plik

Franciszkański Świat

ranciszkański

wiat

CZASOPISMO MŁODYCH

Nr. (52) 2007 r.

www.franciszkanie.net

FŚwiat

w tym numerze

znajdziesz m.in.:

Czym jest dla

mnie wiara?

Wywiad z br.

Alfredem D.

Czy chrześcijanie

to homofoby???

Powołanie

terminy

rekolekcji

Wizerunek

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

Dziękujemy wszystkim, którzy nas wsparli finansowo. „Franciszkański Świat”

jest pismem darmowym, dlatego prosimy wszystkich, którzy mogą i pragną

nam pomóc, o pomoc finansową.

Za każdą złotówkę jesteśmy bardzo wdzięczni.

Numer naszego konta:

5 020 4027 0000 702 033 699

Dziękujemy

Od redakcji

Drodzy czytelnicy „Franciszkańskiego Świata”

Powoli zbliża się lato i wakacje dla tych, co jeszcze się uczą. Na ten

radosny czas wypoczynku wręczamy wam kolejny numer naszego

czasopisma. Dziękujemy przy tej okazji wszystkim tym,

którzy pomogli nam w utworzeniu tego numeru, szczególnie młodzieży,

która przysłała nam swoje ciekawe artykuły.

Zapraszamy was również na nasze franciszkańskie forum, które znajduje

się na stronie www.franciszkanie.net

Z serca wszystkich pozdrawiamy i życzymy miłej lektury.

POKÓJ I DOBRO!

o. Jakub OFM

nasz adres:

Franciszkański Świat

ul. Garbary 22

61-867 Poznań

lub

fs@franciszkanie.net

tel. 0 61 851 26 00

Franciszkański Świat

W tym numerze

znajdziesz:

Czym jest dla mnie wiara?..............................................................4
Św. Franciszku wyrwij mnie (wiersz)..........................................7
Chrzest, (czy wiesz, że...) .................................................................8
Powołanie............................................................................................
Rozmowa z br. Alfredem Dylańskim..........................................2
Nieuczciwy zarządca.......................................................................5
Krzyż ozdobą, czy wielką miłością i poświęceniem.............6
Czy chjrześcijanie to homofoby..................................................7
Pajcyek w sieciuni.............................................................................20
Dzień Pański ......................................................................................22
Terminy rekolekcji ...........................................................................24
Listy z seminarium ..........................................................................26
Wizerunek ..........................................................................................28
Jeśli chcesz.........................................................................................29
Codzienna szara zmęczona (wiersz)..........................................30

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

CZYM DLA MNIE JEST WIARA?

Wielu z nas tłumaczy to pojęcie w

podobny sposób: religia, światopogląd…,

lecz dla każdego może mieć ono inne sens.

Dla mnie ma ono wielkie znaczenie. Jest to

zaufanie, wyznanie czy przekonanie. Bez

wiary trudno byłoby mi żyć. Każdy w „coś”

wierzy. Dla jednych są to bożki, dla drugich

własna osoba, a dla jeszcze innych Bóg-

Ojciec wszechmogący.

Jeszczeprzedkilkulaty,gdyprzechodziłamtakzwany„okresbuntu”,

wiarawBoga,kościół,religia…byłydlamnie„staromodne”,bokomuwtych

czasachchcesięterazmodlić,przestrzegaćprzykazańczyszerzyćapostolstwo-

myślałam.Większośćznasidziepoprostunałatwiznę.Leczwcaletakdokońca

niejest!Myliłamsię!Światniejesttakizepsuty!Awtymprzekonaniutrzyma

mniewspólnota,ruch,doktóregoobecnienależę.Mojenawróceniezaczęłosię

odpewnejpięknejchwili,wktórejBóguratowałmiżycie,podczasgdyjana

stoleoperacyjnymtraciłamje.Bógdałmiszansę,abymzrozumiałasensmego

życia,abympotrafiłazawierzyćJemusweistnienieipokochałatak,jakOnnas

umiłował.Leczzczasembojęsię,żeGotracęprzezwłasnezaniedbanie.Gdy

wpadamwpodstępnesidłaszatanainiestaramsię,abyznichwyjść.Wtedy

koniecznyjestsakramentpokuty.Byłostatniotakiczas,wktórybardzociężko

byłomiwydostaćsięzezła,ajeszczetrudniejprzystąpićdospowiedzi.Czułam,

jakbycośmnieodtegosakramentuodciągało.Tobyłostraszneuczucie.Kilka

razyjużbyłambliskokonfesjonału,ale…niepotrafiłampodejśćjeszczebliżej,

bowgłowiepoczułamogromnąpustkę.

Smutnyjestfakt,żetakwieleosóbotrzymujeszansęodBoga,anie

potrafitegodocenić.

Obserwując uczniów mojej szkoły, w tym moich znajomych, u

większości bardzo trudno albo w ogóle nie potrafię zaobserwować wielkiej

miłościdoBoga.MłodzieżalbosięwstydzirozmawiaćoChrystusie,albomyśli

tak, jak ja dawniej, albo po prostu nie wierzy lub nie chce wierzyć w Jego

istnienie,botakłatwiej.Woląkorzystaćztego,codajeimświat.Trudnojestnie

przywiązywaćsięiniekorzystaćzprzyjemności,doczegoniestetyprowadzi

łamanieprzykazańBożych.

Franciszkański Świat

Jarównieżpopełniamwielebłędów.Bywa,żeoddalam

sięodChrystusalubprzychodząjakieśwątpliwości.Człowiek

jest tylko człowiekiem. Ma swoje słabości, dlatego często

modlę się o pomoc. Modlę się, aby Bóg wzmocnił moją

wiarę,niepozwoliłmizbłądzićinauczyłkochać…
Częstoogarniamniestrach,żepodjakimślubczyimśwpływem

moja wiara będzie coraz słabsza, że będę się jej wstydzić

i tego, że chodzę do kościoła (bo znam takie przypadki).

Każdemukiedyśbraknieodwagi.Niechcęodwracaćsięod

Boga,bobojęsię,żewdniuśmierciOnrównieżodwrócisię

odemnie.Powie:„Tywstydziłaśsięmnie,niepotrafiłaśsię

domnieprzyznać…toiJacięnieznam…”Jesttonaprawdęstraszne,awręcz

przerażająceuczucie!!!Dlategostaramsięniepopełniaćtychbłędów.

Każdy ma jakieś słabości, bo nie oszukujmy się - szatan działa (na

nasząniekorzyść!!!).SwymipokusamichceskłócićnaszBogiem.Alemysię

niedajmy!!!

Uważam,żepomimowszystkopowinniśmywierzyćiufaćPanu,boto

odNiegoinassamychzależynaszaprzyszłość.
Wiara jest czymś naprawdę bardzo pięknym! Gdy czujemy się samotni, w

każdejchwilimożemyporozmawiaćzBogiem,aOnnaszawszewysłucha.

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

Cudowne przeżycie

obecności Boga i ludzi

kochających Go szczerze

możnaodczućnaprzykład

na spotkaniu młodzieży

na Polu Lednickim, które

odbywa się co roku, na

różnychinnychspotkaniach

czy zabawach młodzieży

z ruchu religijnego,

czy na kilkudniowych

rekolekcjach,

gdzie

uczestnicy i kapłani są

naprawdęotwarci,przyjaźni

ipomocni.Dlategobardzo

gorąco

serdecznie

zachęcam

polecam

wszystkim…Naprawdę

warto…
Dzięki tym niesamowitym

przeżyciom

naszej

obecnościmożnawzmocnić

swąwiarę,anawetnawrócić

się na nowo, na tę lepszą

Chrystusowądrogę.

Niesamowitąwartośćmarównież-alboprzedewszystkim-Sakrament

pojednaniasięzBogiem(podczasspowiedziświętej)orazAdoracjaNajświętszego

Sakramentu.Podczasmodlitwy,wciszyiskupieniumożemywychwalaćPana

izawierzyćMuwszelkienaszetroski,prośbyczypodziękowania.

