Streszczenie krótkie

Głównym bohaterem Przedwiośnia jest Cezary Baryka. Jego ojcem był Seweryn Baryka, urzędnik w naftowym rosyjskim mieście Baku.

Seweryn ożenił się z Jadwigą Dąbrowską, którą poznał w Polsce. Jadwiga w młodości kochała się w Szymonie Gajowcu, pochodził on jednak z
niższych sfer i dlatego młodzi nie mogli się pobrać.

Gdy Cezary miał 14 lat wybuchła I wojna światowa. Seweryn wyjechał na front, a pani Barykowa nie mogła sobie poradzić z rozwydrzonym

synem. Trzy lata po wyjeździe Baryki przestały przychodzić listy od niego i słuch o nim zaginął.

W 1917 roku w Baku rozpoczęła się rewolucja. Cezary entuzjastycznie głosił poglądy rewolucjonistów, uczestniczył w pochodach.

Zaniedbywał matkę, która sama musiała starać się o jedzenie. Barykowa przygarnęła do siebie księżną i księżniczki Szczerbatow-Mamajew.
Kobiety miały ze sobą złoto, które jeszcze tej nocy zostało zabrane przez rewolucjonistów podczas rewizji w domu Baryków. Pani Barykowa
została skazana na ciężkie roboty, które doprowadziły do jej śmierci.

W Baku rozpętała się wojna między Tatarami i Ormianami. Cezary został skierowany do grzebania trupów. Pewnego dnia w jednym z

żebraków przebywających w mieście rozpoznał swojego ojca. Ojciec postanowił wrócić do Polski i namówił do tego Cezarego. Pojechali do
Wołogradu, potem do Moskwy i Charkowa, gdzie czekali na pociąg do Polski. Stary Baryka w pociągu przedstawił synowi wizję szklanych
domów, które rzekomo buduje się w Polsce. W trakcie podróży ojciec Cezarego zmarł; przed śmiercią polecił synowi, żeby skontaktował się w
Warszawie z Szymonem Gajowcem. Cezary dotarł do Polski, a pierwsze, co zobaczył po przejściu przez granicę to nie czyste szklane domy, ale
nędza, brud i ubóstwo.

Młody Baryka przyjechał do Warszawy, gdzie spotkał się z Gajowcem, który załatwił mu posadę. Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej w

1920 r. wstąpił do wojska, gdzie zaprzyjaźnił się z Hipolitem Wielosławskim, któremu uratował życie. W podzięce Hipolit zaprosił go na lato do
swojego rodzinnego domu – Nawłoci koło Częstochowy. Zakochała się tam w nim Karolina Szarłatowiczówna, młodziutka kuzynka Hipolita oraz
Wanda Okszyńska – nieśmiała i dziwna dziewczyna, posiadająca niezwykły talent do gry na fortepianie. Cezaremu spodobała się początkowo
Karolina, ale później zwrócił uwagę na starszą od siebie Laurę Kościeniecką - „wdowę-narzeczoną”, która była właścicielką posiadłości w Leńcu i
była zaręczona z niejakim Barwickim.

Laura zorganizowała dobroczynny bal, na który zaproszono także Cezarego. W czasie przymiarki balowego fraku doszło do pocałunku

między Cezarym i Karoliną, co zauważyła zazdrosna Wanda.

Pewnego dnia Cezary został w Leńcu dłużej, po czym Laura postanowiła odwieźć go bryczką do Nawłoci. Tam porwani atmosferą chwili i

namiętnością przeżyli chwile miłosnego uniesienia.

Na balu Cezary szukał wzrokiem Laury i wyszedł z nią do ogrodu, co widziała Karolina. Bardzo ją to zabolało i domyśliła się romansu

Cezarego. Wkrótce Nawłocią wstrząsnęła śmierć Karoliny, która została otruta przez zazdrosną Wandę. Okszyńska wyparła się jednak
wszystkiego i z braku dowodów nie poniosła konsekwencji swojego czynu.

Tymczasem kwitł romans między Czarkiem a Laurą. Podczas jednej ze schadzek Baryka spotkał w Leńcu Barwickiego. Doszło do awantury,

podczas której Cezary uderzył szpicrutą rywala i samą Laurę. Po tym incydencie został wyrzucony z domu kochanki.

Dwa tygodnie później dowiedział się od Hipolita, że Laura poślubiła Barwickiego. Cezary postanowił wyjechać. Wrócił do Warszawy i

zamieszkał u swojego kolegi, Buławnika. Skontaktował się z Gajowcem, który przedstawił mu swoją koncepcję naprawy Polski jako sumienną
pracę nad wdrażaniem ideałów – patriotyzmu, rozwoju oświaty itd. Czarek nie identyfikował się z poglądami Gajowca. Wkrótce zetknął się z
rewolucjonistą Antonim Lulkiem. Lulek zaprosił go na zebranie komunistów, z którymi Cezary nie do końca się zgadzał.

