Tłumaczenie: franekM

„DARK HUNGRY”

Ch. Feehan

Tłumaczenie franekM

Tłumaczenie: franekM

ROZDZIAŁ1

"Musiałaś wybrać najbardziej wilgotną noc w roku," Juliette Sangria szepnęła
do siostry. Otarła pot z czoła i przykucnęła niżej w krzakach, żeby być mniej
widoczną. Reflektor przeszukiwał powierzchni gęstej roślinności, gdzie ukryte
były obydwie dziewczyny, ale nie mógł przebić się przez bujne krzewy i wiele
winorośl oraz zwisające z drzew pnącza. Jasmine czekała aż światło przejdzie
przed wzruszeniem ramionami. "Widziałam ich dziś wieczorem
wprowadzających trzy zwierząt. Musimy je wydostać zanim je skrzywdzą lub
wykonują na nich eksperymenty. Wiesz, że o co, w tym miejscu chodzi".

Juliette zaklęła pod nosem i wtopiła się w cień, gdy światło reflektora
przesunęło się po nich w długim poszukiwaniu. Była pewna, że świateł było
więcej dla przesądnych strażników, zawsze bojących się wdzierającej się
dżungli. Wiedziała z doświadczenia, że dżungla nigdy nie śpi i zawsze stara się
odzyskać to, co zabrał człowiek.

Budynek został zbudowany z betonu i zaprawy, był dość nowy, ale już porastał
mchem i grzybami, ciemną, zgniłą zielenią gdy dżungla wkradła się z
powrotem. Winorośli Creeper wspinała się po murach i w górnej części budynku
jakby szukając sposób na wejście do środka, i Juliette mogła sobie wyobrazić,
jak w środku było gorąco zwierzętom, nawet przy grubych murach. Wilgotność
zawsze tu była wysoka, a ośrodek badawczy został zbudowany w najbardziej
nieprawdopodobnym miejscu. Wiedziała, że został zbudowana w tym odległym
miejscu po prostu, aby ukryć fakt, że zwierzęta z liście zagrożonych gatunków
były wykorzystywane do nielegalnych badań.

"Jazz, mamy tylko sześć minut, aby dostać się do jak największej ilości
zwierząt, jak to możliwe. Niektóre z nich będą bardzo agresywne. Jeśli którymś
nie będziemy mogły pomóc, trzeba je zostawić. Zrozumiano? Wiedziała, że jej
siostry jest powiązana z przyrodą. "Ci ludzie zrobią wszystko. Myślę, że nas
zabiją, Jazz. Obiecaj mi, że bez względu na wszystko, wydostaniesz się w ciągu
sześciu minut i udasz się do domu i tam pozostaniesz. Będę zwlekać i upewnię
się, że nie odzyskają danych zwierząt. "
" Zostawisz fałszywy trop w dżungli, by utrzymać ich z dala ode mnie, "
powiedziała Jasmine."
" To też. Obie wiemy, że mogę ich zgubić. Tak czy nie, Jazz, dasz mi swoje
słowo? Inaczej nie pójdziemy. " Juliette zabrałaby młodszą siostrę do domu i
wrócić kolejnej nocy, jeśli by nie obiecała. Ona nienawidziła, tego że ci ludzi
mogą wejść w jej dżunglę oraz wychwytywać i torturować zwierzęta i uciec z
nim, ale nie straci przez nich siostry.

Tłumaczenie: franekM

"Sześć minut," potwierdziła Jasmine i ustawiła alarm na swoim zegarku.

"Więc zróbmy to. Wyciągnę straż przy głównym wejściu, a ty przetniesz system
alarmowy. "
Jasmine zmarszczyła brwi, gdy skinęła przyjmując plan. Juliette zawsze
przerabiała to tak łatwo. Rozproszenie i wyciągnięcie straży zawsze było
niebezpieczne. Przemieszczała się na lepszą pozycje, osłaniając siostrę, i
podchodząc coraz bliżej do głównego okna, gdzie przechowywane były
przewody. Mało kto zwracał uwagę, na małe pudełko, ale Juliette i Jasmine
wiedziały, że to zawarte powstrzymywało główny alarm. W nocy strażnicy byli
zawsze bardzo nerwowi i przesądni. Wydawali się bać tego, co było w ciemnej
dżungli, tak jak obawiali się tego, co był wewnątrz budynku który strzegli.

Juliette rozpięła bluzkę tuż poniżej piersi tak, że cienki materiał odsłaniając
zapraszająco, hojne, obfite miękkości skóry. Wyciągnęła gruby banan ze
swojej torby i zsunęła się wokół budynku, powoli obierając owoc ze skórki, gdy
szła. Gdy wyszła z gęstych krzewów, celowo się zatrzymała w świetle księżyca,
przenosząc banana do ust i prowadząc język po jego końcówce. Światło
ś

wieciło przez cienką tkaninę bluzkę, pieszcząc jej zaokrąglone piersi, tak że jej

ciemne sutki sterczały zachęcająco przed tkaninę.

Strażnik natychmiast zwrócił uwagę na szczyty jej piersi. Oblizał wargi i
patrzył. Juliette uśmiechnęła się do niego oblizując banana. "Nie miałam pojęcia
ż

e ten budynek tu stoi. Jestem na campingu z małą grupą przyjaciół tuż obok

strumienia." Posługiwała się podstawami hiszpańskiego, jakby nie znała,
lokalnego dialektu. Juliette obróciła się lekko, dając mu bardziej intrygujący
widok na jej ciało, i zawróciła z powrotem w ciemnozieloną roślinności.
Odwróciła się tyłem do niego, pozwalając jego oczom zamierzyć ją z góry na
dół, by na chwilę w pełni się zrelaksował co pozwoliło na nagły wzrost
wypukłości w jego spodniach. "Oh, na pewno nie spodziewałam się tak dużego,
silnego mężczyzny jak ty."

Nie mógł mówić, wpatrując się w jej usta gdy ssała owoc, jej usta przesuwały
się sugestywnie w górę i w dół. Juliette wyciągnęła banana z ust, zyskując na
jego uwadze, kołysząc biodrami, i uśmiechając się zalotnie. "Jesteś głodny?
Podzielę się". Wyciągnęła banana i wydawała się po raz pierwszy spostrzec
oszałamiająco rozchyloną bluzkę. "Och, przykro mi, to było tak ekscytujące
znaleźć się w dżungli, że trudem mi utrzymać ubranie na miejscu. Czy nie
przeszkadza ci ciepło? To sprawia, że czuję się ... tak rozpalona". Jedna ręka
uniosła się do jej bluzki, jak gdyby chciała ją zapiąć, ale jej palce przejechały
przez dojrzałe wypukłości piersi.

Tłumaczenie: franekM

Strażnik przełknął ślinę, patrząc na nią. Trzymała banana w ustach. "Czy
wszyscy ludzie w dżungli są tak przystojny jak ty?"

Wziął kęs oferowanego owocu, nie mógł się oprzeć. Uśmiechał się do niej,
wciąż patrząc na jej piersi, kiedy użyła na niego strzykawki ze środkiem
uspokajającym. Był ciężki, ale Juliette była silna, i zaciągając go w krzaki,
modląc się, aby drapieżne zwierzę go nie odnalazło bezbronnego, opartego o
szeroki pień drzewa. Przygotowywała w pośpiechu scenę podczas, gdy Jasmine
obchodziła system alarmowy. Ze swojej torby, Juliette rozlała niewielką ilość
cieczy na ubranie strażnika, umieszczając kolbę broni w jego dłoni i usuwając
kule z jego, odrzucając je w gęste zarośla.

Juliette i Jasmine pozostały w cieniu, unikając odkrycia, przez kamerę, która
mogła je zarejestrować, gdy będą spieszyć się do dużego budynku. Pierwsze
kilka pokoi okazały się pustymi biurami, ale tuż za nimi, słychać było odgłosy
niepokoju zwierząt znajdujących się w niebezpieczeństwie. Laboratoria okazał
się dość duże, w każdym z nich znajdowało się kilka klatek. Rozdzieliły się,
zerkając szybko na zegarki i przesyłając sobie wielkie całusy na szczęście, gdy
się rozdzielały biorąc oddzielne strony ogromnego budynku, w nadziei na
uwolnienie, tak wielu zwierząt, jak to możliwe.

Obie umiały uspokoić i kontrolować nawet największe koty. To było
trudniejsze, gdy zwierzęta były drażnione, maltretowane i torturowane, ale obie
kobiety były pewne ich talentów i poruszały się szybko i sprawnie, pracując
zespołowo i praktycznie.

Juliette pilnowała czasu kiedy otwierała klatki i kierowała zwierzętami. W
ostatnim laboratorium trzymano największe zwierzęta. Niedźwiedzia
malajskiego, jaguara i leniwca. Zaklęła pod nosem, gdy zobaczyła, że leniwcowi
nie zdoła już pomóc. Niedźwiedź malajski miał kilka urazów od uderzeń ostrym
narzędziem, ale jaguar był jeszcze w dobrej kondycji, był jednym z
najnowszych zwierząt, które nabyło laboratorium. Mówiła cicho, stymulując
kojąco zwierzę, z jego gardła wydobył się niski warkot, gdy skoczył na ściany
klatki w proteście. To trwało nieco dłużej, aby otworzyć zamek i wydostać go z
pokoju, w kierunku wejścia, używając jej telepatycznego połączenie by nim
kierować. Zrobiła trzy kroki do kota, gdy poczuła ogromną potrzebę zwrócenia
się w lewo. Ku jej przerażeniu nie było innych drzwi.

Drzwi były ciężkie, grube, dźwiękoszczelne z kilkoma zasuwami i zamkami.
Juliette spojrzała na zegarek po raz drugi. Ona powinna już uciekać by się
wydostać, ale coś poza nią domagało się zbadania. Modląc się, aby Jasmine
dotrzymała obietnicy odejścia, bezpośredniego i natychmiastowego, pójścia do
domu, Juliette przystąpiła do pracy nad drzwiami.

Tłumaczenie: franekM

RIORDAN leżał na betonowej podłodze w kałuży krwi, beznamiętnie
obserwując jak sączyła się w błoto. Jego krew wyglądała jak chudy, blado- szary
ś

lad płynnie łączący się w kałużę stale się poszerzającą. To było nie do

pomyślenia, że został uwięziony w ten sposób, że jeden z jego rodzaju mógł
czuć wstyd i umierać z rąk wrogów. Był nieśmiertelnym, Karpackim
mężczyzną, nie młodym, ale człowiekiem honoru i umiejętności. Leżał w
opłakanym stanie, nie mogąc zebrać siły potrzebnych do poruszania się. Nie
mogąc wezwać pomoc na sposób swoich ludzi.

Jego bracia teraz szukaliby go, zastanawiając się, dlaczego jego umysł był dla
nich zamknięty. Nie odważył się wyciągnąć innych w pułapkę, tak jak jego
wyciągnięto. Nie byłby przynętą do usidlenia więcej ze swojego rodzaju. Wróg
znalazł sposób na zatrucie krwi jego ludzi, by unieruchomić ich wystarczająco
długo, aby upuścić krew i pozostawić ich słabych. Myślał, że był zdolny, by
wyciśnięcia trucizny ze swojego ciała. W przeszłości robił tak wielokrotnie, ale
nowe trucizny trzymał go bezradnym, słabym i sparaliżowanym do ciągłego
stosowania tortur.

Nie miał sposobu przekazania wiadomości dla swojego księcia, nie miał
możliwości, by ostrzec o tej nowej, bardziej śmiertelnej truciźnie, którą
wymyślił wróg. Riordan walczył w pozycji siedzącej w której spał, wsparty o
ś

cianę do której był przykuty badając związki pędzące przez jego organizm.

Musieli stosować pewnego rodzaju ładunki elektryczne w celu stymulowania
pogorszonych komórek krwi. Wypuścił swój oddech w długim, powolnym syku
ś

miertelnej obietnicy. Śmiertelnej rozpaczy.

On nie umrze łatwo, jego ciało ciągle się regenerowało, ale bez niezbędnej krwi,
bez leczącej ziemi, tak się stanie, powoli i boleśnie. To była ostateczna śmierci,
jaką kiedykolwiek widział dla siebie.

Narkotyk krążył przez jego ciało, niemal jak chemicznych śmiertelny potwór jak
demon ciemności, który czaił się w głęboko w nim. Zanim umrze, postanowił
przekazać jak najwięcej informacji na temat trujących związków, jak to było
możliwe, swoim braciom. Chciał przekazać ostrzeżenie, ale tak się nie stanie,
gdy jego śmierć była blisko. Nie zdradzi swoich krewnych. Nie chciał być
wykorzystany jako przynęta, aby przyciągnąć innych. Jego książę musiał
wiedzieć, że mistrz wampirem posługuje się ludźmi, tworząc marionetki.
Riordan musiał znaleźć sposób aby uciec, nie było innego wyjścia. Nie mógł
pozwolić żeby jego życie się skończyło, dopóki nie przekaże istotnych
informacji z tej zdrady swojemu ludowi. Nie mógł pozwolić aby rozpacz i ból,
które stale mu towarzyszyły, osłabiły jego zdecydowanie.

Tłumaczenie: franekM

Riordan zamknął oczy i zagłębił się głęboko w swój umysł. Niemal od razu
usłyszał miękkie kliknięcie blokady na ciężkich metalowych drzwiach.
Obawiając się jego ogromną moc, jego porywacze nigdy nie przychodzili do
niego w nocy. Zrobił pobieżne skanowanie dotykając umysłu człowieka
wchodzącego do laboratorium, jego więzienia, lecz przeżył szok, nie mógł
czytać jego myśli. Miał wrażenie, że to ludzka kobieta.

Siedział nieruchomo, jego umysł pracował w zawrotnym tempie. Czy
porywaczom udało się znaleźć sposób, aby chronić swoje myśli? Były
zabezpieczone przez większość czasu przez jego własną słabość. W ciągu dnia
był bezbronny, ale w nocy byli na tyle sprytni, aby trzymać się z daleka. Mimo
tego że był osuszony ze swojej krew i swojej siły, był na tyle silny psychicznie,
aby polecić jednemu z nich, że powinien zdecydować się na pozostanie w
pobliżu w nocy. To była jego szansa na ucieczkę albo szukać drogi do
zakończenia jego życia, zanim będą mogli użyć go przeciw jego własnemu
gatunkowi.

Studiował w myślach osobę wchodzącą na teren więzienia. Była to młoda
kobieta. Ciągle z zamkniętymi oczami, zbierając swoje siły, czekając na ten
jeden moment, który wiedział że nadejdzie. Chciałby dotrzeć do ostatnich
mocnych barier w jej umyśle, włamać się po kolei do dziwnych komór, aż
przejmie całkowitą kontrolę. Mógł pokonać ludzką kobietę i zmusić by
wykonywała jego rozkazy. Ucieczka lub śmierci, bez względu na to co wybierze
wygra tę bitwę. Mógł teraz wyczuć jej zapach, czysty, świeży zapach sugerujący
dżungle, tropikalne lasy po oczyszczającej ulewie. Nutą egzotycznych kwiatów,
i coś innego, coś naturalnego. Coś co nie bardzo ludzkie. Riordan poczuł
napięcie mięśni na nieznany zapach, dziwne przyspieszenie ciepła
rozprzestrzeniające się po całym jego ciało, ale trzymał się pod kontrolą.

Nic nie mogło zapobiec jego atakowi. To był pierwszy błąd, który każdy z nich
zrobił, i on z niego skorzysta, wykorzysta go. Demon w nim walczył, aby
uwolnić się, wsłuchując się w stałe bicie serca, przypływ i odpływ krwi w
ż

yłach. Głód gryzł go w nieskończoność, bezmyślnie, brutalnie. Czekał

nieruchomo, wsłuchując się w miękki odgłos jej kroków. Były tylko szeptem
dźwięku, ale czuł jej emocje, na krawędzi strachu i adrenaliny. Ona była coraz
bliżej.

Nagle miękki odgłos kroków zatrzymał się, jej oddech wybuchnął z niej w
miękkim syku szoku. "O nie!" Wyczuł pośpiech, ruchu ku niemu, szelest ubrań.
Riordan słyszał wstrząsający horror w jej głosie. Ona się go nie spodziewała.
Juliette nie mogła uwierzyć, strasznemu widokowi, niewyobrażalnie blady
człowiek, jego krew spływała stróżką na podłogę. Ciężkie łańcuchy owinięte
wokół jego klatki piersiowej wydawały się bardzo oparzać jego ciało. Jego ręce

Tłumaczenie: franekM

były zakute w kajdany, a krew sączyła się z wielu ran. Nie mogła uwierzyć, że
cierpi tak bardzo, i nadal żyje. Ona uklękła przy nim i zbadała jego puls.

Riordan otworzył oczy, by popatrzeć na jej twarzy, kiedy przysiadła obok niego,
nie zważając na krew marzącą jej ubrania, gdy pochyliła się w jego stronę. Jej
palce delikatnie ujęły jego szyję. Jej duże, dziwnie turkusowe oczy spojrzały
pełen współczucia. "Kto ci to zrobił?" Nawet gdy szepnęła pytanie, wyciągała
małe narzędzia z pasa z narzędziami założonego wokół jej talii by otworzyć
zamek przy ciężkich kajdanach. Starannie unikać patrzenia w kamery, wiedziała
ż

e była ustawiona na niego.

"Nie możemy zostać tu zbyt długo. Czy możesz chodzić? Oni wysłali po nas
ochronę, a my musimy uciekać." Był wielkim mężczyzną i Juliette nie sądziła że
zdoła go wyprowadzić. Jednak spróbuje. Przyjechała do tego miejsca, myśląc że
to laboratorium badawcze egzotycznych dzikich kotów. Ona nigdy nie
spodziewała się znajdzie na pół martwego, oczywiście torturowanego człowieka
przykutego do ściany. Nigdy wcześniej nie widziała tyle krwi, takich
zniszczonej twarzy, tak intensywnych oczu. Kajdany z lewej ręki odpadły, a ona
wyciągnęła się wokół niego do pracy na drugą ręką.

Jej włosy opadały na twarz jedwabnymi niebiesko-czarnymi pasmami. W
lekkim szoku, że mógł zobaczyć poszczególne kolory, Riordan mógł tylko
patrzeć na jej włosy. Przez moment nie mógł myśleć, nie mógł nawet oddychać,
wciągając powietrze do płuc. To było niemożliwe, ale podniósł rękę do
opadających czarnych włosów, które były umazane czerwoną krwią. Czerwoną,
a nie błotnistą szarością. Jego palce ułożyły włosy z powrotem na ramieniu, z
ogromną łagodnością, odezwał się w nim instynkt krwi, eksponując linię jej szyi
dla niego. Nie dostrzegła tego, starannie pracując na zamkiem ze stali, grubych
kajdan. Jej skóra była miękka i przyjemna. Jak satyna. Pochylił głowę do
przodu, powoli, stopniowo, wydłużając kły, demon ryczał, jego ciało było
zaciśnięte. Jego oddech ogrzewał jej skórę. Jego zęby niemal dotknął jej pulsu,
tak wrażliwy, zwodniczo uwodzicielski.

Jej bluzka zwracała uwagę, odsłaniając wspaniałe piersi, bujne i pełne i miękkie
jak poduszki dla jego głowy. Chciał wsunąć rękę w niej koszulę i trzymać ciepłe
ciało, gdy pochylił się do jej szyi.
Wydała dźwięk, marszcząc brwi, nadal pochłonięta swoją pracą. Riordan wziął
wdech, biorąc jej zapach głęboko w swoje ciało. Nie miał kontrolę nad jej
umysłem, i był zbyt słaby, by marnować, resztki jego siły na opracowanie
skomplikowanych układanki. W momencie gdy ciężka stal spadła z jego
nadgarstka, uniósł ramiona, zamykając jej ciało, gdy jego zęby zatopiły się
głęboko w jej szyi.

Tłumaczenie: franekM

Biały gorący ból przeszedł przez ciało Juliette's, tańczył jak bicz błyskawicy
przez jej krwiobieg, ogrzewając jej ciało, tak że każde zakończenie nerwowe
ż

yło i pulsowało ogniem. Ból ustąpił ciemnej, erotycznej, śpiącej ekstazie i była

bezradna by się jej oprzeć. Juliette była pewna, podjąć walkę, ale był jak z
ż

elaza, jej miękkie ciało uginało się przed jego twardym, ale tego nie dostrzegał.

Czuła rosnącą w nim siłę, rozprzestrzeniającą się w nim, tak jak jej własne siły
zdawały się ją opuszczać. To było częścią jej, że wydawała się być oddzielona,
wyróżniająca się, obserwując i czując pewnego rodzaju horroru. Nie było ognia
w jej krwi, przepływającego przez jej ciało, zaciskając mięśnie, pozbawiając
kości, stając się giętką w jego stalowym uścisku.

Riordan spojrzał na kamerę skierowaną na niego, jego usta uniosły się w
uśmiech w poczuciu humoru, błyskając białymi zębami. Z oczami patrzącymi
prosto w obiektyw, spuścił głowę i pogładził w pieszczocie ślady ukłucia na jej
szyi za pomocą jego języka. To spojrzenie powiedział im wszystko. Wiedział, że
każdy z nich wiedział, że znał ich zapach, znał swoich wrogów. Ich smród był w
jego płucach bardzo głęboko, a on był myśliwym. Stał się z ofiary
drapieżnikiem za sprawą jednej małej infuzji krwi. Nie dość, aby całkowicie go
uleczyć, ale to wystarczyło, aby umożliwić mu ucieczkę.

Łatwo podniósł bezwładne ciało kobiety w ramienia, poruszając się z
wdziękiem pokazując siłę. Miał zamiar przyciągnąć wrogów do niego i
odciągnąć ich od jego rodziny. Ale najpierw chciał zniszczyć wszystko, co mieli
zbudowane w dżungli. Ukrywali swoje laboratorium z dala od wścibskich oczu.
Ukrywali ich ohydne tortur w głębi dżungli, myśląc, że sprawiedliwości jest
bardzo daleko, że są z dala do prawa, ale chciał im pokazać, kto jest
właścicielem tej części świata, kto posiadał go przez długi, długi czas.

Kobieta wybuchła w dzikiej walce, próbując wykręcać się od niego. Riordan
zacisnął mięśnie trzymając ją. "Przestań", rozkazał. "Nie masz możliwości
ucieczki. To jest niemożliwe. Nie ruszaj się." Jego głos był miękkim, groźnym
poleceniem.

Juliette leżała cicho, czując ogromną siłę jego rąk. Walczyła by obniżyć jej
panikę, desperacko próbuje myśleć. Jej ciało stało się powolne. To był wysiłek
podnieść rękę, i zwinąć ją w pięść, i uderzyć go w plecy. Miała zawroty głowy i
była chora.. Jego emocje przytłaczały ją, dzikość mieszająca się z mrocznym
niebezpieczeństwem grając o nią. Ona nigdy nie zbliżyła się do odczuwania tak
wielkiego uczucia. Oni napełniali się jak wulkan, wybuchając gwałtowne,
bardzo intensywne. Czuła coś dzikiego i nieokiełznanego, drapieżnika bez
równowagi. Jej szyja pulsowała i paliła i zastanawiała się, co za demona
uwolniła.

Tłumaczenie: franekM

Ona rzeczywiście poczuła siłę gromadzącą się w nim. Czuła to. Kipiący kocioł o
przeogromnej mocy. Wzrastał w nim i zdawał się wylewać z niego, z jego por,
pęknięć z jego męskiego ciała, tak, że ramy budynku zatrzęsły się i trzeszczały
złowrogo, aż całe powietrze było tak wypełnione, aż ściany rzeczywiście wyszły
na zewnątrz, starając się zatrzymać taką moc. Juliette chwyciła poszarpane
szczątki jego koszuli, ściskając w pięści materiał, potrzebuję czegoś, by móc się
czegoś trzymać.

"Moja siostra może tutaj być ." Udało jej się wyszeptać słowa, przerażona
Jasmine zostanie złapana w ogromne zniszczenia cementu i zaprawy.

" W budynku nikogo nie ma, oprócz nas," zapewnił. Następnie się przeniósł,
jego prędkość była tak niewiarygodna, że wszystko wokół jej było niewyraźne.
Juliette zacisnęła oczy zamykając je szczelnie aby zapobiec zawrotom głowy
starając się je przezwyciężyć. Jej brzuch szarpnął się, a ona przylgnęła do niego
ponuro. Czuła potężne mięśnie pod sobą, pęd powietrza na całym ciele. Mogła
przysiąc, że w pewnym momencie opuścili ziemię, poruszając się w

przestrzeni

tak szybko, że niemal lecieli.

Tłumaczenie: franekM

ROZDZIAŁ 2

Paniczny lęk wysokości rozdzierał Juliette. Nie miała pojęcia, z czy miała do
czynienia, ale on był potężnym drapieżnikiem i w stanie w jakim go znalazła,
jego gniew był uzasadniony. Czuła kontrolowaną wściekłości gotującą się
głęboko w nim. Szokujące był to, że wydawali się ze sobą związani, że czuła
jego emocje, jego uczucie do niej. Ona wezwała swoją odwagę, a jej oczy wciąż
były mocno zamknięte, aby utrzymać zawroty głowy z daleka, zatrzymując
onieśmielenie i pęd wiatru na twarzy, gdy pędzili przez komory okropności.
Musiała mieć wszystkie zmysły uruchomione, jeśli miała zamiar uciec. Musiała
być wyczulona na tamtym momencie, gdy będzie miała jedną szansę, kiedy na
chwilę będzie rozproszony. Próbowała zebrać swoje siły.

Wydawało się to ogromnym zadaniem w obliczu tego, że była na górze, jej
brzuch uderzał ciężko o jego ramię. On trzymał ją jedną ręką mocno za
pośladki, łatwo, od niechcenia, jakby z trudem przypominał sobie, że tam była.
Jej żołądek zbuntował się, była słaba i miała zawroty głowy. Ale jego dotyk
wydawał się znajomy, nawet intymny. Jego palce rozdzielały jej dolną część, z
roztargnieniem pieszcząc jej zaokrąglone mięśnie, nawet gdy kroczył szybko
przez budynek. Prawie tak, jakby jego dotyk pamiętało jej ciało, w jakiś sposób
znał ją dokładnie. Juliette nie mogła się skupić i właściwie nie miało znaczenia
jak bardzo się starała, świadoma jego palców bardziej niż jej się to podobało.

Fundament budynku trzęsły się w gwałtownym szarpnięciu, ziemia pod nimi
ugięła się i gwałtownie pofałdowała. Iskry zaczęły strzelać i trzeszczeć wokół
nich, gdy okablowanie zaczęło spadać z belek, pękać i odpryskiwać nad ich
głowami. Lampy kołysały się niepewnie. Szczeliny pojawiały się w podłodze,
wzdłuż ściany, wielkie, złowieszcze pęknięcia.

Mieli w uszach szum, głośny i natarczywy. Człowiek trzymający ją przy sobie
przenosił się gładko, płynnie, pełen poezji swoich ruchów, nie narażając jej
wrażliwego żołądka. Oddychaj. Słyszała słowa, jak miękki szept w jej umyśle.
Prawie pieszczotliwie, intymnie. Oddychaj. Jakby ciepłe powietrze z jego ust
tchnięte do jej ucha. Tak jakby jego płuca przeniosły się do jej płuc. Jej ciało
wciąż zdawało się być ołowiane, ramiona zawieszone mocno na jego plecach.
Starała się skupić, starała się zebrać siłę, by czekać na odpowiednią chwilę, ale
to jedno słowo przeszkadzało jej.
Zmieniono ją. Oddychaj. To szeptało przez jej ciało, pływało w jej krwi,
rozłożone na całym ciele tak bardzo podstępnie, że jej serce biło w rytm jego
serca. A Słowo było w jej głowie, nie wypowiedziane na głos.

Tłumaczenie: franekM

Gdy budynek drgał, brał po trzy i cztery schodów na raz. Rozerwał rozpadające
się ściany cementu, dobre dwadzieścia metrów w powietrzu, lądując łatwo na
skulonych nogach, nadal uważając, aby nie drażnić jej. Ogień lizał bloki betonu,
starając się znaleźć paliwo, zachłannie szukając czegoś co mógłby pożreć, gdy
zabierał ją aby schronić się w dżungli.

Od razu liście ciemnej zieleni zamknęły się za nimi, pożerając ich, raj bogatej,
bujnej roślinności. Ciemność była prawie nie do przejrzenia pod ciężkim
baldachimem liści nad ich głowami. Zwalone drzewa i krzewy zagajnika nie
spowolniły go. Przeniósł się jako jeden z urodzonych i wychowanych w dżungli,
cichy i śmiertelny, chroniąc ją swoim ciałem, kiedy ścigał się przez ciemne
wnętrze, stawiając między nimi a rozpadającym się laboratorium odległość. On
zdawał się wiedzieć dokładnie gdzie się znajduje, gdy większość byłaby
zdezorientowana w głębi lasu. Przedtem uciekał szybki i mocny, teraz zaczął się
chwiać, jego nogi zaczęły drżeć, jakby nagle słabły. Krew nadal wyciekała z
jego ran i spływała po jego ciele z wielu szarpanych rany.

Juliette zgięła palce, chwytając jego poszarpaną koszulką. Nie miała siły, by
krzyknąć w proteście, wiotka i martwa, wisiała jak worek na jego ramieniu, ale
była pewna, że był na wpół oszalały z bólu. W jednym momencie byli z
powrotem na brzegu drzew, gdzie cywilizacja wcinała się w dżunglę na powrót
budując małe miasteczka i wsie. Dżungla, jak zawsze, pełzała do przodu, aby
odzyskać to, co zostało jej zabrane, zapewniający ukrycie aż do skraju wsi.

Zatrzymał się przy grubym pniu drzewa, w cień, w ciemności. Poczuła jego
spokój, jego gromadzenie informacji, wyczuwając wiatr. Jej serce zaczęło tłuc
się w oczekiwaniu, głośno, bijąc w przerażeniu. Był polującym drapieżnikiem.
Głęboko w swojej duszy, wiedziała, że polował na ludzką ofiarę z jej
ołowianym ciałem noszonym niedbale przez ramię. Chciała walczyć, krzyczeć,
aby ostrzec jego ofiarę. Żaden dźwięk się nie pojawiły, a jej ciało odmawiało jej
posłuszeństwa. Jej serce prawie eksplodowało w piersiach, dzikie i
przestraszone.

Oddychaj. To znowu przyszło. Delikatne polecenia w jej umyśle, delikatne,
intymne. Pieszczota, którą poczuła na swojej skórze, we włosach poczuła dotyk.
Na jej nogach i piersiach. Powietrze przemieszczało się przez jej płuca, przez
jego, a jej serce znalazło stały, naturalny rytm jego serca.

Usłyszała szelest kroków, szmer głosów niesionych przez noc. Coraz bliżej.
Jeszcze bliżej. Kto jest tak głupi, aby wędrować w pobliżu dżungli, tak późno w
nocy? W lesie Było wiele drapieżników. Następnie się przeniósł przenosząc ją w
ramionach, przyciągając ją bliżej do swojej piersi, jego czarne oczy płonęły w
głębi jej przez dłuższą chwilę. Mogła tylko patrzeć bezradnie, na wpół

Tłumaczenie: franekM

zahipnotyzowana, w połowie sparaliżowana. Powoli spuścił jej nogi na ziemię,
trzymając ją w ramionach blisko siebie. Aby ją przytrzymać. Miała zawroty
głowy i była słaba.

