Wampiry z Morganville 7 rozdział 7

str. 1

Wampiry z Morganville 7

Rozdział: 7

Nast

pnego dnia, Claire wysiedziała w klasie bez jakiegokolwiek prawdziwego

sensu, zrobiła test, — który zaliczyła — poszła do laboratorium Myrnin około
południa. Wygl

dało na zadbane i czyste, to był dwa cuda jednocze

nie, z czego

była zaniepokojona. Poszła do regału i zacz

ła ogl

czasopisma, próbuj

znale

źć

najnowsze, pomimo ze to byłoby trudne do odgadni

cia, bior

c pod uwag

fakt ,

e wi

kszo

ść

z jego notatek była zrobiona gdy chorował, i zazwyczaj był

szalony.
Ale była ciekawa.
Przedzierała si

przez ksi

ąż

ki z zeszłego lata, gdy Myrnin wpadł przez portal, miał

y opadaj

cy czarny kapelusz i pewnego rodzaju szalony/elegancki pasz

okrywaj

cy go od szyi do kostek, czarne skórzane r

kawice, i czarno-srebrna lask

ze smokiem, która trzymał przed soba. Na jego klapie przyczepiony był znaczek, na
którym było napisane, JE

LI MO

ESZ TO PRZECZYTAC, PODZIEKUJ SWOJEMU

NAUCZYCIELOWI. to było typowe dla Myrnin, naprawd

. Była zaskoczona ze

królicze pantofle znikn

ły.

Nie wiedziałem ze dzi

przyjdziesz, - powiedział, i rzucił swój kapelusz,

płaszcz, i lask

na pobliski wieszak.- I zakładam ze jest to przypadkowe zdarzenie,

jak grawitacja.
-

Grawitacja nie jest przypadkowa

Skoro tak mówisz.- Podszedł do przeciwległego boku stołu i spojrzał na

ksi

ąż

, wtedy obróci

głow

dziwacznie w bok by odczyta

tytuł.- Ah. Jedna z moich

najlepszych prac. Gdybym tylko mógł dowiedzie

, czego w rzeczywisto

dotyczy.
-

Zastanawiałam sie, czy kiedykolwiek spotkałby

dziewczyn

o imieniu, Kim.

Kim…Jak do diabła ona miała na nazwisko? Czy kto

jej je powiedział? “Kim, jaka

tam. Kim Gotka.
-

O, ona.- Myrnin powiedział. Nie był pod wra

eniem, co troszeczk

uszcz

ęś

liwiło Claire.

Tak, Kimberlie jest nam znana. Zapytała o pozwolenie by sfilmowa

niektórych

z nas, dla archiwów — to ma by

zapis naszej historii. Jak wiesz, cenimy tego rodzaj

rzeczy. Wielu zgodziło si

. Ona została wybrana na naszego historyka, tak wierz

Czy ty nie robisz juz tego?

pisz

moj

własn

histori

. Nie widz

powodu powierzy

tego człowiekowi z

kamer

wideo. Papier i atrament, dziewczyno. Papier i atrament zawsze ocalej

, gdy

elektroniczne nagrania zniszcz

sie z czasem.

Ale wampiry znaj

Tak. Ona jest troch

jak zwierz

tko dla starszych. Poza mn

, oczywi

cie. Nie

lubi

zwierz

tek. Gryz

— ach! Prawie zapomniałem! Czas by nakarmi

Bob’a.-

Myrnin krz

tał si

daleko w innej cz

ęś

ci laboratorium, gdzie przypuszczalnie schował

Bob’a paj

ka.

Albo by

e Bob’a mechanika samochodowego? Claire nic nie zakładała.

Wygl

dał na troch

szalonego dzi

, z błyskiem w oczach. To j

niepokoiło. Wła

nie

str. 2

miała zamkn

ąć

ksi

ąż

, gdy zobaczyła, w jego kolczastym czarnym charakterze

pisma, co

o niej:

Nowa. Claire co

tam. Mała i krucha.

Bez w

tpienia oni s

e to sprawi ze b

ja chronił.

To tylko daje mi do my

lenia jak łatwo bym ja niszczył....

Zadr

ała, i zdecydowała ze naprawd

nie chce doczyta

do ko

ca. Zostawiła

Myrnin robi

cego dziwne miny całusów do Bob’a paj

ka, gdy potrz

pojemnikiem z muchami przed jego plastikowym pojemnikiem, poszła do archiwów.
Od pierwszego momentu, gdy zobaczyła Wampirze Archiwa — to było w czasie
wojny, i to było miejsce gdzie przyszli po broni — ona była zafascynowana tym
miejscem. Wampiry były zbieraczami, bez w

tpienia; kochali przedmioty —

historyczne rzeczy. Równie

— najwidoczniej — tandet

, poniewa

było tam pełno

przedmiotów, których nikt nie mógł sklasyfikowa

, i prawdopodobnie nigdy nie zrobi

tego. Ale górne pietra były zdumiewaj

ce. Biblioteka była drobiazgowa, była cała

sekcja, która zawierała ka

znan

ksi

ąż

, czasopismo i broszur

z czymkolwiek o

wampirach, ze

cisła bibliografia. Dracula zapisał tylko sze

ść

, najwidoczniej.

Pomijaj

e wampiry dostawały darowizny, kupowały lub ukradły sze

ść

ter

historycznych tekstów, w du

ej ró

norodno

ci j

zyków. Były nawet staro

ytne zwoje,

które wygl

dały zbyt delikatnie, by je dotyka

I kilka tablic pami

tkowych, Amelie

odró

niała je datami od rzymskich czasów. Audiowizualna strefa była nowa,

zawierała wszystko od próbek migotania do arkad pensa we wczesnym 1900, by
niemy film, film z d

kiem, film kolorowy, cały droga do DVD. Co wi

cej wi

kszo

ść

tego było powi

zane jako

z wampirami, ale nie wszystko. Wydało si

ze jest tam

okropnie du

o sztuk dramatycznych. I z jakiego

powodu musicale.

Claire znalazła cyfrowy zapis wywiadu w boksie z komputerem, sporz

dzono

list

- imi

wampira i dat

jego—narodzin? Stworzenia? Czy jak oni to nazywali? W

dym razie, data, która widniała była najnowszego - Michael Glass.

Klara przyniosła odtwarzacz i mrugn

ła, poniewa

Michael ukazał si

przed kamera.

Nie czuł si

wygodnie. To nie była scena dla niego, oczywi

cie. Zmagał sie

mikrofonem dopóki
Kim kazał mu odło

go, wtedy on siadł, spogl

daj

c tak jakby

ałował,

e zgodził

na cos takiego, dopóki nie zacz

ły si

pytania. Pierwsze było oczywiste—imi

aktualny wiek, data

mierci, prawdziwe miejsce urodzenia.

