background image

SPEKTROSKOPIA UV - Vis 

2010/2011 

 

 ANALIZA INSTRUMENTALNA 

Strona 1 

 

 

 

Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji 

 

 

Metoda: 

Spektroskopia UV-Vis. 

Cel ćwiczenia: 

Celem  ćwiczenia  jest  zapoznanie  studenta  z  fotometryczną  metodą  badania  stanów 

równowagi chemicznej w roztworach oraz wyznaczenie stałej dysocjacji kwasowej czerwieni 

fenolowej metoda graficzną na podstawie pomiarów spektrofotometrycznych. 

Odczynniki: 

 

Czerwień fenolowa cz.d.a., roztwór wodny 0.01%; 

 

Roztwory buforowe; seria w granicach pH 4-12: 

 

stężenie 

związek 

pH 

1. 

0.05 mol/l 

potasu triwodorodiszczawian (KH

3

C

4

O

8

2.68 

2. 

nasycony roztwór 

potasu wodorowinian (KHC

4

H

4

O

6

3.557 

3. 

0.05 mol/l 

potasu wodoroftalan (KHC

8

H

4

O

4

4.005 

4. 

0.01 mol/l 
0.1mol/l 

kwas octowy 
sodu octan 

4.65 

5. 

0.025 mol/l 
0.025 mol/l 

di-sodu wodorofosforan (Na

2

HPO

4

potasu di-wodorofosforan (KH

2

PO

4

6.685 

6. 

0.03043 mol/l 
0.008695 mol/l 

di-sodu wodorofosforan (Na

2

HPO

4

potasu di-wodorofosforan (KH

2

PO

4

7.413 

7. 

0.05 mol/l 

di-sodu tetra boran (Na

2

B

4

O

7

9.19 

8. 

0.025 mol/l 
0.025 mol/l 

sodu wodorowęglan (NaHCO

3

sodu węglan (Na

2

CO

3

10.012 

9. 

nasycony roztwór 

wapnia wodorotlenek (Ca(OH)

2

12.45 

 

Aparatura i sprzęt laboratoryjny: 

 

Kolby miarowe o pojemności 10 ml 

 

Pipeta jednomiarowa pojemności 1 ml – 1szt. 

 

Pipeta jednomiarowa pojemności 2 ml – 1szt. 

 

Pipeta wielomiarowa pojemności 10 ml – 1szt. 

 

Spektrofotometr Perkin Elmer Lambda 40 

Sposób wykonania: 

1.

 

Sporządzić  serię  buforów    w  kolbach  o  pojemności  10  ml  zgodnie  z  tabelą  podana 

poniżej. 

 

stężenie 

związek 

Wykonanie 

pH 

1. 

0.05 mol/l 

potasu triwodorodiszczawian 
(KH

3

C

4

O

8

naważki

 = 0.109g 

2.68 

2. 

nasycony roztwór 

sodu wodorowinian 
(NaHC

4

H

4

O

6

naważki

 = 0.2g 

3.557 

background image

SPEKTROSKOPIA UV - Vis 

2010/2011 

 

 ANALIZA INSTRUMENTALNA 

Strona 2 

 

 

 

3. 

0.05 mol/l 

potasu wodoroftalan 
(KHC

8

H

4

O

4

naważki

 = 0.102g 

4.005 

4. 

0.01 mol/l 
0.1mol/l 

kwas octowy 
sodu octan 

1 ml 0.1M CH

3

COOH 

naważki

 = 0.082g 

4.65 

5. 

0.025 mol/l 
0.025 mol/l 

di-sodu wodorofosforan 
(Na

2

HPO

4

potasu di-wodorofosforan 
(KH

2

PO

4

naważki

 = 0.0355g 

 

naważki

 = 0.034g 

6.685 

6. 

0.03043 mol/l 
0.008695 mol/l 

di-sodu wodorofosforan 
(Na

2

HPO

4

potasu di-wodorofosforan 
(KH

2

PO

4

naważki

 = 0.0432g 

 

naważki

 = 0.034g 

7.413 

7. 

0.05 mol/l 

di-sodu tetra boran (Na

2

B

4

O

7

naważki

 = 0.1006g 

9.19 

8. 

0.025 mol/l 
0.025 mol/l 

sodu wodorowęglan (NaHCO

3

sodu węglan (Na

2

CO

3

naważki

 = 0.021g 

naważki

 = 0.0265g 

10.012 

9. 

nasycony roztwór 

wapnia wodorotlenek (Ca(OH)

2

)  m 

naważki

 = 0.005g 

12.45 

Substancje naważamy bezpośrednio w kolbach miarowych,  następnie dodajemy 5 ml 

wody destylowanej i postępujemy zgodnie z dalszymi instrukcjami. 

