Joanna Knapczyk  

Metalurgia  rok 2 

Grupa 1 

 
 

40. Sposoby osiągania izotermicznych warunków wyciskania. 

 

Wyciskanie  izotermiczne    polega  na  tym,  że  do  wyciskania  stosuje  się  wlewki  wcześniej  nagrzane 
strefowo. Takie wlewki  cechują się zmiennym  rozkładem temperatury na swojej długości. Zapewnia 
to  jednakową temperaturę wypływu z matrycy podczas wyciskania wyrobu. 
 
Znane sposoby wyciskania polegają  na nagrzaniu całego wlewka do temperatury T

0.

  Wartość T

0 

jest 

określona  temperaturą  homologiczną  T

h

.  Temperatura  Th  jest  niższa  od  0,8  temperatury  topienia 

metalu T

m

 (T

h

 < 0,8 T

m

). 

 
Wlewek  nagrzewa  się  w  nagrzewnicy  indukcyjnej  lub  gazowej  do  temperatury  T

0

,  a  następnie 

umieszcza  się  w  pojemniku  prasy  przeznaczonej  do  wyciskania.  Podczas  wyciskania  wlewek  nie 
ochładza  się,  ponieważ  pojemnik  prasy  jest  stale  nagrzewany  indukcyjnie  do  temperatury  T

p

, 

zbliżonej do temperatury nagrzanego wlewka T

0

. 

 
Czołową  część  wlewka    można  dogrzewać  ciepłem  Q,  pochodzącym  z  nagrzanej  części  czołowej 
matrycy.  Powoduje  to  podwyższenie  temperatury  w  wąskiej  kotlinie  odkształcania  do  optymalnego 
zakresu  temperatur  homologicznych  T

h

  mieszczących  się  w  zakresie  od  0,85  do  0,99  temperatury 

topnienia wyciskanego metalu lub stopu. 
 
Zaletą wyciskania izotermicznego jest obniżenie sił w procesie wyciskania metali lub stopów. Dzięki 
temu  można  używać  małych  pras,  charakteryzujących  się  stosunkowo  niedużą  siłą  maksymalnego 
nacisku.  Dzięki  lokalnemu  dogrzewaniu  wlewka,  zachodzącemu  w  trakcie  wyciskania,  wyroby  
wyciskane osiągają dobrą strukturę oraz korzystne własności wytrzymałościowe i plastyczne. 
 

Źródło 

http://patenty.bg.agh.edu.pl/pelneteksty/PL210573B1.pdf.