Hermes Trismegistos
Corpus Hermeticum
Przekład: Jerzy Wadolowski
Tekst tłumaczony na język angielski w 1650 r. przez
Po raz pierwszy tłumaczony z angielskiego na język polski • Sydney, 2011
Tak jak mówił sam Wielki Hermes:
„u moich stóp siadali ci, którzy szukali mądrości lub drogi powrotnej do Boga-
Ojca”.
Mądrość, którą posiadał Egipt, pochodzi od Hermesa.
W tej wiedzy wyrastał później Wielki Pitagoras.
Mojżesz również uczył się tej wiedzy u kapłanów egipskich, później Platon.
Z języka angielskiego na język polski tłumaczył Jerzy Wadolowski.
Translation © Copyrights Jerzy Wadolowski
Wstęp Tłumacza
BOSKI PYMANDER... (PASTERZ)
Arcydzieło Wielkiego Hermesa nazywanego Trzykrotnie Wielkim dlatego, że był
uważany za Najwyższego Kapłana, Największego Króla, Największego Filozofa. To
do niego ciągnęli mędrcy z całego świata, by zasiąść u jego stóp i słuchać jego
mądrości lub drogi powrotnej do domu, do Boga-Ojca-Stwórcy.
Divine Pymander Arcydzieło często nazywane The Shepherd of Men, czyli Pasterz
Ludzki. Dzisiaj bardzo trudno jest określić wielkość Hermesa. Jak podają znawcy,
był uważany za wysłannika Niebios, to od niego zaczyna się rozwój nauki i sztuki,
medycyny, chemii, astrologii, muzyki, filozofii, geografii, retoryki, magii, prawa,
anatomii, jak również piśmiennictwa. Hermes Wielki był twórcą Alchemii; wiedza
ta później była uczona tylko w szkołach tajemnych dla wybranych, tych którzy
byli w stanie zrozumieć ten najwyższy poziom duchowy. W tej wiedzy wyrastał
wielki Pitagoras, tej wiedzy uczył się również Mojżesz u kapłanów egipskich,
później Platon.
Pisarz o starożytnej mitologii mówi, że Hermes był znany u Żydów jako Enoch, u
Rzymian jako Merkury. W egipskich rysunkach przedstawiony jako Thoth –
niosący woskowe tablice, które służyły do zapisywania przy ważeniu dusz
podczas Wielkiego Sądu Ozyrysa.
Wiele
jest
różnych
pięknych
dzieł
Wyższej
Świadomości
np.
hinduska Bhagawadgita jest jednocześnie pięknem i darem Niebios, wielką perłą
daną ludzkości, ale mówi o innych rzeczach.
Arcydzieła Hermesa, w moim rozumieniu, nie można porównać do żadnego
innego dzieła. Jest po prostu inne, niepowtarzalne, podważające wszystkie inne
doktryny wymyślone przez człowieka, tzw. wiedzę babilońską.
Dzisiaj wielu wielkich, nowoczesnych znawców reprezentujących New Age
twierdzi, że nowoczesna wiedza jest lepsza, zarzucając lub próbując udowadniać,
iż starożytny prymitywny człowiek niewiele wiedział itp. Spójrzmy z drugiej
strony; najbardziej starożytnym ze wszystkiego co istnieje jest Bóg. Teraz jeżeli
ktoś twierdzi, że nowoczesna wiedza jest lepsza, od razu zarzuca lub twierdzi, że
jest lepszy, mądrzejszy od Boga – zarzucając mu jednocześnie kłamstwo.
Wiedza starożytna symbolizuje i ukazuje, co człowiek musi zrobić, by dojść do
drogi, która prowadzi do Ojca. Mówi o bardzo wielkim wysiłku: człowiek musi
stać się jak Herkules lub Samson tak silny i potężny, aby móc pokonać swojego
lwa tzn. swoje ego, czyli pokonać siebie. Taki właśnie człowiek w oczach niebios
jest Herkulesem lub Samsonem.
Tekst tłumaczony najpierw z greki na łacinę w 1471 r. przez
, po
czym na język angielski i wydany w Londynie w 1650 r. przez
zawiera 17 krótkich ksiąg. Sam tytuł, którym nazywano Wielkiego Hermesa –
Potrójnie Wielki – mówi sam za siebie. Nikt inny w historii ludzkości nie szczycił
się tym tytułem. To od razu mówi, jaką postać reprezentuje Wielki Hermes!
Krótkie słowo wydawcy Taraki
Corpus Hermeticum, dzieło, które tu prezentowane jest pod umownym tytułem
„Pymander” – od tak zatytułowanej Księgi Drugiej – przypisywane Hermesowi Po
Trzykroć Najwiekszemu (Hermes Trismegistos), stoi u początku hermetyzmu,
nurtu, którego znaczenie w duchowym krajobrazie Zachodu jest wielkie, choć
często jakby pozostawiane w cieniu. Taraka przedstawia je teraz w przekładzie
Pana Jerzego Wadolowskiego z Sydney.
Tytułowe imię przyjęło się pisać w formie „Poimandres” - blizszej greckiemu
oryginałowi. Pozostawiamy je w formie „Pymander”, być może tymczasowo.
Czytelniku! - Jeśli zauważysz błędy lub będziesz mieć sugestie poprawek lub
innego
i
lepszego
przetlumaczneie
tego
tekstu,
pisz
do
KSIĘGA PIERWSZA TRISMEGISTOSA HERMESA
1. Synu mój, napisz tą pierwszą księgę, zarówno dla dobra ludzkości oraz przez
miłość i oddanie dla Boga.
2. Bo nie ma i nie może być większej, bardziej sprawiedliwej i prawdziwej religii
niż poznanie prawdy istniejącego życia – rzeczy, co istnieją – w ten sposób
odwzajemniając się dziękczynieniem za wszystko co istnieje dla TEGO, który to
stworzył i właśnie o tych rzeczach, nie spocznę i będę kontynuował.
3. Co więc powinien czynić człowiek, Ojcze? Prowadzić swoje życie dobrze
widząc, że nic tutaj nie ma prawdziwego.
4. Bądź /niezmiernie oddany/ oddany miłując Boga, bo ten który to czyni jest
najlepszym i największym filozofem – bez filozofii jest niemożliwe kiedykolwiek
osiągnąć najwyższy poziom właściwego i prawidłowego oddania i pobożności.
5. Ale ten, który będzie się uczył i poznawał istniejące życie / jak się rzeczy mają
/ i jakim prawom działania podlegają i są uzależnione – przez kogo i w jakim celu
– w ten sposób ta osoba odda swoją wdzięczność, podziękowanie dla Twórcy –
jako dobrego Ojca, znakomitej Pielęgniarki i wiernego Przewodnika. Ale ten,
który odda to podziękowanie, będzie musiał być niezmiernie oddany miłując
Boga i właśnie ten, który stał się religijny – musi poznać zarówno co to jest
Prawda i w czym istnieje Prawda; wciąż ucząc się i poznając – stając się jeszcze
bardziej religijnym.
6. Bo przenigdy, mój synu, dusza będąc w tym ciele – może sama podźwignąć się,
oświetlić i zrozumieć to co jest dobre i prawdziwe – ale jest odwrotnie – stacza
się w drugą stronę. Tylko poprzez powstanie wielkiej nieograniczonej miłości i
oddania oraz odejścia zapomnienia wszystkiego co zwie się złem – w ten sposób
ucząc się i poznając swego Ojca i Twórcę, nie będzie mogła wtedy porzucić lub
odejść od tego co jest dobre.
7. Pozwól więc synu, aby oddanie dla Boga i religijność była tym końcem, że kiedy
już wejdziesz w ten stan – będziesz żył dobrze i sprawiedliwie – umrzesz
błogosławiony, podczas gdy twoja dusza już nie musi wracać z powrotem.
8. Bo to jest tylko mój Synu droga do Prawdy – którą nasz Praojciec również
podróżował i przez którą, podróżując, doszedł w końcu do dobra. Ta droga jest
zaszczytna i prosta , ale też ciężka i trudna dla do przebycia duszy będącej w tym
ciele.
9. Najpierw musi powstać wojna – przeciwko sobie samemu /swojemu Ego/,
później po ciężkich zmaganiach i walce, musi pokonać tą część, zmagania są
jeden przeciw drugiemu, podczas gdy to /Ego/ odlatuje, usuwa się, a jednak
wciąż wraca, usiłując istnieć i utrzymywać władzę.
10. Ale zwycięstwo tych obu nie jest takie, bo jeden z nich chce utrzymać to co
jest Dobre, ale drugi jest sąsiadem tego co jest Złem. I to co jest Dobre pragnie
wolności, ale to co jest Złem, kocha przywiązanie łańcuchów niewoli.
11. Ale jeżeli te dwie części zostaną pokonane, wtedy one stają się spokojne i z
zadowoleniem akceptują to jako ich Zwierzchnictwo, ale jeżeli jeden zostanie
pokonany przez tych dwóch, wtedy jest prowadzony aby być ukarany przez swój
byt – poprzez kontynuację ciągłego powrotu tutaj.
12. To są Synu wytyczne na drodze, która prowadzi do tego, aby zdobyć
zwycięstwo w tym pojedynku i zmaganiach życiowych. Najpierw ciało musi być
ujarzmione – a kiedy już pokonane – powrót.
13. Ale teraz mój Synu, przedstawię ci najważniejsze rzeczy o istnieniu życia.
Zrozum to co będę mówił i zapamiętaj to co usłyszysz.
14. Wszystkie rzeczy, które są aktywne; tylko te co nie posiadają ruchu są
nieaktywne.
15. Wszystkie ciała podlegają zmianom.
16. Nie każde ciało jest rozkładające się.
17. Niektóre ciała są rozkładające się/zanikające.
18. Nie każda żyjąca istota jest nieśmiertelna.
19. Nie wszystko, co żyje jest nieśmiertelne.
20. To, co może się rozkładać/zanikać – jest również skażone.
21. To, co istnieje zawsze jest niezmienne.
22. To, co jest niezmienne jest wieczne.
23. To, co jest zawsze wytworzone/zrobione – jest zawsze skażone.
24. To, co było wytworzone raz – nie podlega skażeniu – nie może stać się inną
rzeczą.
25. Po pierwsze – Bóg, po drugie – Wszechświat/Kosmos, po trzecie – Człowiek.
26. Wszechświat dla człowieka – człowieka dla Boga.
27. Ta część duszy, która posiada narządy postrzegania – jest śmiertelna, ale ta
część, która posiada inteligencję – część nadzorującą – jest nieśmiertelna.
28. Każda Esencja życia jest nieśmiertelna.
29. Każda Esencja jest niezmienna.
30. Wszystko co istnieje jest podwójne/dualizm.
31. Żadna rzecz, która istnieje nie może być w bezruchu.
32. Nie wszystkie rzeczy są uaktywnione przez duszę, ale cokolwiek istnieje jest
uaktywnione przez duszę.
33. Wszystko, co podlega cierpieniom jest postrzegające zmysłowo – wszystko
co jest postrzegane zmysłami, cierpi.
34. Wszystko, co jest smutne, raduje się również i jest śmiertelną żyjącą istotą.
35. Nie wszystko co się raduje jest również smutne, ale jest wiecznie żyjącą
istotą.
36. Nie każde ciało jest chore, każde ciało które jest chore, podlega rozpadowi.
37. Umysł jest w Bogu.
38. Kwestionowanie jest w człowieku.
39. Logiczne myślenie w umyśle.
40. Umysł jest pozbawiony cierpienia /tylko ta prawdziwa część, która jest w
niewoli umysłu logicznego/.
41. Nic nie ma w Ciele co jest prawdziwe.
42. Wszystko, co jest nie-materią – nie podlega kłamstwu.
43. Wszystko co jest wytworzone/zrobione – jest skażone.
44. Nic dobrego na Ziemi, nic złego w Niebie.
45. Bóg to Dobro – człowiek to zło.
46. Dobro jest nieprzymuszone – ze swojej wolnej woli.
47. Zło jest niezamierzone, lub wbrew własnej woli.
48. Bogowie wybierają rzeczy dobre – jako rzeczy dobre.
49. Czas jest rzeczą Świętą.
50. Prawo jest ludzkie.
51. Krzywda jest pokarmem Świata.
52. Czas powoduje skażenie Człowieka.
53. Cokolwiek jest w Niebie, jest niezmienne.
54. Wszystko co istnieje na Ziemi podlega zmianie.
55. Nic w Niebie co jest służebne, nic na Ziemi nie jest wolne od zapłaty.
56. Nic nie ma w Niebie, co jest nieznane – nic nie ma na Ziemi, co jest znane.
57. Rzeczy na Ziemi nie mają łączności z tymi, które są w Niebie.
58. Wszystko w Niebie jest bez skazy – wszystko na Ziemi podlega doskonaleniu.
59. To co jest nieśmiertelne, nie jest śmiertelne – to co jest śmiertelne, nie jest
nieśmiertelne.
60. To co zostało zasiane, nie zawsze jest zrodzone – ale to co jest zrodzone,
zawsze jest zasiane.
61. Rozkładające się ciała posiadają dwie pory – jedna na sianie aż do wzejścia –
druga na wzejście aż do śmierci.
62. W Wiecznie trwających Ciałach – czas jest od chwili Powstania/Generacji.
63. Rozkładające się ciała są powstające i zanikające.
64. Rozkładająca się materia jest zamieniana na przeciwności – usunięcie
skażenia oraz Regeneracje/Odrodzenie, ale wieczna materia jest sama w sobie i
jest sobie podobna.
65. Powstaniem człowieka jest skażenie – skażenie człowieka jest początkiem
powstania.
66. To co daje potomstwo lub odradza inne – jest samo w sobie potomstwem
lub płodem powstałym z tego.
67. Istniejące niektóre rzeczy, niektóre są w ciałach – niektóre są w Pomysłach.
68. Wszystko co jest niezbędne do działania czy pracy, istnieje w ciele.
69. To co jest nieśmiertelne, nie bierze udziału w tym co jest śmiertelne.
70. To co jest śmiertelne, nie wchodzi do ciał nieśmiertelnych, ale to co jest
nieśmiertelne, wchodzi do tego, co jest śmiertelne.
71. Działalność lub Wykonawstwo nie idzie do góry – ale zawsze schodzi w dół.
72. To co istnieje na Ziemi, nie daje żadnej korzyści dla tych, co w Niebie; ale
wszystkie rzeczy w Niebie wpływają korzystnie i wspomagająco na wszystkie
rzeczy na Ziemi.
73. Niebo ma możliwości wyposażenia Ciał skażonych na Ziemi w narządy
mogące przyjąć – Ciała Wieczne.
74. Ziemia jest brutalna, Niebo jest sprawiedliwe.
75. Wszystko co jest w Niebie, jest poddane lub umieszczone pod tym; wszystko
co istnieje na Ziemi jest umieszczone na tym.
76. Niebo jest pierwszym elementem.
77. Opatrzność jest Świętym porządkiem.
78. Konieczność jest Ministrem lub Sługą Opatrzności.
79. Fortuna jest pojazdem albo efektem tego, co jest bez porządku – ulubieniec
działania, kłamliwa Fantazja albo opinia.
80. Czym jest Bóg? Nie do wypowiedzenia, nie do określenia niezmieniające się
DOBRO.
81. Czym jest człowiek? Niezmieniające się Zło.
82. Jeśli zapamiętałeś te najważniejsze rzeczy do perfekcji, wtedy nie zapomnisz
większości tego, co w tych słowach ja ci wyłożyłem, bo w tym mieści się cała
zawartość podsumowania.
83. Należy unikać rozmów z ludźmi tłumu lub zwykłymi ludźmi, bo nie chciałbym
aby te tematy spowodowały zazdrość – nie mówiąc już o szyderstwie i
wyśmiewaniu się z ciebie przez wielu.
84. Bo podobni zawsze przyjmują to co jest podobne do nich – ale niepodobni
nigdy nie zgodzą się z niepodobnymi Takie wywody nie mają wielu słuchaczy –
dla wielu jest to szukaniem przygód, ale oni mają w sobie coś szczególnego.
85. Oni raczej by podsycali zło w człowieku dla ich krzywdy, dlatego należy unikać
ludzi tłumu, bo nie są w stanie zrozumieć dobra i wielkości tego o czym mówimy.
86. Co masz na myśli Ojcze?
87. Synu, taka jest natura żyjących istot nazwanych Człowiekiem – który jest
bardzo zdolny do wyrządzania krzywdy – jest to podobne jakoby się tym odżywiał
– jest to jego radością. Gdyby poznał prawdziwy stan rzeczy, prawdziwe znacznie
i jak jest Wszechświat Stworzony, że wszystko jest zgodnie z Opatrznością lub
Koniecznością, przeznaczeniem i losem mającym władzę nad wszystkim i
dlaczego to było Stworzone. I gdyby uchwycił przyczynę Zła nad Przeznaczeniem
i Losem – wtedy nigdy by nie zaprzestał działań Zła.
88. Dlatego musimy patrzeć ostrożnie na tego rodzaju ludzi, że będąc w
niewiedzy, mogą mniej zła wyrządzić z obawy przed tym, co jest ukryte i
utrzymywane w tajemnicy.
Koniec Księgi Pierwszej
KSIĘGA DRUGA ZWANA PYMANDER (PASTERZ)
1. Kiedy poważnie zająłem się rozmyślaniem, zastanawiając się nad istnieniem
życia, moje narządy zmysłów – jak gdyby się zatrzymały, podobnie jak podczas
ciężkiego snu spowodowanego wielkim posiłkiem lub ciężką pracą fizyczną.
Myśląc, zobaczyłem olbrzymią postać o nieskończonej wielkości wołającą do
mnie po imieniu i tak mówiącą: Co byś chciał usłyszeć i zobaczyć albo co chciałbyś
zrozumieć aby się nauczyć i wiedzieć?
2. Wtedy odpowiedziałem : Kim jesteś? Jestem, rzecze On: Pymander/Pasterz –
Umysł Wielkiego STWÓRCY, najpotężniejszy i ABSOLUTNY PAN i WŁADCA, wiem,
co chciałbyś mieć. Zawsze jestem obecny w tobie.
3. Wtedy powiedziałem, chciałbym dowiedzieć się i zrozumieć naturę rzeczy, i
poznać Boga. Jak? Rzekł do mnie. Odpowiedziałem, że chętnie chciałbym
wysłuchać. Wtedy tak mi odpowiedział, uchwyć mnie jeszcze raz w swoim
umyśle, a czegokolwiek chciałbyś się dowiedzieć, nauczę cię.
4. Kiedy on to powiedział, został zmieniony w swojej idei i formie, i zaraz, w
mgnieniu oka, wszystkie rzeczy stały się otwarte dla mnie. Zobaczyłem
nieskończone Światło i wszystkie rzeczy stały się Światłem, słodkie i
niesamowicie przyjemne. Byłem zauroczony trwając w tym stanie.
5. Ale po chwili nastała częściowa ciemność – zniżając się wolno w dół –
przerażająca, podstępna, która wydawała się, jakoby zmieniając się w wilgotną
rosę, trudną do określenia – jakoby szukająca kłopotu, z której wydzielał się dym
podobnie jak z ognia /z którego pochodził głos/ nie do określenia /bardzo
lamentujący/ trudny do wyrażenia – wydający się, że jak gdyby pochodził ze
światła.
6. Potem z tego Światła, pewne Święte Słowo połączyło się z Naturą – wydając
nieskalanie czysty, niezmącony Płomień, ze zroszonej Natury do góry na
wysokościach, to Światło było ostre jak również i aktywne. Powietrze, które
również było światłem, podążając za duchem /jakoby ofiarując się ogniu/ z Ziemi
i Wody, wszystko to wydawało się jak gdyby wisieć i być uzależnione od tego.
7. Ziemia i Woda pozostając ze sobą, tak się zjednoczyli, że Ziemia nie mogła być
odróżniona od Wody, będąc natchniona przez Święte Słowo, które było
skierowane do nich.
8. Wtedy Pymander/Pasterz powiedział do mnie tak: Czy zrozumiałeś tą wizje i
co to znaczy? Chciałbym wiedzieć, odpowiedziałem, wtedy ON tak mi
odpowiedział : Jestem Tym Światłem Inteligencją Najwyższą, Ten który był przed
powstaniem wilgotnej rosy Natury, która pojawiła się z ciemności, a to jasne i
przezroczyste Światło jest SYNEM BOSKIM.
9. Jak to jest, zapytałem? ON tak odpowiedział : zrozum, to co widziałeś i słyszałeś
jest SŁOWEM NAJWYŻSZEGO BOGA STWÓRCY i PANA, INTELIGENCJA, OJCIEC,
BÓG – niczym się od siebie nie różniąc – połączenie tego jest Życiem. Trismeg. –
Dziękuję ci. Pimand. – Ale najpierw zrozum TO dobrze i poznaj.
10. Kiedy ON tak powiedział, przez długi czas patrzyliśmy sobie jeden na
drugiego, do tego stopnia, że zacząłem się trząść, widząc tą postać.
11. Ale kiedy ON skinął do mnie, uchwyciłem w umyśle światło nie do określenia,
nieskończone, ozdoba lub Świat i to, że płomień jest istniejący w tym i przez
wielką wilgotność Mocy, utrzymując to wszystko razem – jak gdyby swoją
Stację/Universum.
12. Kiedy to wszystko zobaczyłem i zrozumiałem, słysząc SŁOWO i widząc
Pimandera/Pasterza będąc w wielkim zachwycie – On znowu zaczął mówić do
mnie – zobaczyłeś w swoim umyśle Prototyp Formy, który był zapoczątkowaniem
nieskończonego początku. Tak Pymander/Pasterz kontynuował. Ale kiedy i z
czego są stworzone Elementy Natury? Pymander/Pasterz – Z Woli i pozwolenia
Boskiego – kiedy wypowiadając to SŁOWO i utrzymując piękny Kosmos – Świat
jako Prototyp – było kopią powstałego Kosmosu-Świata, jako zasada i
jednocześnie niezbędne nasienie albo jako Dusza co sama powstaje.
13. Bóg Inteligencja, będąc – Mężczyzną/Kobietą, życiem i Światłem,
wypowiadając z siebie Słowo, wydał inny Umysł/Inteligencję Wykonawcę
działania – który będąc Bogiem z Ognia i Ducha Świętego, zaprojektował i
uformował Siedmiu innych Zarządców, którzy w swoich promieniach działania
zawierają Świat Astralny, który zarządza i decyduje o Losie i Przeznaczeniu.
14. Od razu wyłonił i wywyższył się z nizin Element Boski, Słowo Boga, w czysty
szlachetny Wytwór Natury – który był połączony z Wykonawcą – Twórcą –
Inteligencją, będąc Sakramentem /połączenia/, w taki sposób zniżając się,
narodził się /powstał/ – Element Natury, pozostając bez posiadania Inteligencji –
który mógł pozostać tylko Materią.
15. Ale Inteligencja Wykonawcy, Umysł, w połączeniu ze Słowem, zawierając to
i utrzymując ten krąg, wirując tym dookoła własnej osi, jako koło – jego własne
Wykonawstwo, w taki sposób powodując rozpoczęcie – Nieskończonego
Początku do Nieskończonego końca. Tak, aby początek był zawsze tam – gdzie
jest koniec.
16. Poprzez obrót albo ruch, zgodnie z Wolą Inteligencji z niższych elementów
Natury powstały/wyłoniły się nieinteligentne/brutalne istoty, nie posiadające
intelektu, latające w powietrzu lub pływające w wodzie.
17. Ziemia i Woda zostały rozłączone, jedno od drugiego tak jak,
Umysł/Inteligencja pozwoliła na to, Ziemia wydała z siebie różne stworzenia,
czteronożne i czołgające się bestie, dzikie i nieujarzmione.
18. Ale Ojciec wszystkiego co istnieje, Umysł/Inteligencja i Życie, wydał człowieka
do siebie podobnego, którego kochał jak siebie, bo on był pięknem i wizerunkiem
swego OJCA.
19. Rzeczywiście Bóg był bardzo ucieszony wyposażając go według swojej formy
i kształtu, wkładając w to wszystkie swoje umiejętności. Ale on widząc to i
rozumiejąc Twórczość Wykonawcy w całości, musiałby również przystąpić do
twórczej pracy. I w ten sposób oddzielił się od Ojca, pozostając w sferze
Tworzenia lub Działania.
20. Posiadając wszystkie Moce, podjął Działalność lub zdolności Wykonawstwa
Siedmiu, oni go również pokochali, dając z siebie wszystko i biorąc udział w
swoim własnym porządku.
21. On uczył się bardzo pilnie, rozumiejąc Esencję, będąc i biorąc udział w ich
Naturze – zdecydował by się uwolnić i przebić z istniejącego Obwodu/Kręgu
działań, postanowił poznać/zrozumieć Moce, które posiadał, dane mu w
Płomieniu.
22. Posiadając już całą Moc i Władze śmiertelnych – żyjących i nieinteligentnych
istot tego Świata, zatrzymał się oddalając się od Harmonii – zwracając się ku
dolnym poziomom, przebijając się przez ich Siłę oddziaływania i ukazując poziom
niższej Boskiej Natury – Formy piękna i dobra, albo Formy Boskiej.
23. Kiedy ujrzał w sobie – widząc piękno nie do określenia oraz działalność
wszystkich swoich Siedmiu Zarządców, należących do niego, oraz formę lub
kształt Boski, uśmiechnął się w swoim samozadowoleniu/miłości, jak gdyby
widział swoje podobieństwo kształtu w lustrze wody, albo jako cień na ziemi,
swojej pięknej Postaci Ludzkiej.
24. I widząc w wodzie swój kształt podobny do siebie, sam w sobie zakochując
się, postanowił współżyć z tym, z tej woli powstało działanie, w ten sposób
oddając się formie pozbawionej Inteligencji.
25. Natura chwytając to od razu, co było tak bardzo ukochane,
ogarnęła/obwinęła/obezwładniła go całkowicie, tak się w to wplątując/mieszając
– jak gdyby zostali kochankami.
26. I z tej przyczyny Człowiek żyjący na ziemi- ponad wszystkie inne
istoty/stworzenia jest podwójnością /Dualizm/. Śmiertelnik – ze względu na jego
ciało i nieśmiertelny ze względu na posiadanie w sobie /możliwości bycia
nieśmiertelnym/. Będąc nieśmiertelnym posiada moc wszystkich możliwości,
mimo tego cierpi jako śmiertelnik i jako taki podlega Przeznaczeniu i Losowi.
27. Dlatego będąc ponad Harmonią w Harmonii /działalności stworzenia/ stał się
niewolnikiem, bez względu kobieta, czy mężczyzna, i jest nadzorowany i
podlegający Ojcu mającemu w sobie aspekt żeński i męski.
28. Po tym wszystkim powiedziałem : Ty jesteś moim umysłem, a ja jestem
zakochany w moim intelekcie.
29. Rzekł Pymander/Pasterz: Ta tajemnica, po dzień dzisiejszy jest ukryta. Natura
będąc wymieszana/połączona z człowiekiem, dając mu najwspanialsze cuda.
Mając Naturę harmonijności /charakter/ Siedmiu, od tego co ci mówiłem, Ognia
i Ducha, a jednak to, co jest Naturą przestało istnieć, Natura od razu zamiast tego,
wytworzyła Siedmiu Ludzi, współdziałających z Naturą Siedmiu, aspekt
męski/żeński poruszających się w przestworzach.
30. Po tym wszystkim – mówię o Pimanderze/Pasterzu, – teraz powstała we mnie
wielka tęsknota i pragnienie – dalszego wysłuchania, nie oddalaj się.
31. Ale On odpowiedział, utrzymuj milczenie, bo jeszcze nie zakończyłem
pierwszej mowy.
32. Trism. Dobrze jestem wyciszony.
33 Pymander/Pasterz stworzenie tych Siedmiu było następujące : Ziemia będąc
aspektem żeńskim, a Woda pragnęła kopulacji – biorąc swoją
gotowość/dojrzałość z Płomienia i z Ducha Eteru, w ten sposób Natura wydała
Ciała różnych gatunków istot, jak również i formę człowieka.
34. I człowiek z Życia i Światła, zmieniony na duszę i umysł/inteligencję, ze
Światła na Inteligencję/umysł.
35. I tak wszyscy członkowie Astralnego Świata, kontynuują władzę i nadzór nad
ciągłym tworzeniem/generacją, aż do wypełnienia/końca czasu.