Jego mroczna kontrola była najbardziej intymną rzeczą, jaką kiedykolwiek
doświadczyła. Połączenie między nimi rosło. Jego wzrok płynął przez jej ciało,
dotykając jej piersi narażając je na płomienie ciepła. Juliette nie mogła zebrać
siły aby zapiąć guziki bluzki więc stała przed nim chwiejąc się, narażona. Jak
gdyby czytając jej myśli, jej porywacz zwarł krawędzie materiału razem i
odsłonił ją. Jego kostki ocierały jej skóry, wysyłając dreszcz emocji w dół jej
kręgosłupa. Pochylił swoją ciemną głowę w jej kierunku, w powolnym, prawie
uwodzicielskim ruchu. Jej serce załomotało w jej uszach gdy jego wyrzeźbione
usta zbliżyły się do niej. Szept, nie więcej. Hipnotyzujący, mogła tylko patrzeć
na niego, czekając, zapominając o oddychaniu. Nagle odwrócił głowę w stronę
małej grupy domów.

Juliette zobaczyła dwóch mężczyzn idących do nich, krocząc prosto, jak gdyby
szli drogą, ale szli przez gęste krzewy. Nie mówił, nie spojrzeli w prawo lub w
lewo. Nie wydawali się być świadomi, że zbliżali się do dżungli, gdzie czaiły się
drapieżniki. Juliette przechyliła głowę do tyłu. Ponownie opadając do jego klatki
piersiową, zbyt ciężka by stać o własnych siłach. Jego ramię zacisnęło się,
zamykając ją jeszcze bliżej siebie, tak aby ciepło jego ciała sączyło się w jej
zimno.

Ona mogła tylko stać tam bezradnie, gdy dwie ofiary podchodziły bliżej i bliżej.
W jej porywaczu było spokój, zwijał się jak wąż. Czuła że gromadzi sił,
trzymając się w miejscu, podczas gdy jego ofiary podeszły bliżej. Dwóch
mężczyzn podeszło prosto do niego, tak jakby byli przyciągani,
zaprogramowani. Przebiegł ją dreszcz, gdy jeden przechylił głowę do tyłu,
odsłaniając gardło. Jej porywacz pochylił swoją ciemną głowę w ten sam
sposób, bez pośpiechu, niemal przypadkiem i zatopił kły głęboko i pił.

Serce Juliette waliło gorączkowo, gdy adrenalina pędziła przez jej krwiobiegu.
Oni nic nie czuli. Nie boją się, dlaczego ty masz bać się za nich? Nie robię im
krzywdy. Zawsze zapominasz oddychać. W jego melodyjnym głosie był cień
zwyczajnego rozbawienia, intymność, która zapierała jej oddech.

Jej całe ciało, zesztywniało, piekące ciepło dotykało ją miejscami jak uderzenia
ręką. Jej oddech zatrzymał się w gardle. Był niebezpieczny, o wiele bardziej niż
myślała za pierwszym razem. Jego głos był bronią, narzędziem uwodzenia. I
była podatna na jego zmysłowe usta, jego płonące oczy, i jego aksamitnym
głosem.

Tłumaczenie: franekM

Juliette zmusiła energię w swoim ciele, by użyć jej strachu, jej adrenaliny i jego
chwilową nieuwagę przy karmieniu. Próbowała wyszarpać się z jego ramion,
wykorzystując nagły wzrost terroru. Jego ramię pozostało zaciśnięte wokół niej
jak stalowa pułapka, nieruchome, jakby nie czuł jej oporu.

Riordan pozwolił pierwszemu mężczyźnie usiąść na ziemi, chwiejąc się lekko i
sięgnął po drugiego. Potrzebował świeżej krwi, aby zastąpić ogromne straty,
które poniósł przez jego zamknięcie i tortur w ścianach laboratorium. Z infuzji
krwi, miał nadzieję, uleczyć się na tyle, aby rozpocząć przywracanie jego ciało
do pełnej mocy. Z odnowionymi mocami i bez stałych impulsów elektrycznych
pobudzających sztuczną truciznę, którą będzie w stanie usunąć ze swojego
organizmu. Ostrożnie, pomógł drugiemu człowiekowi usiąść na ziemi, stale
przytrzymując kobieta, trzymając jej ciało blisko siebie. Poczuł ją. Każdy cal,
każdy łuk. Jej skóra była niewiarygodnie miękka. Pochylił głowę do jej gęstej
grzywy włosów, wdychając jej zapach. Musiał użyć ogromnej ilość
samokontroli, aby nie schować twarzy w jedwabnych pasmach.

Była bardzo przerażona, strach nadmierne ją obciążał, mimo że starał się ją
uspokoić. Jej wzorzec mózgu były inne, najtrudniejszy, jaki kiedykolwiek
spotkał. Złapał jej podbródek mocno w ręku i przechylić głowę do tyłu, tak że
jej dziwne oczy były zmuszone spotkanie jego wzrok. Jej oczy były kociego
kształtu, głęboki turkusowy kolor i mógł powiedzieć jej podopiecznym, że
doskonale widziała w nocy. Jej rzęsy były długie i w tym samym atramentowo
czarny kolorze, co jej włosy. Spojrzał w dół w jej oczy, w prostej technice
hipnotycznej, która powinna natychmiast ją uspokoił, ale zamiast tego usłyszał
podniesiony szalony rytm jej serca. "Uratowałeś mnie. Dziękuję", powiedziała
cicho, delikatnie, przymus schowany był w srebrzystym ton jej głosu.

Juliette rozpaczliwie próbowała odzyskać swoją energię. Jej nogi były bardzo
ciężkie, ramiona nadal ołowiane. On był jedyną rzeczą, trzymając ją pionowo.
Miała zawroty głowy, a za każdym razem gdy patrzyła w jego czarne oczy,
czuła jakby zapadała się głębiej. Zamrugała szybko, starając się znaleźć sposób,
by odzyskać zdolność jasnego myślenia. "Co się ze mną stało?" Jej usta były
suche, a jej głos brzmiał obco dla jej własnych uszu.

"Wziąłem za dużo twojej krwi, odparł cicho, szczerze. "To był jedyny sposób
bym mógł uciec z tego piekle. Nie ma potrzeby bać się mnie, mogę dopełnić to,
co zostało zabrane". Jego ramiona zamknęły się zaborczo.
Juliette bezskutecznie odpychała się na niego. "Po prostu odejdź. Nie chcę, abyś
zastępował cokolwiek we mnie."
"Jestem Riordan, twój życiowy partner. Przez długie lata wyczekiwałem aby cię
odnaleźć." "Jesteś pewien rodzaj krwiopijcą, albo kimś innym i po prostu chcę,
abyś odszedł." Juliette prawie zatonęła w krzakach, ale on podniósł ją,

Tłumaczenie: franekM

zapobiegając jej upadkowi. Przeszkadzało jej to, że miał taką siłę, kiedy był tak
brutalnie torturowany. Krew czy nie krwi, powinien być tak słaby jak kot. Jego
pierś pokrywały długie, świeże blizny, jakby łańcuchy które go przytrzymywały
zostały wykonane z kwasu. "Musisz dbać o te rany. One ulegną zakażeniu w
dżungli. Nie możesz mieć żadnych otwartych ran". Dlaczego o nie dbała, nie ma
pojęcia. Ona po prostu chciała aby odszedł. On tuli ją tak, jakby była dzieckiem
wiszącym bezwładnie w jego ramionach, z głową odchyloną do tyłu. Była
bardzo świadoma swojego gardła, tak narażonego na jego ostre zęby.

Riordan patrzył w jej osobliwe oczy, szukając w jej umyśle sposobu, aby
uspokoić jej obawy. Usłyszał miękki kaszel, pochrząkiwanie pochodzący z głębi
ciemności nie daleko od nich. Zareagowała. Próbowała nie, ale czuła
podniecenie, które szybko stłumiła w swoim umyśle, a jej ciało napięło się w
jednej chwil. Czuł jej odpowiedź rozpoczynającą się w jej głowie, co
wskazywało, że był już dostrojony do niej, a jeszcze nie podzielił się z nią
krwią. Wzięła głęboki oddech. Zanim mogła wydobyć dźwięk jego dłoni
zacisnęła się wokół jej gardła. Jej przestraszony wzrok skoczył w jego stronę.
Riordan potrząsnął głową.

Będziesz milczeć. Zabiję wszystko, co przyjdzie ci z pomocą. Zrozumiano?
Juliette skinęła głową. Ona nie rozumiała ogromnego związku między nimi.
Czuła, to, co on czuł. Mogła prawie zobaczyć czarne, wybuchowe przemyślenia
prześlizgujące się w jego głowie, aby dopasować ciemną przemocy bijącą w
jego wnętrzu. On przerażał ją w sposób, który nie miał nic wspólnego z zębami i
oczywistymi umiejętnościami. Dawno temu słyszała szept o istotach innej rasy i
podejrzewała, że pochodził z tego gatunku. Karpatianie. Prawie nieśmiertelni.
Łowcy wampirów, opiekunowie wielu gatunków, ale zawsze sami, zawsze
odosobnieni. Wiedziała, niewiele o nich, tylko tyle, że byli bardzo niebezpieczni
dla jej rodzaju.

On nie zabił ludzi, którymi się karmił, nawet z czarnym gniew mieszającym się
w jego wnętrzu i straszną potrzebą zemsty, która mocno go przepełniała. Ona
powinna się obawiać o swoje życie, ale to było coś zupełnie innego, że
przestraszył ją. Sposób w jaki spojrzał na nią był całkowicie drapieżny.
Całkowicie seksualny. Całkowicie zaborczy. I cała jej istota odpowiedziała
ciepłem i ogniem oraz potajemnej tęsknotą i bulwersującym przerażeniem.

Riordan pozwoliły swojej dłoni ześliznąć się z jej gardła. Pochylił się tak, że
jego ust znalazły się obok jej ucha, ale kiedy mówił użył ścieżki telepatycznej
komunikacji, a nie mówi na głos. Zabieram cię daleko od tego miejsca. Myśliwi
będą wiedzieć, że jestem słaby. Muszę uzdrowić moje ciało z ich toksyn zanim
będę mógł uważać na Ciebie. Zamknij oczy, jeśli podróż w powietrzu przeraża
cię. Ty mnie przerażasz. Zostaw mnie tutaj.

Tłumaczenie: franekM

Wydał dźwięk. Nie na głos, ale w głębi umysłu szyderczo prychając. Jego twarz
była nieubłaganą maską, z liniami zmęczenia i bólu wyrytymi głęboko. Jeśli
mogła, dotknęłaby by tych małych linii delikatnie palcami. Chciała, zabrać na
zawsze to ponure, samotne spojrzenie z jego twarzy.
Tylko obawiała się, że straci wolność. Nie obawiaj się, że cię skrzywdzę.
Czujesz moja potrzebuję ciebie, nie udawaj, że nie może.

Juliette odwróciła się na te słowa w jej umyśle. Nie mógł czytać jej tak
wyraźnie, jak udawał, co było bardzo dobre. Poderwał się, obcy, demon dla
wszystkiego co wiedziała, ale coś głębokiego w niej, kobiecego i zwierzęcego
odpowiadało na niego każdym tchnieniem jej istnienia.

Patrzyła na oddalającą się ziemię, białe chmury i mgłę wokół ich postaci.
Poniżej jej głowy spojrzał nieprzerwanym i nieprzeniknionym wzrokiem.
Wiedział, że w dżungli prawie tak dobrze jak ona. Miał na uwadze konkretny
cel. Ona rzadko opuszczała swoją części lasu by odkrywać głębiej więcej
obszarów górskich, ale wiedziała, że tam ją zabierał. Będzie o sto mil od domu,
może więcej. Juliette złapała się swojej tajemnicy. Ona po prostu potrzebowała
znaleźć swoja siłę, iść z nim dobrowolnie, dopóki nie była w stanie podjąć
ucieczki. Jego śmiech był niski i bez humoru. Nie jestem w nastroju gonić cię po
lesie.

Dobrze wiedzieć. Spojrzała na męską twarz. Wyglądał jak człowiek, nie
chłopiec, który mógł być przerażający, a nawet trochę okrutny, co powinien
wybrać. Dlaczego miałaby być zdalnie przyciągana do takiego człowieka? To
było nie do pomyślenia, jednak nie mogła patrzeć na niego bez odczuwają
skutków.
Może powinnaś się mnie bać. Brzmiał bardziej na zmęczonego niż
sarkastycznego. Czy powiesz mi jak masz na imię?

Starała się jasno myśleć, usiłowała sobie przypomnieć stare legendy opowiadane
wokół ogniska, opowiadane przez ludzi jej matki o takiej rasie. Czy podając mu
swoje imię da mu więcej władzy nad sobą? Przez mgłę nie mogła przeszukiwać
swoich umyśli wystarczająco szybko.

Myślę, że to istotne znać twoje imię. Czy podasz mi jak mam się do ciebie
zwracać, czy mam to z ciebie wyciągnąć?
Juliette. Nazywam się Julia. Nie chciała aby nazywał ją z czułością w głosie,
hipnotyzującym głosem, któremu mogłaby uwierzyć. W każdym razie, nie
mogła sobie wyobrazić, że mógł mieć nad nią więcej władzy niż już miał.

Tłumaczenie: franekM

Grzmot nad ich głowami, dynamicznie rozwijał chmury, tak że gałęzie drzew
pod nimi zatrzęsły się i przestrzeń w której podróżowali wibrowała alarmująco.
Juliette odczuła szarpnięcie ciała Riordana. Chwyciła się jego ramion.

Nie upuszczę cię, jesteśmy ścigani przez nieumarłych.
Nie lubię tego dźwięku. Gdyby tylko nie była tak słaba. Nie miała broń, w ogóle
nic, co mogło pomóc. Czy nieumarli, są tym o czym myślę że są?
Nie będę ponownie uwięziony. W jego głosie była taka ostateczności, że
zadrżała. I tak, to wampir nas śledzi.

Jak nas wyśledził? Nie zostawiasz za nami śladów.
Ś

lerdzi moją krew. Jego głos był ponury.

Juliette milczała, wyczuwając że Riordan stawał się bardziej zmęczony z
wysiłku. Jej żołądek wywrócił się, kiedy nieoczekiwanie spadł na ziemię
poniżej. Baldachim liści był gruby i uderzył w nich, gdy spadali poprzez
szumiące gałęzie i pędzili ku ziemi z prędkością tak wielką, że myślała że się
rozbiją. Trzymała oczy mocno zamknięte i tylko myśli o słuchającym wampirze
trzymał ją z dala od krzyku.

Nagle płynęli, opadając. Riordan postawił Juliette na ziemi, opierając plecami o
drzewo. Jej oczy rozszerzyły się z przerażenia, gdy patrzył na swoje ręce, jego
paznokieć urosły do śmiertelnej długości szponów. Juliette zwróciła się w stroną
swoich nóg, tłumiąc westchnienie, gdy wykonał długie cięcie na swoim
własnym nadgarstku. Krew kapała, rzucając krople we wszystkich kierunkach i
szybko rozpoczęła tworzyć ślady, z dala od niej, wijąc się przez drzewa,
rozprzestrzeniając się wzdłuż zapachu liści i krzewów na dużej odległości.

Juliette wstrzymała oddech przez dłuższą chwilę, czekając aby się upewniła że
jest sama. Z jakiegoś powodu, Riordan wstrząsnął nią pozostawiając ją
wampirowi. Wyraźnie użył jej jako przynęty. Skuliła się do swoich stóp. To tyle
z seksownego, groźnego bohatera. Oczywiście bardzo torturowany, stawał się
mniej heroiczny. "Może po wszystkim rzeczywiście nie jesteś tak naprawdę
sexy," wymamrotała głośno, wściekła, że ją opuścił. Jej nogi były chwiejne i
miała zawroty głowy, grunt pod jej nogami przechylał się i toczył. To nie miało
znaczenia. Ona nie będzie czekać, aż wampir zejdzie z chmur i znajdzie
bezbronną ofiarę. Jeśli nawet miałaby się czołgać, znajdzie sposób aby uciec.
Puściła drzewo i zrobiła dwa wstępne kroki. Ziemi poruszyła się na jej
spotkanie. Zanim uderzyła o ziemię, silne ramię okrążyły jej talię, a ona
przylgnęła do twardego ciała Riordana.

Tłumaczenie: franekM

ROZDZIAŁ 3

"Co robisz?" Riordan wysyczał do niej, wyraźnie zirytowany. Juliette spojrzała
na niego. "Myślałam, że mnie opuściłeś."
"Jestem twoim życiowym partnerem. Twoje bezpieczeństwo i ochrona twojego
zdrowia znajduje się ponad wszystkim. I nigdy cię nie opuszczę."
Gdyby nie była tak zmęczona, mogłaby przewróciła oczami ze złością. W
odpowiedzi przekazała mu mentalnie, tylko po to by mu powiedzieć, że był
idiotą, nie wyjaśniając jej, czego nie miała nadziei zrozumieć na własną rękę.
Spojrzała w dół na jego nadgarstki. Poszarpane rozdarcie zostało zamknięte, ale
wyglądało świeżo i źle. "Zostawiłeś fałszywe ślady krwi dla wampira, silniejsze
i świeże, prawda?"

"Oczywiście. Mam nadzieję, że jego opóźnienie będzie wystarczająco długo dla
mnie, aby odzyskać więcej siły i usunąć truciznę z mojego ciała." Zabrał ją w
ramiona. "On będzie atakował na niebie na oślep w nadziei na znalezienie nas.
Dlatego musisz milczeć."

Juliette stawała się zła, będąc ciągana jak worek kartofli. "Nie jestem jak
zastraszone dziecko. Wydostałam cię z tamtego miejsca, prawda?"
Po raz pierwszy lekki uśmiechem przemknął przez jego twarz. Co prawie
wstrzymało jej serce. "To było zanim pokazałem ci swoje zęby."

"Czy to trochę wampirzego humoru?" spytała, ale jej brzuch robi mało ciekawe
fikołki. Wyglądał na tak zmęczonego. Mogłaby otoczyć go rękami, aby go
pocieszyć, gdyby nie była tak pewna, że dotykanie go było niebezpieczne.

Pochylił się w stronę jej głowy, jego oddech ogrzewał jej skórę. Kiedy się
uśmiechał, nie widziała żadnych oznak jego kłów, ale nie powstrzymało to
małego dreszczu, który przebiegł jej w dół kręgosłupa. Nieoczekiwanie jej łono
zacisnęło się. Nie uważała, że to był dobry znak. Definitywnie była między nimi
chemia i wydawało się, że rośnie. To nie było logiczne, i ona po prostu chciała
uciec od niego.

"Wampir będzie próbował zaatakować nas w powietrzu. On nie wie na pewno,
gdzie jesteśmy, ale ma nadzieję trafić. Bardzo ważne jest abyś była cicho. To
będzie bardzo przerażające."

Parsknęła kpiąco. "A ty nie jesteś? Chodźmy stąd."
Wziął ją ponownie do nieba z zawrotną prędkością. Czuła go jak miesza w jej
głowie, próbując ją uspokoić, ale chciała trzymać go z dala od siebie. Umysł

Tłumaczenie: franekM

przy umyśle, ten kontakt był zbyt intymny. mógł czytać jej myśli, a nawet, w
miarę możliwości, jej dziwny pociąg do niego. To jej przeszkadzało, że była
podatna na niego. Nie sposób powiedzieć, czy to pociąg fizyczny, czy też w
jakiś sposób była manipulowania. Ona na pewno nie ma zamiaru trzymać się go
na tyle długo, aby dowiedzieć się co to było.

Bez ostrzeżenia chmury deszczu iskier, rozpalonych jek węgle, skrawki
stopionego ognia, zaczęły spadać jak krople deszczu jednolitą strugą. Riordan
wygiął ochronnie ciało nad Juliette, klnąc, że nie był w pełni sił i nie mógł
dostarczyć potrzebnego im schronienie, gdy płynęli po niebie. Pomimo jego
starań, kilka smug otarło się o jej ramię i przepaliło jej skórę niemal do kości.
Usłyszał jej tchnienia, ale ona odwróciła twarz do jego klatki piersiowej, od
strasznych wypalonych znaków, i zachowała milczenie. Żar spalił jego plecy i
ramiona, a zbierające się kłębowisko agresywnych pszczół kąsały jego ramiona.
Był zmęczony i chciał nieskończenie rozpaczliwie zejść w uzdrawiająca ziemię
sposobem swego ludu, ale Juliette nie mogła tego zrobić, i nie chciał zostawić
jej bez ochrony, gdy wrodzy ludzie i wampiry, szukali ich.

Była nieoczekiwanym prezentem, przyciągnięta do niego przez ich połączenie,
dwie połówki tej samej duszy. Nie chciała połączenia, ale tak właśnie było i to
było wybuchowe. Mimo nieustannego bólu, był zbyt świadomy jej miękkości,
hojnych krzywizn i ciepła i zapachu jej ciała. To tylko zwiększyło jego
dolegliwości fizyczne i zwiększyło poziom jej ostrożność. Z twarzą przytulają
do swojej gołej piersi, jego wnętrzności zostały zamienione w papkę. Nie miała
pojęcia, ile okazała mu wiary i zaufania, tym prostym gestem.

Chowam się przed żarem. Ona zaprzeczyła, jego myślą.
Ukrywasz się przed samą sobą, przed prawdą.
Możesz być najbardziej irytującą, denerwującą istotą na ziemi.
Być może, ale jednak znalazłaś się w niewytłumaczalny sposób i przyciągnęłaś
mnie. W jego głosie było słychać mruczenie z zadowolenia.

Riordan zabrał ich niżej pod względne schronienie baldachimu dżungli i ruszył
w kierunku małego strumienia do lasu, w którym obficie rosły potrzebne mu
rośliny. Błyskawica przecięła nocne niebo, oświetlając las we mgle, posyłając
zwierzęta do biegu szukając schronienia. Przeniósł się między drzewami, aż
znalazł ciemniejsze, porośnięte miejscu potrzebne mu dla zapewnienia im
bezpieczeństwa.

"Jeśli mamy szczęście, wampir przeszukuje drogę przez las mil stąd. Pozwól mi
popatrzeć na te oparzenia." Riordan posadził ją i przykucnął przy niej,
wyciągając jej rękę prosto, aby ją zbadać.

Tłumaczenie: franekM

"Masz gorsze rany niż ja," sprzeciwiła się Juliette, jej serce waliło. To sposób w
jaki patrzył na jej rany, jego czarne oczy poruszały się po jej skórze, jak gdyby
uznał to za osobistą zniewagę, że ona została poraniona przez smugi ognia.
"Mogę z tym żyć."
"Ja nie mogę", powiedział po prostu i pochylił głowę tak, że jego ciemne włosy,
dzikie i splątane po podróży po niebie, skakały wokół niego, ukrywając twarz.

Najpierw poczuła ciepło jego oddechu. Jego usta, lekko jak piórko, zaledwie
muśnięcie pędzla, tak że jej serce przyspieszyło, a jej ciało napięło się. Jego
język wirował po oczerniałych obrzeżach. Energia zaskwierczała przechodząc
przez jej całego ciało. Oddech wyszedł z jej płuca a jej usta wyschły. W reakcji
na to szarpnęła rękę, ale trzymał ją mocno.

"Przykro mi, jeśli to boli, ale mam uzdrawiający środek w ślinie. Powinien
usunąć cały bólu. Po prostu odpocznij." On nie powiedział po prostu słów,
tchnął je przed jej skórę. Poczuła jego głos wchłonięty przez jej pory, zawijając
się wokół serca i płuc i innych istotnych narządów.
Juliette zamknęła oczy przed falami płynącego ciepła przez jej krwiobieg.
Zakrwawiony i poszarpany, kołysząc się ze zmęczenia, Riordan ciągle był
najseksowniejszym człowiek, jakiego kiedykolwiek spotkała.

To były jego głos, jego oczy, sposób w jaki spojrzał na nią, sposób w jaki
odwrócił głowę, jego twarde, męskie ciało, ale przede wszystkim zagrożenie
pochodzące od niego. Był potężnym drapieżnikiem i to pokazał, jednak jego
kontakt z nią był niezwykle delikatny, prawie czuły. Ona przełknęła ślinę.
"To nie jest w porządku, że próbujesz mnie uzdrowi, gdy twoje ciało jest tak
poranione. Mogę poczekać."

"Czuję twój ból bijący we mnie."
Ona podjęła próbę znalezienia humoru, w sytuacji kiedy jej ciało było
pobudzone do życia a jej myśli kręciły się wokół rzeczy, które lepiej zostawić w
spokoju. "Widzisz dlaczego nie powinniśmy dzielić umysłów? Byłoby o wiele
łatwiej, jeśli nie musiał byś czuć mojego ból w myślach." Ona zmarszczyła
brwi. "Jestem w twoim umyśle, dlaczego ja nie czuję twojego bólu? Czuła jak
był zmęczony, ale ukrywał odczuwanie bólu ze wszystkich skaleczeń i oparzeń.

Jego język przesunął się po jego ustach po raz drugi. Następnie trzeci raz.
"Osłaniam ciebie". Mógł pozbawić kobietę rozsądku. Juliette nie mogła spojrzeć
na jego twarz bez chcąc zatarcia tych strasznych bruzd. Jego dotyk był
niewiarygodnie łagodny, były przyczyną, dla której jej żołądek wywijał koziołki
i salta. Krople potu spływały w dolinie między jej piersiami, a ona była pewna,
ż

e nie miało to nic wspólnego z wilgotnością powietrza. Małe oparzenia cudem

Tłumaczenie: franekM

zatrzymały kłucie pod jego opieką. Kiedy w końcu podniósł głowę i spojrzał na
nią w jego ciemnych oczach, ujrzała bezgraniczny głód tlącego się w nich.

Riordan pozwolił jej ramieniu wysunąć się z jego palców, zanim odeszła na
niewielką odległości w stronę strumienia.
Juliette na wpół opierając się plecami o pień drzewa ostrożnie przyglądała się
Riordanowi. "Dziękuję. Naprawdę czuje się znacznie lepiej." Studiowała linii
jego twarz. "Czy naprawdę masz truciznę w swoim organizmie?"
Spojrzał na nią, jego mroczne, czarne oczy wypalały ślad w jej sercu ... jej
ciele. Zaczął ostrożnie poluzowywać zakrwawioną i poszarpane koszulę. Cały
czas jego wzrok pozostał na niej, co utrudnia jej oddychanie. "Niestety, tak."
"Dlaczego? Dlaczego oni ci to robili?"

"Bo jestem inny. Jestem stworzeniem wzbudzającym wstręt i nienawiści. I
ponieważ obawiam się, że chcą zabić naszego księcia.
Oparzenia na skórze były straszne do zobaczenia. "Czy oni rozgrzewali
łańcuchy? Czy to w ten sposób doznałeś oparzenia które masz?" Juliette chciała
biec do niego, przycisnąć usta do tych strasznych znaków. Musiał odczuwać taki
ból, ale uważał że ona pierwsza potrzebuje pomocy.

"Mieli krew wampira i regularnie malowali nią łańcuchy. Wiedzieli, że krew jest
toksyczna i będzie paliła jak kwas. I mieli nadzieję, że zapach krwi, kiedy
zostałem osuszony z własnej krwi i głodny, pozbawią mnie zdrowego rozsądku.
" Posłał jej lekki uśmiech. "Być może im się to udało."
Juliette potrząsnęła głową. "Jesteś zdrowszego niż oni kiedykolwiek będą.
Oboje jesteśmy trochę słabi, ale udało nam się wydostać."
"Dzięki tobie. Przykro mi, że poznałaś mnie w ten sposób. Tak szybko jak
tylko usunę truciznę, przywrócą ci siłę ".

"Nie mam już zawrotów głowy. Myślę, że moje ciało już się odbudowuje. Po
prostu martw się o siebie." Nie chciała patrzeć, gdy jego twarz robiła się
bledsza, gdy czynił ogromny wysiłek, wykorzystując każdą uncję rezerw siły
próbą analizować trujący związek użyty do jego sparaliżowania. Część jej
umysłu została połączona z nim, a może było na odwrót, ale widziała dane
przepływające przez jego umysł i było zaskakujące, że zapoznał się z każdym z
kompozytów z osobna. "Kim jesteś? Skąd wiesz to wszystko?"
Oparł się plecami o głaz porośnięty mchem. "Przeżyłem długie życie i wiele się
nauczyłem przez te lata. Niewiele jest jeszcze do zrobienia, gdy masz po co żyć.
Wiedza to potęga i trzyma przy życiu, nawet gdy nikt już nie chce pozostać w
jałowym świecie. " Jego ciemne oczy prześliznęły się po niej. Wyciągnął dłoń.

Juliette nie miała pojęcia, dlaczego położyła rękę na jego dłoni. W chwili, gdy
jego palce zamknięte się wokół niej, jej ciała ożyło, i poczuła się dobrze.

Tłumaczenie: franekM

Juliette chciała wyciągnąć rękę z dala od jego ciepła, lecz wyglądał na skrajnie
zmęczonego i udręczonego, a ona nie ma serca by od niego odejść ".

Zmieniłaś to dla mnie. Przywróciłaś mi z powrotem kolory i emocje. Mam
czterech braci. I mieszka z nimi od lat tylko z pamięci mojej miłości do nich,
lecz w tym jednym momencie, kiedy przemówiłaś do mnie, czułem, że głęboka
miłość do nich powraca. Jak mógłbym kiedykolwiek spłacić taki podarunek?
Jego głos był delikatny, prawie tak, jakby mówili do siebie.

" Tak bardzo kocham moją siostrę i kuzyna. Nie wyobrażam sobie, nie być w
stanie poczuć mojej miłość do nich. Cieszę, że mogłam w jakiś sposób
przywrócić ci te uczucia." Zacisnęła palce wokół jego. "Czy zawsze
mieszkaliście w Ameryce Południowej? Jesteś oczywiście zapoznany z
dżunglą." Wiedziała, że odpoczywa, zbiera siły by rozpuścić truciznę i usunąć ją
ze swojego organizmu. Czuła go nieustannie skanującego niebo, martwi się o to
ż

e wampir mógł śledzić ich pomimo tego, że ofiarował swoją drogocenną krew

tworząc fałszywy trop. Walczył wielokrotnie z wampirami, a ona tylko krótko
poruszyła te ohydne bitew poprzez ich połączenie. Stworzenia te były
groteskowe i złe, i gorsze niż ludzkie potwory które spotkała.

"Wiele lat temu, kiedy nasz obecne książę był jeszcze młody, jego ojciec wysłał
wielu z nas w nadziei, że możemy zatrzymać rozprzestrzeniające się zło.
Miałem szczęście, że moja rodzina została wysłana razem. To ułatwiło
przetrwanie tak daleko od naszego gatunku, tak daleko od ojczyzny. Zrobiliśmy
tu sobie nasz dom. " On ścisnął jej palce, jakby dla odwagi i bał się je puścić.
Juliette zacisnęła swój uchwyt, szarpie, dopóki na nią nie spojrzał.
"Jestem wystarczająco silna, aby Ci pomóc. I trzymam cię z dala od moich
myśli, ale mogę pozwolić ci użyć swojej siły. "

"Nie musisz, Juliette". Lubił wymawiać jej imię, był zadowolony, że chce mu
pomóc, ale nie był łagodnym człowiekiem, w co wierzyła w swoich w myślach.
Był o wiele bardziej bezwzględny niż myślała, i nie miał zamiaru pozwolić jej
uciec od siebie. "Nie chciałbym, abyś zużyła energię na co nie możesz sobie
pozwolić."

