background image

1

Politechnika Wrocławska                          

W y d z i a ł   M e c h a n i c z n y                      

W y d z i a ł   M e c h a n i c z n y                      

Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji

Kierunek studiów:

Mechatronika

Mechatronika

Studia I-stopnia, rok I, sem. 2, rok akad. 2008/09

Materiały do wykładu „

Wst

ę

p do 

Wst

ę

p do 

mechatroniki

mechatroniki

Sygnały i sensory

Dr in

Ŝ

. Zbigniew Smalec (p. 3.19 B-4)

Cz

ęść

 2 (1 – 91) 

Wrocław, 2009

Wa

Ŝ

nym problemem w fazie projektowania wyrobu mechatronicznego jest transmisja 

sygnałów analogowych i cyfrowych. Wymaga to od pracowników realizuj

ą

cych taki projekt 

znacznej wiedzy i do

ś

wiadcze

ń

 w tym zakresie. Z zagadnieniami komunikacji cyfrowej lub 

sieciowymi systemami komunikacyjnymi mechatronicy s

ą

 stale konfrontowani. Dlatego te

Ŝ

 

konieczne jest zapoznanie si

ę

 takimi wa

Ŝ

nymi zagadnieniami jak np. rodzaje sygnałów, 

kodowanie danych, transmisja danych, własno

ś

ci ró

Ŝ

nych interfejsów, czy budowa i działanie 

sieciowych systemów komunikacyjnych.

Sygnały analogowe i cyfrowe

W obecnie stosowanych systemach automatyzacji coraz wi

ę

cej urz

ą

dze

ń

 pracuje w sposób 

cyfrowy. Komputerowe sterowniki wraz z sensorami i aktuatorami wypieraj

ą

 wcze

ś

niej 

stosowane w automatyzacji procesów urz

ą

dzenia analogowe. Jest to spowodowane post

ę

pem 

technologicznym i korzy

ś

ciami wynikaj

ą

cymi z techniki cyfrowej. Równie

Ŝ

 transmisja cyfrowa 

wypiera standardowe sygnały analogowe, takie jak np.: 0 do +10 V, -5 do +5 V, lub 4 mA do 
20 mA.

Systemy techniczne mo

Ŝ

na klasyfikowa

ć

 na podstawie sygnałów wyst

ę

puj

ą

cych na ich 

wej

ś

ciach i wyj

ś

ciach. Sygnały ró

Ŝ

ni

ą

 si

ę

 mi

ę

dzy sob

ą

 natur

ą

 techniczn

ą

Sygnał jest to 

dowolna wielko

ść

 fizyczna wyst

ę

puj

ą

ca (przebiegaj

ą

ca) w czasie, która słu

Ŝ

y do 

przekazywania informacji. Czyli sygnał jest no

ś

nikiem informacji (np. temperatura, 

ci

ś

nienie, napi

ę

cie, pr

ą

d, droga, pr

ę

dko

ść

 itp.). 

Sygnały, w zale

Ŝ

no

ś

ci od ich warto

ś

ci i przebiegu czasowego, mo

Ŝ

na podzieli

ć

 na ró

Ŝ

ne 

rodzaje. I tak np. mog

ą

 by

ć

 sygnały ci

ą

głe i dyskretne, a tak

Ŝ

e analogowe i cyfrowe (w tym 

binarne).

W sygnałach analogowych zakres warto

ś

ci mo

Ŝ

e si

ę

 zmienia

ć

 w sposób ci

ą

gły. 

Sygnały

background image

2

Sygnały analogowe i cyfrowe

Sygnał

Sygnał jest fizyczn

ą

 wielko

ś

ci

ą

 zmieniaj

ą

c

ą

 si

ę

 w czasie, która przenosi zawart

ą

 w nim informacj

ę

czyli sygnał jest no

ś

nikiem informacji. Fizyczna wielko

ść

 nazywana jest parametrem informacyjnym. 

Zarówno parametr informacyjny jak i przebieg czasowy sygnału mog

ą

 by

ć

 ci

ą

głe lub dyskretne.                                  

Przykład: parametrami informacyjnymi w urz

ą

dzeniach elektronicznych mog

ą

 by

ć

: napi

ę

cie, cz

ę

stotliwo

ść

pr

ą

d, szeroko

ść

 impulsu.

Sygnał analogowy jest ci

ą

gły amplitudowo (warto

ś

ciowo), tzn. parametr informacyjny mo

Ŝ

e (w ramach 

okre

ś

lonych granic) przyjmowa

ć

 dowolnie wiele warto

ś

ci. Rozdzielczo

ść

 teoretycznie jest niesko

ń

czenie 

wysoka. Sygnał analogowy mo

Ŝ

e by

ć

 ci

ą

gły lub dyskretny w czasie.

Sygnał cyfrowy jest dyskretny amplitudowo i zwykle dyskretny w czasie. W cyfrowej technice układów s

ą

 

stosowane prawie wył

ą

cznie sygnały dwuwarto

ś

ciowe (binarne) o niskim (ang. Low) i wysokim (ang. High

poziomie.

0

1

Sygnał binarny:

Sygnał binarny:

Wysoki poziom wody

Informacja analogowa:

Stan poziomu wody

Niski poziom wody

Analogowe i dyskretne przebiegi sygnału

W praktyce coraz cz

ęś

ciej stosowana jest technika cyfrowa przetwarzania i transmisji 

informacji, która w porównaniu z technik

ą

 analogow

ą

 zapewnia znaczne korzy

ś

ci. Na 

szerokie i bardzo skuteczne obszary zastosowania techniki cyfrowej wskazuj

ą

 przykłady stale 

rosn

ą

cej liczby komputerów PC, sieci komunikacyjnych oraz stacji do bezpo

ś

redniego 

sterowania cyfrowego DDC (ang. Direct Digital Control).

W przeciwie

ń

stwie do techniki analogowej, w technice cyfrowej nie pracuje si

ę

 z sygnałami      

o przebiegu ci

ą

głym, lecz z informacjami kodowanymi w dyskretne warto

ś

ci sygnałów. Je

Ŝ

eli 

w sygnale cyfrowym rozró

Ŝ

nia si

ę

 tylko dwa stany, to wtedy jest to sygnał binarny

Pojedynczy znak binarny jest okre

ś

lany jako bit (skrót pochodzi z j

ę

zyka angielskiego -

binary digit).

Sygnał binarny ze swoimi tylko dwoma ró

Ŝ

nymi stanami, w porównaniu z sygnałem 

analogowym, ma bardzo mał

ą

 zawarto

ść

 informacji. Je

Ŝ

eli obrazowana w postaci cyfrowej 

wielko

ść

 wymaga wi

ę

kszego zakresu warto

ś

ci, to musi by

ć

 ona zapisana za pomoc

ą

 wielu 

bitów (bajty, słowa).

Ci

ą

gły przebieg 

sygnału

Dyskretny 

przebieg sygnału

t

t

background image

3

Sygnały analogowe i cyfrowe

Analogowa 

cyfrowa 

reprezentacja informacji:

Sygnał ci

ą

gły warto

ś

ciowo i w czasie

Sygnał ci

ą

gły w czasie i dyskretny 

warto

ś

ciowo

t

t

Sygnał dyskretny w czasie i ci

ą

gły 

warto

ś

ciowo

Dyskretny w czasie i dyskretny 

warto

ś

ciowo sygnał cyfrowy

Rodzaje sygnałów

Sygnały analogowe

- ci

ą

głe warto

ś

ci                     

- ci

ą

głe w czasie

x

t

x

t

- ci

ą

głe warto

ś

ci                     

- dyskretne w czasie

a)

b)

Sygnały cyfrowe

x

- dyskretne warto

ś

ci  

- ci

ą

głe w czasie

x

c)

d)

- dyskretne warto

ś

ci             

- dyskretne w czasie

t

t

background image

4

Rodzaje sygnałów - sygnały cyfrowe c.d.

Sygnał binarny (dwuwarto

ś

ciowy)

Sygnał trójwarto

ś

ciowy

x

x

e)

f)

t

t

0

1

-100%

0%

100%

Zakresy warto

ś

ci wielko

ś

ci (danych) cyfrowych

1 bit   

2

1

stanów

=  2 warto

ś

ci

2 bity

2

2

stanów

=  4 warto

ś

ci

3 bity

2

3

stanów

=  8 warto

ś

ci

4 bity

2

4

stanów

=  16 warto

ś

ci

8 bitów    

2

8

stanów

=  256 warto

ś

ci

10 bitów  

2

10

stanów

=  1.024 warto

ś

ci

12 bitów  

2

12

stanów

=  4.096 warto

ś

ci

16 bitów  

2

16

stanów

=  65.536 warto

ś

ci

20 bitów  

2

20

stanów

=  1.048.576 warto

ś

ci

itd.

1 bit   

2

1

stanów

=  2 warto

ś

ci

2 bity

2

2

stanów

=  4 warto

ś

ci

3 bity

2

3

stanów

=  8 warto

ś

ci

4 bity

2

4

stanów

=  16 warto

ś

ci

8 bitów    

2

8

stanów

=  256 warto

ś

ci

10 bitów  

2

10

stanów

=  1.024 warto

ś

ci

12 bitów  

2

12

stanów

=  4.096 warto

ś

ci

16 bitów  

2

16

stanów

=  65.536 warto

ś

ci

20 bitów  

2

20

stanów

=  1.048.576 warto

ś

ci

itd.

background image

5

Sygnały analogowe i cyfrowe

Obecnie preferowane jest 

cyfrowe przetwarzanie

informacji:

Cyfrowy (ang. Digital, łac. Digitus - palec) w sensie 
przeno

ś

nym, to odliczanie za pomoc

ą

 palców.

Analogowe przetwarzanie sygnałów 

wzgl.

informacji 

opiera 

si

ę

 na manipulowaniu informacjami ci

ą

głymi warto

ś

ciowo.

Jest zwarte, ale podatne na wiele wpływów i zakłóce

ń

.

Cyfrowe przetwarzanie sygnałów 

wzgl.

informacji 

opiera si

ę

 

na manipulacji informacjami dyskretnymi warto

ś

ciowo            

i w czasie.

Jest ono szczególnie zwarte i korzystne w realizacji 
przetwarzania poszczególnych sygnałów binarnych lub 
grup sygnałów binarnych.

Cała dynamika sygnału jest do dyspozycji dla sygnałów 
binarnych (regeneracja, odporno

ść

 na zakłócenia).

Przetwarzanie sygnałów analogowych na cyfrowe

Aby mo

Ŝ

na było wielko

ś

ci (sygnały) analogowe przetwarza

ć

 w sposób cyfrowy, musz

ą

 by

ć

 one 

najpierw zamienione na warto

ś

ci cyfrowe. Poniewa

Ŝ

 jednak wielko

ść

 analogowa mo

Ŝ

przyjmowa

ć

 dowolnie wiele warto

ś

ci po

ś

rednich, a zakres warto

ś

ci wielko

ś

ci cyfrowej jest 

ograniczony, to wskutek tej zamiany (przetwarzania) na dyskretne warto

ś

ci cyfrowe powstaj

ą

 

ę

dy kwantyzacji. Im wi

ę

cej bitów zostanie wykorzystanych do tego zobrazowania i im cz

ęś

ciej 

próbkowany jest sygnał analogowy, tym te bł

ę

dy s

ą

 mniejsze.

Sygnał analogowy

Sygnał 

cyfrowy

Amplituda 

sygnału

ą

[bit]

t

t

1/2

-1/2

1 bit

ę

dy kwantyzacji wskutek ograniczonej rozdzielczo

ś

ci 

i dyskretnego próbkowania

Analogowy zakres pomiarowy: 0 do 300 mm

1. Zakres warto

ś

ci 8-bitowej zmiennej: 256

ą

d kwantyzacji: (300/256) mm = 1,2 mm

2. Zakres warto

ś

ci 12-bitowej zmiennej: 4096

ą

d kwantyzacji: (300/4096) mm = 0,073 mm

Porównanie bł

ę

dów kwantyzacji przy 

Porównanie bł

ę

dów kwantyzacji przy 

pomiarze długo

ś

ci dla ró

Ŝ

nych rozdzielczo

ś

ci 

pomiarze długo

ś

ci dla ró

Ŝ

nych rozdzielczo

ś

ci 

przetworników analogowo

przetworników analogowo

-

-

cyfrowych A/C

cyfrowych A/C

Ze wzrostem liczby bitów rosn

ą

 jednak nakłady 

zwi

ą

zane z przetwarzaniem i transmisj

ą

 danych.         

Aby zapewni

ć

 mo

Ŝ

liwie mał

ą

 utrat

ę

 informacji 

powstaj

ą

c

ą

 wskutek przetwarzania A/C                          

i równocze

ś

nie nie wybiera

ć

 niepotrzebnie du

Ŝ

ego 

zakresu zobrazowania binarnego, zakres warto

ś

ci 

nale

Ŝ

y dopasowa

ć

 do ka

Ŝ

dorazowego zadania.

background image

6

Za stosowaniem sygnałów binarnych przemawiaj

ą

 nast

ę

puj

ą

ce wzgl

ę

dy:                               

- du

Ŝ

y odst

ę

p sygnału od zakłóce

ń

,                               

- mo

Ŝ

liwe s

ą

 wi

ę

ksze tolerancje w poziomie reprezentowanych wielko

ś

ci fizycznych,                                                

- łatwe w realizacji,                                            
- wymagaj

ą

 mało obwodów podstawowych.

Porównanie sygnałów analogowych z cyfrowymi

Zaletami techniki analogowej s

ą

:

Tania (np. realizacja układów cyfrowych z elementami dyskretnymi wymaga wi

ę

kszych nakładów ni

Ŝ

 odpowiedni 

układ analogowy),

Cz

ę

sto jest prostsza,

Dla jednakowej transmisji sygnał analogowy ma mniejsze wymagania dla kanału ni

Ŝ

 sygnał cyfrowy,

Ci

ą

głe przetwarzanie amplitudowe i w czasie (?!),

Cz

ę

sto nie jest wymagane przekształcanie przetwarzanej wielko

ś

ci,

Zwarta, równie

Ŝ

 przy przekroczeniu wyspecyfikowanych zakresów sygnału.

Zalety techniki cyfrowej:

Jest tania przy zastosowaniu układów o wysokiej skali integracji,

Mo

Ŝ

liwa dowolna dokładno

ść

Odporno

ść

 na zakłócenia, niezawodno

ść

,

Sygnały s

ą

 mo

Ŝ

liwe do zapami

ę

tania.

Transmisja równoległa zobrazowanie parametru informacyjnego (z 2 mo

Ŝ

liwymi warto

ś

ciami) – warto

ś

ci sygnału 

s

ą

 przenoszone (transmitowane) przez kanałów. Zalety: natychmiast jest kompletna warto

ść

, ci

ą

głe w czasie, 

odporne na zakłócenia. 
Transmisja szeregowa – warto

ś

ci n-bitowego parametru informacyjnego s

ą

 kolejno po sobie transmitowane przez        

1 kanał  w chwilach czasu. Zalety: małe nakłady techniczne (?!).

Dane i sygnały

Dane

Dane

Zobrazowanie (przedstawienie) 
rzeczy, koncepcji, wyobra

Ŝ

e

ń

            

i instrukcji w sposób 
sformalizowany.

Sygnał

Sygnał

Fizyczne zobrazowanie danych 
przez charakterystyczne 
przestrzenne i/lub czasowe 
zmiany warto

ś

ci wielko

ś

ci 

fizycznych.

Zatem sygnały s

ą

 rzeczywist

ą

 

fizyczn

ą

 reprezentacj

ą

 

zobrazowa

ń

 abstrakcyjnych: 

danych.

Przedmioty naszego my

ś

lenia

Przedmioty naszego my

ś

lenia

Dane jako sformalizowane 

zobrazowanie

Dane jako sformalizowane 

zobrazowanie

Sygnały jako rzeczywiste 

zobrazowanie danych

Sygnały jako rzeczywiste 

zobrazowanie danych

Ś

wiat 

abstrakcyjny

Konwencje do 

zobrazowania tre

ś

ci 

my

ś

lenia

Konwencje do 

zobrazowania 

danych

Ś

wiat 

fizyczny

background image

7

Przetwarzanie analogowo-cyfrowe (A/C) sygnału

analogowy

cyfrowy

t

s

– okres próbkowania

- liczba bitów

Zapis bitowy, bajtowy i heksadecymalny

W technice cyfrowej najcz

ęś

ciej nie pracuje si

ę

 z najmniejszymi mo

Ŝ

liwymi wielko

ś

ciami 

(bitami), ale prawie wył

ą

cznie z 8 bitowymi, tzn. byte (bajty). Dlatego te

Ŝ

 wielko

ś

ci 8-, 16-, lub 

32-bitowe s

ą

 okre

ś

lane jako 1-, 2-, lub 4-byte’owe.

1 byte = 8 bit 

Binarny sposób zapisu z zerami i jedynkami dla du

Ŝ

ych zakresów warto

ś

ci staje si

ę

 bardzo 

szybko nieprzejrzysty, jak np. 2-byte’owej zmiennej: 01101001 00001101.

Dlatego te

Ŝ

 dla uzyskania tej przejrzysto

ś

ci wprowadzony został zapis heksadecymalny

(16-kowy). W tym systemie liczbowym ka

Ŝ

dy znak mo

Ŝ

e przyjmowa

ć

 16 ró

Ŝ

nych warto

ś

ci: 0...9 

i A...F.

