J

J

J

a

a

a

k

k

k

z

z

z

m

m

m

o

o

o

d

d

d

y

y

y

f

f

f

i

i

i

k

k

k

o

o

o

w

w

w

a

a

a

ć

ć

ć

i

i

i

n

n

n

s

s

s

t

t

t

a

a

a

l

l

l

a

a

a

t

t

t

o

o

o

r

r

r

W

W

W

i

i

i

n

n

n

d

d

d

o

o

o

w

w

w

s

s

s

7

7

7

.

.

.

8

8

8

i

i

i

8

8

8

.

.

.

1

1

1

i

i

i

u

u

u

s

s

s

u

u

u

n

n

n

ą

ą

ą

ć

ć

ć

z

z

z

b

b

b

ę

ę

ę

d

d

d

n

n

n

e

e

e

e

e

e

l

l

l

e

e

e

m

m

m

e

e

e

n

n

n

t

t

t

y

y

y

.

.

.

Podczas instalacji Windowsa instalowany jest zawsze standardowy zestaw funkcji i ustawień. Po instalacji musimy wykonać własną
konfigurację w zależności od upodobań. Możemy jednak odchudzić instalator Windowsa ze zbędnych funkcji, dodać własne elementy,
a także wprowadzić kilka domyślnych ustawień, które będą od razu aplikowane po instalacji systemu.

Zmodyfikowanie instalatora, usunięcie zbędnych elementów (np. nieużywanych języków), a także dodanie własnych ustawień wcale
nie jest takie trudne, a znacznie usprawnia instalację systemu. Dzięki temu instalator będzie mniejszy, a po zainstalowaniu systemu
uzyskamy już wstępnie skonfigurowanego Windowsa pod nasze potrzeby. Jak to zrobić?

Co będziemy potrzebować?

Potrzebny nam będzie obraz płyty z instalatorem Windowsa. Może to być obraz płyty w formacie ISO, ale równie dobrze może to być
przekopiowana zawartość płyty instalacyjnej do jednego katalogu na dysku. Do wykonania modyfikacji skorzystamy z programu
WinReducer – odpowiednią dla swojego systemu wersję pobierzecie z naszej strony.

Pobierz WinReducer dla Windows 7, 8 lub 8.1

Konfiguracja programu WinReducer przy pierwszym użyciu.

Używanie programu na przykładzie systemu Windows 8.1. Pobieramy program WinReducer, a następnie rozpakowujemy g o na dysk.
Najlepiej rozpakować go do głównego katalogu na dysku, np. „C:\WinReducer81” lub „D:\WinReducer81”, gdyż program nie toleruje
długich ścieżek dostępu ze spacjami.

Następnie wchodzimy do katalogu z rozpakowanym programem i uruchamiamy plik WinReducer81.exe. Włączy się ekran konfiguracji
programu.

Abyśmy mogli pomyślnie zmodyfikować system, należy się upewnić, że wszystkie przełączniki są w pozycji „On”, zwłaszcza te, w
sekcji „Software detection”. Zakładka ta pokazuje, czy w systemie zainstalowane są wszystkie wymagane narzędzia do edycji.

Jeśli ich nie ma, to nic nie szkodzi. Każde narzędzie możemy błyskawicznie zainstalować klikając w jego nazwę lewym przyciskiem
myszy. WinReducer 8.1 pobierze narzędzie, a następnie je zainstaluje. Wykonujemy ten krok dla każdego elementu, którego nam
brakuje, aż wszystkie przełączniki będą zielone.

Odchudzamy i modyfikujemy instalkę Windows 8.1

Gdy wszystko już skonfigurowaliśmy, to możemy zamknąć ekran opcji. Na ekranie powinniśmy mieć główne, niewielkie okienko z
napisem „Welcome in WinReducer 8.1”.

Musimy wskazać nasz instalator. W tym celu klikamy „Start”, a następnie wybieramy „Folder” lub „ISO” w zależności od tego, czy
mamy obraz płyty, czy też może przekopiowaliśmy zawartość płyty na dysk. Wskazujemy plik ISO lub katalog z instalatorem i cze kamy
na otwarcie.

Po otwarciu wybieramy wersję systemu i klikamy „Mount”. Teraz musimy ponownie poczekać chwilę na załadowanie wszystkich
plików, aż w końcu wyświetli się na ekranie najważniejsze okno edycji, w którym możemy modyfikować mnóstwo aspektów
systemowych.

Przede wszystkim jeżeli chcemy odchudzić instalator i usunąć poszczególne funkcje systemowe, języki lub inne elementy, to
wchodzimy do zakładki „Remover”. Jak możemy zobaczyć, na liście znajduje się aż 633 różnych rzeczy, których możemy się z
systemu pozbyć.

Wszystkie elementy do usunięcia podzielone są na kategorie. Możemy usuwać czcionki, sterowniki, elementy Panelu sterowania,
akcesoria, aplikacje Metro (Modern UI Apps), multimedia, motyw, obsługę poszczególnych języków i wiele, wiele innych. Aby coś
wykluczyć z instalatora, wystarczy zaznaczyć to na liście

.

Okno „Removal” to nie wszystko. Wchodząc do zakładki „Features” zauważymy listę funkcji, z których część nigdy nie jest domyś lnie
instalowana. Możemy w tym miejscu uaktywnić (lub wyłączyć) poszczególne funkcje systemowe, takie jak Hyper-V (obsługa maszyn
wirtualnych), drukowanie przez Internet czy biblioteki .NET Framework. Jeśli nie korzystamy z przeglądarki internetowej Micro softu, to
możemy nawet wyłączyć instalację Internet Explorera 11.

Warto także wspomnieć o dodatkowych ustawieniach. W systemie często po świeżej instalacji wykonujemy szereg modyfikacji, takie
jak włączenie instalacji niepodpisanych sterowników. Takie rzeczy możemy uaktywnić w zakładce „System”. Finalnie w zakładce
„Unattended” możemy spersonalizować ustawienia dotyczące nazwy komputera, rozdzielczości, a także wyłączyć poszczególne
ekrany konfiguracyjne przy instalacji systemu, a co za tym idzie

skonfigurować automatyzację instalacji, ograniczając ilość kroków

wymaganą do wykonania przez użytkownika w trakcie wgrywania systemu.

Gdy już wprowadzimy wszystkie zmiany, to na koniec wystarczy zapisać zmiany. W tym celu klikamy przycisk

FINISH

i

przebudowujemy obraz ISO.

Gotowy obraz ISO z instalatorem warto przetestować w środowisku wirtualnym np. za pomocą

programu VirtualBox. Jeśli instalacja przebiegnie prawidłowo, to możemy wypalić obraz ISO na płycie lub stworzyć
bootowalnego pendrive, a następnie użyć go do instalacji systemu w normalnym środowisku.