KLAWITERAPIA

Szanowni Państwo.

Wiodące na świecie różne centra naukowo - medyczne i biologiczne (podległe i
współpracujące z NASA, a także renomowane instytuty, uczelnie, szpitale i kliniki), w
ostatnich latach rejestrują wyraźny wzrost zainteresowania naukowo – badawczego i
wdrożenia utylitarnego zweryfikowanych osiągnięć medycyny naturalnej.

Dobre zdrowie to psychologia pozytywnego myślenia także w procesach decyzyjnych
pragmatycznego działania, dobra kondycja neurofizjologiczna ośrodkowego i obwodowego
układu nerwowego, czynniki genetyczne oraz codzienna higiena, aktywny ruch na świeżym
powietrzu i racjonalne żywienie. Trudne problemy życia codziennego, brak psychologicznego
treningu w kształceniu odporności w umiejętności funkcjonowania człowieka w warunkach
stresu psychologicznego - dotyczy znacznej części naszego społeczeństwa. Te czynniki (stres,
frustracja, silne i długotrwałe irytacje a nawet afektywne zachowania) wywołują negatywne
zaburzenia emocjonalne, które warunkują się psychogennie i sprawiają wszelkie perturbacje
psychosomatyczne, stanowiące około 85% chorób, na które cierpi człowiek.

Metoda klawiterapii określona w formie słowa kluczowego na internetowej stronie głównej

www.klawiterapia.com

jest całkowicie naturalna i bezpieczna (nie inwazyjna), oparta na

reakcji stymulacyjno – odruchowej, dermovisceralnej (skórno – wewnętrznej), wywołująca
samo zdrowienie. Klawiterapia to działanie pobudzające klawikami na strefy, punkty i
receptory biologicznie czynne, sterujące poprzez układ nerwowy życiodajnymi procesami
endogennymi organizmu człowieka. Klawiterapia była poddana weryfikacji w kilku klinikach
warszawskich w zakresie: bóle (migrena), neuralgie, różne infekcje, aż po bardzo trudne
jednostki chorobowe tj.: stwardnienie rozsiane (potwierdzane MRI), WZW, AIDS, odbudowa
utraconej odporności immunologicznej, nie operacyjne leczenie przepuklin krążków
miażdżystych kręgosłupa (potwierdzone MRI) i wiele innych schorzeń typu
psychosomatycznego. W maju 1999 roku grupa niezależnych lekarzy neurologów, powołana
decyzją Sekcji Refleksoterapii przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa
Lekarskiego, pozytywnie oceniła metodę klawiterapii stwierdzając, że jest niezwykle
skuteczna i powinna być rozpowszechniona, szczególnie w rehabilitacji neurofizjologicznej i
w ogólnej profilaktyce zdrowotnej. Raport naukowy o zastosowaniu klawiterapii w sclerosis
multiplex (SM) został wygłoszony przez dr n. med. Wiktora Bodnara – neurologa,
wiceprzewodniczącego Sekcji Refleksoterapii przy ZG PTL na Plenum wyjazdowym ZG
PTL, które odbyło się w dniu 25,05,1999 roku w Łańcucie.

Istotą z n a m i e n n ą, własnym dorobkiem metody klawiterapii jest odreagowanie
psychologiczne i napięć nerwowych oraz niezwykle skuteczna umiejętność regulacji
zaburzonych prądowych potencjałów własnych a nawet wzbudzanie utraconego
przewodnictwa we włóknach nerwowych (potwierdzone EMG). Chodzi o przepływ
sterujących bioprądów poczynając od OUN poprzez nerwy eferentne do zaburzonych struktur
anatomiczno – morfologicznych i nerwów aferentnych (w sprzężeniu zwrotnym), w
procesach czynnościowych endogennych regulujących poziom np.: cytokin, endorfin,
interferonu, dopełniacza i innych subtelnych wartości żywotnych na poziomie
enzymatycznym, hormonalnym a także subkomórkowym i molekularnym organizmu
człowieka.

Przyczyny i patogeneza bólu a możliwości psychoterapii i rehabilitacji

neurofizjologicznej metodą klawiterapii

w holistycznym usprawnianiu cierpiącego i niepełnosprawnego człowieka.

Powszechnie przyjmuje się określenia walki z bólem, walki ze spastycznością itp. Są to
określenia upraszczające a wynikają z braku powszechnej wiedzy o przyczynach i
patogenezie bólu lub spastyczności. Ból i spastyczność są wspaniałym darem natury dla
człowieka cierpiącego i niepełnosprawnego. Powinniśmy z pokorą i wdzięcznością przyjąć,
że ból informuje nas o miejscu, rodzaju, zakresie i stanie zagrożenia homeostazy
fizjologicznej organizmu człowieka cierpiącego i niepełnosprawnego, które wymaga
holistycznego naprawienia – usprawnienia. Spastyczność zaś uniemożliwia, zapobiega
poprzez unieruchomienie niesprawnej struktury czynności motorycznej, pogłębianiu
uszkodzenia (np.: przewrócenia się, potłuczenia, zwichnięcia lub złamania układu kostnego),
organizmu niepełnosprawnego człowieka. Zaburzenia równowagi pochodzenia
błędnikowego, móżdżkowego i niedokrwiennego, w szczególnych stanach niedyspozycyjnych
fizjologicznie, uniemożliwiają samodzielne stanie, schylanie, chodzenie itp. Z bólem,
spastycznością i zaburzeniami równowagi nie możemy walczyć. Trzeba zrozumieć
przyczyny, patogenezę bólu, spastyczności i zaburzeń równowagi. Następnie po usprawnieniu
klawiterapią organizmu – zniesieniu przyczyny i ewentualne patogenezy ból, spastyczność i
zaburzenia równowagi ustępują bardzo sprawnie, skutecznie i szybko (czytaj załączone
wyniki badań neurologicznych). Ból, spastyczność i zaburzenia równowagi możemy zaliczyć
do naturalnych mechanizmów obronnych, przyjaznych człowiekowi. Poprzedzeniem
powstania i ujawniania się bólu mogą być:

1) Ból psychologiczny (stressy, frustracje, dysonans poznawczy, negatywne myślenie, słaba

organizacja intelektualna, brak pragmatyzmu w działaniu, zamartwienia się, poczucie
krzywdy, żalu, agresja, rozdrażnienie, niepokój, strach, lęk, nostalgia, ból fantomowy,
urojeniowy – psychiczny itp.

2) Wszelkiego rodzaju zaburzenia czynnościowe organizmu pochodzenia

psychosomatycznego, wywołane negatywnymi procesami psychologicznymi i
psychicznymi.

3) Stany nagłe: ukłucia, urazy, kontuzje, naruszenia ciągłości naskórka – skaleczenia,

złamania, oparzenia, odmrożenia, ukąszenia, użądlenia, zatrucia, różne gwałtowne
porażenia i obrażenia fizyczne.

4) Wszelkiego rodzaju infekcje lokalne i ogólnoustrojowe organizmu z zaburzeniami

temperatury, obrzęków itp. objawów.

-

Zwiastunem powstania bólu mogą być: negatywne czynniki psychologiczne i psychiczne,
dreszcze, tzw. „gęsia skórka”, drętwienia, mrowienia, parestezje, zaburzenia czucia,
przeczulica bólowa skóry i początki wszelkich zaburzeń czynnościowych, temperatura,
obrzęki, infekcje.

-

Wszelkie zaburzenia czynnościowe ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego a w
tym szczególnie:

a) zaburzenia wywołane napięciami ośrodkowymi mózgu (równowagi pomiędzy

hamowaniem i pobudzaniem w mózgu, móżdżku, pniu mózgowym, rdzeniu, nerwach
kręgowych i obwodowych), zdominowanymi przez porażenia nerwów czaszkowych,
porażenia na innych poziomach układu nerwowego, z zaburzeniami narządów
wykonawczych a także różnych struktur morfologicznych fizjologii organizmu człowieka.

b) zaburzenia w elektrycznych potencjałach własnych ośrodkowego, piramidowego,

obwodowego układu nerwowego a szczególnie w przewodnictwie nerwowym (silniejsze

lokalnie lub słabsze potencjały elektryczne), lokalny brak symetrii potencjałów
elektrycznych sterujących np. ruchem mięśni, naczyniami krwionośnymi, układu
moczowego, zaburzeniami i opuszczeniem trzewi, układu limfatycznego i wiele innych
podobnych doznań, zaburzeń hormonalnych, enzymatycznych itp.

c) zanik przewodnictwa nerwowego lokalnie np.: neuropatia, polineuropatia, zmiany około

nerwowe, obrzęki, zaleganie płynu ustrojowego, krwi, limfy, moczu, kału, mocznika oraz
innych metabolitów. – Wszelkiego rodzaju zmiany zwyrodnieniowe, patologiczne,
zmiany wtórne układu nerwowego (demielinizacja, neuropatia, polineuropatia
pooperacyjne i inne), kostnego, stawowego, więzadłowego, mięśniowego, guzy,
nowotwory, zrosty, blizny itp.