NajednejzpierwszychAdoracji,naktórychbyłamobecna,popłakałam

się. Były to łzy radości, bo czułam obecność Chrystusa, słyszałam jak do

mnie mówi i otacza niesamowitą miłością. Przeżyłam ją bardzo głęboko

ze świadomością, że Bóg teraz na mnie patrzy, jest blisko i pragnie mnie

wysłuchać.

Życzęsobieiwszystkim,abyśmyzawszepamiętali,żetoJezusChrystus,

SynBoga,ZbawicielgrzesznegoświatajestnasząDrogą,PrawdąiŻyciem.

PokójiDobrowszystkim.

Czytelniczka„Franciszkańskiegoświata”.

Franciszkański Świat

Św. Franciszku

wyrwij mnie

Zobjęćtegoświata

Zprzyziemności

wciągającej

Oschłościprzygnębiającej

Małodusznościtrwającej

Mimowzlotówi

zachwytów.

Św.Franciszkuprzypnij

mnie

DoKrzyżaukochanego

Bochcęjaklatawiec

Rozpiętynabelcepionowo

-poziomy

Uleciećmiłościąupojony.

Św.Franciszku,ja,jak

Tomaszniewierny

Ciąglechcęsprawdzaćtwe

rany

Iodchodzęzadziwionyw

świat

ToChrystusablizny

Awbokujestjuż

Tomaszowyślad.

o. Tarsycjusz OFM

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

Sakrament chrztu jest bramą do Kościoła. Jest

sakramentem, który umożliwia nam korzystanie z innych

sakramentów, gdyż oczyszcza nas z grzechu pierworodnego i

sprawia, iż stajemy się godni ich przyjęcia.

Stąd tak ważne jest, aby każdy chrześcijanin coraz bardziej

go poznawał także od strony prawnej. Ojciec Arkadiusz Czaja,

który studiuje Prawo Kanoniczne, przygotował specjalnie dla

nas kilka ciekawostek na temat tego sakramentu, które mogą

okazać się nam bardzo przydatne w przyszłości.

Niektórzy mówią, że im wystarczy ta wiedza, którą mają,

ale czy wiesz, że...?

Czywiesz,żejeżeliniemanadziei,żedzieckobędziewychowanewwierze

katolickiej,proboszczmaobowiązekodłożyćchrzestdomomentu,gdytepodstawowe

wymogi chrześcijańskie będą spełnione ze strony rodziców? O decyzji odłożenia

chrztuduszpasterzmaobowiązekpowiadomićrodzicówiwyjaśnić,dlaczegopodjął

takądecyzję(KPK,kan.868§1).Należyonadobardzotrudnychorzeczeń,ponieważ

– jak każdy duszpasterz – pragnie on ochrzcić jak najwięcej osób, włączając je do

KościołaiwypełniającwtensposóbewangelicznepolecenieJezusaChrystusa:„Idźcie

więcinauczajciewszystkienarody,udzielającimchrztuwimięOjcaiSyna,iDucha

Świętego.Uczciejezachowywaćwszystko,cowamprzekazałem.AotoJajestemz

wamiprzezwszystkiedni,ażdoskończeniaświata”(Mt28,19–20).Kościółkatolicki

dopuszczającosobędochrztumusimiećuzasadnionąnadzieję,żewjejżyciubędzie

rozwijałasięwiarakatolicka.

Czywiesz,żedoważnościsakramentuchrztuświętego,opróczobecnościosoby

chrzczonejiszafarza,sąpotrzebnetrzyelementy?Pierwszymelementemjestużycie

odpowiedniejmateriisakramentuchrztuświętego.Tonaturalna,czystawoda.Woda

możebyćpodgrzana,jeżelijesttakapotrzeba,szczególniewmiejscach,gdzieklimat

tegowymagadlazdrowiadziecka.Chrzestjest„obmyciem”,aoczyszczeniewpełni

CHRZEST

Czy wiesz, że ...

Franciszkański Świat

symbolizuje czysta

i świeża woda.

Dokonujesiętegow

poprzez trzykrotne

polanie

głowy

lub

trzykrotne

zanurzenie osoby

chrzczonej. Drugim

elementem chrztu

świętego,

który

decyduje o jego

ważności są to

słowa: „[imię], JA

CIEBIECHRZCZĘ

W IMIĘ OJCA I

SYNA, I DUCHA

Ś W I Ę T E G O ” .

Istotne jest, by

wypowiedzieć imiona Trzech Osób

Boskich. Trzecim istotnym elementem,

koniecznym do ważności chrztu,

jest intencja, która ma charakter

świadomościwykonywaniatego,coczyni

Kościół, gdy udziela sakramentu chrztu

świętego. Musi ją posiadać szafarz

(czyli osoba która udziela chrztu). W

przypadku chrzczenia osoby dorosłej

musi być również intencja przyjęcia

chrztuświętegouprzystępującego(KPK,

kan. 861 § 2).W przypadku zagrożenia

życia osoby nieochrzczonej wypełnia

się czynności, które są wymagane do

ważności sakramentu: polanie czystą,

naturalnąwodą,wypowiedzenieformuły

trynitarnej oraz posiadanie intencji,

jaką ma Kościół katolicki, gdy udziela

tego sakramentu, a w przypadku osoby

dorosłej – upewnienie się o jej woli

przyjęciachrztu(KPK,kan.850).

Czy wiesz, że gdy mamy zamiar

zamieszkaćwinnejparafii,spoczywana

nas obowiązek poinformowania o tym

proboszcza parafii, którą opuszczamy i

proboszczaparafii,doktórejprzybywamy?

Pozwala to uniknąć komplikacji i

wątpliwości nowego proboszcza przy

załatwianiu spraw urzędowych w

kancelariiparafialnej.

Czy wiesz, że nie można udzielić

chrztu świętego na obcym terytorium

(parafii) bez odpowiedniego zezwolenia

duszpasterza:

ordynariusza

miejsca

lub proboszcza danego miejsca, poza

przypadkami konieczności? Zakaz ten

dotyczy również udzielania sakramentu

przez duszpasterza swoim podwładnym

naterenieinnejparafii.Udzieleniechrztu

świętego poza własną parafią może się

odbyćzazgodąproboszczamiejsca,który

–jeżeliuznazastosowne–może,alenie

jest zobowiązany każdorazowo udzielić

zezwolenia na chrzest poza jego parafią

lub upoważnienia, aby udzielił go inny

kapłannatereniejegoparafii(KPK,kan.

862).

Czy wiesz, że osoba przyjmująca

chrzestświętypowinnamiećprzynajmniej

jednego chrzestnego? Ma być on

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

zarazem poręczycielem, pomocnikiem

i świadkiem udzielonego sakramentu.

Winien gwarantować przyszły rozwój

życia duchowego u ochrzczonego

(KPK, kan. 872). Przyjmujący chrzest

święty powinien posiadać przynajmniej

jednego chrzestnego. Jednak, jeśli jest

to możliwe, to dwoje. Normę tę należy

rozumieć tak, że może być chrzestnym

jeden mężczyzna lub chrzestną jedna

kobieta lub oboje: mężczyzna i kobieta.

Toostatniejestbardziejzalecane.Nigdy

niemogąbyćchrzestnymidwieosobytej

samejpłci.Wynikatozistotyznaczenia

słowa „rodzice”, gdyż stanowią

ich wspólnie kobieta i mężczyzna.

Większej liczby chrzestnych niż dwoje

Prawodawca kościelny nie dopuszcza

(KPK,kan.873).Obecnośćchrzestnego

nie jest bezwarunkowo konieczna do

ważności chrztu świętego. Jednak jest

przez Prawodawcę kościelnego usilnie

zalecane.

