background image

Aleksandra Szymczak 

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr 1 we Wrocławiu 

 

 

Komputer – w drodze do uzale

ż

nienia 

 

Mimo  i

ż

  uzale

ż

nienia  towarzysz

ą

  ludzko

ś

ci  od  zarania  dziejów,  współczesna 

cywilizacja  dostarcza  wci

ąż

  nowych  nałogów.  Wcze

ś

niej  wi

ą

zano  poj

ę

cie  uzale

ż

nienia 

niemal  wył

ą

cznie  z  substancjami  psychoaktywnymi  (nikotynizm,  alkoholizm,  narkomania, 

lekomania).  Obecnie,  zwracaj

ą

c  uwag

ę

  na  przymusowy  charakter  przejawianych  niekiedy 

zachowa

ń

  oraz  negatywnych  konsekwencji  emocjonalnych,  społecznych  czy  zdrowotnych 

mówi  si

ę

  o  uzale

ż

nieniu  od  pracy,  pieni

ę

dzy,  samochodów,  jedzenia,  telewizji,  hazardu, 

zakupów itp. Stanowi

ą

 one problem zarówno samych jednostek, jak i otoczenia społecznego.  

Rozwój  naukowo-techniczny  doprowadził  do  tego, 

ż

e  we  wszystkich  niemal 

dziedzinach 

ż

ycia  człowiek  jest  wspomagany  przez  komputery.  Sam  Internet  oferuje  łatwy 

i stosunkowo  szybki  przepływ  informacji,  edukacj

ę

  za  pomoc

ą

  sieci,  dost

ę

p  do  rozmaitych 

usług  (banki,  sklepy,  apteki).  Stanowi  on  ponadto  specyficzne 

ś

rodowisko  funkcjonowania 

człowieka  (np.  obszar  licznych  kontaktów  społecznych,  miejsce  pracy).  Dost

ę

p  do  sieci 

umo

ż

liwił  człowiekowi  funkcjonowanie  zarówno  w 

ś

wiecie  rzeczywistym,  jak  i  wirtualnym. 

Oba  te 

ś

wiaty  tworz

ą

  przestrze

ń

  do  rozwijania  zainteresowa

ń

,  podtrzymywania  oraz 

nawi

ą

zywania  nowych  relacji  interpersonalnych,  wyra

ż

ania  emocji  czy  przekona

ń

Ś

wiat 

wirtualny  pozwala  ponadto  na  zachowanie  anonimowo

ś

ci,  kreowanie  nowej  to

ż

samo

ś

ci, 

ucieczk

ę

 od problemów 

ś

wiata realnego. 

Poza 

wieloma 

korzystnymi 

aspektami  komputery 

nios

ą

 

ze 

sob

ą

 

wiele 

niebezpiecze

ń

stw,  a  w

ś

ród  nich  ryzyko  uzale

ż

nienia.  Coraz  cz

ęś

ciej  mówi  si

ę

 

o uzale

ż

niaj

ą

cych  wła

ś

ciwo

ś

ciach  ró

ż

nych  zachowa

ń

,  w  tym  korzystania  z  gier 

komputerowych i u

ż

ywania Internetu.  

Spora  grupa  u

ż

ytkowników  komputerów  korzysta  z  nich  wył

ą

cznie  u

ż

ytkowo 

i funkcjonalnie,  mimo  i

ż

  niekiedy  zajmuje  im  to  wiele  godzin.  S

ą

  jednak  osoby,  którym 

u

ż

ytkowanie  komputera  wymyka  si

ę

  spod  kontroli  i  skutkuje  negatywnymi  konsekwencjami 

w ró

ż

nych obszarach funkcjonowania. 

 

Jak si

ę

 objawia?  

