background image

M o d e l o wa n i e   w  S o l i d W o r k s  

© Jerzy Domański, jdom@uwm.edu.pl 

 

1/2 

Tworzenie własnej definicji krzywej 

 

W  ramach  ćwiczenia  zostanie  wykonany  model 

nawinięcia „liny” na powierzchnię torusa.  

W tym celu w programie Excel utworzona zostanie 

tabela punktów definiujących krzywą nawinięcia. 
 

 

 
Rysunek z prawej przedstawia układ współrzędnych, w 
którym definiowane są punkty krzywej wg wzorów: 

 

α

cos

r

x

=

 

φ

α

cos

)

sin

(

r

R

y

+

=

 

φ

α

sin

)

sin

(

r

R

z

+

=

 

Liczba zwojów jest ustalona poprzez szybkość zmiany 
kąt 

α

 względem kąta 

φ

, np. jeŜeli liczba zwojów ma 

być 5, to: 

φ

α

=

5

 

 

 

50   

 

10   

 

liczba 

zwojów 

5   

 

fi 

alfa 

10 

50 

25  9.06307  54.0198  4.72612 

10 

50  6.42787  56.7844  10.0126 

15 

75  2.58819  57.6264  15.4409 

20 

100  -1.73648  56.2388  20.4692 

25 

125  -5.73576  52.7394  24.5928 

30 

150  -8.66025  47.6314 

27.5 

35 

175  -9.96195  41.6715  29.1787 

 
Przykład tabeli definiującej krzywą (w Excelu). 
 
Tabela (tylko współrzędne x, y, z) musi być zapisana 
w formacie txt ze spacją jako separatorem liczb i 
kropka jako separatorem części ułamkowej liczby. 
 

40 

200  -9.39693  35.6822  29.9409 

 
 

Wstawianie krzywej odbywa się poleceniem 

 

W oknie dialogowym naleŜy wybrać plik txt definiujący krzywą. 

 

 

background image

M o d e l o wa n i e   w  S o l i d W o r k s  

© Jerzy Domański, jdom@uwm.edu.pl 

 

2/2 

Kolejny krok to narysowanie szkicu 
definiującego przekrój „liny” w płaszczyźnie 
prostopadłej do krzywej. 
 
W tym celu naleŜy wprowadzić płaszczyznę 
prostopadłą do krzywej. 
 
Uwaga: 
ustalić początek układu współrzędnych na 
krzywej, co ułatwi późniejsze ustawienie 
szkicu. 

 

 

Szkic  tworzony  na  nowej  płaszczyźnie 

składa  się  z  okręgu  o  środku  x=0  i  y=0 
i promieniu 2 mm. 

 

 
Utworzenie „liny” odbywa się poleceniem 

Wyciągnięcie po ścieŜce

Torus tworzymy poleceniem 

Wyciągnięcie obrotowe po narysowaniu właściwego szkicu. 

 

Przykład nawinięcia z większą liczbą zwojów.