M o d e l o wa n i e w S o l i d W o r k s

© Jerzy Domański, [e-mail]

1/2

Tworzenie własnej definicji krzywej

W ramach ćwiczenia zostanie wykonany model

nawinięcia „liny” na powierzchnię torusa.

W tym celu w programie Excel utworzona zostanie

tabela punktów definiujących krzywą nawinięcia.

Rysunek z prawej przedstawia układ współrzędnych, w
którym definiowane są punkty krzywej wg wzorów:

α

cos

r

x

=

φ

α

cos

)

sin

(

r

R

y

+

=

φ

α

sin

)

sin

(

r

R

z

+

=

Liczba zwojów jest ustalona poprzez szybkość zmiany
kąt

α

względem kąta

φ

, np. jeżeli liczba zwojów ma

być 5, to:

φ

α

⋅

=

5

R

50

r

10

liczba

zwojów

5

fi

alfa

x

y

z

0

0

10

50

0

5

25 9.06307 54.0198 4.72612

10

50 6.42787 56.7844 10.0126

15

75 2.58819 57.6264 15.4409

20

100 -1.73648 56.2388 20.4692

25

125 -5.73576 52.7394 24.5928

30

150 -8.66025 47.6314

27.5

35

175 -9.96195 41.6715 29.1787

Przykład tabeli definiującej krzywą (w Excelu).

Tabela (tylko współrzędne x, y, z) musi być zapisana
w formacie txt ze spacją jako separatorem liczb i
kropka jako separatorem części ułamkowej liczby.

40

200 -9.39693 35.6822 29.9409

Wstawianie krzywej odbywa się poleceniem

W oknie dialogowym należy wybrać plik txt definiujący krzywą.

M o d e l o wa n i e w S o l i d W o r k s

© Jerzy Domański, [e-mail]

2/2

Kolejny krok to narysowanie szkicu
definiującego przekrój „liny” w płaszczyźnie
prostopadłej do krzywej.

W tym celu należy wprowadzić płaszczyznę
prostopadłą do krzywej.

Uwaga:
ustalić początek układu współrzędnych na
krzywej, co ułatwi późniejsze ustawienie
szkicu.

Szkic tworzony na nowej płaszczyźnie

składa się z okręgu o środku x=0 i y=0
i promieniu 2 mm.

Utworzenie „liny” odbywa się poleceniem

Wyciągnięcie po ścieżce.

Torus tworzymy poleceniem

Wyciągnięcie obrotowe po narysowaniu właściwego szkicu.

Przykład nawinięcia z większą liczbą zwojów.