Szczególn

ą

  podatno

ść

  na  uzale

ż

nienie  od  Internetu  czy  gier  komputerowych 

wykazuj

ą

  dzieci  i  młodzie

ż

,  gdy

ż

  ich  zdolno

ść

  kontrolowania  własnych  zachowa

ń

  nie  jest 

jeszcze wykształcona. Dodatkowo, bior

ą

c pod uwag

ę

ż

e ich organizm, osobowo

ść

, system 

background image

warto

ś

ci  znajduje  si

ę

  w  fazie  intensywnego  rozwoju,  nadu

ż

ywanie  sieci  mo

ż

e  mie

ć

  tu 

bardziej negatywne nast

ę

pstwa. 

W  zwi

ą

zku  z  powy

ż

szym  niezwykle  wa

ż

ne  jest  dostrze

ż

enie  pierwszych  objawów 

wskazuj

ą

cych na mo

ż

liwo

ść

 uzale

ż

nienia od komputera.  

Zjawisko  nałogowego  przebywania  w  cyberprzestrzeni  przyjmuje  ró

ż

ne  nazwy, 

poczynaj

ą

c od zespołu uzale

ż

nienia od Internetu, przez siecioholizm, sieciozale

ż

no

ść

, www-

holizm, interholizm, a

ż

 do nadmiernego u

ż

ywania Internetu czy problematycznego u

ż

ywania 

Internetu.  Poj

ę

cia  te  nie  s

ą

  równoznaczne,  podobnie  jak  nie  s

ą

  równoznaczne  zjawiska 

nadmiernego  u

ż

ywania  sieci,  patologicznego  wykorzystywania  Internetu,  zagro

ż

enia 

uzale

ż

nieniem czy jednoznacznego uzale

ż

nienia. 

Najcz

ęś

ciej wymienia si

ę

 nast

ę

puj

ą

ce symptomy uzale

ż

nienia: 

-

 

przymus lub nieodparte pragnienie korzystania z sieci/gier, 

-

 

upo

ś

ledzona zdolno

ść

 kontrolowania zachowania, 

-

 

nieskuteczne próby ograniczenia czasu sp

ę

dzanego w sieci/na grach, 

-

 

zespół  abstynencyjny  po  zaprzestaniu  korzystania  z  komputera  (niepokój, 

rozdra

ż

nienie), 

-

 

wzrost tolerancji (stopniowe zwi

ę

kszanie ilo

ś

ci czasu sp

ę

dzanego przy komputerze), 

-

 

rezygnacja z dotychczasowych kontaktów towarzyskich i zainteresowa

ń

-

 

uporczywe kontynuowanie zachowa

ń

 mimo ich szkodliwych nast

ę

pstw. 

Do  wspomnianych  szkodliwych  nast

ę

pstw  w  sferze  fizycznej  zaliczy

ć

  mo

ż

na  np. 

pogorszenie  wzroku,  cz

ę

ste  bóle  pleców  i  kr

ę

gosłupa,  anemi

ę

,  zwiotczenie  mi

ęś

ni.  Jako 

konsekwencje psychiczne mog

ą

 si

ę

 pojawi

ć

: niepokój, l

ę

k, obni

ż

enie nastroju, rozdra

ż

nienie, 

zaburzenia koncentracji, uwagi i pami

ę

ci, zaburzenie relacji interpersonalnych, wyizolowanie 

społeczne,  zaniedbywanie  obowi

ą

zków,  zaburzenia  w  zakresie  to

ż

samo

ś

ci,  zaw

ęż

enie 

zainteresowa

ń

, zubo

ż

enie j

ę

zyka, zaniedbywanie zdrowia itp. 

S

ą

  uczniowie,  którzy  po

ś

wi

ę

caj

ą

  komputerom  ka

ż

d

ą

  woln

ą

  chwil

ę

  czasu  kosztem 

nauki czy innych obowi

ą

zków. Dla niektórych komputer odgrywa pierwszoplanow

ą

 rol

ę

, gdy

ż

 

przedkładaj

ą

  oni  zabawy  z  nim  ponad  inne  zaj

ę

cia,  np.  rekreacyjno-towarzyskie.  Z  kolei 

utrudnienia  spowodowane  brakiem  mo

ż

liwo

ś

ci  korzystania  z  komputera  rzutuj

ą

  na  ich 

interakcje  społeczne  (staj

ą

  si

ę

  agresywni,  uwaga  skupiona  na  podejmowaniu  wszelkich 

działa

ń

  maj

ą

cych  na  celu  ponowne  skorzystanie  z  komputera).  Tym  samym,  traktuj

ą

uzale

ż

nienie jako potrzeb

ę

, przymus, konieczno

ść

, powy

ż

sze zachowania mo

ż

na traktowa

ć

 

z du

ż

ym prawdopodobie

ń

stwem jako jedne z przejawów uzale

ż

nienia. 

