy ktoś próbuje ich zmieniać i w
gruncie   rzeczy   jest   to   zupełnie   niemożliwe.   Z   czasem   dają   się   nieco
utemperować albomoże się zdarzyć, że dorosną i sami się zmienią, ale nigdy
nie pozwolą, by ktoś nimi manipulował, to znaczy, o ile dostrzegają, że ktoś
nimi   manipuluje.   Są   bardzo   niecierpliwi   i   potrafią   być   także   zazdrośni.
Kobietę z Marsem w Skorpionie będą pociągali bardzo intensywni mężczyźni,
może się im nawet podobać, gdy mężczyzna jest trochę zazdrosny, gdyż ich
zdaniem świadczy to o jego zaangażowaniu. Są bardzo mocno zorientowane na
romanse   i   doznania   fizyczne.   Czasami   mają   w   sobie   magnetyzm,   o   którym
mówiłem, zawsze też promieniuje od nich siła charakteru. Nie wiem, czy to
prawda, czy nie, ale pewien autor twierdzi, że kobiety z Marsem w Skorpionie
w gruncie rzeczy nie pragną być zbyt niezależne. Chcą za to czuć, że ktoś
ich bardzo potrzebuje. Przypuszczam, że w wielu przypadkach jest to prawda.

Mars w Strzelcu

Mężczyzna z Marsem w Strzelcu kocha filozoficznie. Jeśli chce wywrzeć

na kimś wrażenie, robi to przez szczerość, aspiracje na przyszłość,
idealizm, albo zaprasza gdzieś, gdzie można miło spędzić czas. Nie potrafi
znieść nieszczerości i zawsze będzie się starał stymulować u partnera chęć
do samodoskonalenia. Każdy, kto ma Marsa w Strzelcu, czy to mężczyzna, czy
kobieta, jest bardzo śmiały, bardzo bezpośredni w sprawach seksu. Ci ludzie
najpierw się nad tym zastanawiają, a gdy już podejmą decyzję, przystępują do
rzeczy niezwykle bezpośrednio. Ale oczywiście sytuacja musi spełniać pewne
wymagania moralne i etyczne. Wszystkie znaki ogniste mają dość wysoki poziom
moralności, a przynajmniej mocne moralne zasady, podczas gdy znaki

powietrzne to geniusze racjonalizacji. Mars w Strzelcu w kosmogramie kobiety
pokazuje, że będą ją pociągać osoby o cechach Strzelca. Od partnera będzie
wymagać wysokich standardów etycznych, a jeśli uzna, że nie dorasta on do
jej   ideałów   uczciwości   i   moralności,   nie   będzie   go   potrafiła   szanować.
Pociągają   ją   ludzie,   którzy   potrafią   ją   czegoś   nauczyć   i   stać   się
przewodnikiem   moralnym,   duchowym   nauczycielem   albo   czymś   w   tym   rodzaju,
którzy mogą jej pomóc w rozwoju i doskonaleniu siebie.

Mars w Koziorożcu

Mars w Koziorożcu daje bardzo mocno seksualną naturę, ale ten

seksualizm jest tak dobrze kontrolowany, że nie sposób go zauważyć, dopóki
nie  nawiąże   się  z   taką   osobą  bliskiego   kontaktu.  Dla   Koziorożca   kontrola
jest niezmiernie ważna, toteż przy tym położeniu Marsa bardzo ważne staje
się   kontrolowanie   energii   seksualnej.   Ci   ludzie   potrafią   to   robić   w
zdumiewający sposób. Widziałem osoby z Marsem w Koziorożcu, które przez całe
lata   potrafiły   żyć   w   celibacie,   choć   w   innych   okresach   swojego   życia
przejawiały niezwykłą aktywność seksualną. Mężczyzna z Marsem w Koziorożcu
to   ktoś,  kto   bardzo   ostrożnie  podchodzi   do   własnej  asertywności.   Mars   to
asertywność,   Koziorożec   -   ostrożność.   Taki   człowiek   nie   będzie   jawnie
demonstrował   swojej   siły   i   seksualności,   dopóki   nie   uzna,   że   jest   to
bezpieczne. On nie chce zostać odrzucony. Skóra cierpnie mu na myśl, że ktoś
mógłby go wyśmiać. Pragnie być doceniany. Mars w Koziorożcu często będzie
próbował   się   sprzedać   za   to,   co   potrafi   zapewnić   na   płaszczyźnie
materialnej.   Bardzo   trudno   mu   wyrażać   uczucia   i   pozwolić   na   swobodny
przepływ energii seksualnej, ale gdy już się zaangażuje, jego uczucie rzadko
bywa nudne - jest bardzo ziemskie, niezwykle ziemskie. W kosmogramie kobiety
Mars w tym położeniu również daje bardzo silną energię seksualną i mocną
osobowość,   zazwyczaj   bardzo   zdeterminowaną   i   kompetentną.   Pokazuje   także,
jacy   mężczyźni   będą   robili   na   niej   wrażenie   -   będzie   to   typ   Koziorożca.
Intrygują   ją   mężczyźni   poważni,   zachowujący   dystans,   trudni   do
przeniknięcia.

Mars w Wodniku

Następnie mamy Marsa w Wodniku. Stosunek tych ludzi do seksu często

jest ultranowoczesny i eksperymentalny. Zwykle są bardzo otwarci, bardzo
niekonwencjonalni, ale swoim zachowaniem nie wyrażają szczególnie wielkich
potrzeb seksualnych. Seks interesuje ich raczej jako ciekawostka albo pole
do badań. Mężczyźni z Marsem w Wodniku uwielbiają aktywność intelektualną.

Jeśli   próbują   wywrzeć   wrażenie   na   jakiejś   kobiecie,   uprawiają   podbój
intelektualny,   okazując   swoją   inteligencję.   Są   także   nieobliczalni;   przy
Wodniku i Uranie nigdy nic nie jest pewne do końca. Toteż przy tym położeniu
Marsa   stosunek   do   seksu   także   będzie   nieprzewidywalny   -   pojawia   się
zamiłowanie   do   eksperymentów   i   fascynacja   tym,   co   niezwykłe.   Kobietę   z
Marsem w Wodniku będą naturalnie pociągali ludzie, którzy mają w sobie coś z
Wodnika. Jest ona „wierna, ale nie dogmatyczna”, jak ujął to pewien autor.
Myślę, że to bardzo celne stwierdzenie.

Mars w Rybach

Ludzie z Marsem w Rybach często lubią dodatkowe wrażenia. Trudno im

wyrazić   w   słowach,   za   czym   tęsknią.   Jeśli   chodzi   o   seks,   pociągają   ich
afrodyzjaki, takie jak alkohol czy marihuana. Zdecydowanie lubią wzmocnione
wrażenia, szczególnie o charakterze zmysłowym. Istnieje w nich bardzo silne
pragnienie   (Mars)   ucieczki   (Ryby);   a   miłość   i   seks   często   dostarczają
wygodnego kanału dla tej energii. Oczywiście to pragnienie ucieczki może się
także przejawiać przez  aspiracje duchowe. Takich ludzi  często  przyciągają
związki   lub   romanse,   które   są   jakoś   ukryte,   otoczone   tajemnicą.   Podobne
działanie ma Wenus w Rybach, a także Mars lub Wenus położone w dwunastym
domu - domu Ryb. Mars w Rybach daje osoby obdarzone dużą wyobraźnią, nie
tylko w miłości - jest to silna wyobraźnia i duża wrażliwość parapsychiczna.
Często   można   się   przekonać,   że   mężczyźni   z   Marsem   w   Rybach   mają   w   sobie
pewną miękkość i wrażliwość, którą potrafią wyrażać na zewnątrz, nie tracąc
przy tym energii i pewności siebie. W kosmogramie kobiety ta pozycja Marsa
oznacza, że będą ją pociągać mężczyźni reprezentujący niektóre cechy Ryb -
może to być mężczyzna zorientowany na rozwój duchowy, słaby i potrzebujący
pomocy,   obdarzony   talentem   muzycznym   lub   artystycznym,   czy   też   po   prostu
nieugruntowany w życiu, nieuporządkowany marzyciel i wizjoner. Ludzie obojga
płci, którzy mają Marsa w Rybach, bywają totalnymi romantykami, pogrążonymi
w   świecie   marzeń.   Czasami   może   to   prowadzić   do   życia   iluzjami,   a   czasem
wyraża   się   przez   twórczość   artystyczną   lub   literacką   opartą   na   działaniu
wyobraźni.

II. TECHNIKI ANALIZY PORÓWNAWCZEJ

Mówiąc o analizie porównawczej, chciałbym podkreślić, że składają się

na nią dwie rzeczy: po pierwsze, należy przyjrzeć się aspektom między dwoma
kosmogramami (zgodnie z tradycyjną metodą), a szczególnie tym z nich, które
są   ścisłe.   Przez   „ścisłe”   rozumiem   aspekty   o   zasięgu   do   4   stopni,   o   ile
bierze   w   nich   udział   planeta   osobista   (Słońce,   Księżyc,   Merkury,   Wenus,
Mars)  albo  ascendent.

Każdy aspekt o dokładności do 4 stopni z udziałem

przynajmniej jednej z tych planet jest bardzo ważny, a im ściślejszy, tym
ważniejszy. Ale oprócz badania aspektów powinniśmy przeprowadzić również
bardziej ogólną analizę, o której chciałbym dzisiaj pomówić szczegółowo:
należy przyjrzeć się energiom żywiołów i określić, jak mieszają się one ze
sobą na styku dwóch osobowości. (Zobacz: Część II planu zajęć).

Przede wszystkim, na czym polega analiza porównawcza? Mamy dwa

kosmogramy,   które   można   nazwać   mapami   ludzkich   pól   energetycznych,   i
próbujemy   określić,   jak   zawarte   w   nich   energie   będą   wpływały   na   siebie
nawzajem. Myślę, że trzeba się pilnować, by nie postępować tak, jak wielu
astrologów,  którzy  patrzą  wyłącznie   na   aspekty.   Nawet  gdy   skupimy  się   na
badaniu   tylko   najściślejszych   aspektów,   to   i   tak   stracimy   mnóstwo
informacji, jeśli pominiemy żywioły. Ale odwrotna metoda postępowania także
jest niekompletna i nie można na niej polegać. Niektórzy pytają po prostu:
„Czy twoje Słońce jest harmonijne z moim Słońcem?” - mając na myśli to, że
powietrze i ogień są ze sobą w harmonii, podobnie jak woda i ziemia. „Czy
twój Księżyc jest harmonijny z Księżycem takiej to a takiej osoby, Merkury z
Merkurym, Wenus z Wenus i tak dalej?” To są oczywiście ważne sprawy, ale
jeśli poprzestaje się tylko na tego typu harmonijności, to w wielu wypadkach
otrzymana interpretacja nei będzie miała żadnego sensu, bo często planety są
połączone aspektami, które sprawiają wiele trudności w związku, nawet jeśli
Słońca są w harmonijnych żywiołach, Księżyce są w harmonijnych żywiołach i
tak   dalej.   Wszystkie   planety   osobiste   mogą   się   znajdować   w   harmonijnych
żywiołach, ale należy przyjrzeć się tworzonym przez nie aspektom, ponieważ
dwa czy trzy połączenia mogą zmienić cały obraz.

Często używałem jako przykładu kosmogramów pewnego małżeństwa, które

znałem; mają oni ascendent w tym samym znaku, Słońca w sekstylu, harmonijne
Księżyce, obydwie Wenus też leżą w tym samym znaku, a Marsy połączone są

Chciałbym tu podkreślić, że spośród aspektów głównych w analizie porównawczej za

najważniejsze uznaje się te, które są ścisłe i w których bierze udział ascendent lub

planeta osobista przynajmniej jednej osoby. Ścisłe aspekty utworzone przez wyłącznie

planety zewnętrzne, bez udziału osobistych, są same w sobie ważne, jeśli planeta jest

władcą kosmogramu albo w jakiś inny sposób jest mocno podkreślona w kosmogramie.

sekstylem.   Wszystkie   ich   osobiste   planety   oraz   ascendenty   są   dość
harmonijne,   a   mimo   to   małżeństwo   okazało   się   katastrofą.   Ale   jeśli
przeprowadzimy   dokładną   analizę   ścisłych   aspektów   porównawczych,
przekonujemy   się,   dlaczego   tak   się   stało.   Występuje   tam   z   jednej   strony
kwadrat Saturn-Wenus, a z drugiej opozycja Saturn-Wenus. Nie mówię, że każda
para, która ma kwadrat Saturn-Wenus, napotka problemy, które doprowadzą do
rozwodu, ale w tym przypadku wystąpiły dwa takie aspekty i - jak przekonamy
się   później   -   to   jest   właśnie   połączenie,   które   nazywam   „podwójnym
nelsonem”. Jeśli ten sam element pojawia się dwa razy, czy to w kosmogramie
urodzeniowym, czy w analizie porównawczej, staje się bardzo silnym motywem
przewodnim w życiu danego człowieka albo związku; zawsze wskazuje on na coś,
na   co   należy   zwrócić   szczególną   uwagę.   Ta   para   miała   także   porównawczo
opozycję  Słońce-Uran i  kwadrat Słońce-Uran  (kolejny  „podwójny nelson”),  a
takie aspekty zawsze wskazują na związek „zawieszony w powietrzu”. Z jednym
takim   aspektem   czasami   da   się   żyć;   przy   dwóch   jest   wątpliwe,   by   ludzie
wytrzymali   ze   sobą   długo,   gdyż   w   ogóle   nie   mogą   oni   na   siebie   liczyć,
zachowują się wobec siebie bardzo nieodpowiedzialnie.

Zawsze przystępuję do porównania dopiero po przeanalizowaniu

indywidualnych kosmogramów i, jak już mówiłem na poprzednich zajęciach, jest
to niezbędny krok, bo czasami trzeba komuś powiedzieć tak: „Posłuchaj, masz
kłopoty ze wszystkimi bliskimi związkami i powinieneś przede wszystkim
popracować nad sobą”. Trzeba sprawdzić, czy człowiek w ogóle potrafi
utworzyć i utrzymać bliską więź z kimkolwiek, bo jeśli nie, to nawet gdy
spotka osobę, z którą łączą go harmonijne powiązania, to i tak nie będzie w
stanie tego wykorzystać. W wielu przypadkach okaże się to niemożliwe.

Poza tym wzajemne dopasowanie w bardzo dużym stopniu jest kwestią

osądu.   Naprawdę   trzeba   bardzo   dokładnie   zbadać   pojedynczy   kosmogram   i
zrozumieć   charakter   człowieka,   by   poczuć,   co   dla   niego   będzie   oznaczało
„dopasowanie”.   Wszystkie   stare   podręczniki   astrologii   uznają   napięcia   i
wszelkiego rodzaju różnice za złe: „Kwadraty są złe, opozycje są złe”. To
prawda,   że   porównawcze   kwadraty   i   opozycje   często   stają   się   źródłem
problemów, szczególnie kwadraty; ale przy braku tego typu aspektów związek
będzie nudny, bezbarwny. Dlatego najczęściej bardzo dobrze jest mieć kilka
„trudnych”   aspektów   w   synastrii.   Ale   gdy   takie   aspekty   stanowią   60-70%
wszystkich,   to   jest   mało   prawdopodobne,   by   związek   przyniósł   zadowolenie
którejkolwiek ze stron. Dlatego właśnei mówię, że wiele zależy od osądu. Na
przykład   niektórzy   ludzie   lubią   podniecenie;   niektórzy   lubią   walczyć;
niektórzy lubią wyzwania. Baran albo Skorpion umrze z nudów, jeśli raz na

jakiś   czas   nie   będzie   mógł   sobie   powalczyć,   pokrzyczeć   na   partnera   czy
zrobić   czegoś   innego,   co   pozwoliłoby   mu   intensywnie   wyładować   energię.
Strzelec   też   nie   pragnie   wyłącznie   czystej   rutyny.   Ale   jeśli   mamy   do
czynienia z typowym Bykiem albo Wagą, czyli znakami rządzonymi przez Wenus,
trudne   aspekty   często   będą   sygnalizować   poważniejsze   problemy,   gdyż   tacy
ludzie   pragną,   by   wszystko   szło   łatwo,   harmonijnie   i   wygodnie.   Inaczej
mówiąc, niektórzy ludzie lapiej potrafią radzić sobie ze stresem. Niektórzy
z kolei mają bardziej otwarty umysł. Weźmy Bliźnięta w jakimkolwiek związku
-   Bliźnięta   mają   otwarty   umysł   i   potrafią   ich   zaciekawić   ludzie,   którzy
bardzo się różnią od nich samych. Niektórzy ludzie będą sobie lepiej radzić
z partnerami podobnymi do siebie. Inni, zwłaszcza Bliźnięta, a także inne
znaki zmienne, lubią urozmaicenie i często dobrze dogadują się z osobami,
które   są   od   nich   zupełnie   inne.   Trzeba   dobrze   zrozumieć   naturę   znaków
zmiennych, by trafnie zanalizować związek, w który są one zaangażowane.

Niebezpieczeństwo w przeprowadzaniu analiz porównawczych, podobnie

zresztą jak przy innych rzeczach w astrologii, polega na tym, że łatwo jest
popaść w rutynę i przyjąć dogmatyczne zasady, nie tylko w odniesieniu do
własnego życia, ale także do życia innych ludzi, i zaczyna się mówić rzeczy,
które w gruncie rzeczy nie są prawdziwe. Ale przeprowadziłem w życiu wiele
setek analiz porównawczych i muszę powiedzieć, że widziałem tylko kilka
związków, w których obie strony były jednakowo szczęśliwe; takie związki
zdarzają się rzadko. Mówię teraz o związkach męsko-damskich. Jednak analizy
porównawczej można używać dla wszelkiego rodzaju związków; bardzo przydaje
się ona w sytuacjach rodzic-dziecko. Często na prośbę rodziców analizowałem
ich relacje z dziećmi i zawsze uświadamiałem sobie przy tym wiele nowych
rzeczy. Zawsze odkrywa się, na jak głębokim poziomie dwie osoby się kochają.
I w większości wypadków to rodzic musi się dostosować, dopóki dziecko jest
jeszcze małe.

Wydaje mi się, że nie spotkałem żadnego związku, w którym mimo przewagi

trudnych   aspektów   ludzie   czuliby   się   dobrze   i   swobodnie.   Nigdy   czegoś
takiego nie widziałem. Powinienem tu jednak podkreślić, że kilka trudnych
aspektów nie jest jeszcze powodem do niepokoju, gdyż - to fakt matematyczny,
statystyczne prowdopodobieństwo - jeśli weźmiemy dziesięć planet i ascendent
i utworzymy z nich kombinacje, to ile jest możliwości? Szanse na wystąpienie
jakichś „trudnych” aspektów prawdopodobnie przekraczają 90%. Prawdę mówiąc
odrobina   stresu,  odrobina  wyzwania  powinna   być  mile  widziana,   bo   w  innym
wypadku   związek   może   się   stać   ogromnie,   niemal   śmiertelnie   nudny.   Toteż
zawsze powtarzam, że trzeba patrzeć na najściślejsze aspekty, ale także na

żywioły. Same aspekty wszystkiego wam nie powiedzą. Trzeba patrzeć na to, co
jest w kosmogramie. To prawdopodobnie jedna z najlepszych zasad
interpretacji astrologicznej, czy chodzi o analizę pojedynczego kosmogramu,
czy o porównawczą: nie martwcie się o to, czego tam nie ma. Nie martwcie się
o puste domy, puste znaki i tak dalej. Patrzcie na to, co jest. Gdzie są
rozmieszczone planety w znakach, w domach? A w przypadku żywiołów, czy jedna
osoba potrafi wejść w kontakt z drugą na wszystkich czterech poziomach?

„Karmienie” pola energetycznego

Moja filozofia synastrii opiera się na fakcie, że istoty ludzkie to

pola   energetyczne   w   działaniu;   składamy   się   z   wielu   pól   energetycznych,
które funkcjonują równocześnie we wzajemnym powiązaniu ze sobą. Każdy, kto
czytał   książkę   Ruth   Montgomery  Born   to   Heal,   powinien   w   pewnym   stopniu
rozumieć, na czym polega ludzkie pole energetyczne, gdyż jest to jedna z
najlepszych   książek   prowadzących   czytelnika   do   uświadomienia   sobie,   że
ludzie   zbudowani   są   z   dynamicznej   energii,   którą   można   uaktywnić   przez
rozmaite   techniki   uzdrawiania,   i   że   ta   energia   może   zostać   uaktywniona
również przez związki z innymi ludźmi. Wspomniany w tej książce „Pan A.”
mówi o tym, w jaki sposób ludzie karmią się nawzajem. Dosłownie określa on
to jako wygłodzenie systemu nerwowego lub pola energetycznego. Każdy musi
dostarczać sobie pokarmu na poziomie powietrza, ognia, ziemi i wody. Jednym
ze   sposobów   karmienia   się   są   bliskie   związki.   Jeśli   przyjrzymy   się
zasadniczej   strukturze   astrologii,   pierwszy   dom,   który   wyraża   osobowość,
indywidualne „ja”, zawsze stoi w opozycji do domu siódmego, który mówi o
tym, w jaki sposób tworzymy relacje z innymi ludźmi i wchodzimy w dynamiczną
wymianę   energii.   Ten   rodzaj   karmienia   jest   niezbędny   wszystkim,   nawet
ludziom, którzy na zewnątrz wydają się bardzo zimni. Oni także czują się
samotni. Samotność jest prawdopodobnie jednym z największych problemów ludzi
żyjących   w   cywilizacji   miejskiej,   otoczonych   przez   innych   ludzi,   ale   nie
komunikujących się z nikim.

Cóż więc naprawdę oznacza termin „karmienie”? Jeśli ktokolwiek z tutaj

obecnych   czytał   moją   książkę   o   żywiołach,   to   wie   już   o   nich   sporo.   Na
przykład   trzeba   karmić   umysł   powietrzem;   szczególnie   jeśli   ktoś   ma   dużo
powietrza   w   urodzeniowym   kosmogramie,   powinien   zadbać   o   karmienie   swojej
natury intelektualnej. Dlatego osoby, które mają dużo powietrza, w związkach
koniecznie potrzebują porozumienia intelektualnego, przepływu komunikacji z
drugą   osobą,   bo   inaczej   partner   szybko   ich   znudzi.   Znaki   powietrzne   są
niestałe, łatwo się nudzą - wszystkie, nawet Waga; Wodnik i Bliźnięta nudzą

się wyjątkowo szybko. Toteż, jeśli ktoś ma dużo powietrza w kosmogramie i
wchodzi w związek z kimś pozbawionym tego żywiołu, to prędzej czy później
pomyśli: „Och Boże, jakiż on jest powolny!” I naprawdę będzie mu to
przeszkadzało, bo ta druga osoba pozbawiona jest lotności umysłu, która
interesuje znaki powietrzne.

Jeśli ktoś ma w kosmogramie dużo ognia, czego potrzebuje od innych?

Szuka   osób,   które   będą   dawały   mu   dużo   energii.   Potrzebuje   partnerów
energetyzujących, raczej dynamicznych, obdarzonych inicjatywą i charakterem.
Ostatnią rzeczą, jakiej mogłyby pragnąć ogniste, dynamiczne natury, będzie
leniwy i ociężały partner, bo taki partner przytłumia ich energię, a jego
osobowość koliduje z ich sposobem życia i samoekspresji. Nie mówię jednak,
że w związkach (czy w analizie porównawczej) nie ma miejsca na kompensację.
Wielu,   bardzo   wielu   ludzi   pociągają   osoby,   które   posiadają   to,   czego   im
samym brakuje, choć to też można kwestionować. Wygląda na to, że wszystko
układa   się   dobrze,   gdy   obie   strony   mają   otwarty   umysł   i   potrafią   się   do
siebie wzajemnie dostroić. Jeśli na przykład ktoś, kto w ogóle nie ma wody,
znajdzie partnera, który ma jej mnóstwo, to najprawdopodobniej wszystko się
ułoży, jeśli ta pierwsza osoba ma w swoim kosmogramie dużo ziemi. Na tym
poziomie ich energie będą się mogły stopić. Jeśli jednak ktoś nie ma ani
wody, ani ziemi, a jego partner ma mnóstwo jednego albo drugiego, jest mało
prawdopodobne,   by   ci   ludzie   mogli  stworzyć  harmonijny  związek.  Ale   to   są
tylko   ogólne   zasady   i   w   każdym   przypadku   należy   je   dostosowywać   do
konkretnych horoskopów; indywidualne przypadki są o wiele bardziej złożone i
zawsze konieczna jest ostrożność.

Z mojego doświadczenia wynika, że ludzie lgną do tego, czego im samym

brakuje,   w   dwóch   rodzajach   sytuacji.   Albo   są   jeszcze   młodzi,   mają   mało
doświadczenia w związkach i dlatego nieświadomie ciągnie ich do osób, które
uosabiają   lub   mają   to,   czego   im   samym   brakuje   -   ale   takie   związki   służą
głównie do zdobycia doświadczenia i gdy już człowiek nauczy się od drugiej
osoby tego, czego ma się nauczyć, związek często staje się martwy. Drugi
przypadek dotyczy ludzi trochę starszych, którzy mają więcej doświadczenia w
związkach   i   często   są   dzięki   temu   bardziej   obiektywni.   Zawsze   istnieje
nadzieja, że ludzie będą nabierać obiektywizmu w miarę, jak przybywa im lat,
gdy   stary   dobry   Saturn   dopada   nas   co   jakiś   czas   i   zmusza   do   nabrania
dystansu. Zaczynamy doceniać cechy innych, których nie potrafiliśmy docenić,
gdy byliśmy młodsi, bo brakowało nam obiektywizmu i możliwe, że zbyt często
przybieraliśmy   postawę   obronną.   Ale   to   także   nie   decyduje   o   wzajemnym
dopasowaniu. Samo to, że podziwiamy czyjeś zalety, nie znaczy jeszcze, że

moglibyśmy z taką osobą zamieszkać czy pozostawać w bliskich stosunkach. Tu
znów przede wszystkim należy się przyjrzeć indywidualnym horoskopom.

Jeśli ktoś jest bardzo praktyczną osobą, na przykład ma w kosmogramie

bardzo dużo ziemi i ważne są dla niego zewnętrzne formy życia, a bliskość
emocjonalna nie gra tak wielkiej roli i jest głównie kwestią wygody, to może
żyć   z   partnerem,   z   którym   przepływ   emocji   i   intymności   nie   będzie   zbyt
intensywny, i czuć się w takim związku całkiem dobrze. Ale osobie, która
bardzo pragnie intensywnej bliskości, bo na przykład ma w kosmogramie dużo
wody, nic tego nie zastąpi; ten rodzaj bliskości jest jej konieczny do życia
i taki człowiek będzie się czuł zaspokojony tylko w bardzo głębokim, bardzo
zgranym i bardzo intymnym związku. Każdy znak ma swoiste potrzeby. Ktoś, kto
ma dużo Wagi, na pewno będzie potrzebował znakomitej komunikacji w bliskich
związkach,   w   innym   wypadku   będzie   się   nudził.   Wodnik   często   bywa   bardzo
zdystansowany, bardzo zimny. Wodnik, trochę jak Koziorożec, często potrafi
wytrzymać   w   niezbyt   harmonijnym   związku,   małżeństwie   czy   partnerstwie
zawodowym, gdzie komunikacja nie jest najlepsza, ale te znaki potrafią sobie
z tym poradzić. Nie są w stanie wznieść się ponad sytuację, ale mogą się do
niej zdystansować.

Dobrze, więc jeśli ktoś ma dużo wody, to czym powinien się karmić,

nasycać   swoje   pole   energetyczne,   by   nie   dopuścić   do   emocjonalnego
wygłodzenia? W całym swoim życiu, a więc także w związkach, taki człowiek
przede wszystkim potrzebuje pokarmu emocjonalnego, doznawania intensywnych
emocji i zaangażowania. I tu należy zapytać, czy druga osoba potrafi znieść
taki   ładunek   emocjonalny.   Ostatniego   lata   spotkałem   ciekawą   parę   -
mężczyzna, który miał bardzo dużo wody, pozostawał w bardzo zgranym związku
z kobietą, w której kosmogramie przeważała ziemia. Nie miała ona w ogóle
wody, była raczej zimna, niezbyt wrażliwa i z pewnością nie wrzały w niej
namiętności. Miała ona Słońce w Koziorożcu i Księżyc w Byku; to daje bardzo
ziemski   charakter.   Ziemia   jest   jednak   naczyniem   dla   wody,   toteż   ten
mężczyzna   czuł,   że   może   zrzucić   wszystkie   emocje   na   tę   kobietę,   ona   zaś
działała   na   niego   stabilizująco.   Po   prostu   akceptowała   wszystkie   jego
uczucia. Nie reagowała z charakterystycznym dla znaków wodnych współczuciem,
okrzykami   "och,   ty   moje   biedactwo"   i   temu   podobnymi.   Ale   akceptowała   i
rozumiała jego emocje, dzięki temu związek mógł się utrzymać. Była to dla
mnie bardzo dobra lekcja, bo ta kobieta w ogóle nie miała wody. Jej partner
z   kolei   miał   wodę,   ale   nie   miał   ziemi.   Każde   z   nich   miało   to,   czego
brakowało   drugiej   stronie,   ale   ponieważ   były   to   harmonijne   żywioły,
potrafili znaleźć płaszczyznę, na której ich energie mogły się stopić. Nie

wiem jednak, jak taki układ działa na dłuższą metę. Zobaczymy; na razie ci
ludzie mieszkają razem. Widzicie, ziemia jest naczyniem dla wody. Bez ziemi
(czyli bez jakiegoś rodzaju konkretnej, namacalnej formy) woda nie ma
żadnego kształtu i po prostu rozlewa się dokoła. To tak, jakby kosmiczny
archetyp Ryb rozpływał się po wszystkim. Ziemia nadaje temu formę.

A czego szukają w związkach znaki ziemskie? To dobre pytanie, i nie

jestem   pewien,   czy   potrafię   na   nie   odpowiedzieć.   Prawdopodobnie   pragną
wszystkiego po trochu. Ale w każdym wypadku rzeczą, którą je motywuje, jest
bezpieczeństwo. Pragną jakiegoś rodzaju bezpieczeństwa, jakiejś stabilności.
Jest   coś,   o   czym   nie   wspomina   żadna   ze   znanych   mi   książek   poświęconych
astrologii,   a   mianowicie   to,   że   spośród   wszystkich   czterech   żywiołów
powietrze, ogień i woda to żywioły dynamiczne. Ziemia sama w sobie nie jest
żywiołem dynamicznym. I dlatego, gdy analizuje się kosmogram, w którym jest
dużo ziemi (szczególnie przy Słońcu w znaku ziemskim), należy tym uważniej
przyjrzeć   się   pozostałym   elementom,   by   sprawdzić,   jakie   inne   energie
wpływają na zachowanie tej osoby. Ziemia ma największą bezwładność. Jeśli
ktoś zajmuje się terapią polarity, to pewnie zauważył, że energie powietrza,
wody   i   ognia   działają   bardzo   dynamicznie.   Ale   energia   ziemska   -   jedyny
sposób, by ją zauważyć czy poczuć, to przez charakterystyczne ukorzenienie.
Byłem  kiedyś  poddany   terapii  polarity  i   zajmował   się  mną   człowiek,  który
miał   Słońce   w   Koziorożcu.   Ta   terapia   polegała   na   pracy   z   ciałem.   Gdy
zszedłem ze stołu po zabiegu, poczułem strumień energii, która przepłynęła
przez moje nogi i spłynęła do ziemi. Było to piękne doświadczenie, bo ja sam
zupełnie nie mam ziemi w kosmogramie i nigdy wcześniej czegoś takiego nie
czułem.   Niestety,   był   to   pierwszy   i   ostatni   raz.   To   jest   właśnie   główny
problem przy większości terapii; działają przez godzinę czy dwie, ale potem
człowiek   wraca   do   swojej   karmy   (można   tak   powiedzieć),   do   swojego
urodzeniowego   dostrojenia   energetycznego   i   musi   dalej   żyć   ze   swoimi
ograniczeniami.   Ale   to   właśnie   przepływ   energii   w   kategoriach   żywiołów
ustala ton związku; tak to postrzegam. Jakie żywioły dominują w kosmogramach
każdej   z   dwóch   osób?   Czy   jest   tam   dużo   powietrza,   ognia,   wody?   W   jakich
sprawach ci ludzie rzeczywiście się ze sobą zestrajają?

P: Mówił pan o stopieniu energii ziemi i wody. Czy może pan

opowiedzieć, jak łączą się ze sobą inne żywioły?

O: Mogę powiedzieć coś o powietrzu i ogniu. Powietrze i ogień bardzo

potrzebują siebie nawzajem, bo powietrze bez ognia prowadzi do
intelektualnego dyletanctwa. Tacy ludzie mają mnóstwo pomysłów, ale nigdy
niczego nie dokonają. Z kolei ogień bez powietrza może dawać osobę bardzo

zagubioną. Ktoś taki jest ustawicznie zajęty, ale tak naprawdę nie wie, co
robi. Nie ma żadnego dystansu wobec swoich działań. Nie rozumie także, co z
nich wynika. Dlatego powietrze i ogień potrzebują siebie nawzajem, bo znaki
powietrzne   żyją   aktywnością  mentalną;   więc   gdy  wchodzą   w  kontakt   z  osobą
ognistą (jeśli ich  horoskopy są harmonijne), powietrze  zostaje rozpalone!
Ogień   musi   mieć   tlen,   więc   znaki   ogniste   potrzebują   powietrza,   by   mogły
płonąć;   z   kolei   znaki   powietrzne   pozostają   wypełnione   gazem,   gorącym
powietrzem, dopóki i musi je rozpalić iskra ożywionej aktywności, której to
iskry   potrafią   im   dostarczyć   znaki   ogniste.   Tak   więc   powietrze   i   ogień
potrzebują siebie nawzajem, ale to, co mówię, odnosi się do teoretycznego,
archetypowego poziomu. Jeśli chodzi o to, jak radzą sobie one razem w życiu,
ogień   i   powietrze   potrafią   się   wzajemnie   irytować.   Wszystkie   znaki
powietrzne   mają   delikatny   system   nerwowy,   a   ogniste   nie.   Znaki   ogniste
często wyrażają się w dość szorstki, gwałtowny sposób, co może przytłaczać i
irytować   znaki   powietrzne.   Zresztą   spotkałem   wielu   powietrznych   ludzi,
którzy mieli matki ze Słońcem w Baranie. Matki spod Barana z reguły irytują
swoje dzieci, nieważne, spod jakiego są one znaku. Wiecie, że Baran potrafi
się rozpychać łokciami. Znaki powietrzne lubią usiąść spokojnie i wszystko
sobie   przemyśleć;   jeśli   w   ciągu   dnia   miały   jakieś   stresujące   przeżycia,
lubią   usiąść   spokojnie,   zrelaksować   się   i   poczytać   gazetę   czy   coś   w   tym
rodzaju   -   wycofać   się   ze   świata   aktywności   i   przez   chwilę   żyć   w   świecie
własnego   umysłu,   bo   skupienie   na   działalności   intelektualnej   pomaga   im
naładować   akumulatory.   Ale   jeśli   mieszka   się   z   Baranem,   trudno   jest   się
zrelaksować, bo Baran ciągle biega w kółko i krzyczy „Rusz się!” Widzimy
więc, że teoretycznie znaki powietrzne naprawdę potrzebują tego popchnięcia,
tego impetu, który mogą im dać znaki ogniste; ale w codziennym życiu może
się to stać uciążliwe. I podobnie, znaki ogniste czasem mają wrażenie, że
znaki powietrzne to niepraktyczni marzyciele i przebywanie z nimi jest mocno
frustrujące dla zorientowanych na działanie ludzi ognistych.

P: A co pan powie o ogniu i wodzie?
O: Czy nie czytał pan mojej książki? To wszystko tam jest... Można

naprawdę   zrozumieć   żywioły   próbując   sobie   wyobrazić   ich   fizyczną   naturę,
wyobrażając sobie, co się będzie działo, gdy dwa żywioły się spotkają, jaka
zajdzie   między   nimi   reakcja.   To   działa   w   zdumiewająco   dosłowny   sposób.
Kiedyś mieszkałem z kobietą, która miała Słońce w Raku. Ja z kolei mam dużo
powietrza, w każdym razie moje Słońce i Księżyc leżą w znakach powietrznych.
I   oczywiście   Rak   jest   w   kwadracie   do   mojego   Słońca   w   Wadze.   Ale   nie
uświadamiałem sobie, że tonę. Rozumiecie, to było powietrze i woda. Jeśli

powietrze   znajdzie   się   pod   wodą,   człowiek   zaczyna   się   dusić.   Ma   się
wrażenie: „Ciągle tylko te emocje! Muszę się wydostać z tej wody”. A osoba z
Rakiem uważała, że ja przez cały czas błądzę gdzieś w chmurach. „Ojej, on
jest   wiecznie   pochłonięty   przez   te   wszystkie   głupie   idee;   z   tego   nie   ma
żadnego   pożytku”.   I   gdy   w   końcu   ta   kobieta   się   wyprowadziła,   poczułem
ogromną   ulga!   Miałem   wrażenie,   że   wielki   ocean,   który   przykrywał   mnie   z
głową, nagle zniknął. Z chwili na chwilę zacząłem zupełnie inaczej oddychać.
W   ciągu   trzech   czy   czterech   dni   moja   energia   podwoiła   się.   Doznałem
fantastycznego przypływu sił witalnych i dopiero wtedy uświadomiłem sobie,
jak bardzo byłem przytłoczony i wyczerpany przez całą tę wodę.

Słońce i Księżyc

I w ten sposób dotarliśmy do jednej z najważniejszych spraw w analizie

porównawczej,  czyli   do   Słońca   i  Księżyca.   Słońce   i  Księżyc   zawsze   należy
rozpatrywać razem. Jest to spolaryzowana para, pozytywny i negatywny biegun
natury   człowieka,   całej   jego   osobowości,   bardzo   użyteczne   przy   ocenie
potencjalnej harmonii w związkach, gdzie ważna jest bliskość i intymność.
Ale wzajemne dopasowanie może się przejawiać na wielu płaszczyznach. Jeśli
przeprowadzamy analizę na potrzeby partnerów w interesach, wzajemna harmonia
nie musi być tak wszechstronna, jak w małżeństwie czy wspólnym życiu. przy
układach zawodowych należy przede wszystkim zwrócić uwagę na aspekty Jowisza
i   Saturna,   a   także   Merkurego;   spójrzmy   na   komunikację   -   czy   te   osoby
potrafią   się   ze   sobą   porozumiewać;   aspekty   Jowisza   często   pokazują,   czy
ludzie zapewnią sobie nawzajem korzyści finansowe, a także, czy mogą sobie
wzajemnie ufać. Należy zbadać dokładnie także nieharmonijne aspekty Neptuna,
gdyż mogą one wskazywać na wszelkiego rodzaju nieporozumienia, oszustwa i
tego typu rzeczy. Analiza przeprowadzana dla celów partnerstwa w interesach
mimo   wszystko   powinna   być   kompletna,   chociaż   na   przykład   dopasowanie
seksualne z partnerem biznesowym w większości przypadków nie jest konieczne.
W   sprawach   związanych   ze   Słońcem   i   Księżycem   także   nie   musi   panować
doskonała   harmonia,   choć   z   pewnością   dobre   ich   zgranie   jest   korzystne   w
każdym związku.

Ponieważ większość analiz porównawczych, o jakie proszą klienci,

dotyczy najbardziej pełnych typów związków (które zawsze są mieszanką
elementu męskiego i żeńskiego, gdyż te dwie kosmiczne biegunowości wchodzą
ze sobą w relację i współistnieją ze sobą na co dzień), należy patrzeć na
Słońce i Księżyc. Z mojego doświadczenia wynika, że bardzo dobrze jest, gdy
Słońca znajdują się w harmonijnych znakach. Potwierdza się wszystko, co

można   przeczytać   w   najprostszych   podręcznikach,   i   moim   zdaniem   jest   to
sprzyjający czynnik, chociaż nie konieczny do utworzenia dobrego związku. W
idealnej sytuacji przynajmniej jedno ze świateł, Słońce lub Księżyc, jednego
z partnerów powinno być harmonijnie ustawione względem Słońca drugiej osoby.
Inaczej  mówiąc  (nadal  mam   tu   na   myśli  sytuację  idealną),   musi   występować
przynajmniej   jedno   harmonijne   powiązanie   między   Słońcem   jednej   osoby   a
Słońcem lub Księżycem drugiej. Takie połączenie jest konieczne. Nie musi to
być ścisły aspekt, mogą to być po prostu zgodne żywioły. Jeśli na przykład
jedna   z   osób   ma   Słońce   w   Bliźniętach,   a   druga   Księżyc   w   Wodniku,   to
występuje   między   nimi   przepływ   komunikacji,   wzajemna   więź.   To,   czego
doświadczamy przy zgodnych aspektach Słońce-Księżyc albo Słońce-Słońce, to
wzajemna identyfikacja. Człowiek potrafi się zidentyfikować z drugą osobą i
jej charakterem.

Aspekty lunarne (szczególnie Księżyc-Księżyc, takie jak na przykład

kwadrat   czy   sekstyl   Księżyców   lub   harmonijne   położenie   Księżyców   w
żywiołach,   nawet   przy   braku   ścisłych   aspektów),   są   szczególnie   ważne   w
sytuacjach, gdy ludzie mieszkają razem. Dość często widywałem pary, które
miały   bardzo,   bardzo   harmonijne   kosmogramy   -   do   80%   aspektów   było
harmonijnych   -   ale   przy   tym   występował   kwadrat   czy   nawet   kwinkunks
Księżyców,   i   tym   ludziom   trudno   było   wytrzymać   ze   sobą.   Mogą   oni   być
doskonałymi przyjaciółmi albo wspaniałymi kochankami, i wszystko układa się
jak   najlepiej,   ale   nie   mogą   razem   zamieszkać.   Często   więc   rozstają   się,
zaczynają mieszkać oddzielnie, a potem spotykają się jeszcze przez długie
lata. Nawet małżeństwa z trudnymi aspektami Księżyców przekonują się, że nie
potrafią   razem  mieszkać  -   głównie  dlatego,  że  Księżyc   mówi   o  codziennych
nastrojach, codziennych sposobach reagowania na wiele rzeczy. A jeśli dwie
osoby reagują odmiennie lub konfliktowo, zaczynają się wzajemne irytacje -
drobne   zgrzyty,   które   narastają   tak   długo,   że   w   końcu   tworzą   się   z   tego
wielkie napięcia emocjonalne. W takich przypadkach ludzie nie potrafią czuć
się ze sobą zupełnie swobodnie. Widziałem przypadki małżeństw, w których z
analizy kosmogramów obydwojga partnerów wynika, że powinni oni być zupełnie
dobrymi przyjaciółmi,  a jednak pojakimś czasie zaczynają  mieszkać  osobno;
czasami się rozwodzą, a czasami nie. Często do końca życia utrzymują zgodne,
harmonijne kontakty.

Aspekty porównawcze

Jednym z powodów, dla których ścisłe aspekty są bardzo ważne, są

„wspólne doświadczenia”. Jeśli planety dwóch osób połączone są ścisłym

aspektem - powiedzmy, w granicach dwóch stopni, to te osoby będą
przechodziły przez „wspólne doświadczenia”. Najwyraźniej daje się to
dostrzec przy dokładnych koniunkcjach i opozycjach. Inaczej mówiąc, oznacza
to, że tranzyty będą jednocześnie uaktywniać obydwie planety biorące udział
w aspekcie, wpływając na sprawy, których ten aspekt dotyczy w danym związku.
Uran przebywa teraz na początku Skorpiona. Powiedzmy, że Słońce osoby A leży
na 6

Skorpiona, a Wenus osoby B na 7

Skorpiona. Jedna z tych osób będzie

miała koniunkcję Urana z Wenus, a druga ze Słońcem; a ponieważ te koniunkcje
zajdą   w   tym   samym   czasie,   pod   wieloma   względami   będzie   to   „wspólne
doświadczenie”.   Inaczej   mówiąc,   to,   przez   co   będzie   przechodzić   jeden   z
partnerów, wpłynie na drugiego na tyle, że najprawdopodobniej ich związek
będzie   musiał   przejść   przez   jakieś   zmiany.   To   nie   może   wyglądać
tak, że każdy z nich będzie po prostu robił swoje; przy koniunkcjach Urana
związek jako całość musi przejść pewną transformację, jakieś przebudzenie.

Wiemy, że Uran rozbudza, i gdy w naszym życiu przejawia się jakiś silny

wpływ tej planety, trudno jest zasnąć. Uran bardzo mocno nakręca człowieka;
do tego stopnia przyśpiesza działanie systemu nerwowego, że sypia się za
mało. System nerwowy jest przeładowany intensywną energią Urana i naprawdę
potrzeba wówczas snu, żeby się zregenerować, a jednocześnie człowiek wibruje
tak mocno, że nie potrafi spać. Odkryłem, że przy silnych tranzytach Urana
jedyną rzeczą, jaka pomaga mi zasnąć, jest jedzenie w dużych ilościach.
Jeśli zjem wielką miskę płatków czy czegoś innego, czasami udaje mi się paść
na łóżko i usnąć od razu. Nie jest to szczególnie zdrowe, ale nie pomagają
zioła ani nic innego. W takich okresach tak zwane uspokajające środki często
nie skutkują.

W każdym razie, dokładne aspekty wskazują nie tylko na niezwykle silną,

dynamiczną   wymianę   energii   między   dwiema   osobami,   ale   także   na   potencjał
wspólnych   doświadczeń.   Czasami   ludzie   uważają,   że   „przechodzę   przez   to
wszystko,   bo   mój   mąż   się   zmienia”.   Ale   gdy   przyjrzymy   się   tranzytom,
odkryjemy, że w obydwu horoskopach zostały uaktywnione jakieś planety.

Aspekty Jowisza

Chyba nigdy nie widziałem małżeństwa ani dłuższego związku, w którym

partnerzy nie mieliby przynajmniej jednej czy dwóch ścisłych koniunkcji. A w
najdłuższych i najszczęśliwszych związkach, jakie widziałem, występowała co
najmniej jedna koniunkcja Jowisza. Nic w tym dziwnego, bo Jowisz daje
tolerancję i pozytywną energię. Neptun także może obdarzyć tolerancją, nieco
współczującą, a czasem zabarwioną litością. Na podstawie związków, które

miałem   okazję   obserwować,   sądzę,   że   koniunkcja   Jowisza   ze   Słońcem,
ascendentem,   Merkurym,   Wenus   czy   Marsem   drugiej   osoby   to   naprawdę   bardzo
korzystny   aspekt.   Przede   wszystkim,   Jowisz   wyciąga   na   wierzch   to,   co
najlepsze w drugim człowieku. Tuż przed napisaniem swojej pierwszej książki
spotkałem osobę, która miała Jowisza w koniunkcji z moim Merkurym; ta osoba
uważała,   że   to,   co   piszę,   jest   znakomite,   a   ja   nigdy   wcześniej   nie
doświadczyłem takiego wsparcia. To, co pisałem, spotykało się z pozytywnym
oddźwiękiem, ale nikt nigdy nie nalegał, żebym pisał więcej. I ta zachęta
pomogła   mi,   dodała   determinacji   do   napisania   tego,   co   i   tak   chciałem
napisać, tylko że wcześniej brakowało mi motywacji i wiary w siebie. Dopiero
wtedy, gdy ta osoba przekonała mnie, że muszę to zrobić, zebrałem energię do
pracy!   Czasami   ludzie   mają   tyle   trudnych   aspektów   w   związkach,   że
zastanawiamy się, o co tu do diabła chodzi - jak oni mogą ze sobą wytrzymać.
A   potem   widzimy,   że   Jowisz   jednej   osoby   jest   w   koniunkcji   z   ascendentem
drugiej.   Ci   ludzie   po   prostu   się  lubią!  Jeśli   występują  jakieś  pozytywne
jowiszowe wiązania, szczególnie aspekty Jowisz-ascendent, Jowisz-Słońce lub
Jowisz-Księżyc,   ludzie   po   prostu   lubią   się   nawzajem.   Czują   się   dobrze   w
swoim towarzystwie, zwiększają swoją ekspansywność i dodają sobie energii.
Widzimy   więc,   że   aspekty   Jowisza   mogą   w   znacznym   stopniu   zrekompensować
trudne, stresujące czynniki w związku.

Aspekty pobudzające

W trakcie zajęć będę od czasu do czasu wspominał o trzech dominujących

typach aspektów porównawczych - aspektach stabilizujących, pobudzających i
nadmiernie   pobudzających.   Dominujący   typ   aspektów   wpływa   na   charakter
związku. Jeśli chcemy przypisać konkretny aspekt do jednej z tych kategorii,
należy wziąć pod uwagę tworzące go planety oraz kąt aspektu. Czasem jest to
kwestia osądu, bo to, co dla łagodnego Byka będzie nadmiernie pobudzające,
może być odbierane inaczej przez Wodnika. Kategorie te są jednak użyteczne,
gdy   próbujemy   określić   ogólne   wrażenie   i   ton   danej   relacji.   Nadmiernie
pobudzające   aspekty   to   przede   wszystkim   niektóre   opozycje,   a   do   pewnego
stopnia   także   koniunkcje.   Aspekty   pobudzające   to   wszystkie   możliwe
kombinacje   planet,   których   połączony   wpływ   działa   ożywiająco,   wzmacnia
przepływ   energii,   intensyfikuje   wzajemną   atrakcyjność   i   aktywność.
Stabilizujące   aspekty   to   przede   wszystkim   połączenia   utworzone   przez
Saturna,   nawet  niektóre  jego  kwadraty  i   koniunkcje;  ale   do   tej  kategorii
należą   także  trygony   i  sekstyle,   które  powodują,   że   wzajemne   oddanie  czy
uznanie   nie   mijają   szybko.   Niektóre   aspekty   na   początku   mogą   działać

pobudzająco, a po latach ich wpływ staje się stabilizujący. Opozycje, które
będziemy za chwilę omawiać, mogą działać pobudzająco lub nadmiernie
pobudzająco. Można śmiało traktować wszystkie opozycje jako pobudzające
wymianę energii, choć dla konkretnych osób niektóre z nich mogą się okazać
zbyt stymulujące, by dało się z nimi wytrzymać w życiu codziennym.

Ze wszystkich książek poświęconych synastrii najdokładniejsza i moja

ulubiona to książka Sargent.

Zasadniczo zajmuje się ona analizą

poszczególnych aspektów. Dlatego właśnie sądzę, że nie ma sensu dokładnie
omawiać aspektów podczas naszych zajęć. Sargent już to zrobiła lepiej ode
mnie.   Ale   gdy   zaznajomimy   się   z   różnymi   rodzajami   aspektów,   czasami
odkryjemy   naprawdę   ciekawe   połączenia,   wskazujące   na   ekscytujące   relacje
energetyczne, wymianę  energetyczną  między  dwiema  osobami.  Niektóre  z tych
połączeń   mogą   nadmiernie   pobudzać,   nadmiernie   stymulować.   Szczególnie
opozycję w analizie porównawczej należy traktować jako aspekt stymulujący.
Nie jest to aspekt „negatywny”. Nie musi koniecznie wskazywać na konflikt,
jak   kwadrat   czy   niektóre   trudne   koniunkcje.   Kwadraty,   ogólnie,   stwarzają
najwięcej problemów w kosmogramach urodzeniowych, a także w porównawczych.
Opozycje   zaś   są   pobudzające,   szczególnie   w   synastrii.   Pytanie   tylko,   jak
wiele stymulacji konkretna osoba potrafi znieść i jakie planety biorą udział
w opozycji.

Opozycje Słońce-Księżyc i Księżyc-Księżyc

Jeśli chodzi o utworzenie prawdziwej więzi z drugim człowiekiem,

szczególnie w związkach z osobą płci przeciwnej, jedną z najkorzystniejszych
opozycji   jest   opozycja   Słońc   lub   Słońca   do   Księżyca.   Ludzie   z   takimi
połączeniami   często   po   prostu   się   lubią   i   potrafią   czerpać   od   siebie
nawzajem   wiele   energii.   Często   ktoś,   kto   ma   na   przykład   Słońce   w   Byku   i
Księżyc   w   Lwie,   pyta:   „Jak   to   się   dzieje,   że   zawsze   przyciągają   mnie
Wodniki?” Po prostu Słońce w Wodniku znajduje się w opozycji do Księżyca w
Lwie. A ludzie się dziwią: „We wszystkich książkach czytałem, że Byki nie
zgadzają się z Wodnikami”. I na poziomie podstawowego przepływu energii jest
to prawda, ale należy przeanalizować cały kosmogram. Księżyc w Lwie i Słońce
w Wodniku bardzo dobrze się ze sobą  zgadzają. Ogólnie można powiedzieć, że
opozycje Słońce-Księżyc i Księżyc-Księżyc należą do „najlepszych” opozycji
porównawczych, dlatego, że dwoje ludzi nawzajem się uzupełnia i stymuluje.

P: Czy dotyczy to również opozycji znaków, czy też musi być ścisły

aspekt?

Lois H. Sargent, How to Handle Your Human Relations.

O: Powiedziałbym, że działa to także przy znakach, chociaż im

ściślejszy aspekt, tym bardziej intensywna wymiana energii.

Opozycja Słońce-Słońce

Przyjrzyjmy się opozycjom samych Słońc. Nie są one rzadkie w związkach,

ale   w   większości   przypadków   lepiej   działają   w   przyjaźniach   niż   w
małżeństwie.   (I   znów,   istnieje   mnóstwo   czynników,   które   mogą   sprawić,   że
taki   układ   będzie   się   znakomicie   sprawdzał   w   małżeństwie   czy   trwałym
partnerstwie).  Przy  opozycji  Słońc występuje  pewnego rodzaju  stymulacja  i
wzajemne uzupełnianie przepływu energii. Nauczyłem się sporo na ten temat,
gdy byłem w college’u i miałem przyjaciela ze Słońcem i Księżycem w Baranie.
Razem potrafiliśmy w krótszym czasie dokonać więcej, niż ktokolwiek inny. On
był   podwójnym   Baranem,   a   ja   mam   Słońce   w   Wadze,   więc   potrafiłem   mu
powiedzieć, co powinniśmy robić i w jakiej kolejności; przeprowadzałem coś w
rodzaju planowania. Gdy przychodziło do zrobienia czegoś, zajmowaliśmy się
tym obydwaj i nasze energie stapiały się ze sobą tak dobrze, że potrafiliśmy
dokonać   zdumiewających   rzeczy.   Wynajęliśmy   stary   budynek   stowarzyszenia
studenckiego,   który   był   zupełnie   zrujnowany,   bo   właściciel   powiedział
studentom, że budynek ma pójść do rozbiórki, więc na koniec odbyła się tam
wielka impreza przy piwie i wszyscy uznali, że pomogą w rozbiórce. Drzwi
były porozbijane, wszystko się rozsypywało. I w ciągu dwóch tygodni my dwaj
doprowadziliśmy do tego, że budynek wyglądał jak nowy. To było po prostu
niewiarygodne.   Opozycje   porównawcze   potrafią   działać   bardzo   korzystnie,
niezmiernie stymulująco, dają niezwykle komplementarny przepływ energii.

Jednak gdy mieszkamy na co dzień z kimś, czyje Słońce jest w opozycji

do naszego Słońca, zauważamy również odpychanie. W takim związku istnieje
przyciąganie,   bo   ludzie   wzajemnie   się   uzupełniają,   ale   jednocześnie
występuje   parcie   w   dwóch   przeciwnych   kierunkach!   Niektóre   opozycje   są   tu
łatwiejsze,   inne   trudniejsze.   Najtrudniejsze   są   opozycje   między   Słońcami
położonymi w znakach stałych, bo są one najbardziej uparte. Rzadko widywałem
małżeństwa   Słońca   w   Byku   ze   Słońcem   w   Skorpionie.   Małżeństwo   Lew-Wodnik
spotkałem   tylko   raz.   Lepiej,   żeby   znaki   stałe   nie   wiązały   się   z   innymi
znakami stałymi. Ale małżeństwa dwojga Skorpionów występują tak często, że
to aż niewiarygodne. I bywają one bardzo trwałe. Niedawno po raz pierwszy
widziałem,   jak   rozpada   się   małżeństwo   dwojga   Skorpionów.   Skorpiony   są
wierne, więc jest to zdecydowany wyjątek od zasady, że znaki stałe powinny
się wiązać raczej z innymi.

Opozycje Wenus-Wenus i Mars-Mars

Należy się przyjrzeć także innym opozycjom. Większość z nich w

horoskopach porównawczych działa stymulująco. Należy to rozumieć dosłownie.
„Stymulująco”   nie   zawsze   znaczy   „przyjemnie”.   Weźmy   na   przykład   opozycję
Wenus-Wenus; często odnajdziemy tu mieszankę przyciągania i niechęci. Przede
wszystkim występuje przyciąganie, bo obie Wenus są ze sobą zgrane i w pewien
sposób   uzupełniają   się.   Ale   często   pojawia   się   także   pewna   niechęć.
Powiedzmy, że ktoś ma Wenus w Raku, w opozycji do Wenus w Koziorożcu innej
osoby. Można tu zauważyć wzajemną atrakcyjność, która pobudza emocjonalnie,
ale   wrażliwy   Rak   będzie   się   nieco   obawiał   dystansu   Koziorożca.   Ludzie   z
Wenus   w   Koziorożcu   potrafią   być   bardzo   chłodni   i   zdystansowani.   Czasami
spotyka się opozycję Wenus-Wenus w bliskich związkach, choć częściej pojawia
się ona w krótkotrwałych flirtach.

Opozycja Mars-Mars także jest bardzo stymulująca, bardzo aktywizująca.

Obydwie   strony   czują   pewne   podniecenie   związkiem,   zgodne   z   całą   naturą
Marsa. Tylko czy potrafią ze sobą żyć na co dzień? To pytanie rzuca na całą
sprawę zupełnie nowe światło. Jeśli chcemy tylko razem pracować albo jeśli
chodzi   o   przyjaciela,   którego   widuje   się   od   czasu   do   czasu,   to   opozycja
Marsów nie jest żadnym powodem do obaw. Ale jeśli chcemy z kimś zamieszkać i
podjąć   próbę   wzajemnego   okiełznania   swoich   energii   (Mars   i   Mars),   by
skierować   je   na   wspólny   cel,   możemy   popaść   w   kłopoty.   Większość
porównawczych   koniunkcji,   sekstyli   i   trygonów   Marsa   znakomicie   służy
wzajemnemu opanowaniu energii - dwoje ludzi spotyka się i mówi: „Mamy zamiar
osiągnąć to i to, kierując naszą energię na wspólny cel”. Potrafią to zrobić
i   potrafią   bardzo   skutecznie   działać   razem.   Mars   pokazuje   między   innymi
specyficzne metody działania każdego człowieka. Mars mówi: „Chcę tego; chcę
to   osiągnąć”.   Pokazuje,   jak   człowiek   wyraża   swoje   pragnienia   i   jak   je
zaspokaja. Porównawcza opozycja i kwadrat Marsów oznaczają, że mogą pojawić
się problemy w doprowadzaniu przedsięwzięć do końca.

Kiedyś miałem dziewczynę, której Mars był w kwadracie do mojego Marsa.

Przez cały czas miałem wrażenie, że ona wytrąca mnie z rytmu. Zajmowałem się
czymś z wielkim zaangażowaniem, robiłem coś czy mówiłem, a ona ni stąd, ni
zowąd wybuchała, zrywała i wychodziła, trzaskając drzwiami. Mnie to
niesłychanie irytowało. Mieliśmy kwadrat Marsów z dokładnością niemal zero
stopni. Oczywiście, ten związek nie trwał długo. Na szczęście. To bardzo
dobry sposób, żeby się nauczyć analizy porównawczej - mieć mnóstwo kontaktów
z rozmaitymi ludźmi. Także jeśli się udziela porad astrologicznych, wręcz
trudno uwierzyć, jak bardzo pomaga to w opanowaniu synastrii. Po spotkaniu z

klientem należy popatrzeć na kosmogram porównawczy. Jeśli zrobi się to
wcześniej, można się niepotrzebnie uprzedzić. Naprawdę trudno jest
przewidzieć z góry, jak się sytuacja rozwinie, ale gdy już spotkacie się z
kimś, sprawdźcie, jak się mają do siebie wasze kosmogramy, a na pewno wiele
się nauczycie.

Aspekty Merkurego

Przeczytajcie sobie w książce Sargent o kwadratach i opozycjach

Merkurego. Tradycyjnie uważa się, że przysparzają one najwięcej problemów.
Osobiście   zgadzam   się   z   tym,   ale   uważam,   że   samo   położenie   Merkurych   w
niezgodnych   żywiołach   jest   równie   konfliktowe.   Inaczej   mówiąc,   jeśli   na
przykład jedna osoba ma Merkurego w Raku, a druga w Lwie, to chociaż nie są
one   połączone   żadnym   nieharmonijnym   głównym   aspektem,   takie   ustawienie
pokazuje, że ci ludzie myślą inaczej, inaczej wszystko postrzegają, wyrażają
swoje   idee   na   różne   sposoby   i   dlatego   mogą   mieć   kłopoty   z   dojściem   do
porozumienia co do wspólnych celów czy planów.

