ISDN – co to jest i jak działa?
Michał Balbuse, Kopernik.pl
Copyright
Kopernik.pl S.A. Wszelkie prawa zastrzeżone
1
ISDN – co to jest i jak działa?
Opracował: Michał Balbuse, Kopernik.pl
Marzec 2001
Wprowadzenie
W zamierzchłych czasach, czyli latach 70-tych, istniały tylko dwie usługi
telekomunikacyjne. Służyły one do przesyłania głosu - telefonia oraz do
przesyłania wiadomości w postaci tekstu - teleks. Następnie, w ostatnim
dwudziestoleciu, w miarę rozwoju informatyki powstały usługi telematyczne i
teleinformatyczne (wideoteks, telefaks, transmisja danych). Sieci te stanowiły w
swoim czasie dobre rozwiązania, jednakże każda z usług wykorzystywała inne
łącza, protokoły transmisji, a także różne sposoby komutacji i różne metody
nawiązywania połączenia. Takie zróżnicowanie wiązało się z ogromnymi
kosztami, ponieważ do każdej usługi trzeba było mieć osobne łącza.
Zaspokojenie potrzeb na coraz większą ilość usług przez budowanie wielu sieci
ma bardzo wiele wad dla operatora i jeszcze więcej z punktu widzenia
użytkownika - skupmy się teraz na odbiorcy.
Wady tradycyjnych rozwiązań
Podstawowa wada tradycyjnych rozwiązań to ogromne koszty. Każdy rodzaj usługi wymagał poprowadzenia
osobnych kabli i zastosowania dedykowanych urządzeń, które komutowały połączenia, a także specjalistycznych i
kosztownych urządzeń końcowych.
Drugą niedogodnością było niesamowite skomplikowanie użytkowania. Obsługa każdego urządzenia wymagała
specjalnego szkolenia, zaś zdobyte umiejętności nie były przydane w innych systemach. Obsługa każdej sieci
wymagała osobnych pracowników, głownie ze względu na ryzyko pomyłki przy procedurach dostępu.
Trzecim czynnikiem przemawiającym przeciwko takim rozwiązaniom jest ich efektywność. Współpraca między
różnymi sieciami nie była możliwa, a co za tym idzie efektywność wykorzystania łączy była niewielka.
Dla operatorów budowanie tylu sieci wiązało się nie tylko z ogromnymi kosztami inwestycji, ale także z bardzo
wysokimi kosztami eksploatacji i konserwacji łączy.
Rozwój technologii sieciowych
Na szczęście świat się nie zatrzymał na latach siedemdziesiątych. W miarę rozwoju mikroelektroniki rozwijała się
również telekomunikacja. Dalszy rozwój tej dziedziny wymagał nie tylko poprawienia jakości poszczególnych sieci i
powiększenia wachlarza oferowanych w nich usług, ale także zmniejszenia kosztów i przejścia na zupełnie nowy
poziom jakości, który miałby polegać na uniwersalizacji wszelkiego rodzaju usług. Stąd wziął się pomysł
połączenia, zintegrowania wszystkich usług tak, aby mogły być oferowane w jednym łączu, w ramach jednej sieci.
Najlepszym podłożem do stworzenia cyfrowej sieci z integracją usług – ISDN (ang. Integrated Services Digital
Network) okazała się sieć telefoniczna. Była ona atrakcyjna z powodu wielkiego rozpowszechnienia i zasięgu oraz
z powodu istnienia wielu urządzeń dedykowanych dla tej sieci. Systemy te umożliwiały już transmisję danych,
głosu i telefaksów, jednakże ze stosunkowo słabą jakością.
ISDN – co to jest i jak działa?
Michał Balbuse, Kopernik.pl
Copyright
Kopernik.pl S.A. Wszelkie prawa zastrzeżone
2
Cyfrowa? A co to znaczy?