 

 

 

 

background image

Jak si

ę

 rozwija? 

Integracja  czasu  sp

ę

dzanego  w 

ś

wiecie  wirtualnym  i  realnym  zwykle  ma  charakter 

konstruktywny  nie  powoduj

ą

c  zaburze

ń

.  St

ą

d  korzystanie  z  Internetu  czy  gier  mo

ż

na 

przedstawi

ć

 jako kontinuum od zdrowego (prawidłowego) do patologicznego (uzale

ż

nienia). 

Proces  powstawania  uzale

ż

nienia    ma  kilka  faz.    Zwykle  zaczyna  si

ę

  ono  bardzo 

niewinnie.  Pocz

ą

tkowa  ciekawo

ść

  i  zafascynowanie  powoduje, 

ż

e  dziecko  sp

ę

dza  wiele 

czasu  przy  komputerze.  Niekiedy  rodzice  z  satysfakcj

ą

  przygl

ą

daj

ą

  si

ę

  swej  latoro

ś

li,  która 

sprawnie  obsługuje  komputer,  przyzwalaj

ą

c  na  to  w  przekonaniu, 

ż

e  dziecko  rozwija  swoje 

zainteresowania  i  jednocze

ś

nie  jest  w  domu  pod  ich  czujn

ą

  opiek

ą

.  Stopniowo  dochodzi 

do nadmiernego  zaabsorbowania  sieci

ą

  przy  równoczesnym  my

ś

leniu  o  aktywno

ś

ci 

komputerowej  tak

ż

e  poza  ni

ą

.  W  kolejnej  fazie  nast

ę

puje  ograniczenie  lub  rezygnowanie 

z innych  form  działania,  niezdolno

ść

  kontrolowania  czasu  sp

ę

dzanego  w  cyberprzestrzeni. 

Z czasem dochodzi do tego, 

ż

e ka

ż

da próba oderwania syna czy córki od komputera wi

ąż

si

ę

  z  wybuchami  niekontrolowanej  zło

ś

ci  i  agresji  (poczucie  rozdra

ż

nienia  i  niepokoju  przy 

próbach  przerwania  sesji  sieciowej).  Ostatecznie  po  zaprzestaniu  „surfowania”  pojawia  si

ę

 

zespół abstynencyjny.  

Rodzice  stopniowo  trac

ą

  kontakt  z  dzieckiem,  a  ono  samo  zatraca  kontakt 

z rzeczywisto

ś

ci

ą

.  Uzale

ż

nienie  rozwija  si

ę

  zazwyczaj  niezauwa

ż

alnie,  wypieraj

ą

dotychczasowe  zainteresowania  i  obowi

ą

zki  (najpierw  drugorz

ę

dne,  potem  -  podstawowe). 

Pierwsze  objawy  spostrzega  najbli

ż

sza  rodzina,  cho

ć

  mo

ż

e  je  mylnie  interpretowa

ć

  jako 

pozytywne  zainteresowanie  informatyk

ą

.  Utrwaleniu  uzale

ż

nienia  sprzyja  brak  dezaprobaty 

społecznej  i  znikoma 

ś

wiadomo

ść

  niebezpiecze

ń

stwa.  Im  młodsze  osoby,  tym  s

ą

  bardziej 

zagro

ż

one uzale

ż

nieniem.  

