TaraPammi

Czyjatodziewczyna?

Tłu​ma​cze​nie:

IzaKwiat​kow​ska

ROZDZIAŁPIERWSZY

–Ni​kos,przy​je​cha​łapan​naNel​son.
Spo​glą​da​jąc na ze​ga​rek, Ni​kos De​ma​kis lek​ko się uśmiech​nął. Jego nie​win​ne

kłam​stew​kood​nio​słosku​tek.

–Po​wiedzochro​nia​rzo​wi,żebyjąprzy​pro​wa​dził–rzu​cił,poczymwró​ciłdogo​ści.
Innyfa​cetmógł​bymiećwy​rzu​tysu​mie​nia,żekimśma​ni​pu​lu​je.Alenieon.
Z co​raz więk​szym znie​cier​pli​wie​niem ob​ser​wo​wał, jak jego sio​stra snu​je się za

Ty​le​rem,swo​imchło​pa​kiem,usi​łu​jeprzy​wró​cićmupa​mięć,pouszynu​rzasięwroli
tra​gicz​nejko​chan​ki.Jed​nakostat​niowjejoczachza​cząłdo​strze​gaćcośin​ne​goniż
cha​rak​te​ry​stycz​nądlaniejtrzpio​to​wa​tość.Do​tych​czasniedo​ce​niał,jakwiel​kąwła​-
dzęmanadniąTy​ler.In​for​ma​cjaoichza​rę​czy​nachdo​tar​łana​wetdodziad​kaSa​va​-
sa.

Zgod​niezprze​wi​dy​wa​nia​miNi​ko​sadzia​dekpo​sta​wiłul​ti​ma​tum.Ko​lej​nypre​tekst

wy​my​ślo​nyprzezsta​re​goty​ra​na,żebyopóź​nićprze​ka​za​nieNi​ko​so​wifunk​cjipre​ze​-
saza​rzą​duDe​ma​kisIn​ter​na​tio​nal.

„Za​łatwspra​węVe​ne​tii,afir​mabę​dzietwo​ja.Po​zbawjąkon​tawban​ku,od​bierz

luk​su​so​weautoistro​je.Za​mknijjąnaklucz.Szyb​koonimza​po​mni,jakso​bieprzy​-
po​mni,cotogłód”.

Krewsięwnimgo​to​wa​łanasamowspo​mnie​nietychsłów.
Naj​wyż​szyczaswy​kre​ślićtegocza​ru​ją​ce​goma​ni​pu​la​to​razjejży​cia.MimotoNi​-

kosniemiałza​mia​ruza​gło​dzićsio​stry.Zro​biwszyst​ko,żebyprze​trwać,alenapew​-
nonieska​żeVe​ne​tiinaśmierćgło​do​wą.Alewku​rza​łogo,żedzia​dekwziąłpoduwa​-
gętakąmoż​li​wość.

Naj​wy​raź​niejtonie​za​do​wo​le​niema​lo​wa​łosięnajegotwa​rzy,boNina,dłu​go​no​ga

bru​net​ka, któ​ra mu to​wa​rzy​szy​ła, ile​kroć prze​by​wał w No​wym Jor​ku, umknę​ła
wdru​girógsa​lo​nu.

– Pan​na Nel​son chce się z pa​nem spo​tkać w ka​wiar​ni po dru​giej stro​nie uli​cy –

szep​nę​łamudouchaasy​stent​ka.

–Nie.
Pech chciał, że w naj​bliż​szych dniach bę​dzie zmu​szo​ny mieć do czy​nie​nia nie

zjed​ną,azdwie​manie​obli​czal​ny​miko​bie​ta​mi.Chciałjaknaj​szyb​ciejmiećtospo​-
tka​niezasobą,żebyna​resz​ciewró​cićdoAten.Chciałzo​ba​czyćminędziad​ka,gdy
mupo​wieoswo​imtrium​fie.

Się​gnął po je​den z kie​lisz​ków roz​no​szo​nych przez kel​ne​ra i upił łyk szam​pa​na.

Wbrewkra​ka​niudziad​ka,żenieznaj​dziein​we​sto​ra,wła​śniepod​pi​sałwartmi​liar​dy
kon​traktzNa​tha​nemRa​mi​re​zem,wscho​dzą​cągwiaz​dąbiz​ne​su,przy​zna​jącmuna
wy​łącz​ność pra​wa do nie​za​bu​do​wa​ne​go skraw​ka zie​mi na jed​nej z dwóch wysp
wpo​sia​da​niuro​dzi​nyDe​ma​ki​sówodtrzy​stulat.

Byłtobar​dzopo​żą​da​nyza​strzykgo​tów​kidlaDe​ma​kisIn​ter​na​tio​nalorazjegodłu​-

go ocze​ki​wa​na szan​sa. Ta​kie​go zwy​cię​stwa dzia​dek nie może zi​gno​ro​wać. Ni​kos
czuł,żejestokrokodcelu.

Jed​nak mie​siąc trud​nych i wy​czer​pu​ją​cych ne​go​cja​cji da​wał mu się we zna​ki,

a jego cia​ło do​ma​ga​ło się sek​su. Do​pił szam​pa​na, po czym ski​nął na Ninę. Pan​na
Nel​sonmusipo​cze​kać.

Bylipoddrzwia​mijegopry​wat​ne​goapar​ta​men​tu,gdyza​trzy​małgoczyjśśmiech

nako​ry​ta​rzu.

Ode​słałNinęzpo​wro​temdosa​lo​nu,asamru​szyłko​ry​ta​rzem.
Jużmiałza​sy​paćpy​ta​nia​miochro​nia​rza,aleode​bra​łomugłos.
Napu​szy​stejwy​kła​dzi​nie,trzy​ma​jącsięzabrzuch,klę​cza​łako​bie​ta,któ​raztru​-

demła​pa​łaod​dech,ajegodwu​me​tro​wyochro​niarzKane,po​chy​lałsięnadniąwy​-
raź​nieza​nie​po​ko​jo​ny.Ni​ko​so​wirzu​ci​łysięwoczyjejrudewło​sy.

Pcha​nycie​ka​wo​ściąpod​szedłbli​żej.
–Kane,cosięsta​ło?–wark​nął.
–Prze​pra​szam,pa​nieDe​ma​kis–od​parłochro​niarz,po​ufa​łymge​stempo​kle​pu​jąc

ogrom​nądło​niądrob​neple​cyko​bie​ty.–Lexipo​pa​trzy​łanawin​dęioznaj​mi​ła,żenie
wsią​dzie.

LexiNel​son.
Na​daltrwa​łapo​chy​lo​na,ajejwą​skiera​mio​nadrga​ły.
–Cota​kie​go?!
–Po​wie​dzia​ła,żeżad​nasiłajejtamniewcią​gnie.Ka​za​łamidopanaza​dzwo​nić,

żespo​tkasięzpa​nemwka​wiar​ni.

Ni​kos prze​niósł wzrok na su​per​no​wo​cze​sną win​dę. W tej sa​mej chwi​li przy​po​-

mnia​łomusięjed​nozda​niezdo​ssierLexiNel​son.

„Uwię​zio​nawwin​dzieprzezsie​dem​na​ściego​dzin”.
Mo​głaodejść,po​my​ślałzi​ry​to​wa​ny.Prze​wrot​nare​ak​cja,boby​ło​bytowbrewjego

in​te​re​som.

–Szłanapie​cho​tędzie​więt​na​ściepię​ter?–za​py​tał.
Kaneprzy​tak​nął.Nieuszłouwa​dzeNi​ko​sa,żeiochro​niarzbyłlek​koza​sa​pa​ny.
–Sze​dłeśra​zemznią?
–Tak.Ostrze​ga​łem,żewpo​ło​wiedro​gize​mdle​je.–Po​pa​trzyłnaniądziw​niecie​-

pło.–Alerzu​ci​łamiwy​zwa​nie.–Lek​kopchnąłjąra​mie​niem.Ni​kospa​trzyłza​fa​scy​-
no​wa​ny.Ko​bie​tawy​pro​sto​wa​łasię,żebyszturch​nąćKane’azsiłą,ja​kiejsięniespo​-
dzie​wałpooso​bietak…drob​nej.

–Małobra​ko​wa​ło,abymcięwy​prze​dzi​ła.–Na​dalztru​demchwy​ta​łapo​wie​trze.
Śmie​jąc się, Kane po​mógł jej się pod​nieść. Zno​wu dziw​nie po​ufa​łym ge​stem wo​-

bec ko​bie​ty, któ​rą po​znał le​d​wie dwa​dzie​ścia mi​nut wcze​śniej. Ale gdy przed nim
sta​nę​ła,spra​wasięwy​ja​śni​ła.

Lexi się​ga​ła mu do ra​mie​nia. Może mia​ła metr sześć​dzie​siąt, ale po​ło​wa tego

przy​pa​da​ła na nogi. Pa​sek od​sło​nię​te​go cia​ła mię​dzy kusą pli​so​wa​ną spód​nicz​ką
ibrze​giemwy​so​kich,skó​rza​nychko​za​kówzro​biłnanimwra​że​nie…nie​ma​łe.

Owal​natwarz,nie​bie​skieoczyipeł​newar​gite​razroz​chy​lo​newuśmie​chu.Krót​ko

ostrzy​żo​newło​syupodob​nia​łyjądokil​ku​na​sto​let​nie​gochłop​ca.

–Kane,za​pro​wadźpa​niądomo​je​goga​bi​ne​tu–po​wie​dział,aonarzu​ci​łamuzdzi​-

wio​nespoj​rze​nie.–Wpro​wa​dzatupaninie​po​trzeb​neza​mie​sza​nie.Pro​szęza​cze​kać
wmoimga​bi​ne​cie,przyj​dędopanizapółgo​dzi​ny.–Od​wró​ciłsięiod​szedł.

Cham,alemaład​nyty​łek,po​my​śla​łaza​sko​czo​natakąswo​jąre​ak​cją.
Mimożeniezdą​ży​łado​brzemusięprzyj​rzeć,wy​czu​ła,żeczymśgoroz​gnie​wa​ła.

Igno​ru​jącKane’a,ru​szy​łazajegood​da​la​ją​cymsięsze​fem,jed​no​cze​śniesięza​sta​na​-
wia​jąc,como​głogotakzi​ry​to​wać.

Wspi​nacz​kanadzie​więt​na​stepię​troomałonieprzy​pra​wi​łajejoza​wał,aleczu​ła,

żenieodej​dzie,do​pó​kiznimniepo​roz​ma​wiaisięniedo​wie,codzie​jesięzTy​le​-
rem.Przezcałyty​dzieńdo​bi​ja​łasiędoDe​ma​ki​sawjegono​wo​jor​skiejsie​dzi​bie,aż
wkoń​cudo​cze​ka​łasięte​le​fo​nuodjegose​kre​tar​ki.Le​d​wiezdą​ży​łasięprzed​sta​wić
ochro​nia​rzo​wi,na​tych​miastpo​pro​wa​dziłjądowin​dy,zktó​rejbły​ska​wicz​nieucie​kła.

Te​razza​trzy​ma​łasięwpro​gusła​booświe​tlo​nejsali.Na​wetwtymświe​tlerzu​cił

jej się w oczy ele​ganc​ki wy​strój: ide​al​nie bia​ła wy​kła​dzi​na oraz szkla​na ścia​na od
su​fi​tu do pod​ło​gi z ba​jecz​nym wi​do​kiem na pa​no​ra​mę Man​hat​ta​nu oraz otwar​ty
bar.

Jak​bysięzna​la​zławin​nymświe​cie.
Na​gle zo​rien​to​wa​ła się, że ota​cza ją mar​twa ci​sza. Gdy ga​pi​ła się na wy​twor​ne

wnę​trze,przy​glą​da​łojejsiękil​ka​na​ścieosób.Pa​trzy​linaniąjaknaprzy​by​szazko​-
smo​su.

Po​sła​łaimsze​ro​kiuśmiech,kur​czo​wości​ska​jącpa​sektor​by.
Najejwi​dokDe​ma​kisuwol​niłsięzob​jęćkształt​nejbru​net​ki,zktó​rąwła​śnieza​-

mie​rzałwyjść.

Leximoc​niejści​snę​łapa​sek.
–Pan​noNel​son,pro​si​łem,żebyza​cze​ka​łapaniwmoimga​bi​ne​cie.
Za​pa​trzo​na w tak przy​stoj​ne​go fa​ce​ta na mo​ment prze​sta​ła my​śleć przy​tom​nie.

Wpa​try​wa​ły się w nią ciem​ne oczy oko​lo​ne dłu​gi​mi rzę​sa​mi. Mo​gła​by się za​ło​żyć
o ostat​nie​go do​la​ra, że jego ele​ganc​ki gar​ni​tur jest szy​ty na mia​rę. Pod​no​sząc
wzroknajegoin​te​re​su​ją​cąfi​zys,po​czu​ładziw​nynie​po​kój.

Ni​kos De​ma​kis oka​zał się naj​bar​dziej przy​stoj​nym męż​czy​zną, ja​kie​go kie​dy​kol​-

wiekmia​łaoka​zjęzo​ba​czyć.Bli​skometrdzie​więć​dzie​siątwzro​stuisze​ro​kiebary.
Odkil​kumie​się​cyśniłjejsiępono​cach:ga​lak​tycz​nypi​rat,nik​czem​nik,któ​rypo​rwał
jejbo​ha​ter​kępan​nęHa​vi​shamzza​mia​remotwar​ciawrótcza​su.

Pal​cejąświerz​bi​ły,żebywy​jąćztor​byołó​wek,zktó​rymni​g​dysięnieroz​sta​wa​ła.

Szki​co​wa​łagomnó​stworazy,alecią​gleniebyłaza​do​wo​lo​na.

Spi​ke,ga​lak​tycz​nypi​ratzkrwiiko​ści.
–Panijestpi​ja​na?
Za​czer​wie​ni​ła się, zdaw​szy so​bie spra​wę, że po​wie​dzia​ła to na głos. Za​drża​ła,

gdyprze​szyłjąwzro​kiem.Jak​bypo​tra​fiłzo​ba​czyćile​piejniżonazro​zu​miećjejre​-
ak​cję.

–Ja​sne,żenie.Jatyl​ko…
–Tyl​koco?
–Ko​gośmipanprzy​po​mi​na.–Uśmiech​nę​łasięsztucz​nie.
–Je​śliskoń​czy​łajużpanibu​jaćwob​ło​kach,tomo​że​mypo​roz​ma​wiać.–Wska​zał

nadrzwizajejple​ca​mi.

–Niemusipanopusz​czać…przy​ję​cia.–Od​wró​ci​ławzrok.Czymgotakroz​zło​ści​-

ła?–Chcęsiętyl​kodo​wie​dzieć,jaksięczu​jeTy​ler?

Nie​znacz​nie kiw​nął gło​wą, da​jąc znak go​ściom, by się cof​nę​li. Albo od​su​nę​li od

niej.Ścier​płanatakipo​kazwła​dzy.

– Nie tu​taj. – Nie spusz​cza​jąc wzro​ku z Lexi, szep​nął coś do ucha bru​net​ce. –

Przejdź​mydoga​bi​ne​tu.

Cof​nę​łasię,bygoprze​pu​ścić.Zdo​byw​szycałąjegouwa​gę,lek​kosięza​nie​po​ko​-

iła. Ro​zej​rza​ła się po go​ściach. W gru​pie raź​niej. Ale ci lu​dzie zo​sta​ną za drzwia​-
mi…Mimotojegopo​stu​raorazni​czymnie​uza​sad​nio​napo​gar​dawspoj​rze​niuna​pa​-
wa​łyjąlę​kiem.

–Niemaoczymroz​ma​wiać.Jasiętyl​kochcędo​wie​dzieć,jaksięczu​jeTy​ler.
Kil​kami​nutpóź​niejzna​leź​lisięwsu​per​no​wo​cze​śnieurzą​dzo​nymga​bi​ne​ciezjesz​-

cze lep​szym wi​do​kiem na Man​hat​tan. Za​in​try​go​wa​ło ją, czy wi​dać stam​tąd cia​sne
miesz​kan​ko,któ​renaBro​okly​niedzie​li​łazprzy​ja​ciół​mi.

Po​środ​ku po​ko​ju sta​ło roz​le​głe ma​ho​nio​we biur​ko, po jed​nej stro​nie, z boku,

anekswy​po​czyn​ko​wyzka​na​pąorazfo​te​la​mi,podru​giejsta​no​wi​skokom​pu​te​ro​we
zdru​kar​kąoraznisz​czar​ką.

De​ma​kiszdjąłma​ry​nar​kę,poczymrzu​ciłjąnie​dba​lenaskó​rza​nyfo​tel.Wnie​ska​-

zi​tel​niebia​łejko​szu​liwy​da​wałsięjesz​czebar​dziejdo​mi​nu​ją​cyijesz​czewięk​szy.

Roz​piął man​kie​ty i pod​wi​nął rę​ka​wy, bły​ska​jąc srebr​nym ro​le​xem. Oparł się

obiur​ko,wy​cią​ga​jącprzedsie​bienogi.Podtka​ni​nąspodnikry​łysięjegomu​sku​lar​-
neuda.

–Pro​si​łem,żebypaniza​cze​ka​ła.
Czer​wie​niącsię,od​wró​ci​ławzrok.Prze​stańsięga​pićnaudategofa​ce​ta!
– Po​ko​na​łam na pie​cho​tę dzie​więt​na​ście pię​ter, żeby za​brać panu kil​ka mi​nut –

od​par​ła,czu​jącsięnie​zbytpew​niepodjegokry​tycz​nymspoj​rze​niem.Byłtakduży
ionie​śmie​la​ją​cy,żeporazpierw​szywży​ciuża​ło​wa​ła,żeniejestwy​so​kaicza​ru​ją​-
ca.–Wyj​dę,jaktyl​kosiędo​wiem,wja​kimsta​niejestTy​ler.

Gdypod​szedłdoniejzrę​ka​miwkie​sze​niach,mu​sia​łasiępo​wstrzy​mać,żebynie

umknąćjakspło​szo​nyptak.Przy​glą​dałjejsięba​daw​czo,ajed​no​cze​śnielek​ce​wa​żą​-
co.Porazko​lej​nymia​łaocho​tępo​pra​wićwło​syiwy​gła​dzićT-shirt.

–Do​pie​rocowsta​łapanizłóż​ka?
Namo​mentjąza​mu​ro​wa​ło.
–Ow​szem.Jakza​dzwo​niłte​le​fon,od​sy​pia​łamsza​lo​nąnoc,więcpro​szęwy​ba​czyć,

je​że​limójstrójniepa​su​jedotegownę​trzazami​lio​nydo​la​rów.–Zja​kie​gośpo​wo​du
byłdoniejwro​gouspo​so​bio​ny,cojąwku​rza​ło,bu​dzącagre​sję.–Nichsiępando​-
wie,żebyćmożepanspę​dzaczasnaigrasz​kachzeswo​jąko​bie​tą,alejapra​cu​ję.
Sątacy,comu​sząza​ra​biaćnaży​cie.

–Uwa​żapani,żejaniepra​cu​ję?–Wjegospoj​rze​niudo​strze​głabłyskroz​ba​wie​-

nia.

– To skąd to po​gar​dli​we po​dej​ście, jak​by pań​ski czas był cen​niej​szy od mo​je​go?

Nie wąt​pię, że w mi​nu​tę za​ra​bia pan wię​cej ode mnie, ale mu​szę za​ra​biać, żeby
jeść–od​rze​kłazdzi​wio​na,skądwniejażtylezło​ści.–Imprę​dzejod​po​wiepanna
mojepy​ta​nie,tymprę​dzejbę​dziemniepanmiałzgło​wy.

Pod​szedłtakbli​sko,żeowiałjąza​pachjegowodyko​loń​skiej.Wy​trwa​ła,nieoka​-

zu​jąc,jakbar​dzojąpe​szyjegobli​skość.

–Przy​szłatupanidlaTy​le​ra.Niktpanidoni​cze​goniezmu​sza.Wkaż​dejchwi​li

możepaniopu​ścićtenbu​dy​nek.Scho​da​mi,takjakpanituwe​szła.

Niemo​gła.Niemiałpo​ję​cia,ilejąkosz​to​wa​łoprzy​by​ciedojegobiu​ra.
–Za​dzwo​niłdomniefa​cet,któ​rysięnieprzed​sta​wił,zin​for​ma​cją,żeTy​leripań​-

skasio​stramie​liwy​pa​dek.–Możejesttakinie​mi​ły,bomar​twisięosio​strę?Moż​li​-
we,żewin​nychoko​licz​no​ściachza​cho​wu​jesięjakczło​wiek.–Coznim?Czypań​-
skasio​strateżod​nio​słaob​ra​że​nia?

Ścią​gnąłbrwi.
–Pytapanioko​bie​tę,któ​ranado​brąspra​węod​bi​łapanichło​pa​ka,zktó​rym…–

Się​gnął po se​gre​ga​tor le​żą​cy na biur​ku i za​czął prze​glą​dać jego za​war​tość. – Za​-
raz,za​raz…Zktó​rymbyłapaniprzezje​de​na​ścielat?

–Przy​szłomidogło​wy,żejestpantaknie​przy​jem​ny,bomar​twisiępanosio​strę,

ale taki zim​ny drań jak pan… – Za​mil​kła na wi​dok swo​je​go na​zwi​ska na​pi​sa​ne​go
wiel​ki​mili​te​ra​minagrzbie​ciese​gre​ga​to​ra.

Jed​nymsu​semzna​la​złasięprzynim,poczymwy​rwa​łamuzrękise​gre​ga​tor.Jego

za​sko​cze​nieniedałojejnaj​mniej​szejsa​tys​fak​cji.

Sztyw​nazestra​chuza​czę​łaprze​rzu​caćkart​ki.Dzie​siąt​kistronin​for​ma​cjioniej

iTy​le​rze,fak​tyzichca​łe​goży​cia,łącz​niezichpo​li​cyj​ny​mizdję​cia​mi.

„W wie​ku lat szes​na​stu od​sie​dzia​ła rok w po​praw​cza​ku za kra​dzież z wła​ma​-

niem”.

Po​mi​mokli​ma​ty​za​cjipo​czu​ła,jakpople​cachspły​wajejpot.
–Tosąin​for​ma​cjepo​uf​ne!–Zewsty​duwo​la​ła​byza​paśćsiępodzie​mię.Wy​pu​ści​ła

zrąkse​gre​ga​tor.Pcha​napo​czu​ciemkrzyw​dyrzu​ci​łasięnaDe​ma​ki​sazpię​ścia​mi.–
Ocotucho​dzi?Ja​kimpra​wemzbie​rałpanomniein​for​ma​cje?Wi​dzi​mysiępierw​szy
razwży​ciu!

–Pro​szęsięuspo​ko​ić.–Chwy​ciłjązanad​garst​ki.
Na wi​dok swo​ich drob​nych i bla​dych dło​ni w jego wiel​kich brą​zo​wych ła​pach,

szarp​nę​łasię.Ja​kimpra​wemonjejdo​ty​ka?!

–Stra​cępra​cę,je​że​litowyj​dzienajaw.Pa​nieDe​ma​kis,panniemapo​ję​cia,jakto

jestżyć,ży​wiącsięokru​cha​mi.Cho​dzićzuczu​ciem,żenie​dłu​gożo​łą​dekza​czniesię
samzja​dać.Miesz​kaćnauli​cy,niewie​dząc,czysięznaj​dziebez​piecz​nemiej​scedo
spa​nia.Zno​wubymnietocze​ka​ło.–Po​wio​dławzro​kiempopu​szy​stymkre​mo​wym
dy​wa​nie, po pa​no​ra​micz​nym oknie z wi​do​kiem na Man​hat​tan, na wło​ski gar​ni​tur
De​ma​ki​saiwy​buch​nę​łaśmie​chem.–Ja​sne,żepanniemaotympo​ję​cia.Za​ło​żęsię,
żena​wetpanniewie,cotogłód.

Za​ci​snąłszczę​ki,przezcojegorysyjesz​czebar​dziejsięwy​ostrzy​ły.
–Niechpaniniebę​dzietegotakapew​na–wy​ce​dziłprzezzęby.–Zdzi​wisiępani,

ale do​sko​na​le ro​zu​miem, co to wal​ka o prze​trwa​nie. – Po​chy​lił się, żeby pod​nieść
se​gre​ga​tor.–Jestmiobo​jęt​ne,czyokra​dłapanije​dendom,czycałąuli​cę.In​te​re​su​-
je mnie wy​łącz​nie pani zwią​zek z Ty​le​rem. – Po​da​jąc jej se​gre​ga​tor, przy​brał po​-
przed​niąma​skę.–Możepanizro​bićztym,copanize​chce.

Uśmiech​nąłsię,gdytadrob​nako​biet​kawy​rwa​łamuzrąkkom​pro​mi​tu​ją​cedo​ku​-

men​ty.Po​de​szładonisz​czar​ki,bypo​zbyćsięichkart​kapokart​ce.

Ma​jącpa​mięćfo​to​gra​ficz​ną,wca​leichniepo​trze​bo​wał.LexiNel​son,latdwa​dzie​-

ściatrzy,wy​cho​wa​nawro​dzi​nieza​stęp​czej,ak​tu​al​niebar​man​kawklu​bieVibena
Man​hat​ta​nie,mia​łatyl​kojed​ne​gochło​pa​ka,tegocza​ru​siaTy​le​ra.

Napod​sta​wietejwie​dzyNi​kosspo​dzie​wałsięoso​bypo​tul​nej,nie​atrak​cyj​nej,na​-

iw​nej,oni​skiejsa​mo​oce​nie.

Ale ta ko​bie​ta, drob​na i nie​zbyt uro​dzi​wa, była za​prze​cze​niem tych cech. Sta​ła

przynisz​czar​cedum​niewy​pro​sto​wa​na,zdło​niąopar​tąnabio​drze.Fakt,żeoka​za​ła
sięinna…kom​plet​nieinna,bojakako​bie​taza​in​te​re​so​wa​ła​bysięlo​semno​wejprzy​-
ja​ciół​kiko​cha​ne​gomęż​czy​zny?Bę​dziezmu​szo​nyzmie​nićstra​te​gię.

Od​wró​ciw​szysię,po​pa​trzy​łananie​gozsa​tys​fak​cją.
–Za​do​wo​lo​na?
–Nie–od​par​łasta​now​czymto​nem.–Ztego,copantuwy​czy​tał,po​wi​niensiępan

zo​rien​to​wać, że nie je​stem głu​pia. Znisz​czy​łam jed​ną pa​pie​ro​wą ko​pię, ale pan
ipań​skide​tek​tywma​cietowkom​pu​te​rach.

Uniósł brwi, gdy się​gnę​ła po przy​cisk do pa​pie​rów, po czym rzu​ci​ła go do góry

izła​pa​ła.

–Tojakisensbyłotonisz​czyć?
Niespusz​cza​jącznie​gowzro​ku,po​now​niepod​rzu​ci​łaprzy​ciskdopa​pie​rów.
–Sym​bo​licz​ny.Bocho​ciażmamwiel​kąocho​tę…–Zer​k​nę​łananisz​czar​kę.–Tego

panuniezro​bię.

Jed​nym su​sem zna​lazł się przed nią, prze​chwy​tu​jąc opa​da​ją​cy przy​cisk. Od​sko​-

czy​łani​czymprze​stra​szo​nyko​ciak.

–Nieskrzyw​dzępani.
–Aha,takjakjaje​stemmo​del​kąVic​to​ria’sSe​crets.
Wy​buch​nąłśmie​chem.
Chło​pię​cej bu​do​wy i po​zba​wio​na buj​nych kształ​tów zde​cy​do​wa​nie nie nada​wa​ła

się na mo​del​kę pre​zen​tu​ją​cą bie​li​znę. Mimo to było w niej coś po​cią​ga​ją​ce​go, na​-
wetjaknajegowy​su​bli​mo​wa​nygust.

–Bra​ku​jepanija​kieś trzy​dzie​ścicen​ty​me​trówwzro​stu.– Omiótłjąwzro​kiem. –

Imapaniistot​nebra​kiwstra​te​gicz​nychmiej​scach.

Czer​wo​najakbu​rakwy​so​kounio​słagło​wę,sza​cu​jącgospoj​rze​niem,coode​brał,

wbrewso​bie,zapro​ba​tą.

–Topocotenpo​kazsiły?Niezaj​rzałpandotegose​gre​ga​to​ranamo​ichoczach,

żebyuści​ślićfak​ty,ależebymipo​ka​zać,żewiepanomniewszyst​ko.Topanakrę​-
ci?Zbie​rapanczy​jeśsła​bo​ści,żebyjepo​temwy​ko​rzy​staćdoswo​ichpo​trzeb?

–Tak.–Niemiałcodosie​biezłu​dzeń.Bezopo​rupo​słu​gi​wałsiękaż​dązdo​by​tąin​-

for​ma​cją,bywy​gry​waćwin​te​re​sachorazwży​ciu.Byłgo​to​wynawszyst​ko,zwłasz​-
czażetymra​zemszłooszczę​ściejegoro​dzo​nejsio​stry.Trze​bachro​nićtych,któ​-
rzysąodnasza​leż​ni.–Chcę,żebypanicośdlamniezro​bi​łainieprzyj​męod​mo​wy.

ROZDZIAŁDRUGI

–Niemoż​naotoład​niepo​pro​sić?
–Ład​niepo​pro​sić?Zksię​ży​capanispa​dła?!Wtymświe​cienicniemaza„po​pro​-

szę”i„dzię​ku​ję”!Ży​cietegojesz​czepaniniena​uczy​ło?Jaksięcze​gośchce,totrze​-
batoso​biewy​wal​czyć,boina​czejzo​sta​niesięzni​czym.Czyniedla​te​gowła​ma​ła
siępanidotegodomu?

–To,żeży​cieko​gośnieroz​piesz​cza,niezna​czy,żetrze​baza​mknąćoczynato,co

do​bre.–Za​ci​snę​łapal​cenapa​skuodtor​by.–Wła​ma​łamsiędotegodomu,bobez
tegonieprze​ży​ła​bymna​stęp​ne​godnia.Nieje​stemztegodum​na.Dodziśża​łu​ję,że
niezna​la​złamin​ne​gowyj​ścia.Okej,pro​szęmipo​wie​dzieć,cosięsta​łoTy​le​ro​wi.

Po​ra​żo​nyjejsło​wa​mizwle​kałzod​po​wie​dzią.Tako​bie​tatonie​zno​śnypa​ra​doks.
–Ve​ne​tiaiTy​lermie​liwy​pa​dek.–Lexiopa​dłanaskó​rza​nąka​na​pę.–Ty​lerniedo​-

znałżad​nychob​ra​żeńfi​zycz​nych.

–Tenczło​wiek,któ​rydomnieza​dzwo​nił,dałmidozro​zu​mie​nia,żejestznimzde​-

cy​do​wa​niego​rzej–po​wie​dzia​ła,zry​wa​jącsięzka​na​py.–Za​sy​pa​łamgopy​ta​nia​mi,
aleniebyłskłon​nynanieod​po​wia​dać.

Krą​ży​ławo​kółnie​go,po​cie​ra​jąckark.Porazko​lej​nyjejchło​pię​cafry​zur​kaskie​-

ro​wa​łajegouwa​gęnajejde​li​kat​nąsyl​wet​kę.Za​trzy​ma​łasięprzednim,za​ci​ska​jąc
pal​cenator​bie.

– To pań​ska ro​bo​ta. Na​słał pan któ​re​goś ze swo​ich pa​choł​ków, żeby tak mi to

przed​sta​wił.Dla​cze​go?

–Bobyłamipanipo​trzeb​natu​taj.–Wzru​szyłra​mio​na​mi.
–Zma​ni​pu​lo​wałpanpraw​dę?
– Odro​bi​nę. – Lek​ko ścią​gnę​ła brwi. – Je​stem bez​względ​ny, kie​dy cze​goś chcę,

tymbar​dziejgdyidzieomojąsio​strę.Je​ślili​czypani,żebędęmiałwy​rzu​tysu​mie​-
nia,tosiępaniroz​cza​ru​je.Opróczdziu​rywpa​mię​ci,paniprzy​ja​cie​lo​winicniedo​le​-
ga.

–Dziu​rawpa​mię​ci?
–Przej​ścio​wautra​tapa​mię​ci.–Oparłsięobiur​ko.–Kuroz​pa​czymo​jejsio​strynie

pa​mię​ta,kie​dysiępo​zna​lianiżepla​no​wa​lisiępo​brać.–Ob​ser​wo​wał,jaknatoza​-
re​agu​je.Ijaknadanyznakzbla​dła.Przy​gry​zławar​gę.

–Za​rę​czy​lisię?
Przy​tak​nął.
–Niewiem,pocomipantomówi.–Zno​wudo​tknę​łakar​ku.
–Pa​mię​tatyl​kopa​niąista​leopa​niąpyta.Ve​ne​tiaod​cho​dziodzmy​słów.
Ocze​ki​wałuj​rzećnajejtwa​rzywy​raztrium​fu,bab​skiejmści​wo​ści.Botooczy​wi​-

ste,żeVe​ne​tiaukra​dłajejfa​ce​ta.Byłprzy​go​to​wa​nynapo​to​kiłez,wzdy​cha​nie,za​-
ła​my​wa​nierąk,„dla​cze​gomu​sia​łomnietospo​tkać?”.Takprzy​naj​mniejza​re​ago​wa​-
łaVe​ne​tia,mimożezwy​pad​kuwy​szłabezanijed​ne​goza​dra​pa​nia.Gdyle​ka​rzepo​-
in​for​mo​wa​liichoutra​ciepa​mię​ci,zro​bi​łosięjesz​czego​rzej,bowcie​li​łasięwrolę
bo​ha​ter​ki Szek​spi​row​skiej tra​ge​dii. I wbrew jego ocze​ki​wa​niom, że ich zwią​zek
stra​cinaatrak​cyj​no​ści,Ve​ne​tianieod​stę​po​wa​łaTy​le​ra.