Chłopak dostał list od Laury i spotkał się z nią w Ogrodzie Saskim, okazało się jednak, że Kościeniecka chce pozostać wierna mężowi i nie ma

zamiaru kontynuować ich romansu. W ostatniej scenie powieści widzimy Cezarego idącego na czele pochodu robotników, protestujących
przeciw zduszeniu strajku. Idącym w pochodzie robotnikom drogę zastąpił kordon żołnierzy, a wtedy Cezary odłączył się od manifestacji i sam
poszedł do przodu.

PLAN SZCZEGÓŁOWY

I. Rodowód

1. Rodzice bohatera.

2. Pracowita młodość Seweryna Baryki.
a. Brak specjalistycznego wykształcenia.
b. Tułaczka po Rosji.
c. Wrobienie sobie pozycji zawodowej.

3. „Niema” miłość Jadwigi Dąbrowskiej i Szymona
Gajowca.
a. Szczęśliwe życie w Siedlcach.
b. „Posępna” miłość panny z dobrego domu i kancelisty.
c. Przybycie zamożnego konkurenta.
d. Szybkie zaręczyny.
e. Rozpaczliwy list od Gajowca.
f. Ślub Seweryna i Jadwigi
g. Wyjazd nowożeńców do Rosji.

4. Czaruś – ukochany syn Baryków.
a. Narodziny.
b. Rozpieszczanie i kształcenie syna.

II. Część 1 "Szklane domy"

1. Szczęśliwe życie w Baku.
a. Respekt syna wobec ojca.
b. Zajęcia gimnazjalisty.

2. Wybuch I wojny światowej.
a. Rozporządzenia ojca – depozyt w banku i skarb
zakopany w ogrodzie.
b. Wyjazd ojca na wojnę.
c. „Wolność” Cezarego.
d. Lęki matki.

3. Rewolucji 1917 roku.
a. Nagły wybuch rewolucji.

b. Naiwny entuzjazm młodego rewolucjonisty.
c. Mityngi i publiczne egzekucje.
d. Głód i strach w mieście.

4. Walka Barykowej o przetrwanie ciężkich czasów.
a. Zmartwienia pani Jadwigi.
b. Tęsknota za mężem.
c. Wyprawy na wieś po jedzeni dla syna.
d. Przezorne przeniesienie w bezpieczne miejsce
większej części skarbów pana Baryki.

5. Nowy – bolszewicki – porządek w Baku.
a. Ogłoszenie konfiskaty zakopanych skarbów.
b. Cezary wierny idei – oddanie skarbu ojca.
c. Nowi lokatorzy w domu Baryków.
d. Pierwsze otrzeźwienie Cezarego.

6. Zbliżenie syna do matki.
a. Dostrzeżenie poświęcenia matki.
b. Brak listów od ojca – wiadomość o zaginięciu.
c. Cicha pomoc syna.
d. Wyprawy do portu.

7. Śmierć pani Barykowej.
a. Oczekiwanie na powrót męża.
b. Spotkanie z księżną Szczerbatow- Mamajew i jej
córkami.
c. Zaproszenie emigrantek na nocleg.
d. „Cenna” tajemnica księżnej.
e. Nocna rewizja.
f. Skazanie pani Jadwigi na ciężkie roboty.
g. Krótki pobyt w szpitalu, wyproszony przez syna-
rewolucjonistę.
h. Powrót na roboty.
i. Śmierć.
j. Pochówek – brak obrączki ślubnej na palcu matki.

8. Samotność Baryki.
a. Utrata pokoiku.
b. Głód.
c. Bezcelowe szwendanie się po mieście.

9. 1918 – wojna Ormian z Tatarami.
a. Baryka żołnierzem.
b. Rzeź
c. Powrót do cywila, praca przy grzebaniu ofiar.
d. Ciało pięknej Ormianki.

10. Powrót ojca.
a. Pan Baryka w legionach polskich.
b. Długa podróż przez Rosję.
c. Baku – poszukiwanie rodziny.
d. Potajemne spotkanie syna i ojca.
e. Wizyta na grobie matki.

11. Wyjazd z Baku.
a. Kiepski stan zdrowia ojca.

b. Wspólne mieszkanie i dorywcze prace.
c. Marzenia starego Baryki o walizce pozostawionej w
Moskwie u przyjaciela.
d. Podróż incognito do Moskwy.
e. Moskwa – świeże ubrania i leki z walizki.

11. Długa podróż do Polski.
a. Pytania Czarusia.
b. Oczekiwanie na pociąg do Charkowa.
c. Wyczerpująca podróż przerywana remontikami.
d. Charków!
e. Kradzież walizki.
f. Oczekiwanie na pociąg do Polski – ciężka choroba ojca.
h. Pociąg do Polski – „nie ma miejsc”
g. Pomoc nieznajomego – podróż w ukryciu.
i. Wyczerpanie ojca – opowieść o szklanych domach.
j. Śmierć – potajemny pochówek w pobliskim
miasteczku.
k. Polska!