Czy wiesz, że kandydaci na

chrzestnych muszą posiadać wymagane

do tego predyspozycje oraz intencję

pełnieniatejzaszczytnejfunkcji?Dlatego

nienależydopuszczaćdoniejmłodzieży,

któranieuczęszczałanakatechizacjęlub

jejnieukończyłazwłasnejwiny.

Czy wiesz, że chrzestni powinni

ukończyć szesnasty rok życia, chyba,

że biskup diecezjalny lub Konferencja

Episkopatuustaląinnywiek?Proboszcz

lub sam szafarz chrztu świętego –

zakładając,żeistniejesłusznaprzyczyna

– może także obniżyć wiek chrzestnych

(KPKkan.874§1).WPolsceKonferencja

Episkopatuokreśliławiekminimalnyna

piętnastyrokżycia.Szafarzwszczególnej

sytuacji może dopuścić do funkcji

chrzestnego osobę poniżej piętnastego

roku życia pod warunkiem, że spełnia

pozostałe wymogi. W kwestii obniżenia

wiekukandydatanachrzestnegonależy

w zwykłych okolicznościach prosić

o dyspensę biskupa diecezjalnego

(KPK, kan. 87 § 1). Chrzestnym może

być również osoba duchowna lub

konsekrowana, chyba że zakazuje tego

prawowłasnenp.:instytutówzakonnych,

instytutów świeckich czy stowarzyszeń

życiaapostolskiego.

Czy wiesz, że nie mogą pełnić funkcji

rodziców chrzestnych osoby, które nie

przyjęły wcześniej sakramentów: chrztu,

bierzmowania i Eucharystii (KPK, kan.

874§1)?

o.ArkadiuszCzajaOFM

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

Rozmowaz...

Br. Alfredem Dylańskim

W tym numerze FŚ nie będzie

wywiadu z kimś, kogo imię

rozpoczynałoby się od tytułu

naukowego typu dr, czy nawet

lic., a już w ogóle habilitowany.

Obecny wywiad będzie prze-

prowadzony z młodym bratem Alfredem Dylańskim, zakrystianinem w

poznańskim przyklasztornym kościele przy placu Bernardyńskim.

Pragniemy przeprowadzić z nim wywiad ponieważ, pomimo tego, że

jego praca wydaje się monotonna, a on sam nie cieszy się zbyt dobrym

zdrowiem, to wszyscy, którzy go znają, muszą przyznać, że jest on

człowiekiem bardzo spokojnym, pogodnym i chętnym do pomocy.

W zakrystii, w której jest szefem, panuje zawsze porządek i czystość.

Podobnie jest w jego pokoju, który zawsze jest sterylnie czysty.

redakcja: Bracie Alfredzie, jak długo jesteś już w Zakonie Franciszkanów?

br. Alfred:WZakoniejestemod5lat.

Red. Czy masz rodzeństwo?

-Mamstarsząsiostręistarszegobrata.

Red. Opowiedz nam w skrócie jak wygląda twój dzień?

-Wstajeo6.00ipoporannejtoalecielecęotworzyćkościół.Późniejzostaje

wzakrystiiażdo9.30,ponieważmamymsześw.wgodzinach:7.00,8.00i

9.00,wtedymuszętambyć.Wmiędzyczasiezradościąjemśniadanierazemze

współbraćmi(śmiejesiębr.Alfred).Od9.30mamchwilęwytchnieniaiwtedy

pijęherbatę.Od10.00do11.30wykonujepracezleconemiprzezprzełożo-

nego,sątoprzeróżnezajęciawzależnościodpotrzeby.O12.00dzwonięna

AniołPański,poczymidęnaobiad.Poobiedziesąmodlitwypokolacyjne(hi,

hi)-żartowałem-poobiednie.Poobiedzienachwilępozwalamsobienakrótki

odpoczynek,alenieśpię,boniedarady(wybuchaśmiechembr.Alfred).

Red. A dlaczego nie da rady spać po obiedzie?

-Bojaksięobudzępopołudniu,tojestemogłupiały,niezdolnydopracyche,

Franciszkański Świat

che(iterazznowusięśmieje).

Red. No i co dalej robisz?

-O13.30do16.00wykonujepracezleconemiprzezprzełożonego.

Red. A co to są za prace?

-Różne.

Red. A po tych różnych pracach co następuje?

-Od16.00do17.15mamwolnyczasiwtedysobieczytamPismośw.,oglądam

TV,organizujęsobieczasamidodatkowyposiłek.

red. Ale z tego, co wiem, to nie wszystko wolno ci jeść?

-Toprawda.

red. Czyli masz jakieś dolegliwości. Cóż to takiego?

-Wątróbka…

red. To znaczy?

-Jestemchory,adokładnierzeczbiorąc,tomojachorobanazywasięGilbert,

toznaczy:mojawątrobaniefunkcjonujedobrze,istądmuszębyćnaścisłej

diecie.

red. Rozumiem, a co robisz po 17.15?

-Wracamdozakrystii,ponieważo18.00jestmszaśw.aponiejwniektórych

dniachwtygodniujestnabożeństwo,wtedyteżmuszętambyć.Pozakończo-

nymnabożeństwieidęnakolacje,aponiejsąmodlitwybrewiarzowe,poktó-

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

rychkończysiędzieńmo-

ich zajęć, i wieczór mam

jużdlasiebie.

red. Co dla Ciebie jest

najważniejsze w życiu?

-Byćświętym.

red. Czy masz jakąś ulu-

bioną myśl albo motto ży-

ciowe?

-„Otostojęudrzwiikoła-

czę:jeśliktoposłyszymój

głosidrzwiotworzy,wej-

dędoniegoibędęznim

wieczerzał,aonzeMną”

(Ap3,20).

red. Czy nie uważasz, że

trochę marnujesz życi,e spędzając tutaj swoje najpiękniejsze lata młodości?

-Pewnie,żenie.

red. A może myślałeś czasami o tym, żeby założyć rodzinę i być np. szefem ja-

kiejś firmy?

-Jakkażdyczłowiek.

red. Od jak dawna myślałeś o wstąpieniu do Zakonu?

-DecyzjępodjąłemnapółrokuprzedwstąpieniemdoZakonu.Alejużwcześ-

niejpojawiałysiępierwszemyśli.Franciszkanówznałem,gdyżprzyjeżdżalido

Ostroroga,zktóregopochodzę,klerycyzWronek.Bardzolubiłem,jakgralina

gitarach.Jużwtedypodobałmisiębrązowyhabitibiałysznurek.

red. Czy rodzice byli szczęśliwi z twojej decyzji?

-MamazmarłanapółrokuprzedmoimwstąpieniemdoZakonu,atatabyłza-

dowolonyzmojejdecyzji.

red. Co chciałbyś powiedzieć twoim rówieśnikom?

-JakktośchcewstąpićdoZakonu,tofurtajestotwarta.Jeślichcecie,toprzyjdź-

cie,ajaknie,tozakładajcierodzinęimiejcieufność,żeBógjestbliskowasi

dbaowasząprzyszłość.Głowadogóry,jutrobędzielepiej!

Dziękujemy bratu Alfredowi za poświęcony nam czas. Jak widać br. Alfred

nie jest człowiekiem rozgadanym, odpowiada krótko, ale wie, czego chce w

życiu, a to jest najważniejsze. Życzymy mu, aby dalej rozwijał się duchowo

i uświęcał się jako brat zakonny, pomagając innym ludziom znaleźć drogę

do Boga.

Franciszkański Świat

Łk 6:-8

Nieuczciwy zarządca

. Powiedział też do uczniów: Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego

oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek.

2. Przywołał go do siebie i rzekł mu: Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego

zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą.

3. Na to rządca rzekł sam do siebie: Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię

zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę.

4. Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty

z zarządu.

5. Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego:

Ile jesteś winien mojemu panu?

6. Ten odpowiedział: Sto beczek oliwy. On mu rzekł: Weź swoje zobowiązanie, siadaj

prędko i napisz: pięćdziesiąt.