Se​kun​dymi​ja​ły,apan​naNel​sonsta​łaza​pa​trzo​nawpa​no​ra​męMan​hat​ta​nu,alełzy

sięniepo​la​ły.Ode​tchnę​łagłę​biej,po​tar​łaczo​ło,poczymzwró​ci​łasiędonie​go:

–Pa​nieDe​ma​kis,gdzieonte​razjest?
Smu​tekwjejoczachza​bu​rzyłmupro​ce​symy​ślo​we.Mimożetegoniezno​sił,wo​-

lał​byna​padzło​ści.Ztymbyso​biepo​ra​dził.Aleniewie​dział,cozro​bićzjejsmut​-
kiem.

Uj​rzałob​razbóluwoczachmat​kitakwy​ra​zi​sty,żeażprze​szłygociar​ki.Ogrom​-

nymwy​sił​kiemwoliod​su​nąłwnaj​od​le​glej​szykątpa​mię​citwarzojca.Iniechtakzo​-
sta​nie.

–Nana​szejwy​spiewGre​cji.
–Ja​sne–prych​nę​ła.–Niedość,żeje​ste​ściepięk​ni,tojesz​czemu​si​ciemiećwy​-

spę.

Roz​ba​wiłgotensar​kazm,iskragnie​wu.
–Za​dałpanso​bietyletru​du,żebymnietuścią​gnąć,aledo​my​ślamsię,żeniedla

przy​jem​no​ściprze​ka​za​niamizłychwie​ści.Ko​nieczgier​ka​mi.Comamzro​bić?

–Po​le​ciećzemnądoGre​cji…żebysięnimza​jąć.Ve​ne​tianiedani​ko​muspo​ko​ju,

do​pó​kiTy​lerjejso​bienieprzy​po​mni.

–Chy​bapanżar​tu​je.–Niekry​ławzbu​rze​nia.–Czyż​bymprze​ga​pi​łatęczęśćopi​-

suamne​zji,wktó​rejmowa,żemoż​nająwłą​czaćiwy​łą​czać?Naprzy​kład,po​ca​łun​-
kiem by​łej ko​chan​ki? Skąd ma pan pew​ność, że po​tra​fię przy​wró​cić mu pa​mięć
opań​skiejsio​strze?

–Onchcewró​cićdoNo​we​goJor​ku,żebypa​niązo​ba​czyć.–Prze​szedłdoanek​su

wy​po​czyn​ko​we​go.–Ve​ne​tiagoniepu​ści,do​pó​kionso​bienieprzy​po​mnioichwiel​-
kiejmi​ło​ści.Jegoza​gu​bie​nieijejroz​paczdo​pro​wa​dza​jąmniedosza​łu.

–Dla​cze​gomia​ło​bymnietoob​cho​dzić?
Jejprze​śmiew​czytonspra​wił,żeuj​rzałcał​kieminnąko​bie​tę.
–Niemusi.Potobyłatalek​koprze​ina​czo​napraw​da.
Gdypod​szedłbli​żej,znie​ru​cho​mia​ła.Nie​malczuł,jakwstrzy​ma​łaod​dechwoba​-

wie,żeusią​dziezabli​sko.Tłu​miącprze​kleń​stwo,oparłsięosto​likdokawy.Jejod​-
dechodrazusięwy​rów​nał.Jesz​czeżad​nako​bie​taztakąła​two​ściąniepo​tra​fi​ławy​-
pro​wa​dzićgozrów​no​wa​gi.

–Chcęjejza​pew​nićsta​bil​nąprzy​szłość.Ni​cze​gobar​dziejniepra​gnę,atozna​czy,

że musi pani do nich do​łą​czyć. Zna​cie się bar​dzo dłu​go, stoi pani za nim mu​rem,
więcprzypaniTy​lerszyb​koso​bieprzy​po​mni,żebez​gra​nicz​nieko​chaVe​ne​tię.Ina​-
resz​ciepój​dąra​zemwświe​tla​nąprzy​szłość.

–Mapanjaja,pro​szącmnieotakąprzy​słu​gę.–Pa​trzącmupro​stowtwarz,za​ło​-

ży​łanogęnanogę.

Uśmiech​nął się. Za​szła w niej ogrom​na zmia​na od chwi​li, kie​dy po​tul​nie szła za

nimko​ry​ta​rzem.Zro​zu​mia​ła,żejestmupo​trzeb​na,ido​sto​so​wa​łaswo​jąstra​te​gię,
po​dob​nie jak wcze​śniej on. Ku swo​je​mu zdzi​wie​niu stwier​dził, że ta jej wa​lecz​na
wer​sjapo​do​bamusiędużobar​dziej.

–Moja…mę​skośćniemaztymżad​ne​gozwiąz​ku.Idzieocoś,comu​szęzro​bićdla

sio​stry,itoro​bię.

Za​czer​wie​ni​łasię,od​wra​ca​jącwzrok,jak​bydo​pie​rote​razzda​łaso​biespra​wę,że

sięza​ga​lo​po​wa​ła.Od​niósłwra​że​nie,żeczę​stozda​rzajejsiępal​nąćcośbezna​my​-

słu.Wy​ce​lo​wa​ławnie​gopal​cem.

–Dwamie​sią​cetemuka​załpanswo​imosił​komchwy​cićmniejakwo​rekześmie​-

cia​miiwy​rzu​cićnachod​nikprzedpań​skąre​zy​den​cjąwHamp​tonCo​urts.

Niemo​gławie​dzieć,jakbar​dzotegoża​ło​wał.Sta​łosięto,jesz​czeza​nimVe​ne​tia

wtrak​cieowe​goprzy​ję​ciaoznaj​mi​ła,żeza​rę​czy​łasięzTy​le​rem.

–Uda​łosiępanizmy​lićochro​nę,wtar​gnąćnamójte​reninie​malpo​psućprzy​ję​cie.

Od​no​szęwra​że​nie,żepanibarw​naprze​szłośćjesz​czenieprze​szładohi​sto​rii–rzu​-
ciłle​ni​wymto​nem,aonazno​wuspie​kłaraka.–Mapaniszczę​ście,żenieka​za​łem
paniaresz​to​waćzanaj​ście.

– Nie mia​łam złych za​mia​rów – od​par​ła z god​no​ścią. – Chcia​łam tyl​ko zo​ba​czyć

Ty​le​ra,na​wetwte​dy.

– Tego cu​dow​ne​go Ty​le​ra – wes​tchnął. – Dla któ​re​go jest pani go​to​wa zro​bić

wszyst​ko.–Oparłłok​cienako​la​nach.–Niewy​star​czy​ło,żenieod​bie​rase​tekte​le​-
fo​nówodpani,żebysięzo​rien​to​wać,żeniechcemiećzpa​niąnicwspól​ne​go?Nie
wy​glą​dapaninaumy​sło​woogra​ni​czo​ną.

Gdyjejwzrokpo​ciem​niał,do​my​śliłsię,żewspo​mi​napew​nąroz​mo​węzTy​le​rem.
–Tak,byłnamniezły,aleniechcia​łam,żebypo​peł​niłbłąd.
– Na​wet te​raz pani w to nie wie​rzy, praw​da? Bo to by zna​czy​ło, że jest pani

astral​nąidiot​ką.

Sze​ro​kootwo​rzy​łaoczy.
–O,wi​dzę,żeniemapanwzwy​cza​juoszczę​dzaćswo​je​goprze​ciw​ni​ka.
– Bo trzy​ma się pani kur​czo​wo swo​jej ro​man​tycz​nej wer​sji za​miast wy​słu​chać

praw​dy?–za​py​tał,niekry​jącpo​iry​to​wa​nia.Złynasie​biezatakąre​ak​cjęprze​gar​-
nąłwło​sypal​ca​mi.Niedonie​gona​le​żyuzmy​sło​wie​nietejdziew​czy​nie,żemi​łośćdo
tego fa​ce​ta zro​bi​ła z niej idiot​kę. Za to jego świę​tym obo​wiąz​kiem jest uchro​nić
przed tym sio​strę. – Tak, ma pani ra​cję. Nie ob​cho​dzi mnie, dla​cze​go chcia​ła go
panizo​ba​czyć.Te​razchcętyl​ko,żebysiępaninimza​opie​ko​wa​ła.

–Pocotamle​cieć?Niemoż​naspro​wa​dzićgodoNo​we​goJor​ku?Jakjużzdą​żyłsię

pan zo​rien​to​wać, ja i Ty​ler spę​dzi​li​śmy tu całe ży​cie. Po​byt w ob​cym kra​ju wśród
ob​cychlu​dzinapew​nomuniepo​ma​ga.

– Od​po​wiem jed​nym sło​wem: Ve​ne​tia. Pro​szę mi wie​rzyć, że dla wszyst​kich bę​-

dziele​piej,jakzro​bi​mytotam.

Po​ki​wa​łagło​wą.
Niepo​do​bałmusięjejspo​kój.Byłago​to​wapo​świę​cićzdro​wyroz​są​dek,zktó​rym

sięuro​dzi​ła,dlako​cha​ne​goczło​wie​kana​wetpotym,jakon,De​ma​kis,wy​rzu​ciłjąna
bruk.Czytożar​li​weuczu​cieniejestuda​wa​ne?Aledla​cze​gomiał​bysiętymprzej​-
mo​wać,sko​rojestwjegoin​te​re​sie,żebytakbyło?

–Jużpo​in​for​mo​wa​łempanisze​fawVibe,żemusipanina​tych​miastwy​je​chać.
Spio​ru​no​wa​łagowzro​kiem.
–Ja​sne.–Po​pra​wi​łanapier​sipa​sektor​by.
Jużwdrzwiachspoj​rza​łanaDe​ma​ki​sa.
–In​try​gu​jemnie,docze​gobyłypanupo​trzeb​netewszyst​kiein​for​ma​cjeomnie.
Wzru​szyłra​mio​na​mi.
–Po​wiedz​my,żechcia​łemsięupew​nić,żeprzyj​miepanimoją…pro​po​zy​cję.
Na​wetniemru​gnę​łapo​wie​ką.

–Byłpanteżpew​ny,żedzi​siajsiętusta​wię.
Je​że​lichceusły​szeć,dla​cze​gotaknie​smacz​nawy​da​jemusiętawi​zy​ta,totrud​no.
–Kie​dywtar​gnę​łapaninatam​toprzy​ję​cie,sta​łemzVe​ne​tiąnie​opo​dalisły​sza​łem,

coTy​lerpanipo​wie​dział.

–Na​zwałmnieego​istycz​nąsuką,któ​raniemożesiępo​go​dzićzfak​tem,żezna​lazł

nowąmi​łośćiniepo​tra​ficie​szyćsięjegoszczę​ściem–wy​re​cy​to​wa​ła.

–Nibyprzy​pad​kiemod​wró​ciłgło​węiod​szedł,apanizo​sta​ławy​rzu​co​nanauli​cę–

do​koń​czyłzzim​nąkrwią.

–Apanuznał,żepoczymśta​kimżad​nasza​nu​ją​casięko​bie​taniezgo​dzisięmu

po​móc.

Przy​tak​nął.
–My​śla​łem,żebędęmu​siałuciecsiędoja​kiejśdo​dat​ko​wej…za​chę​ty,żebypa​nią

prze​ko​nać.Aleniemu​szę.

–Nie?–Unio​sładum​niegło​wę.
–Przy​szłatupani,praw​da?
LexiNel​sonoka​za​łasięuoso​bie​niemtegowszyst​kie​go,cowimięmi​ło​ściniepo​-

wio​dłosięwjegoży​ciu.Nawspo​mnie​nietegobóluiwście​kło​ści,któ​reprze​kie​ro​-
wałnapo​trze​bęprze​trwa​nia,wła​sne​goisio​stry,po​czułnie​przy​jem​nyuciskwdoł​-
ku.

–Wy​star​czyłje​dente​le​fon,żebydlanie​gojużgo​dzi​nępóź​niej,zser​cemwgar​dle,

przy​bie​głatupani.Po​ko​nu​jącnapie​cho​tędzie​więt​na​ściepię​ter.Mapaniwię​cejpy​-
tań?Mamuda​wać,żewąt​pię,czyrzu​cipaniwszyst​ko,żebysięnimza​jąć?

Po​wta​rza​ła so​bie, że Ni​kos De​ma​kis jej nie zna, że jego opi​nia się nie li​czy, ale

jego nie​sły​cha​na aro​gan​cja, gdy mó​wił, że za​cho​wa​ła się zgod​nie z jego pla​nem,
ubo​dłajądoży​we​go.

Mia​łaocho​tępro​stowoczypo​wie​dziećmu,cootymmy​śli.Aletunieszłootego

wku​rza​ją​ce​go Gre​ka, a o jej przy​ja​cie​la, ro​dzi​nę, je​dy​ną oso​bę na ca​łym świe​cie,
któ​rająpo​tra​fi​łado​ce​nić.Potym,cousły​sza​łaodTy​le​ra,potejostat​niejawan​tu​-
rze, z cza​sem po​go​dzi​ła się z my​ślą, że to, co było mię​dzy nimi, nie mia​ło żad​nej
szan​sy.Aleniewie​dzia​ładla​cze​go.

Oglą​da​nieTy​le​razVe​ne​tiąDe​ma​kisbę​dziebo​la​ło,toja​sne.Tadzie​dzicz​kawiel​-

kiejfor​tu​nyjestwszyst​kim,czymona,Lexi,niejest.Bo​ga​ta,wy​kształ​co​naipięk​na.

Alemożenada​rzasięoka​zja,abyna​pra​wićsto​sun​kizTy​le​rem,od​zy​skaćprzy​ja​-

cie​la?Byłprzyniej,ile​kroćgopo​trze​bo​wa​ła.Te​razjejko​lej.

Mimo to po​gar​da De​ma​ki​sa oka​za​ła się bar​dzo gorz​ką pi​guł​ką do prze​łknię​cia.

Zgo​dzisię,tak,aletojesz​czeniezna​czy,żenajegowa​run​kach.

Zmie​rzy​łagowzro​kiem,po​wta​rza​jącso​biewdu​chu,żejestpo​trzeb​naDe​ma​ki​so​-

wi,takjakonapo​trze​bu​jezo​ba​czyćTy​le​ra.Niepo​zwo​li,bychoćprzezchwi​lępo​-
my​ślał,żemożeprze​jąćnadniąkon​tro​lę.

–Prze​li​czyłsiępan.Niemamza​mia​rupo​ma​gaćpań​skiejsio​strze.–Woka​mgnie​-

niu zna​lazł się tuż przed nią. Nie ru​szy​ła się z miej​sca, ale wo​la​ła nie cze​kać na
jegopo​gróż​ki.–Tokosz​tu​je.

–Cze​gopanichce?
–Pie​nię​dzy.–Jegozdzi​wie​niespra​wi​łojejdużąsa​tys​fak​cję.Uśmiech​nę​łasięchy​-

baporazpierw​szyodmie​sią​ca.Ser​cewa​li​łojejjakmło​tem,więcza​mknę​ładrzwi

isięonieopar​ła.–Panmagórypie​nię​dzy,ajanic.

Porazpierw​szywjegospoj​rze​niudo​strze​głacoś,coprzy​po​mi​na​łopo​dziw.Ścią​-

gnę​łabrwi.Jejin​ten​cjąbyłowy​pro​wa​dzićgozrów​no​wa​gi.Po​wie​dzia​ła,copierw​-
szeprzy​szłojejdogło​wy,alejegolek​ce​wa​że​nie,dotejporytakwy​czu​wal​ne,znik​-
nę​ło.

–Opor​tu​nist​ka–wy​ce​dził,przy​glą​da​jącjejsięzza​in​te​re​so​wa​niem.
Wjegoto​nieniewy​czu​łaura​zy.Sta​ra​jącsięnieoka​zaćza​kło​po​ta​nia,uśmiech​nę​-

łasięsztucz​nie.

–Mu​szędbaćoswo​jein​te​re​sy.Panchce,że​bymzre​zy​gno​wa​łazży​ciawNo​wym

Jor​kuiza​ufa​łako​muśta​kie​mujakpan.

Ro​ze​śmiałsię.
–Ko​muśta​kie​mujakja?
–Tak,sampanprzy​znał,żegdycze​gośpanchce,jestpanbez​względ​ny.Co,je​że​li

spra​wyniepój​dąpopań​skiejmy​ślialbowy​da​rzysięcoś,cosiępanuniespodo​ba?
Bę​dziepanob​wi​niałmnie…

–Naprzy​kład,comożesięwy​da​rzyć?
–Naprzy​kładTy​lerod​zy​skapa​mięćistwier​dzi,żejużniechcebyćzpań​skąsio​-

strą.

–Taksięniesta​nie–od​parłzdzi​kimbły​skiemwoku.
–Niemamstar​sze​gobra​ta,któ​rybymnieobro​nił,aniro​dzi​ny,któ​rasięomnie

za​trosz​czy.–Bo​le​snapraw​da.–Zda​jęso​biespra​wę,żeipan,ipań​skasio​stramo​-
że​ciechciećmnieznisz​czyć,więcmu​szębyćprzy​go​to​wa​na.

–Pro​szęmiwie​rzyć,żero​dzi​najestzde​cy​do​wa​nieprze​re​kla​mo​wa​na.Wy​cho​wy​-

wa​łasiępaniwro​dzi​nachza​stęp​czych…nictopaniniemówi?

Jego ton ją za​sko​czył. Set​ki razy za​sta​na​wia​ła się, dla​cze​go bio​lo​gicz​ni ro​dzi​ce

się jej wy​rze​kli i czy ktoś o niej my​śli. Ale te py​ta​nia przy​no​si​ły je​dy​nie po​twor​ny
smu​tekiuczu​cienie​pew​no​ści.

–Mimotozro​bipanwszyst​ko,żebyTy​lerprzy​po​mniałso​biepań​skąsio​strę,żeby

niktniepo​zba​wiłjejszan​synaszczę​śli​wąprzy​szłość.Mogęnieprzy​staćnapań​skie
wa​run​ki.

Przy​szpi​liłjądodrzwi,ajegoza​pachspra​wił,żeza​drża​łaodstópdogłów.
–Ajamogępo​in​for​mo​waćpanisze​faopaniburz​li​wejprze​szło​ści.
Wy​trzy​ma​łajegospoj​rze​nie,mimożemia​łaocho​tęumknąćjaknaj​da​lej.Nieoka​-

zujstra​chu,po​my​śla​ła,cho​ciaż niebar​dzowie​dzia​ła,czy jegoprzy​czy​nąjestjego
po​gróż​ka,czyjegobli​skość.

– Zruj​nu​je mnie pan, co nie mia​ło​by więk​sze​go sen​su, więc tego pan nie zro​bi.

Jestpanażtakbez​dusz​ny,żebyznisz​czyćży​cieko​muśob​ce​mu,dla​te​gożeniedo​-
sto​so​wałsiędopań​skichpla​nów?

–Oczy​wi​ście.–Przy​su​nąłsięjesz​czebli​żej,opie​ra​jącdłońnadrzwiachtużprzy

jejtwa​rzy.Po​czu​łabi​ją​ceodnie​gocie​pło.Za​mar​ła,ztru​demchwy​ta​jącod​dech.–
Ra​dzę nie mieć co do mnie żad​nych złu​dzeń. Zro​bię wszyst​ko, żeby moja sio​stra
byłaszczę​śli​waiprzedni​czymsięniecof​nę.

Niemia​ławąt​pli​wo​ści,żetoszcze​rapraw​da.
–Aletoniejestpań​skimce​lem,praw​da?Znisz​cze​niemnieniepo​pra​widolipań​-

skiejsio​stry.Je​stempanupo​trzeb​na,cho​ciażjesttopanuniewsmak.Potozbie​rał

pan te in​for​ma​cje. W złud​nej na​dziei, że bę​dzie pan miał kon​tro​lę nad sy​tu​acją. –
Gdy za​ci​snął war​gi, zo​rien​to​wa​ła się, że tra​fi​ła w czu​ły punkt. – Z cze​goś bar​dzo
pro​ste​gozro​biłpangrę.Tak,by​łamskłon​narzu​cićwszyst​ko,żebypo​mócTy​le​ro​wi,
alete​razpo​le​cętamtyl​konamo​ichwa​run​kach.

Ry​zy​kow​na gra, ale zro​bi to na swo​ich wa​run​kach, nie da się za​stra​szyć na​wet

dlaTy​le​ra.

– Okej. Ale niech pani so​bie za​pa​mię​ta, że zga​dzam się na to, bo mi to pa​su​je.

Wtenspo​sóbsta​jesiępanimoimpra​cow​ni​kiemirobi,copo​wiem.Niepro​te​stu​je
iniemówi,żezo​sta​łazma​ni​pu​lo​wa​na.

–Na​wetgdy​bympro​te​sto​wa​ła,niezro​bitonapanużad​ne​gowra​że​nia.
Uśmiech​nąłsięza​ska​ku​ją​cocie​pło.
–Szyb​kosiępaniuczy.Za​pła​cępani,ana​wetpo​pro​szępraw​ni​ka,żebypod​pi​sał

zpa​niąsto​sow​nykon​trakt.

–Czytonieprze​sa​da?Mampo​mócTy​le​ro​wi,nicwię​cej.–Mil​czał,cowzmo​gło

jejczuj​ność.–Nicpozatym.

Nie od​po​wia​dał, aż ktoś za​pu​kał do drzwi bocz​nych, któ​rych Lexi wcze​śniej nie

za​uwa​ży​ła.Doga​bi​ne​tuwkro​czy​łabru​net​ka,któ​rawcze​śniejjejmi​gnę​ła,zwar​ga​-
mi uło​żo​ny​mi w cza​ru​ją​cy dzio​bek. Po​dejrz​li​wym wzro​kiem omio​tła Ni​ko​sa i Lexi,
poczymprzy​cią​gnę​łagodosie​biege​stemnie​bu​dzą​cymnaj​mniej​szychwąt​pli​wo​ści.

–Ni​kos,po​dob​nochcia​łeścośuczcić.Kie​dywkoń​cubę​dzieszwol​ny?
Ob​ser​wu​jącich,Lexipo​czu​łasu​chośćwustach,ajejcien​kiT-shirtwręczza​czął

jąpa​rzyć.

De​ma​kisnieod​ry​wałodniejwzro​ku,uśmie​cha​jącsięchy​trze,bojejzmie​sza​nie

nieuszłojegouwa​dze.Ob​jąłbru​net​kęwta​lii,kła​dącdłu​giepal​cenakre​mo​wymje​-
dwa​biujejsuk​ni.

–Mnie​mam,żedo​bi​li​śmyzpa​niąNel​sonin​te​re​suzko​rzy​ściądlaobustron.Tak,

Nino,jużmogędowasdo​łą​czyć.

ROZDZIAŁTRZECI

Za​kląłicho​ciażota​cza​łogomnó​stwolu​dzi,wca​lemunieulży​ło.
Mi​nę​łyjużtrzydniodwi​zy​tyLexiNel​son,atacwa​nababanieod​po​wia​da​łanate​-

le​fo​ny jego asy​stent​ki. Wście​kły ka​zał Kane’owi wy​śle​dzić, kie​dy Lexi zja​wia się
wklu​bie.Wró​ciłdoNo​we​goJor​kuzde​gu​sto​wa​nynie​udol​no​ściąswo​ichpa​choł​ków–
uży​wałtegosło​wa,odkie​dypa​dłozjejust–któ​rzyniepo​tra​fi​liścią​gnąćjejdoGre​-
cji.

Wy​lą​do​wałotrze​ciejranoire​zy​gnu​jączesnu,pięćpopią​tejwkro​czyłdoklu​bu,

ale ona już wy​szła, więc ka​zał szo​fe​ro​wi za​wieść się tam, gdzie wy​naj​mo​wa​ła
miesz​ka​nienaBro​okly​nie.

Jed​nakna​wetpodzie​się​cio​go​dzin​nejzmia​nietairy​tu​ją​cako​bie​tasięniepo​ja​wi​ła.

Przy​szłomuna​wetdogło​wyza​dzwo​nićnapo​li​cję,żebyzgło​sićza​gi​nię​cie.Ko​niec
koń​ców,wszedłdojejmiesz​ka​niaiwtar​gnąw​szydosy​pial​ni,do​ma​gałsięodna​giej
parywłóż​kuin​for​ma​cjiomiej​scupo​by​tuLexi.Osta​tecz​nie,po​że​ra​jącgowzro​kiem,
ru​do​wło​sako​bie​tapo​wie​dzia​ła,żeLexiodrazupo​szładodru​giejpra​cy,wka​fej​ce
zaro​giem.

I tak o dzie​wią​tej rano zna​lazł się przed peł​nym no​wo​jor​czy​ków lo​ka​lem. Był

zmę​czo​ny,nie​wy​spa​nyiwście​kły.

Nie​ob​cabyłamupo​gońzapie​nią​dzem,jakożesambyłuoso​bie​niemżą​dzypie​nią​-

dzaorazwła​dzy,aletako​bie​tatocoin​ne​go.

Po​le​ciw​szyszo​fe​ro​wi,bywró​ciłzakil​kami​nut,wszedłdoka​fej​ki.Wszech​obec​ny

za​pachkawyude​rzyłmudogło​wy.Przyba​rzetło​czy​łosięmnó​stwolu​dzi,więcdo​-
pie​ropochwi​lido​strzegłLexiprzyka​sie.

Jegoser​ceod​zy​ska​łonor​mal​nyrytm.
Zuśmie​chempo​da​wa​łaklien​to​wibrą​zo​wą,pa​pie​ro​wątor​bę.Wło​symia​łaza​cze​-

sa​nedogóry,trzysrebr​ne,po​ły​sku​ją​cewpo​ran​nymsłoń​cukol​czy​kiwle​wymuchu
izie​lo​nyfar​tuch.

Po​dzię​ko​wa​łaklien​to​wi,poczympo​tar​łatwarzdłoń​mi.Na​wetzespo​rejod​le​gło​-

ścido​strzegł,żejejpal​cedrża​ły,aru​chybyłynie​pew​ne.Za​mru​ga​ła.Po​mi​mosi​nych
krę​gówpodocza​miob​da​rzy​łako​lej​ne​goklien​tapro​mien​nymuśmie​chem.

Na​szła go fala wspo​mnień. Zde​cy​do​wa​nie nie​chcia​nych, ale wi​dok Lexi le​d​wie

trzy​ma​ją​cejsięnano​gachzezmę​cze​nia,nie​malgopo​wa​lił.

Oddaw​nanieza​znałtakprzej​mu​ją​ce​gouczu​ciaosa​mot​nie​nia,bocho​ciażdzia​dek

Sa​vasorałnimjakwo​łemprzezostat​nieczter​na​ścielat,toonmógłmiećpew​ność,
że na ko​niec bę​dzie je​dze​nie. Ale za​nim Sa​vas za​brał ich z ro​dzin​ne​go domu, po
śmier​cimat​kikaż​dyko​lej​nydzieńbyłlek​cjąprze​trwa​nia.

Towspo​mnie​nie–za​pachsma​ruwga​ra​żupo​łą​czo​nyzdo​kucz​li​wymuczu​ciemgło​-

duorazbra​kiemsnu–byłotaksil​ne,jak​bybyłtamwczo​raj.

Prze​szłośćizmę​cze​niespra​wi​ły,żesięwnimza​go​to​wa​ło.
Ki​piączło​ścią,za​cząłprze​py​chaćsięprzeztłumwstro​nękasy.
Za​sko​czo​na,mru​ga​jącgwał​tow​nie,ażsięcof​nę​ła.
–PanDe​ma​kis…–Nie​malza​pisz​cza​ła.–Wró​ciłpan…

Nie zwra​ca​jąc uwa​gi na po​ru​sze​nie wśród klien​tów, wziął ją na ręce i wy​niósł

zlo​ka​lu.

–Copanwy​pra​wia?!–Pró​bo​wa​łasięwy​rwać,alewzmoc​niłuścisk.
–Wy​no​szępa​niązka​wiar​ni.
Jej „ko​ści​ste” kształ​ty, z któ​rych tak się na​śmie​wał, nie​ocze​ki​wa​nie za​sko​czy​ły

jego udrę​czo​ne po​dró​żą cia​ło. Po raz pierw​szy w ży​ciu dał od​pór tej re​ak​cji, cho​-
ciażnieprzy​szłomutoła​two.

–Lexi,prze​stańsięwier​cić,bocięupusz​czę.–Napo​twier​dze​nietychsłówlek​ko

zwol​niłuścisk.

Wes​tchnąw​szy,przy​lgnę​ładonie​gomoc​niej,takżepo​czułjejod​dechnaszyi.Gdy

za​klął,spoj​rza​łananie​gospodełba.

–Ni​kos,puśćmnie!
Pod​je​cha​łajegoli​mu​zy​na.Od​cze​kał,aższo​ferotwo​rzydrzwi,poczymwrzu​ciłją

natyl​nesie​dze​nie.Gdysięsa​do​wi​ła,przezmo​mentmógłpo​pa​trzećnajejkształt​ną
pupęwdżin​so​wychszor​tach.Wci​snę​łasięwod​le​głykąt.

Usiadłztyłuizulgąwy​cią​gnąłnogi,alejed​no​cze​śnieczuł,jakper​wer​syj​nygniew

bu​zu​jemuży​łach.Niepo​wi​niensięniąprzej​mo​wać,amimotosięprzej​mu​je.

–Wnocybar​man​ka,zadniaba​ri​sta!Chry​ste,chceszsięza​bić?!
Jak żyła, nic tak nią nie wstrzą​snę​ło. Nie​sa​mo​wi​te, zwa​żyw​szy, że w wie​ku lat

pięt​na​stu ucie​kła z domu opie​ku​nów, ma​jąc lat szes​na​ście do​pu​ści​ła się kra​dzie​ży,
aoddzie​więt​na​ste​gorokuży​ciapra​cu​jewele​ganc​kimba​rzenaMan​hat​ta​nie,gdzie
to,conie​sa​mo​wi​te,byłonapo​rząd​kudzien​nym.

Wy​pro​sto​wa​łasię.
– Nie mogę odejść tak po pro​stu – po​wie​dzia​ła gło​śno i wy​raź​nie, ale sie​dzą​cy

obokbru​talna​wetniemru​gnąłpo​wie​ką.–Każswo​je​mupa​choł​ko​wiza​wró​cić.Fa​ith
stra​ciro​bo​tę,ajaniemogę…

Wy​cią​gnąłdoniejrękę,więcwci​snę​łasięwskó​rza​neopar​cie.Mie​szan​kaza​pa​-

chu Ni​ko​sa oraz skó​rza​nych sie​dzeń roz​bu​dza​ła jej zmy​sły. Jego bli​skość przy​tła​-
cza​łajątak,jak​byemi​to​wałpo​tęż​nepolesi​ło​we.Zaszy​bąli​mu​zy​nyświatkrę​ciłsię
w sza​lo​nym, no​wo​jor​skim tem​pie, ale we​wnątrz… mia​ła wra​że​nie, że czas i prze​-
strzeństa​nę​ływmiej​scu.

Się​gnął za nią, żeby jej roz​wią​zać far​tuch. Z ser​cem w gar​dle wbi​ła pa​znok​cie

wtka​ni​nęszor​tów.Gdyjegopal​cedo​tknę​łyjejskó​ry,zmo​bi​li​zo​wa​ławszyst​kiesiły,
żebywy​trwaćnie​ru​cho​mo.Ciem​nerzę​syza​sła​nia​łyjegospoj​rze​nie,alejegoznie​-
wa​la​ją​ca ener​gia na​dal wy​peł​nia​ła wnę​trze sa​mo​cho​du. Zmiął w dło​niach far​tuch
ici​snąłgonabok.

Mimo że pół​przy​tom​na od​no​to​wa​ła nowe do​zna​nia. Jesz​cze ni​g​dy nie była tak

świa​do​maswo​je​gocia​łajakwjegoobec​no​ści.Bacz​niejąob​ser​wu​jąc,po​dałjejbu​-
tel​kęzwodą.

–KimjesttaFa​ith?–Wjegogło​siepo​brzmie​wa​łanutatłu​mio​nejzło​ści.
Gdyod​krę​ci​łabu​tel​kęiupi​łałyk,wy​czuł,żegranazwło​kę.
–Dla​cze​goje​steśtakizły?–pal​nę​ła.
Pod​wi​nął rę​ka​wy czar​nej ko​szu​li, a ją prze​szył lek​ki dresz​czyk na wi​dok jego

owło​sio​nychra​mion.

–KtotojestFa​ith?–wy​ce​dziłprzezza​ci​śnię​tezęby.

–Dziew​czy​na,zktó​rąmiesz​kamizaktó​rąwzię​łamzmia​nę.–Lexiwes​tchnę​ła.–

Ostat​niokil​karazybra​łazwol​nie​nie,boźlesięczu​ła,aleje​że​litosiępo​wtó​rzy,szef
jąwy​rzu​ci.Wła​śniestra​ci​łapra​cę.Przezcie​bie.

Niespusz​czałzniejwzro​ku.Wdal​szymcią​gubyłzły,alezezmę​cze​niaprze​sta​ła

siętymprzej​mo​wać.Wci​snę​łasięgłę​biejwmięk​kąskó​rę.Byławy​koń​czo​na.Gdy​by
choćnami​nu​tęmo​głaza​mknąćoczy…

–Jakonawy​glą​da?
–Wy​so​ka,piw​neoczy,ja​snewło​sy.
–Alena​praw​dęjestruda,tak?
Zro​bi​łojejsięgo​rą​co.
– Skąd wiesz? – Po​czu​ła, jak tę​że​ją jej wszyst​kie mię​śnie. – Ni​kos, pa​ku​jesz się

w moje ży​cie, za​cho​wu​jesz się jak ja​ski​nio​wiec, a te​raz za​da​jesz mi dziw​ne py​ta​-
nia…

– Spraw​dzi​łem, a było to go​dzi​nę temu, że two​ja rze​ko​mo cho​ra ko​le​żan​ka ba​-

rasz​ku​jewłóż​kuzfa​ce​tem,pod​czasgdytysięza​ha​ro​wu​jesz,za​stę​pu​jącją.Ztego,
cozo​ba​czy​łem,amia​łemoka​zjęspo​rozo​ba​czyć,two​jaFa​ithmasiębar​dzodo​brze.

