SPIS TREŚCI
I Wstęp.................................................................................................................2
1) Czym jest sieć LAN i Teleinformatyczna i kto jej używa?..............................................2
II Budowanie sieci.........................................................................................5
1)Zakup sprzętu.......................................................................................................................5
2)Podłączenie sieci lokalnej ....................................................................................................6
a) Sieć 10 Ba set....................................................................................................9
3)Podłączenie sieci teleinformatycznej.................................................................................14
b) Podłączenie bezpośrednie..............................................................................14
c) Podłączenie pod modem.................................................................................14
d) Podłączenie stałe kontra sporadyczne..........................................................16
4)Konfiguracja sieci................................................................................................................17
e) Konfiguracja Windowsa ................................................................................17
f) Konfiguracja sieci...........................................................................................19
III Podstawowe możliwości sieci...........................................................................26
1) Podstawowe możliwości sieci............................................................................................26
a) Udostępnienie folderów...................................................................................26
b) Mapowanie dysku sieciowego.........................................................................27
c) Wiadomości wyskakujące na ekranie............................................................27
d) Skrzynka...........................................................................................................27
e) Rozmowa...........................................................................................................28
f) Praca biurowa..................................................................................................28
g) Gry multiplayer................................................................................................28
2) Elementy Intranet.............................................................................................................30
3) Protokół TCP/IP..............................................................................................................31
4)Maska podsieci...................................................................................................................32
5) Przydatne narzędzia.........................................................................................................34
g) Search IP..........................................................................................................34
h) A
amacz.............................................................................................................35
i) Butt Sniff..........................................................................................................36
j) S Net 1.0...........................................................................................................36
k) IP scan..............................................................................................................36
l) Net monitor......................................................................................................37
m) Net stat............................................................................................................37
n) TCP Net View..................................................................................................38
o) What s Running on that server.....................................................................39
p) What s up 2.5...................................................................................................39
IV Różnice i podobieństwa dwóch sieci................................................................42
V Literatura...................................................................................................................43
1
I WST
P
1. Czym jest sieć Lokalna i Teleinformatyczna, kto jej używa?
W ciągu ostatnich 15 lat, sieci LAN z poziomu technologii eksperymentalnych stały się
wiodącym narzędziem biznesu na całym świecie. Sieci LAN są bardzo szybkim systemem
zaprojektowanym w celu łączenia komputerów oraz innych urządzeń przetwarzania danych w
całość na niewielkim terenie, takim jak na przykład pojedyncze pomieszczenie, biuro,
pojedyncze piętro czy nawet cały budynek. Sieci LAN mogą również być łączone ze sobą,
aby zwiększyć ich zasięg.
Sieci stały się popularne, ponieważ umożliwiają współdzielenie zasobów komputerowych,
urządzeń peryferyjnych takich jak drukarki czy pamięci masowe, aplikacji, oraz co
najważniejsze, informacji, które są potrzebne przez ludzi do ich pracy. Przed erą sieci
lokalnych, pojedyncze komputery były izolowane od siebie oraz ograniczone tylko do swoich
indywidualnych możliwości. Przez połączenie tych komputerów w sieć, ich przydatność oraz
efektywność wzrosły ogromnie. Ale sieć LAN ze swej natury jest siecią lokalną, ograniczoną
do niewielkiej powierzchni tak jak budynek czy nawet pojedyncze piętro. Aby zdać sobie
sprawę z prawdziwej potęgi sieci, można łączyć pojedyncze sieci razem. Taka wielka sieć
może łączyć wszystkich pracowników firmy oraz zasoby elektroniczne, niezależnie od tego
gdzie geograficznie one się znajdują.
Dzisiejsze sieci lokalne (LAN) oraz sieci intranetowe są potężnym narzędziem, aczkolwiek
łatwym w użyciu dla użytkownika końcowego. Taka sieć zawiera jednak wiele
skomplikowanych technologii, które muszą ze sobą współpracować. Żeby sieć naprawdę była
w pełni wykorzystana, musi być zaprojektowana, aby sprostać wszelkim cechom oraz
2
wymaganiom użytkowników, niezależnie czy indywidualnych, czy też pracownikom firmy.
Budowanie sieci jest wybieraniem odpowiednich komponentów oraz łączenia ich razem.
Głównym zadaniem tego cyklu artykułów jest zapoznanie użytkowników nie mających
doświadczenia w sprawie sieci lokalnych z podstawami mechanizmu działania sieci, różnymi
technologiami stosowanymi w sieci, oraz problemami wyboru jednej opcji a nie innej
Opisywanie Internetu jest jak podobne do pisywania miasta: można mówić o krajobrazach
ulicach,sklepach, rządzie,ludziach, pogodzie lub o ich kombinacjach  różne fragmenty
tworzą całość. U wielu użytkowników komputerów Internet wywołuje zmieszanie, ponieważ
jest inny od tego,czego do tej pory używali. Nie jest on programem, nie jest układem
elektronicznym, nie jest oprogramowaniem, nie jest nawet systemem.Jest on natomiast
miejscem, w którym można uzyskać różne informacje,udostępnić informacje ( za darmo lub
na sprzedaż) i w którym można poznać ludzi.
Zasadniczo Internet jest siecią komputerową zapewniającą dostęp do ludzi i informacji. Ponad
10 milionów osób używa Internetu i przewiduje się, że w ciągu najbliższych kilku lat liczba
wzrośnie do 100 milionów. Aby móc skorzystać z Internetu, trzeba w zależności od typu
poszukiwanej informacji uruchomić jeden z wielu istniejących programów. Na przykład
jednego programu możesz użyć do wysłania poczty, innego do pobrania pliku, a jeszcze
innego do gry w grę fastasy z wieloma osobami jednocześnie. Wśród różnych,bezpłatnie
dostępnych rodzajów informacji znajdują się dokumenty rządowe, dane naukowe, listy
hobbystów, ogłoszenia, bazy danych i wiele innych.
Mówiac  Internet trzeba mieć na myśli kombinację sieci,ludzi,którzy jej używają,
programów służących do uzyskania informacji i samą informację. Ludzie z całego świata
mają dostęp do Internetu i ponad 10 milionów korzysta z niego codziennie. Większość z nich
korzysta tylko z jednej możliwości Internetu  poczty,  lecz jest też wielu korzystających z
innych.
3
Każdego dnia w Internecie mają miejsce następujące rodzaje komunikacji:
- Wymiana krótkich informacji.
- Dostęp do najświeższych wiadomości z całego świata.
- Prowadzenie negocjacji handlowych.
- Współpraca w badaniach naukowych.
- Wymiana informacji z innymi, którzy mają podobne hobby lub zainteresowania.
- Przesyłanie plików komputerowych.
Internet jest otwarty dla każdego, kto używa komputera i modemu, ale coraz więcej ludzi
podłącza się do Internetu z sieci.
4
II. BUDOWANIE SIECI
1. Zakup sprzętu.
Kupujemy:
Karta sieciowa.
Na rynku znajduje się wiele kart sieciowych. Jeśli nie mamy dużych wymagań wystarczy
najtańsza. Wystarcza ona do większości zastosowań. Jeżeli zależy nam na jakości to możemy
kupić kartę znanego producenta, np. 3Com. Jeśli mamy wybór czy kupić kartę bez lub z
podręcznikami i dyskietkami, to nie ma większego sensu przepłacać. Wystarczy jedna karta z
dodatkami na całą sieć. Najlepiej żeby karty miały złącze PCI. Jest ono szybsze od ISA i
niewiele droższe. Jeśli karta jest Plug&Play to jeszcze lepiej - Windows 95/98 sam wykryje
model i znajdzie sterowniki. Zwróćmy też uwagę na to, jakie wyjścia są na karcie sieciowej.
W przypadku kart ISA często będzie to zarówno BNC jak i RJ-45, w przypadku nowszych
kart PCI tylko RJ-45.