Ostrzegał ją. Juliette poczuła chłód przechodzący przez jej ciało, ale postanowiła
go zignorować. Opadał z bólu. Jego rany sączyły się i ciekły i co jakiś czas,
mimo jego starań, aby chronić ją, dostrzegała mękę jaką odczuwał. "Nie mam
nic przeciwko. Po prostu posiedzę tutaj." Posłała mu niepewny uśmiech. "Jak
udało im się ciebie złapać?"

Jego twarz poszarzała. "Usłyszałem wołanie o pomoc na telepatycznej ścieżce
użytkowanej przez wszystkich Karpatian. Kiedy podążyłem za krzykiem do jego

Tłumaczenie: franekM

ź

ródła, znalazłem wampira, a nie Karpatiana. Niestety nie mogłem poznać, że

był wampirem, aż było za późno. I zostałem sparaliżowany i pozbawiony krwi,
co sprawiło że stałem się słaby." Jego wzrok osiadł na niej, i tam pozostał,
hipnotyczny, stare fascynujący. "Nie jesteś w szoku, słuchając o moim gatunku.
Byłaś przerażona mną, ponieważ wziąłem twoją krew w taki sposób, i za to
przepraszałem, ale fakt, że jej potrzebowałem nie w pełni cię zaskoczył. Jak to
możliwe?. "

Milczała przez chwilę, dokładnie ważąc swoje słowa. Czuła go w swoim
umyśle, szukającego odpowiedzi, ale nie był w pełni sił i trucizna sprawiała mu
potworny ból. Jej mózgu, z tak różnymi wzorami i siłą ochronnych barier,
powodował że po prostu czekał na jej odpowiedź. "Kiedy byłam dzieckiem,
często spędzaliśmy długie okresy czasu w dżungli. W nocy mama rozpalała
ognisko i opowiadała nam rożne historie. Opowiadała nam o wspaniałych
ludziach, Karpatianach z gór w Europie o niezwykłych umiejętnościach i
darach. Były to osoby pijące krew. "

"Skąd o nich wiedziała?"
Nasza rodzina sięga setek lat. Widocznie mój przodek spotkał małą grupę
Karpatian tutaj w dżungli. " Stale na niego spoglądała. "Pięciu braci. Mówiono,
ż

e mają ogromne stado bydła a ludzkie rodziny obrabiają ich ziemie, gdy oni

spali pod ziemią w czasie godzin gdy światło słoneczne świeciło wysoko."

Juliette czekała na odpowiedź na swoje opowiadanie, ale Riordan tylko patrzył
na nią przez kilka chwil w milczeniu, po prostu wycofał się w siebie. Przeniósł
się poza własne ciało, zbierając się w kłębek czystej energii. To było
fascynujące obserwować jego zdolności uzdrawiania. Została połączona z jego
umysłu, oglądając go nie tylko jak rozbija związki chemiczne, aby móc
zobaczyć każdy element oddzielnie i go określić, ale także wysyłającego
informacje do kogoś innego z ostrzeżeniem, aby przekazać je ich księciu, jak i
jego ludziom i tak wielu jak to możliwe ich myśliwym.

Przesyłanie informacji na odległość było wyczerpujące i Riordan zachwiał się.
Gdzie jesteś? żądanie w jej umyśle było silne. Złowrogie i przerażające,
zmuszające do wykonania polecenia, hipnotyzujące i przyciągające uwagę, tak
bardzo silne, że dreszcze strachu przebiegł w dół kręgosłupa Juliette. Riordan.
Czuję twój ból.
Riordan zawahał się. Nie przychodź do mnie. Będę w stanie wyrzucić z mojego
ciała truciznę i uzupełniać się.

Juliette zmusiła się by wstrzymując swój oddech. Nie chciała poznać człowieka,
kryjącego się za tym głosem. Jego głos cechowało bezlitosność, bezwzględność

Tłumaczenie: franekM

i przerażenie. Czuła że Riordan dotyka jej swoim umysłem, uspokajając,
pieszczotliwie głaszcząc.
Nie pozwolę ci być zdobyczą. Zostałeś wysłany do sprawdzenia laboratorium
badawczego, aby zobaczyć, co oni tam robią.

Laboratorium badawcze Morrison był przykrywką dla wampira kontrolującego
grupę ludzi, która poluje na naszych ludzi. Zniszczyłem budynek. Zwierzęta
które złapali by przeprowadzać na nich doświadczenia zostały uwolnione.
Przyjdę do domu, kiedy wyzdrowieje.
Gdzie jest wampir?

Poluje na nas. Riordan przerwał połączenie i spojrzał na Juliette. "Mój
najstarszy brat jest bardzo wymagający odnośnie naszego przeżycia."
"Rodzina taka jest. Moja siostra prawdopodobnie będzie się o mnie martwi.
Muszę wracać do domu. " Patrzyła na jego twarz, mając nadzieję wyczytać w
niej odpowiedź, ale jego rysy twarzy pozostały całkowicie niezmienione.

Riordan patrzył na ręce. Czuła że zbiera siły. Bardzo powoli trucizny zaczęła
reagować, poruszając się z niechęcią, kiedy przeprowadzał szkodliwe związki w
kierunku jego porów. Niektóre krople sączyły się przez jego skórę, złoty, gęsty
płyn zdolny do sparaliżowania jego rasy.
Juliette wyciągnęła mały plastikowy pojemnik z torebki wiszącej wokół jej talii.
Pochyliła się i przycisnęła krawędź pojemniczka do jego ramienia, zdobywając
jak największą ilość płynu, jak to było możliwe, zanim mocno zakręciła
pokrywkę. "Może się przydać, jeśli twoi ludzie potrzebują to zbadać."

Oparł się o głaz, odchylając do tyłu głowę, walcząc o powietrze, jego siła
odeszła. Juliette natychmiast otworzyła swój umysł dla niego, wysyłając mu tyle
pozostałej siły ile mogła mu dać. Znała dżunglę, lepiej niż większość, każdy
szelest w krzakach, każdy dźwięk ptaków. Coś złego podchodziło do nich i
dżungla żyła tą wiadomością. W swoim obecnym stanie nie mogła uciec, ale nie
miała wątpliwości, Riordan mógł walczyć, jeśli dostanie siłę.

On nie marnował czasu usuwając każdą kroplę toksyny, tak szybko jak to
możliwe. W momencie, gdy było pewne, że mógł pozbyć się jej w całości,
zanurzył głowę w strumieniu, przetarł zimną wodą ręce, szorując dokładnie,
lepkie pozostałości. Riordan odwrócił się i sięgnął po Juliette, przeciągając ją na
swoje kolana, przyciągając ją do swojej klatki piersiowej. Czuła wstrząs
przechodzący przez jej ciało, porażona gdy ich ciała weszły z sobą w kontakt.
Jej usta wyschły. "Co zamierzasz zrobić?"

Tłumaczenie: franekM

"Wymienić naszą krew. Twoja krew pozwoli mi zabrać nas w bezpieczne
miejsce, gdzie mogę się uzdrowić, a moja krew jest starożytna i przywróci ci
siłę, którą tak hojnie mi ofiarowałaś."
"Czy to nas zwiąże ze sobą?" Jej głos mógł być zaproszeniem, ale jej dłoń
uniosła się w obronnym geście, szeroko rozstawiając palce na jego klatce
piersiowej.
"Tak". Jego silne palce ślizgały się po jej brodzie, odpychając luźne kosmyki
włosów z jej ramienia.
"Ale my jesteśmy już ze sobą powiązane". Pochylił głowę, chowając twarz w
cieple jej miękkiej, wrażliwej szyi. Zimna woda małymi strumieniami kapała z
niego, na jej skórę, chłodząc ciepło w wilgotnym ucisku.
Delikatny jęk przyjemności wydobył się, gdy jego zęby zatonęły głęboko.
Osunęła się głęboko w jego twardych ramionach, poruszając się niespokojnie,
gdy jej krew płynęła gęsta i ciepła. Jej rzęsy dryfowały w dół, przesuwając ręce
bezwładnie na kolana.

"Biorę sobie ciebie za życiową partnerkę. Należę do Ciebie. Ofiaruję Ci swoje
ż

ycie. Przysięgam ci moją lojalność, oddaje ci moje serce, moją duszę i moje

ciało. Przyjmuję od ciebie to samo. Twoje życie, szczęście i dobro będę zawsze
szanować i przedkładać nad własne przez cały czas. Jesteś moją życiową
partnerką, związaną ze mną na całą wieczność i zawsze będziesz pod moją
opieką. " Riordan wypowiedział słowa, czarnym aksamitnym głosem.

Juliette poczuła, jego głos wibrujący przez jej ciało, dotykać jej głęboko w
ś

rodku. W jakoś sposób jego słowa związały ich razem, skórę do skóry, narządy

do narządów, tak że oddychali tym samymi płucami, mieli to samo serce,
posiadali tę samą duszę. On płynął przez nią, mroczna pokusa, ucząc jej
tajemnicy, dzieląc się. Całując ją do póki jej ciało nie zapłonęło i tęskniło za
jego ciałem. Gorąca krew i płomienie lizały jej ciało. Potrząsnęła głową, nagle
rozumiejąc rytuał całej rzeczy. Ceremonii starej jak świat.

ROZDZIAŁ 4

JULIETTE ostrożnie otworzyła oczy w nadziei, że żadne z jej ostatnich
doświadczeń nie były prawdziwe, że właśnie przeżywała koszmary. Zbyt
chętnie uczestniczyła w wymianie krwi, w ramach wymiany pocałunków.
"Cholera, cholera, cholera, wymamrotała i zerwała się z łóżka liści na którym
leżała.
Słyszała stały szum wody. Ona była w jaskini, a liści i gałęzi, które stanowiły jej
łóżko było zrobione przez człowieka, a nie powstało naturalnie. Riordan, obiecał

Tłumaczenie: franekM

ż

e zabierze ją w bezpieczne schronienie i do miękkiego łóżka, podczas gdy on

"uda się do ziemi." Ona starannie unikała chodzenia po miejscu, gdzie była
pewna, że leżał w łóżku z urodzajnej gleby. Czuła, go tam pod warstwą brudu i
liści, głęboko. Nadal nie oddychał.

Juliette wciągnęła powietrze do płonących płuc i wycofała się z miejsca. Była
wściekła i miała chęć rzucić się na ziemię i ryć pazurami aby dostać się do
niego. Szloch zbierał w jej gardle. Zrobiła kolejny krok w tył. "To była swego
rodzaju uroczystości, prawda? " Szepnęła. "Moi ludzie nie żenią się. " Zrobiła
kolejny krok, choć tym razem jej stopy przeciągały. "Jesteś niezwykłym
człowiekiem, ale ja nie jestem tym kim myślisz, że jestem i nigdy nie będę."

Nie miała wyboru, musiała wracać do domu do swojej siostry. Juliette szarpnęła
swoje buty i próbowała związać razem sznurówki. Zrzuciła z ramion bluzkę, a
następnie dżinsy, związała te dwa ciuchy ciasno razem z butami. Stała tam
zupełnie naga, trzymając jedną rękę na jej pulsującej szyi. Jej ciało przyzywało
go. Jej umysł takze. Jej sercu starało się znaleźć jego rytm. Pospiesznie, zanim
poddała się smutkowi i szaleństwu, zalewając ją, Juliette związała ubranie
bezpiecznie wokół szyi.

Zamknęła oczy, aby zablokować wszystkie wizualne zakłócenia i uspokoić
umysł. Potrzebowała każdej uncji siły, aby go opuścić. Gdy recytował słowa
rytuału, Riordan dokładnie wyjaśnił, że będą ze sobą powiązani i jeśli obudzi
się bez niego, będzie odczuwać separację, intensywny smutek. "I nie
ż

artowałeś", powiedziała na głos. "Czuję się jakby moje serce zostało wyrwane.

Cokolwiek jest w tobie, cokolwiek zrobiłeś, to na pewno działa na mnie".

Co robisz? W jego głosie było słychać alarm. Mogła poczuć jego palce
muskające jej twarz, sunące w dół jej gardła, prześlizgujące się przez jej piersi.
Jej całe ciało zareagowało, rozpoznając jego dotyku, ciepło i potrzeby. Jej oczy
otworzyły się szeroko i spojrzała wściekle wokół. Gdzie jesteś? Dlaczego nie
mogę cię zobaczyć? Jak możesz mnie dotknąć, jeśli cię tu nie ma?
Jestem zablokowany pod ziemią aż do zachód słońca. Nie możesz mnie
zostawić, Juliette. Wiesz, że nie możesz.

Kolejny dar? Możesz mnie dotykać, ale ja nie mogę ciebie dosięgnąć? To było
szokujące, że jego dotyk wydawał się prawdziwy, może budzić jej ciało i
wpływać na jej serce, kiedy nawet nie było jego znaczącej obecności.
Powiedz mi, co robisz. Dlaczego chcesz wyjść, kiedy czujesz, że należymy do
siebie?
Nie znasz mnie. Miał swoje tajemnice, ale ona także.
Odmówiłaś mi dostępu do swojego serca i umysłu.

Tłumaczenie: franekM

Nie mogę. Jej ręka poszła do jej gardła nagle wrażliwego. Myśl o pozostawienie
go była bolesna. Przesłuchiwanie się jego głosowi tylko dodawało jej udręki, ale
miała zobowiązania i nie mogła odłożyć ich na bok, bo jej serce, dusza i ciało
wołały do niego.

Nie możesz mi uciec. Twoja krew płynie we mnie i moja w tobie. Westchnął.
Widzę, że twój umysł rozpada się. Kiedy staje się zbyt trudne, sięgasz do mnie,
będę odpowiadał. W międzyczasie staraj się nie wpadać za bardzo w kłopoty.
Nagle zerwał połączenie między nimi.
Juliette odczuła stratę jak fizyczny cios. Wzięła głęboki oddech i wypuściła
powietrze powoli, wywołując jej drugie ja, wzywając tę częścią siebie, która
mogła dać jej siłę aby pójść do domu, gdzie należała, kiedy naprawdę chciała się
wczołgać pod ziemię do Riordana.

Przemiana ogarniała ją powoli, niemal od niechcenia, jakby część jej mózgu
walczyła, a nie obejmowała jej inną formę. Cętkowane futro ślizgało się po jej
skórze, mięśnie i ścięgna zaciskały się i wyciągały. Ostre jak sztylety pazury
wyrwały się z jej okrągłych rąk. Ona ciężko wylądowała na czworakach, a jej
ciało przeszło zmianę. Zawsze był to proces powolny i nieco bolesne, ale nie tak
jak tym razem. Juliette płakała gdy jaguar zajęło jej miejsce.

Kot jest mały i krępy. Wiązania mięśni i elastyczny kręgosłup pozwolił jej
płynąć po podłodze jaskini, szukając wyjścia do dżungli, gdzie należała. Deszcz
padał cicho, gdy wyszła z wilgotnej jaskini. Zatrzymała się przyjmując postawę
przed zbiegnięciem wzdłuż krętej drogi wśród wysokich gałęzi na dno lasu. Nie
mogła utrzymać tej postawy przez dłuższy okres czas, więc musiała skutecznie
ją wykorzystać do podróży przez największe odległości przed odrzuceniem jej.
Pobiegła jak najszybciej, skręcając w drodze przez liście i listowie.

Deszcz ledwo przenikał baldachim z liści, stale na nie kapiąc, ale rzadko
dotykając jej skóry. Para powstała z dna lasu, ale jaguar nie odczuwał ciepła w
sposób jaki odczułaby je Juliette. Buty uderzył w jej szyję i klatkę piersiową,
gdy torowała sobie drogę przez drzewa i krzewy. Ptaki krzyczały ostrzeżenie
między sobą o jej podchodzeniu a małpy zgrzytały zębami i rzucił w nią
patykami i liśćmi. Ona warknął na nie, ale pospieszyła dalej, nie zatrzymując się
aby nauczyć je manier.

Po pewnym czasie zaczęła się trząść, nogi nagle jej osłabły. Potknęła dwa razy,
potknęła się o gałęzie i szybko zeskoczyła na ziemię. Była milę od jaskini,
słońce zachodziło i Riordan powstawał. Miała nadzieję, że znajdzie tylko zapach
dużego kota, a ona zdoła uciec. Nawet jeśli jej krew go wzywała, znajdowała się
w dużej odległości i miała dużą przewagę.

Tłumaczenie: franekM

Przemieniła się w jej ludzką postać, jej boki falowały i płucami płonęły od braku
powietrza. Liście i gałązki ociera jej nagie ciało. Spojrzała szybko, by móc się
upewnić, że nie leży w niczym trującym. Ostatnią rzeczą, jakiej chciała to
pęcherze na swojej skórze. Nieraz, udało się jej zmienić w najbardziej
nieodpowiednim momencie. Miała małą kontrolę, gdy trzymanie postaci kota
stało się zbyt trudne do utrzymania.

Z westchnieniem sięgnęła po swoje ubrania. Wilgotność była tak wysoka, że
materiał trzymał się jej skóry. Juliette miała doświadczenie w dżungli, ale bez
sierść i pazury jaguara, było o wiele trudniej pokonać drogę pomiędzy
drzewami. Baldachim liści zatrzymywał dużo światła i przy zachodzie słońca i
wnętrze szybko robiło się ciemno. W nocy miała doskonałą widoczność, ale to
nie wiele pomagalo z nocnymi drapieżnikami.

Przeszła mile na przemian biegnąc i idąc. Starała się słuchać stałego rytmu
deszczu, ale brzmiało to jak bicie serca. Chciała, blokował zapach Riordana, ale
trzymał się jej ciała. Łzy spływały nieustannie ścieżkę w dół jej twarzy,
zacierając jej widzenie. Żal był wielkim ciężarem, tak że zwalniał jej kroki i
okradł ją z powietrza.

Każdy krok był walką z posuwaniem się do przodu, aby się nie odwrócić i
pobiec z powrotem by znaleźć Riordana. Co gorsza, jej umysł nieustannie starał
się dostroić do niego. Walka ze samą sobą była bardziej wyczerpująca niż walka
z dżunglą. Musiała znaleźć miejsce do odpoczynku. Juliette znalazła mały krąg
głazów, prawie ukryty, zarośnięty paprociami. W kręgu głazów głęboki basen
zasilany małym strumieniem błyszczał w świetle księżyca. Usiadła, uniosła
twarz aby złapać kropelki mgły, którym udało się przebić przez grube liście
nad jej głową. Grzmot przetaczały się po niebie . Błyskawice rozświetlały
chmury. Huk wstrząsnął ziemią i drzewami, powodując fale mknącą po
powierzchni wody. Ręce Juliette uniosły się do jej serca. On zmartwychwstał.

Juliette nie było. Jego pierwszą reakcją było wrzask jego ból i frustrację. Teraz
Riordan wypuścił oddech w długim, powolnym syku rozpaczy. Chciał nią
potrząsnąć. Pociąg fizyczny między nimi był jak rozprzestrzeniający się pożar.
Już samo to powinno wystarczyć, aby związać ją z nim. Ona tam była przez
długi, trudny czas, sama, bez niego. Rytuał wiązania zmusi jej umysł do
nawiązania z nim połączenia. Wyjaśnił jej to, próbując oszczędzić jej cierpienia
o którym wiedział, że będzie ją przechodzić.

Już odczuwał skutki ich rozdzielenia. Co gorsza, czuł jej smutek, potok emocji,
tak samo głębokie jak pasja z jaką ją dotkęła. Czuła różne rzeczy intensywniej.
Riordan przejechał palcami przez swoje długie włosy. Musiał szybko znaleźć
ofiarę. Potrzebuje spędzić więcej czasu w ziemi, aby się uleczyć, ale bardziej niż

Tłumaczenie: franekM

czegokolwiek, potrzebował Juliette. Podniósł głowę w niebo i zaryczał po raz
drugi. Otworzyła tamę jego emocji. Nie przypomniał sobie gniewu i zazdrości i
strachu, ale teraz uczucia wypełniały jego umysł mieszając się z żalem. To była
mieszanka silna i niebezpieczna.

Znalazł ślady dużego kota, ale nie ślady kobiety. Jego serce biło mocno w piersi,
biło ze strachu o nią, za jej potrzebami. Ona zdołała ukryć się, nie
pozostawiając śladu, ale zew krwi i więzi, które wiązały ich razem były zbyt
silne, aby kiedykolwiek mogły zostać zerwane. Przeniósł się szybko przez
jaskinię, zmieniając się w biegu, wybuchając w powietrze jako gruby strumień
białej mgły. Niebo było pomarańczowe i czerwone, olśniewające i żywe,
prawie oślepiające do człowieka, który tak długo widział tylko odcienie
szarości. Nawet w gęstej mgle dla ochrony, jego głowa pękała od blasku
kolorów. Przebił się przez drzewa, pozostając pod baldachimem, używając do
ochrony liści, by przyzwyczajał się do nowego wzroku.

Krzyk Ptaka, był jego jedynym ostrzeżeniem. Uderzył w coś i odskoczył do
tyłu. Kropelki mieniły się krótko poprzez spadającą sieć srebra, wypadnięcie na
zewnątrz. Zadziałał instynktownie. Strzelił w górę, poprzez i ponad srebro. W
swojej obecnej formie był w stanie prześlizgnąć się, ale czuł, cienkie ostrza,
ostre jak brzytwa, tnące głęboko.

Riordan! Juliette brzmiała ogarnięta paniką.
Pułapka została ustawiona specjalnie dla niego. Juliette wiedziała, że przyjdzie
po nią. Nie przeniknął w pełni barier w jej umyśle. Czy ona mogła go zdradzić?
Czy to w ogóle możliwe aby jeden partner życiowy zdradził drugiego? Riordan
miał wątpliwości, ale nie miał czasu myśleć o tym, więc po prostu nie
odpowiedział, wychodząc swoim umysłem z jej umysłu. Echo jej krzyku
rozdarło jego serce, ale nie chciał się temu poddać, przeleciał przez korony
drzew i przemienił się w postać ptaka. Wciąż się przemieszczał, ukrył się wśród
ptaków pośród drzew, badając pułapkę, która została ustalona dla niego.

Powstała bez udziału osoby kierującej. Miał jedynie przez nią przelecieć, co
oznaczało, że mogą tam być inne pułapki czekające na niego. Krew spływała po
jego dziobie i sączyła się przez jego pióra. Daleko w dole, na dnie lasu, leżała
srebrna siatka splątana w kupę. Widział ślady swojej krwi na cienkich drutach.

Ludzie, kukły wampira, skonstruowali pułapkę, i tylko mistrz wampir mógł
ukryć swoją obecności przed Riordanem. Miał do czynienia z czymś niezwykle
potężniejszym i złym. Coś chciało przeplatać się z ludźmi i bezwzględnie ich
wykorzystywać do własnych celów. Obawa o jego życiową partnerkę chwytała
go. Była gdzieś sama i bez ochrony. To nie mogła być Juliette. Jaki miałaby
interes ratując go tylko, po to, aby następnie doprowadzić go w pułapkę?

Tłumaczenie: franekM

Dotknął jej umysłu, słyszał jej płacz. Jego serce rozpadało się. Przez chwilę nie
mógł oddychać, nie mógł pokonać oporu powietrza w płucach. W jaki sposób jej
miękki płacz mógł tak na niego wpływać?.

Juliette, to nic, zasadzka, nie powiodła się.
Nastała cisza. Wyobrażał ją sobie ścierającą łzy, poczuł gniew mieszając się w
jej głowie. Nienawidzę tego, co nam zrobiłeś. To działa na nas oboje, tak że nie
możemy oddychać bez siebie.
Przeznaczenie związało nas razem, Juliette.
Miałeś wybór.
Nie miałem wyboru. Byłem wstrząśnięta, tym że cię znalazłem. Nigdy nie
spodziewałem się, że cię odnajdę. Powiedz mi, dlaczego jesteś tak odporna.
Mogę ci pomóc cokolwiek to jest, abyś mogła poczuć co powinnaś zrobić. Nie
będziesz mieć oporów co do naszego połączenia, jeśli chcesz abym ci uwierzył.
Poczuł jej szok, że w takim stopniu przeniknął jej bariery. Poczuł że ją zabolało,
ż

e mógł sądzić, że była częścią większego spisku, mającego na celu

zaszkodzenie mu, gdy ryzykowała życie, wydostając go z laboratorium. Poczuł
jej wycofanie, ale nie mógł pozwolić jej na to. On ją znajdzie. Nie miał innego
wyboru.

Karpatianie często podróżowali w postaci sowy. Wampir przygotował się do
schwytania go w postaci mgły, wiedząc, że myśliwi często podróżują w tej
postaci. Wampir mógł bardzo dobrze zaplanowane pułapką na ptaki lecące po
niebie. Riordan wybrał kształt mniejszego kota, civeta, będącego w stanie
poruszać się szybko pośród konarów drzew. Każda pułapka przeznaczone dla
zwierząt byłaby dla znacznie cięższego wilka lub lamparta, rutynowo stosowane
formy do szybkiego podróżowania się.

Był znacznie bardziej ostrożny, skacząc z gałęzi na gałąź. Jego umysł
nieustannie dostrajał się ku Juliette. Riordan był przyzwyczajony do pełnej
kontroli, bez niebezpieczeństwa intensywnych emocji, a jego nowo nabyte
uczucia zburzyły jego normalną równowagę. Westchnął. Jestem tak samo
usidlony jak ty.

Cisza była tak długa, że obawiał się że nie udzieli odpowiedzi. Nie
powiedziałabym, usidlony. Po prostu mam obsesję, a obsesja jest bardzo
niepokojąca.
Nie mam nic przeciwko, jeśli mam być przedmiotem twojej obsesji.
Ja mam. Nie chcę być opętana przez coś lub kogoś, a co dopiero mężczyznę.
Czuł ciepło jej głosu, czyste pożądanie. Gdzieś, Juliette myślała o nim,
fantazjowała o nim. Zapanowała cisza, a on złapał migotanie obrazu w jej
umyśle. Ich usta zespolone, ręce gładzące jego ciało, jej usta podróżujące po
straszliwych oparzeniach na jego piersi. Temperatura Riordana gwałtownie

Tłumaczenie: franekM

wzrosła. Błyskawica uderzyła w jego głowę. Jego ciało zrobiło się ciasne i
niewygodne. Mały kot potknął się, gdy popęd seksualny mocno w niego
uderzył. Nie możesz mi tego zrobić. Wiedział, że jego głos był ochrypły i lekko
ostry, ale nie mógł nic na to poradzić. Jego ciało płonęło, było w ogniu. Każdy
krok był bolesny i mieszał zwierzęce emocje kota, z jego własną bestią ryczącą
na jego życiową partnerkę.

Dlaczego nie? Ty też mi to robiłeś. Nie wydaje mi się, aby moje marzenie o
dotykaniu twojego ciała lub całowaniu ciebie, są tak gorsze, od dotykania mnie
bez fizycznego kontaktu. Mały kot skoczył ponad cienką gałązką rozsuwając
liście i prawie mu się nie udało, prawie zrobił salto natrafiając na grubego węża
owiniętego wokół gałęzi. Kot syczał i pluł, omijając węża szerokim łukiem.

Riordan prawie jęknął. Juliette nie zatrzymała swoich fantazji dotykając jego
ciała lub całując go. Robiła pyszne rzeczy swoimi ustami, idąc obraną ścieżką
kierując się celowo w dół jego ciała pochłaniając go w gorącym jedwabiu
swoich ust. Jęknął głośno, mały kot drżał. Musiał bardzo się starać, aby
utrzymać przemianę, podczas gdy głód pokonywał go i go pogrążał. Nie miał
czasu, aby w pełni sam się wyleczyć i gdyby chciał odzyskać siły będzie musiał
się pożywić.

Bardziej niż wszystko inne, chciał znaleźć Juliette, aby pogrążyć swoje ciało
głęboko w jej przystani, aby uwolnić strasznie rosnące ciśnienie, nieubłagane
szaleństwo swojego organizmu. Mógł niemal poczuć jej usta prześlizgujące się
po nim. Mógł poczuć jej smak ostry i pikantny, czuć jej miękką skórę pod
palcami.

Dźwięk otrząsnął go z zadumy i mały kot poszedł w jego stronę, przyczajony w
wysokim baldachimie lasu. Usłyszał miękki dźwięk w oddali, wyciszony,
naturalne dźwięki nocy. Nucenie owadów. Soki płynący w drzewach.
Nietoperze nurkowały i kołowały w powietrzu. Krzewy szeleściły, gdy małe
gryzonie przechodziły w poszukiwaniu bezpiecznego miejsca. Większe
drapieżniki polowały. Ale dźwięk był ludzki i kobiecy.

Riordan trwał nieruchomo, umożliwiając pobudzenie swoich talentów w nocy,
skanując obszar na obecność intruzów, pułapek, dla zbadania tożsamości
człowieka kryjącego się kilka kilometrów od niego.
Juliette. Jego serce zabiło szybciej. On przemienił się do jego naturalnej postaci,
gdy jego zęby pozostał wydłużone w oczekiwaniu. Była blisko, niedaleko
pobliskiego strumienia. Słyszał pęcherzyki wody przy skałach i osadach
zarośniętego basenu. Musiała tam być, chłodząc ciało z ciepła dżungli, z ognia
szaleństwa zachodzącego między nimi, który wydostał się spod kontroli. Kiedy

Tłumaczenie: franekM

miał absolutną pewność, że zostali sami, i w zasięgu mili od nich nie było
nikogo, zaczął do niej podchodzić, korzystając z liści jako osłony.

Chcę ciebie. Tchnął słowa w jej umyśle. Zaznaczając ją. Potrzebował jej. Nie
było najmniejszych wątpliwości. Cóż, może ja też ciebie potrzebuję, ale mam
rzeczy, które muszę zrobić, zobowiązania do spełnienia. Nie mogę po prostu
zmienić swoje życie dla ciebie.

Jej głos był tchem, zmysłowy. Ona czuła to samo ciepło, te same potrzeby.
Riordan zaczynał rozumieć, o co w tym wszystkim chodzi z życiowymi
partnerami. Zbyt długo był z dala od swoich ludzi i zapomniał ścisłych więzi.
Zapomniał cokolwiek, co czuli życiowi partnerzy, tak jak i inni. Relacje były
bardzo seksualne i zawsze intensywne.

Trafił do małej groty, gdzie odpoczywała. Siedział nad nią, wysoko na
drzewach, przyjemność rozkwitła w głębi niego, dzika tylko od samego
patrzenia na nię. Była tak piękna, że skradła mu słowa w wydychanym
powietrzu. Mógł na nią patrzeć przez wieczność i nigdy się nie nudzić.

Tłumaczenie: franekM

ROZDZIAŁ 5

JULIETTE podniosła włosy z karku i otarła pot lśniący na jej ciele. Było bardzo
gorąco, a jej ubranie przykleiło się do jej skóry. Odbicie księżyca w głębi jeziora
mieniło się z chłodnym zaproszeniem. Powoli rozpięła bluzkę i pozwoliła jej
opaść na łokcie.

