Rośliny biblijne

Bóg rzekł:

Niechaj ziemia wyda rośliny zielone:

trawy dające nasiona,

drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce,

w których są nasiona.

I stało się tak.

... A Bóg widział, że były dobre (Rdz 1,11).

Biblia jest ponadczasowym arcydziełem literatury światowej. Powstawała przez długi

okres: od X wieku przed Chrystusem do I wieku po Chrystusie. Dla chrześcijan jest

Księgą Świętą, natchnioną, podobną rolę pełni Pęcioksiąg dla Żydów. Wydarzenia

przedstawione w Biblii dotyczą starożytności, a rozgrywają się na terenach Bliskiego

Wschodu. Główną krainą geograficzną jest Ziemia Kanaan, zwana Ziemią Świętą lub

Palestyną (nie jest identyczna z państwem istniejącym współcześnie), obejmująca teren

od zachodu ograniczony wybrzeżem Morza Śródziemnego, od północy południowymi

stokami gór Hermonu, od wschodu Pustynią Syryjską, a na południu sięgająca do Ber

Szeby i Morza Martwego. Najbardziej znaną osobliwością geograficzną Palestyny jest

przecinająca ją w kierunku północ-południe najgłębsza depresja świata sięgająca 400

metrów poniżej poziomu morza w okolicy Morza Martwego. Tam właśnie znajduje się

Jezioro Galilejskie i Morze Martwe oraz łącząca je rzeka Jordan. Zróżnicowanemu

krajobrazowi Ziemi Świętej towarzyszą zmienne warunki klimatyczne. Nad Morzem

Śródziemnym występuje łagodny klimat śródziemnomorski sprzyjający rozwojowi bujnej

roślinności. Na północy szczyty Hebronu pokrywa wieczny śnieg. Wzdłuż Doliny Jordanu

panują warunki tropikalne, a za wysokimi wzgórzami, na wschód od rzeki, panuje klimat

typowy dla pustyń. Południe Ziemi Świętej to spieczona żarem pustynia z opadami

rocznymi do 250 mm. W tych różnorodnych warunkach rozwija się zróżnicowana szata

roślinna mająca odzwierciedlenie w tekstach Biblii. Oprócz flory Palestyny na kartach

Pisma Świętego pojawiają się także rośliny z Egiptu i Mezopotamii - miejsc akcji kilku

wątków biblijnych. Treści teologiczne przekazane w Biblii osadzone są bardzo mocno w

środowisku naturalnym człowieka, który tekst spisywał. Rośliny, zwierzęta, zjawiska

przyrodnicze i czynności rolnicze wykorzystane są jako tło, symbole albo wręcz istota

wielu przypowieści, przestróg, pouczeń - zarówno w Starym jak i Nowym Testamencie.

Głównym językiem, w którym spisano Stary Testament, jest język hebrajski, zaś językiem

Nowego Testamentu jest greka. Wyparła ona starożytny język Żydów, a po wiekach

powszechnego używania również i ona przestała być rozumiana przez ludzi. Ze względu

na popularność Biblii, koniecznością stało się tłumaczenie jej na języki nowożytne,

zrozumiałe przez wiele narodów. Tłumacze zaczęli mieć problemy z interpretacją nazw

roślinnych, które w Biblii nie zawsze są jednoznacznie nazwane. Biblia nie jest dziełem

1

botanicznym, wiele roślin określono w niej poprzez ogólne opisy np.: roślina ciernista lub

bagienna, a dla niektórych rodzajów roślin użyto tego samego terminu, np.: erez znaczy

zarówno cedr, tamaryszek, jałowiec i sosna. Do przyporządkowania prawidłowych nazw

naukowych, roślinom ukrywającym się za wyrażeniami biblijnymi zaangażowani zostali

wielcy botanicy i systematycy XVIII wieku, a wśród nich Karol Linneusz, jego nauczyciel

Olof Celsius oraz Piotr Forsscal, Hasselquist i wielu innych. Od owego czasu prace

naukowe w tej dziedzinie są kontynuowane. Obecnie panuje przekonanie, że w Biblii

wymienionych jest około 100 gatunków roślin. Wokół dalszych stu nadal toczy się

dyskusja, typuje się nowe taksony, co związane jest z rozwojem nauk archeologicznych,

lingwistycznych, etnograficznych, przynoszących nowe odkrycia.