P: Czy mógłby pan powiedzieć coś o sytuacji, gdy ktoś ma Merkurego na 0

stopni i kilku minutach Wagi, na samym początku znaku? Jak by pan to
traktował przy porównywaniu kosmogramów? Czy jest to bardziej Waga, czy
Panna?

O: No cóż, jeśli matematycznie ten Merkury znajduje się w Wadze,

położyłbym nacisk na Wagę; ale jeśli stoi on na samym wierzchołku, to
istnieje możliwość, że w dalszym ciągu jest trochę zabarwiony poprzednim
znakiem.

P: A gdyby pan przeprowadzał analizę porównawczą i w tym miejscu

natrafił problem...

O: Co to za problem? Z komunikacją?
P: Powiedzmy, że przeprowadzamy analizę małżeństwa. W kosmogramie żony

Merkury znajduje się na 0 stopni 28 minut Wagi. Jak by pan to odczytał?

O: Musiałbym to porównać z drugim horoskopem. Prawdopodobnie uznałbym,

że to Waga, tym bardziej, że Waga jest bardziej ekstrawertyczna niż Panna.
Ekstrawertyczne znaki mają tendencję do dominowania introwertycznych, z
wyjątkiem Skorpiona, który zresztą jest wyjątkiem od wszystkiego. Ale żeby
odpowiedzieć na to pytanie, trzeba przeanalizować konkretny przypadek. Mój
ojciec urodził się 23 sierpnia i technicznie jego Słońce stoi na 0 stopni i
około 20 minut Panny; ale on jest Lwem, Lwem, Lwem! Ludzie, którzy czytali
coś tylko o znakach Słońca, także uważają go za typowego Lwa. Matematycznie
jego Słońce już nie znajduje się w Lwie, ale Lew dominuje, bo Słońce stoi

bardzo   blisko   wierzchołka   znaku,   a   wpływ   Lwa   zawsze   rzuca   się   w   oczy   w
bardzo   oczywisty   sposób   (szczególnie   w   porównaniu   z   Panną,   która   jest
bardziej   zwrócona   do   wewnątrz   i,   że   tak   powiem,   pokorna).   Zawsze   trzeba
znaleźć jakąś konkretną ilustrację do każdej zasady, bo wówczas widzimy, jak
ona   działa.   Powiedzmy,   że   przeprowadzamy   porównanie,   można   wtedy
przeanalizować   aspekty,   na   przykład   Merkurego,   i   taka   analiza   powie   nam
sporo; ale można także zapytać daną osobę, jak postrzega ona komunikację w
związku!

Jest taka książka autorstwa Lois Rodden, pod tytułem The Mercury Method

of   Chart   Comparison,   która   zajmuje   się   wyłącznie   Merkurym   -   analizuje
aspekty Merkurego do wszystkich innych planet. Nie jest to lepsza praca niż
książka Sargent, ale jest interesująca. Jest tam wiele celnych fragmentów.
Przekonałem się na przykład, że ma wiele racji w tym, co pisze o kwadratach
Merkurego. Brzmi to mniej więcej tak: „Przy kwadracie Merkurego do Merkurego
ludzie często na początku trochę się siebie obawiają”. Merkury, podobnie jak
Bliźnięta, jest spontanicznie przyjacielski i szybko tworzy więzi z innymi
ludźmi. Ale jeśli Merkury znajduje się w kwadracie do innego Merkurego, to
może wystąpić pewien opór przed angażowaniem się zbyt pochopnie. Jak pisze
Rodden,   przy   kwadracie   Merkurych   „występują   początkowe   przeszkody   albo
niedopasowanie, które odgradza ludzi od siebie. Może to wynikać z postaw lub
z okoliczności. Potrzebne jest pojawienie się nowego zrozumienia, by mógł
nastąpić przełom w komunikacji. Gdy już się to stanie, powstaje wzajemnie
stymulująca więź. Jednak, jeśli obie osoby nie poczynią tego wysiłku, będą
się   traktować   ostrożnie   i   formalnie.”   Uważam,   że   jest   to   bardzo   trafne
spotrzeżenie,   bo   przy   kwadracie   Merkurych   nigdy   nie   jest   tak,   że   ludzie
spotykają się, natychmiast mówią „O, cześć, jak się masz?” i zaczynają ze
sobą   rozmawiać.   Występuje   tu   wzajemne   zainteresowanie   sobą,   ale   ponieważ
jeden Merkury nie zgadza się z drugim, trzeba włożyć trochę pracy, by taki
związek  mógł  się   rozwinąć.  Związki   z  kwadratem   Merkurych  mogą  należeć   do
najlepszych z możliwych, tacy ludzie mogą się zaprzyjaźnić głęboko i trwale.
Mogą się tu pojawić problemy, ale dawanie i branie przyczynia się do wzrostu
wzajemnego zrozumienia.

Moim zdaniem najważniejszą sprawą przy kwadracie Merkurych jest to, że

ludzie myślą zupełnie inaczej i w zupełnie inny sposób wyrażają swoje myśli.
Szczególnie, jeśli jest to dokładny aspekt, zawsze wystąpią pewne kłopoty z
dojściem do porozumienia na jakikolwiek temat. Przy ścisłym kwadracie ludzie
często przerywają sobie nawzajem. Jest to stymulujący aspekt, ale tu jeden
Merkury pobudza drugiego do mówienia. Więc kiedy jedna osoba zaczyna coś

mówić, druga natychmiast też ma ochotę coś powiedzieć i ten drugi Merkury
stymuluje z kolei pierwszego. Dlatego przy tym aspekcie ludzie ciągle
przerywają sobie nawzajem.

P: Myślę, że problem może tu polegać na tym, że oni nie słyszą, co mówi

ta druga osoba... zdaje się, że przydałby się im tłumacz.

O: Owszem, w najgorszych przypadkach tak bywa. Ale znów wiele zależy od

tego, na ile świadomi są ci ludzie i czy potrafią zdobyć się na dystans do
swojego   Merkurego,   jeśli   mogę   się   tak   wyrazić.   Jeżeli   w   urodzeniowym
kosmogramie   Merkury   tworzy   ścisłą   koniunkcję   ze   Słońcem,   to   kwadrat
Merkurych w analizie porównawczej będzie stwarzał o wiele więcej problemów,
niż   wówczas,   gdy   Merkury   jest   oddzielony   od   Słońca.   Jeśli   Merkury   jest
oddzielony   od   Słońca   o   kilka   stopni,   wówczas   człowiek   świadomie   (Słońce)
będzie   potrafił   zdobyć   się   na   dystans   wobec   problemów   stwarzanych   przez
układ  aspektów.   Można  się   z  nich  wówczas   śmiać.   Dwóch  moich   najbliższych
przyjaciół   ma   Merkurego   w   kwadracie   do   mojego   Merkurego.   I   nie   mogę
powiedzieć, żeby komunikacja między nami była zawsze doskonale harmonijna,
ale za to jest ona naprawdę ciekawa, i określiłbym obydwa te związki jako
trwałe przyjaźnie. Ci ludzie patrzą na wszystko w zupełnie inny sposób niż
ja.

Ważne jest także, ile człowiek ma cierpliwości. Jeśli ktoś, kto ma na

przykład   Merkurego   w   Baranie,   a   więc   jest   szybki   w   mowie   i   w   myśleniu,
spotka   osobę   z   kwadratem   Merkurego   do   swojego   Merkurego,   to   raczej   nie
będzie zachwycony, bo taki człowiek nie potrafi czekać. Znam pewną osobę,
która   ma   Merkurego   w   kwadracie   do   mojego   i   kilka   razy,   gdy   z   nią
rozmawiałem, obydwoje omal nie oszaleliśmy. Bez przerwy sobie przerywaliśmy,
aż w końcu usiadłem i poddałem się. A ona dalej gadała, gadała i gadała. Nie
zawsze jednak wynika z tego komunikacja, i to jest główny problem. Dwoje
ludzi często uważa, że się komunikują, bo wypowiadają wiele słów. Odnosi się
to także do opozycji Merkurych. Ludzie mają wtedy wrażenie, że dobrze im się
z kimś rozmawia, ale nie zawsze komunikują się ze sobą. Po prostu odczuwają
stymulację,   ale   poczekajcie,   aż   pojawią   się   jakieś   problemy   i   trzeba   je
będzie rozwiązać za pomocą logiki, prawdziwego komunikowania i słuchania. Tu
właśnie kwadraty i opozycje Merkurych stwarzają najwięcej problemów. Prawdę
mówiąc,   ta   kobieta   ze   Słońcem   w   Raku,   z   którą   kiedyś   mieszkałem,   miała
Merkurego w Raku w kwadracie do mojego Merkurego w Wadze. Komunikacja między
nami   była   naprawdę   beznadziejna.  Ale   oczywiście   wchodziła  tu  w   grę  także
różnica między Rakiem a Wagą, nie tylko sam aspekt kwadratury. Rak i Waga to
dwie zupełnie różne mentalności. Wszyscy moi bliscy przyjaciele, którzy mają

kwadraty Merkurych do mojego, mają Merkurego w Koziorożcu. A Koziorożec i
Waga pod wieloma względami są bardzo podobne. Saturn w Wadze znajduje się w
wywyższeniu; obydwa znaki są bardzo praktyczne; obydwa lubią dobrą
organizację i jasność sytuacji.

P: Mówi pan o kwadracie?
O: Tak. Mówię, że przy kwadracie Merkurego między tymi dwoma znakami

(Wagą i Koziorożcem) nie zauważyłem większych problemów. Ale kwadrat między
Merkurym   w   Raku   a   Merkurym   w   Wadze   moim   zdaniem   zawsze   powoduje   poważne
trudności w komunikacji. Przypuszczam więc, że mamy tu jeszcze jeden czynnik
istotny w  analizie  porównawczej: podobnie jak  w kosmogramie  urodzeniowym,
należy   przyjrzeć   się   całości   i   sprawdzić,   jakie   znaki   biorą   udział   w
aspekcie. Astrologia jest naprawdę okropna, prawda? Jest tak niewiarygodnie
złożona. Ale cieszę się, że staje się bardzo prosta, gdy już zacznie się
rozumieć podstawowe zasady. W większości przypadków jednak same już ścisłe
aspekty, bez uwzględniania znaków, dadzą nam tyle informacji, że będzie nad
czym   pracować.   Z   mojego   doświadczenia   wynika,   że   przynajmniej   w   90%
przypadków   ludzie,   których   kosmogramy   analizujemy,   identyfikują   się   ze
znaczeniem najściślejszych aspektów. Wystarczy wziąć do ręki książkę Sargent
i przeczytać ją; człowiek się identyfikuje z tym, co tam jest napisane.

Wzajemny wpływ pól energetycznych

W naszym planie zajęć mam teraz termin „aspekty porównawcze”. Punkt 2a:

„Jak   będą   na   siebie   wpływały   pola   energetyczne   danych   dwóch  osób?   Spójrz
najpierw na wszystkie ścisłe aspekty porównawcze”. Aspekty porównawcze to po
prostu aspekty między dwoma kosmogramami. Kenneth Negus, który dużo zajmował
się   synastrią   i   analizą   porównawczą,   nazwał   je   „interaspektami”.
Interaspekty   to   po   prostu   aspekty   między   planetami   położonymi   w   dwóch
kosmogramach.   Należy   zwrócić   uwagę   na   to,   jak   dwoje   ludzi   karmi   się
wzajemnie   -   popatrzeć   na   żywioły.   Czy   jednej   osobie   brakuje   jakiegoś
żywiołu? Jaśli tak, czy druga osoba równoważy ten brak? Ale to jeszcze nie
wszystko. Należy zwrócić uwagę nie tylko na braki, ale także na to, czy dana
osoba ma kłopoty z planetami położonymi w jakimś żywiole. Powiedzmy, że ktoś
ma dwie czy trzy planety w Strzelcu, ale są one położone w kwadracie do
wszystkich   innych   elementów  kosmogramu,   a  w   całym  kosmogramie   nie  ma  nic
więcej w ogniu, tylko ten Strzelec. Takiego człowieka bardziej od Strzelców
mogą   pociągać   Lwy   albo   Barany,   gdyż   osoby   ze   Słońcem   w   Strzelcu   będą
uaktywniać   wszystkie   jego   kwadraty,   rozbudzać   napięcia   istniejące   w
kosmogramie urodzeniowym. Ale ktoś taki może się dobrze czuć w towarzystwie

silnych Baranów czy Lwów, bo planety położone w tych znakach utworzą trygony
do   planet   w   Strzelcu   i   pozwolą   wyrazić   energię,   która   wcześniej   była
zablokowana. Jeśli ktoś ma planety w Skorpionie w kwadracie do Wodnika, to
mogą go przyciągać osoby z planetami w Rybach albo w Raku, bo ich wodne
energie reprezentują to, z czym taki człowiek ma problemy (pokazane przez
kwadraturę),   co   trudno   mu   jest   wyrazić   i   zaspokoić   w   sobie.   Energia
Skorpiona u takiej osoby bez trudu może połączyć się z energią Ryb czy Raka
u kogoś innego. Nie musi to być blokada Słońca ani Księżyca; może to być
trudna   do   wyrażenia   energia   Wenus,   Marsa   albo   Merkurego.   Również   takich
rzeczy szuka się przeprowadzając analizę horoskopu.

Przy badaniu żywiołów nie chodzi tylko o to, by stwierdzić, czy komuś

brakuje   jakiegoś   żywiołu,   a   jeśli   tak,   to   czy   występuje   on   u   partnera.
Należy się także zastanowić, czy człowiek ma kłopoty z wyrażaniem któregoś
żywiołu, jakiejś konkretnej energii, czy sprawia mu trudności zaspokojenie
potrzeb na jakimś obszarze życia, a jeśli tak, to czy związek z drugą osobą
pomoże   mu   te   potrzeby   zaspokoić.   Trygon   często   bywa   aspektem   wzajemnego
karmienia,   aspektem   wspierającym   obydwoje   partnerów.   Jeśli   ktoś   nie   ma   u
siebie   jakiegoś   żywiołu,   to   wcale   nie   musi   znaczyć,   że   będzie   szukał
partnera   dostrojonego   do   tego   właśnie   żywiołu,   bo   taki   związek   może   się
okazać   trudny.   Ludzie   reprezentujący   ten   żywioł   będą   nas   przyciągać,   ale
także męczyć, bo nie będziemy z nimi zgrani w naturalny sposób. Na dłuższą
metę może to być przygnębiające.

Powiedzmy, że ktoś jest typem ziemskim, ale brakuje mu ognia, i taki

człowiek próbuje utworzyć związek z osobą bardzo ognistą. Przez jakiś czas
ta druga osoba będzie go stymulować, ale też irytować, bo ten człowiek nie
ma   w   swojej   naturze   ognia,   nie   ma   w   sobie   tego   płomiennego   ducha.   Albo
wyobraźmy sobie, że przy braku powietrza wiążemy się z osobą, która ma tego
żywiołu   bardzo   dużo;   na   krótką   metę   taki   ktoś   może   nas   zaciekawiać,   ale
zapewne   szybko   zacznie   denerwować,   bo   jeśli   brakuje   nam   powietrza,   to
znaczy, że energia skupiona jest na emocjach (woda), względach praktycznych
(ziemia)   albo   na   działaniu   (ogień),   natomiast   zbieranie   informacji   i
spekulacje   intelektualne   są   ostatnią   rzeczą,   która   mogłaby   mieć   dla   nas
znaczenie.

Największa chyba wartość astrologii polega na tym, że pokazuje ona, iż

każdy ma swoją niszę ekologiczną. Najważniejsze jest więc wzmacnianie w
ludziach zaufania do siebie. Wszystkim dzieciom należy okazywać wiele
wsparcia i zachęcać do wyrażania tego, czym są naprawdę. Wówczas będą miały
wiarę w siebie i będą się czuły wewnętrznie szczęśliwe. Wiara w siebie jest

bardzo ważna i potrzebna wszystkim. Nie ma sensu patrzeć z góry na Barana,
Byka, Koziorożca czy na jakikolwiek inny znak, bo wszystkie one reprezentują
uniwersalne zasady, wszystkie mają wielką wartość. A jednak, z powodu
rozmaitych uwarunkowań, karmy czy jak byśmy tego nie nazwali, prawie wszyscy
ludzie deprecjonują siebie w jakiś sposób, pozostają w konflikcie z pewnymi
swoimi cechami, różnymi częściami swojej natury. Myślę, że zastanowienie się
nad „nadmiernie pobudzającymi aspektami” może nam pomóc zrozumieć, dlaczego
tak się dzieje.

Do aspektów nadmiernie stymulujących zaliczają się przede wszystkim

opozycje. Można dodać do nich także aspekty Urana, bo Uran ze swojej natury
wyraża pobudzenie. Jeśli w kosmogramie porównawczym mamy koniunkcję, kwadrat
czy opozycję Marsa do Urana, w większości przypadków należy uznać ten aspekt
za   nadmiernie   stymulujący.   Widziałem  dwie  pary,   które  miały   po   dwa  takie
aspekty. Był to podwójny nelson marsowo-uranowy. Ci ludzie mieli porównawczą
koniunkcję i kwadrat Mars-Uran i ciągle się kłócili, przez cały czas skakali
sobie   do   gardeł,   nigdy   nie   mogli   się   ze   sobą   zgodzić.   Przy   tym   aspekcie
człowiek   ślepo   upiera   się   przy   swoich   metodach   działania,   co   generalnie
oznacza, że człowiek nie chce współpracować z drugą osobą albo wręcz nie
jest zdolny do żadnej współpracy.

Aspekty stabilizujące to zasadniczo aspekty harmonijne. Szczególnie

wyraźnie   działają   w   ten   sposób   harmonijne   aspekty   Saturna.   Niektóre
koniunkcje   oraz   wszystkie   sekstyle   i   trygony   Saturna   działają   bardzo
stabilizująco.   Można   nawet   powiedzieć,   że   kwadraty   i   opozycje   Saturna   w
horoskopie porównawczym są stabilizujące i w pewien sposób będzie to prawda,
ale   mogą   one   stabilizować   zbyt   mocno.   Saturn   zawsze   reprezentuje   zasadę
strukturyzacji   i   bardzo   łatwo   się   usztywnia.   Później   pomówimy   szerzej   o
związkach   Saturna   z   karmą   i   temu   podobnymi   rzeczami,   ale   z   mojego
doświadczenia   wynika,   że   8   na   10   małżeństw   (to   znaczy   związków
zalegalizowanych  prawnie,  które podlegają  władzy  Saturna)  ma  bardzo  mocną
porównawczą   koniunkcję,   kwadrat   albo   opozycję   tej   planety.   Są   to
rzeczywiście stabilizujące aspekty, ale mogą stabilizować nadmiernie. Chcę
przez to powiedzieć, że nadmierny nacisk na bezpieczeństwo w związku może
być   przyczyną   frustracji;   taki   związek   może   dławić   energię   życiową,   gdyż
Saturn potrafi wycisnąć życie ze wszystkiego, jeśli wprowadza się za dużo
dyscypliny albo za wszelką cenę próbuje osiągnąć „bezpieczeństwo”. Wszystko
jest   kwestią   równowagi,   powiada   Waga.   Jest   to   oczywiste   prawo   kosmiczne.
Działając bez Saturna nie otrzymamy żadnego porządku, formy, tylko chaos.
Należy więc użyć formującej zasady, dyscypliny Saturna, by wprowadzić trochę

organizacji. Ale jeśli użyjemy zbyt wiele dyscypliny, dusimy życie we
wszystkim i wszystkich. To właśnie mam na myśli przez nadmierną
stabilizację.

Jeśli w analizie porównawczej bardzo mocno podkreślone są aspekty

Saturna   (szczególnie   trudne),   oznacza   to,   że   któryś   z   partnerów   (albo
obydwoje)   zbyt   mocno   pragnie,   by   związek   zapewniał   mu   bezpieczeństwo.   I
usiłując   zapewnić   sobie   to   bezpieczeństwo,   taka   osoba   często   będzie
próbowała   powstrzymać   tę   drugą   osobę   przed   rozwojem,   przed   zmianami.
Zazwyczaj   będzie   to   osoba   z   Saturnem.   To   jest   najbardziej   negatywna
manifestacja tego aspektu. Nie znaczy to oczywiście, że wszyscy, którzy mają
jeden porównawczy aspekt Saturna, ma popaść w panikę i zacząć stwarzać sobie
problemy,   bo,   jak   już   wspominałem,   u   większości   małżeństw   pojawia   się
przynajmniej jeden bardzo silny aspekt Saturna jednej osoby z ascendentem
lub   osobistą   planetą   drugiej;   i   bardzo   często   jest   to   koniunkcja,   choć
kwadraty i opozycje także nie są rzadkie. Będę o tym mówił, gdy poruszymy
sprawy   związane   z   karmą,   bo   uważam,   że   takie   aspekty   Saturna   w   analizie
porównawczej   oznaczają,   iż   człowiek   ma   karmiczny   dług   do   spłacenia.   I
oczywiście   każde   małżeństwo   można   uważać   za   spłatę   karmicznego   długu.
Dlaczego ktokolwiek miałby chcieć się ograniczać do tylko jednej osoby? -
chyba, że jest tej osobie coś winny albo czuje się z nią głęboko związany.

Aspekty stymulujące to przede wszystkim harmonijne aspekty Urana i

Jowisza. Można by tu dorzucić kilka innych... na przykład trygon i opozycję
Słońca   do   Księżyca,   one   także   pobudzają,   ale   nie   chodzi   tu   tylko   o
podniecenie,   a  raczej  o   pewnego  rodzaju   pozytywną  energię,  którą   można  z
nich   czerpać.   Ale   pobudzające   aspekty   (szczególnie   te,   które   wywołują
entuzjazm) to zazwyczaj harmonijne aspekty Jowisza i Urana. Trygon Urana do
czyjejś   Wenus,   koniunkcja   Jowisza   z   Marsem   i   inne   podobne   połączenia
energetyczne - to są aspekty energii, entuzjazmu i podniecenia.

Przeprowadzanie syntezy

Przy końcu analizy dobrze jest jeszcze raz zastanowić się nad ogólnym

wrażeniem, jakiego dostarczyło nam zebranie wszystkich danych i szczegółów.
Czy w danym związku występuje większy nacisk na podniecenie i stymulację,
czy też na bezpieczeństwo? I znów jest to kwestia osądu. Chciałbym tu
przedstawić pewną metodę, z którą zapewne niektórzy z was już się zetknęli.
Pomyślałem sobie, że pokażę wam, co ja sam robię, by przy analizie dwóch
kosmogramów nie stracić wszystkich szczegółów z pola widzenia. (Wiesza
przykład na tablicy - zobacz: Ilustracja 1). Czy wszyscy wiedzą o tym, że w

analizie   porównawczej   zwraca   się   uwagę   nie   tylko   na   aspekty,   żywioły   i
wymianę   energetyczną   przez   nie   symbolizowaną,   ale   także   używa   się   domów?
Kilka lat temu napisałem artykuł o zastosowaniu domów w synastrii. (Patrz:
Część   III).   Bierze   się   planety   jednej   osoby   i   ustawia   je   na   tych   samych
stopniach Zodiaku w kosmogramie drugiej. Przy aspektach ważne są wszystkie
planety, natomiast jeśli chodzi o pozycje w domach, pomijamy Urana, Neptuna
i Plutona, chyba że któraś z nich tworzy koniunkcję z osią drugiej osoby -
taka koniunkcja jest ważna!

Można przeprowadzać porównania między każdymi dwiema osobami, bo

związek z definicji jest relacją dwóch indywidualności; chociaż można także
obejrzeć   sobie   całą   rodzinę   jako   grupę   i   przekonać   się,   że   często   w
niewiarygodnie oczywisty sposób u wszystkich jej członków powtarzają się te
same   astrologiczne   motywy.   Kolejna   ważna   sprawa:   w   kosmogramach
porównawczych, podobnie jak w urodzeniowych, najważniejsze aspekty to te, w
których biorą udział osobiste planety albo ascendent. Na przykład jeśli mamy
porównawczy kwadrat Saturna do Urana, nie jest on tak ważny jak konfiguracje
czy   aspekty   utworzone   przez   którąś   z   planet   osobistych.   Przy   kwadracie
Saturna  do  Urana   osoba  z   Uranem   prawdopodobnie   będzie   miała  wrażenie,   że
partner hamuje jej dążenie do wolności, ale może też być tak, że pod jego
wpływem   wyraża   swoje   twórcze   zdolności   w   bardziej   praktyczny   sposób.
Kwadraty mogą być bardzo pozytywne. Ale jeśli mamy, na przykład, koniunkcję
Księżyca z Uranem w kosmogramie urodzeniowym i porównawczy kwadrat Saturna
drugiej osoby do tej koniunkcji, taki układ jest niezmiernie istotny. Staje
się o wiele ważniejszy przez to, że bierze w nim udział planeta osobista -
Księżyc.   Tam,   gdzie   są   osobiste   planety,   tam   mamy   do   czynienia   z
bezpośrednimi doświadczeniami.

Przejdźmy do tabeli (Ilustracja 1). W kolumnie po lewej stronie

umieszczamy planety osoby, która prosiła o przeprowadzenie analizy, czy też
- jeśli zgłasza się do nas para - tego z partnerów, który przeżywa większe
problemy w związku. Jest to wygodniejsze, bo gdy już mamy wszystkie dane
wypisane w kolumnach, zawsze możemy spojrzeć na dowolny element kosmogramu
tej osoby i sprawdzić, jak ta konkretna energia, konkretny popęd wyraża się
w relacji z drugą osobą i w jaki sposób zaspokajane są potrzeby
symbolizowane przez daną planetę. Powiedzmy na przykład, że przychodzi do
mnie Ned i mówi: „Wie pan, to naprawdę jest bardzo dobry związek, tylko że
ja przez cały czas jestem podniecony - ta kobieta bardzo mnie frustruje
seksualnie”. Wówczas wystarczy spojrzeć na lewą kolumnę, na jego Marsa, i
zobaczyć, jakie aspekty Mars tworzy z planetami drugiej osoby - w innych

słowach,   jaki   przepływ   energii   zachodzi   między   jego   Marsem   a   planetami
partnerki.   Ten   człowiek   nie   musi   nam   nic   mówić,   często   wystarczy   tylko
prześledzić któryś z rzędów poziomych i jeśli zauważymy, że którakolwiek z
planet   tworzy   wyraźnie   trudne   aspekty   do   jakiegoś   elementu   w   drugim
kosmogramie,   (spójrzmy   na   Marsa   na   ilustracji   1),   to   już   wiemy,   co   było
przyczyną, że ten człowiek przyszedł do nas na konsultację - widzimy, że
dana   energia   jest   sfrustrowana   albo   nie   może   płynąć   swobodnie   w   tym
konkretnym związku.

Przy systematycznym wypisywaniu danych w kolumnach zawsze warto

sprawdzić, jak mają się do siebie Mars i Mars, Wenus i Wenus, Merkury i
Merkury, nawet jeśli nie występują między nimi bezpośrednie aspekty. Oznacza
to, że należy zaznaczyć kompatybilność albo jej brak opierając się tylko na
położeniu tych planet w żywiołach, nawet jeśli Mars jednej osoby nie tworzy
ścisłego aspektu z Marsem drugiej. Ja zawsze sprawdzam harmonijność Marsów i
Wenus według położenia w żywiołach. Ale gdy na przykład Mars połączony jest
ścisłym aspektem z Wenus, to nie musimy koniecznie porównywać ich żywiołów,
bo i tak mamy już dobry punkt wyjścia do dalszej pracy.

Wystarczy więc rzucić okiem na poziome rzędy, by zauważyć bardzo ważne

rzeczy.   Często   na   przykład   zdarza   się,   że   jakaś   para   ma   wiele   bardzo
harmonijnych,  ładnych   aspektów,  udane   życie  seksualne   i  w   ogóle,   a  potem
docieramy na przykład do Merkurego i widzimy, że jeden z Merkurych tworzy
kwadraty albo opozycje do czego tylko się da (zobacz: Merkury na Ilustr. 1).
W takim przypadku, zamiast robić to, co robi większość psychologów, doradców
małżeńskich i psychiatrów - czyli tracić mnóstwo czasu i pieniędzy - możemy
natychmiast   rozpoznać   główny   problem   w   związku,   którym   tutaj   będzie
komunikacja.   Osoba   z   tak   postawionym   Merkurym   niewątpliwie   uważa,   że   nie
jest rozumiana, akceptowana i że partner jej nie słucha. Bo wszystkie inne
elementy   kosmogramu   stawiają   opór   jej   Merkuremu   przez   kwadraty,   opozycje
itp.

100

Przykładowa tabela danych do analizy porównawczej

(Uwaga: W poniższej tabeli określenia słowne należy zastąpić symbolami
graficznymi - patrz oryginał str. 100).

A. Ned

B. Norrie

Urodzeniowe planety

osoby, która prosi o

analizę albo która ma

większe problemy w

związku

Domy w

kosmogramie osoby

B, na które

przypadają

planety osoby A

Planety w kosmogramie osoby B, które są w

istotny sposób połączone z planetami A w

kolumnie po lewej

1. Saturn

kwadrat Księżyc i Uran; opozycja
Merkury (podwójne podkreślenie i
połączenie z rzędem czwartym);
koniunkcja Mars; luźny trygon
Asc., sekstyl Jowisz (podkreśl.)

2. Mars

VIII

opozycja Saturn; sekstyl Asc.
(podkreśl.), kwadrat Wenus;
nieharm. Mars

3. Wenus

koniunkcja Jowisz (podw.
podkreśl.); luźny trygon Saturn;
nieharm. Wenus; luźny kwadrat
Mars

4. Merkury

kwadrat Saturn (zaznaczone);
nieharm. Merkury; kwadrat Neptun;
kwadrat Księżyc i Uran; opozycja
Jowisz (podkreśl.)

5. Ascendent

III

harm. Asc.; trygon Słońce
(podkreśl.); luźny kwadrat
Księżyc i Uran; sekstyl Jowisz;
trygon Wenus (podw. podkreśl.)

Jak używać tabeli
1.   Powyższa   tabela   w   przykładowy   sposób   pokazuje,   jak   można   rozpisać
informacje potrzebne do przeprowadzenia analizy porównawczej. Jest to coś w
rodzaju astrologicznej stenotypii. Dane są tu uporządkowane i zorganizowane
tak, by można było z nich szybko skorzystać w trakcie konsultacji. Dane w
tabelce nie odnoszą się do żadnych prawdziwych osób, lecz zostały wymyślone
tylko dla ilustracji. (Zobacz Il. nr 3, na której pokazany jest pełny arkusz
danych).   W   kompletnej   analizie   porównawczej   wypisujemy   w   lewej   kolumnie
wszystkie   planety,   a   także   MC   i   ascendent.   Po   wypełnieniu   tabeli   można
zrobić   drugą,   w   której   umieścimy   planety   Norrie   w   domach   urodzeniowego
kosmogramu Neda, ale aspekty się przy tym nie zmienią.
2. Objaśnienia skrótów i symboli
a)   Jedno   podkreślenie   oznacza,   że   aspekt   jest   dosyć   ścisły   (w   granicach

101

około 4

) albo szczególnie ważny w kontekście całej analizy.

b) Dwa podkreślenia oznaczają, że jest to aspekt bardzo ścisły (w granicach
1

) albo niezwykle ważny z jakichś innych powodów.

c) Litera „l.” przed aspektem oznacza, że jest on luźny (7

lub więcej),

toteż jego znaczenie ogranicza się do ogólnego wrażenia, gdyż bierze on
udział w tworzeniu całego wzoru; jego działanie może być słabo odczuwalne.
d) Gdy aspekt nie jest oznaczony na żaden z tych trzech sposobów, jest on
prawdopodobnie na tyle ścisły, że jego działanie jest odczuwalne, ale nie
jest szczególnie mocny. Odnosi się to do aspektów w granicach 7

, ale

luźniejszych niż 4

, lub czasami dla aspektów, w których nie bierze udziału

żadna planeta osobista, toteż z reguły są one mniej ważne.
e) Skróty „harm.” i „nieharm.” pokazują zgranie ze sobą dwóch planet według
położenia w żywiołach. Używa się ich tylko przy osobistych planetach, które
tworzą   połączenia   z   innymi   planetami   osobistymi   (albo   z   ascendentem).
Określają   one   ogólne   tło   energetyczne   związku,   ale   nie   występuje   tu
intensywna wymiana energii.
3.   Planety   z   lewej   kolumny,   które   są   władcami   znaków   Słońca,   Księżyca,
ascendentu i MC danej osoby, zaznaczamy tak, by były one łatwo dostrzegalne
podczas konsultacji. (Zob. przykład w ilustr. 3).
4.  Podwójne   nelsony.   W   przykładzie   dwa   aspekty   są   otoczone   kółkiem   i
zaznaczono   połączenie   między   nimi.   Najczęściej   zaznaczam   każdy   z   takich
podwójnych   nelsonów   (czyli   powtórzonej   wymiany   energetycznej   między   tymi
samymi planetami) innym kolorem, tak by od razu rzucały się one w oczy. W
tym przykładzie, Saturn Neda tworzy ścisłą opozycję do Merkurego Norrie, a
Merkury Beda jest w kwadracie do Saturna Norrie.

Objaśnienia do poszczególnych wierszy w tabeli

Poniżej podane jest pełne rozwinięcie skrótów i symboli użytych w

poszczególnych wierszach tabeli, tak by czytelnik mógł zrozumieć tę metodę
organizacji   danych   niezbędnych   w   analizie   porównawczej   i   może   także
opracować sobie własny wzór tabeli czy arkusza, którego będzie regularnie
używał. Gdy już oswoimy się ze strukturą tego typu arkusza, nagłówki kolumn
przestają być potrzebne. Tutaj użyłem ich tylko po to, by wyjaśnić, do czego
służy dana kolumna.

Rząd 1 - Saturn Neda ustawiony na tym samym stopniu Zodiaku w kosmogramie
Norrie przypada na jej urodzeniowy szósty dom. Tworzy on kwadrat do jej
Księżyca i Urana, ścisłą opozycję do jej Merkurego, koniunkcję do jej Marsa,

102

luźny trygon do jej ascendentu i dość ścisły sekstyl do jej Jowisza.
Rząd 2 - Mars Neda, wstawiony do kosmogramu Norrie, znajduje się w jej
urodzeniowym ósmym domu, w opozycji do jej Saturna, dość ścisłym sekstylu do
ascendentu, w kwadracie do jej Wenus i w nieharmonijnym żywiole z jej
Marsem.

Zauważmy, że ponieważ Mars Neda tworzy główny aspekt (kwadrat) z Wenus

Norrie, ale nie ma bezpośredniego połączenia z jej Marsem, zwracamy uwagę
tylko na ogólną harmonię albo jej brak między obydwoma Marsami. Połączenie
między   Marsem   Neda   a   Wenus   Norrie   mówi   samo   za   siebie   -   jego   charakter
określa aspekt kwadratury. Ale w każdym przypadku należy badać połączenie
Wenus i Marsa każdego z partnerów (czy to przez główny aspekt, czy ogólnie,
przez żywioł) z Marsem i Wenus drugiej osoby.
Rząd   3  -   Wenus   Neda   wypada   w   dziewiątym   urodzeniowym   domu   Norrie,   w
dokładnej   koniunkcji   z   jej   Jowiszem,   luźnym   trygonie   z   jej   Saturnem,
nieharmonijnym żywiole z jej Wenus i w luźnym kwadracie do jej Marsa.
Rząd 4 - Merkury Neda wypada w dziesiątym domu Norrie i jest w kwadracie do
jej Saturna, w nieharmonijnym żywiole z jej Merkurym, w kwadracie do jej
Neptuna, w kwadracie do jej Księżyca i Urana oraz w dość ścisłej opozycji do
jej Jowisza.

Zwróćmy uwagę, że Merkurego zawsze porównujemy z Merkurym drugiej

osoby, albo przez połączenie głównym aspektem, albo przez zgodność żywiołów.
Podobnie Słońce i Księżyc każdej osoby zawsze odnosimy do Słońca i Księżyca
partnera. Ta procedura dotyczy tylko planet osobistych i ascendentu, a na
związki pięciu zewnętrznych planet z innymi planetami zwracamy szczególną
uwagę tylko w przypadku, gdy tworzą one główny aspekt.
Rząd 5 - Ascendent Neda wypada w trzecim domu Norrie i jest w harmonijnym
żywiole z jej ascendentem, w dość ścisłym trygonie do jej Słońca, w luźnym
kwadracie do jej Księżyca i Urana, w sekstylu do jej Jowisza i w dokładnym
trygonie do jej Wenus.

Zauważmy, że pozycja ascendentu w domu i jego ścisłe aspekty zawsze są

bardzo ważne i określają podstawy danego związku. Dlatego też dwa ascendenty
zawsze porównujemy ze sobą, nawet jeśli chodzi tylko o harmonijność
żywiołów, gdyż taka wymiana energetyczna mówi nam wiele o tym, na ile ludzie
potrafią zachowywać się spontanicznie, gdy są razem, a zwłaszcza w
towarzystwie innych.

Dodatkowe uwagi:
a) Szybki rzut oka na rzędy 2, 4 i 5 natychmiast pozwala nam zauważyć, iż

103

Aspekty do ascendentu

Lois Sargent pisze, i potwierdza się to także w moim doświadczeniu, że:

„Najważniejsze   przy   ocenie   wzajemnej   atrakcyjności   są   aspekty   między
ascendentem jednego horoskopu a planetami drugiego”. I dlatego właśnie, gdy
robi   się   analizę   porównawczą,   należy   zwrócić   uwagę   na   wszystkie   główne
aspekty   ascendentu,   a   moim   zdaniem   nawet   na   kwinkunks   i   półsekstyl.
Oczywiście nie ma to sensu, jeśli nie mamy dokładnego ascendentu, bo godzina
urodzenia nie jest znana. Ale jeśli ją znamy, wtedy na pewno warto się temu
przyjrzeć.

P: Jeśli Sargent uważa, że to takie ważne, to dlaczego nie omówiła

aspektów ascendentu w swojej książce?

O: Ja też chciałbym to wiedzieć.
P: No właśnie, naprawdę - ona to zupełnie pomija. Tak, jakby o tym

zapomniała.

O: Szkoda, że tego nie umieściła. Ale zasadniczo interpretacja

porównawczych   aspektów   ascendentu   nie   jest   trudna.   Trzeba   wiedzieć   tylko
tyle: jeśli to jest twój ascendent, to każda planeta, która tworzy do niego
ścisły   główny   aspekt,   tonizuje,   czyli   zabarwia   w   pewien   sposób   to,   jak
wyrażasz   całą   swoją  osobowość.  Inaczej   mówiąc,  jeśli   czyjś  Saturn  jest  w
koniunkcji z twoim ascendentem, ta osoba będzie cię dyscyplinować. Może tu
wystąpić wielka lojalność, ale także wyraźna presja - co nie musi być złe;
można   się   w   takiej   sytuacji   wiele   nauczyć,   ale   możemy   również   odnosić
wrażenie, że ta osoba trochę nas przygniata. W gruncie rzeczy taki aspekt
jest   dla   nas   próbą,   kształtuje   nas   i   w   ostatecznym   rozrachunku
prawdopodobnie   wzmacnia.   Możemy   mieć   wrażenie   zmniejszonej   fizycznej
witalności, w każdym razie przez jakiś czas, dopóki nie przejdziemy przez
test charakteru. Ale jeśli na przykład czyjś Jowisz aspektuje nasz ascendent
(może   to   być   każdy   główny   aspekt),   będziemy   czuć   optymizm,   pozytywną
energię,  chęć  ekspansji.  Podobnie  działa  Słońce, szczególnie  jeśli czyjeś
Słońce tworzy koniunkcję albo trygon do naszego ascendentu, czyli jest w tym
samym żywiole.

Przy trygonie Saturna do naszego ascendentu będziemy się czuć trochę

wyhamowani   przez   tę   osobę,   ale   prawdopodobnie   zaznaczy   się   też   pozytywny
wpływ. Taki ktoś na pewno utemperuje nasz sposób wyrażania siebie, ale nie
będziemy   się   czuć   nadmiernie   usztywnieni.   Z   kolei   Saturn   w   koniunkcji   z
naszym ascendentem może nas usztywniać bardzo mocno, wręcz dusić, w każdym
razie tak długo, dopóki nie weźmiemy się w garść i nie określimy wyraźnie,
kim   jesteśmy.   Związki,   w   których   występują   jakiekolwiek   aspekty   Saturna

105

jednej osoby do ascendentu drugiej, często odgrywają dużą rolę w życiu przez
długi czas. Jeśli Saturn znajduje się w opozycji do ascendentu, to
jednocześnie tworzy koniunkcję z descendentem, czyli widać wyraźnie, że w
tej relacji jest coś bardzo ważnego. I jest mocno prawdopodobne, że jeśli
takie dwie osoby utworzą bliższy związek, to przetrwa on dość długo, bo jest
w nim coś istotnego, co należy przepracować czy spłacić.

Koniunkcja lub inny ścisły aspekt Marsa jednej osoby do ascendentu

drugiej energetyzuje związek. Najsilniej odczuwa się to przy koniunkcji i
trygonie.   Pod   wpływem   tej   drugiej   osoby   będziemy   wyrażać   siebie   bardziej
dynamicznie. Wiele lat temu miałem przyjaciela, którego Mars był w trygonie
do   mojego   ascendentu;   pod   jego   wpływem   stawałem   się   o   wiele   bardziej
przebojowy   i  łatwiej   mi   było   wyrażać  swoją   osobowość.   Ta   przyjaźń   bardzo
wzmocniła moją wiarę w siebie.

Dalej Sargent pisze tak: „Najważniejsze przy ocenie wzajemnej

atrakcyjności są aspekty  między  ascendentem jednego  horoskopu a  planetami
drugiego. Odnosi się to nie tylko do małżeństwa, ale także do wszystkich
związków. Jeśli ascendent lub descendent jednego horoskopu nie ma żadnego
połączenia z planetami drugiej osoby z dokładnością do znaku - nie musi to
być ścisły aspekt, wystarczy znak - to jest wątpliwe, by pomimo wzajemnej
atrakcyjności związek doprowadził do małżeństwa”. Czyli musi wystąpić jakieś
połączenie   między   ascendentem,   descendentem   lub   władcami   ascendentu   i
descendentu jednego horoskopu a planetami drugiego - czy to przez dokładną
koniunkcję,   czy   przez   znak.   I   moim   zdaniem   takie   aspekty   można   odnaleźć
prawie zawsze, nie tylko u małżeństw, ale także u każdej pary ludzi, których
przez wiele lat łączą wspólne interesy czy nawet u takich, którzy długo ze
sobą mieszkają (to zależy, jak długo i jaki mają do tego stosunek).

Związki niezalegalizowane, w których ludzie mieszkają ze sobą, to w

większości   przypadków   związki   piątodomowe   -   główny   akcent   pada   tu   na
przyjemność.   Często   się   słyszy   takie   wypowiedzi:   „Och,   nie   widzę   żadnej
różnicy między tym, czy się mieszka ze sobą po ślubie, czy bez ślubu”. Ale
znam ludzi zajmujących się astrologią, które mieszkali z różnymi osobami, a
także mają za sobą małżeństwa, i oni mówią co innego. Czasami dobrze jest
ich posłuchać, bo można dowiedzieć się czegoś nowego. Siódmy dom to zupełnie
co innego niż piąty. Na przykład jeden z moich przyjaciół ma kilka planet w
Bliźniętach  w   siódmym  domu.   Czy  sądzicie,   że   potrafi  wytrwać   przy   jednej
partnerce? Oczywiście, że nie. Szczególnie, że ma tam również Wenus i Marsa.
Raz   spróbował   się   ożenić.   Ale   ma   też   cztery   planety   w   piątym   domu,   więc
naturalnie   lubi   sobie   od   czasu   do   czasu   poflirtować   i   poromansować.   Gdy

106

jednak   przychodzi   do   małżeństwa,   staje   się   bardzo   nerwowy   i   łatwo   się
irytuje. I w tym jedynym przypadku, gdy się ożenił, to było z kobietą, z
którą mieszkał wcześniej przez jakieś cztery lata. Układało im się świetnie
i byli ze sobą bardzo szczęśliwi. A ledwo wzięli ślub, związek zaczął się
rozsypywać.   I   bardzo   szybko,   w   niecały   rok,   byli   już   po   rozwodzie.   Ten
mężczyzna   powiedział   mi   -   a   dosyć   dobrze   zna   astrologię   -   że   ze   swoim
kosmogramem zrobi o wiele lepiej, jeśli po prostu z kimś zamieszka i nie
będzie robił bałaganu swoim siódmym domem bardziej, niż musi.

Z kolei inni - ludzie, którzy mają mocno podkreślony siódmy dom,

zwłaszcza   jeśli   jest   tam   Słońce,   Księżyc   albo   jakiś   inny   ważny   element,
takie   osoby   muszą   podpisać   kontrakt,   jeśli   mogę   się   tak   wyrazić,   podjąć
prawne zobowiązanie, by zacząć przerabiać swoją karmę w tej dziedzinie. Moim
zdaniem zabawne jest to, że dom piąty i siódmy zasadniczo są harmonijne -
planety położone w tych domach teoretycznie powinny być ze sobą w sekstylu,
ale co ciekawe, w wielu przypadkach odnajdziemy kwadraty między planetami
położonymi w domu piątym i w siódmym. Oczywiście zakładając, że nie używamy
systemu   domów   równych.   Ale   to   się   zgadza,   bo   wielu   ludzi   doświadcza
poważnych   konfliktów   między   małżeństwem,   mieszkaniem   z   kimś   a   przygodami
uczuciowymi. Romanse są o wiele przyjemniejsze; należą do obszaru piątego
domu.   Małżeństwo   to   wysiłek,   siódmy   dom.   Popatrzcie,   siódmodomowa   zasada
Wagi   zawsze   jakoś   wiąże   się   z   pracą,   z   partnerstwem   dla   wspólnego   celu.
Saturn przecież jest wywyższony w Wadze.

No dobrze. (Przechodzimy do punktu 2c). „Zapamiętaj, że każdy ścisły

aspekt, w którym bierze udział co najmniej jedna osobista planeta, ascendent
lub  descendent  którejś   z  osób,   jest   niezmiernie  ważny!”   To   już  właściwie
omówiliśmy.   (Przechodzimy   do   punktu   2d).   „Każda   koniunkcja   ascendentu,
descendentu,   a   także   władców   pierwszego   i   siódmego   domu   jednej   z   osób   z
planetą drugiej osoby będzie ważnym wskaźnikiem ogólnego zabarwienia związku
w   dłuższej   perspektywie   (chociaż   należy   pamiętać,   że   to   zabarwienie
energetyczne w miarę upływu czasu może ulegać zmianie, a także wyrażać się w
tym samym związku na wiele różnych sposobów).” Właściwie to samo napisała
Lois Sargent.

Zastosowanie domów w analizie porównawczej

No dobrze, teraz zajmijmy się domami... Wszyscy już wiedzą, jak wstawić

planety jednej osoby do kosmogramu drugiej na tych samych stopniach Zodiaku,
tak? Czy ktoś tego jeszcze nie rozumie? Ten artykuł (Część III książki)
wyjaśnia to szczegółowo. W naszym przykładzie bierzemy planety Neda i

107

wstawiamy je do kosmogramu Norrie. Widzimy, jaki wpływ mają energie Neda na
życie Norrie. Domy kosmogramu Norrie, na które przypadają te planety, mówią
nam o tym, jakie obszary jej życia zostają naenergetyzowane albo uaktywnione
przez Neda i przez jego wpływ na nią. Najczęściej można pominąć pozycje w
domach Urana, Neptuna i Plutona, chyba że tworzą one ścisłą koniunkcję z
jakąś planetą albo osią. Na przykład Uran Neda wypada w szóstym domu Norrie
-   ale   jeśli   nie   tworzy   ścisłej   koniunkcji,   to   nie   warto   tracić   czasu   na
interpretację tego jednego izolowanego czynnika... chyba, że ludzie znacznie
różnią   się   wiekiem.   Pamiętajmy,   że   jeśli   przeprowadzamy   analizę   pary,   u
której różnica wieku wynosi trzy czy cztery lata, pozycje porównawcze Urana,
Neptuna i Plutona w domach po prostu nie mają większego znaczenia, bo będą
zawsze prawie takie same, jak pozycje natalne. Inaczej mówiąc, jeśli Norrie
urodzeniowo ma Urana w szóstym domu, a Ned jest tylko o rok od niej starszy,
to prawie w każdym przypadku jego urodzeniowy Uran także przypadnie na jej
szósty dom; nie ma więc sensu tracić czasu na sprawy, które nie dostarczą
nam  istotnych   informacji.  Nie   twierdzę,  że  nie   mają   one  zupełnie  żadnego
znaczenia, ale należy przede wszystkim patrzeć na różnice, szukać elementów
symbolizujących najważniejsze cechy indywidualne.

Zawsze jednak należy zwrócić uwagę na pozycje w domach Jowisza i

Saturna. Domy w kosmogramie drugiej osoby, na które przypadają te planety,
są bardzo ważne, a poza Jowiszem i Saturnem, jak mamy napisane w programie,
(punkt 2e), „szczególnie istotne będą domy, w których znajdują się Słońce,
Księżyc i ascendent drugiej osoby (a także ich władcy)”. Jeśli patrzymy na
swój   kosmogram   i   porównujemy   siebie   z   innymi   ludźmi,   to   domy   naszego
kosmogramu, na które przypadają Słońce, Księżyc, władca Słońca czy władca
ascendentu drugiej osoby wskazują na obszary naszego życia, które ta druga
osoba   znacznie zaktywizuje. Jeśli ktoś ma ascendent w Byku, czyli Wenus
jest władcą ascendentu, inaczej mówiąc władcą kosmogramu, to znaczny nacisk
padnie   na   dom   naszego   horoskopu,   w   którym   znajduje   się   Wenus   tej   osoby;
kontakty z nią znacznie ożywią tę dziedzinę naszego życia. Podobnie, jeśli
na przykład czyjeś Słońce przypada na nasz czwarty dom, to cały ten dom się
rozświetla, zostaje naładowany energią, co może nam się podobać albo wydawać
się   nieznośne.   Taka   osoba   może   się   domagać,   żebyśmy   przez   cały   czas
siedzieli w domu, a nam może się to nie podobać. Ale jeśli mamy urodzeniową
Wenus   w   czwartym   domu,   to   Słońce   drugiej   osoby   może   utworzyć   z   nią
koniunkcję i wówczas niewykluczone, że będziemy uwielbiać przebywanie w domu
z tą osobą.

108

Dominacja pewnego typu aspektów

„Każdy aspekt porównawczy, który powtarza się dwukrotnie, zawsze

wskazuje na dominujący w danym związku rodzaj wymiany energetycznej. (Patrz
punkt  f  programu). Niektórzy nazywają to podwójnym nelsonem”. Chodzi tu o
każde   połączenie   między   dwoma   istotnymi   elementami,   które   powtarza   sią
dwukrotnie w kosmogramie porównawczym. Nie muszą to być identyczne aspekty.
Taki podwójny klucz, określający zasadnicze zabarwienie związku, występuje
częściej, niż moglibyście przypuszczać, i zawsze jest ważny. Przykład: gdy
moja Wenus znajduje się w koniunkcji z czyimś Jowiszem, a Wenus tej osoby
tworzy   trygon   (albo  nawet   kwadrat  czy   kwinkunks)   do   mojego   Jowisza.   Inny
przykład, to mój Księżyc w trygonie do czyjegoś Merkurego, a Księżyc tej
osoby w koniunkcji z moim Merkurym. Taki układ wskazuje na silnie dominujący
motyw   w   związku   i   jest   wyraźnym   symbolem   specyficznego   pola   przepływu
energii między dwiema osobami. Często spotyka się nawet taką sytuację, że
dwukrotnie powtarza się identyczny aspekt - na przykład czyjś Uran jest w
trygonie do mojego Słońca, a mój Uran także jest w trygonie do Słońca tej
osoby. Gdy spotykamy tego rodzaju „podwójnego nelsona”, trzeba być ślepym,
by   go   nie   zauważyć,   i   głupim,   by   nie   docenić   jego   znaczenia   dla   całego
związku.

No dobrze, następny w kolejności jest punkt 2g programu. „Podobnie,

jeśli jakaś jedna planeta tworzy wiele aspektów podobnego typu, na przykład
wiele   harmonijnych   aspektów   Jowisza   jednej   z   osób,   (albo   wiele   trudnych
aspektów Saturna, wiele trygonów Urana i tak dalej), generowana w ten sposób
energia wpłynie na charakter całego związku.” Nie wiem, jak inaczej mógłbym
to wyrazić. Ale zasadniczo, powiedzmy, że ktoś ma kosmogramie porównawczym z
jakąś inną osobą wiele harmonijnych aspektów Jowisza; takie aspekty bardzo
pomogą w tym, by uczynić związek przyjemnym, by dało się w nim żyć. Ja w
każdym   przypadku   nadałbym   im   duże   znaczenie   przy   ocenie   harmonijności
związku   -   nawet,   gdyby   jednocześnie   występowało   tam   wiele   stresujących
aspektów. Wiele  harmonijnych  aspektów  Jowisza (włączając w  to  koniunkcje)
wskazuje   na   to,   że   związek   ma   duży   potencjał   rozwoju,   że   będzie   w   nim
dominował   optymizm,   pozytywne   podejście   do   życia   i   wzajemna   tolerancja
partnerów wobec swoich negatywnych czy nieharmonijnych cech. Inny przykład:
jeśli w kosmogramie porównawczym mocno podkreślony jest Uran, przez trygony
albo   sekstyle,   w   związku   dominuje   podniecenie,   otwartość,   chęć   do
eksperymentowania,   i   ludzie   zawsze   pozostają   dla   siebie   nawzajem
interesujący,   choćby   pod   różnymi   względami   zachowywali   się   irytująco   i
nieodpowiedzialnie. Jeśli jednak analiza porównawcza jest zdominowana przez

109

kwadraty i opozycje Urana, (a także przez niektóre koniunkcje), przeważą
irytacje, wyczerpanie i brak odpowiedzialności.

Dalej mamy w programie punkt 2h, czyli: jakie ogólne wrażenie przeważa

po   przyjrzeniu   się   wszystkim   najważniejszym   czynnikom?   Czy   w   związku
występuje   dobre   zrównoważenie   energii   i   harmonia,   czy   może   zbyt   wielki
nacisk   położony   jest   na   podniecenie   i   stymulację,   lub   odwrotnie,   na
bezpieczeństwo? Czy każda z osób dostarcza drugiej to, czego tamtej brakuje,
a jeśli tak, czy ludzie nie są zbyt różni od siebie, czy będą potrafili
poradzić sobie z wzajemnymi różnicami? Widzicie, czasem spotyka sią pary,
które różnią się za bardzo. Ludzie przyciąga do siebie właśnie to, że są
tacy różni, i pod niektórymi względami rzeczywiście mogą się uzupełniać; ale
jeśli różnice są zbyt wielkie, to po jakimś czasie, w miarę, jak każde z
partnerów rozwija się i indywidualizuje jeszcze bardziej, może się okazać,
że coraz bardziej oddalają się od siebie, zwłaszcza jeśli od początku nie
byli sobie szczególnie bliscy.

Jeszcze jedną sprawą, o której należy tu wspomnieć, jest poziom, na

którym dwie osoby przyciągają się wzajemnie; przypuszczam, jest to oczywiste
dla wszystkich, w każdym razie dla wszystkich obecnych tutaj... Zdumiewające
jednak, jak wiele osób w ogóle nie zdaje sobie z tego sprawy. Ludzie często
angażują   się   w   związki,   a   nawet   zawierają   małżeństwa   w   sytuacji,   gdy
przyciąganie ogranicza się do poziomu fizycznego. Czasami jest to głównie
poziom fizyczny i emocjonalny, jak w przypadku wszelkich powiązań Marsa i
Wenus, gdy występują liczne aspekty tych planet, ale Słońca i Księżyce dwóch
osób nie mają ze sobą nic wspólnego. To tak, jakby ciała doskonale ze sobą
rezonowały, ale ich dusze, ego, jaźnie, wyższe „ja” nie miały ze sobą nic
wspólnego. Taki związek szybko staje się jałowy i umiera... chyba, że mamy
do   czynienia   z   ludźmi,   których   interesują   wyłącznie   układy   emocjonalno-
seksualne.   Oczywiście   spotyka   się   także   związki,   szczególnie   małżeństwa,
gdzie ludzie bardzo mocno się nawzajem intrygują, gdyż w znacznym stopniu
utożsamiają się ze sobą (na co wskazują przede wszystkim aspekty ich Słońc i
Księżyców)   albo   istnieje   między   nimi   szczególnie   interesująca   komunikacja
(aspekty Merkurego), ale gdzie emocjonalne i seksualne energie po prostu się
nie łączą. To także może być problem dla obydwojga partnerów.

Synastria a karma

Porównując kosmogramy można znaleźć wiele rzeczy, które mają związek z

karmą, oczywiście przy założeniu, że teoria reinkarnacji jest prawdziwa, w
co ja osobiście wierzę. Nie wiem, czy wszyscy w to wierzą, ale wydaje mi

110

się,   że   wiele   związków   nabiera   sensu,   gdy   patrzymy   na   nie   z   tego   punktu
widzenia. Można zajść dowolnie daleko interpretując kosmogramy w kategoriach
karmy, jeśli się wierzy, że ponieważ jest to kosmiczne prawo,  to wszystko
działa według zasady przyczyny i skutku, czyli wszystko, czego doświadczamy,
wszelkie   aspekty  życia   i  relacji   między   ludźmi   mają   związek  z   karmicznym
dawaniem   i   braniem,   przyczyną   i   skutkiem.   Można   patrzeć   na   wszystkie
elementy   horoskopu   pod   tym   kątem,   ale   wówczas   dochodzimy   do   absurdu.
Istnieją jednak pewne rzeczy, które wydają się w oczywisty sposób powiązane
z sytuacjami z poprzednich wcieleń, sytuacje, gdy ludzie mają wrażenie, że
są komuś coś winni albo że ktoś inny ma nad nimi jakąś przewagę czy władzę.

Oczywiście pierwszą rzeczą, na którą należy wówczas spojrzeć, jest

Saturn. Przede wszystkim, dom naszego kosmogramu, na który przypada Saturn
innej osoby, zawsze wskazuje dziedzinę życia, gdzie ta osoba może nas czegoś
nauczyć. Ale mogą to być niezmiernie pozytywne lekcje; nie należy przyjmować
negatywnego podejścia do Saturna i myśleć „och, Saturn George’a przypada na
mój drugi dom i dlatego od dnia ślubu zawsze byliśmy biedni”. Jeśli nawet
jest   w   tym   ziarno   prawdy,   to   co   dalej?   Czego   może   nas   nauczyć   takie
doświadczenie?   Wielu  moich   przyjaciół   ma   Saturna  w   moim   piątym   domu,  ale
wyniosłem z tych przyjaźni sporo pożytecznych lekcji; a nawet pewna osoba,
której Saturn przypada w moim piątym domu, nauczyła mnie, jak się dobrze
bawić, chociaż podobno Saturn oznacza ograniczenia. Tymczasem ja odbierałem
to   zupełnie   przeciwnie,   ta   osoba   w   niczym   mnie   nie   ograniczała.   Był   to
podwójny Byk, słoneczny i księżycowy, a Byki umieją sobie dogadzać i wiedzą
też, jak się zrelaksować.

W każdym razie zastanówmy się nad aspektami Saturna. Jeśli czyjś Saturn

trafia w naszą osobistą planetę albo w ascendent - szczególnie odnosi się to
do   ascendentu,   Słońca,   Księżyca   i   Wenus   -   to   zazwyczaj   wzbudza   silne
przywiązanie. Należy to rozumieć dosłownie. Nie musi to być koniecznie dobre
albo   złe;   po   prostu   jest   to   przywiązanie.   Taka   osoba   daje   nam   poczucie
bezpieczeństwa. Często odczuwamy to w taki sposób, że osoba, której Saturn
aspektuje nasz ascendent, Słońce, Księżyc i tak dalej, ma nad nami jakąś
przewagę. W niektórych przypadkach ten ktoś potrafi nas sobie owinąć wokół
małego   palca.   Saturn   to   autorytet,   prawda?   Ten   ktoś   jest   dla   nas
autorytetem, ma nad nami władzę. Generalnie, a w każdym razie w początkach
znajomości w tym życiu, mamy wrażenie, że jesteśmy temu komuś coś winni - ma
on nad nami jakąś władzę. Albo jesteśmy mu coś winni, albo czujemy przed nim
respekt, albo uważamy, że nas przewyższa pod jakimś względem, i z powodu
tych uczuć czujemy się bezpiecznie w obecności takiego człowieka. Osoba z

111

Saturnem zawsze narzuca strukturę. „Posłuchaj, zrobimy to, a potem tamto” -
to oni strukturyzują, planują, przyjmują na siebie odpowiedzialność, mają
władzę.

