Holešovice (pol. Holeszowice), dzielnica Pragi położona w centrum miasta, po lewej

stronie Wełtawy, niegdyś przemysłowa, dziś rezydencyjna, bardzo atrakcyjna ze względu na

centralne położenie. Słynie z wielu tradycyjnych czeskich knajp.

Pierwsza wzmianka pochodzi z 1228.

Znajduje się tu międzynarodowy dworzec kolejowy Nádraží Holešovice oraz oddział czeskiej

Galerii Narodowej, w której zgromadzone są zbiory sztuki współczesnej. W dzielnicy znajduje się

także neogotycki kościół pod wezwaniem świętego antoniego padewskiego, wybudowany w latach

1901-11, w stylu neogotyckim, zaprojektowany przez Franciszka Mikse

Hradczany są od wieków centrum czeskiego dowodzenia. Siedziba czeskich królów, a od upadku

komunizmu – prezydenta. Zamek i katedra górują nad miastem. W ciągu dnia zatłoczone przez

turystów, w nocy – wymarzone miejsce na romantyczny spacer. powstała w XIV w. "królewska"

dzielnica na zachodnim, wysokim brzegu Wełtawy w Pradze. W jej skład wchodzi kompleks zamku

królewskiego (założonego w IX wieku), bazylika św. Jerzego, słynna Złota Uliczka, ogrody

królewskie z Belwederem oraz, budowana przez 6 stuleci, katedra św. Wita. Jej elementami są

także: całe b. miasto Hradczany włącznie z obszarem zajmowanym przez Loretę oraz dzielnicę

Nowy Świat (Nový Svět).

Do 1784 stanowiła odrębną jednostkę administracyjną. Zamek jest od 1918 roku siedzibą

prezydenta republiki.

Na Pierwszym Dziedzińcu (czes. První Nádvoří) oraz w kilku innych miejscach wartę trzymają

gwardziści ubrani w mundury zaprojektowane przez Teodora Pištka (zdobywcy Oscara za kostiumy

do filmu Amadeusz).

KATEDRA ŚW. WITA:

Katedrála sv. Víta, Václava a Vojtěcha to gotycka katedra, której budowę rozpoczęto w 1344 roku w

miejscu datowanej na rok 929 romańskiej rotundy świętego Wita. Wykonanie kościoła zlecił Jan

Luksemburski wraz ze swoimi synami – Karolem oraz Janem Henrykiem. Katedrę wznoszono

prawie sześćset lat.

Jej głównymi projektantami byli Francuz Mateusz z Arras oraz Petr Parléř. Ukończona została

dopiero w 1929 roku.

Przy wejściu dostrzeżemy 16-metrowy pomnik ofiar I wojny światowej oraz figurę świętego

Jerzego.

Wewnątrz zgromadzono cenne czeskie klejnoty koronacyjne. Jeden z witraży zaprojektował Alfons

Mucha. Wspaniała kaplica świętego Wacława, wykonana przez Petra Parléřa, zdobiona jest

cennymi kamieniami oraz scenami z życia świętego Wacława.

ZAMEK:

Kompleks pałaców, kościołów, obwarowań, średniowiecznych wieżyczek, uliczek i katedry

rozciąga się na powierzchni 45 hektarów wokół trzech dziedzińców. Do praskiego hradu należą

również oszałamiające rozmachem ogrody, takie jak: Ogrody Królewskie, Ogrody Zamku

Praskiego oraz Ogrody południowe – Rajski (Rajská), Hartigovski (Harigovská) i Na wałach (Na

Valech). Na zamek wchodzimy od strony Hradčanskiego námiesti przez strzeżoną rokokową bramę.

Tuż za nią znajduje się dziedziniec, zwany honorowym. Przy nim swoją rezydencję ma czeska

głowa państwa. Zwiedzanie kontynuujemy przechodząc przez zdobioną cesarskimi herbami Bramę

Mateusza z 1618 roku. Przechodząc przez nią, docieramy do drugiego z dziedzińców, w którym

wydrążono trzy studnie. Przy placu stoi Kaplica Krzyża Świętego z osiemnastego wieku, w której

przechowywane są eksponaty ze skarbca katedralnego.

