background image

Źródło: 

http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0886335007000223

 

Meta-analysis of accommodating intraocular lenses 
Oliver Findl, MD, Christina Leydolt, MD 

One of the most challenging tasks of 
modern cataract surgery is restoring the 
accommodative ability in pseudophakic 
patients. Various attempts to solve the 
problem of presbyopia correction after 
cataract surgery have been made to 
enable satisfying distance and near 
vision without spectacles. One example 
is multifocal intraocular lenses (IOLs), 
which improve uncorrected near vision 
at the expense of reduced contrast 
sensitivity. Other surgical techniques such 
as refilling the capsular bag with an 
inflatable endocap-sular balloon or a 
biocompatible silicone gel led to 
promising early results in animal 
experiments but face critical problems 
such as after-cataract. Varying 
outcomes have been reported with 
scleral expansion surgery, as well as 
zonal photorefractive keratectomy and 
decentered laser in situ keratomileusis for 
presbyopia correction and are still 
considered investigational. 

 

 

Jednym z najbardziej wymagających 
zadań nowoczesnej chirurgii zaćmy jest 
przywrócenie zdolności 
akomodacyjnych u pseudofakijnych 
pacjentów. 
Podejmowane sa rozliczne próby 
rozwiązania problemu korekcji presbyopii 
po chirurgii zaćmy, które pozwoliłyby  
uzyskać zadowalające widzenie do bliży 
i dali bez korekcji okularowej. 
Jednym z przykładow są  soczewki 
multifolane, które poprawiają 
nieskorygowaną ostrość widzenia do 
bliży, kosztem redukcji wrażliwosci na 
kontrast. 
Kolejne techniki chirurgiczne polegające 
na wypełnieniu torebki soczewki  
powietrzem  albo biokompatybilnym 
żelem silikonowym, dało obiecujące 
wczesne rezultaty w badaniach 
ekspertmentalnych  na zwierzętach, ale 
generuje problem w postaci  zaćmy 
wtórnej. 
Raportowano zmienne wyniki odnośnie 
chirurgii na twardówce, podobnie 
strefowej PRK i decentracji LASIK  celem 
korekcji presbyopii ale ciągle wymagają 
one dalszych badań. 
 

 

As another alternative for the correction 
of presbyopia, a new generation of IOLs, 
so-called accommodating IOLs, have 
been developed. Provided the ciliary 
muscle maintains its potential for 
contraction with increasing age, the 
mechanism of these IOLs is based on the 
Helmholtz theory of accommodation,

9

 

which hypothesizes force transmission 
from the ciliary muscle to the lens via the 
zonular apparatus, or Coleman's 
hydraulic suspension theory,

10

 which 

assumes that changes in vitreous 
pressure are responsible for lens shape 
changes. Currently available 
accommodating IOLs are designed to 
transform the forces of the ciliary muscle 
into a forward shift of the IOL optic, also 

Koleną alternatywą  dla korekcji 
presbyopii stało sie wynalezienie  nowej 
generacji IOL-s, tzw. akomodujacych 
IOL-s. 
Pod warunkiem, że mięsień rzęskowy 
zachowuje swoj potencjał skurczowy 
wraz z wiekiem, mechanizm  tych 
soczewek bazuje  na teorii 
akomodacyjnej Helmholtza, która 
hipotetycznie wymusza transmisje  
z mięśnia rzęskowego do soczewki przez 
aparat więzadłowy, albo teorie 
„zawieszenia hydraulicznego“ 
Colemana, która zakłada, że zmiany 
ciśnienia w komorze ciała szklistego są 
odpowiedzialne za zmianę kształtu 
soczewki. 
Obecnie dostępne soczewki 

background image

Źródło: 

http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0886335007000223

 

Meta-analysis of accommodating intraocular lenses 
Oliver Findl, MD, Christina Leydolt, MD 

referred to as the optic-shift concept. To 
achieve an accommodative amplitude 
of 2.9 diopters (D), which would result in 
a reading distance of 35 cm, an anterior 
IOL shift of 2.2 mm is necessary, assuming 
an IOL power of 20.0 D. Three such IOLs 
are now commercially available: 1CU 
(Human Optics), BioComFold (Morcher), 
and AT-45 Crystalens (Eyeonics, 
Inc.) 
 

akomodujące zostały tak 
zaprojektowane aby przekształcić siłę 
z mięśnia rzęskowego (skurcz mieśnia 
rzęskowego) na przesunięcie ku 
przodowi  cześci potycznej IOL. 
Aby osiągnać amplitudę akomodacji 
2.9D, która z kolei da efekt odległości do 
bliży w postaci 35 cm., konieczne jest 
przednie przemieszczenie  o 2,2 mm., 
zakładając moc soczewki 20,0D. 
Komercyjnie dostępne sa obecnie 3 
soczewki akomodujace 1 CU (Human 
Optics), BioComFold (Morcher), i AT-45 
Crystalens (Eyeonics, Inc.). 

