Dział lecznictwa fizykalnego wykorzystujący prąd stały oraz impulsowy o różnej częstotliwości do wywołania efektów biologicznych w tkankach.
Pod względem efektów terapeutycznych prądy wykorzystywane w elektroterapii można podzielić na:
-prądy z efektem pobudzenia ruchowego(prąd stały przerywany prostokątny, eksponencjalny)
-prądy o efekcie przeciwbólowym(prąd stały, diadynamiczny,interferencyjny,TENS itp) Pobudzenie- zmiana właściwości błony komórkowej lub metabolizmu komórkowego pod wpływem zewnętrznych bodźców, które nie uszkadzają komórki i wywołują odwracalne zmiany.
Pobudliwość- zdolność komórki do reagowania na bodźce.
Czynnik fizykalny- bodziec wywołujący w ustroju odpowiedź tkankową zwaną odczynem.
Podział prądów stosowanych w elektroterapii
Prądy małej częstotliwości – 0-1.000 Hz:
1. Prąd galwaniczny(stały, 0 Hz)
2. Prądy impulsowe do 1.000 Hz
Prądy średniej częstotliwości- 1.000-100.000 Hz( w elektroterapii stos. najczęściej 3000-5000Hz): 1. Prądy zmienne
2. Prądy interferencyjne
3. Prądy modulowane
Prądy wielkiej częstotliwości- 13-5850 MHz
1. fale krótkie λ=11,06m (27,12MHz)
2. fale decymetrowe λ=69cm (433,92MHz)
3. mikrofale λ=12,5cm (2425,00MHz)
Stosowanie zabiegów z zakresu elektrolecznictwa ma na celu:
−
wykorzystanie zjawisk elektrochemicznych, elektrotermicznych i elektrokinetycznych powstających w czasie przepływu prądu przez tkanki
−
wprowadzenie do skóry jonów leków siłami pola elektrycznego w czasie jonoforezy
−
stosowanie elektrostymulacji czuciowej - przeciwbólowej na bazie prądów impulsowych małej częstotliwości
−
stosowanie elektrostymulacji motorycznej pobudzającej tkankę mięśniową do skurczu, na bazie prądów impulsowych małej częstotliwości
−
przeprowadzanie elektrodiagnostyki mięśni w oparciu o metody ilościowe i jakościowe.
W elektrolecznictwie wykorzystuje się działanie biologiczne prądu, który w zależności od rodzaju może powodować:
1. pobudzenie nerwów i mięśni
2. uśmierzenie bólu
3. złagodzenie stanu zapalnego
4. zwiększenie ukrwienia tkanek
5. polepszenie trofiki tkanek
6. zwiększenie przemiany materii
7. przyspieszenie regeneracji tkanek
Z fizycznego punktu widzenia tkanki żywe są układem przewodników, półprzewodników i izolatorów połączonych ze sobą równolegle i szeregowo. Tkanki i płyny ustrojowe wykazują różnice w przewodnictwie elektrycznym, które zależy od uwodnienia oraz stężenia zawartych w nich elektrolitów. Największe przewodnictwo wykazuje ( w kolejności od największego do
1. płyn mózgowo - rdzeniowy
2.osocze krwi
3.krew
4.mięśnie
5wątroba
6.mózg
7.tk. łączna
8.tk. kostna
GALWANIZACJA
Zabieg elektroleczniczy z wykorzystaniem prądu stałego.
Prąd galwaniczny wykorzystujemy do:
galwanizacji,
jonoforez
kąpieli elektryczno- wodnych
stymulacji nerwów i mięśni
Przepływ prądu między elektrodami zależy od:
rozmiarów elektrod (elektrody wyłącznie metalowe!)
wzajemnego ich ułożenia na skórze
przewodnictwa elektrycznego tkanek
odległości między elektrodami
Podział galwanizacji:
-ze względu na ułożenie elektrod:
1. galwanizacja podłużna, gdzie elektrody ułożone są wzdłuż osi długiej kończyny lub tułowia. Przy tym ułożeniu prąd rozprzestrzenia się w tkankach powierzchownych, wzdłuż naczyń i nerwów.
