bliżej przedszkola 4.115 kwiecień 2011
16
Bliżej przedszkola
tor. Wymiernym efektem wspólnych
działań dyrektora i nauczycieli ma być
uzyskanie konkretnej odpowiedzi na
pytania: jakie jest nasze przedszkole?
jakie są jego atuty? co wymaga popra-
wy? jakie działania należy podjąć, aby
przedszkole jak najlepiej realizowa-
ło wyznaczone cele? O jakości pracy
przedszkola świadczy jakość pracy
dyrektora, a przede wszystkim – na-
uczyciela. Dyrektor otrzymał szeroki
zakres uprawnień, ale znacznie zwięk-
szył się zakres jego odpowiedzialności,
zwłaszcza wobec środowiska lokalne-
go i rodziców. Nauczyciele skoncentro-
wani są głównie na pracy z dzieckiem,
rzadko podejmują odpowiedzialność
za zadania ogólnoprzedszkolne. Roz-
porządzenie w sprawie nadzoru peda-
gogicznego aż w trzech wymaganiach
mówi o pracy zespołowej nauczycieli
(2.4. Procesy edukacyjne są efektem
współdziałania nauczycieli – Wpro-
wadzanie zmian dotyczących przebie-
gu procesów edukacyjnych następuje
R
ozporządzenie Ministra Edukacji
Narodowej z dnia 7 października
2009 r. w sprawie nadzoru peda-
gogicznego (Dz. U. z 2009 r. Nr 168, poz.
1324), określające wymagania wobec
wychowania przedszkolnego, które
skupione są na wypełnieniu zadań
wobec dziecka oraz wobec rodziców,
szczególną rolę przypisuje ewaluacji.
Podstawowe cele modelu sprawowa-
nia nadzoru pedagogicznego to: umoż-
liwienie zespołom (dyrektorom wraz
z nauczycielami) efektywnej pracy nad
poprawianiem jakości pracy przed-
szkoli przez przekazanie informacji na
temat tej jakości; dostarczenie informa-
cji i narzędzi do sprawdzania poziomu
wypełniania przez przedszkola wyma-
gań określonych w rozporządzeniu;
umożliwienie dokonywania analiz
dotyczących jakości pracy przedszkoli.
Termin ewaluacja stosowany jest od lat
dwudziestych ubiegłego wieku; w lite-
raturze i praktyce pedagogicznej uży-
wany jest od niedawna.
Ewaluacja
wewnętrzna
szansą
wprowadzania zmian
Barbara Szeląg
łem zespołów nauczycieli). Ewaluacja
wewnętrzna nie jest formą kontroli na-
uczycieli przez dyrektora, ale pracą ze-
społową dyrektora z nauczycielami na
rzecz podniesienia jakości pracy przed-
szkola, wymaga zatem współdziałania
i współodpowiedzialności.
Zbudowanie efektywnie działającego
systemu ewaluacji wewnętrznej włas-
nego przedszkola to dla dyrektora trud-
ne zadanie, którego realizacja wymaga
wysiłku intelektualnego i organizacyj-
nego, a szczególnie poszukiwania so-
juszników zmian wśród pracowników.
Ten rodzaj badań to szansa racjonalne-
go planowania i wprowadzania zmian,
które zaowocować mogą najlepszymi
rezultatami we wszystkich obszarach
EWalUaCJa WEWNęTRzNa PozWala:
o sprawdzić, czy przedszkole osiąga zakładane cele
różnorodnych działań;
o ulepszyć, poprawić to, co robimy i działać bardziej
efektywnie;
o zaspokajać zmieniające się oczekiwania rodziców
i środowiska;
o rozpoznawać nowe możliwości, jakie płyną z do-
tychczasowych działań;
o badać długoterminowe efekty, identyfikować
mocne i słabe strony podejmowanych działań;
o inspirować siebie i innych, a także podnosić profe-
sjonalizm, rozwijać kompetencje;
o budować poczucie własnej odpowiedzialności za
podejmowane działania;
o opracowywać, realizować i modyfikować ustalo-
ne plany rozwoju;
o pokazywać sensowność swoich działań i progno-
zować problemy i utrudnienia;
o optymalnie zarządzać organizacją oraz zadbać
o dobry wizerunek.
Nauczyciel nie może udoskonalić swojego warsztatu
pracy sam, bez możliwości przeanalizowania proble-
mu z innymi nauczycielami lub osobami pełniącymi
ważne role i pozostającymi w relacji z nim.
Ewaluacja wewnętrzna to proces ana-
lizowania i oceniania efektów działal-
ności dydaktycznej, wychowawczej
i opiekuńczej oraz innej działalności
statutowej przedszkola, którego inic-
jatorem może być każdy pracownik,
najczęściej jednak bywa nim dyrek-
w wyniku wspólnych ustaleń między
nauczycielami; 4.1. Funkcjonuje współ-
praca w zespołach – Nauczyciele pra-
cują zespołowo i analizują efekty swojej
pracy; 4.2. Sprawowany jest wewnętrz-
ny nadzór pedagogiczny – Ewaluacja
wewnętrzna jest prowadzona z udzia-
działalności przedszkola. Całokształt
procesu ewaluacji powinien być sku-
piony na analizie w czterech płaszczy-
znach: założeń, działań, skutków oraz
wniosków na przyszłość.
