:ĞƑůŝǁLJƐƚħƉƵũĞŽƐųĂďŝĞŶŝĞƐųƵĐŚƵŶĂůĞǏLJǁLJŬŽŶĂđƉƌſďLJZŝŶŶĞŐŽŝtĞďĞƌĂ͘

WZMZ/EE'K

ͲƉƌnjLJųŽǏLJđǁŝĚĞųŬŝƐƚƌŽŝŬŽǁĞĚŽǁLJƌŽƐƚŬĂƐƵƚŬŽǁĂƚĞŐŽ;ƉƌnjĞǁŽĚŶŝĐƚǁŽŬŽƐƚŶĞʹW<Ϳ͕ĂŶĂƐƚħƉŶŝĞ

ƉƌnjLJďůŝǏLJđũĞĚŽƵĐŚĂ;ƉƌnjĞǁŽĚŶŝĐƚǁŽƉŽǁŝĞƚƌnjŶĞʹWWͿ

ͲƐƉLJƚĂđƉĂĐũĞŶƚĂŬŝĞĚLJĚǍǁŝħŬũĞƐƚŐųŽƑŶŝĞũƐnjLJ

Słyszenie polega na odbiorze fal akustycznych we właĞciwym receptorze znajdującym siĊ w uchu wewnĊtrznym (narząd Cortiego). Podczas wsłuchiwania siĊ w dĨwiĊk kamertonu przy przyłoĪeniu go do wyrostka sutkowego odbierane są drgania przewodzone przez koĞü.

Podczas przełoĪenia kamertonu do przodu i słuchania dĨwiĊku tuĪ przy przewodzie słuchowym zewnĊtrznym słyszalne jest drganie widełek kamertonu w powietrzu. Są to dwa typy przewodnictwa dĨwiĊków: pierwszy to tzw. przewodnictwo kostne, drugi zaĞ typowe przewodnictwo powietrzne.

W przypadku prawidłowo słyszącego ucha dĨwiĊki wytwarzane przez kamerton znajdujący siĊ w okolicy ujĞcia przewodu słuchowego zewnĊtrznego (przewodnictwo powietrzne) słyszane są lepiej (dłuĪej), niĪ dĨwiĊki wytwarzane przez kamerton przyłoĪony do wyrostka sutkowatego (przewodnictwo kostne).

WZMtZ

ͲƉƌnjLJųŽǏLJđƐƚƌŽŝŬĚŽĐnjƵďŬĂŐųŽǁLJ

ͲƐƉLJƚĂđǁŬƚſƌLJŵƵĐŚƵ;njĚƌŽǁLJŵĐnjLJĐŚŽƌLJŵͿĚǍǁŝħŬũĞƐƚŐųŽƑŶŝĞũƐnjLJ

GŁUCHOTA PRZEWODZENIOWA: w próbie Rinnego PK>PP, w próbie Webera –ucho chore słyszy lepiej (bo tu badamy PK)

GŁUCHOTA POCHODZENIA NERWOWEGO (ODBIORCZA):w próbie Rinnego PK<PP, w próbie Webera-lepiej słyszy ucho zdrowe (bo tu badamy PK)