2. galwanizacja poprzeczna, gdy elektrody położone są po przeciwległej stronie stawów kończyn lub kręgosłupa. Poprzeczny przepływ prądu działa głębiej ale opór jaki stawiają tkanki(warstwowe ułożenie tkanek o różnym przewodnictwie) jest 4x większy niż w ułożeniu podłużnym.
3. galwanizacja przepływowa wstępująca- katoda proksymalnie, anoda dystalnie- działanie pobudzające
4. galwanizacja przepływowa zstępująca- anoda proksymalnie, katoda dystalnie- działanie łagodzące.
-ze względu na wykonanie zabiegu:
1. galwanizacja stabilna
2. galwanizacja labilna
-ze względu na elektrodę czynną:
1. galwanizacja katodowa- pobudzająca, stymulująca,
2. galwanizacja anodowa- łagodząca procesy zapalne, przeciwbólowa 3.
Parametry uwzględniane przy ustalaniu dawki prądu galwanicznego: natężenie prądu
czas oddziaływania prądu na tkanki
rodzaj choroby i jej okres(podostry, przewlekły)
lokalizację zmian
powierzchnię elektrody czynnej
wiek, płeć i osobniczą wrażliwość na prąd!
Zakresy gęstości prądu na cm2 powierzchni elektrody stosowane w galwanizacji wg Miki:
dawka słaba- 0,01-0,1mA/cm2-stosowana w przypadku użycia małych elektrod, długotrwałego zabiegu, stadium podostrego choroby.
dawka średnia- do 0,3mA/cm2-zakres stosowany w przypadku użycia dużych elektrod, krótkiego czasu przepływu prądu, stadium przewlekłego choroby.
dawka mocna- do 0,5mA/cm2- obecnie rzadko stosowana!
Czas zabiegu: 10-15min.
Cykl zabiegów: codziennie lu co 2-gi dzień przez 10-15 dni.
Seria zabiegów może być powtórzona po 14 dniowej przerwie.
Dawki prądu stosowane w obrębie głowy i szyi:
oko- max. 1mA
twarz- max. 3mA
szyja- max. 6mA
Działania niepożądane w galwanizacji:
−
działanie brzegowe – zagęszczenie prądu na sąsiadujących ze sobą krawędziach elektrod, objawiające się nadmiernym odczynem naczyniowym lub uszkodzeniem tkanki(oparzenia prądem).
Prąd galwaniczny przepływa drogami o najmniejszym oporze tkankowym, którymi są ujścia i przewody wyprowadzające gruczołów potowych.
Przepływowi prądu w tkankach towarzyszą zjawiska fizykochemiczne i fizjologiczne: 1. zjawiska elektrochemiczne- związane z elektrolizą tkanek. Podczas przepływu prądu jony dodatnie dążą do katody, a ujemne do anody. Prędkość z jaką jony przesuwają się w tkankach zależy od ich wielkości, właściwości chemicznych oraz oporu(tarcia). Na katodzie wydziela się gazowy wodór i powstaje wodorotlenek sodowy(NaOH), który dysocjuje na jony Na + i OH-. Obecność jonów OH- powoduje wystąpienie odczynu zasadowego przy katodzie. Powstały na anodzie kwas solny(HCl) dysocjuje pod wpływem wody na H+ i Cl- .
jony wodorowe H+ powodują wystąpienie kwaśnego odczynu przy anodzie.
Zmiany powstające pod katodą
Zmiany powstające pod anodą
1. Odczyn zasadowy, powstaje NaOH-
1. Odczyn kwaśny, powstaje HCl -zagrożenie
zagrożenie martwicą rozpływną
martwicą koagulacyjną (stwardnienie tkanek)
2. Katelektrotonus
2. Anelektrotonus
3. Częściowa depolaryzacja- zwiększenie
3.Hiperpolaryzacja- zmniejszenie pobudliwości
pobudliwości nerwowo- mięśniowej
nerwowo -mięśniowej(działanie analgetyczne)
4. silny rumień (przekrwienie)
4. słaby rumień
2. zjawiska elektrokinetyczne- ruch jonów w kierunku przeciwnego bieguna prądu, elektroforeza tj. ruch cząstek z ładunkiem elektrycznym w kierunku przeciwnego bieguna, elektroosmoza tj. przemieszczanie się fazy rozpraszającej względem fazy rozproszonej 3. zjawiska elektrotermiczne - tarcie związane z ruchem jonów, atomów i cząsteczek w polu elektrycznym powoduje powstanie ciepła.