III. Część 2 "Nawłoć”

1. Polska
a. Przekroczenie granicy.
b. Spacer po brudnym miasteczku – rozczarowanie
Cezarego.
c. Przyjazd do Warszawy – przyjaźń z Gajowcem i studia
medyczne.

2. 1920 – wojna polsko–bolszewicka.
a. Cezary po raz kolejny żołnierzem!
b. Walki, ciężki żywot żołnierski.
c. Przyjaźń Baryki z Hipolitem Wielosławskim.
d. Bohaterski czyn Baryki.
e. Koniec wojny.
f. Zwolnienie ze służby.

3. Wyjazd do Nawłoci „na odpoczynek”.
a. Ciepłe przyjęcie Baryki przez rodzinę Hipolita.
b. Powitanie Hipolita przez służbę – refleksje Bratyki.
c. Panna Karolina.

4. Życie w Nawłoci.
a. Rodzinna atmosfera.
b. Konne przejażdżki.
c. Śniadanka, obiadki, kolacyjki.

5. Panna Wanda.
a. Szkolne porażki gimnazjalistki.
b. Gniew ojca.
c. Wyjazd do Nawłoci.
d. Wypadek z perliczką.
e. Uzdolnienia muzyczne dziewczyny – przyzwolenie na
korzystanie z fortepianu Wielosławskich.
f. Duet z Baryką – potajemna miłość Wandy.

6. Panna Karolina.
a. Wzajemne odprowadzanie – początek flirtu.
b. Rozmowy – tragiczna historia życia Karoliny.
c. Pocałunki, gonitwy.
d. Miłość Karoliny.
e. Zazdrość Wandy.

7. Laura - „wdowa-narzeczona”.
a. Pierwsze spotkanie z Laurą – zauroczenie piękną
kobietą.
b. Zapowiedź balu w Odolanach.
c. Baryka – pomocnik organizatorki.
d. Samotna przejażdżka bryczką – początek namiętnego
romansu.
e. Potajemne spotkania kochanków.

8. Charytatywny bal w Odolanach.
a. Niezadowolenie Baryki z obecności narzeczonego
Laury.
b. „Nieszczery” taniec z Karoliną.
c. Szalony występ Wandy
d. Potajemne wyjście kochanków.
e. Odkrycie romansu Laury i Cezarego przez Karolinę.
f. Ból panny Szarłatowiczówny.
g. Szalony kozak – zazdrość Wandy.
h. Koniec balu.

9. Nuda.
a. Dręczące myśli o Laurze.
b. Wyznanie Wandy – kpiny Baryki.
c. Wzmożona zazdrość szalonej pianistki.
d. Nocne spotkania Laury i Cezarego.

10. Śmierć Karoliny.
a. Strychnina w kompocie Karoliny (podanym przez
Wandę).
b. Nagłe wezwanie Cezarego do umierającej Karoliny.
c. Oskarżenia księdza.
d. Śmierć Karoliny.
f. Rozpacz rodziny i obojętność Baryki.
g. Nieskuteczne śledztwo.

11. Koniec romansu.
a. Nocne schadzki.
b. Awantura z Barwickim.
c. Zranienie Barwickiego i Laury.
d. Wygonienie kochanka.
e. Rozpaczliwe krążenie po okolicy.
f. Wizyta na cmentarzu u Karoliny.
g. Rozmowa z księdzem.

12. Wyjazd do Chłodka.
a. Prośba do Hipolita.
b. Pobyt w chłodku.
c. Życie chłopów.
d. Wiadomość o ślubie Laury
e. Postanowienie o powrocie do Warszawy.

IV. Część 3 Wiatr od wschodu

1. Nowe życie w Warszawie.
a. Mieszkanie w nędznej dzielnicy z Buławnikiem.
b. Powrót na studia medyczne.
c. Kłopoty finansowe - sprzedaż fraka.

2. Odnowienie przyjaźni z Gajowcem.
a. Prośba o pomoc.
b. Posada u Gajowca – praca nad książką
c. Rozmowy o dawnych czasach.
d. Koncepcja rozwoju państwa polskiego.

3. Komuniści.
a. Znajomość z Lulkiem
b. Spory ideowe.
c. Wizyta na konferencji komunistów – wątpliwości
Baryki.
d. Biedota Warszawy.

4. Kłótnia światopoglądowa z Gajowcem.

5. Ostatnie spotkanie z Laurą.
a. List od kochanki.
b. Wyznania, przeprosiny.
c. Jednak koniec.
d. Wzburzenie Baryki.

6. Manifestacja robotników.
a. Lulek i Baryka na czele pochodu.
b. Policja.
c. Odłączenie się Baryki od pochodu.