Głównym procesem le

żą

cym u podstaw zachowa

ń

 kompulsywnych, jakim s

ą

 nałogi, 

jest  warunkowanie  instrumentalne.  Jego  idea  jest  prosta:  ludzie  wykazuj

ą

  skłonno

ść

 

do powtarzania  tych  zachowa

ń

,  za  które  spotyka  ich  nagroda.  Dla  skuteczno

ś

ci  nagrody 

czynnikiem  krytycznym  jest  czas  oraz  prawdopodobie

ń

stwo  otrzymania  nagrody 

po powtórzeniu  okre

ś

lonego  zachowania.  Internet  czy  gry  oferuj

ą

  stosunkowo  szybkie 

nagrody  takie  jak  np.  uznanie  i  zainteresowanie  otrzymywane  ze  strony  nieznajomych  czy 

wzrost  poziomu  adrenaliny  we  krwi.  Harmonogram  wzmocnie

ń

  ze  zmienn

ą

  cz

ę

stotliwo

ś

ci

ą

 

podawania  nagród  jest  w  sposób  przemy

ś

lany  stosowany  przez  twórców  gier  np.  nagrody 

dla  pocz

ą

tkuj

ą

cych  graczy,  których  zachowanie  nie  zostało  wystarczaj

ą

co  uwarunkowane, 

pojawiaj

ą

  si

ę

  szybciej.  Ten  mechanizm  podtrzymuje  zachowania  hazardowe  (dlatego 

hazardzista jest przyzwyczajony do wielu prób bez nagrody). Konstrukcja gier charakteryzuje 

si

ę

  ci

ą

ą

  dynamik

ą

  -  uko

ń

czenie  kolejnej  misji,  przej

ś

cie  na  nast

ę

pny  poziom  itp.  Dziecko 

otrzymuj

ą

c  natychmiastowy  pozytywny  rezultat,  zagł

ę

bia  si

ę

  w  gr

ę

  coraz  bardziej,  pragnie 

próbowa

ć

 na nowo i poprawia

ć

 osi

ą

gni

ę

cia. Cech

ą

, która sprawia, 

ż

e trudno mu oprze

ć

 si

ę

 

background image

graniu,  jest  personalizacja,  czyli  indywidualne  traktowanie  graj

ą

cego  (zgodnie  z  jego 

tempem). 

Dodatkowo  gry  komputerowe  umo

ż

liwiaj

ą

  si

ę

gni

ę

cie  po  to,  co  w  rzeczywisto

ś

ci  jest 

niewykonalne  czy  zabronione:  mo

ż

na je

ź

dzi

ć

  motorem  z  bardzo  du

żą

  szybko

ś

ci

ą

,  dociera

ć

 

do  niebezpiecznych  miejsc.  Bogata  grafika,  interesuj

ą

ca  muzyka,  dynamiczna  wci

ą

gaj

ą

ca 

akcja  to  jedne  z  wielu  czynników  powoduj

ą

cych, 

ż

e  dziecko  mo

ż

e  zwodzi

ć

  rodziców,  i

ż

  za 

chwil

ę

 wył

ą

czy komputer, a w rzeczywisto

ś

ci przedłu

ż

a zabaw

ę

Pami

ę

ta

ć

 jednak nale

ż

y, 

ż

e uniwersalne medium, jakim jest internet, wykorzystuje si

ę

 

do  rozmaitych  celów  (komunikacja,  gry  sieciowe,  zakupy,  itp.).  Istnieje  w  nim  wiele 

psychologicznie  poci

ą

gaj

ą

cych  obszarów,  które  mog

ą

  zacz

ąć

  pochłania

ć

  zbyt  wiele  czasu. 

Tym  samym ka

ż

dy  z  obszarów  przyci

ą

ga  uwag

ę

  specyficznej grupy  u

ż

ytkowników,  dlatego 

uzale

ż

nienie  od  komputera  nie  mo

ż

e  by

ć

  ujmowane  jednakowo  dla  wszystkich 

uzale

ż

nionych. 

 

Jak zapobiega

ć

?  