Mam przyjaciela ze Słońcem i ascendentem w Raku, który zajmuje się

astrologią; jest to kawaler z Wenus w Bliźniętach i bardzo lubi flirtować.
Kiedyś powiedział do mnie tak: „Wiesz, właśnie poznałem pewną kobietę. To
zadziwiająca historia, bo mój Saturn jest w koniunkcji z jej Wenus i wczoraj
spędziliśmy razem noc, ale nie było żadnego seksu; przez całą noc tylko się
do siebie przytulaliśmy. Co za niezwykłe poczucie bezpieczeństwa”. A wiecie,
że   gdy   emocje   Raka   zaczynają   płynąć,   to   ci   ludzie   potrafią   je   wyrażać   -
opowiadał mi więc, jak bezpiecznie czuł się z tą kobietą, która miała Wenus
w   koniunkcji   z   jego   Saturnem.   Jest   to   swoboda   fizyczna   i   emocjonalna
połączona z poczuciem bezpieczeństwa - z bezpieczeństwem, które, jeśli się
na nie spojrzy z karmicznej perspektywy, bierze się stąd, że znamy już tę
osobę. Znamy ją i właśnie dlatego czujemy się tak bezpiecznie, bo kiedyś już
byliśmy   z   tym   kimś   związani.   Możliwe,   że   mój   przyjaciel   w   poprzednich
wcieleniach spędził już wiele nocy z tą kobietą, a w każdym razie cieszył
się, że znów ją widzi.

P: Mówił pan, że jego Saturn wypadał w koniunkcji z jej Wenus - czy to

było w Raku?

O: Nie, w Lwie.
P: W takim razie czy znak i dom mają tu jakieś znaczenie?
O: Mają, ale w tej chwili mówię przede wszystkim o aspektach. Dom,

który zostaje uaktywniony, też może mieć tu pewien wpływ, bo często jest to
dziedzina, w której musimy się czegoś nauczyć, w której będziemy napotykać
sprawdziany i wyzwania, bo musimy zdefiniować tu swoje podejście do życia.
Ale w tej chwili mówię przede wszystkim o aspektach.

Kiedy zaczynałem się zajmować synastrią - a na początku robiłem to

intuicyjnie,   nie  czytałem  wcześniej   żadnej   książki  na  ten   temat,   to   było
wiele lat temu, więc zanim jeszcze przeczytałem jakąkolwiek książkę na ten
temat, napisałem artykuł o zastosowaniu domów w analizie porównawczej. Były
to po prostu rzeczy, które sam odkryłem. Nawet nie wiedziałem, że niektórzy
ludzie   już   to   robią,   używają   domów   i   tak   dalej.   Ale   wtedy   szczególnie
uderzyło   mnie   to,   jak   wiele   małżeństw   ma   tego   typu   aspekty   Saturna.
Najczęściej spotykałem połączenia Saturn-Wenus i Saturn-Słońce. Następne w
kolejności   były   Saturn-Księżyc.  I   to   były   bardzo   trwałe   związki  -   bardzo
wiele trwałych związków miało aspekty porównawcze Saturna, które powszechnie
uważa się za „ciężkie”. A jednak te małżeństwa często trwały dwadzieścia,

112

trzydzieści, czterdzieści lat.

P: A jak by pan ocenił taki przypadek, gdy ktoś ma porównawczą

koniunkcję Saturna z ascendentem, ale drugi Saturn jest w kwadracie do tego
ascendentu? Inaczej mówiąc, Saturn mężczyzny jest w koniunkcji z ascendentem
kobiety, ale Saturn kobiety jest w kwadracie do jej ascendentu, czyli także
do jego Saturna.

O: Aha, rozumiem. Ten układ wzmacnia sytuację, która już i tak istnieje

w   kosmogramie   urodzeniowym.   Można   chyba   powiedzieć,   że   taki   związek,
przynajmniej częściowo, będzie nas zmuszał do przepracowania tego, co i tak
musimy przepracować. Nasze urodzeniowe problemy wysuną się na pierwszy plan,
szczególnie,   jeśli   odnosi   się   to   do   małżeństwa.   Wiele   osób   ma
niezorganizowane   życie,   dopóki   się   nie   ożenią.   A   potem   naraz,   w   bardzo
krótkim  czasie,   zaczynają  sobie   uświadamiać,   co   mają   do   zrobienia.   W  ich
życiu pojawia się wyraźny wpływ Saturna. Małżeństwo to saturnowa instytucja;
w dużym stopniu strukturyzuje całe życie.

P: Sytuacja, o jakiej właśnie pan wspomniał, istnieje także między mną

a moim mężem. On ma Saturna w koniunkcji z ascendentem, a mój Saturn jest w
kwadracie do jego ascendentu. O tym właśnie pan mówił?

O: O czymś podobnym. Ale jeśli Saturn osoby A jest w kwadracie do

ascendentu   osoby   B,   jest   to   znacznie   słabszy   wpływ   niż   przy   koniunkcji.
Koniunkcja Saturna z ascendentem jest bardzo powszechna u małżeństw. Jest to
jednak   zabawne,   bo   przywiązanie   jest   tu   wzajemne   i   działa   obustronnie.
Często osoba z Saturnem  zachowuje się tak, jakby nie czuła przywiązania. Ta
osoba jest szefem; ma przewagę nad drugą. A „podwładny” w takiej sytuacji ma
wrażenie, że musi bardzo mocno się starać, żeby zadowolić tę drugą osobę.
Ale   poczekajmy,   aż   pojawi   się   jakiś   kryzys   albo   „podwładny”   dojdzie   do
wniosku, że ma już dość wysiłków za wszelką cenę i życia pod pantoflem osoby
z Saturnem i zagrozi odejściem. Wówczas osoba z Saturnem wpada w panikę, bo
przy takich aspektach ten z partnerów, do którego należy Saturn, czerpie ze
związku nawet więcej poczucia bezpieczeństwa niż ten drugi. Dzieje się tak
dlatego,   że   Saturn   symbolizuje   strukturę   bezpieczeństwa   dla   danego
człowieka. Jest to bardzo skomplikowany aspekt.

Powiedzmy, że czyjeś Słońce lub ascendent jest w koniunkcji z naszym

Saturnem.   Po   pierwsze,   taka   osoba   trafia   nam   w   punkt,   w   którym   mamy
najwięcej odruchów obronnych, bo Saturn zawsze pokazuje, gdzie zbudowaliśmy
pewne   obronne   wzorce   zachowania,   mury   wokół   siebie;   dom   i   znak   Saturna
symbolizują   dziedzinę   życia,   gdzie   nic   nam   nie   przychodzi   łatwo,   gdzie
głęboko   zakorzeniła   się   w   nas   ostrożność,   lęki   i   niepokoje.   Jeśli   więc

113

zawrzemy małżeństwo albo przez długi czas pozostajemy w bardzo bliskich
stosunkach z kimś, kto ma planety w koniunkcji z naszym Saturnem, ta osoba
będzie uaktywniać to, co jest w nas najbardziej niepewne; toteż taki związek
stanie się dla nas nieustającym wyzwaniem - choć partner nie dąży do tego
świadomie, ale przez sam sposób bycia zmusza nas, byśmy przepracowali nasze
niepewności, lęki i obawy.

Saturn, oczywiście, jako planeta związana z Koziorożcem, zawsze próbuje

wszystkim zarządzać i wszystko kontrolować. Jeśli ktoś ma planetę położoną
na   naszym   Saturnie,   zawsze   będziemy   próbowali   kontrolować   tę   osobę,   po
części   dlatego,   że   czujemy   się   przy   niej   niekompetentni   i   odczuwamy
niepokój,   na   który   wskazuje   pozycja   Saturna.   Często   osoba   z   Saturnem   ma
wrażenie,   prawie   zawsze   nieuświadamiane,   że   gdyby   tylko   była   w   stanie
przejąć kontrolę nad relacją z tą drugą osobą, to udałoby jej się poczuć
bezpiecznie.   Ale   zazwyczaj   ta   druga   osoba,   „podwładny”,   którego   Słońce,
Księżyc, ascendent czy coś innego aspektuje naszego Saturna, będzie zmęczona
ciągłą   kontrolą   i   nakładanymi   na   nią   ograniczeniami.   I   ciekawe   rzeczy
zaczynają się dziać, gdy ktoś taki zaczyna się buntować, i mówi: „Posłuchaj,
nie mam zamiaru pozwolić, żebyś mnie przez cały czas krytykował i rozstawiał
po kątach”. W pierwszej chwili osoba z Saturnem (to zależy oczywiście od jej
poziomu świadomości) jeszcze mocniej usiłuje narzucić swoją władzę i mówi
coś   w   rodzaju:   „Och,   ale   musisz   zrobić   to   i   to,   bo   to   ważne,   to   twój
obowiązek” i tak dalej.

Ale jeśli partner postawi się i powie „Nie, już spełniłem swój

obowiązek wobec ciebie”, to w sytuacji musi nastąpić jakiś przełom! I często
zdarza się to właśnie przy powrotach Saturna w cyklu albo przy kwadracie
tranzytującego Saturna do natalnego - przy siedmioletnich cyklach - często
kończymy spłacać stare długi, stare wzorce zobowiązań odchodzą w przeszłość.
Szczególnie   przy   powrotach   Saturna   często   mamy   wrażenie,   że   spłaciliśmy
jakiś   stary   dług   wobec   kogoś   i   nic   mu   już   nie   jesteśmy   winni.   Znikają
poprzednie obciążenia - pewne przymusy czy zobowiązania, jakieś powinności,
obowiązki czy obligacje odchodzą w przeszłość, przestają istnieć. Skończone,
zapłacone.   Dlatego   wiele   związków   zmienia   się   w   naturalny   sposób   podczas
tranzytów Saturna, gdyż wyznaczają one koniec karmicznego cyklu.

Pamiętajcie, że pod wpływem Saturna człowiek nabiera dystansu, staje

się   bardziej   obiektywny,   bardziej   oddalony,   czasami   chłodny   i   trochę
wyrachowany.   W  ten   sposób   może   się  manifestować  wiele   tranzytów  -   powrót
Saturna   do   urodzeniowej   pozycji,   aspekty   do   Wenus,   Słońca   lub   Księżyca.
Ludzie, którzy przechodzą akurat przez te tranzyty, przechodzą przez taki

114

cykl, często czują się dziwnie oddaleni od kogoś, na przykład od partnera, z
którym byli bardzo blisko związani. Może się wówczas zdarzyć, że ktoś na
przykład oznajmi partnerowi: „Tak naprawdę nie obchodzi mnie już nasz
związek w takim kształcie jak obecnie, więc jeśli ma on trwać dalej, to musi
się zmienić, i będziemy musieli podjąć pewne działania”. Wtedy od obydwojga
zainteresowanych zależy, czy będą chcieli wspólnie popracować nad związkiem,
by stworzyć nowe wzorce zachowań i oprzeć związek na nowych zasadach.

Ale najważniejsze jest to - i znów większość książek na temat

astrologii w ogóle o tym nie wspomina - by pamiętać, że w ludziach istnieje
potencjał rozwoju i zmiany i jeśli pozostają otwarci i potrafią uczyć się
nowych rzeczy, to mogą oni uzyskać nową perspektywę w spojrzeniu na swoje
życie. Młodzi ludzie odbierają tranzyty Saturna zupełnie inaczej niż starsi,
bo   pierwszy   raz   to   zawsze   jest   pierwszy   raz;   w   trakcie   pierwszego   cyklu
młody człowiek jest „saturnizowany”. „O Boże, te aspekty Saturna są takie
ciężkie,   wszystkie  te  ograniczenia,   jakież   to   nudne”   -  tak   to   przeważnie
odbierają.   Natomiast   przy   powrotach   Saturna,   gdy   ludzie   są   już   starsi,
zdążyli   przystosować   się   do   wymagań   życia   gwarantujących   materialne
przetrwanie i przyjęli na siebie podstawowe obowiązki, aspekty Saturna stają
się   o   wiele   mniej   kłopotliwe,   pod   warunkiem,   że   lekcje   pierwszego   cyklu
zostały przerobione. Nie muszę chyba dodawać, że wielu ludzi niczego się w
życiu nie uczy.

Dobrą metodą radzenia sobie z trudnym aspektem - szczególnie nadaje się

ona dla ludzi sztywnych, spiętych, krytycznych wobec siebie - jest pozwolić
sobie na większy luz, a tym samym dać więcej swobody partnerowi. Trzeba się
nauczyć rozluźniać i pozwalać sprawom płynąć własnym trybem. Inny sposób to
cofnąć się o krok i zamiast mówić drugiej osobie „nie”, powiedzieć „nie”
własnym wzorcom zachowania. Na przykład: „Zamiast dyscyplinować taką to a
taką   osobę,   spróbuję   w   tej   dziedzinie   zdyscyplinować   siebie”.   Jeśli   nasz
Saturn   aspektuje   Słońce   lub   ascendent   drugiej   osoby   i   już   nam   zbrzydło
powtarzanie  temu  komuś,  co  ma  robić,  znudziły  nam   się  próby   wprowadzenia
struktury w jego życie, to możemy więcej skorzystać patrząc na własne życie
i szukając sposobów wprowadzenia w nie struktury. Jeśli skoncentrujemy się
na rozwijaniu w sobie wewnętrznego poczucia bezpieczeństwa, to w mniejszym
stopniu   będziemy   oczekiwać,   że   to   partner   zapewni   nam   bezpieczeństwo.
Zniknie wówczas przymus manipulacji drugą osobą po to, by samemu poczuć się
pewnie i stabilnie. Tak naprawdę jedyny sensowny sposób postępowania przy
tranzytach Saturna, jaki znam, polega na tym, że należy cofnąć się o krok,
zdystansować od własnych wzorców zachowania i lęków i stanąć z nimi twarzą w

115

twarz, zamiast projektować je na partnera.

Partner z kolei może zwrócić uwagę na to, co w jego zachowaniu czy

postępowaniu wywołuje nerwowe reakcje osoby z Saturnem. Powiedzmy, że Saturn
męża jest w koniunkcji ze Słońcem lub Księżycem żony, a ona zawsze wydaje
trochę   za   dużo   pieniędzy   albo   wydaje   je   na   rzeczy,   które   w   jej   mężu
wzbudzają niepokój: „Jeśli nie przestaniesz kupować tych rzeczy, to za dwa
tygodnie   znajdziemy   się   w   przytułku   dla   ubogich”.   Żona   prawdopodobnie
mogłaby rozluźnić sytuację modyfikując trochę swoje zachowanie, tak, by nie
naruszyć przy tym własnego poczucia integralności. Mogłaby kupować rzeczy w
tajemnicy,   może   nieco   rzadziej   albo   robić   innego   rodzaju   zakupy;   często
wystarczą niewielkie zmiany, by druga osoba poczuła, że wszystko jest pod
kontrolą i może się rozluźnić. Jeśli czyjeś planety są w koniunkcji z moim
Saturnem, to nie uniknę poczucia zagrożenia - „Coś się wymyka spod kontroli;
zaczynam się niepokoić”.

Często jednak widywałem związki, które były bardzo trwałe, choć patrząc

na   nie   można   by   się   zastanawiać,   jak   ci   ludzie   ze   sobą   wytrzymują?   I
rzeczywiście, gdy się z nimi rozmawia o tym, co czują, to często przyznają:
„A właśnie! Sam nie mam pojęcia. Dwadzieścia, trzydzieści lat z tym tłukiem,
którego już od dawna nie mogę znieść”. Albo „Bóg jeden wie, dlaczego trzymam
się tej baby, której nie chce się ruszyć z miejsca i nawet nie sprząta w
domu”.   Pamiętam   pewną   parę,   gdzie   Saturn   męża   był   w   kwadracie   do   Słońca
żony, a z kolei Saturn żony - w kwadracie do Słońca męża. Przez wiele lat
byli   ze   sobą   nieszczęśliwi.   W   końcu   żona   zdobyła   się   na   odwagę   i   po
dwudziestu latach niewypowiedzianych cierpień wystąpiła o rozwód. Zauważmy,
że jeden aspekt Saturna nie musi nas jeszcze unieszczęśliwić. Ale w takiej
sytuacji, z podwójnym nelsonem Saturna do Słońca - no cóż, nie widziałem
jeszcze pary, która byłaby szczęśliwa z taką kombinacją.

Do spraw, które w analizie porównawczej wydają się mieć związek z

karmą, należy także Neptun i dwunasty dom. Jeśli czyjeś planety, szczególnie
Słońce, Saturn, albo osobiste, wypadają w naszym natalnym dwunastym domu, a
nawet jeśli wypada tam czyjś ascendent, ten dom zostaje uaktywniony; często
mamy wówczas wrażenie, że coś jesteśmy takiej osobie winni. Dwunasty dom i
Neptun mają wiele znaczeń, ale jedno z nich jest odczuwane jako poczucie
zobowiązania,   poczucie,   że   jesteśmy   coś   winni   drugiej   osobie.   Podobne
wrażenie   pojawia  się   przy   Saturnie,  chociaż   Neptun   nie  jest  taki  ciężki.
Więc jeśli jakieś planety uaktywniają nasz dwunasty dom, często wydaje nam
się, że mamy jakieś zobowiązania wobec tej osoby. I możemy mieć ochotę od
nich   uciec,   bo   Neptun   -   a   także   dom   dwunasty   -   to   zasada   ucieczki,

116

pragnienie   uniknięcia   sytuacji,   tendencje   eskapistyczne.   Ale   gdy   czyjeś
planety   trafiają   w   nasz   dwunasty   dom,   często   okoliczności   zmuszają   nas,
byśmy   dali   wiele   tej   osobie,   dawali   z   siebie   na   sposób,   jakiego
prawdopodobnie nie spodziewaliśmy się ani nie pragnęliśmy.

Przychodzi mi na myśl przykład pewnego mężczyzny, który teraz jest moim

bliskim   przyjacielem   -   jego   Słońce   i   kilka   innych   planet   wypada   w   moim
dwunastym   domu.   Przez   długi   czas   nie   czułem   się   swobodnie   w   jego
towarzystwie, ale  ponieważ  obydwaj zajmowaliśmy się  tymi  samymi  rzeczami,
musieliśmy   się   często   widywać.   Powoli   poznaliśmy   się   bliżej   i   powstało
między   nami   wzajemne   zaufanie.   To   działa   w   następujący   sposób:   gdy   już
wpuścimy do naszego życia osobę, która ma planety w naszym dwunastym domu
albo   silny   kontakt   z   nami   przez   Neptuna,   może   powstać   niezwykle   silna,
bardzo subtelna, wręcz telepatyczna więź. W gruncie rzeczy jeden z powodów,
dla których ludzie, których planety wypadają w naszym dwunastym domu, często
wzbudzają   w   nas   niepokój   i   ostrożność,   jest   to,   że   dom   dwunasty   to   dom
sekretów; podświadomość, ukryte motywy i tak dalej. I jeśli czyjeś Słońce
wypada w naszym dwunastym domu, to taka osoba często potrafi nas „odczytać”
telepatycznie.   Widzi   nas   „od   środka”,   rozumie   nasze   motywy,   uczucia   i
wszystko to, co często wolelibyśmy zachować dla siebie.

Podobnie jest z Neptunem, szczególnie, gdy porównawczo tworzy on

koniunkcję z Wenus, Słońcem lub Księżycem - często występuje wtedy wrażenie
wzajemnej identyczności. Jest to coś w rodzaju mistycznego utożsamienia się
z drugim człowiekiem, któremu zazwyczaj towarzyszy bardzo silna empatia, w
niektórych przypadkach nawet litość, a zawsze współczucie - które może się
przejawiać   jako   hojność   w   darzeniu   uczuciami,   pieniędzmi,   albo   jako
współodczuwanie. Tego rodzaju więź może powwstać, jeśli na przykład czyjeś
Słońce jest w koniunkcji z naszym Neptunem albo Neptun z naszym Słońcem. Nie
potrafię w żaden sposób określić z góry, kto w takim związku będzie stroną
dającą;   zazwyczaj   występuje   tu   obustronna   empatia,   wzajemne   poczucie
jedności. A skoro tak, to jak mógłbym odmawiać czegoś osobie, która jest
stanowi   ze   mną   jedność?   A   jeśli   coś   jej   dam,   to   nie   jest   to   właściwie
dawanie, bo ta osoba to przecież ja. Wiecie, o czym mówię; takie poczucie
mistycznej jedności prowadzi do spontanicznej więzi i chęci dzielenia się.

P: Czy odnosi się to także do Neptuna w koniunkcji z jakąś inną planetą

partnera, nawet, jeśli ta koniunkcja wypada w innym domu niż dwunasty?

O: Ależ tak! Tylko, że to już zupełnie co innego niż dwunasty dom. To

znaczy, istnieje wiele podobieństw między porównawczym naciskiem na dwunasty
dom a kontaktem przez Neptuna, wiele rzeczy wygląda podobnie. Z mojego

117

doświadczenia wynika jednak,  że  przy  podkreśleniu  dwunastego  domu  pojawia
się   więcej   niepokojów   lub   swego   rodzaju   poczucie   winy,   nie   jest   to   już
niezmącone,   z   głębi   serca   płynące   poczucie   jedności,   jakie   dają   kontakty
przez Neptuna, chociaż z czasem może się w takie rozwinąć. Nie twierdzę, że
tak   mocna   empatia   pojawi   się   przy   wszystkich   koniunkcjach   Neptuna   ze
Słońcem, Księżycem czy Wenus drugiej osoby, ale najczęściej występuje silna
tendencja do współczucia, litości czy czegoś w tym rodzaju, która wynika z
tego, że ludzie utożsamiają się ze sobą, czują się jednością.

P: I to współczucie będzie odczuwała osoba z Neptunem?...
O: Obydwie. Właśnie próbuję wyjaśnić, że to działa obustronnie. Czasami

czuje to tylko jedna osoba, ale nie mam pojęcia, jak określić z góry, na
podstawie samego kosmogramu, która to będzie strona. Najczęściej jest to
mistyczne stopienie, i płeć nie ma tu żadnego znaczenia; jest to zupełnie
aseksualne wrażenie, chodzi o dwie ludzkie istoty, które w jakiś sposób
czują się tą samą osobą. Trudno jest wyjaśnić działanie Neptuna. To bardzo
mistyczna planeta. Można go postrzegać tylko przez intuicję, wyższy umysł.

Domy wodne i ogniste

Jest jeszcze jedna rzecz dotycząca zastosowania domów w analizie

porównawczej, na którą warto zwrócić uwagę w związku z karmą. Są to domy
wodne: czwarty, ósmy i dwunasty. Jeśli większość czyichś planet przypada na
nasze domy wodne, stajemy się bardzo uwrażliwieni i otwarci na taką osobę.
Jesteśmy   na   nią   otwarci,   czy   tego   chcemy,   czy   nie.   Zachodzi   tu   to   samo
zjawisko, o którym wspominałem przy omawianiu planet przypadających na nasz
dwunasty   dom:   taka   osoba   potrafi   nas   odczytać,   dostroić   się   do   naszej
podświadomości. Do pewnego stopnia odnosi się to także do domu czwartego i
ósmego. Planety drugiej osoby, które się tam znajdą, penetrują nasze domy
tajemnic,   domy   życia   wewnętrznego,   czyli   dziedziny,   w   których   jesteśmy
szczególnie wrażliwi i otwarci. Nie potrafimy się przed tym bronić. Możemy
więc zrobić tylko dwie rzeczy: uciekać przed takim związkiem albo otworzyć
się na tę osobę i próbować nadać istniejącej bliskości pozytywny wymiar.

Zauważyłem jeszcze coś, i może ktoś z tu obecnych potwierdzi moje

spostrzeżenia - w przypadku, gdy w analizie porównawczej mocno podkreślone
są domy ogniste: pierwszy, piąty i dziewiąty (inaczej mówiąc, wiele czyichś
planet,   a   przynajmniej   Słońce   lub   Księżyc   wypadają   w   naszych   domach
ognistych),   przy   takim   człowieku   czujemy   się   bardzo   ożywieni.   Nabieramy
ogromnej   dynamiki!  Tacy  ludzie  darzą   nas  energią   i  pewnością   siebie.  Czy
ktoś jeszcze to zauważył?

118

P: Chodzi o domy, nie o znaki?
O: Tak, o domy. Czyli o sytuację, gdy planety drugiej osoby przypadają

na pierwszy, piąty lub dziewiąty dom naszego kosmogramu... Możemy się nad
tym zastanowić. Chciałbym sprawdzić jeszcze coś innego, co się wiąże z tą
sprawą, bo w zasadzie ascendentu nie da się oddzielić od pierwszego domu -
mianowicie, często, gdy spotykamy kogoś, kto ma Słońce, Wenus albo Księżyc w
koniunkcji z naszym ascendentem z dokładnością do znaku (czyli w tym samym
znaku   co   nasz   ascendent),   występuje   natychmiastowe   porozumienie,
natychmiastowa   wymiana   energii   z   tą   osobą;   doznajemy   przypływu   pewności
siebie, asertywności, stajemy się o wiele bardziej tacy, jacy chcielibyśmy
być.   Chciałbym   zapytać,   czy   ktoś   ma   na   ten   temat   jakieś   spostrzeżenia.
Trochę   teraz   upraszczam,   gdyż   w   pierwszym   domu   często   znajdują   się   dwa
znaki; ale weźmy pod uwagę tylko znak ascendentu i przekonajmy się, czy ktoś
z obecnych zauważył u siebie silne przyciąganie do ludzi, którzy mają w tym
znaku Słońce, Księżyc lub inne ważne planety. Czy ktoś chce coś powiedzieć?

P: Tak, hm, ja mogę. (Wiele osób potwierdzająco kiwa głowami).
O: Widzę wiele potwierdzeń.
P: Podobnie działa znak opozycyjny do ascendentu.
O: Tak, oczywiście, bo to jest nasz siódmy dom.
P: Tak jest z moim synem - wszystkie jego planety przypadają na mój

pierwszy, piąty i dziewiąty dom...

O: Jeden z pańskich synów?
P: Tak, pan robił jego kosmogram.
O: Czy patrzenie, jak rośnie i rozwija się, bardzo pana ekscytuje?
P: Tak, w taki czy w inny sposób (śmiech).
O: Czy identyfikuje się pan z nim?
P: On mi zawsze dodaje energii, tak bym to ujął.
O: Ale czy pan się z nim identyfikuje?
P: Tak, bardzo. Wie pan, jego Księżyc wypada w moim pierwszym domu,

blisko mojego ascendentu.

O: Kontakt przez pierwszy dom, bardziej niż przez dom piąty czy

dziewiąty, daje znaczne utożsamienie się z drugą osobą.

P: Jego Słońce, Jowisz i Wenus leżą w moim dziewiątym domu, w

koniunkcji z moim Saturnem, więc on również zmusza mnie do pracy. Ale zawsze
byliśmy sobie bardzo bliscy, w taki instynktowny sposób, i doznałem dzięki
niemu wiele radości...

O: Domy ogniste to domy radości, gdyż stamtąd pochodzi entuzjazm do

działania; nie jest to myślenie, nie są to emocje ani względy praktyczne -

119

jest   to   czyste   wyzwolenie   energii.   Ostatnio   dużo   zastanawiałem   się   nad
ascendentem,   bo   jest   to   prawdopodobnie   najtrudniejszy   do   zdefiniowania   w
słowach   element   całego   kosmogramu.   Ale   to   chyba   dobrze,   bo   dzięki   temu
ascendent pozostaje trochę tajemnicą; w miarę, jak człowiek przechodzi przez
życie, rozwija się i zmienia, ascendent coraz wyraźniej zaczyna symbolizować
coś   najistotniejszego,   co   powinniśmy   wyrażać   przez   naszą   samoekspresję,
podejście do życia, całym swoim istnieniem. Nie bardzo wiem, jak to wyrazić
w   słowach,   ale   jeśli   ludzie   potrafią   wyrazić   swój   ascendent,   swój   znak
wschodzący, to, co on symbolizuje, to w większości przypadków czują się o
wiele lepiej. Czują, że są sobą; czują się wyzwoleni. Jest to wyzwalające
doświadczenie.

Ale oczywiście w wielu kosmogramach widzimy planety stojące w kwadracie

lub w opozycji do ascendentu i wówczas człowiek przeżywa wewnętrzną walkę:
„Czy mam wyrażać to, czy tamto?” No cóż, nie ma tu gotowych odpowiedzi, ale
w takich przypadkach trzeba pracować (i czasami coś poświęcić), by uzyskać w
pełni wolną, spontaniczną samoekspresję.

Ocena ludzi, a nie tylko kosmogramów

Ostatnio coś jeszcze przyszło mi do głowy (wszystkie te odkrycia wydają

się   oczywiste,   gdy   już   raz   się   na   coś   wpadnie).   Gdy   robimy   analizę
porównawczą,   to   najczęściej   natrafiamy   na   kilka   problemów,   gdyż   ludzie
zupełnie szczęśliwi raczej rzadko przychodzą po poradę. Ponieważ większość
przeprowadzanych   analiz   dotyczy   ludzi,   którzy   nie   są   ze   sobą   zbyt
szczęśliwi,   należy   uważać,   by   nie   stracić   obiektywizmu   i   wyważonego
podejścia   do   całej   synastrii,   a   także   do   interpretacji   poszczególnych
czynników.   Łatwo  jest  wpaść   w  pułapkę   pochopnych   osądów   i  zacząć  myśleć:
„Och, to jest negatywny aspekt, bo we wszystkich przypadkach, gdzie się z
nim zetknąłem, ludzie przechodzili przez to i przez to”. Warto dla równowagi
poszukać par, o których wiemy, że są ze sobą szczęśliwe, nawet jeśli nie
proszą   nas   o   analizę,   postarać   się   zdobyć   ich   dane   urodzeniowe   i   zrobić
porównanie. Może to nam pomóc w zachowaniu obiektywnego spojrzenia.

W każdym razie, ostatnio uderzyło mnie to, że w związku, który

przechodzi przez kłopoty (oczywiście pod warunkiem, iż obie strony chcą w
nim pozostać, tylko jakiś poważny kryzys sprawił, że zaczynają myśleć np. o
rozwodzie), nie ma sensu nic robić, dopóki obydwoje partnerzy nie zdecydują
się pracować nad związkiem. To powinno być oczywiste, ale często w praktyce
astrologicznej zapomina się o roli doradcy i mówi się po prostu tak: „No
cóż, to do siebie pasuje, a to nie, i nic tu nie można poradzić”. Wówczas

120

jednak powstaje pytanie: czy jest możliwe, by uzdrowić związek, jeśli
obydwoje partnerzy tego pragną? Jestem przekonany, że czasami nie. Zdarza
się, że związek jest bardzo zły, większość aspektów wyraźnie na to wskazuje,
ludzie dążą w przeciwnych kierunkach prawie pod każdym względem albo
nawzajem podkopują swoje siły, mają przeciwstawne cele... wtedy sprawa jest
beznadziejna.

Ale w wielu wypadkach trudno jest to określić jednoznacznie. Widać, że

związek ma duży pozytywny potencjał - istnieje w nim dobry przepływ energii,
pod niektórymi względami jest harmonia, ale w innych miejscach pojawiają się
problemy.   Jeśli   dzięki   astrologii   potrafimy   pomóc   tym   ludziom   w
uświadomieniu  sobie,  co  się   dzieje   i  dlaczego  tak   właśnie  się   zachowują,
jeśli uda się ich przekonać, że nie powinni oczekiwać, iż partner będzie
zaspokajał wszystkie ich potrzeby, to czasami jest jakaś nadzieja. Możliwe,
że w moim wieku staję się trochę cyniczny, ale wydaje mi się, że obecnie
ludzie mają dużo wolnego czasu i sami sobie wymyślają problemy. Trzydzieści
czy   czterdzieści   lat   temu,   w   czasach   wojny   czy   depresji   ekonomicznej,
małżeństwo   musiało  być   naprawdę   koszmarne,   by   ludzie   chcieli  się   z  niego
wydostać, bo zanadto byli od siebie uzależnieni i przetrwanie każdego z nich
zależało od tej drugiej osoby. No i nie mieli czasu zastanawiać się, czy
pasują do partnera, czy nie, bo dużo pracowali. Przeważnie też mieli większe
rodziny.

P: Święte słowa, Stephen, święte słowa.
O: No tak. Wiele razy zdarzało się, że gdy robiłem dla kogoś analizę

porównawczą i wreszcie przedarłem się przez wszystkie gry uprawiane przez
partnerów i dotarłem do tego, co się naprawdę dzieje w związku, zauważałem,
że jedno z nich, a często obydwoje, właśnie przeszli przez tranzyt Urana,
Plutona   czy   jeszcze   czegoś   innego   i   po   prostu   mają   już   dość.   Nie   chcą
pracować nad związkiem, chcą się z niego wyrwać. Przeważnie już wcześniej
próbowali nad nim pracować i jeśli mimo to mają negatywne nastawienie, to
dalsze wysiłki raczej nie przyniosą większych skutków. Ci ludzie muszą to
zrozumieć   i   zaakceptować   siebie   nawzajem   takimi,   jacy   są,   albo   zupełnie
odrzucić. W naszych czasach rozwód jest akceptowany społecznie. Kiedyś, gdy
wszyscy  mieszkali   w  małych  miasteczkach  i   należeli   do   kościoła,  nikt  nie
chciał   się   rozwodzić   z   powodu   plotek   i   braku   akceptacji.   Zawsze   przy
rozwodzie pojawia się też niepewność co do sytuacji finansowej. Ale zdaje
się, że teraz panuje taka moda: „Hej, słuchajcie! George i Mary właśnie się
rozwiedli, Thelma i Rudolf też”, i wkrótce wszyscy zaczynają myśleć: „Może i
ja   powinienem   spróbować”.  A   gdy  człowiek  zaczyna   tak  myśleć,   prędzej  czy

121

później trafia mu się na przykład ładny tranzycik Urana i ego nadyma się
ponad  wszelkie  proporcje:  „To   jest   to!  Chcę  być   wolny”.  Nawiasem  mówiąc,
Uran jest bardzo niebezpieczny, bo to ekstremalnie egoistyczna planeta; „ja,
ja, ja, mnie, moje - ja chcę być wolny, ja chcę robić swoje; nieważne, co
ktokolwiek   mówi   -   małżonek,   kultura,   kościół   i   wszyscy   inni   -   ja   i   tak
zrobię swoje”. Uran jest bardzo, bardzo egocentryczny. Nie mówię, że to jest
złe,   każdy   od   czasu   do   czasu   musi   coś   takiego   wyrazić,   ale   najczęściej
nachodzą nas takie stany przy tranzytach Urana. Co w zasadzie doprowadziło
mnie do aspektów Marsa i Wenus.

URODZENIOWE ASPEKTY MARSA I WENUS DO PLANET ZEWNĘTRZNYCH

Aspekty Urana do Wenus i Marsa

W wyniku połączenia Urana z Marsem lub Wenus którymkolwiek z głównych

aspektów otrzymujemy pewien egocentryzm i potrzebę podniecenia, w niektórych
przypadkach   wręcz   chorobliwy   głód   nieustannego   podniecenia.   Jeśli   Uran
aspektuje   Marsa,   stwarza   potrzebę   działania,   które   będzie   dostarczać
nieustannej   podniety   -   może   to   być   chodzenie   w   jakieś   miejsca,   wyścigi
samochodowe czy bogate życie seksualne - jakaś urozmaicona, nie jednostajna
działalność,   wymagająca   wiele   aktywności.   Także   recepcja   Marsa   i   Urana
prawie   zawsze   daje   znaczny   pociąg   seksualny,   potrzebę   podniecenia
seksualnego, która jest niemal nie do nasycenia.

P: A Wenus-Uran?
O: W pewnym stopniu. Mars-Uran działa w ten sposób u każdego,

niezależnie od płci. Aspekty Wenus-Uran mogą się manifestować jako seksualna
pobudliwość   przede   wszystkim   u   kobiet   albo   jeśli   Wenus   leży   w   znaku
obdarzonym silnym erotyzmem. Ale na razie skupię się na Marsie i Uranie.
Zasadniczo   występuje   tu   potrzeba   nieustannego   podniecenia,   tacy   ludzie
zdumiewająco szybko się nudzą. Niezależnie od tego, co robią, czy jest to
aktywność seksualna, czy praca zawodowa, cokolwiek, przejawia się potrzeba
wolności i podniecenia. Od położenia Marsa w znaku zależy, w czym konkretnie
ta   potrzeba   będzie   się   wyrażać.   Przy   koniunkcji   Mars-Uran   w   Bliźniętach
przede wszystkim przejawi się ona jako ciekawość umysłu dotycząca „dziwnych”
czy nieortodoksyjnych zagadnień. Z kolei w Baranie człowiek będzie zajmować
się takimi rzeczami, nie tylko o nich myśleć.

Przy połączeniu Marsa i Urana często występują problemy seksualne. Sam

zainteresowany nie zawsze odbiera je w ten sposób, ale nawet jeśli na
poziomie intelektualnym uważa, że to nie jest problem, większość jego

122

energii idzie na zaspokojenie potrzeby działania i pragnień seksualnych,
które odgrywają w jego życiu wielką rolę. Najsłynniejszym przykładem jest
Henry Miller, pisarz, który do tej pory zawarł, jak mi się wydaje, sześć
małżeństw i miał około siedmiu tysięcy innych doświadczeń seksualnych.
Miller ma koniunkcję Marsa, Urana i Księżyca w Skorpionie w siódmym domu.

P: Jezus Maria. Och, nie. (śmiech i inne komentarze z sali).
O: Bardzo często zmienia partnerki. Zdaje się, że w zeszłym roku znów

się rozwiódł.

P: Czy Mars i Uran nie mogą symbolizować także skłonności do przemocy?
O: Tak, zawsze istnieje taka możliwość, ale nie każda osoba z

kombinacją Marsa i Urana wyraża ją agresywnie. Te układy dają także potężną
energię, odwagę i oryginalność. W gruncie rzeczy większość ludzi z aspektami
tych planet, nawet, jeśli jest to kwadrat, nie okazuje agresji publicznie i
nie przekracza granic wyznaczonych przez prawo. Często jednak zdarza się to
w sytuacjach bardziej prywatnych, osobistych. Na przykład, spotkałem kiedyś
kobietę,   której   mąż   miał   ścisłą   koniunkcję   Marsa   i   Urana   w   Baranie,   w
dodatku w kwadracie do Saturna - a w takiej sytuacji Saturn tylko zwiększa
napięcie koniunkcji; ta kobieta wyszła za niego, a w jakiś miesiąc później
uciekła   i   wystąpiła   o   rozwód,   bo   jak   na   jej   gust,   on   był   nienasycony
seksualnie. Oczywiście jej popęd nie był zbyt silny; miała Marsa i Wenus w
znakach powietrznych, w Pannie i w Bliźniętach, więc nie byli zbyt dobrze
dobrani. Ale najbardziej przeszkadzała jej skłonność do przemocy, która u
jej męża manifestowała się nie w ten sposób, że na przykład ją bił, ale
przez to, że chciał seksu pięć lub sześć razy dziennie, każdego dnia, i nie
miało   znaczenia,   co   ona   akurat   robiła.   Na   przykład   siedziała   i   oglądała
telewizję, a on podchodził, brał ją na ręce i niósł do sypialni. Jej zdaniem
świadczyło to o braku szacunku, dlatego, że po prostu podchodził i wyłączał
telewizor, nie pytając jej o zdanie...

P: A czy to możliwe, że jej niechęć do takiego zachowania zwiększała

jeszcze jego podniecenie?

O: Nie wiem, ale nie sądzę, żeby go podniecał brak zainteresowania żony

jego osobą. W gruncie rzeczy frustrowało go to i sprawiało, że stawał się
bardziej   agresywny.   Często   więc   przy   tym  aspekcie  pojawia   się  agresja,  a
czasem także homoseksualizm lub biseksualizm. Tylko proszę nie myśleć, że
każda   osoba   z   aspektem   Marsa   do   Urana   będzie   homoseksualistą   lub
biseksualistą, bo to nieprawda. Ale w takich ludziach zawsze istnieje pewna
elektryczna,   nagła   reaktywność   seksualna,   czują   oni   seksualny   pociąg   do
każdej osoby, którą uznają za atrakcyjną, niezależnie od płci. Czy robią coś

123

z tym w praktyce, czy też nie, to zupełnie inna sprawa, i nie znam żadnego
sposobu, żeby to określić jedynie na podstawie kosmogramu. Można mieć pewne
podejrzenia; jeśli spotkamy takiego kogoś i wyczuwamy tego rodzaju wibracje,
a do tego istnieją pewne wskaźniki w kosmogramie, często można trafić na
właściwy trop. (Ale nie wszystkich homoseksualistów motywuje aspekt Marsa do
Urana. Istnieją także inne czynniki.) Jest to po prostu potrzeba
podniecenia, i jeśli taki człowiek nie odnajdzie odpowiedniego podniecenia w
kontaktach z płcią przeciwną, to próbuje z drugą, żeby się przekonać, co z
tego wyniknie. Nie wolno nie doceniać potęgi energetycznych połączeń między
Marsem a Uranem.

P: Czy porównawcza koniunkcja Urana jednej osoby z Marsem drugiej

będzie oznaczała silne przyciąganie seksualne?

O: Tak, zdecydowanie jest to aspekt ekscytujący seksualnie. Przede

wszystkim koniunkcja, a do pewnego stopnia także opozycja. Ale te aspekty,
również porównawczy kwadrat między Uranem a Marsem, mogą się stać przyczyną
obustronnego   buntu.   W   większości   przypadków   koniunkcja   daje   wielką
atrakcyjność   seksualną.   Należy   jednak   sprawdzić,   jakie   jeszcze   aspekty
tworzą te planety, bo od tego zależy, czy w końcu dojdzie do otwartej wojny.
Gdyż   pożądanie,   namiętność   są   bardzo   podobne  do  agresji,  wiecie,   to   jest
bardzo...

P: ...cienka linia?
O: Tak, a czasem nie ma żadnej linii.
Teraz zastanówmy się nad Wenus i Uranem. Te aspekty mają więcej

wspólnego z romantycznymi ciągotami i z dziedziną kontaktów społecznych, z
potrzebą - można powiedzieć - towarzyskiej i emocjonalnej stymulacji oraz
urozmaicenia. Zwłaszcza u kobiet są bardzo istotne w życiu seksualnym, gdyż
Wenus ma silny wpływ na związki emocjonalne i seksualność kobiecą - można by
przeprowadzić   całe   warsztaty   wyłącznie   na   ten   temat.   Wenus   u   każdego
człowieka   ma   wpływ   na   kontakty   społeczne,   emocje   i   romantyczną   stronę
charakteru,   ale   w   kosmogramach   kobiet   jest   konkretnym   wskaźnikiem
seksualności i wiąże się bezpośrednio z seksualnością fizyczną.

Przede wszystkim, ludzie z kwadratami i opozycjami Wenus do Urana

często obawiają się odrzucenia, zranienia, i zachowują się trochę jak osoby
z   Wenus   w   Wodniku   -   są   oddaleni,   zdystansowani.   Bardzo   chętnie
eksperymentują z miłością, emocjami i seksem, ale bywają też egocentryczni.
Egocentryzm pojawia się przy koniunkcji, kwadracie, a szczególnie opozycji,
o   wiele   częściej   niż   przy   trygonie   i   sekstylu,   i   zaznacza   się   o   wiele
wyraźniej   niż   przy   Wenus   położonej   w   Wodniku.   Przede   wszystkim   „twarde”

124

aspekty Wenus i Urana bywają bardzo egocentryczne w negatywny sposób, na
przykład nie chcą się przystosować do innych ani pójść na żaden kompromis,
tak by ułatwić komuś życie.

Często występuje tu także pewien chłód - wiecie, że Uran zawsze jest

trochę bezosobowy, a aspekt do Wenus sprawia, że tacy ludzie mają trochę
bezosobowy stosunek do zachowań emocjonalnych i seksualnych. Często spotyka
się manifestacje tego połączenia energetycznego u kobiet, które mają wielu
partnerów albo które są homoseksualne, choć i tu trzeba zaznaczyć, że w
ogromnej większości ludzie z aspektem Wenus do Urana nie są praktykującymi
homoseksualistami. Jednak u każdej osoby z takim aspektem można dostrzec
pragnienie, by kontakty towarzyskie były źródłem emocjonalnego podniecenia,
oraz pewną buntowniczość. Niektórzy ludzie oczekują tego tylko w bliskich
związkach; inni natomiast mogą przynajmniej w pewnym stopniu zaspokoić te
potrzeby po prostu przez nawiązywanie wielu przyjaźni, ożywiony tryb życia i
różnorodną aktywność. Położenie Wenus w znaku powie nam, co sprawia danej
osobie największą przyjemność.

Ale ludzie z tymi aspektami prawie nigdy nie zauważają, w jaki sposób

sami   stwarzają   sobie   problemy   w   związkach.   W   wielu   książkach   można
przeczytać, że kwadrat Wenus do Urana to „aspekt rozwodu” i temu podobne
rzeczy.   Wiele   osób   z   tym   aspektem   nie   zdaje   sobie   sprawy,   dlaczego   ich
małżeństwa   kończą   się   rozwodami   albo   dlaczego   nieustannie   napotykają   na
problemy w związkach. A przeważnie stwarzają je sami, bo są zbyt chłodni
albo zbyt bezosobowi. A przez „zbyt chłodni” rozumiem nie to, że brakuje im
namiętności, lecz właśnie bezosobowość, z powodu której partner nie czuje
się doceniony jako indywidualność i ma wrażenie, że równie dobrze mógłby go
zastąpić   ktokolwiek   inny,   gdyż   druga   strona   zdaje   się   mówić   swoim
zachowaniem: „och, ludzi wszędzie jest na pęczki”. W niektórych przypadkach,
szczególnie   przy   opozycji,   można   spotkać   osoby,   które   zniszczyły   wiele
bliskich związków swoim egocentrycznym zachowaniem i działaniem pod wpływem
impulsów, których najczęściej później żałują.

Pamiętam pewną kobietę z opozycją Wenus - Uran; wybrała się z

przyjaciółką do Europy i tam poznały dwóch mężczyzn. We czwórkę wynajęli dom
we Francji, w którym wszyscy zamieszkali, ale tej dziewczynie z opozycją
Wenus-Uran nie wystarczał tylko jeden mężczyzna; chciała mieć jeszcze coś z
tego drugiego, który był z jej przyjaciółką. (Trzeba pamiętać, że Uran bywa
dosyć perwersyjny i często podnieca go łamanie przyjętych w społeczeństwie
zasad). Zaczęła więc uwodzić tego drugiego mężczyznę, co oczywiście
doprowadziło do zerwania przyjaźni, i minął jakiś rok, zanim te dziewczyny

125

znowu zaczęły ze sobą rozmawiać.

Pamiętam też inny przypadek, który uświadomił mi, do jakich

ekstremalnych   zachowań   może   prowadzić   ten   aspekt.   Była   to   kobieta,   która
kiedyś przyszła do mnie na konsultację, a po wyjściu unieważniła czek, który
mi dała. Nie pamiętam już szczegółów, bo próbowałem je wyrzucić z pamięci,
ale   zasadniczo   była   to   bardzo   nieszczęśliwa,   bardzo   samotna,   pożałowania
godna osoba. Miała około 35 lat i nigdy nie udało jej się stworzyć żadnego
przyzwoitego związku z mężczyzną. Był to główny powód, dla którego przyszła
na  konsultację.  Chciała się  dowiedzieć, dlaczego każdy  mężczyzna,  którego
poznaje, tak szybko od niej ucieka, i sama sobie odpowiedziała na to pytanie
unieważniając mój czek. Było to skrajnie egocentryczne zachowanie, które nie
miało żadnego sensu, absolutna niezdolność do ustąpienia choćby o cal, do
współpracy   czy   poświęcenia   własnej   wolności   osobistej,   do   zignorowania
nieprzemyślanych impulsów czy choćby pohamowania ich.

Aspekty Neptuna z Wenus i Marsem

Aspekty Neptuna do Marsa lub Wenus także dają bardzo interesujące

kombinacje.  Tak   się  składa,   że   obydwa   te   rodzaje  aspektów,   Mars-Neptun  i
Wenus-Neptun,     często   spotyka   się   u   ludzi   zajmujących   się   poszukiwaniami
duchowymi.   W   gruncie   rzeczy   prawie   wszyscy   ludzie,   jakich   spotkałem,   a
którzy   rzeczywiście   poważnie   podchodzili   do   spraw   własnego   rozwoju   i
naprawdę pragnęli duchowego wyzwolenia, mieli ścisłe aspekty Wenus, Marsa,
Słońca lub Księżyca z Neptunem albo Neptuna w pierwszym domu. W każdym z
tych   kosmogramów   Neptun   był   silny.   I   najczęściej   tworzył   on   tak   zwane
„trudne”   aspekty,   gdyż   to   właśnie   one   sprawiają,   że   człowiek   odczuwa
potrzebę działania w jakiejś dziedzinie, musi coś z nimi zrobić. Więc tak
naprawdę kwadraty, opozycje i koniunkcje z Neptunem to najlepsze aspekty,
jakie   można   sobie   wymarzyć,   do   rozwoju   duchowego.   Przy   trygonach   może
występować   zainteresowanie   sprawami   duchowymi,   ale   możliwe,   że   nic   nie
będziemy   w  tym   kierunku   robić.   To   także  widziałem   wielokrotnie.  Ludzie  z
dużą ilością trygonów Neptuna, szczególnie przy trygonie Neptuna do Słońca,
czytają   książki   o   zen,   wyzwoleniu   duchowym   i   tak   dalej,   ale   często   nic
więcej nie robią, nie medytują ani nie uprawiają żadnych praktyk duchowych.

Ludzie z aspektami Neptuna do Marsa lub Wenus prawie zawsze mają

wielkie skłonności do samooszukiwania w związkach (w przypadku Wenus) albo
sami nie wiedzą, czego naprawdę chcą (przy Marsie). A przy obydwu
kombinacjach nie są także pewni, czego pragną w kategoriach seksu. Aspekty
te mogą skłaniać do fantazji seksualnych, a również, zwłaszcza przy

126

kombinacjach Mars-Neptun, do dziwnej otwartości, pewnego rodzaju otwartości
na wszystko - można powiedzieć, że jest to aspekt ofiary uwiedzenia, bo taka
osoba wydaje się, i w gruncie rzeczy jest, wciągana w różne rzeczy, chociaż
świadomie wcale może tego nie chcieć. Neptun generalnie daje silną tendencję
do samooszukiwania, a przy aspektach Mars-Neptun albo Wenus-Neptun
najwyraźniej przejawia się ona w intymnych związkach.

Wielu mężczyzn z koniunkcją, kwadratem albo opozycją Marsa do Neptuna

ma   problemy   ze   swoim   męskim   ego.   Ci,   którzy   byli   na   moich   ostatnich
warsztatach, być może pamiętają, jak mówiłem, że Mars wiąże się z męskim ego
i   określa,   na   ile   męski   czuje   się   mężczyzna.   Mężczyźni   z   koniunkcją,
kwadratem   albo   opozycją   Neptuna   do   Marsa   często   nie   są   pewni   swojej
męskości.   W   niektórych   przypadkach   będzie   się   to   manifestowało   przez
zachowania homoseksualne. W innych przeciwnie - będzie to wielka nienawiść
do   homoseksualistów   i   przerysowane   zachowania   typu   macho.   Będą   to   wielcy
myśliwi, rybacy i mordercy, wiecie, super dynamiczny typ marsowy - ci ludzie
będą usiłowali rozwijać tę właśnie stronę swojego charakteru.

Kobiety z nieharmonijnymi aspektami Marsa do Neptuna (podkreślam przede

wszystkim trudne aspekty, bo w oczywisty sposób to one stwarzają problemy -
manifestują się bardzo wyraźnie i szybko; trygony i sekstyle prawie nigdy
nie   stwarzają   tylu   kłopotów).   Otóż   kobiety   ze   „stresującymi”   czy
„dynamicznymi” aspektami Marsa do Neptuna zazwyczaj mają kłopoty w relacjach
z mężczyznami, gdyż istnieje w nich ta otwartość, gotowość, by dać się w coś
wciągnąć czy uwieść. Można grać na ich współczuciu - pamiętajmy, że Neptun
jest bardzo empatyczny, bardzo współczujący; więc bardzo łatwo jest wziąć na
litość wszystkich ludzi, a szczególnie kobiety, z aspektami Mars-Neptun. A
ci, którzy chcieliby nimi manipulować, szybko zauważają, że łatwo jest grać
na ich uczuciach. Taka osoba jest otwarta na prowadzenie czy manipulację,
gdyż nie jest pewna swojego Marsa - nie wie, czego naprawdę chce. Ci ludzie
są   pewni,   czego   pragną   albo   co   chcieliby   robić   i   dlatego   łatwo   jest   ich
wciągnąć   we   wszystko,   w   kontakty   seksualne,   a   także   w   inne   rzeczy,   na
przykład w rozmaite ciemne interesy. Łatwo ich ogłupić.

Z kolei jeśli chodzi o natalne aspekty Wenus z Neptunem, ludzie z każdą

niemal   kombinacją   tych   dwóch   planet,   szczególnie   gdy   aspekt   jest   ścisły,
tęsknią   za   idealną   (Neptun)   miłością   (Wenus),   to   znaczy,   za   jakimś
doświadczeniem   idealnej   miłości   -   za   bardzo   romantyczną   osobą,   bardzo
romantycznym   związkiem.   Szczególnie   jeśli   nie   mają   jakiegoś   określonego
kierunku   duchowego,   to   często   nieustannie   szukają   nowego   partnera,
przeżywają   romanse   w   wyobraźni,   czytają   powieści   o   miłości   albo   oglądają

127

mydlane opery. Mają w sobie wielkie pragnienie ucieczki w świat idealnego
romansu, idealnej miłości. (Czasami to poszukiwanie doskonałości może się
wyrażać w sztuce lub w dążeniu do piękna).

Mam w swojej kartotece zdumiewającą ilość przypadków kobiet z

koniunkcją   lub   kwadratem   Wenus-Neptun,   które   mają   za   sobą   siedem,   osiem
małżeństw. (To jest maksimum. Nieliczne kobiety z tą kombinacją wychodziły
za mąż tylko cztery, pięć albo sześć razy). Ale nie zawsze sytuacja musi tak
wyglądać;   wiele   z   tych   kobiet,   o   których   wspominałem,   ma   ten   aspekt
powiązany z siódmym domem - albo jest to koniunkcja w siódmym domu (lub też
w  końcówce  szóstego  domu,   o  kilka   stopni   od   wierzchołka  siódmego),  albo,
przy kwadracie, jedna z planet leży w siódmym domu. Więc jeśli ktoś ma tego
typu   kombinację   i   jedna   z   planet   lub   też   cała   koniunkcja   znajduje   się   w
siódmym domu (a nawet wtedy, gdy planety leżą gdzie indziej, ale Wenus lub
Neptun są władcami siódmego domu), wówczas niezwykle silnie manifestuje się
to,   co   eufemistycznie   można   by   nazwać   brakiem   odpowiedniej   dyskryminacji
przy tworzeniu związków.

W wielu przypadkach taka osoba rzeczywiście pada ofiarą oszustwa.

Widzicie, neptunowi ludzie wierzą w to, co im odpowiada, nie chcą widzieć
faktów,   wolą   wierzyć   w   to,   w   co   chcą   wierzyć.   Dlatego   wszelkie   studia
okultystyczne i metafizyczne zapchane są neptunowymi ludźmi, którzy są badzo
otwarci, mają wielką intuicję i ważny jest dla nich rozwój duchowy, ale nie
potrafią   odróżnić   prawdy   od   nieprawdy,   tego,   co   użyteczne,   od   tego,   co
bezużyteczne, bo jeśli cokolwiek dobrze brzmi, to oni w to uwierzą. Dlatego
wierzą w to, w co chcą wierzyć. I może to być piękny, inspirujący poryw
wiary   albo   zwykłe   samooszukiwanie.   Znam   pewną   kobietę   z   taką   kombinacją
Wenus i Neptuna; ma około 35 lat i jest już w piątym małżeństwie. Musiała
pozwać dwóch poprzednich mężów do sądu za oszustwo, gdyż obydwaj po ślubie
usiłowali   jej   odebrać   dom,   pieniądze,   samochód   i   wszystko,   a   ona   sama
zupełnie ich nie obchodziła. Ale widzicie, ona tego nie zauważała. „Miłość
jest   ślepa”   -   to   właśnie   Wenus-Neptun.   Czasami   jest   to   wrażenie:   „Och,
jestem zaślepiony i nie widzę wyraźnie, to znaczy, że muszę być zakochany”.

P: Ale obie planety nie muszą być w siódmym domu; to znaczy, jeśli

jedna z nich aspektuje drugą, tak...?

O: Tak.
P: ...to wtedy występuje brak selekcji?
O: Tak, w większości przypadków. To znaczy, wszystkie takie ogólne

stwierdzenia dotyczą samego aspektu, niezależnie od tego, gdzie znajduje się
on w horoskopie, ale chodzi mi o to, że ludzie z tym aspektem, którzy

128

zawierają najwięcej małżeństw, albo mają koniunkcję Wenus z Neptunem w
siódmym domu, albo, w przypadku kwadratu, jedna z planet znajduje się w
siódmym. Niektóre inne aspekty Wenus i Neptuna w powiązaniu z siódmym domem
mogą się manifestować podobnie.

W innych przypadkach ludzie z aspektami Wenus-Neptun są takimi

romantykami, że jest im bardzo trudno stawić czoło twardym realiom życia w
związku. Bo czego tak naprawdę wymaga od nas związek? Jeśli wymaga zejścia
do   poziomu   życia   codziennego,   ci   ludzie   często   nie   mają   na   to   ochoty.
„Wydawało mi się, że to będą same truskawki ze śmietaną, tak jak podczas
naszego   miodowego   miesiąca   na   Hawajach”,   a   potem   szybko   okazuje   się,   że
trzeba   wyszorować   podłogę,   pozmywać   naczynia   i   tak   dalej;   a   gdy   życie
codzienne staje się zbyt przyziemne, ci ludzie potrafią zupełnie wyłączyć
się seksualnie. Pewna pani z koniunkcją Wenus-Neptun, która w wieku 31 lat
miała już piątego męża, powiedziała mi, że zupełnie przestała reagować na
niego   seksualnie,   chyba   że   stworzyła   bardzo   neptunową,   romantyczną
atmosferę.  Musiała gasić  światło,  zapalać świece,  nastawiać pewien rodzaj
muzyki - musiała przekształcać to doświadczenie w coś dosyć odrealnionego i
romantycznego, bo inaczej nie odczuwała żadnego pobudzenia seksualnego. Jej
mąż z kolei ma koniunkcję Marsa i Urana w Baranie (to nie ten sam mężczyzna,
o którym wspominałem wcześniej), więc często miał ochotę na seks, ona zaś
przy   koniunkcji   Wenus   i   Neptuna   w   Pannie   absolutnie   nie   miała   dużych
potrzeb.   Musiała   więc   nauczyć   się   programować   swoje   reakcje   przy   pomocy
wszystkich   tych   romantycznych   wyobrażeń,   świec   i   całej   reszty.   Inaczej   w
ogóle nie potrafiłaby znieść sytuacji, gdyż Mars-Uran w Baranie jest dosyć
bezpośredni, ale na pewno nie romantyczny - wręcz przeciwnie!

Także w innych przypadkach osoby z aspektami Wenus i Neptuna będą

unikać   zobowiązań;   niektórzy   z   nich   angażują   się   w   związki   niedorzecznie
szybko, bo często popadają w zauroczenie iluzjami, a inni do końca życia
unikają uczuciowych zobowiązań. Znam kilka naprawdę przystojnych kobiet po
czterdziestym, pięćdziesiątym roku życia, które mają ten aspekt i nigdy nie
wyszły za mąż ani nie podjęły żadnego trwałego zobowiązania uczuciowego. To
nie   znaczy,   że   nie   miały   żadnych   przygód.   Miały   wiele   przygód   i   wiele
romansów,   ale   nigdy   nie   zdecydowały   się   na   poważne   zobowiązanie   wobec
nikogo.   Jest   to   przecież   połączenie   Wenus   (miłości)   z   Neptunem
(rozproszenie);   Neptun   nie   chce   dać   się   zdefiniować.   Nie   chce   trwałych
zobowiązań, bo oznaczają one akceptację ograniczeń; Neptun chce pozostać bez
granic, nieskrępowany.

129

Aspekty Plutona z Wenus i Marsem

Gdy wprowadzimy na scenę Plutona w kombinacji z Marsem i Wenus, także

otrzymamy interesujące sytuacje. Jedną z najbardziej intrygujących rzeczy,
jakie tu można tu napotkać, jest to - proszę potraktować to raczej jako
ciekawostkę astrologiczną niż coś, co koniecznie należałoby mówić klientom -
że czasami przy koniunkcji lub opozycji Wenus z Plutonem narzeczony albo
kochanek takiej osoby umiera...