W analogowej sieci telefonicznej przesyłany głos musi przejść przez wiele punktów łączących (central
telefonicznych) oraz wzmacniaczy. Zadaniem urządzeń komutujących - przełączników jest zestawienie połączenia,
natomiast wzmacniacze wzmacniają sygnał analogowy. Oczywiste jest to, że taki system połączenia wprowadza
wiele zakłóceń. Sygnał analogowy jest bardzo podatny na zakłócenia, do tego dochodzą trzaski i szumy
generowane przez przełączniki w centralach, a wszystko jest wzmacniane przez wzmacniacze, dodające do
sygnału własne zakłócenia. W efekcie uzyskuje się bardzo słabej jakości sygnał analogowy.
Przed wprowadzeniem technologii ISDN rozwiązaniem tego problemu było
kodowanie sygnału analogowego na sygnał cyfrowy i przesyłanie sygnału
cyfrowego pomiędzy centralami. Niestety, komunikacja pomiędzy skrajnymi
centralami a abonentem odbywała się tutaj nadal w sposób analogowy.
Ponadto każdy wzmacniacz znajdujący się na drodze sygnału cyfrowego
posiada na swoim wejściu dyskryminator odfiltrowujący zakłócenia i
regenerujący sygnał bez szumów i zniekształceń. Po dotarciu do ostatniej
centrali na drodze sygnału jest on z powrotem zamieniany na postać
analogową i w takiej postaci dociera do abonenta. Taką sieć cyfrowych central
telefonicznych zaczęto określać mianem IDN (Integrated Digital Network).
Następstwem rozwoju tej sieci było zrealizowanie cyfrowego połączenia od
centrali telefonicznej do abonenta. Taka sieć ISDN (Integrated Services Digital
Network), czyli całkowicie otwarty, cyfrowy system telekomunikacyjny
gwarantujący realizację wielu usług oferowanych w systemach analogowych, jak też umożliwiający wprowadzenie
dotychczas nie oferowanych przekazów cyfrowych, opartych na technice cyfrowego przetwarzania informacji.
Definicja
Tak więc można teraz pokusić się o prostą definicję ISDN - jest to cyfrowa sieć telekomunikacyjna z integracją
usług działająca na bazie analogowej sieci telefonicznej i łącząca w sobie podstawowe usługi telekomunikacyjne z
dużo większą jakością i bezpieczeństwem połączeń.
Rodzaje dostępu do sieci
Istnieją dwa rodzaje dostępu do sieci ISDN - podstawowy i rozszerzony:
Dostęp podstawowy
Nazwany został BRA, od angielskich słów Basic Rate Access lub ze względu na rodzaj podłączenia – BRI – Basic
Rate Interface. W dostępie podstawowym (2B+D) użytkownik ma do dyspozycji dwa kanały transmisyjne B, po 64
kb/s każdy oraz nie podlegający taryfikacji kanał sygnalizacyjny D o przepustowości 16 kb/s. Kanał ten
wykorzystywany jest do przesyłania sygnalizacji, sterowania kanałami B, lub do przesyłania danych
telemetrycznych. Kanały B są od siebie niezależne, osobno taryfikowane i dwukierunkowe. Oznacza to, że w tym
samym czasie możliwe jest korzystanie z każdego kanału osobno i prowadzenie na każdym z nich osobnych,
niezależnych operacji. Na przykład w tym samym czasie można prowadzić jednym kanałem rozmowę telefoniczną,
a drugim przesyłać dane.
Innym zastosowaniem obu kanałów jest wideokonferencja, która wykorzystuje oba kanały B do transmisji obrazu, a
kanałem D przesyła sygnały mowy. W wideokonferencji potrzebne jest tak duża przepustowość, aby przesyłany
obraz był w miarę płynny. Widać tutaj, że efektywna, potrzebna i wykorzystywana przez użytkownika
przepustowość dostępu podstawowego wynosi: 2 x 64 kb/s + 16 kb/s = 144 kb/s. I jest to faktycznie
wykorzystywana przepustowość tego łącza. Ponadto potrzebny jest jeszcze kanał, który podtrzymuje połączenie,
czyli kanał M o przepustowości 4 kb/s oraz sygnał ramkowania – 12 kb/s. Można w łatwy sposób obliczyć, że
łączna wymagana przepustowość łącza musi wynosić 160 kb/s. I jest to możliwe do zrealizowania na zwykłej,
ISDN – co to jest i jak działa?