Oddech Riordana uwiązł w jego płucach. Wzruszyła ramionami i bluzka spadła i
zrzuciła ją na ziemię, na duże paprocie wyrastające z pomiędzy głazów. Juliette
zanurzyła rękę w chłodnym jeziorze i polała woda dolinę między piersi. Jej
głowa została rzucona do tyłu, a jej piersi ze sterczącymi sutkami, stały się
wysokie i twarde, zachęcające w świetle księżyca. Jej ciało nie było dziewczęce,
ale kobiece, z hojnymi krzywiznami w którym mężczyzna może się zatracić. Jej
spojrzenie nocnej kusicielki, leśnej wróżki, prawie nierzeczywistej, gdy woda
spływająca po miękkiej, ponętnej skórze na jej brzuch i jeszcze niższy,
znikające pod ciemniejszym materiałem dżinsów.

Jego ciało naprężyło się i stwardniało, bolało od samego patrzenia na nią. Jej
ręce z wdziękiem wyjęły szpilek z jej włosów i gęsty splot runął znacznie
poniżej bioder. Było coś strasznie zmysłowego e kobiecie rozpuszczającej
włosy, zadecydował Riordan. Jego pierś bolała tak bardzo, jego płuca płonęły za
powietrzem. Jej włosy płynęły wolne, masa czarno-niebieskiego jedwabiu, którą
pragnął zagarnąć palcami, aby schować w nich twarz.

Przykucnęła przy basenie, oblewając twarz wodą. Krople spływały po jej
gardle, aż do kremowych, nabrzmiałych piersi i osiadały na jej skórze czekając,
aż zostaną zlizane. Riordan przeniósł ciężar, próbując złagodzić pełnię jego
ubranie. Nie śmiał ją ostrzec, że nie jest sama: ona mogłaby spróbować uciec od
niego, i musiał poznać tajemnicę, w jaki sposób udało się jej uciec od niego.

Słaby wiatr przesuwał liście drzew, tak że lśniły srebrem i czernią w nocy. Jej
zapach było dojrzały i kobiecy, i urzekał samym sobą. Czuł jak ryk rośnie w
jego gardle, ryk bestii domagającej się uwolnienia. Pokusą była kobieta
chłodząca ciepło jej ciała przy basenie, w świetle księżyca. Riordan zatopił
pazury w gałęzi, aby powstrzymać się od pójścia do niej. Jego głowa pulsowała,
jego krew była gęsta i gorąca. Każdy ruch który robiła był uwodzeniem. I co do
cholery robiła chodząc półnago, sama gdy każdy drapieżnik mógłby się na nią
rzucić?

Juliette podniosła się giętka, pełna zmysłowego wdzięku, jej piersi kołysały się
w rytm ruchu jej uwodzicielskich bioder. Nie mógł oderwać swojego głodnego

Tłumaczenie: franekM

wzroku od niej. Honor i dżentelmeńskie zachowanie zostały całkowicie
zastąpione przez prymitywne posiadanie. Ona była jego życiową partnerką.
Należała do niego. Jej bujne ciało było wszystkim, czego kiedykolwiek chciał.
Chciał rozpocząć od czubka głowy i całować ją aż do jej stóp, zwlekać w
każdym intrygującym cieniu i zagłębieniu po drodze. Jego wzrok zwęził się, gdy
zobaczył że ona się rozgląda, przeszukując drzewa i krzewy przed wejściem na
najwyższy głaz. Podniosła twarz do powietrza i pociągnęła nosem, jakby
wyczuwając wiatr. Najwyraźniej zadowolona że była sama, cofnęła się do
brzegu basenu, jej ręce sięgnęły do zamka jej dżinsów.

Riordan mocno przygryzł dolną wargę w nadziei, że ból odwrócić jego uwagę.
Nie mógł się odwrócić, nawet jeśli zależałoby od tego jego życie. Ona szarpnęła
swoje dżinsy. Wilgotność była wysoka, i materiał przylgnął do jej skóry, więc
musiała się pokręcić i potrząsnąć, aby ściągnąć je w duł z bioder i ud. Jej piersi
podskakiwały apetycznie, gdy tańczyła aby pozbyć się swojego ubrania.
Kręcone ciemne loki tworzące kształt litery V na skrzyżowaniu jej nóg, jak
kusząca strzałka, zwracały jego uwagę. Od razu złapał jej kobiecy zapach,
wzywający mężczyznę do kobiety. Jej ciało płonęło, zapalało się od jego myśli.
Jego głód był zbyt wielki.

Juliette była bardzo podatna na jego potrzeby. Mroczny głód zjadał go, hartował
jego ciało i wysyłał erotyczne zdjęcia które drażnił jego mózg. Była tam czeka
na niego, jej ciało było otwarte dla jego, jego pożądało z tą samą straszną
potrzebą, która nigdy nie mogła zostać złagodzona. Zamknął oczy i myślał o
tym, jak by to było zanurzyć się w środku jej pochwy przyjemnej, gorącej,
ciasnej i mokrej, śliskiej dla niego.

Juliette wydała pojedynczy dźwięk rozpaczy gdy jej ciało zareagowało na fale
seksualnego głodu, pożądanie rosło w nim, jej żądza przyczyniła się do tego że
stworzył z nią szokujące fantazje. Riordan pili ją z przymkniętymi oczami, jego
powieki były ciężkie, a jego ciało płonęło. Chciał zobaczyć jej ręce podróżujące
po jej miękkiej skórze, zabierające po drodze jego ręce. Na jej uda, na jej
zaokrąglony brzuch, aż do jej wąskiej klatki piersiowej, do wypukłości jej piersi
które ujmuje w dłonie. Chciał je dociskać kciukami i potrzeć jej ciemne sutki,
zmieniając je w gorące szczyty w oczekiwaniu na jego gorące mocno ssące
usta.

Mógł już poczuć jej smak i poczuć gładkie kopuły w ustach. Pragnął położyć na
nich głowę, traktując je jak poduszki, spędzając noc hojnie obdarowując uwagą
każdą z jej pierś, ciemne zapraszające sutki, ale to nie wystarczyło. Chciał
poczuć jak była gorąca. Jak mokra. I jka bardzo potrzebowała jego ciało głęboko
wewnątrz siebie. Jego dłonie zsunęły się, chcąc poczuć jej uda, miękkie i
zaokrąglone z mocnymi mięśniami. Przesunął dłonie w górę, chcąc poczuć

Tłumaczenie: franekM

ciepło jej wejścia przed zmianą jej pozycji, chcąc aby jej nogi rozsunęły się dla
niego. Delikatnie chciał wsunąć jeden palec głęboko wewnątrz niej. On
rzeczywiście czuł ogniste ciepło, gładkie i wilgotne, i to prawie wstrzymało jego
serce. Chciał więcej.
Chciał poczuć jej chwytające i przytrzymujące go ciało, zaciskające się mocno
wokół jego.

Nie mógł znieść dotyku swojego ubrania ani moment dłużej, i pozbył się go
łatwo za pomocą jednej myśli sposobem swego ludu. Niewielki wiatr pieścił
jego ciało, dotykając go całego, pobudzając jego wrażliwości. Chciał aby to były
jej palce owijające się wokół jego twardej długości. Jego erekcja była pełna,
ciężka i bezlitosna, pulsująca, pulsując bólem, który trudno było mu znieść.

Cholera, co ty mi robisz? Jej głos był tchnieniem w jego umyśle. Ochrypły.
Seksowny. Brzmiącym potrzebami.

Cholera wróć. Moje ciało płonie. Chcę twoich ust na sobie. Chcę być w Tobie.
Nie chcę iluzji. Twój upór zabije nas oboje.


Juliette nigdy nie czuła takiego pożądania nie do zniesienia. Wynurzyło się z
głębi jej istoty i ją pożerało. Ona zawsze wiedziała, że głęboko, wewnątrz niej
była pasja. Ciepło pochodzące z dżungli odczuwała jako zmysłowe, gdy inni
uważali je za przytłaczające. Często czuła się sexy, nawet uwodzicielsko wokół
mężczyzn, ale nigdy nie czuła tak ogarniającego ciepła. To było nieprzyjemne i
niepokojące, drażniące ciśnienie wymagające pilnej ulgi. Jej piersi bolały za
dotykiem jego ust. Nie chciała delikatnego kochanka, chciała aby poczuł tą
samą tlącą się, niebezpieczną pasję, która ja ogarnęła. Chciała wybuchowego
połączenia, jego twardego ciała zagłębiającego się głęboko i bezlitośnie w niej.
Ona czuła swędzenie i płomienie, głód i nie było od tego żadnego ratunku, bez
względu na to, co zrobiła.

Jesteś blisko mnie? Ona nie mogła zatrzymać zaproszenia w swoim głosie.
Rozejrzała się dookoła, nieświadomie zachęcając go swoim ciałem. Wyciągnęła
ręce nad głowę, odwracając się powoli w kółko. Wiedziała, że miała piękne
ciało, i chciała, żeby je zobaczył. To on jej to uczynił, umieścić ją w tym
strasznym stanie pasji, i to od niego zależało czy uspokoi jej nieubłagane
pożądanie.

Patrzę na ciebie. Czy czujesz mój wzrok na sobie? Jesteś taka piękna. Dotknij
siebie dla mnie.

Tłumaczenie: franekM

W jego głosie słychać było uwodzenie. Mruczące polecenie, obietnica tego
czego dokładnie chciała, potrzebowała. Seksy gorące i żywiołowe. Ostry
kochanek, który by ugasił jej palącą potrzebę. Juliette odwróciła głowę, tak że
jej jedwabne włosy otoczyły ją jak peleryna, osiadając na ramiona i cialoe,
przesuwając się nad jej wrażliwą skórą. Poczuła na sobie jego płonący wzrok
płonący dookoła niej i uśmiechnęła się.

Jestem o wiele bardziej gorąca niż można sobie wyobrazić. Jestem gładka i
mokra, ociekająca dla Ciebie. Oblizała swoje palce, powoli z zamierzeniem
kręcąc językiem przed ssaniem własnego pikantnego sok z jej palców. Spalam
się. Czy zamierzasz tylko oglądać mnie całą noc, czy masz zamiar coś z tym
zrobić? Juliette nigdy w swoim życiu nie była tak śmiała, ale ona nigdy nie
czuła takiej presji. Była na niego wściekła za to że wytrącił ją z pod równowagi,
a jeśli nie miała kontroli, była zdeterminowana aby poczuł to samo. I ona
chciała go właśnie tam, teraz, i nie obchodziło jej, że on o tym wiedział.

Riordan nie czekał na drugie zaproszenie. On płynął po niebie w kierunku
basenu, osiedlając na ziemię tuż za nią. Miała piękne plecy i doskonale,
zaokrąglone pośladki. Jego ręce ześlizgnęły się po krzywiźnie jej bioder,
całkowicie zaborczo i odwrócił ją brutalnie naprzeciwko siebie, chcąc aby
poczuła grubą, twardą długość jego członka przyciśniętą szczelnie do jej doliny.
Oddech uderzył z jej płuc a gorący płyn wpadł do sklepienia między jej nogami.
Jego zęby ślizgały się po jej szyi, ramionach, a jego ręce zsunęły się do filiżanki
jej obolałych piersi. Miękkie masy wypełniły jego dłonie, kciuki ślizgały się po
napiętych sutkach, głaszcząc je pieszczotliwie.

"Nigdy nie myślałem, że cię znajdę. I wieki spędziłem bez nadziei, a ty
przyszłaś do mnie w mojej najczarniejszej godzinie." Jego usta przesunęły się po
jej szyi do jej ucha, szepcząc słowa, podczas gdy jego biodra wsuwały się w nią,
pocierając na próbę, bez powodzenia, aby ułatwić mu nacisk.

Jego dotyk w każdym zakończeniu nerwów krzyczał do uwolnienia. "Znalazłam
cię". Juliette nie rozpoznała własnego głosu. Wstrząśnięta własnym głodem.
Jego ciało było dla niej wszystkim, jego umysł przebijał się głęboko wewnątrz
jej umysłu, podnosząc jej przyjemność przez jego dotyk, dzieląc jej pasją,
intensywność jej pragnienia, aż nie mogła powiedzieć, gdzie rozpoczyna się ona
lub gdy kończy się on. "Nie mogę już czekać. Chcę, żebyś był we mnie."

Jego dłoń wsunęła się między jej nogi, czuł jej mokre powitanie. Ona prawie
płakała z przyjemności, popychając jego rękę. Jej ramię wróciło, otaczając jego
szyję, przyciągając jego głowę tak że mogła znaleźć jego usta, zatopić się w
jego pocałunkach, pożerając go, gryząc zębami jego usta, jej język

Tłumaczenie: franekM

pojedynkował się i dziko tańczył z jego. "Potrzebuję cię we mnie, Riordan.
Spłonę, jeśli się nie pospieszysz."

Dziko ugryzł jej usta, szyję, wygiął jej plecy, tak aby mógł dostać się do jej
piersi. On już tak długo marzył o jej piersiach, że nie mógł powstrzymać się od
posmakowania ich, ciągając ją w usta, ssąc mocno, a jego biodra gorączkowo
ocierały się o jej kuszące pośladki.

Krzyczała w odpowiedzi na pociągnięcia jego ust, ręce zatonęły w jego włosach,
przyciągając jego głowę, podczas gdy on pożerał jej piersi. Każde wyciągnięcie
przez jego ust wysyłało mokre ciepło pulsujące przez jej ciało i sięgające jej
nóg. Jej krzyki prawie wysłał go na krawędź świadomości. Pochylił jej ciało do
przodu, kładąc jej ręce na głazie, podczas gdy on wsunął palce głęboko w nią
badając jej gotowość. Odsunęła się od jego ręki, ujeżdżając, brykając, łkając za
nim by w nią wszedł.

Złapał jej biodra i trzymał ją, patrząc na jej piękne ciało. Jego życiową
partnerkę. Duszę, seksy - wszystko, czego kiedykolwiek chciał. Płaczącą dla
niego. Tłumacząc mu aby ją zabrał, aby zjednoczyć ich. Żądając aby ją wziął.
Był tak twardy że myślał, że może się roztrzaskać. Wdarł się do jej rzęsistej
wilgotności, jeden długi skok, i poczuł się, jakby podmuch zerwał mu czubek
głowy. Ogień ogarnął jego penisa, rozchodząc się po jego ciele, jak wybuch
wulkanu, który dotarły aż do jego stóp.

Ciało Juliette było ciasno i gorąco, i uchwyciło go, gdy się wycofywał, że aż
wzdrygnął się z przyjemności. Zaszlochała ponownie, pchając się chętnie z
powrotem do niego, gdy pchał do przodu. Był duży i gruby, a jazda przez
miękkie, fałdy była słodką torturą. "Czy wszystko w porządku?" Był tak duży a
ona czuła się tak mała. On przycisnął ją do przodu, dostosowując ich pozycje,
tak aby mogła wziąć go więcej. "Chcę, cały znaleźć się w tobie."

"Też chcę mieć cię do końca w sobie" odpowiedziała Juliette. "Czy czujesz to co
ja czuję? Mocno. Szybko. Potrzebuję cię do szaleństwa, bo czuję się szalona." I
tak zrobiła. Czuła się dzika i gorąca i zmysłowa i chciała aby stracił kontrolę,
gnając do niej wszystko, czym był. Wylewając swoje serce i duszą i jego istotę
do niej. "Więcej, chcę więcej".

Juliette poddała się dzikiemu biciu. Każdy twardy skok wysyłał wibracje z
pędzącej radości przez jej ciało. Każda komórka, każde zakończenia nerwowe,
jej każda niewielka część spalała się i płonęła. Jej piersi bolały i kołysały się z
każdym pchnięciem, włosy dotykały ziemi i jedwabiste pasma spadła na jej
twarz. Jej ciało było gorące i spocone i eksplodowało w ekstazie. Wzięła go z

Tłumaczenie: franekM

sobą na krawędzi, jej mięśnie zaciskały się na grubym członku i wyciskały
ostatnią kroplę jego potomstwa z niego.

Dla Juliette nie był to koniec, jej ciało falowało od wstrząsów wtórnych, kolory
wybuchały za jej oczami i fajerwerki wychodziły w jej umyśle. Nie chciała aby
się ruszał, chciała nasycić się połączeniem ich ciał. Był wspaniały, długi i gruby
i większy niż mogłaby sobie wyobrazić.

Riordan zsunął się z jej ciała niechętnie. Kiedy wydała delikatny dźwięk
protestu wciągnął ją z powrotem w ramiona. "Mamy czas. Cały czas na świecie,
i chcę cię dotknąć. Kocham cię całować". Jego ręce przesuwały się po jej piersi,
przeniosły się do jej twarzy. "I jestem głodny smakowania Ciebie. Chcę cię w
pełni przenieść do mojego świata."

Odwróciła twarz wąchając jego gardło. "Czy wiesz kim jestem?" Pocałowała
zagłębienie jego gardła, ręce przesuwały się zaborczo po całym jego ciele.
Gładząc jego płaski brzuch i całując drogę wzdłuż jego klatki piersiowej. Jej
ręce pieściły jego penisa, formując, dokuczając i zapamiętując jego długą linię.
"Jestem jaguarem. Zmiennokształtną. Jesteś pewien że jestem, tym czego
chcesz?"
Riordan odpowiedział jej w jedyny sposób jaki mógł. Jego ciało było
uwrażliwianie i reagowało z większymi wymaganiami. Jego zęby wydłużyło się
tak jak jego penis. Pochylił głowę i zakrył zębami puls bijącym tak mocno na jej
szyi.

Krzyknęła, odrzucając głowę do tyłu i okrążając jego szyję ramionami, tuląc się
do niego. On nie wykorzystał swój język, aby ją przygotować na szok
połączenie, ale Juliette czuła tylko białe gorąco płynące przez jej krwiobiegu,
jak bicze błyskawic przymocowane do każdego zakończenia nerwowe
seksualnego szaleństwa.

Trzymał ją zaborczo, jego ręce był delikatne, ale kierowały, przesuwając ją tak,
ż

e czubki jej piersi ocierały się o jego klatkę piersiową a jej włosy odsunął na

bok. Tak, że jego kształtne pachwiny dociskały jej miękki brzuch. Smakujesz
jak egzotyczne owoce, pikantny i ostre i gorący. Zastanawiam się, jak będziesz
smakować kiedy doczołgam się między twoje nogi i będę spijać moje
dopełnienie.

Jej całe ciało, zacisnęło się. Zamknęła oczy i przycisnęła się do siebie. Chciała
od niego wszystkiego, z nim. Chciała tego wszystkiego.

Jego język przetoczyły się przez puls na jej szyi. Jego ręka okrążyła jej gardło,
jego kciuk uniósł jej twarz tak, że była zmuszona spojrzeć w jego oczy. Zobacz,

Tłumaczenie: franekM

jak smakuje. Polecił mruczącym, aksamitnym głosem, tak fascynującym że na
wpół zapadła w sen. Riordan otworzył linię przesuwając ostrym paznokciem,
złapał od tyłu jej głowę przycisnął jej twarz do przodu, aż jej usta był
przyciśnięte do mocnych mięśnie klatki piersiowej, tuż nad jego sercem. Czuła
jak bije, przyspiesza, gdy jej usta poruszały się na jego skórę, a ona wciągała
jego ciemne dar do swojego ciała.

Przywiół ją z jej oczarowania, gdy wzięła wystarczająca ilość dla ich drugiej
wymiany, jego usta porywały jej. Mógł ją pocałować na zawsze, w kółko i nigdy
nie mieć dość. Ich usta przylegał, ich języki były dziko splątane. Nagle się
odsunął, rozgniewany na nią. W jego wzroku było zagrożenie, złowrogo tlące
się w jego spojrzeniu.

"Co?"

"Nie, chcesz mnie. Myślałaś o innym mężczyźnie."

Juliette przesunęła swoim językiem po dolnej wardze. "Nie myślałam o innym
mężczyźnie. Ja tylko myślałam, że nigdy nie byłam z mężczyzną, tak
seksownym jak ty. A to istotna różnica."

Jego ręce krążyły po jej nagich ramionach, przyciągając ją bliżej do niego.
"Byłaś z innym mężczyzną." Jaguars są seksualnymi istotami, Riordan. Czasami
potrzebujemy seksu ". Pochyliła się i ochlapała jego klatce piersiowej, tuż nad
jego serce. "Dlaczego, ci to przeszkadza?"

"Juliette, jesteśmy ze sobą powiązani. Chciałbym wiedzieć, czy uprawiałaś seks
z innym mężczyzną. Nie możesz ukryć tego przede mną."

"Nie próbuję ukryć tego przed tobą. " Pchnęła ścianę jego klatki piersiowej, ale
był jak skała, i nawet z jej niezwykłą siłę, nie mogła go poruszyć.

"Chciałbym go zabić."

"Dlaczego chcesz go zabić? On nie na z tobą nic wspólnego ".

"Dokładnie". Riordan odwrócił się od niej, czarny gniew, którego nie rozumiał
otaczał go. Aby się ochłodzić, pluskał się w basenie i obejrzał się w jej stronę.
Stała tam z świetle księżyca spływającego po jej soczystym ciele, jej wypowiedź
mieszała jednocześnie zabawę i irytację. Była tak piękna, że był obolały go
tylko od patrzenia na nią. "Nie jestem człowiekiem, Juliette i nigdy nie możesz
myśleć ani przez chwilę, że jestem. Jestem drapieżnikiem i będę chronić tego,
co jest moje."

Tłumaczenie: franekM

"Czy powiedziałam, że chce innego mężczyzny? Nie! Myślałam, że żaden inny
nie może porównywać się z Tobą. Nie myślałam że chciałabym kogoś innego.
Jak bym mogła, po tym co przeżyliśmy? Czy zamierzasz być idiotą i być
zazdrosny cały czas? To doprowadziłoby mnie do szału. "

On zanurzył się pod wodę, aby spłukać ciepło z jego skóry. Wstał, woda
dosięgała do jego bioder. "Chodź tu".

"Nie odpowiedziałeś mi. "

Westchnął. "Tak, mam zamiar być idiotą i być przez cały czas zazdrosny.
Pomysł że inny mężczyzna dotyka Ciebie, kocha się z tobą, sprawia że chce
wyrwać mu serce."

"Dobrze". Juliette uśmiechnęła się i brnęła do niego. "Ja bym chciała wyrwać
serce każdej kobiecie, która próbowała cię uwieść". Dotarła do niego, unosząc
twarz na jego piekący pocałunek. "Oboje musimy pracować, by nie być
zazdrosnym idiotami. Nie widzę siebie, chcącej nikogo innego, kiedy mam cię".

"Nie będę mieć nic przeciwko, jeśli chcesz mnie uwieść." Pocałował ją jeszcze
raz, długo, wciągającymi pocałunkami, w którym wgryzali się oboje.

"Jakie to szczęście dla mnie." Schyliła się i uderzyła rękoma w wodę,
opryskując go. Śmiejąc się, odpłynęła od niego, płynąc pod wodą na środek
stawu.

Tłumaczenie: franekM

ROZDZIAŁ 6

RIORDAN patrzył na nią, gdy płynęła jak jej blade ciało prześlizgiwało się
zmysłowo przez wodę. Klarowna ciecz błyszczała na jej kobiecej postaci,
uwydatniając kształty i sekretne zagłębienia. Łapiąc spojrzenie innego
mężczyzny w jej głowie był w szoku, i nie był pewien, dlaczego tak mogło się
stać. Była bardzo seksowną kobietą. Ona była śmiała i wiedział, czego chciała.
Chciał tego rodzaju kobietę, tak seksowną jak wiedział że on sam jest, ale myśl,
ż

e inny mężczyzna pochyla się do ssania jej piersi lub zanurza się głęboko w jej

ciało, sprawiała że bestii w nim rosła. Była ciemna i brzydka i absolutnie
niebezpieczna.

Juliette przyciągała uwagę mężczyzn swoim zgrabnym ciałem. Była
uosobieniem seksualnej istoty. Riordan zanurzył się pod wodą i zaczął pływać
okrążenia, tam i z powrotem, starając się zatrzymać jego wściekłość na dystans.
Jeśli kiedykolwiek chciała innego mężczyznę ... Myślałam, że życiowi partnerzy
chcą tylko siebie na wzajem. W jej głosie była ciekawość. Jesteś jedyną życiową
partnerką, jaką kiedykolwiek miałem. Jestem w tym nowy.

Brzmiał na tak niezadowolonego, że się roześmiała i popłynęła na drugą stronę
basenu. Była tam gładka półki utworzona z głazów pod powierzchnią blisko
krawędzi wody. Juliette usiadła na niej i przyglądała mu się pływającemu tam i
z powrotem jak rekin. Czy to naprawdę Ci tak bardzo przeszkadza? Riordan
usłyszał miękkie drżenie w jej głosie. Oczywiście, że mnie denerwuje. Jestem
zaborczym człowiekiem. Ale to nie ma większego znaczenia, Juliette. Jesteśmy
ż

yciowymi partnerami. Jesteśmy związani z sobą na zawsze i nie będzie nikogo

innego.

Czy to jest dekret? Nie wiedziała, czemu nagle była bliska płaczu. Nie wstydziła
się swojej przeszłości. Nie chciała żadnych innych mężczyzn, teraz, ale nie
mogła nic na to pomóc, że urodziła się w gatunku, w którym było prawie
niemożliwe nie uprawiać seksu w określonym czasie. Nie mogła przepraszać za
to, kim była.

Riordan złapał echo jej myśli, bolesne uczucie ucisku w klatce piersiowej, i
wiedział, że ją zranił. Czy taki był jego zamiar? Miał nadzieją że nie. On gardził
sobą, jeśli jego nowo nabyte emocje wyrwały się spod kontroli, że mógł ukarać
jego życiową partnerkę za coś, co zrobiła przedtem zanim ją poznał.

Płynął powoli po basenie, dopóki nie znalazł się bezpośrednio przed nią.
"Jestem przekonany, że jestem idiota jak mnie nazwałaś. Przepraszam za moją

Tłumaczenie: franekM

zazdrość. Uważam też że mam zepsuty humor, który staram się kontrolować."
Uśmiechnął się do niej, nagły uśmiech przywrócił życie do jego ciemnych oczu.
"Jest we mnie pasja. Moja krew krąży gorąca, i jestem pochwycony. Szczęśliwy
..." Przysunął się do niej, jego ręce okrążyły jej kostki. "Mogę uzupełnić moje
braki w inny sposób."

"Nie waż się." Widziała zgorszenie na jego twarzy.

On szarpnął ją za nogi, łapiąc ją z zaskoczenia, tak, że zsunęła się do niego, jej
nogi znalazły się na jego ramionach. Pomyślałem, że dowiem się, jak
smakujesz. Czy całą jesteś tak pikantna i ostra jak sądzę. Nie dając jej
najmniejszych szans wić się dalej, spuścił głowę między jej uda.

Juliette podskoczyła, ale jego ręce uchwyciły jej gołe pośladki, wbijając palce
głęboko trzymając ją nieruchomo. Jego zęby ocierały wewnętrzną część jej uda.
Usłyszała swój cichy jęk. Czując pierwszy wzrost wilgotnego ciepła
atmosferycznego.

"Połóż się z powrotem dla mnie," powiedział cicho, "Zrelaksuj się, poczekaj. Po
prostu czuj. Poczuj ten czas, Juliette." Kochała sposób w jaki powiedział jej imię
z jego osobliwym, bardzo seksownym akcentem. Uwielbiała sposób w jaki w
jego oczach tliła się ciemność i pragnienie i w jaki spalały całe jej ciało. Jego
włosy dotknął jej wrażliwej skóry, jej ciało drżało. Poczuła jego ręce popychając
jej ciepło. Wpatrywała się w nocne niebo, patrzyła na krople deszczu spadające
w zwolnionym tempie. Niektóre wylądował na jej twarzy, niektóre na jej nagich
piersiach. Woda z basenu ślizga się po jej brzuchu, jedwabny koc pobudzał ją
jeszcze bardziej. Juliette oddała mu się całkowicie.

Jego palec wsunęły się w nią, głaszcząc głębokimi pieszczotami, drażniąc i
tańcząc aż jęknęła z przyjemnością. Jego usta zastąpiły ręce, pulsujące gorąco
ognia, pozostawiło ją bez tchu, nie mogła krzyczeć, nie mogła oddychać.
Ciśnienie wzrosło szybko i mocno i wściekle przetaczając się przez jej ciało aż
do uwolnienia. Kiedy uderzył w nią orgazm, to było jak wybuch, gwałtowny i
wstrząsnął nią aż do samego rdzenia jej istnienia.

Riordan powoli uniósł głowę spomiędzy jej ud, trzymając ją bezpieczne, gdyż
mogła utonąć, może właśnie tonę na dnie ogromu ogrzanego kobiecego ciała.
Wciągnął ją przez wodę do siebie, kołysał ją delikatnie, a jej ciało nadal
skwierczało i iskrzyło się i falowało z przyjemności.

Juliette owinęła ramiona dookoła jego szyi i położyła głowę na jego ramieniu.
"Przyjmuję twoje przeprosiny."

Tłumaczenie: franekM

Jego ramiona zwiększyły uchwyt. On wpłynął na małą półkę w pobliżu brzegu.
"Mam nadzieję, że czujesz moją szczerości".

"Czy myślisz, że kobieta może zakochać się w mężczyźnie, którego ledwo zna?"
" Nie wiem, ale potrafi zakochać się w mężczyźnie po tym jak chodziła po jego
myślach i dowiedziała się kim jest i co to oznacza ".

Pocałowała go w szyję. "Nigdy nie marzyłam o tym, że kiedyś będę miała w
moim życiu mężczyznę. Ani razu."

"Tak jest tylko dlatego, że nie można sobie wyobrazić obrazu takiego
czarującego człowieka." On opadł na półkę zadowolony z siebie i pociągnął ją
na swoje kolana, przyciągając ją bliżej. "Mam czterech braci." Odsunął jej
mokre włosy z boku szyi i odrzucił je w długi, mokry szlak przez jej ramię.
"Nasz książę przysłał nas do tego kraju tak wiele lat temu, że kraj ten stał się
naszym domem. Ja jestem najmłodszy w rodzinie, i moi bracia, martwą się o
mnie, oni wszyscy. Nicolas i Rafael w tym momencie są poza krajem, dzięki
czemu jesteś bezpieczne od spotkania z nimi w grupie. Jesteśmy wbardzo
bliskich kontaktach z rodzinami ludzi ... "

"Z tymi, którzy pracy w waszym imperium bydła," przerwana.

"Ranch. Jest duży, ale nie jest to imperium. Tak, pracują na ranczo. Mają
młodych osieroconych krewnych w Stanach Zjednoczonych i dwóch z moich
braci udał się im na pomoc i w sprawny sposób, przyprowadzić ich do domu. "

Spojrzała na niego podejrzliwie. "Co to oznacza? W gładki sposób. Używając
ich hipnotycznych głosów? Ich oczu hipnotyzujących ludzi?"

Uśmiechnął się ponownie, zmiękczając linie swojej twarz. "Czy to jest to, co
myślisz że zrobiłem?"
" Jesteś w tym bezwstydny, " potwierdzona.
"To działa na ciebie, i to się liczy."
"Chciałbyś aby to działało na mnie. I akurat w jakiś sposób jesteśmy razem
związani." Ona splotła jego palce ze swoimi. "Tak więc masz duże ranczo i
mieszkasz z czterema nadopiekuńczymi braćmi i jak również z ludzkimi
rodzinami."