7. Następnie pytał drugiego: A ty ile jesteś winien? Ten odrzekł: Sto korcy pszenicy.

Mówi mu: Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt.

8. Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata

roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości.

(BT)

Pan pochwalił nieuczciwego rządcę... O co w tym chodzi? Czy Pan pochwalił

nieuczciwość? Co Jezus mówi nam przez tę przypowieść? Przypowieści to obrazy

– ikony – które są pełne kolorów i symboli. To co zewnętrzne w nich nie jest istotą,

istotę symbolizuje. Obraz jest obrazem czegoś. Portret – osoby, pejzaż – jakiegoś

miejsca w górach, czy na równinie. Tak więc przykład synów świata ma pouczyć

synów światłości. Tak jak ziemia nie jest źródłem światła – lecz słońce, tak ten przykład

nie jest instrukcją, lecz odbiciem... Zobaczcie czy nie ma wokół nas człowieka,

który zawinił nam a przez ten występek i Panu Bogu. Otóż dług wobec Boga jest

niepomiernie większy niż wobec nas. Lecz my dzieci światłości ochotnie skreślajmy

jego dług – choć prawo do tego ma jedynie Pan. Skreślajmy dłużny zapis, my sami

zadłużeni – choć spłacił ten dług sam Jezus Chrystus. Jeśli więc Bóg sam skreślił dług,

nasza hojność nic nie znaczy, nic to nadzwyczajnego, żadnej zasługi naszej w tym

nie ma. Zyskujemy jednak brata – czyniąc dobrze nawet wrogom, wybaczając wiele

razy, ochotną ręką przekreślając długi – gromadzimy wtedy węgle ogniste na ich

głowach (Jeżeli nieprzyjaciel twój cierpi głód - nakarm go. Jeżeli pragnie - napój go.

Tak bowiem czyniąc, węgle żarzące zgromadzisz na jego głowę. Rz 2:9-20) – zdolne

rozpalić ich serca. Taka niech będzie zapłata: za zło – dobroć, za nienawiść – miłość, za

przekleństwo – błogosławieństwo, za oplucie – otarcie twarzy. Skreślajmy długi, bez

naszej zasługi, bo Jezus pierwszy to uczynił. On władny zgładzić grzech, my władni

Jego miłością zyskać braci...

o. Tarsycjusz

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

Krzyż

przypomina

dzieło

odkupienia, dokonane przez Chrystusa.

Jest symbolem wiary i źródłem łask.

Znak ten przypomina nam również, że

trzeba naśladować Jezusa w bolesnej

drodze. W każdym dniu

jesteśmy przez Niego

doświadczani,

dlatego

powinniśmy z miłością,

pokorą

godnością

znosićcierpienie.Według

Apokalipsy znak krzyża

jest pieczęcią, którą nosi

nasobiekażdy,ktosłuży

Bogu. Znak zbawienia

powinien towarzyszyć

nam

chwili

przebudzenia ze snu, aż

do momentu udania się

na spoczynek nocny.

Często bywa, że wchodząc do

kościoła, zapominamy, że jesteśmy w

świątyni, w domu Bożym. Rozglądamy

się, obserwujemy krzyż, rzeźby, obrazy,

na których widnieją wizerunki świętych,

podziwiamy i chwalimy autorów za

piękno,którestworzyli.Zastanawiamysię,

jak oni to zrobili. Niestety zapominamy

o najważniejszym-o chwale Boga.

Zatraciliśmytęświadomość,żetowłaśnie

natymkrzyżuChrystuscierpiałstraszną

mękę,poto,abynaszbawić.Towłaśnie

dzięki Niemu grzech został pokonany.

Chrystusumiłowałnasdokońca,bo„nie

mawiększejmiłościodtej,gdyktośżycie

swojeoddajezaprzyjaciółswych.”

Z pewnością średniowieczni

artyści nie podpisywali się na swych

dziełach po to, aby nie chwalono ich,

lecz oddano chwałę i

uwielbienieBogu.

Każdearcydzieło

ma swoje znaczenie

i pozwala nam na

głębszą

kontemplacje.

Dla przykładu, ikona

powinna przyczynić się

do upiększenia miejsca

modlitwy.

Jest

ona

jak okno, z widokiem

Królestwo

Boże.

Odzwierciedla

ona

przekonanie

religijne.

Spojrzenie

ikonę

powinno być jak rozmowa z postacią,

którajestnaniejprzedstawiona.

W tych czasach niestety

zatracamy tę świadomość. Rzadko kto o

tym wszystkim pamięta. Nie oszukujmy

się!Współczesnyczłowiekmaproblemz

rozróżnianiemdobraodzła.Apowinniśmy

wierzyć, ufać bezgranicznie i modlić się

żarliwie, nie tylko ustami, lecz całym

sercem.

Beatka-Pakość:)

„Krzyż ozdobą, czy wielką miłością i poświęceniem...”

Niemal każdego dnia czynimy znak krzyża, spotykamy

go przy kościele, kaplicy… . Często każdy nowy dzień

rozpoczynamy tym znakiem, bo tak nauczyli nas rodzice. Ale

nie zastanawiamy się nad jego treścią i symboliką.

Franciszkański Świat

Przedewszystkimodpowiedzmysobienapytanie,cotoznaczyhomofobia?

Homofobia (od słów „homoseksualizm” i „fobia”) (gr. homo - ten sam, fobia

- strach) - lęk przed zetknięciem się z osobami o orientacji homoseksualnej, wstręt,

niechęć, nienawiść wobec osób o orientacji homoseksualnej lub potępianie takich osób

z powodu ich orientacji. Osobę uprzedzoną wobec osób o orientacji homoseksualnej

potocznie nazywa się homofobem. Natomiast głoszenie treści lub poglądów szerzących

uprzedzenie wobec takich osób - homofobicznymi. Termin w konotacji zbliżonej do

obecnej zaczął funkcjonować w języku angielskim od 1969 roku, kiedy to został użyty

przez amerykański tygodnik Time. Parlament Europejski 18 stycznia 2006 w rezolucji

„w sprawie homofobii w Europie” zdefiniował homofobię jako „nieuzasadniony

lęk i niechęć wobec homoseksualizmu oraz osób homoseksualnych, biseksualnych

i transseksualnych, oparte na uprzedzeniach podobnie jak rasizm, ksenofobia,

antysemityzm i seksizm”

Niektórzyludziemówią,żeKościółchorujenahomofobię,gdyżzgórypotępia

osobyoskłonnościachhomoseksualnych.Rodzisiępytanie:czyKościółfaktycznie

uznaje ich za gorszych? Zanim zacznę odpowiadać na moje pytanie, chciałbym

zacytowaćfragmentzKatechizmu:

Homoseksualizm oznacza

relacje między mężczyznami lub

kobietami odczuwającymi pociąg

płciowy, wyłączny lub dominujący,

do osób tej samej płci. Przybierał

on bardzo zróżnicowane formy na

przestrzeni wieków i w różnych

kulturach.

Jego

psychiczna

geneza pozostaje w dużej części

nie

wyjaśniona.

Tradycja,

opierając się na Piśmie świętym,

Czy chrześcijanie

to homofoby???!

Coraz częściej w TV słyszymy o homofobii. Padają

oskarżenia o homofobię wobec osób, które są wrogo

nastawieni do osób o orientacji homoseksualnej.

Chciałbym w tym artykule odpowiedzieć na pytanie „czy

chrześcijanin jest homofobem?”

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

przedstawiającym

h o m o s e k s u a l i z m

jako

poważne

zepsucie,

zawsze

głosiła, że „akty

homoseksualizmu

samej

swojej

wewnętrznej natury

są nieuporządkowane”. Są one sprzeczne

z prawem naturalnym; wykluczają z

aktu płciowego dar życia. Nie wynikają

prawdziwej

komplementarności

uczuciowej i płciowej. W żadnym

wypadku nie będą mogły zostać

zaaprobowane.

