Oligofrenopedagogika

w pigułce

Zajęcia rewalidacyjne

dla uczniów

niepełnosprawnych intelektualnie

Agnieszka Górnicka

I.

REWALIDACJA UPOŚLEDZONYCH

UMYSŁOWO

ZASADY REWALIDACJI

UPOŚLEDZONYCH UMYSŁOWO

„ ZASADA AKCEPTACJI

„ ZASADA POMOCY

„ ZASADA INDYWIDUALIZACJI

„ ZASADA TERAPII PEDAGOGICZNEJ

„ ZASADA WSPÓŁPRACY Z RODZINĄ

PODSTAWA PRACY REWALIDACYJNEJ

wg. M. Grzegorzewskiej (1964)

„ Poznanie każdej jednostki i warunków jej rozwoju, historii jej życia, charakteru, stopnia kalectwa, czynników etiologicznych;

„ Uwzględnienie w metodzie pracy typu układu nerwowego jednostki;

„ Poznanie stopnia stanu frustracji jednostki i jej typu reakcji negatywnej;

PODSTAWA PRACY REWALIDACYJNEJ

wg. M. Grzegorzewskiej (1964)

c.d.

„ Ustalenie charakteru oddziaływań środowiska na daną jednostkę upośledzoną;

„ Zastosowanie warunków, które kształtują nowe motywacje, pozwalające przyjąć postawę pozytywną wobec frustracji;

„ Dostosowanie pracy do możliwości jednostki;

„ Stosowanie metod kompensacyjnych, korygujących, usprawniających i dynamizujących;

PODSTAWA PRACY REWALIDACYJNEJ

wg. M. Grzegorzewskiej (1964)

c.d.

„ Przestrzeganie praw podstawowych wyższych czynności nerwowych i unikaniu bodźców wpływających niekorzystnie na ośrodkowy układ nerwowy;

„ Kształtowanie warunków korzystnych dla przebiegów emocjonalnych;

„ Uwzględnianie konieczności racjonalnej selekcji i odpowiedniego dostosowania do danych grup programu i metod pracy;

programu i metod pracy;

PODSTAWA PRACY REWALIDACYJNEJ

wg. M. Grzegorzewskiej (1964)

c.d.

„ Uwzględnienie swoistych właściwości każdej z grup upośledzonych;

„ Przestrzeganie praw podstawowych wyższych czynności nerwowych i unikaniu bodźców wpływających niekorzystnie na ośrodkowy układ nerwowy;

PODSTAWA PRACY REWALIDACYJNEJ

wg. M. Grzegorzewskiej (1964)

c.d.

„ Kształtowanie warunków korzystnych dla przebiegów emocjonalnych;

„ Uwzględnianie konieczności racjonalnej selekcji i odpowiedniego dostosowania do danych grup programu i metod pracy;

„ Uwzględnienie swoistych właściwości każdej z grup upośledzonych;

II.

METODA N.C. KEPHARTA

METODA N.C. KEPHARTA

na podstawie „Dziecko opóźnione w nauce szkolnej”

N .C. Kephart, PWN, Warszawa 1970

Terapia przeznaczona jest dla osób:

„ O obniżonej sprawności ruchowej;

„ Zaburzonej koordynacji ruchów kończyn;

„ Zaburzonym zmyśle równowagi;

„ Mających słabe napięcie mięśniowe;

METODA N.C. KEPHARTA

na podstawie „Dziecko opóźnione w nauce szkolnej”

N .C. Kephart, PWN, Warszawa 1970

c.d.

Terapia przeznaczona jest dla osób:

„ Niekontrolujących ruchów zaplanowanych;

„ O słabym poziomie percepcji wzrokowej;

„ O słabej orientacji przestrzennej;

III.

PROGRAMY AKTYWNOŚCI

CH. KNILL’A

PROGRAM WPROWADZAJĄCY

„ KOŁYSANIE

„ WYMACHIWANIE RĘKOMA

„ POCIERANIE DŁONI

„ KLASKANIE

„ GŁASKANIE GŁOWY

„ GŁASKANIE BRZUCHA

„ RELAKSACJA

PROGRAM SPH

„ KOŁYSANIE

„ WYMACHIWANIE RĘKOMA

„ POCIERANIE DŁONI

„ ZACISKANIE I OTWIERANIE DŁONI

„ KLASKANIE

„ GŁASKANIE POLICZKÓW

PROGRAM SPH

c.d.

„ GŁASKANIE BRZUCHA

„ GŁASKANIE UD

„ RUCHY STÓP/NÓG

„ PRZEWRACANIE SIĘ

„ RELAKSACJA

IV.

ELEMENTY ARTETERAPII

ARTETERAPIA

Terapia przez sztukę, czyli oddziaływania terapeutyczne z wykorzystaniem dziedzin takich, jak:

plastyka, muzyka, teatr, poezja, taniec, zabawa.

V.

SALA DOŚWIADCZANIA ŚWIATA

SALA DOŚWIADCZANIA ŚWIATA

Jest elementem wieloprofilowej, kompleksowej metody usprawniania dzieci i młodzieży. Wyodrębnione pomieszczenie, wyposażone w urządzenia stymulujące rozwój zmysłów. Stawarza podopiecznym warunki do poznawania, rozwoju i komunikacji, zapewnia odprężenie, wypoczynek i aktywną likwidację stresu.

FILOZOFIA GABINETU

DOŚWIADCZANIA ŚWIATA:

„ ODPOWIEDNIA ATMOSFERA

„ PRAWO WYBORU

„ INDYWIDUALNE TEMPO

„ WYSTARCZAJĄCA ILOŚĆ CZASU

„ MOŻLIWOŚĆ POWTARZANIA

„ ROZMAITOŚĆ BODŹCÓW

„ ODPOWIEDNIA OPIEKA

VI.

MANDALE

MANDALE

To obrazy w kształcie koła, pobudzające podświadomość do wypracowania w sobie cech. Przedstawione za pomocą

odpowiedniej kolorystyki i symboliki.

Tworzeniu mandali towarzyszy wyciszenie, rodzaj medytacji.

VII.

KOMPUTER JAKO NARZĘDZIE

WSPOMAGAJĄCE

KOMPUTER JAKO

NARZĘDZIE WSPOMAGAJĄCE

Zastosowanie komputera do edukacji osób z wieloraką niepełnosprawnością pozwala na samodzielną aktywność, umożliwia pokonanie barier komunikacyjnych za pośrednictwem Internetu, pracę z programami wspierającymi alternatywną komunikację językową.

Rehabilitacja z zastosowaniem komputera wymaga odrębnego i indywidualnego traktowania poszczególnych bnego i indywidualnego traktowania poszczególnych przypadków uszkodzeń.