Binarny i heksadecymalny zapis wielko

ś

ci 4-bitowej

B

A

9

8

Heksade-

cymalnie

1111

1110

1101

1100

Binarnie

1011

1010

1001

1000

Binarnie

0011

0010

0001

0000

Binarnie

F

7

0111

3

E

6

0110

2

D

5

0101

1

C

4

0100

0

Heksade-

cymalnie

Heksade-

cymalnie

Binarnie

Heksade-

cymalnie

Przykład:

Przykład:

- zapis binarny: 01101001 00001101

- zapis heksadecymalny: 690D 

background image

8

Zalety techniki cyfrowej

Cyfrowe zobrazowanie i przetwarzanie (analogowych) informacji, w porównaniu ze zobrazowaniem analogowym, wydaje 

si

ę

 pocz

ą

tkowo rozwi

ą

zaniem wymagaj

ą

cym znacznych nakładów. Ka

Ŝ

da wielko

ść

 analogowa musi by

ć

 w odpowiedni 

sposób kodowana, aby mogła by

ć

 zapisana w postaci wielu sygnałów binarnych. Jednak pozorne wady, które powstaj

ą

 

wskutek takiego post

ę

powania s

ą

 w wielu obszarach zastosowa

ń

 kompensowane przez takie zalety techniki cyfrowej 

jak:

du

Ŝ

a odporno

ść

 na zakłócenia,

mo

Ŝ

liwe proste zapami

ę

tywanie danych,

elastyczne dalsze przetwarzanie oraz

Ŝ

norodne mo

Ŝ

liwo

ś

ci przesyłania (transmisji).

Wysoka odporno

ść

 na zakłócenia. Podczas gdy sygnał (informacja) analogowy zmienia si

ę

 wskutek ka

Ŝ

dego zakłócenia 

(tak

Ŝ

e małego), to cyfrowo zakodowana informacja zostanie dopiero wtedy zafałszowana, je

Ŝ

eli impuls zakłócaj

ą

cy jest 

wi

ę

kszy ni

Ŝ

 odst

ę

p zakłóce

ń

 ka

Ŝ

dorazowego poziomu cyfrowego. Odst

ę

p sygnału od zakłóce

ń

 uzyskuje si

ę

 z ró

Ŝ

nicy 

poziomu nadawania i odbierania. Okre

ś

la on, jak du

Ŝ

e musz

ą

 by

ć

 indukcyjnie lub pojemno

ś

ciowo sprz

ę

gane zakłócenia 

(oscylacje napi

ę

cia sieci, piki z zał

ą

cze

ń

), lub wahania napi

ę

cia zasilania, aby sygnał cyfrowy został zakłócony. 

Mo

Ŝ

liwo

ść

 krótkotrwałego i długotrwałego zapami

ę

tywania. Dane cyfrowe mog

ą

 by

ć

 w bardzo prosty sposób 

zapami

ę

tywane na ró

Ŝ

nych, cz

ę

sto bardzo tanich mediach. Mo

Ŝ

e si

ę

to odbywa

ć

 krótkotrwale za pomoc

ą

 ulotnych pami

ę

ci 

półprzewodnikowych RAM (ang. Random Access Memory), albo długotrwałe za pomoc

ą

 magnetycznych lub optycznych 

mediów.

Elastyczno

ść

 i dalsze przetwarzanie. Sterowane programowo przetwarzanie danych za pomoc

ą

 mikroprocesorów 

umo

Ŝ

liwia to, 

Ŝ

e nawet bardzo zło

Ŝ

one algorytmy – z  du

Ŝ

ym stopniem elastyczno

ś

ci - mog

ą

 by

ć

 wykonywane (obliczane) 

w krótkim czasie.

Ŝ

norodne mo

Ŝ

liwo

ś

ci transmisji. Oba stany sygnału binarnego (tzn. 0 i 1) daj

ą

 si

ę

 bardzo prosto w ró

Ŝ

ny sposób 

kodowa

ć

. Ta mo

Ŝ

liwo

ść

 otwiera szerokie spektrum zastosowa

ń

. I tak np. przy transmisji danych na du

Ŝ

e odległo

ś

ci,  ze 

wzgl

ę

du na małe zapotrzebowanie mocy (energii) i du

Ŝą

 odporno

ść

 na zakłócenia s

ą

 cz

ę

sto stosowane 

ś

wiatłowody. 

Sygnałom binarnym mo

Ŝ

na bezpo

ś

rednio przyporz

ą

dkowa

ć

 stany ZAŁ/WYŁ sygnału 

ś

wietlnego, natomiast sygnał 

analogowy daje si

ę

 przesyła

ć

 przez 

ś

wiatłowód tylko z zastosowaniem wymagaj

ą

cej du

Ŝ

ych nakładów linearyzacji                    

i wnosz

ą

cej bł

ę

dy ocenie intensywno

ś

ci. 

Odst

ę

p sygnału cyfrowego od zakłóce

ń

Poziom sygnałów układu TTL

Poziom sygnałów układu TTL

-

-

LS

LS

Poziom niski (L, LOW):

- gwarantowany poziom nadawania:

max. 0,5 V

- gwarantowany poziom odbierania: 

max. 0,8 V

- statyczny odst

ę

p od zakłóce

ń

0,3 V

Poziom wysoki (H, HIGH):

- gwarantowany poziom nadawania: 

min. 2,7 V

- gwarantowany poziom odbierania: 

min. 2,0 V

- statyczny odst

ę

p od zakłóce

ń

0,7 V

background image

9

0,1 mW

8 mW

Aktywny pobór pr

ą

du

10 MHz

33 MHz

Maks. cz

ę

stotliwo

ść

 zał

ą

czania

-0,02 mA

0,0001 mA

-0,4 mA

0,02 mA

Pr

ą

d

4,95 V

3,5 V

2,7 V

2,0 V

Napi

ę

cie

Stan 1 (High)

0,5 mA

-0,0001 mA

8 mA

-0,4 mA

Pr

ą

d

0,05 V

1,5 V

0,5 V

0,8 V

Napi

ę

cie

Stan 0 (Low)

Wyj

ś

cie

Wej

ś

cie

Wyj

ś

cie

Wej

ś

cie

-0,02 mA

-100 mA

Maksymalny pr

ą

d

5 - 15 V

4,75  - 5,25  V

Napi

ę

cie zasilania

CMOS

TTL

Ogólne własno

ś

ci układów TTL i CMOS

Napi

ę

cie wej

ś

ciowe

1

0

2

3

4

5

[V]

Masa

Low

Low

High

High

Napi

ę

cie wyj

ś

ciowe

1

0

2

3

4

5

[V]

Masa

Low

Low

High

High

TTL

TTL

Napi

ę

cie wej

ś

ciowe

1

0

2

3

4

5

[V]

Masa

Low

Low

High

High

Napi

ę

cie wyj

ś

ciowe

1

0

2

3

4

5

[V]

Masa

Low

Low

High

High

CMOS

CMOS

6

7

8

6

7

8

TTL  (ang.Transistor-Transistor Logic)

CMOS (ang. Complementary Metal Oxide Semiconductor)

Transmisja równoległa sygnałów cyfrowych

Transmisja sygnałów cyfrowych pomi

ę

dzy dwoma lub wieloma urz

ą

dzeniami lub uczestnikami 

(stacjami, w

ę

złami) komunikacyjnymi mo

Ŝ

e si

ę

 odbywa

ć

 albo równolegle albo szeregowo.

Transmisja równoległa

W transmisji równoległej wszystkie bity okre

ś

lonej informacji (danych) s

ą

 przenoszone 

równocze

ś

nie, tzn. równolegle przez odpowiedni

ą

 liczb

ę

 przewodów danych (magistral

ę

). 

Nakłady instalacyjne s

ą

 tutaj odpowiednio wysokie i do zaakceptowania tylko w przypadkach 

krótkich dróg (odległo

ś

ci) transmisji. Do transmisji jednego bajta (tzn. 8-bitów) pomi

ę

dzy stacj

ą

 

nadawcz

ą

 i odbiorcz

ą

 wymagane jest minimum 9 przewodów (8 bitów i potencjał odniesienia). 

Dlatego te

Ŝ

 ta technika jest stosowana prawie wył

ą

cznie w magistralach urz

ą

dze

ń

. S

ą

 tutaj –

przy krótkich poł

ą

czeniach – bez zaawansowanych metod przetwarzania uzyskiwane wysokie 

szybko

ś

ci transmisji.

1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8

.

1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.

9 przewodów

Nadajnik

Nadajnik

Odbiornik

Odbiornik

Znak          

Znak          

8

8

-

-

bitowy

bitowy

Znak          

Znak          

8

8

-

-

bitowy

bitowy

background image

10

Transmisja szeregowa

W przypadku du

Ŝ

ych odległo

ś

ci zalecana jest transmisja szeregowa, w której tylko przez jeden 

przewód danych poszczególne bity s

ą

 kolejno przenoszone (transmitowane) w czasie. Chocia

Ŝ

 

ten sposób transmisji informacji jest zwi

ą

zany z odpowiednio wi

ę

kszymi nakładami czasu, to ze 

wzgl

ę

du na znacznie mniejsze nakłady instalacyjne i koszty jest on cz

ę

sto stosowany. Poniewa

Ŝ

 

wszystkie informacje (bity) musz

ą

 by

ć

 tworzone co najmniej równolegle, to nadajnik musi 

realizowa

ć

 równoległo-szeregowe, a odbiornik szeregowo-równoległe przetwarzanie danych. Te 

funkcje s

ą

 realizowane przez specjalnie wł

ą

czone rejestry przesuwne, które s

ą

 ju

Ŝ

 zintegrowane 

w dost

ę

pnych na rynku mikrokontrolerach i modułach komunikacyjnych.

2 przewody

Nadajnik

Nadajnik

Odbiornik

Odbiornik

Z

n

a

k

 8

Z

n

a

k

 8

-

-

b

it

o

w

y

b

it

o

w

y

Z

n

a

k

 8

Z

n

a

k

 8

-

-

b

it

o

w

y

b

it

o

w

y

1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8

.

1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.

8. 7. 6. 5. 4. 3. 2. 1.

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.  8.

8, 7, 6, 5, 

4, 3, 2, 1

Transmisja szeregowa sygnałów cyfrowych

Istniej

ą

 zatem dwa mo

Ŝ

liwe rodzaje transmisji danych:

Transmisja szeregowa polega na przesłaniu sekwencyjnym (bit po bicie) danych. Urz

ą

dzeniem transmisji 

szeregowej jest np. modem. Dane s

ą

 przesyłane za pomoc

ą

 kabla szeregowego (np. RS-232) ł

ą

cz

ą

cego np. 

komputer z modemem, a stamt

ą

d, po modulacji bit po bicie s

ą

 przesyłane do sieci telefonicznej.

Transmisja równoległa polega na jednoczesnym przesyłaniu wi

ę

kszej liczby bitów informacji (przewa

Ŝ

nie 

o

ś

miu, czyli jednego bajtu). Przykładem tego rozwi

ą

zania jest transmisja znaków do drukarki za pomoc

ą

 kabla 

typu Centronics.

Szybko

ść

 transmisji okre

ś

la natomiast liczb

ę

 bitów przesyłanych w jednostce czasu. Jednostk

ą

 szybko

ś

ci 

transmisji jest bit na sekund

ę

 (bit/s) lub bps (z ang. bit per sek.)

Natomiast podczas transmisji 
synchronicznej, dzi

ę

ki okre

ś

lonemu 

impulsowi taktuj

ą

cemu, utrzymywane jest 

stałe tempo przekazywania informacji. Nie 
wyst

ę

puj

ą

 tutaj przerwy spowodowane 

konieczno

ś

ci

ą

 synchronizacji 

pojedynczych porcji informacji, a wi

ę

uzyskuje si

ę

 lepsze wykorzystanie linii 

ł

ą

cz

ą

cych.

Rozró

Ŝ

niamy dwie metody transmisji 

danych: asynchroniczn

ą

 i synchroniczn

ą

Podczas transmisji asynchronicznej 
wyst

ę

puj

ą

 kolejno po sobie wycinki czasu 

zawieraj

ą

ce i nie zawieraj

ą

ce informacji. 

Aby przygotowa

ć

 odbiorc

ę

 na przyj

ę

cie 

sygnału zawieraj

ą

cego informacje, s

ą

 

wysyłane sygnały startu oraz sygnały 
stopu, rozpoczynaj

ą

ce i ko

ń

cz

ą

ce 

przesyłanie porcji informacji.

Cyfrowa transmisja danych

Sygnał 

startu

Sygnał 

startu

Sygnał 

stopu

Porcja 

informacji

Porcja 

informacji

Transmisja asynchroniczna

Sygnał taktuj

ą

cy

Dane

Transmisja synchroniczna

background image

11

Metody rozpoznawania bł

ę

dów transmisji danych

Transmisja danych cyfrowych z jednego miejsca do drugiego mo

Ŝ

e spowodowa

ć

 powstanie 

ę

dów. Mog

ą

 one wynika

ć

 z tego, 

Ŝ

e odbiornik z powodu działania zakłóce

ń

 sygnałów 

elektrycznych podczas transmisji nie odbiera tego samego sygnału, który został wysłany 
przez nadajnik. Impuls zakłócaj

ą

cy mo

Ŝ

e niekiedy w okre

ś

lonym punkcie by

ć

 wystarczaj

ą

co 

du

Ŝ

y, 

Ŝ

eby spowodowa

ć

 zmian

ę

 logicznego poziomu sygnału. I tak np. wysłany ci

ą

g 1001 

bitów mo

Ŝ

e by

ć

 odebrany jako 1101. Aby rozpozna

ć

 tego rodzaju bł

ę

dy, cz

ę

sto stosowany 

jest bit parzysto

ś

ci. Bit parzysto

ś

ci jest dodatkowym bitem 0 lub 1, który jest 

przyporz

ą

dkowywany jednej grupie kodowej. W prostej metodzie parzysto

ś

ci warto

ść

 tego 

bitu jest dobierana w taki sposób, 

Ŝ

eby całkowita liczba jedynek w grupie kodowej, ł

ą

cznie 

z bitem parzysto

ś

ci, była liczb

ą

 parzyst

ą

. I tak np. podczas transmisji 1001 bit parzysto

ś

ci 

wynosi 0, a w wyniku otrzymuje si

ę

 01001 i tym samym liczba jedynek jest parzysta. Podczas 

transmisji 1101 warto

ść

 bitu parzysto

ś

ci wynosi 1, a wynik 11101 i tym samym ł

ą

czna liczba 

jedynek jest parzysta. 

W przypadku zastosowania nieparzysto

ś

ci, warto

ść

 bitu parzysto

ś

ci jest dobierana w taki 

sposób, 

Ŝ

eby całkowita liczba jedynek, ł

ą

cznie z bitem parzysto

ś

ci, była liczb

ą

 nieparzyst

ą

Je

Ŝ

eli w odbiorniku liczba jedynek w grupie kodowej nie daje wymaganej parzysto

ś

ci, to 

odbiornik rozpoznaje, 

Ŝ

e wyst

ą

pił bł

ą

d i mo

Ŝ

e za

Ŝą

da

ć

 ponownej transmisji.

Rozszerzeniem kontroli parzysto

ś

ci jest suma kontrolna, w której bloki kodowe mog

ą

 by

ć

 

sprawdzane w taki sposób, 

Ŝ

e transmitowanych jest szereg bitów, które tworz

ą

 sum

ę

 

binarn

ą

. Sprawdzanie parzysto

ś

ci i sumy kontrolnej pozwala tylko na rozpoznanie 

pojedynczych bł

ę

dów w kodowanych blokach, natomiast podwójne bł

ę

dy nie s

ą

 wykrywane. 

Dlatego te

Ŝ

 konieczny jest rozwój i zastosowanie innych metod wykrywania i usuwania 

ę

dów transmisji. 

Istnieje wiele metod rozpoznawania bł

ę

dów w systemach pomiarowych, sterowania i komunikacyjnych (transmisji 

danych):

Kontrola powtórzenia – ta metoda polega na kopiowaniu wzgl. powtórzeniu działania i porównaniu wyników. 
Je

Ŝ

eli nie wyst

ą

pi bł

ą

d, to przyjmuje si

ę

Ŝ

e wyniki powinny by

ć

jednakowe. W przypadku krótkotrwałych bł

ę

dów 

mo

Ŝ

e to oznacza

ć

Ŝ

e przebieg musi by

ć

 dwukrotnie powtórzony i porównane wyniki, albo te

Ŝ

 zastosowane dwa 

układy i porównane wyniki obu tych układów. Jednak jest to rozwi

ą

zanie kosztowne.

Sprawdzanie warto

ś

ci oczekiwanej – bł

ę

dy programowe s

ą

 cz

ę

sto wykrywane wówczas, gdy nast

ą

pi 

sprawdzenie, czy przy wprowadzaniu okre

ś

lonej danej numerycznej uzyskiwana jest warto

ść

 oczekiwana. Je

Ŝ

eli 

nie uzyskuje si

ę

 oczekiwanej warto

ś

ci, to stwierdza si

ę

 bł

ą

d. 

Sprawdzanie czasu – w tej metodzie sprawdza si

ę

, czy w 

ś

ci

ś

le okre

ś

lonym czasie została wykonana 

przewidziana funkcja. Tego rodzaju kontrol

ę

 nazywa si

ę

 zwykle nadzorowaniem czasu przebiegu (ang. Watchdog 

Timer). I tak np. w sterownikach PLC na pocz

ą

tku operacji (cyklu) uruchamiany jest zegar (ang. Timer) i je

Ŝ

eli 

operacja nie zostanie zako

ń

czona w przeci

ą

gu zadanego czasu, to przyjmuje si

ę

Ŝ

e wyst

ą

pił bł

ą

d. Wówczas

Watchdog Timer reaguje w ten sposób, 

Ŝ

e powoduje wywołanie alarmu i wył

ą

czenie całej instalacji lub jej cz

ęś

ci.

Kontrola zwracania. Je

Ŝ

eli istnieje bezpo

ś

rednia relacja pomi

ę

dzy warto

ś

ciami wej

ś

ciowymi i wyj

ś

ciowymi, to przy 

pomocy warto

ś

ci wyj

ś

ciowej mo

Ŝ

na obliczy

ć

 warto

ść

 wej

ś

ciow

ą

, która spowodowała t

ą

 warto

ść

 wyj

ś

ciow

ą

Nast

ę

pnie otrzyman

ą

 warto

ść

 mo

Ŝ

na porówna

ć

 z warto

ś

ci

ą

 wej

ś

ciow

ą

.