Osoby uzale

ż

nione od Internetu wymagaj

ą

 pomocy terapeutycznej, st

ą

d powstawanie 

instytucji  specjalizuj

ą

cych  si

ę

  w  tego  rodzaju  terapii  czy  rozwój  grup  Anonimowych 

Siecioholików. 

Jednak

ż

e  podstawowym  krokiem  jest  wczesne  dostrze

ż

enie  problemu,  okre

ś

lenie 

jego  skali  i  opracowanie  programów  profilaktycznych.  Uczenie  higienicznego, 

ś

wiadomego 

i krytycznego  korzystania  z  technologii  informacyjno-komunikacyjnych  powinno  sta

ć

  si

ę

 

działaniem zarówno szkoły, jak i samych rodziców. Nauka kultury informatycznej mo

ż

e sta

ć

 

si

ę

  cz

ęś

ci

ą

  szkolnego  programu  profilaktycznego,  przedmiotu  informatyki  czy 

ś

cie

ż

ek 

edukacyjnych.  Pami

ę

ta

ć

  nale

ż

y, 

ż

e  opracowywane  programy  musz

ą

  podlega

ć

  ci

ą

głym 

modyfikacjom, gdy

ż

 Internet z pewno

ś

ci

ą

 w szybkim tempie b

ę

dzie zmieniał swoje oblicze. 

Sami  rodzice  maj

ą

  mo

ż

liwo

ść

  korzystania  z  zabezpieczaj

ą

cych  programów 

komputerowych  zwi

ę

kszaj

ą

cych  bezpiecze

ń

stwo  dzieci,  co  nie  zwalnia  ich  jednak 

z obowi

ą

zku  uczenia  dzieci  wła

ś

ciwego  korzystania  z  tego  urz

ą

dzenia. 

Ś

wiadome 

obcowanie  z  mo

ż

liwo

ś

ciami  technicznymi  mediów  nie  oznacza  zabraniania  korzystania 

z nich, ale wspólne z dzie

ć

mi przedyskutowanie mo

ż

liwo

ś

ci konstruktywnego ich u

ż

ywania. 

Nadmierne  u

ż

ytkowanie  komputera  stanowi  zaj

ę

cie  zbyt  jednostronne,  by  mogło 

sprzyja

ć

  prawidłowemu  rozwojowi.  Wobec  powy

ż

szego,  by  unikn

ąć

  codziennych  dyskusji 

na temat  komputera  czy  telewizora,  nale

ż

y  ustali

ć

  jasne  zasady  korzystania  z  nich.  W  ich 

ustaleniu pomóc mog

ą

 nast

ę

puj

ą

ce wskazówki praktyczne zawarte w literaturze przedmiotu: 

-

 

do  momentu  uko

ń

czenia  szkoły  podstawowej  dzieci  nie  potrzebuj

ą

  w  swym  pokoju 

własnego komputera (w ten sposób rodzice lepiej nadzoruj

ą

 korzystanie z komputera 

rodzinnego), 

background image

-

 

nie ma sztywnych granic wiekowych w zakresie u

ż

ytkowania komputera: je

ś

li dziecko 

od  najmłodszych  lat  obserwuje  rodzica  pracuj

ą

cego  przy  komputerze,  zainteresuje 

si

ę

  tym  urz

ą

dzeniem  wcze

ś

niej,  to  naturalna  dzieci

ę

ca  ciekawo

ść

,  któr

ą

  trzeba 

zaakceptowa

ć

 (mimo to lepiej unika

ć

 umo

ż

liwiania korzystania z komputera dzieciom 

poni

ż

ej 4. roku 

ż

ycia), 

-

 

wybieraj

ą

c  programy  czy  gry  dla  dzieci,  rodzice  powinni  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  podan

ą

 

propozycj

ę

 wiekow

ą

-

 

wa

ż

ne jest ustalenie jakich

ś

 ram czasowych, tak aby czas sp

ę

dzany przy komputerze 

był  dostosowany  do  wieku  i  zdolno

ś

ci  dziecka  (proponowany  czas  sp

ę

dzany  przy 

komputerze  nie  powinien  przekracza

ć

  dla  dzieci  w  wieku  przedszkolnym  –  20-30 

minut, dzieci w wieku szkolnym – 1 godzin

ę

, dzieci od 12 r. 