Wtedy Kim spytał, -Jak zostałe

wampirem? - Michael my

lał nad odpowiedzi

zanim powiedział, - Z całkowitej głupoty.
-

Tak? Powiedz mi.

Dorastałem w Morganville. Znałem reguły. Wiedziałem, jak niebezpieczne

rzeczy były, ale kiedy dorastasz z Ochron

, my

lisz,

e stajesz si

nieostro

ny.

Dopiero osi

łam osiemnastk

. Moi rodzice ju

opu

cili miasto, moja mama była

chora i potrzebowała leczenia nowotworu zło

liwego, wi

c zostałem sam. Chciałem

sprzeda

dom i kontynuowa

swoje

ycie.

I jak ci idzie?

Michael nie u

miechn

ł si

. -Nie tak jak oczekiwałem. Stałem si

nieostro

ny.

Spotkałem faceta, który chciał kupi

dom, kto

nowy w mie

cie. Nigdy by mi nie

przyszło do głowy ze jest wampirem. On—nie przekroczył granicy.
Ale sekunda po tym, gdy przeszedł próg, wiedziałem. Po prostu wiedziałem.
Potrz

ł głow

. Kim chrz

ła. -Mog

spyta

kto . . . ?

Oliver-, Michael powiedział. -On zabił mnie jego pierwszego dnia w mie

cie.

Wow, Całkowity sukces. Ale nie zostałe

wampirem wtedy, racja?

str. 3

Nie. Umarłem. Cz

ęś

ciowo. Pami

tam, jak umarłem i wtedy . . . wtedy była

nast

pna noc i nie mogłem przypomnie

sobie niczego miedzy mini. Czułem sie

dobrze.

adnej dziury w szyi, niczego. Pomy

lałem ze by

e, to był sen, ale

wtedy—wtedy spróbowałem opu

dom.

Co sie stało?

Zacz

łem dryfowa

daleko. Jak dym. Wróciłem do

rodka zanim było zbyt

pó

no, ale zrozumiałem po kilku kolejnych próbach,

e nie mogłem odej

ść

. Nie

ne, czy drzwiami lub w jaki

inny sposób. Ja tylko—przestałem by

soba.- Oczy

Michaela wygl

dały teraz na udr

czone i Claire widziała, jak przeszedł go dreszcz. -

To był wystarczaj

co złe, ale wtedy przychodził ranek

I co sie działo?

Umierałem- Michael powiedział. -Od nowa. I to bolało.

Claire wył

czyła to. Było co

złego w słuchaniu tego, widz

c, jak on opuszcza swoja

gard

tak nisko. Michael zawsze starał si

pokaza

ze to wszystko jest w porz

dku,

jako

. Nie wiedziała jak bardzo, go to przera

ało. I, zrozumiała, ze naprawd

nie

chciała wiedzie

, co czuł, kiedy przeobraził sie w prawdziwego wampira przez

Amelie, aby by

w stanie

po za dom. Wiedziała juz zbyt du

Tam było około dwudziestu innych wywiadów wideo w tym folderze, ale był jeden,
przy którym Claire zawahała si

, wtedy klikn

ąć

podwójnie na ikonie.

Kamera złomowała, ustabilizuj

obraz i wtedy zapaliły sie

wiatła. -Prosz

daj nam

twoje imi

, dat

, gdy zostałe

wampirem, twoje miejsce urodzenia i twoja dat

mierci.- To był głos, Kim’s, ale tym razem zabrzmiała na zdenerwowana, wcale nie

jak ta m

drala, która znała Claire. -Prosz

Oliver pochylił si

z powrotem w krze

le, spogl

daj

c jakby czuł co

paskudnego i powiedział, -Oliver. Zatrzymam moje nazwisko dla siebie, je

li mo

na.

Stałem sie wampirem w 1658.. W Huntingdon, Cambridgeshire, Wschodniej Anglii,
Anglii, w 1599.. Tak, poniewa

widzisz, nie byłem młodym m

ęż

czyzn

, kiedy

zostałem przemieniony.
-

To był twój wybór?

Oliver gapił si

, na Kim, ukryta za kamera, tak długo,

e nawet Klara czuła si

nerwowo. Wtedy powiedział, -Tak. Umierałem. To było moja jedna szansa, by
zatrzyma

władz

, któr

osi

łem. To była złodziejska sztuczka, targowałem sie z

moim diabłem, nie mogłem utrzyma

władzy, któr

starałem si

zachowa

.. Wi

zyskałem nowe

ycie i straciłem.

Kto cie przemienił.

Bishop.

Ach—chcesz powiedzie

cokolwiek o Bishopie...

Nie - Oliver nagle wstawał, z ogniem w oczach i zerwał mikrofon. - Nie

zgadzam sie na dalsze nagrywanie. Przeszło

ść

to przeszło

ść

. Pozwólmy jej umrze

Kim, bardzo cicho, powiedziała, -Ale zabiłe

go. Prawda? Ty i Amelie?

Oczy Olivera stały si

czerwone. - Nic o tym nie wiesz, mała dziewczynko z

twoimi głupimi zabawkami. I pomódl si

do Boga,

eby

nigdy sie nie dowiedziała.

Oliver uderzył w kamer

i Kim zaskamlała i to był to.

Znikł obraz.
-

Dobrze sie bawisz - powiedział głos Olivera i przez sekund

Claire my

lała ze

to było z ekranu komputera, wtedy zrozumianym,

e to przyszło za ni

. Obróciła

głow

, wolno, by znale

źć

go stoj

cego blisko drzwi małego pokoju, opieraj

cego si

cian

. Miał na sobie koszulk

z logiem Common Grounds i cargo spodnie, on nie

wygl

dał jak pi

ciuset letni wampir. On nawet miał kolczyk znaku pokoju w jednym

uchu.

str. 4

Ja—chciałam wiedzie

o historycznych wywiadach, to jest wszystko.

Przepraszam.- Klara wył

czyła komputer

i stawała. -B

dziesz znów próbował mnie zabi

Dlaczego? Czy chcesz by

przygotowana?- Podnosił głow

w ni

Chciałbym widzie

, gdy to b

dzie sie zbli

Delikatnie u

miechn

ła si

Nie wszyscy maj

ten luksus. Ale nie. Zostałem wyszkolony przez moja pani.

Nie podnios

palca na ciebie, mała Claire. Nawet gdyby

o to prosiła,

Claire szła wolno do drzwi. On u

miechn

ł si

szerzej i jego spojrzenia pod

ąż

yło za

cała drog

... ale pu

cił ja.

Kiedy obejrzała si

, był przy komputerze, klikaj

c myszka. Usłyszała, jak jego

wywiad zacz

ł si

i usłyszała, jak jego nienagrany głos mrukn

ł przekle

stwo.

Nagranie urwało si

Wtedy cały boks został rozerwany i komputer został rozbity o podłog

wystarczaj

sił

, by roztrzaska

okno trzy stopy od niej.

