© P o l s k i e T o w a r z y s t w o G i n e k o l o g i c z n e
287
P R A C E P O G L Ñ D O W E
po∏o˝nictwo
Ginekol Pol. 2010, 81, 287-291
Poród drogą pochwową po cięciu cesarskim
Vaginal birth after cesarean delivery
KostrzewaTomasz
1
,WalczakJoanna
2
,WięckowskaKatarzyna
1
1
Oddział Położniczo-Ginekologiczny, SPZOZ w Łowiczu,
2
Oddział Ginekologiczno-Położniczy, SPZOZ w Głownie,
Streszczenie
Poród siłami i drogami natury po przebytym cięciu cesarskim stał się w ostatnich latach ważnym problemem
praktyki położniczej.
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy fachowej na temat porodu pochwowego
po cięciu cesarskim, z uwzględnieniem wymienianych w literaturze korzyści i wad.
Słowa kluczowe:
poród pochwowy
/
cięcie cesarskie
/
ryzyko pęknięcia macicy
/
Abstract
Vaginal birth after cesarean delivery has recently become a significant problem in obstetrics.
The purpose of this paper was to present current expert knowledge about vaginal birth after cesarean delivery
(VBAC), taking into account advantages and disadvantages mentioned in literature.
Key words:
vaginal birth
/
caesarean section
/
risk of uterine rupture
/
Otrzymano:
18.05.2009
Zaakceptowano do druku:
20.03.2010
Adres do korespondencji:
Tomasz Kostrzewa
Oddział Położniczo-Ginekologiczny SPZOZ
99-400 Łowicz, ul. Ułańska 28
tel. tel. 046-837-56-11 w. 203
e-mail:tomaszkostrzewa@wp.pl
W ostatnich dekadach zmalała w Polsce umieralność
okołoporodowa noworodków. Fakt ten wiąże się ze wzrostem
ilości wykonywanych cięć cesarskich, co jest rezultatem
rozszerzenia wskazań, chęci zmniejszenia liczby powikłań,
umieralności i zachorowalności noworodków, a także
efektem presji otoczenia. Ocena wskazań wymaga wiedzy
idoświadczenialekarzaprzydokonywaniuoptymalnegowyboru.
Najczęstszymi wskazaniami do ukończenia ciąży cięciem
cesarskimsą:zagrażającazamartwicawewnątrzmacicznapłodu,
nieprawidłowepołożenieiułożeniepłodu,brakpostępuporodu
istanpoprzebytychcięciachcesarskich.
Przebyte cięcie cesarskie, bez dodatkowych czynników
ryzyka, nie jest bezwzględnym wskazaniem do ponownego
rozwiązaniaciążycięciemcesarskim.Historycznym,choćprzez
lata obowiązującym, było stwierdzenie Cragina (New York
Association of Obstetricians & Gynecologist) z 1916 r.: „raz
cięciecesarskie–zawszecięciecesarskie”.
Wówczas cięcia wykonywano jednak bardzo rzadko,
najczęściej sposobem klasycznym, co stwarzało duże ryzyko
pęknięciamacicypodczaskolejnegoporodu.
Nr
4/2010
288
P R A C E P O G L Ñ D O W E
po∏o˝nictwo
Kostrzewa T, et al.
Ginekol Pol. 2010, 81, 287-291
Jednym z największych osiągnięć współczesnej medycy-
nyperinatalnejjestrozwójtechnikwykonywaniacięcia,dzięki
czemuoperacjatastałasięstosunkowobezpiecznąmetodąza-
kończenia ciąży. Pod koniec XX wieku stwierdzono, że cięcie
wdolnejczęścimacicyniewiążesięzeznaczącozwiększonym
ryzykiem pęknięcia macicy w kolejnej ciąży. Opublikowane
danewskazują,żewUSArozejściesiębliznypocięciucesar-
skimwystępujeu<1%pacjentekpoporodziedrogąpochwową.
Wgrupie8899kobietpocięciucesarskim,któreEnkinobjąłana-
lizą,79,9%urodziłodrogaminatury,20,1%zapomocącięcia.