Michał Balbuse, Kopernik.pl
Copyright
Kopernik.pl S.A. Wszelkie prawa zastrzeżone
3
miedzianej parze przewodów, poprzez którą każdy abonent ma podłączony zwykły telefon. Dlatego też ISDN w
bardzo krótkim czasie zdobył sobie ogromną rzeszę użytkowników. Nie trzeba budować kolejnej, bardzo drogiej
sieci kablowej, ponieważ można w większości przypadków wykorzystać istniejące linie telefoniczne.
Dostęp rozszerzony
Nazwany został PRA – Primary Rate Access, lub ze względu na rodzaj podłączenia PRI, czyli Primary Rate
Interface. Dostęp pierwotny, czyli rozszerzony, przeznaczony jest głównie do łączenia central abonenckich, lub do
łączenia rozległych sieci komputerowych – koncentratorów. Przy korzystaniu z tego rodzaju łącza (30B+D),
użytkownik ma możliwość używania 30 kanałów transmisyjnych, o przepustowości 64 kb/s każdy, oraz kanału
sterująco – sygnalizacyjnego D – 64 kb/s. Z tego wynika, że użytkowa przepustowość tego łącza wynosi 30 x 64
kb/s + 64 kb/s = 1984 kb/s, a po dodaniu sygnałów synchronizacji i nadzoru przepustowość wynosi w sumie 2048
kb/s, którą przyjęto jako standardową krotność w transmisji synchronicznej i nazwano E1.
Usługi.
Główną zaletą ISDN jest bardzo szeroki wachlarz oferowanych usług. Można je podzielić następująco:
Usługi podstawowe:
•
Telefonia - Zapewnia użytkownikom możliwość rozmowy (dwukierunkowej transmisji sygnałów mowy).
•
Teletekst - Umożliwia abonentom wymienianie korespondencji w formie dokumentów zawierających
stosownie kodowane informacje (format Teleteks), na zasadzie automatycznego transferu z pamięci do
pamięci poprzez sieć ISDN. Usługa Teleteks może być realizowana w oparciu o usługi bazowe trybu
łączowego lub pakietowego.
•
Telefax 4 oraz Telefax 2/3 - Umożliwia abonentom wymienianie korespondencji w formie dokumentów
zawierających informacje faksowe automatycznie poprzez sieć ISDN. Usługa Telefax 4 może być
realizowana w oparciu o usługi bazowe trybu łączowego lub pakietowego. Pożądana jest możliwość
współpracy terminali Telefax 4 (dołączonymi do sieci ISDN) z terminalami Telefax 3 (dołączonymi do sieci
telefonicznej lub do ISDN).
•
Tryb mieszany - Umożliwia kombinowaną komunikację tekstową (Teleteks) i facsimile (Telefax 4) do
przesyłania dokumentów zawierających przemieszane informacje tekstowe i nieruchome obrazy.
•
Videotext - Usługa Videotex w ISDN jest rozszerzeniem istniejącej usługi Videotext o funkcje odzyskiwania
informacji i funkcje "skrzynki pocztowej" dla informacji tekstowej (alfanumerycznej) i graficznej.
Usługi dodatkowe:
•
Prezentacja numeru abonenta wywołującego (CLIP) - Usługa oferowana jest stronie wywoływanej w celu
uzyskania informacji o numerze abonenta wywołującego. Abonent wywoływany otrzymuje w chwili
zestawienia połączenia pełny numer katalogowy abonenta, wystarczający do nawiązania połączenia w
drugą stronę. Numer abonenta wywołującego nie jest przekazywany abonentowi wywoływanemu, gdy
abonent wywołujący korzysta z usługi CLIR.
