WingMakers (PL) - Rozdział Ósmy - ZEMI http://wingmakers.pl/index2.php?option=com_content&task=view&id=...
Rozdział Ósmy - ZEMI
Jeśli rozłożyć istotę na jej części składowe, to sposób pojmowania przez nią wolnej woli zredukowany
jest do tego, co zdefiniowała w tym względzie Hierarchia. Jeśli istota funkcjonuje jako świadomy
kolektyw, rozumiejąc swoją suwereno-integralność, wtedy zasada wolnej woli staje się strukturą
całkowicie zbędną, tak jak potrzeba rusztowania na skończonej budowie. Kiedy istoty pozostają
nieświadome własnej całości, struktura woli przybiera formę samo-narzuconego środka
bezpieczeństwa. W ramach trwające procesu rozwojowego ukształtowanego i zorganizowanego
wszechświata istoty zdefiniowały swoje granice  limity  poprzez nakreślenie zakresów odczuwania
braku własnego bezpieczeństwa. Istoty stopniowo stały się kawałkami własnej całości i tak jak
szklane odłamki pięknej wazy, niewiele przypominają swoje piękno sumaryczne.
Fragment eseju filozoficznego Komory 2  Zmieniające się Modele Egzystencji
WingMakers
 Piętnastka poprawił się na fotelu zmieniając niewygodną pozycję. Jego dyrektorzy zgromadzeni na
spotkaniu także to robili, lecz bez towarzyszącego temu grymasu na twarzy.  Jamisson, to był jeden
z najlepszych raportów, jaki słyszałem od lat.
 Też tak sądzę dodał Branson.
Neruda uśmiechnął się w podziękowaniu i pozostał w milczeniu. Jego prezentacja przebiegła
wyjątkowo dobrze. Dyrektorzy słuchali ze skupieniem, a ich pytania okazały się w miarę możliwe.
Neruda starał się do niczego ich nie nakłaniać ani nie wywoływać nacisku, a jedynie zdać relację z
odkryć poczynionych przez zespół. Doskonale wiedział, że dyrektorzy stają się zacięci, gdy wyczują
taktykę przekonywania.
 Zatem jak przedstawiają się nasze następne kroki? zapytał Ortmann.
 Musimy przystąpić do pełnego odrestaurowania i zabezpieczenia miejsca, co prawdopodobnie
zajmie jakieś siedem do dziesięciu dni, odpowiedział Neruda.  A zatem trzeba będzie ustawić strefę
systemu bezpieczeństwa oraz obszar zakwaterowania wykopaliskowego.
 Jak przedstawia się sytuacja z agentem śledczym McGavina? zapytał Ortmann, zwracając się do
Evansa.
Piętnastka pobudził się do działania usłyszawszy słowo McGavin.  Nazywa się Donavin McAlester,
wtrącił.  Dołączy do nas w poniedziałek. Co ciekawe, McGavin zasugerował aby znalazł się on pod
nadzorem Evansa, myślę jednak że stosowanie się do jakichkolwiek sugestii McGavina byłoby
ryzykowne. Stąd też wolę przydzielić go pod nadzór Li-Ching, biorąc pod uwagę, że McGavin
narzeka na nasze systemy łączności.
 Kto zatem sprawuje pieczę nad projektem Starożytna Strzała? zapytał Ortmann.
 Wybaczcie, odparł przepraszająco Piętnastka,  uważałem, że sprawa ta jest oczywista. Jamisson
będzie przewodzić projektowi. Przedstawiając jego dobrą robotę na spotkaniu, sądziłem iż kwestia
objęcia przez niego przewodnictwa nad projektem jest jedynie kwestią wyciągnięcia wniosków.
Zatrzymał się na moment, rozglądając się wokół stołu.  Czy wszyscy się z tym zgadzają?
Retorycznemu pytaniu Piętnastki odpowiedziały kiwające potwierdzająco głowy. Głowa Nerudy
pozostawała w bezruchu, lecz jego ciemne oczy zerkały ukradkiem na reakcję dyrektorów. Ich
odpowiedz
była jednogłośna.
 Wracając do McAlestera , kontynuował Piętnastka,  chciałbym żeby każdy z nas traktował go z jak
największą ostrożnością. Nie ma wątpliwości iż do jego zadań należy dowiedzenie się, dlaczego
przejęliśmy artefakt bez powiadamiania SPL. Innymi słowy, co próbujemy ukryć.
 Jak długo tu będzie? zapytał Evans.
1 z 1 2009-10-26 20:54