Od wielu dziesiątek lat, w obserwacjach klinicznych i badaniach naukowych, szuka się
odpowiedzi na ustalenie etiologicznych uwarunkowań wywołujących, różne jakościowo,
zaburzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, a szczególnie w przewodnictwie
nerwowym. Nowoczesna diagnostyka neurologiczna, mimo wysokich kosztów, dzięki
osiągnięciom elektroniki, potrafi precyzyjnie określić miejsca zaburzeń, a także zmian
patologicznych w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym. Zdecydowanie jednak
trudniejszym nie nadążnym jest stan badań nad profilaktyką i leczeniem zaburzeń oraz zmian
patologicznych w strukturach i funkcjach ośrodkowych mózgu i w przewodnictwie nerwów
obwodowych. Najnowsze publikacje naukowe, dotyczące badań na poziomie
subkomórkowym i molekularnym nad możliwościami regeneracji komórki nerwowej wnoszą
pewne optymistyczne przesłanki nadziei w oczekiwaniach lekarzy i pacjentów. Ale zapewne
trzeba będzie jeszcze długo czekać na wdrożenie omawianych osiągnięć w regeneracji
komórki nerwowej i odbudowy zaburzeń w strukturach nerwowych także w przewodnictwie
nerwowym. Póki co, na ten okres oczekiwań (?), możemy sprawnie rozwiązać niepokojący
nas problem, poprzez wprowadzenie osiągnięć klawiterapii w regulacji jakości nerwowych
potencjałów elektrycznych i wzbudzania fizjologii utraconego przewodnictwa nerwowego. To
jednak wymaga objęcia badaniami naukowymi i klinicznymi metody klawiterapii w
zastosowaniu do osób, u których nie ma jeszcze głębokich, rozległych i zadawnionych zmian
patologicznych ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Człowiek w procesie
formułowania się na przestrzeni wielu dziesiątek tysięcy lat chodząc boso, wykształcił
fizjologiczne mechanizmy odruchowo-refleksoryczne stóp. Podobne mechanizmy
fizjologiczne w procesach adaptacyjnych skóry stóp do wysokich temperatur zostały
wykształcone np. u Hindusów, Bułgarów, Aborygenów i w niektórych plemionach
afrykańskich. Przez tysiące lat na człowieka działały różne bodźce wywołujące ból (ukłucia,
skaleczenia, ukąszenia, użądlenia, kontuzje, uderzenia, otarcia, oparzenia, wychłodzenia,
odmrożenia, głód, porażenia itp. doznania). Odczuwał swędzenia z nieodpartą potrzebą
drapania a nawet czochrania. Ból starał się likwidować poprzez: masowanie, nacierania,
nagrzewania, schładzania, kompresy, przeciąganie - odbarczania się itp. Te wszystkie w/w
doznania oraz wszelkie formy bodźcowania i próby likwidacji bólu wykształciły nawet
genetyczne i hormonalne uwarunkowania, nadzwyczaj bogate, odruchowe fizjologiczne
mechanizmy obronne także samo naprawcze organizmu. Człowiek na powierzchni skóry ma
dostęp do niezliczonych milionów różnych receptorów, poprzez które może precyzyjnie
sterować procesami dermoviscralnymi w likwidacji wszelkich bólów, zaburzeń
psychosomatycznych, czynnościowych w usprawnianiu osób niepełnosprawnych. A zatem
bodźcowanie klawikami wywołuje lepsze przekrwienie, odtrucie i oczyszczenie organizmu,
poprawia sprawność nerwów, zwiększa aktywność przeciwciał a także wywołuje
sprawniejsze funkcje układu trawiennego, gruczołów dokrewnych, hormonalnych i procesów
enzymatyczno-metabolicznych na poziomie subkomórkowym.

Odreagowanie nerwowe w znoszeniu napięć ośrodkowych mózgu, regulacja i

wzbudzanie utraconych potencjałów elektrycznych w przewodnictwie nerwowym.

Medycyna posługuje się wieloma formami terapii odruchowej, które zwykle wymagają
skomplikowanych urządzeń technicznych (stymulatorów, generatorów, laserów itp.).
Klawiterapia należy do grupy terapii odruchowych, ale nie posługuje się elektroniką, a
wykorzystuje przy usprawnianiu immanentne organizmowi odruchowe procesy fizjologiczne
samo naprawcze, uruchamiane nieinwazyjnym ręcznym stymulowaniem (bodźcowaniem).
Zabieg wykonuje się, na skórze, powierzchni ciała nad ośrodkowym i obwodowym układem
nerwowym, tzw. ”klawikami” (clavus – gwóźdź), wykonanymi ze stali nierdzewnej, ostrą
stroną (patrz załączona xerokopia klawików). Proces stymulacji odbywa się planowo poprzez
receptory zgrupowane w skórnych strefach projekcyjnych (według: Penfielda, Nogiera,
Gleditscha, Haeda, Mc`Cenziego i innych) i punktach biologicznie aktywnych, także
akupunktury (korporalnej, kranialnej, aurikularnej). Zabiegi stymulacji wykonujemy,
trzymając klawiki po 7 sztuk w jednej i drugiej ręce. Stymulację wykonujemy w odstępach co
5-7 mm, układając klawiki w równe szpalerki lub wiązki. Tam gdzie tkanek ciała jest mniej
np. na głowie stymulujemy lekko – delikatnie, a tam gdzie tkanek jest więcej np. na
pośladkach bodźcujemy mocniej. Każda przestrzeń terapeutyczna, każde miejsce, należy
bodźcować początkowo w pierwszych dniach zabiegów po 5-10 razy, a w miarę ustępowania
reakcji na bodźce (ból, pieczenie i silne przekrwienia skóry) coraz mniej 3-2 razy. Uwaga !
Recepta niezwykle skuteczna w likwidacji bólu to odreagowanie klawikami strefy
terapeutycznej na skórze głowy nad konkretnym ośrodkiem mózgu odpowiedzialnym za
strefę anatomiczną, morfologiczną lub narząd wykonawczy objęty bólem. Następnie
zniesienie podobnych napięć, w móżdżku, pniu mózgowym, rdzeniu, nerwach kręgowych i
obwodowych zawiadujących strefą bólu. Wywołanie klawikami przekrwienia strefy objętej
bólem. Włączenie stosownych punktów znoszenia bólu, opracowanych w klawipunkturze dla
konkretnej strefy objętej bólem. Integralną częścią klawiterapii są specjalne ćwiczenia
gimnastyczne, które w domu wykonuje pacjent wraz z masażem odruchowym wskazanych
części ciała. Proces stymulacji w zakresie ogólnego odreagowania nerwowego wykonuje się
w pierwszej kolejności na skórze głowy, w celu zniesienia napięć ośrodkowych, a także
usprawnienia fizjologii nerwów czaszkowych, dotyczy także bólu. Szczególnie starannie
należy stymulować strefy skóry niedokrwienne objęte łupieżem

*

. Łupież nie jest chorobą

skóry. Łupież powstaje, gdy od dłuższego czasu występują silne napięcia ośrodkowe, także
bólu, wywołane projekcyjnie na skórze głowy, stresami, urazami, zaburzoną fizjologią
nerwów obwodowych. Strefy łupieżu, niedokrwienne strefy skóry, białe plamki, rozstępy
skórne, zmarszczki, bruzdy, fałdy skórne, niektóre brodawczaki, plamki brunatne, blizny,
zrosty, znamiona, stanowią w klawiterapii nadzwyczaj precyzyjną diagnozę o zaburzeniach
ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, opracowaną wg F. Barbasiewicza.
Zaburzone potencjały elektryczne w nerwach obwodowych a nawet całkowity zanik
przewodnictwa nerwowego, tuż po odreagowaniu i przekrwieniu skóry, wyraźnie umożliwia
dostrzeżenie niedokrwiennych odczynów, nad miejscem zakłóconego przepływu prądów.
Zanik przewodnictwa nerwowego ujawnia się na skórze nad uszkodzonym miejscem włókna
nerwu obwodowego, małymi białymi plamkami o fakturze podobnej do pergaminu, o
powierzchni od 1 milimetra do 1-2cm. Odczyny niedokrwienne, rozstępy, zmarszczki,
bruzdy, fałdy, zrosty pooperacyjne - blizny trzeba bodźcować 2-3 klawikami aż do
przekrwienia tego miejsca. Czynność tę trzeba powtarzać przez 3-7 dni, aż do zniesienia bólu

*

Zależności przyczynowo – objawowe łupieżu, niedokrwienne strefy, białe plamki, brodawczaki itp. zmiany,

ujawniające zaburzenia czynnościowe ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, oraz metody usprawnień
tych zaburzeń zostały odkryte i opublikowane przez Ferdynanda Barbasiewicza w Klawiterapii w 1988 roku.

i pieczenia a także przywrócenia normalnej reakcji skóry. Proces stymulacji sprawi
przywrócenie właściwych wartości nerwowych potencjałów własnych. Białe plamki są nie
wrażliwe na stymulację klawikiem. Z powodu niedokrwienności skóra w tym miejscu jest
martwa, zrogowaciała. Chcąc wzbudzić przewodnictwo nerwowe, należy klawikiem ucisnąć
kilka razy w tę plamkę, aż do wywołania wyraźnego przekrwienia. To działanie, po kilku
próbach stymulacji wywoła przez sekundę przenikliwy ból i pieczenie, a tym samym
automatycznie przywraca się skutecznie przewodnictwo nerwu obwodowego. Wzbudzanie
przewodnictwa nerwowego należy powtarzać co dziennie, stymulując 1 lub 2 klawikami
przez 5-7 dni, a niekiedy przez kilka następnych dni aż do utrwalenia sprawności
fizjologicznej nerwu. Zaburzenia i zmiany patologiczne w obwodowym przewodnictwie
nerwowym są przyczyną bólu i stanowią największe zagrożenia dla zdrowia człowieka.
Metodą klawiterapii można skutecznie usprawnić te zakłócenia lub zagrożenia, czego nie
osiągnie się w żaden inny sposób znany współczesnej medycynie. Zakłócenia o podobnym
charakterze wywołuje większość brodawczaków znajdujących się na powierzchni skóry.
Niektóre z nich stanowią informację diagnostyczną o zaburzeniach nerwów obwodowych,
lokalnych struktur morfologicznych lub narządów wykonawczych w organizmie. Brunatne
plamki i brodawczaki mogą być przyczyną lokalnego bólu. Brodawczaków i brunatnych
plamek nie należy w żaden sposób podrażniać. Natomiast trzeba jednym lub dwoma
klawikami, ostrą stroną 2-3 mm od brodawczaka lub brunatnej plamki, dookoła tych tworów
uciskać wielokrotnie i przytrzymywać aż ustąpi ból i pieczenie. Wówczas nastąpi
przekrwienie i zniesione zostaną zaburzenia i zagrożenia fizjologiczne. Proces ten należy
powtarzać przez kilka dni aż do trwałego ustąpienia bólu i pieczenia. Następnie dermatolog
może dopiero wówczas usunąć te twory, albowiem mogą tworzyć związek ze zmianami
nowotworowymi w organizmie o charakterze złośliwym. Bywają także znamiona,
brodawczaki, plamki brunatne, które nie są aktywne i wokół nich nie ma bólu i pieczenia –
nie trzeba ich odreagowywać. Efektywność zabiegu zależy od wiedzy teoretycznej terapeuty
jego umiejętności, cierpliwości, staranności i... kondycji fizycznej, gdyż zabieg wykonywany
jest często na osobie ciężko chorej, której towarzyszą z reguły złożone zespoły bólowe
(sclerosis multiplex - SM, AID`S, choroby nowotworowe także białaczka, porażenie
mózgowe i inne ciężkie choroby), przez 3 – 4 godziny dziennie non - stop od 6 do 14 dni
zabiegowych. Metodę tę doskonalę i rozwijam od ponad trzydziestu lat. W moim podręczniku
pt. ,,Klawiterapia, klawipunktura, klawipresura w holistycznym usprawnianiu człowieka”,
opracowałem swoiste, niepowtarzalne odreagowanie ośrodkowego i obwodowego układu
nerwowego. Zawarłem recepty stymulacyjne na leczenie - usprawnianie 1100 jednostek
chorobowych, dotyczy także bólu, schematy czynności dla terapeuty jak i dla pacjenta w celu
samo leczenia. Metoda usprawniania klawiterapią oparta jest na wiedzy o anatomii i fizjologii
układu nerwowego, odruchu nerwowym, reakcji naczynioruchowej, sprzężeniu zwrotnym,
samoregulacji, samo naprawie, pobudzaniu i hamowaniu, homeostazie. Klawiterapia w
porównaniu z innymi terapiami odruchowymi jest wielokrotnie skuteczniejsza, jako metoda
nieinwazyjna jest bardziej uniwersalna w zastosowaniu i nie uszkadza fizycznie receptorów
jak np. w: akupunkturze, elektropunkturze, laseropunkturze, farmakopunkturze itp.
elektrostymulacji.