•
Blokada prezentacji numeru abonenta wywołującego (CLIR) - Usługa pozwalająca abonentowi na
zabronienie podawania jego pełnego numeru katalogowego stronie, z którą nawiązuje on połączenie.
Usługa może być aktywna dla wszystkich nawiązywanych połączeń (usługa uaktywniana w centrali), lub
wywoływana z terminala zgodnie z żądaniem abonenta.
•
Prezentacja numeru abonenta wywołanego (COLP) - Usługa oferowana jest stronie nawiązującej
połączenie dla uzyskania informacji o numerze abonenta, z którym zostało zrealizowane połączenie.
Numer osiągnięty nie jest przekazywany gdy abonent, z którym zostało nawiązane połączenie korzysta z
usługi COLR.
•
Blokada prezentacji numeru abonenta wywołanego (COLR) - Usługa pozwalająca abonentowi na
zabronienie podawania jego pełnego numeru katalogowego stronie, która nawiązuje z nim połączenie.
•
Wielokrotny numer abonenta (MSN) - Usługa pozwalająca na zastosowanie więcej niż jednego numeru na
tym samym łączu fizycznym. Usługę tą stosuje się w celu rozróżniania terminali dołączonych do jednego
ISDN – co to jest i jak działa?
Michał Balbuse, Kopernik.pl
Copyright
Kopernik.pl S.A. Wszelkie prawa zastrzeżone
4
zakończenia sieciowego (NT1). Dzięki tej usłudze istnieje możliwość zdefiniowania oddzielnych zestawów
usług dla poszczególnych terminali.
•
Przenośność terminala (TP) - Usługa umożliwiająca chwilowe zawieszenie aktualnego połączenia w celu:
o
przeniesienia terminala do innego gniazdka w ramach tego samego dostępu podstawowego, a
następnie przywrócenie połączenia z tego samego terminala;
o
zmienienia jednego terminala na inny terminal dołączony do innego gniazdka w ramach tego
samego dostępu podstawowego, a następnie przywrócenie z niego połączenia; zastąpienia
terminala przez inny, dołączony do tego samego gniazdka i przywrócenie z niego połączenia;
o
przywrócenia połączenia w terminie późniejszym z tego samego terminala.
•
Sygnalizacja abonent-abonent (UUS) - Usługa pozwalająca dwóm abonentom ISDN na wzajemną
wymianę krótkich informacji (w postaci ciągu znaków) podczas zestawiania lub rozłączania połączenia.
Odebranie informacji nie wymaga podejmowania żadnych akcji ze strony abonenta wywoływanego, gdyż
informacja jest zapamiętywana przez terminal. Maksymalna długość przesyłanych informacji wynosi 128
bajtów.
•
Połączenie oczekujące (CW) - Dzięki usłudze CW abonent prowadzący rozmowę telefoniczną, do którego
kierowane jest kolejne wywołanie, może otrzymać informację o nowym wywołaniu. Wówczas abonent ten
może wybrać jedną z następujących opcji:
o
zignorować wywołanie oczekujące (abonent wywołujący otrzyma sygnał oczekiwania);
o
odrzucić wywołanie oczekujące (abonent wywołujący otrzyma sygnał zajętości);
o
przyjąć wywołanie oczekujące i zakończyć połączenie dotychczasowe;
o
przyjąć wywołanie oczekujące i zawiesić połączenie dotychczasowe.
•
Połączenie zawieszone (CH) - Usługa pozwalająca na zawieszanie dotychczasowego połączenia i
ponowne jego uaktywnianie. Abonent może równocześnie zawiesić kilka połączeń i to niezależnie od tego
czy jest stroną wywołującą czy wywoływaną.
•
Podadresowanie (Subaddressing) - Usługa umożliwiająca odróżnienie terminali podłączonych do jednego
zakończenia sieciowego poprzez subadress dołączony do numeru abonenta. Subadress może być również
wykorzystywany do przesyłania podczas zestawiania połączenia dodatkowych informacji, których długość
nie przekracza 20 bajtów.