4. reakcje nerwów i mięśni na prąd stały- katelektrotonus i anelektrotonus 5. odczyn ze strony naczyń krwionośnych- rumień- powstaje na skutek działania ciał
histaminopodobnych wytwarzających się w czasie przepływu prądu. Rumień ten jest silniej wyrażony pod katodą niż anodą. Naczynia krwionośne położone głębiej ulegają również rozszerzeniu na drodze odruchowej.
Rumień posiada trzy okresy:
−
pierwszy- przekrwienie uwidacznia się na skórze w miejscu ułożenia elektrod w postaci żywego zaczerwienienia i uczucia ciepła.
−
drugi( utajone przekrwienie)- odczyn słabnie lub zanika. Zwiększa się przepuszczalność naczyń, resorpcja wysięków, krwiaków i obrzęków.
−
trzeci- daje głębokie przekrwienie i trwa kilka godzin. Rozszerzeniu ulegają naczynia głębiej położonych mięśni na skutek podrażnienia zakończeń układu autonomicznego znajdujących się w skórze. Zwiększenie dopływu krwi tętniczej i odpływu krwi żylnej i limfy przyspiesza proces regeneracji tkanki, wpływa na podział komórek nabłonka i tkanki łącznej, zwiększenie tworzenia ATP i syntezy białek.
Przygotowanie pacjenta i prawidłowe wykonanie zabiegu galwanizacji: Przestrzegać wskazań lekarza
Zabieg wykonujemy tylko na zlecenie lekarza
1. Przed zabiegiem wykluczyć miejscowe i ogólne przeciwwskazania 2. pacjent powinien pozdejmować metalowe przedmioty(biżuterię, spinki, klamerki, aparat słuchowy, pompę insulinową itp.)
3. Sprawdzić czy nie występuje u pacjenta brak czucia powierzchniowego w obszarze poddawanym zabiegowi! Jeśli występuje osłabienie lub przeczulica należy zachować ostrożność.
4. Sprawdzić stan skóry w miejscu zabiegu. Powinna być czysta i odtłuszczona. Ubytki skóry zabezpieczyć.
5. Nie układamy elektrod na zbyt owłosionej skórze (zagęszczenie prądu) 6. Podkład z gazy pod elektrodą powinien mieć 1,5-2 cm grubości 7. Do zabiegów z prądem galwanicznym(galwanizacja, jonoforeza) używamy elektrod metalowych. Elektrody węglowe są porowate. Zagęszczenie prądu w miejscach porowatych może doprowadzić do uszkodzenia skóry pacjenta.
8. Pacjent w czasie zabiegu powinien przyjąć wygodną pozycję.
9. Poinformować pacjenta o tym, że:
- zabieg jest całkowicie bezpieczny
- w czasie zabiegu pacjent nie powinien zmieniać pozycji ciała poddawanego elektroterapii
- w czasie zabiegu pacjent nie powinien dotykać przewodów, elektrod, urządzeń wodno
-kanalizacyjnych i gazowych ze względu na możliwość porażenia prądem
- może odczuwać przyjemne, słabe mrowienie lub kłucie pod elektrodami.
- w przypadku odczuwania pieczenia lub bólu powinien natychmiast powiadomić o tym wykonującego zabieg.
- nie wolno pacjentowi spać ani czytać w trakcie zabiegu, gdyż nie ma wtedy kontroli doznań.
10. W czasie zabiegu terapeuta powinien być w ciągłym kontakcie z pacjentem 11. Wszelkie zmiany natężenia prądu powinny być wykonywane płynnie i bardzo wolno 12. Aparatura powinna być sprawna.