Kontrola parzysto

ś

ci i rozpoznawanie bł

ę

dów – te metody sprawdzania s

ą

 cz

ę

sto stosowane do stwierdzania 

ę

dów pami

ę

ci i transmisji danych. Kanały komunikacyjne s

ą

 cz

ę

sto nara

Ŝ

one na zakłócenia, które mog

ą

 wpływa

ć

 

na bł

ę

dy nadawania. Aby stwierdzi

ć

, czy dane nie zostały zafałszowane, do przenoszonych danych jest  wstawiany 

bit parzysto

ś

ci. Bit parzysto

ś

ci jest dobierany w taki sposób, 

Ŝ

eby suma jedynek w grupie była parzysta 

(sprawdzanie parzysto

ś

ci) lub nieparzysta (sprawdzanie nieparzysto

ś

ci). W przypadku nieparzysto

ś

ci mo

Ŝ

na po 

transmisji sprawdzi

ć

 słowo, aby stwierdzi

ć

 czy jest ono ci

ą

gle jeszcze nieparzyste. Inne metody kontroli zawieraj

ą

 

kody, na których opiera si

ę

 transmisja danych, aby rozpozna

ć

 zafałszowane bity.

Kontrola diagnostyczna – jest stosowana do sprawdzania przebiegu (zachowania si

ę

) składowych systemu. Do 

składnika wprowadzane s

ą

 wielko

ś

ci wej

ś

ciowe, a uzyskiwane wielko

ś

ci wyj

ś

ciowe s

ą

 porównywane z 

oczekiwanymi wynikami.

Metody rozpoznawania bł

ę

dów danych

background image

12

Interfejsy komputerowe

Istniej

ą

 ró

Ŝ

ne mo

Ŝ

liwo

ś

ci przył

ą

czenia (interfejs) urz

ą

dze

ń

 automatyki. W wielu systemach automatyzacji 

stosowane s

ą

 rozwi

ą

zania zapewniaj

ą

ce integracj

ę

 przepływu informacji z wykorzystaniem sieci 

komunikacyjnych (np. Ethernet). W poszczególnych urz

ą

dzeniach lub małych modułach, a tak

Ŝ

programowaniu i piel

ę

gnacji, w zale

Ŝ

no

ś

ci od realizowanych zada

ń

, s

ą

 stosowane równie

Ŝ

 inne rodzaje 

interfejsów (magistral, sieci). 

Magistrala PCI jest systemem ł

ą

cz

ą

cym moduły wewn

ą

trz komputera PC. Z jej pomoc

ą

 pracuj

ą

 wbudowane 

w komputer urz

ą

dzenia (karty).

Interfejs sieciowy Ethernet umo

Ŝ

liwia przył

ą

czenie dowolnie wielu urz

ą

dze

ń

 przy pomocy standardowych 

metod. W du

Ŝ

ych, silnie obci

ąŜ

onych sieciach nie mo

Ŝ

na zapewni

ć

 okre

ś

lonego czasu transmisji.

Interfejs szeregowy (V.24, RS 232, COM) jest ju

Ŝ

 nieco przestarzałym, ale bardzo rozpowszechnionym 

interfejsem, którego nie mo

Ŝ

e ignorowa

ć

 

Ŝ

aden u

Ŝ

ytkownik.

Szeregowy interfejs RS-485 jest prosty, odporny na zakłócenia i uniwersalny w zastosowaniach. Tworzy on 
podstaw

ę

 wszystkich systemów sieci miejscowych (ang. Fieldbus), ale niestety nie jest standardowo 

przewidziany prawie w 

Ŝ

adnym komputerze. Pracuje on z przetwornikiem interfejsu.

USB (ang. Universal Serial Busjest wielostronny, szybki i samo-konfiguruj

ą

cy si

ę

, tak 

Ŝ

e nadaje si

ę

 on 

szczególnie dobrze dla ci

ą

gle wymienianych urz

ą

dze

ń

.

Firewire (iLink, IEEE 1392) jest odpowiedni szczególnie dla szybkich aplikacji (video, przetwarzanie obrazów, 
szybkie pomiary).

Karta PC jest wsuwana w odpowiednie gniazdo (zł

ą

cze) komputera. W takiej karcie mo

Ŝ

e si

ę

 znajdowa

ć

 cała 

elektronika urz

ą

dzenia (np. modem, przetwornik A/C).

Magistrala IEC (GPIB, IEC-625, IEEE-488) znajduje zastosowanie przede wszystkim w laboratoryjnej technice
pomiarowej. Dysponuje ona takimi funkcjami, które ułatwiaj

ą

 sterowanie urz

ą

dzeniami pomiarowymi (Trigger

wywoływanie u

Ŝ

ytkownika, globalne informacje).

Interfejs na 

ś

wiatło podczerwone IrDa umo

Ŝ

liwia prac

ę

 bezprzewodow

ą

 na małe odległo

ś

ci. Jest on stosowany 

cz

ę

sto w przeno

ś

nych urz

ą

dzeniach do programowania i testowania.

Nieczuły na 

zakłócenia,  

bardzo szybki

Nieczuły na 

zakłócenia,           

z magistral

ą

niezawodna 

transmisja danych

Nieczuły na 

zakłócenia,          

z magistral

ą

niezawodna 

transmisja danych

Nieczuły na 

zakłócenia,               

z magistral

ą

niezawodna 

transmisja danych

Nieczuły na 

zakłócenia,               

z magistral

ą

niezawodna 

transmisja danych

Własno

ś

ci

Urz

ą

dzenia 

peryferyjne PC

Urz

ą

dzenia 

peryferyjne PC. 

Sieci  Fieldbus  

w automatyzacji

Urz

ą

dzenia 

peryferyjne PC i 

do automatyzacji

Urz

ą

dzenia 

peryferyjne PC i 

do automatyzacji

Urz

ą

dzenia 

pomiarowe

Zastosowania

2 Mbit/s

10 Mbit/s

19,2 kbit/s

19,2 kbit/s

Maksymalna 
szybko

ść

 transmisji

Nadajnik/odbiornik

Nadajnik/ odbiornik

1/15

1/10

1/1

1/1

Liczba uczestników 
dla interfejsu

16:                                      

8 - dane,                     

3 - Handschake,  

5 - kontrola 

2 (3):                              

2 - dane,                  
1 - masa

4 (5):                          

2 - nadawanie,  

2 - odbieranie         

(1- masa)

Min. 3:                       

2 - dane,                  
1 - masa

4

Liczba przewodów

2 m ... 30 m

1200 m

1200 m

30 m

1000 m

Maksymalna długo

ść

 

przewodów

Asynchroniczna, 

pełny duplex

Asynchroniczna, 

pełny duplex

Asynchroniczna, 

pełny duplex

Asynchroniczna, 

pełny duplex

Asynchroniczna, 

pełny duplex

Mo

Ŝ

liwe rodzaje 

transmisji

+5 V/ - 5 V

+5 V/ - 5 V

+15 V/ -15 V

Stany sygnału 0/ 1

5 V/ 0 V

+3 V .../ -3 V

+3 V .../ -3 V

+3 V .../ -3 V

20 mA/ 0 mA

IEEE488

RS485

RS422

RS232 (V.24)

TTY (20 mA)

Interfejs 

równoległy

Interfejsy szeregowe

Własno

ś

ci standardowych interfejsów

background image

13

Rozwój cyfrowych układów scalonych

Wzrost stopnia integracji układów scalonych

-

> 10

5

ULSI

1990 -

Kompletne układy mikroprocesorowe, układy 
specjalne

< 10

5

VLSI

1980 -

Mikroprocesor, pami

ę

ci RAM, ROM

300 - 3000

LSI

1970 - 1980

Liczniki, sumatory, . . .

30 - 300

MSI

1966 - 1970

Bramki, przerzutniki, . . .

3 - 30

SSI

1960 - 1965

Lampy elektronowe/ przeka

ź

niki/ tranzystory

-

dyskretna

1940 - 1960

Zespół, moduł, wyrób

Stopie

ń

 integracji 

(bramek/ chip)

Technika

Okres czasu 

(rok)

Generacje układów i g

ę

sto

ść

 upakowania

10

2

... 10

7

-

Układy scalone o du

Ŝ

ej skali integracji

10 ... 10

5

Płytki, poł

ą

czenia na chip’ie

Proste układy scalone

10

-1 

... 10

Płytki, dyskretne 

Tranzystor

10

-3

... 10

-1

Chassis, dyskretne

Lampy elektronowe, przeka

ź

niki

Ilo

ść

 elementów/cm

3

Wykonanie

Układ (element)

Układ scalony małej skali integracji 
SSI (ang. small scale of integration
)

Układ scalony 

ś

redniej skali integracji 

MSI (ang. medium scale of integration

)

Układ scalony du

Ŝ

ej skali integracji 

LSI (ang. large scale of integration)

Układ scalony wielkiej skali integracji 
VLSI (ang. very large scale of integration
)

Układ scalony ultrawielkiej skali integracji 
ULSI (ang. ultra large scale of integration
)

Pomiar sygnałów

Wielko

ś

ci charakterystyczne układów pomiarowych  

Sygnały elektryczne z elementów czujnikowych (sensorów) s

ą

 dostarczane dalej do urz

ą

dze

ń

 

przetwarzaj

ą

cych (sterowników, regulatorów, komputerów itp.), lub te

Ŝ

 przekazywane jako dane np. 

przez sie

ć

 komunikacyjn

ą

. W zale

Ŝ

no

ś

ci od rodzaju sygnałów rozró

Ŝ

nia si

ę

 wej

ś

cia urz

ą

dze

ń

:

• wej

ś

cia analogowe,

• wej

ś

cia cyfrowe (w tym binarne), 

• wej

ś

cia licznikowe lub wej

ś

cia impulsowe.

Wej

ś

cia analogowe                                               

Oprócz mierzonej wielko

ś

ci (napi

ę

cie, pr

ą

d, oporno

ść

, ładunek, pojemno

ść

) nale

Ŝ

y równie

Ŝ

 

uwzgl

ę

dni

ć

 mo

Ŝ

liwe zakresy pomiarowe, oporno

ść

 wewn

ę

trzn

ą

 (własn

ą

), czuło

ść

, rozdzielczo

ść

 

i dokładno

ść

. Je

Ŝ

eli stosowane s

ą

 czujniki z jednostk

ą

 przetwarzaj

ą

c

ą

, to uzyskiwane sygnały 

standardowe mo

Ŝ

na wykorzysta

ć

 w ró

Ŝ

nych urz

ą

dzeniach.

Wej

ś

cia cyfrowe                                                 

Sygnały cyfrowe s

ą

 opisywane ich szeroko

ś

ci

ą

 (= liczba bitów) i poziomem sygnału (0V/ +10V, TTL, 

CMOS, +/-12V). Za pomoc

ą

 jednego bita mo

Ŝ

na np. okre

ś

li

ć

 stan przeł

ą

cznika (inicjatora). Je

Ŝ

eli 

wej

ś

cie jest zorganizowane w byte (= 8 bit), to warto

ść

 sygnału przekazywana jest najcz

ęś

ciej jako

liczba dziesi

ę

tna lub heksadecymalna..

Wej

ś

cia impulsowe                                               

Jako impuls okre

ś

la si

ę

 krótkotrwał

ą

 zmian

ę

 pomi

ę

dzy dwoma stanami poziomu sygnału (napi

ę

cia). 

Wej

ś

cie impulsowe reaguje na tak

ą

 zmian

ę

. Ka

Ŝ

dy impuls nadaje (zmienia) warto

ść

 liczbow

ą

 

wewn

ę

trznego licznika. Nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 niezb

ę

dn

ą

 szybko

ść

 zmiany oraz to, czy licznik reaguje na 

zbocza dodatnie (narastanie) sygnału czy na zbocza ujemne (spadek), jak równie

Ŝ

 maksymalnie 

dopuszczaln

ą

 cz

ę

stotliwo

ść

 impulsów. 

background image

14

Komponenty                                                      
Poniewa

Ŝ

 sensory, aktuatory i procesory z oprogramowaniem przyczyniaj

ą

 si

ę

 do tego, 

Ŝ

z „czystego” układu mechanicznego tworzony jest system mechatroniczny, to s

ą

 one okre

ś

lane jako 

komponenty (składniki) mechatroniczne. Jednak nie zawsze wszystkie te komponenty musz

ą

 by

ć

 

zawarte w systemie mechatronicznym.

Sensory (czujniki)                                              
Wyraz „sensor” pochodzi od łaci

ń

skiego terminu „sensus” (czucie, wra

Ŝ

liwo

ść

) i okre

ś

la technicznie 

czujnik, którego zadaniem jest uzyskiwanie informacji. Sensory dostarczaj

ą

 wa

Ŝ

nych, mierzalnych 

informacji o procesie i tym samym stanowi

ą

 poł

ą

czenie z procesem do przetwarzania informacji. 

Zadaniem sensorów w systemach mechatronicznych jest pomiar istotnych, opisuj

ą

cych system 

fizycznych (nieelektrycznych) wielko

ś

ci mierzonych i przetwarzanie ich na sygnały elektryczne. 

Uzyskiwane sygnały elektryczne pozostaj

ą

 przy tym z wielko

ś

ciami mierzonymi w znanej, 

najcz

ęś

ciej liniowej zale

Ŝ

no

ś

ci. Ze wzgl

ę

du na szeroki zakres zastosowa

ń

 sensorów, a szczególnie 

Ŝ

norodno

ść

 mierzonych wielko

ś

ci, s

ą

 one klasyfikowane

Podstaw

ą

 klasyfikacji s

ą

 mierzone 

wielko

ś

ci, zasady działania sensorów, technologie wytwarzania, postacie sygnału, a tak

Ŝ

e koszty. 

Komponenty systemów mechatronicznych  - sensory

Sygnał 

Sygnał 

wyj

ś

ciowy

wyj

ś

ciowy

Sensor inteligentny

Sensor zintegrowany

Sensor elementarny (prosty)

Czujnik

Przetwornik 

sygnału

Przetwarzanie 

sygnału

Procesor z 

przetwornikiem 

A/C

Nieelektryczny 

sygnał mierzony

Elektryczny 

sygnał mierzony

Normowany 

analogowy 

sygnał mierzony

Czujnik (sensor) jest urz

ą

dzeniem, w którym wielko

ść

 fizyczna na wej

ś

ciu oddziałuje na 

elektryczn

ą

 wielko

ść

 na wyj

ś

ciu. Je

Ŝ

eli pomi

ę

dzy wielko

ś

ciami fizycznymi i wielko

ś

ci

ą

 

elektryczn

ą

 istnieje 

ś

cisła relacja (zale

Ŝ

no

ść

), to wtedy za pomoc

ą

 sensora mo

Ŝ

na 

elektrycznie mierzy

ć

 ró

Ŝ

ne wielko

ś

ci fizyczne. Inne okre

ś

lenia czujnika to sensor, 

przetwornik pomiarowy, dajnik sygnału.

Czujniki (sensory)

Czujnik 

(sensor)

Wielko

ść

 

mierzona

Sygnał 

wielko

ś

ci 

mierzonej

Przykłady:

Temperatura 

Termoelement 

Napi

ę

cie

Temperatura 

Pt100 

Oporno

ść

Ci

ś

nienie

Czujnik ci

ś

nienia

Pojemno

ść

Siła

Czujnik piezoelektryczny

Ładunek

Pr

ę

dko

ść

 obrotowa

Pr

ą

dnica tachometryczna

Napi

ę

cie, cz

ę

stotliwo

ść

Jasno

ść

Fotodioda 

Pr

ą

d

background image

15

Znaczenie sensorów (czujników)

Stosowane w systemach automatyzacji urz

ą

dzenia do sterowania (regulacji) procesów takie jak 

np. sterowniki (regulatory) mog

ą

 spełnia

ć

 swoje zadania tylko wtedy, gdy otrzymaj

ą

 wymagane 

dane (informacje) o stanie zespołów roboczych maszyny, urz

ą

dzenia lub procesu, takie jak np. 

temperatura, poło

Ŝ

enie, pr

ę

dko

ść

 obrotowa.

Te Informacje (sygnały) wyst

ę

puj

ą

 najcz

ęś

ciej jako wielko

ś

ci nie elektryczne, lecz np. jako droga, 

k

ą

t, ci

ś

nienie, czy poziom cieczy, a wi

ę

c wielko

ś

ci fizyczne. Dlatego te

Ŝ

, aby mogły by

ć

 

wykorzystane w sterowaniu, musz

ą

 by

ć

 one przetworzone na sygnały elektryczne. Do tego celu 

słu

Ŝą

 sensory (czujniki). Sensory mierz

ą

 nieelektryczne wielko

ś

ci fizyczne i przetwarzaj

ą

 je na 

sygnały elektryczne, np. napi

ę

cie.

Fizyczne wielko

ś

ci 

mierzone

Przejmo-

wanie

Przetwarzanie

Długo

ść

, odległo

ść

Odkształcenie 

Czas

Masa

Temperatura

Nat

ęŜ

enie 

ś

wiatła

Pr

ę

dko

ść

 liniowa

Pr

ę

dko

ść

 k

ą

towa

Moment

Ci

ś

nienie

Grubo

ść

 warstwy

Zdawanie

Wielko

ś

ci elektryczne

Napi

ę

cie

Energia

Oporno

ść

Pojemno

ść

Nat

ęŜ

enie pola 

elektrycznego

Sensory dla systemów mechatronicznych

Sensory i zwi

ą

zane z nimi układy pomiarowe dostarczaj

ą

 systemom mechatronicznym wa

Ŝ

nych, mierzalnych 

bezpo

ś

rednio informacji o procesie. Dlatego te

Ŝ

 s

ą

 one istotnymi członami ł

ą

cz

ą

cymi pomi

ę

dzy procesem 

a cz

ęś

ci

ą

 przetwarzaj

ą

c

ą

 informacje, tzn. urz

ą

dzeniem mikroelektronicznym. Szczególnie interesuj

ą

ce s

ą

 tego 

rodzaju sensory, które zbieraj

ą

 np. wielko

ś

ci mechaniczne lub termiczne i tworz

ą

 elektryczne sygnały mierzone. 