36. Wysłuchaj reszty mojej dyskusji /Gnosis/ – której tak bardzo pragnąłeś.
37. Kiedy ten okres/czas został zakończony, wtedy więź/przywiązanie
wszystkiego zostało poluzowane i rozwiązane – Wolą Boga, bo wszystkie żyjące
istoty, będąc aspektem Żeńskim i Męskim, zostały uwolnione, podobnie również
i człowiek. I w taki sposób aspekt Męski oddzielił się sam od siebie, podobnie
również aspekt Żeński.
38. I wtedy od razu Bóg powiedział przez swoje Święte Słowo – powiększajcie się
w powiększaniu i rozmnażajcie się, według swego gatunku – wszystkie moje
Istoty i moje Dzieło. Pozwalając temu, który uwolnił się od swego
intelektu/umysłu, poznać Siebie – będąc nieśmiertelnym, ale ten który kochając
się we własnym ciele – staje się śmiertelnikiem, pozostając w Ciemności włócząc
się, cierpiąc przez swoje zmysły doznań śmiertelnych.
39. Kiedy on tak to powiedział, wtedy Opatrzność – Losem Harmonijności
zapoczątkowała powstanie wszystkich rzeczy, rozmnażania się wszystkiego
zgodnie ze swoim Rodzajem. I ten który poznał Siebie, doszedł w końcu do ponad
zmysłowości /życie ponadzmysłowe/ i do poznania właściwego dobra.
40. Ale ten który – poprzez błąd miłowania swojego Ciała, pozostał włócząc się
w ciemności świata zmysłowego, cierpi w sposób należący do rzeczy
śmiertelnych.
41. Trism. Ale dlaczego ci, którzy są w niewiedzy, grzeszą tak dużo, że są
pozbawieni nieśmiertelności?
42. Pim. Wygląda, że nie zrozumiałeś tego co usłyszałeś.
43. Trism Wydaje się być wątpiący Tobie. Ale ja to zrozumiem i zapamiętałem.
44. Pim. Cieszę się dla twego dobra, jeśli zrozumiałeś to.
45. Trism. Powiedz mi, dlaczego ci którzy są godni śmierci, przebywają/istnieją w
śmierci?
46. Pim;. Ponieważ ta smutna i ponura ciemność, jest korzeniem i podstawą
materialnego trzonu, z której powstała Wilgotna Natura, i z tego, stworzony
został również – astralny świat; i stamtąd również śmierć przybywa. Czy
zrozumiałeś to właściwie?
47. Trism. Ale dlaczego, ten który zrozumiał Siebie idzie do Niego, tak jak to
Boskie Słowo/Logos oświadczyło?
48. Pim. To co Słowo Boskie oświadczyło, odpowiadam – ponieważ Ojciec
wszystkiego co jest stworzone składa się z Życia i Światła, z którego człowiek
został stworzony.
49. Trism. Wyraziłeś to bardzo zrozumiale.
50. Pim. Bóg i Ojciec jest Światłem i Życiem, z którego człowiek jest stworzony.
Jeśli więc poznasz i uwierzysz w Siebie, że również pochodzisz/jesteś Życiem i
Światłem, wtedy powrócisz do Życia znowu.
51. Trism. Ale powiedz mi więcej, moja Inteligencjo – jak ja mogę przybyć do tego
Życia.
52. Pim. Bóg powiedział, niech człowiek posiadający intelekt/umysł, uczy się
poznając Siebie dobrze.
53. Trism. Czy nie wszyscy ludzie są Umysłem/Inteligencją?
54. Pim. Uważaj, co mówisz, bo Ja Umysł/Inteligencja jestem obecny w ludziach,
którzy są święci i dobrzy, czyści i miłosierni, człowiek który żyje pobożnie i
religijnie, a moja obecność jest im pomocą. Od tej chwili wiedzą wszystko i z
miłością i oddaniem błagają Ojca o przebaczenie, i błogosławią mu, dziękując,
śpiewając hymny do niego, będąc napełnionym synowskim przywiązaniem i
miłością. I zanim oddadzą/złożą swoje ciała śmierci, będą nienawidzili swoich
zmysłów postrzegania, znając dobrze ich pracę i działalność.
55. Będąc raczej, Inteligencją/Umysłem, nie znosząc działań/czynności, które
należą do ciała, działając do ich końca lub ich wykończenia i doprowadzony do
doskonałości w nich, będąc odźwiernym lub strażnikiem drzwi zamknę wejście
każdego Zła i odetnę mentalne działania, które są podstawą wszelkiego zła.
56. Ale dla głupich, złych, zazdrosnych, chciwych, chytrych, morderców i
bezbożników – jestem bardzo daleko, dając/ustępując miejsca mściwym
Diabłom, które zaostrzają w nich płomień podnieceń i cierpień, napływający na
nich poprzez zmysły postrzegania i uzbrajając ich jeszcze więcej do dalszych
nawyków – przez które mogą otrzymać jeszcze większą karę.
57. I taki nigdy nie zaprzestanie, aby nie mieć niespełnionych pragnień i
niezaspokojonych namiętności, zawsze walcząc w ciemności. Bo pan Diabeł
wpływając powoduje zawsze ciągłe tortury, zwiększając płomień podniecania się
więcej i więcej
58 Trism. Przekazałeś mi Inteligencjo/Umyśle, ucząc mnie w najbardziej
doskonały sposób wszystko, co pragnąłem, ale powiedz mi więcej , po powrocie
z powrotem co wtedy?
59. Pim. Po pierwsze, po rozkładzie ciała materialnego, ciało samo w sobie jest
poddane przemianie i forma tego staje się niewidoczna. Małe przestoje są
dozwolone, pozostawiając ich potem w rękach pana Diabła, cielesne zmysły
postrzegania wracają do ich źródła, będąc częścią i znowu są przywrócone do
ponownych Działań/Życia.
60. Gniew i nienasycone pragnienia wracają do brutalnej lub nieinteligentnej
Natury, reszta usiłuje piąć się w górę przez harmonijność.
61. Pierwsza strefa- posiada moc/władzę nad Wzrostem i Zanikaniem.
62. Dla drugiej strefy – nadano produkowanie albo knucie/planowanie zła,
wprowadzanie w błąd, przekręty.
63. Dla trzeciej strefy – drobne oszustwa, pragnienia.
64. Dla czwartej strefy – chęć panowania i niezaspokojone ambicje.
65. Dla piątej strefy – niegodziwe bohaterstwo i ciągły pośpiech pewności siebie.
66. Dla szóstej strefy – Zło i niewłaściwe dojście do bogactwa.
67. Dla siódmej strefy – delikatne przekręty oraz kłamstwa na poczekaniu.
68. Będąc nagi/wyzwolony/ od wszelkiej bezharmonijnej działalności, przychodzi
wtedy do Ósmej Strefy mając siłę i moc aby śpiewać dziękczynienia dla OJCA, za
wszystko co otrzymał, a wszyscy tam obecni radują się i gratulują dostania się
tam, będąc na równym poziomie jak ci, z którym rozmawiają – słuchając również
o mocach co są ponad strefę Ósmą – śpiewając podziękowania BOGU
szczególnym głosem – przynależnym do nich.
69. I aby wrócić do OJCA, same przemieniają się w Świętą Moc i stając się
jednocześnie MOCĄ która jest w BOGU..
70. To jest DOBRO, ale dla tych, którzy rozumieją i pragną tego.
71. Dlaczego chcesz zwlekać? Zapytał mnie Pasterz. Nie wolno ci, otrzymałeś
wszystko /Świętą Wiedzę Boską/ abyś mógł być Przewodnikiem wskazującym
drogę dla tych, którzy zasługują na to i aby przez ciebie ludzkość mogła być
zbawiona przez BOGA.
72. Kiedy Pymander/Pasterz powiedział to do mnie, stał/złączył się znów ze
swymi Mocami.
73. Ja, składając podziękowania i błogosławiąc Ojcu za wszystko, podnosząc się
dzięki Niemu, poznając Naturę – jako całość pochodzącą z Natury, oraz mając
możliwość/dar widzieć najwspanialszy widok/doznanie.
74. I wtedy zacząłem głosić ludziom, piękno i sprawiedliwość oraz oddanie i
wiedzę.
75. Człowieku zrodzony i stworzony /z elementów ziemskich/ dlaczego oddajesz
się upiciu śpiączce oraz niewiedzy/nieznajomości to czym jest Bóg, wytrzeźwijcie,
przestańcie nadmiaru przez fascynację, której stajesz się brutalny i
uśpiony/ślepy.
76. Niektórzy słysząc to – przychodząc z własnej nieprzymuszonej woli –
mówiłem do nich.
77. Dlaczego, człowieku który jesteś płodem/latoroślą Ziemi, oddajesz się w
ramiona śmierci mając możliwości wziąć udział w Nieśmiertelności zmieniając
swój Umysł. Ty który szedłeś razem w błędzie, będąc zaślepiony
ciemnością/niewiedzy.
78. Odejdź od ciemnoty/niewiedzy, biorąc udział w nieśmiertelności, zostaw i
porzuć skażenie.
79. Niektórzy słysząc mnie, wyśmiewali się szydząc i odeszli – oddając się w
ramiona śmierci.
80. Ale inni zasiadając u moich stóp, prosili mnie, aby mogli się uczyć – a ja
powodując ich powstanie, stałem się przewodnikiem ludzkości, ucząc ich
przyczyny jak i w jaki sposób mogą one zostać zapisane. I zasiałem w nich słowa
mądrości i karmiłem je Ambrozją – wodą Nieśmiertelności.
81. A gdy nastał wieczór i jasność zaczęła całkowicie znikać, kazałem im uklęknąć,
rozkazując oddać podziękowania Bogu, a gdy oni skończyli swoje
modły/podziękowania, wtedy wrócili do swoich własnych loży/pokojów.
82. Zakodowałem sobie w swym sercu miłość Pasterza-Ludzkości oraz oddanie i
będąc napełniony tym, czego pragnąłem najbardziej – byłem niezmiernie
uradowany.
83. Po uśpieniu ciała, nastała trzeźwość i czujność umysłu, a po zamknięciu oczu
– prawdziwa wizja/widoczność, a moje wyciszenie się/zamilknięcie – napełniło
się pełną dziecinną dobrocią, a wymówienie moich słów zaobfitowało owocami
dobrych rzeczy.
84. W taki sposób to się stało dla mnie, to co otrzymałem ze swego umysłu tzn.
od Pimandera/Pasterza – Lorda/Władcy – Słowa, którymi stałem się natchniony
przez Boga prawdą.
85. Z tego powodu, całą mocą mojej Duszy, oddaję cześć i błogosławieństwo
Bogu Ojcu.
86. Święty jesteś Boże, Ojcze wszystkich rzeczy.
87. Święty jesteś Boże, którego wola jest wykonywana i uwieńczona własnym
wysiłkiem.
88. Święty jesteś Boże, że postanowiłeś zostać poznany; poznany poprzez swoich
własnych lub tych, którzy należą do niego.
89. Święty jesteś Boże, że przez Twoje Słowo stworzyłeś wszystkie rzeczy.
90. Święty jesteś Boże, którego Natura – jest Twoim odbiciem/wizerunkiem.
91. Święty jesteś, Boże, którego Natura nie formowała.
92. Święty jesteś Boże, którego moc jest większa od wszystkich mocy.
93. Święty jesteś Boże, którego doskonałość jest większa od wszelkiej
doskonałości.
94. Święty jesteś Boże, którego doskonałość jest lepsza niż wszelkie
wywyższenia/pochwały.
95. Przyjmij te skromne ofiary od czystej Duszy i serca co błagalnie wyciąga ręce
do Ciebie.
96. Nie do wypowiedzenia, nie do określenia, bądź wychwalany w milczeniu.
97. Błagam Cię Panie, abym nigdy nie zbłądził od poznania Ciebie; spójrz
miłosiernie na mnie i pozwól oświetlić Twoją Łaską tych, którzy są w niewiedzy,
braci mojego rodzaju, ale Twoi Synowie.
98. Dlatego wierzę w Ciebie Panie, niosąc świadectwo i idąc do Życia i Światła.
99. Błogosławiony jesteś Boże Ojcze, że człowiek może być uświęcony z Tobą,
któremu dałeś możliwości wszystkich Mocy.
Koniec Księgi Drugiej.
KSIĘGA TRZECIA – ŚWIĘTE KAZANIE
1. Chwała od wszystkiego co istnieje, Bóg i to co jest Święte oraz Święta Natura
– początek wszystkich rzeczy istniejących.
2. Bóg, Umysł/Inteligencja, Natura, Materia i działanie albo twórczość i
Konieczność oraz Materia i działanie albo twórczość i Konieczność,
Koniec/Zanikanie i Powstanie/Odrodzenie i znów od początku.
3. Na początku panował chaos i nieskończona ciemność w Przestworzach lub
niekończących się głębokościach i w Wodzie oraz delikatność inteligentnej Mocy
w Duchu, stamtąd wyszło ŚWIĘTE ŚWIATŁO i cząsteczki Elementów
pochodzących z Piasku, z wilgotnej substancji zgęstniały/łącząc się.
4. Wtedy Bogowie dostrzegli NATURĘ posiadającą mnóstwo nasion.
5. Ale kiedy wszystkie rzeczy były jeszcze nieokreślone i niestworzone, dokonano
podziału lekkich rzeczy/istnień na wysokościach. Rzeczy ciężkie zostały
oparte/założone na wilgotnym Piasku, a kompletnego zakończenie wszystkich
rzeczy lub podziału dokonano przez Ogień/Płomień. To wszystko było
utrzymywane lub jak gdyby zawieszone przez Ducha – w taki sposób tego
wszystkiego
dokonano.
Niebo
również
ukazało
się
w
Siedmiu
Pierścieniach/kołach.
6. Wtedy Bogowie uwidocznili się w swoich pomysłach Gwiezdnych razem ze
swoimi znakami /zodiak/ i Gwiazdy zostały ponumerowane z Bogami na czele.
Strefy między nimi zostały wypełnione Powietrzem, wykonując ruch obrotowy
Mocą Ducha Boskiego.
7. I każdy Bóg przez działanie własnych wewnętrznych mocy – uczynił to co było
jemu rozkazane, wtedy to zostały stworzone czteronożne oraz czołgające się
rzeczy/istoty, jak również takie co żyją w wodzie oraz takie co mogą latać w
powietrzu. Każde nasienie owocu oraz trawa, kwiaty i wszystka zieleń – wszystko
to się zasiewało samo w sobie posiadając Nasienie Odradzające się.
8. Podobnie stworzenie Człowieka zostało dokonane zgodnie ze Świętym
Wykonawstwem, pięknem lub Świadectwem działalności NATURY; wielka ilość
ludzi i władza wszystkiego co istnieje podlegająca Niebu i poznawanie wiedzy
dobrych rzeczy.
9. Każda Dusza odziana w Ciało przez cykliczny ruch obrotowy Bogów dla
podziwu wspaniałości Boskiej Świętej Działalności oraz działalności Natury – jako
znak dobra jak również i wiedzy /Gnosis-wiedza tajemna/ Świętych Mocy i aby
poznać/zdobyć przebiegłość Działalności to, co zwie się dobrem.
10. Tak zaczęło się ich życie – wzrastając w mądrości, zgodnie z przeznaczeniem
wyznaczonym przez obracanie się kulistych Bogów jak również ich zakończenie;
pozostawiając za sobą wspaniałości, Pomniki upamiętniające – chytrego
Wykonawstwa wytworzonego na Ziemi – aby były odczytywane przez Ciemność
czasów.
11. I każde odnowienie żyjącego Ciała, Owoce, Nasiona oraz wszystkie razem
Rękodzieła, mimo że podlegają rozkładowi a jednak z konieczności muszą się
odradzać z powrotem, przez regenerację/pracę Bogów lub kręcące się dookoła
rytmiczne koło Natury przesuwając się numerami; bo jest Świętą rzeczą, że każde
ziemskie istnienie musi być odnowione przez Naturę. Bo to co jest Święte, jest
powołane przez Naturę również.
Koniec Księgi Trzeciej
KSIĘGA CZWARTA, ZATYTUŁOWANA KLUCZ
1. Wczorajsze przemówienie o Asklepiosie poświęciłem tobie; dzisiejszy dzień
wypada poświęcić dla Tat, ponieważ jest to podsumowanie tych głównych
wykładów, które były adresowane do niego.
2. Dlatego Bóg, Ojciec i Dobro, Tat, mają taką samą Naturę, albo raczej również
takie same właściwości działania i władania.
3. Albowiem jedno jest tylko imię lub nazwa Natury – Wzrostu, która odnosi się
do rzeczy zmiennych, inna do rzeczy niezmiennych, gdzie każdą z nich, On
powołał swoją Wolą do Bytu. Ale Energie składają się z czegoś innego – tak jak
nauczaliśmy poprzednio, rzeczy Święte i Ludzkie, które tutaj również muszą być
zrozumiane.
4. Jego Działaniem albo Władaniem jest Jego Wola; wszystko co istnieje – jest
Esencją Jego Woli, aby to co jest – istniało/było.
5. Bo czym jest Bóg, Ojciec i Dobro, jeżeli nie BYT wszystkiego co istnieje – i co
nie istnieje oraz egzystencja wszystkich rzeczy które są.
6. To jest Bóg, to jest Ojciec, to jest Dobro, do którego nic nie może być nigdy
porównywane.
7. Dla Kosmosu/Świata i Słońca, których jest również Ojcem przez udział – mimo
tego, że nie są na równi powodem Dobra i Życia, dla żyjących stworzeń. Jeśli to
ma być tak, ON całkowicie jest zmuszony Wolą Dobra, bez której jest niemożliwe
aby być/istnieć, albo zostać zrodzonym lub stworzonym.
8. Ale Ojciec jest powodem swoich Dzieci, który miał Wolę zasiewać jak również
i karmić/odżywiać tym – co zwie się dobrem przez Słońce.
9. Bo Dobro jest zawsze aktywne albo zajęte w tworzeniu/robieniu i to nie może
być w kimkolwiek innym ale w nim – że Biorąc nic – a jednak Swoją Wolą czyni
wszystko co istnieje/czyniąc istnienie wszystkiego/; nie użyłbym słowa o Tat
robienie tego bo wytwórca ten co wytwarza/robi – jest wadliwy bardzo często,
czasami robiąc coś, czasami- nic nie robiąc lub czasami robi to ilościowo albo
gatunkowo, a czasami zupełnie przeciwnie.
10. Ale Bóg jest Ojcem i Dobrem istniejąc we wszystkich rzeczach, będąc
jednocześnie Wolą i Bytem, ale to jest dla tego /jako prawda/ w tym – który może
to widzieć.
11. Rzeczywiście wszystko co istnieje – jest dlatego, aby doznać/poznać
właściwości Dobra – że to jest Dobro, o Tat.
12.Napełniłeś nas Ojcze pełnią widoku – zarówno dobra jak i uczciwości do
takiego stopnia, że oko mojego umysłu/duszy staje się więcej święte widząc ten
obraz.
13. Trism. Wcale się temu nie dziwię, bo widok Dobra nie jest jak promień Słońca,
które świecąc ognistym blaskiem zaślepia oczy przez jego nadmierne Światło –
tego który spojrzy na to, jest to raczej przeciwnie, oświeca zwiększając w wielkiej
mierze światło oka w zależności od możliwości człowieka, aby utrzymać
napływające oświecenie, które umysł/dusza/ może otrzymać – wpływ tej
zrozumiałej przejrzystości.
14. Dlatego że jest więcej, szybsze i ostre, przebijające i niewinne ponadto
niegroźne i pełne nieśmiertelności, i tacy co są w stanie móc nakreślić
jakąkolwiek ilość tego widowiska i widoku wiele razy zasypiają Ciałem dla tego
tak bardzo niesamowitego i pięknego spektaklu, tak jak to było z Celiusem i
Saturnem naszymi Przodkami, którzy doszli do tego.
15. Tat. Chciałbym również, Ojcze móc zrobić tak.
16. Trism. Chciałbym – abyśmy to mogli – Synu; ale jak na razie jesteśmy mniej
skupieni do tej Wizji i nie możemy otworzyć oczu naszego umysłu/duszy, aby
ujrzeć nieskażone i niewyobrażalne Piękno Dobra, ale zobaczymy to wtedy, gdy
nie będziemy mieli zupełnie niczego do powiedzenia
17. Wiedza/Gnosis tego Dobra – to jest Święte Milczenie, dając odpoczynek
wszystkim zmysłom, bo żaden z nich – nie może tego rozumieć, wtedy również
on nic nie widzi, ani nie może słyszeć najmniejszej rzeczy, ani w sumie poruszać
Ciałem.
18. Bo świecąc niezłomnie wokoło całego umysłu, oświeca całą Duszę i
gubiąc/odcinając ją od zmysłów cielesnych i ruchu, usuwając je z Ciała i
zamieniając całkowicie na Istotę Boską.
19. Dlatego dopuszczalne jest dla Duszy – Synu, być podniesioną do tak wielkiej
godności; podczas gdy jest umieszczona w Ciele człowieka, jeśli rozważa Piękno
i Dobro.
20. Tat. Co masz na myśli – podniesienie duszy do świętości – Ojcze?
21. Trism. Są różnice Synu, w każdej Duszy.
22. Tat. W jaki sposób określasz te różnice/zmiany?
23. Trism. Czy nie słyszałeś w moich Przemówieniach, że z jednej Duszy
wszechświata – pochodzą wszystkie inne Dusze, które na świecie są rozrzucone
do góry i do dołu i jakoby podzielone osobno? W tych Duszach zachodzi wiele
przemian, niektóre z nich mają więcej jakoś szczęścia do majątku, inne jakoś
przeciwnie; bo te co należą do pełzających istot/rzeczy są zmieniane na istoty w
wodzie i te żyjące w wodzie na istoty/rzeczy żyjące na Ziemi; a te w Powietrzu są
zmieniane na ludzi i ludzkie Dusze; a ludzkie Dusze – co odkładają osiągnięcie
nieśmiertelności – są zmienione w Demony/Diabły.
24. I w taki sposób one pomaszerują do Strefy albo Rejonu ustalonych Bogów;
bo są dwa chóry albo towarzystwa Bogów, jeden z nich – te /włóczące się,
szukające przygód/, drugi z nich jest stałym. I to należy do doskonałej chwały
Duszy.
25. Ale Dusza wchodząca do ciała człowieka, jeśli będzie kontynuować zło, nigdy
nie będzie mogła zasmakować nieśmiertelności, ani uczestniczyć w tym co jest
nazywane Dobrem.
26. Ale jest przyciągana z powrotem do tej samej drogi, wraca do pełzających
istot/rzeczy; to jest potępienie Złej Duszy.
27. Nikczemnością/Niegodziwością Duszy jest niewiedza/ignorancja; bo Dusza,
która nie wie nic na temat życia – /stan istniejących rzeczy/, które są ani ich
Natury, ani tego co zwie się Dobrem, staje się oślepiona, pędzi tam i z powrotem
oddając się namiętnościom cielesnym i nieszczęśliwa nie znając siebie, służąc
dziwnym zachciankom cielesnym i złym również, utrzymując Ciało jako
ciężar/balast – i nie biorąc udziału w sprawowaniu władzy – ale odwrotnie i to
jest nieszczęściem Duszy.
28. Przeciwnie, cnotą/dobrem – duszy jest Wiedza/Gnosis; bo ten który wie
zarówno czym jest dobro jak i religijność, już jest świętym.
29. Tat. Ale kto jest taki jeden, Ojcze?
30. Trism. Taki który zarówno ani nie mówi, ani słyszy wiele, bo ten – Synu,
spędza swój czas na spieraniu się i słuchając kłótni – walczy w cieniu.
31. Bo Bóg, Ojciec i Dobro, ani mówi ani słyszy.
32. I tak to jest pod każdym względem we wszystkich rzeczach posiadających
zmysły postrzegania – bo bez nich nie mogą istnieć/być.
33. Ale Wiedza/Gnosis – różni się bardzo od zmysłów; bo zmysły są tym co nie
dopuszcza jej – utrzymując ją w niewoli, ale poznanie Wiedzy/Gnosis – jest
zakończeniem/przezwyciężeniem zmysłów.
34. Ta Wiedza/Gnosis – jest darem boskim,bo wszystka Wiedza jest
bezcielesna/niematerialna i użyta przez Umysł jako instrument, tak jak Umysł
używa Ciała.
35. Dlatego, obydwie rzeczy inteligentne i materialne, wchodzą oboje do ciał jako
opozycja/przeciwieństwo; tak są nastawieni jeden – przeciwko drugiemu i
przeciwnie, wszystkie rzeczy muszą to posiadać. Jest niemożliwe, by mogło być
inaczej.
36. Tat. Kto jest tym materialnym Bogiem?
37. Trism. Kosmos/Świat jest pięknem, ale nie jest dobrem – bo to jest
materialne i łatwo przemijające, mimo że jest pierwszą przemijającą rzeczą, ale
po drugie jest rzeczą będącą potrzebną albo chcianą przez coś innego. I to co
kiedyś raz zostało zrobione, jest tym, co zawsze istnieje i jest zawsze w
ruchu/generacji tworzenia, lub wytwarza rzeczy, które mają ilość i jakość.
38. Będąc zawsze w ruchu i ruchem materialnym w generacji/tworzeniu, ale
intelektualna stabilność porusza/włada będąc ruchem materii w ten sposób.
39. Ponieważ Kosmos/Świat jest kulą/okrągłą jakby powiedzieć – jest głową, a
ponad tą głową nie istnieje nic co jest materialne – podobnie jak pod stopami nie
ma niczego intelektualnego.
40. Cały Kosmos jest materialny: Umysł/Inteligencja – jest głową i to jest
poruszane jak kula-okrągła, to jest tak, jak głowa.
41. Dlatego cokolwiek więc jest łączone albo połączone do membrany albo filmu
tej głowy, w której Dusza jest nieśmiertelna i jest tak jak w Duszy zrobionego
Ciała, tak – jego Dusza jest pełna Ciał; ale te które są dalej od tej membrany,
posiadają Ciało wypełnione Duszami.
42. Całość jest żywym ciężarem/istotą i dlatego składa się z materiału i intelektu.
43. Kosmos/Wszechświat jest pierwszą istotą, a Człowiek jest drugą żyjącą istotą
po Kosmosie i to co jest pierwszą rzeczą jest śmiertelne – powinno służyć
przynosząc korzyść dla Duszy, podobnie jak u wszystkich innych żyjących istot.
Jednak mimo tych możliwości, które człowiek posiada – mówiąc wprost – on nie
tylko nie jest tym co zwie się Dobrem – ale przeciwnie jest tym co się zwie Złem
i z tego powodu podlega Śmierci.
44. Bo Wszechświat/Kosmos nie jest Dobry – ponieważ jest w ruchu, nie jest złem
– gdy jest nieśmiertelny.
45. Ale człowiek jest złem ponieważ jest w ciągłym ruchu jak również będąc
śmiertelnym.
46. Ale Dusza człowieka utrzymywana/unoszona jest w ten sposób. Umysł jest w
Intelekcie, Intelekt w Duszy, Dusza w Duchu, a Duch w Ciele.
47. Duch będąc rozprzestrzeniony przez żyły, tętnice i krew powoduje życie
żyjącej istoty, jak również utrzymuje to w pewny sposób.
48. Dlatego niektórzy również myślą – Dusza jest krwią, będąc oszukanym w
przyrodzie, nie wiedząc, że Duch najpierw musi powracać do Duszy, a następnie
jest krzepnięcie krwi, żyły i tętnice opróżniają się, wtedy żyjąca istota umiera, ale
to jest śmierć Ciała.
49. Wszystko jest uzależnione od jednego początku, a początek jest uzależniony
od tego, który jest Jeden i tylko Jedyny.
50. I początkiem jest aktywność/ruch – aby znów mógł stać się początkiem, ale
ten który jest Jeden pozostaje Nim – nie podlegając aktywności.
51. Dlatego oni są Trójcą: Bóg, Ojciec i Dobro; Kosmos/Świat i Człowiek, Bóg
posiada Kosmos/Wszechświat, a Kosmos posiada człowieka; Kosmos jest Synem
Bożym, a człowiek jako taki jest potomstwem Wszechświata/Kosmosu.
52. Bóg nie zignorował/zapomniał o człowieku, zna go doskonale do perfekcji i
zostanie poznany przez niego. To jest tylko zdrowe dla człowieka, wiedza o Bogu
/Gnosis. To jest właśnie powrót na Olimp; przez to tylko Dusza może stać się
Dobrem; a czasami Złem, ale z konieczności Dobra.