P: Tak, jeśli o mnie chodzi, to to prawda. (Głos z sali).
O: Przy jakim aspekcie?
P: Pluton i Wenus w obrębie jednego stopnia.
O: Koniunkcja?
P: Tak, w dwunastym domu.
O: Owszem, wielokrotnie widywałem takie sytuacje. Ale znam także wiele

przypadków, w których nic podobnego się nei wydarzyło. Więc jeśli spotkacie
kogoś  z   koniunkcją   Wenus  i   Plutona,   nie  należy  mu  mówić:  „Prawdopodobnie
kiedyś   umrze   ci   ukochana   osoba”.   Nie   ma   to   najmniejszego   sensu.   Ale
spotkałem się z przypadkiem, który zupełnie mnie poraził. Chodziło o pewnego
mężczyznę  z   koniunkcją   Wenus  i   Plutona.   Był  zaręczony   czterokrotnie  i   za
każdym   razem   jego   narzeczona   umierała,   wszystkie   cztery   jego   narzeczone
umarły niedługo przed ślubem. Nie muszę chyba dodawać, że więcej nie próbuje
się   zaręczać.   Pewna   kobieta   z   opozycją   Wenus-Pluton   na   przestrzeni   życia
była zaangażowana w wiele różnych związków; dwóch z tych mężczyzn zmarło,
jeden wyjechał z kraju w tajemniczych okolicznościach, a jeszcze inny musiał
się nagle przeprowadzić do Waszyngtonu - zawsze były to dla niej frustrujące
doświadczenia.

Ale nie we wszystkich przypadkach występują takie oczywiste rozstania

czy śmierci, i dlatego należy uważać, co się mówi podczas konsultacji. Ale
Pluton   nadaje   ogromną  głębię  wszystkiemu,  w   czym   bierze   udział.  I   często
jest w tym jakaś niezmiernie głęboka tajemnica, tak głęboka, że nie sposób
jej   przeniknąć   -   właściwie   „nieprzenikniony”   to   najlepsze   określenie   dla
Plutona,   nieprzenikniony,   niezmiernie   głęboki.   Aspekty   Wenus-Pluton   dają
właśnie   taką   niezmiernie   głęboką   energię   i   niezmiernie   głębokie
doświadczenia w związkach. Chyba najtrafniej można zrozumieć aspekty Wenus z
Plutonem   przyjmując,   że   ci   ludzie   muszą   przechodzić   przez   cierpienie,
frustrację emocjonalną, rozstania z kochanymi osobami czy też inne dramaty
po to, by ich podejście do związków i miłości (Wenus), do dawania i brania w
bliskim związku musi zostać zupełnie przetransformowane. A jeśli ktoś nie
chce   się   zgodzić   na   tę   transformację   i   pracować   nad   nią   świadomie,   to

130

okoliczności   często   wymuszają   na   nim   drastyczną   zmianę   postawy   i
transformację   wartości   w   tej   dziedzinie   życia.   Można   tylko   zgadywać,
dlaczego transformacja jest konieczna akurat na takim obszarze życia...  na
pewno   dałoby   się   wymyślić   wiele   psychologicznych,   duchowych   czy
„karmicznych” powodów; ale każdy człowiek może sobie tu podstawić powody i
wartości,   które   mu   odpowiadają   i   które   pasują   do   jego   własnej   filozofii
życia.   Kosmogram   po   prostu   podaje   fakty,   symbolizuje   jakość   napotykanych
doświadczeń   -   ale   nie   potrafi   w   precyzyjny,   usystematyzowany   sposób
wyjaśnić, dlaczego coś się dzieje.

Kolejną często występującą manifestacją urodzeniowych aspektów Wenus-

Pluton jest emocjonalne nienasycenie. Taki człowiek nigdy nie ma wrażenia,
że druga osoba poświęca mu wystarczająco dużo uwagi. Rozumiecie, o co mi
chodzi? (Wenus w Skorpionie działa trochę podobnie - tu także zachodzi
wymiana energii między Wenus a Plutonem). Znam pewne pięcioletnie dziecko,
które ma opozycję Wenus-Pluton i jest absolutnie nienasycone, jeśli chodzi o
poświęcaną mu uwagę. Matka koszmarnie go rozpieszcza, a jemu zawsze mało. To
najbardziej zachłanny chłopiec, jakiego kiedykolwiek widziałem.

P: Czy to się odnosi także do kwadratu? Na przykład, jeśli Wenus w

Skorpionie jest w kwadracie do Plutona?

O: Ależ tak. Jeśli mamy Wenus w Skorpionie, a w dodatku w aspekcie do

Plutona, jest to tym bardziej prawda. Pojawia się tu podwójny nelson - Wenus
zostaje jednocześnie zabarwiona przez dwa plutonowe czynniki. W większości
przypadków   trudne   aspekty   Wenus   i   Plutona   (koniunkcje,   kwadraty   lub
opozycje)   dają   osobę,   która   domaga   się   czegoś,   przynajmniej   subtelnie   -
subtelnie  domaga  się   uwagi,   subtelnie  domaga  się   uczucia,   a  czasami   tacy
ludzie lubią testować własną siłę na wielką skalę w seksie lub we flirtach;
w najgorszym wydaniu pojawia się bezwzględność, traktowanie innych ludzi w
sposób nawet jeśli nie okrutny, to w każdym razie bezosobowy.

Pluton potrafi być bardzo podstępny i wymagający. Jest to jedyna

planeta, której energia jednocześnie wychodzi na zewnątrz i wnika do środka;
podobnie jak przy Skorpionie, występuje niezmiernie dynamiczne wydzielanie
energii, ale jednocześnie ta energia wsysa nas do środka. Skorpion i Pluton
to jedyne elementy kosmogramu, które tak działają. Toteż ludzie z Wenus w
Skorpionie albo ze ścisłymi aspektami Pluton-Wenus (szczególnie przy
aspektach nieharmonijnych) często w subtelny sposób domagają się czegoś i
wysyłają w naszą stronę energię próbując nas wciągnąć do środka.

Pamiętam pewną kobietę, która wiele lat temu brała udział w moich

zajęciach. Było to jedno z pierwszych wydarzeń, które naprowadziły mnie na

131

trop   tego,   jak   działają   aspekty   Pluton-Wenus   i   jakie   potrafią   być
wymagające.   Jak   zwykle   podczas   zajęć   sprzedawałem   książki.   Zupełnie   nie
miałem   zaufania   do   tej   osoby;   przychodziła   na   mniej   więcej   co   trzecie
zajęcia i nigdy nie byłem pewien, czy jeszcze się pokaże. Wybrała cztery czy
pięć książek, podeszła z nimi do stołu i zaczęła opowiadać, że weźmie je
teraz,   a   zapłaci   później.   Wszyscy   inni   płacili   na   miejscu,   bo   tego
wymagałem,   a   w   tamtych   czasach   miałem   niewiele   pieniędzy   i   potrzebowałem
każdego grosza. Pokazała mi tę stertę książek i powiedziała: „Wezmę je teraz
do   domu,   a   zapłacę   następnym   razem,   gdy   przyjdę   na   zajęcia”.   A   potem
uśmiechnęła się, ale ten uśmiech był właściwie odrażający; miałem wrażenie,
że   ona   tym   uśmiechem   żąda   ode   mnie,   bym   jej   pozwolił   zabrać   te   książki.
Właściwie rozkazywała mi posłuszeństwo, chociaż nie przychodziła na zajęcia
regularnie. A ja się zgodziłem, bo w tamtych czasach byłem Wagą. (Zauważcie,
że aspekty Pluton-Wenus mogą mieć wpływ na nasze postępowanie z pieniędzmi i
z ludźmi). Musiałem jej wysłać szesnaście listów; upłynęło wiele miesięcy,
zanim wreszcie wydobyłem z niej jakieś pieniądze. Ale nauczyłem się wiele o
aspektach Wenus-Pluton. To jest dobra strona astrologii - przez cokolwiek
przechodzimy, zawsze jest w tym jakaś lekcja.

Czasami przy aspektach Wenus-Pluton pojawiają się problemy seksualne.

Nie muszą to być koniecznie wielkie dramaty, ale gdzieś w człowieku istnieje
blokada  albo  pojawiają   się  w   życiu  napięcia,   które  wymagają  sporo   uwagi.
Znam   pewną   kobietę,   która   miała   Plutona   w   koniunkcji   z   ascendentem,   co
bardzo   przypomina   Skorpiona   na   ascendencie   -   Plutona   w   koniunkcji   z
ascendentem w Lwie. Lew na ascendencie i do tego Pluton. Z kolei Pluton był
w kwadracie do Wenus, a Wenus, tak się składa, leżała w Byku. Była to wielka
dziewczyna z ciałem jak matka Ziemia, chociaż miała dopiero 21 lat. Pragnęła
dokonać wielkich rzeczy - Pluton na ascendencie często daje wielkie ambicje.
Chciała   być   potężnym   przemysłowcem,   jedną   z   najpotężniejszych   kobiet   na
świecie, i w tym celu zamierzała zostać prezesem wielkiej korporacji. Jej
ojciec był wielkim przemysłowcem i taki obraz władzy jej odpowiadał. Miała
mnóstwo planów dotyczących międzynarodowych przedsięwzięć. Dopiero kończyła
college,   ale  była  przedwcześnie   dojrzała.  Jak   na   swój   wiek,  miała   bardzo
praktyczne   i   materialistyczne   podejście   do   świata,   a   także   ogromne   i
konkretnie   sprecyzowane   ambicje.   Wiedziała   bardzo   dużo   o   ekonomii
międzynarodowej, bo nauczyła się wiele od ojca.

Mówiłem już, że przy aspektach Pluton-Wenus ludzie cząsto wykorzystują

osobisty magnetyzm, a czasami używają go bezwzględnie i bezosobowo. Mogą
wykorzystywać swoją siłę przyciągania, by osiągnąć jakiś cel, przez flirt

132

czy w dowolny inny sposób. Ta dziewczyna umówiła się na spotkania z pięcioma
czy sześcioma rekinami wielkiego przemysłu z południowej Kalifornii. Miała
nadzieję,   że   uzyska   od   nich   kapitał   na   wielkie   przedsięwzięcia,   jakie
pragnęła przeprowadzić. A wszystko to w wieku 21 lat! Wobec każdego z tych
mężczyzn włączała używała swoich elektryzujących mocy, próbując zdobyć to,
czego chciała; nie wiem, jak daleko się posunęła, ale niewątpliwie okazywała
wyraźną   chęć   do   flirtu.   Po   spotkaniu   z   nią   każdy   z   tych   mężczyzn   miał
przemyśleć sprawę i zdecydować, czy chce brać udział w jej przedsięwzięciu.
I   wszyscy   oni   powiedzieli   jej   później,   że   nie   chcą   mieć   z   nią   nic   do
czynienia, bo żaden jej nie ufał. Wszyscy wyczuli, że mają do czynienia z
bezlitosną osobą. Każdy z nich to zauważył. Aspekty Wenus z Plutonem i Wenus
w Skorpionie nie zawsze są aż tak bezwzględne, ale zdarza się. Tacy ludzie
miewają   bardzo   silną   wolę   i   potrafią   się   zachowywać   zupełnie   bezosobowo.
Wiele   zależy   od   całego   charakteru   człowieka,   od   jego   systemu   wartości   i
poziomu   samowiedzy.   Ta   dziewczyna   nie   rozumiała,   dlaczego   żaden   z   tych
mężczyzn nie chciał połączyć z nią sił. Powiedziałem jej: przecież wszyscy
wyraźnie   ci   wyjaśnili,   że   nie   mogą   ci   ufać;   powiedzieli   ci   to   wprost.
Powinnaś słuchać tego, co mówili!

Aspekty Plutona z Marsem przypominają Marsa w Skorpionie - człowiek

czuje   w   sobie   przymusowy   pociąg   do   władzy,   dodoświadczania   własnej   siły.
Często   wyraża   się   to   w   seksie,   a   w   wielu   innych   wypadkach   może   się
manifestować jako olbrzymia ambicja lub bezgraniczne oddanie jakiejś misji
(nieważne,   czy   ta   ambicja   lub   misja   ma   zabarwienie   pozytywne,   czy
negatywne).   Może   to   być   misja   wewnętrznej   transformacji   albo   może   się
przejawić   na   zewnątrz,   pod   hasłem   „mam   zamiar   zreformować   świat”.   Zawsze
jednak występuje niezwykle silne, kompulsywne dążenie do władzy, choć często
wyraźniej   widać   to   u   mężczyzn;   u   kobiet   trzeba   więcej   czasu,   żeby   takie
dążenia wypłynęły na powierzchnię. Skorpion lubi władzę; lubi czuć potęgę
władzy. Toteż, jeśli mamy Wenus lub Marsa w silnym aspekcie do Plutona albo
w   Skorpionie,   zawsze   pojawia   się   problem   władzy,   z   którym   człowiek   musi
sobie poradzić. Jak używamy naszej siły? Jak wykorzystujemy swoją siłę woli,
siłę umysłu i osobisty magnetyzm? Przy Wenus lub Marsie w „trudnym” aspekcie
do Plutona zawsze należy zastanowić się: jak używamy swojej energii? I w
większości   przypadków   te   aspekty   sygnalizują,   że   konieczna   jest
transformacja sposobu wyrażania energii Wenus lub Marsa.

Przykładowa analiza porównawcza

(Poniżej przedstawiona jest analiza porównawcza pewnej pary, która

133

zgłosiła się do mnie na konsultację. Znam tę kobietę od dawna i od wielu lat
obserwowałem,   jak   angażuje   się   w   rozmaite   frustrujące   związki.   W   czasie
warsztatów   kosmogramy   urodzeniowe   wisiały   na   tablicy,   tak   że   z   łatwością
mogłem   odnosić   się   do   poszczególnych   czynników.   Ponieważ   podczas   zajęć
mogłem po prostu pokazać dowolny układ w kosmogramach, a tym samym omawiać
je bardzo szybko, spisany z taśmy tekst chwilami trudno jest zrozumieć bez
pomocy   wizualnych.   Przeredagowałem   część   materiału,   by   stał   się   on
jaśniejszy, ale czytelnik powinien przyjrzeć się kosmogramom i towarzyszącej
im tabeli na rys. 2 i 3, by w pełni zrozumieć to, co mówiłem).

Mamy tu ascendent w Baranie, a w drugim kosmogramie na 16 stopniach

Skorpiona. Ciekawe w tym związku jest to, że kobieta (którą będziemy nazywać
Jean)   wydaje   się   bardzo   szczęśliwa   i   wraz   z   mężczyzną   (którego   tutaj
nazwiemy   David)   tworzą   zgraną   parę,   choć   i   ona,   i   ja   mieliśmy   wcześniej
wrażenie,   że   nigdy   nie   uda   jej   się   zaznać   szczęścia   w   małżeństwie.   Ta
kobieta ma dopiero 35 lat, a jest to jej już trzecie małżeństwo. Powiecie
pewnie, że wystarczy spojrzeć na jej siódmy dom, który jest bardzo aktywny.
Jeśli   pamiętacie   ostatnie   zajęcia,   mówiliśmy   wtedy   o   sytuacji,   gdy   Uran
aspektuje   Słońce   w   urodzeniowym   kosmogramie   kobiety.   Jean   ma   ścisłą
koniunkcję Słońca i Urana. Każda taka osoba jest bardzo niezależna, często
do granic rebelianctwa. Kobiety z aspektem Słońca do Urana, zwłaszcza przy
koniunkcji, kwadracie lub opozycji, bardzo rzadko nadają się do wypełniania
tradycyjnej roli w małżeństwie; są na to zbyt buntownicze i niezależne. W
każdym razie, ta kobieta zaszła w ciążę i wyszła za mąż w wieku 15 czy 16
lat. Ale jeszcze przed urodzeniem dziecka ten mężczyzna ją porzucił. Wyszła
za innego, włóczęgę z plaży, i wytrzymała w tym małżeństwie trzy czy cztery
lata. To małżeństwo także nie było udane, ale miała z nim następne dziecko.
Po tym wszystkim przysięgała mi, że już nigdy więcej nie wyjdzie za mąż. I
patrząc  na  jej   kosmogram  myślałem,   że   chyba  rzeczywiście  nie   powinna,   bo
znów może się dziać to samo.

Ale mogłem jej powiedzieć tylko jedno: spójrzcie tylko, jaką tu mamy

silną osobowość! Przede wszystkim koniunkcja Urana ze Słońcem: „Będę robić,
co zechcę, wtedy, kiedy zechcę, i nikt mnie nie powstrzyma”. Koniunkcja
Marsa z Plutonem w Lwie; wyraźnie wskazuje na silną osobowość. Skorpion na
ascendencie! Osoba o bardzo silnej woli. Z taką kobietą poradzi sobie tylko
ktoś, kto sam ma bardzo mocny charakter i mnóstwo wewnętrznej siły - ktoś,
kto by z nią nie walczył, nie usiłował jej złamać, bo ona zawsze wygra taką
walkę, a tego męskie ego nie będzie potrafiło znieść i mężczyzna zechce się
uwolnić od takiego związku. Z Jean może sobie poradzić tylko ktoś równie

134

niezależny jak ona, komu nie przeszkadzałby jej upór i silny charakter. I
oto mamy bardzo ciekawą sytuację: mężczyzna, za którego po raz kolejny
wyszła za mąż, jest słonecznym Wodnikiem. Pamiętajmy, że ona ma Urana (w
siódmym domu) w ścisłej koniunkcji ze Słońcem, a często planeta, która
ściśle aspektuje Słońce w kosmogramie kobiety albo planeta stojąca w siódmym
domu charakteryzuje mężczyznę, którego kobieta poślubia.

Poza tym Jean ma urodzeniowo dokładny kwadrat Słońce-Księżyc, a tym

samym Księżyc-Uran. Zdaje się, że o tym także wspominałem podczas ostatnich
zajęć:   przy   kwadratach   Słońce-Księżyc   człowiek   z   reguły   ma   trudności   z
przystosowaniem   się   do   kulturowo   akceptowanej   roli   męskiej   lub   żeńskiej,
aktywnej lub pasywnej. I ta kobieta zdecydowanie ma taki problem. Wszystkie
te planety (wskazuje na planszę) znajdują się w dziewiątym domu. Dawno temu,
zanim jeszcze spotkała tego mężczyznę, zastanawiałem się, co może oznaczać
ten jej dziewiąty dom. Tradycyjnie mogłyby to być wszelkiego rodzaju podróże
zagraniczne. Okazało się, że jej mąż jest cudzoziemcem i przez niego Jean
zajęła   się   importem.   David   jest   rzemieślnikiem,   zajmuje   się   odnawianiem
zabytkowych mebli, a ta sztuka w jego rodzinnym kraju jest niemal zupełnie
nieznana. Widzimy u niego ścisłą koniunkcję Mars-Saturn w Raku. Rak bardzo
mocno żyje w przeszłości albo jest przywiązany do przedmiotów pochodzących z
przeszłości, a praca Davida wymaga ciężkiej pracy i ambicji (Mars-Saturn)
przy restaurowaniu antycznych mebli (Rak)! Z ascendentem w Baranie jest on
człowiekiem, który potrafi sam się motywować. Jest także bardzo pewny siebie
-   Baran   na   ascendencie,   Słońce   w   Wodniku.   To   naprawdę   niezmiernie
interesująca para. Myślałem, że nikt sobie nie poradzi z tą kobietą, ale
obydwoje dobrze się czują w tym związku.

P: A co z ich Księżycami? Nie są zbyt harmonijne, prawda?
O: Nie są (chociaż i Panna, i Waga to znaki o wyraźnej orientacji

mentalnej),   a   jednak   od   sześciu   lat   są   ze   sobą   szczęśliwi.   Obydwoje   są
bardzo   niezależni   -   tutaj   koniunkcja   Uran-Słońce,   a   w   drugim   kosmogramie
Słońce w Wodniku. Zdaje się, że żadne z nich nie przykłada większej wagi do
życia   domowego.   W   każdym   razie   na   pewno   nie   Jean,   która   nie   ma   nic   w
czwartym domu ani w Raku. Ma tylko jedną planetę pod horyzontem. Jest bardzo
mocno zorientowana na zewnątrz, bardzo zaangażowana w kontakty ze światem.
Mars i Saturn Davida pokazują, że on ma większą potrzebę posiadania bazy w
postaci domu. Najważniejsze, jak już mówiłem wcześniej, to patrzeć na to, co
jest, a nie na to, czego nie ma. Jego Księżyc - jego potrzeby domowe, można
by to nazwać „potrzebą żony” - jest w trygonie do jego Słońca i w ścisłym
trygonie   do   Wenus  Jean.   Widzimy  tu  więc  dużą  zgodność  emocjonalną;  można

135

chyba powiedzieć, że Księżyc Davida otrzymuje wystarczająco dużo opieki.
Księżyc Jean, leżący na początku Panny, jest w harmonijnym żywiole z Wenus i
Merkurym Davida, co daje dobrą komunikację, choć jest to za duża odległość
na trygon. Uran Davida na 13

Bliźniąt jest w kwadracie do jej Księżyca; ale

ona ma ten aspekt urodzeniowo, więc nie sprawia jej to większej różnicy. Ale
jeśli   przyjrzymy   się   niektórym   innym   aspektom   tworzonym   przez   obydwa
Księżyce, zaczynamy  dostrzegać  niektóre  z mniej  oczywistych wymiarów tego
związku.   Po   pierwsze,   Panna   to   najbardziej   mentalny   ze   wszystkich   znaków
nie-powietrznych,   więc   analityczne   zdolności   Jean   mogą   dobrze   pasować   do
Słońca   i   Księżyca   Davida,   które   leżą   w   znakach   powietrznych,   a   nawet   je
uzupełniać. Poza tym dokładna analiza obu horoskopów ujawnia wiele powiązań
wskazujących na obustronny entuzjazm dla wspólnej pracy, a Księżyc Jean jest
w trygonie do MC Davida. Moim zdaniem ważne jest jeszcze to, że jeden z
„podwójnych   nelsonów”   w   tym   porównaniu   jest   utworzony   przez   Księżyc   i
Neptuna. Księżyc Davida jest w ścisłej koniunkcji z Neptunem Jean, a jej
Księżyc tworzy prawie dokładny półsekstyl do jego Neptuna! Mamy tu wzajemne
zrozumienie!

Jego ascendent, 8

Barana, wypada w jej piątym domu, więc przede

wszystkim   mamy   aktywizację   piątego   domu   przez   ascendent;   miłe   spędzanie
czasu,   romanse,   czerpanie   przyjemności   z   wzajemnego   towarzystwa,   a   także
dzieci, gdyż  David odgrywa rolę ojca wobec jej dwojga dzieci. Władcą jego
horoskopu   jest   Mars,   prawda?   Położony   na   20

Raka. A jego Saturn także

znajduje się na 20

Raka; jeśli wstawimy te dwie planety do horoskopu Jean,

otrzymamy trygon do jej ascendentu. Jeszcze jeden bardzo harmonijny kontakt
przez ascendent to ten, że dwóch współwładców jej kosmogramu, Mars i Pluton
(współwładcy ascendentu w Skorpionie) są w koniunkcji w jej horoskopie i w
trygonie do ascendentu Davida. To, wraz z faktem, że Mars, władca jego
ascendentu, jest w trygonie do jej ascendentu, sprawia, że mamy do czynienia
ze szczególnie potężnym podwójnym nelsonem - szczególnie ważnym przez to, że
biorą w nim udział ascendenty i władcy ascendentów ich obydwojga. I jeśli
dokładnie przeanalizujemy obydwa horoskopy (patrz Rys. 3), to zauważymy
wiele innych połączeń, w których biorą udział ascendenty. (Pamiętajmy, że
aspekty, w których biorą udział ascendenty lub władcy ascendentów jednej lub
obydwu osób, są zawsze szczególnie ważne; w nieco mniejszym stopniu odnosi
się to także do descendentów i ich władców).

Przyjrzyjmy się więc szybko najważniejszym z tych aspektów - to znaczy

tym, w których bierze udział ascendent, descendent albo ich władcy.
Ascendent Jean jest w dość ścisłym kwinkunksie (uważam, że kwinkunks i

136

sekstyl są niemal tak ważne, jak główne aspekty

) do Urana Davida, który

jest   władcą   Wodnika   -   znaku   jego   Słońca.   Ponadto   jej   ascendent   tworzy
sekstyl   do   jego   Merkurego,   co   wzmacnia   dynamikę   komunikacji,   o   czym   już
wspominaliśmy i do czego jeszcze powrócimy przy omawianiu innych czynników.
Ascendent   Davida   jest   w   dokładnym   sekstylu   do   koniunkcji   Słońce-Uran   w
kosmogramie Jean, przy czym trzeba zauważyć, że Słońce jest władcą jej MC.
(Mówiłem   już   wcześniej,   że   wspólna   praca   i   kariera   to   jeden   z
najjaśniejszych punktów w ich związku). Jego ascendent tworzy także ścisły
kwinkunks do jej Księżyca, a nawet luźny trygon do północnego węzła - mówię
to na wypadek, gdyby ktoś chciał się pokusić o interpretację tego czynnika.
Można   też   zauważyć,   że   choć   współwładcy   horoskopu   Jean,   Mars   i   Pluton
(tworzące koniunkcję w Lwie) stoją w opozycji do Słońca Davida, jednocześnie
tworzą sekstyl do jego Księżyca i Neptuna! Nie można więc izolować jednego
aspektu czy konfiguracji i zamartwiać się z jej powodu; należy sprawdzić,
jakie  relacje   każda  z   planet   jednej   osoby  tworzy  ze  wszystkimi  energiami
drugiej!

Przejdźmy do descendentów i ich władców. Tu także znajdziemy

interesujące połączenia. Przede wszystkim, władcą obydwu descendentów jest
Wenus, a jedna Wenus tworzy dość ścisły trygon do drugiej, choć nie znajdują
się   one   w   harmonijnych   żywiołach.   Moim   zdaniem   jednak   dokładność   trygonu
świadczy   o   znacznym   dopasowaniu   emocjonalnym,   pomimo   nieharmonijności
żywiołów. Jej Wenus leży w ścisłym trygonie zarówno do jego Słońca, jak i do
Księżyca; a ponieważ - jak już wspomniałem wcześniej - jego Wenus znajduje
się w żywiole harmonijnym z jej Księżycem, jest to delikatny podwójny nelson
Wenus-Księżyc.   A   jeśli   przyjrzeć   się   bliżej,   można   też   zauważyć   podwójny
nelson   Wenus-Neptun,   złożony   z   dwóch   trygonów   Wenus-Neptun.   A   to   prawie
zawsze oznacza wiele wzajemnej empatii, tolerancji, łagodności oraz niemal
mistyczną miłość i bliskość. Jest tu jeszcze jeden podwójny nelson, który
podkreśla znaczenie wspólnej pracy dla ich związku - obydwie Wenus ściśle
aspektują kwinkunksem MC drugiej osoby.

To chyba wystarczy, by was przekonać, że nie wolno dać się zbić z tropu

przez kilka tak zwanych „złych” czy kłopotliwych aspektów; należy poszukać
głębiej i poświęcić rzeczywiście sporo czasu na sporządzenie analizy
porównawczej, jeśli chcemy zrobić to dobrze i uniknąć wprowadzania klienta w

Proszę zwrócić uwagę, że choć uważam kwinkunks za główny aspekt, nie nazwałem go

„dobrym”, „złym”, „harmonijnym” ani „trudnym”. Zarówno przy analizie indywidualnych

kosmogramów, jak i przy porównawczej, przede wszystkim należy się przyjrzeć, jak

konkretna planeta stapia swoją energię z energią innych planet; szczególnie przy analizie

porównawczej izolowanie pojedynczego aspektu i arbitralne nadawanie mu jakiejś etykietki

jest mylące i bardzo ogranicza. Przy porównaniach należy starać się dostrzec całościową

wymianę energii.

137

błąd.   Nie   da   się   zasymilować   znaczenia   tysięcy   możliwych   kombinacji   i
aspektów, jeśli spędzi się nad horoskopem godzinę. To po prostu niemożliwe.
Zawsze radzę wszystkim, żeby zgromadzić sobie dane w tabelach, tak jak wam
pokazywałem   (Rys.   1   i   3)   i   przed   spotkaniem   z   klientem   bardzo   dokładnie
przeanalizować wszystkie informacje. Ja używam przy tym kolorowych pisaków,
którymi   zaznaczam   połączenia   między   różnymi   elementami.   Dzięki   temu,   gdy
podczas   rozmowy   z   klientem   spoglądam   na   tabele,   natychmiast   przypominam
sobie  o   podwójnych   nelsonach  i   innych   ważnych  rzeczach.   Bez  tych  arkuszy
zginąłbym.

Skoro już mowa o podwójnych nelsonach, między tymi dwoma kosmogramami

można znaleźć jeszcze kilka tego typu połączeń. (Nigdy byście nie znaleźli
tylu ważnych wskaźników powtórzonych dwukrotnie, gdyby nie odpowiednia ilość
czasu   spędzonego   na   analizie   danych   przed   spotkaniem   z   klientem).   Chyba
najważniejszą rzeczą, o której jeszcze nie wspomniałem, jest to, że Słońce
każdego z nich jest w ścisłym trygonie do Neptuna drugiej osoby! To daje im
niemal   telepatyczne   porozumienie,   wzajemne   utożsamianie   się   ze   sobą,
stopienie osobowości i twórczą energię. A gdy dołączymy do tego fakt, że
mają oni także podwójne połączenie Wenus-Neptun, o którym mówiłem wcześniej,
widzimy, że trzeba by wiele, żeby ci ludzie stali się wrogami, żeby nie byli
w   stanie   czegoś   sobie   wybaczyć   lub   zapomnieć.   Oni   potrzebują   siebie
nawzajem, i jestem pewien, że obydwoje zdają sobie z tego sprawę. A głębię
tego związku pokazuje kolejny podwójny nelson: jej Słońce jest w sekstylu do
jego Plutona, zaś jego Słońce - w luźnej opozycji do jej Plutona. Znów więc
mamy wzajemną wymianę między Słońcem a zewnętrzną planetą.

Jego Słońce na 2

Wodnika wypada w jej trzecim domu, co jest korzystne

w horoskopie Bliźniaczki, gdyż Bliźnięta potrzebują komunikacji. Tutaj jego
Słońce  „rozświetla”, uaktywnia  jej dom  komunikacji.  Wszyscy jej  poprzedni
przyjaciele   i   mężowie   nie   byli   zbyt   lotni.   Żaden   nie   dorównywał   jej
intelektualnie;  Jean  przy  koniunkcji  Słońca  i   Urana  w   Bliźniętach,   z  tak
mocno podkreślonym Merkurym ma bardzo szybki umysł, mnóstwo nowych pomysłów
i   duże   zdolności   manualne   (szczególnie   do   rzemiosła   artystycznego).   A
spójrzmy na Słońce Davida: mało, że leży w trygonie do jego Księżyca na 1

Wagi, ale i Słońce, i Księżyc połączone są trygonem z Wenus Jean! David ma
urodzeniowy trygon Słońce-Księżyc, który w wielu wypadkach świadczy o tym,
że człowiek nie ma żadnych wątpliwości co do swojej płci. Nie usztywnia się.
Może wchodzić w związki z płcią przeciwną bez poczucia zagrożenia. Takiemu
mężczyźnie nie przeszkadza, jeśli ma agresywną albo bardzo silną żonę; jej
sprawa - to nie ma nic wspólnego z nim. I David jest właśnie taki. On sam ma

138

w sobie potężny strumień energii, i silna żona nie jest dla niego
zagrożeniem w najmniejszym nawet stopniu. Jego Słońce i Księżyc tworzą luźny
trygon do jej Słońca i Urana, co świadczy o dużej zmienności, elastyczności,
podatności na stymulację i niezależności w związku. W tym związku występuje
akurat odpowiednia ilość konfliktów i moim zdaniem ma on przed sobą dobre
perspektywy.

Słońce Davida na 2

Wodnika znajduje się w opozycji do Plutona i Marsa

Jean - władców jej ascendentu w Skorpionie. I rzeczywiście czasami może tu
występować próba sił, od czasu do czasu Jean próbuje lekko go szturchnąć,
ale on nie potrzebuje popędzania, a poza tym nie przeszkadza mu to za bardzo
ze względu na ascendent w Baranie. Nawet lubi niewielką przepychankę. Baran
lubi się rozpychać. Gdyby David miał na ascendencie na przykład Raka, a nie
Barana, wówczas Jean rozstawiałaby go po kątach, a jemu by się to nie
podobało.

P: A jak wygląda relacja Neptuna do Plutona?
O: A o co chodzi?
P: Czy to jest dokładny sekstyl? ( Pytający wskazuje na Neptuna Davida,

który tworzy niemal zerowy sekstyl do Plutona Jean). Czy to pomaga opanować
jej chęć do rządzenia?

O: No cóż, moim zdaniem tego typu aspekty same w sobie nie są

szczególnie   ważne,   gdyż   wszyscy   ludzie   urodzeni   na   przestrzeni   wielu
miesięcy   mają   Neptuna   czy   Plutona   w   tym   samym   miejscu.   Ten   aspekt   sam   w
sobie   nie   podkreśla   więc   żadnej   istotnej   indywidualnej   cechy.   Ważne   jest
jednak, jak energia tych planet stapia się z energią planet osobistych.

P: Co chcę powiedzieć: wydaje się, że Jean potrafi wybić mu pewne

rzeczy z głowy, a on z kolei potrafi zmniejszyć jej chęć dominacji, z powodu
związku Słońca z Plutonem i Neptunem.

O: A więc mówi pan o tym, że jego Słońce tworzy jednocześnie wiele

różnych połączeń.

P: Tak, od razu zwróciłem uwagę na Plutona i wydawało mi się, że jest

tam cała grupa powiązań, które mogą zmniejszyć napięcie tworzone przez
Plutona i Marsa w kosmogramie Jean; coś w rodzaju melioracji charakteru.

O: Tak. Sam sekstyl (jego Neptun i jej Pluton) nie jest aż tak istotny;

ale gdy dołożymy do niego wszystkie powiązania z planetami osobistymi,
nabiera wagi. Te połączenia nadają indywidualne zabarwienie sekstylowi
Neptuna z Plutonem.

Bardzo ważna, szczególnie dla znaków powietrznych, jest obecność

harmonijnych, pozytywnych aspektów Merkurego. Tutaj mamy trygon Merkurych.

139

Ta para zaczęła wspólnie prowadzić działalność, która rozwija się całkiem
dobrze, powinniśmy więc przyjrzeć się aspektom Jowisza i Saturna. I co tu
mamy: przede wszystkim Jowisz Davida na 27

Wagi jest w luźnym sekstylu do

Jowisza Jean - co daje dobry humor i wzajemne zaufanie - a także w bliskim
sekstylu do jej MC (dom rządzony przez Saturna). Ale jest to tylko jedno z
połączeń między Jowiszem a Saturnem, gdyż jej Jowisz znajduje się w niemal
zerowym półsekstylu do jego Saturna, zaś jego Jowisz w równie dokładnym
trygonie do jej Saturna. Te kombinacje Jowisza i Saturna są znakomite dla
układów w interesach, dla zarządzania czasem, energią i pieniędzmi. Jest to
miła kombinacja elementu konserwatywnego z ekspansywnym, ale oczywiście nie
byłaby to do końca prawda, gdyby te planety tworzyły kwadrat albo opozycję.

No dobrze, dalej mamy tu ładny kwadrat Saturn-Księżyc. Jego Księżyc na

Wagi stoi w kwadracie do jej Saturna; jednak zasięg aspektu przekracza 4

, a planety znajdują się w tym samym żywiole. Nie mówię, że jest to taka

wielka różnica, ale moim zdaniem to dobrze, iż Saturn znajduje się właśnie
tutaj, gdyż potrzebny jest im jakiś czynnik stabilizujący; Saturn Jean w
luźnym kwadracie do Księżyca Davida i w ścisłym kwinkunksie do jego Wenus
może dawać pewną stabilność, a ponadto jego Saturn tworzy trygon do jej
ascendentu.

Jeśli chodzi o domy, tu także powinniśmy zwrócić uwagę na kilka spraw.

Jego   Księżyc   przypada   na   jej   jedenasty   dom,   niemal   w   koniunkcji   z
wierzchołkiem   -   jest   to   więc   bardzo   mocne   podkreślenie   jedenastego   domu.
Jeśli  Księżyc   albo   jakaś  inna  osobista  planeta   drugiej  osoby   przypada   na
nasz jedenasty dom, zazwyczaj jest to bardzo miłe połączenie, bo jedenasty
dom   pokazuje,   gdzie   szukamy   przyjaznego   odzewu.   Inaczej   mówiąc,   przy
Księżycu Davida wypadającym w jej jedenastym domu Jean będzie widziała w nim
nie  tylko   partnera,  współpracownika   i  tak   dalej,   ale  także   przyjaciela  -
kogoś, do kogo może się zwrócić po radę, pomoc i miło spędzić razem czas. A
gdy wstawimy jej planety do jego kosmogramu, jej Mars, Pluton i Jowisz (ta
potężna, wzmacniająca siłę woli, asertywna kombinacja w Lwie) znajdzie się w
jego piątym domu. Jemu się to ogromnie podoba! Piąty dom pokazuje to, co
naprawdę lubimy, co nas podnieca, chyba że ktoś ma tam Saturna - wtedy nic
mu się nie podoba (śmiech). Jej Księżyc w Pannie znajdzie się w jego szóstym
domu, co prawdopodobnie manifestuje się w ten sposób, że Jean uaktywnia mu
dom   pracy,   służy   mu   wsparciem   i   zainteresowaniem   na   tym   obszarze   życia.
Pomaga   mu   w   pracy.   Prowadzi   część   księgowości   i   zajmuje   się   niektórymi
klientami,   tak   że   on   może   spędzać   więcej   czasu   na   zapleczu   przy   pracy
fizycznej. Gdyby nie jej pomoc, ciągle ktoś by mu przeszkadzał.

140

Nasz czas się kończy, ale wspomnimy jeszcze krótko o położeniu kilku

innych planet. Saturn Jean znajduje się w trzecim domu Davida, podczas gdy
jego Merkury tworzy koniunkcję z wierzchołkiem jej trzeciego domu - kolejny
wskaźnik, że uczą się od siebie nawzajem, prawdopodobnie występuje między
nimi   intensywna   komunikacja,   a   pomysły   jednego   z   nich   znajdują   dobry
oddźwięk   u   drugiego.   Fakt,   że   jego   koniunkcja   Mars-Saturn   przypada   na
wierzchołek jej dziewiątego domu, także wskazuje na uczenie się od siebie; w
tym przypadku to on ją zachęca do nauki, a pod jego wpływem horyzonty Jean
rozszerzają się. I rzeczywiście, nauczyła się od niego wiele o antykach, ich
wartości, rynku i tak dalej, i sprawia jej to przyjemność. Jego MC (wskaźnik
kariery) wypada w jej drugim domu, pokazując, że ona potrafi docenić jego
wiedzę   i   doświadczenie.   Wszystko,   co   przypada   na   czyjś   urodzeniowy   drugi
dom,   pokazuje,   że   człowiek   potrafi   docenić   ten   aspekt   charakteru   drugiej
osoby, przykłada do niego duże znaczenie i może nawet pragnąć posiąść lub
kontrolować   tę   część   drugiego   człowieka.   Ale   pamiętajmy,   że   drugim   domem
rządzi Wenus; a Merkury Jean (władca jej Słońca), Wenus (władca descendentu)
i koniunkcja Słońca z Uranem przypadają na drugi dom Davida, więc on także
wysoko   ceni   wiele   jej   cech   i   zdolności.   Jej   Merkury   według   tradycyjnych
wyliczeń znajduje się w końcówce jego pierwszego domu, ale moim zdaniem jest
to na tyle blisko wierzchołka domu drugiego, że można go uznać za planetę
drugodomową. I na koniec jeszcze jedno: Uran Davida (władca Słońca) wypada
albo w końcu jej siódmego domu, albo na wierzchołku ósmego, podczas gdy jej
ascendent ma podobne położenie w jego kosmogramie. To, czy przeważy tu wpływ
siódmodomowy, czy ósmodomowy, należałoby sprawdzić przez szczegółowe pytania
i analizę; możliwe, że obydwa te domy zostają uaktywnione.

P: Wkrótce Uran przejdzie przez jej ascendent. Co się wtedy stanie?
O: Nie wiem. Zazwyczaj oznacza to rozbudzenie do nowego sposobu życia.

W niektórych wypadkach - dramatyczne zmiany, które przychodzą z zewnątrz. W
innych   na   pozór   wszystko   pozostaje   takie   samo,   ale   człowiek   przyjmuje
radykalnie nową postawę wobec wielu rzeczy. Omawiałem przejście Urana przez
ascendent  na  zajęciach   w  zeszłym   roku   i  powiedziałem  wtedy,  że  większość
ludzi,   którzy   przeżyli   taki   tranzyt   w   ciągu   ostatnich   miesięcy   czy   lat,
zapewne pamiętają, co się wtedy działo ważnego i nowego i identyfikują się z
moimi słowami. Dwie osoby powiedziały mi wtedy: „Mam ascendent na tym i na
tym stopniu Skorpiona, i nie pamiętam, żeby zdarzyło mi się coś istotnego”.
Sprawdziliśmy więc dokładnie, kiedy Uran po raz pierwszy przeszedł przez ich
ascendenty,   i   okazało   się,   że   obydwoje   zajęli   się   wtedy   astrologią,   co
zrewolucjonizowało ich podejście do całego życia. Przy przejściu Urana przez

141

Rys. 3 - Kompletna tabela danych porównawczych
(Uwaga: Podobnie jak w poprzedniej tabeli, należy zmienić określenia słowne
na symbole graficzne oraz dorysować różne typy zaznaczeń i podkreśleń).

A. Jean

B. David
Uwaga: Uran - władca Słońca
Wenus - władca Księżyca
Mars - władca ascendentu

Urodzeniowe planety

osoby, która prosi o

analizę albo która ma

większe problemy w

związku

Domy w

kosmogramie osoby

B, na które

przypadają

planety osoby A

Planety w kosmogramie osoby B, które są w

istotny sposób połączone z planetami A w

kolumnie po lewej

Asc.

koniec VII
lub VIII

trygon Mars i Saturn;
kwinkunks Uran; nieharm.
Asc (ale obydwa w znakach
Marsa); sekstyl Merkury;
kwadrat Pluton

Merkury (władca
Słońca i
Księżyca)

koniec I
lub II

półsekstyl Uran; luźny
sekstyl Mars i Saturn;
kwadrat Pluton; trygon
Merkury

Wenus

trygon Księżyc; luźny
trygon Neptun; nieharm.
Mars; trygon Słońce;
kwinkunks M.C.; trygon
Wenus (ale nieharm.
żywioły)

Słońce (władca
MC) i Uran

koniunkcja Uran; sekstyl
Asc; sekstyl Pluton; trygon
Wenus; luźny trygon Słońce
i Księżyc

Saturn

III

koniunkcja węzeł północny;
trygon Jowisz; kwinkunks
Wenus; kwinkunks Słońce
(harm. żywioły); kwadrat
Księżyc (ale harm. żywioły)

Mars
(współwładca
ascendentu)

trygon Asc; l. koniunkcja
Pluton; sekstyl Księżyc i
Neptun; opozycja Słońce;
kwinkunks M.C.; nieharm. z

144

Wenus i Marsem

Pluton
(współwładca
ascendentu)

trygon Asc; opozycja
Słońce; sekstyl Neptun;
sekstyl Księżyc

Jowisz

koniec V
lub VI

l. sekstyl Uran; półsekstyl
Mars i Saturn; sekstyl
Jowisz; kwinkunks Merkury

Księżyc

kwadrat Uran; półsekstyl
Neptun; kwinkunks Asc;
trygon M.C.; harm. Wenus;
nieharm. Słońce i Księżyc

Neptun

koniec VI
lub VII

koniunkcja Księżyc; trygon
Słońce; trygon Wenus;
kwadrat M.C.

M.C.

sekstyl Jowisz; kwinkunks
Wenus

węzeł północny V

sekstyl Księżyc; opozycja
Wenus (tzn. węzeł
południowy A jest w
koniunkcji z Wenus B)

Część II tabeli porównawczej

A. David

B. Jean

Urodzeniowe planety

osoby, która prosi o

analizę albo która ma

większe problemy w

związku

Domy w

kosmogramie osoby

B, na które

przypadają

planety osoby A

Planety w kosmogramie osoby B, które są w

istotny sposób połączone z planetami A w

kolumnie po lewej

Ascendent

Wszystkie aspekty pozostają
takie same, jak na
poprzedniej stronie. Można
jednak powtórzyć cały
proces, jeśli chcemy skupić
się na urodzeniowych
planetach Davida i
przepływie energii między
nim a Jean.

Uran

koniec VII
lub VIII

Mars i Saturn

145

III. ZASTOSOWANIE DOMÓW W ANALIZIE PORÓWNAWCZEJ

Intrygujące, jak wiele elementów w analizie astrologicznej (nawet

takich, które trudno zrozumieć przy interpretacji indywidualnego kosmogramu
urodzeniowego), staje się zupełnie jasnych, gdy tylko przejdziemy do analizy
porównawczej (czyli do synastrii). Powodem, jak mi się wydaje, jest to, że
przy   interpretacji   indywidualnego   kosmogramu   astrolog   skupia   się   na
urodzeniowych   potencjałach   i   skłonnościach   człowieka   traktowanych
abstrakcyjnie. Te czynniki pozostają abstrakcyjne, dopóki nie mamy żadnego
konkretnego   punktu   odniesienia;   nie   mamy   możliwości   sprawdzenia,   jak
konkretnie   zamanifestują   się     te   potencjalne   możliwości.   Dopiero   gdy
człowiek wchodzi w relację z drugą osobą, wydarzeniem czy doświadczeniem,
istniejące   w   jego   psychice   skłonności   do   konkretnego   sposobu   reagowania
przejawiają się wyraźnie, tzn. manifestują się w świecie.

Moim zdaniem badanie kosmogramów porównawczych może wyjaśnić wiele

spraw, które obecnie powodują liczne niejasności i są tematem dyskusji wśród
astrologów. Używając tej metody, można by na przykład rozstrzygnąć kwestię
(która zresztą rozpaczliwie domaga się rozstrzygnięcia), który system domów
należy uznać za najlepszy. Eksperymentowałem w synastrii z systemami
Placidusa, Campanusa, domów równych i Kocha. Chociaż wszystkie te systemy, a
szczególnie trzy pierwsze, mają pewne zalety, które sprawiają, że są one
godne polecenia, regularnie używam systemu Kocha zarówno przy opracowywaniu
horoskopów natalnych, jak i przy porównawczych.

Przy porównywaniu kosmogramów, jeśli chcę wiedzieć, jak ktoś mnie

odbiera,   ustawiam   wszystkie   swoje   planety   i   ascendent   w   jego   horoskopie.
Jeśli z kolei interesuje mnie, jak ja odbieram tę osobę, to wstawiam jej
planety i ascendent do swojego horoskopu. Planety i ascendent znajdują się
na   tych   samych   stopniach   zodiaku   co   w   kosmogramie   urodzeniowym.   Należy
bardzo mocno podkreślić, że synastria pozwala zrozumieć, w jaki sposób dany
człowiek   odbiera   drugą   osobę   jako   całość.   Między   ludźmi   występują
rozmaitego   rodzaju   związki,   a   wszystkie   one   są   ogromnie   skomplikowane   z
powodu złożoności ludzkiej natury.

Toteż, jeśli na przykład większość czyichś planet przypada na moje domy

kątowe, w naszym związku silnie przejawią się tego typu cechy. Ale sam ten

Poniższy rozdział pierwotnie ukazał się jako artykuł w czasopiśmie Aquarian Astrology

wydawanym przez Popular Library. Później został przedrukowany w antologii Synastry: An

Astrological Study of Relationships, opublikowanej w roku 1973 przez British Astrological

Association. Poza tym rozprowadzono prywatnie setki jego fotokopii. Niniejszy rozdział

jest przejrzaną i rozszerzoną wersją pierwotnego tekstu.

147

czynnik w żaden sposób nie definiuje jeszcze charakteru samego związku. Przy
analizie porównawczej przez cały czas musimy pozostawać świadomi, że obie
osoby są kompletnymi istotami ludzkimi, a przez to nie wolno nam zlekceważyć
pełni i subtelności samego związku. Podobnie jak tworzący go ludzie, związek
jest sam w sobie żywą, zmienną całością. Główne jego cechy charakterystyczne
będą   określone   przez   to,   jakie   planety   przypadną   na   jakie   domy   i   które
planety   jednej   osoby   będą   aspektowały   urodzeniowe   planety   drugiej.   Choć
umiejscowienie i połączenia planet drugiej osoby w moim kosmogramie powiedzą
nam   już   coś   o   charakterze   łączącej   nas   więzi,   muszę   tu   podkreślić,   że
astrolog   może   mieć   duże   trudności   z   dokładnym   określeniem,   jakiego   typu
związek dane dwie osoby świadomie pragną stworzyć. Na przykład, jeśli chcę
kogoś poślubić, to fakt, że Księżyc drugiej osoby przypada na mój siódmy
dom, będzie dla mnie bardziej oczywisty i ważniejszy (w każdym razie w tym
okresie) niż, na przykład, jej Saturn w moim urodzeniowym domu szóstym. Chcę
tu podkreślić, że astrolog powinien uosabiać to, co psycholog Carl Rogers
nazywa „nieuwarunkowaną uwagą” dla klienta. Lepiej nie powiedzieć nic niż
ryzykować   osądy   oparte   na   osobistych   uprzedzeniach   albo   na   niepełnym
odbiorze badanego związku.

Wpływ planet i ascendentu

Każda planeta stymuluje swoim wpływem dziedzinę życia czy obszar

doświadczeń   wskazany   przez   dom   w   kosmogramie   drugiej   osoby,   na   który
przypada. Zawsze istnieje tu wielość możliwych znaczeń; ale w danym okresie
będą dominować albo pozytywne, albo negatywne strony tego wpływu, zależnie
od   tego,   jak   planeta   jest   aspektowana   przez   urodzeniowe   planety   drugiej
osoby oraz od hierarchii wartości i poziomu świadomości obydwojga partnerów
w   związku.   Należy   jednak   pamiętać,   że   z   czasem   znaczenie   konkretnego
położenia planety może się zmienić - na lepsze lub gorsze.

Poniżej podaję krótkie charakterystyki wpływu poszczególnych planet,

szczególnie przydatne w synastrii. Są to jedynie ogólne wskazówki, które w
żaden sposób nie powinny być traktowane jako wyczerpujące i kompletne.

Słońce daje życie, energię i siły witalne w dziedzinie życia

symbolizowanej przez dom, na który przypada; stymuluje samoekspresję i
kreatywność; jego pozycja wyznacza dynamiczny punkt kontaktu z drugą osobą,
miejsce, gdzie siły życiowe mogą wyrażać się swobodnie i spotykają się ze
wsparciem i zachętą drugiej strony.

Księżyc może mieć wiele znaczeń. Może ukazywać fluktuacje i ciągłe

zmiany na danym obszarze związku; rodzaj kontaktu emocjonalnego - czy będzie

148

on polegał na wsparciu i receptywności, czy też będzie niestabilny i
chwiejny; może wskazywać, jak wpływa na mnie osobowość partnera; jak będę
się czuć z tą osobą w życiu codziennym; wreszcie pokazuje, na ile czujemy,
że ta druga osoba odbiera nas w danej dziedzinie życia.

Merkury stymuluje komunikację w danej dziedzinie; daje myślenie i

umiejętność analizy, a także potencjał dokonywania syntezy i dzielenia się
różnorodnymi ideami; w pozytywnym wydaniu może oznaczać zdolność adaptacji i
elastyczność, a w negatywnym zbyt wielką zmienność, emocjonalny chłód i
powierzchowność.

Mars stymuluje każdą dziedzinę życia, na jaką wpływa, daje chęć do

działania, rozmach, odwagę i inicjatywę; np. czyjś Mars wypadający w moim
piątym domu może silnie zastymulować moją samoekspresję i/lub romantyczne
przywiązanie. Mars może także powodować zaburzenia, destrukcję albo wybuchy
złego humoru czy gniewu; zawsze oznacza wyzwolenie jakiejś energii, a
patrząc na jego aspekty można ocenić, na ile harmonijnie ta energia będzie
się wyrażać w danym związku.

Wenus, jeśli jest dobrze aspektowana, daje harmonię, swobodę, dobre

samopoczucie, przyjemności i ogólnie „dobroczynne” wpływy na obszarze danego
domu; może oznaczać miłość, uznanie i atrakcyjność, ale w niektórych
przypadkach, tam, gdzie jej aspekty są tradycyjnie uważane za trudne, także
zaborczość, zazdrość i estetyczne wrażenie wstrętu.

Saturn może oznaczać ograniczenia, frustrację, przeszkody, lęk,

poczucie  winy  i podejrzliwość; może stymulować niepewność siebie,  uczucie
niższości, niezręczność i poczucie braku kompetencji w dziedzinie, na którą
wpływa. Zazwyczaj wskazuje na obszar, w którym w związku występują trudności
(albo   zewnętrzna   presja),   ale   gdzie   jednocześnie   można   się   najwięcej
nauczyć. Przeważnie odbiera się jego wpływ (w każdym razie na początku) jako
dosyć „ciężki”, może on jednak mieć również pozytywne skutki, gdyż pomaga
człowiekowi   zdefiniować   swoją   postawę   wobec   danej   dziedziny   życia   oraz
rozwija   ambicję,   poczucie   obowiązku   i   oszczędność.   Saturn   innej   osoby
przypadający   na   któryś   z  moich   urodzeniowych  domów   może   oznaczać,  że  pod
wpływem   tej   osoby   zacznę   bardziej   polegać   na   sobie,   rozwinę   w   sobie
odpowiedzialność i poważne podejście do danego obszaru życia. Saturn drugiej
osoby może mi pomóc w przezwyciężeniu moich wrodzonych negatywnych tendencji
i nawyków  oraz w zdyscyplinowaniu energii.

Jowisz może oznaczać wzrost, ochronę, dobrobyt, poszerzanie wiedzy,

ekspansję, entuzjazm, siłę i dobre samopoczucie, hojność i rozwinięcie w
sobie bardziej uniwersalnej postawy w danej dziedzinie życia. Z drugiej

149

strony może wskazywać na marnotrawstwo i ekstrawagancję albo skłaniać do
nadmiernego rozmachu w zamierzeniach czy działaniach.

Uran zazwyczaj wskazuje na zamieszanie, tarcia, nagłe zmiany albo

radykalne odejście od przyjętych norm społecznych. Może symbolizować to, co
niespodziewane,   ekscentryczne   i   dziwaczne.   Często   jego   wpływ   w   pierwszej
chwili   jest   odbierany   jako   kłopotliwy   i   niepokojący,   szczególnie   przez
ludzi,   którzy   nie   są   otwarci   na   eksperymenty   i   nowe   idee.   Ale   może   on
prowadzić   do   oryginalnych   pomysłów,   rozwoju   nowych   stron   osobowości,
wewnętrznej   transformacji   albo   narodzin   poczucia   osobistej   wolności   i
niezależności. Pozycja Urana często pokazuje, gdzie w związku pojawia się
podniecenie, ale co jest w nim równocześnie niestabilne.

Neptun wyznacza punkt kontaktu z największą głębią (albo wyżynami)

ludzkich doświadczeń. Może wskazywać na zwodzenie, oszustwo, zamęt, iluzje
albo rozmycie fundamentów w danej dziedzinie życia. Ale każdy rozkład może
prowadzić   do   odrodzenia   postawy   człowieka   na   danym   obszarze.   Neptun   może
dawać mistyczne uczucie jedności lub łaski, inspirację, intuicję, wyobraźnię
i   przebudzenie   duchowe.   Jego   wpływ   w   pierwszej   chwili   najczęściej   jest
odbierany   jako   coś,   co   wprowadza   zamęt,   a   w   każdym   razie   jest   dziwne   i
intrygujące.

Pozycja Plutona w konkretnym domu mojego kosmogramu urodzeniowego może

oznaczać,  że  moja  postawa   wobec  tej   dziedziny  życia   musi   zostać   zupełnie
zburzona,   a   potem   odbudowana   na   nowy   sposób.   Taka   osoba   może   totalnie
zmienić i zregenerować moje podejście do całego tego obszaru doświadczeń.
Wpływ Plutona zazwyczaj jest odbierany jako głęboko niepokojący, powodujący
niestabilność i bardzo bolesny. Ale tu także, podobnie jak i w przypadku
innych   planet   transsaturnicznych,   znajdujemy   okazję   do   osobistego
odrodzenia.

Uwaga: jeśli porównujemy osoby w podobnym wieku, pozycje w domach Urana,
Neptuna i Plutona są o wiele mniej istotne niż ich aspekty.

Punkt w moim kosmogramie, na który przypada ascendent drugiej osoby,
wskazuje, jak ta osoba będzie na mnie oddziaływać na najbardziej podstawowym
poziomie. Często mówi także o tym, w jaki sposób wkroczy ona do mojego życia
oraz jakie będzie moje pierwsze wrażenie.

Domy kątowe, następujące i upadające

Planety i ascendent jednej osoby mogą się znaleźć w domach kątowych,

150

następujących lub upadających w kosmogramie drugiej. Typ domów, w których
znajdują się Słońce, Księżyc, ascendent lub co najmniej dwie inne planety,
określa podstawową charakterystykę danego związku.
Domy   kątowe  (pierwszy,   czwarty,   siódmy   i   dziesiąty):   Podkreślenie   domów
kątowych   wskazuje   na   aktywny,   dynamiczny,   intensywny   związek,   oparty   na
wspólnocie   intencji,   kierunku   albo   celu.   Związek   skupiony   jest   wokół
konkretnej aktywności; dwoje ludzi robi coś razem. Duży nacisk na moje domy
kątowe   oznacza,   że   ta   druga   osoba   wyraźnie   wpływa   na   moje   poczucie
tożsamości.   Jeśli   to,   co   robimy   razem,   będzie   skupiać   naszą   uwagę   i
stymulować nas przez dłuższy czas, związek może okazać się trwały.
Domy   następujące  (drugi,   piąty,   ósmy   i   jedenasty):   Podkreślenie   domów
następujących   oznacza,   że   związek   jest   potencjalnie   stabilny.   Jeśli
najważniejsze planety albo ascendent drugiej osoby wypadają w tych domach
mojego   kosmogramu,   może   nas   połączyć   trwała,   wieloletnia   więź,   oparta   na
niezmiennej   orientacji   i   postawach.   Tego   rodzaju   związek   może   nie   będzie
zbyt podniecający, ale ma tę zaletę, że można na nim polegać. Często dużą
rolę odgrywają tu pieniądze, poczucie własności albo inne czynniki związane
z zapewnieniem bezpieczeństwa.
Domy  upadające  (trzeci,  szósty, dziewiąty  i dwunasty): Podkreślenie domów
upadających będzie wskazywało na to, że wpływ drugiej osoby na moje życie
zaznaczy się przede wszystkim w sferze mentalnej. Taki związek będziemocno
zorientowany   na   uczenie   się,   zmiany   osobowości,   rozwój   i   wzrost.   Jeśli
chętnie się od kogoś uczę, to przez wpływ takiej osoby mogę się rozwijać i
rosnąć   świadomie  stosując  w   życiu  to,   czego  się   nauczyłem,   czyli  inaczej
mówiąc   mój   rozwój   odbywa   się   dzięki   świadomym   zmianom   stymulowanym   przez
drugą   osobę.   Jeśli   w   moich   domach   upadających   znajdą   się   tak   zwane
„malefiki”, czyli planety tradycyjnie uznawane za złoczynne, a ponadto są
one nieharmonijnie aspektowane przez moje planety urodzeniowe, będę uważał,
że   ta   druga   osoba   jest   gderliwa,   nietolerancyjna   albo   próbuje   mną
manipulować.   Związek   przetrwa   przede   wszystkim   wtedy,   gdy   jedna   strona
zechce   nieustannie   uczyć   się   od   drugiej,   a   ta   druga   nie   przestanie
dostarczać stymulacji.

Możemy teraz przyjrzeć się poszczególnym domom pogrupowanym według

związków z domami należącymi do czterech żywiołów: wody, ziemi, powietrza i
ognia. Muszę zaznaczyć, że znaczenie domów w synastrii często różni się
nieco od tradycyjnego, stosowanego w interpretacji kosmogramów
urodzeniowych.

151

Domy życia lub tożsamości

Są to domy związane ze znakami ognistymi. Planety przypadające na te

domy mogą rozwijać albo przytłumiać moją witalność i dobre samopoczucie;
pozwalają mi także utożsamić się z drugą osobą. Inaczej mówiąc, te planety
ożywiają mnie i dodają ducha. Nawet, jeśli wymiana energetyczna nie jest tu
szczególnie harmonijna, druga osoba ma silny wpływ na kształtowanie się
mojego poczucia tożsamości i wiary w siebie.

Pierwszy dom: Planety przypadające na mój pierwszy dom dostarczają mi

natychmiastowej, bezpośredniej stymulacji i pozwalają utożsamić się z tą
stroną charakteru drugiej osoby, którą symbolizuje dana planeta lub planety.