•
Informacja o opłacie (AOC) - Usługa pozwalająca abonentowi na kontrolę należności za aktualnie
zestawione połączenie, zarówno w trakcie jego trwania, jak i po jego zakończeniu.
•
Blokada połączeń wychodzących (OCB) - Usługa umożliwiająca zablokowanie realizacji niektórych
połączeń wychodzących z danego aparatu, np. połączeń międzymiastowych lub połączeń
międzynarodowych.
•
3PTY - Obsługa trzech uczestników - Usługa umożliwia użytkownikowi A, zaangażowanemu w wywołanie
z B, zawiesić to wywołanie i zestawić połączenie do trzeciego użytkownika C. Następnie użytkownika A
może jednocześnie korzystać z połączenia z B i z C, przy czym sieć zachowuje wymaganą ochronę
prywatności wywołania.
ISDN a dotychczasowe rozwiązania
Jakie są korzyści z używania tego rodzaju sieci? Aby skupić się na zaletach tej sieci należy oprzeć się na dostępie
podstawowym, ponieważ dostęp rozszerzony jest tylko krotnością BRA. Główną zaletą sieci ISDN pod względem
transmisji danych jest jej szybkość. Do tej pory na łączu analogowym mogliśmy realnie uzyskać prędkość
transmisji ok. 33,6 kb/s. Przy takim transferze plik o wielkości 1 MB przysyłany był w czasie ok. 14 minut. W sieci
ISDN ten sam plik jesteśmy w stanie przesłać w czasie 65 sekund. Chyba nie trzeba tłumaczyć, że połączenie
kosztuje, a im szybciej jesteśmy w stanie wykonać transmisję - tym mniej płacimy. Skąd wzięło się 65 sekund?
Czas ten wynika z możliwości połączenia dwóch kanałów transmisyjnych, czyli stworzenia łącza o przepustowości
128 kbps. Myślę, że do przesyłania relatywnie dużych plików jest to prędkość wystarczająca.
Drugą zaletą jest jakość rozmów telefonicznych. Są one zdecydowanie lepszej jakości, zaś połączenia są
zestawiane w ciągu ok. sekundy. Oznacza to, że po upływie 1 sekundy otrzymujemy sygnał dzwonienia lub
zajętości, a nie słyszymy procesu wybierania, czyli tzw. marszruty. Ponadto pojedyncze łącze ISDN umożliwia
instalację 8 urządzeń końcowych (np.: telefon, telefaks, komputer), z których każde może posiadać własny numer
końcowy (miejski). Dwa z nich (dwie linie) mogą pracować równocześnie. Wybór urządzenia końcowego następuje
ISDN – co to jest i jak działa?
Michał Balbuse, Kopernik.pl
Copyright
Kopernik.pl S.A. Wszelkie prawa zastrzeżone
5
automatycznie - rozmowa jest łączona z aparatem telefonicznym, połączenie inicjowane przez telefaks z
telefaksem, a przesyłane pliki danych trafiają do komputera. Poza omówionym łączeniem automatycznym istnieje
także możliwość wybierania urządzenia końcowego poprzez jego własny numer.
Następną zaleta jest możliwość prowadzenia wideokonferencji. Jest to jednoczesne, synchroniczne przesyłanie
sygnałów mowy i obrazu. Powstały już profesjonalne sale wideokonferencyjne, które mają za zadanie łączenie na
przykład kilku oddziałów firmy, często rozmieszczonych na
różnych kontynentach, w jedną konferencję.
Jakie płyną z tego korzyści? Bardzo wielkie: oszczędzamy na
podróżach, możemy prowadzić konferencję w czasie, który
nam odpowiada – same plusy. Jest to oczywiście jeden z
przykładów zastosowania wideokonferencji, ale najszerzej
stosowany. Innym może być stosowanie wideokonferencji w
konsultacjach medycznych, np. podczas prowadzenia
skomplikowanych operacji.