53. Tat. Co masz na myśli Ojcze?
54. Trism. Weź pod uwagę Synu, Dusza dziecka, kiedy to jeszcze nie jest
odłączona, ponieważ ciało dziecka jest jeszcze bardzo małe/nierozwinięte, jak on
wtedy patrzy na siebie – widzi piękno, ponieważ nie nabył jeszcze lub pobrudził
się pasjami cielesnymi, ale jest jak gdyby uzależniony od Duszy uniwersalnej.
55. Ale kiedy Ciało wyrosło, odwraca uwagę Duszy, poddając się /Zapominaniu
Siebie/, wtedy już nie bierze udziału więcej w tym co jest Dobre i Piękne.
Zapomnienie Siebie jest ZŁEM.
56. Podobnie również przydarza się tym, którzy wychodzą z Ciała, bo kiedy Dusza
wycofuje/zwija się sama w sobie, Duch wtedy jest wciągnięty kurcząc się do krwi,
a Dusza do Ducha. Ale Umysł będąc uczynionym czystym i wolnym od wszelkich
skaleń/nalotu i będąc Świętością swojej Natury, biorąc świecące/płomienne
ciało, włóczy się poza domem w różnych miejscach, zostawiając Duszę na sąd
oraz karę, na którą zasłużyła.
57. Tat. Dlaczego tak mówisz, Ojcze, że Umysł jest oddzielony od Duszy, a Dusza
od Ducha? Kiedy nawet teraz powiedziałeś, że Dusza jest ubraniem/strojem
Umysłu, a Ciało Duszy.
58. Trism. Synu, słuchający powinien myśleć z tym który mówi i oddychać
również z nim, poza tym powinien mieć słuch delikatniejszy i ostrzejszy aniżeli
głos tego, który mówi w nim.
59. Pozbycie się tych przykrywających strojów/naleciałości albo okryć jest
dokonywane w ziemskich Ciałach, dlatego jest niemożliwe aby Umysł mógł
zapanować lub odpoczywać będąc nagi, sam w sobie w ziemskim Ciele; żadne
ziemskie Ciało nie jest zdolne znieść takiej nieśmiertelności/ takiej świętości, jak
również to drugie będąc czymś tak czystym, nieskalanym mogłoby
ścierpieć/znieść przelotne ciało w tak bliskim kontakcie z nim. Dlatego Umysł
zwinął/skurczył się i wziął przenośne Ciało Duszy, jako okrycie lub odzież. Dusza
będąc również jakiś sposób czymś Świętym, używa Ducha jako jej minister albo
służący. I tak Duch rządzi żywą istotą.
60. Dlatego, kiedy Umysł jest oddzielony i odleciał z ziemskiego Ciała, od razu
ubiera/zakłada swój płomienny/świecący płaszcz/okrycie, czego by nie mógł
zrobić mieszkając w ziemskim Ciele.
61. Bo Ziemia nie może znieść ognia, ponieważ powoduje palenie się
wszystkiego, nawet mała iskra. Dlatego Woda jest rozlana dookoła Ziemi, jako
ściana albo bariera, zabezpieczająca ten płomień ognia.
62. Umysł najbardziej ostry lub najszybszy z wszystkich świętych domyśleń,
szybszy niż jakikolwiek element, mając ogień za swoje Ciało.
63. Bo Umysł, który jest budowniczym wszystkiego, używa ognia – jako jego
narzędzia w wykonawstwie wszystkich rzeczy. I Ten który jest budowniczym tego
wszystkiego, używa tego do produkcji/tworzenia wszystkiego, co istnieje,
podobnie jest użyte przez Człowieka do produkcji tylko ziemskich rzeczy. Bo
Umysł, który jest na Ziemi, nieaktywny albo będąc nagim ogniem, nie jest w
stanie nic zrobić, żadnej czynności ludzkiej, ani żadnej sprawy poświęconej Bogu.
64. Ale Dusza człowieka, nie każdego, ale tego który jest pobożny i religijny, jest
Aniołem i Świętym. I taka dusza po odejściu z ciała, po przezwyciężeniu
konfliktów/zmagań pobożności/oddania – Bogu, staje się albo Umysłem albo
Bogiem.
65. Zmagania, toczenie walk/konfliktów, dla oddania Bogu – jest poznawaniem
Boga –aby nie skrzywdzić żadnego człowieka i w ten sposób to stając się
Umysłem.
66. Ale bezbożna Dusza pozostając w swoich własnych przestępstwach, ukarana
jest tym, poszukując ziemskiego lub ludzkiego ciała, aby wejść.
67. Żadne inne Ciało nie może przyjąć ludzkiej Duszy. Jest to
nielegalne/bezprawne aby Dusza człowieka mogła wejść do Ciała
nieinteligentnej żyjącej istoty. Bo prawem/dekretem boskim jest aby nie
dopuścić ludzkiej Duszy do tak strasznej hańby/obelgi.
68. Tat. Jak Dusza takiego człowieka jest ukarana Ojcze i co jest jej największą
męczarnią?
69. Herm. Bezbożność mój Synu. Dla Ognia mającego tak wielki płomień jako to?
Jest podobne jak dzika bestia co gryzie i zrywa swoje Ciało, tak to robi Dusza?
70. Czy naprawdę nie widzisz ile Zła niegodziwa/niecna Dusza musi wycierpieć –
rycząc i płacząc: Pale się, jestem skończona, nie wiem co mam powiedzieć, czy
co mam robić, jestem wykończona, nieszczęśliwa, nędzna, wszystkie Zło
istniejące dookoła czepia się mnie i trzyma mnie w swoich pazurach. Tak
nieszczęśliwa jestem, że ani nic nie mogę słyszeć, ani nic nie mogę widzieć.
71. To są głosy ukaranej i dręczonej Duszy, nie jak wielu myśli, jak również i ty
Synu – przypuszczasz, że ludzka Dusza wychodząca z Ciała rośnie lub staje się
bestią. To jest bardzo wielkim błędem, że Dusza jest ukarana w ten sposób.
72. Bo Umysł, gdy jest rozporządzony do otrzymania płomiennego Ciała aby mógł
służyć Bogu, wchodząc do niecnej Duszy, dręczy ją chłostając batami grzechów,
po czym grzeszna/niecna Dusza, będąc przypiekana/torturowana zamienia się w
mordercę, awanturnika, bluźniercę, czepiając się różnorakich przemocy i różnych
rzeczy, którymi może ranić innych ludzi.
73. Ale do pobożnej duszy, wchodzący Umysł, prowadzi ją do światła
Wiedzy/Widza poznania Gnosis/.
74. I taka Dusza nigdy nie jest zmęczona, usatysfakcjonowana aby śpiewać
pochwały i dziękczynienia Bogu, dobrze mówić o wszystkich ludziach, czy to w
słowach czy to w czynach zawsze czyniąc dobrze, na wzór jej Ojca.
75. Dlatego Synu musimy składać podziękowania i musimy się modlić, abyśmy
mogli otrzymać dobry Umysł.
76. Dusza dlatego może być zmieniona albo może zmienić się na lepszą, ale na
gorszą jest to niemożliwe.
77. Dalej jest wspólne współdziałanie Dusz. Te pochodzące od Bogów – z
ludzkimi, ludzkie tymi, które nie posiadają inteligencji – bestie.
78. Lepsi zawsze muszą brać w opiekę gorszych, Bogowie Ludzi, Ludzie brutalne
Bestie, ale Bóg ma wszystko w swojej opiece, dlatego że On jest najlepszym ze
wszystkiego, ponieważ – zawiera wszystko co istnieje razem.
79. Dlatego Kosmos/Świat podlega Bogu, człowiek Światu, a nieinteligentne
istoty/ rzeczy człowiekowi.
80. Ale Bóg jest ponad wszystko i wszystkim. Promienie Boskie są
działalnością/działaniem, a promienie Kosmiczne są Naturą, promienie
człowieka są Sztuką i Wiedzą.
81. Akt oddziaływania energii odbywa się poprzez Kosmos, na Człowieka i
poprzez naturalne promienie kosmiczne/Świata, ale Natura oddziałuje poprzez
elementy, a człowiek poprzez Sztukę i Naukę.
82. Zarząd całości podlega Naturze Jednego, przenikającego lub schodzącego na
dół oddziaływania Jednego Umysłu ponad który nic nie może być bardziej
świętego i bardziej efektywniejszego lub działającego, nic więcej bardziej
zjednoczonego, jak również nic nie może dorównać aby być taką Jednością.
Komunia Bogów dla Ludzi, a od Ludzi dla Bogów.
83. To jest Bonas Geniusz, albo dobry Demon: pobłogosławiona Dusza, która jest
najpełniejsza tego! I nieszczęśliwa Dusza, która jest pusta tego.
84. Tat. Co masz na myśli, Ojcze?
85. Trism. Wiedz Synu, że każda Dusza posiadała Dobry Umysł, właśnie o Nim
teraz mówimy i nie o Umyśle, który jest posługującym ministrem, o którym
mówiliśmy przedtem, który jest wysłanym w celu oczyszczenia się z niniejszego
wyroku.
86. Dusza nie posiadająca Umysłu nie może ani mówić ani robić cokolwiek, bo
bardzo często, kiedy to Umysł odlatuje z Duszy – w tym czasie Dusza – ani nic nie
rozumie, ani nic nie słyszy, ale jest czymś co nie posiada inteligencji, tak wielka
jest potęga Umysłu.
87. Do tego musi znosić/ścierpieć taką ociągającą się albo leniwą Duszę, ale
odchodząc – zostawia ją przymocowaną do Ciała.
88. I taka Dusza Synu – wówczas nie ma inteligencji/umysłu,dlatego żaden taki
Człowiek nie powinien być nazywany Człowiekiem.
89. Bo Człowiek jest Świętą, żywą rzeczą i nie powinien być porównywany do
jakiejkolwiek brutalnej bestii, która żyje na Ziemi, ale do tych którzy są wyżej w
niebie – którzy są nazywani Bogami.
90. Raczej moglibyśmy śmiało powiedzieć prawdę, że taki Człowiek rzeczywiście
przerasta ich, albo przynajmniej jest na równi w ich mocy, jedno albo to drugie.
Bo żadna z tych rzeczy w Niebie nie zejdzie na Ziemię, ale człowiek wspina się w
górę do Nieba mierząc to.
91. Wiedząc wtedy co jest w górze i co poniżej na dole i ucząc się/poznaje
wszystko inne również dokładnie.
92. Ale to co jest najbardziej wielkie ze wszystkiego – On nie opuszczając Ziemi –
jest jednocześnie ponad. Tak wielka jest wielkość jego Natury.
93. Śmiało możemy powiedzieć, że ziemski człowiek jest śmiertelnym Bogiem i
że Niebiański Bóg jest nieśmiertelnym człowiekiem.
94. Dlatego poprzez tę podwójność wszystko jest zarządzane – Kosmos i
Człowiek, bo to wszystko razem jest częścią całość – tego co stanowi Jedność.
Koniec Księgi Czwartej
KSIĘGA PIĄTA – BÓG JEST NIEWIDOCZNY, A JEDNAK
NAJBARDZIEJ WIDOCZNY
1. Ten wykład również zrobię dla ciebie, Tat, abyś nie był w niewiedzy odnośnie
bardziej doskonałego imienia boskiego.
2. Przemyśl/rozważ to w swoim Umyśle – to co dla wielu wydaje się
ukryte/nieuzewnętrznione, dla ciebie może to być jak najbardziej
uzewnętrzniające się.
3. Teraz, jeżeli to by było uzewnętrzniające się/widoczne – wówczas nie byłoby
to tym, bo cokolwiek jest widoczne jest wytworzone albo zrobione; z tego
powodu
zostało
uzewnętrznione,
ale
to
co
nie
jest
nieuzewnętrznione/niewidoczne – zawsze jest istniejące.
4. Dlatego to nie potrzebuje być uzewnętrzniające się – bo zawsze jest istniejące
– czyniąc inne rzeczy uzewnętrznia się.
5. On czyniąc/tworząc wszystkie inne rzeczy uzewnętrzniające się/widoczne,
będąc niewidoczny/nieuzewnętrzniający się, jako zawsze istniejący byt i
sprawiając, że inne rzeczy uzewnętrzniają się, sam będąc nieuzewnętrzniający
się.
6. Bóg nie jest stworzony; myśląc uzewnętrznia wszystkie rzeczy, czyniąc je
widoczne, aby mogły się pojawić zewnętrznie, tylko te rzeczy, które są
stworzone/zrobione – bo to co jest pojawiające się/widoczne – jest niczym
innym tylko wytworem/produktem.
7. On, który jest Jeden, który jest ani nie zrobiony, ani nie stworzony, jest również
niewidoczny i nieuzewnętrzniający się.
8 Ale sprawiając, że wszystko się ukazuje /pojawia, On ukazuje się we wszystkim,
ale szczególnie uzewnętrznia się w tych rzeczach, w których sobie przeznaczył.
9. Właśnie dlatego Tat, mój Synu, módl się najpierw do Boga – Władcy
Najwyższego i Ojca, do niego jedynie – który jest Jeden Jeden –
Jedyny/Najwyższy, który tylko może okazać litość dla ciebie, ażebyś mógł poznać
i zrozumieć tą wielką wielkość Boga i aby On mógł zaświecić jednym ze swoich
promieni w tobie i w twoim zrozumieniu.
10. Bo tylko zrozumienie/to prawdziwe/ – może widzieć to co nie jest
uzewnętrzniające się, albo widoczne, bo BYT sam w sobie jest
nieuzewnętrzniający się lub niewidoczny, ale jeżeli zdobędzie moc, o Tat, to
pojawi się oczom twojego Umysłu.
11. Bo Bóg Najwyższy/Pan i Władca jest wolny od wszelkiej zazdrości, ukazuje się
całemu światu. Abyś mógł dostrzec tę inteligencję, wziąć to do rąk i
kontemplować/rozważać obraz i widok boski.
12. Ale jeżeli, ten który jest w tobie, jest nieznany – albo niewidoczny dla ciebie,
jak on może być w tobie zobaczony, albo pojawiać się tobie przed twoimi
oczami?
13. Ale jeśli jednak zobaczysz go, rozważysz i zrozumiesz Słońce, weźmiesz pod
uwagę kurs/drogę Księżyca oraz rozważysz porządek/ład Gwiazd słonecznych.
14. Kto jest On, że utrzymuje ten porządek? Bo każdy porządek jest określony
albo zakończony numerem i miejscem.
15. Słońce jest największym z Bogów na Niebie, dla którego wszyscy niebiańscy
Bogowie ustępują miejsca; jako dla Króla i Potentata, a jednak on będąc taki
wielki, bardziej wielki niż Ziemia albo Morze, znosząc cierpienia mając ponad
sobą, obracające się mniejsze Gwiazdy niż on, z respektu dla kogo, czy ze strachu
przed kim – mój Synu.
16. Każda z tych gwiazd, które są w Niebie, nie robią podobnych lub jednakowych
kursów/drogi. Kto jest tym, że wyznaczył dla każdej – sposób oraz wielkość jej
drogi?
17. Ten niedźwiedź, który kręci się dookoła siebie samego dźwigając dookoła
ciężar całego kosmosu, kto jest właścicielem tego instrumentu?
18. Kim jest ten, który ustawił granice mórz? Kto założył Ziemię? Jest ktoś taki, o
Tat, który jest Stwórcą Panem i Władcą tego wszystkiego.
19. Dlatego jest niemożliwe Synu, aby jakieś miejsce, liczba albo miara, mogła
być zaobserwowana bez wykonawcy.
20. Czy jakikolwiek porządek może być stworzony przez nieporządek/bałagan lub
braku dysproporcji.
21. Myślisz, że byłoby możliwe dla ciebie mój Synu, mieć skrzydła i lecieć w
powietrzu, będąc uniesionym pośrodku, między Niebem a Ziemią, widząc
stabilność Ziemi, płynność Morza, biegi Rzek, wielkość rozmiaru Powietrza,
ostrość i prędkość Ognia, ruch Gwiazd i szybkość Nieba, kręcącego się dookoła
tego wszystkiego.
22. O Synu, co za szczęśliwy wzrok to byłby, w jednej chwili – zobaczyć to
wszystko, że to co jest nieruchome – staje się ruchome i to co jest ukryte –
uzewnętrznia się.
23. Jeżeli nie możesz ujrzeć tego Wykonawcy, nawet poprzez śmiertelne rzeczy,
które są na ziemi i w głębokości i rozważać – Synu jak człowiek jest zrobiony i
ukształtowany w łonie i badać sumiennie biegłość i przebiegłość tego
Wykonawcy i uczyć się kto to był, że to wypracował i wymodelował, ten piękny i
święty kształt człowieka:
Kto nakreślił i wyróżnił jego oczy? Kto wydrążył jego nozdrza i uszy? Kto otworzył
jego usta/jamę ustną? Kto ponaciągał i pozwiązywał jego ścięgna? Kto
doprowadził żyły? Kto utwardził i zrobił kości mocne? Kto ubrał ciało w skórę?
Kto porozdzielał palce i stawy? Kto wyrównał i uczynił szerokie podeszwy stóp?
Kto powydłubywał pory? Kto naciągnął śledzionę? Kto zrobił serce jak Pyramis?
Kto uczynił wątrobę barczystą? Kto zrobił płuca gąbkowate – wypełniając
dziurami? Kto uczynił żołądek duży i pojemny? Kto wyłożył na zewnątrz bardziej
honorowe części, a ukrył bardziej ohydne/brudne?
24. Widzisz ile sztuki w jednej materii i ile pracy mieści się w jednym szkicu, tyle
razem niesamowitego piękna, a wszystko wykonane w precyzyjnych wymiarach,
do tego jeszcze różniące się/odmienne.
25. Kto stworzył/zrobił te wszystkie rzeczy? Co za Matka? Co za Ojciec? Tylko
BÓG jedyny – który nie jest uzewnętrzniony, który stworzył/zrobił to wszystko
Jego własną Wolą.
26. Żaden człowiek nie powie, że posąg lub wizerunek jest wykonany bez
rzeźbiarza czy malarza i że to dzieło/wytwór jest wykonany bez
rzemieślnika/wykonawcy?
.
Tak
Wielka
Ślepota!
.
Tak
Wielka
Bezbożność!
. I Tak Wielka Niewiedza!
27. Nigdy mój Synu, Tat, nie możesz pozbawić fachowości rzemieślnika, a raczej
jest to najlepsza nazwa ze wszystkich imion boskich, nazwać go Ojcem
wszystkiego co istnieje, bo On i tylko On jest Ojcem swojej pracy/dzieła.
28. Nawet jeżeli zmusisz mnie do powiedzenia czegoś bardziej śmiało, to jest
raczej- jak gdyby Jego Byt był w ciąży będąc uformowany z tego wszystkiego co
istnieje i tworząc Je.
29. Tak jak bez wykonawcy jest niemożliwe – żeby coś mogło być zrobione, tak
również jest z Nim – jest niemożliwe, aby nie był obecny – tworząc/robiąc
wszystkie rzeczy – w Niebie, w Powietrzu, na Ziemi i na Głębokościach lub w
całym Kosmosie jak również w każdej odrobinę co istnieje lub nie istnieje.
30. Bo nic nie ma, nic nie istnieje, na całym Świecie kim On nie jest; zarówno
rzeczy które są, jak również rzeczy, które nie istnieją.
31. Bo wszystko,co istnieje on to uczynił uwidaczniając je, a rzeczy które nie są,
On ukrył to w Sobie.
32. To jest Bóg, który jest lepszy od jakiegokolwiek imienia; to jest On – który jest
tajemnicą; to jest On – który jest najbardziej widoczny, oczywisty; to jest On –
nad którym Umysł może kontemplować; to jest On – widoczny dla oka; to jest
On – który nie ma żadnego ciała; to jest On – który posiada tak dużo ciał. Albo
można raczej powiedzieć – że nie ma żadnego ciała – w którym On nie jest.
33. On jest tylko wyłącznie TYM – co istnieje.
34. Właśnie z tego powodu on ma tak wiele Imion ponieważ on jest jeden Ojciec
i dlatego on nie ma żadnego Imienia – ponieważ On jest Ojcem wszystkiego.
35. Kto więc może błogosławić Cię, albo przekazywać podziękowania za ciebie
albo do ciebie?
36. W którą stronę powinienem patrzeć, gdy uwielbiam Cię? Do góry? Do dołu?
Na zewnątrz? Czy wewnątrz?
37. Bo ponadto nie ma ani żadnego sposobu ani miejsca, ani nic innego ponad
To co istnieje
38. Ale wszystko jest w Tobie Boże, wszystko pochodzi od Ciebie. Dajesz wszystko
co istnieje, a bierzesz nic – mimo że posiadasz wszystko; w ogóle nic nie istnieje
czego nie posiadasz.
39. Kiedy mogę Cię wychwalać, o Ojcze, bo jest niemożliwe wyobrazić Twojej
godziny albo Twojego czasu.
40. Za co mogę uwielbiać Cię? Za to wszystko co uczyniłeś/zrobiłeś, czy za to
czego nie zrobiłeś/stworzyłeś? Za to wszystko co zamanifestowałeś, czy za rzeczy
które są ukryte?
41. Jak dalej powinienem uwielbiać Ciebie, jako swój własny byt, posiadając coś
swego własnego, czy raczej będąc innym?
42. Twoim Dziełem jest – kim jestem. Twoim Dziełem jest – cokolwiek robię,
Twoim Dziełem jest – co mówię.
43. Jesteś Dziełem wszystkiego co istnieje – nic innego nie istnieje co nie jest
Twoim Dziełem.
44. Jesteś kim Jesteś – wszystko co jest stworzone i wszystko co nie jest
stworzone.
45. Umysł, który rozumie.
46. Ojciec, który wszystko stworzył i uformował.
47. Dobro, które działa / funkcjonuje.
48. Dobro, które czyni wszystko co istnieje.
49. Z materii najbardziej subtelne i delikatne jest powietrze, z powietrza Dusza,
z duszy Umysł, z umysłu Bóg.
Koniec Księgi Piątej
KSIĘGA SZÓSTA – W BOGU, WYŁĄCZNIE W BOGU JEST
TYLKO DOBRO
1. Bóg, o Asklepiosie, jest niczym innym tylko Bogiem sam w sobie wyłącznie,
albo raczej Bóg sam – jest jako zawsze istniejące Dobro.
2. I jeśli to ma być tak, wtedy On musi być esencją lub substancją, każdego
rodzaju wszystkiej aktywności i generacji – będąc wolnym – ale Nic co istnieje,
nie jest wolne/niezależne od Tego.
3. I ta esencja mająca wokół lub w sobie stabilną i niewzruszoną działalność,
niczego nie chcąc, natomiast dając obficie.
4. Jedno jest początkiem wszystkich rzeczy, dlatego że dało początek wszystkich
rzeczy; a kiedy nazywam to Dobrem, mam na myśli, to które jest całkowicie i
zawsze Dobre.
5. Ta obecność nie może być porównywalna do niczego – tylko wyłącznie do
Boga; dlatego że nic nie istnieje, czego On by mógł pragnąć – aby mieć; jak
również nie ma niczego, co by mogło być odebrane Jemu; żadna strata nie może
spowodować w nim żadnego smutku, ponieważ smutek jest częścią istniejącego
Zła.
6. Nie ma niczego co może być silniejsze od niego – aby mogło przeciwstawić się
Jemu. NIC nie może równać się Jemu. Nie ma niczego w czym On może się
zakochać. Niemożliwością jest usłyszeć jakąkolwiek złość lub że coś co jest
mądrzejsze, albo aby mógł być o cokolwiek zazdrosny.
7. Nic z takich rzeczy nie istnieje w jego esencji/istocie, co by mogło pozostać, z
wyjątkiem Dobra?
8. W takiej Istocie/Bycie – jest niemożliwe znaleźć jakiekolwiek najmniejsze zło,
jak również najmniejszą jakąkolwiek inną rzecz z wyjątkiem tego, co się zwie
Dobrem.
9. Natomiast we wszystkich innych rzeczach, istnieją wszystkie inne rzeczy,
zarówno w małych jak i wielkich, w cząsteczkach jak również w żywych
stworzeniach; bardzo wielkich jak również w tych najbardziej potężnych ze
wszystkich innych.
10. Bo wszystkie rzeczy, które są zrobione lub wytworzone, są pełne namiętności,
wytworzenie/stworzenie samo w sobie jest namiętnością/pasją; a gdzie jest
pasja, tam nie ma Dobra; gdzie jest Dobro – tam nie ma żadnej pasji/namiętności;
kiedy jest dzień – nie może być nocy; a kiedy jest noc – nie może być dnia.
11. Zatem jest niemożliwe, aby w generacji/tworzeniu mogło być Dobro, ale
tylko w tym co jest niewytworzone lub zrobione.
12. Podobnie jak udział wszystkich rzeczy zawartych w materii jest
połączony/powiązany – tak samo jest z tym co zwie się Dobrem. W ten sposób
działa uniwersalne Dobro – wytwarzając wszystko co istnieje, częściowo w
niektórych rzeczach tworząc to, co jest Dobre – natomiast w innych rzeczach –
to co nie jest Dobre.
13. Dlatego jest przemijający i przejściowy – Stwórca rzeczy przemijających.
14. W człowieku również Dobro jest zarządzone/nakazane (aby wzięło
dominację) nad tym – co zwie się Złem; dlatego to, co nie jest zbyt wielkim Złem
– jest tutaj Dobrem; a to co tutaj jest nazwane Dobrem – jest najmniejszą
cząsteczką lub proporcją Zła.
15. Dlatego jest niemożliwe, aby Dobro mogło być tutaj zupełnie czyste/wolne
od Zła; dlatego że Dobro karmi Zło, a karmiąc Zło – nie pozostaje już więcej
Dobrem – staje się Złem.
16. Dlatego w Bogu wyłącznie jest tylko Dobro, albo raczej Bóg jest tylko Dobry.
17. Dlatego o Asklepiosie, w człowieku (albo wśród ludzi) tylko imię Dobra,
można znaleźć – natomiast samą rzecz Tego nie – jest to niemożliwe; materialne
Ciało nie posiada tego jako coś połączone ze wszystkich stron i pokryte tym Złem
– ale poprzez wykonywanie pracy, ubolewania, pożądania, pasje, oszustwa,
wybuch złości oraz głupie myśli.
18. A z tego wszystkiego co jest najgorsze, Asklepiosie, każda z wymienianych tu
rzeczy, jest uznawana jako największe Dobro; szczególnie jest tu największym
błędem/nieporozumieniem – przyjemności brzucha – jako czołowa
przyczyna/prowodyr wszystkiego Zła. Błędem jest tutaj nieobecność Dobra.
19. Oddaję podziękowania, w moim imieniu, Bogu, za otrzymanie łaski
Wiedzy/Gnosis dotyczącej czym jest Dobro, inaczej – jest to niemożliwe aby to
mogło być na Świecie.
20. Bo Świat jest napełniony obfitością Zła; ale Bóg jest napełniony obfitością
Dobra, albo Dobro Bogiem.
21. Bo w tym tak przecudownym majestacie, ukazującym się Pięknem jest
esencją bardziej czystą, bardziej uczciwą niż nam może się to wydawać, niczym
nie zmącona w całości – która sama dla siebie jest swoją esencją.
22. Możemy śmiało powiedzieć, Asklepiosie, że esencja Boska – jeśli On posiada
esencję? Jest to – czym jest piękno /piękno niczym nie skalane/; bo Dobro jest
niepojęte/niezrozumiałe na tym świecie.
23. Bo wszystkie rzeczy, które podlegają oku, są uwielbieniami/idolami, jak gdyby
były cieniami; ale te rzeczy, które nie są zauważane okiem – są wieczne,
szczególnie Esencja Piękna i Dobra.
24. Tak jak oko nie może widzieć Boga, tak nikt nie może rozumieć czym jest
Dobro lub Piękno.
25. Dlatego że One są integralnymi, nierozłączonymi elementami Boskimi,
nierozłączne podobieństwa – najbardziej ukochane, w których Bóg sam jest
zakochany albo mówiąc inaczej One w Nim.
26. Jeśli nie możesz rozumieć co to jest Bóg, to powinieneś zrozumieć, pojąć czym
jest Piękno i Dobro, które jest najbardziej promieniujące i zarazem oświecające,
wówczas jest to najbardziej oświecające przez Boga.
27. Dlatego To Piękno jest ponad jakimkolwiek Porównaniem, a to Dobro jest
nieporównywalne, tak jako Bóg nie może być porównywany do niczego.