Mimotychdanych,odsetekkobietrodzącychdrogąpochwową
pocięciucesarskimwynosiłwUSAw1993jednaknadaltylko
25,4%[1,2].
Analiza częstości cięć cesarskich w latach 1979-1999
wSzpitaluWojewódzkimwGorzowieWielkopolskim,wykazała
prawie trzykrotny wzrost liczby cięć (1,64% ogółu rodzących;
>1,8razyniżw1979r.),wktórymznaczącąrolęodegrałowska-
zanie:„stanpoprzebytymcięciucesarskim”[3].Należypodkre-
ślić,żew2000r.porazpierwszypojawiłosięnowewskazanie:
prośbapacjentkiooperacyjneukończenieporodu(0,25%).Stan
po cięciu cesarskim, jako wskazanie do kolejnego, od 1985 r.
występowałorzadziej.Częstośćtegowskazaniado2000r.spadła
dwukrotnie[4].
Wlatach1970-93liczbaporodówdrogaminaturypocięciu
cesarskimwzrosła.
W1996r.28%kobiet,zcięciemcesarskimwwywiadzie,
urodziłodrogąpochwową(50%wzrostod1989r.).
WPolscewlatach1966-75odsetekporodówdrogaminatu-
rypocięciucesarskimwynosił47,4%,alewlatach1986-96już
tylko21,7%.Niektóreźródłapodają,żewostatnichlatach,stan
pocięciucesarskimstałsięnaświeciejednymznajczęstszych
wskazańdokolejnegocięcia(do94%wNorwegii).
WPolsceelektywnepowtórne,cięciecesarskiestanowioko-
ło1/3tychzabiegów.Stanpocięciucesarskimstanowiłw2002
roku35%wskazańdocięciacesarskiegoibyłotowskazanienaj-
częstsze(np.brakpostępuporodu–30%,położeniemiednicowe
–12%,).WedługSzachułowicza,którydokonałanalizysposobu
poroduwgrupie262pacjentekwlatach1993-95,najczęstszym
wskazaniemdowykonaniaelektywnegocięciacesarskiegobyły
chorobymatkiorazpogarszaniesięparametrówupłodu.Nato-
miastbrakpostępuporodubyłwskazaniemdocięciacesarskiego
popodjęciupróbyporodudrogąpochwową.U27%pacjentek
wskazania do kolejnego cięcia cesarskiego pokrywały się ze
wskazaniamidopierwszejoperacji[5,6].
Cozatemprzemawiaprzeciw,acozaporodemdrogamiisi-
łaminaturypoprzebytymcięciucesarskim?
Przeciwnicy twierdzą, że poród drogą pochwową po cię-
ciucesarskimjestbardziejryzykowny.WdoniesieniuYetmana
iNolanazWirginiiczytamy,żepróbęporodudrogamiisiłami
naturypodjętow42%przypadkówkobietpocięciucesarskim.
Śmiertelnośćnoworodkówwtymbadaniuwyniosła9/1000,ale
trudnojestbezpośrednioprzypisaćtezgonypróbieporodudrogą
pochwową.
Chazotte i Cohen z NowegoYorku donoszą, że pęknięcie
macicyiłożyskoprzodująceorazłożyskoprzyrośnięteztowa-
rzyszącymkrwawieniembyłygłównymiprzyczynamiśmiertel-
ności i poważnych powikłań w porodach drogą pochwową po
cięciucesarskim.
W1998r.zaprezentowanopracęzUtah,wktórejpodano,iż
wlatach1990-96wSaltLakeCityodnotowano26pęknięćma-
cicy,a23%noworodkówzporodówdrogąpochwowąpoprze-
bytymcięciucesarskimzmarłolubdoznałouszkodzeńwwyniku
niedotlenieniaokołoporodowego.