–Fa​ithniekła​mie…–wy​krztu​si​łaczer​wo​najakbu​rak.
Kła​mie,kła​mie.Itoniepierw​szyraz.AleFa​ithtoktoświę​cejniżwspół​lo​ka​tor​ka.

Toprzy​ja​ciół​ka.Ktosięnimiza​opie​ku​je,jaknieonesamena​wza​jem?

Żebynieoka​zać,jakjejprzy​kro,splo​tładło​nienako​la​nach.
–Możetowca​leniebyłaFa​ith–po​wie​dzia​łanaod​czep​ne​go.
–Mawy​ta​tu​owa​nączer​wo​nąróżęnale​wympo​ślad​kuismo​kanapra​wymra​mie​-

niu.Jakdo​sze​dłemdownio​sku,żeniktniechcemiotwo​rzyć,wsze​dłemnie​pro​szo​-
ny. Poza tym two​ja ko​le​żan​ka bar​dzo gło​śno krzy​czy. Dzię​ki temu się zo​rien​to​wa​-
łem,żejed​nakktośtamjest.

Od​wró​ci​ławzrok.Na​wetgdy​byniewie​dzia​łaoróży,awie​dzia​ła,taostat​niain​-

for​ma​cjabyłapo​twier​dze​niem,żeNi​kosmówioFa​ith.

–Okej,okła​ma​łamnie–przy​zna​ła,czu​jąc,żeniemasiływal​czyćzezmę​cze​niem.

Trzy​ma​łasię,do​pó​kibyłaprze​świad​czo​na,żepo​ma​gaFa​ith.Pod​cią​gnę​łapodsie​bie
nogi,niezwa​ża​jącnawy​kwint​nąta​pi​cer​kę.–Niero​zu​miem,wja​kimcelumu​sia​łeś
wtar​gnąćdona​sze​gomiesz​ka​nia.

–Wy​szłaśzbaruopią​tejnadra​nem,adwiego​dzi​nypóź​niejniebyłocięwdomu.

Wgło​wiemisięniemie​ści,żejesz​czeży​jesz,odtylulattaksiępro​wa​dząc.

Wstrzą​śnię​tadogłę​bispo​glą​da​łananie​goześci​śnię​tymgar​dłem.Miesz​kawnaj​-

bar​dziejener​ge​tycz​nymmie​ścienakuliziem​skiej,alena​wetzTy​le​remuczu​cieosa​-
mot​nie​niajejnieopusz​cza​ło.Sło​waNi​ko​sajesz​czebar​dziejwzmoc​ni​łytębo​le​sną
praw​dę.

–Niemu​siszsięomniemar​twić.Dbamosie​bie.–Jegowście​kłośćbyłanie​uza​-

sad​nio​na.Aleinie​bez​piecz​nieatrak​cyj​na.

–Odcie​bieza​le​żyszczę​ściemo​jejsio​stry–mó​wił,ak​cen​tu​jąckaż​desło​wo,jak​by

prze​ma​wiałdopół​głów​ka.–Je​steśmipo​trzeb​nacałaizdro​wa,aniemar​twawja​-
kimśkon​te​ne​rzenaśmie​ci.

– Je​steś zły na sie​bie o to, że przez mo​ment po​my​śla​łeś o mnie? Przez to by​łeś

bar​dziejludz​ki.

–Wprze​ci​wień​stwiedocze​go,panipsy​cho​log?

Tairo​nicz​nauwa​gana​tych​miastjąwy​le​czy​łazgłu​pichmy​śli.
–Wprze​ci​wień​stwiedopo​zba​wio​ne​goser​caro​bo​ta.Todlacie​bieważ​ne?Masz

in​for​ma​cje na te​mat wszyst​kich mo​ich zna​jo​mych, żeby jesz​cze sku​tecz​niej mną
ma​ni​pu​lo​wać?

–Wy​ko​rzy​sta​łacię.–Przy​glą​dałjejsięzza​in​te​re​so​wa​niem.–Anitro​chęnieje​-

steśnaniązła?

–Niechcia​ła…
–Mamwra​że​nie,żejejsiętouda​ło.
Współ​czu​ciewjegospoj​rze​niu?Chy​batoso​biewy​my​śli​ła.Amożemaha​lu​cy​na​-

cjewy​wo​ła​nebra​kiemsnu?

–Fa​ithmia​łatrud​nedzie​ciń​stwo.
–Atynie?
–Ni​kos,nie​waż​ne,ktomiałgo​rzejanikomuna​le​żysięwię​cejdo​bro​ci.Fa​ith,cho​-

ciażjestkłam​czu​chąima​ni​pu​lant​ką,niemani​ko​gonatymświe​cie.Ni​ko​go,ktoby
sięoniąza​trosz​czył,ajawiem,cotozna​czy.Niepo​dej​rze​wam,że​byś…

–Wiemwy​star​cza​ją​codużo–wszedłjejwsło​wo.–Dotejporyniepod​pi​sa​łaśkon​-

trak​tu.Zmu​si​łaśmniedopo​wro​tudoNo​we​goJor​kutyl​kopoto,że​bymcito​wa​rzy​-
szyłwpo​dró​żydoGre​cji.

Fan​ta​stycz​nie,Lexi,wła​śnietegochcia​łaśunik​nąć…
–By​łamza​ję​ta.
Zwin​nymru​chempo​chy​liłsiękuniej.Jaknatakpo​staw​ne​gomęż​czy​znępo​ru​szał

sięlek​kojakpan​te​ra.Chy​bajużsięznimoswo​iła,bona​wetniedrgnę​ła,gdyde​li​-
kat​nie po​wiódł pal​ca​mi po jej skó​rze pod ocza​mi. Jego cie​pło prze​szy​ło ją na
wskroś.

–Zmie​ni​łaśzda​nieosłod​kimTy​le​rze?Do​szłaśdownio​sku,żeniejestwartpie​nię​-

dzy,któ​reciza​pła​cę?

Za​brzmia​ło to nie​mal tak, jak​by chciał, żeby się nie zgo​dzi​ła mu po​móc. To nie​-

moż​li​we.

Nie zmru​ży​ła oka od chwi​li, kie​dy zna​la​zła ten okrop​ny kon​trakt w swo​ich

drzwiach i zo​ba​czy​ła wy​mie​nio​ną w nim ko​smicz​ną kwo​tę. Ni​g​dy w ży​ciu nie wi​-
dzia​łatylupie​nię​dzy.

Nasamotowspo​mnie​nieser​cejejza​mar​ło.
Zatakąsumęspo​koj​niemo​gła​bysięza​pi​saćnakursry​sun​kuza​miastoszczę​dzać

każ​de​gocen​ta,alboku​pićprzy​zwo​iteciu​chyza​miastubie​raćsięwsu​per​mar​ke​to​-
wychdzia​łachdlamło​dzie​żylubskle​pachzodzie​żąuży​wa​ną.

Dys​po​nu​jąctakąfor​tu​ną,mo​gła​byzre​zy​gno​waćzmę​czą​cejpra​cywba​rze,żeby

sięsku​pićnaroz​wi​nię​ciuko​mik​su,niemar​twiącsięona​stęp​nypo​si​łekaniodach
nadgło​wą.

Set​kimoż​li​wo​ści.
Zdru​giejjed​nakstro​ny,zda​wa​łaso​biespra​wę,żeco​kol​wiekkupizatepie​nią​dze,

bę​dziezbru​ka​ne.

Byłojesz​czecoświę​cejniżtyl​kojejroz​ter​ka,copo​wstrzy​my​wa​łojąodpod​pi​sa​na

tegokon​trak​tu.

Tenba​da​ją​cyjąwzro​kiemfa​cetza​pro​po​no​wałjejtozbytła​two.Cowię​cej,spra​-

wiałwra​że​nieza​do​wo​lo​ne​go,żesta​niesięjegopłat​nympod​wład​nym.

Botakikon​traktda​wałmunadniąpeł​nąkon​tro​lę.Ot,co.
Zdrę​twia​ła. To stąd to nie​przy​jem​ne uczu​cie. Gdy​by to​wa​rzy​szy​ła mu bez żad​-

nych za​strze​żeń, ozna​cza​ło​by to, że wy​świad​cza mu przy​słu​gę. A tak, to już nie
przy​słu​ga.Stru​chla​łanamyślome​to​dach,doja​kichmógł​bysięuciec,żebynieosła​-
bićswo​jejpo​zy​cji.

– Po​mów​my o pie​nią​dzach – prze​mó​wi​ła roz​dar​ta we​wnętrz​nie. Ob​raz wor​ka

z sym​bo​lem do​la​ra nie opusz​czał jej świa​do​mo​ści, jak​by była jed​ną z po​sta​ci z jej
wła​snychko​mik​sów.–By​łamzła,żemnąma​ni​pu​lu​jesz.Niemogęsięzgo​dzić…

Gdy po​ło​żył jej pa​lec na war​gach, pro​ce​sy my​ślo​we ule​gły na​tych​mia​sto​we​mu

prze​rwa​niu.

–Odty​go​dnia,odkie​dymia​łemnie​szczę​ścieciępo​znać…–przy​su​nąłsiętakbli​-

sko,żepo​czu​łajegoza​pach–…proś​baopie​nią​dzezaopie​kęnadTy​le​rembyłaje​-
dy​nymsen​sow​nym,mą​drymkro​kiem.

Niemia​łazie​lo​ne​gopo​ję​cia,coNi​koszachwi​lępo​wiealbocona​glewy​pro​wa​dzi

gozrów​no​wa​gi.

–Nietrzy​majsiękur​czo​wonie​przy​dat​nychza​sad.Po​myśloczymśsza​lo​nym,cze​-

goza​wszepra​gnę​łaś,aleniebyłocięnatostać,po​myślotychwszyst​kichszmat​-
kach,któ​reso​bieku​pisz.–Zer​k​nąłnajejT-shirt,aonaztru​demsiępo​wstrzy​ma​ła,
żebynieza​sło​nićmi​zer​ne​gobiu​stu.–Albooczymś,cowoczachTy​le​raprzy​ćmiob​-
razVe​ne​tii.

Szczę​kajejopa​dła.Nieporazpierw​szywjegoto​wa​rzy​stwie.
–Niemamza​mia​rukon​ku​ro​waćzVe​ne​tią.Niedo​ra​stamjejdopięt,codotego

niemamzłu​dzeń.

Uśmiech​nąłsięnie​znacz​nie,jak​byist​nia​łamię​dzynimijed​no​stron​nawięź,któ​ra

po​zwa​lamuczy​taćwjejmy​ślach.JakSpockwumy​śleVul​ka​na.Szko​da,żetonie
funk​cjo​no​wa​łowobiestro​ny.Niewie​dzia​łaonimnic,zatoononiejwszyst​ko.

–Dziw​nazcie​bieko​bie​ta.Chceszpo​wie​dzieć,żenieprzy​szłocidogło​wysko​rzy​-

staćzoka​zji,żebyod​zy​skaćjegowzglę​dy?Niepo​my​śla​łaśotym?

–Nie–od​rze​kłapo​spiesz​nie,żebyniezbru​kałjejmo​ty​wu.Tak,bar​dzobychcia​ła,

żebyTy​lerzno​wująpo​ko​chał,alewbrewjegodo​my​słomniemia​łaza​mia​ruan​ga​żo​-
waćsięwbab​skąroz​gryw​kęzVe​ne​tią.

–Okej.Mójpi​lotcze​ka.Wy​la​tu​je​myzaczte​rygo​dzi​ny.
–Niemogęzaczte​rygo​dzi​nyopu​ścićNo​we​goJor​ku.–Wy​si​łek,ja​kie​gowy​ma​ga​-

łaodniejroz​mo​wazNi​ko​sem,przy​pra​wiłjąobólgło​wy.–Mu​szępo​szu​kaćko​goś,
komupod​naj​męmójpo​kój,we​zwaćhy​drau​li​ka,żebyna​pra​wiłzlewwkuch​niiobie​-
ca​łampaniGold​man,są​siad​ce,żeza​opie​ku​jęsięnią,jakzadwadniwró​cizeszpi​ta​-
la.Nierzu​cęwszyst​kie​go,botwo​jasio​straniewy​trzy​majesz​czekil​kudni,niebę​-
dącoczkiemwgło​wieTy​le​ra.

Lek​ce​wa​żą​cowzru​szyłra​mio​na​mi.
– Nie in​te​re​su​ją mnie two​je zo​bo​wią​za​nia wo​bec tych pa​so​ży​tów ani to, jak za​-

mie​rzaszpo​świę​cićsiędlaludz​ko​ści.Dłu​żejniebędęcze​kać.

Ścią​gnę​łabrwi.
–Niepo​świę​camsię…
–Je​steśnaj​gor​szymty​pemna​iw​niacz​ki.
Opa​dłanaopar​cie,zezmę​cze​nianie​zdol​naza​opo​no​waćchoć​bysło​wem.Niepo​-

win​na się czuć do​tknię​ta jego kli​nicz​ną, po​gar​dli​wą dia​gno​zą. Mimo to zro​bi​ło jej
sięprzy​kro.

Czymoż​nasięczućura​żo​nymtym,comy​ślionasktośobcy,ktośtakbez​względ​ny

jakNi​kosDe​ma​kis?

– Twój po​kój nie prze​pad​nie. Je​że​li jesz​cze w ja​kiejś in​nej, swo​jej!, spra​wie po​-

trze​bu​jeszpo​mo​cy…–Porazko​lej​nyomiótłwzro​kiemjejstrój–…mojase​kre​tar​ka
bę​dziedotwo​jejdys​po​zy​cji.

–Aje​że​lisięniezgo​dzę?
Zno​wuwzru​szyłra​mio​na​mi.
–Two​jazgo​dalubjejbrakniewcho​dziwra​chu​bę.Wy​bórspro​wa​dzasiędotego,

czypo​le​ciszjakomójgość,czyjakonie​wol​ni​ca.

–Toupro​wa​dze​nie.
Wy​jąłztecz​kikil​kakar​tek,poczympod​su​nąłjej,po​da​jącpió​ro.
–Zprzy​kro​ściąmu​szęprzy​znać,żepod​sze​dłemdotegownie​wła​ści​wyspo​sób.
–Słu​cham?
Zpo​waż​nąminąoparłłok​cienako​la​nachiza​mru​gał.
–Po​wi​nie​nembyłsta​nąćwtwo​ichpro​gachzser​cemnadło​ni,przed​sta​wićtrud​ną

sy​tu​ację Ve​ne​tii, bła​gać o po​moc, zro​bić wszyst​ko, by zo​stać two​im naj​lep​szym
przy​ja​cie​lem. Opo​wie​dzieć o swo​im par​szy​wym dzie​ciń​stwie, a może na​wet uda​-
wać,żeumie​ram…

–Okej,okej,ro​zu​miem–we​szłamuwsło​wo,żebyprze​rwaćtenpo​tokdrwin.Po​-

ma​ga​ła za​wsze w mia​rę swo​ich moż​li​wo​ści. Nie do​pu​ści, by ten ma​ni​pu​la​tor się
ztegona​śmie​wał.

Prze​nio​sławzroknado​ku​ment.Mimożeko​pięwcze​śniejprze​czy​tałjejzna​jo​my

stu​dentpra​wa,niemo​głasiępo​zbyćupo​rczy​we​gouczu​ciastra​chu.

Mia​łabyćza​trud​nio​naprzezDe​ma​ki​saprzezdwamie​sią​ce,zacomia​łaotrzy​mać

pięć​dzie​siątty​się​cydo​la​rów.Po​ło​węte​raz,dru​gą,gdyDe​ma​kisuzna,żewy​wią​za​ła
sięzpo​wie​rzo​ne​gojejza​da​nia.Dojegowy​łącz​nejde​cy​zji.

Mia​łado​staćogrom​nepie​nią​dzezaczasspę​dzo​nyzTy​le​remnagrec​kiejwy​spie,

nacodokoń​caży​cianiemo​gła​byso​biepo​zwo​lić.

Mimotogdyli​mu​zy​naza​trzy​ma​łasiępodjejblo​kiemwbied​nejdziel​ni​cy,niemo​-

głasięuwol​nićodwra​że​nia,żejestnie​pi​sa​nacena,któ​rąjesz​czeprzyj​dziejejza​-
pła​cić.

Jaka,niemia​łapo​ję​cia.

ROZDZIAŁCZWARTY

Za​mknąłlap​top,dzię​ku​jącste​war​des​siezadrin​ka.Odczte​rechdniniemiałoka​zji

do​brzesięwy​spać.Przeztenczasuda​łomusiędo​bićin​te​re​suzNa​tha​nemRa​mi​re​-
zemorazzna​leźćroz​wią​za​niepro​ble​muVe​ne​tii.Mimotona​dalnieda​wa​łamuspo​-
ko​judziw​naener​giasku​mu​lo​wa​natużpodskó​rą.

Niemógłsiędo​cze​kać,kie​dyznaj​dziesięwswo​imga​ra​żu.Miałzasobącaływy​-

czer​pu​ją​cymie​siąciczuł,żemusiod​po​cząć.Jakwy​ja​śnisięspra​waVe​ne​tii,za​bie​-
rzejąnawa​ka​cje.Oddaw​nama​rzy​łaoNo​wymJor​ku.

Na wspo​mnie​nie No​we​go Jor​ku jego my​śli au​to​ma​tycz​nie po​bie​gły do Lexi Nel​-

son.Zjejka​bi​nywogo​nieniedo​bie​gałża​denod​głos.Wtejko​bie​ciebyłocoś,conie
da​wa​łomuspo​ko​ju.Wszedł​szydośrod​ka,za​stygłwbez​ru​chu.

Le​ża​łanasa​mymbrze​gułóż​kapo​ło​wącia​łananim,dru​gąpozanim,zko​la​na​mi

podbro​dą,zwi​nię​tawkłę​bek.Spa​łazotwar​ty​miusta​mijakryba;podT-shir​temry​-
so​wał się za​rys jej ma​łych pier​si, a pla​sti​ko​wy ze​ga​rek z dużą tar​czą w kształ​cie
czasz​kiza​kry​wałpra​wiecałynad​gar​stek;nie​copod​wi​nię​tyT-shirtob​na​żałka​wa​łek
jejple​ców.Ob​razdo​peł​nia​łyjejsto​pyzpa​znok​cia​mipo​ma​lo​wa​ny​minaczar​no.

Cho​ciażwie​dział,żena​le​żywyjść,nieru​szyłsięzmiej​sca.
Nako​bie​ty,zktó​ry​misy​piał,niezwra​całwięk​szejuwa​gi.Brał,cochciał,isięich

po​zby​wał.Botyl​kotogownichin​te​re​so​wa​ło.Ko​bie​tysłu​ży​łymuwy​łącz​niedoroz​-
ła​do​wa​niana​pię​ciapocięż​kimdniualbozwol​nie​niatem​pa,któ​reso​biesamna​rzu​-
cił.

ZatoLexiNel​sonwpra​wia​łagowza​kło​po​ta​nie,iry​to​wa​łaiwręczde​ner​wo​wa​ła.

Fa​scy​no​wa​łogopo​łą​cze​nienie​win​no​ścizwy​ra​cho​wa​niem.Uśmiech​nąłsięnawspo​-
mnie​nie,jaksze​ro​kootwo​rzy​łatepięk​nenie​bie​skieoczyiwstrzy​ma​łaod​dech,gdy
wau​ciepo​chy​liłsięnadnią.

Tużprzyjejra​mie​niudo​strzegłzło​żo​nyko​lo​ro​wyma​ga​zyn,więcpo​chy​liłsię,by

godo​się​gnąć.Za​pachLexispra​wił,żekrewza​wrza​łamuwży​łach.Wa​ni​lia.Nie​wy​-
szu​ka​nyza​pach,amimotourze​ka​ją​cy,jakonasama.

Zer​k​nąłnaty​tułar​ty​ku​łu,któ​ryza​pew​neczy​ta​ła:Jakwy​ko​rzy​staćseks,żebyod​-

zy​skaćmęż​czy​znę.

Aha,tozna​czy,żetamałako​kiet​kachce,żebytenpa​so​żytdoniejwró​cił.Wal​czy​-

ło w nim nie​za​do​wo​le​nie z nie​po​skro​mio​ną cie​ka​wo​ścią. Jaka ko​bie​ta mar​twi się
ofa​ce​ta,któ​ryjąrzu​cił,przy​ja​cie​la,któ​ryniąma​ni​pu​lo​wał,amimotoprzy​par​tado
murupo​tra​fisięsta​wiaćjemu,Ni​ko​so​wi?

Po​trzą​snąłgło​wą,żebyuwol​nićsięodogar​nia​ją​ce​gogonie​za​do​wo​le​nia.Jejbez​-

gra​nicz​nana​iw​nośćza​czy​na​ładzia​łaćmunaner​wy.Imprę​dzejwró​cidodaw​ne​go
ży​cia,doeg​zy​sten​cjina​zna​czo​nejmi​ło​ściądowszyst​kichorazgo​to​wo​ściąule​ga​nia
ma​ni​pu​la​cji,tymle​piej.

Od​wró​ciłsię,bywyjść,gdyodstro​nyłóż​kado​biegłgostłu​mio​nyjęk.Na​dalsku​lo​-

naprze​su​nę​łasięnie​malpozakra​wędźłóż​ka.By​ła​byspa​dła,gdy​bywporęjejnie
po​chwy​cił.

Klę​czałprzyłóż​kuzLexiwra​mio​nach.Otwo​rzy​łaoczy,wktó​rychtli​łosięprze​ra​-

że​nie.

Ani się obej​rzał, jak za​czę​ła okła​dać go pię​ścia​mi i kop​nia​ka​mi. Do​brze, że

wporęod​wró​ciłgło​wę,bodo​stałtyl​kowszczę​kę,ażmuza​dzwo​ni​łyzęby.Krzy​wiąc
sięzbólu,bezpar​do​nurzu​ciłjąnałóż​ko.

Prze​tur​la​łasięnadru​giko​niec,poczymrzu​ci​łamuprze​ra​żo​nespoj​rze​nie.
–Cotyro​bisz?!
– A jak my​ślisz? – Ma​so​wał obo​la​łą bro​dę. – Po​wi​nie​nem był po​zwo​lić ci spaść

złóż​ka.Możeupa​dekwbił​bycidogło​wytro​chęroz​sąd​ku.

Kur​czę, ta ko​bie​ta ma nie​zły cios. Gdy​by in​stynk​tow​nie się nie od​wró​cił, miał​by

zła​ma​nynos.

Uklę​kłajaknaj​da​lejodnie​go.
–Prze​pra​szam,tobyłod​ruch.
–Pan​noNel​son,do​ma​gamsięwy​ja​śnie​nia–po​wie​dział,ha​mu​jącgniew.
Z wło​sa​mi w nie​ła​dzie, jak w zwol​nio​nym tem​pie zsu​nę​ła się z łóż​ka, obe​szła je

iprzy​sta​nę​ławbez​piecz​nejod​le​gło​ściodNi​ko​sa.Skie​ro​wa​ławzroknajegoszczę​-
kę.War​gijejdrża​ły.

–Nicminiejest–za​pew​nił,oba​wia​jącsię,żeLexiza​razsięroz​pła​cze.Przy​siadł

nałóż​ku,wska​zu​jącjejmiej​sceda​le​koodsie​bie.–Usiądź.–Na​resz​ciepo​jął,dla​-
cze​gobyłatakaspię​ta,ile​kroćdoniejsięzbli​żył.Na​wette​raz.Znie​wia​do​me​gopo​-
wo​dutood​kry​cieobu​dzi​łownimzłość.

–Tysięmniebo​isz.
Mil​cza​ła.
Za​po​mniałoci​sną​cychmusięnaustapy​ta​niachoraz,odzi​wo,ouszczerb​ku,ja​-

kie​godo​zna​łajegomi​łośćwła​sna.Możejejnielu​bić,alejejprze​ra​że​niebyłore​al​-
ne.

– Wiem, że masz mnie za zim​ne​go dra​nia, i słusz​nie, ale ni​g​dy bym cię nie do​-

tknął.

–Chy​batowiem.–Na​resz​ciespoj​rza​łamupro​stowtwarz.
–Todo​brze.–Tymra​zemniemógłsiępo​wstrzy​maćodsar​ka​zmu.
–Prze​pra​szam.–Ode​tchnę​łagłę​biej.–Ni​kos,wiem,żeniewy​rzą​dziszmikrzyw​-

dy,wkaż​dymra​ziefi​zycz​nie–do​da​ła,żebygoroz​draż​nić.Byłotymprze​ko​na​ny.–
Nie oba​wiam się two​ich in​ten​cji, ale… – Za​czer​wie​ni​ła się. – Ale two​ich… to zna​-
czy…

–Lexi,doli​cha,wy​rzućtozsie​bie.
Po​czuł,jakna​pię​ciewluk​su​so​wejka​bi​niena​ra​sta.
Wes​tchnę​ła,wal​czączesobą,żebynieuciec.Po​mi​mokli​ma​ty​za​cjipotspły​wałjej

pople​cach.Sie​dzie​linatymsa​mymłóż​ku.Zbytbli​sko.Zma​ga​łasięznie​zro​zu​mia​ły​-
mi,aza​ra​zemde​ner​wu​ją​cy​mido​zna​nia​mi.Jed​nakna​le​ża​łosięwy​tłu​ma​czyć.

–Two​jeroz​mia​ry…tozna​czy…je​steśpo​tęż​niezbu​do​wa​ny…
–Przy​zna​ję.–Wjegooczachbły​snę​ływe​so​łeiskier​ki.–Mammetrdzie​więć​dzie​-

siąt.Tak,je​stemduży.Wszę​dzie.Atyje​steśpierw​sząko​bie​tą,któ​raniejestztego
po​wo​duza​do​wo​lo​na.

–Comatwo​jawiel​kośćdo…–Na​gledoniejdo​tar​ło.Alezapóź​no.–Och…
Gdywy​buch​nąłśmie​chem,teżsięuśmiech​nę​ła.Takiprzy​stoj​ny,zwy​czaj​ny…chy​-

baniepo​win​nasięgobać.

Pod​cią​gnę​łako​la​napodbro​dęioplo​tłajera​mio​na​mi.
–To…tocisięnieprzy​da.
–Mimotoopo​wiedzmi.–Pu​ściłmimouszutęuszczy​pli​wąuwa​gę.
–Jakmia​łamdwa​na​ście lat,prze​nie​sio​nomniedo no​wejro​dzi​ny.–Uśmiech​nę​ła

się.–Odrazumisiętamspodo​ba​ło,bowpo​przed​niejby​łamsama,cho​ciażcilu​dzie
za​wszebylidlamniebar​dzodo​brzy.Wtejno​wejbyłonassze​ścio​ro.Itampo​zna​-
łamTy​le​ra.Alecilu​dziemie​liwła​sne​gosyna.Ja​sonmiałpra​wiesie​dem​na​ścielat,
był od nas star​szy i po​tęż​nie zbu​do​wa​ny. Od pierw​sze​go dnia się na mnie uwziął.
Atomniepod​no​siłirzu​całnazie​mię,atoza​my​kałwsza​fie.Na​uczy​łamsięscho​-
dzićmuzdro​gi.Trwa​łotodwalata,alewtymdomuby​łamna​praw​dęszczę​śli​wa.
Oprócztychmo​men​tówzJa​so​nem.Naj​gor​szebyło…

GdyNi​kospo​ło​żyłrękęnajejdło​niach,wzię​łagłę​bo​kiwdech,żebyichnieuwol​-

nić.Jegopal​cebyłycie​płeisil​ne.

–Jakniechcesz,tonicniemów.
Pod​nio​słananie​gowzroknie​za​do​wo​lo​na,żestrach,zktó​rymżyłaprzezlata,na​-

daljejnieopusz​cza.

–Nie…Wy​da​wa​łomisię,żemamjużtozasobą.Alechy​bato,jakre​agu​jęnacie​-

bie…–Po​czułdrże​niejejpal​ców.–Niezga​dzamsię,żebyna​dalmiałnademnąwła​-
dzę.

Le​d​wieopu​ści​łapo​wie​ki,zna​la​złasięwtam​tympo​ko​ju,naże​la​znymłóż​ku,któ​re

skrzy​pia​łopodcię​ża​remJa​so​na.Czu​łaza​pachjegopotu.

– Któ​rejś nocy… Mia​łam wte​dy pięt​na​ście lat – mó​wi​ła le​d​wie sły​szal​nym szep​-

tem. – Spa​łam. Nie wiem… nie wiem, dla​cze​go po​ło​żył się obok mnie. W pew​nej
chwi​liobu​dzi​łamsięprzy​gnie​cio​najegocię​ża​rem.–Wpi​łapa​znok​ciewrękęNi​ko​-
sa.–Przy​trzy​my​wałmiręcezagło​wą…Dotejporyczu​jęnatwa​rzyjegood​dech.
Niewiem,iletotrwa​ło,aleniemo​głamod​dy​chaćanisięru​szyć.

–Ja​soncię…?
Dzi​kazłośćwgło​sieNi​ko​saprze​rwa​łanićwspo​mnień.
–Nie.Niewiem,ja​kiemiałza​mia​ry.Idzię​kiTy​le​ro​wini​g​dysięniedo​wie​dzia​łam.
–Iwte​dyucie​kli​ście?
–Tak.Po​czu​łam,żedłu​żejtegonieznio​sę.Poty​go​dniudo​tar​łodonas,jaktrud​no

zdo​byćje​dze​nie.MimotoTy​lermnienieopu​ścił.–Więcte​razonanieopu​ściTy​le​-
ra.

–Ro​dzi​ceJa​so​nauwie​rzy​li,coza​szło?
Czu​jąc na so​bie jego py​ta​ją​cy wzrok, po​pa​trzy​ła na nie​go. Zwle​ka​ła z od​po​wie​-

dzią,prze​czu​wa​jąc,żeNi​kosniebę​dzieza​do​wo​lo​ny.

–Niepo​wie​dzia​łamim.
–Dla​cze​go?!
–Niechcia​łamimspra​wiaćprzy​kro​ści.
– Nie chcia​łaś im spra​wiać przy​kro​ści?! – wark​nął, ha​mu​jąc wście​kłość. – By​łaś

podichopie​ką,aichsyncięza​ata​ko​wał.Ichobo​wiąz​kiembyłocięchro​nić.

Wręczdy​go​tałpodwpły​wememo​cjidlaniejnie​zro​zu​mia​łych.To,żede​cy​zja,jaką

pod​ję​łalatatemu,takgowzbu​rzy​ła…Niewie​dzia​ła,coztymzro​bić.Mo​głamutyl​-
kowy​tłu​ma​czyć.

–Onibylibar​dzodo​brzy.Przezdwalataichdombyłmoimdo​mem.Ser​cebyim

pę​kło.

Zde​spe​ro​wa​nyprze​gar​nąłwło​sypal​ca​mi.
–Niemia​łaśobo​wiąz​kuprzej​mo​waćsięichuczu​cia​mi.Niewol​nonimiobar​czać

dziec​ka.Wierzmi,żewy​star​czyje​denraz,ajużniemaod​wro​tu.–Wstałzłóż​ka,
ob​rzu​ca​jąc ją po​gar​dli​wym spoj​rze​niem. – Dla ta​kiej nie​win​no​ści i do​brej woli jak
two​janiemamiej​scanatymświe​cie.Szu​ka​nieswo​je​gomiej​scawży​ciuin​nych,to…
jed​no. Ale swo​im kosz​tem…? – Spoj​rzał na nią ła​god​niej. – I za​nim coś po​wiesz…
mniesiętodoni​cze​gonieprzy​da.

Pa​trzy​łananie​gozdu​mio​na.Po​now​nieprze​isto​czyłsięwaro​ganc​kie​gogbu​ra,fa​-

ce​ta,któ​ryzde​cy​do​wa​niesięjejniepo​do​ba.Iwca​leniedla​te​go,żetra​fiawsed​no
nie​wy​god​nychprawd,októ​rychwo​la​ła​byniewie​dzieć,zmu​sza​jącjądoza​kwe​stio​-
no​wa​niaswo​ichde​cy​zji,ana​wetsa​mejsie​bie.

Wy​sia​dła z li​mu​zy​ny, po raz pierw​szy pa​mię​ta​jąc, by nie się​gać po swój ba​gaż.

Wy​star​czy​łydwadniwto​wa​rzy​stwieNi​ko​sa,żebyoswo​iłasięzesłuż​bą.

Za​fa​scy​no​wa​na ma​je​sta​tycz​nym prze​py​chem fa​sa​dy ho​te​lu do​pie​ro po chwi​li zo​-

rien​to​wa​łasię,żejestwPa​ry​żu.Jesz​czezpry​wat​ne​gopasanalot​ni​skuNi​kosbez
sło​waod​je​chałdru​gimsa​mo​cho​dem.Byłatakszczę​śli​wa,żesięodnie​gouwol​ni​ła,
żeumknę​łojej,gdziewy​lą​do​wa​li.

Po​krę​ci​łagło​wą,poczymru​szy​łasze​ro​ki​mischo​da​midośrod​ka.Po​wstrzy​mu​jąc

się,żebysięzabar​dzonieroz​glą​dać,do​tar​ładore​cep​cji.

Wgłę​biogrom​ne​gomar​mu​ro​we​gofoy​erdo​strze​głacoś,cojąprze​ra​zi​ło.Szkla​ne

drzwi win​dy otwo​rzy​ły się bez​sze​lest​nie ni​czym go​to​we ją po​chło​nąć zło​wiesz​cze
wro​tacza​su.

Ze sztucz​nym uśmie​chem na war​gach i co​raz szyb​ciej bi​ją​cym ser​cem zer​k​nę​ła

wstro​nęele​ganc​kiejho​te​lo​wejka​wiar​ni.Je​że​licze​kająwspi​nacz​kanadwu​dzie​ste
pię​tro,przy​da​ło​bysięczymśwzmoc​nić.

–PanDe​ma​kismawna​szymho​te​lupry​wat​nyapar​ta​mentnaczter​dzie​stympią​-

tympię​trze–po​in​for​mo​wa​łająre​cep​cjo​nist​ka.PodLexinogisięugię​ły.–Aleotrzy​-
ma​li​śmymejlzproś​bąoza​re​zer​wo​wa​niedlapaniapar​ta​men​tunapierw​szympię​-
trze.