2.

 

Do  kolbek  miarowych  z  roztworami  buforowymi  kolejno  od  pH  1.6  do  12 

przygotowanych  powyżej  należy  odmierzyć  dokładnie  po  1.0  ml  0.01%  roztworu 

wskaźnika  –  czerwieni  fenolowej.  Kolbki  uzupełnić  do  kreski  wodą  destylowaną. 

Roztwory w kolbach dokładnie wymieszać. 

3.

 

Pomiar  wykonać  w  kuwetach  kwarcowych  o  szerokości  1cm,  w  tym  celu  należy 

pobrać 2 ml substancji oznaczanej i przenieś do kuwety pomiarowej. Odnośnikiem w 

pomiarach jest druga kuweta kwarcowa napełniona wodą destylowaną. 

4.

 

Zarejestrować  widma  absorpcji  wskaźnika  względem  wody  w  roztworach  od 

najmniejszej do największej wartości pH, w granicach długości fali od 300 do 700 nm, 

w  odstępach  co  1  nm.    (patrz  instrukcja  obsługi  spektrofotometru  Perkin  Elmer 

Lambda 40). 

Opracowanie wyników: 

1.

 

Sporządzić tabelę długości fali światła, przy których absorbancje osiągają maksimum 

oraz absorbancje odpowiadające tym długością, np. 

λ

 

max

 

[nm] 

Absorbancja 
pH

1

 

pH

2

 

pH

3

 

… 

pH

n-1

 

pH

n

 

λ

 

max1 

 

 

 

 

 

 

λ

 

max2

 

 

 

 

 

 

 

2.

 

Na  podstawie  pomiarów  zestawionych  w  powyższej  tabeli  wykreślić  zależność 

absorbancje od pH roztworów przy 

λ

 

max1

 i przy 

λ

 

max2

3.

 

Znaleźć stałą dysocjacji wskaźnika sposobem graficznym i uzasadnić przeprowadzone 

postępowanie. 

 

 

background image

SPEKTROSKOPIA UV - Vis 

2010/2011 

 

 ANALIZA INSTRUMENTALNA 

Strona 3 

 

 

 

Literatura: 

1.

 

W.  Ciesielski,  R.  Zakrzewski,  S.  Skrzypek  „Laboratorium  analizy  instrumentalnej”  UŁ 

2002, str. 40-43. 

2.

 

W. Szczepaniak „Metody instrumentalne w analizie chemicznej” PWN 1985-2005.  

3.

 

J.  Minczewski,  Z.  Marczenko  „Chemia  Analityczna  T3  Analiza  Instrumentalna”  PWN 

1998. 

4.

 

D.  A.  Skoog,  D.  M.  West,  F.  J.  Holler,  S.  R.  Crouch  “Podstawy  chemii  analitycznej” 

PWN 2007. 

5.

 

A. Cygański “Metody spektroskopowe w chemii analitycznej” WNT 2002. 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

SPEKTROSKOPIA UV - Vis 

2010/2011 

 

 ANALIZA INSTRUMENTALNA 

Strona 4 

 

 

 

Wyznaczanie składu kompleksu metodami Yoe’a - Jonesa 

i Ostromysleńskiego - Joba 

 

 

Metoda: 

Spektroskopia UV-Vis. 

Cel ćwiczenia: 

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie składu kompleksu kobaltu (III) z nitrozo-R-solą w buforze 

octanowym o pH=5.6 

Odczynniki: 

 

Chlorek kobaltu (II) cz.d.a., roztwór o stężeniu c (Co(II))=0.001mol/l, 

 

Bufor octanowy pH=5.6, c (CH

3

COOH + CH

3

COONa) = 2.5mol/l 

 

Nitrozo-R-sól cz.d.a., roztwór o stężeniu c(nRS) = 0.001mol/l 

Aparatura i sprzęt laboratoryjny: 

 

Kolby miarowe o pojemności 10 ml – 28 szt. 

 

Pipeta jednomiarowa pojemności 2 ml – 1 szt. 

 

Pipeta wielomiarowa pojemności 5 ml – 2 szt. 

 

Pipeta wielomiarowa pojemności 10 ml – 2 szt. 