"Moi starsi bracia, Manolito i Zacarias, najstarszy, mnie sprawdzają,
prawdopodobnie jakby utrzymywał w ten sposób, że jestem małym dzieckiem".

Podniosła jego rękę do ust. " Jeśli chcesz, będę zeznawać że już dawno
przeszedłeś wczesne etap dzieciństwa."

Tłumaczenie: franekM

"Mam wątpliwości, czy to pomoże. Potrafię sobie radzić z moimi braćmi. Po
prostu obawiam się, że ich ochrona będzie rozciągać się na Ciebie. Musimy ich
unikać, dopóki nie upewnię się, że jesteś tak całkowicie zniewolona przez mój
urok, że nie będziesz chciała uciec z dala od nich. "

"Żyję z moją młodszą siostrą i kuzynką. Jasmine, moja siostry, jest piękna
wewnątrz i na zewnątrz." Juliette zmarszczył brwi. "Ona jest w stanie zmieniać
się raz na jakiś czas, gdy znajduje się pod olbrzymim stresem, ale nie może
liczyć na takie możliwości jak ja. Moja kuzynka i ja jesteśmy obrońcami w
mojej rodzinie. Nie tylko w mojej rodzinie, ale dla wszystkich kobiet w naszym
potomkom ".

Milczał, czekając aż będzie kontynuować. Poczuł straszny smutek i zacisnął
ramiona wokół niej, aby dać jej komfort i wsparcie.

Juliette oparła głowę na jego ramieniu, włosy unosiły się na wodzie wokół nich
jak wodorosty. "Muszę wrócić do domu i upewnić się, czy moja siostra i moja
kuzynka są bezpieczne. Mam obowiązek wobec mojej rodziny, Riordan tak jak
ty wobec swoich ludzi. Nie mamy mężczyzn, aby nas chronili. Nasi mężczyźni
nie są dla nas partnerami do życia, ani też z nami nie zostają. Niektórzy
mężczyźni próbują porwać i trzymać nasze kobiety jako więźniarki, tylko żeby
być w stanie utrzymać czystość krwi. Niewiele z nas jest zdolne do zmiany do
naszej innej postaci. I to będzie stawać się coraz rzadziej i rzadziej. Traktują te
kobiety jak hodowlane maszyny. To straszne. Oni nie kochają ich lub próbują
stworzyć atmosferę radości, po prostu zmuszają je do rodzenia dzieci ".

"A co masz na myśli mówiąc, że możesz coś zrobić, aby ich powstrzymać?"
Jego głos był zupełnie pozbawiony wyrazu.

Juliette poczuła chłód w dole kręgosłupa. Czuła jego nagłą ciszę. Była w jego
umyśle i była tam bezwzględność, bezlitosność jakoś zakopana głęboko w nim,
ż

e zaniepokoiło ją to. "Ktoś musi ratować te kobiety. Jestem silna. Jestem

zdolna do zmiany kształtu, i nie boję się tych drani. Mogę chronić moją siostrę i
kuzynkę. No, może Solange chroni mnie". Odwróciła głowę, aby spojrzeć na
jego twarz. "Zabrali moją matkę. Ona była trzymana w małym pokoiku, a kilku
mężczyzn gwałciło ją aby zaszła w ciążę. Nie stało się to natychmiast mieli ją
przez długi czas. Zajęło nam dwa lata, aby ją znaleźć."

"Juliette". Tchnął jej imię. Jej smutek uderzył w niego, porwał jego serce i
duszę. On dotknął czubka jej głowy. "Tak mi przykro." Ona nie musiała mówić
mu reszty. Widział to w jej głowie. Jej matka zmarła przy porodzie, zbyt długo
zaniedbywana przez ludzi, którzy trzymali ją w niewoli. Dziecko również

Tłumaczenie: franekM

zmarło i Juliette czuje się odpowiedzialna, ponieważ tak długo zajęło jej,
odnalezienie matki.

Riordan przygotował się do zabronienia jej zamiany w kobietę wojownika, ale
nie mógł mówić, nie mógł wydawać polecenia, chociaż to mogło zapewnić jej
bezpieczeństwo. Jej ból prowadził zbyt głęboko. Rozumiał konieczność ochrony
innych. Zrozumiał, honor i odpowiedzialność. Jego palce zgniotły jej włosy w
pięści. "Czy znalazłaś mężczyzn, którzy ją porwali? Musisz znać ich zapach."

Łzy płonęły za jej powieki, łzy które ślubowała, że nigdy nie zostaną przelane.
Odmówiła spędzać czas na płaczu. Istnieje bardzo niewiele kobiet zdolnych do
zmiany kształtów i mężczyźni jaguara, którzy zebrali się i byli zdecydowani je
posiąść. Była tak samo zdeterminowana, aby nigdy nie dostać się w ich ręce.

"Jasmine może nie jest zdolna do przemiany na komendę, ale nawet mała
możliwości daje jej szanse na bezpieczeństwo. Ona ma inne dary, które mogą
być pomocne, ale nie może walczyć z mężczyznami jeśli ją złapią. Mieszkam z
Jasmine i moją kuzynką. Solange jest córką siostry mojej matki i moja matka
przygarnęła ja po tym jak ciotka została zabita, gdy kilku mężczyzn próbowało
nas złapać. Walczyła z nimi, dając mojej matce czas na ucieczkę z naszą trójką
".

"Teraz ty i twoja siostra i kuzynka żyjecie w strachu, że ci mężczyźni przyjdą po
was. Dlaczego pozostajecie w dżungli, gdzie istnieje niebezpieczeństwo?

"Dlaczego polujesz na wampiry?" odbiła piłeczkę. "To jest nasz dom. Są inne
kobiety po które ci mężczyźni przychodzą, ale mamy umiejętności. Po tym co
zrobili naszym matką, nie planuje po prostu pozwolić im kraść i zabijać inne
kobiety. Znamy sposób w jaki mężczyzn, teraz myślą, i udało nam się
skutecznie uwolnić kilka kobiet ".

"Juliette, to co robisz jest bardzo niebezpieczne. Z tymi mężczyźni jest coś nie w
porządku. Znam niektórych mężczyzn z rasy jaguara i mężczyźni ci nie
popełniają takich zbrodni przeciwko swoim kobietą. Coś jest nie tak."

"Nie wszyscy mężczyźni. Jest to tylko niewielka grupa, ale są bardzo silni,
ponieważ połączeni są w grupę." Odwróciła się w jego ramionach. "Czy
rozumiesz, dlaczego muszę zostać z tymi kobietami? Nie mają innego
zabezpieczenia. Jasmine i ja bałyśmy się że mężczyźni byli w zmowie z kimś z
nowego laboratorium Morrison. Zbyt wiele zwierząt z liście zagrożonych
gatunków zostało pochwyconych. Myślałyśmy że mężczyźni jaguara byli
zamieszani w obrót zwierzętami w zamian za pomoc w odnalezieniu kobiet. To
była jedna z przyczyn, dla której włamałyśmy się do laboratorium. "

Tłumaczenie: franekM

"Czy to możliwe, że wampir połączył się z mężczyznami jaguara i uszkodził
ich?"

"Myślę, że mężczyźni uszkodzili siebie sami ".

"Wrócimy do twojej rodziny i upewnimy się, że jest bezpieczna, Juliette. Jeśli
ci na nich zależy, to oczywiście mi także zależy na ich. Nie ma wątpliwości, że
praktyka ta musi być powstrzymana."

"Nie próbowałam zrzucić winę na mężczyzn, naprawdę. Nasz gatunek
wymiera, ale oni nie dbają o kobiety, oni tylko, chcą aby rasa przetrwała. "
Pokręciła głową ze smutkiem. "To nie jest w porządku. Mamy prawo do
naszego życia."

Pocałował ją w skroń, kącik ust. "Rozumiem ich desperację. Nasz gatunek także
prawie wymarł. Uniósł jej podbródek, by mógł uchwycić jej usta. Jego
pocałunek był delikatny, czuły. "Przywiązałem cię do siebie nie myśląc o
swoich uczuciach, Juliette. Może jestem winny jak ci mężczyźni". Jego ręce
okrążyły jej talii, pociągając ją na swoje kolana tak, że na wpół pływali w
wodzie, tak że jej ciało dopasowało się do jego bioder. "Nigdy nie myślałem,
jakie to byłoby egoistyczne. W mojej kulturze, życiowi partnerzy są sobie
przeznaczeni i muszą być ze sobą aby przetrwać. Teraz to jest inny świat, w
którym nasze kobiety, być może, nie są nawet z tego samego gatunku.
Powinnam pomyśleć więcej o tym, co chciałaś osiągnąć w życiu, a mniej o tym,
czego potrzebuję do przetrwania.

Juliette położyła się naprzeciwko niego, opierając głowę w zagłębieniu jego
mostka. Jego ręce uchwyciły jej pełne piersi, ważąc je w dłoni, palce delikatnie
masowały je niemal bezmyślnie. Przyjemność przeszła przez nią. Myślała, że
nigdy więcej nie będzie chciała się poruszyć, dopóki jego ręce na jej ciele nie
stworzony narastającego ciepłą, które powoli przemieszczało się przez jej
krwiobieg i lizało jej skórę.

"Nie myślałam o tym, Riordan, tylko o tym jak bardzo Ciebie chciałam. Ledwo
mogłam myśląc z czekaniu na ciebie. "Nie związałeś nas razem w tej kwestii,
więc nie jestem taka pewna czy bym powiedziała nie.." Odwróciła się leniwie i
zsunęła się z jego ciała, skóra do skóry, otarła się o jego klatkę piersiową i
ż

ebra, rozkoszując się różnicami między mężczyzną i kobietą. Jego brzuch był

płaski i prążkowany przez mięśnie. Ona zlizała kropelki wody. Padł delikatny
deszcz, chłodne krople, które wydawały się trzaskać nad jego gorącą skórą.
Owinęła ręce na jego biodrach, przytulając się leniwie do jego pępka. Jej zęby
przygryzły jego skórę.

Tłumaczenie: franekM

Riordan poczuł, że jego ciało twardnieje w odpowiedzi. Patrząc w dół na czystą
linii jej pleców, kusząco zaokrąglone pośladki, jej nogi unosząc się nad nim w
chłodnej wodzie basenu, to wystarczyło aby sprawić każdemu mężczyźnie
przyjemności. Jej usta wędrowały nad nim, smakowały i lizały. W Juliette nie
było żadnych zahamowań. Kochała z nim seks, kochała jego ciało, i w myślach
przekazała mu to. Swoim ciałem. To było ekscytujące, mieć kobietę tak
całkowicie otwartą i naturalną.

"Powinienem dać ci przynajmniej możliwość dyskusji, co to oznacza, Juliette",
powiedział. Jego głos był ochrypły. Jej usta robi niesamowite rzeczy, z jego
ciałem i coraz trudniej było mu myśleć.

"Nie sądzę, abym chciała o tym omówić. Osunęła się nieco niższe by móc
wydychać gorące powietrze nad jego ciężką erekcją. Uśmiechnęła się, gdy
poczuła skurcz jego mięśni, a jego dłonie w reakcji zacisnęły się na jej
ramionach. Juliette podniosła swój podbródek, by mogli spotkać się wzrokiem,
upajając się głodem w ciemnych oczach. "Jeśli bym myślała, za dużo, nie
byłabym w stanie mieć Ciebie. I naprawdę, naprawdę ciebie chciałam".
Opuściła głowę, żeby móc polizać wzdłuż główki penisa, powoli, bez pośpiechu
badając kształt i fakturę jego ciała.

Jego oddech uderzył z jego płuc. "Muszę przyznać, że jestem dozgonnie
wdzięczny że mnie chcesz. Nie sądzę, czy kiedykolwiek będziemy mieć
wystarczająco dużo czasu, aby zrobić wszystkie rzeczy które mam w głowie."
Celowo pokazał aby zobaczyła, jego każde pragnienie, jego każdą potrzebę.

Juliette zaśmiała się cicho. "To dobrze, że myślimy w tym samym kierunku.
Nie chciałabym być związana z kimś, kto nie lubi ryzykować. I na pewno lubi
przygody".

To była jego kolej aby krzyczeć. Dźwięk wyrwał się z jego gardła, gdy jej usta
go pochłonęły, wziąła go głęboko w swoje gardło i zaczęła powoli, zmysłowo
wyciągać. Myślałam, że dowiem się, jak smakujesz. Czy jesteś gorący , ostry i
pikantny. Jej drżący śmiech drażnił jego zmysły i głaskała jego ciało. Zatracił
się w czasie, dryfując na falach docierających do jego ciała, jej gorące usta i
język doprowadziły go do gorączki. Kiedy nie mógł już uleżeć spokojnie,
przeniósł swoje biodra do niej, pozwalając jej przejęcie rytm i ustawić tempo.
Ona drażniła się z nim na skraju orgazmu, ssąc mocno i obdarzając uwagą
swojego języka, tylko lekko przesuwając nad nim usta, delikatnie zębami.
Uwielbiam czuć to, co ty czujesz. Uwielbiam słyszeć szum w twojej głowie i
wiedzieć, że ja je tam umieszczam po prostu to robiąc. Jej usta wessały go. Jego
ręce zacisnęły się w jej włosach, jego biodra były coraz bardziej nalegające,

Tłumaczenie: franekM

bardziej szalone w jego odpowiedzi. Wzięła go głęboko, pracując nad nim tak że
poddał się jej urokowi, tak bardzo poddał się przyjemności, że nie mógł myśleć.

"Skończ z tym, albo pozwól mi wziąć ciebie", udało mu się syknąć się między
zębami.
Ona zakpiła, swoim miękkim, szyderczym śmiech tylko drażniącym bardziej
zmysły. Juliette rozkoszowała się swoją mocą. Był niezwykle silne i
niebezpieczne, ale potrzebował jej. Musisz mieć w swoim życiu trochę zabawy,
Riordan. Naprawdę mnie potrzebujesz.

Cholera. Warknął w jej myślach, jego ręce zacisnęły się na jej włosach.

Jej usta wysłał go celowo na krawędzi, wykorzystując swój drażniący śmiech
paliła jego myśli. Bardzo wyryła się w jego kościach raz na zawsze. On nigdy
nie będzie w stanie wrócić do tego co był. I nigdy nie będzie w stanie obejść się
bez niej. Niosła w sobie światło i pozwoliła mu to poczuć w nieubłaganej
ciemności, która była jego domem.

Schyliła się pod wodą, odsuwając się od niego. Riordan wyciągnął rękę i
chwycił ją, przeciągając ją z powrotem. Odsunął mokre włosy z twarzy i patrzył
na nią. Jego cud.
"Ja potrzebuję cię", przyznał. Gdyby mogła być odważna i uczciwie przyznać,
czego chciała i potrzebowała nie mógłby powiedzieć mniej. "Jesteś wszystkim".

Tłumaczenie: franekM

Rozdział 7

"Potrzebuję krwi, Juliette. Noc od nas odchodzi. Musimy wrócić do twojej
rodziny w pełni sił. Chciałbym spędzić resztę moich dni tutaj, kochając się z
tobą i odkrywać tajemnice mojej życiowej partnerki, ale muszę się pożywić, aby
odnowić swoje siły ". Riordan brnął aby wyjść z basenu i wyciągnął rękę w jej
stronę.

Juliette poświęciła czas, aby jej oczy mogły się nim nacieszyć. "Przysięgłam
sobie, nigdy nie mieć nic do czynienia z mężczyzną. Mężczyźni których znam
nie wiedzą nic o opiece." Spojrzała w dół na ziemię. "To straszne dorastać
wstydzić się tego, kim jesteś, wiedząc, że możesz urodzić dziecko mężczyźnie
specjalnego gatunku i bez względu na to, co robisz, jak bardzo go kocham i jak
bardzo będziesz się sprzeciwiać, jego charakter zawsze przeszkodzi mu
odwzajemnić mu miłości do Ciebie. "

Jego palce objęły jej nadgarstek i odwrócił ją ku siebie. "Żyłem przez wiele lat i
odkryłem, że każdy gatunek ma swoje mocne i słabe strony. Mężczyźni z rasy
jaguara są wędrowcami, ale ci na, których się natknąłem dbali o swoje kobiety.
Oni nie mogli osiedlić się, a ciągłe dążąc do zachowania ich rasy stało się
przyczyną ich upadku. Oni nie pozostać z jedną kobietą, choć uważam, że wielu
z nich próbowało i byli bardzo zmartwieni, że nie mogą. " Wziął ją w ramiona,
by ją pocieszyć.

"Lasów tropikalnych w Ameryce Południowej jest bardzo duży i nie ma granic
w dżungli. Zamieszkaliśmy w Brazylii, na skraju lasu, ale podróżowaliśmy z
kraju do kraju, aby zapewnić bezpieczeństwo mieszkańcom. W naszej podróży
często spotykamy się z takimi mężczyznami. Wszyscy są samotnymi istotami.
Zostaliśmy pouczeni przez naszego księcia aby ich unikać, jeśli to możliwe, ale
często rozmawialiśmy z nimi. Jaguary, jak nasz gatunek, są na skraju wymarcia.
Są inteligentne i wiedzą, że przyczynili się do swojego wyginięcia, jednak wciąż
nie mogą zatrzymać tego, co dyktuje natura. " I część z nich bardzo odczuwa że
zasłużyli na swój losy, gdy odmówili opieki nad ich kobietami i dziećmi.

"Mówisz, że to nie ich wina". Juliette wyszarpała się z jego ramion, odwracając
twarz z daleka od niego, gdy zabierała swoje ubrania z ściśniętych rąk. Weszła
w swoje dżinsy i wyciągnęła je na swoją nagą skórę, mrugając przez łzy. Już
dwukrotnie płakała przed nim. Ona nie płacze. Nie z powodu mężczyzny.

"Nie mówimy o nieuczciwych mężczyznach, pozbawionych kontroli i
krzywdzących swoje kobiet. Powinni zostać poddani wymiarowi

Tłumaczenie: franekM

sprawiedliwości, nie wolno porywać i gwałcić kobiet w idei tworzenia
maszynek do rodzenia dzieci". Wziął koszulę z jej rąk i odwrócił ją twarzą do
siebie, przechylając jej podbródek tak aby spotkała się z ciemnym spojrzeniem.
" Mogę być szorstki, Juliette, i przyznaję, że już dawno zapomniałem, jak to jest
być delikatnym, ale nigdy nie skrzywdziłem kobiety, chyba że zagrażałaby
mojemu życiu lub moich ludzi. Tak się nie godzi".

Ukryła twarz na jego ramieniu, kładąc dłonie wzdłuż cienia jego szczęki.
"Jesteś wystarczająco delikatny dla mnie." I był. Przeniósł ją jak żaden inny
mążczyzna kiedykolwiek przedtem, ani nie mógł. Przeszli razem przez ogień i
płomienie i stracili kontrolę, jeszcze potem gładził ją w delikatnej pieszczocie
drżącą ręką w dół jej ciała, sadzając ją na swoich kolanach, ujmując jej piersi z
szacunkiem.

Riordan pochylił się całujac jej zadartą do góry twarz, poświęcając swój czas,
ociągając się. Jego serce znalazło rytm jej serca. "Jesteś nieoczekiwanym
prezentem. Nie jestem człowiekiem, aby odrzucić taką rzeczy z dala."

Zabrała koszulę od niego i narzuciła na siebie.
Sięgnął i odciągną krawędź materiału okrywający jej obfite piersi. "Nawet w
ubraniu, wyglądasz tak seksy, że nie jestem pewien, czy mogę trzymać swoje
ręce z dala od Ciebie."

Podniósł miękkiej masy piersi, przesuwając palce do kremowej skórze. "Twoja
skóra jest tak miękki i ciepła i przytulna. Pochylił się i wyciągnął jej sutek w
ciepło swoich ust, nie mogąc oprzeć się pokusie.

Juliette zamknęła oczy, przyciskając się bliżej niego, położyła mu ręce na
głowie, trzymając go przy siebie, podczas gdy fala przyjemności płynęła przez
jej ciało, zalewając ją całkowicie i zupełnie. Kochała to , że cieszył się nią tak
bardzo i że oczywiście chciał, aby czuła to samo do niego. "Nigdy nie opuścimy
tego miejsca jeśli będziemy to ciągli, wyszeptała, chciał odebrać jej dżinsy i
mocno owinąć jej nogi wokół swojego pasa. "Myślę, że seks z tobą jest
wciągający."

"Nie mogę się powstrzymać". Jego język drażnił jej sutek zmieniając go w
twardy szczyt nie chcąc jej wypuścić. "Twoje ciało jest takie kuszące."

Jej palce przesunęły się po jego ciężkiej erekcji. "I znowu zaczynasz, obwiniając
mnie. Widzę cię takiego, twardego i grubego i tak potrzebującego, i oczywiście
chciałabym coś z tym zrobić.
Jęknął. "Nie mam żadnej dyscypliny, odnośnie ciebie." On szarpał dżinsy,
dopóki nie opadły w dół wokół kostek i mogła kopać je na bok. "Jeśli nie

Tłumaczenie: franekM

zaznam jakąś ulgę, wątpię, czy będę w stanie chodzić, nie mówiąc już o walce z
ż

adnym wampirem. Co zamierzasz z tym zrobić?"

Ona okrążyła jego szyję ramionami i podciągnęła się w górę jego ciała, owijając
nogi mocno wokół jego pasa. "Myślałam, że po prostu wybiorę się na
przejażdżkę," szepnęła i polizała jego ucho drażniąc je językiem. Bardzo powoli
usiadła na jego penisie, obniżając się powolnie z rozwagą. Gdy zaczął naciskać
na drogę przez jej napięte fałd, zadrżała z przyjemnością. " Z tobą zawsze jest
tak doskonale ". Czekała z ruchem, dopóki nie wypełnił jej całkowicie, tonące w
dół na jego penis, tak aby była pełna i wbita na pal a każde zakończenie
nerwowe ożyło i stanęło w środku w płomieniach.

Riordan nie czekać na nią, chwytając jej biodra w swoje ręce, pomógł jej w jej
zmysłowej jeździe, głębokimi, mocnymi pchnięciami, które wchodziły głęboko
wewnątrz niej, łącząc ich ze sobą. Kochał sposób w jaki jej piersi ocierały się o
jego pierś, sposób w jaki odrzuciła głowę do tyłu, oczywiście z przyjemnością
oświetlającą jej twarzy. Mruczała, tak jak kot, pogłębiając ruchy, tak dzika i
nieskrępowana jak on. Teraz był tak dostrojone do jej umysłu, że mógłby
zmienić każdy swój ruch aby dać jej przyjemność. Wiedział, w którym
momencie chciała go mieć powoli i głęboko i wiedział, gdy potrzebowała tego
by były to, mocne, długie pociągnięcia, które wysyłały ogniste tarcie bijące
przez nich oboje.

Cień nocy ukrył ich w małej grocie. Wiatr szumiał w baldachimach drzew nad
ich głowami. Nietoperze fruwały nad wodą, uderzając w owady tuż nad
powierzchnią. Krople deszczu padały na powierzchnię basenu. Juliette
wdychania zapachy nocy, połączone z zapachem mężczyzny i kobiety. Jej
paznokcie zagłębiały się w ramiona Riordana i z powrotem, jak fala po wybuchu
orgazmu który przez nią przeszedł. Dzielił to doświadczenie w jej umyśle i
falował z ekstazy płynącej przez nią wysyłającej go na krawędź.

Juliette, połączyła się tak zupełnie z Riordanem, że poczuła ciśnienie mające
początek głęboko w jego rdzeniu i przechodzące przez jego ciało, eksplodując z
siłą lokomotywy. Dawali sobie pasję i ciepło, burzę radości, obmywająca ich i
przechodząc przez nich i która pozbawiła ich tchu i przywiązała ich do siebie.

Juliette przycisnęła usta do jego gorących, mokrych i głodnych. Próbowała
wśliznąć się wewnątrz niego, dzieląc się ciałem i umysłem. Pocałunki przeszły
z chciwego pożądania w wolniejsze, spokojniejsze, poszukujące, do długich,
osiągających przyjemność. Podniosła głowę i spojrzała mu w oczy. Patrzyli na
siebie przez długi czas, pijących z siebie, znajdując się w głębi oczu drugiego..
"Patrzę na ciebie i wszystko jest razem, Riordan. Nie wiem dlaczego, i nie

Tłumaczenie: franekM

sądzę, abym chciała zbyt mocno o to pytać. Mam zamiar po prostu wziąć to, co
ofiarował mi los i zagarnąć to obiema rękami ".

"Nigdy nie będzie ci przykro, Juliette", obiecał, obsypując pocałunki jej twarz,
jej oczy, po jej szyję i gardło. "Nigdy nie będziesz żałować."

"Czuję teraz twój głód, bijący z ciebie. To przerażająca rzecz. Jak możesz
trzymać w ryzach tę część ciebie? Jeśli czuję się tak, jakbym była pożerana
przez coś." Ona odchyliła do tyłu głowę i powoli pozwoliła jej nogą, opaść na
ziemię. "Musisz zdobyć pożywienie. Nie mam nic przeciwko, Riordan. Nie
jestem w najmniejszym stopniu głodna i myśli o jeedzeniu przyprawia mnie o
mdłości, ale to jest w pewnym stopniu seksy, kiedy bierzesz moją krew. Myślę,
ż

e robię się nieco perwersyjna ". Rozejrzała się za swoim ubraniem, którego

brakowało i co wywołało zdziwienie na jego twarzy. Dotarł do szczątku bluzki,
która została niedbale rzucona na bok. Nawet nie pamiętał że ją rozbierał.
"Jesteś bardzo hojną kobietą, ale myślę, że powstrzymam się od pokusy krwi."
Tym razem mocował się z guzikami bluzki. "Wiesz, będę myśleć o twoich
piersiach czekających, tylko za tą bardzo cienką barierą. Jeśli później będą
rozkojarzony, będziesz wiedział, dlaczego. "

Juliette roześmiała się. Ona nie pamiętała kiedy była tak szczęśliwa. "To dobrze,
idziesz dalej i będziesz myślał o moich piersiach. Ja będę myślała o twojej
bardzo ładnie ułożonej anatomii." Ona włożyła swoje dżinsy i zgrabnie zaplotła
włosy. "Ile mamy czasu na podróż dziś wieczorem?"

Spojrzał w niebo. "Kilka godzin. Powinniśmy być w stanie objąć wiele mil.
Będę musiał zabrać cię, a to oznacza, że będę musiał znaleźć krew." Spojrzał na
straszne ślady na swojej piersi. "Karpatianie leczą się w ziemi a ja jeszcze tego
nie zrobiłem. Muszę wrócić do pełni sił na kolejną bitwę, a to oznacza, że muszę
znaleźć ludzi".

Nagle powiedziała. "Nie moją siostrę i kuzynkę. W jej głosie było można
zauważyć ostrzeżenie. Uśmiechnął się do niej. "Nie sądzę, abyś musiała się
martwić. Nie będę ryzykować twojego gniewu." On pociągnął ją żartobliwie w
warkocz. "Brzmisz na tak zaciętą."

Juliette przyglądała mu się, gdy się ubierał. Stało się to za pomocą prostego
ruchu ręki, tak jakby wykonał ubranie z powietrza. Jego włosy były starannie
zaczesane do tyłu z dala od twarzy i związany rzemykiem ze skóry. Nie było na
nim kropli wody, a jego włosy były suche. "Och, to jest oszukiwanie. Spójrz na
mnie, wyglądam jak zmokła kura". Odrzuciła jej gruby, mokry warkocz przez
ramię. "Chcę być w stanie to zrobić."

Tłumaczenie: franekM

"Będziesz", zapewnił. "Chodź tutaj. Musimy ruszać."
"Nie przerzucisz mnie przez ramieniu jak to zrobiliśmy ostatnio, prawda?"
spytała podejrzliwie.
Uśmiechnął się do niej, ukazując bardzo białe zęby. "Cóż, myślałem o tym."
"Powtarzam. Ostatni razem o mało się przez ciebie nie pochorowałam. "
"Jestem bardzo zadowolony, że nie." Riordan zagarnął ją do siebie, trzymając ją
blisko, i wziął w powietrze, przemieniając się w jego ulubioną postaci ptaka,
który urósł. Łatwiej było latać nad koronami drzew potem spróbować zwęszyć
drogę przez gęste gałęzie i liście. I był ostrożny szukając pułapek. Zbliżali się do
obszaru, gdzie pierwszy raz usłyszał głos wampira wołający o pomoc. Był
pewien, że wampir i jego ludzcy wspólnicy były odpowiedzialne za sieć, która
prawie pochwyciła go za drugim razem.

Juliette roześmiała się głośno, gdy Riordan ścigał się po niebie. Dwa razy
sięgnęa, próbując dotknąć chmur, nie mogąc się oprzeć. To jest zdumiewające.
Czuła się częścią nocnego nieba, gwiazd i chmur, a nawet deszczu. To było
jakby zlali się z naturą. Oczekiwała, że poczuje strach, ale czuła podniecenie,
radość, całkowicie żywa. To było tak wspaniałe, jak biegnie przez dżunglę w
postaci jaguara.

Nigdy nie żałujesz, Juliette. Będziesz mogła zmieniać się w wiele form i bez
wysiłku utrzymać te kształty.
Muszę ci coś powiedzieć. Uśmiech zniknął z twarzy Juliette's. Riordan
wychwycił rosnący niepokój, gdy przeszukiwał kierunek jej myśli. Musimy
często się przenosić. Mamy kilka domów.

Czekał. To nie to, co chciała mu powiedzieć. Ona była chwiejna, w odróżnieniu
od jego bardzo śmiałej Juliette. Ostrożnie obracała swoje słowa, starając się je
sformułować w najlepszy sposób, aby zrozumiał.
Juliette. Musisz mi zaufać. Wystarczy mi powiedzieć co musisz powiedzieć i
zaufać mi, że to zrozumie.

Widziała baldachim drzew znacznie poniżej nich. Liście drzew srebrno-czarne
w świetle księżyca. Krople deszczu oślepiające jej oczy, błyszczące jak
diamenty, które spadły z nieba. Widzieliśmy straszne rzeczy od mężczyźni.
Młode dziewczyny nie mogące zmieniać kształt były pobity i maltretowane.
Solange, Jasmine i ja ślubowałyśmy, że nigdy nie będziemy mieć więcej do
czynienia z mężczyznami, niż to konieczne.

Niż to potrzebne? Miała na myśli seks. Riordan poczuł bicie serca. Coś czarnego
i niebezpiecznego wirowało w jego jelitach. To było brzydki i wybuchowe, i on
wstydził się swojej reakcji. Opowiadała mu coś bardzo ważnego, nie tylko dla

Tłumaczenie: franekM

niej, ale dla jej życia, a jego pierwszą myślą było, że konieczny był seks z innym
mężczyzną. Gardził sobą za taką płytkość.
Była piękną i zmysłową kobietą. Wielu mężczyzn będzie zauważało jej
atrakcyjność i powinien być z niej dumny. Życiowi partnerzy ufają sobą w
sposób dorozumiany. Nie można było okłamywać samych siebie lub cokolwiek
ukryć, a ponieważ dorośli do lepszego wzajemnego poznania się, było naturalne
spędzić więcej czasu ze sobą w myślach.

Nie jestem takim człowiekiem, Juliette. Dla mnie najgorsze, jest zranić kobietę
lub dziecko. To jest dla mnie odrażające. Nie miałem pojęcia, że moje
odnalezione emocje byłby tak przytłaczające i intensywne, ale wiem, że będzie
lepiej. I nigdy, nigdy nie mógłbym zranić ciebie lub twoją siostrę i kuzynkę.