Piąty dom: Planety przypadające na ten dom wpływają na moją umiejętność

komunikowania emocji, nieskrępowanej i twórczej samoekspresji oraz pozwalają
mi cieszyć się życiem. Identyfikuję się emocjonalnie z tą częścią drugiej
osoby,   którą   symbolizuje   dana   planeta;   inaczej   mówiąc,   potrafię   czerpać
radość   i   wyrażać   siebie   za   pośrednictwem   drugiego   człowieka   w   zgodzie   z
charakterem   planety.   Na   przykład   czyjś   Saturn   w   moim   piątym   domu   może
przytłumić albo ograniczyć moją umiejętność cieszenia się życiem; z drugiej
strony   powaga   i   kompetencja   takiego   człowieka   mogą   mi   się   podobać   i
sprawiać, że będę się dobrze czuł w jego towarzystwie.

Dziewiąty dom: Planety przypadające na mój dziewiąty dom wpływają na

moje poglądy filozoficzne, wierzenia, świadome cele rozwoju i - ogólnie -
sprawy, które są dla mnie wartościowe, znaczące i istotne filozoficznie.
Planety w tym domu będą oddziaływać na mój poziom zrozumienia promując lub
hamując mój rozwój i świadome dążenie do zmieniania siebie. Mogą
przyśpieszać lub hamować proces uczenia się z doświadczenia.

Domy relacji i związków

Są to domy związane ze znakami powietrznymi. Planety, które się w nich

znajdą,   stymulują   zainteresowania   intelektualne   oraz   kontakty   osobiste   i
społeczne.   Inaczej   mówiąc,   planety   znajdujące   się   w   tych   domach   mojego
kosmogramu   sprawiają,   że   wchodzę   w   kontakt   z   innymi   osobowościami,
indywidualnościami, z którymi pragnę nawiązać bardzo osobiste więzi.

Trzeci dom: Planety przypadające na mój trzeci dom wpływają na mój

sposób komunikowania się z innymi, przede wszystkim przez umysłowe procesy
kojarzenia i mowę. Stymulują mój rozwój intelektualny, zmiany i uczenie się
w kategoriach inteligencji i ekspresji intelektualnej; jeśli planety drugiej
osoby przypadają na mój trzeci dom, będę czuł się jej równorzędnym partnerem

152

intelektualnym i szybko uda nam się ustalić osobiste relacje.

Siódmy dom: Planety przypadające na mój siódmy dom pobudzają moją

porzebę   partnerstwa   i   nawiązania   szczególnie   bliskich   stosunków   z   tym
człowiekiem.   Takie   położenie   planet   oznacza,   że   między   dwiema   osobami
istnieje   szczera   więź   polegająca   na   obustronnym   dawaniu   i   braniu.   Jeśli
planety należą do benefików, taki związek będzie uzupełniać moje spojrzenie
na siebie samego; w innym wypadku może zaburzyć moje koncepocje na własny
temat lub też wymusić ich zmianę. Takie związki najczęściej odbiera się jako
relacje jeden na jeden, oparte na zrównoważonej wymianie energii.

Jedenasty dom: Planety przypadające na mój jedenasty dom będą albo

zachęcać mnie do nawiązywania przyjaznych, szczerych kontaktów i pomagać w
uzyskaniu stabilnej pozycji towarzyskiej, albo przeszkadzać w jednym i w
drugim. Jeśli planetą przypadającą na mój jedenasty dom jest Jowisz albo
Wenus,

prawdopodobnie

będę

uważać

taką osobę za prawdziwego przyjaciela, czyli kogoś, kto darzy mnie miłością
i wzmacnia moje poczucie akceptacji i bezpieczeństwa w kontaktach
towarzyskich. Taka osoba może mi także pomóc w sprecyzowaniu celów istnienia
w społeczeństwie i osobistych planów na przyszłość.

Jeśli te dwa typy domów (tzn. domy ogniste i powietrzne) są bardzo

mocno podkreślone w kosmogramie porównawczym, do związku należy podchodzić
ostrożnie, bo jeśli nie opiera się on na głębszych fundamentach emocji czy
praktycznych celów, łatwo może się wypalić w krótkim czasie.

Domy praktyczne lub domy posiadania

Te domy wiążą się ze znakami ziemskimi, toteż dotyczą spraw

praktycznych. Przypadające na nie planety mówią o tym, symbolizowane przez
nie   cechy   drugiej   osoby   są   dla   mnie   użyteczne,   czyli   dobrze   służą   moim
celom.   Jeśli   motywy   takiego   związku   są   jawne   i   akceptowane   przez   obie
strony,   może   on   przybrać   postać   wzajemnie   korzystnej,   wygodnej   umowy
(małżeńskiej, w interesach itp.); jeśli jednak druga osoba nie zgadza się na
to,   bym   ją   wykorzystywał   dla   swoich   celów,   w   związku   może   pojawić   się
manipulacja   prowadząca   nawet   do   jego   zniszczenia,   przy   czym   to   ja   będę
używać drugiej osoby z czysto egoistycznych względów.

Drugi dom: Planety przypadające na mój drugi dom rozbudzają we mnie

pragnienie, by posiąść na własność lub kontrolować drugą osobę (ewentualnie
jakąś cechę jej charakteru czy umiejętność). Od tego, co zrobię z tym
pragnieniem, tzn. od mojego stosunku do niego zależy, czy stworzę związek

153

oparty na manipulacji (często w imię „miłości”), czy też taki, w którym będę
doceniać drugą osobę i cieszyć się nią, nie ograniczając przy tym jej
wolności. Jeśli potrafię sobie uświadomić, że ta osoba jest „moja” w
najszerszym tego słowa znaczeniu, bez zawłaszczania jej czy jego, wówczas
możliwe jest stworzenie związku przynoszącego głęboką satysfakcję. Planety w
moim drugim domu wskazują także na powiązania finansowe, wpływ danej osoby
na mój stan posiadania albo na plany i działania dotyczące biznesu.

Szósty dom: Planety przypadające na mój szósty dom wpływają na moje

zwyczaje   i   wysiłki,   by   zmienić   siebie   w   podstawowych   sprawach.   Stymulują
proces uczenia się prowadzącego do rozwoju i zmian w codziennym życiu. Taki
wpływ  może  być   pomocny  albo  ograniczający;  może  osłabić   moją   tożsamość  i
próby zmieniania siebie na własny sposób, albo też może dawać mi wsparcie w
świadomych   działaniach   mających   na   celu   samorozwój.   Jeśli   więc   czyjeś
planety lub ascendent wypadają w moim szóstym domu, taka osoba będzie miała
na mnie silny wpływ, który będę odbierać albo jako pomocny, albo dokuczliwy.
Nacisk na mój szósty dom może mnie także stymulować do efektywnego działania
lub - w negatywnym wydaniu - zakłócać moją efektywność i poczucie celowości
pracy.

Dziesiąty dom: Planety znajdujące się w moim dziesiątym domu wzmacniają

moje ambicje i nadzieje na sukces w świecie, zaszczyty, osiągnięcie rozgłosu
i publicznego uznania. Z osobą, której planety przypadają na ten dom, mogę
prowadzić wspólne interesy czy utrzymywać innego rodzaju kontakty zawodowe.
Taki   człowiek   będzie   zaspokajał   potrzeby   mojego   ego   dotyczące   zdobycia
uznania i władzy. Planety w moim dziesiątym domu mogą mieć duży wpływ na
kształtowanie struktur społecznych (np. małżeństwa czy kariery zawodowej),
jakie chcę stworzyć. Planeta, która przypada na mój dziesiąty dom, pokazuje,
że symbolizowana przez nią cecha lub funkcja charakteru drugiej osoby wiąże
się   jakoś   z   moimi   koncepcjami   uznania   w   społeczeństwie,   autorytetu   alboz
ambicjami,   które   pragnę   zrealizować.   Jeśli   czyjeś   Słońce   lub   ascendent
wypada w moim dziesiątym domu, to możliwe, że będę wiązać jakieś ambicje z
tą osobą, że zechcę ją wykorzystaś dla swoich celów i że będę mieć wielkie
nadzieje na osiągnięcie czegoś przy pomocy tego człowieka. Jeśli uda mi się
przekroczyć   egoistyczny   aspekt   swoich   odczuć,   to   moje   nadzieje   będą   się
wiązały   po   prostu   z   dobrem   tej   osoby,   niezależnie   od   mojej   własnej
satysfakcji. W innych przypadkach mogę uważać takiego człowieka za samoistny
autorytet, szanować go za to i uczyć się od niego.

Domy wrażliwości

154

Te domy łączą się ze znakami wodnymi, toteż wpływają na nas na tych

obszarach, gdzie jesteśmy najbardziej wrażliwi, wyczuleni i podatni. Planety
przypadające na te domy symbolizują te cechy osobowości drugiego człowieka,
które   głęboko   poruszają   nas   emocjonalnie.   Taka   osoba   może   nas   zranić,
dlatego często wywołuje w nas poczucie zagrożenia. Możliwe więc, że będziemy
reagować   na   nią   niechęcią   lub   lękiem   albo   też   otworzymy   się   przed   nią   w
nadziei,   że   uda   nam   się   osiągnąć   głębokie   porozumienie   duchowe.   Ludzie,
których   planety   lub   ascendent   przypadają   na   moje   domy   wodne,   potrafią
przeniknąć   do   głębi   mojej   istoty   i   odkryć   moje   ograniczenia,   słabości   i
najgłębsze   pragnienia.   W   wyniku   tak   głębokiego   kontaktu   między   dwiema
osobami   mogą   powstać   silne,   intensywne   więzi   emocjonalne,   ale   często
pojawiają się w nas także skłonności do wybuchów, niepokoju wewnętrznego,
niestabilności  i ciągłych irytacji.  Przyszłość  związku w  znacznym  stopniu
zależy   od   naszej   reakcji   na   to   zagrożenie   (które   jednocześnie   zawiera   w
sobie potencjał prawdziwej bliskości) oraz od tego, jaki użytek druga strona
zechce zrobić ze swej przewagi. Związek oparty na silnym podkreśleniu domów
wodnych może rozkwitnąć pod warunkiem, że każdy z partnerów potrafi dojść
doładu z własnymi emocjami.

Czwarty dom: Planety w moim czwartym domu wpływają na moją najgłębszą,

najwrażliwszą i najbardziej osobistą warstwę emocjonalną, na same korzenie
mojej istoty. Taki wpływ odbieramy więc jako przyjemny i bezpieczny albo też
niepokoi on nas i frustruje. Na przykład mogę mieć wrażenie, że czyjś Pluton
w moim czwartym domu wytrąca mnie z równowagi, gdyż wpływa na emocjonalne
fundamenty mojego życia. To doświadczenie może się okazać pozytywne lub
negatywne. Planety w tym położeniu wpływają także na spokój domowego zacisza
i umiejętność zupełnego zrelaksowania się w czyjejś obecności.

Ósmy dom: Planety położone w moim ósmym domu rozbudzają we mnie potężne

uczucia,   często   o   zabarwieniu   erotycznym   czy   seksualnym.   Jeśli   są   one
nieharmonijnie aspektowane, może wyniknąć walka o władzę; i może się okazać,
że   moje   wysiłki   zmierzające   do   kontrolowania   drugiej   osoby   doprowadzą   do
gwałtownego wybuchu (przy Uranie w moim ósmym domu) albo zostaną stłumione (
przy Saturnie). Ten dom po części reprezentuje moje poszukiwanie wartości
emocjonalnych,   które   to   wysiłki   druga   osoba   może   wspomóc   albo   wyhamować.
Ósmy   dom   jest   też   sprawdzianem   mojej   odpowiedzialności   w   używaniu
wewnętrznej siły. Planety wypadające w tym domu mogą mnie rozbudzić duchowo
oraz   wywołać   potężną   tęsknotę   za   emocjonalnym   spokojem   i   uzdrowieniem   na
głębokim poziomie.

155

Dwunasty dom: Planety w moim dwunastym domu dają doświadczenia

emocjonalne,   które   mogą   otworzyć   mnie   na   wpływ   nieznanego,   tego,   co
zasadniczo przekracza moje rozumienie. Przy tym położeniu planety wzbudzają
we   mnie   niejasne,   zazwyczaj   wywołujące   zamęt   emocje.   Takie   wpływy   często
stają   się   źródłem   lęku,   chociaż   mogą   znacznie   stymulować   rozwój   duchowy.
Inaczej mówiąc, planety w dwunastym domu pobudzają rozwój, wzrost i bardzo
głębokie   zmiany,   działając   na   emocje   leżące   u   samych   korzeni   naszej
duchowości. Planety w tym położeniu zasadniczo wpływają na nas poza obszarem
świadomości, dlatego często reagujemy na taką osobę nieufnością i lękiem,
wzbudza ona w nas niepokój albo czujemy się w jej towarzystwie nieswojo,
szczególnie, jeśli w dwunastym domu znajdzie się któryś z malefików. Jeśli
jest to benefik, możemy czuć pewnego rodzaju ukryte wsparcie płynące od tej
osoby.   Dwunasty   dom   ogólnie   rzecz   biorąc   symbolizuje   nasze   białe   plamy,
czułe   punkty,   obszary,   gdzie   jesteśmy   podatni   na   wpływy   i   rzeczy,   które
uświadamiamy   sobie   jedynie   niejasno.   Na   przykład,   jeśli   czyjś   ascendent
wypada   w   moim   dwunastym   domu,   zasadniczo   nie   potrafię   zrozumieć   takiego
człowieka. Jego zachowanie oszołomia mnie, miesza i przytłacza. Dlatego w
jego   obecności   mogę   się   poddawać   irracjonalnym   lękom   albo   może   mi   się
spodobać poczucie tajemnicy i złożoności, jakie we mnie wzbudza. Dwunasty
dom jest szczególnie ważny w analizie porównawczej, gdyż odkrywa przed nami
potrzeby duszy dotyczące przyszłego rozwoju i daje dość konkretne sygnały co
do karmicznych więzów z drugą osobą. Na przykład, dlaczego tak irracjonalnie
boję się agresji ze strony pana M.? Jego Mars wypada w moim dwunastym domu.
Czy te emocje pochodzą znikąd, czy też astrologiczna symbolika wskazuje na
przeszły związek, w którym doświadczyłem rzeczywistej agresji fizycznej ze
strony pana M.? Na te pytania możemy odpowiedzieć jedynie sami, opierając
się   na   osobistych   doświadczeniach.   Chcę   tu   podkreślić,   że   dwunasty   dom
(zarówno w kosmogramie urodzeniowym, jak i w synastrii) mówi o rzeczach, z
którymi   musimy   się   pogodzić   i   zintegrować   je   w   naszym   świadomym   rozwoju
duchowym   i   emocjonalnym.   Dlatego   analiza   kosmogramów   naszych   bliskich
przyjaciół   (a   także   wrogów!)   w   porównaniu   z   naszym   kosmogramem   może   nam
odkryć rzeczy, które wszyscy musimy sobie uświadomić, by móc swobodniej żyć
i tworzyć związki.

Jeśli w analizie porównawczej bardzo mocno podkreślone są domy

posiadania   i   wrażliwości   (czyli   ziemskie   i   wodne),   taki   związek   wymaga
ostrożnego podejścia, gdyż łatwo tu o manipulację i emocjonalne zniewolenie.
W   takim   wypadku   związek   przybiera   negatywne   zabarwienie   i   może   stać   się
bardzo   destruktywny.   To   niebezpieczeństwo   powstaje,   gdy   obie   strony   zbyt

156

kurczowo trzymają się przeszłości, wywodzących sią z niej ciasnych koncepcji
bezpieczeństwa i wzorców emocjonalnych.

Uwaga: Znakomitą pracą na temat synastrii jest książka Lois H. Sargent How

to Handle Your Human Relations. Rozdział poświęcony interpretacji aspektów

porównawczych nie ma sobie równych pod względem subtelności i trafności.

Lois Sargent bardzo dobrze rozumie, do jakiego stopnia relatywne jest

znaczenie poszczególnych aspektów w synastrii. Jednak ta książka bardzo
niewiele miejsca poświęca interpretacji domów w synastrii. Celem mojego

artykułu jest właśnie wypełnienie tej luki, dlatego też powinno się go

używać łącznie z książką Sargent. (Książka została wydana przez AFA oraz

CRCS Publications).

157

IV. JAK ZROZUMIEĆ TRANZYTY

Najważniejsze tranzyty - a właśnie na nich chciałbym się skupić podczas

tych warsztatów - to tranzyty pięciu zewnętrznych planet: Jowisza, Saturna,
Urana,   Neptuna   i   Plutona.   Są   one   zazwyczaj   kamieniami   milowymi
wyznaczającymi najważniejsze etapy w życiu człowieka. Jeśli ktoś śledzi w
swoim   kosmogramie   przejścia   wszystkich   planet,   zapewne   zauważy   wpływy
tranzytów Wenus, Marsa, a nawet Merkurego; najczęściej są to jednak bardzo
przelotne doświadczenia, pozbawione trwałej głębi i znaczenia. Najważniejsze
wydarzenia   u   większości   ludzi   zachodzą   przy   koniunkcjach,   kwadratach   i
opozycjach.   Ostatnio   jednak   zacząłem   poświęcać   wiele   uwagi   również
tranzytowym   półsekstylom,   półkwadratom   i   kwinkunksom   -   a   zwłaszcza
półsekstylom. Prawdą jest, że w niektóre dni czujemy harmonię ze światem i
przez   cały   dzień   nie   opuszcza   nas   dobre   samopoczucie.   Sprawdzamy   wówczas
tranzyty i okazuje się, że Wenus właśnie utworzyła trygon do naszego Słońca
lub   sekstyl   do   Marsa   czy   też   Jowisz   wszedł   w   trygon   do   Księżyca.   Można
sprawdzać   trygony   i   sekstyle,   ale   przeważnie   nie   przyniosą   one   większych
wydarzeń, szczególnie jeśli patrzy się na nie w izolacji; ale trygon lub
sekstyl tranzytującej  planety zewnętrznej  do  którejś z  urodzeniowych może
okazać   się   bardzo   znaczący,   jeśli   towarzyszy   mu   jakiś   inny,   trudniejszy
aspekt tranzytowy.

Istnieje cała szkoła myślenia w astrologii, która zaczęła się rozwijać

od   niedawna,   a   która   traktuje   tranzyty   na   sposób   „holistyczny”   czy
„cykliczny”.   Pionierem   w   opracowaniu   i   spopularyzowaniu   takiego   podejścia
był   oczywiście   Dane   Rudhyar   i   prawdopodobnie   jest   to   najlepsza   metoda
patrzenia na konkretne tranzyty. Zasadniczo polega ona na tym, że traktujemy
wszystkie tranzyty w kategoriach cyklicznych związków między danymi dwiema
planetami.   Można   to   robić   na   wiele   sposobów.   Przyjmijmy   na   przykład,   że
Saturn   (albo   którakolwiek   inna   z   zewnętrznych   planet)   wszedł   właśnie   w
koniunkcję   z   naszą   urodzeniową   Wenus.   No   dobrze.   Za   jakieś   siedem   lat
utworzy do niej kwadrat; za około następne siedem - opozycję; po kolejnych
siedmiu następny kwadrat i tak dalej. Jeśli przyjmiemy holistyczne podejście
do całego cyklu i chcemy przyjrzeć się całości zamiast postrzegać tranzyty
jako pojedyncze, izolowane doświadczenia, należy zacząć od koniunkcji.

Powiedzmy, że tranzytujący Saturn tworzy teraz kwadrat do naszej

urodzeniowej Wenus (podchodzi do tablicy i rysuje). Narysujmy tu naturalny
horoskop. Umieścimy w nim Wenus na 15

Raka. Dobrze. A teraz postawmy

Saturna w Wadze. Jeśli tranzytujący Saturn znajduje się teraz na 15

Wagi, a

158

urodzeniową Wenus mamy na 15

Raka, to otrzymujemy ścisły kwadrat między

tymi   dwiema   planetami.   Cokolwiek   wydarzy   się   przy   tym   tranzycie,
prawdopodobnie   będziemy   to   potrafili   zinterpretować   całkiem   precyzyjnie   w
tradycyjny sposób, gdyż wiemy, co oznacza Saturn, co oznacza Wenus, które
domy zostają uaktywnione itd. Nie musimy przy tym patrzeć na wszystko, na
cały cykl, zresztą często nawet nie mamy na to czasu, jeśli przeprowadzamy
analizę   dla   kogoś   innego.   Ale   „interpretacja”   nie   zawsze   oznacza
zrozumienie. Dlatego, jeśli chodzi o nas samych lub o bliskie nam osoby,
których drogę wewnętrznego rozwoju znamy dość dobrze, czy też o niektórych z
naszych klientów, których interesuje głębsze znaczenie ich życia, może warto
cofnąć się w czasie o siedem lat i sprawdzić, co się działo, gdy Saturn
utworzył koniunkcję z urodzeniową Wenus. To, co miało miejsce wtedy, często
łączy   się   z   aktualnymi   doświadczeniami,   gdyż   obydwa   tranzyty   są   częścią
cyklu, który symbolizuje pełną relację energetyczną między Saturnem a Wenus.
I   jeśli   spojrzymy   na   tranzyty   w   ten   sposób,   zastosowanie   półkwadratów,
półsekstyli   i   temu   podobnych   aspektów   staje   się   bardziej   praktyczne   i
zrozumiałe,   wówczas   bowiem   wyznaczają   one   okresy   zmian   lub   rozwoju   w
kontekście   całego   cyklu.   Nawet   jeśli   nie   towarzyszą   im   uderzające
„wydarzenia”,   te   aspekty   pozwalają   nam   głębiej   zrozumieć   sens   aktualnych
doświadczeń.   A   w   własnym   życiu   -   szczególnie   przy   tranzytach   Jowisza   i
Saturna - zawsze warto cofnąć się o kilka lat i sprawdzić, co się działo
ostatnim   razem,   gdy   Jowisz   lub   Saturn   aspektował   naszą   konkretną   planetę
urodzeniową.   Często   pamiętamy,   co   się   wtedy   działo   i   porównując   to   z
aktualnymi   doświadczeniami   możemy   odkryć   nasz   kierunek   rozwoju,   zauważyć
ciągłość procesu, wzór w życiu.

P: Czy chodzi o to, żeby cofnąć się w czasie do poprzedniego

identycznego aspektu? Mówił pan o siedmiu latach przy Saturnie, ale żeby
znaleźć identyczny punkt, trzeba byłoby cofnąć się o 28 lat, prawda?

O: Owszem, tak trzeba byłoby zrobić, żeby znaleźć identyczny aspekt.

Ale nie o to mi chodzi. Chcę powiedzieć, że szczególnie przy tranzytach
Jowisza i Saturna, wystarczy wrócić do ostatniej koniunkcji, kwadratu lub
opozycji. (Ta zasada odnosi się także do tranzytów Urana, ale wtedy należy
patrzeć również na półsekstyle i inne małe aspekty). Inaczej mówiąc, jeżeli
Saturn tworzy teraz do naszej Wenus którykolwiek z tych trzech aspektów, to
trzeba się cofnąć o siedem lat i sprawdzić, co się działo, gdy Saturn po raz
ostatni tworzył koniunkcję, kwadrat lub opozycję do Wenus.

P: A potem trzeba znaleźć wspólny mianownik dla tych dwóch doświadczeń?
O: Tak. Czasami związek jest oczywisty. Powiedzmy, że siedem lat temu

159

ktoś wziął ślub, a teraz małżeństwo przechodzi gruntowne zmiany. W innych
przypadkach związek będzie bardziej subtelny, na przykład teraz zrywamy z
kimś, a siedem lat temu rozstaliśmy się z kimś innym. Widzimy tu pewien wzór
w życiu; powracają do nas sprawy, z którymi konfrontowaliśmy się przed
siedmiu laty. W ten sposób sami możemy osądzić, na ile rozwinęliśmy się w
ciągu tych siedmiu lat. Przy tranzytach Urana powinniśmy zwrócić uwagę na
wszystkie aspekty, które są wielokrotnościami 30

. Często można wtedy

zauważyć, że co mniej więcej siedem lat, gdy Uran tworzył kolejne aspekty do
konkretnej planety natalnej, w tej dziedzinie życia, na który ona wpływa,
przechodziliśmy jakąś transformację, przebudzenie, pojawiało się szersze
zrozumienie. Koniunkcje, kwadraty i opozycje są naturalnie najpotężniejszymi
(i często najbardziej dramatycznymi) tranzytami, ale - szczególnie przy
Uranie - inne aspekty też przynoszą jakąś znaczącą zmianę, choć nie musi to
być poważny przełom ani otwarta konfrontacja.

Ponieważ Jowisz obiega cały zodiak w ciągu dwunastu lat, mniej więcej

co trzy lata tworzy koniunkcję, kwadrat, opozycję lub jakiś inny istotny
aspekt   do   każdej   urodzeniowej   planety.   Dlatego   przy   Jowiszu   należy   się
cofnąć   o   trzy   lata,   by   znaleźć   jakiś   znaczący   wzór.   I   często,   choć   nie
zawsze,   występuje   związek   między   kolejnymi   okresami.   W   większości
przypadków   wystarczy   się   cofnąć   do   koniunkcji.   Teoretycznie   jest   to
początek cyklu. Jeżeli więc mamy teraz kwadrat Saturna do Wenus, to możemy
się   cofnąć   o   siedem   lat   do   koniunkcji   tych   planet.   Nie   wiem,   czy   można
sięgnąć   jeszcze   o   siedem   lat   wstecz   i   czy   to,   co   odkryjemy,   okaże   się
istotne. Wątpię, czy to będzie bardzo ważne.

P: Jeśli chodzi o Słońce i Saturna, to przekonałem się, że jeśli

cofniemy się o 28 lat, zauważymy bardzo ważne rzeczy.

O: Och, tak. Nie mówię, że za każdym albo prawie każdym razem nie

będą   się   działy   ważne   rzeczy.   Chcę   tylko   powiedzieć,   że   charakterystyka
każdego   cyklu   jest   nieco   inna,   szczególnie   przy   cyklu   Saturna.   Przede
wszystkim,   jeśli   spojrzymy   na   pierwszy   powrót   Saturna   do   pozycji
urodzeniowej   w   wieku   29-30   lat,   wyznacza   on   koniec   całego   kompletnego
cyklu w kategoriach struktury całego życia, ambicji, priorytetów, ogólnie
mówiąc, charakteru człowieka. Ale można się przyjrzeć także innym cyklom
Saturna, gdy wchodzi on w koniunkcję z Wenus, Marsem, czymkolwiek, także z
ascendentem, o czym pomówimy później. Wszystkie te koniunkcje rozpoczynają
nowe   cykle,   zasadniczo   nowe   cykle   trwające   29   lub   30   lat.   Są   to   cykle
związane z budowaniem nowego rodzaju struktur w życiu, zależnie od tego,
który punkt urodzeniowego kosmogramu jest tranzytowany.

160

Wzorzec tranzytów

Zanim przejdę do konkretów, chciałbym najpierw omówić niektóre

kluczowe pojęcia dotyczące tranzytów, o których wspomina Donna Cunningham
w swojej książce An Astrological Guide to Self-Awareness.

W rozdziale

„Duchowa   i   psychologiczna   perspektywa   tranzytów”   Cunningham   zwięźle
opisuje   odpowiednią   postawę   i   konstruktywny   wzorzec   wykorzystania
tranzytów.   Mówi   tam,   że   tranzyty   nie   są   izolowanymi   wydarzeniami,   nad
którymi nie mamy żadnej kontroli, lecz stanowią etapy integralnego procesu
rozwoju wewnętrznego, przez który przechodzimy. Właśnie na tym chciałbym
się dzisiaj skupić i często będę wracał do tej koncepcji. Chociaż w wielu
wypadkach można wyizolować jeden tranzyt i omówić go dokładnie opierając
się tylko na naturze biorących w nim udział planet, to jednak, aby odnieść
z   tego   więcej   korzyści,   powinniśmy   przyjrzeć   się   całemu   aktualnemu
wzorcowi tranzytów, najczęściej bowiem, jeśli mamy jeden ważny tranzyt, to
towarzyszy   mu   drugi,   trzeci,   czwarty   i   piąty.   Bardzo   często   występuje
kilka   ważnych   tranzytów   jednocześnie,   w   okresie   paru   miesięcy.   I   takich
skomplikowanych   sytuacji   nie   można   interpretować   w   sztywny,   dogmatyczny
sposób.   Zamiast   tego   powinniśmy   wczuć   się   w   każdy   z   nich   i   spróbować
intuicyjnie połączyć ich znaczenie w kontekście sytuacji życiowej danego
człowieka i jego aktualnego stanu świadomości.

Kolejną sprawą, na którą zwraca uwagę Donna Cunningham, jest to, że

nie   można   w   pełni   zrozumieć   czyichś   tranzytów   bez   głębokiej   znajomości
kosmogramu urodzeniowego. Pisze na przykład, że jeśli tranzytujący Neptun
robi kwadrat do natalnego Marsa, należy wziąć pod uwagę to, jak Neptun i
Mars   działają   w   kosmogramie   urodzeniowo,   według   znaku   i   domu,   jakimi
domami   władają,   jakie   mają   aspekty   i   na   ile   są   silne.   Cunningham   ma   tu
absolutną rację. Dlatego właśnie większość książek na temat tranzytów jest
-   no   cóż,   większość   z   nich   jest   niemal   bezwartościowa.   Nawet   te   lepsze
można   traktowaś   jedynie   jako   podstawowe   przewodniki   po   doświadczeniach,
jakich możemy oczekiwać podczas konkretnego okresu. Przyczyna jest taka,
że   w   każdym   kosmogramie   i   w   życiu   każdego   człowieka   istnieje   wielka
głębia,   mnóstwo   subtelności   i   złożoności.   Można   przeczytać   wszystkie   te
książki;   większość   książek   traktuje   tranzyty   bardzo   dogmatycznie   i   z
reguły raczej negatywnie. Ale jeśli zechcemy sprawdzić, na ile prawdziwe
są wyczytane stwierdzenia, przekonamy się, że w wielu przypadkach nie mają
one  nic  wspólnego  z  tym,  przez  co  ludzie  rzeczywiście  przechodzą.  Jeśli

Wydana przez CRCS Publications.

161

ktoś   jest   astrologiem   lub   zajmuje   się   astrologią,   czyta   te   książki   i
wierzy, że wszystkie negatywne przepowiednie się sprawdzą, to jest bardzo
prawdopodobne,  że  tak  się  stanie.  Ale  jeśli  potrafimy  się  chronić  przed
negatywnym   nastawieniem,   możemy   odbierać   tranzyty   na   znacznie
subtelniejszym poziomie niż ten opisany w książkach. Ja sam panicznie się
bałem   niektórych   tranzytów,   gdy   zaczynałem   zajmować   się   astrologią,   bo
wszystkie książki, które czytałem, straszyły mnie okropnościami w rodzaju:
„Tranzyt   Urana   do   Słońca   -   nagłe   wypadki,   śmierci   i   tak   dalej;   powrót
Saturna   -   wypadną   ci   wszystkie   zęby,   zachorujesz   i   będziesz   wyglądał
okropnie”.   Ale   w   miarę   jak   przechodziłem   przez   kolejne   tak   zwane
traumatyczne   tranzyty,   coraz   wyraźniej   sobie   uświadamiałem,   że   w
większości są one interesujące i naprawdę można się z nich bardzo wiele
nauczyć.   Dzieją   się   ciekawe   rzeczy,   nawet   jeśli   czasami   powodują   one
stresy.   Ale   tylko   znajomość   urodzeniowego   kosmogramu   może   nam   umożliwić
dostrojenie się do znaczenia ważnych tranzytów, zanim one jeszcze nadejdą,
na głębszym poziomie niż tylko znajomość podstawowych reguł.

Kolejna sprawa, o której wspomina Donna Cunningham, to to, że

tranzyty   są   procesem:   „Zbyt   wiele   uwagi   zwraca   się   w   astrologii   na
wydarzenia, a za mało na procesy, które do nich doprowadzają. W gruncie
rzeczy   wydarzenia   przypominają   raczej   znaki   drogowe,   które   widzimy
wyraźniej   niż   same   procesy,   ale   przecież   nie   da   się   przeskoczyć
bezpośrednio   z   jednego   miasta   do   drugiego.   Tę   odległość   trzeba   pokonać
stopniowo. Wydarzenia bywają kulminacją procesu albo katalizatorem, który
go   rozpoczyna.   Najwięcej   korzyści   da   nam   jednak   traktowanie   ich   jako
zewnętrznych wskaźników wewnętrznych trendów.” Myślę, że to bardzo ważna
sprawa.   Każdy   tranzyt   może   się   zamanifestować   jedynie   na   płaszczyźnie
wewnętrznej,   psychicznej,   bez   żadnych   towarzyszących   zewnętrznych
wydarzeń, albo też może się przejawić jako zewnętrzne doświadczenie, które
zmusza człowieka do stawienia czemuś czoła. I często tak się dzieje, że
jeśli człowiek nie wie, z czym powinien stanąć twarzą w twarz, to coś z
zewnętrznego   świata   zmusza   go   do   konfrontacji.   Albo   może   to   być
jednocześnie   doświadczenie   zewnętrzne   i   wewnętrzne.   W   wielu   przypadkach
tak się dzieje.

P: Co decyduje o tym, jakiego rodzaju będzie to doświadczenie?
O: Nie znam żadnego sposobu, by z góry określić, naile tranzyt

przejawi się w postaci wydarzeń zewnętrznych, a na ile jako proces
wewnętrzny. Jedyna ogólna zasada, jaką słyszałem, a która moim zdaniem ma
sens, brzmi tak: im lepiej ktoś ma rozwiniętą świadomość, im bardziej

162

subtelne   wpływy   odbiera,   tym   lepiej   odbiera   wewnętrzne   przekazy,   jakie
niosą   różne   doświadczenia,   a   wtedy   powiększa   się   szansa,   że   tranzyty
zamanifestują   się   raczej   na   subtelnym   poziomie.   U   ludzi   bardzo
ekstrawertycznych,   którzy   zastanawiają   się   zbyt   wiele   nad   znaczeniem
swojego życia, tranzyty najczęściej manifestują się jako wydarzenia; nawet
do 75% ważniejszych tranzytów może się przejawić w ten sposób. Ale w żaden
sposób   nie   potrafię   określić,   jak   będzie   w   konkretnym   przypadku.   Jeśli
traktuje   się   zewnętrzne   zdarzenia   jako   wskaźniki   tego,   co   dzieje   się   w
psychice człowieka, wtedy w gruncie rzeczy nie jest istotne, czy potrafimy
przewidzieć   jakieś   wydarzenie,   bo   zawsze   można   powiedzieć   sobie   czy   też
komuś,   nad   czyim   kosmogramem   pracujemy,   że   cokolwiek   się   zdarzy   podczas
pewnego   okresu,   będzie   niosło   ze   sobą   pewien   przekaz,   który   powinniśmy
zrozumieć.

P: Więc każda sprawa, którą powinniśmy przepracować, może się

przejawić jako doświadczenie wewnętrzne albo sytuacja zewnętrzna, ale w
każdym przypadku stoi przed nami to samo zadanie...?

O: Tak. Szczególnie przy stresujących tranzytach. Oczywiście z pracą

najbardziej kojarzy się nam Saturn. Ale każdy ważny tranzyt którejkolwiek
z pięciu zewnętrznych planet wymaga od nas wysiłku - zwłaszcza, jeśli jest
to   opozycja,   kwadrat   albo   koniunkcja,   bo   są   to   aspekty,   które   zmuszają
ludzi   do   pracy,   do   wydatkowania   albo   wchłaniania   energii.   Najważniejsze
jest   to,   że   tę   pracę   można   wykonać   we   własnym   wnętrzu,   albo   też   można
wyrzucić z siebie napięcie na zewnątrz, albo jedno i drugie. Powiedzmy, że
Saturn   tworzy   kwadrat   do   naszego   Marsa,   wtedy   być   może   pojawi   się
potrzeba, by pracować więcej niż zazwyczaj. Na zewnętrznym poziomie możemy
naraz zostać obarczeni nowymi obowiązkami w miejscu pracy; firma podpisze
duży   kontrakt   albo   coś   w   tym   rodzaju   i   przez   miesiąc   będziemy   musieli
pracować   w   nadgodzinach.   Niektórzy   ludzie   -   jeśli   i   tak   są   dobrymi
pracownikami, jeśli są to aktywne osoby - potrafią wyzwolić napięcie przez
działanie   na   zewnątrz.   Natomiast   ludzie   bierni,   którzy   lubią   nic   nie
robić,   trochę   sobie   ponarzekać   i   nie   myślą   o   sobie   w   pozytywny   sposób,
będą   wówczas   w   najgorszej   formie,   bo   nie   są   wystarczająco   aktywni,   by
wyzwolić napięcie w prężnej działalności. Toteż prawdopodobnie doświadczą
wtedy   wielkiej   frustracji,   gniewnych   nastrojów,   będą   zniechęceni   i
zestresowani.

Jest jeszcze inna możliwość. Możemy wejść w kontakt na subtelnym

poziomie z tym, co Mars i Saturn reprezentują w nas samych. Saturn może
określać sposób wyrażania energii Marsa i w niektórych wypadkach ją

163

blokować, a w każdym razie wyraźnie zwalniać tempo, w jakim zdobywamy to,
czego pragniemy, co jest jednym ze znaczeń Marsa. Ale jeśli człowiek ma
dosyć   cierpliwości   -   a   aspekty   Saturna   mają   wiele   wspólnego   z   potrzebą
cierpliwości - to można zapuścić się w głąb siebie i uświadomić sobie, że
jest   to   część   niezbędnego   procesu   i   że   przechodzimy   przez   okres,   gdy
powinniśmy zdefiniować pewne rzeczy we własnym wnętrzu, i że może właśnie
tam   leży   źródło   odczuwanej   przez   nas   frustracji.   Ludzie,   którzy   mają
doświadczenie   z   jakąś   formą   psychoterapii,   wiedzą,   że   frustracja   jest
skutecznym   narzędziem   psychoterapeutycznym.   Jeśli   sfrustrujemy   kogoś
wystarczająco,   taki   człowiek   będzie   musiał   rozwinąć   sobie   nowe   metody
radzenia   sobie   z   różnymi   sytuacjami   -   bo   jeśli   tego   nie   zrobi,   to   po
prostu przez cały czas będzie się czuł ogromnie nieszczęśliwy. Trzeba go
sfrustrować wystarczająco, wywierać na niego nacisk aż do chwili, gdy taka
osoba wreszcie wybuchnie albo spróbuje czegoś nowego. Tranzyt Saturna do
Marsa,   ascendentu   czy   Słońca   to   bardzo   często   okres,   gdy   najostrzej
czujemy taki nacisk czy frustrację. I wtedy należy pracować z kosmogramem
urodzeniowym. Jeśli mamy Słońce w Baranie, Księżyc w Baranie i ascendent w
Strzelcu, to na pewno nie będziemy się czuć dobrze z tą frustracją! Nie
będziemy   mieli   ochoty   jej   tolerować.   Zechcemy   spróbować   nowych   metod
działania, które by nam pomogły rozpędzić tę frustrację czynnie, zrzucić z
siebie napięcie. Ale jeśli ktoś ma na przykład Słońce w Rybach, Księżyc w
Wadze   i   ascendent   w   Pannie,   co   bardziej   skłania   do   pasywności   niż   do
inicjowania nowych rzeczy, może mieć większe kłopoty z radzeniem sobie z
takimi tranzytami. Wówczas może po prostu stwierdzić: „Najlepsze, co mogę
zrobić w tej sytuacji, to okazać cierpliwość”. Takie podejście pozwoli jej
rozwinąć   w   sobie   głębsze   zrozumienie   i   większą   akceptację   dla   swojej
prawdziwej natury.

Podczas konsultacji z klientem zawsze najpierw próbuję uzyskać od

niego obraz doświadczeń, przez jakie przechodził podczas ostatniego roku.
Jest to ogromnie pomocne. Wiele lat temu, gdy dopiero zaczynałem zajmować
się   tranzytami,   nigdy   tego   nie   robiłem.   To,   że   można   scharakteryzować
jakiś   okres   w   życiu   opierając   się   tylko   na   relacji   jednej   planety   do
innej,   fascynowało   mnie   do   tego   stopnia,   że   właściwie   nie   zastanawiałem
się   nad   sensem   tego,   co   robię,   ani   nad   skutecznością   tego   rodzaju
doradztwa,   jakie   prowadziłem.   Z   czasem   jednak,   po   wielu   setkach
konsultacji, zacząłem rozumieć coraz wyraźniej, że koniecznie trzeba robić
to,   o   czym   Donna   Cunningham   pisze   w   swojej   książce   -   zawsze   należy
spojrzeć na ostatni rok, a czasami na ostatnie dwa, trzy czy cztery lata,

164

zależy od tego, co się akurat dzieje. Powody takiego postępowania powinny
być oczywiste. Jeden z nich to to, że niektóre tranzyty trwają ponad dwa
lata. Tranzyty Plutona i Neptuna zazwyczaj trwają podad dwa lata, i
podobnie jest z naprawdę potężnymi tranzytami Urana.

Trudno powiedzieć, który tranzyt jest potężny, a który nie, ale

zazwyczaj jeśli jest to koniunkcja, kwadrat albo opozycja którejś z pięciu
zewnętrznych   planet   do   jednej   z   planet   osobistych   (Słońce,   Księżyc,
Merkury,   Wenus,   Mars)   albo   ascendentu   czy   descendentu,   to   mamy   do
czynienia   ze   szczególnie   silnym   przepływem   lub   blokadą   energii.   W   grę
wchodzi   więc   siedem   różnych   punktów.   Jeśli   Uran   tworzy   koniunkcję   do
jednego z nich, wyzwala olbrzymi potencjał zmian i wielką energię. A jak
długo to potrwa? Często około dwóch lat od pierwszego tranzytu, zaczynając
od kilku miesięcy przed pierwszą koniunkcją a kończąc w kilka miesięcy po
ostatniej. Wszyscy tu chyba wiedzą, na czym polega retrogradacja planety?
Tranzyty   często   powtarzają   się   trzykrotnie.   Planeta   przechodzi   przez
jakieś miejsce, potem zmienia ruch na retrogradujący i przekracza ten sam
punkt po raz drugi, a w końcu wraca do ruchu prostego i przechodzi przezto
miejsce po raz trzeci. Neptun i Pluton mogą przejść przez ten sam punkt
nawet   pięciokrotnie.   Taki   tranzyt   będzie   trwał   ponad   dwa   lata,   często
nawet   trzy.   Tranzyty   zewnętrznych   planet   są   niezmiernie   ważne.   Dlatego,
gdy   opracowujemy   czyjś   kosmogram   albo   przeprowadzamy   konsultację,   musimy
spojrzeć   wstecz,   a   nie   tylko   do   przodu,   by   rzeczywiście   ustawić   sobie
wszystko w wyraźnej, szerokiej perspektywie.

Kolejny przykład to tranzytujący Saturn. Wydaje się, że zasięg

oddziaływania   tej   planety   jest   szerszy   niż   jakiejkolwiek   innej.   Wielu
ludzi   odczuwa   wpływ   Saturna,   gdy   tylko   wejdzie   on   do   jakiegoś   znaku   -
szczególnie, jeśli mają Słońce (a czasem także Księżyc albo ascendent) w
tym znaku albo w znaku, który tworzy do niego kwadrat lub opozycję. Jeśli
na   przykład   ktoś   ma   natalne   Słońce   w   Rybach,   a   Saturn   teraz   wchodzi   do
Panny, to niektórzy ludzie spod Ryb będą czuli wejście Saturna do Panny,
nawet jeśli ich Słońce jest na 28 stopniu Ryb, to znaczy Saturn utworzy
ścisłą opozycję do tego Słońca dopiero za dwa lata. Często wpływ będzie
wyczuwalny już wtedy, gdy Saturn wejdzie do znaku tworzącego kwadrat lub
opozycję  do  znaku  Słońca  lub  Księżyca  albo  bezpośrednio  do  znaku  Słońca
czy Księżyca. Saturn przebywa w każdym znaku mniej więcej dwa i pół roku,
więc to jest kolejny czynnik tranzytowy, który może działać dłużej niż dwa
lata.

Prawdę mówiąc dwa i pół roku to bardzo wygodny okres, który można

165

stosować   przy   tranzytach   wszystkich   czterech   zewnętrznych   planet.   Nie
chodzi tylko o to, że od pierwszego do ostatniego przejścia planety mija
dwa i pół roku, chociaż czasami tak się zdarza; ale jeśli tranzyt wyznacza
ważną   zmianę   w   życiu,   jak   to   najczęściej   bywa   przy   aspektach   Urana,
Neptuna, Plutona, Saturna albo kombinacji dwóch czy więcej z tych planet,
to   moim   zdaniem   te   dwa   i   pół   roku     są   niezbędne,   by   człowiek   w   pełni
zasymilował znaczenie tej zmiany. Powiedzmy, że mamy Słońce na pierwszym
stopniu Lwa, a więc Saturn utworzył z nim koniunkcję ostatniego lata. Jest
możliwe, że pewne rzeczy wydarzyły się jeszcze wcześniej i prawdopodobnie
coś   się   wtedy   zaczęło,   pamiętajmy   bowiem,   że   każda   koniunkcja   jest
początkiem   nowego   cyklu,   a   tym   samym   oczywiście   zakończeniem   starego.
Dlatego   właśnie   koniunkcje   są   takie   potężne.   Nie   tylko   mamy   stopienie
energii   dwóch   planet,   ale   jednocześnie   kończymy   cały   etap   życia   i
wkraczamy   w   następny.   I   może   minąć   dwa   i   pół   roku,   zanim   sobie
uświadomimy,   co   się   skończyło,   a   co   zaczęło   i   jakie   jest   zasadnicze
znaczenie tych zmian.

P: Inaczej mówiąc, koniunkcja jest kulminacją pewnego cyklu albo może

być inicjacją innego, który dopiero powstaje?

O: Bardzo często jest jednym i drugim. Zazwyczaj jest jednym i

drugim,   szczególnie,   jeśli   jest   to   gdy   tranzyt   którejś   z   czterech
zewnętrznych   planet   (Saturna,   Urana,   Neptuna   lub   Plutona)   do   planety
osobistej, a czasem także do Jowisza, Saturna, descendentu, ascendentu lub
MC.   W   przeciwieństwie   do   koniunkcji,   aspekt   kwadratu   zazwyczaj   oznacza
istotne przystosowanie. Jeśli któraś z zewnętrznych planet tworzy kwadrat
do   Słońca,   Księżyca   czy   Wenus,   to   nie   mówię,   że   nie   będą   się   przy   tym
działy   ważne   rzeczy,   i   nie   można   sobie   niczego   uświadomić,   ale   jest   to
dostosowanie   się   do   czegoś,   co   już   trwa.   Czasami   zupełnie   przestajemy
czymś   się   zajmować   i   zaczynamy   robić   coś   innego,   ale   o   wiele   częściej
zdarza   się,   że   przy   kwadracie   przeprowadzamy   korektę.   Z   drugiej   strony
koniunkcja   bardzo,   bardzo   często   zbiega   się   w   czasie   z   definitywnym
zakończeniem  cyklu  -  jest  to  bardzo  zdecydowany  koniec  i  bardzo  wyraźny
początek.   Jednak,   i   tu   podaję   następną   pożyteczną   rzecz,   jaką   należy
wiedzieć na temat koniunkcji, ludzie często wyczuwają koniec czegoś, ale
nie   odczuwają   początku   nowego,   wieloletniego   cyklu.   Posłużmy   się   znów
przykładem  Saturna,  albo  Urana  czy  Plutona,  te  trzy  tranzyty  (a  czasami
także Neptun) będą wyznaczały doprowadzenie czegoś do końca - podejmiemy
decyzję,   by   coś   zakończyć,   albo   pojawią   się   okoliczności,   które   wymuszą
koniec,  jak  przy  tranzycie  Saturna  czy  Plutona,  gdzie  na  naszych  oczach

166

coś po prostu znika, jakiś ważny element naszego życia przestaje istnieć.
Z kolei Uran potrafi obedrzeć nas z przeszłości bardzo szybko i dość
agresywnie. Ludzie więc często mają ochotę krzyczeć: „Ratunku! Przeszłość
minęła” i zauważają tylko: „To, czego zawsze się trzymałem, odeszło, to,
co było bezpieczne, zniknęło”. I często nie widzą przy tym początku nowego
etapu, bo nie jest on oczywisty; wciąż jeszcze pozostaje w formie ziarna i
musi minąć trochę czasu, zanim się zamanifestuje w pełni.

To jest jeden z pożytków astrologii; jeśli wiemy, czego szukać, życie

staje się łatwiejsze. Możemy wcześniej zrozumieć, że podczas pewnych cykli
trzeba   będzie   pozwolić,   by   niektóre   rzeczy   odeszły.   Ale   wiemy   też,   że
zacznie się coś nowego, że po radykalnej zmianie starych wzorców rozwiną
się   nowe   wzorce   życia   i   świadomości.   Jest   to   prawo   życia:   należy   się
pozbyć   starego,   zanim   będzie   mogło   się   narodzić   nowe,   tak,   by   to   nowe
miało miejsce na rozwój i wzrost. Jeśli mamy ogród pełen chwastów, nie ma
miejsca,   by   cokolwiek   w   nim   wyhodować.   Musimy   powyrywać   wszystkie   stare
rośliny, by zrobić miejsce nowym, a te nowe - choć nadal nie sposób ich
rozróżnić,   dopóki   są   jeszcze   sadzonkami   lub   kiełkami   -   mogą   okazać   się
silniejsze, zdrowsze i piękniejsze od starych.

Dzisiaj chciałbym się skupić przede wszystkim na koniunkcjach,

kwadratach   i   opozycjach;   toteż   to,   co   będę   mówił   ogólnie   o   tranzytach,
będzie się odnosiło głównie do tych aspektów, gdyż w porównaniu do tych
trzech wszystkie inne są zazwyczaj bardzo mało znaczące. Chociaż, jak już
wspominałem,   nie   należy   tracić   z   oczu   półsekstyli   i   innych   aspektów
tranzytowych   utworzonych   przez   jedną   z   czterech   zewnętrznych   planet.
Opozycja,   trochę   podobnie   jak   koniunkcja,   często   zbiega   się   w   czasie   z
podjęciem   ważnej   decyzji   -   nie   zawsze   jest   to   tylko   korekta   jak   przy
kwadracie; a wiecie, że powszechnie używanym słowem-kluczem dla opozycji
jest   świadomość.   Najbardziej   dotyczy   to   opozycji,   chociaż   świadomość
powinna być obecna w naszym doświadczaniu wszystkich aspektów.

P: Jeśli spojrzymy na cały cykl holistycznie, to opozycja powinna być

punktem, gdzie spojrzenie człowieka na ten cykl jest najbardziej
obiektywne.

O: Tak. Myślę, że to właśnie zawiera się w pojęciu „świadomości”. W

najlepszym   przypadku   osiągamy   wówczas   największy   obiektywizm.   Przy
koniunkcji   człowiek   nie   potrafi   być   obiektywny,   gdyż   cały   uczestniczy   w
ogromnym   wyzwoleniu   energii.   Podczas   koniunkcji   zewnętrznych   planet
człowiek jest bardziej zdany na łaskę impulsów niż przy opozycji.

Powinniśmy jeszcze pomówić o tym, jak ważne jest otrzymanie pewnych

167

informacji od drugiej osoby, zanim zaczniemy interpretować jej tranzyty, a
przynajmniej już w trakcie interpretacji. Jeśli jednak przeprowadzamy dla
kogoś analizę korespondencyjnie i nie będziemy rozmawiać z nim osobiście,
zawsze powinniśmy zażądać, by dostarczył nam pewnych informacji wcześniej,
zanim jeszcze cokolwiek zrobimy czy powiemy - przede wszystkim ze względów
praktycznych. Pomoże to nam wykonać lepszą robotę. Po co marnować energię
na zgadywanie, skoro można zapytać o dokładne informacje? W gruncie rzeczy
Donna   Cunningham   ujęła   to   bardzo   trafnie.   Pisze,   że   gdy   już   otrzymamy
pewne informacje i powiążemy tranzyty z doświadczeniami, przez jakie dana
osoba przechodzi, nasze przepowiednie może nie okażą się tak efektowne jak
strzały w ciemno, ale za to bardziej będą się wiązały z życiem klienta.
Myślę,   że   jest   to   bardzo   istotna   sprawa,   często   ignorowana   przy
dokonywaniu   tradycyjnych,   jednostronnych   „odczytów”.   Sensacyjne
przepowiednie mogą od czasu do czasu wywrzeć na kimś wielkie wrażenie i
podbić nasze ego, ale rzadko komuś pomagają!

Cunningham pisze także w bardzo pozytywny sposób o bólu.

Najważniejsze   tranzyty   często   niosą   ze   sobą   jakieś   cierpienie.   Ale
cierpienie   może   być   bardzo   różne.   Donna   Cunningham   uważa,   że   w   wielu
przypadkach   cierpienie   jest   krzykiem   o   pomoc.   Jeśli   właściwie   je
zrozumiemy,   możemy   z   nim   zrobić   coś   konstruktywnego,   a   także   zapobiec
dalszym komplikacjom i wkroczyć w zdrowszy okres życia. Pisze jeszcze, że
większość   cierpień   związanych   z   ważnymi   tranzytami,   a   więc   z   tranzytami
planet zewnętrznych, to bóle dojrzewania. Po prostu rośniemy, rozszerzamy
się   na   wszystkie   strony,   a   to   wymaga   rozciągnięcia   ciała,   umysłu   i
wszystkiego   innego.   Często   towarzyszy   temu   ból.   Cunningham   mówi,   że   ból
często powstaje w procesie przystosowywania się do zwiększonych wymagań,
jakie   stawia   przed   nami   życie.   Ale   organizm   rośnie   (przez   ”organizm”
rozumie ona nie tylko ciało fizyczne, ale także umysł i emocje) i uczy się
radzić sobie z tymi nowymi wymaganiami. Po jakimś czasie funkcjonowanie na
wyższym, bardziej zaawansowanym poziomie przestaje być dla nas bolesne, a
staje się normalne.

Jest to bardzo trafne spostrzeżenie i dlatego właśnie zdecydowałem

się poświęcić trochę czasu na ten nieco filozoficzny wstęp do tranzytów,
gdyż   jeśli   zajmujemy   się   tylko   problemami   technicznymi,   bardzo   wiele
rzeczy   w   astrologii   sprawia   wrażenie   niezmiernie   skomplikowanych   -   i   to
samo jest z tranzytami. Niektórzy ludzie wyznaczają tranzyty midpunktów do
planet natalnych! Jeśli nie mamy jakiejś przewodniej filozofii dla tego,
co   robimy,   możemy   sobie   niepotrzebnie   skomplikować   bardzo   wiele   rzeczy.

168

Ale   gdy   kierujemy   się   jakąś   filozofią,   nasza   praca   staje   się   o   wiele
bardziej   subtelna,   praktyczna   i   pomocna   dla   nas   samych   i   dla   innych.   Z
pewnością niektórzy z was zauważyli, że wśród autorów książek o astrologii
występuje   typ   teoretyka   lub   technika.   To,   co   tacy   ludzie   piszą,   bywa
bardzo   interesujące,   ale   ich   spostrzeżenia   czy   odkrycia   często   nie   mają
żadnego   praktycznego   zastosowania   w   życiu.   Jest   to   pewien   rodzaj
astrologii,   ale   często   zupełnie   oddzielony   od   tego,   co   można   nazwać
astrologicznym doradztwem i od wszystkiego, co można konkretnie zastosować
w życiu pojedynczego człowieka.

Uważam więc, że pozytywne nastawienie do cierpienia jest konieczne,

szczególnie   przy   tranzytach   Saturna,   Neptuna,   Plutona   i   Urana   do   planet
osobistych, ascendentu i descendentu. Nie zawsze, ale bardzo często musimy
wówczas   znieść   jakiś   ból.   Te   cykle   przyśpieszają   proces   wzrostu   albo   w
jakiś   sposób   go   koncentrują.   O   tym   wszystkim   także   pomówimy.   W   każdym
razie zaczynamy szybko się rozwijać, i dlatego ból z tym związany pojawia
się   gwałtownie.   Kolejna   ważna   sprawa   dotycząca   tranzytów:   dobrze   jest
sobie   uświadomić,   iż   większość   tranzytów   nie   sprowadza   na   nas   wydarzeń
znikąd.   One   w   gruncie   rzeczy   niczego   nie   powodują.   Tranzyty   tylko
odpowiadają   pewnym   okresom,   gdy   jesteśmy   gotowi   wejść   w   bezpośredni
kontakt z czymś, do czego dorastaliśmy przez długi czas. Wiele tranzytów
wprowadza   do   naszej   świadomości   coś,   co   czuliśmy   intucyjnie,   czego
pragnęliśmy   lub   potrzebowaliśmy   od   lat.   Nie   potrafimy   jednak   w   pełni
doświadczyć   tych   pragnień,   potrzeb   czy   emocji,   dopóki   nie   nadejdzie
określony   tranzyt.   Potrzebny   jest   nam   bodziec   od   kosmosu,   byśmy   mogli
wyrwać   się   ze   starych   kolein   i   spróbować   czegoś   nowego.   Z   tego   punktu
widzenia   cierpienie   odczuwane   przy   tranzytach,   jak   pisze   Cunningham,   w
przeważającej części jest tylko skutkiem ubocznym procesu wzmacniania się,
zdrowienia   i   wzrastania,   który   może   towarzyszyć   każdemu   ważniejszemu
przejściu planety. Ten wzrost nie jest nieunikniony; to, czy się pojawi,
zależy od naszego podejścia i sposobu radzenia sobie z tranzytem. Często
popełniamy błąd skupiając się na cierpieniu zamiast na procesie wzrostu i
jego potencjałach.

Wiele książek astrologicznych i osób nauczających astrologii ma

zwyczaj zachęcać do negatywnego myślenia, skupiać się na bólu i
katastroficznym charakterze wielu tranzytów. Nie mogę uwierzyć, że ludziom
się to podoba. Ja mam Merkurego w koniunkcji z Jowiszem, więc lubię myśleć
optymistycznie. I zwykle daje to o wiele lepsze efekty niż stara szkoła
negatywnej orientacji. Co jakiś czas przychodzi do mnie jakiś klient i

169

mówi: „Potraktował pan nieco zbyt optymistycznie ten tranzyt Saturna, bo
naprawdę   przeszedłem   wtedy   przez   piekło”.   Ale   w   większości   przypadków,
nawet jeśli taka osoba trochę pocierpiała, dzięki mojemu optymistycznemu
podejściu w każdym razie potrafiła dostrzec coś pozytywnego w tym, co się
działo.   A   fakt,   że   wskazałem   na   pozytywne,   konstruktywne   strony   tego
doświadczenia   czy   okresu,   może   trochę   zmniejszył   cierpienie   i   dał   jej
jakąś   szansę   ujrzenia   długoterminowych   korzyści.   Gdyby   ktoś   wcześniej
powiedział takiej osobie: „Saturn przez dziewięć miesięcy będzie siedział
na   twoim   Księżycu,   więc   będziesz   się   czuł   nieszczęśliwy,   zachorujesz,   a
jeśli zajdziesz w ciążę, to dziecko umrze”, i tak dalej, i tak dalej, to
wyobraźcie sobie, jak ta przepowiednia mogłaby zadziałać na umysł klienta!
A jeszcze gorzej, jeśli ta osoba i tak jest trochę lękliwa.

Tranzyty Saturna a odpowiedzialność

Dalej Donna Cunningham proponuje sposób podejścia do tranzytów

Saturna   i   wskazuje,   jak   różnie   można   postrzegać   to   samo   wydarzenie.
Tranzyt Saturna może na przykład zbiec się w czasie z czyjąś chorobą, ale
nie znaczy to, że Saturn tę chorobę wywołał. Choroba często jest wynikiem
długotrwałych zaniedbań, np. nieodpowiedniej diety, lekceważenia własnych
potrzeb,   niedosypiania   itd.   Inaczej   mówiąc,   jedną   z   głównych   cech   tak
zwanego wpływu tranzytowego Saturna jest to, że zmusza nas on do zajęcia
się   rzeczami,   które   zaniedbywaliśmy   albo   od   których   uciekaliśmy.   Saturn
jest planetą obowiązku i odpowiedzialności. Kieruje naszą uwagę w stronę
tego,   za   co   jesteśmy   odpowiedzialni.   I   czasem   musi   nas   zdyscyplinować,
byśmy mogli wywiązać się z tej odpowiedzialności - dyscyplinuje nas przez
chorobę,   zmuszając   do   cięższej   niż   zazwyczaj   pracy   czy   w   jakiś   inny
sposób.