Lexiomałonierzu​ci​łajejsięnaszy​ję.Uszczę​śli​wio​na,żeniegro​zijejza​wał,szła

zapo​ko​jów​ką,wy​bie​ra​jącnako​mór​cenu​merNi​ko​sa.

–Słu​cham,pan​noNel​son.–Niekryłzi​ry​to​wa​nia.–Po​da​łempaniswójnu​merna

wy​pa​dek,gdy​bycośsięsta​ło.Je​że​licze​gośpanipo​trze​bu​je,niechpanizgło​sitore​-
cep​cji.

Jejza​chwytskur​czyłsięni​czymprze​kłu​tyba​lon.
–Apar​ta​mentnapierw​szympię​trze…Ni​kos,dzię​ku​jęzapa​mięć.
Za​pa​dłonie​przy​jem​nemil​cze​nie.
–Zno​wuro​bisztosamo,za​kła​da​jąc,żewszy​scysątacyjakty.Niesą.Te​razje​-

steśmipo​trzeb​nażywa,po​tembę​dziemiobo​jęt​ne,czybę​dzieszszłapie​cho​tąna
pięć​dzie​sią​te,czynaset​nepię​tro.

–Tocomyturo​bi​my,sko​rotakcisięspie​szy​łoopu​ścićNowyJork?–wark​nę​ła.
–Mamtuspo​tka​nie,któ​remu​sia​łemprze​ło​żyć,żebywró​cićpocie​bie–roz​łą​czył

się.

Ga​pi​łasięnako​mór​kę,na​gleczu​jącsięjakkom​plet​naidiot​ka.Zwłasz​czapotym

jakbezsło​wawy​ja​śnie​niazo​sta​wiłjąwob​cymmie​ście.Złanasie​biepo​stu​ka​łasię
ko​mór​kąwczo​ło.Niewar​tomubyłodzię​ko​wać.Mimotowca​lemuniewie​rzy​ła.

Jestaro​ganc​ki,alemaser​ce,nie​za​leż​nieodtego,cosamotymmy​śli.
Obie​cu​jącso​biedy​stans,ru​szy​łascho​da​minapierw​szepię​tro.

Owi​ja​jąc się szczel​niej cien​kim szla​frocz​kiem, wy​sko​czy​ła z ła​zien​ki. Za​że​no​wa​-

na,wście​kła,prze​ra​żo​na.

Szładosa​lo​nuzawy​so​ką,kom​plet​niegołąFran​cuz​ką.
–GdziejestNi​kos?–za​py​ta​łako​bie​tazroz​kosz​niefran​cu​skimak​cen​tem.
Ach,tootocho​dzi.
–Toniejestapar​ta​mentpanaDe​ma​ki​sa–wy​krztu​si​łaLexi.
Em​ma​nu​el​le sta​ła przed nią wy​pro​sto​wa​na, z ide​al​nie wy​ma​ni​kiu​ro​wa​ną dło​nią

nabio​drze,anitro​chęnie​spe​szo​naswo​jąpo​mył​ką.

Lexipo​trzą​snę​łagło​wą,jed​no​cze​śnieod​no​to​wu​jącjejdo​sko​na​łąfi​gu​rę.Ro​zej​rza​-

łasiępopo​ko​ju.Czytako​bie​tawe​szłanagazuli​cy?Nocóż,zta​kimcia​łemniktby
jejnieza​trzy​my​wał.

Do​strze​gł​szyręcz​nik,rzu​ci​łagonie​zna​jo​mej,na​dalsięroz​glą​da​jąc.
Ode​tchnę​łazulgąnawi​dokczer​wo​nejsu​kien​kinakre​mo​wejskó​rza​nejka​na​pie.

Się​gnę​łaponią.

W tej sa​mej chwi​li w drzwiach do apar​ta​men​tu zja​wił się czło​wiek, któ​re​go

zprzy​jem​no​ściąbyudu​si​ła.Zkar​tąma​gne​tycz​nądodrzwi,ni​czymwła​ści​cielho​te​-
lu.

–Niedowia​ry!Każ​dymożewpa​ro​waćdomo​je​goapar​ta​men​tu?
Prze​niósłwzrokzjejtwa​rzynaczer​wo​nąsu​kien​kę,ana​stęp​nienaEm​ma​nu​el​le.
Wy​buch​nąłśmie​chem.
Niepa​nu​jącnadwście​kło​ścią,zca​łejsiłyci​snę​ławnie​gosu​kien​ką,któ​raupa​dła

ujegostóp.

–Tako​bie​ta,goła,za​sko​czy​łamniepodprysz​ni​cem.Omałonieumar​łamzestra​-

chu.

–Pan​noNel​son,pro​szęsięuspo​ko​ić.–Schy​liłsięposu​kien​kę.Szep​nąłEm​ma​nu​-

el​ledouchacoś,cze​goLexiniemo​głausły​szeć,poczympo​dałjejsu​kien​kę.

Em​ma​nu​el​lepo​tul​niesięubra​ła.Sto​jącobokEm​ma​nu​el​le,któ​raubra​nawy​glą​da​-

łarów​nieosza​ła​mia​ją​cojakro​ze​bra​na,byłuoso​bie​niemdra​pież​nejele​gan​cji.Przy
nichLexipo​czu​łasięjakprzy​byszzob​cejpla​ne​ty.

Niemia​łapo​ję​cia,coniątakwstrzą​snę​ło.Nie​ste​ty,tenfa​cetmiałnaniąogrom​ny

wpływ.

–Po​dej​rze​wam,żenawi​dokEm​ma​nu​el​lejakjąpanBógstwo​rzyłdo​zna​łaśszo​ku.

– Po​wiódł spoj​rze​niem po jej mo​krych wło​sach i cien​kim szla​frocz​ku ku​pio​nym
wdzia​ledlana​sto​lat​ków.

Pew​na,żejąwy​śmie​je,co​kol​wiekbypo​wie​dzia​ła,po​sta​no​wi​łamil​czeć.Inieru​-

szy​łasięzmiej​sca.

Em​ma​nu​el​le,mu​snąw​szygow po​li​czek,po​pa​trzy​łananią, po​sła​łajejca​łu​sa,po

czymwy​szła.

GdyNi​kosod​gar​nąłLeximo​kryko​smykzczo​ła,porazko​lej​nypo​czu​ła,jakcośją

kunie​muprzy​cią​ga.

–Do​brzesięczu​jesz,czymamwe​zwaćle​ka​rza?
Wzię​łasiępodboki.
–Zna​la​złamsięnapla​nieka​wa​ler​skie​gore​ali​tyshowztobąwroligłów​nej?–za​-

py​ta​ła po​na​gla​na nie​mą​drą cie​ka​wo​ścią. – Czy ta ko​bie​ta w No​wym Jor​ku wie
oEm​ma​nu​el​le?

Rzu​ciłjejpo​dejrz​li​wespoj​rze​nie.
–Słu​cham?
–Tabru​net​ka,two​jano​wo​jor​skaprzy​ja​ciół​ka.
Wes​tchnąw​szy,opadłnakre​mo​wąka​na​pę.
–Ninaniejestmojąprzy​ja​ciół​ką.Po​dej​rze​wamna​wet,żetookre​śle​niebysięjej

niespodo​ba​ło.Em​ma​nu​el​leteżniejestmojąprzy​ja​ciół​ką.

–Wpa​ro​wa​łatucał​kiem goła–za​uwa​ży​łaza​nie​po​ko​jo​na to​kiemswo​ichmy​śli. –

Ajakjejka​za​łeś,wy​szłapo​tul​niejakba​ra​nek.–Zza​że​no​wa​niaomałoniespło​nę​ła.
–Co…jejpo​wie​dzia​łeś?

Splótłpal​cezagło​wą,nie​cosięzsu​nął,poczymza​mknąłoczy.
–Po​wie​dzia​łem,żewię​cejniechcęjejoglą​dać,więcwy​szła.
–Toko​niecwa​sze​go…związ​ku?
–Związ​ku?–Po​chy​liłsię.–Mamyszes​na​stywiek?Nicdziw​ne​go…
–Niechbę​dzie„ro​mans”–po​pra​wi​łasiępo​spiesz​nie.–Tookrut​ne.Mó​wisz,żeto

ko​niec,aonawy​cho​dzi.Czytak…

–Czytakpod​cho​dzędoswo​ichpart​ne​reksek​su​al​nych?Tak.Iniemu​siszsięnad

niąli​to​wać.Gdy​bytoonachcia​łatoza​koń​czyć,teżbymod​szedł.

–Czy​liwszę​dzie,gdzieje​steś,maszprzy​ja…ko​bie​tędołóż​ka?
–Tak.Cięż​kopra​cu​jęiostrogram.
–Ianione,anityni​cze​gowię​cejnieocze​ku​je​cie?
Le​ni​wymru​chemroz​piąłkoł​nie​rzykko​szu​li.
–Tojestprze​słu​cha​nie?
Mimożeczu​łasięnie​zręcz​nie,niemo​głasiępo​wstrzy​maćodza​da​wa​niapy​tań.
–Spę​dzaszzktó​rąśznichczas?Je​ciera​zem,cośzwie​dza​cie?Na​zwał​byśktó​rąś

znichprzy​ja​ciół​ką?

–Nie.–Pod​niósłsięzka​na​py.–Uwa​żasz,żeje​stemża​ło​sny.
Zdy​stan​so​wałsię.Po​mi​mojegoma​jąt​kuiwy​staw​ne​gosty​luży​ciacośichłą​czy​ło.

Ni​kosoka​załsiętaksamosa​mot​nyjakona.Niemia​łajed​naknaj​mniej​szychwąt​pli​-
wo​ści,żeonwy​brałta​kieży​cieświa​do​mie.Dla​cze​go?Wie​dzia​łaje​dy​nie,żeNi​kos
ijegosio​strapo​cho​dzązdu​żej,tra​dy​cyj​nejgrec​kiejro​dzi​ny.

–Ta​kieży​ciemusibyćkosz​mar​ne.
Ro​ze​śmiałsięsar​ka​stycz​nie.
–Tosamomoż​napo​wie​dziećotwo​imży​ciu.–Tymra​zemwjegospoj​rze​niunie

byłocie​niadrwi​nyanipo​gar​dy.Tyl​koszcze​rapraw​da.–Wmoimży​ciuniemamiej​-
sca na trwa​łe związ​ki ani na po​ma​ga​nie przy​ja​cio​łom, któ​rzy mnie wy​ko​rzy​sta​ją.
Jakcho​dzioseks,tomojeko​bie​tychcątegosa​me​gocoja.Ni​cze​gowię​cej.Ro​zu​-
mia​ła​byśto,gdy​byś…

–Gdy​bymniebyłatakąogra​ni​czo​nąidiot​ką?
Trąc oczy, opa​dła na ka​na​pę, któ​rą przed chwi​lą zwol​nił. To samo po​wta​rzał jej

Ty​ler, praw​da? Że po​win​na być bar​dziej ży​cio​wa, że musi trzeź​wo pod​cho​dzić do
ży​cia.Żeżyjeży​ciemin​nych,ni​g​dyniemy​ślioso​bie.Śmia​łasięztego,niedokoń​ca
ro​zu​mie​jąc,ocomucho​dzi.

– Chcia​łem po​wie​dzieć, że gdy​byś żyła jak nor​mal​na dwu​dzie​sto​trzy​lat​ka, a nie

zgry​wa​ła się na mło​dą mat​kę Te​re​sę. – Usiadł obok niej. – Je​że​li tak się po​strze​-
gasz,tozmieńto.

Niemo​gącznieśćnie​usta​ją​cychwer​bal​nychata​ków,zdo​by​łasięnanon​sza​lan​cję.
–JestwPa​ry​żuja​kiśtarg,gdziemoż​naku​pićświa​to​weoby​cie?
–Maszcię​tyję​zyk,tojużusta​li​śmy.Oby​ciejakiwszyst​koinnemoż​namiećzapie​-

nią​dze.Przedwy​jaz​demspę​dzi​łaśspo​rocza​su,za​glą​da​jącdoskle​pównaFi​fthAve​-
nue.Dla​cze​gonieku​pi​łaśni​cze​go,cocisiępo​do​ba​ło?

Na​wetniepo​dej​rze​wa​ła,żejegomac​kisię​ga​jątakda​le​ko.
–Two​jaasy​stent​kaprzed​sta​wi​łaszcze​gó​ło​wyra​port,cotamro​bi​łam?
–Sta​łemwkor​kuicięzo​ba​czy​łem.Wkaż​dymskle​piespę​dzi​łaśspo​rocza​su.Je​-

steścał​kieminnaniżVe​ne​tia.

Tra​fiałwjejnaj​czul​szepunk​ty.
–Mamna​dzie​ję,żewGre​cjibę​dziesztakza​ję​ty,żeniebędęmu​sia​łacięoglą​dać.
–Że​byśmo​głacałyczasspę​dzaćzeswo​imcu​dow​nymTy​le​rem?
–Niezatopła​ciszmitakso​wi​cie?
–Cozro​bi​łaśzpierw​sząpo​ło​wątejkasy?
–Nietwójin​te​res.
–Je​że​lisiędo​wiem,żejąpo​ży​czy​łaśja​kiejśbied​nejko​le​żan​ce,któ​ra„na​praw​dę”

byławpo​trze​bie…–groź​nienaniąspoj​rzał–toprze​ło​żęcięprzezko​la​noizle​ję.

Spie​kłaraka,wy​obra​ża​jącso​bietęsce​nę.
–Ni​ko​mujejnieda​łamaniniewy​da​łam.
–Kie​ro​wa​natymiswo​imigłu​pi​miza​sa​da​mimo​ral​ny​mi?
–Nie.Popro​stuchcęjeodło​żyć,okej?–Po​ła​pa​łasię,żekrzy​czy.–Je​że​likie​dyś

stra​cę pra​cę… Sam mi po​ka​za​łeś, jak ła​two za nie​wiel​kie pie​nią​dze po​znać moją
prze​szłość…ije​że​linieznaj​dęno​wej,toniechcęcho​dzićgłod​naanikraść–za​śmia​-
łasięgorz​ko.–Uwa​żasz,żeje​stemgłu​pia.

Znie​ru​cho​mia​ła,do​strze​ga​jącwjegospoj​rze​niuzro​zu​mie​nie.
–Ow​szem,alenieztegopo​wo​du.
Po​mi​motakunie​goty​po​wejpo​gar​dydlaniejuwie​rzy​ła,żenie​ob​cesąmupo​czu​-

ciebez​rad​no​ściiprze​śla​du​ją​cystrach.

–Kie​dyśpo​wie​dzia​łeś,żetoro​zu​miesz.Dla​cze​go?
–Bokie​dyśteżcho​dzi​łemgłod​ny.Imu​sia​łemopie​ko​waćsięVe​ne​tią.
–Maszbo​ga​tąro​dzi​nę,samje​steśbo​ga​ty,nie​przy​zwo​iciebo​ga​ty.
Uśmiech​nąłsiępo​nu​ro.
– Oj​ciec wy​piął się na tę for​tu​nę. Dla mat​ki. Mia​łem trzy​na​ście lat, kie​dy obo​je

umar​liwod​stę​piekil​kumie​się​cy.Alewcze​śniejpiłiniebyłoznie​gożad​ne​gopo​żyt​-
ku, a cho​ro​ba mat​ki kosz​to​wa​ła masę pie​nię​dzy. Przez pra​wie rok ima​łem się
wszyst​kie​go,żebyza​ro​bićjaknaj​wię​cej.Ro​bi​łemna​praw​dęwszyst​ko.–Re​cy​to​wał
tomo​no​ton​nymto​nem,amimotoLexiwy​czu​wa​ławjegogło​siegniewibez​rad​ność.
Do​tknę​łajegoręki.

Dotejporyniemógłsięuwol​nićodwspo​mnie​niaroz​pa​czyigło​du.Alewte​dysię

zmo​bi​li​zo​wał.Uj​rzałwjejoczachwspół​czu​cie.

–Ni​kos,prze​pra​szamzato,ocociępo​są​dza​łam.
Przy​tak​nął,nieczu​jącsięnasi​łachjąza​ata​ko​wać.Botakru​chako​biet​kanieli​to​-

wa​ła się nad nim. Ro​zu​mia​ła roz​pacz trzy​na​sto​lat​ka. Współ​czu​ła mu, mimo że ją
zma​ni​pu​lo​wałizmu​siłdoopusz​cze​niaNo​we​goJor​ku.

Jak to moż​li​we? Jak ktoś tak okrut​nie do​świad​czo​ny przez los po​tra​fi za​cho​wać

tyledo​bro​ci?Coonama,cze​gojemubra​ku​je?

Lexi Nel​son ma wiel​kie ser​ce. On na​to​miast… Roz​pacz, któ​rej kie​dyś do​świad​-

czył,zmie​ni​łajegoser​cewzim​nygłaz.Wy​szłomutonado​bre,po​nie​ważpchnę​ło
gokutemuwszyst​kie​mu,coosią​gnął.

–Nieprzej​mujsię.–Zobrzy​dze​niempa​trzyłnawspół​czu​ciewjejoczach.–Prze​-

ży​łem.Po​sta​ra​łemsięteż,żebyiVe​ne​tiaprze​ży​ła.

Znie​ma​łymtru​dempo​wstrzy​ma​łasięodza​da​wa​niadal​szychpy​tań.Wsta​łazka​-

na​pyicze​ka​ła,ażNi​koswyj​dzie.

Uśmiech​nął się, ale nie ru​szył z miej​sca. Gdy mru​cząc coś pod no​sem, prze​szła

nadjegono​ga​mi,za​pachjejmy​dłaprzy​pra​wiłgoozna​mien​nyprzy​pływtę​sk​no​ty.

Dla​cze​good​da​liłEm​ma​nu​el​le,za​miastsko​rzy​staćztego,comuofe​ro​wa​ła,zła​-

twe​gosek​subezzbęd​nychkom​pli​ka​cji?

Za​mknąłoczy.Mimotoza​miastdosek​suzdo​świad​czo​nąEm​ma​nu​el​lejegoumysł

zupo​remwra​całdopięk​nychnie​bie​skichoczuiszczu​płe​gocia​łaole​d​wieza​ry​so​-
wa​nychkształ​tach.

LexiNel​sontobar​dzoin​te​re​su​ją​cyokaz,topraw​da.Alenicwię​cej.
Wjegoży​ciuniemamiej​scadlatejma​łejide​alist​ki.

ROZDZIAŁPIĄTY

Prze​czu​wa​jąc,żeje​śliza​mkniesięwsy​pial​ni,zno​wuna​ra​zisięnadrwi​nyzjego

stro​ny,wło​ży​ładżin​so​weszor​tyibez​kształt​nyT-shirtiwró​ci​ładosa​lo​nu.

Ze zdu​mie​niem zo​ba​czy​ła w miej​scu sto​li​ka do kawy sto​jak z ubra​nia​mi. De​si​-

gner​ski​mi, są​dząc po ja​ko​ści tka​nin i kro​ju. Tuż obok sta​ła wy​so​ka ko​bie​ta w wy​-
twor​nym ko​stiu​mie z je​dwa​biu. W ręce trzy​ma​ła no​tes. Dru​ga, za​pew​ne jej asy​-
stent​ka,aku​ratroz​pa​ko​wy​wa​łazbi​buł​kija​kąśczer​wo​nąkre​ację.

Jużsamod​głosmię​te​goopa​ko​wa​niabrzmiałwuszachLexinie​przy​zwo​iciekosz​-

tow​nie.Ser​cejejza​trze​po​ta​ło.Zewsty​duipod​nie​ce​nia.

–Uwa​żaj,booczyciwy​pad​nązor​bit.–Ni​kossie​działroz​par​tywfo​te​lu.
Po​żą​dli​wiespo​glą​da​jącnarze​czynawie​sza​ku,po​de​szładoNi​ko​sa.
–Cosiętudzie​je?
–Małypre​zent.
–Pre​zent?–za​py​ta​łapo​dejrz​li​wymto​nem,bojużsięna​uczy​ła,żeNi​kosnierobi

nic bez wy​ra​cho​wa​nia. – Dla od​mia​ny pre​zent dla bied​nej sie​rot​ki? A za tym lu​-
stremsie​dząmoiprzy​ja​cie​leiro​niąłzy,wzru​sze​nimojąprze​mia​ną?

Chwy​ciłjązara​mię.
–Do​my​ślamsię,żeni​g​dyniewi​dzia​łaśswo​ichbio​lo​gicz​nychro​dzi​ców.
Takobcawjegoprzy​pad​kunutała​god​no​ścispra​wi​ła,żenamo​mentode​bra​łojej

mowę.

–Nie,niewi​dzia​łam.
–My​śliszonichcza​sa​mi,za​sta​na​wiaszsię,dla​cze​go…?
–Daw​niejmy​śla​łamonichbezkoń​ca.–Potylula​tachjużpo​tra​fi​łaotymroz​ma​-

wiać,nieroz​kle​ja​jącsię.–Wpierw​szymko​mik​sie,któ​ryna​ry​so​wa​łam,sie​rot​kawy​-
ru​szawga​lak​tycz​nąpo​dróżido​wia​du​jesię,żejejro​dzi​ce,ga​lak​tycz​nipo​dróż​ni​cy,
utknę​lipozaga​lak​ty​ką.Pew​ne​godniado​tar​łodomnie,żetofan​ta​stycz​nahi​sto​ria,
alerze​czy​wi​stośćnie​ste​tysięniezmie​nia.–Od​su​nę​łasię.–Mów,cotujestgra​ne?

Przy​glą​dałjejsiędłuż​sząchwi​lę.
–Ży​cieVe​ne​tiisku​piasięnaim​pre​zachiwklu​bach,więcżebycięnieznisz​czy​ła,

wy​po​sa​żamcięwsto​sow​neuzbro​je​nie.Po​myślomniejakodo​brejwróż​ce.

Ro​ze​śmia​łasię.
–Ra​czejjakoko​smicz​nympi​ra​cie.
–Po​dob​nymdotegozko​mik​su,nadktó​rympra​cu​jesz?Takmniena​zwa​łaśpierw​-

sze​godnia,pa​mię​tasz?–Pod​niósłsięzfo​te​la,żebyprzy​braćpozęzwy​ima​gi​no​wa​-
nym pi​sto​le​tem w ręce. Po​wi​nien wy​glą​dać ka​ry​ka​tu​ral​nie, ale wy​glą​dał bo​sko. –
Spi​ke,tak?Czyjegopier​wo​wzo​remby​łemja?

Za​prze​czy​łage​stem,niemo​gącode​rwaćwzro​kuodjegopro​fi​lu.Ża​ło​wa​ła,żenie

mapodrękąapa​ra​tufo​to​gra​ficz​ne​go.

–Spi​kejestczar​nymcha​rak​te​rem,któ​rypo​rwałpan​nęHa​vi​sham.Ty,Ni​kos,nie

na​da​jeszsięnabo​ha​te​ra.

– Ach… – wes​tchnął, wio​dąc wzro​kiem od jej twa​rzy, przez luź​no zwi​sa​ją​cy T-

shirt,ażdojejnóg.–Czytapan​naHa​vi​shamjestkru​chąślicz​not​ką,któ​rakrad​nie

muser​ceiuczygoko​chać?

Zno​wuzniejdrwi.
–Ko​lej​nepu​dło.
–Ko​miksjestjużskoń​czo​ny?Opo​wiedzonim.
Jegoza​in​te​re​so​wa​niespra​wi​łojejogrom​nąprzy​jem​ność.
–Nara​ziemamwstęp​neszki​ceina​pi​sa​nąfa​bu​łę.Jakjużdo​pra​cu​jęsce​na​riusz,

dlakaż​dejpo​sta​cizro​bięosob​nyry​su​nek,anako​niecwy​cią​gnęjewtu​szu.

–Ro​bisztoręcz​nie,niekom​pu​te​ro​wo.
–Tak,lu​bięry​su​nekod​ręcz​ny,aleteżeks​pe​ry​men​tu​jęzróż​ny​mitech​ni​ka​mi.Cza​-

sa​miuży​wamko​lo​ru,kie​dyin​dziej…–Za​uwa​ży​ła,żeNi​kossięuśmie​cha.–Prze​pra​-
szam,da​łamsiępo​nieść.

–Nietłu​maczsię.Jataksiępod​nie​camsta​ry​miau​ta​mi–wy​znałześmie​chem.–

Tobar​dzocie​ka​we.Maszwszyst​ko,cze​gopo​trze​bu​jesz?–Przy​tak​nę​ła.–Kie​dyje
zo​ba​czę?

–Co?
–Two​jeszki​ce.Chcęjezo​ba​czyć.
–Byćmoże,kie​dyna​uczyszsięsło​wa„pro​szę”.
Za​wie​dzio​nywes​tchnął.
Wtejchwi​linie​malgolu​bi​ła.Nie​mal.Do​wódnato,żemiałra​cję,za​rzu​ca​jącjej

ide​alizm.

Uśmiech​nąłsię,jakzwy​kle,iro​nicz​nie.
–Te​raz,pro​szę,zróbswo​je​mubos​so​wiprzy​jem​nośćiprzy​mierztęczer​wo​nąsu​-

kien​kę.Wiem,żemaszocho​tę.

Wzię​łakil​kasu​kie​nekkok​taj​lo​wych,poczymza​mknę​łasięwsy​pial​ni.Żad​nejnie

przyj​mie,alechy​banicsięniesta​nie,je​ślijeprzy​mie​rzy?

Za​miast czer​wo​nej wy​bra​ła su​kien​kę nie​bie​ską bez ra​mią​czek, pod ko​lor oczu.

Le​ża​łaide​al​nie.Sta​jącprzedlu​strem,Lexiwstrzy​ma​łaod​dech.Pro​stykrójpod​kre​-
ślałjeszczu​płera​mio​naisyl​wet​kę.Dółlek​kosięroz​sze​rzał.

Ni​kospo​wie​dział,żebra​ku​jejejfi​ne​zji.Za​pew​neni​g​dyniebę​dziewy​glą​da​łafi​ne​-

zyj​nie,aleważ​niej​sze,żete​razporazpierw​szywży​ciupre​zen​to​wa​łasięjakko​bie​-
ta.

Pu​ka​niedodrzwika​za​łojejprze​staćsięsobąza​chwy​cać.
Stałwdrzwiach,po​że​ra​jącjąwzro​kiem,ajegosam​czypo​dziwspra​wił,żewręcz

ją za​tka​ło. To spoj​rze​nie… wy​obra​zi​ła so​bie, że tak spo​glą​da na nią Ty​ler. Ni​g​dy
takniebyło.Spoj​rze​nieNi​ko​sawstrzą​snę​łoniąijąprze​ra​zi​ło.

–Wy​glą​daszosza​ła​mia​ją​co.–Wy​ra​zyuzna​niaprzy​cho​dzi​łymurów​niegład​kojak

wy​ra​zypo​gar​dy.Jak​byniemia​łotodlanie​gożad​ne​gozna​cze​nia.–Twójbyłypad​-
nie,jakcięwtymzo​ba​czy.Je​że​litonieprze​mó​wimudoro​zu​mu…

Niesłu​cha​ładal​sze​gocią​gu,bona​gledo​zna​łaolśnie​nia.
–Ni​kos,ocotucho​dzi?Dla​cze​gotakciza​le​ży,żebyTy​lermniezo​ba​czył?Mów

praw​dę,bojaknie,tona​tych​miastwy​cho​dzę.

Ge​stemwy​pro​siłsty​list​kęiasy​stent​kę.
–Lexi,le​piejminiegroź.
Na​praw​dęmy​śla​ła,żejestdo​bry,bowy​słu​chałjejłza​wejopo​wie​ści,booka​załza​-

in​te​re​so​wa​niejejhob​by?Ma​ni​pu​lu​jeniąodsa​me​gopo​cząt​ku!

–Ni​kos,nieoszu​kujmnie.–Jegomil​cze​nieuprzy​tom​ni​łojej,jakaodsa​me​gopo​-

cząt​kujestpraw​da.–Chceszsięmnąpo​słu​żyćdoroz​dzie​le​niaTy​le​raiVe​ne​tii.

Szarp​nę​łaza​mekbły​ska​wicz​nysu​kien​ki,czu​jącsiętakpod​le,jakpowła​ma​niudo

ob​ce​godomu.Pal​cedrża​łyjejtakbar​dzo,żeniemo​głaroz​piąćzam​ka.

–Uspo​kójsię–po​wie​dział,ścią​ga​jącbrwi.
–Niemamza​mia​ru–mruk​nę​ła.–Roz​pi​najtenza​mek!
Zro​biłtobezsło​wa,aleniedo​ty​ka​jącjej,ajejser​cepo​sko​czy​łodogar​dła.Całata

sy​tu​acja, to, jak na nią dzia​łał, oraz to, do cze​go za​mie​rzał ją wy​ko​rzy​stać, było
złem.Itowszyst​kowy​my​ka​łojejsięspodkon​tro​li.

We​szładoła​zien​ki,zdję​łasu​kien​kę,wło​ży​łaszor​tyiT-shirt.Wró​ciw​szydopo​ko​ju,

ci​snę​ławnie​gosu​kien​ką.

–Dra​ma​ty​zu​je​my?–Od​rzu​ciłsu​kien​kęnaka​na​pę.–Na​resz​ciecośopróczTy​le​ra

łą​czycięzVe​ne​tią.

–Za​cznękrzy​czeć,je​że​lijesz​czerazode​zwieszsiędomnietympro​tek​cjo​nal​nym

to​nem. Ma​ni​pu​lu​jesz mną, okła​mu​jesz mnie i rzu​ci​łeś mną jak wor​kiem kar​to​fli.
Mów,dla​cze​gotoro​bisz.

Tenwy​buchniezro​biłnanimnaj​mniej​sze​gowra​że​nia.
–Ty​lertokrę​taczidrań,któ​rynieza​słu​gu​jenaVe​ne​tię.Chcę,żebyznik​nąłzjej

ży​cia.

–Ty​lerniejest…
–Two​jaopi​niaonimmnieniein​te​re​su​je.
–Dla​cze​go?
–Boje​steś…–Za​sta​no​wiłsięnaddo​bo​remsłów,cosamowso​biebyłoza​ska​ku​ją​-

ce.Nor​mal​nienieprze​bie​rałwsło​wach.–Boje​ślicho​dzionie​go,je​steśśle​pa.

Prze​ra​zi​łasię.Wcosięwpa​ko​wa​ła?
–Todla​cze​gopo​zwa​laszjejsięznimspo​ty​kać?Dla​cze​gouda​jesz,żeichwspie​-

rasz?

–Ve​ne​tiajestbar​dzode​li​kat​nainer​wo​wa.Dotejporyniemożesiępo​go​dzićze

śmier​cią na​szych ro​dzi​ców. Je​stem je​dy​ną oso​bą na świe​cie, któ​ra nie wy​rzą​dzi​ła
jejkrzyw​dy.Itakzo​sta​nie.

– Więc do brud​nej ro​bo​ty wy​na​ją​łeś mnie? Jak za​re​agu​je two​ja wy​jąt​ko​wa sio​-

stra,je​że​li,niedajBoże,twójplansiępo​wie​dzie?

Wy​raź​niesięza​nie​po​ko​ił.
–Bę​dziegoopła​ki​wa​ła,ajabędęjejtłu​ma​czył,żetyion…–skrzy​wiłsięznie​-

sma​kiem.–Żewyza​wszedosie​biewra​ca​cie.Ła​twowtouwie​rzyć,zna​jącwa​szą
hi​sto​rię.–Nie​pew​nymge​stempo​tarłbro​dę.–Ża​łu​ję,żeniemogętemuza​po​biec.
Alewolę,żebytro​chępo​pła​ka​łate​raz,niżżebypóź​niejzro​zu​mia​ła,żeTy​lerni​g​dy
jejnieko​chał.

–Nieuchro​niszjejprzedwszyst​kim.
–Byłaprzytym,jaknaszoj​ciecstrze​liłso​biewłeb.Przedtymjejnieuchro​ni​łem.
Znie​ru​cho​mia​ła.Kie​dyśbyłaprze​ko​na​na,żetojąspo​tka​łonaj​gor​sze.
–Waszoj​ciecode​brałso​bieży​cie?
–Boniepo​tra​fiłżyćbezna​szejmat​ki–wy​ja​śniłobo​jęt​nymto​nem.–Ve​ne​tiamia​ła

wte​dydzie​sięćlat.Na​wetniero​zu​mia​ła,dla​cze​gomat​kaumar​ła.Naj​gor​sze,żejest
po​dob​nadoojca:wraż​li​wa,ner​wo​waizmien​na.Napod​sta​wietego,cowiemoTy​-

le​rze,czu​ję,żepew​ne​godniająrzu​ci.Chcętotyl​koprzy​spie​szyć,żebyzmniej​szyć
jejroz​pacz.

– Nie uda ci się tak zor​ga​ni​zo​wać jej ży​cia, żeby nie za​zna​ła przy​kro​ści. To nie

tak.Wy​pi​su​jęsięztego.

–Od​zy​skaszswo​je​gosłod​kie​goTy​le​ra.Niemów,żeotymniepo​my​śla​łaś.
– Po​my​śla​łam, przy​zna​ję, ale nie w ten spo​sób. – Spoj​rzał na nią z nie​do​wie​rza​-

niem.–Niein​te​re​su​jemnie,jakmo​gła​bymnatymsko​rzy​stać.Od​cho​dzę.

–Je​że​liprzezTy​le​racośsięsta​niemo​jejsio​strze,uznam,żetoprzezcie​bie.Nie

mia​ła​byśwy​rzu​tówsu​mie​nia,wie​dząc,żemo​głaśtemuza​po​biec?

Tenczło​wiekwca​leniejesttakizim​ny,po​my​śla​ła.Popro​stujestmi​strzemod​su​-

wa​niaodsie​biepro​ble​mówitakteżukła​daso​bieży​cie.Usta​wiłsięzanie​wi​dzial​-
nymmu​rem,gdzieniktgoniedo​się​gnie.Ichcemiećsio​stręprzyso​bie.