Następny zastosowaniem wideokonferencji są punkty
widokowo- informacyjne. Są to specjalne kamery
zainstalowane w strategicznych punktach miast, które
informują nas np. o natężeniu ruchu drogowego. Możliwa jest
nie tylko obserwacja, ale również sterowanie kamerą za
pomocą klawiatury naszego wideotelefonu, lub komputera. W
Polsce jest to jeszcze mało powszechne, chociaż istnieją już
numery dostępowe punktów widokowych:
Opis
Kraj
Numer pierwszego kanału
Numer drugiego kanału
Panorama Bydgoszczy, kamera
sterowana poprzez DTMF
Polska
0-52 3213838
0-52 3213838
Komertel TP S.A.
Polska
0-39 125555
0-39 125555
Katowice TP S.A.
Polska
0-32 2011970
0-32 2011970
Toruń TP S.A. - I
Polska
0-56 6550200
0-56 6550200
Toruń TP S.A. - II
Polska
0-56 6550252
0-56 6550252
Wielka Brytania
0-044 1753 696 027
0-044 1753 696 028
Lustro
Wielka Brytania
0-044 1432 351 199
0-044 1432 351 199
Serwis informacyjny - angielski Wielka Brytania
0-044 1489 554 990
0-044 1489 554 990
Serwis informacyjny - niemiecki Wielka Brytania
0-044 1489 554 949
0-044 1489 554 949
CNN TV
Holandia
0-031 703 205 470
0-031 703 205 470
Reklama - holenderska
Holandia
0-031 703 012 219
0-031 703 012 219
Serwis informacyjny -
holenderski
Holandia
0-031 703 012 232
0-031 703 012 232
AVC Media
Szwajcaria
0-041 564 100 889
0-041 564 100 889
Szwajcaria
0-041 552 142 830
0-041 552 142 830
Niemcy
0-049 251 439 91
0-049 251 439 91
Prezentacja
USA
0-015 032 641 368
0-015 032 641 368
To są zalety, ale należy także zwrócić uwagę na drugą stronę medalu, czyli wady. I tutaj na pierwszym miejscu
trzeba powiedzieć o odrębnym taryfikowaniu każdego kanału transmisyjnego. Widać tutaj pewną analogię do
zwykłych linii telefonicznych. Mianowicie, jeżeli chodzi o zaliczanie impulsów, to są ono identyczne jak w
tradycyjnej telefonii, ale każdy kanał, niestety, opłacamy osobno. I tu rada: jeżeli łączymy się do internetu to radzę
robić to jednym kanałem, aby nie doznać szoku pod koniec okresu rozliczeniowego. Wydaje mi się, że do
surfowania 64 kbps wystarczy, a kosztuje tyle co połączenie zwykłym modemem. Wada druga to błędna
sygnalizacja stosowana przez większość operatorów ISDN. Gdy ktoś dzwoni na nasz numer ISDN, to na
wyświetlaczu aparatu pojawia się numer telefonu, ale, niestety poprzedzony zawsze prefiksem miejscowości.
ISDN – co to jest i jak działa?
Michał Balbuse, Kopernik.pl
Copyright
Kopernik.pl S.A. Wszelkie prawa zastrzeżone
6
Wszystko jest w porządku, gdy jest to abonent z innej strefy numeracyjnej, lecz gdy dzwonimy lokalnie, tego typu
prezentacja utrudnia życie. Mianowicie, jeśli chcemy skorzystać z funkcji szybkiego oddzwaniania, najpierw
wybierany jest numer kierunkowy, co uniemożliwia wykonanie połączenia lokalnego. Rozwiązaniem jest tutaj
ręczne wybranie numeru, bez prefiksa.
Co to jest MSN, a co to jest DDI?
