5. Wisiał na krzyżu rozpięty między łotrami.
Żalem i boleścią zdjęty - Pan nad Panami.
Matka Jego z Nim cierpiała, bo przeszyte serce miała
bólu mieczami.
6. Podczas mroku z krzyża zdjęte, wszystka zbolała,
bierze Matka Ciało święte, ledwie poznała.
Swoimi Je łzami zlała, niemi boską Krew zmywała;
żałość niemała.
7. O Matko, pełna żałości, daj płakać z Tobą.
Niech obmyję moje złości skruchą, żałobą.
Uproś mi w cierpieniach męstwo, nad szatanem daj zwycięstwo
w swej łaskawości.
2. Oto słyszy złe nowiny, kraje się serce,
iż Jezus, Jej Syn jedyny, w złowrogie ręce
przez Judasza jest wydany, w Ogrójcu ciężko związany,
Krew leje w męce.
3. Widząc, że Go już biczują, rzewnie płakała.
Cierniem głowę koronują. Ile przeżyła,
gdy na to z żalem patrzała. Woli Bożej serce dała,
jej wierną była.
4. Potem z krzyżem popychają i urągają.
Na górę Go wprowadzają i tam krzyżują.
Ciężkim młotem uderzenia czynią Matce serca drżenia,
ból potęgują.
żą,
le
sro
bó
je.
nią
się
nad
jak
mdle
żą,
Bo
ko
Ma
tkę
czy
stą
cięż
dząc
Wi
jak
je.
je;
le
bo
le
łzy
chaj
dziś
nie
ty,
niech
tej,
ję
prze
tki
świę
lem
ża
Ma
gą
cznym
de
słu
jest
Ser
Kto
44
44
9
harm.: TKk
5
Pieśń o Matce Bożej Bolesnej
Kto jest sługą Matki Świętej
t.: za Klonowskim