Znaczna liczba mężczyzn i kobiet

przejawia głęboko osadzone skłonności

homoseksualne. Osobytakieniewybierają

swej kondycji homoseksualnej; dla

większości z nich stanowi ona trudne

doświadczenie. Powinno się traktować

je z szacunkiem, współczuciem i

delikatnością.Powinnosięunikaćwobec

nich jakichkolwiek oznak niesłusznej

dyskryminacji. Osoby te są wezwane do

wypełniania woli Bożej w swoim życiu i

– jeśli są chrześcijanami – do złączenia z

ofiarą krzyża Pana trudności, jakie mogą

napotykać z powodu swojej kondycji (KKK

2357-2358).

A zatem, Kościół nie jest ich wrogiem,

nawetjeśliposzczególnichrześcijanienie

okazująimnależnegoszacunku.

Inną rzeczą jest jednak fakt,

że szacunek do drugiego człowieka nie

równa się z tym, aby mu pozwalać na

wszystko. Mówią niektórzy, że Kościół

jest nietolerancyjny. Tolerancja to

akceptacja

znoszenie z bólem

tego,

jest

moralnie

dobre.

Tam, gdzie pojawia

się

przyzwolenie

na zło, nie można

mówić

już

tolerancji. Homoseksualizm jest czymś,

cowykraczapozato,cookreślamyjako

normalne.Ktośmożejednaksięzapytać:

acotoznaczynormalne?

Normalne

wymiarze

seksualnym jest to, co nam wyznacza

natura.A wystarczy spojrzeć na budowę

ciała mężczyzny i kobiety oraz na to, w

jakisposóbonefunkcjonują,abydostrzec,

że w wymiarze seksualnym mężczyzna

jest stworzony dla kobiety, a kobieta

dla mężczyzny. To natura stworzona

przezBogapokazujenam,jakwyglądać

powinno małżeństwo i rodzina, nie

Kościół. Nie potrzebna jest tutaj religia,

abymócstwierdzić,żestosunekseksualny

dwojgaludziotejsamejpłciniejestczymś

normalnym. Jest czymś, co odbiega od

normalnościtakdalece,żeniesposóbgo

zaakceptowaćiuznaćzawłaściwy.

Kościół zaprasza takie osoby

do życia w czystości, jak to czytamy w

Katechizmie:

Osoby homoseksualne są wezwane do

czystości. Dzięki cnotom panowania nad

sobą, które uczą wolności wewnętrznej,

niekiedy dzięki wsparciu bezinteresownej

przyjaźni, przez modlitwę i łaskę

sakramentalną, mogą i powinny przybliżać

się one – stopniowo i zdecydowanie

– do doskonałości chrześcijańskiej (KKK

2359).

Może

jednak

być

skrytykowane pytaniem: to po co Bóg

stwarzaseksualność,skoroniewolnoim

ztegokorzystać?Dlaczegoodbierasięim

Franciszkański Świat

szczęście?

Kościół

nie

tylko

osobom homoseksualnym nie

przyzwala na współżycie, ale

wymaganiaczystościpostawione

są również osobom, które nie

zawarły związku małżeńskiego.

Ale nie tylko, bo przecież są i

małżeństwa, które przeżywają

różnegorodzajutrudności,które

niepozwalająimnawspółżycie

przez dłuższy lub krótszy okres

czasu.

Myślę,żewdzisiejszym

świecie, który stawia wartości

seksualne ponad wszystko,

wmawiasięczłowiekowi,żenie

możnaosiągnąćszczęścia,żyjąc

wczystości.

Życie w czystości z

pewnościąjestwielkąwalką,ale

niepozbawionąszczęścia.Człowiekmożebyćszczęśliwy,nawetjeśliniewszystkow

tymżyciuotrzymuje.Zresztą,niktniemawszystkiego!

Powiedziałbym, że właśnie ci którzy żyją w czystości, oni znają smak

prawdziwegoszczęścia.Podwarunkiem,żeseksualność,któramaswojemiejscew

każdymnormalnymczłowieku,niebędzietłumiona.Bowymiarseksualnywczłowieku

niemożebyćtłumiony.Wprzeciwnymrazieczłowiekstajesiębombą,którawkażdej

chwilimożewybuchnąć.

Człowiek może żyć w zgodzie ze swoją czystością, jeśli żyje dla

innych. Jeżeli pragnienie miłości, ma swoje ujście w dawaniu. Jak sam Jezus

to powiedział, że więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu (Dz 20, 35).

I nie chodzi tu o dawanie pieniędzy, ile raczej o serce, o czas. W tym człowiek

może znaleźć swoje szczęście i sens swojego życia - w dawaniu siebie innym.

Pamiętajmy o tym co napisał JPII w książce „Miłość i odpowiedzialność”.

Parafrazując jego słowa, wyraził przekonanie, że ludzie którzy w sposób

szczególnie żywy odczuwają w sobie wymiar seksualny, oni noszą w sobie

zdolność do większej miłości heroicznej. Oni są w stanie dać więcej, mogą

stać się skarbem dla innych ludzi, a jakże brakuje nam dzisiaj ludzi, którzy

umieją kochać sercem czystym, gorącym i wiernym.

o. Jakub

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

LISTY

SEMINARIUM

Wszystkiemu „winien” Przewodnik Katolicki.

Po ludzku patrząc, u sióstr w Rybnie nie ma nic. Stary walący się,

wspólnotowy dom, dookoła łąki, pola... Trzeba mieć dużą wyobraźnię, aby

to miejsce nazwać klasztorem, a jednak rzeczywiście czuje się, jakby tutaj

nawet powietrze było inne.

KonieczimowejsesjiegzaminacyjnejwnaszymfranciszkańskimWSD

dzięki naszym Przełożonym miał bardzo nietypowy charakter. Dziewięciu

braciznaszejwspólnoty:Walenty,Alan,Faustyn,Jozue,Dariusz,Hieronim,

Dominik,LiberatiOskarspędziłoniezapomnianechwilewewspólnocieSióstr

Służebnic Miłosierdzia Bożego w Rybnie. Jak do tego doszło, otóż bardzo

prosto,wszystkiemu„winien”PrzewodnikKatolicki.

Jeden z braci przeczytał w nim artykuł o siostrach w czerwonych welonach

zawierzających wszystko Miłosierdziu Bożemu i od razu zapalił się, by

odwiedzićtomiejsce.

DziękiBogu,naszegoOjcaMagistradługonietrzebabyłoprosić,by

pobłogosławiłtenpomysł(BógzapłaćOjczeBożysławie!!!)itakkilkadni

późniejruszyliśmywdrogę.DoRybnadojechaliśmyok.14:00–JEZUSdał

namdobrądrogęidobregokierowcę–br.Walentego,dlategodotarliśmybez

przeszkód. Co się działo później, trudno wyrazić w tym krótkim artykule.

Oprócz tego, że mimo ubóstwa w jakim żyją siostry, przyjęły nas iście po

królewsku(nawetsadzonejajkasmakowałyinaczej,bobyłyprzyrządzonez

miłością),działaniełaskinaszegoZbawicielajestogromne.Wkońcutosam

JEZUS MIŁOSIERNY wybrał sobie to miejsce na mieszkanie i pragnie, by

czczonownimszczególnieprzymiotBoga,jakimjestMiłośćiMiłosierdzie.

Franciszkański Świat

Na kilka minut przed 15:00

rozległ się w całym domu

dźwięk dzwonu wzywającego

do kaplicy. Udaliśmy się i my.

Przez białą kratę ujrzeliśmy

osiem mniszek w czerwonych

płaszczach i welonach. Strój

ten zaprojektował siostrom

sam JEZUS, mówiąc o tym

św. siostrze Faustynie, w

prywatnym objawieniu jakie

miała:PanJEZUSwyglądałtak,

jako na biczowaniu, w rękach

trzymałszatębiałąiprzyodział

nią mnie i sznurek, którym

mnie przepasał i okrył mnie

płaszczem czerwonym takim,

jakbyłokrytywMęceiwelon

tego samego koloru i rzekł do

mnie: - Takie będziesz mieć

ubranie ty i towarzyszki twoje

(Dz.526).

