Sprawozdanie z wykonanego ¢wiczenia nr 451

Temat:

Wyznaczanie dªugo±ci fali ±wiatªa na pomoc¡ interferometru Michelsona.

Imi¦ i nazwisko:

Tomasz Pu±lednik

Rok studiów:

Wydziaª:

I

Wydziaª Informatyki

Zespóª:

Data wykonania:

Ocena:

Podpis:

21

29.10.2012

1 Wst¦p teoretyczny.

1.1 Zasada dziaªania interferometru Michelsona.

Zasada dziaªania interferometru Michelsona opiera si¦ na zjawisku interferencji fal. Przyrz¡d ten pozwala wykonywa¢ pomiary odlegªo±ci i rozmiarów obiektów z dokªadno±ci¡ do dªugo±ci fali u»ytego promieniowania.

Wi¡zka ±wiatªa lasera, po przej±ciu przez soczewk¦ S, pada na szklan¡ pªytk¦ póªprzepuszczaln¡

P, gdzie ulega podziaªowi na dwie wi¡zki (cz¦±¢ wi¡zki jest odbijana przez powierzchni¦ pªytki, a reszta przechodzi przez ni¡). Podziaª mocy fali mi¦dzy wi¡zki odbywa si¦ w proporcji 50% : 50%.

Rozdzielone wi¡zki 1 i 2 s¡ kierowane do dwóch prostopadªych ramion interferometru zako«czo-nych zwierciadªami Zr i Zs (Zr zwierciadªo ruchome, Zs zwierciadªo staªe) zawracaj¡cymi bieg promieni. Zawrócone promienie ponownie padaj¡ na pªytk¦ póªprzepuszczaln¡ P, która ª¡czy je (na-kªada na siebie) i kieruje na ekran. Na ekranie obserwujemy koncentryczne pr¡»ki interferencyjne, powstaj¡ce na skutek interferencji obu promieni. Spotykaj¡ce si¦ fale pochodz¡ z tego samego ¹ró-

dªa, wi¦c s¡ spójne i mog¡ interferowa¢ ze sob¡. Gdy fale spotkaj¡ si¦ w zgodnej fazie, uzyskujemy na ekranie wzmocnienie interferencyjne, natomiast gdy spotkaj¡ si¦ w przeciwnej fazie, uzyskujemy ich wzajemne osªabienie. Zmian¦ fazy jednej z fal mo»emy wywoªa¢ np. przesuwaj¡c zwierciadªo Zr.

Zwierciadªo Zr jest poruszane za pomoc¡ d¹wigni o przeªo»eniu 1:10, poruszanej za pomoc¡ ±ruby mikrometrycznej Sm. Sr s¡ pokr¦tªami regulacyjnymi.

Rysunek 1: Schemat ukªadu pomiarowego dªugo±ci fali ±wiatªa.

1

1.2 Wprowadzenie do ¢wiczenia.

Przy u»yciu ±ruby mikrometrycznej Sm mierzymy przesuni¦cie zwierciadªa ruchomego Zr (przy uwzgl¦dnieniu d¹wigni 1:10 pomi¦dzy ±rub¡ mikrometryczn¡ i zwierciadªem ruchomym) i na podstawie jednoczesnej obserwacji liczby zmiany pr¡»ków interferencyjnych i okre±lenia ich liczby m zmierzymy, o ile dªugo±ci fali zmieniªa si¦ droga przebyta przez ±wiatªo w jednym z ramion interferometru. Poniewa» przesuni¦cie zwierciadªa o jedn¡ jednostk¦ dªugo±ci powoduje wydªu»enie drogi geometrycznej ±wiatªa (promie« padaj¡cy i odbity), zmiana drogi s przebytej przez ±wiatªo dana jest wyra»eniem s = 2 ·d. W celu zwi¦kszenia dokªadno±ci pomiaru zwi¦kszymy ró»nic¦ drogi przebytej przez ±wiatªo do 159 dªugo±ci fali ±wiatªa. Dªugo±¢ fali ±wiatªa wyznaczymy z zale»no±ci: λ = 2 ·d, m

gdzie d przesuni¦cie ruchomego zwierciadªa, m liczba zmian centralnego pr¡»ka (ciemny-jasny-ciemny = 1 pr¡»ek).

2

2 Tabelka pomiarowa oraz obliczenia.

Tabela 1: Wyniki pomiarów oraz obliczenia warto±ci u±rednionych.

_

Liczba pr¡»ków m Wskazanie

±ruby

Pomiar

_

x [mm] d = x [mm]

10

mikrometrycznej

1

2

3

4

5

159

Pocz¡tkowe x 1 [mm] 5.00 5.50 6.00 6.50 7.00

Ko«cowe x 2 [mm]

5.53 6.04 6.52 7.07 7.51

Przesuni¦cie

0.53 0.54 0.52 0.57 0.51 0.5340

0.0534

x = |x 2 − x 1 | [mm]

Obliczenia:

2 · d

2 · 0 . 0534

λ =

=

= 671 . 6981 nm

m

159

v

u

n

_

u P ( x

x)2

u

i−

u

u i=1

A( x) = t

= 0 . 0103, gdzie n ilo±¢ pomiarów, n = 5

n · ( n − 1)

∆ x

0 . 1

u

1

√

√

B 1( x) =

=

= 0 . 0058, gdzie ∆ x 1 dokªadno±¢ odczytu nastawy x 1 mikrometru.

3

3

∆ x

0 . 1

u

2

√

√

B 2( x) =

=

= 0 . 0058, gdzie ∆ x 2 dokªadno±¢ odczytu nastawy x 2 mikrometru.

3

3

∆ x

0 . 1

u

3

√

√

B 3( x) =

=

= 0 . 0058, gdzie ∆ x 3 dokªadno±¢ mikrometru.

3

3

q

uB( x) =

u 2 ( x) + u 2 ( x) + u 2 ( x) = 0 . 01

B 1

B 2

B 3

q

uC( x) =

u 2 ( x) + u 2 ( x) = 0 . 1604

A

B

∆ m

7

u

√

√

B ( m) =

=

= 4 . 0415, gdzie ∆ m szacowana pomyªka przy zliczaniu pr¡»ków. ∆ m = 7

3

3

q

uC( m) =

u 2 ( m) = 0 . 0415

B

s

_

1

x

uC( λ) =

·

u 2 ( x) + (

)2 · u 2 ( m) = 202 . 4821

5 · m

C

m

C

nm

3

3 Wnioski wªasne.

Obliczona dªugo±¢ fali ±wiatªa lasera wynosi λ = 671 . 6981 nm. Warto±¢ ta nale»y do obszaru od-powiadaj¡cego czerwonej barwie ±wiatªa. Pojawia si¦ jednak rozbie»no±¢ mi¦dzy obliczon¡ warto±ci¡, a warto±ci¡ zapisan¡ na tabliczce znamionowej lasera, wynosz¡c¡ 632.8 nm, cho¢ obie warto±ci le»¡

w tym samym obszarze widma.

Caªkowita niepewno±¢ pomiarowa wynosz¡ca uc( λ) = 202 . 4821 nm wskazuje na wysok¡ dokªad-no±¢ pomiaru.

4