Wskazania do zabiegów galwanizacji
Przeciwwskazania do zabiegów galwanizacji
nerwobóle,
ciąża,
przewlekłe zapalenia nerwów, korzeni i splotów nowotwory złośliwe i łagodne nerwowych,
porażenie spastyczne
zespoły bólowe w chorobie zwyrodnieniowej
brak czucia powierzchniowego
zaburzenia krążenia obwodowego
niewyrównane farmakologicznie choroby
porażenia wiotkie
tarczycy przebiegające z nadpobudliwością,
angioneuropatie (choroba Raynauda)
tachykardią itp.
stany pourazowe
stany gorączkowe, ostre procesy zapalne
przeciążenie i bolesne napięcie mięśniowe
ropne zapalenia skóry i tkanek miękkich,
wypryski , owrzodzenia,
skaza krwotoczna, krwotok, pourazowe wylewy
krwawe
wyniosłości kości pod skórą
ogólne osłabienie, wyniszczenie
zagrożenie zakrzepami, zatorami, zakrzepowe
zapalenie żył,
wszczepiony rozrusznik, pompa insulinowa,
świeże blizny,
metal na drodze prądu
miażdżyca zarostowa tętnic (AO) III-IV st.
wg Fontaine”a
Upośledzony kontakt z pacjentem
(nieprzytomny,afazja, uraz głowy itp.)
Nie wykonywać zabiegów jeśli w odległości
<3m pracuje DKF
Kąpiele elektryczno- wodne
Są to zabiegi, w których znajdujące się w kąpieli wodnej całe ciało lub tylko kończyny poddawane są działaniu prądu stałego.
Ze względu na obszar ciała poddawanego zabiegowi wyróżniamy kąpiele całkowite i częściowe.
Czynniki fizykalne działające w czasie kąpieli elektryczno- wodnej.
−
elektryczny(prąd stały)
−
termiczny(temperatura wody)
−
mechaniczny(ciśnienie hydrostatyczne wody)
−
chemiczny(przy zastosowaniu soli mineralnych)
Efekt zabiegu zależy od:
−
natężenia prądu
−
czasu zabiegu
−
temperatury wody
−
stopnia zanurzenia ciała w wodzie
Zasady BHP obowiązujące przy zabiegach elektryczno -wodnych
−
wanna powinna być ustawiona z dala od instalacji wod-kan.
−
elektrody umieszczone w wannie lub wanienkach częściowych muszą być odizolowane od pacjenta
−
przed zabiegiem personel(2 osoby) sprawdza przepływ prądu w wannie
−
nie wolno używać metalowych podpórek do stóp!
−
w zasięgu rąk pacjenta i 2,5m ku górze nie mogą znajdować się żadne przedmioty przewodzące prąd, które mogłyby mieć kontakt z potencjałem elektrycznym ziemi
−
przed zabiegiem informujemy pacjenta,że nie wolno ruszać się w czasie zabiegu, wychodzić z wanny czy dotykać ścian wanny
−
pacjent nie może posiadać metalowych przedmiotów w czasie zabiegu
terapeuta nie powinien opuszczać pacjenta w czasie zabiegu, nie dolewać wody, nie dotykać pacjenta, nie wkładać ręki do wody , nie zmieniać kierunku przepływu prądu bez wyzerowania natężenia.
Działanie wstępującego przepływu prądu
Działanie zstępującego przepływu prądu
- zwiększenie pobudliwości OUN
- obniżenie pobudliwości OUN
- zwiększenie odpływu krwi żylnej z KK
- zwiększenie odpływu krwi żylnej z płuc i KK
dolnych i narządów wew. objętych dorzeczem
górnych
żyły wrotnej
- zwiększenie dopływu krwi z krążenia małego
- zwiększenie odpływu krwi tętniczej z serca do do serca
płuc
- zwiększenie dopływu krwi tętniczej do
- zwiększenie dopływu krwi tętniczej do płuc i
narządów wew. objętych dorzeczem żyły
KK górnych.
wrotnej i KK dolnych
Metodyka zabiegu kąpieli elektryczno- wodnej całkowitej:
−
kąpiel w specjalnej wannie z materiału izolacyjnego z wbudowanymi elektrodami węglowymi umieszczonymi tak, aby pacjent ich nie dotykał.