Rozpoczęła

się

dwugodzinna

adoracja

NajświętszegoSakramentuimodlitwakoronkidoBożegoMiłosierdzia.Cały

czasbrzminamwuszachpięknyśpiewsióstr,szczególniejednąpieśń,której

refrenpopewnymczasiezacząłporuszaćnaszeserca:..Jezu,ufamTobieod

dziecięcychlat.Jezu,ufamTobiechoćbywątpiłświat.Strzeżmnie,dobryJezu,

jakwłasnościswejiwopiececzułejduszęmojąmniej...

Wspólnej modlitwie, rozmowom i radości ze spotkania siostrzano

– braterskiego nie było końca. Wyjeżdżając z Rybna, każdy z nas poczuł

pragnienie,bytamjeszczewrócić.Możewtedy,gdyKrólMiłosierdziapozwoli

najednązMszyśw.prymicyjnych?Któżtowie…JEZUUFAMYTOBIEwe

wszystkim i polecamy ci wspólnotę sióstr: Gertrudę, Scholastykę, Elżbietę,

Janę,Annę,AgnieszkęidwieJoanny.

Adressióstr:SiostrySłużebniceBożegoMiłosierdzia

Al.Kasztanowa6,95-514Rybnok.Sochaczewa

Tel.(46)8611551;e-mail:

misericordia.dei@wp.pl

br.Faustynofm

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

Nawet nie wiem, jak to się stało, że prawie całe niedzielne popołudnie i

wieczór spędziłam przed monitorem. Rachunek sumienia przed snem – „Pamiętaj,

abyś dzień święty święcił”. Cóż, w niedzielnej Eucharystii uczestniczyłam, ale

chyba nie tylko o to chodzi…

Kilkalattemuktośprzypomniałmi,żeniedzielatoprzecieżdzieńPański,a

więcniejakonależyondoBoga.Postanowiłamwobectego,żeniebędęsięwtendzień

uczyć.Początkowomyślałam,żebędzietoprosteiprzyjemne,aleszybkookazałosię,że

trzebadłużejposiedziećnadksiążkamiwpiątekisobotę.Ciężkobyłoteżniezaglądać

dozeszytów,gdynaponiedziałekzapowiedzianybyłjakiświększysprawdzian.Jednak

takie„przestawieniesię”nietrwałodługo,ocenyteżnieuległyzmianie,mamzato

więcejczasu,którymogęspędzićnaświętowaniuniedzieli.

Nowłaśnie–jaktojestztymświęceniemdniaświętego?Czyniewygląda

totak,żeidziemynaMszęśw.,apotemzasiadamyprzykomputerzealbotelewizorze

lubteżrobimysobiewycieczkędosupermarketu?Czymamyczasnarodzinnyobiad,

rozmowęzbliskimi,spacer?Czypotrafimytegodniaodpocząć;cowięcej–odpocząć

zBogiem?

JakzapewnepamiętamyPanBógprzezsześćdnistwarzałświat,siódmego

zaś„odpocząłpocałymswymtrudzie,jakipodjął”(Rodz2,2).Bytoupamiętnić,Żydzi

obchodziliszabatpoświęconyuwielbieniuBoga,Jegodziełastworzeniaizbawczych

czynówdokonanychdlaIzraela(zwłaszczawyzwoleniazniewoliegipskiej).Zczasem

jednak wywiązywanie się z praktyki szabatu stało się brzemieniem, gdyż zostało

uwarunkowane przez szereg mniej lub bardziej racjonalnych przepisów. Sytuację

takązastajeJezus,którynietylkochceprzywrócićtemuświętuludzkieoblicze,ale

nadajemunowątreść;cowięcejwpewnymsensieJezussamstajesięszabatem(czyli

odpoczynkiem)mówiąc:„Przyjdźciedomniewszyscy,którzyutrudzeniuiobciążeni

jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28).Wiele razy też daje dowód na to, że jest

Panemtegoświętaorazpodkreśla,iżtoonozostałoustanowionedlaczłowieka,anie

DZIEŃ

PAŃSKI

Franciszkański Świat

odwrotnie.

Już Apostołowie uznali szabat

za nieobowiązujący – w Dziejach

Apostolskich czytamy, że na łamaniu

chleba gromadzili się dzień po nim, bo

właśnie wtedy Chrystus zmartwychwstał

i zapoczątkował nowe stworzenie.

Podkreślali też konieczność obecności

na wspólnych zebraniach, gdyż jest to

świadectwo przynależności do Jezusa i

Jego Kościoła, oznaka wierności Jemu,

wyraz nadziei zbawienia

i wzajemne umocnienie.

Niedzielna Eucharystia jest

centrumżyciaKościoła.Ito

nieprawda,żenieważne,czy

modlimysięwkościelewłaśnie,czyteżna

łonieprzyrody;„Niemożeszmodlićsięw

domutak,jakwKościelegdziejestwielka

rzeszaigdziewołaniedoBogaunosisię

z jednego serca. Jest w tym jeszcze coś

więcej:zjednoczenieumysłów,zgodność

dusz,więźmiłości,modlitwykapłanów”

–pisałśw.JanChryzostom.

„W niedziele i święta nakazane

uczestniczyć we Mszy Świętej i

powstrzymaćsięodpracniekoniecznych”

– tak brzmi pierwsze przykazanie

kościelne. Nasze działanie powinno

opierać się na działaniu Bożym, który

po wykonanej pracy odpoczął. Dlatego

winniśmy przejąć rytm pracy Boga

i przerwać nasze codzienne zajęcia,

zrezygnować z tego, co powszednie i

zwyczajne na rzecz życia rodzinnego,

kulturalnego, społecznego, a zwłaszcza

religijnego. Mało tego – niedziela jest

tradycyjnie poświęcona na uczynki

miłosierdzia, pomoc osobom chorym,

starszym, samotnym. Może warto więc

odejśćodtelewizoraipójśćdodziadków,

zjeść obiad z całą rodziną, wybrać się

na spacer, pomóc komuś, kto naszego

wsparcia potrzebuje, porozmawiać z

młodsząsiostrą...

Znamienne jest również to, iż

każdy z nas zobowiązany jest unikać

narzucania bez potrzeby naszym

bliźnim tego, co przeszkodziłoby im

w zachowywaniu dnia Pańskiego. Bo

czyż nie lepiej zrobić zakupy w sobotę

i pozwolić, by osoby pracujące w

supermarketachteżmogłysięcieszyćsię

niedzielą?Jasamaodkilkulatniechodzę

dosklepówtegowłaśniedniaiszczerze

przyznaję,żenicstrasznegomisięztego

powodu nie dzieje. Oczywiście, praca

służąca bezpośrednio innym (lekarz,

kolejarz,policjant...)nienaruszaświętości

dnia Pańskiego, ale powszechny handel

– tak.

Świętowanie niedzieli wymaga

wspólnego wysiłku. Powinno być ono

znakiem sprzeciwu wobec niewolniczej

pracy,ubóstwianiupieniądzaizamknięciu

się w świecie aktywności wyłącznie

ludzkiej. Uświęcenie dnia Pańskiego

jest również naszym uświęceniem,

jest dopełnieniem dzieła stworzenia i

budowaniem cywilizacji miłości, gdzie

ważniejszajestosobaniżrzecz,etykaniż

technikaibyćniżmieć.

Chcę być z Tobą, Panie, w

dzień, który jest Twoim, aby wiernie

słuchać przedwiecznych słów. Chcę

być z Tobą, by pośród śpiewu i modlitw

odpoczęły me myśli zmęczone hałasem

zanieczyszczonych miast. I ulecę w czyste

przestrzenie Twojego nieba, Ojcze życia.