Kto

nie był zadowolony z tego jak wygl

dał na filmie.

Claire zacz

ła biec, uchylaj

c sie przed kolejnymi rz

dami ksi

ąż

ek, obróciły

na lewo w niemieckie ksi

ąż

ki, by uda

do wyj

cia.

I potkn

ł si

, o Kim, która siadała na podłodze biblioteki gapi

c si

w ekran telefonu

komórkowego jak gdyby trzymała sekret wszech

wiata.

Hej!- Kim zaprotestował i Klara leciała głow

na dywan. Obróciła sie lec

c w

dół, uwalniaj

c kopni

ciami z nóg Kim i pełzna wstecz. -W porz

dku?

wietnie- powiedziała Claire i wstała, by strzepn

ąć

z siebie kurz. -Co do diabła

tu robisz.
-

Badania-, powiedziała Kim.

W niemieckim?

Nie powiedziałem, szukam ksi

ąż

ki, kretynko. Ale mogłabym czyta

Niemiecku. To jest mo

liwe.

A umiesz?

Kim u

miechn

ła si

. -Tylko przeklina

. I, gdzie jest łazienk

, na wypadek gdybym

utkn

ła w Berlinie. Hej, co to był za huk?

Och. Oliver. On tylko znalazł wywiad, który zrobiłe

z nim.

Szeroki u

miech, Kim zszedł z twarzy. -On zabił mój komputer, racja? Cały

roztrzaskał - nie był szcz

ęś

liwy.

Nie,- Oliver powiedział i wyszedł za rogu. W jego oczach migotała czerwie

jego blade r

ce były zaci

te w pi

ęś

ci. -Nie, Oliver nie jest szcz

ęś

liwy w ogóle.

Powiedziała

mi,

e zniszczyła

wywiad.”

Skłamałam,- Kim powiedział. - Stary, nie pracuj

dla ciebie. Zlecono mi prac

przez rad

, ze stypendium i wszystkim. Wiec robi

to. I teraz jeste

winnym mi nowy

komputer. My

ze mo

e by

laptop.

Wygl

dała na zbyt spokojna. Oliver zauwa

ył to tak

e. -To nie była jedyna kopia.

Epoka Cyfrowa. To jest smutny, smutny

wiat i jest pełen

ganych kopii.

Przyniesiesz wszystkie do mnie.

Stary nie-, Kim powiedział i zamkn

ła telefon. -Jestem do

ść

pewna,

e nie. I

jestem do

ść

pewna,

e b

dziesz musiał to prze

, poniewa

to jest ulubiony projekt

Amelie’s. Nawet nigdy nie doszli

my tak daleko. To nie jest tak ze powiedziałe

mi o

swoich cennych momentach lub o czym

puj

cym. Pogód

sie z tym- Spojrzała

na swój du

y, zegarek na jej nadgarstku i wstała. - Ups, musze lecie

. Mam prób

pół godzina. I hej, i ty tez, Mitch. Bez urazy, w porz

dku?

Oliver nic nie powiedział. Kim wzruszył ramionami i poszła do wyj

cia.

str. 5

Nie lubi

jej,- Klara zaoferowała.

W ko

cu, mamy co

wspólnego- Oliver powiedział. -Ale ona ma racj

jednej rzeczy: musz

ść

na prób

To zabrzmiał bardzo—normalnie. Bardziej normalnie ni

kszo

ść

rzeczy, które

Oliver powiedział. Klara czuła ze jej napi

cie min

ło. - Wiec jak idzie? Gra?

Nie mam

adnego pomysłu. Nie grałem od stu lat i pomysł Ewy i Kim bycia

odtwórca głównej roli nie napełnia mnie zaufaniem.- To brzmiało z sarkazmem i Klara
wzdragała si

troch

Sto lat. Co było ostatni

rola, która grałe

Hamlet.

Oczywi

cie.

Jak poszła próba Claire nie wiedziała; zmierzała do Common Grounds, gdzie

była umówiona, by spotka

z (och) Monika. Przynajmniej były z tego korzy

ci.

Pieni

dze w na stół,- powiedziała, gdy w

lizgn

ła si

na miejsce naprzeciwko

ulubionego miejsca burmistrza—i tylko—siostry.
Monika zrobiła co

sprytnego z włosami i to sprawiło ze jej twarz była pokryta

zasłona pazurków. Chocia

raz, była sama; bez Georginy i Jennifer, i nie nawet jako

kawowy tyran.
Monika posłała Claire obrzydliwe spojrzenie, ale wło

yła r

do swojego

designerskiego plecaka, wzi

ła swój designerski portfel, odliczyła pi

ęć

dziesi

dolarów i rzuciła je przez stół. -Lepiej

eby było warto,- powiedziała. -Naprawd

nienawidz

tych zaj

ęć

Wiec je rzu

Nie mog

. To jest jak szkoła rdzenia dla mojego przedmiotu kierunkowego.

Czyli, co?

Biznes.

To interesuj

ce.

Wiec, od czego chcesz zacz

ąć

? Co sprawia ci najwi

kszy kłopot?

Nauczyciel, odk

d zacz

ł dawa

te głupie punktowane quizy i nie przestaj

ich

rzuca

.- Monika zanurkowała w plecaku i wyci

ła trzy pokre

lone kartki, które

oznaczone były na zielono,—nauczyciel musiał przeczyta

gdzie

e czerwony

przyprawia studentów o stres lub co

takiego, ale Claire pomy

lała,

e przez taka

ilo

ść

przekre

, kolor pióra był najmniejszym problemem Moniki

Wow-, powiedziała i przerzuciła strony. - Naprawd

nie rozumiesz ekonomii w

ogóle.
-

Nie zapłaciłam ci pi

ęć

dziesi

ciu dolarów dla usłysze

oczywiste rzeczy,-

Monika wskazała. –Tak tak. Nie rozumiem tego, naprawd

nie chce, ale musze. Wiec

daj mi równowarto

ść

moich pi

ęć

dziesi

ciu dolarów w wiedzy, juz.

Dobrze —ekonomia jest tak naprawd

teoria gry, tylko ze z pieni

dzmi.

Monika tylko gapiła si

na ni

To była prosta wersja.

Oddaj mi moje pieni

dze z powrotem.

Wła

ciwie, Klara potrzebowała ich—có

, Monika musiała jej zapłaci, naprawd

—wi

wyszła z kilkoma chłodnymi wytłumaczeniami, pokazała Monice sposób
zapami

tywania formułek i kiedy u

ich . . . i zanim sko

czyły, było co najmniej

dziesi

ciu innych studentów wychylaj

cych si

, by posłucha

i robi

notatki w

str. 6

ró

nych punktach. To było w porz

dku, oprócz tego ze Monika nie przestawała

żą

ciu dolarów od ka

dego z nich, co oznaczało,

e dostała darmowa lekcj

Nadal, nie tak złego popołudnia. Claire sko

czyła czuj

c sie troch

szcz

ęś

liwa; nauczenie—nawet Moniki—zawsze sprawiało ze czuła si

lepiej.