Jeśli mamy taką możliwość warto kupić taką kartę, która umożliwia transmisję 10/100 mbps,
a nie tylko 10 mbps, być może kiedyś (a może od razu) będziemy chcieli poszerzyć
możliwości naszej sieci. Ceny takich kart zaczynają się od 150 (zwykła) do 300 zł (firmowa)
w górę.
Co jeszcze kupić?
Sieć - koncentryk
Cienkie kable ethernetowe do połączenia między komputerami, 1.20-2.20Zł / m
5
Końcówki BNC na końce kabla.
Konektory typu T, - podłączamy do karty sieciowej
Terminatory, 2 - zakończenia sieci
Sieć - skrętka
Kable UTP kategorii 5 do połączenia komputera z koncentratorem,
Końcówki RJ-45
HUB - cztero, ośmio lub szesnastoportowy + zasilacz
Jeśli chodzi o sieci 100 mbps, to karty sieciowe 100 mbps są niewiele droższe od 10
mbps, natomiast HUB-y są już wyraz
nie droższe, co wcale nie znaczy, że nie można
rozważyć ich zakupu. HUB-y 100 mbps można dostać po cenach mniejszych niż 1000zł,
ale czy warto? Zwiększenie przepustowości niewiele nam da, jeśli np. jeden HUB
obsługuje bardzo duży segment sieci i występuje mnóstwo kolizji. Do małych sieci 10
mbps w zupełności wystarcza. Natomiast zakup sprzętu do odbioru Internetu jest nieco
mniejszy. Można podłączyć na dwa sposoby przez modem do gniazda telefonicznego,
Który dla zwykłego użytkownika jest za drogi pod 00względem użytkowania?.
Drugi sposób jest przez sieć LAN, lecz transmisja jest nieco wolniejsza, ale koszty tańsze
2. Podłączenie sieci Lokalnej.
Korzystając z kabla koncentrycznego oraz złącz typu BNC - w takim przypadku struktura
sieci wygląda następująco: jeden komputer połączony jest z drugim, drugi z trzecim, itd.
Standardowa, najpopularniejsza, najtańsza metoda - maskymalna prędkość, jaką możemy
uzyskać to 10 mbps, czyli całkiem niez
le - w zupełności do zastosowań amatorskich i
półprofesjonalnych wystarczy (to tylko 200 razy szybciej niz. najlepszy modem:)
Korzystając z nieekranowej skrętki UTP oraz złącz RJ-45 - przypomina ona kabel
telefoniczny. W tym przypadku kable od wszystkich komputerów zbiegają się w jednym
miejscu, a konkretnie w HUB-ie (serce sieci).
6
UWAGA! Taki sposób budowania sieci jest niezbędny, jeżeli chcemy zbudować sieć o
prędkości 100mbps - należy jednak zwrócić również uwagę czy karty i koncentrator
obsługują taką prędkość przesyłania danych! Uprzedzam jednak, że budowa sieci 100 mbps
nie jest tania!
Trudno zasugerować konkretny wybór. Jeżeli planujesz sieć 3-4 stanowiskową to koncentryk
wystarczy. Taki sposób instalacji jest też tańszy, bo nie trzeba kupować HUB-a. Jednak
dalsza rozbudowa sieci jest łatwiejsza, gdy korzystamy ze skrętki. Uszkodzenia kabla przy
jednym z komputerów nie unieruchamia całej sieci. Możemy łatwiej zlokalizować
uszkodzenie kabla. W przypadku rozleglejszych sieci już nie ma wyboru. Skrętka jest
niezbędna. Możemy łączyć dwa koncentratory (HUB-y) między sobą.
Karta sieciowa
Jeżeli zależy nam na jakości to możemy kupić kartę znanego producenta, np. 3Com. Jeśli
mamy wybór czy kupić kartę bez lub z podręcznikami i dyskietkami, to nie ma większego
sensu przepłacać. Wystarczy jedna karta z dodatkami na całą sieć. Najlepiej żeby karty miały
złącze PCI. Jest ono szybsze od ISA i niewiele droższe. Jeśli karta jest Plug&Play to jeszcze
lepiej - Windows 95/98 sam wykryje model i znajdzie sterowniki. Zwróćmy też uwagę na to,
jakie wyjścia są na karcie sieciowej. W przypadku kart ISA często będzie to zarówno BNC
jak i RJ-45, w przypadku nowszych kart PCI tylko RJ-45.
Sieć typu koncentryk/BNC jest najpopularniejszą i najtańszą wersją sieci. Pozwala na
wygodne uzyskanie prędkości 10 mbps, która pozwala na zupełnie swobodne korzystanie z
wszelkich możliwości sieci. Ta wersja jest bardziej polecana głównie do budowania sieci na
bloku mieszkalnym. Kabel koncentryczny jest lepiej przystosowany do instalacji zewnętrznej,
a także pozwala na większą odległość między dwoma komputerami. Jest to najlepsze
rozwiązanie dla sieci blokowych lub małych sieci firmowych, jeśli komputery mamy
ustawione w linii i jest ich niedużo.
7
Musisz pamiętać, że maksymalna długość magistrali to 185m i nie jest to odległość między
komputerami, a odległość między jednym a drugim końcem sieci!!! Dalsze przedłużenie sieci
jest możliwe po zakupie repeatera. Repeater to po prostu urządzenie, które jest zwykłym
HUB-em jednak ma lepsze właściwości wzmacniania sygnału. Można również sieć podzielić
na mniejsze segmenty a następnie routować pakiety pomiędzy nimi (np. dwie karty sieciowe
w komputerze i router programowy).
A
ączenie komputerów
Ogólny schemat takiego łączenia komputerów przedstawia rysunek:
Jest to tak zwana topologia magistrali.
Okablowanie
Teraz najtrudniejsza część instalacji - okablowanie. Możemy ten problem rozwiązać na dwa
sposoby: zlecając wykonanie wszystkich kabli z końcówkami specjalistycznej firmie (często
takie firmy każą sobie słono przepłacać za takie usługi, ale jeśli nas na to stać....) Lub
wykonać to samemu (należy bardzo uważać, gdyż łatwo coś zepsuć).
8
Należy przygotować kable koncentryczne o odpowiedniej długości, nie zapominając o pewnej
rezerwie, najlepiej wymierzyć to prowadząc kabel tam gdzie on będzie zamontowany i
ucięcie go już po jego pociągnięciu, (gdy mamy dłuższą rolkę - pozwala zaoszczędzić dużo
kabla)
Zakupione końcówki BNC powinny składać się z trzech elementów: obrączki na końcówkę
kabla, igły oraz właściwą końcówkę Na końcówkę kabla nakładamy obrączkę Zdejmujemy
wewnętrzną izolację z przewodu i na miedzianej wiązce umieszczamy igłę Teraz, aby
zacisnąć igłę, potrzebujemy specjalnego narzędzia zaciskającego - niestety, jest ono dość
drogie (50-100zł), więc jeśli możemy je od kogoś pożyczyć to najtrudniejsze za nami. Kupno
nie ma większego sensu, gdyż zaciskacz będzie nam potrzebny tylko jednorazowo
Nakładamy właściwą końcówkę Zaciskamy nawleczoną na początku obrączkę I to właściwie
jest koniec brudnej roboty
Do karty sieciowej podpinamy konektor typu T i z dwóch stron zakładamy już zarobione
końcówki kabla (możemy wykonać próbny test metodą na plaster bez zarabiania końcówek,
aby zobaczyć czy sieć w ogóle działa).
UWAGA! Na końcach sieci zamiast zarobionych końcówek kabla, (którego zapewne nie ma,
bo to ostatni komputer w szeregu), zakładamy terminator (po jeden na każdym końcu sieci)
Trochę bardziej szczegółowy opis wraz z rysunkami znajdziesz w części technicznej. Jeśli
przebrnąłeś przez to wszystko, przyjmij moje gratulacje - najgorsze za nami, teraz już tylko z
górki.