Dlatego te

Ŝ

 z szerokiej dziedziny techniki pomiarowej zostanie dokonany tylko krótki przegl

ą

d istotnych dla 

systemów mechatronicznych własno

ś

ci, rodzaju sygnałów i zasad działania sensorów.

Postacie sygnałów i interfejsy                                  
Dostarczany przez sensor rodzaj sygnału zale

Ŝ

y po pierwsze od zasady działania czujnika, a po drugie od dalszej 

transmisji i przetwarzania sygnału. Rozró

Ŝ

nia si

ę

 nast

ę

puj

ą

ce postacie sygnałów:

• analogowe amplitudowe sygnały mierzone,

• analogowe cz

ę

stotliwo

ś

ciowe sygnały mierzone,

• cyfrowe sygnały mierzone.

W analogowych amplitudowych sygnałach amplituda jest proporcjonalna do wielko

ś

ci mierzonej, natomiast                 

w analogowych cz

ę

stotliwo

ś

ciowych sygnałach cz

ę

stotliwo

ść

 jest proporcjonalna do wielko

ś

ci mierzonej,                    

a w sygnałach cyfrowych wielko

ść

 mierzona jest  kodowana w postaci sygnałów binarnych szeregowych lub 

równoległych.

Własno

ś

ci ró

Ŝ

nych postaci sygnałów dla pomiaru wielko

ś

ci

proste, z mikrokomputerem

ograniczone

bardzo ograniczone

Operacje obliczeniowe

proste

proste (licznik impulsów)

przetwor. analog.-cyfrowy

Dopasowanie do komputera

prosta (optoizolator)

prosta (przy transmisji)

du

Ŝ

e nakłady

Separacja galwaniczna

mała

mała

ś

rednia/ du

Ŝ

a

Wra

Ŝ

liwo

ść

 na zakłócenia

ogranicz. przez próbkow.

ograniczony przez przetwarz.

bardzo szybki

Przebieg dynamiczny

ogranicz. długo

ś

ci

ą

 słowa

du

Ŝ

a

du

Ŝ

a

Dokładno

ść

 statyczna

Cyfrowy

Analogowy-cz

ę

stotliwo

ś

ciowy

Analogowy - amplitudowy

background image

16

Sensory (czujniki) – budowa, działanie, przykład

Sensory (czujniki) przetwarzaj

ą

 mierzone wielko

ś

ci fizyczne lub chemiczne w sygnały elektryczne. 

Sygnał w tym sensie jest zale

Ŝ

n

ą

 od czasu fizyczn

ą

 lub chemiczn

ą

wielko

ś

ci

ą

 stanu (np. ci

ś

nienie, 

temperatura, siła, itp.) jako no

ś

nik informacji. 

Funk

cjonalnie

sensor składa si

ę

 z: 

• elementu czujnikowego, który zamienia wielko

ść

 mierzon

ą

 na sygnał elektryczny oraz

• układu przetwarzania sygnału, który dostarcza znormalizowanego sygnału wyj

ś

ciowego.

Układom elektronicznym do przetwarzania sygnałów stawia si

ę

 wysokie wymagania. Realizuj

ą

 one zwykle 

nast

ę

puj

ą

ce funkcje: wzmacnianie, linearyzacja, kompensacja temperatury, powi

ą

zanie sygnałów oraz 

przetwarzanie sygnału na posta

ć

 analogow

ą

 lub cyfrow

ą

Element 

czujnikowy

Przetwornik

Sygnał 

pomiarowy

Wielko

ść

 

mierzona

Sygnał 

elektryczny

Znormalizowany 

sygnał wyj

ś

ciowy

Sensor elementarny

Przetwarzanie sygnału

Membrana

Przetwornik

piezo-

elektryczny

Wzmacnianie 

Kompensacja 

Linearyzacja 

Funkcje

samotestowania

Korekcje             

Interfejs

Ci

ś

nienie

Odkształcenie 

membrany

Sygnał 

elektryczny

Znormalizowany 

sygnał wyj

ś

ciowy

Czujnik ci

ś

nienia - przykład

Sensor elementarny

Podział sensorów ze wzgl

ę

du na sygnały i informacje

Sygnał 

analogowy

Sygnał 

binarny

Sygnał 

cyfrowy

Rodzaj sygnału

Sensor z interfejsem 

sieciowym

Mo

Ŝ

liwo

ś

ci systemu

Sensor 

elementarny

Sensor 

zintegrowany

Sensor 

inteligentny

Funkcjonalno

ść

Sensor bez interfejsu 

sieciowego

Kryterium

Kryterium

Własno

ś

ci

Własno

ś

ci

background image

17

Rodzaje sensorów (czujników)

Ze wzgl

ę

du na du

Ŝą

 ró

Ŝ

norodno

ść

 sensorów konieczna jest ich klasyfikacja.

W zale

Ŝ

no

ś

ci od stopnia integracji elementu czujnikowego z przetwarzaniem sygnału rozró

Ŝ

nia si

ę

:

sensory elementarne (proste),

sensory zintegrowane,

sensory zaawansowane (inteligentne). 

Elektryczna 

wielko

ść

 

wyj

ś

ciowy

Sensor 

elementarny

Element 

czujnikowy

Przygotowanie 

sygnału

(np. wzmacnianie, 

filtracja, przetwarzanie 

analogowo-cyfrowe)

Jednostka 

przetwarzaj

ą

ca

(np. mikroprocesor)

Sygnał 

wej

ś

ciowy

Wielko

ść

 

elektryczna

Sygnał 

elektryczny

Przetwor-

nik

Ogólna budowa sensora

Sensor zintegrowany

Sensor zintegrowany

Element czujnikowy

Przygotowanie sygnału

Jednostka 

przetwarzaj

ą

ca

Sygnał 

elektryczny

Elektryczna 

wielko

ść

 

wyj

ś

ciowa

Sygnał 

wej

ś

ciowy

Element czujnikowy           

z przetwornikiem

Sensor zintegrowany

Sensor zintegrowany

Przygotowanie sygnału

Sygnał 

wej

ś

ciowy

Elektryczna 

wielko

ść

 

wyj

ś

ciowa

Element czujnikowy

Element czujnikowy           

z przetwornikiem

Sensor zaawansowany (inteligentny)

Sensor zaawansowany (inteligentny)

Jednostka przetwarzaj

ą

ca

Przygotowanie sygnału

Stopnie rozwoju sensorów

Sensor elementarny

Sensor zintegrowany

Sensor inteligentny

Zbieranie 

sygnału

Przetwarzanie 

sygnału

Ocena      

sygnału

Przetworzenie 

wielko

ś

ci fizycznych 

w elektryczne

Kondycjonowanie 

Linearyzacja

Filtrowanie

Diagnostyka bł

ę

dów,

Nadzorowanie max, min, 

Przeliczanie, 

Przył

ą

czenie magistrali

background image

18

Budowa czujnika inteligentnego (zaawansowanego)

EPROM

Element 

czujnikowy

Przetwornik 

analogowo-

cyfrowy               

(A/C)

Mikrokom-

puter

Interfejs 

sieciowy

Wyj

ś

cie 

analogowe

Zasilanie

Przetwarzanie 

Przetwarzanie 

wielko

ś

ci 

wielko

ś

ci 

mierzonej

mierzonej

Zbieranie 

Zbieranie 

wielko

ś

ci 

wielko

ś

ci 

mierzonej

mierzonej

Poł

ą

czenie 

Poł

ą

czenie 

systemowe

systemowe

Przebieg sygnału w sensorze charakteryzuj

ą

 nast

ę

puj

ą

ce etapy:

Przebieg sygnału w sensorze charakteryzuj

ą

 nast

ę

puj

ą

ce etapy:

1. Przekształcanie sygnału mierzonej wielko

ś

ci fizycznej w jedn

ą

z wielko

ś

ci po

ś

rednich (np. siły na odkształcenie). 

2. Przetworzenie mechaniczno-elektryczne na sygnał elektryczny za 

pomoc

ą

 elementu przetwornikowego, przy wykorzystaniu ró

Ŝ

nych 

zjawisk fizycznych (opór elektryczny, indukcyjno

ść

, piezoelektryczno

ść

).

3. Przetworzenie elektrycznego sygnału za pomoc

ą

 układu 

elektronicznego w celu: wzmocnienia sygnału, kompensacji waha

ń

 

punktu zerowego (dryft zera), odfiltrowania sygnałów zakłócaj

ą

cych, 

linearyzacji sygnału pomiarowego, dopasowania zakresu pomiarowego 
oraz normowania sygnału wyj

ś

ciowego.

4. Przetworzenie analogowego sygnału pomiarowego na posta

ć

 cyfrow

ą

 

za pomoc

ą

 przetwornika analogowo-cyfrowego. 

5. Zintegrowanie komputera w obudowie inteligentnego sensora pozwala 

na dalsz

ą

 obróbk

ę

 sygnału pomiarowego w celu: nadzorowania danych 

pomiarowych, wyzwalania alarmów przy stanach granicznych sygnału, 
komunikacji z innymi urz

ą

dzeniami (np. sterownik) itp.

Etapy przetwarzania sygnału w sensorze

background image

19

Ogólne wymagania dotycz

ą

ce sensorów:

Ogólne wymagania dotycz

ą

ce sensorów:

jednoznaczne odwzorowanie wielko

ś

ci wej

ś

ciowej w wielko

ść

 

wyj

ś

ciow

ą

,

nieczuło

ść

 na oddziaływania innych czynników ni

Ŝ

 mierzona 

wielko

ść

, w tym na zakłócenia elektromagnetyczne,

liniowo

ść

 charakterystyki pomiarowej,

normalizacja sygnału wyj

ś

ciowego (sygnały analogowe: 0 ... 

+5 V, -5 ... +5 V, -10 ... +10 V oraz p

ę

tla pr

ą

dowa 0 ... 20 mA lub 

4 ... 20 mA; sygnały cyfrowe z interfejsami: Centronics, RS232, 
RS485; lub systemy sieciowe: Profibus, Interbus, CAN, ASI, 
Ethernet, ...),

łatwe zasilanie pr

ą

dem (np. +5 V, +24 V),

mo

Ŝ

liwo

ść

 kontroli sprawno

ś

ci działania (np. dioda 

ś

wiec

ą

ca, 

zdalne odpytywanie, własne nadzorowanie sensora).

Wymagania stawiane sensorom

Wielko

ś

ci do pomiaru 

Wielko

ś

ci do pomiaru 

(wej

ś

ciowe):

(wej

ś

ciowe):

Długo

ść

K

ą

t

Pr

ę

dko

ść

Przyspieszenie

Siła

Ci

ś

nienie

Nat

ęŜ

enie przepływu

Temperatura

Wilgotno

ść

D

ź

wi

ę

k

Promieniowanie

Koncentracja (st

ęŜ

enie)

Nat

ęŜ

enie pola magnetycznego

Wielko

ś

ci uzyskiwane                    

Wielko

ś

ci uzyskiwane                    

w pomiarach (wyj

ś

ciowe):

w pomiarach (wyj

ś

ciowe):

Pojemno

ść

Indukcyjno

ść

Oporno

ść

 elektryczna

Czas

Cz

ę

stotliwo

ść

Pr

ą

d

Napi

ę

cie 

Sensory – pomiar sygnałów

background image

20

Zamiana wielko

ś

ci fizycznych na elektryczne

E  R  Q  dt  C   E  dt   F     U         

E      U            

R      U

R     U

W

mechaniczne

chemiczne

termiczne

magnetyczne

optyczne

p           l                 v          

ω

ωω

ω

pH   %

T

B, H

γγγγ

1 2 3

4 5 6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

Wielko

ś

ci wej

ś

ciowe:

- ci

ś

nienie                                        

- droga, odległo

ść

                                 

- pr

ę

dko

ść

 liniowa                          

ω

ωω

ω

- pr

ę

dko

ść

k

ą

towa 

(obrotowa) 
pH 
- koncentracja jonów                    
- st

ęŜ

enie, 

koncentracja                  
- temperatura                                            
- g

ę

sto

ść

przepływu                       

- nat

ęŜ

enie pola 

magnetycznego                                      

γγγγ

- kwant 

ś

wiatła

Uzyskiwana wielko

ść

 

elektryczna:

– pojemno

ść

                                  

– nat

ęŜ

enie pola                               

– sprz

ęŜ

enie 

obwodu drgaj

ą

cego                                        

– oporno

ść

 

dt – odcinek czasu                                     
– napi

ę

cie                                               

– energia 
elektryczna

Zjawisko lub równanie  

1 – zjawisko 
piezoelektryczne                        
2 – tensometry                                        
3 – oporno

ść

 wskutek 

pr

ą

dów wirowych                       

4 – pomiar drogi/ czasu                      
5 – pomiar pojemno

ś

ci                         

6 – pomiar nat

ęŜ

enia 

pola Lorenz’a                                               
7 – pomiar drogi/ czasu                        
8 – pomiar zjawiska 
Doppler’a

przetwarzania:

9 – zasada 
indukcyjno

ś

ci                

10 – zmodyfikowane 
równanie Nerntsche’a           
11 – równanie 
Nerntsche’a                               
12 – metale                            
13 – termoelement              
14 – zjawisko 
magnetostrykcji                    
15 – zjawisko Hall’a            
16 – równowa

Ŝ

no

ść

 

energii i masy 

Klasyfikacja sensorów wg wielko

ś

ci fizycznych

- czujnik bezwładno

ś

ciowy (np. 

Ŝ

yroskop, czujnik przyspiesze

ń

)

Kierunek

- detekcja fotoelektryczna, wył

ą

czniki kra

ń

cowe, bariery 

ś

wietlne

- odbiorniki mikrofalowe dla nawigacji satelitarnej (GPS)

Poło

Ŝ

enie 

- tarcze kodowe

K

ą

t

- rozwi

ą

zania potencjometryczne/ indukcyjne dla sygnałów analogowych                                                 

- rozwi

ą

zania przyrostowe/ bezwzgl

ę

dne dla sygnałów cyfrowych    

- mechaniczne, indukcyjne lub pojemno

ś

ciowe czujniki zbli

Ŝ

eniowe, sondy optyczne                        

- pomiary czasu przebiegu sygnału (radar, nawigacja satelitarna)

Długo

ść

/ droga

Sensory do pomiaru wielko

ś

ci geometrycznych

- tensometry, zjawisko piezoelektryczne, zjawisko przyspieszenia na 

Ŝ

yroskopie

Przyspieszenie

- pomiar amplitudy za pomoc

ą

 mikrofonu, przebiegi cz

ę

stotliwo

ś

ci/ czasu z licznikami

Drgania

- tachometr (zjawisko pr

ą

dów wirowych), optyczne pomiary długo

ś

ci w powi

ą

zaniu z 

pomiarem czasu przebiegu sygnału, zjawisko Doppler’a, rurka Pito (gazy) 

Pr

ę

dko

ść

 (liniowa)

- pr

ą

dnica tachometryczna (pr

ą

dnica pr

ą

du stałego)

Pr

ę

dko

ść

 obrotowa

- sondowanie zmiany oddziaływania magnetycznego aktywne (ruchomy magnes) lub bierne 

(zmiana pola o wysokiej cz

ę

stotliwo

ś

ci)

Impulsy

Sensory do pomiaru wielko

ś

ci zwi

ą

zanych z ruchem

- pomiar momentu oporu przy stałej pr

ę

dko

ś

ci obrotowej lub pr

ę

dko

ś

ci elementu 

mechanicznego w strumieniu cieczy

Lepko

ść

- pływak, pojemno

ś

ciowe, indukcyjne i ultrad

ź

wi

ę

kowe sondy poziomu

Poziom napełnienia

- przepływomierze (Coriolisa, ultrad

ź

wi

ę

kowe), liczniki obj

ę

to

ś

ci, cykliczne wa

Ŝ

enie 

Strumie

ń

/ nat

ęŜ

enie 

przepływu

- urz

ą

dzenia wagowe, pomiary wolumetryczne

G

ę

sto

ść

Sensory do pomiaru wielko

ś

ci zwi

ą

zanych z mas

ą

background image

21

- tensometry, rozety tensometryczne

Napr

ęŜ

enie

- membrany, ugi

ę

cie beleczek 

- p. tak

Ŝ

e czujniki do pomiaru siły

Ci

ś

nienie

- pomiar momentu z zastosowaniem tensometrów, wykorzystanie zjawiska 

magnetostrykcyjnego, pomiar przesuni

ę

cia fazowego itp.

Moment 
obrotowy

- ugi

ę

cia spr

ęŜ

yste, tensometry, zjawisko piezorezystancyjne (półprzewodniki), zjawisko  

piezoelektryczne (kwarc, ceramika piezoelektryczna)

Siła

Sensory do pomiaru wielko

ś

ci zwi

ą

zanych z sił

ą

- detekcja promieniowania w pa

ś

mie podczerwieni (diody na podczerwie

ń

), układy CCD 

(Charge couples devices), pirometry

Promieniowanie

- poł

ą

czenie pomiarów nat

ęŜ

enia przepływu z pomiarem ró

Ŝ

nicy temperatur

Ilo

ść

 ciepła

- termoelementy (siła termoelektryczna STE)

- termometr oporowy

- termostat, zabezpieczenia termiczne z efektem bimetalicznym itp.

Temperatura

Sensory do pomiaru wielko

ś

ci zwi

ą

zanych z ciepłem

Klasyfikacja sensorów wg wielko

ś

ci fizycznych c.d.