28. Dlatego – jeżeli zrozumiałeś Boga, to również zrozumiałeś Piękno i Dobro; bo
to jest niewyrażalne dla jakichkolwiek innych żywych stworzeń, ponieważ one –
są nierozłączne od Boga.
29. Jeżeli szukasz tego co dotyczy Boga, musisz szukać lub prosić również to, co
zwie się Pięknem – bo to jest tylko jedna droga, która prowadzi do tego samego,
to jest oddanie/ pobożność połączona z Wiedzą/Gnosis.
30. Dlatego Ci, którzy są nieświadomi/ślepi i idący drogą nie praktykując oddania
Bogu, jak oni ośmielają nazywać się Ludźmi uczciwymi i dobrymi, są jak Ci – którzy
są we śnie/marzeniach, tyle rozumiejąc – czym naprawdę jest prawdziwe Dobro.
Natomiast będąc otoczonym, uwikłanym w różnego rodzaju – to czym jest Zło;
myślą, wierząc, że Zło jest Dobrem – i w ten właśnie nieprzerywany sposób
używają tego, nigdy nie będąc nasyceni; do tego żyjąc jeszcze w strachu – że to
może być im odebrane i dlatego oni dążą, wszelkimi sposobami, aby mogli to
mieć – jak i również aby to im wciąż wzrastało.
31. Takie to są rzeczy, o Asklepiosie, które człowiek nazywa Dobrem i Pięknem –
które my nie możemy ani kochać ani nienawidzić; najtrudniejszą rzeczą w tym
wszystkim jest – że my potrzebujemy tego i nie możemy obejść się bez tego.
Koniec Księgi Szóstej
# 16 Mówi nam, że tylko Bóg jest dobry; zobacz również Łuk. 18:19 gdzie
następny największy Nauczyciel mówi – Dlaczego nazywasz mnie Dobrym /Tylko
Bóg Jedyny – jest dobry – czy nie mówią obydwaj jednym językiem.
KSIĘGA SIÓDMA – TAJEMNE KAZANIE NA GÓRZE O
ODRODZENIENIU ORAZ ZACHOWANIU MILCZENIA
DO JEGO SYNA TAT
1. Tat. Głównie w swoich przemówieniach/dyskusjach o boskości, mój Ojcze,
mówisz bardzo zagadkowo/zawile, nie ujawniając wszystkiego z Siebie – mówisz,
że nikt nie może być zbawiony zanim się nie odrodzi na nowo.
2. Kiedy błagałem Cię, przed wejściem na Górę – po Twoim oddziaływaniu na
mnie – mając ogromny zapał poznać Wiedzę/Gnosis odnośnie nowego
Odrodzenia – bo w tym wszystkim co mówisz, właśnie tego nie rozumiem, jestem
ciemny w tym; powiedziałeś że wytłumaczysz mi to – kiedy stanę się obcym dla
otaczającego mnie Świata. Właśnie stałem się gotowy utrzymując zrozumienie
iluzji i oszustwa tego świata.
3. A więc uzupełnij moje braki, zaległości niewiedzy – tak jak powiedziałeś –
poucz mnie o ponownym narodzeniu – obojętnie przekazując to słowem lub w
tajemnicy. Bo tak naprawdę o Trzykrotnie Wielki z jakiej Materii, nasiona lub łona
człowiek taki się rodzi.
4. Herm. Synu, ta mądrość może być zrozumiała tylko w milczeniu – a nasieniem
prawdziwym tego jest Dobro.
5. Tat. Kto jest siewcą tego mój Ojcze – bo to jest mi zupełnie nie-
zrozumiałe/wątpliwe.
6. Herm. Wola samego Boga, mój Synu.
7. W jaki sposób osoba taka powstała/urodziła się, bo w tym miejscu brakuje mi
zupełnie zrozumienia, sedna esencji – co pozwoliłoby mi to zrozumieć.
8. Herm. Ten który się zrodzi na nowo będzie innym – od Boga – będzie dzieckiem
Boskim.
9. Tat. Mówisz do mnie zagadkowo – mój Ojcze i nie mówisz tak jak mówi Ojciec
do syna.
10. Herm. Synu, rzeczy tego rodzaju nie są nauczane, ale są dane od Boga jego
łaską – kiedy taka jest Jego Wola – przywracając pamięć.
11. Tat. Mówisz o rzeczach bardzo trudnych, bardzo dalekich i niemożliwych
Ojcze; dlatego od razu zaprzeczam temu.
12. Herm. Czy chcesz udowodnić, że jako Syn jesteś obcym ojcowskiego
pochodzenia?
13. Tat. Nie zazdrość mi – Ojcze lub nie wymawiaj się – jestem Twoim
prawdziwym Synem; wyjaśnij mi metodę/sposób odrodzenia.
14. Herm. To co mogę powiedzieć mój Synu – jest tak; że widzę w sobie
nieograniczoną wizją – daną mi łaską Boską; odszedłem z ciała śmiertelnego do
ciała nieśmiertelnego i teraz jestem tym kim byłem przedtem; ale teraz jestem –
nowo odrodzony w umyśle/duszy.
15. Te rzeczy nie są nauczane, ani nie mogą być widoczne w tych uformowanych
elementach; ta pierwsza forma była zaniedbana przeze mnie, od której obecnie
jestem wyzwolony/odcięty – nie ma wpływu na mnie, ale ja mam wpływ na nią
– kontrolując ją.
16. Mimo, że widzisz mnie swoimi oczami, mój Synu i gdybyś nawet wytężył swój
cielesny wzrok do granic możliwości – jednak nie możesz mnie zobaczyć ani
zrozumieć – kim jestem teraz.
17. Tat. Doprowadziłeś mnie teraz do furii mój Ojcze, umysł mój zapadł się,
zniknął – w tej chwili nie widzę Siebie.
18. Herm. Właśnie mój synu – ty również oddaliłeś się od siebie – podobnie do
tych, którzy są w marzeniach lub we śnie.
19. Tat. To teraz powiedz mi, kto jest autorem i wykonawcą Odrodzenia?
20. Herm. To jest Dziecko Boskie – człowiek pochodzący z Woli Boga.
21. Tat. Teraz, doprowadzisz mnie do milczenia mój Ojcze na zawsze – moje
poprzednie myśli, opuściły mnie – widzę wielkość i kształt rzeczy tutaj na dole i
nic innego tylko zakłamanie w tym wszystkim.
22. Her. Nawet ta widoczna śmiertelna forma zmieniająca się każdego dnia – jest
obracana/poruszana przez czas – powodując rośnięcie lub zanikanie; ponieważ
jest rzeczą nieprawdziwą /iluzją. Co więc jest tutaj prawdziwego – Trzykrotnie
Wielki Hermesie???
23. Her. To co nie ulega zmartwieniom/kłopotom, ani ograniczeniom; bez
koloru figury, nie zmieniające się – to co jest nagie dające Światło – to co jest
wyobrażalne tylko samo dla Siebie; nigdy niezmienne, bezcielesne.
24. Tat. Teraz naprawdę zgłupiałem mój Ojcze – myślałem, że dzięki Twojej
wiedzy zmądrzeje, ale to co znajduję – to moje zmysły zablokowały się.
25. Herm. To jest właśnie to, mój Synu – to co się urodziło na wyższych
poziomach jak płomień – do tego rodząc się na ziemi – to co jest wilgotne – jak
woda i to co jest poruszane podmuchem jak powietrze; jak możesz to
pojąć/uchwycić swoimi zmysłami – to co nie jest solidne ani wilgotne, ani
wiążące, ani rozwiązujące się; widząc/zauważając to – jest zrozumieniem tej
mocy w swoim działaniu. Błagam i modlę się do Najwyższego Umysłu Inteligencji,
która tylko może dać zrozumienie tego Odrodzenia w Bogu.
26. Tat. W tym wypadku mój Ojcze – jest to zupełnie niemożliwe dla mnie to
zrobić?
27. Herm. Niech Bóg broni – mój Synu – wypluj to – wejdź w Siebie, ucz się,
poznawaj Go; On przyjdzie, bądź pilny a stanie się, odrzuć zmysły cielesne, oczyść
się z tego co cię gnębi, nurtuje, rzeczy materialne.
28. Tat. Czy mam w sobie jakieś problemy torturujące mnie, mój Ojcze.
29. Herm. O tak, nie kilka ale bardzo dużo, okropne również.
30. Tat. Nie znam ich Ojcze.
31. Herm. Takimi torturującymi problemami są: Pierwszym jest
niewiedza/ciemność, ignorancja. Drugim jest smutek, ubolewanie. Trzecim jest
brak
wstrzemięźliwości.
Czwartym
jest
pożądanie.
Piątym
jest
niesprawiedliwość. Szóstym jest chciwość. Siódmym są oszustwa. Ósmym jest
zazdrość, chciwość. Dziewiątym są przekręty, oszustwa, przebiegłość. Dziesiątym
jest gniew, złość. Jedenastym jest pośpiech, nierozwaga. Dwunastym jest
złośliwość.
32. Jest ich dwanaście, ale za tym kryje się dużo więcej; właśnie przez to Ciała są
więzieniem dla tego wewnętrznego człowieka/dusza – który zmuszony jest do
cierpienia poprzez władanie zmysłów.
33. I one wcale nie chcą ustąpić tak łatwo – chyba że osoba otrzyma w litości
łaskę od Boga – w tym właśnie mieści przyczyna i sposób Odrodzenia.
34. Zresztą mój synu – musisz się wyciszyć – utrzymując milczenie, aby w ten
sposób łaska Boska mogła nieprzerywanie spływać na tych, którzy pragną tego.
35. Dlatego raduj się, mój synu – będąc oczyszczony przez Łaskę Boską do Wiedzy
o Prawdzie.
36. Bo kiedy ta Wiedza/Gnosis wstępuje w nas; po Jej otrzymaniu –
ciemnota/niezrozumienie – jest usunięte z nas.
37. Ta wiedza radości przychodząc do nas; po jej przybyciu smutki/problemy
odlatują od tego co jest w stanie ją przyjąć.
38. Ta moc radości jest samodyscypliną – jest mocą posiadającą najwspanialsze
Dobro; przygarniaj to więc z radością do siebie mój Synu – bo wstępując w nas
wypędza z nas nadmiar pasji i nadużywania.
39. Czwartą z nich nazywam wstrzemięźliwość – jest to moc panująca nad
naszym pragnieniem tworząc mój synu trwałe i solidne podwaliny do
sprawiedliwości.
40. Widząc jak bez wysiłku ona usunęła niesprawiedliwość – przywracając nam
sprawiedliwość poprzez usunięcie niesprawiedliwości daleko od nas.
41. Szóstym Dobrem/Cnotą, wstępującą w nas jest moc przeciwko
nadmiarowi/chciwości – istniejącemu we wszystkim.
42. A kiedy ta chciwość odeszła – nazywam to Prawdą i kiedy Ona przyjdzie –
wszystkie błędy i przekręty znikają.
43. Widzisz mój synu Dobro – jest napełniane przez przyjęcie Prawdy; bo to
znaczy zazdrość odeszła od nas – wtedy Prawda towarzyszy Dobru, razem z
Życiem i Światłem.
44. Wtedy już więcej nie ma gnębienia ciemności/diabła, bo będąc
przezwyciężonym nagle znika.
45. Teraz zrozumiałeś mój synu, metodę/sposób odrodzenia; gdy tych dziesięciu
przybędzie – przepędzi z nas tych dwunastu; takie właśnie Odrodzenie my
widzieliśmy w nas samych.
46. Dlatego ktokolwiek otrzymał taką łaskę/dar Odrodzenia – które jest zgodnie
z wolą boską – porzuca wtedy cielesne zmysły – wiedząc że jest sam stworzeniem
Światła i Życia i właśnie z tego się składa – będąc wówczas napełniony
najdoskonalszą radością.
47. Tat. Ojcze – zrozumiałem to do perfekcji – nie przez wzrok własnych oczu –
ale przez intelektualne władanie sił wyższych/boskich; jestem teraz w Niebie, na
Ziemi, w wodzie, w powietrzu; jestem żywą istotą – przebywam w roślinach, w
łonie wszystkiego.
48. Wytłumacz mi jeszcze dalej o tym znęcaniu się sił ciemności, składających się
z dwunastu, gdy pokonane przez moce składające się z dziesięciu. Jaki jest na to
sposób wydostać się z tego o Hermesie po Trzykroć Wielki?
49. Ten budynek/tabernakulum Synu, zawiera zodiakalne koło/krąg; składający
się z dwunastu liczb, jednego pomysłu; ale wszystko ukształtowane przez naturę
– dostarczając różnorakie koniugacje dla oszukiwania człowieka.
50. Mimo że one są różne w sobie, ale są połączone razem w działaniu (jak, na
przykład, nierozwaga jest nieodłączna od gniewu) i one są również niestałe,
trudne do zauważenia. Dlatego, gdy zdobędziemy wystarczająco dowodów, one
odchodzą, będąc odpędzone przez dziesięć Mocy; mówiąc inaczej umierają.
51. Bo te wchodzące w skład liczby dziesięciu, mój synu, są twórcami powstania
Duszy. Wtedy Życie i Światło są zjednoczone razem – tworząc Jedność – wtedy
właśnie jest narodzenie Ducha.
52. Dlatego zgodnie z poznaniem /logos/powodem, jedność zawiera liczbę
dziesięć, a liczba dziesięć zawiera jedność/połączenie.
53. Tat. Ojcze – widzę teraz wszystko – cały Wszechświat jak również Siebie w
Umyśle.
54. Herm. To jest Odrodzenie mój synu – więcej już nie będziesz patrzył na rzeczy
z cielesnego punktu widzenia podlegającego trzem wymiarom, zgodnie z
powyższym – kazanie o Odrodzeniu, o którym nie wspominałem przedtem –
abyśmy nie obrazili sił wyższych – pouczając tłum – aby Bóg sam mógł okazać
swoją wolę.
55. Tat. Powiedz mi, mój Ojcze – te ciało stworzone z tych Mocy – czy to podlega
rozkładowi?
56. Herm. Dobre słowa mój synu – nie wypowiadaj tak okropnych rzeczy – bo
grzeszysz i inteligencja Duszy upada.
57. Naturalne Ciało cielesne – postrzegane zmysłami – jest bardzo daleko
odsunięte od niezbędnego Odrodzenia – ponieważ podlega rozpadowi. Pierwsze
musi umrzeć, ostatniego śmierć nie może dotknąć. Czy nie rozumiesz, że jesteś
urodzony Bogiem i Synem Jednego – tak jak Ja jestem?
58. Tat. Tak bardzo tęsknię mój Ojcze, usłyszeć tą dziękczynną pochwałę
przekazaną w hymnie, o którym to mówisz, że słyszałeś to z Mocy będących w
ósmej strefie – kiedy tam byłeś.
59. Herm. Ponieważ Pymander powiedział to, sposobem wyroczni ósmej
strefy/Oktonary
/;
masz
czynić
dobrze,
mój
synu
–
pragnąć
rozwiązania/uwolnienia /stania się wolnym od fizycznego ciała/ – budynku; aby
zostać oczyszczonym.
60. Pymander, Absolutna Inteligencja Moc i Władca dostarczając mi nie więcej
niż to co jest napisane – że poznając SIEBIE będę rozumiał znając wszystko,
słyszeć i widzieć, co tylko zechcę. Rozkazał mi czynić to co jest Dobre. Dlatego
wszystkie Moce, które są we mnie śpiewają.
61. Tat. Chciałbym to usłyszeć Ojcze, i zrozumieć to wszystko.
62. Herm. Wycisz się mój synu – wsłuchaj się w harmonijność błogosławieństwa
i dziękczynienia; ten hymn o odrodzeniu, nie byłem pewny czy może być tak po
prostu wymawiany – ale jak dla Ciebie, to zrobię to w końcu.
63. Dlatego, że to nie jest nauczane, ale ukryte w milczeniu.
64. A więc mój synu, stając na otwartym powietrzu, modląc się, spoglądając ku
wiatrowi północy i słońcu, zmierzającemu ku zachodowi; oraz na wschód kiedy
to słońce wschodzi. A teraz utrzymuj milczenie – mój synu.
TAJEMNICZA PIEŚŃ ŚWIĘTA MOWA
65. Naturą całego Wszechświata – rozkoszuj się wysłuchaniem tego hymnu.
66. Otwórz się Ziemio – pozwól Skarbnicy Deszczu otworzyć się również.
67. Drzewa przestańcie szumieć, bo będę śpiewał i Uwielbiał Najwyższego
Stwórcę Ojca Wszystkiego Stworzenia – JEDNEGO I tylko JEDYNEGO.
68. Otwórzcie się Niebiosa, a wiatry zatrzymajcie się, pozwólcie nieśmiertelnej
strefie boskiej by moje słowa mogły tam dotrzeć.
69. Bo będę śpiewał i uwielbiał TEGO, Który stworzył wszystko; który stworzył
Ziemię i zawiesił Niebiosa, rozkazał oceanom aby wydały słodkie wody – dla
Ziemi zaludnionej i niezaludnionej; na pokarm wszystkiego co istnieje lub
człowieka.
70. Ten który rozkazał, aby płomień Ognia świecił każdej akcji czy to Bogom czy
też człowiekowi.
71.Chodźmy razem oddając uwielbienie Temu na szczycie Niebios – STWÓRCY
całej NATURY.
72. Bo ON jest okiem mojego Umysłu/Duszy – aby przyjął uwielbiania wysiłków
moich mocy.
73. O Mocy moja, która jesteś we mnie – uwielbiaj JEDNEGO i WSZYSTKO.
74. Śpiewaj ty Wolo moja i cała Moc, która jesteś w mnie.
75. O Wiedzo Święta – Oświecona przez Boga; śpiewam przez Ciebie moje
Światło – moja inteligencjo – która Jedyna tylko może to widzieć – raduj się w
radości mojego Umysłu.
76. Wszystkie moje Moce śpiewają uwielbienia razem ze mną; a teraz moja
skromność śpiewając – wychwala moją Prawość; uwielbiając to co jest Prawe.
77. O pokarmie Święty – który jesteś we mnie; wychwalaj wszystko.
78. Przeze mnie Prawda wychwala Prawdę, Dobro wychwala Dobro.
79. O Życie, o Światło od nas, do Ciebie idące – niosąc wychwalania i
dziękczynienia.
80. OJCZE Tobie składam dziękczynienia – funkcjonowanie i władanie moich
Sił/Mocy.
81. Oddaję podziękowania dla Ciebie, O Boże, Moc mojego działania.
82. Przeze mnie Słowo Boskie wyśpiewuje pochwały dla Ciebie; przyjmij od mnie
te moje skromne Ofiary w słowach.
83. Tak płacząc – wszystkie Moce we mnie – wychwalają Wszystko – wypełniając
Twoją Wolę; Twoja Wola i wyzwolenie pochodzi od Ciebie do Ciebie.
84. TY co jesteś Wszystkim, przyjmij te skromne ofiary od wszystkiego, co
istnieje.
85. Och Życie, ratuj wszystko co jest w nas; ŚWIATŁO – Oświeć nas; Duchu –
przewodniku Umysłu/Duszy; o Duchu wspomagający Wykonawcę.
86. To TY o BOŻE, że człowiek wypłakiwał to wszystko od Ciebie przez Ogień,
przez Powietrze, przez Ziemię, przez Wodę, przez Ducha, przez wszystkie
stworzenia.
87. Z wieczności znalazłem sposób moich Dziękczynień i Błogosławieństw dla
Ciebie. Mam to czego szukałem i odpoczynek w Twojej Woli.
88. Tat. O Ojcze, widzę, że śpiewasz tę pieśń pochwał i błogosławieństw, całą
Twoją Wolą; dlatego ja również przygarnąłem to i umieściłem w moim Świecie.
89. Herm. Powiedz to w swoim inteligentnym Świecie/Duszy/ – mój synu.
90. Tat. Mam to na myśli, w moim Świecie Inteligencji; bo przez ten Hymn i pieśń
podziękowań – mój Umysł staje się Oświecony, i z zadowoleniem wysłałbym z
mojego zrozumienia dziękczynienie Bogu.
91. Herm. Nie tak pochopnie, mój synu.
92. Tat. W moim Umyśle, mój Ojcze.
93. Herm. Te rzeczy, które widzę i rozważam, wpajam/wszczepiam w ciebie i
dlatego mówię, do ciebie mój synu Tat... Jako autor udanego Odrodzenia –
wysyłając Bogu moje skromne ofiarowania.
94. O BOŻE który Jesteś OJCEM; NAJWYŻSZYM PANEM i WŁADCĄ; NAJWYŻSZYM
UMYSŁEM/INTELIGENCJĄ – przyjmij te moje skromne poświęcenia – których
wymagasz od mnie.
95. Bo wszystko co istnieje – istnieje zgodnie z Twoją WOLĄ.
96. Synu prześlij te skromne poświęcenia/ofiary Bogu – Ojcu wszystkiego co
istnieje; dodając również mój synu – przez Słowo/Logos/.
97. Tat. Dziękuję ci, Ojcze że tak mi poradziłeś – wyjaśniając jaki sposób jest
najlepszy oddać podziękowania i pochwały.
98. Herm. Cieszę się, Synu – widząc, że Prawda wydała owoce Dobrych Rzeczy –
takie, które pochodzą z Nie-śmiertelnej Gałęzi.
99. Ucz się tego również ode mnie: Ponad wszystkie inne Dobra/Cnoty –
zachowuj Milczenie, nie przekazując tego, żadnemu człowiekowi – mój synu; tej
Tradycji Odrodzenia, abyśmy nie zyskali miana tych co przekręcają/fałszują.
Obydwaj w tej chwili wystarczająco nad tym rozważaliśmy; rozmawiając czy
słuchając. Teraz wiesz wystarczająco dużo intelektualnie; poznając SIEBIE oraz
OJCA.
Koniec Księgi Siódmej
KSIĘGA ÓSMA – NAJWIĘKSZYM NIESZCZĘŚCIEM/ZŁEM
CZŁOWIEKA JEST NIEPOZNANIE/NIEZNANIE BOGA
1. Ty, który tak paradujesz – o Człowieku – pijany; pijąc wino
Niewiedzy/Ignorancji – patrząc na to – nie możesz ścierpieć tego? Dlaczego
wymiotujesz tym znowu?
2. Powstańcie, wytrzeźwiejcie i spójrzcie do góry /prawdziwymi/ oczami swojego
serca, jeśli nie możecie zrobić tego wszyscy, niech więc zrobi to tylu ilu może.
3. Bo zaraza Ciemności/Niewiedzy zalała /otoczyła całą Kulę Ziemską,
obezwładniając Dusze, nie pozwalając jej aby mogła przybyć do Schronień
Ocalenia/Zbawienia.
4. Nie pozwól unieść się będąc porwany/unoszony Wielkim Strumieniem, ale
powstrzymaj ten napór/nawał fali – który powstrzymuje Cię od osiągnięcia
Niebios Schronienia i abyś przybrał swój kierunek ku temu.
5. Szukaj Tego, co może wziąć cię za rękę i doprowadzić do drzwi Prawdy i
Wiedzy/Gnosis, gdzie świeci przezroczyste Światło – oczyszczone z Ciemności,
gdzie nie ma nawet jednego upitego, ale wszyscy są trzeźwi – spoglądając w
swoim sercu na Tego – który rozkoszuje się będąc zauważonym/zobaczonym.
6. Bo On nie może być słyszany uszami, ani też zobaczony oczami, ani wyrażony
w słowach; ale tylko w umyśle i sercu.
7. Ale najpierw musisz porwać na strzępy i przebić się przez tę garderobę, którą
nosisz, to gniazdo Niewiedzy; ta podstawa/fundament całych nieszczęść; okup
skażenia; te ciemne okrycie; tę żyjąca Śmierć; zmysłowe trupie ciało/padlina;
Grobowiec w którym funkcjonujemy; ten udomowiony złodziej, który tak bardzo
kocha nas w tym, nienawidząc nas, jak również zazdroszcząc nam.
8. Takie jest okropne/raniące to okrycie, które nosisz; które pociąga Cię w dół
poprzez swoje własne ja /obecne ja/, abyś nie mógł spojrzeć do góry i dostrzec
piękna Prawdy i Dobra, które istnieje tam; abyś nie mógł znienawidzić tego
stroju, w którym jesteś; i zrozumieć – zasadzek i pułapek – które są zastawione
dla Ciebie.
9. Dlatego włóż wszelki wysiłek pracy, w rzeczy które wydają Ci się dobre, i przez
zmysły postrzegania, osądź i zadecyduj – że to co naprawdę jest prawdziwe – jest
ukryte i otoczone powłoką materii, napełniając tą obecnością Ciebie
nienawidzącą przyjemnością, której nie możesz ani usłyszeć – co powinieneś
usłyszeć; ani również zobaczyć – to co powinieneś zobaczyć.
Koniec Księgi Ósmej
KSIĘGA DZIEWIĄTA – UNIWERSALNE KAZANIE DO
ASKLEPIOSA
1.Herm. Wszystko, co posiada aktywność/ruch, o Asklepiosie, czy to nie jest
uaktywnione w czymś i przez coś?
2. Asklep. Tak, rzeczywiście.
3. Herm. Czy to w czym rzecz jest uaktywniona/poruszana – nie musi być większe
z konieczności od rzeczy, która jest aktywna?
4. Musi.
5. Herm. Czy to co nadało aktywność – nie jest mocniejsze od tego które zostało
uaktywnione?
6. Asklep. Oczywiście, to jest silniejsze.
7. Herm. Cz to w czym rzecz jest uaktywniona, nie musi mieć potrzeby przeciwnej
Natury w stosunku do tej rzeczy – która jest uaktywniona?
8. Asklep. Tak, musi mieć potrzebę.
9. Herm. Czy te wielkie Ciało Kosmosu/Wszechświata, nie jest tak wielkie – że nie
ma nic bardziej wielkiego?
10. Asklep. Tak, przyznaje.
11. Herm. Czy to co jest solidne/masywne – nie jest wypełnione wieloma innymi
wielkimi ciałami, czy raczej powiedzmy wszystkimi Ciałami, które tam są?
12. Asklep. To jest rzeczywiście tak.
13. Herm. Czy Kosmos nie jest Ciałem i Ciało – które się porusza?
14. Asklep. Tak jest.
15. Herm. A więc jakiego rodzaju to miejsce musi być, w czym to się porusza, i z
jakiej to jest natury? Czy musi to być bardziej większe, aby mogło utrzymywać
ciągłość ruchu? Albo czy to co nadaje aktywność/ruch, nie ma potrzeby
posiadania miejsca/powierzchni istnienia a z braku miejsca, zawieszone i
uaktywnione w Ruchu?
16. Asklep. To musi być ogromną rzeczą, Hermesie Największy – ale jakiej
Natury?
17. Herm. Z Natury przeciwnej, o Asklepiosie A czy Natura rzeczy bezcielesnych,
nie jest przeciwna rzeczom cielesnym?
18. Asklep. Przyznaję.
19. Herm. Dlatego to miejsce jest bezcielesne; ale to które jest bezcielesne – jest
pewnego rodzaju rzeczą świętą lub samym Bogiem. I to co nazywam rzeczą
Świętą, mam na myśli, to przez którą zostało stworzone albo spłodzone.
20. I jeśli dlatego to ma być święte, to jest esencją lub substancją; ale jeżeli jest
to Bóg, to jest ponad esencję; ale jego inteligencja polega na czymś innym.
21. Po pierwsze – Bóg jest zrozumiały, nie dla Siebie, ale dla nas; bo to co jest
zrozumiałe podlega temu, co jest zrozumiane przez zmysły postrzegania.
22. Dlatego, Bóg nie jest zrozumiały sam Sobie; ponieważ nie będąc jakąkolwiek
inną rzeczą która może być zrozumiała, on nie może być zrozumiany przez Siebie.
23. Ale on jest inną rzeczą w stosunku do nas i dlatego on jest zrozumiany przez
nas.
24. Dlatego jeżeli miejsce jakieś ma być czymś zrozumiałym, wtedy to nie jest
miejscem – ale Bogiem; ale jeżeli Bóg ma być zrozumiałym, to jest zrozumiałym
nie jako miejsce, ale jako zdolna aktywność/możliwość działania.
25. Teraz – wszystko co jest w ruchu – jest uaktywnione nie poprzez, ani w tym
co zwie się aktywnością/ruchem, ale w tym co było stacjonarne lub w spoczynku;
i to co nadało ruch było stacją lub spoczynkiem; jest niemożliwością, aby mogło
być uaktywnione tym.