Sieć 10 Base-T
Sieć oficjalnie nazwana Ethernet 10 Base-T to popularna sieć oparta na skrętce (rodzaj kabla -
nazwa pochodzi od przewodów, która są poskręcane wewnątrz kabla). Kabelki od wszystkich
komputerów zbiegają się w jednym punkcie, w którym znajduje się HUB (koncentrator).
9
Jest to tak zwana topologia gwiazdy, gdyż wszystkie kabelki zbiegają się do jednego punktu.
Należy pamiętać, że maksymalna odległość komputera od HUB-a to 100m.
Dlaczego sieć zbudowana na skrętce/RJ-45? Zalet jest wiele:
Wszystkie kable zbiegają się w jednym punkcie.
Awaria jednej końcówki nie odcina całej sieci .
Wszystkie kabelki są podłączone do HUBa (koncentratora).
Taką sieć bardzo łatwo podłączyć do Internetu korzystając z tzw. Internet Sharing Hub (jest to
specjalny rodzaj HUBa, nie musimy w takim przypadku ustawiać serwera).
Możliwość łączenia kilku HUBów bezpośrednio ze sobą, co pozwala połączyć łatwo np. dwa
budynki.
Niestety główną wadą takiego rozwiązania są jego koszty. Zakup HUBa to wydatek rzędu
150-300 zł za jednostkę z 8 wejściami (używane na 4 komputery można kupić dużo taniej).
Taka struktura zapewnia prędkość 10 mbit/s, czyli tyle samo, co sieć oparta na koncentryku.
Koszty koncentratorów obsługujących 100 mbit/s są o wiele większe niż zwykłych 10 mbit/s.
Podłączenie
Będą nam potrzebne następujące elementy, jeśli chcemy wykonać całą robotę samemu nie
dając zarobić firmie specjalistycznej, (czyli inaczej oszczędzając dużo kasy):
Okablowanie strukturalne UTP kategorii 5 (kategorii 3, pomimo że tańsza, absolutnie nie
polecam), czyli popularna skrętka (nie mylić z kablem telefonicznym!!!)
Końcówki RJ-45
Specjalny zaciskacz do końcówek, cena ok. 100 zł - jeśli możesz to pożycz od kogoś,
zaciskacz jest potrzebny tylko raz
10
Koncentrator (w zależności ile komputerów ma być w twojej pajęczynie musisz kupić z
odpowiednią liczbą wejść)
OK! Zaczynamy najtrudniejszą część naszej operacji. Opiszę wszystko dokładnie krok po
kroku:
Przygotowujemy kabel o odpowiedniej długości (od komputera do koncentratora) .
Na końcówce kabla ściągamy izolację, ze szczególną ostrożnością, by nie uszkodzić izolacji
wewnętrznych przewodów .
Układamy pojedyncze przewody skrętki zgodnie z opisem (poniżej) .
Wciskamy ułożone przewody w końcówkę RJ-45 .
Wkładamy końcówkę RJ-45 z włożonymi doń przewodami do zaciskarki i ściskamy, dzięki
czemu przewody w końcówce zostają przymocowane blaszkami, znajdującymi się w samej
końcówce .
A teraz wyjaśnienie najważniejsze, mianowicie jak ułożyć przewody skrętki w końcówce.
Wewnątrz skrętki znajdują się cztery pary przewodów różnych kolorów. Każda para
przewodów jest skręcona ze sobą, a oznaczenie polega na tym, że kolor jednego przewodu
jest jednolity, a drugi dodatkowo oznaczony kolorem białym. Zalecana kolejność to:
11
Biało-pomarańczowy
Pomarańczowy
Biało-zielony
Niebieski
Biało-niebieski
Zielony
Biało-brązowy
Brązowy
A
ączenie kilku koncentratorów.
Dwa koncentratory można połączyć na dwa sposoby:
12
A
ącząc je korzystając z portu, 10Base-2, który często znajduje się w koncentratorze. Wtedy
HUB-y łączymy dokładnie tak samo jak zwykłe komputery w sieci 10Base-2, czyli
terminator-hub---hub-terminator. W magistralę można też bez problemu wpiąć komputer i w
ten sposób można rozbudowywać sieć i optymalnie ją zaprojektować. Tu też obowiązuje
ograniczenie maksymalnej długości magistrali do 185m. Nie należy też przesadzać z ilością
HUB-ów w magistrali gdyż sieć po prostu szybko się zapcha. Większe i bardziej
skomplikowane sieci to już nie są sieci amatorskie a to już zupełnie inna historia.
A
ącząc je korzystając z portów RJ-45. Po prostu jedną końcówkę kabelka wpinamy do
jednego HUB-a, a drugą do drugiego. Będzie działać bez problemów. Należy jedynie
pamiętać o zastosowaniu kabelka typu crossover.
A
ączenie dwóch komputerów za pomocą skrętki bez koncentratora.
Opisana metoda może być przydatna dla posiadaczy karty sieciowej, która ma tylko wyjście
na skrętkę a sieć nie posiada HUB-a.
Używając skrętki można połączyć dwie maszyny bez koncentratora za pomocą specjalnego
kabla, który wygląda jak normalna skrętka, lecz cztery z jego przewodów są połączone na
krzyż. Stąd też jego angielska nazwa 'crossover'. Można go zrobić samemu przełączając parę
przewodów w zwykłej skrętce lub zapytać o niego w sklepie z akcesoriami sieciowymi.
Jeżeli komputer ma zainstalowany system WinNT (ten system ma możliwość przekazywania
danych z komputera dołączonego do jednej z kart do komputera na drugiej z kart) to można w
ten sposób podłączyć do niego tyle komputerów ile jest w nim kart sieciowych (jeden
komputer do każdej z kart), ale to już jest raczej nie ekonomiczne i koncentrator jest lepszym
rozwiązaniem.
13
3 Podłączenie sieci teleinformatycznej.
Istnieje wiele sposobów podłączenia się do Internetu. Jeżeli znajdujesz się w sieci, która jest
bezpośrednio dołączona do Internetu, twoje działania mogą być zupełnie inne, niż gdy
używasz modemu w celu skontaktowania się z takim komputerem. Po podłączeniu konieczne
czynności mogą być również inne.
A) Podłączenie bezpośrednie
Wielu ludzi pracujących na uniwersytetach jest bezpośrednio podłączona (za pomocą
połączenia stałego) do Internetu dzięki sieciom kampusowym. Tak naprawdę, sieci te były
jedną z podstaw wczesnego Internetu: umożliwiały uniwersyteckim naukowcom i badaczom
wymianę informacji z innymi ludz
mi z całego kraju. Również niektóre firmy mają stałe
podłączenie do Internetu.
B) Podłączenia pod modem
Obecnie najpowszechniejszą metodą podłączenia się do Internetu jest skorzystanie z
modemu. Z komputera domowego lub biurowego dzwonisz do komputera, który jest w
Internecie. Większość ludzi używa swoich osobistych komputerów tylko jako inteligentne
terminale, umożliwiające podłączenie się do sieci. W tym wypadku twój osobisty komputer
tak naprawdę nic jest w Internecie; jesteś po prostu użytkownikiem host komputera.
Oczywiście jest również możliwe włączenie twojego komputera w sieć przez modem i
komputer host. W takim wypadku twój komputer jest widoczny w sieci i przesyłanie plików z
host komputera i innych będących w Internecie jest dużo prostsze. Istnieją dwa protokoły
służące temu celowi zwane SLIP i PPP. (Nie musisz znać szczegółów na temat tych
protokołów, wystarczy wiedzieć, że pozwalają one podłączyć się jako komputer TCP/IP za
pomocą linii szeregowej.) Taka metoda łączenia się jest obecnie używana przez niewielką
14
grupę ludzi, lecz prawdopodobnie stanie się bardziej powszechna w ciągu kilku najbliższych
lat.