Ewaluacja nie może być kilkudniowym
działaniem biurokratycznym, winna
być działaniem planowanym, użytecz-
nym, wykonywanym rzetelnie z zacho-
waniem norm etycznych. W progra-
mowaniu i realizacji projektu ewaluacji
ważna jest triangulacja, rozumiana jako
zwielokrotnienie – użycie jednocześ-
nie kilku metod i technik badawczych
zastosowanych wobec podmiotów we-
bliżej przedszkola 4.115 kwiecień 2011
17
wnętrznych i zewnętrznych. O zasto-
sowaniu konkretnych metod decydują
cel badań oraz problem badawczy;
najczęściej stosowanymi są zaś: analiza
dokumentów, ankieta, kwestionariusz
wywiadu, obserwacja i dyskusja gru-
powa.
W procesie ewaluacji istotne jest opra-
cowanie danych ilościowych i jakościo-
wych, interpretowanie uzyskanych wy-
ników i wyprowadzenie z nich wnio-
sków oraz rekomendacji. Podstawą do
opracowania wniosków jest analiza
odpowiedzi na pytania kluczowe, sfor-
mułowane w projekcie ewaluacji (czego
chcemy się dowiedzieć? – pytania doty-
czące warunków, przebiegu i skutecz-
ności); odpowiedzi na pytania dokony-
wane są poprzez kryteria (co chcemy,
żeby zostało ocenione?). Raport z ewa-
luacji jest formą komunikowania wyni-
ków, wniosków i rekomendacji. Raport
może być opracowany w formie: dru-
ku, w wersji elektronicznej (np. zamie-
szony na stronie internetowej przed-
szkola), prezentacji multimedialnej
wyników, prezentacji ustnej podczas
spotkania rady pedagogicznej i innych
podmiotów zainteresowanych działal-
nością pracy przedszkola.
Dobrze przygotowany raport powinien
być przejrzysty, trafny i rzetelny, wia-
rygodny i wewnętrznie
spójny, zgodny z przed-
miotem ewaluacji, po-
winien także uwzględ-
niać cele, czas i miejsce
wykonywanych dzia-
łań. W raporcie istotne
są wnioski – każdy po-
winien być uzasadnio-
ny i wynikać z posiadanych danych. Re-
komendacje – czyli działania napraw-
cze, doskonalące – winny zawierać na-
stępujące informacje: problem, wskaź-
niki będące miarą osiągnięcia sukcesu,
okres działań, osoby, które będą odpo-
wiedzialne za realizację i nadzorowa-
nie podjętych zadań, projekt ponownej
ewaluacji, która sprawdzi rezultaty
wdrożonych zmian.
Proces ewaluacji dziecka to podstawo-
wy i najważniejszy element wszystkich
działań nauczyciela i przedszkola wspo-
magających rozwój dziecka. Ewaluacja
w pracy nauczyciela zawierać winna
trzy komponenty:
Opis i diagnozę
– np. umiejętności
nawiązywania kontaktu z dorosłymi,
rozwiązywania konfliktów, rozpo-
znawania emocji własnych i innych,
dokonywania wyboru aktywności,
przeprowadzania własnej linii dzia-
łania.
Ocenę/interpretację
– dokonuje jej
nauczyciel, porównując wskaźniki
dotyczące poziomu rozwoju u da-
nego dziecka lub grupy dzieci z fak-
tycznymi rezultatami pochodzącymi
z obserwacji.
Planowanie
– wiedza o tym, co dzie-
cko już umie i wie, a także co jeszcze
może osiągnąć samodzielnie lub przy
pomocy innych dzieci i dorosłych
oraz jakie są jego doświadczenia i za-
interesowania jest punktem wyjścia
w planowaniu.
Nauczyciel nie może udoskonalić swo-
jego warsztatu pracy sam, bez moż-
liwości przeanalizowania problemu
z innymi nauczycielami lub osobami
pełniącymi ważne role i pozostającymi
w relacji z nim.
Zalecenie Parlamentu Europejskiego
i Rady Europy z 2008 r. w sprawie euro-
pejskich ram kwalifikacji zobowiązało
kraje członkowskie do zapewnienia ja-
kości, które powinno obejmować regu-
larne dokonywanie oceny instytucji lub
programów przez agendy monitorowa-
nia zewnętrznego.
KoRzyŚCI z EWalUaCJI:
o budowanie dialogu między nauczycielami na
temat własnego rozwoju i rozwoju przedszkola,
planowanie zmian;
o sprzyja doskonaleniu zawodowemu nauczycieli;
o służy budowaniu społecznego zaufania wobec
przedszkola – jeśli wyniki ewaluacji są udostęp-
niane zainteresowanym podmiotom;
o pozwala określić i zrozumieć istniejące problemy;
o zapewnia systematyczną informację zwrotną;
o stanowi podstawę do szybkiego wprowadzania
w życie decyzji podjętych w wyniku tego procesu;
o angażuje wszystkich nauczycieli, pracowników
przedszkola, motywuje ich do lepszej pracy;
o eliminuje rutynowe myślenie i działanie.
Barbara Szeląg – magister pedagogiki w zakresie wychowania
przedszkolnego, absolwentka WSP w Krakowie. Ukończyła także
Studia Podyplomowe na Politechnice Krakowskiej – Zarządzanie
Oświatą Samorządową oraz Studia Podyplomowe na Uniwersy-
tecie Jagiellońskim – edukacja i reforma. Długoletni wizytator
Kuratorium Oświaty w Krakowie, Koordynator Zespołu Wychowa-
nia Przedszkolnego. Wykładowca kursów, w tym kwalifikacyjnych
organizowanych dla dyrektorów i nauczycieli.
R
E
K
L
A
M
A