- wymienione wy

Ŝ

ej sensory w kombinacji ze spektrometrem, zestawami filtrów

Widmo

- ogniwa fotoelektryczne, ogniwa słoneczne, reakcje chemiczne (np. papier fotoczuły), 

wzmacniacz 

ś

wiatła, CCD, kamery TV

Energia 

ś

wietlna

Sensory do pomiaru wielko

ś

ci zwi

ą

zanych z e 

ś

wiatłem

Systematyka sensorów wg technologii

Sensory w

Sensory w

mechatronice

mechatronice

Stykowe

Stykowe

Bezstykowe

Bezstykowe

Siła/ moment

Siła/ moment

• Wieloskładowy sensor 

siły/ momentu

• Sensor pomiaru siły 

chwytania

• Aktywne chwytaki 

monta

Ŝ

owe

• RCC

• IRCC

Dotykowe

Dotykowe

• Wył

ą

cznik

• Pomiar odległo

ś

ci

• Sonda wierszowa

• Sonda macierzowa

• Wył

ą

cznik 

powierzchniowy

• Sensor po

ś

lizgu

Wideo 

Wideo 

-

-

optyczne

optyczne

• Sensor wierszowy

• Przetwarzanie obrazów 

(binarne, poziom  
szaro

ś

ci)

• Przetwarzanie obrazów 

3D (stereo)

• Przetwarzanie obrazów z 

aktywnym o

ś

wietleniem

Optyczne

Optyczne

• Bariery 

ś

wietlne

• Odbicia 

ś

wiatła

• Pomiar odległo

ś

ci

• Skaner 2D

• Skaner 3D

• Sensor przekroju 

ś

wietlnego

• Optyczny sensor korelacji

Ultrad

ź

wi

ę

kowe

Ultrad

ź

wi

ę

kowe

• Wył

ą

cznik zbli

Ŝ

eniowy

• Bariery d

ź

wi

ę

kowa

• Pomiar odległo

ś

ci

• Skaner

• Akustyczny sensor 

korelacji

Indukcyjne, pojemno

ś

ciowe, 

Indukcyjne, pojemno

ś

ciowe, 

magnetyczne                                

magnetyczne                                

i piezoelektryczne

i piezoelektryczne

• Wył

ą

cznik zbli

Ŝ

eniowy

• Pomiar odległo

ś

ci

• Rozpoznawanie spoiny

• Analiza drga

ń

Pozostałe

Pozostałe

• Mikrofalowe

• Pneumatyczne

• Radioaktywne

• Chemiczne

background image

22

Pomiary sygnałów

Wielko

ś

ci 

fizyczne

Sygnał 

elektryczny

Sygnał 

standardowy

Kod cyfrowy 

sygnału

Pakiet 

danych

cyfrowo

analogowo

temperatura

0 ... 10 V

protokół Modbus

binarnie

TCP/IP

4 ... 20 mA

napi

ę

cie

siła

cz

ę

stotliwo

ść

 sygnału

10 mV/ K

liczba stałoprzec.

protokół Profibus

ASCII

ładunek

pr

ę

dko

ść

 obrotowa

TC

mV

4 ... 20 mV

A

/

C

10010010

NIC

Adr.  Data   Check

Czujnik 

podstawowy

Kondycjono-

wanie sygnału

Przetwornik 

analogowo-

cyfrowy

Interfejs 

magistrali lub 

sieciowy

Przykłady:

mechan. wył. kra

ń

c.

filtr

dwójkowy

Bluetooth

sterownik magistrali

przetwornik Flash

wzmacnianie

termoelement

piezokryształ

dopasowanie

przetwornik stopniowy

karta interfejsu

adapter sieci

8-bitowy A/C

ograniczanie

tensometry

Sensory

Sensory mo

Ŝ

na 

klasyfikowa

ć

klasyfikowa

ć

wg ró

Ŝ

nych 

kryteriów

kryteriów. Takimi kryteriami mog

ą

 by

ć

 np.:

rodzaj mierzonej wielko

ś

ci,

wykorzystane zjawisko fizyczne,

rodzaj sygnału wyj

ś

ciowego,

zakres pomiarowy,

rozdzielczo

ść

,

wymiary itp. 

Sensory mog

ą

 pracowa

ć

 na zasadzie 

stykowej 

stykowej lub 

bezstykowej

bezstykowej, mog

ą

 one by

ć

 

czynne

czynne

(aktywne) lub 

bierne

bierne (pasywne).

W sensorach aktywnych elektryczny sygnał wyj

ś

ciowy powstaje bez dostarczania 

dodatkowej energii pomocniczej (zasilania) dzi

ę

ki samemu działaniu wielko

ś

ci 

mierzonej. Natomiast sensory bierne wymagaj

ą

 dostarczania dodatkowej energii, aby 

uzyska

ć

 z nich sygnał elektryczny. 

Sensory mog

ą

 mie

ć

 ró

Ŝ

n

ą

 odporno

ść

 na działanie warunków 

ś

rodowiska (mediów, 

zakłóce

ń

, itp.).

Aby na podstawie sygnałów wej

ś

ciowych (pokazanych wcze

ś

niej) uzyska

ć

 sygnały 

wyj

ś

ciowe, stosowane s

ą

 ró

Ŝ

ne zjawiska (efekty) fizyczne. Dlatego te

Ŝ

 rozró

Ŝ

nia si

ę

 

sensory: pojemno

ś

ciowe, indukcyjne, rezystancyjne (oporowe), piezoelektryczne, 

magnetooporowe, termoelektryczne, piezoelektryczne, ultrad

ź

wi

ę

kowe, 

wykorzystuj

ą

ce zjawisko Hall’a itd.

Sensory – pomiar sygnałów

background image

23

Ogólny podział czujników wg zasady działania

Potencjometrycznie - przez przesuwanie suwaka potencjometrycznego zmienia si

ę

 oporno

ść

W ten sposób mo

Ŝ

na mierzy

ć

 np. drog

ę

, przemieszczenie, k

ą

t, lub poziom napełnienia. 

Tensometry mierz

ą

 na zasadzie zmiany oporno

ś

ci małe odkształcenia (spr

ęŜ

yste) obci

ąŜ

onego 

elementu. W ten sposób mo

Ŝ

na mierzy

ć

 np. sił

ę

, ci

ś

nienie, przyspieszenie i napr

ęŜ

enia 

w materiałach.

Rezystancyjnie - szczególnie materiały półprzewodnikowe zmieniaj

ą

 swoj

ą

 oporno

ść

 w zale

Ŝ

no

ś

ci 

od działaj

ą

cych wielko

ś

ci fizycznych. W ten sposób mo

Ŝ

na mierzy

ć

np. temperatur

ę

, pole 

magnetyczne i elektryczne, promieniowanie 

ś

wietlne i radioaktywne.

Pojemno

ś

ciowo - zmiany odległo

ś

ci płytek (okładzin) kondensatora lub własno

ś

ci dielektryka 

powoduj

ą

 zmian

ę

 pojemno

ś

ci. Na tej zasadzie mo

Ŝ

na mierzy

ć

 poło

Ŝ

enie, grubo

ść

 warstwy, 

ci

ś

nienie lub wilgotno

ść

Indukcyjne - indukcyjno

ść

 cewki lub sprz

ęŜ

enia pomi

ę

dzy cewkami mo

Ŝ

na zmienia

ć

 przez 

przesuwanie rdzenia ferromagnetycznego. Przy szybkich ruchach mo

Ŝ

na wykorzysta

ć

 indukowane 

napi

ę

cie. W ten sposób mo

Ŝ

na mierzy

ć

 np. poło

Ŝ

enie, pr

ę

dko

ść

, drgania lub d

ź

wi

ę

ki.

Efekt piezoelektryczny - okre

ś

lone kryształy przy 

ś

ciskaniu lub rozci

ą

ganiu wytwarzaj

ą

 na swojej 

powierzchni ładunek elektryczny. Na tej zasadzie mo

Ŝ

na mierzy

ć

 np. sił

ę

, ci

ś

nienie                                   

i przyspieszenie, przede wszystkim przy szybkich zmianach (dynamicznych) wielko

ś

ci.

Efekt Seebeck’a - w miejscu styku dwóch ró

Ŝ

nych przewodników elektrycznych powstaje napi

ę

cie 

(STE) zale

Ŝ

ne od temperatury. To zjawisko jest podstaw

ą

 budowy termoelementów i pirometrów.

Zjawisko fotoelektryczne - metale i półprzewodniki reaguj

ą

 na padaj

ą

c

ą

 na nie wi

ą

zk

ę

 

ś

wiatła 

uwalnianiem elektronów. Na tej zasadzie mierzy si

ę

 promieniowanie elektromagnetyczne (

ś

wiatło), 

tak

Ŝ

e w zakresie niewidzialnym.

Sensory aktywne (czynne) i pasywne (bierne)

Sensory aktywne

Sensory aktywne

Przetwarzanie energii

G

Efekt 
termoelektryczny

Efekt 
fotoelektryczny

Efekt 
piezoelektryczny

Zasada 
elektrodynamiczna

Sensory pasywne

Sensory pasywne

Zmiana własno

ś

ci elektrycznych

Oporno

ść

Indukcyjno

ść

Sprz

ęŜ

enie 

indukcyjne

Pojemno

ść

background image

24

Tensometry – czujniki oporowe

Osłona

Obwód pomiarowy

No

ś

nik

Przył

ą

cze

Aktywna 

długo

ść

R

R + 

∆∆∆∆

R

R -

∆∆∆∆

R

Rozci

ą

ganie

Ś

ciskanie

Budowa tensometru

+

ττττ

+

ττττ

-

ττττ

-

ττττ

(+)

εεεε

+

ττττ

napr

ęŜ

enia styczne 

(rozci

ą

ganie)

-

ττττ

- napr

ęŜ

enia styczne 

(

ś

ciskanie)

M

– moment obrotowy

(+)

εεεε

(-)

εεεε

εεεε

- odkształcenie 

wzgl

ę

dne

(-)

εεεε

˜

R+

∆∆∆∆

R

R-

∆∆∆∆

R

R+

∆∆∆∆

R

R-

∆∆∆∆

R

Pełny mostek

Kontaktrony

Rurka szklana

Ferromagnetyczna 

płytka

Ko

ń

cówka

Wewn

ą

trz gaz 

oboj

ę

tny lub pró

Ŝ

nia

Styk przeł

ą

cznika

Budowa kontraktronu

Dane techniczne kontaktronu (przykład):

moc znamionowa  

0 do 50 W

napi

ę

cie zał

ą

czania (DC)

0 do 500 V

pr

ą

d zał

ą

czania

0 do 1.5 A

pr

ą

d stały

0 do 2.5 A

napi

ę

cie niszcz

ą

ce (DC)

100 do 700 V

Przeł

ą

czanie magnesem

Przeł

ą

czanie cewk

ą

Pr

ą

d stały DC (ang. Direct current)

background image

25

Wył

ą

czniki kra

ń

cowe

Zastosowanie

Zastosowanie

Nadzorowanie:                       
drzwi, okien, klap, obrabiarek 
(wykrywanie skrajnych 
poło

Ŝ

e

ń

 zespołów roboczych)

Termostat bimetaliczny i dwustanowa regulacja temperatury

Nastawianie 

temperatury zadanej

Przył

ą

cza 

elektryczne

Magnes

Rdze

ń

 

Ŝ

elazny

Paski bimetalowe

Z materiału o mniejszej 
rozszerzalno

ś

ci cieplnej

Z materiału o wi

ę

kszej 

rozszerzalno

ś

ci

Termostat bimetaliczny

Binarne sensory (czujniki) temperatury s

ą

 cz

ę

sto 

budowane jako termostaty bimetaliczne. Przy 
nagrzewaniu paska zło

Ŝ

onego z dwóch metali o ró

Ŝ

nej 

rozszerzalno

ś

ci cieplnej nast

ę

puje jego wygi

ę

cie i 

rozł

ą

czenie styku. Magnes umo

Ŝ

liwia uzyskanie 

histerezy – styk otwiera si

ę

 przy innej temperaturze ni

Ŝ

 

zamyka.

Przykład termobimetalu: FeNi36 (inwar) - FeNi20Mn6                      
Jednostkowe odkształcenie:              28,5 10

-6

K

-1                                                               

Dopuszczalne napr

ęŜ

enie zginania:   200 N/mm

2

Przewodno

ść

 cieplna: 

13 W/ m K                                                   

Jednostkowa oporno

ść

 elektryczna:   0,78 10

-6

m                                                 

G

ę

sto

ść

:                                              8,1 10

3

kg/m3

Zadajnik temperatury

Magnes

Bimetal

Grzałka

Ciepło

Binarne sensory temperatury s

ą

 stosowane do regulacji 

temperatury w elektrycznych urz

ą

dzeniach grzewczych 

(płyty grzejne, 

Ŝ

elazka, ogrzewanie mieszka

ń

)  oraz 

ochrony termicznej np. silników elektrycznych.

Du

Ŝ

a ró

Ŝ

nica 

przeł

ą

czania

Mała ró

Ŝ

nica 

przeł

ą

czania

T

e

m

p

e

ra

tu

ra

 

ϑϑϑϑ

Bezwładno

ść

 cieplna

Czas  t

background image

26

Tarcza kodowa

Liniał kreskowy

Resolwer

Potencjometr

Potencjometr liniowy

Suwak

Ś

cie

Ŝ

ka 

oporowa

Sonda 

pomiarowa

Liniał kodowy

Zasada budowy przetworników pomiaru poło

Ŝ

enia

Przetworniki pomiarowe zamieniaj

ą

 elektryczne analogowe amplitudowe sygnały z wyj

ś

cia sensora na 

odpowiednie inne sygnały elektryczne. Nale

Ŝą

 do nich nie wzmacniaj

ą

ce obwody pomiarowe takie jak np.:

• przetwornik pr

ą

d-napi

ę

cie z opornikiem pomiarowym,

• dzielnik napi

ę

cia, dzielnik pr

ą

du,

• przetwornik oporno

ść

-pr

ą

d,

• układy kompensacyjne do pomiaru napi

ę

cia, pr

ą

du lub oporno

ś

ci (mostki pomiarowe) z dodatkowymi 

ź

ródłami 

napi

ę

cia (zasilania).

Wzmacniacze pomiarowe słu

Ŝą

 do tego, 

Ŝ

eby najcz

ęś

ciej słabe energetycznie analogowe sygnały wyj

ś

ciowe              

z sensorów zamieni

ć

 na sygnały o wy

Ŝ

szej energii, która jest niezb

ę

dna dla dalszych składników obwodu 

pomiarowego, takich jak np. układy do transmisji, filtry, urz

ą

dzenia wska

ź

nikowe, lub mocniejszych sygnałów 

standardowych (np. 0...10 V, 0...20 mA).

Pomiar drogi                                                    
Czujniki rezystancyjne 
s

ą

 oparte na zale

Ŝ

nej od drogi zmianie oporno

ś

ci elektrycznej. S

ą

 one wykonywane jako 

potencjometry na bazie przewodz

ą

cych pr

ą

d elektryczny tworzyw sztucznych (cz

ęś

ciowo tak

Ŝ

e potencjometry 

drutowe) i wł

ą

czane jako dzielniki napi

ę

cia.

Oferowane s

ą

 ró

Ŝ

ne rodzaje rozwi

ą

za

ń

 liniowych                  

i obrotowych czujników rezystancyjnych (równie

Ŝ

 

wieloobrotowych, np. 10 obrotowe). W sensorach liniowych 
zakres pomiarowy zawiera si

ę

 od kilku mm do ok. 2 m. 

Hermetyczna obudowa umo

Ŝ

liwia ich zastosowanie 

równie

Ŝ

 w surowych warunkach otoczenia. Prowadnice 

zapewniaj

ą

 konieczny, wolny od działania siły poprzecznej, 

ruch suwaka. Rozdzielczo

ść

 sensora wykonanego                   

z przewodz

ą

cego tworzywa jest bardzo du

Ŝ

a (np. 0,01 mm 

dla 100 mm odcinka pomiarowego). Dla zapewnienia 
dokładno

ś

ci wa

Ŝ

ne jest bardzo dokładne napi

ę

cie zasilania.

Sensory rezystancyjne – pomiar drogi

Ś

cie

Ŝ

ka 

oporowa

Suwak

Ś

cie

Ŝ

ka 

stykowa

Ś

cie

Ŝ

ka stykowa

Ś

cie

Ŝ

ka 

oporowa

Rowki 
korek-

cyjne

background image

27

Czujniki indukcyjne

Zmiany indukcyjno

ś

ci własnej lub wzajemnej w zale

Ŝ

no

ś

ci od poło

Ŝ

enia dajnika s

ą

 wykorzystywane                           

w sensorach indukcyjnych. W rozwi

ą

zaniach dławikowych czujników indukcyjnych wskutek zmian szczeliny 

powietrznej ulega zmianie indukcyjno

ść

 dławika. Aby uzyska

ć

 zbli

Ŝ

on

ą

 do liniowej charakterystyk

ę

 stosowane 

s

ą

 dławiki ró

Ŝ

nicowe w układach mostkowych.

Indukcyjny czujnik drogi

Transformatory ró

Ŝ

nicowe wykorzystuj

ą

 zmian

ę

 

indukcyjno

ś

ci wzajemnej pomi

ę

dzy cewk

ą

 pierwotn

ą

           

i wtórn

ą

 wywołan

ą

 przesuni

ę

ciem 

Ŝ

elaznego rdzenia. 

Uzwojenie pierwotne jest zasilane sygnałem                      
z cz

ę

stotliwo

ś

ci

ą

 no

ś

n

ą

, a ró

Ŝ

nica napi

ę

cia                     

w uzwojeniu wtórnym tworzy sygnał wyj

ś

ciowy zale

Ŝ

ny 

od drogi. Czujniki indukcyjne pracuj

ą

ce w sposób 

bezstykowy maj

ą

 zakres pomiarowy od ułamków mm 

do ok.1 m. Ponadto s

ą

 stosowane rozwi

ą

zania 

czujników do pomiaru poło

Ŝ

enia k

ą

towego (resolwery 

indukcyjne).