Ostatnio niektóre duże, komercyjne sieci takie jak America Online i Delphi w ramach swoich
usług oferują pełny dostęp do Internetu. Jeżeli masz konto w jednej z tych sieci, możesz
skorzystać o wiele więcej niż tylko z poczty Internetu. Na przykład dzięki America Online
masz pełny dostęp do Usenet News, W AIS, Gopher. I tak dalej. Tak, więc jeżeli używasz już
jakiejś sieci komercyjnej, być może nie musisz zakładać sobie oddzielnego konta w systemie
typowo Internetowym, gdy Internet stanie się bardziej popularny, wówczas prawdopodobnie
inne duże sieci udostępnią więcej niż tylko pocztę.
Aby dobrze opisać Internet, możemy porównać jego backbone do lasu. Każdy komputer
backbo.Na to pojedyncze drzewo. Od takiego drzewa odchodzą gałęzie, z których każda jest
komputerem bezpośrednio dołączonym do jednego z komputerów backbone. Od gałęzi
odchodzą podgałęzie, które dołączone są do komputerów połączonych z backbonem. Może
istnieć wiele poziomów, podgałęzi, a odległość podgałęzi od pnia nie odgrywa znaczenia:
wszystkie one są częścią tego samego lasu. Internet można uważać za kraj, który utrzymuje
drzewa i określa poło żenię lasu.
A:-v, którym miejscu jesteś ty, użytkownik Internetu? Otóż jesteś liściem na końcu jednej z
15
podgałęzi. Twoją podgałęzią jest komputer, na którym masz konto. Wiele komputerów ma
setki lub tysiące kont podobnie jak podgałęzie mają wiele liści.
Inne komputery
C) Połączenie stałe kontra sporadyczne
Większość komputerów obecnych w Internecie jest do niego dołączona cały czas, komputery
te mają stale połączenie. Jednak wiele komputerów używa połączeń sporadycznych. Polegają
one na tym, że komputer taki wzywa komputer będący w Internecie, korzysta. Przez chwilę z
połączenia, a następnie się rozłącza. Taka metoda sprawdza się w wypadku użytkowników,
którzy tam i z powrotem wysyłają przez Internet pocztę i nie dbają o to, jak długo będzie to
trwało.
Połączenia sporadyczne są tańsze niż stałe. Jeżeli użytkownik wysyła pocztę raz dziennie,
komputer może to zrobić, gdy opłaty telefoniczne są najtańsze. Nawet, gdy komputer
przesyła pocztę, co godzinę, dzięki temu, że nie utrzymuje stałego połączenia, może
miesięcznie zaoszczędzić setki dolarów. Wiele, komputerowych systemów biuletynowych
(zwanych również BBS) używa różnego rodzaju połączeń sporadycznych, aby w ten sposób
obniżyć koszty pracy.
16
Połączenia stałe również mają swoje zalety, z powodu, których większość uniwersytetów i
wiele firm utrzymuje. Jeżeli twój komputer znajduje się w wielkim mieście, w którym
znajduje się inny komputer mający stałe połączenie z Internetem i do którego można się podł
ączyć, ciągłe przebywanie w Internecie może okazać się nie aż tak drogie, co zależy od tego,
jak twoja firma telefoniczna nalicza koszty całodobowego dzierżawienia linii. Jeżeli chcesz
używać Internetu do czegoś więcej niż poczta, to komputer, na którym masz konto, powinien
mieć stałe połączenie.
3. Konfiguracja sieci
A) Konfiguracja Windowsa
Jeżeli zabierasz się do czytania tego punktu, znaczy to, że zainstalowałeś już karty sieciowe i
okablowanie. Poniższe instrukcje musisz wykonać na każdym komputerze podłączonym do
sieci (oczywiście, jeśli tego nie zrobisz sieć nie przestanie działać, ale komputera w sieci nie
znajdziesz).
Instalowanie karty sieciowej:
Jeżeli jest to karta typu Plug&Play to system Windows sam powinien upomnieć się o
sterowniki. Jeżeli masz dyskietkę ze sterownikami do karty, to zainstaluj te sterowniki.
Czasami jednak zdarza się, że sterowniki, które otrzymaliśmy z kartą jakimś cudem nie chcą
działać. W takim wypadku należy wejść do Panelu Sterowania -> System -> Menedżer
urządzeń -> Urządzenia Sieciowe i usunąć taką wadliwą kartę, a przy następnym restarcie
albo automatycznie albo ręcznie zainstalować kartę standardową (najczęściej będzie to karta
'Zgodna z NE2000')
17
Aby ręcznie zainstalować kartę sieciową należy:
Wybrać w Panelu Sterowania opcję Dodaj Nowy Sprzęt
Zrezygnować z automatycznego wyboru sprzętu przez Windows.
Z listy sprzętu wybrać karty sieciowe .
W nowo otwartym oknie możemy wybrać instalację sterowników z dyskietki lub
standardowych Windowsowych (w przypadku praktycznie wszystkich tanich kart sieciowych
będzie to 'Zgodne z NE2000').
18
Jeśli nie ma potrzeby użyć dodatkowej dyskietki ze sterownikami, po prostu klikamy OK.
Teraz należy włożyć płytę z Windowsem, odczekać chwilkę i zrestartować komputer.
Należy zwrócić uwagę na przerwanie IRQ, które Windows przypisał karcie. Zalecane jest,
aby karta znalazła się na wolnym przerwaniu gdzieś między 9 a 12, tak żeby nie kolidowała z
innymi urządzeniami albo żeby nie zajmowała przerwań w pierwszej dziesiątce dla urządzeń,
które normalnie je wykorzystują. Jeśli karta ustawiona jest w trybie Plug and Play, jeśli
chcemy wystarczy zmienić przerwanie w Windows w opcjach urządzenia. Jeśli natomiast
karta nie ma opcji Plug and Play musimy odpowiednio ustawić zworki, następnie dopiero
zmienić przerwanie w Windows.
19
B) Konfiguracja Sieci
Powinny się tam znalez
ć następujące elementy:
Klient sieci Microsoft Networks - główna część sieci, logowanie (hehe, w opisie widzimy
Microsft (!!!) Network - screen pochodzi z Windows 98PL).
Karta - twoja karta sieciowa - upewnij się, że karta ma prawidłowo przypisane zasoby
Protokół zgodny z IPX/SPX - używany do transmisji danych przez DOS/Win3x/Win95
TCP/IP - możesz na razie tego nie instalować, protokół ten jest opisany na innej podstronie
Udostępnianie plików i drukarek - automatycznie dodawane, jeśli zaznaczymy opcję  Chcę
mieć możliwość udostępniania innym moich plików/drukarek
Logowanie do sieci podstawowej - domyślnie jest  Klient Sieci Microsoft Network . Jeżeli
nie logujemy się do żadnego serwera, można ustawić tutaj opcję  Logowanie Windows - nie
zobaczymy wtedy tabelki logowania przy każdym starcie (system zaloguje się
automatycznie).
Aby dodać protokół:
Klikamy na przycisk  Dodaj 
Z listy komponentów wybieramy Protokół .
Z prawej części listy wyboru wybieramy Microsoft .
20
Wybieramy pożądany protokół (IPX/SPX lub TCP/IP)
Na samym początku polecam dodać zarówno protokół IPX/SPX jak i TCP/IP, z tym, że ten
drugi należy jeszcze póz
niej odpowiednio skonfigurować (opis w sekcji TCP/IP).
21
Nie należy dodawać tutaj karty sieciowej jako nowego sprzętu. Windows powinien sam ją
wykryć albo powinniśmy to zrobić w Dodaj Nowy Sprzęt. Jeśli robimy to tutaj, karta
napewno nie będzie działać (Windows nie przypisze jej odpowiednich zasobów) albo wystąpi
zdublowanie urządzenia.
