DNS HOWTO: Wprowadzenie. Następna strona Poprzednia strona Spis treści 2. Wprowadzenie. Co tu znajdziecie, a czego nie. Dla początkujących, DNS oznacza Domain NAme System, Zasady i programy umożliwiające odwzorowanie (zamianę) nazw symbolicznych nadawnych komuterom na odpowiadające imadresy IP. Niniejszy dokument przedstawia w jaki sposób stworzyć takie odwzrowanie wykorzystując do tego Linuxa. Wspomniane odwzorowanie to proste skojarzenie dwóch rzeczy, symbolicznej nazwy komputera np. ftp.linux.org z adresem IP tego komputera, 199.249.150.4. DNS to jeden z bardziej niezauważalnych obszarów zarządzania siecią. Niniejszy dokument postara się wyjaśnić kilka pojęć. Opisuje w jaki sposób zestawić prosty serwer DNS. Rozpoczynając od podręzcnego serwera DNS aż do uruchomienia podstawowego serwera domeny. Bardziej skomplikowane konfiguracje mogą być opisane w rozdziale FAQ. Jeśli nie znajdziesz tam rozwiązania swoich problemów, musisz zapoznać się z Prawdziwą Dokumentacją. Później napiszę co to jest Prawdziwa dokumentacja the last chapter. Zanim zaczeniesz działać musisz wpierw skonfigurować swój komputer, tak abyć mógł łączyć się z niego i do niego za pomocą programu telnet, oraz wykonywać inne różnego rodzaju połączenia sieciowe. W szczególności powinieneś móc połączyć sie ze swoim komputerem wydając polecenie telnet 127.0.0.1 (sprawdź to teraz!). Potrzebujesz poprawnie skonfigurowanych plików /etc/host.conf (lub /etc/nsswitch.conf), /etc/resolv.conf i /etc/hosts ponieważ nie będę w tym dokumencie omawiał ich funkcji. Jeśli nie masz potrzebnej konfiguracji sieciowej pomże ci dokument NET-2-HOWTO. Przeczytaj go. Jeśli korzystasz ze SLIPa lub PPP, muszą poprawnie działać. Jeśli tak nie jest przeczytaj PPP-HOWTO. Kiedy mówię `twój komputer', to znaczy, że mam na myśli komputer na którym próbujesz uruchomić serwer DNS, a nie jakikolwiek inny komputer który może być pośrednio związany z działaniem sieci. Zakładam, że nie znajdujesz się za żadną 'ścianą ogniową', która uniemożliwia komuniekację DNS ze światem zewnętrznym. Jeśli tak nie jest, będziesz potrzebował specjalnej konfiguracji, zapoznaj się z rozdziałem FAQ. Serwowanie nazw pod systemem UNIX jest wykonywane przez program o nazwie named. Jest to część pakietu bind, który prowadzi i którym opiekuje się Paul Vixie z The Internet Software Consortium. Named jest dostarczany przez większość dystrybucji Linuxa i zwykle można go znaleźć w /usr/sbin/named. Jeśli jest on zainstalowany na twoim komputerze, prawdopodobnie możesz z niego skorzystać, jeśli nie, możesz zainstalować jego najnowszą wersje, którą znajdziesz w ftp.vix.com:/pub/bind. DNS jest ogólnosieciową bazą danych. Trzeba uważać co się do niej wkłada. Jeśłi włoży się śmiecie, ty i inni otrzymacie z niej śmiecie. Muszisz utrzymywać swoją część DNSu uporządkowaną i poprawną. Wtedy będzie ci dobrze służyć. Naucz się jak z niej korzystać, jak nią zarządzać, jak ją odpluskwiać, a staniesz się kolejnym dobrym administratorem zapobiegając przeciązenim sieci wywołanym jej złym zarządzaniem. W tym dokumencie wypowiadam sądy o pewnych rzeczach, które nie są do końca prawdziwe (choć są co najmniej w połowie prawdziwe). Wszystko po to, aby zachować prostotę tego dokumentu. Jeśli mi uwierzysz wszystko powinno działać. Wskazówka: Zrób kopie wszystkich plików, które każe zmienić, tak aby w przypadku niepowodzenia całej konfiguracji bys mógł wrócić do stanu pierwotnego. Następna strona Poprzednia strona Spis treści