Jak wskazują przytoczone dane, poważnym problemem
związanym z porodami drogami i siłami natury po przebytym
cięciucesarskimbyłopęknięciemacicy.Raportyzlat90suge-
rują,żepęknięciemacicywystąpiłou8/1000kobiet,uktórych
podjętopróbęporodudrogąpochwowąpouprzednimcięciuce-
sarskim,wykonanymzcięciapoprzecznegomacicy.Inniautorzy
sugerują,żepęknięciemacicywystąpiłotylkou5/1000kobiet,
uktórychwykonanocięciepoprzeczne.Ryzykopęknięciamaci-
cywydawałosięwzrastaćwrazzliczbąpoprzedniowykonanych
cięćcesarskich.Podawanieoksytocynyrównieżmożezwiększyć
toryzyko.
Wmetaanalizie11badań,obejmującej39000przypadków,
MozurkewitchiHuttonprześledziliwieledanychzestronymatki
ipłodu.
Oszacowano statystycznie znaczące wzrosty ryzyka pęk-
nięciamacicy/ilorazszans-OR=2,1/,Apgar<7wpierwszych
5min./OR=2,2/iśmiercidziecka/OR=1,7/,związanejzporodem
pochwowympocięciu,wporównaniuzplanowym,powtórnym
cięciemcesarskim.
Zdrugiejstronycisamiautorzyodnotowaliznacząconiż-
szeryzykomatczynejgorączki/OR=0,7/,koniecznościtransfuzji/
OR=0,6/czyusunięciamacicy/OR=0,4/[7].Danetepochodzi-
ły z obserwacji klinicznych, a nie z badań randomizowanych.
Zwiększoneryzykopęknięciamacicyniepowinnojednakdzi-
wić.Wiadomo,żeżadnatkankagojącsię,niestworzybliznysil-
nejjaktkankaprzedprzerwaniemjejciągłości,pomimonaszych
największych starań. Dlatego pękanie blizn po cięciach cesar-
skichwkolejnychciążach,niepowinnobyćniespodzianką.
Zlicznychbadańretrospektywnychwwieluośrodkachna
świeciewynika,iżzagrożenieto,wporównaniuzryzykiemrzę-
du0,03-0,1%dlapopulacjiwszystkichrodzących,wwybranej
grupiepoprzebytymcięciucesarskimkształtujesięnastępująco
[6]:
•4-9%–pocięciuklasycznym,
•4-9%–ponacięciumięśniamacicywkształcieliteryT,
•1-7%–popionowymnacięciuwdolnymodcinku,
•0,2-1,5%–popoprzecznymnacięciuwdolnymodcinku.
Ryzykotorosłodo1,8-2%po≥2poprzednichcięciach,oraz
przydodatkowychczynnikachryzyka,jak:ciążawielopłodowa,
krótkie przerwy między kolejnym ciążami (<18 miesięcy od
poprzedniego cięcia), pooperacyjne ropienie rany. Okazało się
również, że na częstość tego powikłania miało wpływ sposób
zamknięciarany.
Itak:przyszyciujednowarstwowymryzykopęknięciabyło
największe i wynosiło 3,3%, przy podwójnej warstwie szwów
0,6%.Większeryzykowystępowałoteżprzymniejszejgrubości
dolnegoodcinkamięśniawokolicypocięciucesarskimwbada-
niuUSG.
NowoczesnysprzętUSGowysokiejrozdzielczościumożli-
wiadokładneobrazowaniemięśniamacicy.Pomiargrubościdol-
negoodcinkawmiejscubliznypocięciucesarskimcorazczęś-
ciejmawpływnawybórsposoburozwiązania,aledoniesienia
wpiśmiennictwiedotyczącetegozagadnieniasąskąpe.
© P o l s k i e T o w a r z y s t w o G i n e k o l o g i c z n e
289
P R A C E P O G L Ñ D O W E
po∏o˝nictwo
Poród drogą pochwową po cięciu cesarskim.