26. Asklep. Jak to jest więc o Hermesie Największy, te rzeczy, które tutaj są –
będąc w aktywności z rzeczami, które nadały aktywność/ruch? Bo mówisz, że
planety będące w ruchu są obracane przez planety niewędrujące.
27. Herm. To o Asklepiosie, nie obraca się razem, ale w przeciwnym kierunku;
ponieważ one nie obracają się w podobny sposób – ale przeciwnie jedna do
drugiej. I ta przeciwność posiada/zawiera opór aktywności, bo oporność jest –
byciem aktywności/ruchu.
28. Dlatego wędrująca planeta; obracając się przeciwnie do planety, która nie
jest wędrująca, będzie miała przeciwną pozycję jedna do drugiej.
29. Dlatego niedźwiedź, którego widzisz – ani wschodzi ani zachodzi; ale
obracając się dookoła; Czy myślisz – że jest w ruchu czy stoi w miejscu?
30. Asklep. Myślę, że jest w ruchu, Hermesie Największy.
31. W jakim ruchu, o Asklepiosie?
32. Asklep. Ruchu, który jest zawsze taki sam.
33. Ale ruch obrotowy, który jest taki sam i ruch podróży, który jest taki sam,
obydwa są ukryte – przez stację; bo ten, który jest taki sam, zabrania temu, który
jest wyżej od tego samego, jeśli dorównuje do tego – który jest prawie taki sam.
34. A więc przeciwny ruch istnieje zawsze w szybkości; będąc zawsze wytwarzany
poprzez przeciwności.
35. Dam ci prosty przykład odnośnie tego zagadnienia – ziemskiego pochodzenia,
który może być zauważony oczami.
36. Spójrz na którekolwiek z tych żywych stworzeń na Ziemi, człowiek na przykład
zauważ go jak płynie; kiedy woda go unosi w jednym kierunku – opór lub walka
jego stóp i rąk – wytwarza stacje /punkt odniesienia/ w stosunku do człowieka;
aby nie mógł być poniesiony/zabrany przez wodę, jak również, aby nie utonął.
37. Asklep. Dałeś bardzo dobry przykład Hermesie Największy.
38. Herm. Dlatego, każda aktywność/ruch jest w stacji/punktu odniesienia; i
początek tej aktywności pochodzi ze stacji.
39. Dlatego aktywność, taka jak kosmosu/świata, jak i każdej żyjącej materialnej
rzeczy – nie zostaje wykonana poprzez te rzeczy, które są na zewnątrz Świata,
ale poprzez to, co istnieje wewnątrz. Dusza albo Duch, albo jakaś inna
bezcielesna rzecz, w stosunku do tych rzeczy, które są bez tego.
40. Bo martwe/nieżyjące Ciało nie posiada, dużo mniej wiedzy jak Ciało, które
byłoby całkowicie martwe.
41. Asklep. Co masz na myśli o Hermesie Największy, drzewo i kamień, i wszystkie
inne martwe rzeczy, czy one nie są Ciałami posiadającymi aktywność?
42. Herm. W żadnym wypadku, o Asklepiosie, bo to co jest wewnątrz Ciała, które
uaktywnia rzecz nie posiadającą życia – nie jest Ciałem – które uaktywnia
obydwa; te które utrzymuje – jak również ciało, którym jest urodzone; bo jedna
martwa lub nieżyjąca rzecz – nie może uaktywniać innej. Ta która nadaje ruch –
musi być żywą – jeżeli nadaje ruch.
43. Widzisz więc jak Dusza jest naładowana, kiedy to utrzymuje dwa Ciała.
44. Teraz to dowodzi – że rzeczy uaktywnione są w czymś i przez coś.
45. Asklep. Rzeczy, posiadające aktywność o Hermesie Największy, muszą
otrzymać aktywność w tym co jest przestrzenią albo próżnią?
46. Zrozum, o Asklepiosie, że we wszystkich rzeczach, które istnieją nie ma
niczego pustego, tylko to co nie istnieje, jest puste i obce dla istnienia lub bycia.
47. Bo to co istnieje – nie mogło by istnieć jeżeli nie byłoby pełnio istnienia; bo
to co istnieje lub będąc egzystencją – nigdy nie może stać się puste.
48. Asklep. Czy nie istnieją jakieś rzeczy, które są puste, o Hermesie Największy,
tak jak pusta beczka, pusty gąsior, pusta wola, pusta winna-prasa, i wiele innych
tym podobnych?
49. Herm. Jesteś w wielkim błędzie o Asklepiosie; te rzeczy są jak najbardziej
pełne
i wypełnione; które uważasz jako przestrzeń lub pustkę.
50. Asklep. Co masz na myśli poprzez to, o Hermesie Największy?
51. Herm. Czy Powietrze nie jest Ciałem?
52. Asklep. Tak jest Ciałem.
53. Herm. Dlaczego więc to Ciało, nie przechodzi przez wszystkie rzeczy, które
istnieją? A przechodząc przez nie, napełnia je? Czy to Ciało, nie składa się z
połączenia czterech? Dlatego, wszystkie te rzeczy, które nazywasz puste – są
wypełnione Powietrzem.
54. Dlaczego, te rzeczy nazywasz puste, powinieneś nazwać je dziurawe a nie
puste; One istnieją i są pełne Powietrza i Ducha.
55. Asklep. Ten dowód jest poza jakimkolwiek zaprzeczeniem; o Hermesie
Największy, ale jak możemy nazwać te miejsce /przestrzeń/, w której cały
Wszechświat/Kosmos się obraca/porusza?
56. Herm. Nazwij to nie-materią, Asklepiosie
57. Asklep. Co jest tym, niematerialnym lub bezcielesnym?
58. Herm. Umysł i Inteligencja, całość, całkowicie rozumiejąca Siebie, wolna od
Ciała, nie do oszukania, niewidoczny, nigdy nieprzemijający nieskończony w
swoim Ciele, stojąc mocno sam w sobie, posiadający wszystkie możliwości i
będąc Zbawcą, wyswobodzicielem wszystkich rzeczy – które istnieją.
59. Dlatego Dobro, Prawda, jest /Archetypowym Light/ Oryginalnym Prototypem
Światła, Prototypem Duszy, które są – jak gdyby promieniami.
60. Asklep. W takim razie, co jest Bogiem?
61. Herm. To co nie nie jest żadną z tych rzeczy, i jednocześnie będąc; powodem
bycia wszystkiego istnienia i każdej rzeczy, która istnieje; do tego będąc
pozbawiony jakiejkolwiek potrzeby posiadania czegokolwiek.
62. Wszystkie rzeczy są stworzone z rzeczy, które istnieją, a nie z rzeczy które nie
istnieją; rzeczy które nie istnieją, nie posiadają natury – bycia
stworzenia/zrobienia. Natomiast rzeczy które są – nie posiadają natury
bycia/istnienia nigdy albo bycia/istnienia w ogóle.
63. Asklep. Z tego co mówisz więc – kim jest Bóg?
64. Herm. Bóg nie jest Umysłem, ale powód – którym Umysł jest; nie duch – ale
powód, którym Duch jest; nie Światło – ale powód, którym Światło jest.
65. Dlatego, musimy uwielbiać Boga przez te dwie nazwy, które są właściwe dla
Niego tylko i wyłącznie, a nie coś innego.
67. I On jest tym i niczym innym; bo wszystkie inne rzeczy są oddzielone od
natury Dobra.
68. Bo w Ciele i Duszy nie ma żadnego miejsca, aby było w stanie lub mogło
zawierać Dobro.
69. Wielkość Dobra jest tak wielka jak istnienie wszystkiego co istnieje, zarówno
cieleśnie jak i bezcieleśnie; zmysłowo jak również i intelektualnie.
70. Takie jest Dobro, jak również Bóg.
71. Widzisz, dlatego nigdy nie powinieneś nazywać Dobrem czegoś; bo w ten
sposób będziesz bezbożnikiem, ani jakiegokolwiek innego Boga; ale tylko Dobro;
bo w ten sposób znowu również będziesz bezbożnikiem.
72. Słowem jest bardzo często wyrażane Dobro przez wszystkich ludzi; ale
człowiek nie rozumie co to jest; tylko przez niewiedzę/ciemność Oni nazywają
Bogów jak również niektórych ludzi Dobrymi; to nigdy tak nie może być, ani też
być tak stworzone/zrobione.
73. Dlatego wszyscy inni Bogowie są uhonorowani tytułem albo nazwą Bożą, bo
Bóg nie jest Dobry, zgodnie z Niebem, ale Naturą.
74. Bo Boska Natura i Dobro są Jednością; Jeden jest rodzajem obydwóch, skąd
wszystkie rodzaje pochodzą.
75. Bo On który jest Dobrem jest dawcą wszystkich rzeczy co istnieją – niczego
nie biorąc; dlatego Bóg daje wszystko a niczego nie bierze.
76. Inny tytuł lub nazwa to jest Ojciec; z powodu wytwarzania wszystkich rzeczy,
bo to jest czynnością Ojca tworzyć.
77. Dlatego, zawsze było najbardziej wielką i najbardziej religijną czynnością w
tym życiu, dla Tych którzy są mądrzy i inteligentni, jest począć dziecię.
78. Również podobnie największym nieszczęściem i bezbożnością, dla
kogokolwiek kończąc to życie na ziemi bez dziecka; i ten człowiek jest ukarany po
Śmierci przez Diabłów i kara ta jest taka: Zabierając Duszę tego bezdzietnego
człowieka wydając wyrok potępiający, skazując do Ciała, które nie posiada natury
mężczyzny czy kobiety; to jest wielkim przestępstwem/ przekleństwem pod
Słońcem.
79. Dlatego o Asklepiosie, nigdy nie gratuluj jakiemukolwiek człowiekowi, który
jest bezdzietny; ale odwrotnie współczuj jego nieszczęściu, wiedząc jaka kara go
czeka i jest zgotowana dla niego.
80. Pozwól aby to wszystko co było powiedziane dla ciebie o Asklepiosie, było
jako wprowadzenie do poznania wszystkiego co jest w Naturze/Przyrodzie.
Koniec Księgi Dziewiątej
Punkt 77,78. Nie odnosi się do dziecka ziemskiego, spłodzonego – tutaj mowa
jest o innym dziecku na poziomie duszy, innym wymiarze i innym dziecku.
KSIĘGA DZIESIĄTA – UMYSŁ/INTELIGENCJA DO
HERMESA
1. Wysłuchaj tych słów, o Hermesie Wielki, i przypominaj sobie te rzeczy, które
są wypowiedziane; bo Ja będę mówił bez opóźniania, co przychodzi do mojego
umysłu, zawsze wielu ludzi mówiło wiele różnych rzeczy i w różny sposób,
dotyczących Wszechświata/Kosmosu i Dobra; ale Ja nie nauczyłem się Prawdy.
2. Dlatego Pan/Bóg Najwyższy wyjaśnił mi to dokładnie w tym miejscu; I z tego
powodu będę ufał tylko Bogu – odnośnie manifestujących się tych rzeczy.
3. Wtedy to otrzymałem wyjaśnienie wszystkiego dokładnie od
Inteligencji/Umysłu – jak jest rzeczywiście.
4. Bóg i wszystko.
5. Bóg, Wieczność, Świat, Czas, Tworzenie/Poczęcie.
6. Bóg uczynił Wieczność, Wieczność – Wszechświat/Kosmos, Kosmos – Czas, a
Czas Tworzenie/Generacje.
7. Z Boga, jako substancji jest Dobro; Piękno, Błogosławieństwo i Mądrość.
8. Z Wieczności, Tożsamość, albo Jaźń. /w angielskim używa się zwrotu –The Self/
9. Ze Wszechświata, Porządek.
10. Z Czasu, Zmiana.
11. Z Tworzenia/Generacji Życie i Śmierć.
12. Ale działaniem Boskim jest Inteligencja/Umysł i Dusza.
13. Z Wieczności, Trwałość, albo Długowieczność i Nieśmiertelność.
14. Ze Wszechświata, Regeneracja/Odradzanie i Rozkład, albo Zniszczenie.
15. Z Czasu, Powiększanie/Wzrastanie i Zmniejszanie/Zanikanie.
16. A z Tworzenia/Stwarzania – jakość.
17. Dlatego, Wieczność jest w Bogu.
18. Wszechświat/Kosmos w Wieczności.
19. Czas w Kosmosie/Wszechświecie.
20. A Tworzenie w Czasie.
21. I Wieczność zrównała się z Bogiem.
22. Wszechświat/Kosmos porusza się w Wieczności.
23. Czas jest określony w Kosmosie/Wszechświecie.
24. Tworzenie/Generacja jest wykonywana w Czasie.
25. Dlatego źródłem fontanny wszystkiego co istnieje jest Bóg.
26. Substancją Wieczność.
27. Materią jest Wszechświat.
28. Mocą Bożą jest Wieczność.
29. A pracą Wieczności jest Wszechświat – jeszcze nie zrobiony, a jednocześnie
zawsze tworzony/czyniony przez Wieczność.
30. Dlatego, nic nie może być zniszczone kiedykolwiek, bo Wieczność jest nie-
przekupna.
31. Jak również nic nie może zginąć, lub być zniszczone we
Wszechświecie/Kosmosie; Wszechświat jest zawarty i objęty przez Wieczność.
32. Ale co jest Mądrością Boską? Dobro, Piękno i Błogosławieństwo i każde
Dobro/Cnota oraz Wieczność.
33. Dlatego Wieczność, włożyła rzecz nieśmiertelną i nieprzemijającą do Materii;
ale regeneracja tego – jest uzależniona od Wieczności, tak jak Wieczność od
Boga.
34. Bo Generacja i Czas, w Niebie i na Ziemi, są podwojonej Natury; w Niebie one
są niezmienne i nieskażone; ale na Ziemi one są zmienne i przekupne/skażone.
35. Duszą Wieczności jest Bóg; Duszą Wszechświata – Wieczność; a Ziemi –
Niebo.
36. Bóg jest w Umyśle; Umysł/Inteligencja w Duszy, a Dusza w Materii, wszystkie
rzeczy należą do Wieczność.
37. Całe Ciało Uniwersalne, w którym są wszystkie Ciała – wypełnione jest
Duszami, Dusze są napełnione Umysłem/Inteligencją, Umysł/Inteligencja jest
pełnością Boga.
38. Wewnątrz on napełnia je, a na zewnątrz – on zawiera/posiada je, czyniąc
Wszechświat/ Kosmos żyjący.
39. Zewnętrznie, on ożywia tę doskonałą żyjącą istotę Wszechświat/Kosmos, z
wewnątrz wszystkich żywych Stworzeń.
40. Powyżej Niebios on przebywa w tożsamości albo jaźni, ale poniżej na Ziemi
jest zmianą generacji/tworzenia.
41. Wieczność zawiera /utrzymuje Wszechświat/Kosmos przez konieczność lub
opatrzność, albo naturę/przyrodę.
42. Jeśli jakikolwiek człowiek pomyśli o jakiejś rzeczy, To jest Bóg który
ożywił/uaktywnił swoim działaniem lub władaniem to wszystko.
43. Ale działalnością lub oddziaływaniem Boga – jest Przepotężna Najwyższa
Moc, Moc nie do pokonania, do której Nic; żadna inna Moc – Ludzka lub Święta
nie może być porównywana.
44. Dlatego, o Hermesie, nie myśl o żadnej z tych rzeczy czy to na dole, czy na
wysokościach aby mogły dorównać mądrością w jakiś sposób Bogu; bo jeśli tak
myślisz – błądzisz w Prawdzie.
45. Bo nic podobnego nie może być niepodobnym, JEDEN jest JEDYNYM; nigdy
nie możesz myśleć, że ON dał swoją MOC dla jakiejkolwiek innej rzeczy.
46. Bo kto po nim może uczynić cokolwiek, jak Życie lub Nieśmiertelność: z
transformacji /zmiany lub z Jakości? Jaką inną rzecz powinien On uczynić od
Siebie?
47. Bóg nie jest bezczynnym, w innym razie wszystko byłyby bezczynne/leniwe;
bo wszystkie rzeczy są pełnością Boga.
48. Bo nigdzie we Wszechświecie, nie istnieje coś takiego jak bezczynność; bo
bezczynność jest nazwą odnoszącą się do rzeczy pustych lub próżni, obydwu
Wykonawcy oraz rzeczy zrobionej.
49. Bo wszystkie rzeczy muszą być – podwójnością; koniecznie
robione/tworzone lub zawsze robione; i zgodnie z oddziaływaniem Natury
każdego miejsca/poziomu.
50. Bo On, który czyni lub wykonuje, jest we wszystkich rzeczach, nie będąc
przywiązany tym lub uzależnionym od niczego; nie wykonuje czy robi jednej
rzeczy, ale wszystko.
51. Bo będąc aktywną lub operatywną Mocą – jest samowystarczający dla rzeczy,
które są wykonane oraz rzeczy, które są wykonane pod nim.
52. Patrząc przez mnie, na Wszechświat, który teraz podlega Twojemu wzrokowi
i rozumiejąc dokładnie całe Piękno tego.
53. Ciało wieczne, nad które nie istnieje NIC bardziej starożytnego, do tego
zawsze energiczne i młode.
54. Utrzymując również siedem Światów umieszczonych ponad nami,
przystrojonymi wiecznym porządkiem, i wypełniających Wieczność różnymi
kursami.
55. Bo wszystkie rzeczy są pełne Światła ale Ogień jest nigdzie.
56. Bo przyjaźń i mieszanina przeciwieństw i niepodobieństw, staje się
świecącym Światłem z Aktywności lub Działalności Boskiej; Ojciec wszystkiego
Dobra, Książę całego Porządku, i Władca Siedmiu Światów.
57. Spójrz również na Księżyc, poprzednika ich wszystkich, instrument natury,
transmutator/ transformator niższej materii.
58. Spójrz na Ziemię ustawioną w środku Wszystkiego, solidny i stabilny
Fundament – Pięknego Kosmosu, karmicielkę i pielęgniarkę ziemskich rzeczy.
59. Rozważ ponadto, jak wielka jest liczba nieśmiertelnych żywych istot i tych
podlegających śmierci również; pośrodku nich zobacz Księżyc, krążący między
obydwoma, aby oczyścić rzeczy nieśmiertelne i śmiertelne.
60. Wszystkie rzeczy są wypełnione Duszami i wszystkie rzeczy są właściwie
uaktywnione przez nie; niektóre rzeczy dookoła Nieba, niektóre rzeczy dookoła
Ziemi; i żadne z nich co obracają się w prawą stronę – nie idą w lewą; ani te co
obracają się w lewą – nie idą w prawo; rzeczy powyżej – nie są poniżej, te na dole
– nie są w górze.
61. Wszystkie te rzeczy są wykonane/zrobione, mój najdroższy Hermesie, nie
masz więcej potrzeby uczyć się od mnie.
62. Bo one są Ciałami, posiadającymi Duszę i są uaktywnione.
63. I wszystko to powinno wrócić razem do Jednego, jest to niemożliwe, aby bez
czegoś zebrać ich razem.
64. Dlatego, musi być ktoś taki Jeden i być całkowicie Jeden.
65. Bo widząc wiele różnorakiego ruchu/aktywność i Ciała nie podobne jedno do
drugiego; do tego mając jedną zarządzoną prędkość pośród nich wszystkich Jest
więc nie możliwe aby w tym było dwóch lub więcej wykonawców.
66. Bo jeden porządek nie może być utrzymany przez wielu.
67. Inaczej w słabszym byłaby zazdrość silniejszego; jak również
nieporozumienie.
68. Jeśli byłby jeden Stwórca, istot podlegających zmianie przez śmierć, on by
również pragnął stworzyć nieśmiertelne istoty, tak jak Twórca nieśmiertelnych
istot – chciałby stworzyć istoty podlegające śmierci.
69. Ponadto, jeżeli by istniało dwóch; materia będąc jednym i Dusza będąc
jednym, który z nich powinien być dowodzącym, albo mieć roszczenia do
przyszłości?
70. Jeśli obydwaj z nich, który z nich posiada większą część?
71. Ale myśl tak, że każde żyjące Ciało posiada konsystencję Materii i Duszy; i z
tego który z nich jest nieśmiertelny, a który jest śmiertelny i niemyślący.
72. Bo wszystkie żyjące Ciała mają Duszę; a te rzeczy które nie są żyjące, są tylko
materią.
73. I Dusza, która staje się podobna do Siebie przybliża się w pobliże do swego
Stwórcy, który jest powodem Życia i Bytu, i będąc przyczyną Życia – w podobny
sposób, jest powodem nieśmiertelnych rzeczy.
74. Jak wówczas śmiertelny Człowiek różni się od nieśmiertelnego?
75. Albo dlaczego on nie może uczynić żyjących Istot, powodując rzeczy
nieśmiertelne i nieśmiertelność?
76. To, że jest ktoś taki, że czyni to wszystko widoczne/oczywiste i to że on jest
również Jeden – jest to najbardziej oczywiste.
77. Bo tam jest jedna Dusza, jedno Życie i jedna materia.
78. Kto jest tym? Kto to może być, kto inny jeżeli nie Jeden Bóg?
79. Dla kogo innego może być pożytkiem/korzyścią stworzenie żywych istot,
jeżeli nie Jedynego Boga?
80. Dlatego jest tylko Jeden Bóg.
81. Bo byłoby śmieszną rzeczą przyznać, że Wszechświat/Kosmos jest tylko
jeden, jedne Słońce, jeden Księżyc, jedna Boskość; do tego mając – nie wiem jak
wiele Bogów.
82. On dlatego będąc Jednym, stworzył wszystko w wielu rzeczach.
83. I to co jest największą rzeczą dla Boga, stworzył Życie, Duszę, nieśmiertelność
i zmiany, kiedy TY to czynisz tak wiele rzeczy?
84. Bo obydwaj widzicie, mówicie, słyszycie, wąchacie, smakujecie, dotykacie,
chodzicie, rozumiecie i oddychacie.
85. I to nie jest jeden, który to widzi, a inny który słyszy, a inny który mówi i inny
który dotyka, i inny który smakuje, i inny który chodzi, i inny który rozumie, i inny
który oddycha; ale jeden który wykonuje te rzeczy.
86. W tym wszystkim żadna z tych rzeczy nie może być bez Boga.
87. Bo jeśli byś zaprzestał w robieniu tych rzeczy, nie byłbyś żywą istotą; a więc
jeśli Bóg by zaprzestał w tym; on nie byłby (jest to nie legalne aby tak się wyrażać
) już więcej Bogiem.
88. Bo już było zademonstrowane – że nic nie może być nieaktywne/bezczynne
lub puste, co więc większym może być potwierdzeniem/afirmacją – Boga?
89. Bo jeżeli istnieje coś – czego on by nie uczynił, wtedy on jest (jeśli tak można
legalnie powiedzieć ) niedoskonały.
90. Jeżeli zauważymy, że on nie jest bezczynny, ale doskonałym, wtedy jest
twórcą wszystkiego.
91. Teraz oddaj się mnie, na chwilę – mój Hermesie, wówczas będzie ci łatwiej
zrozumieć – że praca boska jest koniecznością, że wszystkie rzeczy powinny być
wykonane lub zrobione, albo wykonane to co jest wykonane; lub pewnego razu
były wykonane, lub będą wykonane.
92. I to o mój ukochany – jest Życiem.
93. I to jest Piękno.
94. I to jest Dobro.
95. I to jest Bóg.
96. I jeśli zrozumiesz to podczas wykonywania prac również, zauważ co zdarza
się Tobie,.kiedy robisz coś.
97. Ale z Nim jest inaczej w tym wszystkim – on jest niereagujący na przyjemność,
bo nie ma innego Wykonawcy, by podzieli się tym co robi.
98. Ale będąc sobą – jako Wykonawca, on jest zawsze w pracy, będąc sobą, tym
który tworzy czy robi.
99. Bo wszystkie rzeczy, jeżeli byłyby oddzielone od niego, musiałyby się rozpaść
i umrzeć; bo nie byłoby życia w nich.
100. Raz jeszcze, jeśli wszystkie żyjące istoty – zarówno te, które są w niebie jaki
i na ziemi; i gdyby było tylko jedne życie w wszystkich rzeczach – które są
stworzone przez Boga i to jest Bóg, w tym wypadku na pewno wszystkie rzeczy
byłyby zrobione lub stworzone przez Boga.
101. Życie jest połączeniem Umysłu i Duszy.
102. Ale śmierć nie jest zniszczeniem tych rzeczy, które były
skupione/zgromadzone
razem,
ale
jest
rozpadem/rozwiązaniem
unii/połączenia.
103. Dlatego wyobrażeniem /obrazem Boskim – to Wieczność; z Wieczności –
Świat; ze Świata – Słońce; ze Słońca – człowiek.
104. Ale ludzie mówią – że zmianą jest Śmierć – ponieważ ciało się rozpadło, i
Życie odchodzi do tego – co jest nie widoczne.
105. Tym wykładem, mój ukochany Hermesie, Ja potwierdzam tak, jak słyszałeś.
Że Kosmos/Wszechświat ulega zmianom, ponieważ codziennie część tego staje
się niewidoczna, ale to nigdy się nie rozpadło/rozpuściło.
106. I to jest Pasją Kosmosu/Wszechświata, /Okultacja/ – obrót i
zachodzenie/chowanie
się.
Obracanie
się
jest
kręceniem;
ale
zachodzenie/chowanie się – jest odnawianiem.
107. Kosmos będąc cały uformowany; nie mający form na zewnątrz dla siebie,
ale zmienia je sam sobie.
108. Widząc więc Wszechświat/Kosmos całkowicie utworzony – kto musi być ten
co stworzył to; bo bez formy, on nie może istnieć.
109. Jeśli on byłby całkowicie uformowany, on byłby jak Kosmos, ale jeśli on by
miał pojedynczą formę; z tego względu powinien być czymś mniejszym od
Kosmosu.
110. Co więc powiemy – kim on jest? abyśmy nie wzbudzili jakichkolwiek
wątpliwości przez nasze mówienie, bo to co jest wątpiące odnośnie Boga – nie
może być poznane.
111. Dlatego on miał jeden pomysł, który jest właściwy dla niego, ponieważ jest
to bezcielesne, nie podlegające wzrokowi, a jednocześnie okazując wszystkie
formy cielesne.
112. Nie dziwiłoby to mnie, jeżeli byłby to bezcielesny pomysł.
113. Bo one są jak formy wypowiedziane w przemówieniu; które na piśmie –
wydają się być wysokie i spuchnięte ale z natury są gładkie i równe.
114. Ale zrozum to dobrze co ja mówię; mówiąc bardziej dobitnie – aby to mogło
być bardziej prawdziwe; Człowiek nie może żyć bez życia; podobnie Bóg nie może
żyć – nie czyniąc Dobra.
115. Bo to jest niejako, życie i aktywność Boga, aby nadając ruch/aktywność
wszystkim rzeczom, czyniąc je żywymi.
116. Niektóre rzeczy tu wymienione – muszą mieć szczególne wyjaśnienie;
zrozum więc co powiem.
117. Wszystkie rzeczy są w Bogu, nie jako leżące w miejscu, bo miejsce jest
podwójnością; ciało i nieaktywność. I te rzeczy, które są umiejscowione – nie
posiadają aktywności/ruchu.
118. Bo one mówiąc inaczej, są rozłożone/umiejscowione w tym co jest
bezcielesne; z innej strony jak manifestacja fantazji lub zjawy.
119.Weź pod uwagę tego co zawiera wszystko co istnieje, i zrozum – że nic nie
jest bardziej pojemne, niż to które jest niematerialne, nic jest bardziej szybkie,
ani nic jest bardziej silne/potężne. Ale to jest- najpotężniejsze/pojemne,
najbardziej szybkie i najmocniejsze.
120. A teraz osądź to sam, dając rozkaz Duszy pójść do Indii, i szybciej niż wydasz
polecenie już będziesz tam.
121. Podobnie zrób, aby podróżować nad Oceanem, natychmiast będziesz tam;
nie jako podróżując z jednego miejsca do drugiego; ale nagle będziesz tam.
122. Zechciej lecieć do Nieba i wcale nie będziesz potrzebował skrzydeł, jak
również nic nie może ci przeszkodzić w tym, ani ogień Słońca, ani eter, ani
obracające się planety; ani ciała jakichkolwiek innych gwiazd, ale przecinając
przez to wszystko, polecisz do ostatniego i najbardziej oddalonego ciała.