*

Można ją stosować przy chorobach zakaźnych bez większego ryzyka dla

terapeuty. Sterylność klawików uzyskuje się poprzez nagrzanie ostrej strony w płomieniu
palnika gazowego w czasie 5-7 sek. Klawiki są prostymi narzędziami, a jednocześnie w
wyniku wielu udoskonaleń w ergonomice, wygodnymi, bezpiecznymi, wymagającymi od
terapeuty wprawy - umiejętności. Zakres wiedzy specjalistycznej obejmuje wybrane
problemy anatomii, fizjologii, neurofizjologji a także dziedzin klinicznych. Nauczanie

*

Czytaj artykuł pt. „Klawiterapia, jako regulator potencjałów i wzbudzania przewodnictwa nerwowego”. –

opublikowany w kwartalniku MEDYCYNA MANUALNA – TOM III. NR 1i2/1999.

klawiterapii odbywa się na bazie ogólnej wiedzy medycznej, a szczególnie: neurologii,
psychofizjologii, psychoneurologii, psychologii, rehabilitacji, pedagogiki specjalnej,
logopedii, pielęgniarstwa, a nawet kosmetyki, także kuracji odmładzającej.

Przykłady holistycznej likwidacji złożonych zespołów bólowych.

1) Pani Małgorzata lat 32 z Warszawy była początkowo przywożona na noszach ze Szpitala
Kolejowego do Centrum Klawiterapii w nadzwyczaj ciężkim, krytycznym stanie zdrowia,
wywołanym białaczką z włóknistością szpiku kostnego. Wyniki niektórych badań
analitycznych potwierdziły bezpośrednie zagrożenie życia: bardzo niskie erytrocyty, głęboka
leukopenia, hemoglobina na skrajnie niskim poziomie. Pani Małgosia nie mogła już chodzić,
bóle głowy i układu kostnego, cera blado – żółta, żeby można było ją utrzymać przy życiu
podczas pierwszych trzech tygodni zabiegów klawiterapii, trzeba było podać jej 2 razy krew.
To pozwoliło wykonać zabiegi znoszące włóknistość szpiku kostnego, potwierdzoną
badaniami trepanobiopsji w 1989 roku. Zabiegi wykonywałem przez 13 tygodni codziennie
po trzy godziny. W zakres zabiegów włączyłem:



ogólne odreagowanie ośrodkowego i usprawnienie obwodowego układu nerwowego;



odtrucie i oczyszczenie fizjologiczne organizmu klawiterapią (punkty odtruwające),
akupresurą stóp (układ moczowy i limfatyczny); ćwiczeniami gimnastycznymi w pozycji
leżącej, początkowo przy pomocy męża;



regulacja narządów układu trawiennego (likwidacja nerwicy wegetatywnej);



oddziaływanie stymulacyjnne na układ odpornościowy na punkty odbudowujące szpik i
krew oraz działanie stymulujące nad układem kostnym.

Pani Małgorzata powróciła do pełnej sprawności zdrowotnej. Od wspomnianej kuracji
klawiterapeutycznej minęło 10 lat a stan zdrowia p. Małgosi nie budzi zastrzeżeń.

2) Studentka V roku medycyny od dłuższego czasu skarżyła się na narastające bóle w okolicy
lewej loży nerkowej i w lewej kończynie dolnej. Poddała się badaniom lekarskim (krew,
mocz, USG). Rozpoznanie było szokujące. Stwierdzono nowotwór, który zmienił –
zniekształcił bardzo wyraźnie morfologię nerki. Pacjentka zgłosiła się do Centrum
Klawiterapii. Po zapoznaniu się z wynikami badań lekarskich oraz oględzin zewnętrznych
okolicy nad lewą nerką dostrzegłem brodawczaka oraz białą okrągłą plamkę o powierzchni
około 1/3 cm

2

, położoną na wysokości Th

12

-L

1

, XII nerwu piersiowego w pobliżu kręgosłupa.

Po wykonaniu jednego zabiegu odreagowania nerwowego. Wykonałem odreagowanie i
przekrwienie wokół brodawczaka, a następnie kilkakrotnie nakłułem białą plamkę. Pacjentka
po zniesieniu zakłóceń i wzbudzeniu przewodnictwa nerwowego odczuła ulgę i ciepło w
lewej nerce. Ustąpiły dokuczliwe bóle i jak to określiła, odczuła wyraźne rozluźnienie w tym
miejscu. W następnych 5 dniach wykonałem dalsze zabiegi łącznie z odreagowaniem,
zniesieniem nerwowych napięć ośrodkowych w mózgu, odpowiedzialnych za układ
moczowy. Po tych 5 zabiegach klawiterapeutycznych pacjentka ponownie zgłosiła się do
kliniki na badania kontrolne gdzie tym razem zastosowano badanie rezonansem
magnetycznym. Wynik badań był bardzo korzystny dla pacjentki. W Szpitalu Klinicznym na
Bródnie w Warszawie, profesor oceniający wyniki badań jednoznacznie stwierdził, że
wcześniej opisana patologia morfologiczna lewej nerki całkowicie się cofnęła. Nerka
odzyskała pełną fizjologię.

* Czytaj rozdział I-4. Krytycznie o niektórych metodach refleksoterapii. W książce pt.
„Klawiterapia, klawipunktura, akuprasura w holistycznym usprawnianiu człowieka ”,
TOM I wydanie drugie str. 23. CENTRUM KLAWITERAPII – ŹRÓDŁO, 1996 rok.

3) Pielęgniarka, pani Krystyna pracuje na Oddziale Chirurgii Szpitala w Tomaszowie
Mazowieckim, chorowała na nowotwór złośliwy krtani. Pani Krystynie ból towarzyszył w
dzień i w nocy. Miała poważne trudności w oddychaniu, przełykaniu i mówiła tylko szeptem,
bardzo szybko męczyła się. Pani Krystyna ze swoją chorobą została zakwalifikowana do
natychmiastowej operacji w Klinice Otolaryngologicznej AM w Warszawie. W końcu 1992
roku zrezygnowała z operacji i o tym poinformowała mnie po zabiegach klawiterapii, gdy
wszystkie znamiona chorobowe cofnęły się i odzyskała głos, sprawny oddech, przełykanie i
ustąpił ból. Pani Krystyna zgłosiła się ponownie do Kliniki na badania kontrolne. Profesor
oznajmił, że nastąpiła jakaś cudowna remisja. Pielęgniarka ta jest dalej czynna zawodowo na
Oddziale Chirurgicznym w Szpitalu w Tomaszowie Mazowieckim. Według mojej wiedzy i
doświadczeń przyczyną, która wywołała zmiany nowotworowe i inne zaburzenia łącznie z
bólem były osłabione potencjały nerwowe i zanik przewodnictwa nerwowego nerwów krtani i
przełyku.
4) Pan Tomasz lat 39 lekarz ze Stockholmu był leczony przez 3 miesiące w Klinice
Neurologicznej Instytutu Karolińska na rwę kulszową. Mimo długotrwałego leczenia, stan
zdrowia tego człowieka, pogarszał się. Pan Tomasz z powodu bólu nie mógł spać. Ból
towarzyszył mu w dzień i w nocy bezustannie. Miał coraz większe zaburzenia czynnościowe
utrudniające chodzenie, siadanie, siedzenie, wstawanie, schylanie się. Wystąpiły wyraźne
zaniki mięśni od pasa w dół. Tuż po moim odczycie jaki zrealizowałem w Instytucie Polskim
w Stockholmie na temat „Medycyna naturalna w profilaktyce zdrowotnej”. Wykonałem
publicznie zabieg na rwę kulszową i okazało się, że to nie jest rwa, a przyczyna problemu jest
w bardzo aktywnym brodawczaku usytuowanym z tyłu głowy pod potylicą na wysokości
móżdżka po lewej stronie. Gdy wykonałem odreagowanie w okół brodawczaka wszystkie
objawy rwy kulszowej znacznie ustąpiły. Po 15 zabiegach lekarz ten odzyskał pełną
sprawność fizyczną i ból całkowicie ustąpił. Pan Tomasz miał ukończony 3 letni kurs
akupunktury i to sprawiło, że po krótkim przyuczeniu bardzo dobrze opanował umiejętność
wykonywania zabiegów klawiterapeutycznych.