−
w zależności od efektu jaki chcemy uzyskać stosujemy podłużny i poprzeczny przepływ prądu.
−
wanna wypełniona wodą o temp. 34-38°C , tak aby elektrody były pokryte wodą.
−
pacjent pod głową ma specjalny podgłówek, a pod plecami poduszkę z porowatej gumy.
−
prąd włączamy po upływie 5 min. od zanurzenia ciała w wodzie(dawkowanie natężenia powoli i łagodnie)
−
natężenie prądu: 20-50mA
−
czas zabiegu: 5-15min.
−
częstotliwość 2 x w tygodniu
Metodyka zabiegu kąpieli elektryczno- wodnej częściowej- czterokomorowej:
−
kończyny zanurza się w 4 wanienkach z ceramiki,wypełnionych do2/3 wodą o temperaturze 37°C, elektrody umieszczone są na ścianach wanienek.(kończyny dolne zanurzone poniżej kolana a górne powyżej łokcia)
−
prąd włączamy po upływie 5 min. od zanurzenia ciała w wodzie(dawkowanie natężenia powoli i łagodnie)
−
natężenie prądu: 10-30mA
−
czas zabiegu: 10-20min.
−
częstotliwość : codziennie
Metodyka zabiegu kąpieli elektryczno- wodnej częściowej- dwukomorowej :
−
stosuje się kąpiel obu kończyn górnych, obu kończyn dolnych lub kończyny górnej i dolnej jednej strony ciała.
−
kąpiele KK górnych- temp. wody 37°C, natężenie 6-15mA, czs 10-20min.
−
kąpiele KK dolnych- temp. wody 37°C, natężenie 10-20mA, czs 10-20min.
−
kąpiel K górnej i K dolnej jednej połowy ciała- temp. wody 37°C, natężenie 6-10mA, czs 10-20min.
Metodyka zabiegu kąpieli elektryczno- wodnej częściowej- jednokomorowej:
−
metoda jednobiegunowa- elektrody czynne znajdują się w wanience na kończynę, elektroda bierna o powierzchni 200-300cm2 umieszczona na ciele pacjenta(kark, okol. pośladkowa po tej samej stronie)
−
metoda dwubiegunowa- elektroda czynna i bierna znajdują się w wanience na kończynę(poprzeczny przepływ prądu)
−
natężenie: 6-15mA
−
czas zabiegu: 10-15min.
temperatura wody 37°C
Wskazania do kąpieli elektryczno- wodnych
Przeciwwskazania do kąpieli elektryczno-
wodnych
−
przewlekłe zapalenie korzeni nerwowych
−
hipotonia
−
niedowłady po zapaleniu wielonerwowym,
−
stany gorączkowe
porażenia wiotkie
−
niewydolność krążenia
−
sspondyloarthrosis, spondylosis, poliarthriti − nadciśnienie płucne
−
czynnościowe zaburzenia krążenia
−
choroby skóry
−
AO-I-IIa° wg Fontaine'a
−
ostre stany zapalne
−
urazy , zakwasy, przeciążenia mięśni
−
rozrusznik,
−
potliwość rąk i nóg
−
metalowe implanty
−
nerwobóle
−
wszystkie przeciwwskazania do galwanizacji
−
osteoporoza, przedłużony proces gojenia
złamań
Jonoforeza
Wprowadzenie przez nieuszkodzoną skórę za pomocą prądu galwanicznego jonów leczniczych.
Zabieg zaliczany jest do czynnego, transdermalnego systemu terapeutycznego (TTS).
Do jonoforezy używamy leków ulegających dysocjacji elektrolitycznej w wodzie.