123. I jeżeli nawet przebijesz się przez to wszystko i rozważysz co jest ponadto
(jeśli tam będzie cokolwiek na zewnątrz Kosmosu), możesz to uczynić.
124. Zauważ, jaką wielką moc posiadasz, jaką wielką prędkość masz; możesz
zrobić te wszystkie rzeczy; Czy Bóg nie może tego?
125. Dlatego w ten sposób rozważaj o Bogu; mając cały wszechświat/Kosmos dla
siebie, jak gdyby to były wszystkie myśli lub rozważania.
126. Jeżeli nie zrównasz siebie z Bogiem, nigdy nie będziesz mógł rozumieć Boga.
127. Bo podobne jest zrozumiałe przez podobne.
128. Wzrastaj więc do niezmierzonych wielkości, wychodząc/wychylając się
ponad wszystko i wykraczając poza całość czasu, stając się wiecznością, i wtedy
na pewno zrozumiesz Boga : jeśli wierzysz w siebie, że nic nie jest niemożliwe,
gdy zaliczysz siebie do nieśmiertelnych; i jeżeli będziesz w stanie zrozumieć
wszystkie rzeczy, każdy akt działalności i nauki; oraz sposób i zwyczaj każdej
żyjącej rzeczy.
129. Stań się wyższy niż wszystkie wysokości, niższy niż wszystkie głębokości,
zrozum w sobie właściwości wszystkich Istot Żywych, z Ognia, Wody, Suszy i
Wilgoci, zrozum podobnie – że w jednej chwili możesz być wszędzie – w morzu i
na ziemi.
130. Musisz od razu zrozumieć Siebie, nie zrodzony jeszcze w łonie, młody, stary,
będąc zmarłym, wszystkie rzeczy po śmierci, i wszystko to razem; jak również
czas, miejsca, czyny, jakości, ilości, w przeciwnym razie nie możesz jeszcze
zrozumieć Boga.
131. Ale jeżeli jednak zamkniesz swoją Duszę w Ciele, i nadużywając ją – mówiąc;
Nie rozumiem niczego, Nic nie mogę zrobić, Boję się Morza, Nie mogę wspinać
się do nieba, Nie wiem kim jestem, Nie mogę powiedzieć czym będę: Co mam
wspólnego z Bogiem? Dlatego nie będziesz mógł zrozumieć żadnej z tych rzeczy
co zwą się Dobrem i Pięknem. Pozostaniesz zakochany w swoim Ciele i Złu.
132. Z tego powodu najbardziej wielkim Złem jest nie poznanie Boga.
133. Bycie w stanie/chęć poznania /Boga/ – śmiałość/odwaga oraz nadzieja, jest
najprostszą drogą, oraz boską drogą, podobną do Dobra. Jeżeli postawisz swoją
stopę na Niej – wszędzie spotka ciebie i wszędzie będziesz Go mógł ujrzeć, prosto
i łatwo; kiedy to nie oczekujesz lub nie szukasz tego; Spotkasz /GO/ idąc, śpiąc,
żeglując, podróżując nocą, w ciągu dnia, kiedy mówisz, i kiedy trzymasz
milczenie/ciszę.
134. Bo nic nie istnieje, co nie jest Jego obliczem/obrazem.
135. A jednak mówisz, Bóg jest niewidoczny; ale spróbuj zrozumieć kto jest
bardziej widoczny niż ON?
136. Dlatego stworzył/uczynił wszystko co istnieje – abyś przez te wszystkie
rzeczy mógł widzieć GO.
137. To jest dobro boskie, to jest cnota, ukazująca się, aby mogła być zobaczona
we wszystkich rzeczach.
138. Nic nie ma niewidocznego, NIE; nawet rzeczy, które są niematerialne.
139. Umysł/Inteligencja jest widoczny w zrozumieniu, a Bóg jest widoczny w
pracy/tworzeniu.
140. Pozwól tym rzeczom aby zamanifestowały się tobie, o Trzykrotnie
Największy Hermesie. 141. Rozmyślaj podobnie nad wszystkimi innymi rzeczami
sam, wtedy nie będziesz sprowadzony na manowce/oszukany.
Koniec Księgi Dziesiątej
KSIĘGA
JEDENASTA
–
UNIWERSALNY
UMYSŁ/INTELIGENCJA – DO TAT
1. Umysł, o Tat, jest tą najważniejszą esencją Boga – jeśli może być jakakolwiek
esencja w Bogu.
2. Jakiego rodzaju jest ta esencja – tylko On wyłącznie sam rozumie to dokładnie.
3. Umysł dlatego nie jest odcięty, czy oddzielony od tożsamości Boga – ale jest
zjednoczony jako światło Słońca.
4. I ten umysł w ludziach – jest Bogiem również, dlatego niektórzy ludzie są
Święci, a ich człowieczeństwo/postać jest bliskie Boskości.
5. Bo dobry Diabeł nazwa Bogami – nieśmiertelnych Ludzi; a człowieka –
śmiertelnymi Bogami.
6. Ale w brutalnej Bestii, lub niemyślącej żywej Istocie, Umysł jest ich Naturą.
7. Dlatego tam, gdzie jest Dusza, tam jest Umysł/Inteligencja, a tam gdzie jest
Życie tam jest również Dusza.
8. Dlatego w żyjących istotach, które nie mają zmysłów myślenia, Dusza jest
Życiem, nie posiadająca działalności Umysłowej.
9. Bo Umysł jest dobroczyńcą Duszy człowieka, i działaniem prowadzącym do
Dobra.
10. Natomiast w nierozsądnych/niemyślących rzeczach – dusza współpracuje z
naturą w każdym z nich, ale w człowieku jest działaniem przeciwko jego Naturze.
11. Bo Dusza będąc w ciele, od razu staje się Złem przez – smutek, żal,
przyjemności, albo radość.
12. Bo żal i przyjemność, przepływają jak soki z elementów cielesnych, w które
to, kiedy Dusza wchodzi lub się zniża, staje się tym zwilżona i zabarwiona.
13. Dlatego dla niektórych Dusz, jeżeli Umysł zarządza lub dowodzi – ukazuje
swoje
Światło
sprzeciwiając
się
ich
opiniom/uprzedzeniom
albo
przypuszczeniom. [Tutaj chodzi o umysł duszy, taki co otrzymują ludzie święci, a
nie intelekt, są to dwie różne rzeczy. Przyp. Tłum.]
14. Tak jak dobry lekarz oddziałuje na Ciało będące w chorobie lub bólu, poprzez
przypalanie lub wycinanie, dla dobrego zdrowia.
15. W taki sam sposób również Umysł powoduje/nakłada ból/cierpienia na
Dusze, poprzez usuwanie/odsuwanie tej przyjemności, z skąd każda choroba
Duszy wywodzi się.
16. Ale największą chorobą Duszy jest ateizm/bezbożność, ponieważ ta opinia
prowadzi do wszystkiego, czym jest Zło a nie Dobro.
17. Dlatego, umysł przeciwstawia się – aby robić to co jest Dobrem dla Duszy, tak
jak lekarz dla Ciała.
18. Ale wiele Dusz ludzkich nie pozwala, nie dopuszcza Umysłu [duszy] za swego
Zarządcę, cierpiąc z tego powodu tak samo jak Dusze istot
niemyślących/nieinteligentnych.
19. Bo Dusza współpracując z nimi, pozwala lub zostawia ich zawsze
nienakarmionych pożądaniom, w którym to oni są unoszeni potokiem swojego
apetytu, zachcianek – w ten sposób skłaniając się ku bestialstwu.
20. I tak jak brutalne Bestie – będąc w złości bez powodu, pożądając bez powodu
i nigdy nie zaprzestając lub nigdy nie zaspokojeni swoim złem.
21. Bo nielogiczne gniewy i pragnienia są najbardziej wielkim Złem.
22. I z tego powodu Bóg zarządził Umysł, jako sędzia i jednocześnie wykonujący
wyrok.
23. Tat. Tu, mój Ojcze, ten wykład losu i przeznaczenia który mi zrobiłeś, jest w
niebezpieczeństwie bycia obalonym; bo jeśli to ma być przeznaczeniem popełnić
dla jakiegokolwiek człowieka cudzołóstwo albo świętokradztwo lub zrobić
jakiekolwiek zło, on jest ukarany również, jednak z konieczności, wykonując
pracę Losu lub Przeznaczenia.
24. Herm. Wszystkie rzeczy, mój Synu, są wynikiem przeznaczenia i bez
przeznaczenia żadna cielesna rzecz, nie mogłaby być wykonana – zarówno Dobra
czy Zła.
25. Dlatego jest to przeznaczeniem, że ten który czyni jakiekolwiek zło, powinien
również cierpieć – bo to uczynił.
26. I dlatego on to zrobił, aby mógł cierpieć; cierpiał dlatego, ponieważ to zrobił.
27. Zostawmy tą naszą dyskusję dotyczącą Zła i Przeznaczenia, o której już
rozmawialiśmy przedtem.
28.Teraz, nasza dyskusja jest o Umyśle /Logos/; co on może zrobić, na czym
polega różnica, że u niektórych ludzi jest taki i taki, ale w brutalnych Bestiach jest
tak zmieniony.
29. A więc w brutalnych Bestiach nie jest to żadną korzyścią, ale w człowieku
przez powstrzymanie zarówno swego Gniewu jak i pożądań.
30. Z ludźmi musisz zrozumieć, niektórzy są oświeceni lub nieoświeceni.
31. Ale wszyscy ludzie podlegają przeznaczeniu; powstania/narodzenia oraz
zmianom, to jest początek i koniec Przeznaczenia i Losu.
32. Wszyscy ludzie cierpią z powodu tych rzeczy, które są prawem Przeznaczenia.
33. Ale oświeceni myślący ludzie, o których mówiliśmy Umysł ma nad nimi
władzę; nie cierpią tak jak inni; ale będąc uwolnieni od brutalności i robienia zła
– oni nie cierpią z powodu zła.
34. Tat. To co powiedziałeś Ojcze powtórz to znowu? Cudzołożnik, czy on nie
czyni zła? Morderca – czy on nie czyni zła? I wielu innych.
35. Herm. Oświecony człowiek, mój Synu; nie będzie cierpiał za Cudzołóstwo, ale
jako cudzołożnik, nie za morderstwo, ale jako morderca.
36. Jest niemożliwe uciec zmianie jakości; tak jak od narodzenia, ale jest możliwe
dlatego co posiada umysł {duszy} uciec od swojej deprawacji
postępowania/defektów.
37. I dlatego mój Synu, zawsze słyszałem, jak dobry Diabeł mówił, że jeżeli on by
dostarczył to na piśmie; wtedy on by dużo pomógł całej ludzkości. Bo On
wyłącznie mój Synu, jest pierwszym urodzonym, Bóg widzący wszystkie rzeczy,
naprawdę wypowiadał Święte słowa. Słyszałem go czasami mówiąc – wszystko
jest jedną rzeczą, a najbardziej Ciała posiadające Umysł/Inteligencje i te Ciała są
jednością.
38. Żyjemy w mocy, w działaniu i w wieczności.
39. Dlatego, dobry Umysł jest ten, w którym jego Dusza jest.
40. I jeżeli to ma być tak, wówczas nieinteligentna rzecz nie różni się od
inteligentnej.
41. Jest możliwe dlatego, że Umysł, Książę wszystkich rzeczy; jest w ten sposób
podobny, do Duszy, która jest w Bogu, może robić wtedy wszystko co tylko
zechce.
42. Ale zrozum to dobrze, ten Wykład/Logos; który zrobiłem na twoje pytania; w
których to zapytujesz się mnie odnośnie – przeznaczenia i Umysłu.
43. Po pierwsze – mój Synu; jeżeli sumiennie wycofasz się ze wszystkich
wewnętrznych myśli/głosów/kłótni, wtedy odkryjesz – ten bardzo prawdziwy
Umysł, ten Umysł podlega władaniu Duszy Boskiej; panując – zarówno nad
Przeznaczeniem i Prawem oraz wszystkimi innymi rzeczami.
44. I nic nie jest niemożliwe do niego, żadna z rzeczy, które podlegają
Przeznaczeniu.
45. Dlatego, mimo że Dusza człowieka /oświeconego/ może być ponad to; ale
niech nie zaniedbuje rzeczy, które podlegają Przeznaczeniu.
46. I to były do tej pory, te doskonałe powiedzenia dobrego Diabła.
47. Tat. Wypowiedziane te Słowa – mój Ojcze są najbardziej świętymi Słowami;
bardzo pouczające i prawdziwie rozjaśniające; ale wyjaśnij mi jeszcze jedną rzecz.
48. Mówisz, że w brutalnych Bestiach Umysł pracuje lub działa jako ich Natura;
współpracując z ich impulsami/skłonnościami.
49. Teraz, impulsywne, porywcze skłonności brutalnych Bestii, tak jak to sobie
wyobrażam są namiętnościami. Jeśli, z tego powodu, Umysł działając
współpracuje z tymi porywczymi impulsowymi skłonnościami, i to że one są
Namiętnościami w tych brutalnych Bestiach, wówczas na pewno Umysł jest
również Namiętnością /pasją, dopasowując to do Namiętności.
50. Herm. Wspaniale mój Synu, szlachetne pytanie – właśnie tak również
odpowiem.
51. Wszystkie rzeczy bezcielesne mój Synu, które są w Ciele – posiadają
możliwość czucia/odczuwania i cierpienia – mówiąc dokładniej one są
namiętnościami.
52. Wszystko co nadaje ruch, jest bezcielesne; to co jest aktywne/ruchome jest
Ciałem; nadawanie ruchu/akcji przez Umysł. Teraz, akcja/ruch jest
namiętnością/pasją, w ten sposób obydwaj cierpią; to co nadaje aktywność – i to
co otrzymało aktywność; jak również, to co jest dowodzące.
53. Ale kiedy człowiek uwolni się od Ciała – będzie uwolniony również od
namiętności/pasji.
54. Szczególnie mój Synu, nic nie ma nie podlegającego wrażliwości – uczuciom,
emocjom, odczuwaniu; ale wszystkie rzeczy posiadają wrażliwość – odczuwania
emocji i uczuć.
55. Ale namiętności różnią się od tych, które – podlegają wrażliwości –
odczuwania i uczuć. Jedno jest aktywne, drugie jest pasywne.
56. Ciała same z sobie również działają; bo one są – aktywne lub nieaktywne, ale
cokolwiek to by było – są to namiętności/pasje.
57. Niematerialne/bezcielesne rzeczy zawsze działają, lub pracują, i dlatego one
są posiadające – odczuwania, uczucia.
58. Nie pozwól, aby jakieś imię lub nazwa mogła być przeszkodą, bo działania i
namiętności są tym samym, ale nie ma nic w tym złego aby użyć bardziej
przyzwoitej nazwy.
59. Tat. Ojcze mój, naprawdę wyjaśniłeś mi tą Wiedzę/Logos w bardzo prosty
sposób.
60. Herm. Rozważ to sobie również, mój Synu, że Bóg obdarzył człowieka ponad
wszystkie inne żywe istoty, bycia przytomnym podwójnością; Umysłem oraz
zmysłami myślenia/mówienia co się równa nieśmiertelności.
61. Właśnie to, jeśli człowiek jest w stanie wykorzystać lub zastosować się do
tego co powinien; wówczas nie powinien się różnić niczym od nieśmiertelnych.
62. Rzeczywiście wtedy wychodząc z Ciała, zostanie on przewodzony i
prowadzony zarówno przez – chór społeczeństwa boskiego oraz
błogosławionych.
63. Tat. Czy inne żywe stworzenia nie wykorzystują mowy, mój Ojcze?
64. Herm. Nie, mój Synu, jedynie głos. Teraz, mowa i głos różnią się bardzo dużo;
mowa jest wspólna dla wszystkim ludzi, podczas głos różni się w każdej żyjącej
rzeczy.
65. Tat. Tak ale Mowy ludzkie różnią się również, mój Ojcze; każdy człowiek
zgodnie z jego narodowością.
66. Herm. To jest prawda, mój Synu, one się różnią; ponieważ człowiek jest jeden,
tak podobnie Mowa jest jedna również, i będąc przetłumaczona – będzie tą samo
podwójnością w Egipcie, Persji i Grecji.
67. Wydajesz mi się mój Synu, że nie-rozumiesz Dobra lub Mocy i wielkość tego
Wykładu/Logos.
68. Bo błogosławiony Bóg, dobry Diabeł powiedział lub rozkazał Duszy być w
Ciele, Umysł w Duszy; Słowo Boże/Logos jest w Umyśle a Umysł w Bogu, i że ten
Bóg jest ich wszystkich Ojcem.
69. Dlatego, Słowo Boże jest Wyobraźnią Umysłu, a Umysł Bogiem, podczas Ciało
jest Wyobrażeniem/Ideą – Formy; a Forma – Ideą Duszy.
70. Dlatego, z Materii najsubtelniejszą i najbardziej drobną cząstką jest
Powietrze, z Powietrza Dusza, z Duszy Umysł, z Umysłu Bóg.
71. I Bóg jest ponad wszystko – przenikając wszystko we wszystkim i przez
wszystkie rzeczy – Umysłem; Umysłem – Duszę; Duszą – Powietrze i Powietrzem
– Materię.
72. Ale konieczność; Opatrzność i Natura, są Organami lub Instrumentami
Wszechświata oraz Porządku Materii.
73. Z rzeczy tych które są inteligentne, każda jest Esencją – jako Tożsamość.
74. Ale z Ciał całości – Kosmosu/Uniwersum; każdy jest wszystkim.
75. Bo Ciała, które są złączone razem, i mimo że zmieniają się z jednego na drugie
– to wciąż zachowują skażoną/fałszywą Tożsamość.
76. Ale w każdym z tych utworzonych Ciał jest liczba.
77. Bo bez liczby jest niemożliwe aby mogła zaistnieć konsystencja lub
kompozycja, albo rozkład.
78. Bo połączenie czyni podwójność płodzenie i zwiększanie liczby; i z powrotem
rozwiązanie/rozpad i powrót do Siebie.
79. I materia jest jako Jedność.
80. Ale ten cały Wszechświat, potężny Bóg i wyobraźnia/obraz tej wielkiej
wielkości; wielki i zjednoczony w nim, utrzymując porządek i wolę Ojca, jest
pełnością Życia.
81. I nic tam nie ma w ogóle – pośród kręgu tej całej Wieczności, niczego będąc
całością lub częścią – cokolwiek co nie jest żyjące.
82. Bo nic nie-istnieje co jest nieżyjące. Nigdy nie było i nigdy nie będzie – aby
cokolwiek co by mogło być czymś – może być nieżyjące na świecie.
83. Bo Ojciec posiadałby to, tak długo jak to istnieje, będącą żywą rzeczą; dlatego
to musi mieć konieczność potrzeby bycia Bogiem również.
84. Dlatego mój Synu – jak w Bogu wyobraźni Wszechświata/Uniwersum, w
pełności Życia, mogła by być jakakolwiek rzecz umarła/nieżyjąca?
85. Bo umieranie jest skażeniem, a skażenie jest zniszczeniem/rozpadem.
86. Jak, w ogóle może jakakolwiek część nieskażona być skażoną/przekupną lub
czy cokolwiek w ogóle może być w Bogu zniszczonego?
87. Tat. Czy Nie dlatego, mój Ojcze, żyjące istoty na świecie umierają, ponieważ
są częściami tego?
88. Herm. Uważaj co mówisz mój Synu – i nie daj się oszukać w nazewnictwie
rzeczy.
89. Bo one nie umierają, mój Synu, ale jako elementy tworzące ciało ulegają
rozpadowi.
90. Rozkład nie jest śmiercią – one są rozłożone/rozpuszczone – to nie jest tak,
że one podlegają zniszczeniu, ale aby mogły stać się nowymi.
91. Tat. Co następnie jest działaniem /operacją Życia? Czy nie jest tym
ruch/zmiana?
92. Herm. A co jest we Wszechświecie Nie-ruchomego? Zupełnie nic mój Synu.
93. Tat. Dlaczego więc Ziemia wydaje się być nieruchomą dla Ciebie, mój Ojcze?
94. Herm. Nie, ale będąc pod wpływem wielu Obrotów, poprzez które staje się
stabilna.
95. Byłoby to śmieszną rzeczą; gdyby ta pielęgniarka wszystkich rzeczy – mogła
być nieruchoma, która utrzymuje i dostarcza te wszystkie rzeczy.
96. Dlatego jest to niemożliwe, aby cokolwiek – wydające coś z siebie – mogło to
uczynić nie posiadając Ruchu/będąc nieaktywne.
97. To jest śmiesznym pytaniem, aby czwarta część całości, mogła być bezczynna;
bo słowo bezruch, lub nieaktywność – nie oznacza nic innego, ale bezczynność.
98. Zrozum najważniejsze mój synu, że cokolwiek jest we Wszechświecie jest
aktywne/ruchome – czynność aktywności jest zgodnie z powiększaniem się lub
zmniejszaniem.
99. I to co podlega – czynności aktywnej /ruchowi/ jest żyjące również ; co więcej
wcale nie jest konieczne aby żywa rzecz musiała być/istnieć w taki sam sposób.
100. Podczas gdy cały Kosmos jest razem, wtedy nie podlega zmianie – mój Synu,
ale wszystkie jego części podlegają zmianie.
101. Do tego nic nie jest skażone albo zniszczone, lub zupełnie porzucone, to
tylko nazwy sprawiają ludziom kłopoty.
102. Bo akt Tworzenia/Generacja nie jest Życiem, ale odczuwaniem, jak również
zmiana nie jest Śmiercią, ale zapomnieniem, albo raczej okultacją – ukrywaniem
się tego co było; mówiąc to jeszcze lepiej.
103. Akt Tworzenia nie jest Tworzeniem Życia, ale powstaniem/produkcją rzeczy
dla Zmysłów Odczuwania – czyniąc je manifestujące się. Żaden z nich nie jest
zmianą Śmierci –okultacją – ukrywaniem się tego, które było.
104. Te rzeczy będące takimi –pozostają rzeczami nieśmiertelnymi, Materią,
Życiem, Duchem, Duszą, Umysłem – z czego składa się każda żyjąca rzecz.
105. Dlatego każda żyjąca rzecz jest nieśmiertelną z powodu Umysłu, a
szczególnie człowiek, ten który – otrzymał Boga, i jednocześnie utrzymuje z nim
łączność.
106. Bo tylko w takich żyjących stworzeniach wyłącznie, Bóg jest podobny; w
nocy przez sny, w dzień przez Symbole lub Znaki.
107. Jak również przez wszystkie inne rzeczy które przepowiadają co nastąpi,
przez Ptaki, Sowę, przez Ducha, Wiatr lub przez Dąb.
108. Dlatego człowiek ucząc się poznaje rzeczy – które były, rzeczy – które są
obecne i rzeczy które nastąpią.
109. Rozważ to sobie również, mój Synu, różne inne żyjące stworzenia – będące
w Kosmosie, pływające w Wodzie, Stworzenia żyjące na Ziemi lub latające Ptaki
w Powietrzu.
110. Człowiek używa tego wszystkiego, Ziemi, Wody, Powietrza i Ognia, do tego
widząc i dotykając Nieba przez swoje zmysły postrzegania.
111. Ale Bóg jest podwójnością – nad wszystkimi rzeczami i przez wszystkie
rzeczy; jak również podwójnością – Mocą i Aktem działania.
112. I to nie jest żadną trudną rzeczą mój Synu – zrozumieć Boga.
113. Jeśli będziesz go mógł zobaczyć, rozważaj nad koniecznością rzeczy, które
pojawiają się, oraz Opatrznością rzeczy – które były i zostały dokonane.
114. Widząc tą Materię będącą pełnią Życia,a zatem tą wielkość boskiego gestu
w tym wszystkim; podwójnością – to co zwie się Pięknem i Dobrem;
podwójnością Bogów i Diabłów oraz Człowieka.
115. Tat. Ale to, mój Ojcze jest całkowicie działalnością Energii.
116. Herm. Jeżeli to tak ma być, dlatego całkowity ten akt działalności lub
Operatywności mój Synu – przez kogo występuje ta działalności lub
operatywność – kogo jeżeli nie Boga?
117. Czy jesteś nieświadomy, że częściami Kosmosu są Niebiosa, Ziemia, Woda i
Powietrze. W taki sam sposób, Członkowie Boscy są Życiem, nieśmiertelnością,
Wiecznością, Duchem, Koniecznością, Opatrznością, Naturą, Duszą, Umysłem,
Trwaniem lub Podtrzymywaniem tego wszystkiego co zwie się Dobrem.
118. Nic nie istnieje w ogóle, cokolwiek by było czy cokolwiek jest w czym Bóg by
nie istniał.
119. Tat. Czym jest Materia mój Ojcze?
120. Herm. Materia, mój Synu, jest tym co jest na zewnątrz Boga, aby mogła
wykazać się przynależnym miejscem?
121. Co myślisz – czym może być? Po prostu jakaś kupa, która jest nie
uaktywniona lub działająca.
122. Ale jeżeli zostałaby uaktywniona, przez kogo jest to Uaktywnione?
Powiedzieliśmy już, że akt Działalności lub Operatywności jest czynnością Boga.
123. Przez kogo wszystkie żywe istoty ożywiają? Przez kogo nieśmiertelni stają
się nieśmiertelnymi? Rzeczy które podlegają zmianie – przez kogo jest to
dokonane?
124. Czy to mówisz o Materii, Ciele, lub Esencji, zrozum – że to wszystko jest
Aktem Działalności Boga.
125. I że aktem występowania materii jest materialność, Ciała jest cielesność,
Esencji jest Tożsamość; A to wszystko razem w całości jest Bogiem.
126. I w całości – nie ma niczego, co nie jest Bogiem.
127. Dlatego – nic nie może być porównywane do Boga – żadna Wielkość,
Miejsce, Jakość Liczba, lub czas, bo on jest wszystkim i wszystko; we wszystkim i
ponad wszystko.
128. Te Słowa – mój Synu, uwielbiaj i adoruj. Jest tylko jedyna droga tej służby
Boskiej – nie być złym/złem.
Koniec Księgi Jedenastej.
KSIĘGA DWUNASTA – JEGO TWÓRCA LUB MONAD
1. Wykonawca uczynił ten Uniwersalny Świat, nie jego Rękami, ale przez jego
Słowo.
2. Dlatego myśl o Nim tak – jako obecność wszędzie dookoła, będąca zawsze –
tworząc wszystkie rzeczy; Jeden i tylko Jedyny – swoją Wolą uformował wszystko
co istnieje.
3. Dlatego to jest jego Ciałem, nienamacalne, ani widoczne, niemożliwe do
zmierzenia, ani rozszerzenia, ani nie jakiekolwiek inne ciało.
4. Dlatego nie jest ani Ogniem, ani Wodą, ani Powietrzem, ani Wiatrem,
ponieważ wszystko to wywodzi się z niego; będąc Dobrem, on poświęcił to imię
dla siebie wyłącznie.
5. Ale również chciałby przystroić Ziemię, Ornamentem – ozdobą świętego Ciała.
6. I wysłał człowieka, nieśmiertelną i śmiertelną istotę.
7. I Człowiek miał więcej niż wszystkie inne żyjące stworzenia, Słowo/Logos ze
względu na jego Umysł i Mowę.
8. Aby Człowiek stał się Widzem twórczości Boskiej; podziwiając i
odwzajemniając się Stwórcy.
9. Dlatego podzielił Mowę między wszystkimi Ludźmi – do tego nikomu nic nie
zazdroszcząc; bo Zazdrości tam nie może być, jest to domeną na ziemi w Duszach
ludzi – którzy – nie posiadają Umysłu.
10. Tat. Ale dlaczego mój Ojcze, Bóg nie obdarował Umysłem wszystkich ludzi?
11. Herm. Ponieważ to było Jego radością mój Synu – umieścić to pośród
wszystkich dusz, jako Nagroda za wysiłek.
12. Tat. I gdzie On to umieścił?
13. Herm. Napełniając duży Kielich lub Półmisek tym, posyłając to na dół, oddał
to w ręce Wyswobodziciela.
14. I ON rozkazał jemu – oświadczyć te rzeczy dla dusz ludzkich.
15. Zanurz i obmyj siebie, Ty który jesteś w stanie, w tym Kielichu-Chrztu; Ten co
jest w stanie uwierzyć – będzie mógł wrócić do tego – który zesłał ten Kielich
Chrztu – potwierdzając tym że po to zostali stworzeni.