 

To assess the accommodative potential 
of an IOL, one must distinguish between 
true pseudophakic accommodation, 
resulting from the contraction of the cil-
iary muscle and the concomitant shift of 
the IOL optic, and 
pseudoaccommodation, resulting from 
the depth of field and often referred to 
as apparent accommodation. 
Numerous factors influence the 
amplitude of pseudoaccommodation 
such as pupil size, residual astigmatism, 
and corneal multifocality.

 

Psychophysical evaluation of true 
pseudophakic accommodation by optic 
shift of an accommodating IOL is 
therefore problematic since 
psychophysical outcomes are mainly 
dependent on pseudoaccommoda-
tion. Thus, the need for a biometric 
method that assesses IOL shift during 
ciliary muscle contraction is obvious. This 
paper presents a meta-analysis of the 
peer-reviewed data of optic-shift 
measurements and visual acuity with 
currently available accommodating 
IOLs. 
 
 

Oceniając potencjał soczewek 
akomodujących należy dostrzegać 
różnice między prawdziwą pseudofakijną 
akomodacja, wynikajacą ze skurczu 
mięśnia rzęskowego i współistniejącym  
przednim przemieszczeniem optyki IOL-s 
a pseudoakomodacją, wynikajacą 
z dostępnego zakresu. 
Liczne czynniki mają wpływ na 
amplitudę pseudoakomodacji  jak 
wielkość źrenicy, astygmatyzm resztkowy 
i multifokalność rogówki. 
Psychofizyczna ocena skuteczności 
pseudofakijnej  akomodacji przez 
przednie przemieszczenie optyki 
akomodujących IOL-s jest zatem  
problematyczna, ponieważ 
psychofizyczne rezultaty sa głównie 
zależne od pseudoakomodacji.  Zatem 
istnieje oczywista potrzeba  
wprowadzenia metod biometrycznych 
pozwalających ocenić przednie 
przemieszczenie IOL podczas skurczu 
mięśnia rzęskowego. 
Ten artykuł prezentuje meta analizę 
danych: pomiarów przedniego 
przemieszczenia  optyki IOL-s i ostrości 
widzenia z aktualnie dostepnymi 
akomodującymi IOL-s. 

 

 

background image

Źródło: 

http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0886335007000223

 

Meta-analysis of accommodating intraocular lenses 
Oliver Findl, MD, Christina Leydolt, MD 

MATERIALS AND METHODS 

A Medline search using the term 
accommodating intraocular lens was 
conducted for the years 1966 to 
October 2006. The reference lists of the 
retrieved articles were reviewed for 
additional articles. 
Near visual acuity data indicating 
distance corrected near visual acuity 
(DCNVA) and best corrected near visual 
acuity (BCNVA) as well as biometric 
changes in the anterior chamber depth 
under pilocar-pine-induced and near-
stimulated accommodation were 
extracted as the main outcome 
parameters. If not otherwise stated, 
mean values G standard deviation (SD) 
were analyzed. 
Four of the retrieved articles were 
excluded from the analysis: Two papers 
by Kuchle et al. because one reported 
only preliminary results of a few cases 
and the other was an experience report; 
1 study by Claoue et al. and 1 study by 
Macsai et al. because they reported 
only uncorrected visual acuity data. 
The other original articles were divided 
into randomized controlled trials and 
nonrandomized studies with various 
types of control groups or no control 
groups. 

MATERIAŁY I METODY 

Do artykułu zostały przejrzane publikacje 
z Medline od 1966 do października 2006 
roku dotyczące akomodujacych 
soczewek wewnątrzgałkowych. 
Dane ostrości widzenia do  bliży jak 
DCNVA (distance corrected near  visual 
acuity) i BCNVA (best corrected near 
visual acuity) podobnie jak  
biometryczne zmiany w głębokości 
komory przedniej po podaniu pilokarpiny 
i stymulacji akomodacji były brane pod 
uwagę jako główne oceniane 
parametry.  Analizowano SD (standard 
deviation) odchylenie standardowe. 
Cztery z przejrzanych artykułów  zostaly 
wykluczone z analizy: 2 artykuły Kuchle i 
współpracowników, ponieważ jeden 
raportował tylko wstępne wyniki kilku 
przypadków a drugi był raportem 
doświadczalnym, 1 badanie Claone i 
współpracowników i 1 badanie Macsai i 
współpracowników, ponieważ 
przedstawiały tylko wyniki 
nieskorygowanej ostrości widzenia. 
Inne oryginale artykuly zostaly 
podzielone na procesy randomizowane i 
nierandomizowane z różnymi typami 
grup kontrolnych i bez grup kontrolnych.