Należy obowiązkowo włączyć opcję  Chcę mieć możliwość udostępniania innym moich
plików !!! Jeśli tego nie zrobisz, Windows nie pokaże w ogóle żadnych komputerów w
Otoczeniu Sieciowym (bzdurne, ale prawdziwe). To czy włączysz opcję udostępniania
drukarek zależy tylko i wyłącznie od zapotrzebowania na takowe usługi.
22
UWAGA! Ze względu na podstawowe błędy, jakie łatwo popełnić w tym miejscu instalacji,
wymienię po kolei wszystkie niezbędne elementy, które powinny się we właściwościach sieci
znalez
ć:
Gdy mamy kartę sieciową i modem:
Klient Sieci Microsoft Networks.
Karta Dial-Up.
Zgodny z NE2000 (lub inna karta sieciowa).
Protokół TCP/IP -> Karta Dial-Up.
Protokół TCP/IP -> Zgodny z NE2000.
Protokół zgodny z IPX/SPX -> Zgodny z NE2000 .
Udostępnianie plików i drukarek w sieciach Microsoft Networks .
Gdy mamy tylko kartę sieciową:
Klient Sieci Microsoft Networks
Zgodny z NE2000 (lub inna karta sieciowa).
Protokół TCP/IP .
Protokół zgodny z IPX/SPX .
Udostępnianie plików i drukarek w sieciach Microsoft Networks.
W przypadku pierwszym protokoły odwołują się do konkretnych urządzeń, ze względu, że
Karta Dial-Up (modem) korzysta tylko, z TCP/IP, odwołanie IPX/SPX dla niej należy usunąć.
We właściwościach TCP/IP dla karty sieciowej (nie dla modemu!!!) należy podać adresy IP
oraz maskę podsieci.
23
W polu  Identyfikacja wpisz nazwę sieciową swojego komputera, najlepiej swój pseudonim,
jako grupę roboczą pozostaw Workgroup. Opis może być kompletnie dowolny.
W procesie instalacji napisałem, że należy dodać zarówno protokół IPX/SPX jak i protokół
TCP/IP. Jest to najlepsze wyjście, gdyż pozwala nam używać praktycznie wszystkich
aplikacji sieciowych. Jeśli zajdzie taka potrzeba, można używać tylko jednego z tych dwóch
protokołów, nie wpłynie to na (nie)pojawienie się komputerów w Otoczeniu Sieciowym.
Windowsy będą się komunikować z użyciem dostępnego protokołu.
24
Windows czasami dodaje również protokół przesyłania danych NetBEUI - możemy go
spokojnie usunąć - jest on tylko używany przy komunikacji z serwerami WfW w Win3.x.
Kontrola dostępu jest ustawiona domyślnie na poziomie zasobów i nie można tego zmieniać
w przypadku sieci bezserwerowych (kontrola dostępu na poziomie użytkownika jest możliwa
tylko gdy mamy odpowiedni serwer).
Jeśli po zrestartowaniu wyskakują jakieś dziwne błędy to należy sprawdzić czy nic w
ustawieniach się nie poprzestawiało, Windows czasami robi takie głupie rzeczy.
Gratulacje!
Po zrestartowaniu komputera i powtórzeniu operacji na innych powinieneś zobaczyć je w
oknie  Otoczenie Sieciowe . Aby się dowiedzieć jak udostępniać foldery, uruchamiać gry w
trybie multiplayer, przejdz
do następnej części Przewodnika.
UWAGA! Jeżeli po zrestartowaniu komputera wyskoczy błąd o mniej więcej takiej treści:
 System Windows nie mógł uzyskać adresu z serwera DHCP. Czy pokazywać w przyszłości
komunikaty DHCP? - Klikamy na Tak? To nie jest żaden błąd, a właściwie dowód, że
instalacja się powiodła! Problem wynika z tego, że Windows sam dodał protokół TCP/IP, a
my jeszcze nie wpisaliśmy konkretnego adresu IP, który Windows szuka na serwerze,
(którego w naszej sieci raczej nie ma). Jak to naprawić przeczytaj w artykule o TCP/IP?
25
 III Podstawowe możliwości
1) Podstawowe możliwości.
Możliwości sieci są naprawdę przeogromne. W tym rozdziale chciałbym jednak uwidocznić
możliwości, jakie daje sieć tuż po zainstalowaniu i skonfigurowaniu. Zależy mi na tym, abyś
po przeczytaniu tego rozdziału poznał sieć jak najlepiej, a nie dochodził do wszystkiego
mozolnie samemu.
a) Udostępnianie folderów
Udostępnianie folderu z plikami jest jedną z największych zalet sieci. Dzięki temu
udostępniony folder staje się dostępny dla każdego uprawnionego użytkownika sieci. Może
on kopiować pliki z i do folderu. Aby udostępnić folder klikamy na nim prawym klawiszem
myszy, wybieramy Właściwości --> dalej zakładka Udostępnianie. Wybieramy nazwę
folderu, jaka pojawi się w Otoczeniu Sieciowym. Następne funkcje dotyczą bezpieczeństwa.
Nie zawsze chcemy, aby nasze dane mogły być dostępne dla wszystkich. W przypadku sieci,
bezserwerowych peer-to-peer zabezpieczenie polega na wybraniu metody dostępu oraz
ewentualnego hasła. Gdy wybierzemy tryb Tylko-do-odczytu, żaden użytkownik nie będzie
mógł dokonać modyfikacji zawartości folderu. W trybie pełnego dostępu inni użytkownicy
mogą korzystać z zawartości do woli. Kiedy ustawimy hasło, dostęp do folderu będzie można
uzyskać tylko po wpisaniu prawidłowego hasła? Tu niestety jest mały kruczek. Windows nie
określa limitu prób wpisania hasła, można, więc próbować po kolei różnych haseł, aż się trafi
w to prawidłowe. Należy to wziąć pod uwagę przy udostępnianiu ważnych danych. Kiedy
nasza sieć jest podpięta do serwera Windows NT, mamy dodatkowe zabezpieczenie -
możemy określić nazwy użytkowników, którzy będą mieli dostęp do określonych folderów?
Jeśli nazwa hosta nie jest dozwolona, nie może on wejść do udostępnionego folderu.
26
 b) Mapowanie dysku sieciowego.
Mapowanie dysku sieciowego jest bardzo przydatne, kiedy chcemy wykorzystać zawartość
udostępnionego folderu w programach zewnętrznych, gdyż nie każdy ma możliwość pracy z
plikami w sieci. Po zamapowaniu Windows przypisuje folderowi pierwszą wolną literę dysku
i każdy program widzi go jako kolejny dysk twardy. Oczywiście jest to możliwe tylko, kiedy
mamy uprawnienia do pracy z tym folderem - inaczej zamapowanie będzie niemożliwe
(nieprawidłowe hasło itp.)
c) Wiadomości wyskakujące na ekranie.
Jest to najłatwiejszy oraz najwygodniejszy sposób na komunikację w sieci. Programy
należące do tej kategorii wyróżniają się niewielkimi rozmiarami, duża prędkością, pracują w
tle i przyjmują wiadomości wysłane z innych komputerów. Oczywiście umożliwiają też
wysyłanie wiadomości tekstowych do innych komputerów lub całych grup roboczych.
Narzędzie przydatne dla administratorów, jednak największa przydatność jest w niewielkich
blokowych sieciach - trudno o łatwiejszą komunikację. Piszę o tym, gdyż zdaję sobie sprawę,
że taka właśnie komunikacja jest największym problemem początkujących, którzy nie wiedzą
jak się w prosty sposób komunikować. Jeśli zależy ci na małym, nieskomplikowanym
programie po polsku wybierz program Winpopup95, jeśli chcesz bardziej zaawansowany
program (UWAGA! Nie wolno mylić tych programów z programami do telekonferencji, to
zupełnie inna grupa programów) to polecam WinPop Plus - ma naprawę duże możliwości
przy zachowaniu dużego komfortu pracy.
d) Skrzynki
Ten pomysł sprawdza się doskonale w sieci. Udostępniamy każdemu użytkownikowi sieci
folder u siebie na dysku, gdzie może on wrzucać różne pliki, o które go prosimy lub inne.