W jonoforezie wykorzystuje się zjawisko przesunięcia jonów zachodzące pod wpływem prądu stałego stanowiące podstawę elektroforezy. Na podstawie prawa Faraday'a można obliczyć ilość wprowadzonego do skóry leku, znając natężenie prądu, czas zabiegu i współczynnik( równoważnik elektrochemiczny).
Jony konkurencyjne- wykazujące dużą ruchliwość w polu elektrycznym jony, stanowiące konkurencję dla jonów leczniczych
Jony pasożytnicze- jony pojawiające się wskutek zanieczyszczeń roztworu użytego do jonoforezy lub zanieczyszczeń skóry.
Cele stosowania jonoforezy:
1. Spowodowanie miejscowego znieczulenia
2. uśmierzenie bólu neurogennego
3. miejscowe działanie przeciwzapalne
4. rozmiękczenie blizn
5. zmniejszenie potliwości
6. rozszerzenie / zwężenie naczyń krwionośnych
7. zmniejszenie obrzęku
Działanie lecznicze jonoforezy spowodowane jest:
1. miejscowym działaniem leczniczym zastosowanych jonów
2. miejscowym działaniem prądu galwanicznego i oddziaływaniem odruchowym na tkanki 3. niewielkim działaniem układowym wywieranym przez lek.
Zalety jonoforezy
Wady jonoforezy
1. Oszczędzające wątrobę, bezpośrednie
1. Ograniczony sposób mierzenia intensywności
aplikowanie leku do miejsca chorego
i głębokości przenikania leku do skóry
2. szeroki zakres pH występujący w przewodzie 2. uczulenia i podrażnienia skóry pokarmowym nie ma wpływu na lek
3. trudno jest przedawkować(miejscowo)
stosowane leki
Technika zabiegu:
Zabiegi rozpoczynamy przynajmniej 7 dni po zakończeniu leczenia maściami Skóra przygotowana jak do zabiegu galwanizacji !
1. Przed zabiegiem wykluczyć miejscowe i ogólne przeciwwskazania 2. Pacjent powinien pozdejmować metalowe przedmioty(biżuterię, spinki, klamerki, aparat słuchowy, pompę insulinową itp.)
3. Sprawdzić czy nie występuje u pacjenta brak czucia powierzchniowego w obszarze poddawanym zabiegowi! Jeśli występuje osłabienie lub przeczulica należy zachować ostrożność.
4. Sprawdzić stan skóry w miejscu zabiegu. Powinna być czysta i odtłuszczona. Ubytki skóry zabezpieczyć.
5. Nie układamy elektrod na zbyt owłosionej skórze (zagęszczenie prądu) 6. Podkład lekowy o grubości 0,5 cm nawilżony roztworem leku kładziemy na skórę(jednorazowy) 7. Podkład pośredni o grubości 1,5-2,0 cm nawilżony wodą destylowaną układamy na podkład lekowy
8. Elektroda czynna ( katoda lub anoda w zależności od jonów leku) 9. Folia i stabilizacja(bandaż, worek z piaskiem)
10. Do zabiegów z prądem galwanicznym(galwanizacja, jonoforeza) używamy elektrod metalowych. Elektrody węglowe są porowate. Zagęszczenie prądu w miejscach porowatych może doprowadzić do uszkodzenia skóry pacjenta.
11. Pacjent w czasie zabiegu powinien przyjąć wygodną pozycję.
12. Poinformować pacjenta o tym, że:
- zabieg jest całkowicie bezpieczny
- w czasie zabiegu pacjent nie powinien zmieniać pozycji ciała poddawanego elektroterapii
- w czasie zabiegu pacjent nie powinien dotykać przewodów, elektrod, urządzeń wodno
-kanalizacyjnych i gazowych ze względu na możliwość porażenia prądem
- może odczuwać przyjemne, słabe mrowienie lub kłucie pod elektrodami.
- w przypadku odczuwania pieczenia lub bólu powinien natychmiast powiadomić o tym wykonującego zabieg.
- nie wolno pacjentowi spać ani czytać w trakcie zabiegu, gdyż nie ma wtedy kontroli doznań.