I nowej siły nabiorą moje kroki, a serce

napełni się radością (VincenzoIanuzzi).

PAULINA

W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy

Świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

Pajączek w

sieciuni

Nie ma osób, które byłby na nią obojętne.

Towarzyszy nam wszędzie: na ulicy

w tramwaju, radiu, telewizji, Internecie, w skrzynce pocztowej,

na komórce, etc. Czasami śmieszy, szokuje, bulwersuje albo razi

tandetą. To reklama!

Reklama papuguje funkcje, które dawniej były zastrzeżone dla sztuki,

propagandy,ideologiiczynawetetyki.Corazbezczelniejibardziejaroganckowkracza

naarenężyciapublicznegonicsobienierobiąc,zczęstobardzobanalnegoprzekazu

a nawet kiczu, który reprezentuje. To, co w propagandzie uderzało w oczy, raziło,

w reklamie staje się do zaakceptowania. W reklamie spotykamy się tak zwaną z

perswazjąsubtelną,częstowyrafinowaną,niejakozawieszoną.Komunikatreklamowy

mazazadaniezainteresowaćodbiorcękonkretnymnieznanymproduktemlubdostarczyć

więcejinformacjinatematjakieśrzeczy,któramazostaćnabytaprzezpotencjalnego

klienta.Wchodzimytutajwbardzookreślonykanałwktórymjesteśmyprecyzyjnie

sterowani. Musimy zdać sobie sprawę, że każdy produkt jest tak reklamowany, by

trafiłdokonkretnejgrupyspołecznej.Tuniemaprzypadków.Strukturareklamyjest

określana poprzez następujące elementy: forma, treść, ładunek emocjonalny a także

cechydecydująceociągłościkomunikatu.Wtymkróciutkimartykuleniejestemw

stanie omówić wystarczająco poszczególnych elementów, jednakże postaram się

delikatniezarysowaćproblem.

Reklama, mało tego, że czerpie z określonej kultury, w której występuje,

ona ją przeobraża, tworząc nową rzeczywistość, quasi-kulturę. Istniejąc

w danym środowisku, czasami poprzez grę słowną, staje się akceptowana

i przyswajalna jako wytwór rodzimej tradycji, na przykład proszek Ariel

i„Ociecprać”.Cóżnatopoloniści?Młodzieżpewniepowie:prawie jak Sienkiewicz.

Samewłasnościprzedmiotówzostająprzeobrażoneprzezreklamę.Nieosiągalny

światmarzeństajesięwzasięgurękipotencjalnegoklienta.Niemarzeczypozagranicami

twoich możliwości. Za pieniądze możesz kupić wszystko, MasterCard twierdzi, że

nawetbezcennyuśmiech.Reklamatworzyświat,wktórymjeślichcesz„być”musisz

koniecznie„mieć”.Gusty,upodobania,kanonypięknaimoralnościpoddanedziałaniu

reklamy,zostająskuteczniezredefiniowane.Mocreklamyjesttakwielka,żekonwenanse

istereotypyspołecznezostajązmienioneczęściowolubnawetwyrzuconepozanawias

przyjętych norm. Reklama określa, co jest dobre a co złe w naszym zachowaniu.

Umiejętnośćautopromocji,zachwalanieswoichzalet,głośnemówienieosobie,jeszcze

niedawno mogłoby uchodzić za przejaw pychy, a dziś zdolność do zareklamowania

samegosiebiesięstajecnotą.Reklamazacieragranicemiędzytymcorealneawirtualne.

AGA REKLA

A!!!

Franciszkański Świat

Usuwa fikcyjność fikcji, która staje się

partnerem dla rzeczywistości. Staje się

to za przyczyną wprzęgnięcia w dzieło

reklamymożliwiejaknajwięcejdziedzin

życiaspołecznego.Imwięcejwspółczesnej

kulturybędziesięznajdowaćwreklamie

tymbędziebardziejwiarygodna.Acoza

tym idzie reklama zacznie przenikać do

każdejsferyżyciaspołecznego,zaczniemy

żyćreklamą.Chceszbyćtrendy,pragniesz

mieć twórczy wpływ na kulturę, musisz

żyć tak jak to się robi w reklamie.

Reklama nie daje ci wyboru. Zwykle

przedstawia społeczeństwo jako zbiór

ludzi nieprawdopodobnie szczęśliwych i

jeślichcesztakibyć,aktobyniechciał,

kupto,kuptamto.

Istnieją określone techniki,

któremajązazadaniezłapaćodbiorcęna

płaszczyźnieautomatycznejpercepcji.Jest

to między innymi emocjonalny stosunek

klientadoproduktu.Trudnoopisaćnasze

powiązania emocjonalne z proszkiem

do prania czy dachówką, jednakże jeśli

w tej reklamie pojawi roznegliżowana

postać, czy szczęśliwie wyglądająca

rodzinawczystychubraniachreagujemy

mimowolnie, albo sympatią albo jakimś

pobudzeniem. I tak wytwarza się nasz

stosunek to produktu.

Wysokie natężenie jasności

obrazurównieżwpływanamechaniczne

zapamiętywanie obrazu. Powstaje wtedy

efekt skojarzeniowy, który potęguje

się, gdy mamy do czynienia ze zmianą

położeniaobiektu.Najczęściejspotykamy

sięztymzjawiskiemwreklamachwody

mineralnej,pastydozębów,przedmiotów

kojarzonychześwieżościąiczystością.

Niektórzy stosują tzw. efekt

paradoksu lub absurdu. Człowiek,

który

chce

odczytać

informacje

musi odwołać się od informacji

wcześniej poznanych i je rozszyfrować

w konkretnym kontekście. Ten wysiłek

umysłowy powoduje, że za następnym

razem wystarczy ujrzeć fragment

rozszyfrowanegoobrazu,bydopowiedzieć

sobiecałąresztę.

Dobrą reklamą można bardzo

skutecznie oddziaływać na kulturę,

społeczeństwo, na nasz sposób życia.

Najlepiej,jeślitekstyzreklamyprzenikają

do języka, którym się porozumiewamy.

Wtedywychodzitakimix.Dobretojest?

Prawiegenialne;nawetdlaludziOkocim

spojrzeniu.

Jak wcześniej wspomniałem,

ten tekst jest tylko zasygnalizowaniem

problemu i próbą uwrażliwienia na

komunikaty, które odbieramy. Nie chcę

wprowadzać atmosfery zagrożenia,

lecz nie można również bezkrytycznie

i bezmyślnie chłonąć papkę podawaną

mediach.

KuwolnościwyswobodziłnasChrystus.

o. Leonard

Franciszkański Świat

Deus meus et omnia

Powołanie

Odkryciemojegopowołaniabyłowielkimprzełomemw

moimżyciu.Nieodrazupotrafiłamodpowiedziećnato

wezwanieodBoga.Napoczątkunierozumiałam,cosię

zemnądzieje.Corazczęściejwmoichsnachpojawiałam

sięwhabicie,pośródinnychsióstr.Każdysenzaczynał

sięodchwili,gdypukałamdoklasztornejfurtyiprosiłam

o przyjęcie mnie do zgromadzenia, a kończył, kiedy le-

żałamkrzyżemnamszy,wczasiektórejskładałamśluby

wieczyste.Najpierwmyślałam,żesenjakkażdyinny,ale

kiedyzacząłpowtarzaćsięcorazczęściej,zaczęłamsięza-

stanawiać,coonmożeznaczyćiczywogólecośznaczy.

Dopieropóźniejsobieuświadomiłam,żetesnypojawiły

sięwmomencie,kiedyzaczęłamprzychodzićdosióstr,uktórychpracujemojamama.

