Jak wprowadzać niemieckie "umlauty" i "ß" np. w polskich Windowsach

z amerykańską klawiaturą, pod Linuksem oraz na Macu?

Metod jest

kilka

, jednak w przypadku systemów Windows najbardziej niezawodna wydaje się

tabela kodów (dostępna bez potrzeby dłubania w ustawieniach systemu):

Najpierw sprawdzamy, czy mamy włączony blok numeryczny (powinna się świecić dioda
NumLock; jeśli nie, to włączamy znajdującym się poniżej klawiszem NumLock).
Naciskamy LEWY alt i trzymamy go.
Wprowadzamy koniecznie z bloku numerycznego kod (np. 154 dla "Ü").
Zwalniamy lewy alt i gotowe.

Oto tablica kodów dla Windows (strona kodowa 850):

ä = LEWY ALT + 132 + ZWOLNIĆ ALT
Ä = LEWY ALT + 142 + ZWOLNIĆ ALT
ö = LEWY ALT + 148 + ZWOLNIĆ ALT
Ö = LEWY ALT + 153 + ZWOLNIĆ ALT
ü = LEWY ALT + 129 + ZWOLNIĆ ALT
Ü = LEWY ALT + 154 + ZWOLNIĆ ALT
ß = LEWY ALT + 225 + ZWOLNIĆ ALT

Pod Linuksem można np. ustawić w Centrum Sterowania (KDE) / Środowisko > Preferencje >
Klawiatura (GNOME) schemat klawiatury na "niemiecki" i wiedzieć, gdzie "walnąć", aby uzyskać
umlauty - trzeba tylko pamiętać, że np. Y i Z są odwrotnie umieszczone, że nawiasy okrągłe są
przesunięte o jeden w lewo, że "małpa" wprowadzana jest poprzez PRAWY ALT + Q, że średnik,
dwukropek, wykrzyknik, cudzysłów i znak zapytania są trochę gdzie indziej):

... lub posłużyć się programem Mapa znaków (

takich samych tricków można zresztą także używać

pod Windowsem

- tam Mapa znaków nazywa się jednak Tablica znaków, a Centrum Sterowania

to Panel Sterowania).

powered by Marcin Perliński

Linux ma także możliwość dodania w GNOME lub KDE mikroapletu do belki pulpitu
(tzw. Paleta Znaków). Wygląda to np. tak:

GNOME:

KDE:

Wystarczy tylko sobie zdefiniować, jakie znaki mają się pojawić na belce i już można klikać
na danym znaku, aby sam „wpadał” do pisanego przez nas tekstu.
Są też i tacy, którzy w Wordzie definiują własne skróty klawiaturowe przyporządkowane
poszczególnym znakom (w OpenOffice nie ma niestety tej wygodnej funkcji, ale dysponuje on
przynajmniej systemem wprowadzania symboli, co jest mozolne, jednak skuteczne - zawsze można
sobie przygotować ciąg ä Ä ö Ö ü Ü ß i kopiować/wklejać do tekstu).

Na komputerach Apple Macintosh (system MacOS) umlauty wprowadzamy następująco:

•

naciskamy klawisze "Option" i "u", następnie literę, która ma zostać "zumlautowana"

•

aby uzyskać duże litery, naciskamy klawisze "Option" i "u", następnie naciskamy SHIFT
i literę do "zumlautowania"

•

aby uzyskać literę "ß", naciskamy klawisze "Option" i "s" (duża litera w tym przypadku nie
istnieje)

na Macach z nakładką polonizacyjną (i nie tylko)

w grę wchodzą również kody zdefiniowane

w tablicach "850" / "8859" lub "Mac", wprowadzane tak samo, jak w przypadku kodów
dla Windows:

ASCII TeX 850 8859

Mac

HTML Postscript Name

_____ ___ ___ ____

___

____ __________ ____

"A,Ae \"A 142 0196

128

Ä Adieresis A umlaut

"O,Oe \"O 153 0214

133

Ö Odieresis O umlaut

"U,Ue \"U 154 0220

134

Ü Udieresis U umlaut

"a,ae \"a 132 0228

138

ä adieresis a umlaut

"o,oe \"o 148 0246

154

ö odieresis o umlaut

"u,ue \"u 129 0252

159

ü udieresis u umlaut

"s,ss,sz \ss 225 0223

167

ß germandbls eszet

"y,y,ij \"y 152 0255

216

ÿ ydieresis y dieresis

"e \"e 137 0235

145

ë edieresis e dieresis

Oczywiście nic nie stoi także na przeszkodzie, aby posłużyć się „mac'owym” odpowiednikiem
Tablicy Znaków / Mapy Znaków lub odpowiednim Widgetem Pulpitu, działającym podobnie jak
mikroaplety w Linuksie.

powered by Marcin Perliński