Czuła sie o wiele lepiej kiedy widziała,

e Shane przyszedł odprowadzi

ja do

dom.
-

Cze

ść

- powiedział, gdy stan

ła koło niego obok niego. - Udany dzie

Rozwa

ała dokładnie, co odpowiedzie

, i w ko

cu powiedziany, -Nie najgorszy.- Nikt

nie został zabity do tej pory. W Morganville, to był prawdopodobnie dobry dzie

. -

Monika zapłaciła mi pi

ęć

dziesi

t dolarów za korepetycje.

Shane trzymał ja za r

i ona podskoczyła, by pocałowa

go w policzek bez

gubienia kroku.- A twój?
-

Było mi

so. Pokroiłem je na plasterki du

ym, ostrym no

em. Bardzo m

skie.

Jestem pod wra

eniem.

Oczywi

cie ze jeste

. A wi

c to jest nasza rocznica...

nie jest!

Có

powiedziałem Kim,

e jest i wtedy obiecałem zabra

do miłej

restauracji.
-

Z obrusami- , Claire zgodziła si

. -Wyra

nie pami

tam obrusy.

Chodzi o to ze cie zabieram,. W porz

dku?”

Raczej nie.. Moja twarz zaczyna si

dopiero leczy

. Mam siniaki na całym

moim gardle. Ostatnia rzecz, jaka chc

to i

ść

do miłej restauracji gdzie ka

dy b

dzie

gapił i zastanawia si

, czy maltretujesz mnie. Nie cieszyłabym sie z jedzenia w

ogóle.
-

lisz zbyt du

Wzi

ła go z r

. -Prawdopodobnie.

W porz

dku, wtedy. Co powiesz na kanapk

zaproponowana na miłej, czystej

serwetce, w moim pokoju?
-

Jeste

takim romantyczny.

Jest w moim pokoju.

Byli około dwóch przecznic od Common Grounds— mniej wi

cej w połowie dogi do

domu —kiedy latarnie uliczne zacz

ły gasn

ąć

, jedna za druga, zaczynaj

c od tych za

nimi i i

ść

szybko w przód, poniewa

da klikn

ła przy gaszeniu. Nie było jeszcze

całkiem pełna ciemno

ść

, ale to działo sie tak szybko, jaki cie

czerwonego zachodu

sło

ca zanikaj

cego za horyzontem.

Claire? - Shane rozgl

dał sie do kola, tak jak ona, czuj

e instynkty

zaczyna wysyła

ostrze

enie.

Cos jest nie tak - powiedziała. - Cos tu jest.

Krwawa forma wyszła z ciemno

ci do nich i Shane ukrył Claire za plecami. To był

Wampir — czerwone oczy, wystaj

ce kły, plamy krwi na bladej twarzy i r

kach.

Claire znała go, zrozumiała to po sekundzie czystej adrenaliny i szoku. On miał na
sobie to same obszarpane, tłuste ubranie od ostatniego razu jak go widziała: Morley,
wampir cmentarzyska, który próbował wci

w zasadzk

Amelie.

Zobaczył i zadyszał, -Ja

nie pani, powiedz twojej nauczycielce — powiedz jej…

Pochylił sie do Claire, bez równowagi i Shane odepchn

ł go daleko. Morley rozwalił

chodniku i potoczył si

jak piłka.

Przestraszony.
-

w porz

dku,- Claire powiedziała i poło

yła r

na ramieniu Shanea.

Ostro

nie kucn

ła blisko pokrwawionego ciała Morley. -Panie Morley? Co si

stało?

str. 7

Zbóje- , szepn

ł. -Dr

czyciele.- Co

sprawiało,

e cofał si

i nasłuchiwał przez

sekund

, wtedy z bólem wstał. Claire skoczyła wstecz, na wszelki wypadek, ale

Morley nawet
Nie patrzył na ni

. -Oni nadchodz

. Uciekajcie.

sie zbli

ało, w porz

dku. Morley potkn

ł si

, ruszaj

c si

w normalnej

szybko

ci wampira i Claire usłyszała daleki d

k biegn

cych stóp, głosów

wołaj

cych do siebie i podekscytowanych okrzyków.

Po kilku sekund, widziała ich —sze

ciu młodych m

ęż

czyzn, nie starszych ni

Shane.

Dwóch miało na sobie TPU kurtki. Byli zupełnie pijani, co znaczy ze szukaj

kłopotów

i wszyscy byli uzbrojeni —w kije do baseballu,

elazne pr

ty, kołki. Zwolnili kiedy

zauwa

yli wzrok Claire i Shanea i zmienieni kierunek, by przyj

ść

obok nich.

Hej!- jeden z nich wrzasn

ł. - Widzieli

cie starego kolesia biegn

cego tutaj?

Dlaczego? Co on zrobił, czy ukradł ci portfel?- Shane odszczekał z powrotem.

Claire wbiła paznokcie w jego r

w ostrze

eniu, ale on nie zwracał uwagi. -Jezus,

idioci, my

licie,

e co robicie?

Czy

cimy ulice,- inny powiedział i zamachn

ł sie swoim kijem jak gdyby on

naprawd

wiedział, jak u

go.

Usłyszeli

my,

e zabił dziecko,- powiedział pierwszy m

ęż

czyzna— najmniej

pijany, o ile Claire mogłaby to stwierdzi

i równie

był najpodlejszy. Nie podobał jej

sie sposób, w jaki on patrzył na Shanea i j

. - Wyssał je do sucha, zaraz na placu

zabaw. Nie pozwolimy

eby to ucichło, człowieku. On musi zapłaci

za to.

Masz jaki

dowód?

Chrzanie twoje dowody. Te potwory unikaj

kary od stu lat. Schwycimy je,

damy nauczk

, której oni nie zapomn

miał si

, si

ł do kieszeni i wyci

. Rzucił to na ziemie przed stopy Shanea. Na pocz

tku Claire nie mogła

stwierdzi

co to było i nagle zrozumiała.

by: kły wampira, wyrwane z korzeniem.

Shane powiedział, - Sam sie nokautujesz , człowieku. Poszedł w tamta stron

Kiwn

ł głow

w kierunku w którym Morley nie poszedł. - Udanej pracy.

Ty jeste

Collins, racja? Twój tata był jednym piekielnym faceta. On stawał w

obronie nas.
Ojciec Shanea był obel

ywym dupkiem, który nie troszczył si

o nikogo, o ile Klara

była w stanie to stwierdzi

; on na pewno nie troszczył si

o Shanea. Pomysł, ze

Frank Collins został, bohaterem podziemi Morganville sprawiał,

e Klara chciała

zwymiotowa

Dzi

ki- , powiedział Shane. Jego głos był neutralny i bardzo mocny. -Zabieram

moj

dziewczyn

do domu.