Stąd wejdziemy do Galerii Malarstwa, Galerii Rudolfa oraz Lustrzanej Sali Hiszpańskiej.

Przechodząc przez kolejną bramę, naszym oczom ukaże się dziedziniec z Katedrą świętego Wita. Z

ulokowanej tu poczty można wysłać kartki pocztowe (je też tu można kupić). Dziedziniec zamkowy

kończy się tuż za katedrą, gdzie wzniesiono Pałac Zamkowy.

Bazylika i Klasztor świętego Jerzego:

bazylikę świętego Jerzego wybudowano w 1142 roku w miejscu stojącego tu wcześniej od 920 roku

kościółka. Wnętrze wykonano w stylu romańskim, natomiast główną fasadę w 1670 roku

przerobiono na styl barokowy.

W kościele bardzo często odbywają się koncerty muzyki organowej.

Klasztor istniał już od 937 roku i jest najstarszym klasztorem założonym na ziemiach czeskich.

Fundatorem był prawdopodobnie Wratysław I, który ściągnął tu zgromadzenie naśladujące reguły

świętego Benedykta. W 1782 roku w ramach reform cesarza Józefa II klasztor został zlikwidowany.

Obecnie mieści się w nim jedna z ekspozycji Galerii Narodowej.

BELWEDER:

Letohrádek královny Anny, czyli Letni Pałacyk Królowej Anny, zwany Belwederem, mieści się w

Královskiej Zahradzie (Ogrodzie Królewskim).

Renesansowy budynek, ozdobiony arkadową loggią, powstał w 1535 roku na życzenie Ferdynanda

I dla jego żony, Anny Jagiellonki. Projektantem Belwederu był Paolo del Stall. Nie ukończył on

jednak swego dzieła. Kontynuacji podjął się inny architekt – Wohlmut.

Dziś w pałacu organizowane są wystawy.

W ogrodzie przed Belwederem znajduje się śpiewająca fontanna, która gra pod wpływem

spadających kropli wody.

Zlatá ulička jest najpopularniejszym miejscem na zamku. Stoją tu maleńkie kolorowe domki

wpasowane w gotyckie mury obronne. Od XVI wieku domki zamieszkiwali rzemieślnicy i straż

zamkowa. Według legendy mieli tu jednak mieszkać przeróżni magowie i alchemicy.

By wykreować atrakcję turystyczną, w jednym z maleńkich domków odtworzono pracownię

alchemiczną.

Cała Zlatá ulička jest przeznaczona na muzeum. Można ją zwiedzać i podziwiać te urocze maleńkie

domki z tyciusimi okienkami i z maluczkimi drzwiczkami. W niektórych chatkach znajdują się

sklepy z pamiątkami i punkty gastronomiczne.

Józefów jest dzielnicą Pragi, która stanowiła dzielnicę żydowską (jak krakowski Kazimierz). Swą

nazwę zawdzięcza Józefowi II, który przekazał Żydom prawa obywatelskie. Wchodzi w skład

obwodu Praga I. Ze wszystkich stron otoczone jest przez Stare Miasto.Jej obecny wygląd to w

dużej części zasługa wyburzeń oraz wielkiej przebudowy dzielnicy na przełomie XIX i XX wieku.

Na terenie Josefova znajduje się szereg synagog:

•Synagoga Hiszpańska (Španělská Synagoga) z XIX wieku w stylu hiszpańsko-

mauretańskim,

•Synagoga Maisela (Maiselova Synagoga) z XVI wieku, obecnie znajduje się tutaj Muzeum

Żydowskie,

•Synagoga Klausa (Klauzová Synagoga) z XVII wieku,

•Synagoga Staronowa (Staronová Synagoga) z XIII wieku, gotycka.

Znajdują się tutaj również:

Ratusz Żydowski (Židovská radnice) - rokokowy ratusz z XVIII wieku z zegarem odmierzającym

czas w przeciwną stronę;

Sala Obrzędowa (Obřadní síň) - neoromański budynek powstały w latach 1911-12, niegdyś sala

obrzędowa Żydowskiego Stowarzyszenia Pogrzebowego. Stary Cmentarz Żydowski (Starý

židovský hřbitov) czynny od XV do XVIII wieku, najstarszy ocalały cmentarz żydowski w Europie;