konopnicka_nasza_szkapa

Maria Konopnicka, Nasza szkapa – tre

ść

Robota koło

wiru sko

czyła si

, szkapa miała teraz wozi

tylko piasek. Matka była chora. Ojciec

sprzedał

ydowi łó

ko, na którym spało trzech chłopaków. Musiał dorzuci

poduszk

, bo brakowało desek i

jeden bok odchodził. A gdy si

okazało,

e poduszka jest popruta –

yd wzi

ł i kołdr

. Chłopcy chwalili si

na podwórku,

e b

spa

na sienniku na ziemi, ale okazało si

e to nie ich wynalazek. Wszystko

opowiada jeden z chłopców.

Ojciec przykrył chłopaków swoim płaszczem. Felek uło

ył si

od pieca, Wicek (narrator) po drugiej stronie, a

małego Piotrusia wzi

li w

rodek. Matka wzi

ła nad ranem małego do siebie, bo płakał – chłopcy

ciskali go

za bardzo z zimna.

yd przychodził do nich codziennie. W ko

cu wytargował te

szaf

. Chłopcy znale

li za ni

skarby – igły,

guziki, biedronk

. Ojciec powiesił na jasnej plamie matczyne suknie. Matka czuła si

gorzej, musiał je

ść

so, rosół...

yd kupił jeszcze krzesła – chłopcy mieli zabaw

, bo zanosili mu je na mieszkanie. Felek

patrzył, co by jeszcze tu sprzeda

. Ojciec był bardzo zły. Felek zaproponował rondel, mo

dzierz i

elazko –

nie u

ywało si

ich, ale były to klejnoty rodzinne. Mo

dzierz był rówie

nikiem Wicka, matka ucierała w nim

cynamon na Wielkanoc.

elazka matka nie chciała nawet po

ycza

, to był zakup na całe

ycie (Wicek

porównywał je do chrztu).

Ojciec (Filip) ko

cem zimy sprzedał swój ko

uch. Matka (Anulka) załamała si

. Tego dnia przyszedł doktor,

kupili w

giel i nagrzali w izbie. Mróz trzymał, Piotru

nawet do ochronki nie chodził. Zabrakło cukru do

ziółek dla mamy. Ojciec zajrzał do kufra, gdzie zawsze były skarby – brzytwy, korale, czarna jedwabna
chustka ojca, szuba matki, serweta, kapa na łó

ko. Teraz została ju

tylko kawalerska harmonijka ojca.

Chłopcy poszli spyta

maglarki, czy nie kupi

elazka, mo

dzierza i rondla – nie chciała. Matka przyj

ła

odmow

mimo wszystko z ulg

. „Handel”

yd powiedział,

e te rzeczy to szmelc i wiele nie chciał za nie da

Inni

ydzi dawali jeszcze mniej. Pierwszy „handel” ju

czekał, ale tym razem dał ju

tylko 9, a nie 10 zł. Felek

pilnował go,

eby równ

kwot

odliczył, a

yd mu przepowiedział karier

urz

dnika. Wkrótce izba prawie

opustoszała.

Pewnego dnia ojciec wyj

ł harmonijk

i zagrał dla

ony, wspominaj

c dawne czasy. Anna usn

ła, a Filip grał

coraz smutniej. Płakał cicho, a potem wyszedł. Wrócił pó

no z lekarstwami, rozpalił ogie

i zrobił herbat

W ko

cu ojciec zacz

ł si

zastanawia

, czy nie sprzeda

szkapy. Wicek pami

tał,

e od zawsze była w

domu. Chłopcy j

uwielbiali, prze

cigali si

o jej wzgl

dy. Matka czuła si

coraz gorzej, ojciec był

rozdra

niony, a mali Mostowiakowie całe dnie sp

dzali w stajni. Doktor mówił,

e lekarstwa Annie nie

pomog

, musi mie

słoneczn

i such

izb

i odpowiedni

diet

Pan Łukasz z Pragi, doro

karz, chrzestny Piotrusia, przyszedł ogl

szkap

. Zauwa

ył,

e jest strasznie

chuda,

lepa na jedno oko. Ojciec nie pozwolił chłopakom odprowadzi

szkapy. Matka była coraz bledsza.

Tylko wieczorami było jej lepiej i opowiadała dzieciom,

e pójd

do Cz

stochowy, jak wyzdrowieje. Pewnego

ranka nie obudziła si

. W izbie był ruch cały dzie

, przychodziły s

siadki. Felek, taki zadziorny za dnia, w

nocy płakał cicho. Na trzeci dzie

usłyszeli r

enie szkapy pod oknem. Chłopcy tak byli ni

zaj

ci,

e nie

zauwa

yli,

e na wozie postawiono trumn

i ojciec szedł sam za ni

. Oni biegli obok konia weseli. Ksi

odprawił modlitwy, które chłopcy odklepali i pobiegli do szkapy.

Pan Łukasz chciał ju

jecha

, wi

c utworzył si

pochód – na przedzie Piotru

, potem szkapa przystrojona

kwieciem z chłopcami po bokach. Z tyłu słycha

było ziemi

padaj

na trumn

. Ojciec wci

ąż

modlił si

THE END