Cewka

Rdze

ń

Rdze

ń

 ferrytowy

Pr

ę

t mosi

ęŜ

ny

Cewki ró

Ŝ

nicowe

Demodulator

Demodulator

≈≈≈≈

Ruchomy 

rdze

ń

Oscylator

Czuło

ść

Punkt 

zerowy

U

wy

Cewki

Integracja indukcyjnego czujnika 

drogi w układzie pomiarowym

Resolwer – pomiar poło

Ŝ

enia k

ą

towego

Sygnał stojana

Sygnał wirnika

u

1

K

ą

t obrotu

Stojan

Wirnik

Resolwery s

ą

 stosowane do dokładnego 

pomiaru k

ą

ta obrotu i s

ą

 one zbudowane 

podobnie do małych elektrycznych silników 
synchronicznych. Uzwojenia statora s

ą

 

zasilane napi

ę

ciem przemiennym u

i u

2

Podczas obrotu wirnika w jego uzwojeniach 
indukowany jest sygnał u

x’ 

który jest 

przesuni

ę

ty w fazie o k

ą

α

x

wzgl

ę

dem 

sygnału zasilania.

background image

28

Przykłady przetworników obrotowo-impulsowych 

(enkoder’ów optycznych) 

Budowa i działanie enkodera optycznego

Wałek

Ś

cie

Ŝ

ka/ kanał

t

H

L

H

L

Do tyłu

Do przodu

Zero

Ś

cie

Ŝ

ka A

Ś

cie

Ŝ

ka B

Ło

Ŝ

yska

Fotoelementy

Tarcza kodowa

LED

Znak odniesienia

Siatka formuj

ą

ca

background image

29

Czujniki pojemno

ś

ciowe i kodowane

W czujnikach pojemno

ś

ciowych wskutek zmian 

odległo

ś

ci płytek (okładzin),  powierzchni płytek 

lub dielektryka zmienia si

ę

 pojemno

ść

 

kondensatora. Układ pomiarowy, podobnie jak 
w czujnikach indukcyjnych, zwykle składa si

ę

           

z mostka zasilanego pr

ą

dem przemiennym, 

który ze wzgl

ę

du na mał

ą

 pojemno

ść

 jest 

zasilany sygnałem o wysokiej cz

ę

stotliwo

ś

ci 

no

ś

nej (0,5 ... 1 MHz).

Pojemno

ś

ciowy czujnik drogi z mostkiem zasilanym pr

ą

dem 

przemiennym

Czujniki poło

Ŝ

enia z kodowaniem

W kodowanych metodach pomiaru drogi na liniale kodowym 
lub tarczy kodowej s

ą

 umieszczone dyskretne informacje          

o poło

Ŝ

eniu. Przyporz

ą

dkowanie to jest bezwzgl

ę

dne 

(absolutne).                                                    
Do kodowania s

ą

 cz

ę

sto stosowane kody jednokrokowe (np. 

kod Gray’a), które s

ą

 najcz

ęś

ciej odczytywane optycznie. 

Nakłady zwi

ą

zane z budow

ą

 takich czujników s

ą

 wzgl

ę

dnie 

du

Ŝ

e, poniewa

Ŝ

 koniecznych jest n

ś

cie

Ŝ

ek pomiarowych, 

aby mo

ć

 rozró

Ŝ

ni

ć

 2

Ŝ

nych dyskretnych poło

Ŝ

e

ń

Praktyczne zastosowanie takie sensory maj

ą

 głównie              

w technikach wytwarzania, np. obrabiarkach sterowanych 
numerycznie.

Tarcza kodowa 12-bitowego sensora do 

pomiaru poło

Ŝ

enia k

ą

towego (kod Gray’a)

Izo-

lacja

Metal

Metal

Droga

2

3

2

2

2

1

2

0

g

3

g

2

g

1

g

0

Kod dwójkowy (binarny)

Kod Gray’a

Optyczne metody pomiaru przemieszcze

ń

Liniały kodowe do pomiaru 

przemieszcze

ń

 liniowych

U

1

U

2

s

Przyrostowy układ pomiaru długo

ś

ci

Tarcza przyrostowego przetwornika 

obrotowo-impulsowego

Tarcza kodowa bezwzgl

ę

dnego 

przetwornika poło

Ŝ

enia k

ą

towego

background image

30

Tarcza enkodera absolutnego do pomiaru 

poło

Ŝ

enia k

ą

towego

Ultrad

ź

wi

ę

kowy czujnik odległo

ś

ci

Ultrad

ź

wi

ę

kowy czujnik odległo

ś

ci jest cz

ę

sto stosowany np. do pomiaru poziomu paliwa 

w baku samochodów. Krótkie impulsy (niesłyszalne) d

ź

wi

ę

kowe (np. f=150 kHz) s

ą

 wysyłane, 

odbijaj

ą

 si

ę

 od powierzchni paliwa i s

ą

 znowu odbierane przez czujnik. Na podstawie pomiaru 

czasu pomi

ę

dzy wysłaniem i odbiorem impulsu (czas przebiegu) jest okre

ś

lana odległo

ść

Odbijaj

ą

ca powierzchnia powinna by

ć

 mo

Ŝ

liwie gładka. Ciecze nadaj

ą

 si

ę

 do tego bardzo 

dobrze, natomiast materiały sypkie cz

ę

sto nie odbijaj

ą

 tak dobrze sygnałów ultrad

ź

wi

ę

kowych 

oraz powoduj

ą

 ich rozpraszanie w ró

Ŝ

nych kierunkach. Warto

ść

 mierzona zale

Ŝ

y od pr

ę

dko

ś

ci 

rozchodzenia si

ę

 d

ź

wi

ę

ku w medium (np. powietrze, para) pomi

ę

dzy czujnikiem i powierzchni

ą

  

odbijaj

ą

c

ą

 fal

ę

 ultrad

ź

wi

ę

kow

ą

 i dlatego te

Ŝ

 jest ona równie

Ŝ

 zale

Ŝ

na np. od temperatury, 

ci

ś

nienia i wilgotno

ś

ci.

Ultrad

ź

wi

ę

kowe czujniki drogi s

ą

 np. stosowane do automatycznego pomiaru odległo

ś

ci                  

w aparatach fotograficznych i kamerach (dalmierz) , a tak

Ŝ

e do wspomagania parkowania              

w samochodach (sonary).

Pier

ś

cie

ń

 

aluminiowy

Powierzchnia 
odbijaj

ą

ca fale

Przedmiot

Impuls ultrad

ź

wi

ę

k.

Kryształ 
piezo-
elektr.

background image

31

Cechy ultrad

ź

wi

ę

kowych czujników odległo

ś

ci

Zalety:

Wykrywaj

ą

 wi

ę

cej rodzajów obiektów ni

Ŝ

 którykolwiek z pozostałych 

trzech (nieomal wszystko)

Du

Ŝ

y zakres odległo

ś

ci – wi

ę

kszy ni

Ŝ

 dla czujników indukcyjnych                 

i pojemno

ś

ciowych, do ok. 10 m

Du

Ŝ

a trwało

ść

, praktycznie niesko

ń

czona liczba cykli pracy

Odporne na trudne warunki 

ś

rodowiskowe

Niska cena

Wady:

„Martwa strefa” blisko czujnika – nie mog

ą

 wykrywa

ć

 bliskich obiektów

Nie mog

ą

 wykrywa

ć

 małych obiektów

Gładkie powierzchnie musz

ą

 by

ć

 umieszczone prostopadle do 

czujnika, w przeciwnym razie echo nie wróci do niego

Niezbyt du

Ŝ

a dokładno

ść

 (0.1÷2% zakresu pomiarowego)

Niezbyt du

Ŝ

a pr

ę

dko

ść

 obiektu

Schemat blokowy czujnika ultrad

ź

wi

ę

kowego

Cykl pracy czujnika ultrad

ź

wi

ę

kowego

Czujniki ultrad

ź

wi

ę

kowe

background image

32

Inicjatory - czujniki binarne (dwustanowe)

Wielko

ść

 

wej

ś

ciowa

S

y

g

n

a

ł 

z

 c

z

u

jn

ik

a

ZAŁ

WYŁ

1

0

Ŝ

nica 

przeł

ą

czania

Przeł

ą

cznik

Pr

ę

t spr

ęŜ

ysty

Stykowy czujnik binarny

Bezstykowe czujniki zbli

Ŝ

eniowe (pojemno

ś

ciowe, indukcyjne, optyczne i ultrad

ź

wi

ę

kowe) maj

ą

 

elektronicznie sterowane wyj

ś

cie sygnału i nie zawieraj

ą

 podlegaj

ą

cych zu

Ŝ

yciu ruchomych cz

ęś

ci 

mechanicznych. S

ą

 one stosowane np. jako wył

ą

czniki kra

ń

cowe w obrabiarkach, a tak

Ŝ

e do 

zliczania przedmiotów na ruchomych ta

ś

mach.   

Sensory binarne s

ą

 czujnikami z dwustanowym wyj

ś

ciem sygnałów (0/1), np. sygnał przeł

ą

czenia 

ZAŁ/WYŁ, napi

ę

cie 0 V/ 10 V, pr

ą

d 0 mA/ 20 mA.                                                               

Binarne czujniki mog

ą

 by

ć

 urz

ą

dzeniami elektromechanicznymi stykowymi, albo te

Ŝ

 

bezstykowymi elektronicznymi czujnikami zbli

Ŝ

eniowymi. Cech

ą

 charakterystyczn

ą

 czujników 

binarnych jest wyst

ę

powanie ró

Ŝ

nicy pomi

ę

dzy zał

ą

czeniem i wył

ą

czeniem (histereza).

Przykłady stykowych 

czujników binarnych 

ą

czników drogowych, 

wył

ą

czników kra

ń

cowych)

Ogólna klasyfikacja bezstykowych czujników 

zbli

Ŝ

eniowych (inicjatorów drogowych)

Bezstykowe czujniki zbli

Ŝ

eniowe

Bezstykowe czujniki zbli

Ŝ

eniowe

Indukcyjne

Indukcyjne

Pojemno

ś

ciowe

Pojemno

ś

ciowe

Pneumatyczne

Pneumatyczne

Optyczne

Optyczne

Ultrad

ź

wi

ę

kowe

Ultrad

ź

wi

ę

kowe

Akustyczne

Akustyczne

Izotopowe

Izotopowe

Z oddziaływaniem na pole

Z oddziaływaniem na pole

Z transmisj

ą

 energii

Z transmisj

ą

 energii

background image

33

Odbicia styków, 
niedopuszczalny w 
przemy

ś

le 

ś

rodków 

spo

Ŝ

ywczych i 

chemicznym, zu

Ŝ

ycie 

Niska cena, odporny, mały, 
nie jest podatny na 
oddziaływanie obcych pół, 
nie wymaga zasilania w 
energi

ę

 

Zał

ą

cza przez r

ę

czne 

uruchomienie lub 
układ d

ź

wigniowy

Mechaniczny

Zagro

Ŝ

enie zu

Ŝ

yciem 

spr

ęŜ

yn styków, ochrona 

przed impulsami 
pr

ą

dowymi przez człony 

RC

Odpowiedni dla surowych 
warunków otoczenia, 
wysoka 

Ŝ

ywotno

ść

odpowiedni do 
zastosowania w obwodach z 
wysok

ą

 cz

ę

stotliwo

ś

ci

ą

Trwały magnes 
pobudza przez dwa 
styki spr

ęŜ

yste 

kra

ń

cowy wył

ą

cznik 

zbli

Ŝ

eniowy (styk

reed)

Magnetyczny

60 mm ÷ 6 m

Powolny, nie mo

Ŝ

na go 

stosowa

ć

 przy 

nadci

ś

nieniu i 

podci

ś

nieniu jak równie

Ŝ

 w 

obszarach zagro

Ŝ

onych 

wybuchem

Nieczuły na kurz, 
zabrudzenie i 

ś

wiatło, 

rozpoznawanie 
najmniejszych obiektów 
przy du

Ŝ

ej odległo

ś

ci

Ocenia czas 
przebiegu odbitego 
impulsu 
ultrad

ź

wi

ę

kowego i 

okre

ś

la odległo

ść

 do 

obiektu

Ultrad

ź

wi

ę

kowy

ok. 2 m

Wra

Ŝ

liwy na zabrudzenie i 

oddziaływanie obcych 

ź

ródeł 

ś

wiatła, konieczne 

zasilanie w energi

ę

Działa na wszystkie 
materiały, du

Ŝ

e odległo

ś

ci

Zał

ą

cza, gdy obiekt 

powoduje odbicie 
strumienia 

ś

wiatła 

podczerwonego

Fotoelektryczny

20mm ÷ 40 mm

Małe odległo

ś

ci od 

obiektu, wi

ę

ksze gabaryty 

ni

Ŝ

 porównywalne sensory 

indukcyjne

Wysoki stopie

ń

 ochrony 

(IP67), działa na wszystkie 
materiały; nieczuły na 
zabrudzenia

Zał

ą

cza, gdy obiekt 

powoduje zakłócenie 
pola elektrycznego 
sensora

Pojemno

ś

ciowy

1 mm ÷ 150 mm

Tylko obiekty z metalu lub 
grafitu, nie jest 
odpowiedni w przypadku 
zwi

ę

kszonego spływu 

wiórów metalowych

Wysoki stopie

ń

 ochrony 

(IP67), bardzo wysoka 
dokładno

ść

 punktu 

zał

ą

czania

Zał

ą

cza, gdy obiekt 

powoduje zakłócenie 
pola magnetycznego 
sensora

Indukcyjny

Odległo

ść

 

detekcji

Wady

Zalety

Zasada działania

Typ sensora

Zestawienie cech charakterystycznych inicjatorów drogowych

Przykłady sensorów - inicjatory

Czujniki przeł

ą

czaj

ą

ce (binarne) zwane tak

Ŝ

e inicjatorami maj

ą

 na wyj

ś

ciu tylko dwa stany 

sygnału. Okre

ś

la si

ę

 je tak

Ŝ

e jako wył

ą

czniki warto

ś

ci granicznej lub wył

ą

czniki kra

ń

cowe. Sygnał 

wyj

ś

ciowy przyjmuje najcz

ęś

ciej dwa poziomy (0V / 5V). Dla wyj

ść

typu PNP wzgl. NPN jako 

przeł

ą

cznik jest do dyspozycji tranzystor, dzi

ę

ki czemu mo

Ŝ

na uzyskiwa

ć

 równie

Ŝ

 inne warto

ś

ci 

napi

ęć

 lub wi

ę

ksze warto

ś

ci pr

ą

du wskutek zewn

ę

trznego zasilania.

Mechaniczny wył

ą

cznik kra

ń

cowy otwiera i zamyka mechaniczny styk wskutek zewn

ę

trznego 

działania (siły).

Kontaktron składa si

ę

 z dwóch cienkich pasków metalowych (styków), które s

ą

umieszczone w 

rurce szklanej. Wskutek oddziaływania pola magnetycznego styki te przemieszczaj

ą

 si

ę

 i stykaj

ą

.

Wył

ą

cznik bimetaliczny składa si

ę

 z dwóch na stałe poł

ą

czonych pasków metalowych o ró

Ŝ

nych 

współczynnikach rozszerzalno

ś

ci cieplnej. Paski te zakrzywiaj

ą

 si

ę

 przy zmianach temperatury 

powoduj

ą

c otwieranie lub zamykanie styku elektrycznego.

Bariera (kurtyna) 

ś

wietlna zmienia stan swojego sygnału wyj

ś

ciowego wskutek przerwania lub 

odsłoni

ę

cia wi

ą

zki 

ś

wiatła.

Pojemno

ś

ciowy czujnik zbli

Ŝ

eniowy reaguje na zmiany pola elektrycznego wskutek dielektryka 

lub materiału w obszarze jego działania. Powoduj

ą

 one zmiany pojemno

ś

ci kondensatora i tym 

samym obwodu drgaj

ą

cego (oscylatora).

Indukcyjny czujnik zbli

Ŝ

eniowy reaguje na zmiany pola magnetycznego wskutek metalu (tak

Ŝ

grafitu). Powoduje to zmian

ę

 indukcyjno

ś

ci cewki i tym samym rozstrojenie obwodu oscylatora, co 

prowadzi do zmiany stanu przerzutnika i sygnału wyj

ś

ciowego.

Ultrad

ź

wi

ę

kowy czujnik zbli

Ŝ

eniowy reaguje na zmiany mocy odbitej fali ultrad

ź

wi

ę

kowej (np. 

100 kHz) wskutek obecno

ś

ci ciał stałych lub powierzchni cieczy.

background image

34

Budowa cylindrycznego indukcyjnego czujnika 

zbli

Ŝ

eniowego (przekrój wzdłu

Ŝ

ny)

Indukcyjne czujniki zbli

Ŝ

eniowe o budowie cylindrycznej maj

ą

 obudow

ę

 wykonan

ą

 z tworzywa 

sztucznego lub ze stali.  W przedniej, aktywnej powierzchni czołowej znajduje si

ę

 układ cewek         

z rdzeniem ferrytowym, które s

ą

 osłoni

ę

te tulejk

ą

 z tworzywa sztucznego. W 

ś

rodku znajduje si

ę

 

układ elektroniczny umieszczony na płytce lub obwodzie cienkowarstwowym. Dioda 
elektroluminescencyjne LED słu

Ŝ

y do wskazywania stanu przeł

ą

czenia czujnika. Obudowa jest 

zamkni

ę

ta pokrywk

ą

, w której umieszczony jest kabel przył

ą

czeniowy. Całe wn

ę

trze czujnika jest 

zalane mas

ą

 z tworzywa sztucznego.