MSN (Multiple Subscriber Number) - wielokrotny numer abonenta - umożliwia przypisanie wielu numerów z
publicznego planu numeracji do poszczególnych terminali ISDN (do 7 dodatkowych numerów dla jednego dostępu
podstawowego 2B+D). Można w ten sposób każdemu terminalowi podłączonemu do sieci przypisać inny numer z
sieci publicznej. Można więc przypisać pewien numer do portu T/R-1 i tylko urządzenie podpięte do tego portu
będzie "słyszało" sygnał wołania pod przypisanym numerem. Jeżeli chcemy przypisać numer do urządzenia
cyfrowego ISDN to numer taki należy przyporządkować w danym urządzeniu poprzez jego zaprogramowanie.
Można tak przyporządkować numery MSN, iż pod jednym numerem będzie odpowiadać aplikacja do transmisji
danych, pod innym numerem będzie odpowiadać telefon, video-telefon, czy faks. Ponadto w obrębie jednego
aparatu ISDN można skonfigurować sobie parę numerów. I tak np. numer z końcówką xx xxx x01 będzie dla
rodziny, 02 dla VIP-ów, 03 dla klientów. Większość aparatów ISDN umożliwia przypisanie paru takich numerów
(średnio trzech) i jest to zależne od modelu tego urządzenia.
DDI (Direct Dialing In) - wybieranie bezpośrednie - funkcja umożliwiająca abonentowi publicznej sieci ISDN
wywoływanie abonentów prywatnej sieci ISDN bez pośrednictwa operatora, z wykorzystaniem planu numeracji
publicznej sieci ISDN.
ISDN a urządzenia analogowe
Na grupach dyskusyjnych bardzo często ukazuje się pytanie: Chcę podłączyć mój stary telefon, faks, urządzenie
analogowe do ISDN. Jak to zrobić?
Nie jest tajemnicą, że większość urządzeń ISDN jest dość droga. Można
oczywiście wymienić nasze urządzenia na cyfrowe, ale jest to dość duża
inwestycja. Tańszym rozwiązaniem może być sukcesywna wymiana. Z reguły
najpierw zastępujemy stare modemy kartami ISDN. A co z aparatami i
faksami? Faks ISDN to wydatek rzędu 4 tyś. złotych...Jak temu zapobiec?
Najłatwiejsze rozwiązanie to używanie posiadanych urządzeń analogwych.
Tylko jak je podłączyć do cyfrowej sieci? Jest parę możliwości:
Po pierwsze: operator
Paru operatorów ISDN oferuje zakończenia sieciowe (skrzyneczka
otrzymywana wraz z instalacją linii) NT1 z wbudowanymi portami analogowymi,
zwane NT1+2ab. Ich wadą jest możliwość podłączenia tylko dwóch urządzeń
analogowych. Aby „załatwić” sobie takie urządzenie należy zapytać operatora,
czy istnieje taka możliwość, ponieważ dostawcy linii ISDN domyślnie instalują
zwykłe NT1.
Po drugie: sprzęt
Przy wyborze, wcześniej wspomnianej karty do transmisji danych, można
zwrócić uwagę na to, czy karta ma porty analogowe. Takie „modemy” istnieją, ale mają jedną wadę: można
podłączyć do niej do dwóch urządzeń analogowych.
Po trzecie: minicentralka
Jest to chyba najlepsze rozwiązanie. Urządzenie to zamienia sygnał cyfrowy na analogowy i odwrotnie. Takie
minicentralki umożliwiają podłączenie od 2 do 16 urządzeń analogowych, z których każde może mieć przypisany
własny numer MSN. Z jednej strony wchodzimy jednym kanałem B, a na wyjściu możemy podłączyć urządzenia
analogowe: telefon, automatyczną sekretarkę, faks, modem analogowy.
Wymienione wyżej rozwiązania to cofanie się w rozwoju, chociaż umożliwiające poczynienie znacznych
oszczędności w cyfryzacji naszej telekomunikacji. Należy dodać, że minicentralki nie są urządzeniami drogimi, a w
porównaniu ze zmianą wszystkich urządzeń na ISDN, ich cena jest kroplą w morzu.