16. Wielu takich co zrozumiało nawoływania,wezwania poddając się Chrzczeniu
– zanurzając się w Umyśle /Boskim Umyśle/ stali się udziałowcami wiedzy
/Boskiej/ stając się jednocześnie doskonałym człowiekiem – otrzymując Umysł.
17. Ale wielu co przegapiło Wezwanie – Ci otrzymali w posiadanie pomoc
narządów myślenia / intelekt / tylko ; ale nie Umysł /Boski Umysł/; żyjąc w
nieświadomości/ciemności – w jakim celu byli stworzeni i przez Kogo?
18. Ich Zmysły są podobne jak u brutalnych Bestii, wpadając w różne nastroje
oraz złości i furie/rozjuszenia, nie będąc w stanie posiadania – wdzięczności i
podziwu Dla tej rzeczy – która jest godna poszukiwań.
19. Całkowicie uzależnieni tylko dla przyjemności i pragnień Ciała, wierząc że
człowiek był stworzony dla nich.
20. Ale wielu takich co wzięło udział w darze łaski Boskiej; Ci, o Tat, jeżeli
porównamy ich uczynki – uwolnili się od przywiązań śmiertelnych stając się
raczej nieśmiertelnymi.
21. Rozumiejąc wszystko w Umyśle, to co istnieje na Ziemi, w Niebie i to co może
być powyżej Niebios.
22. I podnosząc się tak wysoko – Oni widzą Dobro, a widząc to, rozumieją jakim
wielkim jest nieszczęściem/klęską aby budować ich dom tutaj.
23. I gardząc wszystkimi rzeczami cielesnymi i niecielesnymi, czynią wszystko w
pośpiechu dla Jednego i tylko Jednego.
24. Taka mój Tat, jest wiedza Umysłu – ujrzenie Świętych rzeczy i rozumienie
Boga. Kielich sam w Sobie jest Świętością.
25. Tat. I ja – mój Ojcze chciałbym zostać ochrzczony i zanurzony w tym.
26. Herm. Warunkiem jest, że najpierw musisz znienawidzić swoje ciało, mój
Synu; w innym wypadku nie możesz pokochać Siebie; bo aby pokochać Siebie –
musisz mieć Umysł, a posiadając Umysł będziesz musiał wziąć udział w poznaniu
Wiedzy/Gnosis.
27. Tat. Co masz na myśli mój Ojcze?
28. Herm. Jest to porostu niemożliwe mój Syny być oddany dla obydwu – mam
na myśli rzeczy co umierają/giną i rzeczy Święte.
29. Bo widoczne egzystujące rzeczy są podwójnością – Ciało i t co jest
bezcielesne. Jedne jest śmiertelne/ginące – drugie jest święte/boskie. Człowiek
który miał wybór – wybiera jedno lub te drugie. Żaden człowiek nie może wybrać
obydwu.
30. I w zależności od dokonanego wyboru – gdy jedne staje się słabsze i
pokonane – daje wtedy możliwość wzrastanie tego drugiego.
31. Wybór tego co jest lepsze nie tylko dowodzi – co jest najlepsze dla niego że
to wybrał; podnosząc się do poziomu Świętości; ale również ukazuje swoją
pobożność i oddanie Bogu.
32. Wybór tego co jest gorsze niszczy człowieka, utrudniając boskiej harmonii do
takiego stopnia – będąc jak procesja lub parada przechodząca na środku drogi –
która nie jest w stanie nic zrobić, ale tylko zająć miejsce dla innych
użytkowników. Tacy właśnie ludzie poruszają się na Świecie paradując jak w
cyrku – prowadzeni są przez doznawania i sprawianie przyjemności ich Ciału.
33. Ten stan rzeczy będąc taki o Tat – rzeczy, które były i które są; taką wielkością
są zarządzone dla nas od Boga; pozwólmy więc kontynuowanie tego również w
nas; nie żałując wysiłku lub oszczędzania się.
34. Bo Bóg nie jest winny czy niewinny – właśnie My jesteśmy przyczyną Zła,
wybierając Zło zamiast Dobra.
35. Widzisz mój Synu – ile Ciał musimy zaliczyć/znosić i ile Chórów Diabłów i jak
wielki system Gwiezdnych Dróg – pośród których leży nasza droga – podążając
do Jednego –Jedynego Boga.
36. Bo Dobro nie może być zamienione, jest po prostu nieograniczone i
nieskończone, samo dla siebie, bez początku; dla nas wydające się mieć
początek, nawet niby posiadając tego wiedzę.
37. Bo nasza wiedza nie jest tego początkiem, ale ukazuje nam początek
będącego poznania dla nas.
38. Dlatego starajmy się uchwycić początek tej Wiedzy/Gnosis – wtedy
będziemy mogli szybko przejść przez wszystkie rzeczy.
39. Jest to rzeczywiście trudną rzeczą – odejść od rzeczy, do których jesteśmy
przyzwyczajeni w obecnej chwili – aby skierować się do tych rzeczy, które są
starożytne i zgodne z oryginalnością.
40. Bo te rzeczy, które pojawiają się – radują nas – pochłaniają nas – sprawiając
w ten sposób.; że rzeczy które są nie-widoczne/nieukazujące się – ciężkie do
uwierzenia, lub rzeczy których nie możemy widzieć – są trudne dla nas do
uwierzenia.
41. Rzeczy które są najbardziej widoczne/zauważalne dla nas – są tylko Złem –
natomiast Dobro jest ukryte lub schowane i nigdy nie ukaże się samo dla naszych
oczu – bo nie ma ani Formy ani Figury.
42. Z tego to powodu – jest podobne samo do Siebie, i zupełnie niepodobne/inne
od wszystkiego innego. Dlatego jest niemożliwe aby coś co jest niematerialne
mogło być zrobione – poznane – lub ukazujące się dla Ciała.
43. To jest właśnie różnicą między podobnym i niepodobnym. I to co jest
niepodobne chce zawsze – coś co jest podobne do siebie.
44. Bo Jedność jest Początkiem i Korzeniem wszystkiego co istnieje – będąc
Korzeniem i Początkiem.
45. Nic nie może istnieć bez tego Początku, ale Początek nie jest od niczego – ale
od Siebie. Bo jest Początkiem wszystkich innych rzeczy.
46. Dlatego zauważywszy to widzimy – że to nie jest od innego początku.
47. Jedność dlatego będąc Początkiem, zawiera każdą liczbę; ale Sama w Sobie
nie zawiera żadnej – i poczęła każdą liczbę; natomiast Sama nie powstała z żadnej
liczby.
48. Wszystko co jest stworzone (albo zrobione), jest niedoskonałe i może być
podzielone, powiększone, zmniejszone.
49. Ale dla doskonałego – żadna z tych rzeczy nie może zaistnieć.
50. I to, które się powiększa, jest powiększone przez Jedność, ale jest
skonsumowane i znikające przez słabość, nie będąc w stanie otrzymać Jedności.
51. To wyobrażenie Boskie które opisuje ci – o Tat – robię to tak jak potrafię.
Jeżeli to sumiennie rozważysz, i ujrzysz ten widok Oczami Umysłu, usłyszysz,
uwierzysz mi, mój Synu, na pewno znajdziesz drogę do rzeczy powyższych, lub
raczej ten Obraz/Wyobrażenie samo poprowadzi cię.
52. Ale ten widok lub urok, ma swoje szczególne i właściwe właściwości – dla
tych co są w stanie to widzieć, utrzymując to, odpierają ciosy i przyciągają do
siebie; tak jak niektórzy czasami mówią – przyciąga jak magnes do żelaza.
Koniec Księgi Dwunastej
KSIĘGA TRZYNASTA – ZMYSŁY POSTRZEGANIA I
ROZUMIENIE
1. Wczoraj Asklepiosie sprezentowałem Ci te doskonałe Kazanie/Logos; teraz
myślę – że jest niezbędne w tym wszystkim – poruszyć zagadnienie Zmysłów
Postrzegania również.
2. Bo Zmysły i Rozumienie wydają się, nie różnić się od siebie; ponieważ jedno
jest rzeczą materialną, a drugie niezbędną.
3. Ale dla mnie – one wydają się być obydwie takie same lub połączone a
nieoddzielne, mam na myśli ludzi.
4. Bo w innych żywych Stworzeniach, Zmysły są połączone z ich Naturą,
natomiast u ludzi razem z ich zrozumieniem.
5. Ale Umysł różni się od Zrozumienia, tak bardzo jak Bóg od Świętości.
6. Bo Świętość pochodzi od Boga, a zrozumienie z Umysłu, będąc Siostrą Słowa
Boskiego lub Mowy – one są Instrumentami jeden dla drugiego.
7. Bo żadne Słowo Boskie nie może być wymówione bez Zrozumienia; ani też
Zrozumienie nie może się zamanifestować bez Słowo Boskiego.
8. Dlatego Zmysły i Zrozumienie – oboje przepływają razem do człowieka – tak
jak gdyby były złożone razem jeden w drugim.
9. Bo jest niemożliwe bez Zmysłów myśleć, ani też bez myślenia – posiadać
Zmysły.
10. Jest możliwe – niektórzy mówią myśleć bez użycia zmysłów – jest to jakoby
wizja w ich marzeniach.
11. Dla mnie wydaje się, że obydwie te działalności są jak Marzenia Senne i że
Zmysły odchodzą ze stanu śpiącego do stanu przebudzenia.
12. Bo Człowiek jest podzielony na Ciało i Duszę, kiedy obie strony Zmysłowe –
zgadzają się razem jedna z drugą – wtedy wypowiedziane słowo swojej myśli –
stworzone przez Umysł ma miejsce.
13. Bo Umysł który formuje/rodzi wszystkie intelektualne myśli lub zrozumienie,
dobre kiedy to otrzymał dobre nasiona od Boga, i przeciwnie – kiedy to otrzymał
je od Diabłów.
14. Bo nie istnieje żadna część Kosmosu wolna od Diabła – który wkrada –
wślizgując się zasiewa nasienie swoich właściwości działania – zapładniając tym
Umysł lub czyniąc wzrastanie tych swoich zasianych Nasion. Cudzołóstwa,
Morderstwa, Ojcobójstwa, znieważanie tego co jest Święte, Rozboje, Uduszenia,
Brak respektu i wszystkie inne rzeczy, które są pracą złych Diabłów.
15. Takich którzy otrzymali nasiona Boskie jest bardzo niewielu – są one wielkim
Dobrem, Pięknem i Cnotą oraz Umiarem samokontroli i Oddania.
16. Oddanie i Pobożność jest wiedzą Boską /Gnozą/; ktokolwiek poznał to –
będąc pełnością dobrych rzeczy – otrzymał Boskie Zrozumienie, nie tak jak wielu
innych.
17. Dlatego Ci co otrzymali tą wiedzę/gnostyczną – niewielu z nich, oni ani nie
próbują zadowolić tłumu jak również tłum ich nie może zadowolić. Oni dla nich
wydają się być szaleni i pośmiewiskiem; znienawidzeni i pogardzeni i wiele razy
wydani na Śmierć.
18. Jak już powiedzieliśmy, ta nikczemność/zło musi kryć się tutaj, będąc w
swoim własnym regionie.
19. Bo jej regionem jest Kula Ziemska a nie Kosmos – tak jak niektórzy czasami
tak mówią – bluźniąc w ten sposób.
20. Ale pobożni lub Boga czczący ludzie – zdobywszy/ posiadłszy wiedzę/Gnosis
– dla takich ludzi – to co się wydaje Złem dla innych – dla nich jest to dobrą rzeczą.
21. I po głębokim rozważaniu, on uważa że wszystko co istnieje – jest Wiedzą;
najbardziej podziwiające jest to – że to co jest Złem na jego drodze – On zamienia
to na dobre.
22. Ale wracam jeszcze raz do swojego Wykładu o Zmysłach.
23. Dlatego najbardziej właściwą rzeczą dla człowieka, aby przy komunikowaniu
się – mógł połączyć Zmysły i Rozumienie.
24. Ale nie każdy człowiek tak jak powiedziałem wcześniej, posiada
radość/upodobanie w Zrozumieniu, bo jeden człowiek jest materialny, inny
szuka prawdy.
25. Człowiek materialny – napełniony nikczemnością – ponieważ tak jak
powiedziałem otrzymuje nasienia Rozumienia od panów Diabłów. Natomiast Ci
napełnieni Dobrem, ich Esencja posiada nasiona zasiane przez Boga.
26. Bo Bóg jest Rzemieślnikiem wszystkiego co istnieje i kiedy pracuje, On używa
Natury/Przyrody.
27. On wszystkie rzeczy stworzył Dobre – takie jak Sam.
28. Ale te wykonane rzeczy, które są Dobre – są wykorzystane w działalności
bezprawnej, nielegalnej.
29.
Bo
Aktywność/Obrót
Kosmiczny
wskrzeszając/wzbudzając
Generacje/powstawanie, sprawia Jakości gatunkowe – wprowadzając infekcje,
to co jest Złem i oczyszczając niektórych Dobrem.
30. Bo Kosmos, Asklepiosie, posiada szczególne Zmysły Postrzegania i
Rozumienia, nie tak jak u człowieka, różnorakie – ale lepsze i bardziej proste.
31. Bo Zmysły Postrzegania i Zrozumienie Kosmosu są Jednością by czynić
wszystkie rzeczy, i odwrotnie – rozwiązanie/rozkład z powrotem – by mogły
wrócić do Siebie. To są Narządy lub Instrumenty Woli BOGA.
32. I to jest tak zorganizowane lub ukształtowane i zrobione – aby mogło być
boskim Instrumentem; kiedy to otrzymując wszystkie nasiona ku sobie od Boga,
i zatrzymując je same w sobie, czyniąc/robiąc wszystkie rzeczy manifestujące się;
rozkłada je z powrotem, wznawiając wszystkie rzeczy.
33. Dlatego tak jak dobry Gospodarz/Rolnik Życia, rzeczy rozłożone/znikające –
bierze je do siebie – dając im znowu nową regeneracje, aby mogły rosnąć.
34. Nic nie istnieje, żadna rzecz – która nie otrzymuje życia; pobierając je do
siebie – ożywia je.
35. Będąc w tym samym czasie podwójnością Miejscem i Wykonawcą Życia.
36. Ale Ciała stworzone z Materii w różne sposoby; niektóre z Ziemi, niektóre z
Wody, inne z Powietrza, inne z Ognia, i wszystkie są skomponowane/połączone
razem; niektóre więcej, inne są bardziej proste.
37. Te, które są skomponowane razem – są bardziej ciężkie; te które są mniej,
one są wyższe.
38. Szybkość tego Ruchu Kosmosu, sprawia różnorodności gatunkowe
Generacji/Tworzenia; Będąc najbardziej szybko poruszającym się Oddechem,
nakłada swoją jakość gatunkową pełnością – pochodzącą z Życia.
39. Dlatego Bóg jest Ojcem Wszechświata, ale Wszechświat/Kosmos jest Ojcem
rzeczy we Wszechświecie.
40. I Kosmos jest Synem Boga, ale rzeczy we Wszechświecie/Kosmosie są Dziećmi
Kosmosu.
41. I dlatego to jest właściwie nazwane Kosmos /Porządek/ będąc
Ornamentem/Ozdobą ponieważ – dekoruje i ozdabia wszystkie rzeczy
Różnorodnością Generacji/Narodzin oraz uzupełniając to co konieczne do Życia
– nigdy nie będąc zmęczony w swojej działalności i szybkości – będącej
koniecznością z wymieszaniem różnych elementów oraz porządku kolejności
rzeczy wykonanych.
42. Dlatego jest to koniecznością aby nazwać to Kosmos/Porządek.
43. Bo we wszystkich żyjących istotach; zarówno Zmysły Postrzegania jak i
Rozumienie, przychodzą do nich z zewnątrz, zainspirowane przez to, który je
otacza/obejmuje dookoła i utrzymując to kontynuuje życie w nich jako dar BOGA.
44. I Kosmos otrzymując to raz od Boga – jak tylko to zostało stworzone –
posiadając to cały czas – cokolwiek raz otrzymał.
45. Bo Bóg nie jest, jak dla wielu to się wydaje – złorzecząc/grzesząc poprzez
przesądy, nie używając Zmysłów Postrzegania i Umysłu lub Rozumienia.
46. Bo wszystko co istnieje /rzeczy/ o Asklepiosie są w Bogu, Stworzone przez
Niego i uzależnione od Niego. Niektóre działając poprzez ciała, niektóre są
Uaktywnione poprzez Duszę – jako Esencje /Życia/, inne jeszcze otrzymują życie
przez Ducha, niektóre otrzymując rzeczy zużywające się i wszystko razem bardzo
brudne.
47. Lub raczej bym powiedział – On nie ma tych rzeczy, ale oznajmiając Prawdę
ON jest wszystkimi rzeczami, nie otrzymuje ich z zewnątrz, ale wystawiając to
wszystko na zewnątrz.
48. I to są Zmysły Postrzegania i Rozumienie Boskie, utrzymują ciągłą
kontynuację wszystkiego co istnieje – zawsze.
49. Bo nigdy, kiedykolwiek nie będzie tak – aby jakakolwiek z rzeczy, które są –
mogły przestać istnieć.
50. Kiedy to mówię – rzeczy które są, mam na myśli Boga, bo rzeczy, które istnieją
– Bóg je posiada, i nie- istnieje Nic bez Niego, ani również ON bez tego
wszystkiego.
51. Te rzeczy o Asklepiosie, staną się dla ciebie prawdziwymi jeśli zrozumiesz je,
jeśli jednak nie-zrozumiesz ich – będą nie-możliwe do uwierzenia.
52. Bo aby zrozumieć – niezbędne jest uwierzyć, nie wierząc – jest nie
rozumiejąc; bo moje Kazanie lub Słowa/Logos inaczej nie dotrą do /twojej/
Prawdy, bo umysł jest tak wielki i kiedy będąc prowadzony przez słowa do
pewnego punktu, posiada Moc – osiągnięcia Prawdy.
53. Zrozumienie wszystkich rzeczy dookoła i znajdując je zgodnie po
kontemplacji, przeanalizowaniu, zgadzając się z tym co było wypowiedziane z
przerwami na wypowiedzi, wierząc w to, i w tej dobrej wierze pozostając.
54. Dla tych, którzy za boską pomocą mogą rozumieć te rzeczy – które zostały
wypowiedziane przez nas; one są wiarygodne/prawdziwe, ale dla tych co nie
mogą zrozumieć tego – są niewiarygodne.
55. Pozwól aby te i tak samo wiele innych rzeczy, mogły być wypowiadane –
łącząc Zmysły Postrzegania i Rozumienia.
Koniec Księgi Trzynastej
KSIĘGA CZTERNASTA – FUNKCJONOWANIE I ZMYSŁY
1. Tat. Tak dobrze wytłumaczyłeś mi wiele rzeczy mój Ojcze. Wyjaśnij mi dalej;
bo mówisz, że Nauka i Sztuka jest działalnością istot myślących tzn.
inteligentnych. Teraz znowu mówisz, że dzikie zwierzęta są nieinteligentne – z
braku możliwości umysłu; mimo tego – obydwie grupy są nazwani jako brutalne
Bestie. To jest powód wymagający dalszego wyjaśnienia, że nieinteligentne
stworzenia – nie biorą udziału w nauce i sztuce – ponieważ one nie posiadają
narządów myślenia /możliwości zdobycia wiedzy/.
2. Herm. Tak to musi być – mój Synu.
3. Tat. Dlaczego więc mój Ojcze – widzimy, że niektóre żyjące istoty
nieinteligentne – używają zarówno nauki i sztuki, tak jak mrówki gromadzą sobie
pożywienie na Zimę; oraz Ptaki Powietrzne; które podobnie robią sobie gniazda;
czworonożne dzikie Zwierzęta odnajdują swoje własne legowiska?
4. Te rzeczy one robią mój Synu nie przez Naukę lub Sztukę, ale Naturę; bo
Nauczanie i Sztuka są rzeczami, które są nauczane, natomiast żadne dzikie
Zwierzę nie jest nauczane.
5. Te rzeczy będące ich Naturą są nadane im prawem Natury, podczas Nauce i
Sztuce – podlegają niektóre, ale nie wszystkie.
6. Ludzie np. niektórzy są muzykalni, ale nie wszyscy; tak samo jak Łucznik czy też
Myśliwy lub reszta. Niektórzy z nich nauczyli się czegoś przez zastosowanie Nauki
lub Sztuki.
7. W podobny sposób również; gdyby jakieś mrówki zrobiły tak, z kolej inne
inaczej – wówczas mógłbyś powiedzieć – one gromadzą swoje Pożywienie przez
zastosowanie Nauki i Sztuki.
8. Ale istniejąc one wszystkie są prowadzone przez prawa Natury, do tego
samego; nawet wbrew ich Woli, to jest oczywistym obrazem – one nie robią tego
przez Naukę lub Sztukę.
9. Bo funkcjonowanie o Tat; będąc jako bezcielesne istniejąc w Ciałach –
oddziałuje poprzez ciało.
10. Dlatego o Tat, wcale nie ważne, że one są bezcielesne – musisz przyznać one
są nieśmiertelne.
11. Mimo że one nie mogą działać bez posiadania Ciał, mówię – one są zawsze w
Ciałach.
12. Bo te rzeczy, które są niby niczym, lub z powodu bycia niczym; wykonane
podlegając Opatrzności lub Konieczności; jest to nie możliwe aby mogły
pozostawać Nieaktywne ze względu na własne właściwości działania.
13. Bo to co istnieje – zawsze będzie, bo zarówno Ciało jak i Życie tego jest tym
samym.
14. I z tego właśnie powodu; Ciała muszą istnieć również – stwierdzam; że
Materialne Ciała są zawsze Aktem działania lub Funkcjonowania dla nich.
15. Pomimo że Ziemskie Ciała podlegają rozpadowi, to jednak te Ciała muszą być
ich Miejscem, Organami i Instrumentami ich Aktu Działania lub Funkcjonowania.
16. Ale Akty działania lub Funkcjonowania są nieśmiertelne, i to co jest
nieśmiertelne jest zawsze Aktem /aktywne/ i dlatego jest Nadzorujące i tak
zawsze będzie.
17. Akt Działania lub Funkcjonowania podąża za Duszą nie przychodzi to nagle
lub bez porządku; niektóre z nich przychodzą razem z Bytem powstałego
człowieka – będąc prymitywną lub nieinteligentną rzeczą.
18. Ale te bardziej czysto funkcjonujące z biegiem zmiany czasu – stają się
nieczułe; pracując obskurnie, daleko od swych moralnych powinności – będąc
częścią Duszy.
19. I te funkcjonowanie uzależnione jest od Ciał, a tak naprawdę to co jest
Nadzorujące – przychodzi ze Świętych Ciał do Umierających.
20. Ale u każdego z nich akt działania obydwu – Ciała i Duszy – są obecne z Duszą,
nawet bez Ciała.
21. I one są zawsze Aktem działania lub Funkcjonowania; ale Dusza jest nie
zawsze w Śmiertelnym Ciele, dlatego że może być bez Ciała, ale Akt działania i
Funkcjonowania nie może być bez Ciała.
22. To jest święte Kazanie mój Synu; Ciało nie może składać się bez Duszy.
23. Tat. Co masz na myśli mój Ojcze?
24. Herm. Zrozum to w ten sposób Tat: kiedy Dusza jest oddzielona od Ciała -
pozostaje wtedy samo ciało.
25. I to same Ciało, zgodnie z czasem jego przebywania, jest Uaktywnione lub
działające w tym; jest również rozłożone – stając się niewidoczne.
26. To są rzeczy, bez których Ciało nie może się obejść; będąc bez aktu
działalności lub funkcjonowania; i konsekwentnie pozostaje z Ciałem, tym
samym aktem działalności lub funkcjonowania.
27. To jest ta różnica pomiędzy nieśmiertelnym Ciałem i Śmiertelnym,
nieśmiertelne składa się z jednej Materii – natomiast Śmiertelne Ciało nie,
dlatego nieśmiertelne cierpi.
28. I każda rzecz, która jest Aktem działania lub funkcjonowania jest silniejsza, i
rządząca ale ta, która jest Uaktywniona lub operowana jest rządzona.
29. I ta, która rządziła, nadzorowała i rządząc jako wolna, teraz jest jako rządzona
i jako usługująca.
30. Akt Działania lub Funkcjonowania – nie tylko działa czy funkcjonuje –
utrzymując życie lub oddychanie w Ciałach posiadających duszę, ale również w
nieoddychających Ciałach, lub tych bez Dusz, takich jak Drzewa, Kamienie i tym
podobne, powiększanie lub wydawanie owoców, dojrzewanie, skażenie, gnicie,
oczyszczanie, rozpad lub podobne temu działanie, oraz czemukolwiek Ciała
nieposiadające życia są podane.
31. Aktem działania lub funkcjonowania mój Synu – jest nazywane, cokolwiek
istnieje, lub cokolwiek jest zrobione lub wykonane, i zawsze jest wiele rzeczy
robionych, lub raczej wszystkie rzeczy.
32. Bo Kosmos nigdy nie jest Owdowiały lub zapomniał jakiejkolwiek z tych
rzeczy, które są, ale będąc zawsze działający lub aktywny sam w sobie; pracuje
aby dostarczyć rzeczy, które istnieją, które nigdy nie mogą być pozostawione dla
skażenia.
33. Pozwólmy dlatego aby każdy akt działalności lub funkcjonowania był zawsze
zrozumiany jako akt nieśmiertelny, w jakikolwiek sposób funkcjonujący w Ciele.
34. Niektóre Akty Działania lu Funkcjonowania mogą być Święte; inne natomiast
skażone/przekupne ciała, niektóre uniwersalne, niektóre jakieś dziwne, niektóre
w sensie ogólnym a jeszcze inne są częścią wszystkiego.
35. Dlatego Boski Akt Działalności lub Funkcjonowania musi być, taki jako praca
lub właściwe funkcjonowanie w zależności od Ciała, będąc doskonałym –
oddziałując na ciała lub istniejąc w doskonałych Ciałach.
36. Szczególnymi są te, które funkcjonują w żyjących stworzeniach.
37. Właściwymi są te które są funkcjonowaniem w każdej rzeczy, która istnieje.
38. Dlatego ten Wykład mój Synu – zawiera i ukazuje, że wszystkie rzeczy
istniejące – posiadają Akt Działalności lub Funkcjonowania.
39. Bo jeśli jest konieczne one są w każdym Ciele, mogę również stwierdzić – że
istnieje wiele różnych Ciał we Wszechświecie – posiadających wiele różnych
Aktów Działania lub Funkcjonowania.
40. Bo jest wiele różnych podzespołów w jednym Ciele, i jeden, i drugi, i trzeci,
pomimo wszystko, one podążają za tym Uniwersalnym Ciałem.
41. I te Uniwersalne funkcjonowanie, nazywam ich rzeczywiście Cielesne, bo są
wykonywane przez Zmysły Postrzegania oraz Aktywność/Ruch.
42. Jest niemożliwe aby bez tego – Ciało mogło się składać.
43. Ale inne funkcjonowania są bardziej właściwe dla Dusz Ludzkich przez Naukę
i Sztukę Studiowanie i Poznawanie lub Aktywność.
44. Zmysły również podążają za tymi Aktami Funkcjonowania; albo raczej są
efektem lub udoskonalaniem ich.
45. Zrozum dlatego mój Synu, zróżnicowania w Funkcjonowaniu – są zesłane z
góry.
46. Bo Zmysły będące w Ciele i posiadające Esencję wywodzącą się stamtąd – po
otrzymaniu Aktu Działalności – manifestują to – czyniąc to byciem cielesnym.
47. Dlatego mówię, że Zmysły są zarówno cielesne jak i śmiertelne, posiadając
taką samą siłę istnienia jako Ciało. Dlatego one rodzą się z Ciałem i umierają z
tym.
48. Ale śmiertelne rzeczy same w sobie nie posiadają Zmysłów – ponieważ nie
składają się z takiej Esencji.
49. Bo Zmysły nie mogą być inne aniżeli cielesne zrozumienie, zarówno Zła jak i
Dobra – które przychodzą do Ciała.
50. Ale do Ciał Zewnętrznych – nic nie przychodzi ani nic nie odchodzi – dlatego
też tam nie żadnych zmysłów.
51. Tat. Czy dlatego Zmysły są postrzeganiem lub rozumieniem w każdym Ciele?
52. Herm. W każdym Ciele mój Synu.
53. Tat. Czy Akt Działalności lub Funkcjonowania występuje we wszystkich
rzeczach.