ż

. - 1,5 godziny), 

-

 

w  celu  ograniczenia  czasu  przeznaczonego  na  zabaw

ę

  i  nauk

ę

  mo

ż

na  nastawia

ć

 

budzik jako sygnał akustyczny, 

-

 

młodsze  rodze

ń

stwo  nie  powinno  mie

ć

  automatycznie  takich  samych  praw 

do korzystania z mediów elektronicznych jak starsze, 

-

 

pozostawaj  w  kontakcie  z  rodzicami  kolegów  dziecka,  by  zabezpieczy

ć

  si

ę

  przed 

sytuacj

ą

,  w  której  dziecko  siedzi  przy  komputerze  w  domu  umówion

ą

  godzin

ę

a nast

ę

pnych par

ę

 dodatkowo u swych znajomych, 

-

 

stwórz  alternatyw

ę

  dla  komputera:  rozwijaj  ró

ż

ne  zainteresowania  u  dzieci,  takie jak  

muzyka, czytelnictwo, sport, gry planszowe itp., 

-

 

od  przykładu  rodziców,  starszego  rodze

ń

stwa,  kr

ę

gu  rówie

ś

ników  niejednokrotnie 

zale

ż

y  czy  dla  dziecka  komputer  stanowi  wył

ą

cznie  maszynk

ę

  do  grania,  czy  te

ż

  

u

ż

ywa go jako 

ś

rodka komunikacji lub 

ś

rodka ułatwiaj

ą

cego nauk

ę

.  

Rodzice winni d

ąż

y

ć

 do tego, by dzieci same pilnowały przestrzegania uzgodnionych 

limitów  czasowych.  Wa

ż

ne  jest,  by  dzieci  korzystały  z  komputera  po  odrobieniu  zadania 

domowego lub  wykonaniu innych obowi

ą

zków, a nie – przed. Je

ś

li dziecko nie przestrzega 

ustalonych zasad rodzice mog

ą

 na okre

ś

lony czas zabroni

ć

 dziecku u

ż

ywania komputera – 

do  momentu,  który  zostanie  przez  nich  wyznaczony.  Je

ś

li  podejm

ą

  tak

ą

  decyzj

ę

,  powinni 

stanowczo poinformowa

ć

 dziecko, dlaczego tak zdecydowali. Komputer powinien sta

ć

 si

ę

 – 

obok uprawiania sportu, uczestnictwa w zaj

ę

ciach pozaszkolnych, czytania ksi

ąż

ek – jednym 

z  wielu  zaj

ęć

  dziecka.  Sp

ę

dzanie  czasu  przed  komputerem  nie  mo

ż

e  by

ć

  zaj

ę

ciem 

dominuj

ą

cym w aktywno

ś

ci pozaszkolnej dziecka. 

Pami

ę

ta

ć

 przy tym nale

ż

y, i

ż

 uzale

ż

nienie to nie jedyne niebezpiecze

ń

stwo zwi

ą

zane 

z  korzystaniem  z  sieci,  dlatego  rodzice  powinni  odkrywa

ć

  komputer  razem  z  dzieckiem, 

uczy

ć

 je podstawowych zasad bezpiecze

ń

stwa w Internecie, kształtowa

ć

 krytyczne podej

ś

cie 

do informacji przeczytanych w sieci, dba

ć

 o to, by wiedzie

ć

, po jakie programy i gry si

ę

gaj

ą

 

dzieci, z jakich stron internetowych korzystaj

ą

background image

Jedn

ą

  z  po

ś

rednich  przyczyn,  dla  których  dzieci  mog

ą

  usuwa

ć

  si

ę

  w  rzeczywisto

ść

 

wirtualn

ą

  jest  brak  zainteresowania  rodziców.  Dzieci  zaczynaj

ą

  wówczas  coraz  bardziej 

przyzwyczaja

ć

 si

ę

 do milczenia i samotno

ś

ci. W komputerze znajduj

ą

 pocieszenie i uznanie. 