Ginekol Pol. 2010, 81, 287-291
U331kobietocenianychwKatedrzeiKlinicePołożnictwa
Chorób Kobiecych i Ginekologii Onkologicznej wWarszawie,
rozwiązywano ciążę cięciem cesarskim po ultrasonograficznej
oceniebliznywjejnajcieńszymmiejscu.Warunkiembyłśrednio
wypełnionypęcherzmoczowy(200-300ml–większailośćmo-
czumogłagonadmiernierozciągnąćdającpozornezmniejszenie
szerokościblizny).Ocenęprzeprowadzano0-4dniprzedporo-
dem. Gdy obraz z sondy przezbrzusznej był niezadowalający
uzupełnionogoUSGprzezpochwowym.
Wyróżniono4grupygrubości:
I. <2mm,
II. 2-2,9mm,
III.3-3,9mm,
IV.≥4mm.
W śródoperacyjnej ocenie dolnego odcinka wyróżniono 3
grupy:
1.prawidłowydolnyodcinek,
2.papierowateścieczenie,polegającenaobecnościbardzo
cienkiejblizny,
3.pęknięciemięśniamacicy.
Ryzyko pęknięcia wzrastało wraz ze zmniejszeniem sze-
rokościblizny.Przygrubości<2mm,w100%śródoperacyjnie
stwierdzanonieprawidłowościdolnegoodcinka.
Zabezpiecznągranicznąszerokośćdolnegoodcinkawmiej-
scubliznyprzyjęto3mm.Rozenbergiwsp.w1996uznaliza
grupęniskiegoryzykaprzypadki,wktórychgrubośćbliznybyła
>3,5mmitylkoutychciężarnychpodejmowanopróbęporodu
drogaminatury.Dolnyodcinekjednakże,byłmierzonyw36-38
tygodniuciąży[8,9].
Zagrażającepęknięciemacicyzaczynasięzwykleniepopra-
wiającymsięzapisemKTG,podpostaciązmiennychdecelera-
cji,przechodzącychwpóźne,anastępniewbradykardię,ażdo
zanikuFHR.Rzadziejstwierdzamy:stałybólwmiejscublizny
czykrwawieniezdrógrodnychzobjawamihipowolemii.Wcał-
kowitympęknięciumięśniamacicypojawiająsiępoważnezagro-
żeniadlażyciamatkiidziecka:zamartwicapłodu,zwiększone
ryzykorozejścialubpęknięciamacicywkolejnejciąży(<6%,je-
ślipęknięciebyłowdolnymodcinku,a<32%,jeśliobjęłotrzon),
ryzykookołoporodowegousunięciamacicy.
Skutkiemtychpowikłańjestzalecenie,abyciążępopęknię-
ciumacicyrozwiązywaćplanowymcięciemcesarskim,natych-
miast po osiągnięciu przez płód dojrzałości do samodzielnego
życia.
Zapróbąporodudrogąpochwowąpocięciucesarskimprze-
mawia[10,11]:
•spadekczęstościzachorowalnościpooperacyjnejipopo-
rodowej,powikłańanestezjologicznych,zakażeńran,
•szybszypowrótdozdrowia,
•krótszyokrespobytuiniższekoszty,
•korzystniejszeaspektypsychologiczne,
•wzrostczęstościnaturalnegokarmienia,
•częstszepodejmowaniedecyzjionastępnychciążach,
•rzadszawtórnaniepłodność.
WprzeprowadzonejwUSAmetaanalizie,nieodnotowano
znaczącychróżnicwliczbiepęknięćmacicyczyokołoporodowej
bądźmatczynejśmiertelności.Wkolejnejobszernejmetaanalizie
międzynarodowychbadańzlat1989-99odnotowanowynoszącą
0,4%częstośćpęknięćmacicyzwiązanychzporodemdrogąpo-
chwową(0,2%wprzypadkachplanowanychcięć).
Wskaźnikśmiertelnościokołoporodowejnoworodkówwy-
nosił2/1000wgrupiepoporodziedrogąpochwową,a1/l000
wprzypadkachpowtórnychplanowychcięćcesarskich.Mimo,
żeryzykopęknięciamacicyiśmierciokołoporodowejnoworod-
kabyłowiększepodczasporodudrogąpochwową,toitakbyło
ononiskie,aplanowepowtórnecięciecesarskienieeliminowało
gowzupełności.