Zadziwiające jest, do jakiego stopnia można popełniać nadużycia w

astrologii,   gdy   zaczynamy   obwiniać   za   wszystko   planety.   To   prawda,   że
tranzyty często manifestują się zupełnie bezosobowo, nie zostawiając nam
absolutnie  żadnej  możliwości,  by  coś  zrobić  albo  uniknąć  czegoś,  co  nam
się   zdarzyło.   W   większości   przypadków   prawdopodobnie   nie   mogliśmy   tego
uniknąć.   Czasami   wydaje   się,   że   wielkie   kosmiczne   ręce   sięgają   w   dół   i
zaczynają rozrywać nasze życie na strzępy. Myślę, że powinienem tu bardzo
wyraźnie   ustosunkować   się   do   pewnego   trendu   myślenia,   który   ostatnio
zyskał   wielką   popularność   -   do   przekonania   „sam   jestem   za   wszystko
odpowiedzialny,   sam   stwarzam   własne   przeznaczenie”   i   tak   dalej.   Taki
psychologiczny   żargon   stał   się   ostatnio   bardzo   modny.   Takie   przekonania

170

niewiarygodnie   wzmacniają   nasze   ego,   tylko   po   to,   by   mogło   ono   zostać
kompletnie zmiażdżone w kilka lat później, gdy okaże się, że nie możemy
kontrolować wszystkiego. Poczekajcie tylko, aż pojawi się wielka kosmiczna
dłoń!   Jednym   z   powodów,   dla   którego   tak   wiele   osób   panicznie   boi   się
astrologii, jest to, że astrologia często pokazuje wyraźnie, iż nie możemy
wielu   rzeczy   kontrolować   tak,   jak   chcielibyśmy   w   to   wierzyć.   Myślę,   że
praktyka   astrologiczna   mogłaby   wiele   skorzystać,   gdybyśmy   zaczęli
przyjmować   na   siebie   większą   odpowiedzialność,   zamiast   obwiniać   za
wszystko   planety.   Ale   z   drugiej   strony   jest   też   prawdą,   że   planety
zewnętrzne  (bo  im  bardziej  oddalamy  się  od  Słońca,  tym  bardziej  planety
stają  się  bezosobowe)  działają  w  bardzo  bezosobowy  sposób.  I  jeśli  mamy
akurat   Saturna   na   Słońcu,   czujemy   się   podle,   jesteśmy   wyczerpani   i
potrzebujemy dwunastu godzin snu na dobę, nikt nas nie przekona, że jest
to wyłącznie skutek zaniedbań. We wszystkim należy więc zachować umiar, a
szczególnie   trzeba   uważać   z   pseudofilozoficznymi   hasłami   typu   „jesteś
odpowiedzialny za wszystko”. W ostatecznym rozrachunku to prawda, bo jeśli
prawo   karmy   działa,   to   dostajemy   tylko   to,   na   co   sobie   wcześniej
zasłużyliśmy.   W   ostatecznym   rozrachunku   jesteśmy   odpowiedzialni   za
wszystko, ale w ogóle nie wspomina się o tym - szczególnie milczą na ten
temat   psychologowie   reprezentujący   rozmaite   szkoły,   które   opierają   się
właśnie   na   tym   „przyjmowaniu   odpowiedzialności   za   wszystko”   -   że   na
kształt   naszego   życia   wpływa   także   wiele   rzeczy,   które   zainicjowaliśmy
wiele żywotów temu, a z których teraz musimy się rozliczyć.

Uwagi na temat poszczególnych tranzytów

Chciałbym rozwinąć jeszcze jedno spostrzeżenie Donny Cunningham.

Pisze   ona:   „Część   emocjonalnego   cierpienia,   przez   które   przechodzimy
podczas  tranzytów,  to  po  prostu  coś  w  rodzaju  ataku  furii  spowodowanego
tym,   że   nie   dostajemy   tego,   czego   chcemy,   wtedy,   kiedy   tego   chcemy”.   I
niewątpliwie   jest   to   prawda.   Od   prawie   dwóch   lat   przechodzę   przez   cykl
tranzytów Urana doniemal wszystkich planet w moim horoskopie i przez ten
czas przydarzyło mi się więcej ataków furii niż kiedykolwiek od trzeciego
roku   życia.   To   zdumiewające.   Oczywiście   Uran   sprawia,   że   stajemy   się
niecierpliwi.   Cunningham   zauważa   także,   że   wiele   cierpienia   odczuwanego
podczas   tranzytu   ma   źródło   w   opieraniu   się   zmianom.   To   też   powinno   być
dosyć   oczywiste.   To   szczególnie   istotna   uwaga   przy   tranzytach   Urana.   I
powiedziałbym,   że   to   samo   może   odnosić   się   do   Jowisza.   Z   mojego
doświadczenia   wynika,   że   tranzyty   Urana   często   zbiegają   się   w   czasie   z

171

podejmowaniem działań, które od dawna chcieliśmy podjąć, tylko brakowało
nam   odwagi,   by   wprowadzić   coś   w   czyn.   Trzeba   było   poczekać   na   uranowy
impuls.   Aby   zrozumieć   niektóre   z   tych   rzeczy,   musimy   mieć   pewne
doświadczenie w pracy z tranzytami. Niektóre rzeczy, o jakich wspominam,
być  może  nabiorą  dla  was  znaczenia  dopiero  po  pewnym  okresie  zajmowania
się tranzytami. Warto jednak zanotować przenajmniej najważniejsze sprawy,
jakie będziemy tu poruszać. Chcę powiedzieć, że tranzyty Urana tradycyjnie
łączą się z nagłymi zdarzeniami albo nieprzewidywalnymi wypadkami. Według
tradycyjnej   interpretacji   są   to   wydarzenia,   które   nie   mają   żadnej
przyczyny, pojawiają się zupełnie bez powodu i nie niosą zupełnie żadnego
przekazu.

Wyobraźmy więc sobie, że jakaś kobieta ma męża, który ją bije; ona

tego już nie może znieść. Czuje się podle. Wszyscy jej przyjaciele zapewne
wiedzą,   że   nie   jest   szczęśliwa   w   małżeństwie,   ale   z   jakiegoś   powodu
pozostaje w tym związku. A potem nagle Uran tworzy koniunkcję albo kwadrat
do   jej   Wenus   i   wtedy   ta   kobieta   mówi:   „Mam   tego   dość!”   Rozstaje   się   z
mężem i wchodzi w związek z jakimś młodszym mężczyzną. Przyjaciele dziwią
się:   „Cóż   za   niespodziewane   wydarzenie!”   A   tymczasem   zdarzyło   się   tylko
tyle, że Uran dał jej bodziec, by odzyskała swoją indywidualność, wzbudził
w   niej   tęsknotę   do   czegoś   nowego,   podniecającego   i   pełnego   życia,   i   ta
tęsknota, ten bodziec był jej potrzebny, zmusił ją do działania i pozwolił
wyrazić   uczucia,   które   hodowała   w   sobie   od   lat.   Tak   się   dzieje   przy
tranzytach   Urana,   a   czasami   także   Jowisza.   Zaczynamy   robić   coś,   o   czym
myśleliśmy   albo   co   pragnęliśmy   zrobić   już   od   dawna.   Tranzyty   Urana   i
Jowisza mogą nam dodać wiary w siebie. Szczególnie Jowisz dodaje pewności
siebie.   Tranzyty   Urana   wzmacniają   nasze   zaufanie   do   siebie   tylko   wtedy,
jeśli czynnie wyrażamy pragnienie większej swobody. Jeśli nie zdobędziemy
się   na   aktywne   wyrażenie   pragnień,   które   Uran   w   nas   wzbudza,   to   nie
zyskamy   pewności   siebie,   którą   w   innym   wypadku   ta   planeta   mogłaby   nas
obdarzyć.   Inaczej   mówiąc,   musimy   się   do   niej   dostroić;   musimy   w   jakiś
sposób zamanifestować jej energię przez działanie.

I bardzo podobne rzeczy można powiedzieć o Jowiszu. Jeśli Jowisz

tranzytuje   przez   nasz   pierwszy   lub   dziesiąty   dom,   a   właściwie   przez
którykolwiek dom, to mamy możliwość zdobycia większej pewności siebie na
danym   obszarze   życia.   Ale   trzeba   eksperymentować.   Jowisz   jest   znany   z
zamiłowania do przygód, z ekspansji na nowe obszary aktywności; ale należy
działać,   by   wykorzystać   możliwości   wewnętrznego   wzrostu   i   zdobycia
większej wiary w siebie. Prawdę mówiąc, konkretnego wpływu tranzytu nie da

172

się przewidzieć. Można przewidzieć okres jego działania, można powiedzieć
coś   o   podstawowym   znaczeniu   i   naturze   tego   okresu   -   a   w   niektórych
przypadkach także z grubsza określić, co będziemy wówczas robić. Ale nie
zawsze można przewidzieć, co się zdarzy albo co powinniśmy zrobić. Czasami
jest   to   oczywiste;   w   innych   wypadkach   wybór   zależy   tylko   od   systemu
wartości   konkretnej   osoby.   Doradcy   astrologiczni   dostają   mnóstwo   pytań
dotyczących rozwodów, separacji i rozstań, i zawsze są to trudne pytania,
szczególnie, jeśli w związku są dzieci. Nie można więc nikomu powiedzieć,
co powinien zrobić. Każdy musi decydować sam.

Jeszcze jedna rzecz dotycząca Urana: gdy od dawna uginaliśmy się pod

ciężarem ograniczeń i wreszcie nadchodzi tranzyt Urana, w pierwszej chwili
możemy   odczuwać   ochotę,   by   zerwać   z   przeszłością   w   bardzo   ekstremalny
sposób, po prostu dlatego, że trzeba mieć w sobie coś z ekstremisty, żeby
zerwać   ze   starymi   wzorcami,   które   są   bardzo   silne   i   w   które   jesteśmy
bardzo mocno uwikłani. I znów muszę powtórzyć, że często potrzeba aż dwu i
pół   roku,   by   zasymilować   znaczenie   tranzytu   Urana.   Ale   po   tym   okresie
możemy wyrównać się wewnętrznie i przyjąć bardziej zrównoważone podejście.
Możliwe   nawet,   że   nawiążemy   korespondencję   z   małżonkiem,   którego
porzuciliśmy   dwa   i   pół   roku   wcześniej,   albo   jakoś   inaczej   okażemy   chęć
współpracy. Jednak tranzyty Urana często oznaczają, że zostawiamy coś za
sobą i rewolucjonizujemy całą tę dziedzinę naszego życia. Tranzyt Neptuna
często sprawia wrażenie, że jego celem jest rozluźnienie więzi łączących
nas z rzeczami światowymi i przybliżenie nas do duchowości. Rozczarowanie
i depresja, często odczuwane podczas tranzytu Neptuna, to tylko sposób na
rozbudzenie w nas tęsknoty za duchem.

P: Nastrój tranzytu Neptuna... jak to było?
O: Inaczej mówiąc, człowiek przeżywa wtedy wielkie rozczarowanie

czymś lub kimś albo jakąś częścią siebie czy własnego życia. Dotyczy to
koniunkcji, kwadratów i opozycji Neptuna do planet osobistych, ascendentu
i   descendentu.   A   to   rozczarowanie,   które   odczuwamy   w   pierwszej   chwili,
doprowadza   mnie   do   kolejnego   prawa   tranzytów:   najgorsze   przychodzi
najpierw;   pierwsze   uderzenie   tranzytu   z   reguły   przynosi   nam   to,   co
najtrudniejsze. A to znaczy, że gdy tranzyt dopiero się uściśla lub jeśli
ścisły aspekt ma się powtórzyć trzykrotnie, pierwszy raz jest przeważnie
najgorszy.   Zdarzają   się   wyjątki   od   tej   reguły,   ale   najczęściej   jest
właśnie   tak,   gdyż   jest   to   pierwsze   zetknięcie   z   czymś   nowym   w   naszym
życiu, z nowym wpływem, nowym bodźcem, nową częścią nas samych. Jest to
szok, który może zupełnie wytrącić nas z równowagi i przysporzyć wielkich

173

trudności.   Ale   w   miarę,   jak   coraz   lepiej   dostrajamy   się   do   energii
tranzytu, w pewien sposób zżywamy się z nim i uczymy się używać tej nowej
energii, coraz łatwiej nam z tym żyć. A poza tym pozytywna strona każdego
tranzytu   może   się   zamanifestować   wyraźniej,   gdy   już   nauczymy   się
akceptować to, co się dzieje i radzić sobie z tym. Dopóki czujemy tylko
ciężką,   negatywną   część   czy   wymiar   pewnego   doświadczenia   tranzytowego,
rzadko kto potrafi zauważyć wszystkie pozytywne rzeczy,które mogą z niego
wyniknąć.

P: Czy zdarza się czasami odwrotna sytuacja, tak że człowiek najpierw

mocno odczuwa pozytywną stronę tranzytu, a potem negatywną?

O: Tak, oczywiście, że się zdarza, chociaż niezbyt często. Ale sam

kiedyś miałem podobne doświadczenie. Czy tobie też się to zdarzyło, czy to
tylko   taka   spekulacja?   (P:   Tylko   spekulacja.)   Zazwyczaj   jest   tak,   jak
mówiłem.   Ostatnio   spotkałem   pewną   kobietę,   która   ma   Wenus   w   Koziorożcu.
Tranzytujący Pluton utworzył do niej kwadrat i ten aspekt ma się powtórzyć
pięć razy. Przy pierwszym przejściu jej małżeństwo rozpadło się w gruzy. W
jednej   chwili   była   mężatką,   a   w   następnej,   mało,   że   małżeństwo   już
praktycznie nie istniało, ale w dodatku jej mąż zamieszkał z inną kobietą
i próbował zdobyć sądownie prawo do opieki nad dziećmi. Z chwili na chwilę
wygasły  wszelkie  uczucia,  jakie  ci  ludzie  wcześniej  do  siebie  żywili,  w
każdym razie tak to wyglądało z zewnątrz. Nie wiadomo, ile tam było uczuć
-   prawdopodobnie   nie   za   wiele.   Ale   Wenus   w   Koziorożcu   jest   bardzo
obowiązkowa,   a   ponadto   potrafi   o   siebie   dbać,   jeśli   chodzi   o   fonanse.
Takie   osoby   mają   dobry   kontakt   z   wartościami   materialnymi   i   poczuciem
bezpieczeństwa.   Wenus   pokazuje   wartości,   a   Koziorożec   jest   bardzo
konserwatywny.   Widziałem   ludzi   z   Wenus   w   Koziorożcu,   którzy   potrafili
wytrwać  w  koszmarnych  małżeństwach,  bo  często  są  to  dość  lękliwe  osoby.
Boją   się   zaryzykować;   boją   się   zranienia;   i   bardzo   się   boją   kłopotów
materialnych.   Ale   dla   tej   kobiety   najgorsze   przyszło   na   samym   początku
tranzytu. Była wstrząśnięta i w kółko powtarzała: „Nie mogę uwierzyć, że
on   to   naprawdę   zrobił”.   Nie   chodziło   tu   o   żal   z   powodu   odejścia   męża.
Naprawdę   poruszyły   ją   jego   wysiłki,   by   odebrać   jej   dzieci   -   to   był   dla
niej   największy   wstrząs,   który   położył   kres   (Pluton)   wszelkiej   miłości,
jaką mogła jeszcze do niego żywić. Obydwoje dzieci to zresztą dziewczynki;
są jeszcze dość małe, a ona nie jest złą matką. To było dla niej ciężkie
doświadczenie. Ale mam okazję obserwować, co się z nią dzieje w miarę, jak
cały   proces   się   rozwija,   i   widzę,   że   zaczyna   wychodzić   z   dołka,
przyzwyczaja się do sytuacji i w gruncie rzeczy czerpie z niej siłę.

174

P: Czy to jedyny ważniejszy tranzyt, przez jaki przechodziła?
O: Och, nie. Były także inne rzeczy. Ale ten był niewątpliwie

najważniejszy   ze   wszystkich.   Nie   pamiętam   w   tej   chwili   pozostałych
tranzytów.   Ale   właśnie   dlatego   prosiłem   was   o   przyniesienie   własnych
kosmogramów,   bo   chcę   pod   koniec   zajęć   użyć   kilku   przykładów   z   sali   i
przyjrzeć   się   złożonym   sytuacjom,   gdy   kilka   tranzytów   występuje
jednocześnie, a także popatrzeć na tranzyty izolowane.

Kolejne kroki w definiowaniu osobistego znaczenia tranzytów

Jeszcze jedna, ostatnia sprawa pochodząca z książki Donny Cunningham

o tranzytach. Pisze ona o algorytmie postępowania, który dobrze jest znać,
jeśli chcemy lepiej wykorzystać tak zwane trudne tranzyty. Krok pierwszy:
dobrze   poznaj   planety.   Dowiedz   się   dokładnie,   co   one   oznaczają.   Wkrótce
omówimy   szybko   każdą   z   pięciu   zewnętrznych   planet   i   ich   znaczenie   w
tranzytach. Krok drugi: poznaj swój kosmogram naprawdę dokładnie. Postaraj
się zrozumieć własny horoskop, co w gruncie rzeczy oznacza: poznaj samego
siebie; im lepiej rozumiesz siebie, tym lepiej będziesz wiedział, jakimi
sprawami   powinieneś   się   zająć   podczas   poszczególnych   tranzytów.   Krok
trzeci więc to poznanie siebie. Krok czwarty: naucz się siebie szanować.
Inaczej mówiąc, cokolwiek dzieje się podczas tranzytów, nie osądzaj tego
niepotrzebnie.   Nie   mów:   „Nie   powinienem   tak   się   zachowywać”.   Tak   się
czujesz   i   już,   masz   do   tego   prawo!   Te   uczucia   czy   to   doświadczenie   coś
oznaczają. Nie powinieneś tego po prostu osądzać, bo wtedy niczego się nie
nauczysz. Krok piąty jest być może najważniejszy: spójrz na to, przez co
przechodzisz,   z   szerszej   perspektywy.   Nie   trzymaj   się   kurczowo   jednego
wydarzenia czy doświadczenia, a nawet jednego tranzytu. Są to tylko cykle
w gigantycznym spektaklu. Jedną z moich ulubionych analogii jest patrzenie
na   życie   jak   na   dramat   sceniczny,   w   którym   wszyscy   jesteśmy   aktorami.
Składa   się   on   z   wielu   różnych   aktów,   a   każdy   akt   z   wielu   scen.   W
niektórych sztukach jesteśmy postacią pierwszoplanową; zapewne czujemy się
głównym   bohaterem   we   wszystkich   naszych   osobistych   dramatach   -   bohater
czasami  zmienia  kostium,  wiek,  sytuację  życiową  i  rozwija  w  sobie  różne
strony charakteru. Jeśli potraficie nie stracić z oczu tej analogii, to na
przykład gdy Pluton uderza w Wenus i wasze małżeństwo rozpada się w gruzy,
spróbujcie pomyśleć, no dobrze, może to tylko koniec aktu pierwszego albo
środek   drugiego.   To   jeszcze   nie   jest   całe   życie!   Miło   jest   patrzeć   na
wszystko w szerszej perspektywie, bo wtedy nie tak łatwo wytrącić nas z
równowagi.

175

Krok szósty: odrzuć stare koncepcje przy ocenie skutków tranzytu.

Krok   siódmy:   jeśli   masz   cytrynę,   zrób   lemoniadę.   Gdy   przechodzimy   przez
tak zwany trudny tranzyt, spróbujmy rozwinąć w sobie pozytywny potencjał
danego   aspektu.   Czyli,   gdy   na   przykład   mamy   kwadrat   Plutona   do   Wenus,
podkreślmy jego pozytywną manifestację; skierujmy energię na transformację
Wenus - naszych wartości, potrzeb emocjonalnych i tak dalej. Krok ósmy to:
unikajmy   eskapizmu,   a   dziewiąty   -   odkryjmy,   gdzie   leży   źródło   naszego
cierpienia i zróbmy z tym coś. Ja sam mam ascendent w Baranie i dlatego
preferuję   aktywne   działanie,ale   wydaje   mi   się,   że   jest   to   fantastyczny
sposób   radzenia   sobie   z   tak   zwanymi   trudnymi   tranzytami.   Czasami,
oczywiście,   człowiek   ma   skłonności   do   nadmiernego   działania.   Grozi   nam
wówczas zbyt impulsywne postępowanie, szczególnie przy tranzycie Urana. W
każdym razie ważne jest to, by stanąć twarzą w twarz z tą częścią naszej
osobowości, która została poruszona przez tranzyt, jest to ogromnie ważne,
bo w innym wypadku człowiek po prostu siedzi w jednym miejscu i skupia się
na   stresie   -   a   to   przecież   odbija   się   na   ciele,   na   zdrowiu   fizycznym,
życiu rodzinnym, życiu uczuciowym, na wszystkim.

Jest jeszcze kilka ogólnych rzeczy, o których należy wspomnieć, zanim

przejdziemy   do   charakterystyki   poszczególnych   planet.   Przyniosłem   swoje
notatki   na   ten   temat,   więc   będę   mógł   je   po   prostu   przeczytać.   Jest   to
naprawdę ważne, jeśli chcemy skorzystać z tranzytów w prosty, syntetyczny
sposób,   a   nie   opierać   się   na   podręcznikach,   które   podają   wyizolowane
fragmenty   informacji.   Astrologia   zasadniczo   jest   bardzo   prosta.   Zajmuje
się   przede   wszystkim   czterema   rodzajami   energii,   które   nazywane   są
żywiołami: powietrzem, ogniem, wodą i ziemią. I wszystkie doświadczenia w
życiu oprócz najwyższych przeżyć duchowych są manifestacjami tych energii
planetarnych,   które   wchodzą   ze   sobą   w   rozmaite   relacje.   Każda   zasada
planetarna,   czyli   inaczej   mówiąc,   każda   planeta   w   naszym   kosmogramie,
pokazuje, jak ta energia przepływa albo jak jej przepływ jest regulowany.
Wszystkie   tranzyty   po   prostu   stymulują   pewne   energie   do   przepływu   w
określony sposób i w określonym rytmie. Omówimy te sposoby i rytmy, które
wiążą się z poszczególnymi planetami. W pewien sposób wszystkie tranzyty
są   do   siebie   podobne   przez   to,   że   po   prostu   uaktywniają   potencjał
znajdujący się w kosmogramie urodzeniowym. Aktywizują różne części naszej
osobowości lub poziomy naszego życia. Niezależnie od tego, która planeta
akurat  tranzytuje,  jeśli  na  przykład  utworzy  aspekt  do  Wenus,  to,  jeśli
mogę się tak wyrazić, zrobi coś z energią Wenus. Poruszy sprawy w naszym
życiu   reprezentowane   przez   Wenus   -   małżeństwo,   system   wartości,   postawy

176

wobec miłości, seksu i tak dalej. Toteż wszystkie tranzyty - szczególnie
tranzyty planet zewnętrznych do osobistych - po prostu aktywizują czynnik
urodzeniowy, z tym, że każda z tranzytujących planet aktywizuje go na inny
sposób.   Poświęcimy   trochę   czasu   na   zastanowienie   się   nad   znaczeniem
poszczególnych planet i nad tym, jakie sposoby wyzwalania energii i rytmy
im   odpowiadają.   Wszystkie   tranzyty   planet   zewnętrznych   (można   tu   także
włączyć   Jowisza   i   Saturna)   są   bardzo   ważne,   bo   poruszają   podświadomość.
Doprowadzają   nas   do   kontaktu   z   esencją   naszego   urodzeniowego   kosmogramu
czy   też   esencją   nas   samych   reprezentowaną   przez   kosmogram.   Ale   każda   z
planet ma swoje metody działania.

Weźmy na przykład tranzyty do natalnego Marsa: trzeba przede

wszystkim spojrzeć na samego Marsa. Przypuśćmy, że tranzytujący Uran lub
Pluton   tworzy   do   niego   koniunkcję,   kwadrat   lub   opozycję.   Te   planety
zazwyczaj   wprowadzają   zamieszanie,   wynoszą   na   powierzchnię   sprawy
poprzednio   ukryte   w   nieświadomości   i   mogą   sprawić,   że   staniemy   się
bardziej   „marsowi”.   Mogą   wzmocnić   naszą   siłę   albo   pragnienie   wyrażania
energii   naszego   Marsa   i   zestrojenia   się   z   nią.   Uran   rewolucjonizuje,
Pluton   transformuje,   więc   tranzyt   Urana   czy   Plutona   do   Marsa   może
zrewolucjonizować   lub   przetransformować   sposób,   na   jaki   wyrażamy   naszą
siłę,   seksualność,   władzę,   generalnie   -   asertywność.   Z   kolei   wyobraźmy
sobie, że Saturna utworzył koniunkcję, kwadrat lub opozycję do Marsa. To
także  wpłynie  na  Marsa  i  nasze  marsjańskie  cechy,  ale  inaczej.  Staniemy
się   większymi   realistami   w   sposobie   projektowania   naszej   asertywności.
Taki   aspekt   może   na   jakiś   czas   zmniejszyć   naszą   agresywność   i   zwolnić
dynamikę.   Nawet   przepływ   energii   fizycznej   może   być   wolniejszy   i   przez
jakiś   czas,   miesiąc   lub   dwa,   możemy   czuć   zmęczenie.   Wszystko   zależy   od
indywidualnego   kosmogramu.   Wszystkie   tranzyty   wpływają   na   jakiś   ważny
czynnik w naszym życiu albo w nas samych, nie jest to żaden grom z jasnego
nieba,   te   wpływy   nie   biorą   się   znikąd.   Skąd   można   wiedzieć,   jak   się
zachowamy?   Spójrzmy   na   swój   urodzeniowy   kosmogram   i   sprawdźmy,   za   co
odpowiada  Mars.  Czym  jest  Mars  dla  mnie?  Jakie  działania  stymulują  mnie
obecnie   (Mars)?   Jak   wygląda   moje   życie   seksualne   (Mars)?   Które   z   moich
ambicji   wiążą   się   z   Marsem?   Jak   wygląda   moje   życie   codzienne?   Ile   mam
energii   fizycznej?   Jeśli   dostroimy   się   do   natalnego   kosmogramu   i   naszej
prawdziwej   natury   na   aktualnym   etapie   rozwoju,   to   poradzimy   sobie   z
tranzytem.   Jeśli   tego   nie   zrobimy,   to   będziemy   potrafili   podać   tylko
bardzo ogólną jego interpretację.

Przyszło mi coś do głowy, nie jest to absolutna zasada, ale wydaje mi

177

się, że tranzyty Plutona i Saturna często są w pewien sposób okresami żniw
-   to   znaczy   zbieramy   wówczas   coś   w   rodzaju   karmy,   spotykamy   się   z
sytuacjami,   które   są   oczywistym   rezultatem   czegoś,   co   zrobiliśmy   w
przeszłości. I nie chciałbym podawać tej zasady jako bezwzględnego prawa,
gdyż   w   każdej   chwili   można   zbierać   plony   albo   zacząć   nową   karmę;   ale
często,   gdy   Saturn   lub   Pluton   tranzytuje   przez   urodzeniowy   kosmogram,
ludziom   przytrafiają   się   rzeczy,   których   nie   potrafią   kontrolować,   w
oczywisty   sposób   związane   z   przeznaczeniem.   Wydaje   mi   się   również,   że
tranzytowe aspekty Jowisza i Urana często wyznaczają „okresy siewu”, gdy
zaczynamy   coś   nowego,   siejemy   ziarno,   które   wykiełkuje   i   wyda   owoce
później.   Są   to   okresy,   gdy   chętnie   wchodzimy   w   nowe   przedsięwzięcia,
eksperymenty,   przygody.   Wspominam   o   tym   z   wahaniem,   gdyż   należy   tych
koncepcji używać bardzo ostrożnie. Nie jest to sztywne prawo, i na pewno w
żadnym wypadku nie można arbitralnie podzielić wszystkich tranzytów na te
dwie kategorie. Tranzyty pokazują, w jaki sposób energia jest wyzwalana.
Nie   pokazują,   co   jest   wyzwalane   ani   co   dokładnie   się   wydarzy.   Pokazują
tylko, w jaki sposób to wyzwalanie zachodzi. Wiele zależy od człowieka, od
tego, jak będzie używał tej energii i jak pragnie jej używać.

Podstawowe rytmy i funkcje tranzytujących planet

Teraz skupię się przede wszystkim na planetach zewnętrznych, choć

wspomnę   krótko   także   o   innych.   Zacznijmy   od   Wenus.   Wenus   zazwyczaj
harmonizuje   i   wygładza   wszystko,   czego   dotknie.   Niezależnie   od   aspektu,
tranzyty   Wenus   rzadko   mają   większe   znaczenie.   Co   jakiś   czas,   gdy   Wenus
uaktywnia   coś   w   naszym   urodzeniowym   kosmogramie,   czujemy   przypływ
szczególnie   dobrego   czy   towarzyskiego   nastroju,   możemy   otrzymać   miłe
wiadomości albo doznać ulgi od napięć. Przy koniunkcji Wenus z którąś z
planet   natalnych   może   nas   spotkać   jakieś   przyjemne   doświadczenie,   choć
samo w sobie nie będzie ono zbyt istotne.

Mars najczęściej wszystko przyśpiesza, aktywizuje dość agresywnie.

Inaczej   mówiąc,   jeśli   na   przykład   Mars   uderzy   w   nasze   Słońce   czy   Wenus
albo wejdzie w koniunkcję z ascendentem, czujemy przypływ energii. Jak się
on   zamanifestuje,   to   zależy   od   konkretnej   osoby.   Czasami   człowiek
absorbuje tę energię, używa jej do działania i przez dwa czy trzy dni jest
niezwykle   aktywny   albo   bardziej   niż   zazwyczaj   pewny   siebie.   Jeśli   Mars
aspektuje Merkurego, często pojawia się agresja w słowach, a także łatwość
irytacji, bo Mars działa na system nerwowy i odbiera nam cierpliwość. W
innych przypadkach, gdy Mars aspektuje ascendent, Słońce lub Księżyc, nie

178

potrafimy   kontrolować   przepływu   energii   i   często   odbieramy   ją   w   postaci
gorączki.   Jesteśmy   rozgrzani   i   przez   kilka   dni   mamy   podwyższoną
temperaturę.   Najczęściej   mamy   podwyższoną   temperaturę   wtedy,   gdy   Mars
tworzy  ścisły  aspekt  do  którejś  z  planet  osobistych  albo  do  ascendentu.
Przy wszystkich chorobach z gorączką warto przyjrzeć się tranzytom Marsa,
szczególnie   w   przypadku   małego   dziecka,   bo   jeśli   chodzi   tylko   o   to,   że
wystąpił   akurat   szybko   przemijający   tranzyt   Marsa,   to   raczej   nie   ma
powodów do obaw. Ale gdy dziecko ma wysoką gorączkę i inne objawy, które
wyglądają groźnie, a nie ma żadnego tranzytu Marsa, wtedy sprawa może być
poważna.   Jeśli   jest   to   tylko   tranzyt   Marsa,   wszystko   jest   jasne   i
temperatura opadnie, gdy tylko aspekt się rozluźni.

Gdy tranzytujący Mars utworzył koniunkcję z Księżycem mojego syna,

dziecko   dostało   bardzo   wysokiej   gorączki;   a   ponieważ   urodzeniowo   ma
Księżyc   w   Baranie,   temperatura   potrafi   mu   wzrosnąć   bardzo   szybko.   Tym
razem jednak działo się to tak gwałtownie, że chłopiec dostał konwulsji.
Takie  konwulsje  pojawiają  się  nie  od  samej  temperatury,  ale  dlatego,  że
rośnie   ona   za   szybko.   Przy   Księżycu   w   Baranie   to   dziecko   wszystko   robi
szybko.   W   ciągu   kilku   minut   temperatura   wzrosła   od   normalnej   do
czterdziestu stopni. Ja zresztą wiedziałem o tym tranzycie i spodziewałem
się,   że   coś   się   będzie   działo,   ale   sądziłem   raczej,   że   chłopiec   będzie
rozdrażniony   przez   jakiś   czas   albo   coś   w   tym   rodzaju.   On   jednak   dostał
konwulsji, szczęki zacisnęły mu się mocno i zaczął sinieć. W końcu odało
się nam zmusić go do oddychania, siłą otworzyliśmy mu usta i wyciągnęliśmy
język.   Ja   nadal   nie   byłem   za   bardzo   zmartwiony,   bo   wiedziałem,   jak
olbrzymi przypływ energii daje tranzyt Marsa i byłem pewien, że za dwa dni
wszystko będzie w porządku. Widziałem wcześniej podobne rzeczy u niego i u
innych   dzieci,   chociaż   konwulsje   przytrafiły   mu   się   po   raz   pierwszy.
Zawołaliśmy więc lekarkę, właściwie tylko po to, żeby wydała diagnozę. A
ona powiedziała: „Trzeba zbadać, czy to nie jest zapalenie opon mózgowo-
rdzeniowych, bo takie objawy mogą wskazywać na zapalenie opon, a to bardzo
poważna   choroba.   Powinniście   go   zbadać.   Testy   są   bardzo   skomplikowane   i
bolesne, trzeba zrobić punkcję kręgosłupa. Jeśli to rzeczywiście zapalenie
opon, to natychmiast trzeba zacząć leczenie”. Tak powiedziała, ale wcale
nie była przekonana, że to rzeczywiście zapalenie opon. Ale ciekawe było
to, jakopisała fizyczne przyczyny tej gorączki u dziecka. Powiedziała, iż
wystąpiło   tak   intensywne   wyzwolenie   energii,   że   ciało   chłopca   nie
potrafiło sobie tym poradzić i system nerwowy został przeciążony. Dlatego
dostał   spazmów.   Ten   opis   doskonale   zgadza   się   z   interpretacją

179

astrologiczną: zbyt wiele energii - system nerwowy został przeładowany,
dlatego dziecko zaczęło trząść się i drżeć. No dobrze, więc na zakończenie
tej historii dodam jeszcze, że ja w gruncie rzeczy nie przejmowałem się
tym, czy zrobimy mu te badania, czy nie, bo miałem pewność, że wszystko
będzie w porządku, ale z powodu rozmaitych nacisków testy zostały
przeprowadzone; to było naprawdę męczące, cały dzień w szpitalu. Po dwóch
dniach gorączka minęła i chłopiec był zdrów. Gdyby to zależało tylko ode
mnie, to w ogóle bym go nie zabierał na te badania, bo byłem pewien, że
wiem, co się dzieje.

Tranzyty Jowisza powiększają wszystko, czego dotkną. Często otwierają

drzwi   rozmaitym   możliwościom   i   przy   większości   aspektów   dodają   nam
energii.   Pozwalają   także   o   wiele   głębiej   zrozumieć   te   sprawy   w   naszym
życiu,   które   tranzyt   porusza,   zwłaszcza   związane   z   domem,   przez   który
Jowisz   tranzytuje,   albo   z   urodzeniową   planetą,   którą   aspektuje.   O   tym
także   pomówimy   dokładniej.   Na   razie   tylko   krótkie   wzmianki   o   każdej
planecie.

Tranzyty Saturna zwalniają naturalny rytm i koncentrują energię

tranzytowanego domu lub aspektowanej planety; można właściwie powiedzieć,
że koncentrują nasze doświadczenia. Opóźniają naturalny rytm i zwalniają
przepływ   energii,   ograniczając   i   kondensując   nasze   pole   energetyczne.   Z
kolei   Jowisz   rozszerza   nasze   pole   energii,   dodaje   nam   sił   witalnych,
ekspansywności   i   optymizmu.   To   właśnie   miałem   na   myśli   wcześniej,   gdy
mówiłem, że cały ten trend związany z myśleniem „sam jestem za wszystko
odpowiedzialny”   idzie   trochę   za   daleko.   Czasami,   gdy   przechodzimy   przez
różne   cykle,   można   wyraźnie   poczuć   zmianę   w   swoim   polu   energetycznym   i
tego   wszystkiego   nie   da   się   kontrolować.   Na   przykład   przy   koniunkcji
Jowisza   ze   Słońcem   jesteśmy   pełni   wiary.   Gdy   miałem   23   lata   i   Jowisz
wszedł w koniunkcję z moim Słońcem, jeździłem akurat autostopem po Europie
i  nic  mnie  nie  obchodziło,  czy  coś  złapię!  Byłem  szczęśliwy,  siedziałem
sobie   zadowolony   przy   drodze   i   było   mi   wszystko   jedno,   czy   ktoś   się
zatrzyma,   czy   nie!   Ale   oczywiście,   przy   koniunkcji   Jowisza   ze   Słońcem
podrzucono mnie właśnie tam, gdzie chciałem dojechać. Nawet nie musiałem
wystawiać ręki. Z kolei przy Saturnie czujemy ograniczenia i nie mamy w
sobie zbyt wiele wiary - na wszystko musimy solidnie zapracować. Pamiętam
okres,   gdy   Saturn   tworzył   kwadrat   do   mojego   Słońca.   (Aspekty   do   Słońca
zawsze są silne; aspekty do Księżyca - bardzo ważne; ważne są też aspekty
do ascendentu i do jego władcy - wszystkie one mają wielki wpływ na nasze
samopoczucie fizyczne, energię fizyczną). Nie mogłem wręcz uwierzyć w to,

180

co   się   wtedy   działo.   Saturn   na   moim   Słońcu   -   a   właściwie   Saturn   w
kwadracie   do   Słońca,   to   było   zdumiewające.   Miałem   fizyczne   wrażenie,   że
niosę na barkach wielki ciężar i nie mogę się go pozbyć. A jeśli spojrzy
się   na   Koziorożce   -   ja   sam   często   już   z   daleka   potrafię   dostrzec
Koziorożca.   Oni   stoją   w   charakterystyczny   sposób.   Głowę   mają   pochyloną,
ramiona trochę ściągnięte do przodu, jakby spoczywał na nich ciężar całego
świata. I tak właśnie się czułem, gdy Saturn aspektował moje Słońce.

Ludzie, którzy są dość elastyczni i raczej wrażliwi, przejmują pewne

cechy tranzytujących planet, czasami do tego stopnia, że cały ich wygląd
zmienia się radykalnie, wszyscy im mówią, że zupełnie inaczej wyglądają. A
gdy   Saturn   utworzył   aspekt   do   mojego   Słońca,   niektórzy   brali   mnie   za
Koziorożca! Prawdę mówiąc, nawet mi to pochlebiało, bo urodzeniowo nie mam
prawie   nic   w   znakach   ziemskich.   Wiedziałem   jednak,   skąd   się   bierze   to
wrażenie.   Chodziłem   wtedy   zgarbiony   i   przez   dziewięć   miesięcy   nie
potrafiłem się uśmiechnąć! Wszystko traktowałem bardzo poważnie - naprawdę
czułem sią jak Koziorożec.

Uran przyśpiesza rytm życia. Przyśpiesza normalne tempo naszego

rozwoju   i   wzrostu.   Przyśpiesza   zmiany.   A   przez   „przyśpieszenie”   mam   na
myśli   nie   2   czy   3   %,   ale   około   500%!   To   idzie   niewiarygodnie   szybko.
Często przy tranzycie Urana do planety osobistej lub ascendentu, a czasem
także   przy   aspekcie   do   Saturna   lub   natalnego   Urana,   wszystko   nabiera
pośpiesznego,   gorączkowego   tempa,   rozmaite   sytuacje   pojawiają   się   i
rozwijają tak szybko i przechodzimy przez tak wiele zmian, że możemy mieć
wrażenie   wirowania.   Tranzyty   Urana   mogą   też   powodować   bezsenność,   bo
uranowa   energia   przeciąża   system   nerwowy.   Nasze   ciało   nie   potrafi   sobie
przez dłuższy czas poradzić ze skoncentrowaną dawką energii Urana.

P: A jak to przyśpieszenie różni się od przyśpieszenia Marsa?
O: Energia Marsa jest bardziej brutalna, fizyczna. Uran to energia

systemu nerwowego, energia mentalna. Energia Urana jest bardziej
elektryczna, szybsza, o wiele bardziej subtelna niż Marsa.

P: Czy chce pan powiedzieć, że można traktować tranzyty Urana jak

katalizator działający w obrębie innego cyklu? Inaczej mówiąc, widzimy
serię wydarzeń, które jednak należą nie do cyklu Urana, lecz do cyklu
innej planety? A Uran po prostu przychodzi i działa jak katalizator przy
cyklu, na przykład, Saturna czy jakimś innym?

O: Zdecydowanie jest to pewnego rodzaju katalizator, tak to właśnie

odczuwamy! A jeśli Uran jest katalizatorem, to można powiedzieć, że Pluton
to katharsis. Pluton to raczej oczyszczenie z przeszłości. Od czasu do

181

czasu pewne inne rzeczy także mogą zadziałać jak katalizator, ale skoro
chcemy używać tego słowa, najtrafniejsze wydaje się ono w odniesieniu do
tranzytów Urana. Wpływy uranowe nadchodzą nagle i bardzo dynamicznie, z
wielką siłą. I prawie zawsze Uran działa jako katalizator w tym znaczeniu,
że bardzo szybko uaktywnia sprawy, z którymi już wcześniej mieliśmy pewien
wewnętrzny kontakt, myśleliśmy o nich albo pragnęliśmy ich. Moim zdaniem
nazwa „katalizator” jest dość celna. Uran rewolucjonizuje wszystko, czego
dotknie.

Dodam jeszcze, że jeśli chodzi o Urana, Neptuna i Plutona, ich

tranzytowe   pozycje   w   domach   nie   mają   większego   znaczenia.   Te   planety
przebywają w jednym domu zbyt długo, by było to istotne. Inaczej mówiąc,
cokolwiek  oznacza  ich  pozycja  w  danym  domu,  przyzwyczajamy  się  do  tego.
Ważne   są   jednak   tranzyty   przez   wierzchołki   domów   kątowych.   Jeśli   na
przykład   Uran   uderzy   w   ascendent,   descendent,   MC   albo   wierzchołek
czwartego   domu,   zazwyczaj   odczujemy   to   wyraźnie   -   szczególnie   przy
ascendencie   i   descendencie   -   to   jako   przyśpieszenie   całego   życia,
przeważnie w postaci serii bardzo szybkich zmian. W niektórych przypadkach
może się to manifestować na bardzo subtelnym poziomie. Pamiętam, że kilka
lat temu kojarzyłem koniunkcję Urana z ascendentem z wielkimi, rzucającymi
się w oczy zmianami, gdyż bardzo często tak to wygląda. Ale potem w ciągu
dwóch   tygodni   spotkałem   dwie   osoby,   które   przeszły   tranzyt   Urana   przez
ascendent, ale nie potrafiły się zidentyfikować z tym, co mówiłem. Okazało
się, że mówiłem w zbyt konkretnych kategoriach, gdyż obie te osoby podczas
tego   tranzytu   zajęły   się   astrologią,   co   zupełnie   zrewolucjonizowało   ich
podejście   do   życia   i   rozumienie   siebie.   Ascendent   oznacza   przecież
osobisty   stosunek   do   życia.   Urana   tradycyjnie   uważa   się   za   planetę
związaną   z   astrologią,   ale   nie   wpadłem   na   to,   dopóki   mi   o   tym   nie
przypomniano.

No dobrze, więc Uran przyśpiesza, a także wyciąga na powierzchnię

sprawy, które znajdowały się tuż za progiem świadomości; przynosi nam to,
do czego już jesteśmy gotowi dorosnąć, co jesteśmy gotowi w sobie rozwinąć
albo   czemu   jesteśmy   gotowi   uczciwie   spojrzeć   w   twarz.   I   tranzyt   Urana
często urzeczywistnia wszystkie te sprawy. Wiele osób na przykład czeka z
wprowadzeniem wielkich zmian w swojej pracy, kierunku życia, małżeństwie i
tak dalej, dopóki Uran nie dostarczy im bodźca. Tranzyt Urana uderza nas
po   głowie   jak   młotem,   ale   jest   to   młot   elektryczny.   Cała   nasza   istota
przeżywa   szok,   dostajemy   przyśpieszenia   i   zaczynają   nas   pochłaniać   nowe
idee. W naszym życiu pojawia się nowe źródło stymulacji. Może to być drugi

182

człowiek, jakaś dziedzina wiedzy, wydarzenie, przeprowadzka na drugi
koniec kraju; może to być wiele rzeczy. Później jeszcze wrócimy do Urana.

Neptun to planeta, o której najtrudniej mówić, a drugi w kolejności

pod tym względem jest Pluton. Im dalej położona jest planeta, tym szersze
i   bardziej   subtelne   jest   jej   znaczenie.   Zasadniczo   jednak   tranzytujący
Neptun   niewiarygodnie   uwrażliwia   wszystko,   czego   dotknie.   Neptun   to
rozpuszczalnik;   rozpuszcza   stare   formy   w   jakimś   obszarze   naszego   życia,
odpowiadającym   planecie,   którą   aspektuje.   Jeśli   Neptun   tranzytuje   przez
naszą Wenus, w znacznym stopniu rozpuści albo przynajmniej wysubtelni - to
następne   kluczowe   słowo   przy   tranzytach   tej   planety   -   sprawy   w   naszym
życiu, za które Wenus odpowiada. Tranzyt Neptuna do Wenus może sprawić, że
nasze   podejście   do   miłości   stanie   się   znacznie   bardziej   wyrafinowane.
Neptun może zupełnie rozpuścić jakiś związek, w którym byliśmy, albo nasz
stosunek   do   niego   może   ewoluować   w   stronę   większej   subtelności,
uwrażliwienia i wyrafinowania. Jeśli na przykład ktoś ma zazdrosną naturę,
to tranzyt Neptuna do Wenus w pierwszej chwili może jeszcze powiększyć tę
zazdrość;   wszystkie   emocje   zostaną   poruszone,   gdyż   Neptun   z   reguły
powiększa   zamęt.   Tranzyty   Neptuna   często   roztaczają   wokół   nas   mgłę
niejasnych   emocji;   nie   jesteśmy   pewni,   w   którą   stronę   iść.   Ale   jeśli
uczciwie stawimy czoło temu, co się dzieje, to tranzyt Neptuna do Wenus
może   wysubtelnić   nasz   stosunek   do   miłości,   małżeństwa,   partnera   czy
czegokolwiek   innego.   I   zanim   tranzyt   przeminie,   nasza   zazdrość   może   się
znacznie   zmniejszyć,   my   zaś   zaczniemy   o   wiele   lepiej   rozumieć   potrzeby
swoje i partnera.

Czasami Neptun daje także uduchowienie, dostrajając nas do tego, co

nieprzeniknione, do niuansów i subtelności. Nie zawsze musi to prowadzić
do   rozwoju   duchowego.   Większość   ludzi   żyjących   na   tym   świecie   nie   jest
zorientowanych   na   sferę   duchową,   więc   naturalnie   nawet   tranzyty   Neptuna
nie   uczynią   z   nich   niezwykle   uduchowionych   osób.   Ale   jeśli   ktoś   ma
wrodzoną potrzebę rozwoju duchowego albo jest otwarty na tego typu wpływy,
to   aspekt   Neptuna   do   jakiejś   planety   może   dostroić   taką   osobę   do   sfery
rzeczy   nieuchwytnych,   do   prawd   duchowych   czy   sił   działających   w   życiu,
które   można   by   nazwać   „duchowymi”.   Jeśli   mamy   wswoim   kosmogramie   silne
wpływy   Neptuna   czy   Ryb,   a   nie   nauczyliśmy   się   jeszcze   ochrony   siebie,
koncentracji i zachowywania integralności własnego pola energetycznego, to
byty duchowe mogą nas przeniknąć i zawładnąć nami. Nie odnosi się to do
wszystkich Ryb, ale jest dość powszechne - Ryby to w końcu znak Neptuna.

Najważniejsze przy tranzytach Neptuna jest to, że otwierają one nasze

183

życie   w   konkretnej   dziedzinie.   Jeśli   Neptun   aspektuje   Merkurego,   umysł
otwiera   się   na   subtelną   percepcję.   W   pierwszej   chwili   może   to   sprawiać
wrażenie mentalnego chaosu. Możliwe, że nie będziemy potrafili się skupić.
Wszystkie nasze sztywne opinie i to, co uważaliśmy za „wiedzę”, może się
rozpłynąć   do   tego   stopnia,   że   będzie   nam   się   wydawało,   iż   nic   już   nie
wiemy. Ale pod przykrywką tego zamętu zachodzi pozytywny proces otwierania
nas na subtelniejsze formy percepcji.

Podam wam szybko dwa przykłady sytuacji, gdy Neptun aspektuje Słońce.

Pierwszy z nich dotyczy pewnej kobiety w wieku trzydziestu kilku lat. Gdy
Neptun   utworzył   kwadrat   do   jej   Słońca,   porzucił   ją   mąż.   Choć   w
dzisiejszych   czasach   niektórym   kobietom   nie   podoba   się   taka   koncepcja,
Słońce   w   kosmogramie   kobiety,   szczególnie,   jeśli   pozostaje   ona   w
tradycyjnej strukturze małżeństwa, oznacza także męża, co najmniej w takim
samym stopniu, jak jej własną indywidualność. Słońce jest sygnifikatorem
męża szczególnie w przypadku młodszych kobiet. W miarę, jak rozwijają one
swoją indywidualność, Słońce zaczyna w coraz więkzym stopniu symbolizować
je same. Neptun tranzytujący przez Strzelca utworzył kwadrat do jej Słońca
w Rybach, mąż wyniósł się z domu i całe małżeństwo przez półtora roku było
zawieszone   w   powietrzu.   To   było   potrójne   przejście   -   Neptun
zretrogradował,   znów   powtórzył   aspekt   do   Słońca   i   tak   dalej.   Małżeństwo
pozostawało w zawieszeniu, sytuacja była bardzo niejasna, bo mąż nie mógł
się zdecydować, czy chce się rozwieść, czy wrócić do żony. Nic nie było
jasne.   A   ta   kobieta   jest   słoneczną   Rybą;   przez   całe   życie   przyjmowała
bierną   rolę   i   pozwalała   jemu   decydować   o   wszystkim.   Na   początku   tego
okresu czuła się bardzo nieszczęśliwa. Wkrótce jednak zainteresowała się
astrologią,   reinkarnacją   i   różnymi   sprawami,   które   dały   jej   o   wiele
szerszą perspektywę w spojrzeniu na życie i wzmocniły na tyle, że podjęła
kroki prowadzące do rozwodu. Obserwowanie tej sytuacji było pasjonujące. W
dość   krótkim   czasie   -   półtora   roku   -   ta   kobieta   bardzo   szybko   się
rozwinęła. Poznałem ją, gdy Neptun po raz pierwszy utworzył aspekt do jej
Słońca.   Była   wtedy   kupką   nieszczęścia.   Przerabiała   wszystkie   negatywne
strony   Ryb,   wiecie,   narzekała,   lamentowała   i   tak   dalej.   Bardzo   szybko
znacznie się wzmocniła!

Ostatniego lata poczyniłem kolejne odkrycie dotyczące Neptuna. Nie

zawsze, gdy Neptun uderzy w czyjeś Słońce, musi się wydarzyć coś bardzo
dramatycznego, jak rozwód czy to, o czym opowiem za chwilę w nastąpnym
przykładzie, ale jest to okres, kiedy należy mieć oczy otwarte. Dobrze,
więc co się zdarzyło ostatniego lata - spottkałem pewne dziecko, chłopca

184

ze Słońcem w Strzelcu. Neptun wszedł z nim w koniunkcję, a tranzytujący
Jowisz utworzył opozycję do jego urodzeniowego Jowisza i chłopiec pojechał
z   matką   do   Anglii.   Ma   dopiero   pięć   lat.   Pojechał   do   Anglii,   a   Jowisz
tradycyjnie   oznacza   dalekie   podróże   zagraniczne;   dla   chłopca   było   to
bardzo   kształcące   doświadczenie   (Jowisz),   bo   odwiedził   wiele   muzeów.   A
poza  tym  podczas  pobytu  w  Anglii  spotkał  swojego  mistrza  duchowego.  Nie
znam   wszystkich   szczegółów,   ale   chodziło   o   to,   że   Mistrz   przeprowadzał
inicjację grupy ludzi, przygotowywał ich do potężnych przeżyć duchowych.
Inicjacja   odbywała   się   na   przyjęciu.   Cała   grupa   rozmawiała   ze   swoim
mistrzem,   a   dziecko,   które   siedziało   na   końcu   sali,   nagle   skoczyło   z
miejsca,   pobiegło   do   Mistrza   i   powiedziało:   „Chcę,   żebyś   mnie
zainicjował”. Ta konkretna orientacja duchowa wymaga, żeby inicjowany miał
co najmniej 22 lub 23 lata, ale to dziecko jest spod Strzelca i potrafi
bardzo bezpośrednio domagać się czegoś, czego chce; a z reguły wie, czego
chce.   Chłopiec   powiedział   po   prostu:   „Chcę   tego”   i   dostał   to.   Mistrz
dotknął jego czoła i dziecko niemal natychmiast wyszło z ciała. Jego duch
po   prostu   latał   sobie   w   przestrzeni.   Zdaje   się,   że   chłopiec   miał
najrozmaitsze, zdumiewające wizje, bo był pod takim wrażeniem, że później
przez dłuższy czas w ogóle nie był w stanie się odezwać.

W każdym razie to też jest przykład działania Neptuna - kontakt z

duchowością. Neptun potrafi dostroić nas do rzeczy duchowych, niezależnie
od tego, czy jest to wyłącznie wewnętrzne przeżycie, czy też natrafimy na
jakąś   osobę,   książkę   czy   miejsce,   które   wywiera   na   nas   wpływ   duchowy.
Książki poświęcone tranzytom w ogóle nie omawiają takich sytuacji. Jest to
pozytywny   aspekt   Neptuna.   Można   też   powiedzieć,   że   na   innym   poziomie
Neptun   symbolizuje   niezadowolenie.   Jesteśmy   niezadowoleni,   czujemy
potrzebę   ucieczki,   ze   wszystkich   stron   otacza   nas   niepewność   i   zamęt,
chcemy   się   wydostać   z   tej   mgły.   Ale   na   wyższym   poziomie   Neptun   oznacza
wyszlachetnienie i uduchowienie wszystkiego, czego dotyka.

Także przy innych planetach można wyróżnić ich pozytywne i negatywne

strony. Uran na niższym poziomie, w swych negatywnych manifestacjach, może
przejawiać się jako niepokój i pragnienie zmian tylko w imię samych zmian
albo   dla   urozmaicenia,   bez   żadnego   innego   celu.   A   skoro   już   przy   tym
jesteśmy,   Uran   jest   planetą   ekstremalnego   egocentryzmu.   Egocentryzm   może
przybierać   różne   formy,   ale   przy   aspekcie   tranzytowego   Urana   do   naszego
Słońca,   Marsa   czy   Wenus   człowiek   zazwyczaj   przyjmuje   postawę   „niech
wszyscy idą do diabła, ja i tak będę robił swoje”. Jakakolwiek współpraca
jest wówczas bardzo trudna. Ale od pozytywnej strony Uran rozbudza w nas

185

nową jasność myślenia, krystalizację umysłu. A w najlepszym przypadku, na
najwyższym poziomie swego funkcjonowania, przez tę krystalizację niezwykłą
umysłu   i   jasność   zrozumienia   Uran   może   nam   dać   wewnętrzne   wyzwolenie.
Jeśli Uran utworzy aspekt do naszej Wenus, to chociaż przy tym tranzycie
mogą   się   dziać   bardzo   różne   rzeczy   i   choć   możemy   wówczas   przejść   przez
wiele zmian, możliwe jest także poczucie niezwykłego wyzwolenia w naszych
postawach wobec miłości, zaangażowania uczuciowego, związków małżeńskich i
wszystkiego,   co   charakteryzuje   Wenus.   Może   to   być   poczucie   wewnętrznej
wolności,   które   następnie   krystalizuje   się   wyraźniej.   Zwykle   jednak
najpierw musimy przejść przez okres eksperymentów. Uran, podobnie jak znak
Wodnika,   łączy   się   z   eksperymentami.   Próbujemy   wówczas   wszystkiego,
włącznie z tym, co zabronione, a w każdym razie niekonwencjonalne. Dzięki
eksperymentom   zdobywamy   o   wiele   więcej   doświadczenia   i   często   zyskujemy
lepszą   perspektywę   w   spojrzeniu   na   to,   co   rzeczywiście   chcemy   robić   i
czego naprawdę potrzebujemy.

Pluton może się przejawiać negatywnie przede wszystkim w postaci

przymusów wewnętrznych, które ściągają nas w dół. Rozmaite siły wchodzą w
nasze   życie   i   odczuwamy   przymus   robienia   czegoś   bez   żadnego   świadomego
powodu. Często można zauważyć, że gdy tranzytujący Pluton utworzy aspekt
do jakiejś planety w naszym natalnym kosmogramie, szczególnie jeśli jest
to planeta osobista, w człowieku pojawiają się skłonności do bezwzględnego
zachowania. Ale bezwzględność może być dobra. Wszystko zależy od tego, jak
się   jej   używa.   Czasami   dobrze   jest   być   bezwzględnym   wobec   siebie.
Bezwzględność   przydaje   się   przy   reorganizacji   własnego   życia,   jeśli   nie
jesteśmy   zadowoleni   z   jego   dotychczasowego   kształtu.   W   negatywnych
przejawach Pluton potrafi być zbyt bezwzględny. Ale na wyższym poziomie ta
bezwzględność   może   mieć   pozytywny   wymiar,   przerodzić   się   w   świadome
oddanie transformacji własnego wnętrza i jakiegoś obszaru w naszym życiu.

Prawdopodobnie większość z was potrafi scharakteryzować Saturna. Na

negatywnym poziomie jego wpływy manifestują się w postaci depresji, lęków
i tak dalej. W mojej książce Astrology, Karma and Transformation jest cały
rozdział poświęcony Saturnowi, około trzydziestu stron gęstego druku. Nie
będziemy więc dzisiaj omawiać go dokładnie, wspomnimy tylko o niektórych
jego  aspektach.  Dla  mnie  jedną  z  najważniejszych  rzeczy,  jeśli  chodzi  o
Saturna,   są   jego   aspekty   tranzytowe   do   planet   urodzeniowych.   Wyznaczają
one okresy, gdy musimy stanąć twarzą w twarz z naszymi lękami. Negatywnie
może   się   to   manifestować   jako   strach.   W   pozytywnym   wydaniu   będzie   to
umiejętność   konfrontacji   z   własnymi   lękami.   Jeśli   nie   zaakceptujemy

186

świadomie faktu, że musimy stanąć z nimi twarzą w twarz, to prawdopodobnie
i tak coś nas do tego zmusi. „Dosięgnęło mnie to, czego się obawiałem” -
coś w tym rodzaju mówi Biblia. To jest właśnie Saturn. Jeśli człowiek nie
wyciągnie swoich lęków na światło dzienne i nie zechce przyjrzeć się im
dokładnie,   będą   one   rosły   coraz   bardziej   i   po   jakimś   czasie   zdominują
nasze życie. Pozytywnie Saturn daje koncentrację energii. Możemy mieć jej
mniej,   ale   będzie   ona   bardziej   skupiona.   Nasza   świadomość   pogłębi   się
znacznie.   Jeśli   chcemy   skorzystać   z   tranzytu   Saturna,   powinniśmy   podjąć
decyzję,   że   skonfrontujemy   się   z   tymi   rzeczami,   i   zaakceptować
odpowiedzialność, którą powinniśmy na siebie przyjąć, w dziedzinie życia
wskazanej przez pozycję Saturna w domu oraz aspektowaną planetę. Pozytywny
wymiar   tranzytu   Jowisza   jest   dość   oczywisty   -   optymizm,   zaufanie   do
siebie, ekspansja, pragnienie, by w jakiś sposób ulepszyć swoje życie. Z
kolei   negatywnie   są   to   nadmiary,   niepotrzebne   wydawanie   pieniędzy   i
energii,   usiłowanie,   by   robić   zbyt   wiele   rzeczy   naraz,   marnotrawstwo
pieniędzy, energii i czasu.

P: Pozytywna strona Plutona to świadomość...?
O: Tak, jedna z pozytywnych stron to świadome oddanie się

reformowaniu siebie albo jakiejś dziedziny swojego życia.

P: Czy jest to coś, co robi się nieświadomie, w ten sposób, że to

zaczyna się dziać samoistnie i trzeba się zastanowić, żeby wpaść na to, co
właściwie się dzieje?

O: Przez „świadome oddanie się” mam na myśli to, że jedną z

najlepszych   metod   postępowania   przy   tranzycie   Plutona   jest   poświęcenie
czemuś   swojej   energii,   na   przykład   przez   postanowienie:   „Mam   zamiar
zmienić   swoje   życie   w   tej   dziedzinie”.   Bo   jeśli   nie   zrobi   się   tego
świadomie,   to   energia   tranzytu   działa   nieświadomie,   a   wtedy   manifestuje
się   w   postaci   przymusów.   Jeśli   Pluton   aspektuje   jakąś   naszą   natalną
planetę, wszystko, co się z tą planetą wiąże, przejdzie głęboką przemianę
w  ciągu  kolejnych  dwóch  lat,  gdy  Pluton  kilkakrotnie  powtórzy  aspekt.  W
taki   czy   inny   sposób,   to   się   musi   stać.   Dlatego   w   wielu   przypadkach
najlepsze,   co   możemy   zrobić,   to   powiedzieć   sobie:   „Tak,   to   się   musi
zmienić; dlatego lepiej będzie, jeśli sam się do tego zabiorę”. I wtedy
możemy użyć energii Plutona, włączyć ją w swoje życie i potraktować jako
część własnej osobowości, wykorzystać ją świadomie do transformacji. Jeśli
nie zaakceptujemy jej jako części siebie, wtedy będzie ona działała jako
coś,   co   Jung   nazwał   „autonomiczną   siłą   psychiczną”,   jako   autonomiczny
kompleks - coś, co żyje własnym życiem, zupełnie poza naszą świadomością.