? Ona jest jednym z nich. Jednym z Renegatów. Pracuje dla wampirów.

Nie jest lepsza ni

wampy,- inny doło

ył.

Słyszałem,

e ona pracowała dla Bishopa - powiedział trzeci, który miał

elazny pr

t spoczywaj

cy na jego ramieniu. – Roznosz

c dookoła jego rozkazy

mierci. Jak jeden z tych nazistowskich współpracowników.

le słyszałe

- Jan powiedział. -Ona jest moj

dziewczyn

. Teraz odczepcie

sie
-

Usłyszmy to od niej,- powiedział lider grupy i spojrzał na Claire. -Wiec?

Pracujesz dla wampirów?

Jan wysłał jej szybkie, ostrzegawcze spojrzenie. Claire wzi

ła gł

boki oddech i

powiedziała, -Całkowicie.
-

Ach psiakrew, - Sapn

ł Shane - W porz

dku, wiec biegnij.

Zaskoczony mini gang wystartował; alkohol zwolnił ich, my

li Claire

str. 8

kotłowały sie w dyskusji nad tym, kogo oni powinni

ciga

, ludzi czy wampiry. Shane

chwycił r

Claire i popchn

ł j

przed siebie, biegn

c jak gdyby ich

ycie zale

ało

od tego. Latarnie uliczne były zgaszone i Claire miała kłopoty z zauwa

eniem

kraw

ęż

ników i p

kni

ęć

w chodniku w przy

mionym

wietle gwiazd.

Przebiegli prawie przecznice zanim ona usłyszała wycie za nimi. Grupa była za nimi.
-

Dalej - , Shane dyszał i pchn

ł j

szybciej. To było trudne dla Claire; ona była

molem ksi

ąż

kowym, a nie sprinterem a poza tym, jej nogi były około sze

ciu cali

krótsze ni

jego. - Dalej Claire! Nie zwalniaj!

Jej płuca płon

ły juz ogniem. Musze,

wiczy

cej , my

lała oszalała .Zanotuj

sobie: regularnie biega

uderzyło j

w plecy i Claire zgubiła jej rytm i upadła mocno o chodnik.

Shane wrzasn

ł, stan

ł i obrócił si

, by zasłoni

. W ci

gu sekundy, grupa facetów

był przy nich i Claire widziała jak Shane odbiera jednemu facetowi kij i u

ywa go, by

wybi

elazny pr

t innemu napastnikowi.

Cie

wynurzył sie ponad ni

i spojrzała w gore, by zobaczy

faceta, który

wydawał sie około dziesi

ciu stóp wy

szy od niej podnosz

cy kij do baseball ponad

głow

, celuj

c prosto w ni

. Claire chwyciła go dookoła kolan i energicznie szarpn

ła,

mocno. On wrzasn

ł zaskoczony, poniewa

jego nogi zło

yły sie i upadł do tyłu. Kij

uderzył o ziemi

ze stukotem i Claire podniosła go, gdy wstała.

Shane hu

tał si

z precyzj

, wymachuj

c broni

i by

e łami

c r

ce tu i tam,

gdyby musiał. Wszystko, co musiała zrobi

to sta

tam i wygl

przera

co.

Sko

czyło si

po kilku sekundach. Co

sie zmieniło i oni mieli do

ść

. Claire

stała tam trz

c si

, kij nadal trzymała w gotowo

ci, do momentu gdy ostatni facet

wstał z chodnika i słaniaj

c sie odszedł daleko.

Shane upu

cił kij i poło

ył obie r

ce na jej ramionach. - Claire? Popatrz na

mnie. Czy jeste

cała? Kto

uderzył ci

Nie - czuła ze si

trz

sie i miała zdarta skór

na kolanach i dłoniach po

upadku, ale to było wszystko. –Mój Bo

e. Oni chcieli nas zabi

. Ludzie chcieli nas

zabi

. Z powodu mnie.

To nie miało znaczenia,- Jan powiedział j

i pocałował ja w czoło gor

cymi

ustami. - Oni chcieli zniszczy

dego kto stanie im na drodze . Sprawa wampira

była tylko usprawiedliwieniem. Dobrze, Claire. Dobra robota.
-

Wszystko, co zrobiłam to trzymałam kij.

Trzymała

go tak, jakby

chciała go u

.- Obj

ł ja r

ka, druga r

podniósł

oba kije, zarzucaj

c je na lewe ramie. - Idziemy do domu.

Kiedy przyszli do domu, po dostaniu awantury trzeciego stopnia od Michaela,

pó

niej od Ew

, musieli stan

ąć

przed Zało

ycielk

. Nie z własnego wyboru; Claire

szybko wykonała telefon na policje i pozwoliła by wie

ci rozeszły sie kanałami, ale

Michael pomy

lał,

e Amelie mogłaby zechcie

zada

cej pyta

I miał racj

, poniewa

, gdy tylko odło

yła telefon, fala uczucia przemkn

ła przez dom

—jak poryw wiatru, tylko psychicznego. Claire wła

ciwie czuła jak zamki które

nało

yła na portale p

kaj

i otwieraj

Amelie przyszła osobi

cie.

Michael zrozumiał to tak

e —on i Claire wydawali si

bardziej poł

czeni z domem ni

Shane i Eve.
-

To było szybkie,- powiedział. -Domy

lam si

e lepiej b

dzie jak pójdziemy.

str. 9

Gdzie?- Shane spytał, marszcz

c brwi.

Amelie- , Claire westchn

ła. -Miałam nadziej

na gor

ca k

piel.

Ich czwórka, w duchu solidarno

ci, poszła z trudem na gór

do ukrytego

pokoju. Lampy Tiffany —minus ta jedna zniszczona —płon

ły, napełniaj

ciany

kolorem i

wiatłem, ale

jako

nic z tego nie spadło na Amelie, która wygl

dała blado jako ko

ść

i bardzo

srogo. Była ubierana w czysta, zimna biel i jej usta wydawały si

prawie niebieskie.

Jej oczy wydawały sie bardziej srebrne ni

szara, ale by

e to było z powodu

metalicznego blasku jej bluzki spod kurtki.

Claire zastanawiała si

, dlaczego przejmowała si

drobiazgowym ubieraniem,

gdy Amelie rzadko opuszczała swój dom tych dniach; ona przypuszczała ze to
dojrzewa wraz, z byciem królowa, w dalekiej przeszło

ci musiała wygl

doskonale, to był nawyk z którego nie mogła sie otrz

ąć

Amelie przyj

ła wiadomo

ść

o gangu który chce zabi

wampiry bez wi

kszego szoku,

Claire pomy

lała; ona siedziała tam wygl

daj

c chłodno i spokojnie, ze zło

onymi

kami i słuchała opowie

ci Shanea i Claire bez jakiegokolwiek wyra

enia. Ale było

w jej twarzy kiedy Claire opisała gar

ść

wyrwanych kłów wampira, które widziała,

ale co to było, Claire nie mogła sie domy

. Wstr

t, by

e ból.