Juliette pochyliła się do niego, czuła łaskotanie piór i natychmiast chciała, móc
dołączyć do niego w postaci ptaka. Nie musisz mi tego mówić. Już wiem, że
nigdy nie chciałbyś skrzywdzić kobiety albo nigdy bym z tobą nie była.
Obawiam się, że moja rodzina nie będzie za bardzo akceptować nasz związek.

Wygram z nimi.

Daleko pod nimi, na skraju lasu deszczowego, była mała osada. Riordan
rozpoczął ostrożnie zejście, skanował jedną stronę powierzchni poniżej szukając
objawów obecności wampira. Zawsze skanuj w poszukiwaniu zagrożeń przed
odkryciem siebie.

Czuje się nieco uciążliwe. Odbiór przypadkowych myśli. Studiowała uważnie
jego poczynania, starając się dowiedzieć jak najwięcej. Nie chciałabym,
odczytać myśli mojej siostry, lub, co gorsza, mojej kuzynki.

Ś

miał się gdy stawiał ją delikatnie na ziemi, cofając się do jego naturalnej

postaci, kiedy stawał nogami w gęstej roślinności. "Możesz uniknąć skanowania
myśli swojej rodziny. Nauczysz się tych rzeczy, po ukończeniu procesu. Teraz
rozpocznij eksperymentować z regulacją głośności i czytania z powietrza.
Możesz poczuć zagrożenia wibracjami. Jeśli jest puste miejsce, które wydaje się
naturalne, a ty uważasz że tak nie jest, to wampir próbuje ukryć swoją obecność
przed tobą. "

" Czy zawsze wiesz, że wampir jest wampirem? "

"Niestety nie. Jeśli wampir posiada umiejętności, takich jak mistrz wampir,
może z łatwością dotrzeć do jednego z łowców, pozdrawiając go na ścieżce
naszego narodu i pozostać bez wykrycia."
"Jakie to przerażający."

Tłumaczenie: franekM

" Zostań tu, kiedy będę się pożywiał. Przez chwilę powinnaś być bezpieczna.
Czuć tutaj las, jak w przypadku gdy zwierzęta są w ukryciu. "

Juliette stała spokojnie. Ona była zbyt zajęta, aby myśleć jak Karpatianin, tak
pochłonięta Riordanem jako mężczyzną, że zapomniała pierwszej zasady życia
w dżungli. Nie zwróciła uwagę na system ostrzegania mieszkańców. Riordan
odszedł od niej, wtapiając się w cień, tak że nie było można go zobaczyć, nawet
wtedy, gdy patrzyła wprost na niego.

Podniosła twarz do wiatru. Była jaguarem. A jej zmysły zostały wzmocnione
przez starożytną karpacką krew. Ona mogła czytać wiadomości lasu. Zwierzęta
ukrywały się, leżącej nisko i drżały, czekając, aż ptak nocy zasygnalizuje że
ponownie były bezpieczne przed drapieżnikami.

Juliette odwracała głowę w tą i tamtą stronę, czujna, czując wibracje zagrożenia
w ruchu powietrza. Coś było nie tak. Znajdowali się kilka kilometrów od
laboratorium i kilka mil od jej domu.

Jej serce podskoczyło. "Jaśmin". Duże drapieżniki, polując przeszły przez
obszar i przeraziły mieszkańców. Nagły dreszcz poszedł w dół jej kręgosłupa.
Lub grupa drapieżników. Miała wyprowadzić strażników z laboratorium
Morrison od kierunku swojego domu, ale zamiast tego Riordan ją porwał. Czy
znaleźli ślady Jasmine?

Jasmine mogła nie być tak ostrożna, jak powinna była, myśląc, że Juliette
odciągnie strażników od jej tropu. Co zrobić, jeśli byli gorsi niż ludzcy
strażnicy? Co zrobić, jeśli mężczyźni jaguary przecięli szlak Jasmine? Solange
była na misji zwiadowczej, polowała na wszelkie wieści o brakujących
kobietach. Jasmine była sama.

Juliette nie wahała się, odwróciła się i pobiegła po małych śladach zwierzęcia.
Myślę, że moja siostra jest w tarapatach.
Karmię się, prawie odzyskałem pełnię sił. Czekaj na mnie. Zabiorę nas do niej.

Nie mogła się doczekać. Wiedziała, że to nie ma sensu, ale musiała coś zrobić.
Adrenalina przelewała się przez jej ciało. Strach ogarnął jej umysł. Co zrobić,
jeśli Jasmine została pojmana noc wcześniej i mężczyźni mieli ją prawie
dwadzieścia cztery godziny? Proszę Boże, proszę cię Boże. Słała błagania, jej
klatka piersiowa płonęła, jej gardło było ściśnięte. Im dalej biegała, tym bardziej
była pewna, że jaguary był na szlaku jej siostry, śledząc ją.

"Juliette" Riordan chwycił ją w silne ramiona, przed sobą, blokując jej drogę.
Uderzyła ciężko w jego klatkę piersiową, ale jego wielkie ciało ledwo się

Tłumaczenie: franekM

zakołysała pod jej atakiem. "Musimy być ostrożni. I nie chcemy zniszczyć
ż

adnych ścieżek. Jeśli ją mają, to lepiej zwolnić i znaleźć jej ślad, niż biegać bez

kierunku."

"Nie wiewiesz, co oni zrobią, syknęła, " wyrywając się od niego.
" Znajdziemy ją i wydostaniemy ją z powrotem. "
Odeszła od niego i objęła ramionami swoje ciało, skulona. "Nie masz pojęcia,
jak ona będzie cierpieć, a ja nigdy nie będę mogę tego cofnąć."

Prowadził ich w ten sposób, że przesuwali się płynnie, tak cicho że nawet liście
nie szumiały. Juliette próbowała oddychać, aby odzyskać ponownie jasność
umysłu. Nie zniosę tego, jeśli coś stanie się z Jasmine. To moja wina. Miałam
daleko odciągnąć strażników. Nie było mnie tu aby to zrobić, a ona
prawdopodobnie pozostawiła ślady. Mężczyźni będą mogli łatwo ja śledzić.

To nie jest twoja wina Juliette. Riordan wyczuwał ich teraz. Nie chciał jej
powiedzieć, ale wiedział, że zbliżali się do małego domku pod przykryciem
winorośli. Trudno było zobaczyć strukturę przez wszystkie liście. Sięgnął ręką.
Drzwi były rozbity na środku, w połowie pęknięte i wyłamane, pozostawiając
wielką dziurę.

Straszny krzyk napełniły się w Juliette. Nie mogła się powstrzymać, nie mogła
się pohamować. Dźwięk przedzierał się przez jej ciało, raniący i straszny,
rozrywając jej gardło. To był krzyk zemsty, obietnicy, ślubu bezwzględnej kary.

]

Tłumaczenie: franekM

Rozdział 8

RIORDAN przeszedł przez drzwi jako pierwszy. Odór terror przenikał do
pokoju. Gryzący zapach dużych kotów były przytłaczający. Stół został
przewrócony. Na ścianie była rozmazana krew i na połamanym krześle.

Juliette przycisnęła rękę do ust, dławiąc na powrót szloch. "Ona jest tylko
dzieckiem, Riordan. Ona właśnie skończył dwadzieścia lat." Odepchnęła
Riordan i pobiegła przez pokój do ściany. Ona zaciągnął się głęboko,
wyczuwając krwi. "To nie jest Jasmine. To Solange. Była tutaj."

Riordan badał pokoju i dno lasu na całym obszarze. "Ona przyszła, kiedy byli
przy Jasmine i musiała przemienić się w biegu. Czy może to zrobić? Patrz, tu są
jej ślady, a tu są skrawki ubrania i znaki pazur. Ona nie miała czasu, aby zrzucić
swoje ubrania i się przemienić bez nich. Szwy materiału rozeszły się a resztę
poddarła aby móc walczyć. Ona była tą, która zniszczyła drzwi próbuje dostać
się do twojej siostry. Oni przedarli się od środka i zabrali twoją siostrę z
powrotem. Jeden z nich ją niósł. Byli w postaci mężczyzn. Zobacz ", on kucając
obok śladu. "Ten jest nagle cięższy, i niesie coś ciężkiego. Jasmine nie walczy".

"Ona jest nieprzytomna," powiedziała Juliette. "Ona z nimi walczyła do
ostatniego tchnienia. Wszystkie obserwowałyśmy jak moja matka umiera.
Solange widziała jak zabili jej matkę a przecież poddała się bez wahania,
próbując ich zatrzymać." Odwróciła się z powrotem do badania krwi. "Ona nie
jest tak bardzo ranna."

"Jeden pozostał, wielki mężczyzna, i przemienił się do postaci jaguara. On
chyba nie chciał jej zaszkodzić, gdy zobaczył że była kobietą, i przemieniła się
w biegu. Po tym wszystkim, to prawdopodobnie jest bardzo rzadkie." Riordan
poszedł po śladach. "Ona uciekła do lasu. Duży mężczyzna pobiegł za nią."
Wrócił do Juliette. "Za którą z nich idziemy najpierw?

"Może powinniśmy się rozejść. Podążę za Solange. Walczyłyśmy razem
wcześniej i wiem, jak ona myśli. Ona mnie przyjmie. Ty idź po Jasmine. Jesteś
o wiele silniejszy i może podróżować szybciej. Masz szansę dotarcia do niej,
zanim ją skrzywdzą. "

"Świt nadejdzie szybko, Juliette. Będę musiał udać się do ziemi. Jeśli nie dojdą
do twojej siostry do tego czasu, spędzi jeden dzień w męczarniach." Riordan
przeklął wrażliwości jego dziedzictwa. "Nie mogę iść w stronę słońca". Jego
palce przejechały po jej policzku. "Ty spłoniesz, Juliette. Twoja skóra nie jest w

Tłumaczenie: franekM

stanie wytrzymać intensywnego działania promieni słonecznych i twoje oczy
będą płonąć".

"Nie dbam o moją skórę. Juliette pchnął go i studiowała teren, w kierunku w
którym odeszła grupa mężczyzn. Starała się myśleć, która potrzebowała jej
najbardziej. Riordan był szybki, mógł dostarczyć ją w pobliżu jej siostra zanim
będzie musiał uciec przed słońcem. "Jasmine już jest z nimi godzinami. Jeśli
uważasz, że nie będziesz miał dość czasu, aby do niej dotrzeć to będę musiała
zaufać Solange że zdoła uciec od napastnika samodzielnie. Musimy szybko
znaleźć Jasmine, Riordan. "

Riordan okrążyły jej talii jedną ręką, podnosząc ją. Dżungla i okolic był
zamazane gdy ścigał się przez nie. Nie miała pojęcia, jak on mógł skupić się na
trasie, małych liści, pękających gałązek i śledził ślady, kiedy przenosili się tak
szybko. Ona nie musiała mu mówić, że jej młodsza siostra jest w strasznych
kłopotach; mógł czytać każde zmartwienie w jej umyśle. Gdy mężczyźni
przemienili formę, byli bez ubrania. Jasmine była sam i bez ochrony. Juliette
może się tylko modlić, że mężczyźni chcą zabrać jej jak najdalej od ewentualnej
pomocy jak to możliwe. Starała się nie myśleć o jej samotnej kuzynce,
zranionej, uciekającej by ratować życie.

Mogę posłać po moich braci, ale są setki kilometrów stąd. Nie dotarliby tu
przed kilkoma powstaniami.

Solange będzie walczyć. Nie będzie jej łatwo. Nawet kiedy przyszła jej do
głowy ta myśl, fala nadziei poszedł przez nią. To prawda, Solange była
wojownikiem. Ona nigdy się nie podda, nigdy się nie poddawaj, niezależnie od
tego jak będzie poszkodowana. Czuję się, jakbym ją opuściła, ale ma znacznie
większe szanse niż Jasmine.
Z tego co widziałem o twojej kuzynce w twoim umyśle, będzie chciała, abyś
poszła po Jasmine.
Riordan był zbyt świadomy czasu wymykającego się im. Mężczyźni Jaguara
byli mistrzami w zacieraniu śladów w lesie. Rozdzielili się, przemykali wśród
drzew, bardziej przebiegli teraz, oczywiście pewni że nikt nie będzie za nimi
podążał.

Wiat nagle uniósł się z podłogi lasów, niosąc mieszankę wiru roślinności, liści,
gałęzi i płatków kwiatów w ciemną ścieżkę prosto do nieba. Wybuch gruzu nad
nimi, chmura pocisków rzucanych z ziemi przez niewidzialne ręce. Riordan
zareagował natychmiast, odruchowo machając w powietrzu wokół ciała, aby
lepiej chronić Juliette. Gruzy osadziły się w jego skórze, docierając do jego
serca. Zaklął w kilku językach, kiedy spieszył się aby osadzić ich na ziemi,

Tłumaczenie: franekM

gdzie mógłby walczyć bez obciążeń z ludzką postacią Juliette utrudniającą mu
to.

Ś

ciągnij teraz ubrania i jak najszybciej poczuć grunt pod nogami, zmień się i

wtop się w drzewa. Ukryj swoje prawdziwe "ja" w głębi zwierzęcia.

To groza w jego głosie, spowodowała jej posłuszeństwo bez wahania. Ona nie
zawsze mogła przemienić się w jej innej formie, na pewno nie w taki sposób jak
on, a nawet na sposób Solange, nie była w stanie tego zrobić, ale rozpoznała że
byli w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Udało jej się wydostać z dżinsów i
rozpiąć bluzkę, zanim byli na ziemi. Ona odrzuciła ubrania z dala od siebie,
chcąc się zmienić, ogarniajac to.

Riordan przeniósł się w jej umyśle, odbierając obraz, dodając jego siły. Przejście
było nieznacznie różniące się od przemiany Karpatian, ale był głęboko w jej
umysł i wiedział, jak to działa, i teraz był w stanie dostarczyć dodatkowej
prędkości. Jaguar rzucił się w dolne gałęzie drzewa i zniknął całkowicie w
ukryciu. Riordan odwrócił się do swego wroga.

Mroczna postać, eksplodowała z ziemi, wybuchając bezpośrednio przed
Riordanem, trzaskając pięścią w klatkę piersiową i przechodząc głębokiego.
Riordan lekko się zachwiał, zabierając ból i pozwalając mu odejść, zamiatając
jedną nogą, aby odesłać napastnika rozwalonego. Nie wydał żadnego dźwięku,
ani nie miał twarzy. Wampir był niczym więcej niż czarnym dymem
rozpuszczającym się szybko. Było niesamowicie cicho. Nawet owady nie
nuciły.

Zacarias. Riordan odnalazł swoje prywatną mentalną ścieżkę do jego starszego
brata. Mistrz wampir jest tu, jeden ze zdolnościami wykraczającymi poza
wszelkie wyobrażenie. Nie mogę go zatrzymać. Nie mogę go zaatakować. Jeśli
upadnę, musisz znaleźć i chronić moją życiową partnerkę. Riordan skulony
niski, niespokojnymi oczami wyszukując każdym zmysłem pełnego zagrożenia.
Kopał w ziemi wydobywając garściami bogatą glebę. Tracił szybko krew.
Wampir świadomie go osłabił. Aby zachować swoją moc, Riordan nie ruszał
się, inaczej niż obkładając rany. Usłyszał w swoim umyśle, że Juliette jest w
niebezpieczeństwie, wiedział, że podeszła blisko w nadziei, że mu pomoże, ale
nie było sposobu, aby walczyć z niewidzialnym.

Riordan poczuł, ruch swojego brata przez niego badającego straszną, otwartą
dziurę w jego klatce piersiowej, szacując jego siły, przeszukując jego
wspomnień do odtworzenia ataku. Wynoś się stąd. Żaden samotny myśliwy nie
przeżyje tego jeśli jest ranny i jest sam. Nawet gdy wysyłała komendę, pracował

Tłumaczenie: franekM

nad leczeniem na odległość ran swojego młodszego brata. Riordan mógł poczuć
ruch ciepła przez swoje ciało, usłyszał śpiew uzdrawiania w swoim umyśle.

Czuł, że powietrze wokół niego miesza się i natychmiast rzucił się z dala od
zakłóceń, falujących po jego lewej stronie i zbliżało się do stawienia czoła
tajemniczej postaci. Riordanowi udało się odbić postrzępione pioruny
uderzające przed nim. Energia uderzyła w ziemię, powodując jej drżenie.
Podniósł ręce a ziemia nadal falowała i nachylała się. Wielkie otwarte pęknięcia,
jedno pędziło ku niewidocznej postać z złowieszczą prędkością. Riordan czuł
momencie, gdy zarówno Juliette i Zacarias dorzucili swoje siły do jego mocy.
Pęknięcie rozszerzyło się i pędziło po ziemi i wampira wpadł do dziury. Riordan
wysłał pasmo błyskawicy za nim, włócznię po włóczni, prawie każde trafienie w
ciemno, głęboko do celu.

Riordan chwiał się, gdy się przenosił uciekając od wampira, z miejsca gdzie po
raz ostatni go widział. Teraz nastała cisza, jakby las wstrzymał oddech. Riordan
zdawał sobie sprawę, że niebo było ciemne ze względu na chmury. Świt był
tylko kwestią minut. Wampir uderzył szybko i wściekle w nadziei na to że
pokona go szybko.

Czuł mnie z tobą. Zacarias myśli o tym co się stało. On nie powróci do walki.
On najprawdopodobniej zejdzie do ziemi na długi okres czasu, albo opuścić
nasz teren. Cokolwiek chciał osiągnąć tutaj, nie jest to warte życia. Cokolwiek
przyniosło tak potężnego wroga na naszą ziemię musiało być ważne.

Wierzę, że on skaził niektórych mężczyzn jaguara. Oni chwytają kobiety i
zmuszając je do kopulacji do celów hodowlanych. Ich kobiety mają zdolności
psychiczne i są w stanie stać się życiowymi partnerkami dla naszym mężczyźni.
Riordan był pewien że potężny wampir mógł tylko pójść do dżungli, jeśli to
dałoby mu korzyści. Jeśli wampir mógł zapobiec znalezieniu przez Karpatian
ż

yciowych partnerek, to coraz więcej ich mężczyzn zmieniłoby się w wampiry

lub udawałoby się na spotkanie świtu.

Myślisz, że jest to bardzo określony spisek. Zacarias analizował pomysł w
głowie. To musi być zgłoszone do naszych braci w naszej Ojczyźnie. Wyślę
Manolito. Zajmiemy się mężczyznami jaguara, którzy nadużywają swoich
kobiet. Musisz udać się szybko do ziemi, Riordan. Połóż swoją życiową
partnerkę w ziemi i zatrzymaj ją, dopóki nie będziesz w pełni uzdrowiony.
Zacznę polowanie na kobiety.

Siostra mojej życiowej partnerki została pojmana.
Musisz się uleczyć lub stracimy was oboje. To nie może się zdarzyć. Bez dzieci
nasza rasa stanie w obliczu wymarcia, podobnie jak jaguary.

Tłumaczenie: franekM

Riordan nagle zerwała kontakt z bratem, nie bacząc na prawdę, nie bacząc na
polecający głos swojego brata. To nie różniło ich od mężczyzn jaguara.


"To nie jest prawda." Juliette była u jego boku, przesuwając go na ziemię, i
badając przesiąknięte krwią opatrunki na piersiach. Ona przycisnęła go do
pozycji leżącej, podczas gdy zbierała bardziej urodzajne glebę i zioła lecznicze i
miesza je z jego śliną. "Uczę się szybko. Ten okropny przepis został w twojej
głowie w czasie, kiedy starałeś się zrobić go samemu."

"To prawda, Juliette. Potrzebujemy kobiety rozpaczliwie, i potrzebujemy ich do
rodzenia dzieci płci żeńskiej". Nie mógł oderwać od niej wzroku, pochylającej
się nad nim z jej pięknym kobiecym ciałem. Była naga, kucając obok niego, z
niepokojem na twarzy, jej niesamowite piersi kołyszące się przy każdym ruchu.
Czuł się jakby był we śnie. Ona nie mogłaby być prawdziwa. Kobiety takie jak
Juliette nie istniały w jego świecie.

"Riordan. Powiedziała, ostro jego imię. "Ty bledniesz. Nie waż się zemdleć.
Pozwól mi to obłożyć mocno i wtedy dostarczę ci krwi". Rozejrzała się
nerwowo. "Czy na pewno poszedł? Nigdy go nie widziałam. I nie mogłam ci
pomóc, bo nigdy nie miałam jasnego spojrzenie na niego."

"To świt. Riordan brzmiało daleko. Podniósł rękę i dotknął jej piersi, zaledwie
dotknął miękkiej skóry, aby potwierdzić, że była realna. "On nie ma wyboru,
musiał pójść do ziemi." Riordan, weź moją krew ".

Pokręcił głową. "Będziesz słaba i będziesz mieć zawroty głowy, kiedy nie będę
mógł cię chronić." Ona ignorowała rękę ujmującą wypukłość jej piersi, i
masującą delikatnie jej ciało palcami. Złapała jego twarz i zmusiła go aby na nią
spojrzał. "Zrobisz jak ci powiedziałam i weźmiesz moją krew. Nie możesz
umrzeć, a umrzesz, jeśli nie weźmiesz krwi. Chcę, żebyś pomógł mi uwolnić
Jasmine. Chcę, aby żył dla mnie. Zapomniał o wszystkim innym, Riordan.

"Nie mogę cię chronić, gdy będę leżeć pod ziemią przez długie godziny."

"Mogę sama się chronić. Proszę, weź moją krew, Riordan. Ona zaczęła się
zamartwiać. W głowie miała mętlik. Inny głos wirowały tam przez jakiś czas,
szepcząc z tym samym akcentem, daleko, daleko, gdzie trudno było znaleźć
dokładną ścieżkę. A potem nagle było jasne. Jestem Zacarias. On nigdy nie
poddała ciebie większemu niebezpieczeństwu przez osłabienia Ciebie. Ja Ci
pomogę, ale musisz pamiętać, że jeśli coś ci się stanie, podczas gdy on leży pod

Tłumaczenie: franekM

ziemią, powstanie jako wampir i będę zmuszony go zniszczyć. Musisz pozostać
przy życiu.

"Ktoś powinien wyłożyć te zasady z wyprzedzeniem," mruknęła pod nosem
Juliette, ale dała psychiczny ukłon w stronę brata Riordan's. Nie mogła znieść
myśli o utracie Riordan, i mogła wyraźnie zobaczyć, że będzie uparty i
waleczny, jeśli będzie się upierała że nie potrzebuje pomocy.

Wiedziała, że w tym samym momencie Zacarias uderzył, trzymając Riordan i
zmuszając go do ugryzienia głęboko nadgarstka Juliette. Nawet jeśli był pod
silnym przymusem, poczuła że Riordan stara się ją chronić, mieszając językiem
po jej skórze, aby zmniejszyć ból. Fala gniewu przeszła krótko przez niego, nad
tym co robili Juliette i Zacarias, ale jego temperament szybką znikł. Juliette szła
własną drogą, gdy czuła uzasadnienie. Jeśli Riordan chciał spędzić całe życie z
nią, musiał lepiej przyzwyczaić się do tego, kim była.

Riordan oderwał się od kontroli Zacarias w moment, kiedy krew dała mu
wystarczająco dużo siły. Wziął tylko tyle od Juliette aby pomocy w jego
uzdrowieniu przed zamknięciem rany językiem. Potarł kciukiem po jej pulsie.
"Chcę spędzić kilka wcieleń z tobą, i wiem dokładnie, kim jesteś, Juliette".
Kochał każdy jej centymetr, uwielbiał patrząc na nią z jej nagimi, kobiecymi
krzywiznami, ale był śpiący i znacznie słabszy niż powinien być.

Stworzył dżinsy i bluzka dla niej, miękki lekki materiał, który nie będzie bardzo
przylegał w warunkach wysokiej wilgotności. "Należy chronić oczy, jak
najlepiej można. Zrobiłem koszule z długimi rękawami, aby chronić skórę.
Staraj się trzymać pod przykryciem w jak największym stopniu. Wiem, że
będziesz nadal śledzić Jasmine, ale nie narażaj się na niebezpieczeństwo, aż
będę mógł Ci pomóc. To nie pomoże twojej siostrze jeśli zostaniesz zabita lub
złapana ".
Wyciągnęła ubranie, trochę się chwiejąc z powodu utraty krwi i potwornego
strachu, przejęta każdym razem, gdy spoglądała na wstrząsającą dziurę w jego
piersi. "Będę ostrożna". Przejechała palcami po jego włosach. "Rób, co masz
robić. Zobaczymy się tak szybko, jak zajdzie słońce".

Riordan spojrzał wokół siebie, jego palce nagle objęły ją za nadgarstek,
zatrzymując wszystkie ruchy. Niepokój zaczynał się wkradać do jego umysłu.
Skanowanie nie wykryło wrogów ludzi lub w innej postaci. Byłoby to
niemożliwe, aby wampir wstał przed wschodem słońca. Chociaż większość
Karpat może wstać wczesnym rankiem, Riordan został poważnie ranny i światło
już wpływało na jego ciało. Przetoczył się wpatrując się w baldachim ponad
nimi, nie będąc w stanie wstrząsnąć nagłego alarmu płynącego przez jego ciało.
Liście szeleściły i opadały z łagodnym wiatrem. Każdy rodzaj roślin wspiął się

Tłumaczenie: franekM

na pnie drzew i skręcone wokół gałęzi, tworząc dżunglę liści. Wiatr poruszył
liśćmi, najmniejszym dotknięciem, ale to wystarczyło, aby odsłonić turkusowe
oczy, błyszczące jak rzadkie perełki, błyszczące w dół na nich.

Jaguar zerwał, swoje krępe, zwarte ciało pędząc w powietrzu, pazury
rozszerzone, oczy skupione na swojej ofierze. Riordan popchnął Juliette
wystarczająco mocno, aby odesłać ją z rozmachem i rozpuścić się we mgle, tak
ż

e kot uderzył o ziemię, gdzie leżał. Kot wirowały, wykorzystując elastyczny

kręgosłup, przesuwając dużymi pazurami w pustej przestrzeni.

"Solange! Nie!" Juliette rzuciła się aby złapać kota, prowadząc ręce przez
miękkie futro, poszukując urazów. Było kilka skaleczeń, seria rozdarć, otwarte
rany, gdzie kot musiał oczywiście rozedrzeć jej bok. "Jesteś ranna, rany są
głębokie." Odwróciła się do odszukania Riordan, poczuła, jego rękę muskającą
jej policzek.

Ona ma zamiar mnie zabić, Juliette. Czuję, to w jej głowie. Muszę iść do ziemi.
Jest wściekła za pojmanie jej kuzynki. Bądź bezpieczna i zrób jak najlepiej, aby
ją uspokoić.

Usłyszała żal w jego głosie, zmęczenie i ból. "Idź, Riordan. Zobaczymy się o
zachodzie słońca."

Odzież płynęły na ziemię gdy on się rozpływał. Dżinsy były dla kogoś z
dłuższymi nogi i mniejszego w talii. Koszulka okryła chojnie obdarzone ciało
Solange. To było dość łatwe wyłapać jej dokładne proporcje z pamięci Juliette.

"On odszedł, Solange. Powiedz mi co się stało."

Solange przemieniła się do jej naturalnej postaci, pozostając skulona na ziemi,
obok stojącej Juliette. "Oni już ją mieli, zanim dotarłam do domu. Nie mogłam
ich powstrzymać, przepraszam. Tak mi przykro." Ponownie potrząsnęła ciężką
falą ciemnych włosów. "Jeden pozostał, aby spróbować dać im przewagę. Kiedy
zdał sobie sprawę, że jestem kobietą, i jestem w stanie szybko się przemienić, że
jestem czystej krwi, miałam bardzo realne zalety. On nie chciał mnie
skrzywdzić". Krew kapała z rany na jej boku. "Zrobił to, zanim zorientował się,
kim jestem. Obawiam się, że stawia to Jasmine w większych kłopotach. Będą o
wiele bardziej ostrożni prze jej ochronie.

Juliette przytuliła Solange. "Znajdziemy ją i zabierzemy ją z powrotem."
"Kim był ten człowiek?"

Tłumaczenie: franekM

"Nie był jeden z nich. On jest Karpatianinem. Riordan. Słyszałaś jak mama
opowiadała o nich wcześniej". Ona nie mogła powstrzymać obronnej postawy
w swoim głosie.

"Ciągle jest mężczyzną i nie można mu ufać, Juliette. Czego on chce od nas?
Czy Karpacka rasa nie ma podobnych problemów jak rasa jaguara? " Solange
wzięła ubrania z rąk Juliette i związała je razem przed założeniem ich na szyję.
"Oni potrzebują dzieci, aby ich rasa przeżyła.

"Oni przynajmniej szanują i chcesz aby kobiety, były szczęśliwe, Solange.
Wszyscy mężczyźni nie są odpowiedzialni za to co zrobiło kilku. I jest pewne
podejrzenie, że niektórzy mężczyźni jaguara mieli kontakt z mistrzem
wampirem. Widziałam jednego, i jeśli taki jest, to czułam, jak zły. Mężczyźni
mogą równie dobrze być pod jego wpływem ".

"To dla mnie nie ma większego znaczenia, dlaczego robią to, co robią. Nie mogą
mieć Jasmine," powiedziała Solange. "Pozbądź się ubrań i wydostańmy się
stąd." Studiowała Juliette gdy jej kuzynka się rozbierała.
"Jesteś bardzo blada." W jej głosie było podejrzenie.

"Nie chcę się z tobą kłócić, Solange. Znajdźmy Jasmine, zanim zrobimy
cokolwiek innego." "Nie spierałyśmy się," sprzeciwiła się Solange.
"Przynajmniej nie przed tym zanim zadawałaś się z mężczyzną."
Oglądała blade ciało kuzynki. "Mężczyzną, który bierze krew od innych."
Juliette zignorowała domysły. "Czy nadal jaguar jest na twoim tropie?

"Dwukrotnie zawracałam z powrotem i doprowadziłam go w pobliże
laboratorium, by zobaczyć, czy zwróci się o pomoc. Grono mężczyzn
przeszukiwało, to co pozostało z budynku. Był kompletnie zniszczony. Czy
Karpatianin miał coś z tym wspólnego?"

Juliette przytaknęła. "Znalazłam go tam, przykutego w klatce, i go uwolniłam.
Był w złym stanie. Oni, go torturowali."

Solange zaklęła. "Przypuszczam, że sprawi to że polubię go bardziej.
Przynajmniej trochę wie, co przechodzą nasze kobiety."

Tłumaczenie: franekM

Rozdział 9

"Słońce pali mnie w oczy," powiedziała Juliette, przyciskając ręce do swojej
twarzy. "Nie ważne co robię łzawią. Czuje jakby moja skóra była w
pęcherzach."
"Bo tak jest. Zmień się, Juliette, pośpiesz się zanim pokryjesz się masą
pęcherzy. Porozmawiamy o tym później."

Solange spojrzała na nią z bliska. "Możesz mi powiedzieć, co ten człowiek
zrobi po wydostaniu Jasmine z powrotem."

"Powiedz mi, tak czy nie mężczyzna jaguara udał się w pobliże ludzi, "Juliette
zachęcała, kiedy związywała własne ubrania w węzeł i pętle na swojej szyi.