27
Zwalnia nas to z konieczności ciągłego udostępniania folderu, kiedy potrzebujemy jakieś
pliki. Druga osoba wrzuca je do takiej "skrzynki i po kłopocie. Oczywiście polecam to
jedynie przy niewielkich plikach. Przy większych "przesyłkach" o wiele lepsze jest po prostu
udostępnienie folderu.
e) Rozmowa (chat)
Można skorzystać z programu Chat znajdującego się na dysku z Windowsem do rozmowy
tekstowej. Osobiście polecam jednak program MS Netmeeting, którego opis znajduje się w
innym punkcie. Można z niego korzystać również z użyciem funkcji głosowych! Jeśli chcemy
zaś połączyć funkcje WinPopup oraz chatu doskonałym rozwiązaniem będzie użycie
programu WinPop Plus (zajrzyj do Gadanie przez sieć).
f) Praca biurowa
Sieć lokalna w biurze, pod warunkiem, że jest zaprojektowana prawidłowo oraz że jest dobrze
zarządzana pozwala znacznie usprawnić pracę pracowników. Praktycznie każdy pakiet
oprogramowania biurowego jest wyposażony w funkcje wspomagania i wykorzystania sieci.
Funkcje w pakiecie Microsoft Office pozwalają na łatwą i bezproblemową pracę nad jednym
dokumentem, przez wiele osób oraz łatwo pozwalają na dokonywanie zmian. Oczywiście
także wszystkie inne wiodące pakiety biurowe posiadają takie opcje. Istnieją także narzędzia
wspomagające pracę w sieci, takie jak na przykład Novell GroupWise.
g) Gry multiplayer
Nie da się ukryć, że w przypadku sieci niekomercyjnych jest to w większości przypadków
główny powód, dla którego decydujemy się na budowę sieci. Z resztą nawet w firmach sieci
są również maltretowane przez graczy, ale to już temat na zupełnie inną historię...
28
Napewno każdy lubi sobie czasem pograć, w jaką grę. W tym przypadku mamy okazję
zmierzyć się z żywym przeciwnikiem i to na dodatek z takim, którego dobrze znamy. Gry
multiplayer nie sposób porównać do single - różnica jest ogromna. Napewno nie raz chodziłeś
z komputerem do kumpla i spinałeś kompy kabelkami żeby w coś pograć. Teraz masz o wiele
większy komfort. W mojej sieci grą sieciową, która zajmuje nam najwięcej czasu jest Quake -
ta gra ma w sobie coś, ale dopiero jak się z kimś zmierzysz.
Z grami jednak jest najwięcej problemów, o ile przy przesyłaniu plików usterki sieci się nie
pokazują, to w przypadku gier są one często przyczyną wielu problemów. Gry ze swojej
natury są bardzo dynamiczne, a więc przy graniu sieciowym wymagają szybkich i co chyba
ważniejsze stabilnych połączeń. Wielu napewno zna bóle gracza, który próbuje wydobyć
przyjemność z grania przez modem po zwykłej linii telefonicznej. Teoretycznie granie przez
sieć lokalną powinno rozwiązać te problemy, ale nie jest to wcale takie proste. To, że
maksymalna prędkość sieci wynosi 10 Mbps nic nie znaczy, rzeczywisty transfer jest dużo,
dużo niższy, a przerwy w przesyłaniu danych zdarzają się często. Sytuacji nie poprawia wcale
obsługa sieci przez system Windows, która nie jest doskonała (jak z resztą wszystkie
produkty Microsoftu). Bardzo często zdarzają się sytuacje, że niby wszystko jest dopięte na
ostatni guzik, a gra i tak nie chce pracować po sieci. Takie jednak sytuacje, że gry w ogóle nie
działają, prawie zawsze są związane z nieprawidłową konfiguracją bądz
sterowników do
urządzeń lub też konfiguracji sieci.
Jeśli coś nie działa w ogóle, lub działa bardzo kiepsko, powinniśmy zacząć sprawdzania sieci
od sprawdzenia jakości kabli i końcówek. Jeżeli kabel jest w pewnym miejscu złamany lub
występują przepięcia to nie ma szans na stabilną pracę - trzeba to naprawić. Kolejną sprawą
29
są sterowniki do karty sieciowej - bardzo często one są przyczyną powodów, głównie przy
kartach znanej i popularnej firmy NO NAME. Czasami najpopularniejszy sterownik do karty
w Windowsie - "Zgodny z NE2000" nie zapewnia prawidłowej transmisji danych, wtedy
należy spróbować zainstalować sterownik dostarczony razem z kartą sieciową. Zdarzają się
też sytuacje dokładnie odwrotne. Należy też zwrócić uwagę na ustawienie przerwania karty
sieciowej, czy nie gryzie się z innym urządzeniem albo czy nie wymusza na innym
urządzeniu zmianę zasobów - optymalne IRQ dla karty sieciowej to 10-12, oczywiście pod
warunkiem, że któreś z tych przerwań jest wolne. Można też spróbować zmienić opcję typu
ramki we właściwościach protokołu IPX z wartości Auto na wartość 802.3 - Często to
powoduje właśnie problemy, kiedy mamy karty sieciowe różnych producentów.
Gry sieciowe korzystają z dwóch różnych protokołów - IPX oraz TCP/IP. Z IPX korzystają
wszystkie gry dosowe oraz niektóre starsze Windowsowe. Natomiast wszystkie najnowsze
produkcje korzystają tylko z protokołu TCP/IP, dlatego taka ważna jest jego prawidłowa
konfiguracja. Protokół TCP/IP jest uznanym standardem, jest wbudowany w pakiet bibliotek
DirectX i połączenie odbywa się na takich samych zasadach, co połączenie przez Internet -
dla gry to nie ma znaczenia czy jest to połączenie przez sieć lokalną ,czy Internet - obsługa
jest identyczna.
2. Elementy Intranetu
Bardziej zaawansowani lub wymagający użytkownicy mogą pokusić się o ustawienie w sieci
lokalnej elementów typowych dla Internetu, takich jak serwery WWW, FTP, serwer poczty e-
mail. Ma to jednak sens tylko w dwóch przypadkach, albo, gdy w sieci jest cały czas
włączony serwer, na którym te serwery instalujemy. Drugi przypadek, w którym to może być
30
nam potrzebne to wtedy, kiedy sieć jest podłączona do Internetu. Podłączenie całej sieci czy
danego jej fragmentu może się odbyć dwoma sposobami:
Przez standardowy modem i połączenie Dial-Up (ewentualnie ISDN) - korzystamy z jednego
modemu, a usługi udostępniamy stawiając odpowiednie oprogramowanie u siebie - wówczas
dostęp do postawionych serwerów może odbywać się zarówno z wewnątrz sieci jak i z
Internetu
Przez łącze stałe - połączenie jest 24h na dobę, linię możemy udostępnić wszystkim
użytkownikom, przy połączeniu non-stop jest to jedyna możliwość (siedzenie na Dial-Up
raczej prędko by nas zbankrutowało). Przy łączu stałym możemy się już zastanowić nad
pełniejszą integracją sieci z Internetem. Możemy wówczas postawić bez problemów własne
serwery mail czy WWW, które będą obsługiwały użytkowników sieci przy zachowaniu
wyjścia na zewnątrz (daje to praktycznie dostęp do wszystkich usług internetowych bez
konieczności korzystania z usług innych firm). Wykupując własną domenę możemy pokusić
się o stworzenie pełnego środowiska, internetowego (strony użytkowników, adresy e-mail).
Możliwości są bardzo duże i praktycznie nieograniczone. Niestety koszty łącza stałego są
(poza dużymi miastami) ciągle bardzo wysokie.
