Aktualizacja mapy glebowo – rolniczej w skali 1 : 25 000

Mapa glebowo – rolnicza przedstawia przestrzenną zmienność siedliska glebowego oraz

zawiera syntetyczne informacje dotyczące właściwości fizycznych i przydatności rolniczej gleby.

Mapy te zostały wykonane w skali 1 : 5 000 , ale również dla obszarów całych gmin zostały one

zgeneralizowane do skali 1 : 25 000. Treść mapy glebowo – rolniczej zawiera: kompleksy rolniczej

przydatności gleb, typ genetyczny gleby, skład mechaniczny i głębokość zalegania warstw profilu

glebowym. Poza aspektami praktycznymi bogata treść map glebowo – rolniczych jest

wykorzystywana do tworzenia różnego rodzaju map tematycznych.

Omawiany fragment ma wymiary ok 10x10 cm co daje w terenie ok 625 ha powierzchni

rzeczywistej. Można zauważyć ze na tym obszarze występują cztery typy genetyczne gleb i na

niemal całym fragmencie występuje piasek gliniasty.

Typy genetyczne gleb, które wyraźnie przeważają to gleby brunatne i płowe. Gleby brunatne

charakteryzują się odczynem obojętnym. Struktura poziomu próchnicznego jest wyraźnie

wykształcona i w znacznym procencie wodoodporna, co stwarza korzystne warunki dla rozwoju

systemu korzeniowego roślin uprawnych. Natomiast gleby płowe to dość żyzne gleby, których

charakterystyczną cechą jest wymycie iłu koloidalnego i przemieszczenie go bez rozkładu do niżej

położonego poziomu. Proces ten nazywany jest procesem lessivage'u i ma swoje uwidocznienie na

mapie, gdzie utwory mniej zasobne we frakcję ilastą występują na utworach cięższych.

Na omawianym terenie występuję również gleby rdzawe z próchnicą typu moder oraz gleby

bielicowe, które powstały w wyniku procesu bielicowania pod lasem iglastym.

Pod względem użyteczności rolniczej gleby na omawianym terenie są średniej jakość. Tylko

na dwóch niewielkich obszarach występują gleby kompleksu pszennego dobrego. Pozostałe są

słabszymi glebami. Większość stanowi kompleks żytni dobry oraz żytni słaby, ale występują też

kompleksy żytni bardzo dobry oraz żytni najsłabszy. Niewielką powierzchnie zajmuj a tereny

zabudowane.

Analizując uziarnienie utworów skalnych można wnioskować, iż przedstawiony na mapie

obszar leży na pleistoceńskich osadach polodowcowych. Prawdopodobnie jest to sandr, czyli

rozległy, bardzo płaski stożek napływowy zbudowany ze żwirów i piasków osadzonych i

wypłukanych przez wody pochodzące z topnienia lądolodu. Wskazują na to wykształcone typy gleb

oraz uziarnienie materiału skalnego.

Literatura:

„Badania ekologiczno-gleboznawcze” Bednarek i in., PWN, 2004

„Geneza, analiza i klasyfikacja gleb” Mocek A., Drzymała S., Wyd. UP w Poznaniu, 2010