Stanowisko skrajne zajął O’Driscoll z Dublina, który
uwszystkichrodzącychpouprzednimcięciucesarskim,podej-
mował próbę porodu drogami naturalnymi. Uważał on, że nie
wykonującklasycznychcięćcesarskich,niemapowodówdoza-
niechaniapróbyporodudrogaminatury[12].
Zdecydowanawiększośćautorówprezentujejednakpoglądy
mniejskrajne.Jużw1981rokuNIZorazACOGzaczęłypropa-
gowaćideęporodusiłaminaturypoprzebytymcięciucesarskim.
Wgnich,próbęporodusiłaminaturypopoprzedniowykonanym
cięciucesarskimpowinnosiępodjąć,gdy[6]:
1.Uciężarnejniewystępująpowtarzalnewskazaniado
cięciacesarskiego,np.nieprawidłowabudowakanału
rodnegoitp.orazniewystąpiłynowe,np.łożysko
przodujące.
2.Poprzedniecięciebyłopoprzeczne,wdolnymodcinku.
3.Pojedynczypłódwpołożeniupodłużnymgłówkowym.
4.Szacowanamasapłodu<4000g,
5.Bliznawdolnymodcinkumacicy,oceniana
wUSG>3,5mm,
6.Dostępnasalaoperacyjnaipersonel.
7.Pacjentkawyrażazgodęnatensposóbukończeniaciąży.
Zakresopiekiwciążyuciężarnejpoprzebytymcięciucesar-
skimznacząconieodbiegaodprzyjętychstandardów.Dodatko-
wymelementemmożebyćtylkoocenaultrasonograficznablizny
pouprzedniejoperacji.
Kwalifikacjapacjentkipocięciucesarskimdopróbyporodu
drogaminaturytonajtrudniejszyelementpostępowania.
Ważnajestzgodapacjentkinapodjęcietakiejpróby.(ACOG
dopuszczawykonaniecięciacesarskiegonażyczenieupacjentki
poprzebytymcięciucesarskim/1999r./).
Takiporódwymagaszczególnegonadzoru.ZaleceniaACOG
dotyczące porodu pacjentek po uprzednim cięciu cesarskim
(1999)przedstawiatabelaI[13].
Obecniezalecasięstałynadzórkardiotokograficzny.Znie-
czuleniezewnątrzoponoweniejestprzeciwwskazane,gdyżtylko
wyjątkowomaskujeobjawyzagrażającegopęknięciamacicy.
Ustalono,żeczynnikamiwiążącymisięzniepowodzeniem
porodupochwowegopocięciucesarskimsą[6]:
•Wiekmatki>30lat.
•Masaciałapacjentki>100kg.
•Masadziecka>4000g.
•Indukcjaporodu.
•Brakuprzedniegoporodudrogaminatury.
•Poródwośrodku<IIIºreferencyjności.
•Poprzedniecięciecesarskiezpowodubrakupostępupo-
rodu.
Niestety,jeżelipróbaporodusiłaminaturyniepowiedziesię,
towporównaniuzelektywnymcięciemcesarskim,wzrastaryzy-
kozakażeniazarównoumatki,jakiupłodu,rośnieteżodsetek
powikłań neurologicznych u noworodków, wzrasta zagrożenie
okołoporodowymusunięciemmacicyiodsetekjejpęknięć.
Nr
4/2010
290
P R A C E P O G L Ñ D O W E
po∏o˝nictwo
Kostrzewa T, et al.
Ginekol Pol. 2010, 81, 287-291
Wedlenajnowszychdoniesień,zastosowanieoksytocynynie
zwiększazagrożenia,choćbyłydoniesieniawskazującenatakie
ryzykoprzypodawaniudużychdawekleku.Podobniesytuacja
przedstawiasięznaszyjkowymlubdopochwowymstosowaniem
żeluzawierającegoprostaglandyny.Większośćbezobjawowych
rozejśćmacicygoisiębezpowikłań,toteżrutynowekontrolowa-
niejamymacicypoporodzieniejestzalecane[6].