Cewka

Pasta ochronna

Masa 

wypełniaj

ą

ca

LED

LED

Pier

ś

cie

ń

 uszczelniaj

ą

cy typu „O”

Rdze

ń

 ferrytowy

Układ scalony (IC)

Zamocowanie

Wspornik

Obudowa

Zamocowanie

Tulejka z tworzywa 

sztucznego

Budowa cylindrycznego indukcyjnego czujnika 

zbli

Ŝ

eniowego

Element pobudzaj

ą

cy (metal, grafit)

Rdze

ń

 ferrytowy

Cewka

Układ przetwarzaj

ą

cy (IC)

Obwód drgaj

ą

cy

Linie pola magnetycznego

Q

Q

background image

35

Schemat blokowy indukcyjnego czujnika zbli

Ŝ

eniowego

Sprawdzanie działania indukcyjnego czujnika 

zbli

Ŝ

eniowego

– odległo

ść

 detekcji,

S

n

– znamionowa odległo

ść

 detekcji

= 0,3÷0,4 S

n

Mied

ź

= 0,4÷0,5 S

n

Aluminium

= 0,50 S

n

Mosi

ą

dz

= 0,85 S

n

Nikiel

= 0,85 S

n

V2A (stal 
nierdzewna)

= 1,1 S

n

ś

eliwo

Warto

ś

ci 

współczynnika 

korekcyjnego

Rodzaj materiału

Współczynniki korekcyjne odległo

ś

ci 

detekcji dla  indukcyjnych czujników 

zbli

Ŝ

eniowych dla ró

Ŝ

nych materiałów 

elementów pobudzaj

ą

cych

background image

36

Pojemno

ś

ciowe czujniki zbli

Ŝ

eniowe

Ekranowanie

Elektroda czujnika

Element 

pobudzaj

ą

cy

Czujniki pojemno

ś

ciowe (np. zbli

Ŝ

eniowe), podobnie jak czujniki indukcyjne, pracuj

ą

 w sposób 

bezstykowy. Uzupełniaj

ą

 one ten obszar zastosowa

ń

, w którym nie mo

Ŝ

na wykorzysta

ć

 

indukcyjnej zasady działania. Za pomoc

ą

 czujników pojemno

ś

ciowych mo

Ŝ

na wykrywa

ć

 równie

Ŝ

 

materiały nie przewodz

ą

ce pr

ą

du elektrycznego. S

ą

 oferowane głównie pojemno

ś

ciowe czujniki 

zbli

Ŝ

eniowe, ale s

ą

 tak

Ŝ

e takie czujniki, które mierz

ą

 odległo

ść

i na wyj

ś

ciu dostarczaj

ą

 sygnał 

analogowy. 
Aktywny element czujnika pojemno

ś

ciowego składa si

ę

 z kr

ąŜ

kowej elektrody i kubkowego 

ekranowania. Te dwie elektrody tworz

ą

 kondensator z podstawow

ą

 pojemno

ś

ci

ą

 C

P

. Wskutek 

zbli

Ŝ

ania elementu pobudzaj

ą

cego do powierzchni czujnika (odległo

ść

 S) zmienia si

ę

 pojemno

ść

 

o warto

ść

 

C

S

. Kondensator jest cz

ęś

ci

ą

 składow

ą

 obwodu generatora RC (oscylatora). Jego 

napi

ę

cie wyj

ś

ciowe jest zale

Ŝ

ne od całkowitej pojemno

ś

ci C

P

+

C

S

pomi

ę

dzy elektrod

ą

 

czujnika i potencjałem ekranu.

W czujniku zbli

Ŝ

eniowym sygnał wyj

ś

ciowy               

z generatora jest prostowany, filtrowany i przez 
stopie

ń

 ko

ń

cowy ze wzmacniaczem                           

i przerzutnikiem jest wyprowadzany na wyj

ś

cie. 

W takich czujnikach wyst

ę

puj

ą

 dwa stany 

sygnałów: pobudzony i niepobudzony (1 lub 0).

Element 

pobudzaj

ą

cy

S

Ekranowanie

Elektroda

˜˜˜

˜˜˜

Filtr

Prostownik

Generator

Wzmacniacz

Czuło

ść

 pojemno

ś

ciowego czujnika zbli

Ŝ

eniowego wynika ze zmiany pojemno

ś

ci 

C

S

wskutek oddziaływania 

elementu  pobudzaj

ą

cego, która powoduje przeł

ą

czenie sygnału wyj

ś

ciowego czujnika. Istotny wpływ na 

pojemno

ść

, oprócz odległo

ś

ci i powierzchni elektrod, ma równie

Ŝ

 stała dielektryczna 

εεεε.

Dlatego te

Ŝ

                   

w zale

Ŝ

no

ś

ci od materiału elementu pobudzaj

ą

cego, przy czym mog

ą

to by

ć

 równie

Ŝ

 ciecze lub materiały 

sypkie, za pomoc

ą

 współczynnika redukcyjnego nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 zmian

ę

 warto

ś

ci stałej dielektrycznej, 

która ma istotny wpływ na odległo

ść

 przeł

ą

czania. Wzorcowym elementem pobudzaj

ą

cym jest uziemiona 

płytka o grubo

ś

ci 1mm wykonana ze stali St37, dla której uzyskuje si

ę

 znamionow

ą

 odległo

ść

 przeł

ą

czania S

n

a warto

ść

 współczynnika korekcyjnego wynosi 0. Oznacza to, 

Ŝ

e np. materiały ceramiczne s

ą

 przez czujnik 

pojemno

ś

ciowy lepiej rozpoznawane ani

Ŝ

eli stalowe.

1         2            5         10 

20         50       100     200

Stała dielektryczna e

r

W

s

p

ó

łc

z

y

n

n

ik

 r

e

d

u

k

c

y

jn

y

1,0

0,8

0,6

0,4

0,2

0

O

le

j

L

ó

d

P

V

C

C

e

ra

m

ik

a

S

z

k

ło

A

lk

o

h

o

l

W

o

d

a

Aby móc wyrówna

ć

 ró

Ŝ

norodne 

odległo

ś

ci detekcji za pomoc

ą

 

współczynnika redukcyjnego dla 

Ŝ

nych materiałów, w niektórych 

typach czujników pojemno

ś

ciowych 

istnieje mo

Ŝ

liwo

ść

justowania punktu 

przeł

ą

czania. Nale

Ŝ

y jednak przy tym 

zawraca

ć

 uwag

ę

 na to, 

Ŝ

eby dla 

niezawodnego działania czujnika 
(inicjatora) nie nastawia

ć

 zbyt du

Ŝ

ej 

odległo

ś

ci  przeł

ą

czania, poniewa

Ŝ

 

oscylator RC jest wtedy niestabilny. 
Taki stan jest widoczny wskutek 
zwi

ę

kszonej histerezy (> 0,1·S

n

działania czujnika, tzn. 

Ŝ

e s

ą

 ró

Ŝ

ne 

punkty przeł

ą

czania przy zbli

Ŝ

aniu i 

oddalaniu elementu pobudzaj

ą

cego. 

Pojemno

ś

ciowe czujniki zbli

Ŝ

eniowe

background image

37

Przykłady pojemno

ś

ciowych 

czujników zbli

Ŝ

eniowych

O budowie 

cylindrycznej

O budowie 

pryzmatycznej

Budowa cylindrycznego pojemno

ś

ciowego czujnika 

zbli

Ŝ

eniowego (przekrój wzdłu

Ŝ

ny)

Elektroda czujnika

Obudowa (tulejka)

Wspornik

Ekranowanie kubkowe (mosi

ą

dz)

Głowica

Histereza w czujnikach zbli

Ŝ

eniowych 

(indukcyjnych, pojemno

ś

ciowych) 

background image

38

Schemat ideowy bariery 

ś

wietlnej jednodrogowej 

Czujniki optoelektroniczne

0,1

Karton, czarny

0,5

PVC

1,0 ÷ 1,8

Aluminium, 
czarne

1,2 ÷ 1,8

Metal, gładki

1

Papier, biały

Warto

ść

 współczynnika 

korekcyjnego

Materiał 

Warto

ś

ci współczynników korekcyjnych 

odległo

ś

ci detekcji ró

Ŝ

nych materiałów dla 

ś

wiatła  

podczerwonego w sondach optoelektronicznych

Schemat ideowy odbiciowej bariery 

ś

wietlnej

Sposób działania retro-reflektorów

Przykład 

jednodrogowej 

bariery 

ś

wietlnej

Masa sejsmiczna

Element 
piezoelektryczny

Płytki kwarcowe

Elektroda

Pier

ś

cieniowa 

obudowa

Gniazdo 
wtykowe

Ś

cianki 

obudowy

Podstawa

Piezoelektryczny 

czujnik przyspiesze

ń

Piezoelektryczne 

czujniki siły

Sensory piezoelektryczne przyspiesze

ń

 i siły

background image

39

Pomiary przyspiesze

ń

Przyspieszenie mo

Ŝ

na uzyska

ć

 przez ró

Ŝ

niczkowanie wyników pomiaru pr

ę

dko

ś

ci lub dwukrotne 

Ŝ

niczkowanie sygnału drogi. Jednak uwidacznia si

ę

 tutaj najcz

ęś

ciej problem niewystarczaj

ą

cej 

rozdzielczo

ś

ci w krótkich czasach pomiaru. Inne rozwi

ą

zania czujników do pomiaru przyspiesze

ń

 opieraj

ą

 si

ę

 

na pomiarach siły w układzie spr

ęŜ

yna-masa. Dla przyspieszenia masy sił

ą

 jest zale

Ŝ

no

ść

 m. Sił

ę

 

mo

Ŝ

na zmierzy

ć

 bezpo

ś

rednio za pomoc

ą

 piezoelektrycznego czujnika siły. Ze wzgl

ę

du na du

Ŝą

 sztywno

ść

 

spr

ęŜ

yny czujnika piezoelektrycznego mo

Ŝ

na uzyska

ć

 wysokie cz

ę

stotliwo

ś

ci drga

ń

 własnych (np. 100 kHz).

Nowe rozwi

ą

zania czujników do pomiaru przyspiesze

ń

 s

ą

 oparte na 

zasadzie Ferraris’a. W takich czujnikach element dobrze przewodz

ą

cy 

pr

ą

d elektryczny (wykonany z miedzi lub aluminium) porusza si

ę

 

wzgl

ę

dem cewki pomiarowej w stałym polu wzbudzenia, której rdze

ń

jest wykonany z materiału ferromagnetycznego. Wskutek pr

ą

dów 

wirowych w poruszaj

ą

cym si

ę

 elemencie powstaje dodatkowe, 

proporcjonalne do pr

ę

dko

ś

ci pole magnetyczne. Indukowane w cewce

pomiarowej napi

ę

cie jest zmian

ą

 tego pola magnetycznego i tym 

samym jest proporcjonalne do przyspieszenia.

Sensor przyspieszenia oparty na 

pr

ą

dach wirowych (zasada Ferraris’a

)

Piezoelektryczny sensor 

przyspieszenia

Piezoelektryczny 

czujnik siły

Masa

Spr

ęŜ

yna 

talerzowa

Płytka    

z Cu

Mo

Ŝ

liwo

ś

ci zastosowania pomiaru k

ą

ta (nachylenia) rozci

ą

gaj

ą

 si

ę

od maszyn budowlanych (np. d

ź

wigów), 

przez maszyny do budowy dróg, nadzorowanie statków, platform wiertniczych, kominów i masztów a

Ŝ

 do 

regulacji robotów. Jako nachylenie okre

ś

la si

ę

 wzgl

ę

dne poło

Ŝ

enie w stosunku do kierunku poziomego lub 

pionowego. Odchylenie od nich mo

Ŝ

na mierzy

ć

 za pomoc

ą

 sensorów obrotu (np. 

Ŝ

yroskop) lub nachylenia. 

Jako odniesienie przy takich pomiarach w czujnikach nachylenia, zwanych równie

Ŝ

 inklinometrami, wykorzystuje 

si

ę

 działaj

ą

c

ą

 w miejscu pomiaru grawitacj

ę

 (przyspieszenie ziemskie). W zasadzie taki sposób pomiaru 

odpowiada okre

ś

laniu pionu, przy czym masa ukierunkowuje si

ę

 wg pola grawitacyjnego. Mo

Ŝ

e przy tym chodzi

ć

 

o wahadło mechaniczne, uginaj

ą

c

ą

 si

ę

 beleczk

ę

 lub te

Ŝ

 tak jak w poziomnicy o ciecz przewodz

ą

c

ą

 pr

ą

elektryczny.                                                    
Magnetooporowe inklinometry wykorzystuj

ą

 zjawisko zmiany oporno

ś

ci elektrycznej przewodnika w zale

Ŝ

no

ś

ci 

od pola magnetycznego. W budowie czujnika nachylenia stosuje si

ę

wahadłowe zawieszenie dwóch magnesów 

w pobli

Ŝ

u dwóch elementów magnetooporowych. Elementy te tworz

ą

 dzielnik napi

ę

cia. Dla poło

Ŝ

enia 0° 

magnesy s

ą

 dokładnie w 

ś

rodku. Je

Ŝ

eli ten układ pochyli si

ę

, to zmienia si

ę

 poło

Ŝ

enie wzgl

ę

dem tych 

elementów. Wskutek tego zmienia si

ę

 oporno

ść

, co powoduje tak

Ŝ

e zmian

ę

 sygnału wyj

ś

ciowego 

(proporcjonalnie do nachylenia). 

Elektroda kolektora

Elektrody emitera

Łuk szklany

P

ę

cherzyk 

gazu

P

ę

cherzyk 

gazu

Ciecz 

przewodz

ą

ca

Poziomnica

Inklinometr magnetooporowy

Olej silikonowy

Magnesy

E

le

m

e

n

ty

 

m

a

g

n

e

to

o

p

o

ro

w

e

F

o

li

a

 w

a

h

a

d

ła

Inklinometr pojemno

ś

ciowy

Masa 

sejsmiczna

Osłona

Zmiana pojemno

ś

ci

sprz

ęŜ

enie zwrotne

Elektrostatyczne

ASIC (ang. Application Specific 
Integrated Circuit

Inklinometry – czujniki nachylenia

background image

40

Pomiar temperatury – termopara Pt100

W metalach oporno

ść

 elektryczna wzrasta przy 

zwi

ę

kszaniu temperatury.

Zale

Ŝ

no

ść

 ta jest nast

ę

puj

ą

ca:

RT R0 * (1 + 

αααα

DT)

RT - oporno

ść

 przy temperaturze T

R0 – oporno

ść

 dla 0°C

α

αα

α

– współczynnik temperaturowy (stała materiałowa)

DT – zmiana temperatury

Pomiar oporno

ś

ci elektrycznej umo

Ŝ

liwia okre

ś

lenie 

panuj

ą

cej temperatury.W zastosowaniach praktycznych 

najcz

ęś

ciej wykorzystuje si

ę

 standardowe moduły, 

których dane s

ą

 zawarte np. w normie IEC 751. 

I tak np. termopara typu Pt100 przy temperaturze 0°C ma 
oporno

ść

 1000 

. Istniej

ą

 ró

Ŝ

ne rodzaje budowy takich 

termopar. Element pomiarowy jest umieszczony                   
w odpowiedniej, szczelnej obudowie, która ma 
gwintowane przył

ą

cze. 

Termoelementy

Przy pomiarach wysokich temperatur najcz

ęś

ciej stosowanymi czujnikami s

ą

 termoelementy TC (ang.

Thermo Couple). S

ą

 one tanie i zwarte w wytwarzaniu i wymagaj

ą

 małych nakładów zwi

ą

zanych 

z pomiarami.

Zjawisko termoelektryczne (efekt Seebeck’a): Je

Ŝ

eli rozgrzeje si

ę

 miejsce styku dwóch ró

Ŝ

nych 

metali, to wtedy powstaje mierzalne, zale

Ŝ

ne od temperatury napi

ę

cie elektryczne. Ruchliwo

ść

 

elektronów w przewodnikach metalowych jest zale

Ŝ

na zarówno od materiału jak i temperatury. Je

Ŝ

eli 

dwa metale s

ą

 poł

ą

czone dla przewodzenia, to wtedy elektrony z jednego metalu przechodz

ą

 do 

drugiego. Ze wzgl

ę

du na ró

Ŝ

n

ą

 ruchliwo

ść

 elektronów przej

ś

cia te nie wst

ę

puj

ą

 równie cz

ę

sto. Po jednej 

stronie powstaje nadmiar, a po drugiej niedobór elektronów. Wielko

ść

 powstaj

ą

cego w ten sposób 

napi

ę

cia jest zale

Ŝ

na od obu materiałów i temperatury (napi

ę

cie termoelektryczne). Odnosz

ą

c warto

ś

ci 

napi

ę

cia termoelektrycznego ró

Ŝ

nych metali do platyny (Pt) otrzymuje si

ę

 wzgl

ę

dny szereg napi

ę

ciowy 

w [mV], tzn. odniesiony do ró

Ŝ

nicy temperatur 1 K:

• krzem (Si) 

+ 448

• chromonikiel (Cr-Ni) 

+ 22

• 

Ŝ

elazo (Fe) 

+ 18.8

• mied

ź

 (Cu) 

+ 7.5

• srebro (Sb)

+ 7.3

• platyna (Pt)

+/- 0

• nikiel (Ni)

- 15

• kobalt (Co) 

- 17

• konstantan 

- 32

Styk metali 

(miejsce pomiaru) 

Miejsce 

odniesienia 

(zimny styk)

+

-

U

t

Przewody wyrównawcze

Termoelement

background image

41

Same współczynniki temperaturowe nie s

ą

 

Ŝ

adnymi stałymi, lecz s

ą

zale

Ŝ

ne od temperatury i dlatego s

ą

 

wa

Ŝ

ne tylko dla małych zakresów temperatur. Dokładne przebiegi charakterystyk czuło

ś

ci termopar s

ą

 

zamieszczone w postaci tabel w normie. Wykorzystywane s

ą

 nast

ę

puj

ą

ce typy termopar:

• typ T

mied

ź

/ mied

ź

-nikiel (+ br

ą

zowy, - biały) [40mV/K] (-200°C do +600°C),

• typ J

Ŝ

elazo/ mied

ź

-nikiel (+ czarny, - biały) [51mV/K] (-200°C do +800 °C),

• typ K

nikiel-chrom/ nikiel (+ zielony, - biały) [40mV/K] (0°C do 1200°C),

• typ S

platyna10-rod/ platyna (+ pomara

ń

czowy, - biały) [7mV/K] (0°C do 1600°C),

• typ E

nikiel-chrom/ mied

ź

-nikiel (+ fioletowy, - biały) [62mV/K] (-200°C do + 800°C).