To wszystko?- Amelie spytał. Brzmiała chłodno. -Co z Morley? Czy

widzieli

cie, dok

d on poszedł?

- Nie wiemy- Claire powiedziała. -On wygl

dał —na rannego. Bardzo rannego, by

Obawiałam si

tego, -Amelie powiedział i wstała, by szybko pochodzi

Obawiała

sie czego?- Michael spytał. Opierał si

cian

z zło

onymi

kami, wygl

dał bardzo powa

nie. - Straci

kontrol

Amelie zatrzymał si

, zmarszczyła brwi przy rozbitej lampie, ci

c blade

palce ponad schludnym kawałku metalu. - Obawiałam sie,

e ludzie mogliby przesta

sie ba

, je

eli zaoferuje sie im zbyt wiele wyrozumiało

ci, - powiedziała. -Reguły

Morganville egzystowały nie bez powodu. Zostały stworzone, by ochroni

kilku

silnych przed tłumem kruchych. Nawet olbrzym mo

e zosta

zniszczony przez

żą

dła

owadów, je

eli b

dzie ich dostatecznie du

Nie o to, chodziło w twoich regułach,- powiedział Shane. -One tylko ułatwiały

wampirom, zabijanie nas nie pozwalaj

c ludziom zem

Amelie wysłał mu chłodne spojrzenie, ale naprawd

inaczej nie zareagowała. -

Otrzymałam sprawozdania z innych wydarze

, mniej powa

nych ni

to. Wydaje si

ten gang bandytów

miało ro

nie i musi zosta

zatrzymany.

Oni powiedzieli co

o Morley’u zabijaj

cym dziecko,- Jan powiedział.- Cos

takiego?
-

tpi

w to.- Amelie spotkał jego spojrzenie na kilka sekund, wtedy

kontynuowała spacer. -Nie miałam

adnych sprawozda

o zagini

ciu dziecka. Jak

wiesz to jest

le sprzeczne z naszym prawem, ludzkim lub wampirzym. Nie mog

powiedzie

e to nigdy nie zdarza si

, ale to zdarza si

tez w ludzkim

społecze

stwie. Tak?

e, ale, dlaczego oni wyładowali sie na Morley?

Ona wzruszyła ramionami. -Morley jest łatwym celem, jak wszystkie wampiry,

które wol

nie zgadza

sie na lojalno

ść

. Oni s

pot

ęż

ni w sobie, ale odosobnieni.

Morley

ył surowo i samotnie przez pewien czas. To nie dziwi,

eby ludzie mszcz

na tych najsłabszych. W innych miastach, napadaj

na bezdomnych prawda?

Nic z tym nie zrobisz? - zapytała Claire Klara spytała.

str. 10

Jest prawo. Zakładałam,

e oni b

je przestrzega

. Dopóki bandyci nie

zostan

schwytani i ukarani, ostrzeg

wszystkie wampiry, by uwa

ały.- Amelie

miechn

ł si

wolno. -I udziel

im pełnego pozwolenia w kwestii samoobrony,

oczywi

cie. To powinno poło

kres sprawom szybko.

Claire nie była tego taka pewna. Wpierw, Morley i jego wampy miały sprzeczk

Amelie i wtedy Oliver wysun

ł sie spod jej władzy i zechciał by

nast

tronu.

Teraz byli ludzie chodz

cy dookoła szukaj

cy problemu. I Amelie tylko wydawała si

. . . nie w temacie.
Wydawało si

e, jak bardzo oni starali sie poskłada

Morganville, to rozpadało sie

całkowicie wokoło ich.
-

Wierz

e usłyszałam wystarczaj

co,- Amelie powiedział. -Mo

ecie odej

ść

Wszyscy.
Nie przestawała chodzi

, jak gdyby nie zamierzała odej

ść

. Claire oci

gała si

patrz

c na ni

, gdy inni zeszli schodami i w ko

cu powiedziała, - Czy wszystko w

porz

dku?

Amelie stan

ła, ale naprawd

nie patrzyła na ni

. -Oczywi

cie,- ona

powiedziała. –Jestem —zmartwiona, ale poza tym

wietnie. Dlaczego pytasz?

Poniewa

próbowała

zabi

dwie noce temu?

Claire uwa

ała,

e to byłoby nie eleganckie, by zapyta

o to otwarcie.

Tylko— je

eli potrzebujesz czegokolwiek . . .

Amelie naprawd

tym razem patrzył na ni

i było co

ciepłego i prawie ludzkie w jej

spojrzeniu.
-

Dzi

kuje.- Osobista zima Amelie’s otoczyła ja znów, zostawiaj

c jej twarz

nieruchoma i zimna. -Nic nie mo

esz zrobi

, Claire. Nic, ka

dy z was nie mo

zrobi

. Teraz odejd

Ostatnia rzecz nie była pro

i Claire wzi

ła to jako odprawienie. Shane czekał na

dole
schodów, spogl

daj

c zdenerwowany nie- całkiem- zmarszczonymi brwiami, które

wygładził w uldze kiedy zobaczył, jak szła by doł

czy

do niego.

Nie rób tego - powiedział.

Czego?

Cos jest poza o ni

wła

nie teraz. Nie widzisz tego? Nie próbuj pomaga

Tylko odejd

Claire stukała w złot

bransoletk

na jej nadgarstku. -Tak, to zadziała.

Wypchn

ł j

z klatki schodowej i zamkn

ł schowane drzwi. Michael i Eve ju

szli

na dół, r

ka w r

Robi si

pó

no,- powiedział. - Wychodzisz czy zostajesz?

To nie musi by

jedno ani drugie? Mo

e zostan

jeszcze godzink

, i wtedy

pójd

Mi pasuje,- powiedział i wzi

ł jej r

. -Mam niespodziank

dla ciebie.

Niespodziank

było to ,

e posprz

tał swój pokój. Nie tylko kilka rzeczy, ale

naprawd

posprz

tał —wszystko pochował, łó

ko po

cielił, po prostu wszystko. Chyba

e . . .

Czy przekonałe

Eve?

Wygl

dał na ura

onego i zarazem zbyt niewinnie. -Co masz na my

li?

Och, prosz

, Zaproponowałe

cos Eve, by wysprz

tała twój pokój za ciebie.

On westchn

ł. -Potrzebowała troch

gotówki na cos, wiec tak. Ale to dobrze, racja?

Zaimponowałem ci ze pomy

lałem o tym?