Strach ści​snął ją za gar​dło. Tyle osób może ucier​pieć, je​że​li pój​dzie wska​za​ną

przez nie​go dro​gą. Ty​ler, Ve​ne​tia, ona sama, a przede wszyst​kim Ni​kos. Ten sam
Ni​kos,któ​re​gomia​łazanie​zdol​ne​godoja​kich​kol​wiekuczuć.Aonchcechro​nićsio​-
strę.Przedczym?Na​bra​łapo​dej​rzeń.

–Chcesz,żebyzjejży​ciaznik​nąłTy​lerczymi​łość?
–Niepła​cęcizapsy​cho​ana​li​zę–od​parłbez​na​mięt​nymto​nem.–JużrazVe​ne​tię

za​wio​dłem.Zro​bięwszyst​ko,żebytosięniepo​wtó​rzy​ło.Jakchcesz,mo​żeszmnie
na​zwaćdra​niemjaktegoswo​je​gopi​ra​tazko​smo​su.Ajakcitopo​mo​żespaćspo​koj​-
nie,wmówso​bie,żezo​sta​łaśprze​zemniedotegozmu​szo​na.

–Skó​ramicierp​nienasamąmyśl,żemia​ła​bymnimma​ni​pu​lo​waćwtenspo​sób.

Gdy​bymbyłafem​mefa​ta​le,cze​goodenieocze​ku​jesz,Ty​lerijana​dalby​li​by​śmyra​-
zem.Alemęż​czyź​ninietra​cądlamniegło​wy,więctowszyst​ko…–wska​za​łanawie​-
szakzsu​kien​ka​mi–…moż​naspi​saćnastra​ty.BodlamnieTy​lernierzu​ciVe​ne​tii.

–Niedo​ce​niaszsie​bie–po​wie​działzbły​skiemwoku.–Wiem,żepo​tra​fiszfa​ce​to​-

wiza​wró​cićwgło​wie,na​wetsięniesta​ra​jąc.Po​myśl,ja​kietopro​steza​da​nie.Wy​-
star​czyprze​ko​naćTy​le​ra,żena​le​żydocie​bie.Jakza​wsze.

Nieza​mie​rzałzejśćzrazob​ra​nejdro​gi.
Samamyślotym,zacojejza​pła​cił,przy​pra​wi​łająomdło​ści.AleNi​kosniespo​-

cznie, do​pó​ki Ty​ler nie znik​nie z ży​cia Ve​ne​tii. Do​pro​wa​dzi do tego za wszel​ką
cenę.Jużmia​łaoka​zjęsięotymprze​ko​nać.Jed​nakdo​pro​wa​dzidotegotak,żeby
sio​stracier​pia​łajaknaj​mniej,atozna​czy,żeucier​piTy​ler.Niemo​głazo​sta​wićTy​-
le​ranała​sceNi​ko​sa.

Bę​dziezmu​szo​nagraćrolęna​rzu​co​nąprzezNi​ko​sa.Wtenspo​sóbprzy​naj​mniej

ochro​niTy​le​ra.

–Okej,zro​bięto–po​wie​dzia​ła,uni​ka​jącjegowzro​ku.
–Zro​bisz?
–Nieda​łeśmiwy​bo​ru–od​par​ławy​zy​wa​ją​cymto​nem,żebyniewpaśćwpa​ni​kę.–

Je​steśdra​niem,któ​rywtenspo​sóbchcenimima​ni​pu​lo​wać,aja,tak,zo​sta​nętwo​im
sza​tań​skimpo​moc​ni​kiem.Aleniewsek​sow​nychkiec​kach.

Drżąc, opa​dła na ka​na​pę. Nie bar​dzo umia​ła kła​mać, ale tym ra​zem się uda​ło.

Prze​chy​trzy​łaNi​ko​sa.Iściema​kia​we​licz​nywy​czyn.

Ry​zy​kow​nagra,aleniebyłoin​ne​gowyj​ścia.

ROZDZIAŁSZÓSTY

Obu​dziłjąaro​matróżiba​zy​lii.Zdez​o​rien​to​wa​naprze​tar​łaoczy,boprzy​wy​kłado

za​pa​chuod​grze​wa​nejpiz​zyispa​le​ni​zny.

Pa​no​ra​ma wy​spy po​mo​gła jej oprzy​tom​nieć. La​zur mo​rza kon​tra​sto​wał ze zło​ci​-

stympia​skiempla​życią​gną​cejsię,do​kądwzroksię​gał,aci​szęmą​ciłje​dy​nieplusk
fal.

Tore​zy​den​cjaDe​ma​ki​sównajed​nejzdwóchwyspar​chi​pe​la​guCy​kla​dów,na​le​żą​-

cychdoro​dzi​nyNi​ko​sa.Ode​tchnę​łazulgą,do​wie​dziaw​szysięodpo​ko​jów​ki,żecała
ro​dzi​nawrazzpa​triar​chą,Sa​va​semDe​ma​ki​sem,prze​by​wanasą​sied​niejwy​spie.

Się​gnę​ła po ko​mór​kę, żeby zo​ba​czyć, któ​ra go​dzi​na. Wpół do czwar​tej! Wy​sko​-

czy​łazłóż​ka.

Nawy​spiewy​lą​do​wa​lioczwar​tejrano.Gdyprze​je​cha​lili​mu​zy​nąnajejdru​giko​-

niec,po​ko​nu​jącelek​tro​nicz​nieob​słu​gi​wa​nebra​my,byłanaskra​juwy​czer​pa​nia.

–Ty​lermożepo​cze​kać.–Tesło​waNi​ko​sająura​to​wa​ły.
Pod​czas lotu z Pa​ry​ża nie roz​ma​wia​li. Była tak zde​ner​wo​wa​na tym, co od nie​go

usły​sza​ła,żedzię​ko​wa​łaBoguzatechwi​lewy​tchnie​nia.

Praw​dęmó​wiąc,jegochłódorazbrakuszczy​pli​wychuwagspra​wi​ły,żecochwi​la

rzu​ca​łananie​gookiem.

Po​dej​rze​wa​ła,żeniedałsięzwieśćła​two​ści,zjakąza​ak​cep​to​wa​łajegoplan.
We​szładoła​zien​ki.Iza​mar​łazza​chwy​tu.
Mar​mu​ro​wakre​mo​wagla​zu​razezło​tąfugą,apo​wierzch​niataka,żezmie​ści​ło​by

siętamjejmiesz​kan​koorazmiesz​ka​niepanaGold​ma​na,jejsą​sia​danaBro​okly​nie.
Wy​tar​łasto​pynakre​mo​wejwy​kła​dzi​nie,żebyniezo​sta​wićśla​dównapo​sadz​ce.

Po le​wej, to​a​let​ka ze srebr​ną umy​wal​ką i owal​nym lu​strem. Po​tar​ła pal​cem po

kra​wę​dzi umy​wal​ki. Praw​dzi​we sre​bro. Więc wszyst​ko, co sły​sza​ła o for​tu​nie De​-
ma​ki​sów,topraw​da.Aoj​ciecNi​ko​sasiętegowy​rzekł.

Za​my​ślo​nazwie​dza​łapo​miesz​cze​nieutrzy​ma​newto​na​cjisrebr​no-zło​tej.Wy​cho​-

wa​łasięwdo​mach,gdzieprysz​nicogra​ni​czałsiędodwóchmi​nutpodzim​nąwodą,
więcte​raztakiprze​pychjąprzy​tła​czał.

Popra​wej,ka​bi​naprysz​ni​co​waorazatrak​cjagłów​na,czy​liwpusz​czo​nawpod​ło​gę

wan​na,teżzmar​mu​ru.

Ro​ze​śmia​naza​mknę​łazasobądrzwi,żebyzniejsko​rzy​stać.Sko​rojużtusięzna​-

la​zła,sta​nienagło​wie,żebyNi​kosniezro​biłcze​goślek​ko​myśl​nie.Upew​niw​szysię,
gdziesąręcz​ni​ki,ro​ze​bra​łasięiwe​szładowan​ny,gdziepo​wi​ta​łajązło​co​naar​ma​-
tu​raorazręcz​niewy​ra​bia​nemy​deł​kawróż​nychza​pa​chach.

Po​pi​ja​ła kok​tajl owo​co​wy na po​kła​dzie luk​su​so​we​go jach​tu pod nie​przy​chyl​nym

spoj​rze​niem dzie​dzicz​ki wie​lo​mi​lio​no​wej for​tu​ny. Gdy​by wzrok mógł ko​goś uto​pić,
jużodgo​dzi​ny,kie​dywe​szłazNi​ko​semnapo​kład,ca​ło​wa​ła​byeg​zo​tycz​newo​do​ro​-
stynadnie.

Pod​pro​wa​dziłjądoTy​le​ra,któ​rynapo​wi​ta​nieprzy​tu​liłją,niekry​jączmie​sza​nia,

pod​czasgdyVe​ne​tiazkwa​śnąminąsta​łazanim.Wbrewprze​wi​dy​wa​niomLexioby​-

łosiębezscen.Je​dy​niepo​nu​respoj​rze​nieVe​ne​tiizdra​dza​ło,jakjestwście​kła.

Pięt​na​ściemi​nutpóź​niejLexiod​cią​gnę​łaTy​le​ranabok.Odrazusta​łosiędlaniej

ja​sne,żeTy​lerniemaza​mia​rupo​rzu​cićVe​ne​tii,mimożejej,Lexi,so​bienieprzy​po​-
mniał.

Dla​te​gosięoniądo​po​mi​nał.Chciał,żebyjegoprzy​ja​ciół​kaodser​cabyłabli​sko,

żebypo​mo​głamupod​jąćde​cy​zję.Wca​leniejakodziew​czy​na,któ​rąpo​rzu​ciłdlaVe​-
ne​tii,jakutrzy​my​wałNi​kos.Nimtodoniejdo​tar​ło,Ni​kosznik​nął.

Byłapew​na,żepro​ble​mymię​dzyniąaTy​le​remza​ist​nia​ły,za​nimTy​lerpo​znałVe​-

ne​tię.Alena​wetonazeswo​jąskłon​no​ściądomy​śle​niaży​cze​nio​we​goniemo​głanie
za​uwa​żyć, że tę parę łą​czy coś po​waż​ne​go. Co nie spodo​ba się pew​ne​mu bez​-
względ​ne​muGre​ko​wi.

Po​czu​ła chłód, mimo że było roz​kosz​nie cie​pło. Ty​ler i Ve​ne​tia sta​li na dru​gim

koń​cupo​kła​duwoto​cze​niuzna​jo​mych.Tooczy​wi​ste,żeVe​ne​tianiepo​zwo​liTy​le​ro​-
wina​wetpo​pa​trzećwjejstro​nę.Nietyl​kotegodnia,aleni​g​dy,chy​bażewró​ciNi​-
kosiprze​mó​wijejdoroz​sąd​ku.

Po​sta​no​wi​łagood​szu​kać,żebymuwy​tknąć,wjakipasz​tetjąwpa​ko​wał.
Czu​łasięprzy​tło​czo​naprze​py​chemorazele​gan​cjągo​ścinajach​cie.Alenietoją

przy​gnę​bi​ło.

Niebę​dziesięnadsobąuża​lać.Zna​la​złasięnaprze​pięk​nejwy​spie,ja​kiejjużni​g​-

dywię​cejniezo​ba​czy,więcniepo​zwo​li,bypo​czu​cieosa​mot​nie​niaprzy​ćmi​łojejra​-
dośćzprze​by​wa​niawta​kimraju.

Wpro​wa​dziw​szykod,zwście​kło​ściąkop​nąłbra​mędoga​ra​żu.
Sa​vas wy​ki​wał go po raz ko​lej​ny. Dzię​ki cięż​kiej pra​cy i upo​ro​wi uda​ło mu się

wpro​wa​dzić do za​rzą​du fir​my Thea Ka​tra​ki​sa, naj​więk​sze​go ry​wa​la Sa​va​sa. Dzia​-
dekopo​no​wał,alewkoń​cudałsięprze​ko​nać,żenaj​wyż​szyczasprzy​cią​gnąćdofir​-
mynowyka​pi​tałino​wychpart​ne​rów.

Opła​ci​ło się, bo już po dwóch la​tach współ​pra​cy z The​em przy​chód De​ma​kis

Exportswzrósłobli​skoczter​dzie​ścipro​cent.

Ale ten suk​ces ob​ró​cił się prze​ciw​ko Ni​ko​so​wi, bo Sa​vas za​czął sta​wiać przed

nimnowewy​zwa​nia.

Dla​cze​go, dla​cze​go od​ma​wia mu tego, na czym za​le​ży mu naj​bar​dziej? Funk​cji

pre​ze​saza​rzą​du.

Ha​mu​jącsię,żebyniekrzy​czećzezło​ści,prze​brałsięwdżin​sy.
Wró​ciłdohan​ga​ru,poczymścią​gnąłpłach​tęochron​nązautamar​kiLam​bor​ghi​ni

Miu​ra S, któ​re wła​sno​ręcz​nie re​mon​to​wał. Jest pod​da​wa​ny pró​bie, ka​ra​ny, od​ma​-
wiamusięna​leż​ne​goza​szczy​tu,po​nie​ważjestsy​nemswo​je​goojca.

Dzia​dekSa​vasswo​je​musy​no​winiewy​ba​czyłdotejpory.AleSa​vasniero​zu​mie,

jakbar​dzoon,Ni​kos,teżnie​na​wi​dziswo​je​goojca.Niejestdonie​gopo​dob​ny.Inie
bę​dzie.

Miał tyl​ko dwa cele w ży​ciu. Na wszyst​ko inne się uod​por​nił. Ha​ro​wał jak wół,

zre​zy​gno​wałzży​ciapry​wat​ne​go,nieutrzy​my​wałsto​sun​kówzku​zy​na​mi.Wszyst​ko
poto,byspraw​dzićsiętam,gdzieza​wiódłjegooj​ciec.

Chro​nićVe​ne​tięizo​staćpre​ze​semfir​my.
Ido​pnietegozawszel​kącenę.

Znowąde​ter​mi​na​cjąsię​gnąłpoko​mór​kęipo​łą​czyłsięzeswo​jąasy​stent​ką,żeby

umó​wi​łagonaspo​tka​niezThe​emKa​tra​ki​sem.

–Oślep​niesz,jakbę​dzieszry​so​wa​łapociem​ku.
Drgnę​ła, gdy gder​li​wy ba​ry​ton Ni​ko​sa wznie​cił po​żar w jej ży​łach tak na​gle, że

ołó​wekwy​padłjejzręki.Odsie​dze​niapotu​rec​kunatwar​dejbe​to​no​wejpod​ło​dze
ga​ra​żuroz​bo​la​łyjąnogi.

Za​kra​dłasiętam,pcha​nacie​ka​wo​ścią,aob​ser​wu​jącNi​ko​sa,któ​rypół​na​gikrzą​-

tałsiękołosa​mo​cho​du,po​czu​łanie​od​par​tąchęćsię​gnię​ciapoołó​wek.Zakaż​dym
ra​zem,gdywsu​wałsiępodsa​mo​chód,wstrzy​my​wa​łaod​dech.

Mia​łaprzedno​semjegodłońubru​dzo​nąsma​rem.
–Dłu​gotusie​dzisz?
Zwes​tchnie​niempo​da​łamurękę.Gdyjąpod​cią​gnął,po​czu​ła,żeniemożeustać

nazdrę​twia​łychno​gach.Za​chwia​łasię.

Gdyoto​czyłjąra​mie​niem,po​czu​łajegoza​pach,nie​po​ko​ją​cosil​nąmie​szan​kępotu

orazsma​ru.Wni​czymnieprzy​po​mi​nałukład​ne​gobiz​nes​me​na,któ​rytakbez​li​to​śnie
zniejdrwiłpierw​sze​godnia.TenNi​kosbyłbar​dziejpraw​dzi​wy,aleniemniejgroź​-
ny.

Ob​ci​słedżin​sy,torsjakwy​ku​tyzmar​mu​rui,orany,tasmuż​kawło​sówzni​ka​ją​ca

podpa​skiem…

Ztru​demła​pa​łaod​dech.
Wjegooczachbły​ska​łyroz​ba​wio​neiskier​ki.Alecośjesz​cze.
–Chcesz,że​bymsięcał​kiemro​ze​brał?
Tak,bła​gam…Dlasztu​ki,ro​zu​miesz…
Żebyukryćru​mie​niec,schy​li​łasiępoblokiołó​wek.Bólwra​mie​niuuprzy​tom​nił

jej,żeszki​co​wa​łagodłu​żej,niżza​mie​rza​ła.Do​tknę​łabo​lą​ce​gomiej​sca.

–Niechcia​łamciprze​szka​dzać.
Po​czu​łanara​mio​nachjegodło​nie,cie​płeide​li​kat​ne.
–Tu​taj?–szep​nął,do​ty​ka​jącpal​ca​mispię​te​gomię​śniawpra​wymbar​ku.
Przy​tak​nę​ła,niemo​gącwy​do​byćgło​su.
Jegocie​płyod​dechpie​ściłjejskó​rę,gdywpraw​nymru​chemma​so​wałobo​la​łemiej​-

sce.Na​pię​ciewbar​kustop​nio​woustę​po​wa​ło,prze​no​szącsięzdra​dli​wiewinnepar​-
tiecia​ła.

–Aga​pemou,roz​luź​nijsię.Pa​mię​tasz,oczymroz​ma​wia​li​śmy?
Po​ki​wa​łagło​wąza​sko​czo​na,żewtymma​sa​żuniebyłokrztyero​ty​zmu.Wi​dzia​ła

gozin​ny​miko​bie​ta​mi.Naj​wy​raź​niejsek​su​al​nośćbyłajegodru​gąna​tu​rą.Jakwjej
przy​pad​kury​so​wa​nie.

Wy​jąłjejzrękiblok.Dłu​gosięprzy​glą​dał,poczymod​wró​ciłgory​sun​kiemwjej

stro​nę.

–Maszwiel​kita​lent.Aletoje​stemja,anietentwójko​smicz​nypi​rat.
Bez​gra​nicz​nieza​że​no​wa​naniewie​dzia​ła,copo​wie​dzieć,awjejgło​wieroz​dzwo​-

niłsięsy​gnałalar​mo​wy.Mia​łana​szki​co​waćSpi​ke’a,aletobył…Ni​koswy​piszwy​-
ma​luj.

Wjegooczachtli​łosiępo​żą​da​nie,któ​rewcze​śniejso​biewy​obra​zi​ła.
–Wszyst​kietwo​jery​sun​kisątakoso​bi​ste?

Mimo że za​dał to py​ta​nie szep​tem, od ścian ga​ra​żu od​bi​ło się gło​śnym echem.

Wpo​wie​trzuza​wi​słynie​za​da​nepy​ta​niainie​udzie​lo​neod​po​wie​dzi.

–Niepo​win​namtuwcho​dzić–wy​krztu​si​ła.–Prze​cho​dzi​łamtędy…
–Zo​stań.–Za​ci​snąłpal​cenajejnad​garst​ku.–Lexi,janiegry​zę.–Po​cią​gnąłjąza

rękę,aonapo​tul​nieru​szy​łazanimzjed​nejstro​nyogrom​nieza​cie​ka​wio​na,zdru​-
giej…prze​stra​szo​na.

–Do​brzespa​łaś?–Wy​cie​rałręcewszma​tę.–Po​wie​dzia​łemsłuż​bie,żebyniktdo

cie​bieniewcho​dził,jakbę​dzieszspa​ła.

Przy​tak​nę​ła.Chcia​łabyćnanie​gozłaoto,żeniąma​ni​pu​lu​je,żeniebie​rzepod

uwa​gę uczuć Ty​le​ra, ale on to zni​we​czył, oka​zu​jąc do​broć. Do​sko​na​le ro​zu​mia​ła
jegopo​trze​bęchro​nie​niasio​stry,aleniezacenęszczę​ściaTy​le​ra.

Gdypo​de​szlidoza​byt​ko​we​goauta,przy​po​mnia​łaso​biejegouwa​gę.
–Tojesttwo​jaJa​ski​niaNie​to​pe​rza?
–Za​pa​mię​ta​łaś!–ucie​szyłsię.
Wy​trzy​ma​łajegospoj​rze​nie,czu​jąc,żecze​ka,ażonasięwy​co​fa,stchó​rzyjakza​-

wsty​dzo​nadzie​wi​ca.

–Tu​tajmisiępo​do​basz.–Uniósłwy​so​kobrwi,więcwy​ja​śni​ła:–Je​steśbar​dziej

miłyispo​koj​ny.

Przezchwi​lęmie​rzyłjąwzro​kiem,poczymsię​gnąłpoklucz.
–Ve​ne​tiacościpo​wie​dzia​ła?
–Nieode​zwa​łasiędomnieanisło​wem,tyl​kopa​trzy​łanamniespodełba,jak​by

chcia​łamnieza​bićwiąz​kąla​se​ra.

–Spi​ketopo​tra​fi?
–Nie​ee…Tobę​dzienowapo​stać…jegode​mo​nicz​nasio​stra.
Od​rzu​ciw​szygło​wędotyłu,wy​buch​nąłśmie​chem.
–Pro​wo​ku​jeszmnie,theemou…Mia​łaśoka​zjępo​ga​daćzTy​le​rem?
–Nie.Ze​szlizjach​tu.Aja…niemia​łamcozesobązro​bić.
–Nielu​biszim​prez?
– Jesz​cze bar​dziej niż prze​by​wa​nia w tłu​mie lu​dzi, któ​rzy na​wet nie wie​dzą

omoimist​nie​niu.Mo​gła​bymwpaśćdomo​rzainiktbynieza​uwa​żył,żeznik​nę​łam.–
Za​czer​wie​ni​ła się. – Ni​kos, ona mnie do nie​go nie do​pu​ści, zwłasz​cza na oczach
przy​ja​ciół.Jużniepój​dęnażad​nąim​pre​zę,chy​bażeztobą.

Kur​czę,czyaku​ratjemumusisięzwie​rzaćzeswo​ichgłu​pichlę​ków?Fa​ce​to​wipo​-

zba​wio​ne​muemo​cjiiwy​ni​ka​ją​cychznichobaw.

–No,po​wiedz,żeje​stemgłu​pia.
–Chodźtu.
Gdy się nie ru​szy​ła, przy​cią​gnął ją do sie​bie. Po​czu​ła na ple​cach ko​ją​cy cię​żar

jegora​mie​nia.

–Oba​wynieza​wszesąra​cjo​nal​ne,wiemcośotym.
W tej chwi​li nie spra​wiał wra​że​nia po​zba​wio​ne​go uczuć, wręcz od​nio​sła wra​że​-

nie,żestrachjestmunie​ob​cy.

–My​śla​łam,żeta​kieim​pre​zytotwójży​wioł.
–Teżichnielu​bię.Kie​dyby​łemmłod​szy,niemia​łemcza​sunaim​pre​zo​wa​nie,ate​-

razmnienu​dzą.Im​pre​zytonicin​ne​gojakoka​zja,żebysięzkimśprze​spać.Mnieto
nie​po​trzeb​ne.

Tofakt.
Ode​tchnę​łagłę​biej.
–Dla​cze​goniemia​łeścza​sunastu​dia?
– Jesz​cze kil​ka lat temu ha​ro​wa​łem bez prze​rwy. Nie mia​łem żad​ne​go dy​plo​mu

anido​świad​cze​nia.Tyletyl​ko,cowy​nio​słemzwarsz​ta​tusa​mo​cho​do​we​goojca.Je​-
dy​nymspo​so​bem,żebyzro​bot​ni​kawhalipro​duk​cyj​nejstaćsięczłon​kiemza​rzą​du,
byłacięż​kapra​ca.

–Niechcia​łeśiśćnastu​dia?
–Niemia​łemwy​bo​ru.Żebyza​pew​nićbez​piecz​nybytVe​ne​tiiiso​bie,mu​sia​łemro​-

bićwszyst​ko,coka​załmiSa​vas.Takibyłjegowa​ru​nek.

–Po​sta​wiłwa​run​ki?
Prze​tarłlśnią​cąma​skęautaście​recz​ką.Żebyza​pa​no​waćnademo​cja​mi,po​my​śla​-

ła.Zmie​niłsię.Przeztomiej​sce.Wy​raź​niewtymga​ra​żuczułsiędo​brze.Nie​sa​mo​-
wi​tykon​trastwpo​rów​na​niuzfa​ce​tem,któ​rywkaż​dymmie​ściemana​łoż​ni​cę.

–Przy​gar​nia​jącnas,po​sta​wiłpew​newa​run​ki.Je​że​lichcęmiesz​kaćwjegodomu,

je​że​lichcę,żebyVe​ne​tiini​cze​goniebra​ko​wa​ło,mu​szęro​bićwszyst​ko,comikaże.

–Cocika​załro​bić?
Oparłsięosa​mo​chód.
– Po​wie​dział, że​bym nie li​czył na nic, na co nie za​pra​cu​ję, a to, że je​stem jego

wnu​kiem,niemanicdorze​czy.Niewol​nomibyłochoćsło​wemwspo​mniećoojcu
albomat​ce.Ty​dzieńpóź​niejza​czą​łempra​co​waćwjegofa​bry​ce.

Za​go​to​wa​łosięwniej.
–Ale…tookrut​ne!
–Ura​to​wałnasodgło​duinie​szczęść,aleniechciałdaćnamtegodar​mo.Tobyło

fair.

–Okej,gdy​bybyłtwo​impra​co​daw​cą,aleniedziad​kiem,ro​dzi​ną.
–Sa​vasniepo​go​dziłsięzmy​ślą,żeoj​ciecodtegowszyst​kie​gosięod​wró​cił.Dzia​-

dekchciałmiećpew​ność,żeniewy​ro​snęnata​kie​gosa​me​gogłup​cajakoj​ciec.

Py​ta​niaci​snę​łyjejsięnausta,alewy​razjegotwa​rzyka​załjejmil​czeć.Na​resz​cie

zro​zu​mia​ła, dla​cze​go był go​to​wy szan​ta​żo​wać ją lub opła​cić. Dla nie​go wszyst​ko
jesttrans​ak​cją,wszyst​komaswo​jącenę.

Czymógłbyćinny,sko​rotakgona​uczo​no?
Trzy​na​sto​let​ni osie​ro​co​ny chło​pak, zmu​szo​ny opie​ko​wać się sio​strą, wal​czyć

oprze​trwa​nie…zacenęnie​oka​zy​wa​niasła​bo​ści.Czymoż​namiećmutozazłe,wie​-
dząc,docze​gomożeczło​wie​kapchnąćin​stynktprze​trwa​nia?

–Ni​kos,oncięzła​mał–po​wie​dzia​łatobar​dzoci​cho,przy​tło​czo​nasmut​kiem.Jej

dzie​ciń​stwobyłoemo​cjo​nal​niepu​ste.Na​dalpa​mię​ta​łapra​gnie​nie,byktośjąprzy​tu​-
lił,po​ca​ło​wał,bez​wa​run​ko​wopo​ko​chał.

Za​wszema​rzy​łaoro​dzi​nie.
Ni​kosmiałro​dzi​nę,amimotoza​znałmniejdo​bro​ciniżona.
Przezfiltrwła​snychemo​cjido​tarłdoniejjegośmiech.Szy​dziłzniej,bosięnad

nimli​to​wa​ła.

–Wszyst​ko,coSa​vasro​bił,wy​szłominado​bre.Wi​dzia​łaś,do​kądza​sze​dłem?Za

kil​kamie​się​cybędędy​rek​to​remDe​ma​kisIn​ter​na​tio​nal.Będęmiałwszyst​ko,cze​go
niemiałmójoj​ciec.My​ślisz,żejesz​czekie​dy​kol​wiekbędęgłod​ny?Obo​jewie​my,co

tonę​dza.Chy​banieza​prze​czysz,żetowar​tekaż​dejceny.

– Wi​dzia​łam, jak miesz​kasz. O mało nie uto​nę​łam w two​jej pięk​nej wan​nie. Na​-

praw​dę nie wi​dzisz, jak wy​so​ką cenę za to pła​cisz? Na​wet seks jest dla cie​bie
trans​ak​cją.

–Oce​niaszin​nych,aleczysamapo​tra​fiszwy​słu​chaćpraw​dyoso​bie?
Po​czu​łaprzy​kryuciskwdoł​ku.Emo​cje,ja​kieniątar​ga​ływjegoobec​no​ści,spra​-

wi​ły,żepo​ję​ła,żejużdłu​żejniemożesięoszu​ki​wać.

Do​tar​łodoniej,żejejzwią​zekzTy​le​remza​wiódłnawie​lupo​zio​mach.Niebyłoim

pi​sa​nenicwię​cejniżprzy​jaźń.Jak​byotwo​rzy​łysięprzedniąnie​wi​dzial​newro​ta.

– Nie po​tra​fię, masz ra​cję. – Stchó​rzy​ła. Mia​ła ocho​tę uciec, żeby się nie zdra​-

dzić.OileNi​kosjużsięniezo​rien​to​wał.–Alemogęcipo​wie​dzieć,żeVe​ne​tiaiTy​-
ler…To,coichłą​czy,niejesttakwą​tłe,jakcisięwy​da​je.Łą​czyichpło​mień…Jani​-
g​dy…–Za​wa​ha​łasięnawi​dokjegowzro​ku,któ​ryroz​nie​ciłwniejtakisamogień.

-Ty ni​g​dy…? – Przy​glą​dał jej się z za​cie​ka​wie​niem. – Od​ma​wia​łaś mu z po​wo​du

taksta​ro​świec​kichpo​glą​dów?Dla​te​gocięrzu​cił?

Za​drża​łapo​ra​żo​najegodo​myśl​no​ścią.Byłokrokodża​ło​snejpraw​dy.Ni​kosjąpo​-

cią​gajakniktdo​tąd.Prze​moż​neuczu​cie.

Chwy​ciłjązarękęiprzy​cią​gnąłdosie​bie.
–Po​ra​dywbab​skimma​ga​zy​nieni​jaksięmajądoprak​ty​ki.
–Zgła​szaszsięnaochot​ni​ka?–żach​nę​łasię.–Na​uczyszmnie,jakuwieśćTy​le​ra,

żebyod​szedłodtwo​jejsio​stry?

At​mos​fe​ragęst​nia​łazse​kun​dynase​kun​dę.
Po​wiódłwzro​kiemodczub​kajejgło​wypopa​znok​ciewotwar​tychsan​dał​kachtak

zbla​zo​wa​nym,żeażcośsięwniejbun​to​wa​ło.

Niejestniąza​in​te​re​so​wa​ny.Spo​ty​ka​łajużta​kichfa​ce​tów.Dlanichist​nia​łytyl​ko

pier​siinogi.Onazaśchcia​ła,żebypo​żą​dałjejtakgo​rą​cojakonajego.

–My​ślę,żedamsięna​mó​wić.
Na​tych​miastpo​ża​ło​wałtychsłów.
–Cie​szęsię,żemogęcido​star​czyćroz​ryw​ki,alewolę,żebyTy​lerrzu​całmniesto

razy,niżmia​ła​bymsko​rzy​staćztwo​jejofer​ty.Wo​la​ła​bympójśćdołóż​kazktó​rymś
zby​wal​cówmo​je​goklu​bu.Je​steśbez​dusz​nym,aro​ganc​kimty​pem.Ba​wiszsięmną,
ajaniepo​trze​bu​jętwo​je​gosek​suzli​to​ści.

Wy​bie​głazga​ra​żu.Ontym​cza​semosłu​piałzezdu​mie​nia,jakbar​dzoza​bo​la​łygo

jejsło​wa.Wręczbra​kłomutchupodwpły​wemtar​ga​ją​cychnimemo​cji.

Aniprzezmo​mentniebyłowjegoin​ten​cjachjejdo​tknąć.Popro​stu,jakzwy​kle,

chciałjejdo​ku​czyć.Bez​gra​nicz​nacie​ka​wośćca​łe​gojejży​ciaorazzwiąz​kuzTy​le​-
remwzię​łagóręnadwro​dzo​nąre​zer​wą.

Od​kryłbo​le​snąpraw​dę?Lexijestażtakbez​gra​nicz​nienie​win​na?Dla​cze​gomia​ło​-

bygoob​cho​dzić,czysy​pia​łaztymdur​niem,czynie?Więcswo​jezdu​mie​niepo​krył
nowąszpi​lą.

Zgła​szaszsięnaochot​ni​ka?
Tak,ryk​nę​łojegocia​ło.Onjed​nakniepra​gnąłwy​łącz​niesek​su,onpra​gnąłjej.Po

razpierw​szywży​ciupo​żą​dałcze​goś,cze​gona​wetniero​zu​miał.

Ro​zu​miał,żeonagopo​cią​ga,alebyłotocoświę​cejniżfa​scy​na​cja,cośtaknie​po​-

wta​rzal​ne​gojakonasama.

Jej dzie​ciń​stwo, izo​la​cja na​wet po tym, jak oto​czy​ła się ludź​mi, jej sa​mot​ność…

Ni​czymob​razjegosa​me​go,októ​re​goist​nie​niuniezda​wałso​biespra​wy.Zatolep​-
szyoem​pa​tię,współ​czu​cieorazmi​łośćbliź​nie​go.

Fakt,żeprzy​stał,bybu​rzy​łajegospo​kój,uru​cho​miłwjegomó​zgusy​gnałostrze​-

gaw​czy.

Bez​dusz​nyiaro​ganc​ki.
Inietyl​koto.
Jed​nakwtejchwi​licier​pi,po​nie​ważLexiNel​sonuzna​ła,żeonsięniena​da​je…że

podpre​sjąstałsięin​nymczło​wie​kiem.Otwar​łysiędaw​neranyiwspo​mnie​nia.

Nie,Lexiniemamudoda​nianic,cze​gobyniedo​stałbezżad​nychkom​pli​ka​cji.
Do​brze,żejąprze​stra​szył,boonteżniemajejnicdoza​ofe​ro​wa​nia.Le​piej,żeby

trzy​ma​łasięodnie​gozda​le​ka,żebyniewy​ty​ka​łamu,cze​gobra​ku​jewjegoży​ciu.

ROZDZIAŁSIÓDMY

Sie​dzącnapia​sku,na​kła​da​łafiltrUVAnanogi,jed​no​cze​śniede​lek​tu​jącsięszem​-

ra​niemfal.