187

Przy tranzytach Plutona, Urana i Saturna często się zdarza, że w

pierwszej   chwili   nie   zdajemy   sobie   sprawy   z   tego,   co   się   dzieje,   nie
wiemy, co musi się stać i jakie zmiany musimy poczynić albo przejść. Ale
napięcia będą się nabudowywać - czasem będą przychodzić z zewnątrz, czasem
powstawać   w   naszym   wnętrzu,   a   czasem   jedno   i   drugie   naraz   -   i   w   końcu
poczujemy przymus, by coś zrobić. Ale, wiecie, logiczny umysł jest dosyć
głupi. Logiczny umysł zazwyczaj nie ma kontaktu z rzeczywistością procesów
życiowych, gdyż postrzega wszystko w blokach pojęciowych, w bardzo sztywny
sposób.   Dlatego   przy   większości   tranzytów   najgorsze   przychodzi   najpierw.
Napięcie  narasta  i  w  końcu  człowiek  desperacko  pragnie  coś  zrobić,  albo
wszystkie naciski i napięcia dosłownie fizycznie wpychają go w nowy etap
życia.

Dobrym przykładem jest coś, co zdarzyło mi się ostatnio; a ja

powinienem   być   mądrzejszy,   przynajmniej   niektórzy   ludzie   tak   sądzą.
Przechodziłem jednocześnie przez wiele różnych tranzytów Plutona, Urana i
Saturna. Wszystkie one zapowiadały radykalne zmiany i wiedziałem, że już
dłużej   nie   będę   mógł   funkcjonować   w   starym   biurze.   Miałem   taką   maleńką
klitkę   wielkości   mniej   więcej   połowy   tutejszego   przedpokoju.   To   było
okropne,   straszne   miejsce   -   bez   okien,   bez   świeżego   powietrza,   bez
niczego.   Miałem   dużo   pracy   i   przez   cały   czas   czułem   się   nieszczęśliwy,
gdyż   napięcia   spowodowane   pracą   narastały   coraz   bardziej,   a   w   dodatku
nieustannie przychodzili do mnie ludzie, którzy mieli obłędne wymagania.
Estetycznie tamto biuro było wręcz odrażające. Wydawało mi się jednak, że
nie jest to odpowiedni czas na przeniesienie się do większego biura, bo
musiałbym płacić trzykrotnie większy czynsz. Ale w końcu okoliczności po
prostu zmusiły mnie do podpisania umowy wynajmu tego biura tutaj, chociaż
nie miałem pojęcia, skąd wezmę pieniądze, żeby za to zapłacić. Po prostu
stało się to koniecznością. Teraz łatwo jest mi dostrzec, że wszystko było
gotowe  i  czekało  tylko  na  odpowiednią  chwilę,  żeby  się  zdarzyć.  Okazało
się, że nie mam problemu z pieniędzmi na czynsz ani z niczym innym, bo gdy
mam więcej miejsca, wszystko lepiej się układa i moja praca jest bardziej
efektywna,   także   finansowo.   Wcześniej   jednak   nie   potrafiłem   dostrzec
nadchodzących   radykalnych   zmian   w   mojej   pracy   ani   nie   przeczuwałem,   że
moje   książki   staną   się   tak   popularne.   Wyprowadzenie   się   z   tamtego
malutkiego   biura   bardzo   ładnie   symbolizuje   wiele   zmian   wewnętrznych,
szczególnie   to,   że   strząsnąłem   z   siebie   (Pluton!)   ograniczenia   mojego
poprzedniego   sposobu   pracy.   Teraz   mam   mnóstwo   przestrzeni!   Wszystkie
tranzyty   mówiły   mi:   „Przeprowadź   zmiany,   zostaw   za   sobą   to   i   tamto,

188

zacznij nowe rzeczy”, ale ja czułem mnóstwo wahań i niepewności. To częsta
reakcja, szczególnie jeśli ktoś ma dużo planet w znakach stałych, tak jak
ja. Czeka się aż do ostatniej chwili z przeprowadzeniem niezbędnych zmian,
gdyż człowiek pragnie trzymać się kurczowo tego, codaje mu poczucie
bezpieczeństwa.

Jowisz i Saturn w domach

Gdy Uran, Neptun albo Pluton przechodzą przez wierzchołek kolejnego

domu w naszym kosmogramie, często zauważamy zmianę w życiu związaną z tą
planetą   i   z   tranzytowanym   przez   nią   domem.   Ale   to   wrażenie   zmian   nie
utrzymuje się przez cały czas pobytu planety w danym domu. Tymczasem przy
tranzytach Jowisza i Saturna cały ich pobyt w którymś domu często wyznacza
wyraźny okres rozwoju na obszarze życia człowieka charakteryzowanym przez
ten dom. Cykl Jowisza trwa dwanaście lat. Przeciętnie ta planeta przebywa
rok w każdym domu, chyba że w naszym kosmogramie niektóre domy są wielkie,
a   inne   bardzo   małe;   do   pewnego   stopnia   zależy   to   także   od   stosowanego
systemu   domów.   Najczęściej   Jowisz   przebywa   w   każdym   domu   około   roku,
Saturn mniej  więcej dwa  i pół  roku. Ten  okres może  się jednak  wahać od
dwóch   do   trzech   lat,   zależnie   od   konkretnego   kosmogramu   i   od   wielkości
domów, a także od tego, kiedy Saturn wchodzi w retrogradację.

Podzielmy ten okrąg (na tablicy) na domy, na razie zupełnie ignorując

znaki.   Sama   analiza   tranzytów   Jowisza   i   Saturna   przez   domy   jest   bardzo
użytecznym   narzędziem!   Naprawdę,   można   wyrzucić   całą   resztę   wiedzy
astrologicznej   i   używając   tylko   przejść,   czyli   „tranzytów”   Jowisza   i
Saturna   przez   urodzeniowe   domy   otrzymujemy   niezmiernie   praktyczne
narzędzie.   Nie   znam   żadnej   innej   metody,   która   by   równie   skutecznie
pozwalała zrozumieć cykliczność i regularność występowania ważnych etapów
rozwoju, zmian i okresów wzrostu w naszym życiu. Zajmiemy się więc teraz
jednocześnie   Jowiszem   i   Saturnem   i   omówimy   ich   tranzyty   przez   wszystkie
domy.   Oczywiście   wpływy   Saturna   i   Jowisza   są   spolaryzowanymi
przeciwieństwami.   Jowisz   zazwyczaj   oznacza   ekspansję,   a   Saturn
ograniczenia i koncentrację.

Tam, gdzie jest Jowisz, zawsze pojawi się w nas pragnienie, by coś

ulepszyć   lub   powiększyć.   Dom,   w   którym   przebywa   ta   planeta,   symbolizuje
dziedzinę życia, w której w danym okresie możemy osiągnąć znacznie głębsze
zrozumienie   przez   nowe   doświadczenia,   przygody   i   generalnie   przez
ekspansję.   Położenie   Jowisza   mówi   o   tym,   którą   dziedzinę   naszego   życia
pragniemy ulepszyć - a nawet jeśli nie pragniemy niczego ulepszać, to i

189

tak   przytrafi   nam   się   okazja,   by   to   zrobić.   Nie   znaczy   to   jednak,   że
zawsze   skorzystamy   z   tych   możliwości.   Można   nawet   nie   uważać   ich   za
szanse. Sam fakt, że Jowisz przebywa w którymś domu, nie oznacza jeszcze,
że - jak to można przeczytać w wielu książkach - automatycznie zaczniemy
robić same wspaniałe rzeczy i że ze wszystkich stron posypią się na nas
dobrodziejstwa.   Zawsze   niezbędne   jest   podjęcie   jakiegoś   działania,
otwartość oraz umiejętność szerokiego spojrzenia na rzeczywistość i nowe
możliwości. Zresztą wszystko to, co mówię, dotyczy także aspektów Jowisza
do planet urodzeniowych, nie tylko tranzytów przez poszczególne domy. Za
chwilę wyjaśnię to dokładniej. Kolejna ważna sprawa to to, że Jowisz daje
nam bodziec do działania zorientowanego na przyszłe cele. Jowisz, Strzelec
i   dziewiąty   dom   tworzą   razem   tak   zwaną   dziewiątą   literę   astrologicznego
alfabetu.   Wszystkie   te   trzy   elementy   mają   związek   z   przyszłością.   Na
przykład   Strzelec   jest   tradycyjnie   uważany   za   znak   „proroczy”.   Można
znaleźć   wielu   ludzi   spod   Strzelca,   jak   na   przykład   Williama   Blake,
angielski poeta-wizjoner, którzy byli prorokami przyszłości. Wielu z nich
wyczuwa,   co   ma   się   zdarzyć   w   przyszłości.   Dlatego   gdy   Jowisz   aspektuje
naszą natalną planetę albo przechodzi przez któryś dom, często dzieje się
coś,   co   sprawia,   że   zaczynamy   wyczuwać   kierunek   przyszłego   rozwoju,
przyszłe możliwości w tej dziedzinie życia. I zwykle nie jest to po prostu
myśl, lecz pewnego rodzaju wizja przyszłości - jak można coś ulepszyć, by
zaczęło   przypominać   ujrzany   w   wizji   ideał.   Jest   to   coś   w   rodzaju
wewnętrznej wiedzy lub wiary. Taka jest więc podstawowa wymowa tranzytów
Jowisza, a za chwilę pomówimy o przykładach.

Saturn tranzytujący przez jakiś dom albo tworzący aspekt do natalnej

planety również daje nam możliwość lepszego zrozumienia. Ale nie jest to
rozszerzenie   horyzontów   i   umiejętność   syntezy,   jak   przy   Jowiszu,   lecz
raczej   możliwość   zrozumienia   czegoś   głębiej,   w   bardzo   szczegółowy   i
bezpośrednio   praktyczny   sposób.   Saturn   zawsze   niesie   ze   sobą   możliwość
pogłębienia   świadomości.   Tam,   gdzie   jest   Saturn,   tam   czujemy   potrzebę
definiowania,   życia   w   teraźniejszości,   nauczenia   się   cierpliwości,
pewności   oraz   budowania.   Jednym   ze   haseł   przewodnich   przy   Saturnie   jest
budowanie przez wysiłek. Budujemy coś w dziedzinie życia wskazanej przez
pozycję Saturna w domu albo na obszarze doświadczeń symbolizowanym przez
aspektowaną planetę.

Dorysuję tu planety. (Rysuje symbole planet odpowiadających kolejnym

domom naturalnego kosmogramu na tablicy). To są planety tradycyjnie
kojarzone z domami i ze znakami, które im odpowiadają. Wstawiamy Marsa do

190

pierwszego domu, Wenus do drugiego (domu Byka), Merkurego do domu Bliźniąt
(trzeciego),   i   tak   dalej.   Powód,   dla   którego   wstawiam   tu   planety,   za
chwilę stanie się jasny; zasadniczo chodzi o to, że gdy na przykład Saturn
przebywa   w   trzecim   domu,   przypomina   to   sytuację,   gdy   Saturn   aspektuje
Merkurego.   W   miarę,   jak   będziemy   omawiać   te   sprawy,   chciałbym,   żeby
wszyscy spojrzeli na swoje kosmogramy i sprawdzili, gdzie teraz przebywają
Jowisz i Saturn. Niektórzy z was będą to wiedzieli od razu, ale jeśli ktoś
nie wie, to niech sprawdzi, w jakich domach znajdują się teraz Jowisz i
Saturn,   tak,   by   wszyscy   mogli   odnieść   się   osobiście   do   tego,   o   czym
będziemy mówić. Proszę także zwrócić uwagę na to, czy u kogoś tranzytujący
Jowisz lub Saturn tworzy koniunkcję, kwadrat lub opozycję do jakiejkolwiek
natalnej planety. Nie traćmy też z oczu kwinkunksów i półsekstyli.

Tranzyty Jowisza i Saturna przez pierwszy dom

Pierwszy dom łączy się ze spontaniczną samoekspresją i działaniem na

zewnątrz.   Odpowiada   mu   Mars.   Pierwszy   dom   jest   więc   bardzo   aktywny,
ekstrawertyczny,   i   pokazuje,   jak   wyrażamy   swoją   niezależność   i
indywidualność. Toteż gdy Jowisz wchodzi do pierwszego domu albo aspektuje
urodzeniowego   Marsa,   pragniemy   stać   się   bardziej   asertywni.   Zazwyczaj
przybywa nam wówczas energii fizycznej i pewności siebie, a często także
powiększa się waga ciała. Przy tranzycie Saturna przez pierwszy dom często
chudniemy. Wiecie, że Jowisz lubi działać z rozmachem. Ostatnim razem, gdy
Jowisz wszedł do mojego pierwszego domu, moja energia i apetyt zwiększyły
się   trzykrotnie   i   przybyło   mi   około   dwudziestu   funtów.   Bardzo   tego
potrzebowałem,   bo   z   powodu   Saturna   byłem   za   chudy   -straciłem   około
trzydziestu funtów, gdy Saturn przechodził przez mój pierwszy dom.

W każdym razie tranzyty Jowisza i Saturna przez pierwszy dom

wyznaczają   bardzo   ważne   okresy   w   życiu,   bo   pierwszy   dom   to   początek
zupełnie   nowego   cyklu.   Jest   to   początek   nowego   etapu   rozwoju,   który
inicjujemy   przez   zdecydowane   działanie   i   zaangażowanie.   Jowisz   daje   nam
wiarę   w   siebie   konieczną   do   inicjowania   spraw,   o   których   być   może
myśleliśmy już od dłuższego czasu albo intuicyjnie wyczuwaliśmy, że muszą
się  wydarzyć.  W  odczuciu  większości  ludzi  jest  to  pozytywny  okres,  gdyż
bardzo optymistycznie patrzą wówczas w przyszłość. Oczywiście są to tylko
generalne tendencje, a w przypadku konkretnego kosmogramu może się zdarzyć
akurat   tak,   że   w   tym   samym   czasie,   gdy   Jowisz   przechodzi     przez
ascendent,   Saturn   jednocześnie   tworzy   kwadrat   do   Słońca   i   opozycję   do
Księżyca   i   wtedy   tranzyt   Jowisza   nie   będzie   raczej   odbierany   tak

191

optymistycznie. Ale jeśli w tym samym czasie widzimy tak wiele tranzytów
Jowisza i Saturna, to bez wątpienia będzie to ważny, rozstrzygający okres.
Czy ktoś ma teraz Jowisza w pierwszym domu? (Brak odpowiedzi z sali).
Przypuszczam, że wszyscy, którzy przechodzą przez ten tranzyt, są gdzieś
indziej i dobrze się bawią albo zbyt ich pochłania jakaś aktywność, by
mieli siedzieć tutaj i słuchać kogoś, prawda?

Bardzo powszechnym zjawiskiem przy tranzytach Jowisza, zwłaszcza, gdy

zbliża się on do ascendentu i przechodzi przez początek pierwszego domu (a
także wtedy, gdy aspektuje Merkurego, a czasami też Słońce lub Księżyc),
są przeczucia dotyczące przyszłości. Czasami przybierają one postać wizji
albo   proroczych   snów.   Jeśli   kiedykolwiek   zdarzyło   się   wam   coś   takiego,
spróbujcie   sobie   przypomnieć,   kiedy   to   było.   Nie   zawsze   jest   to   coś
sensacyjnego   i   efektownego,   zazwyczaj   po   prostu   jakieś   wrażenie   lub
przeczucie. Nawet ludzie zajmujący się biznesem, pośrednicy giełdowi czy
inne   osoby   o   materialistycznym,   sceptycznym   podejściu   do   życia   mówią
wtedy, że „mieli przeczucie”. Nie uważają tego za przeżycie ponadzmysłowe,
wizję, proroctwo ani nic w tym rodzaju. Jest to po prostu „przeczucie”.
Czym   więc   właściwie   jest   przeczucie?   Jest   to   odbiór   kierunku   rozwoju
aktualnych tendencji; wyczuwamy, że jeśli nadal będą się one układać w ten
sam   sposób,   to   doprowadzą   do   pewnej   sytuacji   w   przyszłości.   A   Jowisz
potrafi nas dostroić do tego rodzaju wglądu w przyszłość. Nie mamy czasu
na  przytaczanie  zbyt  wielu  przykładów,  ale  znam  mnóstwo  ludzi,  którym  -
szczególnie w okresie przejścia Jowisza przez ascendent - przydarzył się
przebłysk   intuicji   dotyczący   czegoś,   co   mogli   wówczas   rozpocząć,   a   co
rozwijałoby się w przyszłości, i potem okazywało się, że mieli rację. Ich
wizje   przyszłości   czy   prorocze   sny   sprawdzały   się   we   wszystkich
szczegółach. Nie zawsze prorocze sny sprawdzają się dosłownie, ale jeśli
zdarzy   nam   się   coś   takiego   w   okresie   aktywności   Jowisza,   to   jest   duża
szansa, że sprawdzą się one dokładnie.

Tranzyt Saturna przez pierwszy dom na początku manifestuje się jako

okres zmniejszonej pewności siebie. Jest to ogólna zasada, która może się
nie   potwierdzić   w   niektórych   konkretnych   przypadkach.   Najczęściej   jednak
ludzie  mają  wtedy  mniej  wiary  w  siebie,  bo  wyraźniej  uświadamiają  sobie
wady,   a   ich   pragnienie   niezależności   w   działaniu   (symbolizowane   przez
Marsa   i   pierwszy   dom)   jest   często   w   jakiś   sposób   blokowane.   Oczywiście
dotyczy to także niektórych tranzytów Saturna do natalnego Marsa. Może to
być dość ciężki okres; wielu ludzi dokładnie zdaje sobie wtedy sprawę ze
swoich   niedociągnięć,   wad   i   słabości.   Najlepiej   jest   wtedy   spojrzeć

192

realistycznie   na   własne   wady,   przyjrzeć   się   także   zaletom,   a   potem
skierować świadomy wysiłek na budowanie siebie takich, jakimi chcielibyśmy
być.   Najlepiej   można   scharakteryzować   okres   pobytu   Saturna   w   pierwszym
domu jako „czas zbierania się do kupy”. Jest to okres odnajdywania siebie.
Wówczas   ludzie   bardzo   potrzebują   informacji   zwrotnej,   rzeczywiście
szczerej  i  realistycznej  informacji  zwrotnej  na  własny  temat.  I  jest  to
czas, gdy należy świadomym wysiłkiem zgrywać ze sobą różne części własnej
osobowości, integrować się w nową i solidniejszą całość. Pierwszy dom to
oczywiście   my   sami,   obraz   naszej   osobowości   takiej,   jaką   postrzegają   ją
inni. Czy ktoś ma teraz Saturna w pierwszym domu? Widzę, że są trzy takie
osoby. Czy ktoś chciałby powiedzieć coś na ten temat?

Głos z sali: Ja poczułem ogromną ulgę, gdy Saturn wszedł do mojego

pierwszego domu po pobycie w dwunastym.

Po tej niepewności, owszem. To także jest powszechne wrażenie. Saturn

w domu pierwszym daje nam przynajmniej coś konkretnego, precyzuje poczucie
kierunku.   Może   wymagać   pracy,   wysiłku   i   uświadomić   nam,   że   przez   jakiś
czas  będzie  ciężko  i  będziemy  musieli  dorosnąć  do  wysokich  wymagań,  ale
często czujemy się wtedy bezpieczniej, bo to jest wyraźniej określone. I
znów   wiele   zależy   od   konkretnego   przypadku.   Ty   masz   bardzo   dużo   ognia
(zwraca się do osoby z sali). Lubisz działanie w stylu pierwszego domu.
Ktoś, kto ma bardziej rozproszoną, neptunową osobowość i dobrze się z tym
czuje,   może   wolałby   okres   tranzytu   Saturna   przez   dwunasty   dom.   Zawsze
należy patrzeć z punktu indywidualnego kosmogramu. Kolejne dość powszechne
zjawisko polega na tym, że gdy Saturn wchodzi do pierwszego domu, nastrój
człowieka  staje  się  ciężki,  pojawia  się  powaga  i  przygnębienie;  ale  gdy
tylko zaczniemy pracować nad sobą w jakiś sposób, zmienimy dietę, będziemy
systematycznie   ćwiczyć   czy   zrobimy   coś   innego,   co   pomoże   nam
zdyscyplinować własne życie i ciało, poczujemy się o wiele lepiej. Saturn
w pierwszym domu daje nam okazję, by zbudować w sobie olbrzymią wewnętrzną
siłę   -   fizyczną,   emocjonalną   i   umysłową.   Ale   to   nie   przychodzi   samo.
Trzeba nad tym pracować. Tymczasem Jowisz w pierwszym domu jest za darmo.
Daje   nam   siłę,   energię,   pewność   siebie,   i   właściwie   nie   trzeba   na   to
pracować.  Trzeba  jednak  być  otwartym  na  przyjęcie  tych  rzeczy.  Można  je
zmarnować, ale w każdym razie przychodzą one łatwo. Czy ktoś jeszcze ma
teraz Saturna w pierwszym domu?

Głos z sali: Tak. Dopiero po jakimś czasie zauważyłem, że gdy Saturn

przekroczył mój ascendent, przeszedłem na dietę i straciłem dwanaście
funtów, a poza tym zacząłem się gimnastykować, chociaż właściwie nie lubię

193

tego.

Każdy odbiera tranzyty inaczej, zależnie od naszego dostrojenia do

danej   planety   czy   planet.   Nie   pamiętam,   czy   już   mówiłem   o   tym,   że
kosmogram urodzeniowy pokazuje nasze dostrojenie do konkretnych wibracji.
Na   przykład   to,   jak   odbieramy   tranzyty   Saturna,   będzie   w   dużym   stopniu
zależało   od   usytuowania   tej   planety   w   naszym   kosmogramie   urodzeniowym.
Inaczej   mówiąc,   jeśli   jego   położenie   lub   aspekty   przysparzają   nam   wielu
kłopotów  w  życiu  codziennym,  to  jego  tranzyty  będą  dla  nas  trudniejszym
doświadczeniem. Jest to bardzo indywidualna sprawa, nie da się jej ująć w
książkowe   regułki   ani   wyznaczyć   ogólnych   zasad.   Każdy,   kto   bada   swój
urodzeniowy  kosmogram,  z  czasem  przekona  się,  na  ile  dobrze  potrafi  się
dogadać,   jeśli   można   tak   powiedzieć,   z   energiami   poszczególnych   planet.
Jeśli   dobrze   dogadujemy   się   z   Saturnem,   to   jego   tranzyty   mogą   się   stać
pozytywną kulminacją ważnych etapów w naszym rozwoju, a czasem przynieść
nam   publiczne   uznanie   i   sukces   w   świecie.   Z   reguły   Saturna   nienawidzą
leniwi ludzie. Powinienem jednak podkreślić, że to, jak się dogadujemy z
daną   planetą,   nie   zawsze   w   oczywisty   sposób   wynika   z   urodzeniowego
kosmogramu.   Nawet   jeśli   planeta   natalnie   tworzy   same   kwadraty,   z   czasem
można ją przepracować.

Aspekty Saturna do Marsa trochę przypominają Saturna w pierwszym

domu.   Często   powodują   spadek   energii,   nawet   bardzo   znaczący.   Wczoraj
dostałem od pewnej osoby list, który jest jedną wielką skargą: „Boże, taka
jestem zmęczona, byłam już u wszystkich możliwych lekarzy, przez cały czas
czuję się zupełnie wyczerpana”, i tak dalej, i tak dalej. Zajrzałem więc w
kosmogram   tej   kobiety   i   okazało   się,   że   Saturn   niedawno   wszedł   do   jej
pierwszego   domu.   Aspekty   Saturna   do   Marsa   często   będą   przejawiać   się
podobnie.   Ale   tu   też   nie   ma   reguł.   Przede   wszystkim   trzeba   zrozumieć
podstawową zasadę. Jakie jest najważniejsze znaczenie Jowisza czy Saturna
w   konkretnym   domu?   Gdy   już   zaczniemy   to   wyczuwać,   wówczas   możemy   swoje
zrozumienie zastosować do konkretnych przypadków. Znam osobę, która pomimo
młodego   wieku   -   dwadzieścia   pięć   lat   -   była   bardzo   słaba   i   miała
niewiarygodnie niski poziom energii. Byłem pewien, że gdy Saturn wejdzie
do   jej   pierwszego   domu,   to   czeka   ją   ciężka   praca   nad   sobą,   bo   inaczej
stanie   się   wrakiem,   po   prostu   rozpadnie   się   fizycznie.   Ale   gdy   Saturn
przeszedł  przez  jej  ascendent,  zaczęła  codziennie  biegać  i  teraz  ma  dwa
razy więcej siły fizycznej niż rok temu. To zdumiewające. Sam nadal nie
mogę w to uwierzyć. Ale bardzo pomogła jej dyscyplina. Saturn jest planetą
dyscypliny. Ta dziewczyna naprawdę się zdyscyplinowała, by biegać co rano,

194

przez pięć dni w tygodniu. W weekendy robi sobie wolne.

P: To znaczy, że jeśli chodzi o siły fizyczne, jeśli się nie

zdyscyplinujemy i nie zaczniemy uprawiać jakiejś aktywności, możemy
doświadczyć utraty sił czy energii?

O: Moim zdaniem tak. Coś takiego z pewnością może się wydarzyć, gdy

Saturn jest w pierwszym domu albo tworzy aspekt do Marsa.

Tranzyty Jowisza i Saturna przez drugi dom

Pobyt Jowisza lub Saturna w drugim domu zawsze oznacza podkreślenie

aktywności   o   drugodomowym   charakterze:   związanej   z   pieniędzmi   albo
zdobywaniem   kwalifikacji   czy   wykształcenia   zapewniającego   dopływ
pieniędzy, z poprawą zabezpieczenia materialnego, może to być zajęcie się
inwestycjami   lub   wiele   innych   rzeczy,   ale   wszystkie   one   będą   dotyczyć
czegoś materialnego, praktycznego. Często wiąże się to z pracą i karierą
zawodową. W gruncie rzeczy tranzyty Jowisza i Saturna przez wszystkie domy
ziemskie   -   drugi,   szósty   i   dziesiąty,   odpowiadające   znakom   ziemskim   -
często wpływają na naszą pracę albo na stosunek do tego, co chcielibyśmy
robić.  Niektóre  książki  mówią,  że  przy  Jowiszu  w  drugim  domu  zostaniemy
bogaci; no cóż, od czasu do czasu może się tak zdarzyć, ale nie należy na
to   liczyć.   Bardziej   prawdopodobne   jest,   że   zapragniemy   poprawić   swoją
sytuację   materialną.   Zwykle   w   połowie   trwania   tego   tranzytu   człowiek
zdobywa   więcej   zaufania   do   swojej   umiejętności   zarabiania   pieniędzy,
obracania   nimi   czy   możliwości   dostępu   do   zasobów,   których   potrzebuje.
Saturn   w   drugim   domu   też   może   dać   nam   bodziec   do   zdobywania   większej
ilości   pieniędzy,   ale   tutaj   wszystko   przebiega   o   wiele   wolniej.   Przy
Jowiszu   wszystko   przychodzi   łatwo   i   szybko,   a   w   każdym   razie   wznacznie
przyjemniejszy sposób niż przy Saturnie. Czasem jednak słyszy się o tym,
że podczas tranzytu Saturna przez drugi dom ktoś zarobił duże pieniądze,
odziedziczył spadek albo coś wygrał. Może się tak zdarzyć, widywałem takie
rzeczy, niezbyt często, ale czasami.

P: Czy to dotyczy Jowisza, czy Saturna?
O: W zasadzie dotyczy to obydwu tych planet, ale mówiłem o Saturnie.

Przy   Jowiszu   częściej   się   zdarza,   że   pieniądze   przychodzą   łatwo.   Saturn
jednak nie powstrzymuje ich dopływu. Saturn tylko konsoliduje; sprowadza
wszystko   na   praktyczny,   przyziemny   poziom.   I   bardzo   często   podczas
tranzytu   przez   drugi   dom   Saturn   konsoliduje   naszą   sytuację   finansową,
sprawia,   że   staje   się   ona   jaśniej   określona.   Nasz   sposób   zdobywania
pieniędzy   ureguluje   się.   Często   spotykałem   pewne   zjawisko,   a   w   żadnej

195

książce nie udało mi się znaleźć wzmianki na ten temat - wszystkie książki
zadowalają   się   stwierdzeniem,   że   Saturn   w   drugim   domu   sprowadza   na   nas
wszelkiego   rodzaju   troski   finansowe,   włącznie   z   biedą   i   bankructwem.
Często przy tym tranzycie możemy odczuwać niepokój, szczególnie wtedy, gdy
Saturn  dopiero  zbliża  się  do  wierzchołka  drugiego  domu  i  przekracza  go,
ale   w   żaden   sposób   nie   oznacza   on   biedy   ani   katastrofy   finansowej,   a
raczej   to,   że   czujemy   wewnętrzną   potrzebę,   by   jasno   określić,   w   jaki
sposób   zamierzamy   zatroszczyć   się   o   swoje   ciało   na   tym   materialnym
świecie,   czyli   jak   zdobędziemy   pieniądze   na   jedzenie,   mieszkanie   i   temu
podobne rzeczy. Dlatego wiele osób zmienia wówczas pracę. Przyczyna jest
po   części   taka,   że   chcą   się   zająć   czymś,   co   zapewni   im   większe
bezpieczeństwo   finansowe.   Ale   w   wielu   wypadkach   ludzie   zaczynają   się
uczyć,  gdy  Saturn  przebywa  w  ich  drugim  domu,  zaczynają  zdobywać  jakieś
kwalifikacje   czy   umiejętności,   dzięki   którym   będą   mogli   zarabiać   więcej
pieniędzy. Jeśli więc podczas pobytu Saturna w drugim domu pieniądze nie
napływają   w   wielkich   ilościach,   nie   znaczy   to,   że   nigdy   się   tak   nie
stanie;   nie   można   stosować   tu   sztywnych   reguł.   Astrologia   pozwala   nam
dostrzec raczej wewnętrzną motywację niż zewnętrzne manifestacje. To, co
dzieje   się   wewnętrz   człowieka,   widzimy   dokładniej   niż   wydarzenia
zewnętrzne. Toteż, jeśli przy tranzycie Saturna przez drugi dom ktoś idzie
do   szkoły,   to   Saturn   może   tutaj   symbolizować   motywację   do   takiego
postępowania,   chęć   zrobienia   czegoś,   co   umożliwi   zarabianie   większej
ilości   pieniędzy   albo   zwiększenie   bezpieczeństwa   istnienia   w   materialnym
świecie. Astrolog trzymający się sztywnych reguł mógłby powiedzieć: „Och,
nie   powinieneś   teraz   iść   do   szkoły,   bo   nie   masz   nic   w   trzecim   ani   w
dziewiątym domu”.

A skoro już o tym mówimy, to w okresach, gdy Saturn albo Jowisz

aspektują   urodzeniową   Wenus   koniunkcją,   kwadratem,   półsekstylem,
kwinkunksem,   opozycją,   a   czasami   nawet   trygonem,   często   pojawiają   się
doświadczenia   podobne   do   tych,   które   charakteryzują   ich   tranzyt   przez
drugi  dom.  Są  one  jednak  bardziej  krótkotrwałe.  Trzeba  też  pamiętać,  że
to, o czym mówiłem, odnosi się specyficznie do drugiego domu, podczas gdy
przy   tranzyt   Jowisza   lub   Saturna   do   natalnej   Wenus   może   uaktywnić
drugodomową   lub   siódmodomową   stronę   jej   natury   (albo   obydwie   naraz).
Czasami   więc   skutki   tranzytu   do   urodzeniowej   Wenus   będą   dotyczyły
wyłącznie   bliskich   związków,   małżeństwa   czy   innych   spraw   siódmodomowych,
bez   żadnego   związku   z   praktycznymi   zagadnieniami   drugiego   domu.   Innym
razem  tranzyt  do  Wenus  będzie  bardzo  podobny  do  przejścia  planety  przez

196

drugi dom.

P: W moim kosmogramie Saturn jest teraz w drugim domu w koniunkcji z

Księżycem, i całe moje życie się zmienia, zmieniam zawód, porzucam
zainteresowania intelektualne i zamierzam zająć się sztuką; co do spraw
materialnych, od pięciu czy sześciu miesięcy nie robię nic innego, tylko
rozdaję wszystko, co mam.

O: Restrukturyzacja. To kolejne kluczowe słowo dla Saturna -

struktura   lub   restrukturyzacja   podczas   tranzytu   tej   planety.
Prawdopodobnie  także  określasz  na  nowo  swoje  potrzeby  i  to,  co  naprawdę
cenisz.   Każdy   człowiek   przeżywa   taki   tranzyt   inaczej.   Jest   to   tak
indywidualna sprawa, że przy teoretycznych rozważaniach można co najwyżej
naszkicować   ogólne   zasady   i   mieć   nadzieję,   że   każdy   dotrze   do   ich
zasadniczej treści. Z każdą osobą jest inaczej.

Tranzyty Jowisza i Saturna przez trzeci dom

Przy tranzycie Saturna lub Jowisza przez trzeci dom, a także, gdy

aspektują   one   urodzeniowego   Merkurego,   zawsze   rozwijamy   jakoś   sposób
wyrażania swoich idei, myślenia, a nawet postrzegania. Jowisz w aspekcie
do   Merkurego   albo   w   trzecim   domu   dodaje   nam   optymizmu   i   skłania   do
pozytywnego myślenia. Saturn aspektujący Merkurego albo przechodzący przez
trzeci dom zmusza nas do większej powagi, czasami nawet wywołuje pesymizm,
depresję, zamartwianie się i niepokój. Ale to znów w bardzo dużej mierze
zależy   od   człowieka,   od   jego   charakteru,   otwartości,   postawy   i   poziomu
świadomości.   Można   postrzegać   tranzytujące   planety   jako   kosmicznych
posłańców,   którzy   przynoszą   nam   rozmaite   przesłania.   Szczególnie   wtedy,
gdy tranzytująca planeta tworzy ścisły aspekt do naszej natalnej, to jest
tak, jakby przekazywała nam wiadomość; jakby planety do nas mówiły, a ich
wibracje wsączały się w naszą podświadomość. Trudno to wyrazić w słowach,
ale niektórzy z was chyba rozumieją, co mam na myśli.

Najlepszy przykład, jaki znam, to coś, co zdarzyło mi się tuż po

ukończeniu   studiów   -   a   wtedy   nawet   jeszcze   nie   wiedziałem,   co   to   są
tranzyty.   Pracowałem   w   bibliotece   uniwersyteckiej.   Saturn   utworzył
opozycję   do   mojego   urodzeniowego   Merkurego   i   mój   sposób   myślenia   zaczął
się   reorganizować   i   restrukturyzować   w   zdumiewający   sposób.   Cały   mój
poprzedni sposób myślenia przeszedł zmianę w kierunku znacznie większego
realizmu. Saturn zmusza nas do realizmu. Czułem się tak, jakbym dostawał
przytłaczające   instrukcje   jakiejś   od   istoty   o   saturnowym   charakterze,
która mówiła mi, jak mam od tej pory myśleć i patrzeć na wszystko. Trwało

197

to kilka tygodni i z tego okresu pozostały mi całe sterty notatek z opisem
tego   wszystkiego,   co   powiedział   mi   Saturn.   To   było   niezmiernie
interesujące.   Na   większości   współczesnych   ludzi   mówienie   o   otrzymywaniu
przekazów   i   instrukcji   od   planet   może   sprawiać   wrażenie,   jakbyśmy   byli
świrami na punkcie UFO albo uciekli z domu wariatów. Ale w każdym razie
jest to użyteczna metafora i równie dobrze jak każda inna opisuje, przez
co się przechodzi albo czego można doświadczyć podczas pewnych tranzytów.
Inny   przykład:   gdy   Jowisz   przechodzi   przez   nasz   pierwszy   dom,   możemy
usłyszeć   wewnętrzny   głos,   który   mówi:   „Możesz   to   zrobić,   potrafisz   to
zrobić,   uwierz   w   siebie   -   śmiało,   zrób   to”   -   coś   w   tym   rodzaju.   Przy
tranzytach Saturna możemy usłyszeć: „Lepiej przyjrzyj się temu dokładnie,
przyjrzyj   się   sobie,   poznaj   swoje   ograniczenia,   nie   śpiesz   się,   myśl
praktycznie”. Przy tranzytach Urana będzie to nieustanny przekaz: „Och, do
diabła z tym wszystkim! Odrzućmy wszystkie ograniczenia!” Bóg jeden wie,
co mówi Neptun. Neptun nawet nie mówi językami, chyba że w poezji albo w
piosence. Neptun wyraża się w niuansach. Z kolei Pluton: „Nic mnie to już
nie obchodzi! To jest skończone!” Pluton zawsze jest dramatyczny.

W każdym razie, jeśli chodzi o okres, gdy Jowisz lub Saturn

tranzytują przez trzeci dom albo tworzą aspekt do Merkurego, zazwyczaj nie
odbieramy   go   jako   szczególnie   krytyczny,   ale   później,   z   pewnej
perspektywy, możemy postrzegać go jako czas nauki i cieszyć się, że jest
on   już   za   nami.   Szczególnie   przy   Saturnie!   Przy   aspekcie   Saturna   do
Merkurego albo tranzycie przez trzeci dom możemy znacznie pogłębić swoje
zrozumienie,   wykrystalizować   swój   sposób   myślenia   i   upewnić   się,   jakie
opinie,   idee,   koncepcje   i   fakty   mają   dla   nas   wartość.   Ogólna   tendencja
jest taka, że gdy Saturn uderza w Merkurego albo przebywa w trzecim domu,
testujemy  te  koncepcje,  te  idee  i  sprawdzamy,  czy  mają  one  zastosowanie
praktyczne. Czy ktoś ma teraz Jowisza albo Saturna w trzecim domu?

Głos z sali: Ja mam Jowisza w trzecim, w koniunkcji z urodzeniową

koniunkcją Mars-Jowisz.

Urodziłeś się z koniunkcją Marsa i Jowisza w trzecim domu? I

tranzytujący Jowisz przechodzi teraz przez to miejsce? (Tak.) Cały proces
symbolizowany przez tranzyt Jowisza zaczął się kilka miesięcy temu i
potrwa jeszcze trochę. Co teraz robisz?

Głos z sali: W styczniu zacząłem studia doktoranckie.
Oczywiście powinniśmy też powiedzieć coś o powrotach Jowisza. Co

dwanaście lat Jowisz wraca na swoją urodzeniową pozycję. Masz więc teraz
jakieś dwadzieścia cztery lata. Zamknięcie cyklu Jowisza to okres, w

198

którym   ludzie   bardzo   często   poszerzają   swoją   edukację,   szczególnie   pod
koniec  drugiego  cyklu,  gdy  człowiek  ma  dwadzieścia  kilka  lat.  Ale  także
przy zamknięciu pierwszego cyklu, w wieku dwunastu lat, występuje znacząca
zmiana   edukacyjnych   zainteresowań   młodego   człowieka.   Pojawiłeś   się   na
zajęciach astrologicznych. To także jest wpływ tranzytu. Widzimy tu więc
działanie   powrotu   Jowisza,   nie   tylko   przejścia   on   przez   trzeci   dom   -
wszystko   to   razem   daje   silne   podkreślenie   potrzeby   nauki,   rozszerzania
umiejętności i pogłębiania zainteresowań.

Powroty w cyklu Jowisza, Saturna i Marsa

P: Czy będzie pan mówił o powrotach w cyklu?
O: Skoro już o tym wspomnieliśmy, mogę omówić krótko powroty trzech

planet. Powrót Jowisza na pozycję urodzeniową zdarza się mniej więcej co
dwanaście   lat.   Niemal   wszyscy   uważają   ten   okres   za   raczej   pozytywny   -
zaczynają   się   wówczas   uzewnętrzniać   nowe   plany,   nowe   możliwości   i   nowe
aspiracje, człowiek ma w sobie wiele optymizmu i jasno postrzega przyszłe
możliwości. Często przechodzimy wówczas przez nagłe zmiany. Ale zazwyczaj,
bez   względu   na   to,   jakie   inne   aspekty   występują   równocześnie,   przy
powrocie   Jowisza   odczuwamy   jakiegoś   rodzaju   „postęp”,   czy   będzie   to
znalezienie lepszej pracy, rozpoczęcie studiów podyplomowych, czy też coś
innego, co dla konkretnej osoby symbolizuje postęp i poprawę.

Na temat powrotów Saturna w cyklu można napisać całą książkę.

Istnieją   zresztą   książki   poświęcone   cyklom   i   powrotom   Saturna.   Z   jednej
strony   można   by   powiedzieć,   że   przywiązuje   się   do   nich   zbyt   wielkie
znaczenie  (na  niekorzyść  innych  tranzytów),  ale  z  drugiej  strony  są  one
rzeczywiście ważne, bo dzieciństwo człowieka trwa aż do pierwszego powrotu
Saturna - co następuje w wieku 29-30 lat. Wielu ludzi do tego czasu tak
naprawdę   do   końca   nie   wie,   co   naprawdę   chcą   robić   albo   mieć.   Wcześniej
życie składa się z przypadkowych prób pójścia w tym czy innym kierunku,
ale wiele z tych doświadczeń jest chybionych. W wielu przypadkach dopiero
powrót Saturna wyznacza okres, gdy formuje się nasze przeznaczenie. Saturn
to w pewnym stopniu planeta przeznaczenia. Dlatego tak wiele rzeczy, które
wydają   się   nam   przeznaczone,   wydarza   się   przy   tranzytach   Saturna,   nie
tylko przy zamknięciu cyklu, ale także przy aspektach do innych planet. I
często   te   aspekty   pozwalają   nam   wyraźniej   odczuć,   co   jest   naszym
przeznaczeniem w życiu. Czasami okoliczności zmuszają nas do zajęcia się
tym,   nawet   jeśli   się   opieramy.   W   innych   wypadkach,   pomimo   powszechnego
przekonania,   że   Saturn   niesie   ograniczenia,   jego   powrót   jest   odbierany

199

jako   ogromne   wyzwolenie;   nagle   bowiem   wiemy   jasno,   co   powinniśmy   robić,
choć  wcześniej  nigdy  nie  mieliśmy  pewności.  Z  pozoru  więc  człowiek  mógł
wydawać   się   wolny,   ale   w   wewnętrznym   doświadczeniu   czuł   się   bardzo
sfrustrowany.   Po   powrocie   Saturna   nasza   swoboda   zewnętrzna   może   zostać
nieco   ograniczona,   ale   rekompensuje   to   poczucie   wewnętrznej   wolności.
Także przy drugim powrocie Saturna, w wieku 58-60 lat, zmienia się także
nasze rozumienie wolności i odpowiedzialności.

Czasami ważny może się okazać także powrót Marsa, który zdarza się co

dwa   lata.   Czujemy   wtedy   przypływ   energii   i   tworzymy   nowe   plany,   ale
zazwyczaj są one związane z tym, co już robimy. Powrót Marsa rzadko staje
się początkiem jakiegoś rzeczywiście nowego, ważnego etapu. Ale jeśli na
przykład prowadzimy firmę, to przy powrocie Marsa możemy wprowadzić nową
linię   produktów   albo   nowy   sposób   reklamy.   Jednak   jeśli   powrót   Marsa
przydarza   się   w   tym   samym   czasie,   co   inne   rzeczy   (naprawdę   ważne,   na
przykład   tranzytowe   aspekty   Saturna,   Urana   czy   Jowisza),   to
prawdopodobieństwo,   że   będziemy   działać   dynamicznie   albo   zaczniemy   robić
coś  nowego,  znacznie  się  zwiększa.  Należy  też  zwrócić  uwagę  na  opozycję
Marsów, która zachodzi co dwa lata, bo często jest to okres blokad albo
frustracji. To trwa tylko kilka dni, ale przez tych kilka dni niektórzy
ludzie mogą czuć się rzeczywiście podle. Jeden Mars jest tutaj, a drugi
tam i człowiek nie potrafi zmobilizować energii. Może nie wszyscy tak to
odbierają, ale ja obserwowałem to wielokrotnie, u siebie i u innych. Nie
jest to wielki problem, chyba że usiłujemy w tym czasie dokonać czegoś na
większą   skalę   -   akurat   podczas   dwóch   czy   trzech   dni,   na   które   przypada
ścisły aspekt - wtedy to, co robimy, natrafia na ciągłe opory. Nigdy bym
nie próbował zaczynać czegoś ważnego na opozycji Marsów.

P: Mówiąc o powrotach Jowisza wspomniał pan, że istnieje klucz do

zrozumienia pierwszego i drugiego powrotu. W ciągu życia człowiek
przechodzi średnio przez pięć lub sześć cykli Jowisza. Czy są jakieś
klucze dla pozostałych powrotów?

O: No cóż, trzeci cykl dość łatwo jest scharakteryzować. Zdarza się

mniej   więcej   w   wieku   35   lat,   a   dla   wielu   ludzi   jest   to   swego   rodzaju
magiczna   granica   -   szczególnie   dla   kobiet.   Wiele   kobiet   zaczyna   się
rzeczywiście rozwijać dopiero przy trzecim powrocie Jowisza. Jest on dla
nich ważniejszy niż drugi, który zdarzył się w wieku dwudziestu kilku lat,
jeśli miały wówczas dzieci i obowiązki rodzicielskie. Trzeci powrót często
wyznacza ważny okres w kategoriach ambicji osobistych, planów edukacyjnych
i   temu   podobnych   spraw.   Ale   powroty   Jowisza   zawsze   stwarzają   nowe

200

możliwości. Człowiek zauważa wówczas pojawiające się przed nim możliwości,
uświadamia   sobie,   że   może   robić   nowe,   obiecujące   rzeczy,   o   jakich
wcześniej nigdy nawet nie myśleliśmy. Co do czwartego, piątego i szóstego
powrotu,   naprawdę   nie   wiem,   jak   je   scharakteryzować.   Widziałem   wielu
ludzi,   którzy   przez   nie   przechodzili,   ale   zazwyczaj   poprostu   opisuję   je
klientom   w   ogólny   sposób,   tak   by   potrafili   się   z   tym   opisem
zidentyfikować.

Innym powrotem, o którym można wspomnieć, jest powrót Urana, choć

niewielu   ludzi   go   dożywa.   Zdarza   się   on   w   wieku   około   84   lat.   Nie   mam
pojęcia,   co   oznacza.   Przypuszczam,   że   jeśli   ktoś   dożyje   tego   wieku,   to
może odnaleźć jakieś nowe poczucie wolności albo poczuć, że wyrósł już ze
wszystkich   ograniczeń,   jakie   nakłada   życie   w   społeczeństwie,   i   zostać
buntownikiem.   Bardziej   niż   inne   tranzyty,   powrót   Urana   może   być   bardzo
nieprzewidywalnym i indywidualnym doświadczeniem.

P: To chyba nie ma nic wspólnego z tym, o czym pan mówi, ale znałem

pewnego staruszka na Florydzie, który w wieku 110 lat zaczął brać lekcje
czytania, bo chciał się zająć nauczaniem Biblii. To był 110-letni farmer.

O: Nie, to nie ma zupełnie nic wspólnego (śmiech). Ale ten pomysł

mógł mu przyjść do głowy przy dziewiątym powrocie Jowisza, w wieku około
108 lat. Jowisz nie tylko daje mocny bodziec do nauki i samodoskonalenia,
ale także może spowodować pogłębienie wiary i religijności.

P: A co się zdarza przy drugim powrocie Saturna?
O: To zależy głównie od tego, czego nauczyliśmy się przy pierwszym i

na ile efektywnie potrafiliśmy to zastosować w praktyce. Czasami, jeśli
człowiek przekona się, że nie żył w zgodzie ze swoją prawdziwą naturą,
temu tranzytowi może towarzyszyć poczucie ogromnej frustracji.

Komentarz z sali: Wielu ludzi w tym wieku popełnia samobójstwa.
O: Co potwierdza moje słowa. Wszystko zależy od tego, jak człowiek

się czuje, na ile się spełnił i zrobił to, co miał do zrobienia. Większość
moich  klientów  była  albo  w  wieku  pierwszego  powrotu  Saturna  (plus  minus
kilka   lat),   albo   w   wieku,   gdy   Saturn   tranzytowy   tworzył   opozycję   do
natalnego.   Analizowałem   jakieś   kilka   tuzinów   horoskopów   ludzi
przechodzących   przez   drugi   powrót   Saturna.   Przeważnie   ma   się   już   wtedy
dość   dobrze   zorganizowane   życie   osobiste;   człowiek   jest   przywiązany   do
swojego małżeństwa i stylu życia albo pogodził się z nimi z rezygnacją,
choć   są   wyjątki.   Raz   na   jakiś   czas   spotykamy   kogoś,   kto   przeżywa   poryw
emocji   i   w   tym   okresie   rozstaje   się   ze   swoim   partnerem,   ale   częściej
ludzie   myślą   o   zabezpieczeniu   przyszłości,   emeryturach   itd.   W   zeszłym

201

miesiącu spotkałem się z pewną kobietą, która właśnie przechodziła przez
drugi   powrót   Saturna   i   musiała   podjąć   kilka   ważnych   decyzji.   Powroty
Saturna   prawie   zawsze   oznaczają   konieczność   podejmowania   decyzji.   Grant
Lewi   twierdzi,   że   jest   to   okres   niesłychanej   wolności.   Jest   to   jeden   z
nielicznych   momentów   w   życiu,   gdy   rzeczywiście   możemy   wybierać:   „Tak,
pozostanę   w   małżeństwie   z   taką   to   a   taką   osobą;   tak,   poświęcę   się   tej
pracy albo zajmę się czymś zupełnie innym”. Ta kobieta wraz z mężem, który
jest w tym samym wieku, musieli zdecydować, czy lepiej sprzedać firmę i do
końca   życia   robić   coś   innego,   czy   też   trzymać   się   jej,   traktując   jako
zabezpieczenie, co jednak oznaczałoby, że musieliby nadal pracować dzień w
dzień. Ta kobieta dużo pracuje w tej firmie, w przeciwieństwie do męża; on
po   prostu   gra   w   golfa.   Dlatego   on   jest   raczej   za   tym,   żeby   zatrzymać
firmę. Zajmuje się trochę księgowością, bo z zawodu jest księgowym. Ale to
do niej należy cała ciężka praca fizyczna, a ma już około sześćdziesiątki.
Nie zdecydowali jeszcze do końca, co zrobią. Ale właśnie tak bywa - często
są   to   bardzo   praktyczne   decyzje   dotyczące   organizacji   całego   życia   i
zabezpieczenia materialnego. Dla większości ludzi taka jest esencja tych
tranzytów,   chociaż   oczywiście   osoby   o   bardziej   introwertycznym,
refleksyjnym usposobieniu mogą w tym czasie na nowo odnaleźć swój cel w
życiu.

Znam pewnego człowieka, którego Saturn wkrótce zamknie drugi cykl.

Dokładna   koniunkcja   nastąpi   za   dwa   lata.   Urodzeniowo   ma   on   koniunkcję
Jowisza i Saturna w ósmym domu w Pannie, a Marsa na początku ósmego domu w
końcówce Lwa. Tranzytujący Saturn jest teraz w koniunkcji z jego Marsem i
zbliża   się   do   Jowisza   i   Saturna.   Ten   mężczyzna   właśnie   sprzedał   firmę,
której poświęcił całe życie. Od czasu pierwszego powrotu Saturna wkładał w
nią   całą   swoją   energię.   Gdy   miał   29   lat,   rzucił   poprzednią   pracę   i
rozpoczął samodzielną działalność; pracował, pracował i pracował, odniósł
wielki sukces i teraz - gdy zbliża się drugi powrót Saturna - sprzedał ją
za  niewiarygodnie  wysoką  cenę,  miliony  dolarów.  Może  już  do  końca  życia
tylko łowić ryby i polować. Dla niego jest to wielka ulga, wielki ciężar
spadł mu z barków.

Powinienem jeszcze wspomnieć o pewnej sprawie dotyczącej cyklu Urana.

Choć powrót Urana dotyczy tylko niewielu ludzi, wszyscy odczuwamy wpływ
części jego cyklu. Jeśli popatrzymy na 84-letni cykl Urana, to zauważymy,
że w wieku 21 lat tranzytujący Uran tworzy kwadrat do natalnego - choć
czasami ten kwadrat uściśla się już w wieku 19 lat. Około 19, 20 lub 21
roku życia często występuje okres buntu pod hasłem „muszę się oderwać od

202

mamy i taty i żyć po swojemu”. Potem mamy opozycję, około 42 roku życia
albo   trochę   wcześniej   -   czasami   już   w   wieku   38   lat.   Opozycja   zazwyczaj
oznacza   radykalne   zmiany   i   zerwanie   z   przeszłością,   a   także   rozpoczęcie
nowych,   podniecających   działań.   Potem,   po   kolejnych   mniej   więcej   20
latach, gdy człowiek dobiega sześćdziesiątki albo niedawno ją przekroczył,
tranzytujący   Uran   znów   tworzy   kwadrat   do   urodzeniowego.   Bardzo   często
zbiega się to w czasie z przejściem na emeryturę w wieku 60-65 lat. Wiele
osób   zaczyna   wówczas   ujawniać   kreatywność   i   oryginalność   (a   także
ekscentryczność);   wcześniej   było   to   niemożliwe.   Może   to   być,   i
prawdopodobnie powinien, okres, w którym niezwykle ważna staje się wolność
osobista, świadomość społeczna i ożywienie zainteresowań twórczych.

Tranzyty Jowisza i Saturna przez czwarty dom

Pozycja tranzytującego Jowisza lub Saturna w czwartym domu jest

bardzo   powszechnym   wskaźnikiem   (dotyczy   to   obydwu   tych   planet)
przeprowadzki   lub   podniesienia   standardu   życia   w   domu,   jakichś   ulepszeń
dotyczących   stanu   posiadania   albo   też   zajęcia   się   swoimi   korzeniami.
Szczególnie Jowisz w czwartym domu wzbudza w nas pragnienie, by urządzić
dom   wygodniej.   I   często   ludzie   wówczas   chcą   powiększyć   swoją   przestrzeń
życiową, rozbudować lub ulepszyć dom czy otoczenie. Czasami przeprowadzają
się do większego domu. Czasami dobudowują nową część do tego, który już
mają.   Może   to   być   kolejna   sypialnia   albo   pomieszczenie   wypoczynkowe   w
piwnicy, tego rodzaju rzeczy. Mówiłem o tym niedawno podczas zajęć i kilka
osób potwierdziło: „Właśnie rozbudowaliśmy dom, a Jowisz teraz tranzytuje
przez   mój   czwarty”.   Ale   także   przy   Saturnie   w   czwartym   domu   często
ulepszamy   swoją   posiadłość,   nawet   nie   dlatego,   że   pragniemy   mieć   więcej
przestrzeni,  ale  dlatego,  iż  chcemy,  by  dom  stał  się  solidniejszy.  Przy
tym   tranzycie   często   ludzie   wkładają   mnóstwo   wysiłku,   energii   lub
pieniędzy w swój dom czy otoczenie, pragnąc, by było ono solidniejsze i
trwalsze. W każdym przypadku, czy to przy tranzycie Jowisza, czy Saturna,
mocno podkreślone zostaje życie prywatne, czasami życie wewnętrzne.

Gdy Saturn wszedł do mojego czwartego domu, zacząłem budować mur z

cegieł,   zaprawy,   kamieni   i   cementu.   Nigdy   go   nie   skończyłem,   bo
urodzeniowo   nie   mam   żadnej   planety   w   czwartym   domu,   więc   brakuje   mi
energii, która podtrzymałaby te wysiłki aż do ukończenia. Położyłem tylko
fundamenty   (Saturn)   i   jakieś   dwie   warstwy   cegieł,   a   w   końcu   wynająłem
kogoś innego, kto nie miał pojęcia o murowaniu, żeby to skończył. Nigdy w
życiu   nie   widzieliście   równie   zabawnego   muru.   Wygląda,   jakby   cały   był

203

zbudowany   z   zaprawy,   tylko   pośrodku   sterczy   kilka   cegieł.   Gdy   Jowisz
wchodzi   do   czwartego   domu,   ludzie   bardzo   często   przeprowadzają   się   albo
zaczynają planować jakąś wielką przeprowadzkę w przyszłości. We wszystkich
wypadkach, jakie znam, jeśli ktoś przeprowadził się przy tranzycie Jowisza
przez   czwarty   dom,   to   był   bardzo   zadowolony   z   nowego   miejsca,   nowego
otoczenia,   i   dobrze   się   tam   czuł.   Może   się   zdarzyć,   że   ktoś   zmienia
mieszkanie   czy   dom   na   mniejszy,   to   znaczy,   przestrzeń   życiowa   nie
powiększa się, ale za to czuje się wspaniale w nowym otoczeniu.

P: Bo na przykład wyprowadził się na wieś i ma świeże powietrze, czy

coś w tym rodzaju?

O: Wszystko zależy od gustu. Niektórzy chcieliby się przenieść do

Nowego Jorku. Znam na przykład pewnego człowieka, który mieszkał w Santa
Ana   w   południowej   Kalifornii,   gdzie   jest   okropny   smog.   Miał   ładne
mieszkanie,   bardzo   duże   w   stosunku   do   płaconego   czynszu;   warunki   były
korzystne,   ale   nie   mógł   znieść   okolicy.   Smog   bardzo   mu   dokuczał.   Gdy
Jowisz wszedł do jego czwartego domu, przeprowadził się do Laguna Beach.
Ma malutkie mieszkanie, mniej więcej o połowę mniejsze od poprzedniego, a
kosztuje go ono więcej, bo w tej okolicy czynsze są wysokie. Za to czuje
się w nowym miejscu o wiele lepiej, bo ma Słońce w Rybach i uwielbia być
blisko oceanu, a powietrze też jest tam lepsze. Tranzyty Jowisza i Saturna
mogą   się   manifestować   dosyć   podobnie,   a   największa   różnica   dotyczy
motywacji - co kryje się za naszym postępowaniem. Przy Saturnie w czwartym
domu   będziemy   ulepszać   dom,   bo   chcemy,   żeby   był   solidniejszy   i
bezpieczniejszy   albo   uważamy,   że   to   dobra   inwestycja.   Przy   Jowiszu
motywacją jest często zwykła przyjemność. Na bardziej subtelnym poziomie
tranzyty   przez   czwarty   dom   albo   aspekty   Jowisza   i   Saturna   do   natalnego
Księżyca   mogą   zbiegać   się   w   czasie   ze   zmianą   lub   weryfikacją   naszego
obrazu siebie samych lub zmianami w poziomie zaufania do siebie.

P: To wszystko dotyczy także niektórych kosmogramów urodzeniowych.

Mój mąż ma Saturna urodzeniowo w czwartym domu, a ja mam tam Jowisza, i w
ciągu ostatnich 20 lat przeprowadzaliśmy się 17 czy 18 razy. A on sam
przez całe życie przeprowadzał się chyba 48 razy. To rzeczywiście tak
wygląda.

O: Podstawowe zasady sprawdzają się także w urodzeniowych

kosmogramach. Ale nie chcę się teraz na tym skupiać. W gruncie rzeczy jest
to trudniejszy temat, bo manifestacje planet urodzeniowych mogą być
bardziej urozmaicone niż przy tranzytach. Ale nawet przy tranzytach w
żadnym razie nie wymieniliśmy jeszcze wszystkich możliwości.

204

Tranzyty Jowisza i Saturna przez piąty dom

Tranzyty przez piąty dom albo aspekty Saturna i Jowisza do Słońca

wpływają na naszą twórczą energię i kreatywną samoekspresję. Saturn bywa
dość   ciężki   i   jego   przejście   przez   piąty   dom   albo   aspekty   do   Słońca
uważane są za jedne z najtrudniejszych tranzytów, ale często można z nich
odnieść wielkie korzyści. Saturn w piątym domu odczuwany jest jako wielki
ciężar;   powiedziałbym,   że   pod   tym   względem   gorszy   jest   tylko   Saturn   w
pierwszym   domu.   Piąty   dom   to   przecież   dom   Słońca   -   siły   życiowej!   Przy
Saturnie w piątym albo w pierwszym domu często czujemy się przytłoczeni,
mamy mało energii fizycznej i nie za wiele optymizmu. Ale tu też należy
zachować ostrożność. Saturn, który dopiero przekroczył wierzchołek piątego
domu, często przytłacza nas znacznie bardziej niż Saturn dochodzący już do
końca   tego   domu.   W   pierwszym   okresie   tego   tranzytu   często   uświadamiamy
sobie, jaki jest poziom naszej kreatywności, zdolności twórczych, a także
stan   życia   uczuciowego   -   na   ile   jesteśmy   zdolni   dawać   energię   miłości.
Dostrzegamy   też   realistycznie,   ile   jej   dostajemy.   I   jeśli   czujemy   się
niekochani, niechciani i niedocenieni, jest to bardzo ważny przekaz! Gdy
Saturn przejdzie do dalszej części piątego domu, może uda się coś z tym
zrobić... a w każdym razie nauczyć się akceptować faktyczny stan rzeczy.
Można także poczynić odpowiednie kroki i postarać się wyraźniej okazywać
swoje uczucia i zdolności twórcze. Pobyt Saturna w piątym domu lub aspekt
do   Słońca   to   odpowiedni   czas   na   wprowadzenie   dyscypliny,   struktury   i
definicji   do   sposobu,   w   jaki   wyrażamy   swoją   energię   twórczą.   Pojęcie
„energii twórczej” należy tu rozumieć bardzo szeroko, obejmuje ono bardzo
różne   rzeczy,   możemy   wyrażać   swoją   kreatywność   i   witalność   w   związku
uczuciowym,   w   pracy,   w   relacji   z   dziećmi   albo   we   wszystkich   tych
dziedzinach naraz. Najważniejsze jest to, że tranzyt Saturna przez piąty
dom na początku bywa dosyć frustrujący, ale staje się łatwiejszy w miarę,
jak   się   do   niego   przyzwyczajamy   i   przerabiamy   lekcje   związane   z   tym
okresem. Dotyczy to także aspektów tranzytowego Saturna do Słońca.