Zdaniem Goeschena wzniecenie porodu przez wykonanie
amniotomiiizastosowanieoksytocynywdożylnymwlewiekro-
plowym nie prowadzi do wzrostu częstości pęknięcia macicy
wbliźnie,podwarunkiemścisłegonadzoruKTG.Jeżelizacho-
dzikoniecznośćwznieceniaporodu,należyuwzględnićprzede
wszystkimstopieńdojrzałościszyjki.
WedługGoeschenawzniecenieporoduprzydojrzałejszyjce
macicy kończy się porodem drogami naturalnymi w ok.80%.
Natomiast przy niedojrzałej szyjce, (>8 pkt. wg Bishopa) –
zczęstością<50%.
Wedługpracyprof.Palatyńskiego,zIKlinikiInstytutuGi-
nekologiiiPołożnictwaAMwŁodzi,szansenasukcesporodu
drogaminaturymożnaocenićstosujączmodyfikowanysystem
punktowy.Weinsteinaiwsp.Możebyćonużytecznyklinicznie
doprzewidywaniasukcesuprzypróbieporodudrogaminatury
upacjentekpoprzebytymcięciu.Jednakwbadaniuprzeprowa-
dzonymprzezPorębęiwsp.niebyłozgodnościpomiędzypro-
gnozowaniemwedługskaliWeinsteinaaopisanąprzeznichme-
todąwłasną[14,15,16].
Wobec tych doniesień, przed planowanym wznieceniem
porodu znajduje uzasadnienie stymulacja dojrzewania szyjki.
Wceluuniknięcianadmiernejstymulacjiczynnościskurczowej
macicy,Goeschenzalecapodanie1tabletkiFenoterolu(Partu-
sisten) na 30min. przed zastosowaniem wewnątrzszyjkowym
PGE2wdawce0,4-0,5mgwpostaciżelu.
Zastosowanie oksytocyny w próbie prowadzenia porodu
naturalnego po cięciu cesarskim może być uzasadnione. Lek
należypodawaćprecyzyjnie,przyciągłymmonitorowaniuczyn-
nościskurczowejmacicyorazstanupłodu.Wczesnaodpowiedź
skurczowamacicyjestczynnikiemprognostyczniekorzystnym
iwskazujenadużeprawdopodobieństwoporodunaturalnego.
Jeśli jednak przy adekwatnej odpowiedzi, brak jest
dostatecznegorozwieraniakanałuszyjkimacicy,należyrozważyć
wykonaniecięciacesarskiego.
Wskazania do ponownego cięcia cesarskiego bez uprzed-
niejpróbyporodudrogaminaturywgGoeschenasąnastępujące
[17]:
•nieprawidłowa budowa miednicy na podstawie pomia-
rówsprzężnejprawdziwejwykonanychprzedpoprzednią
operacją,
•zniekształcona miednica (rozpoznanie potwierdzone
RTG,np.pociężkimurazieitd.)
•zagrażającepęknięciemięśniamacicywbliźnie,
•silnykrwotokzdrógrodnych,
•objawy zagrożenia płodu wobec dużej niedojrzałości
szyjkimacicy,
•miednicowepołożeniepłodu.
WytyczneSOGCz2004r.,zaprzeciwwskazaniadoporodu
drogaminaturyuznająnastępująceczynniki[13]:
•uprzednienacięciemacicy,klasycznelubwkształcieko-
twicy,
•przebytewycięciemięśniaka,sięgającegojamymacicy,
•przebytepęknięciemacicy,
•przeciwwskazaniadoporodudrogąpochwową,
•odmowaciężarnejprzeprowadzeniapróbyporodudrogą
pochwową.
Częstośćporodówdrogaminaturypouprzednimcięciuce-
sarskim jest jednym z parametrów charakteryzujących jakość
opiekipołożniczejwdanymośrodku.Obecnieuważasię,żewe
wszystkichsytuacjach,gdybrakprzeciwwskazań,należypodjąć
próbęporodudrogaminatury.Wośrodkachzdużymdoświad-
czeniempróbęporodudrogąpochwowąpocięciucesarskimpo-
dejmujesięw82-87%,codajedużączęstośćporodówdrogami
naturywynosząca50-85%.