Upły​nę​łodzie​sięćdniodstar​ciawga​ra​żu,kie​dynajegooczachsięskom​pro​mi​to​-

wa​ła.Jed​naknaj​bar​dziejubo​dłojąnieto,żeNi​kossięniąbawi,ato,żeniejestnią
za​in​te​re​so​wa​ny.

Po​win​napo​pu​kaćsięwczo​ło,bobio​rącpoduwa​gęwszyst​koinne,brakza​in​te​re​-

so​wa​niazjegostro​nypo​wi​nienjącie​szyć.Szko​datyl​ko,żemusispę​dzaćznimpo​-
ran​kiiwie​czo​ry,czu​jącnaso​biejegoza​cie​ka​wio​nespoj​rze​nie.

Każ​dydzieńprzy​no​siłnowyaspektgnie​wuVe​ne​tiizpo​wo​duobec​no​ściLe​xie,ob​-

na​ża​jącjejfru​stra​cję,żeTy​lerjejniepa​mię​ta.Ni​kosnieżar​to​wał,ostrze​ga​jącją
przed sio​strą. Ve​ne​tia ro​bi​ła, co w jej mocy, żeby przy​wró​cić Ty​le​ro​wi pa​mięć,
aLeximo​głatyl​koob​ser​wo​waćjejstrachijejgo​rą​ceuczu​cie.Zro​zu​mia​łateżoba​-
wyNi​ko​sa.

Naod​głoskro​kówTy​le​raod​wró​ci​łasięzuśmie​chem.
–Cośso​bieprzy​po​mnia​łeś?
Ukląkłprzyniejnapia​sku,poczymująłjejtwarzwdło​nie.
–Lex,jaktymo​żesznamniepa​trzeć?
Za​drża​ła.
–Oczymtymó​wisz,Ty?
–Ve​ne​tiamiprzy​po​mnia​ła,cocipo​wie​dzia​łem,jakwte​dydonaspo​de​szłaś.
–Dla​cze​go?
–Chy​bapoto,żebymiprzy​po​mnieć,jakbar​dzomiza​le​ża​ło,że​byśso​biepo​szła.

Alewy​szłoina​czej.–Za​ci​snąłpię​ści.–Lex,chcęstądwy​je​chać.Zatylerze​czypo​-
wi​nie​nemprze​pro​sić…Niechcętubyćanichwi​lidłu​żej.

Tłu​miącłzy,po​ra​żo​nago​ry​cząwjegogło​siechwy​ci​łagozaręce.Mu​sia​łasiępo​-

go​dzićzpraw​dą,zktó​rązma​ga​łasięodwie​ludni.

–Wy​słu​chajmnie,Ty.Tak,spra​wi​łeśmiprzy​krość,aleniewąt​pię,żeniebezpo​-

wo​du.Kłó​ci​li​śmysię,wrzesz​cze​li​śmynasie​bie,po​temsięgo​dzi​li​śmy.Aletymra​zem
jestina​czej.

–Ja…trud​nomiuwie​rzyć,żetakciępo​trak​to​wa​łem.–Zezbo​la​łąminąprze​gar​-

nąłwło​sypal​ca​mi.

–Ty,prze​ba​czamci,szcze​rze.
–Wszyst​komię​dzynamispie​przy​łem,anado​da​tekte​razmu​szęzła​maćser​ceVe​-

ne​tii.Ja…

–Ty​ler,niespieszsięzde​cy​zją,je​ślicho​dzioVe​ne​tię.–Mia​łaab​so​lut​nąpew​ność,

żezatesło​waNi​kosbyjąudu​sił.–Ro​zu​miesz?

– Nie mam od​wa​gi spoj​rzeć so​bie w oczy, nie wspo​mi​na​jąc o Ve​ne​tii. Je​steś

wszyst​kim,comia​łemnatymświe​cie,alecięskrzyw​dzi​łem.–Po​chy​liłsięnadnią.

Gdy ją ca​ło​wał, ogar​nę​ła ją roz​pacz, bo za​czę​ła do niej do​cie​rać nie​uchron​na

praw​da.Oza​prze​pasz​czo​nychma​rze​niach.Czywte​dyTy​lerczułtosamo?Zda​wał
so​biespra​wę,ileichdzie​li,aleniewie​dział,jakjejtopo​wie​dzieć?

–Lexi,bę​dziedo​brze.–Zaj​rzałjejwoczy.
Ibyło.Wtu​li​łasięwnie​go.Za​wszebyłprzyniej,przynimni​g​dynieczu​łasięnie​-

chcia​nąsie​ro​tą.Mogąbyćje​dy​nieprzy​ja​ciół​mi.Tood​kry​ciedo​da​łojejsił.

Od​zy​ska​łaje​dy​ne​goprzy​ja​cie​lainiechcia​łanicwię​cej.
Po​czu​ła,jakwło​syjeżąjejsięnakar​ku.
Ni​kos.
Od​wró​ciw​szysię,spoj​rza​ławstro​nęta​ra​su,gdziestałNi​koszVe​ne​tią.Wy​glą​da​li

ni​czymmści​wy,an​tycz​nybógibo​gi​ni,któ​rzyzachwi​lęrzu​cąnanichklą​twę.

Lexi,skupsięnarze​czy​wi​sto​ści.
–Ty,nieróbtego.–Szep​czącmudoucha,moc​niejści​snę​łagozarękę.Byłapew​-

na,żepo​mi​mowie​luwadVe​ne​tiagoko​cha.–Za​wszebędęcięko​chać,alenasjuż
nicniełą​czy.Nieza​prze​paśćtego,cocięłą​czyzVe​ne​tią.

Uśmiech​nąłsięsmut​no.
– Je​że​li ko​cham ją tak bar​dzo, że po​tra​fię cię zra​nić, to to wró​ci. Ale nie chcę,

żebypa​trzy​łanacie​biejaknaprzy​czy​nęswo​ichpro​ble​mówaniżebyjejbratpo​że​-
rałcięwzro​kiem.

Ni​kosstałzrękąnara​mie​niusio​stry.Za​pew​nepo​wstrzy​my​wałją,byniezbie​gła

zta​ra​su,żebywy​dra​paćoczyLe​xie.

Uwol​ni​ła się z ob​jęć Ty​le​ra. Ca​ło​wa​ła się z na​rze​czo​nym Ve​ne​tii, to nie​za​prze​-

czal​nyfakt.Czu​jącsięzbru​ka​na,takjakso​bieży​czyłNi​kos.Pła​ciłjejzato.

Stałnata​ra​siejesz​czedłu​gopotym,jakza​pła​ka​naVe​ne​tiazbie​głaposcho​dach

ku Ty​le​ro​wi. Ta​kiej wła​śnie roz​pa​czy chciał jej oszczę​dzić. Z jed​nej stro​ny po​czuł
siębez​rad​ny,zdru​giejczuł,żetood​po​wied​niczasnałzy.Le​piej,żebyjużte​razpo​-
zna​łapraw​dę,niżgdybę​dziezapóź​no.

Jed​naktabez​rad​nośćbyłani​czymwpo​rów​na​niuzot​chła​niątę​sk​no​ty,jakagopo​-

chła​nia​ła,gdypa​trzył,jakTy​lerca​łu​jeLexi.

Tegoprze​cieżchciał,więcpo​wi​nienbyćza​chwy​co​ny,żeVe​ne​tiapo​zbę​dziesięTy​-

le​ra. Mimo to nie mógł się uwol​nić od na​głej chę​ci star​cia sma​ku tego po​ca​łun​ku
zwargLexi.

Za​pra​gnął,żebyspo​glą​da​łananie​gotaksamoza​chłan​nie,żebymru​cza​łazroz​ko​-

szy; za​pra​gnął ob​sy​py​wać ją naj​bar​dziej wy​szu​ka​ny​mi pre​zen​ta​mi; po​siąść ją
iuczyćego​izmu.

Upły​nę​łokil​kami​nut,za​nimochło​nął,za​nimsiępo​wstrzy​mał,byniezejśćnapla​-

żęiska​to​waćTy​le​radonie​przy​tom​no​ści.

Od​da​wał się chwi​lo​wym przy​jem​no​ściom i to mu od​po​wia​da​ło, ale te​raz pra​gnął

Lexi.Itonienajed​nąnoc.Chciałjązro​zu​mieć,po​cie​szać,po​ka​zaćjejświat.

Ijązdo​bę​dzie.

Wzię​łaprysz​nic,ubra​łasięwszor​tyiró​żo​wąko​szul​kę,amo​kryko​stiumwrzu​ci​ła

dotor​by.Ve​ne​tiamia​łacałąar​mięsłu​żą​cych,któ​reponiejsprzą​ta​ły,aleonaźlesię
czu​ła,zo​sta​wia​jącko​muśswo​jebrud​neubra​nia.Zwłasz​czate​raz,kie​dyza​mie​rza​ła
odejść.

Niebę​dzieroz​pa​cza​łazpo​wo​dufa​ce​ta,któ​rypo​tra​fityl​kojejdo​ku​czać.Na​wet

je​że​lijejpo​żą​da,niepój​dziedołóż​kazkimśta​kimjakNi​kosDe​ma​kis.

Za​rzu​ci​ła tor​bę na ra​mię, po czym za​czę​ła się roz​glą​dać za wy​łącz​ni​kiem lamp

wo​kółba​se​nu.

–Lexi,zo​stawto.
Gwał​tow​niesięod​wró​ci​ła.
–Ni​kos…–wy​krztu​si​ła.–My​śla​łam,żewy​je​cha​łeś.
–Izre​zy​gno​wa​łemzmoż​li​wo​ścipo​roz​ma​wia​niaztobą?
–Niemamsiłysięspie​rać.
Wczar​nejko​szu​liiczar​nychspodniachstałopar​tyościa​nę,alespra​wiałwra​że​-

niespię​te​go.

–CozTy​le​rem?
– Ve​ne​tia przy​po​mnia​ła mu, jak mnie po​trak​to​wał na tam​tym przy​ję​ciu. Ża​łu​je

tego.Ni​kos,on…

–Aha,czy​liwwa​szymma​łymświat​kuwszyst​kogra.
–Niero​zu​miem.
–Wra​cadocie​biezgod​niezmo​imiprze​wi​dy​wa​nia​mi.
Ni​kosmy​śli,żeTy​lerze​rwałzVe​ne​tią.
–Niero​zu​miesz…
– Ro​zu​miem le​piej, niż ci się wy​da​je. Do​sko​na​le ro​zu​miem pa​ra​li​żu​ją​cą sa​mot​-

ność,chęć,byko​muśnanasza​le​ża​ło,po​trze​bęmi​ło​ści.Aleonnacie​bienieza​słu​-
gu​je.Po​wiedz,żedonie​goniewró​cisz.

–Tochy​banietwo​jaspra​wa?–żach​nę​łasię,czu​jąc,żegopro​wo​ku​je.–Nieje​steś

moimal​fon​semanisze​fem.

Po​łknąłha​czyk.
Wokamgnie​niuzna​lazłsięprzyniej.Sta​nąłnadniątakbli​sko,żeczu​łabu​cha​ją​-

cyodnie​gożar.Za​pra​gnę​łajaknaj​szyb​ciejpo​czućsmakjegoust.

–Two​jagłu​po​tanieznagra​nic?
–Wszyst​koidziezgod​nieztwo​imohyd​nympla​nem.Więcdla​cze​gocięob​cho​dzi,

coro​bię?

–Usi​łu​jęchro​nićcięprzedsamąsobą.Na​praw​dęje​steśtakadur​na,żewie​rzysz,

żeontakijestalbożeniekop​niecięwty​łek,jaktyl​kowró​cimupa​mięć?Czytym
ra​zempla​nu​jeszznimsy​piać,żebyprzy​pie​czę​to​waćtenukład?

–Niemaco pie​czę​to​wać,ro​zu​miesz?–Roz​pacz​li​wie po​rząd​ko​wa​łamy​śli.–Ko​-

cham go od trzy​na​ste​go roku ży​cia. I po​szłam z nim do łóż​ka. Było okrop​nie. Za
dru​gimra​zemteż,apo​temszu​ka​łampre​tek​stów,żebytegouni​kać.Po​twor​niesię
kłó​ci​li​śmy…ionsięwy​pro​wa​dził.Je​steśza​do​wo​lo​ny?Oprócznie​goniemamni​ko​-
go,alemię​dzynamijużnicniema.

– Chcia​łaś mnie spro​wo​ko​wać. – Za​miast wy​buch​nąć gnie​wem, uśmiech​nął się,

po​że​ra​jącjąwzro​kiem.–Dla​cze​gosięznimca​ło​wa​łaś?

–Nietwójin​te​res.
Przy​cią​gnąłjądosie​bietak,żepo​czu​łajegotwar​dąmę​skość.Jęk​nę​łaci​cho.
–Ni​kos…
Uśmie​chałsięszel​mow​sko,aonapło​nę​ła.
–My…Niemogę…Tojak​by…
Gdywpiłsięwjejusta,za​rzu​ci​łamuręcenaszy​ję.
–To,cozemnąwy​pra​wiasz,wca​leniejestza​baw​ne.

Nie​skry​wa​nepo​żą​da​niedźwię​czą​cewjegogło​sieprzy​pra​wi​łojąoza​wrótgło​wy.

Opu​ści​łapo​wie​ki.

Pra​gniejejNi​kosDe​ma​kis,naj​przy​stoj​niej​szyfa​cet,ja​kie​gowży​ciuspo​tka​ła.Już

samotoprzy​pra​wi​łojąodreszcz,aha​mo​wa​nepo​żą​da​nieroz​pie​ra​ją​cejegomu​sku​-
lar​necia​ło…byłojakspeł​nie​niejejnaj​skryt​szychma​rzeń.

Mia​ła​bymuod​mó​wić?
Gdylek​kosięonie​gootar​ła,zjegoustwy​rwałsięstru​mieńsłów,za​pew​neprze​-

kleństw.Zadru​gimra​zempchnąłjąnaścia​nę,przy​trzy​mu​jączabio​dra.

–Nieróbmitego,aga​pemou.Chy​bażechcesz,że​bymcięwziąłnamiej​scu.Je​-

że​litakajesttwo​jawola,toniemamnicprze​ciw​kotemu.

–Za​cze​kaj–prze​ra​zi​łasię.Trze​baztymskoń​czyć,na​tych​miast.Do​pó​kijesz​cze

natojąstać.

–Ni​kos,pro​szę,puśćmnie.–Po​słu​chał.–Prze​pra​szam,niemia​łamza​mia​ru…To,

że mnie pra​gniesz, za​mie​sza​ło mi w gło​wie… – Ode​tchnę​ła głę​bo​ko. To nie w po​-
rząd​kuwo​becnie​goiwo​becniej.–Niewąt​pię,żeżad​nako​bie​tacisięnieoprze,
aleja…

– Ile razy na mnie po​pa​trzysz, czy​tam w tych two​ich nie​bie​skich oczach, że

chceszmniepo​ca​ło​wać.Atwo​jecia​ło,czyniewieszotym,czywiesz,aleniechcesz
siędotegoprzy​znać,ażkrzy​czy,że​bymciędo​tknął.

–Nieprze​czę,alemamnadtymkon​tro​lę.Niepój​dędołóż​kazni​kim,kogonieko​-

cham.

Wy​krzy​wiłwar​giwiro​nicz​nymgry​ma​sie.
– Ab​so​lut​nie, tyl​ko z przy​ja​cie​lem, któ​ry trak​tu​je cię jak emo​cjo​nal​ną pod​po​rę.

Żebycięniezo​sta​wił,na​wetjakjestciznimźle.Je​steśgo​to​wazewszyst​kie​gozre​-
zy​gno​wać,bylebyłztobą.Iktotu​tajtrak​tu​jeseksin​stru​men​tal​nie?

Świę​tapraw​da.Jed​naktapraw​dado​pie​rote​razdoniejdo​tar​ła.
Czydotegospro​wa​dzałsięjejzwią​zekzTy​le​rem?Prze​ra​ża​ją​camyśl.
–Niewiesz,oczymmó​wisz.Nieje​steśzdol​nyzro​zu​mieć,dla​cze​goVe​ne​tiaijaza

wszel​kącenęchce​myza​trzy​maćTy​le​ra.Tynicnieczu​jesz.

Rysy jego twa​rzy za​sty​gły, co kon​tra​sto​wa​ło z prze​peł​nio​nym emo​cja​mi wzro​-

kiem.Głu​piomuza​rzu​ci​ła,żeonnicnieczu​je.

– Ty mała hi​po​kryt​ko, pa​trzy​łem na cie​bie, kie​dy cię ca​ło​wał. Nie ży​czy​łaś tego

so​bie,alegoobej​mo​wa​łaś.Chceszsiędo​wie​dzieć,ja​kietouczu​cie,kie​dyczu​jesię
cośprze​ciw​ne​go,kie​dyniemoż​nasiędo​cze​kaćchwi​li,wktó​rejze​drzesięzko​goś
ubra​nie?

Mo​gła​bysięprzy​znać,żewie,żeniedajejejtospo​ko​ju,gdyonjestbli​sko.Alenie

dałjejdojśćdosło​wa,wsu​wa​jącnogęmię​dzyjejudaiza​my​ka​jącjejustapo​ca​łun​-
kiem.

Nieca​ło​wałjejtakde​li​kat​niejakTy​ler,alejak​byroz​sza​la​łasięwnimbu​rza,jak​-

byoddaw​nanatocze​kał,jak​byodtegoza​le​ża​łojegoży​cie.

Tobyłpo​ca​łu​nekzde​cy​do​wa​nieero​tycz​ny,ma​ją​cyroz​bu​dzićjejzmy​słyorazprze​-

ko​naćją,po​nie​ważNi​kosniewie​dział,żeniejesttoko​niecz​ne.Bowjegoobec​no​-
ścista​wa​łasięwięź​niempra​gnieńswo​je​gocia​ła.

Jęk​nę​łagło​śno,byprze​stał,aza​ra​zemnieprze​ry​wał.Od​su​nąłsię,szep​cząccoś

pogrec​ku.Jak​byprze​pro​si​ny.

Tymra​zempo​ca​ło​wałjąde​li​kat​nie,de​lek​tu​jącsięsma​kiemjejust.Taza​ska​ku​ją​-

cade​li​kat​nośćprzy​wo​ła​łajądorze​czy​wi​sto​ści.

–Nie–wy​szep​ta​ła,ztru​demchwy​ta​jącpo​wie​trze.–Ni​kos,nie–po​wtó​rzy​łanie​-

cogło​śniejgłów​niezmy​śląoso​bie.

Jegopo​ciem​nia​ływzrokuzmy​sło​wiłjej,jakbar​dzojestbez​rad​nawo​bectejna​wał​-

ni​cypo​żą​da​nia.Je​że​lijesz​czerazjejdo​tkniealbojąpo​ca​łu​je,nieod​mó​wi.Niepo​-
tra​fi​ła​bymuod​mó​wić.

Dla​cze​gotenczło​wiek,któ​rytakjąroz​pa​la,musibyćtakiinnyniżona?
Przy​ło​ży​ładrżą​cepal​cedowarg.Jegosmaknie​pręd​koznik​nie.
–Jacięnieko​cham,ja…
–Jesz​czesięniena​uczy​łaś?Mi​łośćdoTy​le​ratakcięza​śle​pia​ła,żeprze​sta​łaśżyć

dlasie​bie.Chceszda​lejtakko​chać?

–Niewiem,oczymmó​wisz.
–Ty​lerzatwo​imiple​ca​miro​man​so​wałzFa​ith.Zdra​dzałcięztwo​jąprzy​ja​ciół​ką.
Spoj​rza​łamuwoczy.
–Zmy​ślasz.Je​steś…
Jejwi​docz​naroz​paczdo​pro​wa​dzi​łagodowście​kło​ści.Od​su​nąłjąodsie​bie.
–Tak,je​stembez​dusz​nymdra​niem.Alenieza​do​wa​lamsięochła​pa​mirzu​ca​ny​mi

przezin​nych.Niepo​zwa​lamtrak​to​waćsięjakszma​ta.

Wes​tchnę​ła.
–Niemia​łampo​ję​ciaoTy​le​rzeiFa​ith.Aniżetakbar​dzosięlu​bi​li.Ja…
Otoko​lej​ny,ostat​niele​mentukła​dan​ki,któ​ramo​głająpo​grą​żyć.
Samajestso​biewin​na.
W koń​cu do​tar​ło do niej, dla​cze​go Ty​ler za​rzu​cił jej ego​izm. Bo trwał przy niej

mo​ty​wo​wa​ny po​czu​ciem winy, bo po​mi​mo róż​nych do​wo​dów, że mogą je​dy​nie się
przy​jaź​nić,onaniepo​zwa​la​łamuodejść.Boto,żeonaniechcia​łażyćwła​snymży​-
ciem, i jemu od​bie​ra​ło tę moż​li​wość. To ona wy​lą​do​wa​ła w po​praw​cza​ku, cho​ciaż
wła​ma​niado​ko​na​lira​zem.

Wszyst​kodla​te​go,żebałasięza​cząćnoweży​cie.
IleżtorazyTy​lerjąna​ma​wiał,żebypo​szładoin​ne​gocol​le​ge’u,pro​sił,żebyzmie​-

ni​ła pra​cę, za​chę​cał, żeby bar​dziej ry​zy​ko​wa​ła, ale ona… bała się z nim roz​stać,
zde​cy​do​waćsięnanoweży​ciewśródob​cych,po​nie​ważpa​nicz​niebałasięosa​mot​-
nie​nia.

Tego,żeniktjejnieko​cha,ni​ko​munaniejnieza​le​ży.Więckur​czo​wotrzy​ma​łasię

Ty​le​raiFa​ith,wszyst​kimruj​nu​jącży​cie.Wmó​wi​łaso​bie,żeTy​lerjąko​cha,żeona
ko​chajego,zmu​sza​łasię,wpę​dza​jącgowpo​czu​ciewiny.

TosamoTy​lerrobite​raz.Chceze​rwaćzVe​ne​tią,ła​miącjejser​ce,po​nie​ważdrę​-

czą go wy​rzu​ty su​mie​nia z po​wo​du tego, jak ją, Lexi, po​trak​to​wał. Uzna​ła, że nie
możedotegodo​pu​ścić.

Ko​niecztchó​rzo​stwem.
Wy​pro​sto​wa​łasię,po​mi​mostra​chuspo​glą​da​jącNi​ko​so​wiwoczy.Porazpierw​szy

wży​ciuchcia​łacze​gośdlasie​bie.Ni​ko​sa.

Musiuwol​nićsięodTy​le​raisamaza​znaćwol​no​ści.Je​śliupad​nie,onjąpod​nie​sie.

Zro​zu​mia​ła,żetoni​g​dysięniezmie​ni.Więcczasza​cząćżyć.

–Chceszmnie?Tomniemasz.–Zda​wa​łaso​biespra​wę,żejużniemadro​giod​-

wro​tu.

Z pło​ną​cym wzro​kiem, cięż​ko od​dy​cha​jąc, po​ło​żył rękę na jej brzu​chu tuż pod

pier​sią.Za​mknę​łaoczy,wstrzy​mu​jącod​dech.Chwi​lępóź​niejpo​czu​łanapier​sijego
pal​ce.

–Lexi,patrznamnie.Niemu​siszsięcho​wać.
Unio​słapo​wie​ki,poczympo​ca​ło​wa​łagowusta.
– Już wię​cej nie będę się cho​wać ani ro​bić uni​ków. Ni​kos, chcę wszyst​kie​go, co

mo​żeszmidać.

Jegodło​niezsu​wa​łysiępojejcie​le,ażznie​ru​cho​mia​łynapo​ślad​kach.Czu​jącna

brzu​chujegomę​skość,na​pa​wa​łasięgrzesz​ny​mido​zna​nia​mi.

Za​rzu​ciw​szymudło​nienaszy​ję,oplo​tłagono​ga​mi,ontym​cza​semsku​bałzę​ba​mi

jejwar​gi,jed​no​cze​śniewsu​wa​jącpal​cepodbiu​sto​nosz.

Był wszę​dzie, w jej od​de​chu, na skó​rze, w każ​dej ko​mór​ce cia​ła. My​śla​ła tyl​ko

otym,żebycałamusięod​dać.

Na​gleprze​stałjąca​ło​wać.Do​pie​ropochwi​lizo​rien​to​wa​łasiędla​cze​go.
Nadru​gimkoń​cuba​se​nustałszefjegoochro​ny.
–Tonieko​niec–po​wie​działdoniejNi​kos,gła​dzącjąpopo​licz​ku.
Przy​tak​nę​ła,wal​czączesobą,żebyniewto​pićsięwścia​nę.
Ob​ser​wo​wa​ła, jak co​raz bar​dziej zde​ner​wo​wa​ny Ni​kos roz​ma​wia z ochro​nia​-

rzem. Z jego ust wy​rwa​ło się prze​kleń​stwo. Zrów​na​ła się z nim, aku​rat gdy Kane
wy​szedł.

–Ni​kos,cosięsta​ło?–za​py​ta​ła,chwy​ta​jącgozara​mię.
–Ve​ne​tiaiTy​lerznik​nę​li.–Wy​brałnu​mernako​mór​ce.–Ve​ne​tianieod​po​wia​da.
–Niero​zu​miem.Chceszpo​wie​dzieć,że…
– Po​ko​jów​ka wi​dzia​ła, jak Ve​ne​tia pa​ku​je wa​liz​kę. – Bla​dy prze​gar​nął pal​ca​mi

wło​sy.–Niemateżrze​czyTy​le​ra.Ja​kiśzna​jo​myza​brałichło​dzią.Ucie​kli.

ROZDZIAŁÓSMY

Co się dzie​je, kie​dy Lexi Nel​son, tchórz nad tchó​rze, w koń​cu się de​cy​du​je za​-

kosz​to​wać ży​cia i rzu​cić się w ra​mio​na po​staw​ne​go sam​ca alfa z Gre​cji, któ​ry
wkaż​dymmie​ściemako​chan​kę?

Otóż grec​ki ogier tra​ci za​in​te​re​so​wa​nie jej oso​bą, bo jego sio​stra ucie​kła, Bóg

wiedo​kąd,zuko​cha​nym,któ​ryjestser​decz​nymprzy​ja​cie​lemLexi.

Itak,za​miastre​ali​zo​waćma​rze​nia,mia​łaoka​zjępo​znaćnoc​neży​cieAtenwto​-

wa​rzy​stwiewście​kłe​goNi​ko​sa,któ​rynaj​wy​raź​niejza​po​mniał,żejejpo​żą​da.

Tymra​zembyłazłanadzie​dzicz​kęfor​tu​nyDe​ma​ki​sów.
Byłaprze​ko​na​na,żeVe​ne​tiako​chaTy​le​ra,aleniespo​dzie​wa​łasię,żewy​wie​zie

goda​le​koodtro​skli​we​gobra​cisz​ka.Boca​ło​wałsięzLexi.

Wgłę​biser​cacie​szy​łasię,żeVe​ne​tianiepo​zwo​li​łamuodejść.Gdy​byjesz​czeuda​-

łojejsięwy​ma​zaćsmu​tekipo​czu​ciewinyzoczuNi​ko​sa…iza​po​mnieć,żena​wet
niera​czynaniąspoj​rzeć.

Odczte​rechdni,każ​de​gowie​czo​rucią​gałjąpoeks​klu​zyw​nychklu​bachiocie​ka​ją​-

cych luk​su​sem apar​ta​men​tach, żeby prze​słu​chi​wać wszyst​kich bli​skich, a na​wet
bar​dzoda​le​kichzna​jo​mychVe​ne​tii.

Na po​cząt​ku była za​chwy​co​na, mo​gąc oglą​dać ży​cie, o ja​kim nie mia​ła po​ję​cia,

alezkaż​dątakąwi​zy​tątop​nia​łojejpo​czu​ciewła​snejwar​to​ści.Gdzie​kol​wiekwe​szli,
ko​bie​ty,wy​so​kie,pięk​ne,sek​sow​ne,ob​le​ga​łyNi​ko​sa,aleonniezwra​całnanieuwa​-
gi.

Za​czy​na​ła po​dej​rze​wać, że czte​ry dni temu Ni​kos dzia​łał w ma​li​gnie. Sama też

byławgo​rącz​ce,alenieza​po​mnia​ła,jakprzy​jem​niebyłowtu​lićsięwjegosil​necia​-
ło,jakpiesz​czo​tąwargod​ci​snąłnajejszyiswo​jepięt​no.

Jegopo​żą​da​niejużwy​ga​sło?Byłaprzy​go​to​wa​na,żetaksięsta​nie„po”,aniejesz​-

czeza​nimpo​now​niejąpo​ca​łu​je.Bo​la​łanadtym.

Trzy kwa​dran​se temu, z krót​kim „zo​stań tu” zo​sta​wił ją w pry​wat​nym sa​lo​nie

noc​ne​goklu​bu.

Spo​glą​da​ła na tan​cer​ki na dwóch es​tra​dach po obu stro​nach par​kie​tu, na bia​łe

ka​na​py,bia​łeko​lum​ny,bia​łeob​ru​synasto​łach,atowszyst​kowprzy​ćmio​nym,fi​le​to​-
wymświe​tle.

Zeznaj​du​ją​ce​gosięnadgłów​nympar​kie​tem,za​mknię​te​gościa​na​mizeszkłasa​lo​-

nudlaVIP-ówmia​łado​sko​na​ływi​doknacałyklub.Przy​sia​dłanawiel​kimłożu.

Wśród tłu​mu do​strze​gła Ni​ko​sa. Roz​ma​wiał z wy​so​ką, po​nęt​ną blon​dy​ną, któ​ra

ku​szą​cosięprzednimko​ły​sa​ła.Po​mi​moukłu​ciaza​zdro​ści,Lexiniemo​głamiećdo
niejpre​ten​sji.

Wszyst​kieko​bie​tylgnądoNi​ko​saDe​ma​ki​sa.
Wła​śniemia​ławyjśćzpo​ko​ju,gdywszedłbar​manzkok​taj​la​mi.Gdywy​szedł,upi​-

ła łyk, od​sta​wi​ła szklan​kę, po czym za​czę​ła po​ru​szać się w takt mu​zy​ki. Nie ma
mowy,żebyobo​jęt​nośćNi​ko​sapo​psu​łajejtenwie​czór.

Nie sko​rzy​staw​szy z za​pro​sze​nia ko​le​żan​ki Ve​ne​tii, Ni​kos prze​py​chał się przez

tłum.Jegofru​stra​cjamu​sia​łabyćwi​docz​na,boklu​bo​wi​czepo​spiesz​nieusu​wa​limu
sięzdro​gi.

Niedo​ce​niłde​ter​mi​na​cjiswo​jejsio​stry,jejza​zdro​ścioLexi.Za​nimjąpo​znał,był

skłon​nyprzy​pi​saćpro​ble​myVe​ne​tiiTy​le​ro​wiijegozmien​nymna​stro​jom.Te​razjuż
miałtegopew​ność.

Lexiniejestanipięk​na,anibo​ga​ta,alejestwniejcoś,cona​ka​zy​wa​łole​piejsięjej

przyj​rzećiodejśćzpo​czu​ciemnie​do​sy​tu.Zro​zu​miał,jaksięmu​sia​łapo​czućVe​ne​-
tia.

Po​mi​moczte​rechdnipo​szu​ki​wańniezdo​byłżad​nejin​for​ma​cjiomiej​scuichpo​by​-

tu.Ogar​nę​łogona​wetprze​czu​cie,żesio​strawró​ciwte​dy,kie​dysamauznazasto​-
sow​ne.

Tym​cza​sem dzia​dek Sa​vas co​raz moc​niej do​krę​cał mu śru​bę. Theo Ka​tra​kis był

go​to​wydone​go​cja​cji,alebyłateżLexi,któ​rejsamoist​nie​nieza​bu​rza​łomukon​tro​lę
nadwła​snymży​ciem.

Czte​rydnizLexi,któ​rasięmar​twi,coVe​ne​tiazro​bitemucho​ler​ne​muTy​le​ro​wi,

czte​rydni,kie​dywpa​tru​jesięwnie​gotymiwiel​ki​minie​bie​ski​miocza​mi.

Chceszmnie?Tomniemasz.
Jesz​czeni​g​dyzgo​dako​bie​tynaseksznimsfor​mu​ło​wa​natak,jakbyjejtouwła​-

cza​ło,niewy​war​łananimta​kie​gowra​że​nia.

Pchnąłdrzwidosa​lo​nudlaVIP-ów.
Lexi po​wo​li po​ru​sza​ła się w rytm mu​zy​ki. Sto​no​wa​ne bły​ski świa​tła z ze​wnątrz

oświe​tla​łyjejzgrab​nenogiiuśmiech​nię​tątwarz,od​bi​ja​jącsięwkol​czy​kach.

Mia​łanaso​bieczar​nąka​mi​zel​kęzeskó​rypod​kre​śla​ją​cąmałepier​si.Ko​ły​sa​łasię

zpod​nie​sio​ny​mirę​ka​mizmy​sło​wo,ażza​wrza​łownimpo​żą​da​nie.Zakaż​dymob​ro​-
temka​mi​zel​kalek​kosięuno​si​ła,ob​na​ża​jącnagibrzuch.Eks​ta​tycz​nieuśmiech​nię​ta
ode​rwa​ła się od rze​czy​wi​sto​ści. Gdy za​mknął za sobą drzwi, po​wo​li od​wró​ci​ła się
wjegostro​nę.Wy​da​łamusięinnaitoniezpo​wo​dustro​ju,alecośsięzmie​ni​łowjej
spoj​rze​niu.

–Ona…–Kiw​nę​łagło​wąwstro​nępar​kie​tu–…coświe,do​kądVe​ne​tiagowy​wio​-

zła?

–Niewia​do​mo,ktokogowy​wiózł.
Ścią​gnę​łabrwi.
–Ty​lerjestcho​ry,niemapie​nię​dzyanibli​skich.Jakostat​nioznimroz​ma​wia​łam,

niemiałnaj​mniej​sze​goza​mia​ruskrzyw​dzićVe​ne​tii.Tycier​pisznaamne​zjęczyon?
Bochy​baza​po​mnia​łeś,cosięsta​łoczte​rydnitemu.