Claire za

miała si

. -Tak, jestem pod wra

eniem,

e pomy

lałe

o wydaniu pieni

dzy

eby mie

czysty pokój.

str. 11

Warto było, jak długo jeste

pod wra

eniem.- Padł na łó

ko, zostawiaj

miejsce dla niej i ona poło

yła si

obok niego otulaj

c jego r

. Jej głowa spocz

ła

na jego piersi i słuchała silnego, mocnego uderzenia jego serca. Zastanawiam si

czy Ewa przegapia to , Nagle zastanowiła sie Claire. I zastanawiam si

, czy ona

zapomniała i wtedy . . .
-

Hej,- Shane powiedział i połaskotał j

. Zawiła si

. -

adnego my

lenia. To jest

strefa nie-my

lenia.

Nic na to nie poradz

Domy

lam si

ze b

musiał cie rozproszy

Juz miała powiedzie

, Tak, prosz

, ale on ju

całował j

i jego du

e r

lizgały si

dookoła jej talii i wszystko co mogłaby pomy

, to tak gdy jej krew płyn

ła szybciej,

gor

tsza i silniejsza.

Trwało to dłu

ej ni

dwie godziny zanim była w stanie pomy

by i

ść

domu. Pokusa, by tu
pozosta

, wtuli

sie w ramiona Shanea na zawsze, prawie ogarn

ła ni

, ale

wiedziała,

e musi dotrzyma

obietnicy.

Shane wiedział to tak

e i, poniewa

on delikatnie przeczesał włosy z twarzy palcami,

westchn

ł i pocałował ja w czoło. -Musisz i

ść

- powiedział. -Inaczej, twoi rodzice

zjawia sie z widłami i pochodniami.
-

Przykro mi.

Hej, mi tak

e. Pójd

po klucze.- Ze

lizgał si

z łó

ka i ona patrzyła, jak

wiatło

zabłyszczało na jego skórze, gdy si

gał po koszulk

i zakładał ja. To było wszystko,

co mogła zrobi

by nie wyci

ąć

ki i poci

ąć

go powrotem. -I naprawd

musisz

sie ubra

, poniewa

, je

eli nie przestajesz patrze

na mnie w ten sposób, nigdzie nie

pójdziemy.

Claire odnalazła spodnie i koszulk

, zało

yła je i schwyciła swój wzrok w

lustrze— w pokoju Shane, nie zasłoni

ta przez sterty rzeczy. Wygl

dała. . . inaczej.

Doro

lej. Zaczerwieniona i szcz

ęś

liwa i

ywa i nie bardzo głupkowato..

On uczyni mnie lepsza, pomy

lała, ale nie powiedziała tego, poniewa

obawiała si

e on pomy

li,

e to dziwne.

Shane po

yczył samochód Eve, by odwie

ść

ja do domu jej rodziców —jej

domu? —i przez północ

stała w oknie swojej sypialni i patrzyła, jak du

y, czary

sedan odjechał od kraw

ęż

nika i pojechał w noc.

Mama zapukała do drzwi. Claire mogła odró

rodziców przez ich pukanie.- Wejd

Kiedy jej mama nic nie powiedziała, Claire obróciła si

, by popatrze

na ni

Wygl

dała na zm

czona i zaniepokojona i

Claire zastanowiła si

, czy wystarczaj

co sie wysypia. Prawdopodobnie nie.

Tylko chciałam powiedzie

ci,

e zostawiłem ci półmisek w lodówce, je

eli

jeste

głodna,- Mama powiedziała. –Miała

miły dzie

Claire nie miała

adnego pomysłu jak odpowiedzie

eby to nie zabrzmiało zupełnie

zwariowanie i w ko

cu powiedziała,- Był w porz

dku.

Miała nadzieje ze szalik który zawin

ła dookoła szyi przykryje siniaki, które

przybierały bogate kolory zachodu sło

ca.

Mama wiedziała,

e to nie była prawda, ale tylko kiwn

ła głow

. -Jak długo jeste

bezpieczna. - Co mniej chodziło o wampiry ni

o Shanea. Claire przewróciła oczami.

Mamo

Mowie powa

nie.

Wiem

str. 12

Wiec przesta

patrze

na jakbym była idiotka. Martwi

sie o ciebie ze

dziesz zraniona. Nie w

tpi

e Shane my

li dobrze, ale jeste

taka…- Mama

szukała innego słowa, ale zadowoliła si

jedynym oczywistym. –Taka młoda.

Nie byłam taka młoda

eby zacz

ąć

ta rozmow

Claire.

Przepraszam.- ziewn

ła. -Zm

czona

Mama u

ciskała j

, pocałowała w policzek i powiedziała, -Wiec odpocznij.

Pozwol

ci spa

dłu

ej.

Nast

pnego dnia Claire zaspała na pierwszy zaj

cia, poniewa

jej Mama

mówiła prawd

i budzik zawód lub Claire wył

czyła go zanim tak naprawd

obudziła

. W ko

cu wstała wokoło dziesi

tej, czuj

c si

szcz

ęś

liwa i pełna energii. To

mogło by

powodem snem, ale Claire wiedziała,

e nie było to.

yła w

wietle

Shanea.

Spacer do miasteczka uniwersyteckiego było zachwycaj

cy —

wieciło sło

ce,

ogrzewaj

c ulice i wiał mi

kki wietrzyk, który pachniał jak nowa trawa. Drzewa były

pełne nowych zielonych p

dów i kwiaty w ogrodach zakwitły.

Claire była w tak dobrym nastroju,

e kiedy zauwa

yła Kim, uzbrojona z kamer

wideo, wła

ciwie nie wzdrygn

ła si

Za bardzo.

Kim nie zwracała uwagi na ni

, co nie było niczym nowym; była skupiona na

facecie w kurtce TPU podrzucaj

cego piłk

do futbolu, który

miał sie z jej

artów,

gdy kr

ciła. Kim przeszła dookoła niego, falowała i nie przestawał filmowa

gdy

zbli

yła si

do grupy dziewczyn siedz

cych na trawniku pod rozpo

cieraj

cym si

drzewem d

bu.

cej

miechu i wszyscy

miali sie dookoła.

Jestem naprawd

jedyna osoba, która nie lubi jej?

Najwidoczniej.

Kim zauwa

ył j

o tym sam czasie, kiedy telefon Klary zadzwonił. Obróciła sie

plecami do Kim— i kamery —i odebrała nie sprawdzaj

c na ekranie, poniewa

została zaskoczona. - Hallo?
-

Ty suko - To był głos Moniki. -Gdzie jeste

Przepraszam?

Jeste

w miasteczku uniwersyteckim?

Claire mrugn

ła i zeszła z drogi tłumu studentów zmierzaj

cych z Budynku do

angielskiego.
-

Uh, nie. I, dlaczego dokładnie jestem suka, znów?

le si

wyraziłam. Jeste

kłamliwa suk

. Słysz

dzwony!- Monika znaczyła

k dzwonów szkolnych, dzwony

z wie

y, które dzwoniły srebrn

melodie gdy zmieniała si

godzina. Z jakiego

dziwnego powodu, grały
bo

onarodzeniowa muzyk

. By

e kto

zapomniał zmieni

ja —lub po prostu

lubił -

ta Noc.