Większość kobiet po przebytym cięciu cesarskim
z poprzecznym nacięciem w dolnym odcinku powinna być
zachęcanadopróbyporodusiłaminatury[11].
Wporównaniuzplanowympowtórnymcięciemcesarskim,
poróddrogąpochwowązwiązanyjestzwiększym,choćbardzo
niskimryzykiemśmiertelnościokołoporodowejnoworodka.
Tabela I. Zalecenia ACOG dotyczące porodu pacjentek po uprzednim cięciu cesarskim (1999) [13].
© P o l s k i e T o w a r z y s t w o G i n e k o l o g i c z n e
291
P R A C E P O G L Ñ D O W E
po∏o˝nictwo
Poród drogą pochwową po cięciu cesarskim.
Ginekol Pol. 2010, 81, 287-291
Różnicajestmała,apotencjalnekorzyściudanegoporodu
drogą pochwową są warte ryzyka. Może więc prawdą jest, że
„poróddrogapochwowąpocięciucesarskimjestbezpieczniejszy
niżsięwydaje”[10,11].
Wybórporodudrogąpochwowąpocięciucesarskimzależy
odindywidualnejocenypotencjalnychczynnikówryzykaiko-
rzyściukażdejpacjentki.
Mimo, że planowe cięcie cesarskie może być najlepszym
wyboremdlaniektórychkobiet,aktualnepiśmiennictwowwięk-
szości nie popiera powrotu do sztywnego, obowiązującego
wszystkichpodejścia„razcięciecesarskiezawszecięciecesar-
skie”.Porodydrogaminaturypowinnyodbywaćsięjednakna
zasadziewyboru,anieobowiązku.
Piśmiennictwo
1. Bręborowicz G.H, Słomko Z. Operacje położnicze. Ciąża wysokiego ryzyka. 2006, 15, 302-
306.
2. Bręborowicz G.H. Poród po cięciu cesarskim. W: Położnictwo i ginekologia. 2005, t. 1, 386-
388.
3. Chrustowska A, Dębniak B, Makowski A, [i wsp.]. Ewolucja wskazań do cięcia cesarskiego w
latach 1979-1999 w szpitalu wojewódzkim nr 2 w Gorzowie Wlkp. Klin Perinat Ginekol. 2002,
36, 69-71.
4. Bręborowicz G.H, Mróz M. Ewolucja wskazań do cięcia cesarskiego pod koniec XX wieku. Klin
Perinat Ginekol. 2002, 36, 328-334.
5. Szachułowicz J, Karwan-Płońska A, Balcer A, [i wsp.]. Sposób ukończenia ciąży I porodu po
przebytym cięciu cesarskim. Ginekol Pol. 1999, 70, 588-592.
6. Bednarowska A, Dębski R. Poród siłami natury po przebytym cięciu cesarskim. Ginekologia po
Dyplomie. 2002, 3, 23.
7. Leyeno K, Socoł M. Czy powinniśmy zmienić wskazania do porodu drogami i siłami natury u
pacjentek po cięciu cesarskim? Ginekologia po Dyplomie. 2000, 7, 53-58.
8. Mazurek-Kantor J, Osuch B, Sawicki W, [i wsp]; Porównanie ultrasonograficznego pomiaru
grubości dolnego odcinka macicy w miejscu blizny po cięciu cesarskim z oceną śródoperacyjną,.
Ultrasonografia w ginekologii i położnictwie. 2006, t. 2, 191-197.
9. Mazurek-Kantor J, Osuch B, Sawicki W, [i wsp.]. Przedporodowy ultrasonograficzny pomiar
grubości dolnego odcinka macicy w bliźnie po cięciu cesarskim a wskazania do aktualnego
cięcia. Ultrasonografia w ginekologii i położnictwie. 2007, t.3, 46-49.
10. Simpson L. Czy poród drogą pochwową po uprzednim cięciu cesarskim jest wart zachodu?
Ginekologia po Dyplomie. 2005, 7, 79-82.