Jejza​pach,gdygomi​nę​ła,uświa​do​miłmu,jakbar​dzojegozmy​słysta​łysięnanią

wy​czu​lo​ne, pcha​jąc go na kra​wędź wy​trzy​ma​ło​ści, gdy bę​dąc bli​sko niej, nie mógł
jejpo​siąść.Mimotosiępo​wstrzy​my​wał.

Chlap​nąłoTy​le​rzeiFa​ithwchwi​liper​wer​syj​ne​goego​izmuwbrewwła​snymin​te​-

re​som.Ruchskraj​nieim​pul​syw​nyiszcze​niac​ki.

Iotona​glepa​no​wa​nienadtym,cosięmię​dzynimidzia​ło,nadhu​ra​ga​nememo​cji,

jakiwnimpro​wo​ko​wa​ła,sta​łosiękwe​stiąważ​niej​sząniżwszyst​koinne.

Bonie​ustan​naświa​do​mośćist​nie​niatejko​bie​typrzy​ćmi​łana​wetjegooba​wyoVe​-

ne​tię.

–Nie,nieza​po​mnia​łem.

–Tako​bie​ta…onachcia​łapójśćztobądołóż​ka–po​wie​dzia​łazeszcze​ro​ścią,któ​-

ra już prze​sta​ła go dzi​wić. – Wszę​dzie znaj​dzie się przy​naj​mniej jed​na, któ​ra cię
pod​ry​wa.

Ode​brałtojakopy​ta​nie.
Odczte​rechdnimy​ślałwy​łącz​nieoso​bie,aleLexiuzna​łatozaznak,żejużjejnie

chce.

Dotejporypo​ciągsek​su​al​nypo​strze​gałjakoje​dy​niejed​nązfunk​cjiswo​je​goor​ga​-

ni​zmu,nieumy​słuinieser​ca.

Czuł,żechcia​ła​byusły​szeć,żeniein​te​re​su​jegożad​naztychko​biet,aleonzaja​-

kimś sza​tań​skim pod​szep​tem cze​kał, żeby o to po​pro​si​ła, żeby zno​wu się do tego
przy​zna​ła.Te​raz,kie​dyist​nie​jedlaniejjużtyl​koNi​kos.Inicin​ne​go.

–Na​dalcisiępo​do​bam?–za​py​ta​ła,wy​so​kouno​szącgło​wę.
Po​ło​żyłjejdłońpodpier​sią,żebypo​czućbi​ciejejser​ca.
–Ajakmy​ślisz?
–Tonacocze​kasz?
–Chcesztego,żebysięze​mścićnaTy​le​rze.Bocięskrzyw​dził.
–Nieczu​jęsięskrzyw​dzo​na.Gdy​bynieto,żemar​twięsięocie​bie,mo​gła​bymod

razuza​nu​rzyćsięwwirtegotwo​je​goobrzy​dli​wiebo​ga​te​goży​cia.

–Mar​twiszsięomnie?!–zdu​miałsiębez​gra​nicz​nie.
–Oczy​wi​ście.Trze​babyćśle​pym,żebyniewi​dzieć,jakbar​dzoko​chaszVe​ne​tię,

jakbar​dzosięoniąmar​twisz.Tegosa​me​godnia,kie​dyznik​nę​li,spę​dzi​łeścałąnoc,
szu​ka​jącjej,aja…–Wzię​łagłęb​szyod​dech.–Niechcę,żebykto​kol​wiekczułsię
skrzyw​dzo​ny,kie​dytosięskoń​czy.AniTy​ler,aniVe​ne​tia,anity.Niewiem,cocipo​-
wie​dzieć, że​byś aż tak bar​dzo się nie przej​mo​wał, że​byś zro​zu​miał, że ona jest
owie​lesil​niej​szaniżty.Wi​dzia​ła,jakca​ło​wa​łamsięzTy​le​rem,inieze​mdla​ła.

–Uwa​żasz,żetoje​dy​nyprze​jawjejsła​bo​ści?Wi​dzia​ła,jakjejoj​ciecsięza​strze​-

lił.

Chwy​ci​łagozarękę,żebynaniąspoj​rzał.
–Ty​lerniepo​zwo​li,żebyso​biecośzro​bi​ła.To,cobyłomię​dzynimimną,towpo​-

ło​wiemojawina.Onjejniezro​biniczłe​go.

–Byłgo​to​wyodejśćodniej.Ijatoprze​wi​dzia​łem.
–Tak,aledlajejdo​bra.Niccitoniemówi?Upar​łeśsię,żebytegoniewi​dzieć?
–Niebędęztobąonichroz​ma​wiał.
–Okej.Jateżniemamocho​ty.Praw​do​po​dob​nieVe​ne​tiabawisięte​razwnaj​lep​-

sze,ajatkwiętu​tajztobą.Uwa​żasz,żeto,cosięsta​ło,tomojawina…

–Wca​letaknieuwa​żam.Popro​stuniewie​rzę,żemipo​wiesz,jakTy​lersięztobą

skon​tak​tu​je.

Na​wetniewar​toza​prze​czać.Zbytdo​brzejąpo​znał.
–Okej,aleniemamte​le​fo​nuipo​dej​rze​wam,żewy​star​czy,że​bymkich​nę​ła,ana

wy​spiewszy​scysięotymdo​wie​dzą,więcmożedajso​biespo​kójiniecią​gajmnieze
sobąjaknie​chcia​nyba​gaż.

–Nie​chcia​nyba​gaż?
–Pa​trzysznamnie,jakbyśchciałwy​pchnąćmniezawro​taga​lak​ty​ki.Zda​jeszso​-

biespra​wę,ilemniekosz​to​wa​łoty​dzieńtemu,żebycitopo​wie​dzieć?

Przy​cią​gnąłjądosie​bie,ażza​mknę​łaoczy,ztru​demła​piącod​dech.

–Kie​dydomniedo​tar​ło,jakdur​naby​łamprzeztewszyst​kielata,zro​zu​mia​łam,że

nie do koń​ca je​stem nie​atrak​cyj​na. – Ni​kos się uśmiech​nął. – Nie mam wiel​kich
pier​siidłu​gichnógimożenieje​stempo​cią​ga​ją​cadlafa​ce​taota​kichwy​szu​ka​nych
gu​stach,alesąjesz​czeinni.Mili,pulch​ni,prak​tycz​nijaknaprzy​kładPiers,któ​re​mu
na​wetnieprzy​szło​bydogło​wymnieob​ra​żać…

–CotozaPiers?
–Bar​man,któ​ryrobidlamniekok​taj​le.
–Lubicię?
–Tak.
Za​ci​snąłzęby.
–Więc,theemou,po​móżmito zro​zu​mieć.Każ​dyfa​cet,któ​ry może…–Byłwy​-

raź​nieroz​ba​wio​ny.–Za​do​wo​liszsiępierw​szymzbrze​gu?

–Je​steśwul​gar​ny.
–Ocze​ku​jeszodemnietyl​kosek​su?
–Tak…oczy​wi​ście.–Kła​ma​nieszłojejco​razle​piej.Jed​naktymra​zemniebyłoto

trud​ne, bo sama nie wie​dzia​ła, cze​go wię​cej mo​gła​by chcieć od Ni​ko​sa. I wo​la​ła
otymniemy​śleć.Dotejporyniebałasięswo​ichuczuć.Jed​nakto,cze​godo​wie​dzia​-
łasięoTy​le​rzeodNi​ko​sa,spra​wi​ło,żete​razwo​la​ła​bynicnieczuć.–Sampo​wie​-
dzia​łeś,żeseksmabyćnie​skom​pli​ko​wa​ny.

Od​su​wa​jącsięodniej,wzru​szyłra​mio​na​mi,poczymzrzu​ciłskó​rza​nąkurt​kę.
–Gdzieśtujestwy​wiesz​ka.Po​szu​kajjej.
Ze ścią​gnię​ty​mi brwia​mi spoj​rza​ła na drzwi, po​tem ro​zej​rza​ła się po ca​łym po​-

miesz​cze​niu.Gdyjązna​la​zła,prze​szyłjądreszcz.

„Nieprze​szka​dzać”.
–Po​wieśjąnaklam​ceiza​mknijdrzwi.
Gdy uzmy​sło​wi​ła so​bie jego za​mia​ry, tek​tur​ka wy​pa​dła jej z ręki. Zro​bi​ło jej się

go​rą​conamyśl,cojącze​ka.

Po​pa​trzy​ła na ścia​nę ze szkła z wi​do​kiem na par​kiet i tań​czą​cy tłum. Nie była

dzie​wi​cą.Tedwarazy,kie​dyod​da​łasięTy​le​ro​wi,byłydobólukrę​pu​ją​ce,alesą​dząc
potym,jakte​razugię​łysiępodniąko​la​na,moż​nabyjąuznaćzadzie​wi​cę.

–Tu​taj?Te​raz?
Po​że​ra​jącjąwzro​kiem,Ni​kosza​trzy​małsiękrokprzednią.
–Tak,tu​taj.Wczympro​blem?–Sta​nąłzanią,obej​mu​jącjąwta​lii.–Toszy​bawe​-

nec​ka.

–Niewi​dząnas?
–Niewi​dząaniniesły​szą.Lexi,jategochcę.Je​steśgo​to​wa?–szep​nął,mu​ska​jąc

jejuchood​de​chem.

Od​wró​ci​ła się, by na nie​go spoj​rzeć. Po​ciem​nia​ły wzrok, ro​ze​dr​ga​ne noz​drza

idłońnajejna​gimra​mie​niu…Tak,chcia​łatego.

Pod​nio​sła z pod​ło​gi wy​wiesz​kę i na mięk​kich no​gach po​wie​si​ła ją na ze​wnątrz

drzwi.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

Zawszel​kącenęusi​ło​wałza​pa​no​waćnadpo​żą​da​niem,aleefektbyłmi​zer​ny.Na​-

pię​ciena​ra​sta​łownimtak,jak​bytoonsta​nąłupro​gury​zy​ka,jak​bytoonbyłno​wi​-
cju​szem.

Po​ło​żyłsięnaroz​ło​ży​stejka​na​pie,opie​ra​jącple​ca​miościa​nę.
–Po​dejdźtu,aga​pemou.
Znie​ru​cho​mia​ła,jak​bychcia​łauciec.
Jed​nakpochwi​liru​szy​ławstro​nęka​na​py,nieod​ry​wa​jącodnie​gowzro​ku.
Zkaż​dymjejkro​kiemwjegoumy​śleko​tło​wa​łosięco​razwię​cejwąt​pli​wo​ściipy​-

tań.Rów​nieza​ska​ku​ją​cychjaksiłajegopo​żą​da​nia.

Stłu​miłbu​dzą​cesięwnimopie​kuń​czeod​ru​chyztąsamąbez​względ​no​ścią,któ​ra

kie​dyśpo​mo​głamuprze​żyćizwy​cię​żać.

Niena​le​żyprze​dłu​żaćtejchwi​li.Onapo​żą​dajego,onjej.Niebę​dziesięzmie​niać

aniza​sta​na​wiaćnadjejuczu​cia​mi,tyl​kodla​te​gożejestinna.

Jegosu​mie​nieobu​dzi​łosięwła​śniedla​te​go,żeLexitakbar​dzosięróż​niodko​biet,

zktó​ry​miza​zwy​czajsy​pia.

Onapierw​szachcia​łado​ciec,cokry​jesięzajegoam​bi​cją,jakoje​dy​nazro​zu​mia​ła,

żezatąma​skąkry​jesięczło​wiek,któ​ryjakinnimaswo​jeoba​wyiswo​jema​rze​nia.

Po​cią​gnąłjąnaka​na​pętak,żebyusia​dłamumię​dzyno​ga​mi.Ob​jąłjąipo​ca​ło​wał

wszy​ję.Sma​ko​wa​łamy​dłemocy​try​no​wymza​pa​chu.Mo​dliłsięwdu​chu,bynieza​-
bra​kłomusa​mo​kon​tro​li.

Cho​ciaż wrza​ło w nim po​żą​da​nie, po​jął, że nie wol​no mu jej skrzyw​dzić. Prze​-

świad​cze​niedlanie​gocał​kiemnoweidziw​ne.

Tomu​śnię​cieję​zy​kiemode​bra​łojejdech.Czu​łajegosiłę,alejegodło​nietrzy​ma​ły

jąde​li​kat​nie,jak​bybyłazkru​chejpor​ce​la​ny.Każ​dajegopiesz​czo​taroz​pa​la​łająco​-
razbar​dziej.

–Po​ca​łujmnie–wy​szep​ta​ła,od​rzu​ca​jącgło​wędotyłu.
Jed​nymzwin​nymru​chemod​wró​ciłjąkuso​bietak,byusia​dłaokra​kiemipo​czu​ła

jegotwar​dąmę​skość.

Unie​ru​cho​miłjąwsil​nymuści​sku.
–Nieru​szajsię,theemou–wy​szep​tał,gdypró​bo​wa​łasięuwol​nić.
Tymra​zemca​ło​wałjąina​czejniżnadba​se​nem.De​li​kat​nie,po​wo​li,jak​byni​g​dzie

sięniespie​szył,jak​byza​po​mniałopa​lą​cympo​żą​da​niu.

Chcia​łacze​goświę​cej,niżjejda​wał.Uję​łajegotwarzwdło​nie,bynaniąspoj​rzał.
–Wię​cej,Ni​kos.–Wsu​nę​łamudło​niepodko​szu​lę,aleza​drżałichwy​ciłjązanad​-

garst​ki,

Po​wstrzy​my​wałjązakaż​dymra​zem,kie​dyusi​ło​wa​łado​staćwię​cej.
Po​ca​ło​wa​łagowusta,poczymzsu​nę​łasięzjegoko​lan.
Gdyprze​niósłnaniąwzrok,do​strze​gławnimtyl​kocieńżą​dzy.Za​le​d​wiecień.
Bosiękon​tro​lo​wał.
Cośwniejpę​kło.Chcia​łaza​cząćnoweży​cie,ry​zy​ko​wać,naprzy​kładidącdołóż​-

kazNi​ko​semDe​ma​ki​sem.Palsześćinnejegoko​bie​ty.Przedewszyst​kimdla​te​go,

żeniepo​zwo​liłjejsięcho​wać,uni​kaćpraw​dy,niepo​bła​żałjej.

Nieży​czy​łaso​bie,bytosięzmie​ni​ło.
–Nieotomicho​dzi​ło–po​wie​dzia​ła.
Znie​prze​nik​nio​nymwy​ra​zemtwa​rzyze​rwałsięzka​na​py.
–Za​razwy​jeż​dża​my.
–Niechcęstądwy​cho​dzić.
–Okej.–Po​ło​żyłdło​nienajejra​mio​nach.–Niepo​wi​nie​nemza​czy​naćtegotu​taj.

Wiem,żetodlacie​bienowasy​tu​acja…–Wy​ci​snąłnajejwar​gachna​mięt​nypo​ca​łu​-
nek.Tegopra​gnę​ła:na​mięt​no​ści.–Alenatymnieko​niec.–Chy​bagłosmuza​drżał.

Ode​pchnę​łago.
–Prze​stańmniechro​nić.Za​cho​wu​jeszsięjakTy​ler.
–Ococicho​dzi?–wark​nął.–Aledo​wiedzsię,żeża​denmęż​czy​znaniechcesły​-

szećimie​niaswo​je​gopo​przed​ni​ka,napew​noniewta​kiejsy​tu​acji.

–Toprze​stańsięza​cho​wy​waćjakon.
–Comasznamy​śli?
–Ro​biszto,cocisięwy​da​je,żechcia​ła​bym,że​byśro​bił.Nieje​steśsobą!
–Daw​noniesły​sza​łemta​kichbzdur.
–Ni​kos,nieje​stemzpor​ce​la​ny.Chcęmię​dzynamiszcze​ro​ści.Jakmniepie​ścisz

i jak bę​dziesz chciał ze mną ze​rwać. Cały czas się kon​tro​lu​jesz, żeby mnie nie
skrzyw​dzić.

Gdy od​gar​nął z czo​ła wło​sy, zo​rien​to​wa​ła się, że jed​nak nie cał​kiem pa​nu​je nad

emo​cja​mi. To nie był to ten sam Ni​kos, któ​ry spro​wo​ko​wał ją do wy​zna​nia, że go
pra​gnie.Za​szławnimja​kaśzmia​na.Wniejrów​nież.Alejaka?

–Niebio​ręzatood​po​wie​dzial​no​ści.Wbrewtemu,cociza​pro​po​no​wa​łemizro​bi​-

łem,niemia​łemta​kie​goza​mia​ru.

–Więcmipo​wiedz…nie,cze​kaj,po​każmi,jaklu​bisz.Zróbto…ko​chajsięzemną

takjakzNinąalboEm​ma​nu​el​le.

Od​sko​czyłodniejjakpo​pa​rzo​ny.
–Prze​stańsięznimipo​rów​ny​wać.Niepo​tra​fięza​po​mnieć,kimje​steś.
Przy​gry​zławar​gę.Ni​kostrak​tu​jejąulgo​wo,aleonaso​bietegonieży​czy.
– Spra​wisz mi więk​szą przy​krość, jak nie bę​dziesz sobą. My​ślę, że Ty​ler… Że

prze​spałsięzemną,bomy​ślał,żewtenspo​sóbmnieuszczę​śli​wi.Nieznio​sęmy​śli,
żero​bisztosamo…

– Tak cię po​żą​dam, że nie mogę po​zbie​rać my​śli. Jesz​cze ni​g​dy nie po​świę​ci​łem

tylecza​sunaza​sta​na​wia​niesięnadtym,za​miastpopro​stutozro​bić.

Byłaprze​ra​żo​na,do​kądjątoza​pro​wa​dzi,aletemustra​cho​wito​wa​rzy​szy​łoprze​-

świad​cze​nieosłusz​no​ściswo​je​goprze​ko​na​nia.

Po​de​szładoNi​ko​sa,żebygopo​ca​ło​wać,aonchwy​ciłjąwta​lii,żebyjąpod​nieść.

Pod​kła​da​jącdło​niepodjejpo​ślad​ki,pod​szedłdościa​ny.

–Chceszsiędo​wie​dzieć,colu​bię?–za​py​tałzuśmie​chem.
–Tak.
–Chciał​bym,że​byśmó​wi​ła,comamro​bić.Że​byśotopo​pro​si​ła.
Od​nio​sławra​że​nie,żechciał​by,żebysięwy​co​fa​ła.Dla​cze​go?Niemamowy.
–Okej.–Po​wo​liroz​pi​na​łaskó​rza​nąka​mi​zel​kę,ob​na​ża​jącsięcen​ty​metrpocen​ty​-

me​trze.Nadole,zaszy​bąznaj​do​wa​łosięconaj​mniejstoosób,aletopo​ciem​nia​ły

wzrokNi​ko​saroz​nie​ciłwniejpo​żo​gę.

– Mu​szę do​tknąć two​ich pier​si – jęk​nął. – Nie mogę prze​stać o nich my​śleć. –

Szarp​nąłzara​miącz​koko​ron​ko​we​gobiu​sto​no​sza.–Prze​pra​szam,theemou,za​po​-
mnia​łemsię.Comamzro​bić?

–Chcę…–Po​ca​ło​wa​łajegootwar​tądłoń.–Chcę,że​byśichdo​ty​kał.
Jęk​nę​ła,gdywsu​nąłpal​cepodbiu​sto​nosz,aleza​mknąłjejustawar​ga​mi.
–Cote​raz?
–Pieśćje.
Je​że​liza​pla​no​wałso​biedo​pro​wa​dzićjądosza​leń​stwa,tomusięuda​ło.
–Ca​łuj.
Po​ru​szy​łasię,do​ma​ga​jącsięwię​cejiby​ła​byupa​dłanapod​ło​gę,gdy​byjejniepod​-

trzy​mał.

–Cojesz​cze?
Otwo​rzyw​szy oczy, zo​rien​to​wa​ła się, że i Ni​kos jest pół​przy​tom​ny. Je​że​li po​tra​fi

godo​pro​wa​dzićdota​kie​gosta​nu,tozna​czy,żejestzdol​nadowszyst​kie​go.Po​czu​ła
siębez​gra​nicz​nieko​bie​ca.Roz​su​nę​łaudaipod​cią​gnę​łaspód​nicz​kę.

–Do​ty​kajmniemię​dzyno​ga​mi.
–Agdzie„pro​szę”?–Jegociem​neoczypo​ciem​nia​łyjesz​czebar​dziej.
–Jużniema„pro​szę”.Chcesztegotakbar​dzojakja.
Uśmiech​nąłsiędra​pież​nie.
–Ścią​gajmajt​ki.
Podjegospoj​rze​niemzro​bi​łojejsięgo​rą​co.Po​czu​łasięob​na​żo​nainaróż​nespo​-

so​bypo​cią​ga​ją​ca.

–Niepatrzwdół–wy​szep​tałztwa​rząwtu​lo​nąwjejpier​si.
Wpa​try​wa​łasięwnie​go,wzmy​sło​wewar​gi,stę​ża​łerysytwa​rzy,wsłu​chi​wa​łasię

wprzy​spie​szo​nyod​dech…

Mo​gła​bytaknanie​gopa​trzećprzezcałąnoc.
Jegoszorst​kadłońpo​wo​liprze​su​wa​łasiępojejudzie,ażdo​tar​ładocelu,apiesz​-

czo​tawargroz​pa​la​łajejpier​si.

Wpi​łamupa​znok​ciewra​mię.
–Cote​raz,yine​kamou?
–Po​ru​szajpal​ca​mi.–Od​rzu​ci​ładotyługło​wę.–Szyb​ciej!
Oży​ły za​koń​cze​nia ner​wów, o któ​rych ist​nie​niu wcze​śniej nie mia​ła po​ję​cia. Pie​-

ściłją,mru​cząccośpogrec​ku,wpro​wa​dza​jącjesz​czewięk​szycha​oswjejumy​śle.

Gdynieprze​sta​jącpie​ścićjejpier​si,do​tknąłsed​najejko​bie​co​ści,za​czę​łaosu​wać

sięwot​chłańeks​ta​zy.

Drżącnaca​łymcie​le,ztru​demchwy​ta​łaod​dech.
Otwo​rzyw​szy oczy, zo​ba​czy​ła, jak Ni​kos ob​li​zu​je pa​lec. Ero​tyzm tego ge​stu wy​-

wo​łałwniejnowąfalęroz​ko​szy.

–Cze​gotychcesz,Ni​kos?–za​py​ta​ła,gdykładłjąnaka​na​pę.
Nie od​po​wie​dział. Usły​sza​ła je​dy​nie, że roz​pi​na dżin​sy i roz​dzie​ra opa​ko​wa​nie

pre​zer​wa​ty​wy.

Gdy wcho​dził w nią, za​ci​snę​ła pal​ce na jego ra​mio​nach, obez​wład​nio​na bó​lem

iroz​ko​szą.Jęk​nę​ła,aonwstrzy​małod​dech.

–Jesz​cze,aga​pemou?

–Tak–wy​szep​ta​ła.
Przy​glą​dał jej się uważ​nie wzro​kiem peł​nym po​żą​da​nia. W tym spoj​rze​niu do​-

strze​głapraw​dzi​we​goNi​ko​sa.

Wol​ne​goodpętsa​mo​kon​tro​li,ztru​demchwy​ta​ją​ce​good​dech.Pięk​nyob​raz.
–Lexi,jaktamcia​sno…Bojęsiępo​ru​szyć.
– Mu​sisz. – Za​ko​ły​sa​ła bio​dra​mi, żeby jesz​cze le​piej go po​czuć. – Gdy wbi​ła mu

zębywszy​ję,po​ru​szyłsię,aniązno​wuza​wład​nąłpło​mień.

Grec​kiein​wek​ty​wybrzmia​ływjejuszachjaknaj​słod​szeza​klę​cia.
Zkaż​dympchnię​ciemczu​ła,jakNi​koswy​zwa​lasięzokówsa​mo​kon​tro​li,sa​lo​no​-

we​gooby​cia,jakpod​da​jesięroz​pa​czy.Wkoń​cugło​śnojęk​nąłiznie​ru​cho​miał.

Od​gar​nę​łamuwło​syzczo​ła.Prze​czu​wa​ła,żeseksznimbę​dziefan​ta​stycz​ny,wy​-

jąt​ko​wy.Po​ca​ło​wa​łagowusta.Od​wza​jem​niłtenpo​ca​łu​nekztaknie​zwy​kłątkli​wo​-
ścią,jak​byotrzy​małodniejnaj​pięk​niej​szydar.

Niemia​łasiłysiębro​nić.Mo​głaje​dy​nieuznaćtozazłu​dze​nie.
Byłocu​dow​nie,więcniepo​zwo​li,byjejkom​plek​sytozni​we​czy​ły.
Po​tra​fi.Po​tra​finietyl​kotozro​bić,aleteżsiętymcie​szyć.Oba​wy,wąt​pli​wo​ści,żal

iłzy…natobę​dzieczaspopo​wro​ciedoNo​we​goJor​ku.

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

Le​d​wiewró​ci​łazpla​ży,zja​wiłsięNi​kos.
–Jadęnadru​giko​niecwy​spy,gdziepo​wsta​jenowykom​pleksho​te​lo​wy.Jakchcesz

mito​wa​rzy​szyć,tobądźgo​to​wazakwa​drans.Po​wiedzMa​rii,żebyspa​ko​wa​łatwo​-
jerze​czy…

–Samatozro​bię,ale…dla​cze​go?
–Byćmożebędęmu​siałzo​staćtamnanoc.Chceszzo​staćtusama?Niemamnic

prze​ciw​kotemu.

–Nie,jadęztobą.
Moc​no sko​ło​wa​na ru​szy​ła do swo​je​go po​ko​ju. Wczo​raj, kie​dy po​pra​wił jej ubra​-

nie,ero​tycz​nena​pię​ciemię​dzynimiza​miastosłab​nąć,przy​bra​łonasile.

Sta​ławte​dynamięk​kichno​gach,na​dalro​ze​dr​ga​napodwpły​wemdo​zna​nejprzed

chwi​ląroz​ko​szy.Szu​mia​łojejwgło​wie.

Nieza​pa​mię​ta​łahucz​nejza​ba​wywklu​bieanipo​dró​żynapry​wat​nypasstar​to​wy.
Obu​dzi​łasięnałóż​kuwre​zy​den​cjiDe​ma​ki​sówdziw​nieroz​le​ni​wio​na.Tozna​czy,

żeprze​spa​łacałylotzAtennawy​spę.

Wy​szłazfoy​er,kie​ru​jącsiędośmi​głow​ca,gdziejużcze​kałnaniąNi​kos.Za​my​ślo​-

na,bezsło​wausa​do​wi​łasięnamiej​scupa​sa​że​ra.

Wza​du​miespo​glą​da​łanajegoudawob​ci​słychdżin​sach.Udani​czymzesta​li,uda,

któ​rejąści​ska​ły,pod​trzy​my​wa​ły,obej​mo​wa​ły.

Za​ci​snę​łapię​ści.Byławte​dytakpo​chło​nię​tano​wy​mido​zna​nia​mi,żesta​łasięje​-

dy​niebier​nymuczest​ni​kiem.

Lotnadru​gikra​niecwy​spytrwałnaj​wy​żejdzie​sięćmi​nut.Wdolebłę​kit​nemo​rze

i zło​ci​sty pia​sek, ale nowy ho​tel za​bu​rzy ten idyl​licz​ny spo​kój, przy​cią​gnie rze​sze
tu​ry​stów.

Nowy ho​tel ją za​sko​czył. Przede wszyst​kim oka​zał się nie​wiel​ki, dzie​sięć razy

mniej​szyodre​zy​den​cjiDe​ma​ki​sów.Pro​stabry​ła,bia​łeścia​nyna​wią​zu​ją​cedotra​dy​-
cyj​nejar​chi​tek​tu​rygrec​kichwysp.

Uśmiech​nę​łasię,gdypod​szedłdoniejNi​kos.
–Nietegosięspo​dzie​wa​łam.
–Po​do​bacisię?
Przy​tak​nę​ła.
–Ba​łamsię,żezbu​rzytęwy​jąt​ko​wąat​mos​fe​rę,żebę​dziemiej​scemha​ła​śli​wym,

peł​nymtu​ry​stów.

–Tojestnowepo​dej​ście.Ho​telmaniebyćwy​łącz​niemiej​scemdospa​nia.Mado​-

star​czaćprze​żyćes​te​tycz​nych.Niematuanijed​ne​gote​le​wi​zo​ra,ago​ściomgwa​-
ran​tu​je się peł​ną pry​wat​ność. Na​wet po​sił​ki skła​da​ją się z lo​kal​nych po​traw.
Wszyst​kie me​ble wy​ko​na​li miej​sco​wi rze​mieśl​ni​cy z miej​sco​wych su​row​ców. Coś
jak​bypo​wrótdo…

–Pod​staw–do​koń​czy​łazsze​ro​kimuśmie​chem.
Wca​łymbu​dyn​kubyłytyl​kotrzyapar​ta​men​ty,każ​dypo​dzie​lo​nynaczęśćdzien​ną

oraz część do spa​nia. Wszę​dzie ręcz​nie rzeź​bio​ne dro​bia​zgi i me​ble z bie​lo​ne​go

drew​na,azdu​żejwe​ran​dyza​pie​ra​ją​cydechwpier​siachwi​doknaar​chi​pe​lagCy​kla​-
dy.

Nie​co ni​żej ba​sen. Skoń​czyw​szy roz​ma​wiać przez te​le​fon, zno​wu wbił w nią

wzrok.

– Nie wiem, jak się na​le​ży za​cho​wać dzień „po” – wy​zna​ła, żeby prze​rwać nie​-

przy​jem​nemil​cze​nie.–Mamyuści​snąćso​biedło​nieipo​kle​paćsiępora​mie​niu,gra​-
tu​lu​jącso​biewy​ko​na​niaza​da​niaczywręczniewy​pa​daotymwspo​mi​nać?Wy​ła​ma​-
łamsię,za​sy​pia​jącwsa​mo​cho​dzienatwo​imra​mie​niu?Nieprze​wi​dzia​łam,żepod
wpły​wemfe​ro​mo​nówmojecia​łosięzbun​tu​je.Nowiesz,bobyło…fan​ta​stycz​nie.–
Skrzy​wi​łasię,boza​brzmia​łotoki​czo​wa​to.

– Dla mnie to też coś no​we​go. – Źre​ni​ce mu się roz​sze​rzy​ły, jak​by go zdu​mia​ły

jegowła​snesło​wa.

– To za​cznij się za​sta​na​wiać nad od​po​wie​dzia​mi. Masz już mnie do​syć? Chcesz,

że​bym się wy​pro​wa​dzi​ła do wio​ski? To był jed​no​ra​zo​wy in​cy​dent? Je​że​li tak, to
chcia​ła​bym się o tym do​wie​dzieć z wy​prze​dze​niem, bo mia​łam dużo do zro​bie​nia,
aleby​łamtakwy​koń​czo​na,żeniezdą​ży​łam.

–Wy​koń​czo​na?!Spra​wi​łemciwczo​rajból?
– Nie, skąd​że. – Krew za​czę​ła jej szyb​ciej krą​żyć w ży​łach. – By​łeś bar​dzo… –

Wspię​łasięnapal​ce,żebygopo​ca​ło​wać.–Każ​dachwi​labyłapięk​na.Py​ta​nie,czy
dlacie​bieteż.

–Nieza​uwa​ży​łaś?
– Szcze​rze? Pa​mię​tam tyl​ko tyle, że po​my​śla​łam, że ze szczę​ścia mo​gła​bym

umrzeć.Aledzi​siajznik​ną​łeśnacałeprzed​po​łu​dnie,ate​razpa​trzysznamnietak,
jakbyśniechciałmniewi​dzieć.Wze​szłymty​go​dniuzo​ba​czy​łamnaeBay-ure​kla​mę
pe​le​ry​nynie​wid​ki,więc…

–Niega​dajgłupstw.
–Chy​bawczo​rajmózgmisięwy​pa​czył,boprzyto​biemy​ślętyl​koosek​sieiusi​łu​ję

toza​ma​sko​wać…

– Opo​wia​da​jąc bzdu​ry. – Po​ta​ku​jąc, pchnął ją na ścia​nę. – Ta​kie​go or​ga​zmu jak

wczo​rajniemia​łemjesz​czeni​g​dy.Mu​sia​łemzesobąwal​czyć,żebycięnieobu​dzić
iniebraćrazzara​zem.Świa​do​mość,żeniemaszmaj​tek…Niewiem,jakmisięto
uda​ło.–Wy​krzy​wiłwar​giwża​ło​snymgry​ma​sie.–Odrana,jaktyl​koza​mknęoczy,
sły​szętwójprzy​spie​szo​nyod​dech,przy​po​mi​namisiętwójsmaknamo​ichpal​cach.–
Skub​nąłzę​ba​mijejucho.–Ja​sne?

Te sło​wa wy​wo​ła​ły nową falę po​żą​da​nia. Ko​la​na zro​bi​ły jej się tak mięk​kie, że

gdy​bynieto,żeNi​kosjąobej​mo​wał,osu​nę​ła​bysięnazie​mię.

–Gdy​byśwy​glą​dałjakfa​cet,któ​ryko​gośprze​le​ciałijestza​do​wo​lo​ny,nieza​czę​ła​-

bym…

–Aga​pemou,byłofan​ta​stycz​nie,ajaczu​jęsięle​piejniżfan​ta​stycz​nie,zwa​żyw​-

szy,żemojasio​straznik​nę​ła,adzia​dekSa​vastowy​ko​rzy​stu​jejakopre​tekst,żeby
niedaćmitego,cze​gochcę.

Ochło​nę​łana​tych​miast.Ja​sne,Ve​ne​tia.
Lex,prze​pra​szam.Dajmikil​kadni,aprzy​pro​wa​dzęVe​ne​tięzpo​wro​tem.
Ten li​ścik zna​la​zła na sto​li​ku pod fi​li​żan​ką z kawą. Do tej pory nie mo​gła się

otrzą​snąć.

