Joanna Knapczyk

Metalurgia rok 2

Grupa 1

40. Sposoby osiągania izotermicznych warunków wyciskania.

Wyciskanie izotermiczne polega na tym, że do wyciskania stosuje się wlewki wcześniej nagrzane
strefowo. Takie wlewki cechują się zmiennym rozkładem temperatury na swojej długości. Zapewnia
to jednakową temperaturę wypływu z matrycy podczas wyciskania wyrobu.

Znane sposoby wyciskania polegają na nagrzaniu całego wlewka do temperatury T

0.

Wartość T

0

jest

określona temperaturą homologiczną T

h

. Temperatura Th jest niższa od 0,8 temperatury topienia

metalu T

m

(T

h

< 0,8 T

m

).

Wlewek nagrzewa się w nagrzewnicy indukcyjnej lub gazowej do temperatury T

0

, a następnie

umieszcza się w pojemniku prasy przeznaczonej do wyciskania. Podczas wyciskania wlewek nie
ochładza się, ponieważ pojemnik prasy jest stale nagrzewany indukcyjnie do temperatury T

p

,

zbliżonej do temperatury nagrzanego wlewka T

0

.

Czołową część wlewka można dogrzewać ciepłem Q, pochodzącym z nagrzanej części czołowej
matrycy. Powoduje to podwyższenie temperatury w wąskiej kotlinie odkształcania do optymalnego
zakresu temperatur homologicznych T

h

mieszczących się w zakresie od 0,85 do 0,99 temperatury

topnienia wyciskanego metalu lub stopu.

Zaletą wyciskania izotermicznego jest obniżenie sił w procesie wyciskania metali lub stopów. Dzięki
temu można używać małych pras, charakteryzujących się stosunkowo niedużą siłą maksymalnego
nacisku. Dzięki lokalnemu dogrzewaniu wlewka, zachodzącemu w trakcie wyciskania, wyroby
wyciskane osiągają dobrą strukturę oraz korzystne własności wytrzymałościowe i plastyczne.

Źródło

http://patenty.bg.agh.edu.pl/pelneteksty/PL210573B1.pdf.