5) Pan Marek lat 50, od września 1993 roku chorował na nowotwór złośliwy z przerzutami,
nie operacyjny, umiejscowiony w klatce piersiowej, pomiędzy płucami, oskrzelami, aortą i
otworem szyjnym tuż za rękojeścią mostka. Człowiek ten był leczony chemią i kobaltem (Co-
60) w Klinice Turax Instytutu Karolińska. Z powodu narastającego bólu został skierowany do
Kliniki Walki z Bólem Instytutu Karolińska, gdzie zainstalowano mu dożylnie dozownik
morfiny i zaordynowano dodatkowo tabletki morfinowe i inne leki. W kwietniu 1995 roku
poczuł się bardzo źle. Następnie ponownie był leczony w Klinice Turax do 10 czerwca i dalej
towarzyszyły bardzo silne bóle a także uciążliwe ograniczenia czynnościowe. W czerwcu p.
Marek wysłuchał rozmowę w Polskim Radio w Stockholmie na temat „Medycyna naturalna
w profilaktyce zdrowotnej”. W zakończeniu spiker poinformował o terminie mojego odczytu
w Instytucie Polskim w Stockholmie. Mimo bardzo złego stanu zdrowia brat przywiózł go na
odczyt. Tuż po odczycie po zapoznaniu się z dokumentacją, wykonałem publicznie zabieg, w
wyniku którego p. Marek poczuł się lepiej, zmniejszył się ból. Na dzień przed podjęciem się
kuracji klawiterapeutycznej stan zagrożenia zdrowia p. Marka był następujący:



Nadzwyczaj silne i stałe złożone zespoły bólowe ogólne a stref morfologicznych objętych
przerzutami, szczególnie dokuczliwe.



Zaburzenia mowy, mówienie z trudem ochrypłym cichym głosem.



Duże kłopoty i narastające trudności z oddychaniem. Bardzo spłycony oddech w szybkim
tempie i bronchit.



Duże kłopoty z przełykaniem i częste krztuszenie się.



Przy minimalnym wysiłku, ruchu (np.: zmiana pozycji, przejście kilka kroków, itp.
ruchy), silne pocenie się i gwałtowny wzrost intensywności bólu.



Przy każdym odkasływaniu spluwał krwią (16000 płytek w 1 mm

3

) – trombocytopenia.



Przez ostatni rok nie mógł spać w pozycji leżącej w łóżku, albowiem bóle uniemożliwiały
sen. Spał bardzo płytkim i często przerywanym snem w pozycji w pół siedzącej na
specjalnie regulowanym fotelu. W ostatnim czasie w dzień i w nocy, mimo zwiększonej
dożylnie i doustnie morfiny, bóle doprowadzały go do rozpaczy.



Od kilku miesięcy całą powierzchnię skóry ciała pokryła bardzo dokuczliwa egzema. W
nocy pod przykryciem pocił się intensywnie i to wywoływało swędzenie i nieświadome
mimowolne drapanie się. Na skórze prawie całego ciała miał bardzo liczne ranki, wysięki
osocza i krwi, powodujące dodatkowe doznania nie tylko bólowe.



Od wielu miesięcy utrzymywał się narastający obrzęk kończyn górnych i dolnych
wywoływany brakiem ruchu, zatruciem morfinowym i niewydolnością krążenia
szczególnie w kończynach dolnych. Kończyny dolne od kolan w dół były bardzo
opuchnięte. W strefie tej powstały oprócz egzemy liczne i rozległe rany głęboko
infekcyjne. Skóra na nogach przyjęła kolor brunatny.



Od wielu miesięcy utrzymywały się stałe obstrukcje ze spastycznym skurczem zwieracza
odbytu.



Twardość brzucha spowodowana gazami przyjęła postać trwałej bębnicy.



Postępująca kifoza spowodowana naświetleniem kobaltem, uszkodzono od dołu
wewnętrznej strony krąg Th

3.

To spowodowało pogłębiającą się kifozę kręgosłupa. Przed

naświetleniami miał 182 cm wzrostu a przed zabiegami klawiterapii 166cm.



Wystąpiła głęboka niedokrwienność mózgu i silne zaburzenia funkcji
neurofizjologicznych snu.



Zaburzenia tarczycy, układu trawiennego, płuc i oddechu, wątroby, serca, śledziony,
trzustki, nerek, jelit, odbytu, zapalenie i bardzo wyraźne powiększenie węzłów chłonnych
szyjnych, pachowych i pachwinowych.



Od wielu miesięcy utrzymywał się stale stan podgorączkowy – 37,8

0

C. W ostatnim czasie

były także częste dni z temperaturą przekraczającą 38

0

C.



Ostatnich 3 miesiącach wyraźnie pogorszył się wzrok. Nie mógł czytać gazet i książek.



Od kilku miesięcy w wyniku zaburzeń naczynioruchowych kończyny górne, lędźwie,
pośladki i całe kończyny dolne były na stałe zimne a stopy lodowate z zaburzeniami
czucia.



Choroba nowotworowa, chemia naświetlenia kobaltem i promienie Rentgena oraz leki i
ciągłe dozowanie morfiny spowodowało całościowe zatrucie i rozregulowanie organizmu
do stanu dewiacji i histerii. Wystąpiły także zaburzenia osobowościowe sfer: poznawczej,
charakterologicznej i wolicjonalnej. Ciągle towarzyszyła jemu ambiwalencja
emocjonalna.



Nerwice: lękowa, wegetatywna i reaktywno-depresyjna. Lęk, strach, agresja i bezradność
oraz stały bardzo dokuczliwy ból ogólnoustrojowy, silne swędzenia i coraz większe od
dołu wędrujące zaburzenia czucia w kończynach, stały się utrapieniem.



Wyniki wszystkich badań i analiz lekarskich krwi osiągnęły poziom człowieka ciężko
chorego, bezpośrednio zagrażające życiu.

W pierwszym dniu kuracji tuż przed zabiegami odbyło się spotkanie z dwoma lekarzami
polskiego pochodzenia na stałe zatrudnionymi w szwedzkiej służbie zdrowia (dr Roman N. i
dr Tomasz M.) oraz z lekarzem Kliniki Walki z Bólem Instytutu Karolińska dr Ulkam. W
rozmowie wzięli udział brat i matka p. Marka. Podczas tego spotkania wykonałem pierwszy
zabieg Klawiterapii. Celem moim było wykonać ogólne odreagowanie ośrodkowego i
obwodowego układu nerwowego, odtrucie organizmu z jednoczesną kuracją odwykową od
morfiny i lekozależności. W pierwszym dniu kuracji wyjąłem na 3 godziny baterię z
dozownika morfinowego i w porozumieniu z obecnymi lekarzami odstawiona została morfina
w tabletkach. Wykonałem na stopach masaż odruchowy układu moczowego i limfatycznego
w celu przyśpieszenia odtrucia organizmu. Wzmocniłem osłabione potencjały i wzbudziłem
utracone przewodnictwo nerwowe w strefach objętych przerzutami i zmianami
nowotworowymi. Wówczas bóle zdecydowanie zmniejszyły się. W następnych 4 dniach
stopniowo zwiększałem w czasie wyłączanie dozownika morfinowego łącznie z kuracją
odwykową, aż do całkowitego odstawienia morfiny już w 5 dniu kuracji. Zabiegi klawiterapii
codziennie trwały po 5-6 godzin a kurację odtruwającą i odwykową wykonywałem 3-4 razy
na dobę. Już po 4 dniu kuracji wszelkie bóle ustąpiły a p. Marek mógł spać w łóżku wygodnie
w każdej pozycji, pełnym snem. W międzyczasie przyuczałem dr Tomasza M. do
wykonywania tych samych zabiegów w celu kontynuacji w późniejszym terminie, gdy ja
wyjadę ze Szwecji. Zabiegi w pierwszych dniach były bolesne, albowiem były wykonywane
w pozycji siedzącej. Po dziesięciu dniach całkowicie zlikwidowana została egzema.
Powróciła pełna ciepłota całego organizmu także z dobrym dokrwieniem kończyn górnych i
dolnych. Nogi wróciły do pełnej normy fizjologicznej. Cofnęły się egzema, obrzęki i infekcje.
Wyciszona została psychika z ogólnym uspokojeniem. Po 10 dniach ustąpiły w /opisane
dolegliwości. Zneutralizowano zmiany nowotworowe. Cofnęła się kifoza, p. Marek
wyprostował się i odzyskał wzrost 180cm. Pan Marek wychodził 5 razy dziennie na spacer do
pobliskiego parku. Analizy krwi i badania lekarskie potwierdzały powrót do zdrowia.
Zlikwidowany został całkowicie i trwale morfinizm. To wszystko wykonywałem pod
nadzorem w/w lekarzy. Wiarygodność powyższych danych potwierdzili swoimi podpisami w/
w lekarze i rodzina p. Marka. Usprawniając cierpiących w chorobach onkologicznych
zniosłem skutecznie w 36 przypadkach objawy bólu.

Nie widzę celowości przytaczania większej ilości przykładów usprawniających cierpiącego
człowieka. Skuteczność klawiterapii została wielokrotnie potwierdzona w warunkach
klinicznych w odniesieniu do różnych rodzajów bólów a także złożonych zespołów bólowych
wywołanych różnymi przyczynami. Poczynając od bólów: zęba, głowy, migreny, krzyża, itd.,
aż po bardzo złożone zespoły bólowe z utrwaloną rozległą patogenezą.

