1. Po wykonaniu prawidłowego zgłębnikowania dołącz do końcówki zgłębnika lejek 2. Wypełnij lejek płynem do płukania
3. Zdejmij kocher ze zgłębnika
4. Wlewaj płyn, utrzymując jego stały poziom w lejku. Jednorazowo wprowadza się ok. 0,5 l płynu 5. W momencie wprowadzenia całości płynu (wlot lejka musi być stale wypełniony) obniŜ lejek w dół
do wiadra na popłuczyny
6. Z pierwszej porcji popłuczyn pobierz ok. 150 ml do badania. W pierwszej porcji popłuczyn jest największe stęŜenie trucizny.
7. Czynność powtarzaj do momentu uzyskania klarownego płynu 8. ZałóŜ kocher na zgłębnik
9. Dalej algorytm zgłębnikowania
Obowią zują ce zasady:
• UŜywanie do zabiegu jałowego zgłębnika grubością dostosowanego do rodzaju zatrucia, np.:
− zatrucie grzybami – gruby
− zatrucie lekami – cieńszy
• Wykonanie zabiegu moŜliwe szybko po stwierdzeniu zatrucia
• Do płukania moŜna uŜyć:
− wody
− wody z węglem aktywowanym
− 0,9% NaCl o temperaturze zbliŜonej do temperatury błon śluzowych – ok. 37°C
• Przy wprowadzaniu zgłębnika i płukaniu obserwowanie występujących objawów i zachowania pacjenta
• Wprowadzanie zgłębnika delikatnie i stopniowe
• Pobranie materiału do badania z pierwszej porcji popłuczyn
• Zakończenie zabiegu w momencie uzyskania klarownych popłuczyn
• Przy płukaniu utrzymywanie słupa wody w lejku i zgłębniku
PAMIĘ TAJ:
W wyniku nieprzestrzegania zasad pacjentowi grozi:
• hipotonia (podanie płynu o temperaturze niŜszej niŜ 37°C)
• zachłyśnięcie
• zakrztuszenie
• zasłabnięcie
• zapaść
• mechaniczne uszkodzenie aŜ do przebicia włącznie ściany przewodu pokarmowego
• zatrucie wodne (w przypadku obfitych płukań)
− dlatego u dzieci Ŝołądek naleŜy płukać 0,9% NaCl
• nieuzyskanie popłuczyn w wyniku przetrwania powietrzem słupa płynu w zgłębniku (nieskuteczność zabiegu)
1
Płukanie Ŝołądka u osoby nieprzytomnej Przed wykonaniem płukania zachodzi konieczność wykonania intubacji (uniemoŜliwienie przedostania się płynu do dróg oddechowych) oraz załoŜenie szczękorozwieracza – umoŜliwienie załoŜenia zgłębnika. Zabieg wykonuje się w pozycji leŜącej, bocznej. Sam zabieg wykonuje się w sposób podany wyŜej. Po usunięciu zgłębnika zachodzi konieczność oczyszczenia jamy ustnej przez odessanie ssakiem – niedopuszczenie do zachłyśnięcia.
Przeciwwskazania do płukania Ŝołądka
• Substancje żrące, np.
− kwasy
− zasady
− wybielacze
− odkamieniacze
• związki ropopochodne, np.
− benzyna
− parafina
− alkohol
− związki terpentyny
− nafta
Prowokowanie wymiotów
Aby wzbudzić wymioty, używa się środków działających ośrodkowo (przeważnie preparatów ipekakuany).
Jednakże ich zastosowanie może zatrzeć objawy związane z przedawkowaniem. Nie ma dowodów na zmniejszenie absorpcji przez ich zastosowanie.
Węgiel drzewny (Carbo medicinalis)
Węgiel powoduje absorpcję połkniętych leków. Jest to obecnie leczenie z wyboru pacjentów po przedawkowaniu. Jego zastosowanie powinno ograniczać się do tych chorych, którzy przyjęli dawki leków zagrażające ich życiu. Czas od przyjęcia medykamentu nie powinien przekraczać 1 h. Węgiel absorbuje ilość leku nie przekraczającą 10% jego masy (np. 50 g węgla absorbuje 5 g leku), dlatego też przy przedawkowaniu leków w dawce >5g jest raczej mało skuteczny. W takich wypadkach możemy stosować płukanie żołądka, po którym podamy węgiel. Jeśli pacjenci mają problemy z jego przyjęciem, można go stosować przez sondę.
2