BÓG POZOSTAJE WIERNY

By David Wilkerson
Published: 05/11/2012 - 12:00am

Jedyną rzeczą, która może przeszkodzić w wypełnieniu Bożego celu dla ciebie jest grzech upartej
pychy. Widzimy to w życiu króla Saula. Pismo mówi nam, że spoczywał na nim Duch Boży od dnia,
kiedy prorok Samuel zobaczył go idącego drogą. Bóg powołał Saula i używał go, ale w Saulu coś się
szybko pokazało – arogancka pycha. Saul nie chciał uznać ani wyznać swojego grzechu. Zamiast tego
oskarżał innych, aby usprawiedliwić swoje postępowanie. Był bardziej zainteresowany tym jak go
widzą ludzie niż tym, co Bóg o nim myśli.

Umiłowani, różnicą pomiędzy Dawidem a Saulem była pycha. Pomyślcie o tym. Dawid zgrzeszył tak
samo poważnie jak Saul – Saul nigdy nie zabił męża innej kobiety – ale Dawid szybko pokutował ze
swojego grzechu. Kiedy Natan wskazał na ten jego straszny czyn, Dawid tego nie usprawiedliwiał.
Zamiast tego natychmiast wołał: „Boże, nie zabieraj ode mnie Twojego Ducha Świętego! Chcę się
tylko Tobie podobać. Wiem, że Ciebie zawiodłem, ale proszę, przebacz mi. Oczyść moje serce.”
(Zobacz 2 Samuela 12:13) i Psalm 51).

Kiedy Saul został przyłapany na grzechu, to złapał szatę Samuela i wołał: „Nie zabieraj mi mojego
królestwa. Proszę zostań ze mną, żebym nie wyglądał tak źle w oczach ludzi.” (Przeczytaj 1 Samuela
15:22-35). Saul był bardziej zaniepokojony tym co ludzie pomyślą o nim, niż tym, że zasmucił Ducha
Świętego.

Umiłowani, to jest pycha – pyszny, niewzruszony duch – który prowadzi ludzi w dół.

Złamane serce, skruszony duch, ujmują serce Pana. Nie ma znaczenia to co przeżywałeś, albo jak
bardzo zawiodłeś Boga. Jeżeli pobiegniesz do Niego i wypłaczesz to, kiedy upadniesz, On stanie po
twojej stronie. On zawsze staje po stronie tych, którzy mają złamane serce i skruszonego ducha.

Wszyscy upadamy i zawodzimy Pana; nikt w Jego kościele nie jest doskonały. Ale za każdym razem,
kiedy my jesteśmy niewierni, On pozostaje wierny dla nas.