Gdzie jeste

—mniejsza o to, widz

. Stój tam.

Monika rozł

czyła si

. Claire rozgl

dała si

wokoło i widziała,

e Kim filmowała j

—i

Monik

przedzieraj

w dół schodów Budynku do angielskiego, kieruj

c si

chodnik z towarzystwem ogona komety. To nie były tylko Georgina i Jennifer tym
razem; zabrała ze sob

dwie dziwne dziewczyny miej

ce na sobie wiosenne sukienki

str. 13

i słodkie buty i kilku du

ych facetów futbolowy typ —mdły i przystojny i nie zbyt

elegancki, taki jaki lubiła Monika.

Claire rozwa

yła ucieczk

, ale nie, je

eli Kim planowała sfilmowanie całego

zaj

cia. Nie mogłaby

ze wstydem. Tylko nie my

lała,

e mogłaby

powtórkach na YouTube. Monika była ubrana w kwiatowa mini spódniczk

i to

wygl

dała w niej

wietnie, nie pozwoliła by jej opalenizna zbladła podczas zimy i jej

skóra miała zdrowy wygl

d. Szla prosto do Claire i zatrzymała si

kilka stóp od niej,

otoczony przez jej armi

mody.

To było jak bycie zagro

onym przez gang lalek Barbie i Ken.

Ty- , Monika powiedziała i wskazała, palcem z doskonale zrobionym manicure

w ni

. Claire skupiła si

na gor

cym ró

owym paznokciu, nast

pnie na twarzy

Moniki.
-

Tak?

Chod

tu.

I zanim Claire mogłaby nawet pomy

o zaprotestowaniu, Monika ja przytuliła.

Przytulała si

Z Monik

Klara zapanowała nad sob

, przynajmniej wystarczaj

co by chwyci

Monik

za r

ce i odepchn

ąć

ja do bezpiecznej odległo

ci. -Co do diabła?

Suko, jeste

najlepsza. Powa

nie nie mog

w to uwierzy

Monika była . . . pobudzona. Szcz

ęś

liwa. Nie chciała jej pobi

Znacz

cy sukces. -Nie zrozum tego

le, ale co z tob

Monika

miała si

, wyci

ła r

do swojej torby i wyci

ła papierowe kartki. To

był test z ekonomii. I miał, napisany w k

cie czerwone, A.

To wła

nie si

dzieje - ona powiedziała. -Wiesz jak dawno temu nie dostałam

A? Je

eli, kiedykolwiek? Mój brat si

przekr

ci.

Claire oddała kartki z powrotem. -Gratulacje.
-

Dzi

ki.

Dobry nastrój Moniki znikł, zast

piony przez jej -normalniejsz

twarz suki. -

Domy

lam si

e dostałem równowarto

ść

moich pieni

dzy, poza tym.

Z jakiego

powodu, Claire pomy

lała o Shane pl

cym Eve, by wysprz

tała jego

pokój. -Bedzie tego wi

cej, zaufa

mi. W porz

dku, wiec. Jeste

my kwita?

Jak na razie - Monika powiedziała. -B

dost

pna. Mam inne zaj

cia w

których jestem beznadziejna.

Claire ugryzła si

w j

zyk zanim mogłaby powiedzie

, nie w

tpi

w to i

patrzyła jak Monika i grupa odchodzili daleko,

miej

c si

i rozmawiaj

c jak gdyby oni

byli w ich własnej prywatnej reklamie szamponu.
Prawie zapomniała o Kim i kiedy ona schwyciła wzrok zimnego blasku soczewki
kamery z k

ta jej oka, obróciła si

i powiedziała, - Wytnij to, dobrze?

Nie ma mowy - Kim powiedział rado

nie, kamera nadal kr

ciła. -Nie, a

sko

czy mi si

kaseta.

O to chodzi. Hej, wiec, opowiedz mi o tobie i Monice. Tajny romans?

miertelni wrogowie? Czy jeste

złymi bli

niakami? No dalej , mo

esz mi powiedzie

;

Nie powiem nikomu!
-

Oprócz ka

dego na Facebooku?

Có

, oczywi

cie, tak. No dalej, marnujesz mój czas. Mów!

Mam dwa słowa dla ciebie, - Claire powiedziała, - i drugie brzmi SI

. Wypełnij

luk

Kim obni

yła kamer

i wył

czyła ja, potrz

saj

c jej ciemne włosy z jej twarzy.

- Wow. Kto

wstał dzi

lewa noga na

niadanie?

str. 14

Nie lubi

jak mnie filmuj

Nikt nie lubi. I o to chodzi. Chc

uchwyci

ludzi, jacy naprawd

. Ten facet

na przykład
Pan Football Kole

? On jest palantem. Nakłoniłam go do rozmowy wystarczaj

długiej,

e mo

na naprawd

zobaczy

ze jest palantem. To jest zabawa. Powinna

spróbowa

Nie dzi

ki.- Claire nie my

lała czy władza która jest w Morganville byłaby

specjalnie zadowolona z filmowej partyzantki i zastanowiła si

, czy kto

powiedział o

tym Oliverowi. On nie wydawał si

lubi

małych projektów Kim.

e to było czas na mokke.

Hej,- Kim powiedział, poniewa

Claire zacz

ła odchodzi

. -O Shanie.

To ja zatrzymało -A co z nim?
-

Tylko chciałem wiedzie

—czy, czy wy tak na powa

nie lub co

Tak, jeste

my na powa

nie.- Claire powiedziała to stanowczo, próbuj

c nie

mie

wra

enia co Shane mógłby odpowiedzie

na to pytanie. On nie lubił anga

owa

. On zaanga

ował si

; on tylko nie lubił tego mówi

. -Filmowała

gdzie

jeszcze?”

Pewnie, wsz

dzie - Kim powiedział. -Dlaczego pytasz, chcesz zobaczy

Nie. Jestem tylko ciekawa. Co planujesz zrobi

z tym?

Widziała

Borat'a ? Tak, cos w tym rodzaju —rodzaj dokumentu - Kim

wzruszyła jednym ramieniem, skupiona na czymkolwiek co działo sie na małym
ekranie jej kamery. -Tylko z wampirami.
-

Filmujesz wampiry?

Dobrze, nie oficjalnie. To jest hobby.

To było niebezpieczne hobby, ale Claire domy

liła si

e Kim wiedziała o tym. -Tylko

nie filmuj mnie, w porz

dku?

Powa

nie? Zrobi

ci gwiazd

Nie chc

gwiazd

Gdy odeszła daleko, Kim powiedział

ało

nie, - Ale ka

dy chce by

gwiazd

Tłumaczenie: madabob

☺