3. Protokół TCP/IP
Konfiguracja sieci TCP/IP jest właściwie niezbędnym elementem, jeżeli chcemy korzystać z
bardziej zaawansowanych funkcji, jak np. korzystanie z funkcji dz
więkowych w Netmeeting
lub innych programów do telekonferencji (większość wymaga protokołu TCP/IP). Wiele gier
sieciowych korzysta z tego protokołu. Jest on standardem w połączeniach między
komputerami i lepiej korzystać właśnie z niego, a nie z IPX. Udostępnianie Internetu w sieci
lokalnej oczywiście również wymaga konfiguracji TCP/IP. Jest to protokół używany w
31
Internecie, tak, więc jeżeli chcemy korzystać z dowolnej z usług internetowych w naszej sieci,
musimy zainstalować TCP/IP dla karty sieciowej.
Aby dodać obsługę TCP/IP:
Otwórz panel sterowania .
Kliknij na zakładkę Dodaj --> Protokoły --> Microsoft --> TCP,/IP (WAŻNE! Jeśli posiadasz
także modem lub inne urządzenie sieciowe, adres IP należy ustawić TYLKO dla karty
sieciowej) .
Otwórz Właściwości nowo dodanego protokołu, musisz następnie podać adres IP oraz maskę
podsieci (opisane poniżej).
Klikaj na OK, aż ustawienia zostaną zapamiętane.
Zrestartuj komputer.
Uwagi:
Uważaj, aby zmieniać Właściwości plików dla protokołu TCP/IP karty sieciowej, a nie Dial-
Up, (jeśli posiadasz dostęp do Internetu), żeby uniknąć kłopotów z połączeniem z Twoim
dostawcą Internetu.
Uważaj, aby nie zdublować adresu IP na różnych komputerach. W jednej sieci (bez routera)
powinien być ten sam adres maski podsieci na wszystkich komputerach.
4. Maska Podsieci
Maska podsieci powinna mieć wartość 255.255.0.0. Zapewnia ona prawidłową obsługę dla
wszystkich adresów z przedziału 192.168.0.0 - 192.168.255.255.
32
Adres IP
Nie należy stosować dowolnych adresów w sieci lokalnej, jeżeli nie chcemy mieć problemów
z łącznością z Internetem, po prostu, jeżeli szukamy w Internecie hosta o IP tak jak jeden z
komputerów w sieci lokalnej, połączymy się właśnie z komputerem wewnątrz sieci.
Dla zwykłej sieci przedział adresowy to od 192.168.0.0 Do 192.168.255.255
Adres 192.168.1.1 Jest zwykle domyślnym adresem bramki, (czyli hosta podpiętego do
Internetu)
Adresy 192.168.1.0 Oraz 192.168.1.255 Są zastrzeżone i należy unikać ich stosowania
Najlepiej po prostu przypisać adresy takie: 192.168.1.2, 192.168.1.3,...1.4,...1.5 Itd.
Przykładowa konfiguracja znajduje się na screenie poniżej:
Wykorzystanie TCP/IP
Od tej pory możemy korzystać z TCP/IP po sieci lokalnej tak jak po Internecie. Możemy
postawić usługę sieciową typu www,mail,news,irc w postaci serwera programowego, a dostęp
do niego będą miały wszystkie komputery w sieci. W przypadku, kiedy mamy nie tylko kartę
sieciową, ale także modem, nie ma problemu z korzystaniem z TCP/IP w sieci lokalnej.
Domyślnie jednak system chce łączyć się przez modem (Dial-Up), przynajmniej tak jak
mamy ustawione w Panelu Sterowania -> Internet - praktycznie zawsze mamy ustawione, że
33
system ma łączyć się przez modem. Gdy ustawimy połączenie przez sieć lokalną, kiedy
jesteśmy podłączeni do Internetu, system szuka adresów w sieci lokalnej, a tam ich nie
znajdzie. Jeśli więc łączymy się przez TCP,/IP w sieci lokalnej a system monituje o
połączenie Dial-Up, wystarczy kliknąć na Anuluj, a system poszuka adresu w sieci lokalnej.
5. 3,...1.4,...1.5Przydatne narzędzia
Tutaj opiszę kilka bardzo ciekawych i przydatnych programików ułatwiających życie w sieci.
Część z nich jest od jakiegoś czasu w sekcji Download (jednak bez specjalnych opisów),
natomiast dodałem też wiele nowych. Nie opisuję tu programów do chatu, telekonferencji, do
wiadomości tekstowych, ponieważ tamte znajdują się w innych sekcjach. Poniżej
zamieszczone programy w większości można używać zarówno w LANie jak i w Internecie.
a) ,...1.4,...1.5Search IP
Program jest przydatny nie tylko dla zaawsowanych użytkowników. Bardzo często
potrzebujemy adres IP drugiego komputera - często albo go nie znamy, ale nie pamiętamy, a
jest on potrzebny np. do wywołania bezpośredniego w dowolnym programie do
telekonferencji. Z pomocą przychodzi tu program Search IP. Wystarczy wpisać nazwę
sieciową danego komputera, np. MCKILER (dla sieci lokalnej) lub nazwa.Host.Domena.Com
(dla Internetu). Program wykona komendę ping i otrzymamy adres IP w postaci
xxx.Xxx.Xxx.Xxx, który następnie możemy wykorzystać gdzie zachodzi taka potrzeba.
Program można potraktować również jako swego rodzaju narzędzie diagnostyczne, aby
sprawdzić poprawność działania protokołu TCP/IP - czyli czy dany komputer reaguje na
nasze zapytania i czy czas odpowiedzi mieści się w normie (dla sieci lokalnej jest to 0 lub
1ms).
DOWNLOAD - Search IP 2.1 - 223KB
34
 B),...1.4,...1.5A
amacz
A
amacz wykorzystuje dziurę, która pozwala na wielokrotne podawanie niewłaściwego hasła
przy łączeniu się do zasobów innych komputerów. Nie ma żadnego ograniczenia czasowego,
ani liczbowego. Dlatego można zgadywać hasło, aż trafi się na właściwe. To właśnie czyni
A
amacz. Program sprawdza około 100 haseł na sekundę (w sieci 10 mbps). Maksymalna
długość hasła w sieci Windows Network to 8 znaków. Zakładając, że mamy do czynienia z
niedoświadczonym użytkownikiem "zgadnięcie" hasła jest nawet całkiem realne. Można
posłużyć się słownikiem lub wykorzystać metodę brute-force. Z zaznaczoną opcją "Litery",
gdzie znaków jest 24 (bez polskich) w alfabecie (w sieci Windows Network w zapisie hasła
nie są stosowane małe litery, co znacznie ułatwia sprawdzanie) łatwo obliczyć, że (przy
prędkości 100 haseł na sek.) program sprawdzi wszystkie hasła max. pięcioliterowe w czasie
24h.
DOWNLOAD - lamacz.zip - 191KB
c) ButtSniff
W nieodpowiednich i doświadczonych rękach może być to bardzo groz
ne narzędzie.
ButtSniff jak nazwa wskazuje jest zwykłym snifferem pakietów w sieci TCP/IP. Mianowicie
przechwytuje wszystko jak leci przez TCP/IP. Zgrywa po prostu cały ruch na sieci, a więc
pocztę, strony WWW, hasła, dane kart kredytowych (sic!) I inne ciekawe rzeczy. Mam tutaj
na myśli sytuację, w której dostęp do Internetu odbywa się przez sieć LAN, gdyż, jeśli nie to
specjalnie ciekawych danych nie zobaczymy, ale zawsze podsłuchać można rozmowę w
trybie tekstowym. Program działa szybko i bezboleśnie. Możemy wybrać rodzaj
35
przechwytywania (czy tak jak leci czy może tylko zdekodowane ramki), istnieje możliwość
zapisu do pliku ruchu na sieci. Taki plik rośnie w ogromnym tempie, dlatego odsączenie
wartościowych informacji jest jak szukanie igły w stogu siana, ale dla chcącego nic
trudnego:)
DOWNLOAD - sniff093.zip - wersja 0.93 (131KB)
d) Screen Net 1.0
Program Screen Net służy do monitorowania sieci. Wszystkie podłączenia do naszego
komputera zapisuje do pliku. Program zapisuje również nasze podłączenia do innych
komputerów. UWAGA! Niestety program posiada pewien błąd i dlatego bardzo proszę osoby
znające się, co nieco na programowaniu sieci w Borland C++ Builder o kontakt (z
ródła w
archiwum).