 

Spektrofotometr Perkin Elmer Lambda 40 

Sposób wykonania: 

1. Wyznaczenie składu kompleksu kobaltu (III) z nitrozo-R-solą, metodą Yoe’a-Jonesa. 

 

Do  piętnastu  kolbek  miarowych  o  pojemności  10  ml  wprowadzić  po  2  ml  buforu 

octanowego,  a  następnie  odmierzyć  podane  w  tabeli  ilości  roztworów  soli  kobaltu  (II)  oraz 

nitrozo-R-soli. 

 

Numer próbki 

… 

13 

14 

15 

Objętość Co(II) [ml] 

… 

Objętość nRS [ml] 

0.0 

0.4 

0.8 

… 

4.8 

5.2 

5.6 

Absorbancja 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zawartość  kolbek  uzupełnić  wodą  destylowaną  do  kreski.  Dokładnie  wymieszać  i  po 

upływie  10  minut  zmierzyć  absorbancję  wszystkich  próbek  w  kuwetach  1cm,  wobec  wody 

jako  odnośnika  przy  długości  fali

 λ

  =  530  nm.  (patrz  instrukcja  obsługi  spektrofotometru 

Perkin Elmer Lambda 40). 

 

 

 

background image

SPEKTROSKOPIA UV - Vis 

2010/2011 

 

 ANALIZA INSTRUMENTALNA 

Strona 5 

 

 

 

2. 

Wyznaczenie 

składu 

kompleksu 

kobaltu 

(III) 

nitrozo-R-solą, 

metodą  

Ostromysleńskiego-Joba. 

 

Do  trzynastu  kolbek  miarowych  o  pojemności  10  ml  wprowadzić  po  2  ml  buforu 

octanowego,  a  następnie  odmierzyć  podane  w  tabeli  ilości  roztworów  soli  kobaltu  (II)  oraz 

nitrozo-R-soli. 

 

Numer próbki 

… 

11 

12 

13 

Objętość Co(II) [ml] 

0.0 

0.4 

0.8 

… 

4.0 

4.4 

4.8 

Objętość nRS [ml] 

4.8 

4.4 

4.0 

… 

0.8 

0.4 

0.0 

Absorbancja 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zawartość  kolbek  uzupełnić  wodą  destylowaną  do  kreski.  Dokładnie  wymieszać  i  po 

upływie  10  minut  zmierzyć  absorbancję  wszystkich  próbek  w  kuwetach  1cm,  wobec  wody 

jako  odnośnika  przy  długości  fali

 λ

  =  530  nm.  (patrz  instrukcja  obsługi  spektrofotometru 

Perkin Elmer Lambda 40). 

Opracowanie wyników: 

1.

 

Zgodnie z danymi uzyskanymi w pkt. 1 wykonać wykresy: 

 a)  zależności  absorbancji  od  ilości  ml  nitrozo-R-soli  w  kolejnych  mierzonych 

próbkach,  

b) stosunku ilości ml ligandu od ilości ml metalu w każdej z analizowanych próbek. 

2.

 

Sporządzić wykresy zgodne z danymi uzyskanymi w pkt. 2: 

a) zależności absorbancji od ułamka molowego metalu 

b)  wykresy  równoważne  pkt.  a)w  układzie  osi  współrzędnych  według  podanego 

wzoru: 

 

A

0         1        2         3        ...

    N    ml Metalu

N                                                                        3         2        1         0    ml Ligandu

 

3.

 

Porównać  uzyskane  dla  każdego  kompleksu  wykresy  i  wyciągnąć  wnioski  dotyczące 

trwałości obu kompleksów. 

4.

 

Wyznaczyć składy badanych kompleksów. 

background image

SPEKTROSKOPIA UV - Vis 

2010/2011 

 

 ANALIZA INSTRUMENTALNA 

Strona 6 

 

 

 

Literatura: 

1.

 

W.  Ciesielski,  R.  Zakrzewski,  S.  Skrzypek  „Laboratorium  analizy  instrumentalnej”  UŁ 

2002, str. 35-39. 

2.

 

W. Szczepaniak „Metody instrumentalne w analizie chemicznej” PWN 1985-2005.  

3.

 

J.  Minczewski,  Z.  Marczenko  „Chemia  Analityczna  T3  Analiza  Instrumentalna”  PWN 

1998. 

4.

 

D.  A.  Skoog,  D.  M.  West,  F.  J.  Holler,  S.  R.  Crouch  “Podstawy  chemii  analitycznej” 

PWN 2007. 

5.

 

A. Cygański “Metody spektroskopowe w chemii analitycznej” WNT 2002.