Możliwość poznania rośliny, o której mówi dany fragment Pisma Świętego, pozwala na

lepsze zrozumienie sensu czytanego tekstu. Dało to bodziec do tworzenia ogrodów i

kolekcji roślin biblijnych. Jeden z najstarszych ogrodów roślin biblijnych, funkcjonujący do

dziś, założono w Ojai (Kalifornia w USA) w 1957 roku. Powstał on w konsekwencji

odbytej pielgrzymki do Ziemi Świętej i potrzeby przeniesienia choćby cząstki krajobrazu

przyrodniczego w swoje otoczenie. Jest to drugi powód, dla którego ludzie gromadzą

rośliny pochodzące z miejsc, o których opowiada Biblia. Odległość Ziemi Świętej w

stosunku do różnych części świata nie każdemu pozwala na osobistą podróż, a tym,

którzy tam jadą, umożliwia wcześniejsze zapoznanie się z wyglądem roślin. Bez takiej

wcześniejszej edukacji podróżujący mogą odnieść wrażenie, że bananowce,

pomarańcze i eukaliptusy rosły w Palestynie również w czasach biblijnych.

Nie jest to całkiem nowa idea i potrzeba człowieka, gdyż wiadomo, że częstym

zwyczajem pątników zdążających do Ziemi Świętej, a także krzyżowców, było

przywożenie ze sobą, jako pamiątek, roślin. Bardzo znaną w tamtych czasach była róża

jerychońska (Anastatica hierochuntica), zwana zmartwychwstanką, która, będąc w

uśpieniu, po znalezieniu się w wilgotnym otoczeniu, rozwijała się bardzo szybko i przez

to stała się symbolem zmartwychwstania.

Obecnie na świecie istnieje wiele ogrodów biblijnych, czyli takich, w których

zgromadzono rośliny wymienione w Biblii. Stanowią one samodzielne założenia

ogrodowe, albo są częścią większych kompleksów zieleni parkowej lub rekreacyjnej.

Najwięcej takich obiektów jest w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej oraz w

Europie Zachodniej. W ogrodach botanicznych na świecie powstają działy roślin

biblijnych lub kolekcje tych roślin. W Polsce pierwszym ogrodem, który utworzył taką

kolekcję, jest Ogród Botaniczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Kolekcja

powstała w 2000 roku i obejmowała 22 gatunki roślin drzewiastych i 10 gatunków roślin

zielnych. Co roku kolekcja jest wzbogacana i obecnie wystawia się około 70 gatunków.

Eksponaty opisane są nazwą łacińską i polską oraz przedstawione wraz z wybranym

cytatem z Biblii, co pozwala na odnalezienie odpowiedniego tekstu i przeczytanie całego

fragmentu, który związany jest z eksponowaną rośliną.

Życzę owocnej kontemplacji tekstów biblijnych pod kątem konkretnych roślinnych

bohaterów, którzy, mam nadzieję, będą pomocą w odczytywaniu treści teologicznych, ale

i sami staną się naszymi bliskimi znajomymi.

2

Niniejsza publikacja nie przedstawia wszystkich gatunków flory biblijnej jakie można

oglądnąć w Kolekcji Roślin Biblijnych. Mam nadzieję, że tekst artykułu, a także zdjęcia

zachęcą miłośników roślin i Biblii do odwiedzenia Ogrodu Botanicznego UJ w Krakowie.

•

Akacja

•

Cedr

•

"Gorejący krzew Mojżesza"

•

Cyprys

•

Chleb świętojański

•

Gorczyca

•

Warzywa przyprawowe

•

Gorzkie zioła

•

Zboża

•

Len

•

Figa

•

Arbuz kolokwinta

•

Lilie

•

Balsamowiec

•

Oleander

•

Mirt

•

Oliwka

•

Rośliny cierniste

•

Daktylowiec

•

Granat

•

Rącznik pospolity

•

Osty i ciernie

•

Winorośl

Zofia Włodarczyk

3