Ból. Warto wiedzieć, że wzrost intensywności bólu ściśle związany jest z ciśnieniem płynu
mózgowo-rdzeniowego, zastojem limfy, płynów ustrojowych – obrzękami i ogólnym
zatruciem organizmu. Jeśli pacjent np. z bólem głowy, migreną, neuralgią, bólem krzyża lub
jakimś zespołem bólowym jest w pozycji leżącej podczas zabiegów klawiterapii to wówczas
doznania bólowe wywołane bodźcowaniem klawikami są mniejsze. Jeśli pacjent jest w
pozycji siedzącej w fizjologicznej postawie to wówczas doznania bólowe wywołane

bodźcowaniem klawikami są nieco silniejsze. Ale gdy pacjent głęboko pochyli głowę lub
wyraźnie wygarbi się wówczas wzrasta ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego i natychmiast
bardzo intensywnie wzrastają doznania bólowe wywołane bodźcowaniem klawikami. Gdy
ponownie pacjent wyprostuje się ból natychmiast znacznie zmniejsza się. Powyższe
zależności stanowią logiczną prawidłowość fizjologiczną bólu.

Uzależnienie. Czym jest uzależnienie według klawiterapii? Organizm człowieka kiedy
zaczyna być poddawany uzależnieniom (pierwsze próby: palenia, picia alkoholu, zażywania
narkotyków, niektórych leków oraz innych czynników) bardzo szybko zaczyna wytwarzać
swoiste enzymy w układzie pokarmowym i oddechowym, które próbują utylizować trujące –
szkodliwe związki chemiczne. W miarę utrwalenia się nałogu – uzależnienia, ilość enzymów
utylizujących substancje toksyczne intensywnie wzrasta i jest wysoka. Z chwilą gdy
podejmujemy decyzję rzucenia nałogu palenia, picia alkoholu itp. „armia” enzymów
utylizujących substancje toksyczne znajduje się w stanie aktywności na bardzo wysokim
poziomie i gdy nie ma wiązania utylizującego zaczyna wzbudzać stan fizjologicznego
„ssania” zwanego uzależnieniem. Metodą klawiterapii likwiduje się nadmierną produkcję
enzymów utylizujących substancje toksyczne, odtruwa się organizm i tym samym już po
pierwszym zabiegu znosi się wszelkie uzależnienia.

MORFINIZM i jego znoszenie klawiterapią w świetle w/w mechanizmów neuro–
fizjologicznych jest procesem prostym i stosunkowo łatwym do opanowania przez osobę
kompetentną w wiedzy medycznej, która pozna tę metodę likwidacji różnych uzależnień. W
sprawnym i skutecznym procesie kuracji odwykowej trzeba starannie wykonać pełne
odreagowanie nerwowe, odtrucie organizmu oraz wykonać bodźcowanie stref i punktów
znoszących uzależnienia według opisu w I rozdziale podręcznika pt. „Klawiterapia itd.”.
Znoszenie morfinizmu w chorobach nowotworowych wymaga dodatkowego oddziaływania
na psychikę, regulację układu trawiennego oraz punkty odtruwające krew i znoszące nabyty
zespół braku odporności – odbudowujące odporność.

Klawiterapia wymaga nieustannej współpracy pacjenta z terapeutą, samodyscypliny i
wytrwałości oraz konsekwentnego przestrzegania zaleceń tej metody. Bóle proste,
jednorodne, pojedyncze, lokalne w klawiterapii są likwidowane już po pierwszym zabiegu. W
leczeniu lżejszych zaburzeń (bólu, migreny, anginy, grypy, stanów zapalnych zatok oraz
różnych innych infekcji, alergii – kataru siennego, nerwic) zabiegi są krótsze (20 – 40 minut ),
a serie zabiegów trwają od 3 do 7 dni, wykonywanych codziennie. Rozpoczynając
usprawnianie klawiterapią dąży się do przywrócenia homeostazy w holistycznym wymiarze,
poprzez regulację sprzężeń zwrotnych, przywrócenie równowagi pomiędzy hamowaniem a
pobudzaniem - zarówno w rozregulowanych ośrodkach nerwowych mózgu jak i nerwach
obwodowych a także narządach wewnętrznych, wykonawczych. Zabiegami klawiterapii jak
już nadmieniano, można sprawnie znieść napięcia ośrodkowe w mózgu przywrócić
prawidłowe potencjały nerwowe albowiem te zaburzenia stanowią podstawową przyczynę
chorób psychosomatycznych. Można także wzbudzić utracone przewodnictwo nerwowe,
będące najczęściej bezpośrednią przyczyną zaburzeń czynnościowych, bólów, niedowładów,
różnych chorób opornych lekowo, a także poważnych zmian zwyrodnieniowych, a nawet
patologicznych, także nowotworów. Odreagowanie i odtrucie około nerwowe, regulacja
potencjałów i wzbudzanie przewodnictwa nerwowego, dzięki uruchomieniu procesów samo
naprawczych w obrębie narządów i tkanek ( w tym nerwowej), udaje się wywołać procesy
regeneracyjne, tak trudne do osiągnięcia w inny sposób. Jeśli można klawiterapią usprawnić
człowieka chorego na sclerosis multiplex - stwardnienie rozsiane. Jeśli w tej nieuleczalnej
chorobie osiągam 90% skuteczności holistycznego usprawnienia czynnościowego z

odbudową odporności immunologicznej i daję trzy miesiące gwarancji. Jeśli można
precyzyjnie sterować procesami endokrynologicznymi regulując funkcje hormonalną
przysadki, szyszynki, tarczycy, nadnerczy i innych dyskretnych hormonów oraz enzymów. To
znaczy, że poprzez procesy dermovisceralne (neurofizjologiczne i inne) wywołane fizykalną
biostymulacją i regulacją poziomu cytokin, endorfin, swoistego interferonu, dopełniacza itp.
endogennych czynników powodujących bardzo skuteczne samozdrowienie i samoregulację w
jednostce chorobowej, na którą świat nauki medycznej nie ma lekarstwa. Odbudowa
(regulacja i regeneracja ) jakości i ilości własnej krwi (co następuje w zależności od stanu
organizmu chorego w czasie od 3 do 14 dni kuracji), układu wydzielania wewnętrznego i
układu pokarmowego – pozwala leczyć chorego jego własną krwią (patrz załączone
obiektywne przykłady opisane przez lekarzy).

Usprawnienie - wymuszenie regulacji naczynioruchowej pozwala na usunięcie zaburzeń
naczyniowych, stanu zapalnego, poprzez lepsze utlenowienie, odtrucie i dokrwienie tkanek,
prowadzące do przywrócenia właściwego pH, płynów śródtkankowych i spektakularnego
często wchłonięcia płynów obrzękowych (czytaj załączone oświadczenie lekarki – obrzęki i
lodowate stopy). Regulacja funkcji ośrodka naczynioruchowego pozwala zoptymalizować
pracę serca i sprowadzić ciśnienie tętnicze do wartości prawidłowych. Podobny wpływ
regulacyjny na inne ośrodki w mózgu daje zadziwiający często, holistyczny efekt samo
leczenia, znoszenia bólu, usprawnienia chorego organizmu, który można zrozumiale wyjaśnić
bez uciekania się do orientalnych interpretacji np. tradycyjnej medycyny chińskiej itp.
Klawiterapię można z powodzeniem stosować w różnych dziedzinach klinicznych, a
zwłaszcza przed operacją chirurgiczną (czytaj załączone oświadczenie lekarki chorej na
melanoma malignum – czerniak) i w przebiegu rehabilitacji medycznej, skracając
wielokrotnie czas powrotu do zdrowia – co oczywiście obniży koszty leczenia! Zabiegi
można wykonywać w różnych miejscach (np. w: domu, lesie, podróży, samochodzie, pociągu,
samolocie, na statku, a nawet w kosmosie), nie koniecznie w szpitalu czy przychodni.

Klawiterapia ma zastosowanie w leczeniu - usprawnianiu, likwidacji bólu, ale może być z
powodzeniem stosowana jako metoda profilaktyczna, dla podtrzymania zdrowia. Przy jej
pomocy można dokonać wstępnej diagnozy, ukierunkowującej tok postępowania lekarskiego.
Możliwości diagnostyczne klawiterapii, wykorzystujące zależności zewnętrzno-wewnętrzne
(dermovisceralne ) pozwalają prawie zawsze wykonać optymalny zabieg, najbardziej
potrzebny w danym momencie. Wiedzę tę terapeucie wskaże organizm chorej osoby,
ujawniając strefy łupieżu na owłosionej skórze głowy jako swoiste – chorobowe napięcia
nerwowe w konkretnych ośrodkach mózgu, odpowiedzialnych za zmiany bólowe,
czynnościowe, chorobowe (zwyrodnieniowe i patologiczne) w organizmie. Strefy bólu i
przeczulicy, strefy i miejsca różniące się od otaczającej skóry stopniem przekrwienia i innymi
cechami możliwymi do uchwycenia przez doświadczonego terapeutę, a opisane wyczerpująco
w podręczniku Klawiterapia itd. Po raz pierwszy oficjalnie klawiterapia została poddana
klinicznej weryfikacji w 1988r., w Klinice Neurologicznej Instytutu Medycyny Klinicznej
MSW. Uzyskano wysoce obiecujące wyniki w usprawnianiu osób chorych na nerwice, liczne
i złożone zespoły bólowe (migreny, czynnościowe bóle głowy, neuralgie nerwów
czaszkowych, rwy, mięśniobóle). Schorzenia psychosomatyczne (astmę, chorobę wrzodową
żołądka i dwunastnicy, wrzodziejące zapalenie jelita grubego), alergię i katar sienny,
nadciśnienie tętnicze i zaburzenia naczynioruchowe, a także w resuscytacji i reanimacji.
Proces weryfikacji klawiterapii realizowałem także w Ośrodku Refleksoterapii Zakładu
Medycyny Naturalnej, Fundacji Akademii Medycznej w Warszawie. Najliczniejsze i najlepiej

udokumentowanie wyniki weryfikacji klawiterapii uzyskano w usprawnianiu chorych na SM.