Przestałamtamjeździć.Jednakpopewnymczasiezatęskniłamzatymisiostrami,zaich

domem.WgłębisercasłyszałamGłos,którymówiłmi,żebymtamwróciła.Niepotra-

fiłamMusięoprzeć.Terazjużwiem,żetobyłGłosPana.ToOnprowadziłmnieprzez

całytenczas.Cóżmiałamzrobić?Wróciłamibyłatonajlepszarzecz,jakąmogłam

zrobić.PotemdostałamzaproszenieodtychsióstrnadniskupieniawichDomuPro-

wincjalnym.Tematemtegospotkaniabyłopowołanie.Pomyślałamsobie:,,Czyżbyto

byłjakiśznak?”.Bezchwilizastanowieniapostanowiłam,żepojadę.Towłaśniedzięki

temuwyjazdowizrozumiałam,gdziejestmojemiejsce.Gdytylkoprzekroczyłampróg

domusióstr,topoczułamsięszczęśliwa.Poczułamsię...jakwdomu.Wtakimpraw-

dziwymrodzinnymdomupełnymMiłościiCiepła.Dawnotaksięnieczułamnawetna

święta,kiedytatapotrafiłprzyjśćpijany.Towłaśniepodczastychdniskupieniazrozu-

miałam,żemoimpowołaniem,jestbyciesio-

strązakonną.Bardzosięztegocieszyłam,ale

bałam się powiedzieć o tym rodzicom. Kiedy

jużsięnatoodważyłam,mamasięucieszyła,

aleproblembyłztatą.Pewnegodniaprzyszedł

domnieipowiedział,żejeśliwstąpiędozako-

nu,toprzestanębyćjegocórką.Bardzomnieto

zabolałoibolidotejpory,alemamnadzieję,że

kiedyśzrozumie,iżwybrałamsłusznądrogęi

żebędęmiałanajlepszegoMężapodsłońcem.

Kto wie, może kiedy przyjdę do niego jako

Albertynka,tosięztympogodzi?Jaknarazie

to nie mogę się doczekać, kiedy dostanę mój

upragnionyhabit.

Julita

Franciszkański Świat

FRANCISZKAŃSKI OŚRODEK REKOLEKCYJNY „TaU”

zaprasza młodzieńców na:

REKOLEKCJE LETNIE 2007

25 – 30 czerwca – PAKOŚĆ - dla maturzystów

02 – 07 lipca – NOWY TARG! - dla uczniów szkół

średnich i studentów

23 – 28 lipca – PAKOŚĆ - dla uczniów gimnazjum

26 – 3 sierpnia – PAKOŚĆ - dla uczniów szkół

ponadgimnazjalnych

PIESZA PIELGRZYMKA FRANCISZKAŃSKA 2007
03 – 13 sierpnia – z Brodnicy na Jasną Górę

DNI OTWARTE NOWICJATU I POSTULATU

pobyt 2-3 dniowy po wcześniejszym telefonicznym zgłoszeniu

się:

Osieczna k. Leszna (Nowicjat),

tel.: (065) 535-0-73

Wschowa k. Leszna (Postulat),

tel.: (065) 540-0-06

Jeśli zainteresują Cię nasze spotkania

skontaktuj się z nami

Informacje i zgłoszenia:

(najpóźniej tydzień przed rozpoczęciem)

o. Dawid OFM

Franciszkański Ośrodek Rekolekcyjny „TaU”:

ul. Inowrocławska 3

88-70 Pakość k. Inowrocławia

tel.: (052) 35-84-24

kom.: 695-77-59-59

e-mail: powolanie@franciszkanie.net

Franciszkański Świat

WIZERUNEK

Wszystko mnie denerwuje.

I mam ochotę tak siarczyście i

dobitnie zakląć. Ale wiem, że to nie

miałoby sensu…

Coraz

więcej

osób

doprowadza mnie do szału. Czuję,

że wszyscy, absolutnie wszyscy,

traktują mnie jak materiał zastępczy.

Masz wolny czas, a ludzie, których

chciałbyś odwiedzić akurat nie ma?

Nudzisz się? Olano cię? Ktoś nie

zrobił dla ciebie czegoś na czas?

Wiadomo, gdzie możesz przyjść

– do mnie. Mam tego dosyć…

Jestem coraz bardziej nerwowa.

Wszystkowyprowadzamniezrównowagi.

Ten nieciekawy stan utrzymuje się już

niebezpiecznie długo. Po prostu mam

doła. Mam gigantycznego doła… Nie

wiem,corobić.Chybamuszęodpocząć,

niewidzęinnegowyjścia.Jedyne,naco

mamochotętospaceryiksiążki.Najlepiej

mi,gdyjestemsama.Takaciszaispokój.

Błogi, niezbędny spokój. I tak bardzo

potrzebnasamotność.

A z drugiej strony chciałabym

z kimś porozmawiać. Ale z kim? I jak

zacząć? Jak zakończyć? Jak potem

spojrzeć temu komuś w oczy? Gdzie

jesteś, Chryste? Potrzebuję Cię! Gdzie

jesteś?!

Daj mi ukojenie, ześlij spokój.

Trzymam w ręku obrazek – pod Twoją

postacią napis: „JEZU, UFAM TOBIE”.

Twoja łagodna, ciepła twarz, Twoja

niemalrealna,budzącazaufaniesylwetka.

Ty, cały Ty. Moje oczy pełne łez. Nie

myślę, tylko patrzę na Ciebie, na Twoje

ręce,oczy,stopy.Wgłowiehucząsłowa,

które tyle razy sobie powtarzałam: Nie

płacz! Nie watro! Bądź twarda! Bądź

silna!Niepotrzebujesztego!Nieokazuj

słabości, nie wolno ci! Nie poniżaj

się! Przecież obiecywałaś sobie, że nie

będzieszjużnigdypłakać…”Ajednakłzy

płyną,nicjużichniezatrzyma.Takdługo

hamowane płyną, płyną, płyną… Gdyby

terazktośmniezobaczył–katastrofa.Ale

w tej chwili nie myślę o niczym; tylko

Twojatwarzimojełzy,którepozwalasz

miwylewać.Nicwięcej.Twójwizerunek,

tak bardzo rzeczywisty – jakbyś tu był.

Niezamierzając,padamnakolana,jakby

to był odruch bezwarunkowy. „Ojcze

Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało u Krew,

Duszę i Bóstwo…” - szepczę Koronkę.

Pomaga, och, jak bardzo pomaga! Już

dobrze, już spokojnie, już cicho…Tomoje

myśliczyTwojesłowa?

Twojatwarz.ChcęJązapamiętać

nazawsze.Kochaszmnie?Pocowogóle

pytam–Tyjeden,Jedyny…

Dziękuję.

Franciszkański Świat

Franciszkański Świat - pismo Franciszkańskiego Duszpasterstwa Młodzieży prowin-

cji św. Franciszka z Asyżu. Twórcami są bracia i ojcowie z Zakonu Braci Mniejszych oraz czy-

telnicy Franciszkańskiego Świata. Adres korespondecji: Klasztor Franciszkanów ul. Gar-

bary 22, 6-867 Poznań; tel. (0 6) 85 26 00; e-mail: franciszkanskiswiat@tlen.pl.

Osobą

odpowiedzialną

całokształt

pisma

jest

Jakub

Waszkowiak

OFM

Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania i poprawiania nadesłanych materiałów.

- do użytku wewnętrznego -

Zapraszamy na naszą stronę internetową:

www.franciszkanie.net

Ilustrujące „Franciszkański Świat” zdjęcia - jeśli nie są podpisane, to pozostają bez związku z

treścią artykułów; nie odnoszą się do osób, sytuacji ani autorów tekstów. Są „przypadkowe”,

pochodzą z archiwum redakcji lub od zaprzyjaźnionych osób.

Na pierwszej stronie znajduje się fresk z bazyliki św. Franciszka z Asyżu.

Przypominamy, że zasadą prenumeraty „Franciszkańskiego Świata” jest wcześniejsze zgło-

szenie chęci jego otrzymywania. Można to uczynić listownie, telefonicznie lub pocztą elek-

troniczną.

PROWINCJALNE DNI BRATERSTWA - WEJHEROWO’ 2007