13. W czasie zabiegu terapeuta powinien być w ciągłym kontakcie z pacjentem 14. Wszelkie zmiany natężenia prądu powinny być wykonywane płynnie i bardzo wolno 15. Aparatura powinna być sprawna.
Gęstość prądu na cm2 w zabiegu jonoforezy- 0,01-0,1mA/cm2
Natężenie w obrębie głowy i szyi -jak w zab. galwanizacji.
Czas zabiegu: 5-20 min.
Seria:10-20 zabiegów, codziennie lub co 2-gi dzień
Zabiegi rozpoczynamy po ustąpieniu stanu ostrego (4-5 dzień) Wskazania do jonoforezy
Przeciwwskazania do jonoforezy
stany przeciążeniowe,
uczulenia na lek
znieczulenie miejscowe, przeciwzapalnie,
przeciwwskazania wynikające ze stosowania
procesy gojenia i regeneracji
prądu(jak w galwanizacji)
owrzodzenia
blizny, zrosty
Optymalne stężenie jonów H+ w roztworze do jonoforezy wynosi- pH=4
Optymalne stężenie jonów H+ dla antybiotyków wynosi- pH=7,5(zbliżone do pH krwi) Jony leku
Elektroda czynna
przygotowanie
wskazania
roztworu
histamina
anoda
test na odczyn
samorodna sinica
alergiczny(w
kończyn, odmroziny,
obecności lekarza):
zespół bólowy rwy
ampułka zawiera
kulszowej, zapalenia
0,001histamini
okołostawowe
hydrochlorici (1mg/ml Objawy alergii: bóle
wody)przez 1min przy głowy, spadek
natężeniu 1mA na wew, ciśnienia,zaczerwienie
części przedramienia i nie twarzy, zaburzenia
małej pow.
akcji serca
Stężenie leku -0.005%-
1: 20.000(ampułkę
rozcieńczyć w 20ml
wody destylowanej),
-0,01%-
1:10.000( ampułkę
rozcieńczyć w 10ml),
czas 3-5min-
max.10min,
natężenie 2-3mA-
max.10mA,
pow. zabiegu max.
200cm2
Zn
anoda
roztwór 1%
przyżeganie trudno
gojących owrzodzeń,
drożdżyca paznokci
Cu
anoda
roztwór 1%
grzybice
Ca
anoda
roztwór 1%
nerwobóle, obrzęki
troficzne, stany po
wylewach krwawych,
uczulenia
novocaina, xylocaina,
anoda
roztwór 1%
znieczulenie,
lignocaina
rozszerzenie naczyń
włosowatych
jod
katoda
roztwór 1%
zmiękczające tkankę
łączną, rozluźnienie
blizn, zrostów,
bliznowców, zgrubień
Nadmiar może się
kumulować w postaci
jodzicy, może
doprowadzić do
nadczynności tarczycy.
salicyl(natrium
katoda
roztwór 1%
zmniejsza odczyny
salicylicum)
zapalne i ból w
chorobie
zwyrodnieniowej.
Wiąże się we krwi z
białkami osocza, jest
inhibitorem vit.C,
blokuje aktywność
hialuronidazy, wpływa
ujemnie na wątrobę, nie
wskazany u chorych z
owrzodzeniem żołądka,
dwunastnicy i
skłonnością do
krwawień.
Hydrocortison
katoda
ampułka leku 25mg
zmniejsza ból i
rozcieńczona
odczyny zapalne
rozpuszczalnikiem(ok.
5ml) i rozcieńczona
wodą destylowaną
(10ml)
penicylina(sól sodowa) katoda
do fiolki zawierającej
200.000j penicyliny
dodajemy5mlNaCl(0,9
%)
uzyskujemy
koncentrację40.000j/ml
Pobieramy strzykawką
roztwór i rozcieńczamy
go do koncentracji
zaleconej przez
lekarza- najczęściej:
5.000-10.000j/ml
Diklofenak(sól sodowa) katoda
ampułkę 3ml(25mg/ml) działa przeciwzapalnie i
rozcieńczyć 10ml wody przeciwbólowo
destylowanej