Je

ż

eli  rodzice  nie  interesuj

ą

  si

ę

  ich  prze

ż

yciami,  stan

ą

  si

ę

  one  w  efekcie  dla  nich 

niedost

ę

pne.  Dlatego  nie  chodzi  o  zrozumienie  dla  gier  komputerowych  samych  w  sobie, 

lecz  raczej  dla  motywów,  którymi  kieruj

ą

  si

ę

  dzieci  si

ę

gaj

ą

c  po  nie. 

Ż

yj

ą

  one  w  du

ż

ym 

napi

ę

ciu,  walcz

ą

c  z  l

ę

kami,  nie  do  ko

ń

ca  u

ś

wiadamianymi  przez  dorosłych.  Komputer  nie 

zast

ą

pi rodziców w przekazywaniu warto

ś

ci, umacnianiu dzieci i wspieraniu ich. T. Sołtysiak 

wykazała w swych badaniach, 

ż

e niejednokrotnie to zbyt wygórowane oczekiwania rodziców 

wobec  dzieci  stymulowały  je  do  gier  i  zabaw  z  komputerami.  Dlatego  skuteczna  ochrona 

młodzie

ż

y przed zagro

ż

eniami ze strony sieci czy 

ś

wiata realnego jest mo

ż

liwa tylko wtedy, 

gdy  rodzice  maj

ą

  z  nimi  prawidłowe  relacje.  Ciepły  i  otwarty  na  potrzeby  dziecka  kontakt 

zwi

ę

ksza szanse na to, 

ż

e zwróci si

ę

 ono do rodziców ze swym problemem zamiast ucieka

ć

 

ś

wiat komputera. 

 

 

 

Literatura: 

1.  Andrzejewska  A.,  (Nie)bezpieczny  komputer.  Od  euforii  do  uzale

ż

nie

ń

,  Wydawnictwo 

Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa 2008. 

2. Braun A., Czy dzieci musz

ą

 mie

ć

 wszystko? Drogi wyj

ś

cia ze spirali konsumpcji. Poradnik 

dla rodziców i wychowawców, Wydawnictwo Jedno

ść

, Kielce 2004. 

3. Danowski B., Krupi

ń

ska A., Dziecko w sieci, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2007. 

4. Feibel T., Zabójca w dziecinnym pokoju. Przemoc i gry komputerowe, Instytut Wydawniczy 

Pax, Warszawa 2006. 

5. Huber F., Neuschäffer Ch., Rodzice offline? Jak nawi

ą

za

ć

 kontakt zeskomputeryzowanym 

dzieckiem?, Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2003. 

6. Jaskuła S., Internet jak narkotyk, w: 

Ś

wiat Problemów nr 12/2008, s. 12-17. 

7. Kaliszewska K., Zagubieni  w sieci – czyli o nadmiernym u

ż

ywaniu  zasobów i mo

ż

liwo

ś

ci 

Internetu,  w:  Oblicza  współczesnych  uzale

ż

nie

ń

,  red.  L.  Cierpiałkowska,  Wydawnictwo 

Naukowe UAM, Pozna

ń

 2006. 

8.  Sołtysiak  T.,  Uzale

ż

nienie  dorastaj

ą

cego  pokolenia  od  gier  komputerowych  (przyczynek 

do  bada

ń

),  s.  223-232,  w:  Trudne  problemy  dorastaj

ą

cego  pokolenia.  Materiały 

z Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej zorganizowanej przez katedr

ę

 Pedagogiki Specjalnej 

WSP  w  Bydgoszczy,  21-22  pa

ź

dziernika  1996  pod  red.  T.Sołtysiak.  I.  Łabu

ć

  –  Kryski, 

Wydawnictwo Uczelniane Wy

ż

szej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1998. 

9. Wallace P., Psychologia Internetu, Dom Wydawniczy REBIS, Pozna

ń

 2001.