Orzecznictwo Prawo pracy - 01
1. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 13 listopada 2014 r. III APa 31/14
Tytuł: Istota i naruszenie pracowniczej godności. Stosowanie przepisów prawa
cywilnego o ochronie dóbr osobistych do rozwiązania stosunku pracy przez
pracodawcę.
1. Pracowniczą godność tworzy poczucie własnej wartości, oparte na opinii dobrego
fachowca i sumiennego pracownika oraz na uznaniu zdolności, umiejętności i wkładu
pracy pracownika przez jego przełożonych. Naruszeniem tak rozumianej godności
pracowniczej są zaś zachowania pracodawcy polegające między innymi na słownej
lub czynnej zniewadze, dopuszczaniu się czynów nieobyczajnych wobec pracownika,
krzywdzących ocenach jego kwalifikacji, udzielaniu nieprawdziwych opinii o
pracowniku, bezzasadnym wymierzaniu mu kar dyscyplinarnych, ujawnianiu bez
zgody pracownika informacji objętych ochroną danych osobowych.
2. Rozwiązanie (także wadliwe) stosunku pracy przez pracodawcę wyklucza
możliwość stosowania przepisów prawa cywilnego o ochronie dóbr osobistych (art.
23 k.c., art. 24 k.c., art. 448 k.c.), chyba że w związku z tym rozwiązaniem
pracodawca naruszy dobro osobiste pracownika poza zakresem stosunku pracy,
podejmując działania nie mieszczące się w ukształtowanej przez ustawodawcę formie
i treści czynności prawnej rozwiązującej stosunek pracy.
LEX nr 1566955
2. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2012 r. I PK 100/12 Tytuł:
Dyskryminacja płacowa.
Przy ustalaniu, czy w firmie dochodzi do przypadków dyskryminacji płacowej, należy
uwzględnić także to, czy dane osoby korzystają np. z samochodu, mieszkania i
telefonu służbowego.
LEX nr 1277639, G.Prawna 2013/44/7
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 listopada 2011 r. II PK 48/11
Utrata mocy obowiązującej art. 103 k.p. oraz wydanego na jego podstawie
rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
z dnia 12 paz
dziernika 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji
zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 ze zm.)
wskutek wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 31 marca 2009
r., K 28/08 (OTK-A 2009 nr 3, poz. 28) nie powoduje nieważności zawartej na ich
podstawie umowy o finansowanie przez pracodawcę kosztów nauki pracownika.
OSNP 2012/21-22/259
1227516
Dz.U.2014.1502: art. 103
Nie pozostaje w sprzeczności z prawem i zasadami współżycia społecznego umowa,
na podstawie której pracownik za pomoc ze strony pracodawcy, np. w celu uzyskania
mieszkania czy pokrycia kosztów studiów, zobowiązuje się do przepracowania u tego
pracodawcy oznaczonego okresu.
3. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 maja 2014 r. II PK 208/13
Tytuł: Różnicowanie wynagrodzenia za pracę jednakową lub o jednakowej wartości
z przyczyn uznawanych za dyskryminujące.
Przepisy zawarte w rozdziale IIa k.p., podobnie jak prawo wspólnotowe, nie
zawierają normy, z której miałoby wynikać, że wszyscy pracownicy danego
pracodawcy mają być równo traktowani. Przepisy te określają natomiast kryteria
(przyczyny), które nie mogą uzasadniać różnicowania sytuacji zatrudnionych.
Oznacza, to, że za dyskryminowanego można uznać tylko takiego pracownika, który
wykonując pracę jednakową lub jednakowej wartości ma wynagrodzenie
ukształtowane na niższym poziomie niż inny pracownik, jeżeli ta różnica wynika z
jednej lub kilku przyczyn, o których mowa w art. 183a ż 1 k.p.
LEX nr 1477443
1477443
Dz.U.2014.1502: art. 18(3a) ż 1
Nie pozostaje w sprzeczności z prawem i zasadami współżycia społecznego umowa,
na podstawie której pracownik za pomoc ze strony pracodawcy, np. w celu uzyskania
mieszkania czy pokrycia kosztów studiów, zobowiązuje się do przepracowania u tego
pracodawcy oznaczonego okresu.
1. Przepisy zawarte w rozdziale IIa Kodeksu pracy, podobnie jak prawo
wspólnotowe, nie zawierają normy, z której miałoby wynikać, że wszyscy
pracownicy danego pracodawcy mają być równo traktowani.
2. Sąd pracy nie może ukształtować wynagrodzenia za pracę.
M.P.Pr. 2014/9/474-477
Sentencja
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Z. D. przeciwko PKP (...) o odszkodowanie z
tytułu zasad równego traktowania w zatrudnieniu, po rozpoznaniu na posiedzeniu
niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 14
maja 2014 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia
28 lutego 2013 r., oddala skargę kasacyjną, nie obciążając powoda kosztami
zastępstwa procesowego stron pozwanych w postępowaniu kasacyjnym.
4. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 listopada 2011 r. II PK 48/11
Utrata mocy obowiązującej art. 103 k.p. oraz wydanego na jego podstawie
rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
z dnia 12 paz
dziernika 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji
zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 ze zm.)
wskutek wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 31 marca 2009
r., K 28/08 (OTK-A 2009 nr 3, poz. 28) nie powoduje nieważności zawartej na ich
podstawie umowy o finansowanie przez pracodawcę kosztów nauki pracownika.
OSNP 2012/21-22/259
1227516
Dz.U.2014.1502: art. 103