Ponadto s

ą

 jeszcze termopary zawarte w niemieckiej normie DIN 43760:

• 

nikiel-chrom/ nikiel-aluminium (chromel/ alumel), jest prawie identyczna jak typ K,

• typ U

mied

ź

/ mied

ź

-nikiel

• typ L

Ŝ

elazo/ mied

ź

-nikiel

Termopary (termoelementy) mierz

ą

 zawsze tylko ró

Ŝ

nic

ę

 temperatur pomi

ę

dzy wła

ś

ciwymi miejscami 

styku (miejsce pomiaru) i miejscem odniesienia, w którym znowu wyst

ę

puje jednolity materiał 

przewodz

ą

cy (np. mied

ź

). Dlatego te

Ŝ

 s

ą

 stosowane albo dwa termoelementy (metoda ró

Ŝ

nicowa) lub 

temperatura jest mierzona w urz

ą

dzeniu pomiarowym za pomoc

ą

 termopary Pt100 (zewn

ę

trzna 

kompensacja, ang. Cold Junction Terminal).

Termoelementy s

ą

 tanie i niezawodne w produkcji, wymagaj

ą

 pomiaru tylko jednego napi

ę

cia, s

ą

 

niezale

Ŝ

ne od oporno

ś

ci przewodów, a w technikach procesowych s

ą

najcz

ęś

ciej stosowane w 

wykonaniu z obudow

ą

, w której głowicy pomiarowej jest umieszczona cała elektronika i dostarczaj

ą

 

standardowych sygnałów.

Rodzaje termopar

Ze wzgl

ę

du na du

Ŝą

 ró

Ŝ

norodno

ść

 sensorów konieczne jest przeprowadzenie ich klasyfikacji.

Kryteriami klasyfikacji sensorów s

ą

:

wielko

ś

ci mierzone,

zasada działania sensora,

technologia wykonania,

postacie sygnału, interfejsy,

obszary zastosowania,

własno

ś

ci, cechy charakterystyczne,

klasy jako

ś

ci,

koszty.

Ze wzgl

ę

dów aplikacyjnych wa

Ŝ

ny jest taki podział sensorów, w którym wyst

ę

puj

ą

 

wielko

ś

ci mierzone (mechaniczne, termiczne, elektryczne, chemiczne i fizyczne), dla których 

dobierana jest odpowiednia zasada działania sensora.

W układach mechatronicznych szczególne znaczenie maj

ą

 takie sensory, które mierz

ą

 

wielko

ś

ci mechaniczne lub termiczne. 

Działanie sensorów jest oparte na ró

Ŝ

nych zasadach, w których wykorzystuje si

ę

 wszelkiego 

rodzaju zjawiska fizyczne. W niektórych przypadkach bezpo

ś

redni pomiar danej wielko

ś

ci jest 

bardzo utrudniony lub wr

ę

cz niemo

Ŝ

liwy. Wówczas stosuje si

ę

 pomiar wielko

ś

ci po

ś

redniej, 

która jest skutkiem działania wielko

ś

ci mierzonej. 

Klasyfikacja sensorów

background image

42

Wielko

ś

ci mierzone za pomoc

ą

 czujników (sensorów) dostarczaj

ą

 informacji 

o stanie procesu lub zespołu maszyny (urz

ą

dzenia). 

Wa

Ŝ

nymi czynnikami, które nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 przy doborze sensorów 

w okre

ś

lonych warunkach ich zastosowa

ń

 s

ą

 m.in.:

− dokładno

ść

,

− niezawodno

ść

 i odporno

ść

 na warunki 

ś

rodowiska,

− szybko

ść

 reakcji,

− wra

Ŝ

liwo

ść

 na działanie innych (ni

Ŝ

 mierzone) czynników,

− zachowanie w czasie zał

ą

czania oraz

− rozdzielczo

ść

.

W celu zapewnienia odporno

ś

ci sensora na działanie warunków otoczenia 

(

ś

rodowiska) w którym jest on wykorzystywany, stosowane s

ą

 odpowiednie 

wykonania jego obudowy, co jest okre

ś

lane jako stopie

ń

 ochrony IP (ang.

International Protected), np. IP56.

Natomiast w przypadku pomiarów szybkozmiennych wielko

ś

ci (np. ci

ś

nienia                 

w komorze spalania silnika spalinowego), sensor musi si

ę

 odznacza

ć

 

odpowiednimi własno

ś

ciami dynamicznymi (pasmo przenoszenia).

Wymagania dotycz

ą

ce sensorów

Ogólne zasady doboru sensorów

Przy wyborze sensorów do okre

ś

lonej aplikacji nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 

szereg czynników takich jak:

Rodzaj wymaganego pomiaru, np. wielko

ść

 mierzona, jej 

warto

ść

 znamionowa, zakres zmian warto

ś

ci wielko

ś

ci 

mierzonej, wymagana dokładno

ść

, wymagana szybko

ść

 

pomiarów, wymagana niezawodno

ść

 oraz warunki otoczenia        

w których przeprowadzane s

ą

 pomiary.

Wymagan

ą

 posta

ć

 wielko

ś

ci wyj

ś

ciowej (sygnału) z sensora, 

która okre

ś

la wymagania dotycz

ą

ce zada

ń

 przetwarzania 

sygnału.

Nast

ę

pnie mo

Ŝ

na rozpatrywa

ć

 sensory z uwzgl

ę

dnieniem 

takich czynników jak ich zakres działania, dokładno

ść

liniowo

ść

, szybko

ść

 reakcji, niezawodno

ść

, trwało

ść

konieczno

ść

 obsługi, wymagania dotycz

ą

ce zasilania 

elektrycznego, zwarto

ść

 budowy, dyspozycyjno

ść

 i koszty.

background image

43

Obszar zastosowania sensorów jest okre

ś

lony ich statycznymi i dynamicznymi własno

ś

ciami 

(wła

ś

ciwo

ś

ciami pomiarowymi) oraz mechanicznymi, cieplnymi i chemicznymi czynnikami 

oddziałuj

ą

cymi. Ponadto, oprócz uwzgl

ę

dnienia aspektów technicznych, istotne znaczenie 

maj

ą

 wzgl

ę

dy ekonomiczne. 

W wyniku selekcji wielu sensorów dokonywany jest wybór jednego sensora, który spełnia 

minimalne wymagania zadania pomiarowego, przy uwzgl

ę

dnieniu aspektów technicznych 

i ekonomicznych.

Dobór wła

ś

ciwego sensora dla układu mechatronicznego ma istotne znaczenie dla 

poprawno

ś

ci działania tego układu i uzyskiwanych efektów. 

Doboru sensora dokonuje si

ę

 w siedmiu nast

ę

puj

ą

cych krokach:

1. Warunki pomiaru i ogólne wymagania dotycz

ą

ce sensora oraz wpływ otoczenia i 

warunków ograniczaj

ą

cych.

2. Okre

ś

lenie mo

Ŝ

liwych zasad działania sensora.

3. Sprawdzenie własno

ś

ci pomiarowych wybranych zasad działania. 

4. Sprawdzenie dopuszczalnych bł

ę

dów wybranych zasad pomiaru wzgl. sensorów.

5. Sprawdzenie mocy sygnału sensora (moc elektryczna) wzgl. konieczno

ś

ci jego 

zasilania.

6. Sprawdzenie czynników ekonomicznych i innych.

7. Okre

ś

lenie typu sensora.

Zasady doboru sensorów

Krok 1:

Krok 1: Warunki pomiaru i ogólne wymagania dotycz

ą

ce sensora oraz wpływ

otoczenia i warunków ograniczaj

ą

cych 

Post

ę

powanie wykonywane w tym kroku ma na celu sprecyzowanie wymaga

ń

 dotycz

ą

cych 

sensora wzgl. układu pomiarowego. Dla ka

Ŝ

dego przypadku zastosowania (aplikacji) 

nale

Ŝ

y rozpatrzy

ć

 nast

ę

puj

ą

ce aspekty:

Gdzie b

ę

dzie zastosowany sensor?

Jak ci

ęŜ

kie s

ą

 nast

ę

pstwa awarii sensora? (odpowiedzialno

ść

 producenta za produkt)

Jakie wielko

ś

ci maj

ą

 by

ć

 mierzone?

Czy wielko

ś

ci mierzone maj

ą

 charakter statyczny czy dynamiczny?

Jak wysokie s

ą

 wymagania dotycz

ą

ce: powtarzalno

ś

ci, rozdzielczo

ś

ci, ustawiania punktu 

zerowego, minimalnej i maksymalnej cz

ę

sto

ś

ci pomiarów?

Jakie panuj

ą

 warunki otoczenia? (temperatura, wilgotno

ść

, ci

ś

nienie, przyspieszenie, 

materiały chemiczne, czysto

ść

, ...)

Czy wyst

ę

puj

ą

 elektryczne lub magnetyczne pola zakłócaj

ą

ce?

Jakiej wielko

ś

ci i masy nie powinien przekracza

ć

 sensor?

Jak du

Ŝ

a powinna by

ć

 trwało

ść

 sensora?

Czy wskazana jest mo

Ŝ

liwo

ść

 wymiany i kalibracji sensora?

Jak sensor b

ę

dzie wł

ą

czony w cały system mechatroniczny?

Zasady doboru sensorów – krok 1

background image

44

Krok 2:

Krok 2: Okre

ś

lenie mo

Ŝ

liwych zasad działania sensora                   

Z wymaga

ń

 dotycz

ą

cych sensora wynikaj

ą

 mo

Ŝ

liwe zasady jego działania. Mo

Ŝ

liwe rodzaje pomiaru dla sensora 

(fizyczne zasady jego działania) s

ą

 silnie uzale

Ŝ

nione od fizycznego charakteru wielko

ś

ci mierzonej oraz 

spodziewanych czynników zakłócaj

ą

cych

Zasady doboru sensorów – kroki 2 - 4

Krok 3:

Krok 3: Sprawdzenie własno

ś

ci pomiarowych wybranych zasad działania sensora                              

W tej fazie doboru sensora uwzgl

ę

dnia si

ę

 nast

ę

puj

ą

ce czynniki:

zakres pomiarowy,

maksymaln

ą

 zmian

ę

 wielko

ś

ci mierzonej,

rozdzielczo

ść

 sygnału pomiarowego,

warto

ść

 progow

ą

 (najmniejszy sygnał).

Krok 4:

Krok 4: Sprawdzenie dopuszczalnych bł

ę

dów wybranych zasad pomiaru wzgl

ę

dnie 

sensorów

Całkowity bł

ą

d sensora jest okre

ś

lony jego własno

ś

ciami statycznymi i dynamicznymi, które nale

Ŝ

sprawdzi

ć

. Własno

ś

ci statyczne takie jak: nieliniowo

ść

, histereza, termiczny dryft zera oraz zmiany 

czuło

ś

ci spowodowane czynnikami termicznymi okre

ś

laj

ą

 dokładno

ść

 statycznych i quasi statycznych 

pomiarów. Pomiary statyczne wymagaj

ą

 dolnej cz

ę

stotliwo

ś

ci granicznej 0 Hz, natomiast pomiary quasi 

statyczne w zale

Ŝ

no

ś

ci od dynamiki procesu wymagaj

ą

 dolnej cz

ę

stotliwo

ś

ci granicznej kilku Hz. Statyczny bł

ą

całkowity sensora w danych warunkach pomiaru nie mo

Ŝ

e przekracza

ć

 okre

ś

lonej warto

ś

ci (np. ± 5% warto

ś

ci 

ko

ń

cowej zakresu pomiarowego). Sensory o dobrych własno

ś

ciach pomiarowych, tzn. gdy czas nastawiania 

sensora jest znacznie mniejszy od czasu narastania sygnału, s

ą

 wymagane dla szybkich dynamicznych 

przebiegów sygnałów. Dzi

ę

ki temu sensor ma górn

ą

 cz

ę

stotliwo

ść

 graniczn

ą

 o warto

ś

ci znacznie wi

ę

kszej ni

Ŝ

 

najwy

Ŝ

sza cz

ę

stotliwo

ść

 składowej widmowej zawartej w sygnale. Dolna cz

ę

stotliwo

ść

 graniczna sensora ze 

wzgl

ę

du na zawarto

ść

 składowej stałej w sygnale powinna wynosi

ć

 0 Hz. Natomiast w przypadku pomiarów 

czysto dynamicznych wielko

ś

ci mo

Ŝ

na stosowa

ć

 sensory o dolnej cz

ę

stotliwo

ś

ci granicznej wy

Ŝ

szej od zera.

Krok 5:

Krok 5: Sprawdzenie mocy sygnału sensora (moc elektryczna) wzgl

ę

dnie konieczno

ś

ci 

jego zasilania

W ramach oceny przeprowadzanej w tej fazie doboru sensora rozpatruje si

ę

 potrzeb

ę

:

elektronicznego wzmocnienia sygnału pomiarowego,

ekranowania (kompatybilno

ść

 elektromagnetyczna).

Zasady doboru sensorów – kroki 5 - 7

Krok 6:

Krok 6: Sprawdzenie czynników ekonomicznych i innych aspektów dotycz

ą

cych 

sensora

Nast

ę

pnie ocenia si

ę

 nast

ę

puj

ą

ce czynniki dotycz

ą

ce wyboru sensora:

koszt zakupu/ wykonania sensora,

nakłady zwi

ą

zane z piel

ę

gnacj

ą

,

bezpiecze

ń

stwo pracy,

niezawodno

ść

,

trwało

ść

 (

Ŝ

ywotno

ść

). 

Krok 7:

Krok 7: Okre

ś

lenie typu sensora

Na zako

ń

czenie procesu doboru sensora dokonuje si

ę

 wyboru konkretnego typu sensora, 

który zostanie zastosowany w budowanym układzie mechatronicznym.

background image

45

Znaczenie ró

Ŝ

nych wymaga

ń

                                       

w konwencjonalnych czujnikach i sensorach

Sensor zamienia mierzon

ą

 wielko

ść

 fizyczn

ą

 i jej zmiany na sygnał elektryczny i jego zmiany oraz 

przetwarza go w taki sposób, aby mo

Ŝ

na go było łatwo transmitowa

ć

 i dalej przetwarza

ć

.

Bardzo po

Ŝą

dane

-

Próbkowanie – zamiana 
na posta

ć

 cyfrow

ą

 

(digitalizacja)

Bardzo po

Ŝą

dana

-

Zdolno

ść

 integracyjna

Korygowalna

Zupełnie niedopuszczalna

Zale

Ŝ

no

ść

 od innych 

czynników (wielko

ś

ci)

Mało wa

Ŝ

na

Decyduj

ą

ca

Liniowo

ść

Przy digitalizacji mało 
podatny na zakłócenia

Rozstrzygaj

ą

ca

Odporno

ść

 na zakłócenia

Rozstrzygaj

ą

cy

Rozstrzygaj

ą

cy

Stosunek szumu 
(zakłóce

ń

) do sygnału 

Mało wa

Ŝ

ny

Mo

Ŝ

liwie wysoki

Poziom sygnału 
wyj

ś

ciowego

Mo

Ŝ

liwie małe

Mało istotne

Koszty

Sensor

Konwencjonalny czujnik

Cecha

Konwencjonalnymi 

obszarami 
zastosowania sensorów 
s

ą

:

automatyzacja,

technika procesowa,

robotyka,

technika pomiarowa,

technika sterowania              
i regulacji.

Jednak wraz z rosn

ą

c

ą

 

miniaturyzacj

ą

 

sensorów s

ą

 one coraz 

cz

ęś

ciej stosowane 

tak

Ŝ

e w innych 

obszarach, takich jak 
np. medycyna i ochrona 

ś

rodowiska.

Obszary zastosowania sensorów

Inne obszary 

Inne obszary 

zastosowania 

zastosowania 

sensorów

sensorów

Technika 

domowa i 

klimatyzacyjna

Sprz

ę

gospodarstwa 

domowego

Technika 

medyczna

Samochody

Pojazdy 

szynowe

Ochrona 

ś

rodowiska

background image

46

Element czujnikowy (mierz

ą

cy) i przetwarzanie sygnałów w obecnych sensorach s

ą

 obecnie 

wbudowane w małej przestrzeni. W budowie sensorów wykorzystywane s

ą

 technologie i do

ś

wiadczenia 

stosowane w wytwarzaniu zminiaturyzowanych układów scalonych. Szczególnie du

Ŝ

e mo

Ŝ

liwo

ś

ci w 

budowie sensorów daje zastosowanie technologii mikrosystemów MEMS (ang. mechanical-elektro-
micro-system
).

Perspektywy rozwoju czujników (sensorów)

Nowe 

Nowe 

sensory

sensory

Materiał sensora:

Materiał sensora:

• ceramika,

• metale amorficzne,

• włókna optyczne 

(

ś

wiatłowody),

• bio-składniki.

Technologie

Technologie

:

:

• techniki SMD I hybrydowe,

• technika projektowania IC,

• laserowe,

• mikroobróbka.

Koncepcja

Koncepcja

s

s

ensor

ensor

a:

a:

• mikrostruktury,

• transmitery typu 

Smart,

• sensory inteligentne 

(zaawansowane),

• układy

wielosensoryczne.

Kommunika

Kommunika

cja

cja

:

:

• technika 2-przewodowa,

• programowanie 

okablowania,

• interfejsy,

• przył

ą

cze magistrali.

SMD

SMD (ang. Surface Mounted Device) – monta

Ŝ

 powierzchniowy 

IC

IC (ang. Integrated circuit) – układ scalony