54. Herm. Nawet w rzeczach martwych mój Synu – różnice są tylko w Zmysłach.
55. Zmysły istot oświeconych są połączone z myśleniem, w rzeczach
nieinteligentnych są w Fizycznych Ciałach jedynie; Zmysły rzeczy martwych są
tylko biernymi, zgodnie z Powiększeniem i Zmniejszeniem.
56. Ale Namiętności i Zmysły; są uzależnione od głowy lub wysokości i są
połączone razem – Aktem Działalności lub Funkcjonowania.
57. Ale w żyjących Stworzeniach – istnieją dwie Funkcje Działania – które
podążają, za Zmysłami i Namiętnościami a mianowicie Bóle/Rozpaczania i
Przyjemności.
58. I bez tego jest niemożliwe aby żyjące Stworzenia – szczególnie te Myślące
mogły otrzymać – wiedzę/informacji/odczuwania/myślenia lub posiadać
wyobrażenia.
59. I dlatego mówię; że to Wymyślanie Namiętności/Pasji – które utrzymują
władzę – szczególnie w tzw. myślących żyjących Istotach.
60. Akt Działania rzeczywiście wykonuje pracę; ale Zmysły decydują i manifestują
funkcjonowanie – i te będąc cielesnymi – są uaktywnione przez prymitywne
części Duszy; dlatego mówię one są obydwa naginające do zła lub wykonujące
czynności zła.
61. Bo te Zmysły, które dopuszczają do siebie radowanie się przyjemnościami są
bezpośrednio przyczyną dokonań dużej ilości zła, przydarzając się temu – który
cierpi to.
62. Ale smutek dostarcza jeszcze silniejsze męczarnie i bóle, dlatego bez
wątpienia one obydwa są raniące.
63. To samo może być powiedziane odnośnie Zmysłów Postrzegania Duszy.
64. Tat. Czy Dusza nie jest bezcielesna/niematerialna; jak również i Zmysły
Cielesne Ojcze. Czy raczej jest to w Ciele?
65. Herm. Jeśli włożymy to w Ciało Synu – zrobimy to jak Duszę, lub Akty
Działalności, bo one będąc bezcielesnymi – dlatego mówimy że one są w Ciałach.
66. Ale Zmysły nie są; ani Aktem działania, ani Duszą, ani czymkolwiek co należy
do Ciała, ale tak jak powiedziałem i dlatego to jest niematerialne.
67. I jeżeli one są niematerialne – wówczas muszą być Ciałem; bo my zawsze
mówimy, że rzeczy które istnieją; niektóre są Ciałami, a niektóre są
niematerialne/bezcielesne.
Koniec Księgi Czternastej
KSIĘGA PIĘTNASTA – PRAWDA DO JEGO SYNA TAT
Hermes:
1. Mówiąc Prawdę Tat, jest nie możliwe aby człowiek – będąc niedoskonałą
Istotą; złożoną z niedoskonałych członków posiadający swój Tabernakulum;
składający się z różnych i wielu Ciał, mógł być w stanie mówić z jakąkolwiek
Pewnością.
2. Tak jak to tylko jest możliwe – (mówię), że Prawda istnieje tylko w Wiecznych
Ciałach. I te Ciała są również Prawdziwe.
3. Ogień jest ogniem samym dla siebie, i niczym innym; Ziemia jest ziemią samą
dla siebie i niczym innym; Powietrze jest powietrzem samo dla siebie i niczym
innym; Woda jest wodą samą dla siebie i niczym innym.
4. Ale nasze Ciała składają się, zawierając te wszystkie rzeczy – Ogień, Ziemię,
Powietrze, Wodę i Powietrze, a mimo tego – tam nie ma ani Ognia ani Ziemi, ani
Wody, ani Powietrza, ani nic prawdziwego.
5. I jeżeli na początku, nasza Konstytucja/Ulepienie; nie miało Prawdy, jak może
jakiś człowiek widzieć Prawdę, mówić o Prawdzie lub rozumieć Prawdę. Tylko
Jeżeli Bóg pozwoli na to.
6. Dlatego wszystkie rzeczy istniejące na Ziemi, Tat – są nie Prawdziwe, ale
imitacją Prawdy, a jednak w tym wszystkim – nie wszystko; bo jest kilka które są.
7. Natomiast inne rzeczy są Fałszem i Oszustwem – Tat, takie jak Opinie,
Wyobrażenia, Zachcianki lub objawy/zjawy.
8. I kiedy fantazje z góry mają wpływ, w takim przypadku jest to Imitacja Prawdy;
która będąc bez Działań z góry, staje się kłamstwem.
9. I jako Imaginacja ukazuje Ciało opisane a jednak to nie jest Ciało, które było
widoczne, jak się nam wydawało istnieć, ukazując nam widoczne oczy – ale one
nie widzą niczego; i uszy, ale one nie słyszą zupełnie niczego; i wszystkie razem
inne rzeczy, które – obraz ukazał, to wszystko jest fałszywe; oszukując oczy
obserwatora, podczas gdy oni myślą – że widzą Prawdę; tak naprawdę oni widzą
nic innego tylko kłamstwo/obłudę.
10. Podobnie bardzo wielu – jako nie widząc fałszu – widzi Prawdę. /tak myślą/
11. Dlatego jeżeli zrozumiemy i będziemy widzieli każdą rzecz – taką jaka jest,
wtedy zobaczymy i zrozumiemy prawdziwą rzecz.
12. Ale jeżeli nie zobaczymy lub nie zrozumiemy tego do końca, lub inaczej, niż
to naprawdę jest, wtedy nie zrozumiemy niczego; ani nie poznamy Prawdy.
13. Tat. Czy Prawda rzeczywiście, istnieje na Ziemi, mój Ojcze?
14. Herm. Właśnie nie złapałeś tego mój Synu; prawda rzeczywiście nie istnieje
nigdzie na całej Ziemi, Tat. Dlatego że nie może być wytworzona lub zrobiona.
15. Ale odnośnie Prawdy – może stać się, że jakiś człowiek – którego Bóg obdarzy
Dobrą rozumiejącą mocą – będzie w stanie zrozumieć to.
16. Tak naprawdę dla Umysłu i Zmysłów Myślenia – nie ma niczego prawdziwego
rzeczywiście na ziemi.
17. Ale dla prawdziwego Umysłu i prawdziwych Zmysłów Myślenia – wszystko co
istnieje jest tylko zjawo pojawiającą się opinią lub upodobaniem.
18. Tat. Czy nie powinniśmy nazywać Prawdą – to co rozumiemy i mówimy,
rzeczy które są?
19. Herm. Ale tu nie ma niczego, to co jest Prawdziwe na Ziemi.
20. Tat. Jak może być więc coś prawdziwego; jeżeli nie znamy niczego co jest
prawdziwe? Jak to może być zrobione tutaj?
21. Herm. Mój Synu Prawda jest najdoskonalszą Cnotą i najwyższym Dobrem –
nie kłopocząca się żadnymi Sprawami Materialnymi, nie otoczona przez Ciało,
naga, czysta, niezmienna, szlachetna, nie zmieniające się Dobro.
22. Ale rzeczy które są tutaj, mój Synu są widoczne, niezdolne Dobra,
przekupne/skażone, przelotne, rozpadające się, zamienne, ciągle się zmieniające
i zrobione z innego.
23. Dlatego rzeczy które nie są Prawdziwe same dla siebie – jak one mogą być
prawdziwe?
24. Bo wszystko co jest zmienne, jest kłamstwem, nie pozostając w tym co
jest, ale będąc niezmieniane – ukazuje nam zawsze; inne i inny wygląd/widok/to
co się pojawia/.
25. Tat. Czy człowiek nie jest prawdziwy, mój Ojcze?
26. Herm. Tak długo jak on jest człowiekiem, on nie jest prawdziwy, mój Synu,
bo to co jest prawdziwe, posiada samo w sobie ukonstytuowanie i pozostaje –
znosząc/zachowując się, zgodnie z tym, jakie jest.
27. Ale człowiek składa się z wielu rzeczy, i nie pozostaje – przebywając w tym
kim jest sam dla siebie, ale jest bez przerwy obracany i zmieniający się, wiek po
wieku, Pomysł za Pomysłem lub forma za formą i to się dzieje podczas gdy jeszcze
będąc w Tabernakulum.
28. I wielu nie znało swoich własnych dzieci – po krótkiej tej chwili, i wiele dzieci
również podobnie nie znało swoich własnych Rodziców.
29. Czy to jest możliwe Tat, że ten który jest tak zmieniający się, nie znający siebie
– może być prawdziwy? Nie przeciwnie, on jest fałszem, będąc i posiadając tak
wiele zmieniających się Form/Wyglądów – zmian.
30. Ale czy rozumiesz, że Prawda – jest czymś co pozostaje i przebywa zawsze
tym Samym i jest Wieczna. Ale człowiek jest nigdy – dlatego nie jest Prawdziwy.
Człowiek jest tylko pewną Zjawą /ukazującą się formą,wyglądem/ i te pojawienie
się jest największym kłamstwem lub oszustwem, nieprawdą.
31. Tat. Ale te wieczne ciała, Ojcze, czy one nie są prawdziwe, mimo że podlegają
zmianie?
32. Herm. Wszystko, co jest stworzone/zrodzone lub wykonane – podlegające
zmianie – nie jest prawdziwe; ale będąc wykonane przez naszego Przodka, może
posiadać prawdziwą Materię.
33. Bo one również posiadają w siebie coś – co jest fałszywe, ze względu na ich
zmiany.
34. Bo NIC co nie pozostaje takie samo w sobie – może być prawdziwe.
35. Tat. Co powinien powiedzieć wtedy Człowiek – mój Ojcze, że tylko słońce,
które oprócz Natury innych rzeczy, jest nie zmieniające się, ale pozostając w
sobie jest Prawdą?
36. Herm. To jest Prawda i dlatego on posiada tylko zaufanie – Fachowości,
Wykonawstwa Wszechświata, rządzenia i wykonywania wszystkich rzeczy; które
to Ja zarówno obdarzam szacunkiem /respektem oraz uwielbiam jego Prawdę; i
następnie po tym Jedynym; Pierwszego Wykonawcę/Stwórce – jego Uznaję.
37. Tat. Wobec tego co jest dla Ciebie, afirmacją będącej Pierwszej Prawdy mój
Ojcze?
38. Herm. Jeden i tylko Jedyny Tat, który nie jest ani z Materii, który nie jest ani
Ciałem, który jest bez koloru, bez Figury lub Kształtu, niepodlegający zmianie,
niezmienny, który zawsze istnieje, bo to co jest Fałszywe mój Synu – jest
skażone/skorumpowane.
39. Skażenie przejęło / zapanowało nad wszystkimi rzeczami na Ziemi, jako
Opatrzność Prawdy otaczając/okrążając to wszystko.
40. Bo bez skażenia żadna generacja/narodzenie nie może się składać.
41.
Bo
skażenie
podąża
za
każdą
generacją/powstaniem,
aby
generacja/tworzenie mogło znów zaistnieć.
42. Bo te rzeczy, które są wytworzone/rodzące się, muszą być wytworzone z
konieczności z tych rzeczy – które są skażone, a rzeczy wytworzone muszą mieć
konieczność skażenia. Dlatego aby generacja/tworzenie będących rzeczy – nie
mogła się zatrzymać lub zniknąć.
43.
Odwzajemnij
się
dlatego
–
pierwszemu
Wykonawcy,
przez
Generację/Tworzenie rzeczy.
44. Konsekwentnie rzeczy, które są wytworzone ze skażenia są fałszywe, jako
bycie czasami jedną rzeczą, czasami inną; jest niemożliwe aby one mogły być
stworzone takie same raz jeszcze, a to które nie jest takie same – jak to może być
prawdziwe?
45. Dlatego mój Synu – musimy nazywać te rzeczy fantazją lub pojawianiem
się/zjawą.
46. I jeżeli byśmy nadali człowiekowi jego prawdziwą nazwę, musielibyśmy
nazywać go formą kształtu – podobieństwa Człowieka; a dziecka – formą
ukazująca wygląd dziecka; starca – wygląd kształtu starca; młodzieńca – wygląd
kształtu młodzieńca; a człowieka dojrzałego – wygląd kształtu/formy człowieka
dojrzałego.
47. Bo ani człowiek nie jest człowiekiem, ani dziecko nie jest dzieckiem, ani
młodzieniec nie jest młodzieńcem, ani stary człowiek nie jest starym
człowiekiem.
48. Bo rzeczy które istniały i które są, będąc zmieniającymi się są fałszywe.
49. Te rzeczy, zrozum to tak, mój Synu – jako będąca fałszywa działalność, mająca
swoje uzależnienie z góry, nawet z samej Prawdy.
50. Będąc tak, twierdzę, że Fałsz jest Pracą Prawdy.
Koniec Księgi Piętnastej
KSIĘGA SZESNASTA – ŻADNA RZECZ, KTÓRA ISTNIEJE,
NIE MOŻE ZAGINĄĆ
Hermes:
1. Teraz musimy mówić o Duszy i ciele, mój Synu, w jaki sposób dusza może stać
się Nieśmiertelna i co jest funkcjonowaniem tego – co stanowi Ciało, oraz jego
rozkład.
2. Bo w żadnej z istniejących rzeczy jest Śmierć, to jest tylko koncepcja tej nazwy,
która jest albo pustym słowem, lub niewłaściwie nazywana Śmiercią, przez
odjęcie /trzech liter –nie/ na początku słowa otrzymamy zamiast tego słowo
nieśmiertelne/a/y/...
3. Bo Śmierć jest zniszczeniem, a tu nie ma niczego w całym Wszechświecie co
jest zniszczone.
4. Bo jeżeli Wszechświat/Kosmos ma być drugim Bogiem, jako nieśmiertelną
żywą Istotą; wówczas jest niemożliwością aby jakakolwiek część nieśmiertelnej
żywej Istoty mogła umrzeć.
5. Ale wszystkie rzeczy, które istnieją we Wszechświecie, są członkami/częściami
Wszechświata/Kosmosu, szczególnie człowiek, ale ten – który zdobył inteligencję
jako żyjąca Istota
6. Bo ze wszystkiego – pierwszym jest Bóg, Wieczny, Niestworzony, Wykonawca
wszystkiego co istnieje.
7. Drugim jest Wszechświat/Kosmos, stworzony przez Niego, według jego
własnej wyobraźni; i przez niego trzymając to razem, odżywiając i czyniąc
nieśmiertelnym; tak jak od swego własnego Ojca, zawsze żyjącego.
8. Tak więc jako nieśmiertelny, jest zawsze żyjący i zawsze nieśmiertelny.
9. Bo to co jest zawsze żyjące, różni się od tego które jest wieczne.
10. Bo Wieczne nie zostało spłodzone, lub wykonane przez innego, ale jeśli to
zostało spłodzone lub zrobione, mimo że powstało samo z siebie – nie przez
kogokolwiek innego, to jednak zawsze pozostaje wytworzone/zrobione.
11. Bo Wieczne jako będąc Wiecznym, jest Wszechświatem/Kosmosem.
12. Bo Ojciec jako Ojciec – jest Wiecznym dla Siebie Samego, ale Wszechświat
został zrobiony przez Ojca, zawsze żyjącego i nieśmiertelnego.
13. Jakakolwiek wielka ilość Materii istniała to wszystko zostało założone przez
Niego, Ojciec włożył to w Ciało; powiększając to uczynił zaokrągloną Kulę,
obdarzając to Jakością, będącą tym samym nieśmiertelną i posiadającą Wieczną
Materialność.
14. Ojciec istniejąc, posiadając wiele pomysłów, zasiał dobrą Jakość w tych
Kulach – /glob lub ciałach Niebieskich/; zamykając je jak gdyby w Kole,
rozważając i upiększając z każdą Jakością, taką – która później powinna być
zrobiona.
15. Potem ubrał wszystkie te Uniwersalne Ciała nieśmiertelnością, tak aby
Materia nie mogła odejść od tej Kompozycji, gdyby musiała być
rozłożona/rozpuszczona do swojego własnego chaosu/nieładu.
16. Bo gdy Materia została wprowadzona/włączona, mój Synu, była wówczas
chaosem; mając tak samo codzienne zamieszanie/bałagan odnośnie różnych
małych rzeczy, obdarzona Właściwościami w celu Powiększenia i Zmniejszania
się, którymi to ludzie nazywają Śmierć będąc rzeczywiście tym nieładem –
zdarzającym się i mającym miejsce w ziemskich żywych Istotach.
17. Bo rzeczy Ciał Niebiańskich, posiadają jeden porządek, który otrzymali to od
Ojca na samym początku i to jest poprzez ponowne przywracanie/odnawianie
każdego z nich, będąc utrzymywany nie rozkładając się.
18. Natomiast odnawianie Ciał ziemskich – jest ich konsystencją, a ich rozpad
/rozkład przywraca je na nierozpadające się – to znaczy nieśmiertelne.
19. A zatem jest to uczynione przywłaszczeniem Zmysłów a nie zniszczeniem Ciał.
20. Teraz trzecim żyjącym Stworzeniem jest Człowiek, stworzony na obraz
Wszechświata i przez Wolę Ojca, posiadający umysł ponad inne ziemskie
Stworzenia.
21. I On nie tylko miał sympatię w stosunku do drugiego Boga; lecz również
zrozumienie Pierwszego.
22. Bo Drugi Bóg; on wyobraża/rozumie siebie jako Ciało; ale pierwszy, on
rozumie siebie jako niematerialny Byt, oraz Umysł Dobra.
23. Tat. Czy te żyjące Istoty /człowiek/ – podlegają ginięciu/zanikaniu?
24. Herm. Mów mądrze mój Synu i zrozum – czym jest Bóg; czym jest
Wszechświat, czym jest nieśmiertelna Istota/Człowiek, i co jest tym – co podlega
rozkładowi.
25. Zrozum że Wszechświat/Kosmos jest z Boga, i w Bogu; ale człowiek jest ze
Wszechświata, i we Wszechświecie.
26. Początek i Koniec oraz wszystka Konsystencja/wszystko co istnieje/ – jest
Bogiem.
Koniec Księgi Szesnastej
KSIĘGA SIEDEMNASTA – DO ASKLEPIOSA, BYĆ
NAPRAWDĘ MĄDRYM
1. Ponieważ, mój Syn Tat, w twojej nieobecności, będzie musiał jeszcze
poznać/uczyć się potrzeb istniejącej Natury; rzeczy które istnieją, nie wypada mi
dawać mu więcej wykładów (bo jest jeszcze za młody do wiedzy o każdej
indywidualności), byłem zmuszony do wyjawienia dla niego wiele rzeczy w
wielkim zarysie, aby jego kontemplacja od jednego punktu do drugiego – mogła
być łatwiejszym i udana.
2. Ale dla ciebie, pomyślałem byłoby dobrze – zapisać to w kilku słowach,
wybierając najważniejsze nagłówki – rzeczy omawianych, i tłumaczące je więcej
mistycznie, ponieważ posiadasz zarówno więcej lat jak i więcej wiedzy
pochodzącej z Natury.
3. Wszystkie rzeczy, które pojawiają się, były wykonane i są wykonywane.
4. Te rzeczy, które są wykonane, nie powstały same z siebie; ale przez inne.
5. Jest wiele rzeczy wytworzonych, a szczególnie wszystkie rzeczy, które
pojawiają się i są różniące się i nie podobne do siebie.
6. Jeśli rzeczy są wykonane i wykonywane, będąc wykonane i wykonywane;
wówczas musi być ktoś – taki jeden, że musiał to zrobić; robiąc je, ten który jest
– niestworzony, jest bardziej starożytny stary, niż rzeczy, które są
zrobione/wykonane.
7. Dlatego stwierdzam, że rzeczy, które są zrobione, będąc wykonane przez
innych, cokolwiek by to nie było; jest niemożliwością, aby ta jakakolwiek rzecz –
mogła być bardziej starożytna/stara od tego wszystkiego co jest starożytne; z
wyjątkiem tego, które nie jest stworzone.
8. On jest mocniejszy i Jeden; i wiedzący/znający wszystkie rzeczy dokładnie, jako
nie mający niczego bardziej starożytnego/starego niż sam w sobie.
9. Bo on utrzymuje władzę, zarówno nad mnóstwem i wielkością i rozmaitością
rzeczy, które są wykonane oraz kontynuacją i ciągłością Aktywności, jak również
sposobu wykonawstwa tej Działalności.
10. Ponadto rzeczy, które są wykonane, są widoczne, ale on jest niewidzialny, i z
tego powodu on wykonuje je, aby sam mógł być widoczny, i dlatego on zawsze
wykonuje je.
11. Tak to wypada rozumieć, i rozumiejąc podziwiać; i podziwiając będąc
uszczęśliwiony, że poznałeś swego naturalnego Ojca.
12. Bo co jest bardziej słodkie niż naturalny Ojciec?
13. Właśnie kto jest tym, lub jak będziemy mogli poznać go?
14. Albo czy nie należy jemu przypisać – Jemu wyłącznie, Tytuł i Nazwę Boga, lub
Stwórcy albo Ojca, albo wszystkie trzy rzeczy? Że z Boga z jego Mocy;
Stwórcy/Wykonawcy, z względu na jego Wykonawstwo i Działalność; i Ojciec z
względu na jego Dobroć.
15. Bo Moc różni się od rzeczy, które są zrobione, ale nie Aktywność lub Działanie
w tych wszystkich rzeczach które są zrobione/wykonane.
16. Dlatego pozwól odejść bezowocnej/pustej mowie, musimy zrozumieć dwie
rzeczy. To co jest wykonane/zrobione. I ten który jest Wykonawcą; bo nie ma
niczego pośrodku, między tymi dwoma, żadnego innego trzeciego.
17. Dlatego rozumiejąc wszystkie rzeczy, należy pamiętać te dwie; i myśleć że
tym jest wszystko co istnieje /rzeczy/, nigdy nie wątpiąc w to; jak również to co
istnieje powyżej, i wszystko co istnieje poniżej; ani żadna rzecz która podlega
zmianom, ani rzeczy które istnieją w ciemności lub tajemnicy.
18. Bo wszystkie rzeczy, są zawsze dwoma rzeczami, ten który wykonał i to które
jest wykonane ; i jeden z nich nie może być oddzielony, lub rozłączony od
drugiego.
19. Bo jest nie możliwe aby Stwórca/Wytwórca mógł być bez rzeczy
zrobionej/wykonanej, bo żadna z nich nie jest taką samą rzeczą; z tego powodu
jedno nie może być oddzielone od drugiego, nie więcej niż rzecz może być
oddzielona od siebie.
20. Bo jeśli on, który wykonuje będzie nikim innym ale tym, który czyni sam –
wyłącznie
proste
i
nieskomplikowane/złożone
tzn.
to
co
jest
niezbędne/konieczne; tak jak gdyby on robił to sam dla siebie, dla którego ta
generacja/tworzenie jest wykonywana – wykonując to; podobnie jest z tym
wszystkim co istnieje.
21. Bo to, które jest Wytworzone lub zrobione, jest koniecznością aby było
wytworzone lub zrobione przez innego. Ale bez wykonawcy/producenta, to
które jest zrobione – nie może być ani zrobione; ani istnieć. Bo każdy z nich –
jeden bez drugiego – gubi swoje właściwości /swoją właściwą Naturę/ poprzez
niedostatek/brak drugiego.
22. A więc jeśli Ci by wyznali, Ten który wytwarza i ten który jest wytworzony, że
Oni obaj są Jednym w Połączeniu/Unii, tak było i tak będzie.
23. To co działo się przedtem, to jest Bóg – Stwórca; a to które następuje jest
tym – które jest wytworzone; będzie tym co będzie.
24. Niech żaden człowiek się nie obawia; powodem różnorodności rzeczy, które
są wytwarzane lub zrobione, inaczej – będzie przypadkiem, oszczerstwa,
nikczemności, lub zniesławiania Boga; bo to jest tylko Jego Chwałą to czynić lub
tworzyć wszystko co istnieje.
25. I te tworzenie lub Akt Twórczości, jest jak gdyby Ciałem Boga; i dla Tego który
to wytwarza lub robi, nie ma niczego złego lub podłego/brudnego; aby można
było mu coś zarzucić. Tam nie ma nawet najmniejszej złej myśli lub
najmniejszego brudu.
26. Bo Namiętności/Pasje które podążają za Generacją/Powstawaniem, są jak
Rdza podążająca za Miedzią, lub jako Odpady Cielesne.
27. Bo ani Wytwórca Miedzi nie zrobił Rdzy, ani też Stwórca uczynił
brud/podłość, ani też Bóg uczynił Zło.
28. Ale zmienność Generacji/Tworzenia – czyni to – tak jak by to miało zakwitnąć.
I z tego to powodu – uczyniono aby zmiany mogły zaistnieć, albo mówiąc inaczej
– jest To Oczyszczenie/Wyplewienie – Generacji/Tworzenia. /odpadów /.
29. Ponadto – czy może być nie legalne dla jakiegoś Malarza malować zarówno;
Niebo i Bogów; Ziemię i Morze; Ludzi i brutalne Bestie; martwe rzeczy i Drzewa;
Czy jest nie możliwe dla Boga aby zrobić takie rzeczy? Och, jak wielkie
szaleństwo. Och, jak wielka niewiedza ludzi w rzeczach – odnośnie Boga.
30. Bo ludzie którzy myślą tak cierpią – z powodu co jest najśmieszniejsze z
wszystkiego; Bo deklarując/głosząc dziękczynienia i pochwały Bogu; ale nie
przyznając Jemu wytwarzanie lub robienie Wszystkiego co istnieje – ukazując
tym samym nie znanie go.
31. Ponadto poprzez nie znanie jego, oni są bardzo, bardzo nadzwyczaj bezbożni
przeciwko niemu, oddając jemu swoje Namiętności, jako Duma/Pyszność,
Niedopatrzenie, Słabość lub Niewiedza czy Zazdrość.
32. Bo jeśli on nie wytwarza lub czyni wszystko co istnieje, on Nie jest ani dumny,
ani bezsilny, ani nieświadomy, ani też zazdrosny. Byłoby to bezbożnością tak
stwierdzić.
33. Bo Bóg miał tylko jedyną Pasję mianowicie Dobro; i ten co jest dobry, nie jest
ani dumny, ani ważny, ani też czymkolwiek innym; bo Bóg jest tylko dobrem w
Sobie.
34. Bo Dobro jest całkowitą Mocą, czynić lub robić wszystkie rzeczy, i wszystko –
co jest wytworzone/uczynione, jest uczynione/wytworzone poprzez Boga, tzn.
poprzez Dobro, i to co może być wytworzone; lub to co może wytwarzać
wszystkie rzeczy.
35. Widzisz więc jak on czyni wszystkie rzeczy, i jak rzeczy są wykonane, te które
są wykonane, i jeżeli poznasz/nauczysz się; wtedy będziesz mógł zobaczyć Obraz
tego Piękna i tym podobnych rzeczy.
36. Spójrz na Gospodarza, jak on zasiewa nasiona do Ziemi, tu pszenicę, tam
jęczmień a gdzie indziej jakieś inne nasiona.
37. Spójrz na tego samego Rolnika, sadzącego sadzonki winogronu, lub jabłoni
albo drzewo figowe, albo jakieś inne drzewo.
38. Tak samo Bóg w Niebie zasiewa nieśmiertelność w Ziemi, dokonuje zmian w
całym Życiu i Aktywności/Ruchu.
39. I tych rzeczy nie ma wiele, ale kilka, i łatwo mogą zostać ponumerowane; bo
wszystkich – jest ich cztery, Bóg i Generacja – w tym są wszystkie rzeczy.
Koniec Księgi Siedemnastej
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
hermes trismegistos corpus hermeticum
Komentarz do Szmaragdowej Tablicy Hermesa, Hermetyzm, Hermes Trismegistos
Corpus Hermeticum XI Umysl do Hermesa
Corpus Hermeticum (fr)
Tablica Szmaragdowa Hermesa Trismegistosa, filozofia(1)
The Golden Tractate of Hermes Trismegistus
Hermes Trismeistos
The Golden Tractate of Hermes Trismegistus
Golden Tractate Of Hermes Trismegistus
On the Corpus Hermeticum
Hermes Trismegisto El Crater O La Monada (PDF)
Golden Tractate of Hermes Trismegistus
Corpus Hermeticum (ang)
corpus hermeticum pl
Corpus Hermetica (ang)
Manly P Hall The Life and Teachings of Thoth Hermes Trismegistus
HERMES TRISMEGISTOS
więcej podobnych podstron