" Tak zrobił. krótko z nimi rozmawiał, choć nie ujawnił swojego ciała przed
nimi. Był w stanie pół zmienionym. Połowa jego ciała była ludzka, a druga
jaguara. Ja nie mogę tego zrobić. Nikt z nas nie może. "

"Jesteś z najczystszego rodu wiemy o tym," zauważyła Juliette. "Mama, raz
zwróciła się do ciebie jako do księżniczki."

Solange skrzywiła się. "Jakoś nie uważam się za bardzo szczęśliwą. Nie
chciałbym być księżniczką ludzi jaguara ". Spojrzała wokół niej. "Czy jesteś
gotowa? Musimy się stąd wydostać. Ci ludzie mieli Jasmine zbyt długo." Już się
zmieniała, futro przebijało się przez pęknięcie jej skóry, falujący na twarzy, a jej
pysk wydłużył się, aby pomieścić zęby. Juliette zamknęła płonące oczy i
sięgnęła Riordan. Powiedz mi, czy jesteś bezpieczny.

Jestem głęboko w objęciach ziemi. Pozwól mi sobie pomóc przy przemianie.
Wyczuł, jak była zmęczony, jak słaba. Stłumił konieczność połączenia jej ze
sobą. Większe niż jego własne potrzeby, były jej. Musiała znaleźć swoją siostrę,
i to rozumiał. Nie lubił tego, ale rozumiał.

Juliette wezwała jej dużego kota, koncentrując się na przemianie mięśni i kości.
Czuła jak Riordan przemienia się razem z nią, dodając jej mocy i siły, kiedy nie
miał co jej dać. Część jej chciała płakać, gdy poczuła jego ból. Bała się najbliżej
oddzielenia od niego, ale musiała znaleźć Jasmine.

Zmiana nastąpiła szybko. Juliette dotknęła pyska Solange i odwróciwszy się
razem, ruszyły w pościg przez ciemne terytorium. Wykorzystując zdolność
Jaguara jakim był bardzo wyostrzony zmysł węchu natychmiast odnalazły ślady

Tłumaczenie: franekM

Jasmine i pobiegły za nimi. Wykorzystują drogą wysoko w plątaninie gałęzi,
które pozwoliły im podróżować szybko i w ukryciu wysoko, w koronach drzew.

Ptaki wzbiły się w powietrze, krzycząc ostrzeżenia i przekazując je dalej, ale
jaguary nie zwracały na to uwagi, a po chwili ptaki siadły z powrotem na
czubkach drzew, ignorując je. Las poruszał się od życia, owady nuciły, żaby
rechotały i ryczenie jelenia ostrzegło wielkie drapieżniki.


Juliette wiedziała dokładnie w którym momencie, Riordan uległ wschodowi
słońca, a jego serce przestało bić. Oddech wyszedł z jej płuca, serce zacisnęło
się, a ona nagle i zupełnie została sama, pogrążona w żałobie, smutku. Jaguar
potknął się, prawie spadając z gałęzi. Pazury wbił w korę, liście i gałęzie
poruszały się jeszcze raz podrywając ptaki z krzykiem.

Solange zmieniła kształt ostrzegawczo warcząc by pozostać w ukryciu. One nie
chciały niczym zaalarmować mężczyzn, którzy mogli wysłać straże na
poszukiwanie śladów.

Ciężki baldachim liści chronił ją od słońca, ale Juliette nadal czuła promienie
przypiekające jej skóry przez grube futro. Jej oczy łzawiły nieustannie, w
ś

wietle. Nic z tego się nie liczyło, jej żale, jej cierpienia. Rozstanie z jej drugą

połową. Ona skupiła się na jej ukochanej siostrze. Znaczenie miała tylko
Jasmine, tylko o nią chodziło. Juliette poszła za Solange. Szlak nagrzewał się od
wczesnego popołudnia. Gryzący zapach mężczyzn jaguara był łatwiejszy do
ś

ledzenia. Szli na zmianę, spiesząc się przez las, czterech w formie jaguara i

jeden w ludzkiej postaci prowadzący Jasmine.

Pomimo swojej determinacji, Juliette zauważyła że miała problem z
dotrzymaniem kroku Solange. Jej ciało, nawet w postaci jaguara, domagało się
snu i, co gorsza, chciało przenieść się z powrotem do jej ludzkiej postaci. Ona
zawsze miała problemy z utrzymaniem jej zwierzęcego kształtu przez długi
okres czasu. Nigdy nie wytrzymała od wczesnego rana do wczesnego
popołudnia i było prawie niemożliwe, aby mogła to kontynuować.

Solange zatrzymała się nagle, nagle jej zwierzęca postać usztywniła się. Juliette
złapała zapach strachu, przemocy, seksualnych drapieżników. Straciła swoją
pewność jaguara, dławiąc się, dusząc, łapiąc gałąź wspierając się aby nie upaść.
Solange przemieniła się do jej ludzkiej postaci, trzymając Juliette jakby była
otruta.

Przez kilka minut, głowa Juliettes ryczała w proteście, z wściekłości. Ona biła w
korę drzewa, aż jej pięści były posiniaczone i krwawiły, płacząc

Tłumaczenie: franekM

niekontrolowanie. "Walczyła z nim. Walczyła z nimi, a mnie tu nie było. Jak
mogli zrobić jej coś takiego?"

Solange płakała cicho, w głębi niej był gniew, mocny i nie do zniesienia.
"Zabierzemy ją z powrotem, Juliette. Bądź silna. Musisz być silna dla niej. Nie
możemy pozwolić ady to nas załamało. Chcieli wymusić na niej posłuszeństwo i
zszokować. To było pokazanie dominacji. To miało pozbawić ją godności i
nadziei. Ale ona wie że z tego wyjdzie. Ona wie, że nigdy nie przestaniemy,
dopóki jej nie odnajdziemy albo umrzemy. " Solange odsunęła włosy z oczu
Juliettes. "Widzę że promienie słońca cię ranią, że twój organizm potrzebuje
odpoczynku, ale nie możesz się temu poddać. Nie zatrzymuj się bez względu na
koszty. Jasmine wie, jakie jesteśmy. Ona na to liczyć i będzie trwać . "

Juliette pozwoliła kuzynce ją przytulić, pocieszyć ją przez krótką chwilę.
"Musimy się spieszyć, Solange. Nie mogą jej tego zrobić po raz drugi."
Ż

adna z nich nie chciała myśleć o ich matkach, ale to było nieuniknione. "Czy

możesz utrzymać formę jaguara?" zapytała Solange.

Juliette skinęła głową. "Nie wiem jak długo, ale dam z siebie wszystko. Czy
masz jakąś broni ukrytą w tej okolicy.?"

"O milę stąd. Myślę, że zbliżamy się do jednego z naszych podręcznych
zapasów. Ubrań, żywności, wody pitnej, lekarstw i noży. Będą musieli wkrótce
się zatrzymać. Oni są dużymi mężczyznami i będą chcieli odpocząć." Juliette
sięgnęła po swoją inną formę. Łatwiej było nie myśleć o Jasmine i o tym co
mężczyźni jej robili. Nie chciała, zobaczyć rozmazów krwi na ziemi i ślady
walki. To tylko ją osłabiało. Jej wściekłość była potrzebna do rozpalenia sprytu,
siły i mściwości.
Szarpała się przez następne kilka godzin, pchając swoje ciało, gdy rozpaczliwie
potrzebowało snu. Jej oczy na każdym kroku zalewały się łzami. Ale tym razem
nie była pewna, czy to wpływ słońca czy smutku szalejącego w niej. Przy okazji
wiedziała, że Solange prowadząc jej ciało, czuła takie same silne emocje,
mieszaninę złości i żalu, które być może nigdy nie odejdą. Starała się nie myśleć
o dziewczynie jaką była Jasmine, uśmiechającym się chochlikiem i życzliwej
delikatności. Solange i Juliette płonęły z pasji, gorąca i ognia od silnych emocji.
Jasmine była słodka i stała i nie do pokonania.

Juliette poczuła krzyk odmowy, wyłaniającym się i tylko dlatego udało się jej go
zdusić, ponieważ Solange zboczyła z ich drogi, aby wskazać miejsce
podręcznego zapasu, gdzie przechowywana była broń i żywności. W ludzkiej
postaci, ubrały się, założyły pas z nożami z taką samą łatwością, z jaką
wciągnęły ubrania.

Tłumaczenie: franekM

"Są blisko," powiedziała Solange, jej głos był bardzo cichy. "Czuję ich.
Jesteśmy w stosunku do nich z wiatrem." Napiła się wody z butelki,
przechowywanej w jej schowku. Była słonawa, ale była mokra. Minęła Juliette.
"Czy jesteś na to gotowa? To nie będzie łatwe."
Ich oczy spotkały się. Juliette skinęła głową. "Uda nam się, nie ma innej
alternatywy."

Solange wzięła z powrotem butelkę z wodą. "Oni nas przewyższają i są mocni,
niezwykle silne. Słyszałam że Karpatianie mogą robić niesamowite rzeczy.
Oczywiście, jeśli to prawda że człowiek może stać się mgłą, kiedy jest
atakowany,. Czy on może nam pomóc, nawet spod ziemi?" Juliette z chęcią
sięgnęła Riordan. Jej umysł był stale przywiązany do jego, potrzebuję go
dotknąć, potęgując jej smutek, gdy nie mogła tego zrobić. Tym razem była
wymagająca, jej wołanie do niego było zabarwione potrzebą.

Juliette? Jego głos był słaby i daleki, ale tam był, i ulga przetoczyła się przez jej
serce i duszę.

Ona odtwarzane wydarzenia dnia w jej umyśle. Wydawał się bardzo spokojny,
wycofany, ale nie przed wyczuciem wpływu jego czarnego, mrocznego gniewu.
Który rósł w górę, niebezpieczny i śmiertelny i bardziej brutalna niż jej własny.
Ona powinna być przerażona, ale była pocieszona jego złością w imieniu swojej
siostry.

Kiedy udało mu się opanować swój gniew, Riordan sięgnął do niej. Połączenie
było znacznie silniejsze. Ci mężczyźni są niebezpieczni, i może ich zachowanie
jest skażone przez wampira, a być może jest to grupa dewiantów, którzy się
zebrali. Muszą być zatrzymany, ale dwie kobiety sprzeciwiające się temu, to jest
absurdalny pomysł i ty to wiesz. To nie pomoże twojej siostrze, że będziesz
martwa.

Nie mamy wyboru, jak iść za nią teraz, Riordan. Nie możemy poddać ją na
więcej ich przemocy. Proszę zrozum, nie mam innego wyboru. Czy możesz
pomóc? To dwie godziny, do zachodu słońca. Mogę wstać wcześnie. Daj mi
kolejną godzinę. Chciał rozedrzeć pazurami drogę przez ziemię, by do niej
dotrzeć, ale jego ciało leżało ołowiane. Solange pójdzie na przeszpiegi, ale jeśli
są zgwałcili, nie możemy siedzieć spokojnie, podczas gdy ona będzie
traktowana brutalnie. Nie możesz nas o to prosić.

Zaklął cicho. Powinienem był cię przemienić od razu i byłabyś w pełni pod
moją opieką. Teraz jest zbyt późno na poprawienie mojego błędu. Był
zamknięty pod ziemią, a ona była w strasznym niebezpieczeństwie. Zastosował
taktykę przyłączenia, czując jej lekkie cofnięcie. Nie śmiał tracić połączenia.

Tłumaczenie: franekM

Zacarias, obudzić się. Potrzebuję waszej pomocy. Manolito, potrzebujemy cię.
Juliette wstrzymała oddech, czekając. Wiedziała, że Riordan był potężny, a ona
już doświadczyła ogromnych możliwości jego najstarszego brata,. Nadzieja
wzrosła w niej.

Manolito podróżuje do Karpat. Zacarias odpowiedział na jego wezwanie. Będę
karmić twoje siły, gdy zajdzie taka potrzeba. Poinformuj kobietę, że jeśli twoja
ż

yciowa partnerka zginie ty też zginiesz, i to w taki sposób, że nie może sobie

wyobrazić potwora, który zostanie uwolniony.

Ona rozumiała więcej niż chciał przekazać. Była już biegła w czytaniu
wspomnień Riordana. Ona naprawdę nie wiedziała, czy on będzie czy nie
zobowiązany wobec niej i natychmiast przemieni się, jakby była tą jedyną, która
może pochłonąć szaleństwo wampira. Juliette wysłała mu tyle otuchy, ile mogła.
Dziękuję, Riordan. Proszę podziękuj swojemu bratu.

Odwróciła się do swojej kuzynki. "Oni są z nami, Solange."
Solange podała jej z powrotem butelkę wody. "Będę ufać twojemu mężczyźnie.
Zostań tu i czekać na sygnał. Zobaczę co jest naprzeciw nas. To powinno dać ci
jeszcze kilka minut na odpoczynek."

"Wracamy do siebie, Solange, jak zawsze robiłyśmy. Jeśli Jasmine jest
bezpieczna, poczekamy do czasu aż Riordan będzie w stanie się podnieść. Jeśli
nie, mam nadzieję, że mogą nam pomóc". Już odnotowała, burzowe chmury
unoszące się nad nimi, pomagając zablokować słońce i chronić jej oczy. Wiatr
przesuwał się całkowicie, co wzmocniło mocny zapach mężczyzn jaguara dla
nich. Juliette odwróciła się i pchnęła ją przez zagajnik, ostrożnie, żeby nie
narobić hałasu. Solange już topniała, gubiąc się w lesie orchidei i grzybów i
paproci. Niewiele osób mogło przekroczyć zdolność Solange komponują się z
lasem i pozostać niewidoczną. Juliette miała pełną wiarę w swoją kuzynką.
Poruszała się na miejsce, z dala od małego obozowiska.

Jaguary używały niewielkiej jaskini, wykopanej przez człowieka, na zboczu
skarpy. Otwarcie było jedynie szczeliną między dwoma głazami. Solange
opracowywała drogę dookoła, wiedząc, że musi być tylne wejście. Jaguarom
nigdy nie grozi uwięzione w jaskini. Wiatr zmieniła się przenosząc się zawsze
przed nią, dając jej dokładną lokalizację strażników. Mężczyźni Jaguara,
oczywiście wierzyli w system ostrzegania lasu, odpoczywali w gałęziach drzewa
po lewej stronie jaskini, śpiąc w późnych godzinach popołudniowych, zmęczeni
dwudniowym wyścigiem przez las. Drugi strażnik przykucnął w ludzkiej
postaci, w pobliżu dużej grupy paproci.

Tłumaczenie: franekM

Solange była pewna, że to otwór awaryjny wykorzystywany w nagłych
przypadkach. Obie leżały obok siebie w traw. Solange przycisnął jej usta do
ucha Juliette's. "Nie mogę nic usłyszeć z jaskini. Myślę, że odpoczywają. Jestem
całkiem pewna, że mogę podejść wystarczająco blisko do strażników w ludzkiej
postać, by go zabić, ale żadna z nas nie będzie w stanie zrobić wiele z jaguarem.
On jest wielki, i jest wojownikiem ". Dotknęła jej boku. "Jest zbyt szybki."

"Nie będziemy mieć dużych szans wewnątrz" zauważyła Juliette. "Z jednym z
nich na drzewie, naliczyłam pięciu. Nie wygramy z pięcioma dorosłymi
jaguarami".

" Czterema "Solange powiedziała stanowczo." Po wyeliminowaniu strażnika.
Masz rację, ale musimy wyciągnąć innych z jaskini, aby mieć w ogóle
jakiekolwiek szanse. "
"Mogę to zrobić", Juliette powiedziała z zaufaniem. Nie! polecenie Riordan był
ostre. Usłyszała echo protestu Zacariass, czekajcie tak długo, jak to możliwe.

"Riordan każe nam czekać, Solange," Juliette zgłosiła niespokojnie. Nie miała
pojęcia, jak jej kuzynka zareaguje. "Będzie starał się powstać przed zachodem
słońca, aby nam pomóc ". Solange powoli skinęła głową. "Myślę, że to ma sens,
Juliette. Może nam się to nie podobać, ale nie mamy większych szans przeciwko
pięciu mężczyzną."

"Chcę być bliżej, żeby upewnić się, że nie będą jej dotykać," powiedziała
Juliette.
"Pójdę. Mogę być niewidzialna". Małe, poczucie humoru szarpnęło uśmiech na
ustach Solange. "Cóż, nie tak jak Twój Karpatianin, ale dam radę."
"Masz dar" Juliette potwierdziła.

Solange zaczęła krążyć powracając do tylniego wejścia, zakładając, że Jasmine
była przetrzymywana tak głęboko w jaskini, jak to możliwe. Jaguar na drzewie
przekręcił się, ziewnął, otworzył usta, aby pokazać ostre zęby. Solange zatonęła
w krzakach, będąc zupełnie spokojną. Juliette wsunęła nóż w dłoń. Jaguar
wyciągnął się, rozejrzał i wciągnął nosem powietrze, badania je jego językiem i
wrażliwymi wąsami. Wiatr niósł zapach kobiety od niego. Jaguar spuścił głowę
z powrotem na nogę i zamknął oczy.

Juliette wypuściła oddech powoli. Solange czekała kilka minut, zanim zaczęła
przesuwać się do przodu. Juliette zatrzymała się do obejrzenia tego co robiła jej
kuzynka. Liści paproci chwiał się nieco od czasu do czasu od wiatru. Juliette nie
mogła zrozumieć jak Riordan i Zacarias mielił siłę do kierowania wiatrem i
obserwować postępy Solange. Mogła poczuć jak Riordan porusza się po niej,
próbował przekazać układ bitwy jej oczami. Czekał, podobnie jak zwinięty wąż,

Tłumaczenie: franekM

czekając na moment, kiedy mógł wybuchnąć w niebo i przyjść do niej. Troska
Riordan była pocieszająca, i wysłała mu za to swoją wdzięczność.

Pierwszym ostrzeżeniem dla Juliette był sposób w jaki człowiek w ludzki
postaci przy tylnym wejście nagle odwrócił głowę w kierunku jaskini ze złym
uśmiechem. Przeszedł kilka kroków i zajrzał do kępy krzewów, ręką z
roztargnieniem trącając krocze. Widziała Solange przenoszącą się za nim.
Krzyk, mieszający się z gniewem, strach i ból pochodzi z wnętrza jaskini. Został
nagle zdławiony. Nie mam wyboru, Riordan. To były tylko jej przeprosin, za to
co może się zdarzyć. Korzystając z wyższej ziemi, pobiegła do wejścia do
jaskini, łowiąc zarys Solange i strażnika, człowieka padającego na ziemię,
zakrwawionego noża w ręku Solange.

Riordan był spokojny. On nie protestował, po prostu czekał, obserwując
wydarzenia rozwijające się przed jej oczami. Juliette czuła obecność jego
starszego brata. Byli zwinięci w niej czekając na swoją chwilę.

Trzymaj przy boku, trzymała ostrze do góry. Riordan instruował, gdy ona szła
drogą do jaskini. Juliette nie potwierdziła, już wiedziała, jaki jest jego plan,
zbierając informacje w ich wspólne zdanie. Zawołała imię Jasmine aby dać jej
znać, że nie była sama i wyciągnąć ludzi z jaskini. Musiała zaufania Solange że
odeszła i zabrała jaguara od niej. Jej ramię błysnęło, szybciej niż wiedziała, jak
się porusza, synchronizowała ruch, który sprowadził pierwszego człowiek
pędzącego z jaskini. Krew przesiąkała na ziemię, ale Juliette nie mogła patrzeć,
nie śmiała patrzeć. Usłyszała huk gdy jaguar zeskoczył z gałęzi na Solange.

Juliette zawróciła by pomoc kuzynce, Wybuchając z prędkością nie tylko
własną. Solange zmieniła się w biegu, spotykając się w furii z ciężkim samcem,
drapiąc i gryząc, futro i materiał latały wszędzie. Juliette wpadła w poślizg do
zatrzymaniu. Nie miała szans, aby pomóc Solange, aby zabić jaguara nożem.
Dwa koty kotłowały się w kółko w strasznym gniew, nie miała możliwości, by
wspomóc swoją kuzynkę.

Juliette! Riordan powstawał. Czuła go przebijającego się przez glebę i
przedostającego się do powietrza. Na jego ostrzeżenie odwróciła się, nóż
trzymała nisko i blisko swojego ciała, spotykając się z pędem jaguara
wypadającego z jaskini. Ciężki kot mocno uderzył w jej piersi, prawie
przewracając ją do tyłu, śmierdzący, gorący oddech jaguar poczuła na twarzy.
Ból przeszedł przez nią, gdy ostre pazury przedzierały się przez jej skórę do
kości. Czuła Zacarias i Riordan poruszających się w niej, jej nóż pogrążył się w
boku i piersi kota, gdy jego zęby przejechały po jej gardle. Oddychanie było
trudne, ale Riordan wmuszał powietrze poprzez jej płonące płuca. Ona uderzyła
w ziemię i leżała ciężko przygnieciona pod ciężkie ciało. Liście i gałązki

Tłumaczenie: franekM

przesiąkały czerwienią krwi, ale nie mogła powiedzieć, kogo to była krew.
Kocie zęby osadzone były w jej gardle, a jej ramiona były ołowiane, co
sprawiało że nie mogła ściągnąć ciężkiego ciała z siebie.

Spójrz na Solange. Riordan, był tak spokojny, że to było przerażające. W jego
głosie było polecenia i nie mogła się sprzeciwić. Jasmine krzyknęła ponownie, a
ciało Juliette szarpnął się od tego dźwięku.

Spójrz na Solange. Riordan powtórzył. Był o wiele bliżej i rósł w siłę gdy słońce
zaczęło zachodzić.

Juliette nie mogła ruszyć głową, wiec tylko przesunęła wzrok, aby zobaczyć
kocura szarpiącego zaciekle Solange. Krew sączyła się przez futro i Solange
byłą rozłożona przez ataku. Biała mgła tworzyła się przed oczami Juliette's.
Zamrugała szybko, aby usunąć jej wizji. Jasmine krzyknęła ponownie. Juliette
mogła usłyszeć jej płacz.

Skoncentruj się na Solange. Głos Riordan złagodniał. Trzymaj się mnie.
Trzymaj się, Juliette. Ogień ogarnął futro mężczyzny jaguara. Jaskrawe
czerwone i pomarańczowe płomienie zajęły cętkowane futro i ogarnęły
zwierzę. Dwa jaguary koziołkowały na ziemi w strasznym szale pazurów i
zębów, ale ani jeden płomień nie dotknął kobiety. Mężczyzna zawył i oderwał
się.

Tłumaczenie: franekM

Rozdział 10

RIORDAN wybuchł w niebo, demon z czerwonymi oczami, jego czarne,
niezwiązane włosy powiewały na wietrze. Zmaterializował się bezpośrednio za
mężczyzną trzymającym Jasmine jako tarczą. Juliette poczuła jakby
rzeczywiście złapała głowę mężczyzny. Riordan przekręcił mocno. Przerażające
pęknięcia było głośne, kiedy skręcił mężczyźnie kark i odrzucił go niedbale na
ziemię.

Jasmine szybko padła na kolana przed Solange, podczas gdy Riordan ostrożnie
wydostawał zęby jaguara z szyi Juliette i odrzucił ciężkie ciało kota, od tak
jakby nie było niczym więcej niż złamaną gałęzią. Ból ogarnął ją, przetoczył się
przez jej ciało, teraz gdy wszystko się skończyło i on był tam. Przycisnął ręce do
ran po obu stronach jej gardła, zaciskając mocno, aby zapobiec jej
wykrwawieniu.

Juliette zaczęła się dusić. Czy z moją siostrą jest dobrze? Solange? Nie mogę ich
zobaczyć. Riordan spojrzał przez ramię w kierunku dwóch kobiet. Twarz
Jasmine była spuchnięta, czarna i granatowa. Jej ubrania wisiały w strzępach.
Na jej ciele była rozmazana krew, ale ona żyła i desperacko próbowała
zapobiec utracie krwi przez jej kuzynkę z wielu rany szarpanych. Solange była
naga i krwawiła, leżąc na ziemi, ale była czujna, oglądanie Riordan, gdy
pochylił się nad Juliette.

Obie są żywe, Juliette. Nie ruszaj się, dla mnie. Ufał że jego brat zachowa
czujność na dalsze kłopoty, kiedy on wyszedł ze swojego ciała na zewnątrz i
podjął próbę uzdrowienia jej od wewnątrz. Juliette bulgotała, dusiła się i
kaszlała krwią.

"Uratuj ja. Cholera, wiem, że można ją uratować," Solange wołała do niego.
"Zrób wszystko, cokolwiek musisz zrobić". Ona próbowała wstać, pchając słabo
Jasmine, która ją przytrzymywała.

"Muszę ją przemienić".
"Co to znaczy?" Jasmine zapytała ze strachem.
"Kogo to obchodzi," Solange pękła. "Pospiesz się, zanim będzie za późno".

Riordan ignorował wszystko i wszystkich wokół. Juliette oddalała się od niego.
Pochylił głowę do jej gardła i pił, biorąc więcej jej cennego płyn do wymiany.
Riordan wziął ją w ramiona, przeciął klatkę piersiową i przyciągnął jej usta do
rany. Głęboko w umyśle Riordan, Zacarias zebrał swojego ducha w kulę

Tłumaczenie: franekM

uzdrawiającej energii i poruszał się po Riordanie, znalazł rany kłute i szarpane
arterie w gardle Juliette i zaczął je naprawiać od wewnątrz. Nie spieszył się aby
nie popełnić błędów, zamykając dziury i usuwając obce bakterie z jej
organizmu.

Juliette odczuwała obu mężczyzn zarówno obecnego, jak i z daleka. Zacarias
urwał nagle, jakby połączenie między nimi stało się zbyt trudne do utrzymania.
Natychmiast odczuła, brak ciepła i wzdrygnęła się. Riordan pochylił się i
szepnął do niej, kończąc przepływ odżywczej siły napływającej do jej ciała.
Próbowała podnieść ręce do jego twarzy. Wyglądał na tak zmartwionego. Jej
ręka opadła obok jej uda, ale nie bardzo zdołała się unieść. Ktoś płakał.
Odwróciła głowę w kierunku dźwięku.

Jasmine siedziała obok Solange, wycierając bezskutecznie krwawe rany i
płacząc cicho. Mogła ją ledwie rozpoznać z jej obrzękniętą twarzą. "Czy moja
siostra będzie żyć?"
Jej głos był bardzo miękki i chwiejny. Nie patrzyła na Riordan, ale trzymała
wzrok utkwiony w jej kuzynce.

"Tak, mała, Riordan odpowiedział łagodnie. "Będzie żyła. Muszę zabrać ją na
krótki czas. Chciałbym abyście przeszły Ty i Twoja kuzynka, na moją farmę,
gdzie będziecie bezpieczne, dopóki nie będę mógł przyprowadzić ją z powrotem
do Ciebie."
Jasmine przesunęła się bliżej Solange. To był mały odruch ochrony, ale Riordan
zauważył go natychmiast.

Możesz zabrać to z dala od niej? To co oni zrobili? Czy można to cofnąć?
Riordan podniósł Juliette i zaniósł do jej siostry i kuzynki. "Nie możemy tu
dłużej zostać. Muszę zabrać Juliette do miejsca, gdzie będzie bezpieczna, gdy
będzie miała miejsce przemiana i gdzie mogę w pełni ją wyleczyć." Wiesz, że
nie można cofnąć, tego co zostało zrobione.

Solange dosięgła do ręki Jasmine i ją ujęła. Jasmine złączyła swoje palce z
Juliette. "Razem możemy tego dokonać," Solange szepnęła.
Juliette próbowała mówić, ale jej gardło było zbyt obrzęknięte i świeżo
poranione. Zapytaj, Solange, czy możesz ją uzdrowić.

Riordan czuł fale niechęci i strachu pochodzącego od obu kobiet. Robiły
wszystko, aby tolerować go z pełnym zaufaniem, ponieważ uwielbiały Juliette.
"Ona chce, abym uzdrowił twoje rany, Solange. Nie sądzę, aby mogła opuścić
to miejsce i być spokojna jeśli tego nie zrobię." To był jedyny wpływ jaki na nią
miał. Jeśli Solange się nie zgodzi, nie będzie miał żadnego wyboru, aby użyć
jego własnych umiejętności.

Tłumaczenie: franekM

"Zrób to i miejmy to za sobą." Solange nigdy nie odrywała oczu od kuzynki.
"Nie pójdę na twoje ranczo. Zniszczę te ciała aby nasza rasa pozostała
tajemnicą, Jasmine i ja pójdziemy do naszego domu na skraju lasu
deszczowego, z dala od tego miejsca. Poczekamy tam na powrót Juliette.
Jasmine i Juliette nie będą szczęśliwe, będąc z dala od siebie. " To było wyraźne
ostrzeżenie.

Riordan skinął głową. "Jestem w pełni tego świadomy." Nie chcąc tracić więcej
czasu na rozmowy, Riordan zezwolił aby jego fizyczne ja znikło, wezwał jego
ducha w kulę mocy energii uzdrawiania i wszedł w Solange. Miała wiele ran.
Najczęściej były powierzchowne, ale niektórzy poszli bardzo głęboko", takie jak
znalazł w Juliette. Spędził cenny czas leczenia od wewnątrz, w szoku, jak trudno
było mu utrzymać swój umysł z dala od Juliette oraz fakt, że czas mu się
wymykał. Zawsze był skupiony, ale to wymagało ogromnej dyscypliny aby
odciąć się od wszystkich myśli i skoncentrować się na zadaniu.

Solange leżała obserwując go. Jej spojrzenie nigdy się nie zawahało. Jej oczy
nie mrugały. Jej ręka pozostała na Jasmine, ale jej uwagę została
skoncentrowana na Riordan. Kiedy jego ciało, rządzące i kojąco ciepłe zniknęło
z jej wnętrza, wypuściła swój oddech. "Jasmine, on teraz zabierze Juliette.
Musimy być silne trochę dłużej."
Jasmine natychmiast pochyliła się i pocałowała Juliette. Nie patrzyła na
Riordan, gdy mówiła. "Dziękuję".

"Wy dwie musicie być bezpieczne. Jeśli pójdziecie na moją farmę,"
Solange potrząsnęła głową. "Nie, nie mogę. Spróbuj zrozumieć. Wiem, że nam
pomogłeś, ale nie mamy zbyt dobrych doświadczeń z mężczyznami i czujemy
się bezpieczniej same".

Riordan nie mógł pomóc, gdy widział, że dreszcz przeszedł przez Jasmine.
Juliette ścisnęła palce siostry. "Przepraszam. Naprawdę muszę zabrać ją w
bezpieczniejsze miejsce na czas przemiany. Nie podoba mi się pozostawienie
was samych i bez ochrony."

"Dzięki twoim umiejętnością uzdrawiania, jestem w stanie nas ochronić."
Solange rozejrzała się dookoła za ciałami leżącymi na ziemi. "Większość
naszych wrogów jest martwa. Weź ją, zanim ją stracimy". Riordan wziął Juliette
w jego ramiona, ale zatrzymał się, gdy Jasmine wydała delikatny dźwięk
rozpaczy. "Co się stała, maleńka?" Użył swojego najbardziej łagodnego głosu.
"Jak długo?" Juliette trzymała Jasmine, jakby nie mogła pozwolić jej odejść.