DOWNLOAD - scrnet.zip - 172KB
E).1.4,...1.5IP Scan
Bardzo mały programik a jakże przydatny. Jest to typowy skaner adresów IP. Podajemy mu
adresy końcowe i programik skanuje je wszystkie po kolei oraz wyświetla to, co znalazł, czyli
aktywne komputery w sieci wraz z ich adresami IP. Działa szybko, łatwo i przyjemnie. Do
uruchomienia wymagana jest biblioteka Microsoft Visual Basic Runtime Library
(VBRUN300.DLL), która jest dostarczana z wieloma różnymi programami, więc chyba nie
będzie problemu z jej zdobyciem .
DOWNLOAD - ipscan.zip - 4KB
36
f) 4,...1.5Net Monitor
Program ten pokazuje wszelkie podłączenia do naszego komputera korzystając z protokołu
TCP/IP. Przydatny dla administratorów, którzy chcą wiedzieć o podłączeniach do ich
komputera, może być także przydatny dla programistów oraz dla wykrywania błędów.
Program odświeża widok w ustalonym odstępie czasu (domyślnie jedna sekunda). Istnieje
możliwość zapisywania danych do pliku tekstowego. Program może być używany również
jako coś w rodzaju Monitora Sieci, ale z możliwością zapisu połączeń do pliku - program ten
jednak nie podaje, czego ktoś szukał i jakie pliki otwierał. Należy też odróżnić połączenia
typu, Listening, które są jedynie wynikiem działania windowsów i nie wiążą się z żadną
ingerencją użytkownika.
DOWNLOAD - netmon90.zip - 258KB
G),...1.5NetStat
Program ten jest po prostu graficzną odmianą komendy NETSTAT, która wyświetla różne
szczegółowe informacje o sieci, m.in. aktywne połączenia, statystykę przesyłania pakietów,
wysyłania/odbierania, tabelę routingu. NetStat graficzny wyświetla tylko to, co pokazuje
windowsowy netstat.Exe, tyle, że oglądanie wyników jego działania jest o wiele
wygodniejsze. Program potrafi odświeżyć wyniki w zadanym odstępie czasu, jednak po
włączeniu tej opcji u mnie następuje za każdym razem zwis tego programu. Natomiast za
jedno wielkie nieporozumienie uważam żądanie jakichkolwiek pieniędzy za taki program -
wersja demo pozwala na 30 uruchomień. Za co tu płacić? Za ładne przedstawienie tego, co
możemy zobaczyć gdzie indziej za darmo? Bzdura. Jeśli ktoś jednak umie sobie z tym
"poradzić" to program ten może się przydać.
37
DOWNLOAD - netstat.exe
H) .1.5TCP NetView
Prosty, ale bardzo przydatny program. Wyniki uzyskane po jego uruchomieniu to po prostu
wyświetlenie komputerów takie jak w Otoczeniu Sieciowym, ale ten program jest
dokładniejszy, ponieważ wyświetla od razu adres IP danego komputera. Jego skan jest
również dokładniejszy, gdyż często przy włączaniu/wyłączaniu pojedynczego komputera w
sieci Otoczenie Sieciowe reaguje dopiero po dłuższym czasie. Program wyświetli wszystkie
hosty w sieci oraz sprawdzi czy w danym momencie są one aktywne, czy to po prostu
pozostałości z Otoczenia Sieciowego sprzed jakiegoś czasu.
DOWNLOAD - tcpnv10.zip
i) What's Running On That Server
Ten programik z kolei jest przydatny w sieciach bardziej zaawansowanych, w których pracują
różne serwery oraz w Internecie. Program po prostu stara się dowiedzieć, jakie
oprogramowanie serwerowe chodzi na danym hoście. Obsługuje wszystkie najpopularniejsze
usługi sieciowe mianowicie, HTTP, FTP, SMTP, POP3, NNTP oraz samodzielnie
zdefiniowane. Pozwala się dowiedzieć, z jakiego oprogramowania korzysta administrator
serwera. Można się dowiedzieć, z czego korzystają profesjonaliści albo tego, że 30-dniowa
wersja trial danego serwera chodzi już piąty miesiąc....
DOWNLOAD - whats124.exe - 228KB
38
 j) What's Up 2.5
Tym programem wkraczamy w strefę drogich programów komercyjnych zaprojektowanych
do monitorowania działalności sieci, diagnostyki, usuwania uszkodzeń, badania
nieprawidłowości. Program What's Up firmy Ipswitch (producenta WS_FTP) należy do
kategorii programów o mniejszych możliwościach, co wcale nie znaczy, że nie jest godny
uwagi. Jego główną zaletą jest prostota obsługi. Wersja ogólnodostępna jest wersją 30-
dniową, jednak w pełni sprawną, (czyli bez żadnych ograniczeń).
Możliwości programu (wg danych producenta):
Graficzne przedstawienie monitorowanych komponentów oraz ich status .
Na bieżąco wyświetlany stan połączeń sieciowych.
Monitorowanie wielu komponentów sieciowych, włączając hosty, serwery, stacje robocze,
mostki, routery, huby, koncentratory oraz drukarki .
Monitorowanie dostępności zdefiniowanych usług TCP/IP (np. SMTP, POP3, FTP, Telnet,
WWW lun News) na dowolnym, hoście.
Wyraz
ny alarm, kiedy dany element sieci nie odpowiada.
Zdalne powiadamianie przez pager, e-mail .
39
Nie wymaga żadnych specjalnych urządzeń.
Naszkicowanie istniejącej instalacji jest jak najbardziej bezproblemowe, można zrobić to
samemu lub zlecić programowi wyszukanie dostępnych komponentów. Podajemy adres IP
komputera (niepotrzebne, jeśli wyszukujemy automatycznie) oraz jego nazwę. Dla każdej
stacji możemy sprawdzić dostępność usług sieciowych. Przy uruchomieniu automatycznego
sprawdzania program będzie periodycznie sprawdzać poprawność działania komponentów
sieci oraz zaalarmuje, jeśli coś przestanie działać. Dla kogo jest ten program? Głównie dla
administratorów większych sieci. Jest on raczej nieprzydatny dla użytkowników
indywidualnych oraz w sytuacjach, kiedy potrzebujemy znalez
ć rozwiązanie konkretnego
problemu. Trzeba zaznaczyć, że program jako błąd uzna też wyłączenie danego komputera.
Natomiast może służyć jako doskonałe narzędzie do testowania poprawności różnych
serwerów postawionych w sieci lokalnej oraz do wykrywania różnych obciążeń
generowanych przez konkretne urządzenia sieciowe.
40
IV Różnice i podobieństwa dwóch sieci .
RÓŻNICE PODOBIEC
STWA
SIEĆ LOKALNA, INTERNET SIEĆ LOKALNA ,INTERNET
Różny zakres komunikowania się Komunikacja z innymi użytkownikami
Różnica pomiędzy dostępem informacji Wykorzystanie tcp/ip
Sprzęt
Zastosowanie w szkołach, firmach,bankach
itp.
Możliwość połączeń z innymi sieciami
41
Literatura:
1)  Internet Poradnik autor Paul.E.Hoffman
2)  Internet i sieć Lan
3) Internet
42