*

Skutecznie usprawniano klawiterapią ponad stu poważnie chorych na tę chorobę, uzyskując w
porównaniu z innymi sposobami jej leczenia bardzo dobre wyniki! Oczywiście wysoka
skuteczność, w krótkim czasie – jednego tygodnia codziennych zabiegów, dotyczy osób
chorych na SM, które potrafią jeszcze przejść niesprawnie, ale samodzielnie kilka metrów
(bez podpierania się i bez pomocy drugiej osoby).

Dlaczego powstaje demielinizacja?
Medycyna obserwuje i rejestruje zaburzenia czynnościowe i zanik przewodnictwa nerwowego
od wielu dziesiątek lat. Realizowane są badania nad strukturą morfologiczną krwi, płynu
mózgowo- rdzeniowego, moczu, kału itp. Wykonuje się także badania USG, TC, EMG, MRI.
Dotychczasowy stan wiedzy medycznej orientuje się na szukanie wirusa, który
prawdopodobnie niszczy pewien rodzaj białka stanowiącego budulec mieliny. Można by
najprościej powiedzieć, że jakiś wirus niszcząc pewien rodzaj białka, pozbawia układ
nerwowy swoistej izolacji i prądy czynnościowe uwalniają się w około nerwowe struktury
morfologiczno – fizjologiczne, tracąc wartość elektrycznych potencjałów własnych w drodze
od ośrodków nerwowych poprzez nerwy obwodowe do struktur wykonawczych. Zastanawia
mnie pytanie dlaczego na przestrzeni dziesiątek lat medycyna, neurologia i neurofizjologia
utrzymuje tę praktykę jeśli w badanym płynie mózgowo-rdzeniowym z rozpoznaniem
sclerosis multiplex, bardzo rzadko ujawniane są jakieś wirusy? Na podstawie mojej skromnej
wiedzy i doświadczeń wyłania się bardziej prawdopodobna hipoteza, którą można sprawnie
zweryfikować w warunkach obiektywnych. Otóż najprawdopodobniej z powodów silnych
stresów. Zaburzeń psychosomatycznych, nerwicy lękowej i wegetatywnej układu trawiennego
u ludzi dotkniętych sclerosis multiplex, następuje tak silne zaburzenie układu trawiennego,
enzymatycznego, hormonalnego krwiotwórczego, że pewna postać białka, z której jest
zbudowana mielina, przestaje być produkowana najprawdopodobniej przez układ mięśniowy.
Układ mięśniowy pod wpływem nadmiaru licznych stresów i dominacji negatywnego
myślenia, sprawia przewlekłą aktywność adrenaliny wywołującej częste obkurczenie naczyń
krwionośnych i napięcia mięśniowe a w konsekwencji następuje podwyższona produkcja i
aktywność noradrenaliny, która wzmacnia styki na synapsach komórek nerwowych,
wywołując łącznie z porażeniami i inną patologią układu nerwowego spastyczność. To
wszystko sprawia w wyniku długo trwałych napięć przewlekłą niedokrwienność i zaleganie
licznych metabolitów. Ta specyficzna postać białka, stanowiąca budulec mieliny jest nie
dostarczana w odpowiedniej ilości z krwią do odnowy, odbudowy tej swoistej izolacji układu
nerwowego. Proces ten w konsekwencji przyspieszają i pogłębiają osłabione potencjały
elektryczne układu nerwowego. Powyższe uwarunkowania zaburzają także enzymatyczność
układu trawiennego. Zaburzają homeostazę flory bakteryjnej układu trawiennego. Mogą także
sprzyjać rozwojowi Helicobacter pylori, zakłócając proces trawienia. Liczne związki
chemiczne, z zanieczyszczonego środowiska naturalnego, nadmierna chemizacja w
rolnictwie, konserwanty żywności, niektóre leki, promieniowania smogu
elektromagnetycznego oraz inne mniej znane promieniowania itp. czynniki mogą także
przyśpieszać wyniszczenie organizmu ludzkiego. Wyżej wymienione bezpośrednie i
pośrednie przyczyny powinny być przedmiotem badań w ramach programu zapobiegania
profilaktycznego, ochrony zdrowia człowieka i wszelkiego życia (roślinność i zwierzęta),
które decydują o kondycji fizjologicznej człowieka.

*

Czytaj referat pt. „Klawiterapia, klawipunktura, akupresura w holistycznym usprawnianiu człowieka”,

wygłoszony na Sesji Naukowej z okazji obchodów Międzynarodowego Dnia Inwalidy Zgorzelec 1998 –
opublikowany w kwartalniku MEDYCYNA MANUALNA – TOM II. NR 2/3/1998.

Klawiterapia poprzez odreagowanie ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego,
regulację potencjałów elektrycznych a także wzbudzenie przewodnictwa nerwowego, znosi
zaburzenia psychosomatyczne. Usprawnia lepsze krążenie krwi w układzie krwionośnym.
Powoduje odtrucie – oczyszczenie organizmu. Usprawnia układ trawienny, czyli odbudowuje
„aptekę” organizmu. Uaktywnia i reguluje funkcje enzymatyczne, hormonalne i odbudowuje
odporność. Klawiterapia przy wprowadzeniu ćwiczeń gimnastycznych reguluje wymianę
gazów i uaktywnia utlenowienie. Przywraca dokrwienność i prawidłowe funkcje
enzymatyczno-metaboliczne na poziomie subkomórkowym całego organizmu. Przez kilka
pierwszych dni kuracji klawiterapeutycznej zostaje odbudowywana jakościowo krew, która
przyśpiesza kurację wywołującą tak szybko holistyczne usprawnienie cierpiącego z powodu
bólu i niepełnosprawnego organizmu człowieka. Jeśli klawiterapią i psychoterapią można w
tak krótkim czasie w sześć dni zabiegowych po 3-5 godzin dziennie zmobilizować, usprawnić
psycho-neurofizjologicznie wyniszczony organizm. Nie chodzącej samodzielnie, niewydolną
pod wieloma względami strukturę psychofizyczną człowieka z powodu stwardnienia
rozsianego. I można to holistyczne usprawnienie utrzymać przy niewielkiej pracy,
samodyscyplinie „chciejstwie” człowieka, który przed zabiegami mógł z wielkim trudem
przejść samodzielnie kilka metrów a po 6-14 dniach może zupełnie sprawnie przejść kilkaset
metrów. Może także w wielu przypadkach biegać i być zupełnie sprawnym człowiekiem. To
wskazuje, że warto klawiterapię włączyć w podstawowe i utylitarne programy badawcze.

DEMIELINIZACJA prawdopodobnie jest konsekwencją w procesie wielorakich zaburzeń
pochodzenia psychosomatycznego. Bez przeciwdziałania profilaktycznego klawiterapii
następuje pogłębianie i utrwalanie tych zaburzeń, prowadzące do patologizacji
demielenizacyjnej układu nerwowego cierpiącego, niepełnosprawnego człowieka. Powyższe
uwarunkowania i procesy psychosomatyczne pogłębiają w krótkim czasie ogólne zatrucie
całego organizmu. Osłabienie i silne zaburzenia m.in. nerwowego systemu wegetatywnego –
trawiennego, współczulnego, piramidowego itd. W tym sprzężeniu zwrotnym, złożonym
procesie, powstają skomplikowane zespoły psychosomatyczne. Stanowiące swoistą piramidę
od początkowych napięć ośrodkowych, wywołanych stresami, aż po visceralgie (ból trzewi) a
nawet visceroptosis (opadnięcie trzewi charakterystyczne w SM wywołuje zaburzenia w
oddawaniu moczu i wypróżnianiu). Tak samo złożone-równoległe procesy zachodzą w
nerwowych strukturach czynnościowych (czuciowych, naczynioruchowych, motorycznych –
piramidowych). Ludzie z rozpoznaniem sclerosis multiplex (w zaawansowanej chorobie)
charakteryzują się słabą organizacją intelektualną, wyjątkową wrażliwością psychiczną ze
skłonnościami do ambiwalencji emocjonalnej. Dość często spostrzegają otaczającą
rzeczywistość w sposób subiektywny z odniesieniem i odczuciem do siebie zagrożenia, lęku,
krzywdy, niemocy, niechęci, braku wiary, rezygnacji i poddania się chorobie – losowi.
Procesy myślowe są mało optymistyczne. Brak wiary w swoje możliwości.
Charakterologicznie i wolicjonalnie są w wielu relacjach bardziej subiektywni i słabsi.
Temperamentalnie ujawniają cechy z dominacją melancholiczną. Cechuje ich na ogół słaby
pragmatyzm życiowy. Innymi słowy każda typowa sytuacja stressowa jest przeżywana bardzo
poważnie frustrująco i w dłuższym czasie. Pod wpływem licznych silnych długotrwałych
stresów następuje gwałtowne obniżenie aktywności kortizonu w surowicy krwi a równie
szybko wzrasta aktywność adrenaliny dynamizującej układ mięśniowy i naczynioruchowy.
Noradrenalina jak wiemy wzmacnia styki na synapsach nerwowych. Powinniśmy pamiętać,
że liczne, długotrwałe i silne stressy sprawiają ograniczenie – osłabienie funkcji kory
nadnerczy. Jeśli w leczenie

sclerosis multiplex

włączymy hydrokortizon, enkorton i inne

steroidy, wówczas na kilka dni lekko poprawimy struktury czynności a nawet sprawność
organizmu. Ale już po 3 – 5 dniach obserwujemy pogłębienie niewydolności kory nadnercza i
osłabienie aktywności kortizonu w surowicy krwi. Ten mechanizm fizjologiczny wywołany