Tłumaczenie: franekM

"Czy może pozostać oddzielone przez dwa dni? To da jej wystarczający czasu,
aby ją uzdrowić i aby mogła bezpieczne powstać. Solange wie o moich ludziach.
Nasze słowo jest naszym honorem. Daję ci moje słowo, że wrócimy do ciebie
niezwłocznie po tym jak powstaniemy.
Juliette nie chciała nic więcej. "Jasmine skinąła głową i niechętnie pozwoliła
ręce jej siostry bezwładnie opaść z niej. Pochyliła się ku Solange dla ochrony.
Solange owinęła ramionami Jasmine. "Idź już, możemy być wystarczająco
bezinteresowne, aby pozwolić ci ją zabrać. Zajmę się tu wszystkim.

Riordan nie czekał na drugie zaproszenie. On już odczuł pierwsze oznaki w
kruchości ciała Juliette, fale niepokój, pulsację ognia. Czas uciekał. Wystrzelił w
niebo, tuląc do siebie Juliette, słysząc że Jasmine sapie, a następnie zaczyna
płakać. Spojrzawszy w dół i zobaczył Solange powoli siadającą i przygarniającą
jej młodszą kuzynkę do niej.
Powinnam być z nią, z Jasmine.

To nigdy nie powinno mieć miejsca, Riordan odpowiedział ponuro. Nie miał
pojęcia, jak udało mu się zachować czarny gniew mieszając się w nim, na
dystans. Miał teraz wspomnienia Juliette, intensywność jej miłość do swojej
siostry i kuzynki. Wspomnienia o jej ciotce i jej matce umierającej na jej rękach
przez dewiacje mężczyzn. Jego każdy ochronny instynkt był wzburzony i
wściekle ożywiony i tchną w niego.

Dziękuję za troskę o nich. I dziękuję za to, co zrobiłeś dla mojej kuzynki. Wiem,
ż

e to było niewygodne nie być akceptowanym.

Płomienie rozkwitł w jej brzuchu, rozprzestrzeniając się po całym jej ciele,
obejmując każdy narząd. Dzielił z nią bólu, szok jego intensywności. Był tak
nieprzygotowany, jak Juliette jego gwałtownością. Ona drżała w jego
ramionach, dławiąc na powrót krzyk bólu i próbując zerwać połączenie między
ich umysłami.

Riordan zwiększył swoją prędkości. Nie mógł zdążyć do ochrony jego rancza, a
nawet zbliżyć się do zakresu terytorium jego domu, ale po wiekach życia i
polowania na wampiry w Ameryce Południowej był zaznajomiony z ich
aktualnym otoczeniem. Rzucił się na ziemię, gdzie wzrastały góry, kierując się
do głębokiej jaskini z gorącymi źródłami. Gleba była bogata w minerały i
jaskinia była naturalną ochroną przed wrogami. Mógł nałożyć zestaw silnych
zabezpieczeń i wiedział że są bezpieczni od przypadkowego spotkania z ludźmi
i zwierzętami.

Przygotowanie jaskini zajęło zaledwie kilka minut. Świece zabłysły życiem,
rzucając dziwne światła lśniące w całym kąpielisku. Położył Juliette na miękkim

Tłumaczenie: franekM

łóżku, które zrobił z bogatej ziemi, która amortyzowała jej ciało, gdy układał ją
ze swoich gościnnych ramion. "Wiem, że to boli, Juliette. Nie miałem pojęcia,
ż

e to jest tak bolesne."

My naprawdę nie mieliśmy wiele do wyboru. Juliette nie próbowała mówić. Jej
ś

wieżo poranione gardło nie pozwalało, a w każdym razie to było zbyt męczące.

Czuła w sobie bestię walczącą o życie, opierającą się zmianie w jej ciele. Jaguar
nie chciał przekształcenia narządów i tkanek. Juliette była po prostu zbyt
zmęczeni i zbyt obolała by się tym przejmować.

Ja i tak bym cię zmienił nawet bez ataku mężczyzn. Czuł się zmuszony do
przyznania się do tego, siadając obok niej, trzymając ją w ramionach, podnosząc
jej palce do ust. I nie byłbym w stanie kontynuować się bez ciebie. Riordan nie
był pewne czy, to były przeprosin, tylko chciał, aby zrozumiała jego sprzeczne
emocje.

Nie byłabym w stanie kontynuować się bez ciebie. Riordan, więc przestań siebie
obwiniać. Zdejmij ze mnie ubrania, nie mogę znieść ich ciężar z mojej skórze.
Ostatnie zostało wypowiedziane z rozpaczą.

On zdjął jej ubranie bez myślenia o materiale, zdzierając go z jej ciała, tak
szybko jak to możliwe. Jej skóra była gorąca w dotyku. Riordan umoczył
podkoszulek w najchłodniejszym z basenów i obmył jej twarzy i nadgarstki.

"Śniłaś mi się raz" powiedział cicho, kiedy ścierał kropelki wody z jej gardła i w
dół doliny między jej piersiami. "Ty się śmiałaś. Pamiętałem dźwięk twojego
ś

miechu przez lata. To trzymało mnie przy życiu w czasach, kiedy nie mogłem

znaleźć powodu, aby kontynuować." Odsunął włosy z jej twarzy. Pociła się.
Krople potu mieszały się z maleńkimi koralikami krwi.


Ja także o tobie śniłam. W jej głosie słychać było szczęście, jedyną rzecz, która
powstrzymywała go od płaczu, gdy chwyciły ją drgawki i ból tak zacięty że
wydawał się wiecznością. Ona chwyciła go za nadgarstek, trzymała, starając się
oddychać pomimo tego, aby przetrwać to. Gdy wydawało się, że fala przeszłą,
westchnęła. Nadal uważam, że jesteś moim snem.
Musiał przełknąć kilka razy, zanim mógł mówić. "Nawet teraz, gdy wiesz z
czym to się łączy?"

Jej oczy zabłysły, przypominając jej namiętny charakter, ogień zawarty w
kobiecym ciele. Jestem jaguarem. Mam wybór, i go podejmuję. Chciałam ciebie
od pierwszej chwili, gdy cię zobaczyłam. Jako jaguar, nie mam przyszłości. Z

Tłumaczenie: franekM

tobą mam. Jako jaguar, nie ma szczęścia, z tobą mam. Wiem, jakie są różnice,
Riordan.

Zanim mogła powiedzieć więcej, kolejna fala uderzyła w nią, nawet silniejsza
niż ostatnia. Jaguar nie chciał dopuścić, aby Riordan dostał ją bez walki.
Riordan zacisnął zęby razem, starając się zabrać od niej ból, wybuch ognia,
przetaczający się przez jej ciało i piętnujący jej wnętrzności. Była zupełnie
spokojna w tym, znosząc ból bez skargi. Nie było cienia winy w jej umyśle. Gdy
fala przeszła ona wdychania zapachu uzdrawiających świec. Mam zamiar być
chora.

To było jej jedyne ostrzeżenie i on szybko się przeniósł, trzymając ją, gdy jej
ciało pozbywało się toksyn. Była zatruta nawet gdy kolejna fala bólu
przechodziła przez nią. Riordan przeklinał, kiedy słabła.

Objął ją ramionami, zaniósł ją do najbardziej chłodnego basenu, zanurzając w
nimi ich oboje aż po szyję. On ukrył twarz w jej szyi. "Czy to przetrwamy?
Uśmiechnęła się. Nie fizycznie, ale czuł, to w swoim umyśle. Jesteś jak dziecko,
jeśli chodzi o mnie. Widzę, twoją całą brutalność i moc, gdy chcesz przestraszyć
wszyscy wokół ciebie z wizerunkiem złego chłopca, który się rozpadła
ponieważ odczuwam ból. Ona ujrzał coś innego i to przyniosło łzy do jego oczu.
Ona. Jesteś rozbita przez to, co stało się z Jasmine. Riordan, to nie była twoja
wina. Jak możesz tak myśleć?

Nim zdążył odpowiedzieć, ponieważ w jej brzuchu i płucach rozgorzał płomień,
pożerając ją, aż był tak wielki, że ponownie ogarnęły ją dreszcze jej mózg
wyłączył się, aby zapobiec jej przeciążeniu. Jedyne co mógł zrobić Riordan, to
trzymać ją, czując bezradności, winę i złość że nie rozumiał, co mogło nastąpić.

Juliette otworzyła oczy i spojrzała na niego. Płaczesz krwi, Riordan. Nie płacz
dla mnie. Wybrałam tę drogę, i nie spodziewałam się że moje przejście z jednej
strony na drugą będzie łatwe. Czuję jak jaguar traci siły. Wiedziałam w twoich
wspomnieniach, że ludzkie kobiety posiadające zdolności psychiczne mogą
przejść przemianę, i wszystkie kobiety jaguara, i miejmy nadzieję, że
potomkowie z krwi bardziej rozcieńczonej, posiadają taki psychiczne zdolności.
Miałam nadzieję, że Solange znajdzie Karpatiana, który przyniesie jej takie
samo szczęście, a nawet, w końcu, Jasmin, ale obawiam się, że jaguar w Solange
jest zbyt silny. I nigdy nie pozwolić jej odejść.

Gdybym nie zabrał cię kiedy uratowałaś mnie z laboratorium, byłabyś w domu
aby pomóc swojej siostrze. On nie mógł powiedzieć głośno ani słowa do niej.
Szeptał je w jej umyśle. Pomysł, że mężczyzna może popełnić takie
okrucieństwo wobec kobiety paliło jak dziura w brzuchu.

Tłumaczenie: franekM

Ja nie spodziewałam się wrócić z powrotem tej nocy, Riordan. Jasmine
wiedziała, że wyciągnę ludzkich tropicieli daleko. Żaden z nas nie spodziewało
się ataku jaguarów. I nawet nie wiedziałam, że byli w naszej części lasu. Nie
martwiłam się mężczyznami.

Z siłą wypuścił powietrze do swoich płuc, z taką wściekłością ze ziemi drżała.
Znam ją przez ciebie. Młodsza siostra, której pozostaną blizny na całe życie.
Chciałem nalegać aby poszła z nami do domu na ranczo, ale całkowicie
wprowadziłem ciebie do swojego świata. Kto będzie z nią w godzinach, kiedy
będzie sama?

Kolejna fala była jeszcze dłuższa, jej spocone ciało tworzyło fale w basenie.
Woda rozchlapywała się w proteście. Płomienie z świecy skoczył, jak gdyby
wiatr wpadł przez pieczarę. Światła migotały i zapachy mieszały się przynosząc
uzdrowienie w unoszącym się zapachu na basenie.

Juliette wbiła paznokcie głęboko w skórę Riordan. Minęło kilka chwil, zanim na
powrót znalazła swój oddech. Ona zawsze będzie mieć mnie. A teraz i ciebie.
Jest niespokojna twoją obecnością, i tak samo Solange, ale one z czasem
poczuję się z tym lepiej. Będziemy mieć więcej możliwości czuwania nad nimi.
Nas dwoje z darami Karpatian będziemy mieli większe możliwości, aby je
chronić z większą ostrożnością.

Wykąpał ją, poświęcając czas, dokładnie myjąc jej skórę, jego ręce ociągały się
w miejscach, gdzie wyczuł, że ją to uspokaja. Woda pomogła chłodzić jej skórę.
Woda pomaga. I dotyk twoich rąk. Kiedy śniłam o tobie, marzyłam że twoje
ręce dotykał mnie. Wiedziałam, co one mogły poczuć będąc na moim ciele,
zanim rzeczywiście dotknęły mnie fizycznie.

"Kiedy marzyłaś o mnie? Czy wyglądałem tak samo?"
Twoje włosy płynęły w powietrzu, i miałeś ten sam wspaniały uśmiech. Nie
widziałem twoje oczy tak wyraźnie, ponieważ dotykałeś mnie i czułam, zamiast
szukać.

Jego serce niemal przestało bić. Przypomniał sobie sen żywo. On obudził się z
okropnym głodem, a jego ciało żyło w gorączce. Ledwo rozpoznawał seksualne
potrzeby, których nie przeżywał od stuleci. Usłyszał ją w głowie, śmiejąca się
cicho, zmysłowo, wzywając go. Biegła tuż przed nim, jej zapach dojrzały,
gorący. We swoim śnie nie miał wyboru, aby za nią podążyć. Ona zawsze była
po prostu poza zasięgiem, kuszącą pokusą, pozostawiając za sobą w powietrzu
szlak podniecenia seksualnego.

Tłumaczenie: franekM

Musieliśmy być blisko siebie, a ja przekazywałem moje potrzeby. Im czystszej
krwi jaguar, tym bardziej uderza w nas gorąco seksualnego ciężaru. Na
szczęście nie wiele z naszych kobiet pozostało. Preferujemy pobyt z dala od
mężczyźni, jak to tylko jest możliwe.

Riordan zamknął oczy przed kolejną falą bólu. Drgawki faktycznie wyrwały ją z
jego ramion, tak, że omal nie zatonęła pod wzburzoną wodą. Przeklinał swój
lud, nawet swego Boga, wszystko, co mu przyszło mu na myśl, a potem zaczął
się modlić, obiecując wszystko, co mu podsuwały myśli, jeśli tylko jej gehenna
się skończy.
Usłyszał jej miękkie śmiech w głowie, zanim jeszcze ból odszedł z jej ciała .
Masz zamiar uratować świat, jeśli to się skończy?

Potarł brodą o czubek jej głowy. "Byłem zdesperowany. To powinno skończyć
się wkrótce". Nic dziwnego, że to kobiety maja dzieci.
"Nie ty, nie, jeśli jest to coś takiego. Nie będziemy mieć dzieci. Mówię
poważnie, Juliette. Myślę, że będę chorym ".

Lepiej nie. Jestem chora za na nas oboje. Jestem tak zmęczona. Chcę tylko spać.
On brnął przez basen, przynosząc ją do bogatej, witającej ją gleby. "Mogę
wysłać Cię w sen do chwili, aż będzie bezpiecznie". Pocałował jej zamknięte
oczy. Pocałował kąciki jej ust. "Kocham cię".

Dziwne. Ja Też ciebie kocham.
Dopiero po dwóch bardziej intensywnych falach ognia i drgawek jaguar
odszedł, przemiana została zakończona i mógł wydać polecenia uzdrawiającego
snu. Ochronnie objął ją ramionami i swoim ciałem i płakał, gdy świece płonęły
jasno, a woda ochlapywała krawędzie basenu.

Tłumaczenie: franekM

Rozdział 11

RIORDAN chodził tam i z powrotem, jego niespokojny charakter ukazał się
poprzez jego zwykle spokojną postawę. Juliette była w domu z siostrą i kuzynką
przez większość nocy. Do świtu pozostało tylko kilka godzin, a on jeszcze nie
spędzać z nią czas. Całkowicie rozumiał, jej potrzebę bycia z siostrą po takim
urazie, i starał się tłumić egoistyczną część jego natury, ale strach był brzydką,
szarpiącą rzeczą, która trzymała go na krawędzi. Solange i Jasmine nie chciały
mieć nic wspólnego z mężczyznami. Riordan nie winię ich za to. Łagodny
charakter Jasmine ledwie toleruje, to co się jej przytrafiło. Jej poczytalność
wisiała na włosku. Juliette pomogłaby jej umiejętnościami leczenia,
wzmocniona przez Riordan, ale wiedział, że dwie kobiety miały ogromny
wpływ na Juliette. Ona również miała charakter, żądający lojalności i
odpowiedzialności. Jasmine odczuwała ból, miała straszne rany. Juliette mogła
czuć, że musi z nią zostać.


W momentu, w którym powstali, nakarmił się, zadbał o jej potrzeb i dotrzymał
obietnicy odnośnie jej rodziny, sprowadzając ją wprost do nich. Wiedział, że
chciały być same, i to on był tym, który zasugerował, że zaczeka na zewnątrz,
ale nie mógł pomóc, chcąc ją chronić przed bólem, który przechodził przez
Jasmine. Trudno było przez kolejne godziny trzymać jego umysł z dala od jej i
dać Juliette i jej rodzinie pełną prywatność, ale udało mu to przez niespokojnie
chodzenie tam i z powrotem tuż przed domem.

Usłyszał otwieranie drzwi i obrócił się. Juliette stała w nich, trzymając Jasmine i
Solange, mocno je przytulając. Wyszła z jasnym uśmiechem na twarzy i łzami w
oczach. Było oczywiste, że przez cały czas płakała i nie przestanie przez kolejne
godziny. Serce Riordan poruszyło się w jego piersi. Otworzył ramiona, a ona
przyszła do schronienie jego ciała.

Spojrzał nad jej głową, skinął głową, gdy Solange i Jasmine równocześnie
pomachały dłonią przed zamknięciem drzwi. "Tak mi przykro, że nie mogłem
tam być, aby dać ci poczucie komfort szepnął, obsypywał kojącymi
pocałunkami jej skroń i jej zapłakanym policzek. "Chciałem być tam dla
ciebie".

"Wiem. Czułam cię w sobie i opierałam się na twojej sile więcej niż raz. Ona
potrzebuje czasu, Riordan. Proszę nie traktuj tego osobiście. One cię pokochają,
wiem, że tak będzie."

Tłumaczenie: franekM

Nie traktuję "Zaakceptowały mnie," zauważył. "Nie spodziewałem się nawet,
tak wiele, jestem bardzo wdzięczny."
"Chcę przenieść się do innej formy i uciec na chwilę. I mamy to być tylko ty i
ja, gdzieś gdzie jest piękne, gdzie nie mogę myśleć o strasznych rzeczy, które
przytrafiły się ludziom, których kocham. Zabierz mnie stąd, Riordan. Chodźmy
znaleźć nasz basen. Bądźmy tylko razem, o niczym innym nie marzę. "
" Czy chcesz spróbować formy leoparda? często używam go do podróży przez
las "

Ona szarpała się, aż była wolna. "To może być najlepsze. Wciąż w środku czuję
się jak kot." Będąc blisko Riordan definitywnie czuł cechy kota w niej.
"Spróbujmy". Myśl o zatraceniu się w formę zwierzęcia była kusząca. Musiała
to w sobie nosić, przez te długie godziny, trzymając swoja siostrę jak dziecko,
kołysząc ją, wołając ją. Spojrzała na Riordan. "W końcu, nie ma praktycznie
sposobu aby to od niej zabrać. Nie sposób jej pomóc." Juliette wyglądała przez
chwilę na zawstydzoną. "Prawie zapytałam, czy mógłbyś usunąć jej
wspomnienia."

"Nie po takiej dużej traumie. Może mógłbym ją zmniejszyć, ale byłoby to w jej
wspomnieniach, i mogłaby nie wiedzieć, dlaczego reaguje na niektóre rzeczy,
które są dla niej przykre. Jeśli chcesz mogę spróbować-"

Juliette potrząsnęła głową. "Jasmine jest silna. Potrafi to przetrwać, może lepiej
niż reszta z nas. Nigdy nie widziałam takiej Solange przepełnionej smutkiem.
Zdecydowałyśmy się na pozostanie tutaj, przenosząc się z miejsca na miejsce,
bo mama powiedziała nam że mężczyźni porywają kobiety podejrzewając, że są
krwi Jaguara i sprowadzają je tutaj. One nie mają nikogo, nie maja nadziei na
ratunek inny niż nasz. Tak więc pozostałyśmy. "

"Teraz istnieją inni, aby pomóc, Juliette. Ja. Moi bracia. Moi ludzie."
Uśmiechnęła się do niego, po raz pierwszy, jej serce jaśniało. "Nasi ludzie,
Riordan. Teraz jestem Karpatianką." On przejechał swoimi palcami po jej
policzku, obejmując twarz rękami i pochylił głowę, aby znaleźć jej usta. Jego
pocałunek był delikatny, kochający, nawet czuły. "Oczywiście, że jesteś
Karpatianką".
"Więc jak mogę dokonać przemiany?"
"W taki sam sposób jak poprzednio. Mam obraz i strukturę w swojej głowie.
Przeanalizuj je, skup się na niej i dosięgnij ich. Pomogę ci. U nas, musimy
przechowywać obrazu w naszym umyśle przez cały czas pozostajemy gdy w
danej formie. Stajesz się jaguarem. Wyobrażamy sobie obraz zwierzęcia. Mamy
wszystkie jego zmysły i zdolności, ale musimy utrzymać jego zewnętrzną
powłokę.

Tłumaczenie: franekM

Podoba mi się ten pomysł. Zajęłoby to całkowicie jej myśli. I odkryła, że nie
była gotowy do rezygnacji z wolności którą zawsze odczuwała, biegając w jej
formie jaguara pod ciężkimi baldachimy liści. Juliette wyciągnęła ręce do nieba.
"Pokaż mi leoparda." Leopard jest w twoim umyśle. Trzymaj jego formę,
Juliette, nie możesz o tym zapomnieć, jak to było z jaguar, ostrzegł.

"Czy mi przypomnisz, wątpię, czy będę miała szansę", dokuczała mu, sięgając
już do obrazu. To nie było wszystko, co różniło się od jej początków, ale to było
skomplikowane. Tak jak ona zmieniała formę, tak też Riordan. Zrobił to jakby
wydawało się proste i naturalne i zabawne.

Juliette od razu poczuła znajome lin mięśni, radość rozprzestrzeniająca się w
niej. Odwróciła głowę, aby spojrzeć na dużego kota obok niej. Był duży i
błyszczący, czarny z ciemniejszymi rozety obejmującej jego ciało. Wyglądał na
mocnego i muskularnego i bardzo pociągającego. Otarła się o niego, ciało do
ciała, długim czułym sygnałem do zabawy. Kręciła się, biegnąc w kierunku ich
prywatnej groty.

Riordan, głęboko wewnątrz ciała lamparta, chodził tylko za nią, podziwiając jej
smukłe linie i piękne krzywizny. Skakali ponad leżącymi kłodami, płosząc
gryzonie z krzewów, ścigając kilka małych wiewiórek przez kilka drzew i
opryskując się przez dwa potoki i wbiegając na nasyp. Oboje zdzierali korę z
drzew, Juliette próbując dotrzeć wyżej niż znacznie większy mężczyzna.

Wytarł pysk o jej twarzy i szyję. Jego zęby żartobliwie przygryzły jej szyję i
bark. Jej zapach był dojrzały i czarujący, urzekający do tego stopnie, że jedyne
co mógł zrobić, to myślę o niej. Ona dokuczała mu otwarcie, uciekała, czeka na
niego, aby nadrobić zaległości, przyczajona kusząco przed nim, tylko skacząc
daleko zanim mógł jej sięgnąć.

Riordan był wdzięczny, widząc lśniące basen z wodą czekające na nich w
naturalnej skalnej grocie. Wysokie bujne paprocie ukrywały oazę od wścibskich
oczu, dzięki czemu sprawiała wrażenie wirtualnego raju.

Oni przemienili się jednocześnie, Juliette śmiała się z radości. "To było takie
zabawne." Jej spojrzenie dryfowało śmiało z zaborczością po nim. "Widzę że to
doświadczenie było szczególnie pobudzające dla ciebie". Juliette podeszła bliżej
niego, wdychając jego zapach. Jej palce zaczęły kusząco błądzić po jego
obolałej erekcji.

Nim zdążył zareagować, ona przesunięta dłonie do jego gołej klatki piersiowej,
"Nie sądziłam, że przemiana zupełnie zabrała ode mnie kota." Przebiegła
swoimi rękoma po jego klatce piersiowej, ucząc się każdego zarysowanego

Tłumaczenie: franekM

mięśnia. "Myślałam, że chciałam aby to wszystko odeszło, każda ostatnia
cząstka DNA z mojego ciała, ale zmieniłam zdanie."

Jej palce przesuwały się po jego skórze w drobnych, wymagających
pieszczotach, przekazujących pewną pilności. "Jaką część kot pozostawiłam?"
Trudno było mu oddychać, gdy była tak blisko niego. Kiedy był już gotowy,
pulsujący i bezlitośnie twardy od jej dotknięć. Od jej smaku. Zamknął na chwilę
oczy. Do czasu aż poczuł jej mocno gorącą pochwę wokół jego ciała i
wykorzystującą go na sucho.

Pochyliła się i dosiadła go na jego klatce piersiowej, wytarła swoje ciało na całej
jego długości. "Dotnij. Dotyk jest bardzo ważne dla kotów." Jej ręka zsunęły się
w dół jego ciała, na brzuch, owinęły się wokół jego zesztywniałego penisa. Jej
kciuk potarł wrażliwą końcówkę delikatnie. "Lubię to. Koty kochają dotykać i
czuć. Chcemy być głaskane. Uśmiechnęła się do niego. "Czy myślisz, że możesz
zarządzać trochę głaskania?

Ona nie dała mu szansy, całowała jego piersi, otwartymi ustami na mokro, jej
język i ostre zęby pracowały wzdłuż jego żeber, aż pomyślał, że traci rozum.
Riordan stał tak długo, jak mógł, jego ciału było coraz trudniej, jego ciśnienie
rosło z każdym dotykiem jej palców i warg. Jego ręce zagłębiały się w jej
włosach i pociągnęły jej głowę do góry zamykając jego usta na jej. On pożerał
ją pocałunek po pocałunku nie potrafiąc przestać aby wziąć oddech, jego język
pojedynkował się z jej.

Ogłuszający ryk było w jego głowie, może to było jej, huk był tak głośny, że nie
mógł powiedzieć. Jego ciało płonęło i bolało i domagało się uwolnienia.
Pocałował drogę z jej ust do jej gardła, uwielbiał dolinę między jej piersi przed
zatrzymaniem się tam obdarowując ją hojną uwagą podczas, gdy przenosił jej
ciało dokładniej do jego.

Juliette okręciła jedną nogę wokół niego, aby dopasować ich ciała tak, że jego
penis był mocno wpasowany do jej mokrego, zapraszającego wejścia. "Nie chcę
już czekać", powiedziała, szarpiąc go za włosy. "Chcę czuć, że jesteś we mnie."
Pogładził jej sutek językiem. "Kiedy?"
"Teraz, w tej chwili."

Próbowała przebić jej ciało jego, ale przeniósł się, jego usta ciągnęły mocno jej
piersi.
Z każdym silne pociągnięciem, fala ciepłej ciecz spływała na głową jego oręża i
spływała w dół jego wału.

Tłumaczenie: franekM

"Czy na pewno?" Kiedy ponownie pokręciła głową, porzucił wszelkie pozory
dokuczania, chwycił ją za pośladki w obie ręce i podniósł ją na siebie.

Krzyknęła, przesuwane się po nim, po jego penisie jak dopasowana rękawiczka,
zamykając jej mięśnie wokół niego, trzymać go przy siebie. Poruszała się z nim
spotykając się z nim raz za razem, wzywając go, aby poruszał się w niej mocniej
i szybciej. Jej oddech przyszedł w nierówny, urywany, ale wybuch przyjemność
przeszedł przez nią jak tęcza, piękna jak się wydawało po niekończącej się
otchłani. Chciała aby ich jazda była dzika i nieprzerwana i trwała wiecznie.

Riordan, dostosował się więc do niej, uderzał w jej ciało, zagłębiając się z
każdym uderzeniem. Wezwał jej biodra do jego rytm. Juliette doszła
niespodziewanie na brzegu, jej ciało drżało z rozkoszy, intensywności jej
orgazm drażniła ich oboje. Riordan zwolnił tempo, podnosząc jej przyjemność,
kierując nim tak, że miała szereg silnych orgazmów. Jęknęła cicho, a następnie
wykrzykując jego imię, paznokciami drapiąc jego ramię. Pozwolił sobie pójść z
nią, eksplodując z pasją, na fali przyjemności, aż do chwili, gdy był nieco
nasycony.
Oni trzymali się nawzajem, jej głowa na jego ramieniu, ramiona wokół siebie,
tak blisko jak to było możliwe. Minęło kilka minut, zanim mogli pokonać drogę
do chłodnego, zapraszającego basenu, ześlizgując się do wody. "Uwielbiam to
miejsce, Riordan. A Ty? Czy chcesz pozostać tutaj w Ameryce Południowej,
czy też zamierzać odbyć długą podróż z powrotem do miejsca, w którym się
urodziłeś? "

Jego białe zęby błysnęły, kradnąc jej oddech. To było zawsze tak
niespodziewane, jej reakcja na jego prawdziwy uśmiech. "Kocham ten kraj. Stał
się moim domem, Juliette. I nigdy nie zabiorę Cię daleko od twojej, siostry i
kuzynki. Zapominasz, że jestem w twoim umyśle i mogę czytać twoje lęki."
Ona uśmiechnęła się do niego, patrząc złośliwy, ale oczywiście z ulgą. "Co ja
teraz myślę?"

Jego całe ciało zacisnęło się. "To o czym myślisz jest anatomicznie niemożliwe,
ale możemy spróbować zmiany."
Roześmiała się z niego, w pełni świadoma jego rosnącej fascynacji nią. Miała
nadzieję, że nadal będzie rosnąć przez całą wieczność.
"To nie obsesja, nie fascynacja," zauważył.

Odwróciła się i położyła się na plecach pływających, dryfującą z drobnymi
falami, patrząc na gwiazdy błyszczące nad głową. "Chciałabym myśleć, że
gdzieś tam jest mężczyzna dla Solange i drugi do Jasmine. Dobry mężczyzna”.
Odwróciła głowę, aby spojrzeć na niego, gdy chodził powoli obok niej.

Tłumaczenie: franekM

Riordan zagarnął ją w ramiona, nie mogąc znieść melancholia w jej głosie.
Zawinął ją mocno, trzymając ją przed swoim ciele, chcąc ją chronić przed całym
złem świata.

Juliette zaczesała do tyłu włosy, aby spojrzeć w jego oczy. "Kogoś takiego jak
Ty, kto może je pokochać bez względu na wszystko. Ktoś kto jest w stanie
zrozumieć, jakie jest ich życie i jaką traumę, przeszły. Myślisz, że to im się
kiedyś przytrafi?"
" Naprawdę chciałbym aby to była prawda, składajac pocałunki w jej włosy.
"Wszystko będzie dobrze".

"Czuję się niemal tak, jakby nigdy już nie miało być dobrze", powiedziała i
schowała twarz na jego ramieniu.
"One mają nas, Juliette. Nie stanie się to od razu, ale możemy im pomóc
odbudować ich życie. Są teraz także moją rodziną. I są pod ochroną
Karpackiego ludu ".

Odwróciła się na oślep do jego ust, prawie topiąc ich oboje pod chlupiącą wodą.
On odpowiedział, całując ją w kółko. Jego ręce gładził jej włosy. "Wszystko
będzie w porządku, Juliette. Obiecuję Ci a ja traktuję obietnice bardzo
poważnie. Oparł policzku na szczycie mokrych włosów, i przytulają jej,
dokładając wszelkich starań aby ją pocieszyć i dać poczucie komfortu.

Juliette mocno przytuliła się do jego ciała, dociskając się mocno do niego.
"Wiem, że jak długo jesteś ze mną, będę szczęśliwa. Jeżeli będziemy pracować
nad tym razem, mogę tylko przypuszczać, że osoby, których kocham także
znajdą szczęście. Nie boję się naszego życia." Podniósł jej podbródek i wziął w
posiadanie jej usta. Mamy jeszcze kilka godzin, zanim trzeba będzie koniecznie
udać się do ziemię i był zdecydowany jak najlepiej wykorzystać swój czas.

KONIEC