Czasami u kobiet tranzytowe aspekty do Słońca oznaczają co innego niż

u mężczyzn. Dla kobiet wielkie przeżycia, najważniejsze decyzje i tak
dalej łączą się raczej z aspektami do Księżyca.

P: Czy może pan powiedzieć coś więcej o koniunkcji tranzytowego

Saturna z urodzeniowym Księżycem?

O: Przede wszystkim taka koniunkcja może wpłynąć na wszelkie sprawy

związane z czwartym domem; mogą to być przeprowadzki, decyzje dotyczące

205

domu czy otoczenia. Większość ludzi musi się wtedy oprzeć tylko na sobie.
Wzmacnia   się   ich   poczucie   realizmu,   a   przynajmniej   mają   okazję   spojrzeć
bardziej realistycznie na to, kim są. Księżyc, oprócz wielu innych rzeczy,
symbolizuje   także   to,   jak   się   czujemy   ze   sobą,   na   ile   siebie   lubimy.   A
aspekt   Saturna   do   Księżyca   -   wielu   ludzi   przechodzi   wówczas   przez   dość
trudne doświadczenia. Często pojawia się też poważna depresja. Myślę, że
po części dzieje się tak dlatego, iż Księżyc jest planetą pasywną. Księżyc
reprezentuje nieświadomą albo na wpół uświadamianą część naszej osobowości
i   uczuć,   tę   część,   która   jest   trudna   do   uchwycenia.   Często   ludzie
podejmują   wówczas   ważne   decyzje.   Muszą   przyjrzeć   się   sobie   i   coś   z
zewnątrz lub z wewnątrz zmusza ich do zrewidowania tego, co robią. Podam
wam szybko dwa przykłady.

Pewien mężczyzna, gdy Saturn zrobił koniunkcję do jego Słońca,

ubiegał  się  o  przyjęcie  do  około  dziesięciu  szkół  medycznych  i  wszędzie
został odrzucony; ostatnia odmowa nadeszła dokładnie wtedy, gdy aspekt się
uściślił. Przez trzy czy cztery dni ten człowiek czuł się przygnębiony i
bardzo zniechęcony. Ale musiał się wówczas zastanowić, czy naprawdę chce
zostać lekarzem i czy do tego właśnie jest stworzony. Musiał dopuścić do
siebie   myśl,   że   jeśli   rzeczywiście   pragnie   zostać   lekarzem,   to   powinien
studiować za granicą, bo miał za słabe oceny, by przyjęła go jakakolwiek
szkoła w tym kraju. I tak właśnie zrobił. W tej chwili kończy medycynę we
Francji.   Ale   z   tym   właśnie   musiał   się   pogodzić.   Jedno   z   najlepszych
określeń przy tranzytach to „pogodzenie się z czymś”. Inny mężczyzna, gdy
Saturn   wszedł   w   koniunkcję   z   jego   Księżycem   w   szóstym   domu,   został
wyrzucony z domu, a potem desperacko zaczął szukać jakiejś pracy - ale nic
nie mógł znaleźć. Wtedy uznał, że jego jedyna nadzieja to ożenek z bogatą
dziewczyną.   Zapytał   więc   dziewczyny,   z   którą   wcześniej   mieszkał,   czy
chciałaby   wyjść   za   mąż,   bo   ona   była   ciężko   pracującym   Koziorożcem   i
sądził, że dzięki temu ktoś by go utrzymywał. Ona jednak kazała mu wynosić
się do diabła! Przez kilka tygodni ten człowiek był w depresji. Wszystko,
przed   czym   usiłował   uciec,   nieustannie   stawało   przed   nim.   Musiał   więc
spojrzeć   w   oczy   prawdzie   i   przyjąć   do   wiadomości,   że   kiedyś   wreszcie
powinien zacząć sam się utrzymywać. Musiał też spojrzeć realistycznie na
związek z tą kobietą (Księżyc) i stawić czoło swoim prawdziwym potrzebom
oraz uczuciom.

Tranzyt Jowisza przez piąty dom jest zupełnie inny od tranzytu

Saturna. Jowisz w piątym domu daje obfitość energii twórczej. Kilka dni
temu w moim biurze pojawiła się pewna kobieta i powiedziała: „No cóż, mam

206

teraz Jowisza w piątym domu i czuję przypływ energii twórczej!” Ta kobieta
jest artystką. Wielu ludzi, którzy zajmują się tworzeniem czegoś, zwiększa
swoje   wysiłki   podczas   tranzytu   Jowisza   przez   piąty   dom.   Często   także
zaczynają   się   zajmować   nowymi   dziedzinami.   Gdy   miałem   20   lat   i   Jowisz
przechodził przez mój piąty dom, kręciłem filmy, pisałem sztuki, wiersze i
zaczynałem   zajmować   się   astrologią,   a   także   przeżywałem   wielką   miłość.
Następny tranzyt Jowisza przez piąty dom wyglądał już zupełnie inaczej - o
wiele mniej tam było swobodnej zabawy! Przy Jowiszu w piątym domu bardzo
często przeżywamy romanse albo przyjemne doświadczenia uczuciowe. Saturn w
piątym to okres, gdy związek uczuciowy może wydawać się nieco ciężki, a
czasami nie ma żadnego związku, chociaż ciągle się szuka partnera. Tranzyt
Jowisza przez piąty dom to dla większości ludzi szczęśliwy okres. Saturn w
piątym domu nie oznacza zupełnego braku energii twórczej, ale nie mamy jej
aż   tyle,   co   przy   tranzycie   Jowisza   przez   dom   pierwszy   czy   piąty.   Nasza
energia jest wówczas bardziej ograniczona. Dlatego pobyt Saturna w piątym
domu   to   dobry   okres,   by   zdyscyplinować   nasz   sposób   twórczej   ekspresji.
Jeśli   ktoś   jest   pisarzem,   malarzem   czy   jakimkolwiek   artystą,   Saturn   w
piątym   domu   daje   mu   okazję,   by   mógł   się   nauczyć   warsztatu,   tworzenia
niemal mechanicznego; powinien po prostu robić to codziennie przez pewien
określony czas. Przy Jowiszu w piątym domu można oprzeć się na inspiracji
i   mimo   wszystko   czegoś   dokonać.   Ale   gdy   jest   tam   Saturn,   niczego   nie
osiągniemy, jeśli nie wprowadzimy dyscypliny do swoich metod twórczych.

Tranzyty Jowisza i Saturna przez szósty dom

Dotarliśmy więc do domu szóstego. Pobyt w nim Jowisza lub Saturna to

często   okres   zmian   w   pracy,   a   często   także   we   wszelkich   nawykach
dotyczących   zdrowia,   od   sposobu   odżywiania   aż   po   zwyczaje   związane   ze
spaniem.   Często   wówczas   pytamy   siebie:   „Co   pożytecznego   robię?”
Pamiętajmy,   że   dom   szósty   jest   domem   Panny,   która   potrafi   być   bardzo
samokrytyczna;   gdy   w   tym   domu   przebywa   Saturn,   możemy   ostro   traktować
samych siebie, mieć do siebie nadmiernie krytyczne nastawienie. Mogą się
wówczas pojawić irytujące, chroniczne problemy ze zdrowiem. Najważniejsze
jest to, że przy tranzytach Jowisza lub Saturna przez szósty dom należy
skierować   energię   na   uporządkowanie   swojego   zdrowia   i   codziennych
zwyczajów. Szczególnie Jowisz w szóstym domu wzbudza w nas pragnienie, by
polepszyć   sytuację   w   pracy,   albo   rodzaj   tej   pracy,   albo   otoczenie   czy
ludzi,   wśród   których   pracujemy.   Tranzyt   Saturna   czasami   wprowadza
zaburzenia   do   tej   dziedziny   życia   i   wówczas   bywa,   że   musimy   podjąć

207

decyzję, czy chcemy zatrzymać tę pracę, czy też nie. Czy ktoś ma teraz
Jowisza lub Saturna w szóstym domu?

P: Ja mam Saturna w szóstym.
O: Od jak dawna?
P: Od 24

Raka.

O: Och, to już dość długo... Czy masz pracę?
P. Nie. Od września jestem bezrobotny. Potem zacząłem chodzić do

szkoły.

O: Więc przerwałeś pracę w czasie, gdy Saturn był w twoim szóstym

domu?

P: Tak. A od stycznia do września pracowałem tylko dorywczo. Gdy

Saturn wszedł do mojego szóstego domu, straciłem bardzo dobrą pracę. Toteż
od grudnia zmieniam od podstaw całą tę dziedzinę życia.

O: Czy zajmowałeś się też swoim zdrowiem?
P: To jest dla mnie teraz bardzo ważne. Czytam coraz więcej książek o

zdrowiu. Zainteresowałem się wegetarianizmem i tego rodzaju sprawami.

Tranzyty Jowisza i Saturna przez siódmy dom

Przy tranzycie Jowisza lub Saturna przez siódmy dom sytuacja powinna

być oczywista. Podobnie mogą działać aspekty tych dwóch planet do Wenus -
również   dadzą   one   skupienie   na   związkach.   Ciekawe   jest   jednak   to,   że
podczas tranzytu Jowisza przez siódmy dom wiele małżeństw przeżywa większe
trudności niż przy tranzycie Saturna. Być może chodzi o to, że Jowisz w
siódmym domu wzbudza w nas pragnienie ulepszenia związku albo rozszerzenia
jego   zasięgu;   a   jeśli   pozostajemy   w   związku,   który   jest   martwy,
niereformowalny i nic już nie da się z nim zrobić, to ten tranzyt może się
stać   dla   nas   bodźcem,   by   w   związkach   z   innymi   wyjść   poza   granice
małżeństwa. Tymczasem Saturn w siódmym domu daje nam bardzo realistyczne
spojrzenie na to, czym jest małżeństwo, i sprawia, że traktujemy je bardzo
poważnie. Wiele związków przechodzi wielkie zmiany albo rozsypuje się, gdy
Jowisz czy Saturn wchodzą do siódmego domu; a jeśli małżeństwo rozpadnie
się przy tranzycie planety przez siódmy dom, to po jej wejściu do ósmego
pozostają   wszelkie   układy,   które   trzeba   zawrzeć,   wszelkie   kwestie
finansowe i związane z tym przepychanki. Czasami robi się z tego wielki
bałagan.   Mamy   już   niewiele   czasu.   Myślę,   że   powinniśmy   krótko   omówić
pozostałe domy, gdyż chciałbym jeszcze omówić kilka innych rzeczy.

Tranzyty Jowisza i Saturna przez ósmy i dziewiąty dom

208

Czy ktoś ma teraz Jowisza lub Saturna w ósmym domu?
O: Ja mam Jowisza.
P: I czy zająłeś się dokładniej astrologią?
O: Nie tylko astrologią, ale także innymi dziedzinami

okultystycznymi, a także większością spraw, które powszechnie wiąże się z
ósmym domem.

P: Od czasu, gdy Jowisz wszedł do twojego ósmego domu, czy wcześniej?
O: Szczególnie od czasu, gdy Jowisz tu wszedł.
Trudno jest mówić o ósmym domu, bo wszystko, co się wiąże z tym

domem,   a   także   z   Plutonem   i   Skorpionem,   jest   trochę   ukryte   pod
powierzchnią lub nieuświadamiane. Ale zazwyczaj tranzyty Jowisza i Saturna
przez ósmy dom podkreślają głębsze sprawy, czy będzie tu chodziło o stan
psychiki,   emocje,   czy   też   o   innego   rodzaju   głębokie   poczucie   duchowego
bezpieczeństwa.   Często   występuje   także   nacisk   na   władzę   i   seksualność.
Jowisz z reguły pogłębia zainteresowanie seksem i przygodami erotycznymi.
Saturn w ósmym domu bardzo często wyznacza okres emocjonalnej i seksualnej
frustracji,   chociaż   z   tego   także   wynikają   pożyteczne   lekcje.   Nie   zawsze
przyczyną   frustracji   są   okoliczności.   W   niektórych   przypadkach   podczas
pobytu Saturna w ósmym domu postanawiamy jasno określić lub zdyscyplinować
swój sposób używania szeroko rozumianej siły, energii seksualnej, władzy
finansowej i innej.

Jak można się spodziewać, tranzyt Jowisza lub Saturna przez dziewiąty

dom   to   często   okres   poszukiwania   prawdy,   która   ma   nas   doprowadzić   do
zrozumienia,   kim   naprawdę   jesteśmy.   Tranzyt   Jowisza   przez   własny   dom   to
znakomity   okres   do   nauki,   szczególnie   dla   rozszerzania   horyzontów
filozoficznych   i   religijnych   -   dlatego   też   przypomina   to   trochę   powrót
Jowisza w cyklu... odnowienie wiary, nowa aktywność związana z edukacją,
często podróże i tak dalej. Przy Saturnie w dziewiątym domu nasze źródło
wiary   często   się   zawęża,   przynajmniej   na   jakiś   czas;   możemy   mieć
wątpliwości dotyczące niemal wszystkiego, w co wcześniej wierzyliśmy albo
co wydawało nam się, że wiemy. Ale tu znów, presja Saturna nie jest tylko
sztuką   dla   sztuki;   przechodząc   przez   ten   okres   możemy   zbudować   głębsze,
solidniejsze   fundamenty   swojego   życia   religijnego   albo   duchowego.   Dzięki
temu   później   będziemy   mogli   się   oprzeć   bardziej   na   osobistych
doświadczeniach niż na tradycji czy dawnych naukach. W tym czasie może się
pojawić   zainteresowanie   dowolnym   wielkim   systemem   nauki   czy   myśli   albo
wszelkimi ideami, które mają na celu nadanie życiu celowości i kierunku.
Częste jest też angażowanie się w działania związane z planowaniem kariery

209

(powiązanym z naszymi ideałami), co można potraktować jako okres
przygotowawczy do nadchodzącego tranzytu przez dziesiąty dom.

Tranzyty Jowisza i Saturna przez dziesiąty, jedenasty i dwunasty dom

Oprócz tego, co zwykle kojarzy nam się z tranzytem Jowisza lub

Saturna przez dziesiąty dom, możemy rozszerzyć jego znaczenie pamiętając,
że   jest   to   dom   Saturna   -   stąd   też   może   wystąpić   nacisk   na   wszelkiego
rodzaju struktury życia, odpowiedzialności i dalekosiężne plany. Tranzyty
te   dość   mocno   przypominają   aspekty   tworzone   przez   Jowisza   i   Saturna   do
urodzeniowego   Saturna.   Jest   to   bardzo   pożyteczne   narzędzie   przy
konsultacjach,   na   przykład   jeśli   ktoś   nie   ma   pracy,   a   chciałby   znaleźć
lepszą,   niż   poprzednio;   wówczas   należy   zwrócić   uwagę   na   aspekty   Jowisza
lub Saturna do natalnego Saturna, szczególnie na koniunkcje lub sytuacje,
gdy   Jowisz   wchodzi   do   dziesiątego,   szóstego   albo   drugiego   domu.   Te
tranzyty zazwyczaj pomagają nam znaleźć pracę, która nam odpowiada, albo w
znaczący sposób polepszyć sytuację w obecnej pracy. Nie zawsze oznacza to,
że   natychmiast   dostaniemy   fantastyczną   podwyżkę.   Niektórzy   ludzie,   gdy
Jowisz  lub  Saturn  wchodzi  do  ich  dziesiątego  domu,  rzucają  pracę,  która
jest naprawdę bezpieczna albo która przynosiła im całkiem niezłe dochody,
tylko po to, by poszerzyć swoje możliwości w życiu i móc zająć się tym, co
rzeczywiście  chcą  robić,  co  uważają  za  swoje  powołanie.  Nie  zawsze  więc
pobyt   Jowisza   w   dziesiątym   domu   oznacza   pieniądze,   ale   można   się   wtedy
zająć czymś, co nam bardziej odpowiada i co ma przyszłość, wiemy bowiem,
że Jowisz dotyczy spraw przyszłych.

Wyjaśnienia dotyczące jedenastego domu podawane we wszystkich

książkach są bardzo kiepskie; chyba żaden dom nie został opisany gorzej.
Nie mam teraz czasu, żeby zająć się nim szerzej, ale dotyczy on - oprócz
innych   spraw   -   tego,   jak   odczuwamy   sens   własnego   istnienia   w
społeczeństwie   i   na   ile   jesteśmy   do   tego   społeczeństwa   dopasowani.
Wszystkie   domy   omówione   są   dość   szczegółowo   w   ostatnim   rozdziale   mojej
książki o żywiołach.

Gdy Jowisz lub Saturn wchodzi do jedenastego domu,

bardzo   często   zaczynamy   brać   większy   udział   w   działalności   grupowej;
dzieje się tak po części dlatego, że wtedy mamy większe poczucie własnej
roli w społeczeństwie, zaczynamy dostrzegać, co możemy zrobić dla innych
albo po prostu jak pasujemy do świata jako całości - nie chodzi tu o nasze
powołanie  i  pracę  zawodową,  lecz  o  osobowość.  Znam  pewną  kobietę,  która
podczas   tranzytu   Saturna   przez   jedenasty   dom   niespodziewanie   została

Astrology, Psychology and the Four Elements, wydane przez CRCS Publications (wyd.

polskie Astrologia i psychologia, Ravi 1994)

210

główną organizatorką grupy składającej się z 60 czy 70 samotnych osób;
była odpowiedzialna za organizację zajęć dla tej grupy. Saturn w
jedenastym domu znakomicie określał to, czym się zajmowała. Podobnie jak
Wodnik (związany z tym domem) wylewa wodę z dzbana, w tym okresie często
wylewamy swoją energię na innych.

Dwunasty dom jest bardzo mglisty i podobnie jak Neptun, trudny do

określenia w słowach. Ale szczególnie przejście Saturna przez dwunasty dom
to   bardzo   ważny   okres.   I   Saturn,   i   Jowisz   w   dwunastym   domu   trochę   nas
odrealniają,   z   tym,   że   to   poczucie   odrealnienia   przy   Jowiszu   nie
przeszkadza nam tak bardzo. Natomiast przy Saturnie człowiek często czuje
się  zagubiony  i  traci  poczucie  kierunku.  Tak  właśnie  wiele  osób  opisuje
swój stan podczas tranzytu Saturna przez dwunasty dom - „nie mam poczucia
kierunku, nie wiem, co się zdarzy w następnej kolejności”. Stare struktury
symbolizowane przez Saturna rozpuszczają się dość szybko, gdy ta planeta
wejdzie do dwunastego domu. Inaczej mówiąc, to, co wcześniej było dla nas
ważne,   co   dostarczało   nam   energii   i   wsparcia,   rozpada   się   i   czujemy
pustkę.   Rozglądamy   się   więc   dokoła   i   mówimy:   „Muszę   znaleźć   coś,   czego
będzie   się   można   trzymać”.   Dwunasty   dom   -   podobnie   jak   Neptun   i   Ryby   -
jest bardzo nieuchwytny. Nic więc nie można zrobić, gdy Jowisz lub Saturn
tędy tranzytują, pozostaje tylko dostroić się do tego, co nieuchwytne, do
duchowości   i   świata   idei,   do   subtelności   i   sztuki   -   jakiegoś   rodzaju
sztuki,   poezji   czy   muzyki.   Ale   faza   dwunastego   domu   w   żaden   sposób   nie
daje się pogodzić z ambicjami i pragnieniami dotyczącymi świata konkretu.
Ta faza jest po to, byśmy mogli rozwinąć się wewnętrznie, rozwinąć w sobie
subtelność   i   artyzm.   Wielu   ludzi   odczuwa   znaczną   dezorientację   przy
tranzycie Saturna przez dwunasty dom, ale to, na ile ten tranzyt okaże się
dezorientujący, nieprzyjemny czy przyjemny, zależy od naszej otwartości na
nieskończoność.  Czy  ktoś  ma  teraz  Saturna  w  dwunastym  domu?  (Kilka  osób
podnosi rękę). I co się wam zdarzyło?

Głos z sali: Mnie się to naprawdę podoba. Po prostu dlatego, że

wróciły do mnie pewne rzeczy z przeszłości i wiem, że powinienem się teraz
do nich dostroić... udało mi się rozwinąć w sobie odwagę i wiarę w siebie,
nauczyłem się stawiać czoło życiu i niepokojom... a w tej chwili
najważniejsze jest dla mnie przepracowanie skłonności eskapistycznych.

No tak, Neptun, dwunasty dom, Ryby - ucieczka, uniki. Ale gdy

tranzytowy Saturn aspektuje Neptuna albo przebywa w dwunastym domu, jedną
z kluczowych spraw staje się konfrontacja z tym, czego poprzednio
unikaliśmy. Zdarza się to także wówczas, gdy tranzytujący Pluton tworzy

211

aspekt do Neptuna; w ciągu ostatnichkilku lat wielu ludzi miało koniunkcję
tranzytującego Plutona z Neptunem w Wadze. Przy Saturnie w dwunastym domu
oczywiście   należy   pamiętać,   że   jest   to   absolutny   koniec   cyklu.   Jest   to
koniec całego cyklu życiowego, i wiele osób ma wrażenie, że jest to koniec
nie tylko struktury całego ich życia, ale też dotychczasowej struktury ich
osobowości.   Stare   postawy,   ideały,   priorytety   i   ambicje   rozpadają   się
zupełnie,   ale   rozpad   także   może   być   inspirujący;   jeśli   wiemy,   co   się
dzieje,   to   możemy   płynąć   z   prądem.   Jest   to   okres   przygotowań;   coś   w
rodzaju sprzątania pokładu po to, by zbudować zupełnie nowy styl życia i
nową   strukturę   osobowości,   która   będzie   mogła   zacząć   funkcjonować,   gdy
Saturn przejdzie do pierwszego domu.

P: Czy mógłby pan powiedzieć coś więcej o Jowiszu w jedenastym domu?

Ja mam tam Jowisza.

O: I siedzisz tutaj w grupie, czyli włączyłeś się w zbiorową

edukację.

P: No tak, oczywiście, mam tam koniunkcję Marsa z Jowiszem.
O: Urodziłeś się z koniunkcją Mars-Jowisz w jedenastym domu?
P: Tak.
O: W jakim to jest znaku?
P: W Bliźniętach.
O: Byłeś może nauczycielem albo kimś takim?
P: Tak, trochę uczyłem.
O: Języków obcych albo angielskiego?
P: Nauk przyrodniczych, biologii, botaniki, a także języków.
O: Bliźnięta lubią zajmować się nauką, interesują ich umiejętności

werbalne i manualne.

P: Tak, studiowałem obce języki i trochę ich uczyłem, a przez jakiś

czas także pisania. Właściwie przez całe życie zajmowałem się językami
obcymi, ale głównie jako hobby.

O: Jowisz ostatnio wrócił na swoją urodzeniową pozycję w jedenastym

domu.   Prawdopodobnie   więc   rozpoczynasz   więc   jakiś   nowy   etap   aktywności,
która w końcu przejdzie w aktywność grupową. Gdy mamy tak duży nacisk na
Bliźnięta   w   domu   powietrznym   -   jedenastym,   trzecim   lub   siódmym   -
potrzebujemy   bezpośredniego   kontaktu   z   ludźmi.   W   jedenastym   domu
najczęściej są to grupy, pięć lub więcej osób, które tworzą coś w rodzaju
soczewki skupiającej dużą ilość energii.

P: Zawsze tak było. Zajmowałem się nauczaniem i wieloma rodzajami

edukacji grupowej.

212

O: Jedenasty dom nosi charakterystykę Urana i Wodnika, co przejawia

się   nie   tylko   w   działalności   grupowej,   lecz   także   w   zaintzeresowaniu
polityką,   wszelkimi   naukami,   zmianami   społecznymi   i   działalnością
edukacyjną.   Prawie   wszyscy   ludzie,   jakich   znam,   ze   Słońcem   w   jedenastym
domu - i to znów jest coś, o czym podręczniki nigdy nie wspominają - są
bardzo  dobrze  dostrojeni  do  politycznych  zmian  i  trendów.  To  nie  znaczy
koniecznie,   że   muszę   się   tym   zajmować,   ale   rozumienie   takich   spraw
przychodzi im naturalnie i z łatwością. I często polityka ich fascynuje,
nawet   jeśli   nie   biorą   w   niej   aktywnego   udziału.   W   każdym   razie   zawsze
istnieje   w   tych   ludziach   potrzeba,   by   wylać   trochę   energii   na   masy   w
sposób związany z charakterystyką jedenastego domu.

P: (Ta sama osoba, z koniunkcją Marsa i Jowisza w jedenastym domu w

Bliźniętach). Przy pierwszym powrocie Jowisza postanowiłem wstąpić do
seminarium i zostać księdzem, ale potem mi przeszło. A teraz to jest
trzeci powrót i znów zająłem się kościołem i nauczaniem.

O: Znam tylko jedną osobę z koniunkcją Marsa i Jowisza w Bliźniętach.

Od jakichś 10 lat jest w szkole podyplomowej!

P: No tak, ja też jestem w szkole już od 15 lat.
O: Wszyscy ludzie z silną obsadą Bliźniąt lubią próbować wielu nowych

rzeczy.

P: A ja mam w dodatku Słońce w dziewiątym domu, co jeszcze pogarsza

sprawę.

O: Och tak, to nie żarty. A w jakim znaku masz Słońce?
P: W Baranie. A Księżyc w Lwie.
O: Może powinieneś założyć własną szkołę.
P: Och, to dobry pomysł!
O: Radykalną, innowacyjną szkołę Nowej Ery.

Kilka uwag na temat tranzytów Urana

Chciałbym krótko wspomnieć o czymś, co dotyczy tranzytów Urana.

Mianowicie   często   sygnalizują   one   wyrastanie   z   różnych   rzeczy.   Często
oznaczają, że wyrośliśmy ze starych wzorców i jesteśmy gotowi do zmian -
nawet   jeśli   sami   o   tym   nie   wiemy.   Ludzie   do   pewnego   stopnia   nie
uświadamiają   sobie   procesu   własnego   wzrostu.   Zmieniamy   się   nieustannie,
można mieć nadzieję, że również uczymy się czegoś, ale nie zawsze zdajemy
sobie   sprawę,   jak   wiele   się   nauczyliśmy   i   na   ile   urośliśmy.   Gdy   jednak
poraża   nas   prąd   elektryczny   tranzytu   Urana,   często   nagle   zaczynamy
dostrzegać,   jak   bardzo   już   odbiegamy   wewnętrznie   od   roli,   którą   wciąż

213

odgrywamy   w   życiu.   Nasza   prawdziwa   natura,   która   wyłania   się   z   procesu
przemian,   prawdopodobnie   nie   pasuje   do   starych   wzorców   i   sposobu   życia,
dlatego   czujemy   się   nieswojo,   ogarnia   nas   niepokój   i   pojawia   się   lęk
spowodowany   gwałtownym   pragnieniem,   by   wprowadzić   radykalne   zmiany   we
własne   życie.   Oczywiście   tranzyty   Urana   mogą   na   nas   wpływać   na   różnych
poziomach.   Na   subtelnym   poziomie   mogą   one   zrewolucjonizować   nasze
rozumienie   lub   podejście   do   dziedziny   życia,   której   dotyczy   aspektowana
planeta. Na bardziej konkretnym poziomie pojawia się pragnienie, by zrobić
coś   zupełnie   innego   niż   dotychczas,   może   nawet   oburzającego,   dla   samego
tylko podniecenia. Mam tu dwa przykłady.

Pewna kobieta przechodziła przez kwadrat tranzytowego Urana do

urodzeniowego   Merkurego.   Ma   ona   Bliźnięta   na   ascendencie,   toteż   Merkury
jest   władcą   jej   horoskopu.   Każdy   tranzyt   do   ascendentu   lub   jego   władcy
jest bardzo potężny, bo wpływa na całą naszą istotę, nie tylko na jakąś
część   życia.   Często   takie   tranzyty   oddziałują   na   nasz   wygląd,   zdrowie,
energię fizyczną i całe podejście do życia. Przy ascendencie w Bliźniętach
naturalnie   ta   kobieta   patrzy   na   życie   przez   pryzmat   umysłu,   intelektu.
Dużo   czyta,   jest   bardzo   ciekawa   świata   i   interesuje   się   innymi   ludźmi,
choć przy Słońcu w Raku jest trochę także typem samotnika. Chowa się przed
ludźmi, a jednocześnie pragnie z nimi porozmawiać. W wyniku tego siedzi w
domu  i  przez  cały  dzień  rozmawia  przez  telefon!  Ma  swoje  bezpieczeństwo
Raka,   a   mimo   to   może   rozmawiać   (Bliźnięta   i   Merkury).   W   każdym   razie
Merkury w jej kosmogramie znajduje się w Lwie i niedawno Uran tranzytujący
przez   Skorpiona   utworzył   do   niego   kwadrat.   Oto   kilka   rzeczy,   które
zdarzyły   jej   się   w   tym   czasie.   Przede   wszystkim   uświadomiła   sobie,   że
wyrosła   już   ze   wszystkich   swoich   starych   sposobów   myślenia   i   działania,
gdyż   wiemy,   iż   ascendent   łączy   się   z   działaniem,   z   naszą   aktywnością   w
świecie;   jest   to   przecież   wierzchołek   domu   Barana.   Bliźnięta   działają
rękami   albo   językiem!   Uświadomiła   sobie   także,   że   wyrosła   ze   swojego
wyglądu,  więc  obcięła  włosy  bardzo  krótko.  Skoro  już  przy  tym  jesteśmy,
jeśli   spotkacie   kogoś,   kto   poczynił   radykalne   zmiany   w   swoim   wyglądzie,
bardzo   często   jest   to   wpływ   tranzytu   Urana.   Ta   kobieta   już   od   roku   czy
dwóch coraz wyraźniej uświadamiała sobie, że przerosła swoje stare sposoby
myślenia i postrzegania. Manifestowało się to znacznym niezadowoleniem i
silnym   pragnieniem   zmian,   ale   jeszcze   przez   długi   czas   te   zmiany   nie
dojrzały, by się przejawić w działaniu. Pragnienie zmian nie miało żadnej
formy ani kierunku, dopóki tranzyt się nie uściślił. A gdy się uściślił,
ta kobieta wzięła urlop i pojechała do Nepalu, zupełnie sama. Co prawda

214

wyjechała z grupą, ale nie znała w niej nikogo. Teraz z kolei szuka nowej
pracy,   bo   czuje,   że   w   starej   jest   jej   ciasno.   Jest   to   doświadczenie
charakterystyczne   dla   wczesnych   etapów   tranzytu   Urana   -   człowiek   ma
wrażenie,   że   jest   mu   ciasno,   pragnie   eksplodować   i   odrzucić   wszelkie
ograniczenia.

Drugi przypadek to mężczyzna, u którego tranzytujący Uran utworzył

kwadrat   do   Saturna.   Uświadomił   on   sobie   wtedy   potrzebę   wolności   i
podniecenia   w   pracy.   Uran   poruszył   wszystkie   stare   struktury   związane   z
pracą,   wstrząsnął   nimi   i   zmienił   je   radykalnie.   Także   ten   kwadrat
przyniósł   wolność   od   czegoś,   co   wcześniej   było   uważane   za   uciążliwy,
ograniczający   obowiązek,   bardzo   poważną   powinność,   która   była   źródłem
wielu  lęków.  Te  rzeczy  zostały  po  prostu  wymazane.  Można  powiedzieć,  że
Uran pomógł temu człowiekowi wyzwolić się od spraw, które przygniatały go
do ziemi - od rzeczy saturnowych. Największą zaletą tranzytów Urana jest
to,   że   niosą   one   ze   sobą   wyzwolenie.   Okres   ich   trwania   zwykle   jest
podniecający   i   ciekawy.   Zauważyłem   jedną   ich   złą   stronę,   mianowicie   na
poziomie   psychiki   skłaniają   one   do   desperackiego   ekstremizmu,   parcia   na
oślep   i   wielkiego   egocentryzmu,   wielkiego   skupienia   na   sobie.   A   druga
sprawa to ich wpływ fizyczny: nasze ciało ma wielkie kłopoty z asymilacją
energii  niesionej  przez  tranzyt  Urana.  Jest  to  ciężka  próba  dla  systemu
nerwowego;   często   wówczas   pojawiają   się   zaburzenia   nerwowe,   swędzenie,
wysypki,   bezsenność   i   rozmaite   dziwne   niedomagania,   które   bardzo   trudno
jest   wyleczyć.   Ale   gdy   tranzyt   mija,   symptomy   przeważnie   mijają   wraz   z
nim, a w każdym razie łagodnieją.

Uwagi końcowe

Przy tranzytach Jowisza i Saturna należy pamiętać, że działają one w

kosmogramie   z   dokładnością   do   znaku,   nie   tylko   przy   ścisłych   aspektach.
Gdy aspekty uściślają się, wtedy pewne sprawy wychodzą na pierwszy plan.
Ale jeśli na przykład ktoś ma Słońce w Lwie w piątym domu, a Saturn teraz
jest w Lwie, to dla tej osoby ważny okres, saturnowy okres rozpoczął się
już z chwilą wejścia Saturna do tego znaku i potrwa aż do czasu, gdy go
opuści. A gdy Saturn utworzy ścisły aspekt do Słońca i zapewne powtórzy go
trzykrotnie,   te   trzy   przejścia   wyznaczą   bardzo   wyraźne   etapy   naszego
rozwoju   i   asymilacji   saturnowych   lekcji.   Prawdopodobnie   pierwsze   z   nich
okaże   się   najwyraźniejsze   i   będzie   miało   największy   wpływ.   Ale   ogólnie
powiedziałbym, że aspekty Saturna trzeba wyliczać z dużą dokładnością. Ja
sam nawet nie zauważyłem kwadratu Saturna do mojego Słońca, dopóki aspekt

215

nie uściślił się co do minuty, a wtedy wszystko nagle zwariowało, wszystko
oszalało. Ale od gdy już do tego doszło, zauważałem ten aspekt - nie było
możliwości   go   nie   zauważyć   -   przez   następnych   dziewięć   miesięcy,   gdy
powtarzał  się  on  jeszcze  dwa  razy.  Potem  jego  działanie  powoli  zanikło.
Tranzyty   Jowisza   działają   podobnie   jak   Saturna:   można   przyjmować   ogólny
wpływ w obrębie znaku, jeśli Jowisz jest w znaku naszego Słońca, Księżyca
czy ascendentu - w każdym z tych przypadków może dawać pozytywne uczucia i
wyczuwalny przypływ wiary w siebie. Ale zasięg działania ścisłego aspektu
do   osi   czy   natalnych   planet   proawdopodobnie   należy   zawęzić   do   kilku
stopni, wówczas bowiem mają miejsce konkretne wydarzenia. Kiedyś sądziłem,
że   orb   wszystkich   tranzytów   należy   zawęzić   do   1   stopnia,   bo   tak   to
działało w moim kosmogramie. Teraz jednak wydaje mi się, że u wielu ludzi
należy   to   potraktować   nieco   szerzej,   w   granicach   2-3   stopni,   a   czasem
nawet   więcej.   Uważam   jednak,   że   w   większości   przypadków   5-6   stopni   to
absolutne maksimum, szczególnie przy tranzytach Urana i Plutona.

Do tematu tranzytów należą także fazy Księżyca. Niektórzy ludzie

analizują tranzyty Słońca i Księżyca oddzielnie. Ja prawie nigdy tego nie
robię. Nie jest to zbyt ważne, szczególnie tranzyty Księżyca, który obiega
cały   kosmogram   w   ciągu   28   dni.   Można   zwrócić   uwagę   na   tranzyty   Słońca;
czasami   mają   one   pewne   znaczenie.   Najważniejszą   sprawą   przy   Słońcu   i
Księżycu jest nów, gdy obie planety wchodzą w koniunkcję, czasami nazywaną
lunacją. Jej wpływ do pewnego stopnia można ocenić przez pozycję w znaku;
patrzymy,   na   który   dom   urodzeniowy   przypada.   Bardzo   pomocne   są   w   tym
kalendarze   Jima   Maynarda   „Celestial   Influences”,   które   bo   podają   listę
nowiów   w   porządku   chronologicznym   i   zodiakalnym.   Można   też   sprawdzać
położenie   pełni,   które   również   jest   podane   w   tych   kalendarzach.
Najważniejsze przy nowiu to czy tworzy on ścisłą koniunkcję, kwadrat albo
opozycję  do  którejś  z  naszych  urodzeniowych  planet.  Jeśli  tak,  nów  może
uaktywnić lub naenergetyzować tę planetę. W większości przypadków lunacja
po prostu energetyzuje to, co w kosmogramie przejawia się jako potencjał.
Nie jest to samo w sobie pozytywne ani negatywne, łatwe ani trudne, jest
to po prostu uaktywnienie. Jeśli ktoś chce się zająć analizą faz Księżyca,
powinien sprawdzić, czy występują one w koniunkcji, kwadracie lub opozycji
do natalnej planety. A potem trzeba mieć oczy otwarte. Nie zawsze coś się
będzie działo. Z mojego doświadczenia wynika, że najbardziej wiarygodnym
aspektem jest tu koniunkcja. Nów, który wypada w koniunkcji z jakąkolwiek
planetą czyjegoś kosmogramu, z dokładnością nawet do pół stopnia, a już na
pewno do 15 minut, aktywizuje tę planetę. Aktywizacja może się przejawić

216

już na 3 lub 4 dni przed dokładnym nowiem. Inaczej mówiąc, gdy Słońce i
Księżyc zbliżają się do siebie w tym, by tak powiedzieć, natalnym punkcie,
poczujemy  ich  wpływ,  zanim  jeszcze  utworzą  ścisły  nów.  Ten  wpływ  często
utrzymuje   się   aż   do   następnego   nowiu.   Jego   najpotężniejsze   manifestacje
często   są   widoczne   w   ciągu   pierwszych   14   dni,   pierwszych   dwóch   tygodni
cyklu  -  czyli  między  nowiem  a  pełnią.  Zazwyczaj  występuje  wtedy  wielkie
wyzwalanie energii. Potem ten wpływ zanika. Niektórzy ludzie twierdzą, że
jeśli   nów   łączy   się   z   zaćmieniem   Słońca,   wówczas   działa   silniej   i   jego
wpływ   może   utrzymywać   się   nawet   przez   kilka   miesięcy.   Ja   osobiście   nie
jestem przekonany, czy zaćmienie rzeczywiście jest silniejsze niż zwykła
faza Księżyca; możliwe, że tak jest, ale chociaż od lat zwracałem na to
uwagę, nie znalazłem żadnego potwierdzenia tej teorii. Z drugiej strony,
jeśli stosujemy wszystkie aspekty, które są wielokrotnościami 30 stopni

często można znaleźć całe serie nowi i pełni, które wpływają na jakąś
planetę urodzeniową miesiąc po miesiącu, nawet przez okres pięciu
miesięcy.

P: A co robi tranzytujące Słońce? Energetyzuje? I co z tranzytami

węzłów Księżyca?

O: Wątpię, by tranzyty Słońca były bardzo ważne. Dla mnie nigdy nie

okazały się one znaczące, podobnie jak tranzyty węzłów. Niektórzy
sprawdzają tranzyty węzłów do urodzeniowych planet. Może dla kogoś te

Od czasu, gdy prowadziłem te warsztaty, zacząłem o wiele bardziej doceniać znaczenie

wszystkich aspektów, które są wielokrotnościami 30 stopni, zarówno w kosmogramach

urodzeniowych, jak i w tranzytach. Chociaż nadal uważam, że koniunkcja, kwadrat i

opozycja to najsilniejsze aspekty tranzytowe, przekonałem się, że wszystkie aspekty

bądące wielokrotnościami 30 stopni, a utworzone przez tranzyty pięciu zewnętrznych planet

w wielu wypadkach okazują się istotne. Szczególnie półsekstyle i kwinkunksy utworzone

przez tranzytujące planety są prawie zawsze lekceważone, a ich wpływ niedoceniany. W

wielu przypadkach półsekstyl czy kwinkunks utworzony przez tranzyt jednej z pięciu

zewnętrznych planet do planety urodzeniowej będzie odczuwany wyraźniej i okaże się

bardziej znaczący niż trygon lub sekstyl tych samych planet! Tranzytowe półsekstyle i

kwinkunksy pięciu zewnętrznych planet wysubtelniają postawy, wzmacniają lub zmieniają

ostatnio podjęte decyzje i plany, a czasami wskazują na szczególnie istotne okresy zmian,

których intensywność i waga są znacznie większe niż przy sekstylu i trygonie. Należy

jednak podkreślić, że te okresy i podjęte wówczas decyzje rzadko bywają równie istotne i

dramatyczne co okresy występowania koniunkcji, kwadratur i opozycji, oraz że nie

towarzyszy im aż tak wielkie napięcie ani oczywiste problemy związane z wielkim kryzysem.

Szczególnie godne uwagi wydaje mi się to, że półsekstyle tranzytującego Saturna i

Urana do dowolnej planety urodzeniowej często zbiegają się z okresami stresu, zmian i

pogłębiania świadomości albo też z wydarzeniami o podobnym charakterze jak przy

koniunkcjach, kwadratach i opozycjach. Na przykład półsekstyl tranzytującego Urana do

urodzeniowego Słońca może zbiec się w czasie z okresem gwałtownych przemian poczucia

tożsamości i całego obrazu siebie oraz wzbudzić zainteresowanie radykalnymi ideami i

dobrem społecznym. Oczywiście na pierwszy plan wybiją się sprawy domu, w którym

urodzeniowo znajduje się Słońce (a także domu, którym włada) i większość energii skupi

się na tym obszarze aktywności. Proponuję, by czytelnik sprawdził moje wnioski odwołując

się do własnych doświadczeń z półsekstylami Urana do urodzeniowego Słońca. Podobnie

półsekstył tranzytującego Saturna do urodzeniowego Słońca będzie zazwyczaj odbierany jako

okres znaczących zmian w postawach i praktycznych działaniach, choć raczej nie wystąpi tu

uczucie pustki i wyczerpania, które tak często pojawia się przy koniunkcji, kwadracie i

opozycji.

217

techniki   się   sprawdzają,   ale   ja   nigdy   nie   znalazłem   w   nich   niczego
użytecznego.   Przy   konsultacjach   z   klientami   nigdy   nie   posługuję   się
tranzytami   Słońca   ani   Księżyca.   Zwracam   tylko   uwagę   na   nowie,   czasami
również   pełnia   może   nam   o   czymś   powiedzieć.   Jeśli   na   przykład   ktoś   ma
urodzeniowe Słońce na 13

stopniach Barana i występuje akurat pełnia z 13

Barana na 13

Wagi - czyli tranzytujące Słońce jest na 13

Wagi, a Księżyc

na 13

Barana - taka pełnia uaktywni urodzeniowe Słońce. Czasami będzie to

wyraźnie zauważalne; w innych wypadkach wydarzy się tylko jakaś drobna
rzecz, albo w ogóle nic nie zauważymy. Nowie i pełnie nie są łatwe w
interpretacji. By się tym zająć, trzeba bardzo dogłębnie zrozumieć czynnik
w kosmogramie urodzeniowym, który zostaje uaktywniony; bez tego zupełnie
się zgubimy.

P: Wspomniał pan coś o wejściu Saturna do 11 domu i uczestnictwie w

działaniach grupowych. Przez ostatni rok miałam Saturna w 11 domu i byłam
przykuta do organizacji pewnych rzeczy dla grupy ludzi. Musiałam pracować
z całą grupą i zmuszać wszystkich, żeby coś zrobili.

O: Użyłaś słowa „przykuta”, które brzmi bardzo saturnowo! Wyczuwa się

tu odpowiedzialność - to jest właśnie ta kosmiczna dłoń wchodząca w nasze
życie! No cóż, dziękuję wszystkim za przybycie.

218

V. KILKA UWAG NA TEMAT DORADZTWA ASTROLOGICZNEGO

Ponieważ astrologia zajmuje się przede wszystkim i najbardziej

bezpośrednio   światem   przeżyć   wewnętrznych   (czyli   światem  psyche,
osobistego   doświadczenia),   należy   przyjąć,   że   składa   się   ona   z   pewnych
zasad   i   praw   wykraczających   poza   bardziej   oczywiste   i   łatwiejsze   do
empirycznego   udowodnienia   prawa   świata   materialnego.   Stąd   też   każdy
astrolog-doradca, który postrzega rzeczywistość sytuacji klienta w formie
symbolicznej   (czy   też,   można   by   powiedzieć,   w   formie   podstawowych
energii), musi podjąć trud przełożenia tych abstrakcyjnych spostrzeżeń na
zwykły   język,   zrozumiały   dla   klienta.   Poziom   świadomości   i   stopień
otwartości   klienta   będzie   w   znacznym   stopniu   rozstrzygał   nie   tylko   o
doborze   słów,   w   które   astrolog   ubiera   swoją   „interpretację”   i
spostrzeżenia,   ale   także   o   tym,   na   ile   łatwe   okaże   się   przekazanie
klientowi   istotnych   informacji   w   taki   sposób,   by   nie   zagubić   przy   tym
esencji   prawdy,   abstrakcyjnie   reprezentowanej   w   astrologicznych
konfiguracjach.

Mówiąc o „łatwości” mam na myśli przede wszystkim to, że astrolog

musi   „zniżyć   się”   o   ileś   tam   poziomów   z   poziomu   swojej   świadomości,   by
nawiązać   autentyczny   kontakt   z   większością   klientów.   Astrolog   pełni   tu
rolę   czynnika   transformującego   (podobnie   jak   transformator   elektryczny),
który   przetwarza   energię   prądu   na   niższe,   bardziej   użyteczne
częstotliwości. Większość astrologów niewątpliwie oddycha z ulgą, gdy po
raz pierwszy zdarzy im się trafić na klienta, który potrafi dostroić się
bezpośrednio do wyższej perspektywy, gdyż w takich przypadkach konsultacja
jest   nie   tylko   łatwiejsza,   ale   często   nawet   energetyzuje   i   inspiruje
astrologa.   Z   mojegodoświadczenia   wynika   jednak,   że   ogromna   większość
klientów   nie   potrafi   nawiązać   tego   rodzaju   kontaktu   z   astrologiem;   są
tacy,   jacy   są,   a   ich   świadomość   jest   ograniczona   do   pewnego   poziomu
zrozumienia   i   do   ustalonych   wzorców   myślenia.   W   takich   przypadkach
astrolog musi „zniżyć się” z poziomu czysto abstrakcyjnych spostrzeżeń i
symboli, które same w sobie są niezwykle intrygujące i dodają energii, do
nudnego   i   dość   złożonego   poziomu   codziennego   życia   ze   wszystkimi
przynależnymi   do   niego   uwarunkowaniami,   ograniczeniami   i   frustracjami.
Dlatego   należy   sobie   zadać   pytanie:   jak   przejść   z   wyżyn   wzniosłej
percepcji do głębi zaangażowania w świat materialny, czyli jak nadać formę
niewidzialnej,   nieuchwytnej   rzeczywistości   w   taki   sposób,   by   klient
zrozumiał   sens   naszych   wyjaśnień   i   by   mimo   to   nie   zagubić   inspiracji,

219

świeżości, prostoty i piękna zawartych w samej istocie astrologii?

Jedną z metod jest potraktowanie astrologii jako języka. Nie jest to

nowa   koncepcja.   Astrologia   jest   językiem   życia,   kosmicznym   językiem,
językiem   energii,   i   -   jak   powtarzam   przy   każdej   okazji   -   językiem
doświadczenia. Rola astrologa polega często nie tyle na „interpretacji” (w
zwykłym astrologicznym rozumieniu tego słowa), co na przekładzie. Często,
gdy widzimy jakiś konkretny układ w indywidualnym kosmogramie, nie wiemy,
co   on   oznacza.   Potrafimy   oczywiście   wysnuć   najrozmaitsze   abstrakcyjne
teorie   na   jego   temat,   wiemy,   jaki   potencjał   ta   konfiguracja   może
symbolizować, i tak dalej. Ale w wielu przypadkach tak naprawdę nie wiemy,
co   ona   oznacza!   I   dlatego,   jeśli   próbujemy   w   nieukierunkowany   sposób
„zinterpretować”   tego   typu   czynniki   za   pomocą   rozmaitych   arbitralnych
teorii,   często   okazujemy   się   kiepskimi   doradcami,   gdyż   tak   postępując
niepotrzebnie ograniczamy obszar możliwych znaczeń, z jakimi klient mógłby
się zidentyfikować.

Zauważyłem, że w takich przypadkach często sam odgrywam rolę

tłumacza, to znaczy, po prostu próbuję wyjaśnić klientowi tak jasno, jak
tylko potrafię, co mówi jemu czy jej język astrologii. I zdarza się, że
gdy   systematycznie   przekładam   abstrakcję   na   konkretne   terminy,   sam
zaczynam   jaśniej   rozumieć   jej   znaczenie   dla   danego   człowieka.   W   innych
przypadkach   klient   sam   rozszyfrowuje   znaczenie   jakiejś   konfiguracji,
naprowadzony na trop przez mój prosty, uporządkowany wysiłek translacyjny.
Jest to coś w rodzaju techniki wolnych skojarzeń. Zachęcam wszystkich do
jej stosowania, gdyż znacznie zwiększa ona prawdopodobieństwo, że klient
dowie   się   czegoś,   co   będzie   miało   dla   niego   rzeczywistą   wartość   i
przyniesie mu pożytek. Moim zdaniem pominięcie tej fazy w pracy doradczej
często   prowadzi   do   tego,   że   astrolog   zaczyna   odgrywać   rolę
wszechwiedzącego,   a   klient   albo   przestaje   mu   wierzyć,   albo   zbyt   wielką
wagę przykłada do poszczególnych stwierdzeń, które traktuje jako fakty, a
nie   jako   interpretacje,   którymi   przecież   w   gruncie   rzeczy   są.   Kosmogram
jest   przecież   przekazem   od   kosmosu   do   jednostki!   Czy   możemy   udoskonalić
ten przekaz przy pomocy naszych ograniczonych teorii?

Przypuszczam, że to za sprawą mojego Księżyca w Wodniku i silnego

Urana tak często podkreślam potrzebę obiektywizmu i „naukowego” podejścia,
które   moim   zdaniem   dobry   doradca   astrologiczny   musi   stosować.   Mówiąc
„naukowe   podejście”   nie   mam   na   myśli   nauk   zajmujących   się   materią   ani
znajomości statystyki. Chodzi mi raczej o naukowość w prawdziwym znaczeniu
tego   słowa:  scio  znaczy   „wiem”.   Uważam,   że   jest   niezwykle   ważne,   by

220

doradca astrologiczny potrafił rozróżnić między: 1) tym, co wie a 2) tym,
co mu się wydaje albo co wie jakaś część jego psychiki. Często wyczuwamy,
na czym polega problem danej osoby; może to przybierać formę przeczucia,
intuicji wywodzącej się z przeszłego życia, przewidywania przyszłych
wydarzeń itp. Te wrażenia czy przeczucia są niewątpliwie interesujące, ale
jeśli nie jesteśmy pewni, czy konkretne przeczucie jest prawdziwe, to
lepiej w ogóle o nim nie wspominać. W przypadkach, gdy jakieś przeczucie
może mieć duże znaczenie dla problemu klienta, można o nim powiedzieć, ale
zaznaczając, że jest to tylko wrażenie lub możliwość, nie zaś stwierdzenie
faktu.

Wielu z nas zauważyło zapewne, że coraz częściej pojawiają się

terminy „astrologia karmiczna”, „astrologia poprzednich wcieleń” itp. Jest
to   rodzaj   astrologii,   przy   którym   Wodnikowe   „wiem”   często   gubi   się   w
niejasnych,   hipotetycznych   zgadywankach.   Jak   już   wyjaśniałem   w   mojej
książce  Astrology,   Karma   and   Transformation,   jeśli   prawo   karmy   jest
prawdziwą,   uniwersalną   zasadą,   to   cała   astrologia   jest   „astrologią
karmiczną” i każdy czynnik w kosmogramie urodzeniowym ma związek z karmą.
Jeśli   zaś   prawo   karmy   nie   jest   prawdziwe   i   uniwersalne,   to   nie   należy
wspominać   o   „karmie”   w   żadnym   kontekście,   szczególnie   zaś   w   związku   z
astrologią! Nie można mieć jednego i drugiego... choć zdaje się, że wiele
osób   tego   właśnie   próbuje!   Mieć   jedno   i   drugie   to   tak   jakby   powiedzieć
komuś: „Powinieneś postarać się o tę nową pracę, bo Jowisz wchodzi teraz w
koniunkcję   z   twoim   urodzeniowym   Saturnem,   co   wskazuje   na   możliwości
szybkiego   awansu,   które   możesz   zaprzepaścić,   jeśli   nie   zaczniesz   szybko
działać”,   i   zaraz   w   następnym   zdaniu   dodać:   „Ale   oczywiście   Saturn
aspektuje twoją Wenus, co oznacza, że z powodu karmy musisz się dostosować
w   finansach   albo   w   miłości   do   stanu   obecnego,   zaakceptować   go   i
przeczekać”.   (Zauważmy,   że   zdaniem   niektórych   „karmicznych”   astrologów
sytuacje, które uważają oni za „karmiczne”, należy po prostu przeczekać,
nie wykazując choćby cienia inicjatywy albo chęci do zmiany postawy).

W wielu astrologach, którzy podkreślają doradczą wartość astrologii,

włącznie   ze   mną,   niepotrzebne   włączanie   tematu   karmy   do   pracy
astrologicznej   budzi   zdumienie,   a   nawet   oburzenie,   gdyż   przez   to   nasza
profesja   ulega   dewaluacji.   Istnieje   grupa   praktykujących   astrologów   i
ludzi   piszących   o   astrologii,   którzy   nadużywają   duchowej   i   ezoterycznej
tradycji   opartej   na   prawie   karmy   i   teorii   reinkarnacji.   Nie   mówię   tu   o
prawdziwych mediach, które potrafią podać dokładne opisy przeszłego życia,
czasami   wymieszane   z   odrobiną   astrologii,   choć   takich   ludzi   jest   mniej,

221

niż się sądzi. Często zresztą nie zajmują się oni doradztwem, nie udają
doradców i nawet szczególnie ich to nie interesuje. Ich praca polega na
medialnych „odczytach”, i klienci oczekują od nich właśnie tego rodzaju
usług.

Ale jeśli ktoś nie jest praktykującym medium i przedstawia się

publicznie po prostu jako astrolog, to uważam, że taka osoba bezwzględnie
powinna   albo   zupełnie   powstrzymać   się   od   odniesień   do   karmy   (jeśli   ona
sama   lub   klient   w   nią   nie   wierzy),   albo   potraktować   teorię   karmy   jako
ogólny filtr, przez który postrzega się wszystkie elementy kosmogramu (ale
tylko w przypadku, gdy i astrolog, i klient naprawdę rozumieją i akceptują
znaczenie   karmy!)   Inaczej   mówiąc,   karma   -   jeśli   w   ogóle   używamy   tego
pojęcia   w   pracy   doradczej   -   powinna   raczej   stanowić   tło,   które   rzuca
światło na specyficzne sytuacje życiowe i nadaje im znaczenie. Nie wolno
redukować pojęcia karmy do poziomu kosmicznego wykrętu, który ma wszystko
usprawiedliwić;   powinno   ono   raczej   stanowić   zachętę   do   samorozwoju   i
akceptacji własnego losu.

Ale nawet wówczas, gdy między astrologiem a klientem występuje

wzajemne   zrozumienie,   oparte   na   wspólnej   wierze   w   prawo   karmy,   astrolog
musi   być   mocno   osadzony   w   teraźniejszości   i   skupiać   się   na   aktualnym
stanie rzeczy, uczuciach i realistycznych alternatywach. Bo chociaż jest
możliwe,   że   na   najwyższym   poziomie,   z   punktu   widzenia   bardzo   wysoko
rozwiniętej   świadomości,   wszystko   podlega   prawu   karmy,   to   jednak   biorąc
pod   uwagę   fakt,   że   większość   z   nas   nie   jest   aż   tak   dobrze   rozwinięta
duchowo i nie osiągnęła tego stanu świadomości, powinniśmy pogodzić się z
tym,   że   nasze   spostrzeżenia   są   niepełne   i   dlatego   lepiej   oprzeć   się   na
bezpośrednich   doświadczeniach.   Inaczej   mówiąc,   chociaż   wiara   w
abstrakcyjny absolut dostarcza nam pociechy i wzmacnia, mamy do przeżycia
własne   życie   i   musimy   podejmować   decyzje   używając   naszej   relatywnej,
konkretnej świadomości - choć jest ona bardzo ograniczona.

Kontynuując te rozważania chciałbym dodać, że rzadko który astrolog

jest na tyle rozwinięty duchowo, by móc występować z pozycji guru, czyli
prawdziwego   duchowego   nauczyciela   i   przewodnika.   Chociaż   niektórym
odpowiada   odgrywanie   takiej   roli,   nie   jestem   pewien,   czy   jakikolwiek
astrolog jest w stanie ofiarować drugiemu człowiekowi prawdziwy dar, który
daje guru: wyzwolenie duszy ze wszelkich więzów i ograniczeń. I tu znów
należy   myśleć   przede   wszystkim   o   tym,   co   na   dłuższą   metę   przyniesie
klientowi   pożytek   i   poprawi   jego   stan   ducha,   nie   zaś   kierować   się
pragnieniem   gloryfikacji   własnego   ego.   Astrolog,   który   zbyt   gorliwie

222

przyjmuje na siebie duchową odpowiedzialność większą, niż potrafi unieść,
bierze na swoje barki ogromny karmiczny ciężar, a także może wyprowadzić
na   manowce   jakąś   zagubioną   duszę,   która   poszukuje   odrobiny   światła   i
nadziei.   Moim   zdaniem,   choć   astrolog   nie   jest   prawdziwym   guru,   mimo   to
może   pomóc   innym   i   skierować   ich   na   subtelniejsze   ścieżki   rozwoju
duchowego,   zapoznając   ich   z   siłą,   pięknem   i   prawdą   Jedności   całego
wszechświata i pokazując wyższy porządek wszelkich przejawów życia. W ten
sposób   astrologia   przyczynia   się   do   duchowego   celu,   wznosząc   i
uszlachetniając umysły tych, którzy z niej korzystają lub zajmują się nią.

Zaufanie do doradcy

Wspomniałem już o tym, że jeśli astrolog odgrywa rolę

wszechwiedzącego,   może   wzbudzić   nieufność   u   klienta.   Taka   sytuacja   może
się   zdarzyć   podczas   konsultacji,   jeśli   zamiast   na   dialog,   kładzie   się
nacisk na „odczyt”. Inny czynnik, który wiąże sią z powstaniem zaufania w
kliencie, to ten, że astrolog musi czuć się swobodnie ze swoimi uczuciami
i akceptować je. Nie chodzi tu tylko o ogólne wrażenie, jakie odbieramy
podczas   rozmowy   z   klientem,   ale   także   o   „wibracje”,   które   od   niego
otrzymujemy.   Nie   chcę   tu   powiedzieć,   że   powinniśmy   otwarcie   wyrażać
wszystkie   te   uczucia,   jednak   hasło   „Zaufaj   swoim   wibracjom”   może   służyć
jako dobre motto dla wszystkich doradców, a szczególnie dla tych, którzy
dopiero   zaczynają   profesjonalną   praktykę.   Ponieważ   w   sytuacji   doradczej
tak wiele zależy od rodzaju relacji (czy też rezonansu) między doradcą a
klientem, bardzo ważne jest to, by umieć ocenić swoje uczucia i wrażenia z
pewną dozą obiektywizmu. Naturalnie bardzo pożyteczne może się tu okazać
porównanie   dwóch   kosmogramów.   W   niektórych   przypadkach,   jeśli   po   jednym
czy   dwóch   spotkaniach   z   jakąś   osobą   okaże   się,   że   kiepskie   relacje   nie
stają się lepsze i że komunikacja jest przez to niejasna i ograniczona,
najlepszą   rzeczą,   jaką   możemy   zrobić   dla   klienta,   jest   odesłanie   go   do
innego astrologa/doradcy.

223

Tabela danych do analizy porównawczej

(Do kopiowania i użytku czytelników)

Urodzeniowe planety

osoby, która prosi o

analizę albo która ma

większe problemy w

związku

Domy w

kosmogramie osoby

B, na które

przypadają

planety osoby A

Planety w kosmogramie osoby B, które są w

istotny sposób połączone z planetami A w

kolumnie po lewej

224