steroidami, stresami i długotrwałą dominacją adrenaliny obniża sprawność w stwardnieniu
rozsianym. Nadmiar stresów, adrenaliny i noradrenaliny może prowadzić do pogłębienia
ograniczonej sprawności a nawet wzmożenia spastyczności. Zabiegami klawiterapii i
psychoterapią można precyzyjnie regulować różne zaburzenia hormonalne. Zespół silnych i
długotrwałych stresów powoduje frustrację i jest swoistym „końcem świata”, katastrofą
psychologiczną, która wywołuje nawet znane „rzuty esemowskie”. Jeśli te silne i długotrwałe
przeżycia stresowo-emocjonalne występują późną jesienią albo wczesną wiosną to kończy się
zwykle rzutem chorobowym, hospitalizacją, leczeniem steroidami bez większych szans na
pełną remisję sprawnościową (może poza nielicznymi wyjątkami). Skuteczną profilaktyką
zdrowotną jest stworzenie warunków oszczędnych stresowo. Wskazanym jest, by ludzie z SM
mogli stosować klawiterapię i współistnieć z silnym psychicznie partnerem, psychoterapeutą,
rodziną (Kluby Pragmatycznego Życia) „na dobre i na złe”, którzy chroniliby ich od silnych
przeżyć stresowych, racjonalizując zachowania emocjonalne. Zespół silnych stresów dla
człowieka z rozpoznaniem SM jak już nadmieniono jest swoistym „końcem świata, katastrofą
psychologiczna”, które przełożone na następstwa zaburzeń psychosomatycznych powodują
nawet znane rzuty chorobowe, silnie aktywizujące zespoły nerwicowe lękowe i wegetatywne.
A przy wzroście zaburzeń czynnościowych a nawet niedowładów i temu podobnych
zaburzeń, szczególnie aktywizują nerwicę reaktywno-depresyjną. Przy silnych przeżyciach
afektywnych, stresach i zaburzeniach psychosomatycznych pogłębiają się spiralnie napięcia
ośrodkowe w mózgu, zaburza się dokrwienność, obniża się gwałtownie sprawność
czynnościowa nerwów obwodowych i struktur wykonawczych, osłabia się oddech
(wstrzymuje i spłyca się) co sprawia także nadmierne azotowanie z powietrza krwi w płucach.
Następnie azot odkłada się pozabiałkowo na poziomie subkomórkowym co ogranicza funkcje
enzymatyczno-metaboliczne. Ogranicza utlenowienie i wyraźnie podwyższa poziom
mocznika, zmienia pH, potęguje zatrucie organizmu. A także bardzo wyraźnie zaburzona
sprawność tarczycy i gruczołów przytarczyc, to może obniżyć jony wapnia, potasu itp. Jak
wiemy obniżone jony wapnia sprawiają osłabienie „pompy” wapniowej, przyswajania wapnia
w układzie trawiennym. Wapń i potas są najważniejszymi kationami w procesie przemiany
materii, funkcji enzymatyczno – metabolicznych na poziomie subkomórkowym.

UWAGA ! W pierwszym dniu kuracji klawiterapeutycznej, w trakcie zabiegu na strefach
projekcyjnych mózgu zdiagnozowanych MRI, wyrażonych plamkami demielinizacyjnymi a
objawowo na skórze głowy ujawniające się łupieżem, silnym pieczeniem i przeczulicą
bólową. Gdy nad ośrodkami: motorycznym, czuciowym, przeciw drgawkowym i
naczynioruchowym, sterującymi kończynami dolnymi, zostaną zniesione klawiterapią
napięcia ośrodkowe a także zostaną zniesione napięcia móżdżkowe i rdzenia przedłużonego
czyli pnia mózgu. Wówczas przy próbie kontrolnej w pozycji stojącej pacjent podnosi
kończyny dolne znacznie wyżej niż przed zabiegiem. A gdy zniesiemy napięcia ośrodkowe
błędnika, móżdżku, dokrwieniu mózgu i zaburzeń czynnościowych nerwów obwodowych.
Gdy wywołamy wzbudzenie przewodnictwa nerwowego także w kończynach dolnych.
Pacjent po pierwszym zabiegu podnosi kończyny dolne zupełnie sprawnie z możliwością
stania na jednej nodze. Może chodzić bez chwiania się zupełnie samodzielnie bez podpierania
się, nawet po schodach. To dotyczy także czucia, ucieplenia kończyn. Następne zabiegi są
powtarzane z takim samym porządkiem i dokładnością. Zabiegami w następnych dniach oraz
ćwiczeniami i masażem przyspieszamy dalsze usprawnianie, utrwalanie i doskonalenie
struktur czynnościowo-sprawnościowych w ujęciu holistycznym. Trzeba wiedzieć, że już po
pierwszym zabiegu, gdy pacjent odzyskuje równowagę (wytrzymuje sprawnie próbę
Romberga), odzyskuje samodzielność chodzenia bez podpierania się, na wielokrotnie
dłuższych dystansach, także po schodach. To sprawia, że już po pierwszym zabiegu cofają się
wyraźnie nerwice: lękowa, wegetatywna a szczególnie reaktywno-depresyjna. Pacjent widząc

po pierwszym zabiegu bardzo wyraźną poprawę w strukturach czynnościowo-
sprawnościowych jest dodatkowo motywowany. Na ogół natychmiast bardzo chętnie włącza
się do współpracy. Cierpliwie znosi różne uciążliwe doznania związane z długotrwałym
zabiegiem. Chętnie pokonuje słabości w ćwiczeniach gimnastycznych. Przestrzega
harmonogramu zaleceń klawiterapii 4-5 krotnego dziennie spożywania posiłków w małych
ilościach z dużą zawartością warzyw, wykonywania masażu odruchowego układu
moczowego, limfatycznego itp.

Psychosomatyka.

Skoro psychoterapią i zabiegami klawiterapii połączonych z ćwiczeniami i masażem
odruchowym można przywrócić sprawność holistyczną i samodzielność życiową człowieka z
rozpoznaniem sclerosis multiplex w tak krótkim czasie (kilka dni). Jeżeli skuteczność
statystyczna klawiterapii w tej bardzo złożonej chorobie sięga 90% , to potwierdza moją tezę,
że sclerosis multiplex jest pochodzenia psychosomatycznego. Po zaburzeniach
psychosomatycznych ogranicza się sprawność i jakość procesu trawienia dla wątroby i szpiku
kostnego. Zaburza się jakość wytwarzania tego rodzaju białka, które jest potrzebne do
sukcesywnej regeneracji odbudowy mieliny. Zmiany demielinizacyjne są procesem wtórnym.

Psychoterapia i klawiterapia powoduje także przeorganizowanie osobowości, czyniąc po 6-14
dniach sprawnego i zdolnego do samodzielnego życia człowieka. Dzięki przyuczeniu osoby
towarzyszącej do wykonywania zabiegów klawiterapii w domu pacjenta, następuje dalsze
utrwalenie sprawności i samodzielności. Ten przyspieszony proces usprawnień
klawiterapeutycznych sprawia łatwiejsze przeżywanie stresów a tym samym przywraca
względną równowagę miedzy kortizonem a adrenaliną w gotowości hormonalnego
reagowania na sytuacje stresowo – emocjonalne.

W świetle osiągnięć i skuteczności klawiterapii dalsze badania powinny być realizowane na
poziomie Instytutu Psychiatrii i Neurologii (podwójne badanie elektromiograficzne i
rezonansu magnetycznego przed i po kuracji klawiterapeutycznej) a także w kilku Klinikach
Neurologicznych. Poza tym powinny być realizowane równoległe badania w Instytucie
Biocybernetyki a także na poziomie subkomórkowym. Szczególnie dotyczy to struktur
morfologicznych, gdzie występują zaburzenia czynnościowe w przewodnictwie nerwowym,
zaniki przewodnictwa nerwowego oraz miejsca na nerwach obwodowych objęte
demielenizacją.

Inne możliwości skutecznych zastosowań klawiterapii.

Wysoce obiecujące wyniki uzyskano też w leczeniu AID’S, chorych onkologicznie, w
porażeniach mózgowych i innych chorobach. Podczas zebrania założycielskiego Sekcji
Refleksoterapii przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Lekarskiego w dniu 27
czerwca 1998 r., zebrani mieli okazję poznać chorych usprawnianych przed laty klawiterapią
z powodu: SM, czerniaka złośliwego, AID’S, porażeń mózgowych, którzy cieszyli się po
latach dobrym zdrowiem. Niektórzy z nich to lekarze, założyciele Sekcji Refleksoterapii.
Badałem również wpływ klawiterapii na brak odporności: leczenie chorych na AID’S, WZW
(A,B,C) sześciokrotnie podwyższone transaminazy , choroby krwi, infekcje wirusowe,
bakteryjne i grzybicze, weryfikowane były na Oddziale AID’S Szpitala Zakaźnego w
Warszawie przy ul. Wolskiej w okresie od 15. 04 do 30. 06. 1993 r. U ciężko chorego
pacjenta z objawami AID’S (narkoman, palił papierosy, pił alkohol), ze skrajnie
wyniszczonym organizmem, z ropnym zapaleniem ucha (gronkowiec), ogólną sepsą,

marskością wątroby, permanentną biegunką odwadniającą organizm (przy wzroście 175cm.
warzył 50kg. średnio 14 wypróżnień na dobę), patologiczny zapis EEG, poważne zaburzenia
nerwicowe, rozregulowana psychika, na przemian złość, agresja i bezradność. W czasie
kuracji klawiterapeutycznej odstawione zostały wszystkie leki. Taki był warunek
eksperymentu klawiterapii postawiony ordynatorowi Oddziału AID’S. Jak powszechnie
wiadomo, na tę chorobę nie ma leków. U pacjenta A. M., wówczas 25 lat, nastąpił powrót do
zdrowia z udaną kuracją odwykową łącznie z uzyskaniem odporności. Potwierdziły to wyniki
badań lekarskich oraz fakt, iż A. M. żyje i cieszy się dobrym zdrowiem. Człowiek ten, mimo
że minęło od kuracji wiele lat, do chwili obecnej czuje się bardzo dobrze i jest aktywny
zawodowo oraz dąży do zorganizowania ruchu klawiterapeutów wśród nosicieli wirusa HIV i
chorych na AID’S. A. M. był też na zebraniu założycielskim Sekcji Refleksoterapii, gdzie
opowiedział historię swojej choroby od 1989 r., gdy wykryto u niego wirus HIV podczas
wcześniejszego pobytu w Szpitalu Zakaźnym. Wystąpienie A. M. utrwalono na kasecie video.