11. Paszkowski T, Dębski R. Cięcie cesarskie na życzenie. Ginekologia po Dyplomie. 2005, 3, 21-
33.
12. O’Driscoll K, Foley M, MacDonald D. Active management of labor as an alternative to cesarean
section of dystocia. Obstet Gynecol. 1984, 63, 485-490.
13. Leszczyńska-Gorzelak B, Oleszczuk J, Poniedziałek-Czajkowska E. Poród po cięciu cesarskim.
Rekomendacje postępowania w najczęstszych powikłaniach ciąży i porodu. 2002, 27, 166-
167.
14. Palatyński A, Skoczylas P. Ocena przydatności systemu punktowego D. Weinsteina i
współpracowników do przewidywania sukcesu próby porodu drogami natury u pacjentek po
przebytym cięciu cesarskim. Ginekol Prakt. 1999, 8, 24-28.
15. Palatyński A, Skoczylas P. Przewidywanie sukcesu próby porodu drogami natury u pacjentek
po przebytym cięciu cesarskim - modyfikacja skali D. Weinsteina i współpracowników. Ginekol
Prakt. 1999, 9, 12-14.
16. Poręba R, Dudkiewicz D, Drygalski M, [i wsp.]. Poród po przebytym cięciu cesarskim –
porównanie prognozy porodu wg metody własnej I skali prognozy wg Weinsteina. Ginekol Pol.
2000, 71, 352-357.
17. Behrens O, Goeschen K, Jakob H, [et al.]. Induced labor with prostaglandin E2 gel after previous
cesarean section. Geburtshilfe Frauenheild. 1994, 54, 144-150. German.
Sekcja Ginekologii Operacyjnej PTG
Klinika Ginekologii Operacyjnej i Endoskopowej
Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi
Serdecznie zapraszają na
Kursy Doskonalące – Warsztaty Operacyjne
dla ginekologów w roku 2010
T E R M I N Y :
12/01
Pochwowa Hysterektomia
18-19/01
Operacje Pochwowe – Zaburzenia Statyki
Narządów Płciowych
1-2/02
Operacje Pochwowe – Zaburzenia Statyki
Narządów Płciowych
3/03 Pochwowa Hysterektomia
22-23/03
Operacje Laparoskopowe w Ginekologii
13/04
Laparoskopowa i Pochwowa Hysterektomia
26-27/04
Operacje Pochwowe – Zaburzenia Statyki
Narządów Płciowych
11/05
Pochwowa Hysterektomia
24-25/05
Operacje Pochwowe – Zaburzenia Statyki
Narządów Płciowych
21-22/06
Operacje Laparoskopowe w Ginekologii
6-7/09 Operacje Pochwowe – Zaburzenia Statyki
Narządów Płciowych
28/09 Pochwowa Hysterektomia
11-12/10
Operacje Laparoskopowe w Ginekologii
26/10
Laparoskopowa i Pochwowa Hysterektomia
15-16/11 Operacje Pochwowe – Zaburzenia Statyki
Narządów Płciowych
23/11 Pochwowa Hysterektomia
6-7/12 Operacje Pochwowe – Zaburzenia Statyki
Narządów Płciowych
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Pochwowa Hysterektomia:
12/01, 3/03, 11/05, 28/09, 23/11
Operacje Pochwowe – Zaburzenia Statyki Narządów Płciowych:
18-19/01, 1-2/02, 26-27/04, 24-25/05, 6-7/09, 15-16/11, 6-7/12
Operacje Laparoskopowe w Ginekologii:
22-23/03, 21-22/06, 11-12/10
Laparoskopowa i Pochwowa Hysterektomia:
13/04, 26/10
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Szczegóły, cena, warunki na:
www.laparoskopia.org.pl
Przewodniczący Sekcji Ginekologii Operacyjnej PTG
Kierownik Kliniki Ginekologii Operacyjnej i Endoskopowej ICZMP
prof. dr hab. n med. Andrzej Malinowski
K O M U N I K A T