Zgodnie z intencją treści pisma Prezydium Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa
Lekarskiego, podpisanego przez panią prof. dr hab. n. med. Hannę Stypułkowską-
Misiurewicz, z dnia 18.03.1999r., przedłożyliśmy plan działalności Sekcji Refleksoterapii, a
w tym także plan badań neurologicznych nad zastosowaniem klawiterapii w usprawnianiu
chorych na SM. Badania diagnostyczne i wypełnianie odpowiedzi na 44 pytania ankiety,
przed i w 6 dniu kuracji wykonanej metodą klawiterapii, zrealizowała grupa niezależnych
neurologów:

- dr n. med. Jan K. Nowak, specjalista neurolog, neurofizjologia kliniczna; członek Zarządu
Głównego Polskiego Towarzystwa Neurologicznego;
- dr Matylda Strzeleska – Górzyńska, specjalista neurolog, ordynator Oddziału Neurologii
Szpitala Wojewódzkiego w Tworkach;
- dr M. Magdalena Szubert – Czarnocka, specjalista neurolog, kierownik Pracowni EEG
Szpitala Wojewódzkiego w Tworkach;

W dniu 29 maja 1999r. dr n. med. Wiktor Bodnar, neurolog, psychiatra (wiceprzewodniczący
Sekcji Refleksoterapii przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Lekarskiego),
omówił procedurę i wyniki badań w zastosowaniu klawiterapii w usprawnianiu chorych na
SM, podczas zebrania plenarnego PTL, które odbyło się w pałacu w Łańcucie, Plenum nie
podieło uchwały z powodu braku quorum.

Działalność popularyzatorska jaką realizuję, od kilkunastu lat, liczne wywiady, publiczne
demonstracje zastosowań klawiterapii zakończone skutecznymi usprawnieniami chorych
między innymi na zespoły bólowe, nerwice, SM i inne choroby spowodowały
przeprowadzenie w 1992 r., pod patronatem ówczesnego wiceministra Zdrowia dr Zbigniewa
Hałata, pierwszego kursu klawiterapii. Wówczas publicznie przed grupą lekarzy usprawniłem
panią Bożenę K. lat 50 chorą na SM, która poruszała się na wózku. Pani Bożena miała wiele
różnych zaburzeń czynnościowych oraz bardzo wyraźne zaniki mięśni szczególnie lewego
pośladka. Po trzech tygodniach kuracji odzyskała sprawność samodzielnego poruszania się.
Mogła samodzielnie spacerem pokonywać dwukilometrowe dystanse. Świadkiem tej
rehabilitacji był dr Zbigniew Hałat oraz dziennikarze prasy, radia i telewizji. Na kursie dla
lekarzy zrealizowanym w październiku 1998 roku (obecni byli neurolodzy), publicznie
usprawniłem dwoje młodych pacjentów chorych na SM, którzy nie mogli sprawnie,
samodzielnie przejść kilka metrów, a po pięciu zabiegach biegali. Podczas zabiegu
zapowiadam jakie zmiany zamierzam wywołać w usprawnianiu pacjenta chorego na SM.

Trwałość zastosowań klawiterapii obserwuję na przestrzeni 15 lat i jest na ogół dobra.
Znanych mi było kilka przypadków osób, które przeżyły osobiste dramaty lub zaniedbały się,
nie przestrzegały moich zaleceń i stan ich zdrowia pogorszył się. W kilku przypadkach
wykonałem po 2-3 zabiegi i wszystko powróciło do sprawności. Było również 13
przypadków w ogóle nie chodzących w bardzo ciężkim, wyniszczonym stanie, którym tylko
częściowo w 40-70% pomogłem. To dotyczy przede wszystkim lat 1987 – 1993. Nie licząc
kilku osób, które z różnych względów przerwały kurację. Miałem również kilka przypadków,
gdzie było rozpoznanie sclerosis multiplex a w dalszych badaniach okazało się, że były to
udary mózgowe na tle niedokrwiennym. Bywają dość liczne przypadki wynikające z
niemożności jednoznacznego wyboru decyzyjnego typu: Czy być chorym niesprawnym (SM)
i mieć rentę I grupy inwalidzkiej (400-600zł)? Czy być sprawnym po kuracji
klawiterapeutycznej i nie mieć renty ani pracy – poważna choroba, brak kwalifikacji, wiek,
bezrobocie? Z reguły chorzy na SM, kiedy stają okresowo przed komisją lekarską, wybierają
z konieczności inwalidztwo. Po prostu świadomie niektórzy zaniedbują utrzymanie
sprawności. Ogólnie muszę z przykrością stwierdzić, że nie prowadzę starannych badań nad
trwałością następstw późniejszych skutków kuracji klawiterapeutycznej. W rozmowach
telefonicznych z pacjentami ustaliłem, że zdecydowana większość, którzy odzyskali
sprawność i wykonują moje zalecenia cieszą się dobrym zdrowiem. Utrzymanie odzyskanej
sprawności to jest sprawa pacjentów i przyuczonych w klawiterapii opiekunów oraz szerszych
badań, które powinny być realizowane na poziomie kliniki i instytutu. Byłoby naiwnym
rozumowanie i oczekiwanie, że ja jednoosobowo rozwiążę wszystkie problemy ludzkich
nieszczęść związanych ze zdrowiem i zdrowym rozsądkiem. Od kilku pacjentów
dowiedziałem się, że w Warszawie i w Polsce działają prywatne gabinety klawiterapii.
Pokazano mi nawet ogłoszenia prasowe reklamujące działalność klawiterapeutyczną. Jeśli tę
działalność prowadzą terapeuci przeszkoleni w Centrum Klawiterapii – Źródło i posiadają
certyfikaty podpisane przez dr n. med. Wiktora Bodnara (neurolog, psychiatra), dr Janusza
Kołodziejczyka (ginekolog, spec. akupunktury) i przeze mnie – autora metody klawiterapii to
wszystko jest zgodne z wymogami. W istocie odbyło się kilka kursów klawiterapii, gdzie
przeszkoliliśmy kilkadziesiąt osób, ewidencjonowanych w Centrum Klawiterapii.

Jak mi wiadomo działają także, liczne gabinety, prowadzone przez osoby niekompetentne, nie
mające żadnych uprawnień. Zachodzi pilna potrzeba, by stworzyć warunki jak
najsprawniejszego przeszkolenia zawodowych terapeutów. Można ten cel osiągnąć
organizując kursy klawiterapii przez telewizję, uczelnie. Wyobrażam sobie, że każda
przychodnia rehabilitacyjna powinna mieć na etacie kilku zawodowych terapeutów
przeszkolonych w zakresie klawiterapii. Powinny być także gabinety prywatne prowadzone
przez osoby przeszkolone w tym zakresie. Usługi klawiterapeutyczne powinny być
refundowane przez Kasy Chorych. Głoszenie natomiast krytycznych opinii przez osoby
niekompetentne, nie znające metody i nie przychylne klawiterapii, że jest mało skuteczna i że
efekty kuracji są krótkotrwałe. Takie opinie są nieetyczne i sprawiają opóźnienie dostępu do
tej metody ludzi cierpiących i niepełnosprawnych. Jak wynika z badań neurologicznych i
neurofizjologicznych metoda klawiterapii jeśli jest wykonywana przez zawodowych
terapeutów, kompetentnych medycznie i przeszkolonych jest niezwykle skuteczna i daje
trwałe efekty. Ponad to metoda klawiterapii nie wnosi żadnych skutków ubocznych dając
tylko korzyści zdrowotne usprawniające cierpiącego i niepełnosprawnego człowieka.

Obecnie grono lekarzy i innych zawodowych terapeutów przeszkolonych na kursach i
poważnie zainteresowanych klawiterapią stale rośnie. Członkami Sekcji Refleksoterapii przy
Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Lekarskiego nie mogą być zawodowi terapeuci:
rehabilitanci, fizjoterapeuci, dyplomowane pielęgniarki itp. Do tej pory nie ma

jednoznacznego stanowiska Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego w
sprawie wyników badań neurologicznych zrealizowanych w ramach dotychczasowej
działalności Sekcji Refleksoterapii nad zastosowaniem klawitreapii w stwardnieniu
rozsianym. Klawiterapia zasługuje na wszechstronne społeczne wsparcie nie tylko w postaci
ustnej, propagandowej aprobaty, ale głównie w postaci dostępu do finansowych środków
społecznych na jej badanie. Osobiście uważam, że zbyt długo klawiterapia była
niedostrzegana i niedoceniana przez struktury formalne Służby Zdrowia, także nauki, a w tym
czasie wielu chorych nie potrzebnie traciło nadzieję i szansę na odzyskanie zdrowia. Jestem
także gotów zrealizować publiczny kolejny eksperyment przed każdym audytorium
medycznym, także akademickim. Może być organizowane publiczne usprawnianie pacjentów
chorych na SM, i inne wcześniej wymienione choroby, a zdiagnozowanych i wytypowanych
przez lekarzy. Warunki publicznego leczenia klawiterapią przed lekarzami, powinny być
uzgodnione ze mną i z udziałem przeszkolonej przeze mnie grupy lekarzy.

Ferdynand Barbasiewicz

Dr Ferdynand BARBASIEWICZ
Autor metody klawiterapii jest absolwentem Wydziału Psychologii i Pedagogiki
Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizował się w badaniach nad psychologicznymi
strukturami czynnościowymi (praca doktorska pt. ,,Kształcenie nawyków” opisująca problemy
psychofizjologii układu nerwowego w procesie kształcenia umiejętności manualnych w ujęciu
antropo – cybernetycznym).

Czytaj załączone oceny wyników badań neurologicznych w rehabilitacji chorych na SM
metodą klawiterapii. – Inne wyniki badań w archiwum Centrum Klawiterapii.