Ześci​śnię​tymgar​dłempo​dar​łagonadrob​niut​kieka​wa​łecz​ki.Sta​łosięja​sne,że

Ve​ne​tianiechcewra​cać,aTy​lerchceoszczę​dzićjejcier​pie​nia.

Ogar​nę​łajązłośćnanichobo​jeoto,żeoszu​ku​jąNi​ko​saiżejąwtowcią​ga​ją.To,

cojestmię​dzyniąiNi​ko​sem,tochwi​lo​weza​ćmie​niemó​zgu,tegobyłapew​na.Mimo
toniechcia​łagoskrzyw​dzić.

Prze​czu​wa​łajed​nak,żetaksiętoskoń​czy.
Wes​tchnę​ła.Mo​głatyl​kocze​kać.
–Cze​godzia​dekciod​ma​wia?
–Onijegoko​le​sieniechcąnamnieza​gło​so​wać,że​bymob​jąłsta​no​wi​skopre​ze​sa.

Sa​vaswy​ko​rzy​stu​jefakt,żenieupil​no​wa​łemVe​ne​tii.

–Niero​zu​miem.Ve​ne​tiaiwa​szafir​matodwieróż​nespra​wy.Maszza​bro​nićswo​-

jejdo​ro​słejsio​strzeżyć,jakjejsiępo​do​ba?Za​mknąćjągdzieś,akluczwy​rzu​cićdo
mo​rza?–Chy​batra​fi​ławsed​no,są​dzącpojegomi​nie.–Niewie,żetyni​g​dyjejtego
niezro​bisz?

Wzru​szyłra​mio​na​mi.
–Wienapew​no,żebar​dzomiza​le​żynatymsta​no​wi​sku.
–Aza​le​życi?
–Tak.Zro​bięwszyst​ko,żebyjedo​stać.Alesio​strynieskrzyw​dzę.Żebytegonie

zro​bić,wcią​gną​łemwtocie​bie,przezcojesz​czemoc​niejpchną​łemjąwob​ję​ciaTy​-
le​ra.

Wstrzą​snąłniązim​nydreszcz.
–Dzia​dekroz​gry​waprze​ciw​koso​biedwierze​czy,naktó​rychnaj​bar​dziejciza​le​-

ży?Wna​dziei,żeoka​żeszsiętakbezser​ca,żepo​świę​ciszsio​strę?

–Tak.
–Ni​kos,czytejego…za​ło​że​niasąza​sad​ne?
–Tydrżysz,yine​kamou.
Wtu​li​łatwarzwjegora​mię.Pa​ku​jesięwkło​po​ty.Gdywy​ja​śnisięspra​waTy​le​ra

iVe​ne​tii,odej​dzie.Musiodejść.

–Lexi,ocobo​iszsięza​py​tać?–Gła​dziłjąpokar​ku.
– My​ślę, nie, wiem na pew​no, że nie skrzyw​dzisz Ve​ne​tii. Inna spra​wa, że nie​-

słusz​niema​jączazłeTy​le​ro​wi,wła​śnietoro​bisz…Ależedzia​dektakcięszan​ta​żu​-
je…spraw​dza,czygopo​słu​chasz…tozna​czy,żety…

–Tak,tozna​czy,żejużwcze​śniejsze​dłempotru​pach,żebyosią​gnąćcel.
Alesło​nozatoza​pła​cił.
–Naprzy​kład?
–Fa​wo​ry​temdziad​kabyłSpy​ros,mójcio​tecz​nybrat.Wy​kształ​co​ny,in​te​li​gent​ny

i przede wszyst​kim po​słusz​ny. Co wię​cej, od kie​dy mój oj​ciec się wy​co​fał, dzia​dek
przy​go​to​wy​wałgodoprze​ję​ciaste​rówfir​my.AleSpy​rosniemiałdotegopra​wa.Po
dzie​się​ciula​tachha​rów​kizo​rien​to​wa​łemsię,żedo​sta​nęnie​wie​le,więcpo​sta​no​wi​-
łemmuoso​bieprzy​po​mnieć.

–Cozro​bi​łeś?
–Je​steśpew​na,żechceszsiętegodo​wie​dzieć?
Po​wiedz„nie”iodejdź.
–Tak.
–Od​kry​łem,żeSpy​roswbrewpo​zo​romule​gło​ściukry​wapew​nąta​jem​ni​cę.Miał

żonę,októ​rejniktniewie​dział,iusi​ło​wałwy​plą​taćsięzza​rę​czynzwnucz​kąprzy​-
ja​cie​laSa​va​sa.Spro​wa​dzi​łemtęko​bie​tęnaza​rę​czy​no​weprzy​ję​cieku​zy​na.Bła​gał
dziad​kaoprze​ba​cze​nie,aleonwy​rzu​ciłgozza​rzą​du.

–Wie​dzia​łeś,jakdzia​dekpo​stą​pi.
–Każ​dytowie​dział,łącz​niezeSpy​ro​sem.Do​ko​nałwy​bo​ru,ajatyl​koprzy​spie​szy​-

łemjegokon​se​kwen​cje.

–Cze​gośniero​zu​miem.–Prze​nio​sławzroknaba​sen.–Maszwła​snepie​nią​dze,

jacht, pry​wat​ny od​rzu​to​wiec i nowy in​te​res z Na​tha​nem Ra​mi​re​zem… Ni​cze​go ci
niebra​ku​je.–Wzru​szy​łara​mio​na​mi.–Ni​kos,dla​cze​gotendy​rek​tor​skisto​łekjest
dlacie​bietakiważ​ny?

–Bojest–żach​nąłsię.
–Niepo​tra​fiszsięcie​szyćtym,cojużmasz?Dla​cze​gopo​zwa​lasz,żebydzia​dek

tobąkie​ro​wał?

–Onmnąniekie​ro​wał.Ob​ra​łemtędro​gę,ma​jącje​dencel.Tegodnia,kie​dyzsio​-

strąprze​kro​czy​łemjegoelek​tro​nicz​nepro​gi,ja,bied​nydzie​ciak,nadktó​rymwszy​-
scy się li​to​wa​li, przy​sią​głem so​bie, że kie​dyś zo​sta​nę pa​nem tego ca​łe​go biz​ne​su.
Zda​jesz so​bie spra​wę, ja​kie mu​sia​łem po​ko​nać prze​szko​dy, żeby zna​leźć się tu,
gdzie je​stem? Lexi, za​czy​na​łem od zera. I nie za​do​wo​lę się tym wszyst​kim, co on
po​rzu​cił,do​pó​kiniesta​nęsięjegoza​prze​cze​niem.

– Do​pó​ki nie sta​niesz się za​prze​cze​niem…? Ojca? Ni​kos, to, co on zro​bił, było

okrut​ne,alemu​siszmuprze​ba​czyć.Byćmożeodnie​gosięza​czę​ło,aletodzia​dek
do​pro​wa​dził cię do tego miej​sca. Mało wiem o two​im dziad​ku, ale czy ni​g​dy nie
przy​szłocidogło​wy,dla​cze​gotwójoj​ciectood​rzu​cił?

– Nie ob​cho​dzi mnie, dla​cze​go to zro​bił. Za​nim umarł, też nic nie mie​li​śmy.

Zwarsz​ta​tumiałtyle,żele​d​wiewy​star​cza​łonaży​cie.Jakidio​tatrwałprzyswo​im,
na​wet gdy stan mat​ki się po​gar​szał, aż w koń​cu umar​ła. A wy​star​czy​ło po​pro​sić
dziad​kaopo​moc.

Niedo​cie​radonie​go,dla​cze​gotenwarsz​tatbyłmutakpo​trzeb​ny?
–My​ślisz,żeSa​vasbymupo​mógł?Bez​wa​run​ko​wo?Przy​jął​bygozotwar​ty​mira​-

mio​na​mi,niewy​sta​wia​jącmużad​ne​gora​chun​ku?

–War​tobyłoza​pła​cićzatokaż​dącenę.Miałobo​wią​zekopie​ko​waćsięniąiVe​ne​-

tią.Niedość,żesięwtejroliniespraw​dził,tonado​miarzłe​gosięza​bił,przezco
zła​małVe​ne​tiiży​cie.

–To​bieteż.
– Jego przy​kład bar​dzo wcze​śnie mi po​ka​zał, że mi​łość jest luk​su​sem, któ​re​go

pra​gną tyl​ko głup​cy. – Roz​gnie​wa​ło go współ​czu​cie w jej oczach. – I tyl​ko na to
mogąso​biepo​zwo​lić.

Zro​zu​mia​łaalu​zję.
–Ni​kos,niemó​wię,żepo​stą​piłsłusz​nie.ZatoSa​vasna​wetniedałwamszan​sy

ichopła​kać.

–Niebyłocze​goopła​ki​wać.Oj​cieccałeży​ciebyłsła​by.Niepo​tra​fiłsiędziad​ko​wi

po​sta​wić,niepo​tra​fiłżyćbezmat​ki.Na​wetniepo​tra​fiłżyćdlamnieiVe​ne​tii.Nie
chcębyćtakijakon,afunk​cjapre​ze​saza​rzą​duDe​ma​kisIn​ter​na​tio​naljestostat​nim
eta​pemnatejdro​dze.

Huklą​du​ją​ce​gośmi​głow​caode​brałjejszan​sęnaod​po​wiedź.

Zma​szy​nywy​siadłmęż​czy​znapodsie​dem​dzie​siąt​kęorazmło​dako​bie​ta.
Gdy Ni​kos wi​tał się z nimi, Lexi, za pod​szep​tem za​zdro​ści, uzna​ła za sto​sow​ne

wró​cićdoho​te​lu.Zewszyst​kichmiejsc,wktó​rychbyłazNi​ko​sem,topo​do​ba​łojej
sięnaj​bar​dziej.

Na we​ran​dzie za​sko​czył ją za​pie​ra​ją​cy dech w pier​siach wi​dok za​cho​du słoń​ca

nadmo​rzem.

Le​żącwha​ma​kuroz​my​śla​łaotym,copo​wie​działNi​kos.Takczyina​czej,musido​-

pro​wa​dzićdokoń​caspra​węTy​le​raiVe​ne​tii.Izro​bićtotak,byniktnieucier​piał,
anapew​nonieNi​kos.

Nie​wy​ko​nal​nami​sja,aletrze​bajązre​ali​zo​wać.Po​mi​monie​uda​ne​godzie​ciń​stwa

za​zna​łado​bro​ci,cho​ciażtyl​koodcza​sudocza​su.

ZatoNi​ko​sani​g​dytoniespo​tka​ło.Prę​dzejumrze,niż​byzno​wumia​łazo​ba​czyć

wjegooczachtębez​gra​nicz​nąroz​pacz.

Było już ciem​no, gdy po​że​gnał Ka​tra​ki​sa. Roz​pie​ra​ła go dzi​ka sa​tys​fak​cja, bo

wkoń​cujegospra​wyza​czy​na​łysięukła​dać.Jed​nakTheogoza​sko​czył,przy​la​tu​jąc
naspo​tka​niezcór​ką.

Na wi​dok Ele​ni Lexi zbla​dła. Na​praw​dę przy​szło jej do gło​wy, że po ta​kiej nocy

mógł​bysięza​in​te​re​so​waćEle​ni?

Od​na​lazłLexi,kie​ru​jącsięskrzy​pie​niemjejołów​ka.Le​ża​ławha​ma​kunawe​ran​-

dzie,do​kądprak​tycz​nieniedo​cie​ra​łoświa​tłozpo​ko​ju.

Krę​cącgło​wą,wy​jąłjejkar​tonzrękiiwró​ciłdośrod​ka.Po​wstrzy​małjąge​stem,

żebydo​kład​nieprzyj​rzećsięry​sun​ko​wi.Za​sko​czo​nyro​ze​śmiałsię,prze​peł​nio​nydo​-
tądmunie​zna​nymuczu​ciemra​do​ściilek​ko​ści.

Jaknadzie​łostwo​rzo​neołów​kiemnapa​pie​rzery​su​nekbyłnadwy​razszcze​gó​ło​-

wy.Iskrzyłży​ciem,byłesen​cjąjegoau​tor​ki.

Przed​sta​wiałko​bie​tęosyl​wet​ceAma​zon​ki:peł​nepier​si,wą​skata​lia,umię​śnio​ne

nogiiczar​neroz​wia​newło​syczę​ścio​woza​sła​nia​ją​cetwarz.Dotegocośwro​dza​ju
skó​rza​nejtu​ni​kizpi​sto​le​temzapa​sem.Tęsamąko​bie​tęzo​ba​czyłnaT-shir​cieLexi
tegodnia,kie​dysiępo​zna​li.Skraj​nieróż​nąodpięk​nejdziew​czy​ny,któ​ragona​ry​so​-
wa​ła,alerów​nienie​bez​piecz​ną.

–Ni​kos,tenśmiechmnieob​ra​ża.
Od​wró​ciłsięwjejstro​nę.Sta​łanaroz​sta​wio​nychno​gachzdłoń​minabio​drach.
–Tenry​su​nek…–Wy​razwy​cze​ki​wa​nianajejtwa​rzyka​załmusta​ran​niedo​bie​rać

sło​wa.–Pierw​szyrazwi​dzęcośtakge​nial​ne​go–po​wie​działpo​jed​naw​czymto​nem.

–Todla​cze​gosięśmia​łeś?
–Tojestpan​naHa​vi​sham,two​jabo​ha​ter​ka,praw​da?Ta,któ​rąpo​rwałga​lak​tycz​-

nypi​rat?

Przy​tak​nę​łaroz​pro​mie​nio​na.
–Kie​dyjąpo​ry​wał,byłaci​chajakmysz​ka,aletakajestna​praw​dę.Sta​jesiętaka,

kie​dysamaalboktoś,kogoko​cha,jestwnie​bez​pie​czeń​stwie.

–Aga​lak​tycz​nypi​ratniemapo​ję​cia,zkimsięza​dał.–Ścią​gnąłbrwi.Miałwra​że​-

nie,żewiedo​kład​nie,copi​ratprze​ży​wa.

–Tak.
Po​cią​gnąłjązasobąnafo​tel,poczympo​sa​dziłso​bienako​la​nach.

–Opo​wiedzmionich.Dla​cze​gojąpo​rwał?–Daw​nojużnicnieza​cie​ka​wi​łogoaż

takbar​dzo.

Za​rzu​ci​łamuręcenaszy​ję,aonwzmógłczuj​ność,boopróczpo​żą​da​niaza​wład​-

nę​łonimjesz​czeja​kieśinnedziw​nedo​zna​nie.Za​pew​nezaspra​wątejpo​zy​cji.Poza
łóż​kiemalbobiu​remni​g​dyniespę​dziłzko​bie​tąwię​cejniżkil​kami​nut.

–Do​wie​działsię,żeonamakluczdowrótcza​su,aonchcegocof​nąć.Aleonanie

jesttaka,jakso​biewy​obra​żał.Aikluczniejesttakipro​sty.–Wjejgło​siewy​czuł
nutęsmut​ku.

–Botoonajesttymklu​czem?
–Skądwiesz?!Tak,onajestklu​czem.Je​ślipo​świę​cijejży​cie,bę​dziemógłcof​nąć

czas,żebydo​trzećdotrzechróż​nychepok.

–Icozro​bi?
–Nara​ziedo​pie​ropo​znałpraw​dęijestprzy​tło​czo​nycię​ża​remtego,comusizro​-

bić.Bo,wi​dzisz,ga​lak​tycz​nypi​rat…

–Po​lu​biłpan​nęHa​vi​sham.Aletogoniepo​wstrzy​ma.Bę​dziechciałjąza​bić.
– Chy​ba że to ona za​bi​je jego – ro​ze​śmia​ła się, ale wi​dząc jego nie​do​wie​rza​nie,

spo​waż​nia​ła.–Moż​li​we,żero​zu​mieszSpi​ke’a,alepan​naHa​vi​shamniejesttakajak
ja. Nie jest sła​ba ani sa​mot​na, nie po​trze​bu​je ni​ko​go, kto by jej po​ka​zał, że jest
waż​na.Jestsil​nainie​za​leż​na.Niewsty​dzisięswo​jejsek​su​al​no​ścianiswo​je​gomiej​-
sca na świe​cie. Je​śli Spi​ke sta​nie się dla niej za​gro​że​niem, za​bi​je go. Za​bi​ja​nie to
dlaniejnicno​we​go.Iwca​leniemaztegopo​wo​duwy​rzu​tówsu​mie​nia.

Odło​żyłkart​kęnasto​lik,poczymod​wró​ciłLexitak,bypa​trzy​łamuwoczy.
–Niewy​da​jemisię,żebytakbar​dzosięodcie​bieróż​ni​ła.
–Przeztylelattrzy​ma​łamsięTy​le​ra,przy​zwo​li​łam,żebyFa​ithmnieoszu​ki​wa​ła.

Po co? Za te okru​chy sym​pa​tii, żeby się łu​dzić, że ktoś mnie ko​cha? Pan​na Ha​vi​-
sham…

– Ma nie​zły biust i nogi – do​koń​czył za nią, a ona się uśmiech​nę​ła. – I za​pew​ne

umiepo​słu​gi​waćsiębro​nią,ale,Lexi,totyl​kopo​zo​ry.–Niebyłwsta​nieza​pa​no​wać
nadpo​to​kiemsłówci​sną​cychmusiędoust.–Je​steśtaksamosil​najakona.Mało
kto,ma​jączasobąta​kiedo​świad​cze​niajakty,po​tra​fił​byza​cho​waćwso​bietyledo​-
bra,tylecie​pła.Yine​kamou,niemu​siszodnowapi​saćswo​jejhi​sto​rii.Onajużjest
nie​zwy​kła.

Wzru​sze​nieści​snę​łojązagar​dło.
Ry​so​wa​łaoddziec​ka,napo​cząt​ku,żebyod​re​ago​waćstres,alezcza​semry​so​wa​-

niesta​łosięspo​so​bemnaprze​trwa​nienaj​czar​niej​szychchwil.

Napo​cząt​kupla​no​wa​ła,żepan​naHa​vi​shamza​bi​jeSpi​ke’a,alezcza​semko​miks

za​czął żyć wła​snym ży​ciem. A ten za​pa​trzo​ny w nią męż​czy​zna wszyst​ko zmie​nił.
Losyjejbo​ha​te​rówijejży​cie.

Mo​gła​byodnie​goodejść?
Za​my​ślo​nado​pie​ropochwi​liza​uwa​ży​ła,żeNi​kossie​dzitaksztyw​no,jak​bywręcz

prze​stałod​dy​chać.

–Prze​pra​szam–wy​szep​ta​ła.–Za​wszedajęsiępo​nieść,jakopo​wia​damoswo​ich

ko​mik​sachiszki​cach.

Po​ca​ło​wa​łago,niecze​ka​jącnajegoko​men​tarz,tymbar​dziejżeczu​ła,jakbu​dzi

sięwniejpo​żą​da​nie.Tak,tylero​zu​mieiwy​ko​rzy​statojakoswo​jąko​twi​cęwrze​-

czy​wi​sto​ści.

Gdyci​chojęk​nął,na​tych​miastroz​su​nę​łanogi.Jejczasznimdo​bie​gakoń​ca.
Drżą​cy​mi pal​ca​mi zrzu​ci​ła z sie​bie T-shirt, po czym pod​nió​sł​szy się na ko​la​na,

szarp​nę​łazapa​sekjegospodni.Alejąpo​wstrzy​mał.

–Tymra​zemchcęcięzo​ba​czyćcałą.
–Jateżchcęcięoglą​dać.Nałóż​ku.–Zsu​nę​łasięzjegoko​lan,aonsze​ro​kosię

uśmiech​nął.–Ococicho​dzi?Mó​więbezogró​dek,cze​gochcęodży​cia.

–Wła​śniewi​dzę.Ibar​dzociztymdotwa​rzy.Te​razwpa​dłaśnatenpo​mysł?
–Jakje​stemztobą,od​zy​wasięmojapod​świa​do​mość.Pew​nieuwa​żasz,żełóż​ko

jestnud​ne…

–Ztobą,Lexi,nicniejestnud​ne.Alemampo​mysł,jaktouroz​ma​icić.–Pchnąłją

nałóż​ko.

Roz​pi​na​jącko​szu​lę,ru​szyłwdru​giko​niecpo​ko​judolo​dów​ki,skądwy​jąłbu​tel​kę

szam​pa​na.

–Nieprze​pa​damzaal​ko​ho​lem–za​strze​głasię,klę​ka​jąc.
–Ktopo​wie​dział,żemasztopić?
Za​cząłjąroz​bie​rać,nieprze​sta​jącca​ło​waćjejwczu​łemiej​scenaszyi.
–Ni​g​dywię​cejniemów,theemou,żenieje​steśpięk​na.–Wsu​nąłpal​cewjejwło​-

sy.–Lexi,ufaszmi?–Przy​tak​nę​ła.–Wo​bectegoza​mknijoczy.

Gdyza​wią​zy​wałjejoczy,wstrzy​ma​łaod​dech.Do​my​śli​łasię,żetokra​wat.
Cze​ka​ła,drżącwpo​dmu​chachbry​zyodstro​nywe​ran​dy.Ma​te​racsięugiął,ase​-

kun​dępóź​niejroz​kosz​nieotar​łasięoniąowło​sio​nanogaNi​ko​sa.

Ode​bra​ło jej dech, gdy struż​ka cze​goś zim​ne​go, do​my​śli​ła się, że to szam​pan,

spły​nę​ła jej po oboj​czy​ku. A po​tem po pier​siach i brzu​chu. Gdy za​czął go po​wo​li,
zmy​sło​wozli​zy​wać,roz​sza​la​łosięwniejtor​na​do.

Gdyja​kiśczaspóź​niejobo​jeztru​demchwy​ta​lipo​wie​trze,zdar​łazoczuprze​pa​-

skę,aleichnieotwo​rzy​ła,żebyniewi​dziećwy​ra​zujegotwa​rzy.

Zno​wuza​cząłjąca​ło​wać.De​li​kat​nie,sub​tel​nie,czu​le.Gdylek​kosięod​su​nął,od​-

wró​ci​łasiędonie​gople​ca​miprzy​tło​czo​naniejegoczu​ło​ścią,alein​ny​miemo​cja​mi.

–Wpo​rząd​ku,theemou?
Czu​łamimoto,żedlaniejseksni​g​dyniebę​dzienaj​waż​niej​szy.Niewie​dzia​ła,czy

cie​szyć się z tego po​wo​du, czy pła​kać. Chcia​ła prze​stać ucie​kać od ży​cia, ale to
ozna​cza​ło,żemusiza​ak​cep​to​waćsie​bie.

Zna​la​zła się w łóż​ku z Ni​ko​sem, bo po​mi​mo jego sar​ka​stycz​nych uwag i ma​sce

bez​dusz​no​ści,lubigo.Iniebę​dziesięoszu​ki​wać,żetowy​łącz​niepo​żą​da​nie.

–Fan​ta​stycz​nie.

ROZDZIAŁJEDENASTY

Ju​troranoVe​ne​tiaiTy​lerbio​rąślub.
CzyLexiodsa​me​gopo​cząt​kuwie​dzia​ła,gdzieonisą?Uda​wa​ła,żecho​dzijejtyl​-

ko o nie​go? – te py​ta​nia nie da​wa​ły mu spo​ko​ju od chwi​li, gdy otrzy​mał tę wia​do​-
mośćodsze​faochro​ny.

Wy​sko​czyłześmi​głow​ca,poczymwy​łą​czyłko​mór​kę,żebynieod​bie​raćte​le​fo​nów

Sa​va​sa.TheoKa​tra​kisladamo​mentwkro​czynasce​nę,awów​czasNi​kososią​gnie
swójcel,tymra​zemniepoddyk​tan​dodziad​ka.

Wbiegłnapię​troiza​trzy​małsiępodjejdrzwia​mi.Byłojużpoje​de​na​stej,więcnie

chciał jej prze​stra​szyć. Otwo​rzył drzwi, ale łóż​ko było pu​ste, więc zszedł po kil​ku
stop​niachnadba​sen.

Tamjąza​stał.Wbia​łychszor​tachiżół​tymto​piewy​da​łamusięuoso​bie​niemmło​-

do​ściinie​win​no​ści,nie​zdol​naoszu​ki​wać.

Pa​trzy​łamupro​stowoczybezcie​niawy​rzu​tówsu​mie​nia.
Ow​szem,Ty​lerbyłjejprzy​ja​cie​lemiro​dzi​ną,aichzwią​zekzro​dziłsięwnaj​trud​-

niej​szymokre​siejejży​cia.

Samdo​świad​czyw​szyroz​pacz​li​wejsa​mot​no​ści,na​wetsięcie​szył,żemia​łaTy​le​ra.
Alewkon​se​kwen​cjimusibyćbar​dziejlo​jal​nawo​becTy​le​raniżwo​becnie​go.
–Ni​kos,pró​bo​wa​łam…
Wszedłjejwsło​wo.
–Przezcałyczaswie​dzia​łaś,gdzieonisą?–War​gijejdrża​ły.–Lexi,od​po​wiedzna

mojepy​ta​nie.

–Tak.
Ześci​śnię​tymgar​dłemprze​niósłwzroknanie​bie​skąta​flęba​se​nu.
Pięćdniztąko​bie​tąprze​ła​ma​łojegoba​rie​ryochron​ne,asekszniąprze​isto​czył

sięwcoś,codotejporybyłomunie​zna​ne.Zakaż​dymra​zemgozmie​niał.Nie​okieł​-
zna​nepo​żą​da​nienieopusz​cza​łogo,na​wetgdyodniejwy​jeż​dżał.

Zdrę​twiał prze​ra​żo​ny. Jak uda​ło się tej ma​łej ko​kiet​ce wy​cią​gnąć od nie​go, że

wAte​nachpra​cu​jedlanie​goSpy​ros?Do​py​ty​wa​łasię,dla​cze​gochcesięjejprzed​-
sta​wiaćwjaknaj​czar​niej​szychbar​wach.

Po​sta​wi​łaso​biezaceludo​wod​nićmu,żemado​breser​ce,nado​da​tekfunk​cjo​nu​ją​-

cepra​wi​dło​wo.Żebyjejprze​rwać,po​wie​dział,żeko​nieckoń​cówSpy​rosmudzię​ko​-
wał,bosamni​g​dybysięniezdo​byłnaod​wa​gęwy​znaćdziad​ko​wi,żeko​chaswo​ją
żonę.

Alete​razpo​sta​wi​łagra​ni​ce,po​ka​za​łamu,gdziejestjegomiej​scewjejży​ciu.Jak

wszy​scy,naktó​rychmukie​dy​kol​wiekza​le​ża​ło.

Zro​bi​łomusięcięż​konaser​cu.Mimowszyst​kichjejza​klęć,niebra​łagopoduwa​-

gę,aon…chciałjąpro​sić,żebyzo​sta​ła,jakdłu​goze​chce,wy​po​sa​żyłdlaniejstu​dio,
chciał…

–Zwo​dzi​łaśmniewna​dziei,żedo​wiemsiędo​pie​ropofak​cie?
–Niepo​wie​dzia​łamci,bomy​śla​łam,żepo​trze​bu​jąwię​cejcza​su.Za​sta​na​wia​łam

się,cobę​dzienaj​lep​szedlawszyst​kich…

–Tozna​czydlanie​go.Bowszyst​koiwszy​scyinnisądlacie​biemniejważ​ni.
–Przeztencałyty​dzień…Jesz​czeni​g​dynieby​łamtakszczę​śli​wa.Jakmo​żeszka​-

laćtotakidio​tycz​ny​mioskar​że​nia​mi?!–za​re​ago​wa​łatakgwał​tow​nie,żeznie​ru​cho​-
miał.

–Więcdla​cze​gominie…
Nie​ocze​ki​wa​niezzaży​wo​pło​tuwy​szedłTy​ler.
Podna​po​rememo​cjiNi​kosza​po​mniałoura​zie,opa​lą​cymgnie​wie.
Lexichwy​ci​łagomoc​nozarękę,żebynieod​szedł.
–Ni​kos,wiem,ileonadlacie​biezna​czy.Ja…Jakdo​wie​dzia​łamsięopo​my​śleVe​-

ne​tii, od sa​me​go rana usi​ło​wa​łam po​łą​czyć się z Ty​le​rem. Bła​ga​łam go, żeby ci
wszyst​kowy​ja​śnił.

Mocuczu​ciawjejspoj​rze​niunie​malgopo​wa​li​ła.Niktni​g​dynieli​czyłsięzjego

uczu​cia​mi.

Anioj​ciec,aniVe​ne​tia,anidzia​dek.
Ażpew​ne​godniasięzo​rien​to​wał,żenieczu​jenic.Stałsięzim​nyjakgłaz,apo​zo​-

sta​łamuje​dy​nieam​bi​cja.Na​wetniezda​wałso​bieztegospra​wy,do​pó​kiniepo​znał
Lexi.

– Ve​ne​tia jest mi bar​dzo bli​ska – prze​mó​wił Ty​ler drżą​cym gło​sem. – Ni​kos, nie

wiem,jakjejod​mó​wić,żebyjejnieskrzyw​dzić,aleniemogęsięzniąoże​nić,bojej
niepa​mię​tam,boschrza​ni​łemwszyst​kieważ​nere​la​cje.–Pod​szedł​szydoLexi,po​ło​-
żyłjejdło​nienara​mio​nach,jak​bytoodniejchciałczer​paćsiłę.

Ata​wi​stycz​ny pod​szept na​ka​zy​wał Ni​ko​so​wi ode​rwać jego ręce od Lexi, po​wie​-

dzieć, że nie ma do niej pra​wa, że te​raz na​le​ży do nie​go. Zwi​nął dło​nie w pię​ści,
żebytegoniezro​bić.

–Po​le​ga​łemnasło​wieLexi,żeVe​ne​tiajesttwo​imoczkiemwgło​wie–przy​znałTy​-

ler.–Żepo​tra​fiszzna​leźćwyj​ścieztejsy​tu​acji,nieprzy​spa​rza​jącjejcier​pie​nia.Ni​-
kos,zda​jęso​biespra​wę,żebyśchciał,że​bymznik​nąłzjejży​cia,alejachcę,żeby
byłaszczę​śli​wa.

–Ni​kos…Po​wiedzcoś.Tyl​kowtenspo​sóbmogę…
Ni​kosprzy​tak​nął,czu​jąc,żeniejestwsta​niepo​wie​dziećnicsen​sow​ne​go.Wtej

chwi​liniepo​tra​fiłod​róż​nićtego,cosłusz​ne,odtego,cozłe.Aletoza​tro​ska​ne,peł​-
newy​cze​ki​wa​niaspoj​rze​nieLexi…Nieza​po​mnigoni​g​dy.

–Gdziete​razjestmojasio​stra?
–Wpen​sjo​na​cie.Byłatakpod​eks​cy​to​wa​naju​trzej​szymślu​bemizde​ner​wo​wa​na,

żepo​ra​dzi​łemjej,żebywzię​łacośnasenidzi​siajod​po​czę​ła.Za​snę​łabły​ska​wicz​-
nie.–Ty​lermru​gnąłpo​ro​zu​mie​waw​czo.

Ni​kosniemógłwie​dzieć,czyTy​lerko​chaVe​ne​tię,alemu​siałprzy​znać,żewie,jak

zniąpo​stę​po​wać.

–Wra​cajdopen​sjo​na​tu–po​le​ciłTy​le​ro​wi,roz​wa​ża​jącwmy​ślachkil​kasce​na​riu​-

szy.–Niemówjej,żetuby​łeś.Ju​troranotamprzy​ja​dę.

–Aślub?–za​py​tałTy​ler.
Leximia​łara​cję,twier​dząc,żeVe​ne​tiajestsil​niej​sza,niżonmy​śli.
–Po​sta​ramsięjąprze​ko​nać,żebysięztymwstrzy​ma​ła.Naja​kiśczas.Atoozna​-

cza,żemu​szęjejdaćswo​jebło​go​sła​wień​stwo.

–Na​praw​dę?–Lexirzu​ci​łamupy​ta​ją​cespoj​rze​nie.Spra​wia​ławra​że​nieuszczę​-

śli​wio​nej.

–Niekażęcisięstądna​tych​miastwy​no​sić–po​wie​działNi​kos,pa​trzącTy​le​ro​wi

woczy.–Mojasio​stradużoprze​szła,ajaniechcępa​trzećnajejudrę​kę.

Ty​lerwy​trzy​małjegospoj​rze​nie.
–Jateżtegoniechcę.Iniechcębraćzniąślu​bu,do​pó​kiwszyst​kie​goso​bienie

przy​po​mnę,do​pó​kiniebędęjejwart.Pro​szętyl​ko,że​byśdałmiszan​sę.

Ni​kospo​cią​gnąłLexizesobą.
–Ve​ne​tiajesttwo​ja–rzu​ciłpodad​re​semkom​plet​nieza​sko​czo​ne​goTy​le​ra.

Odejśćte​raz?
Topy​ta​nieprzy​szłojejdogło​wy,gdyNi​kospchnąłjądopo​ko​ju,poczymsamznik​-

nął,żebyode​braćte​le​fon.

Te​raz, kie​dy spra​wa mię​dzy Ty​le​rem i Ve​ne​tią zo​sta​ła za​ła​twio​na, tym​cza​so​wo,

jejumo​wazNi​ko​semtra​ciważ​ność.

Ty​lerjużjejniepo​trze​bu​je.
Zcięż​kimser​cemprze​szłanasą​sied​niąwe​ran​dę,żebyNi​kosniezo​ba​czyłjejroz​-

ter​ki.

Bowca​leniechcia​łaodnie​good​cho​dzić.Jesz​czenie.
Naj​le​piejni​g​dy.
Niebę​dziepła​kać.Jestdo​ro​sła.Musitopo​trak​to​waćjakwa​ka​cyj​nąprzy​go​dę.
–Lexi…?
Ode​tchnę​łagłę​bo​ko,poczymwró​ci​ładosy​pial​nizuczu​ciem,jak​bywkra​cza​łana

polebi​twy.

Stałprzyłóż​ku,roz​pi​na​jącgu​zi​kiman​kie​tów.
–My​śla​łem,żebar​dzocinatymza​le​ży–po​wie​działnawi​dokjejbla​dejtwa​rzy.–

Żebydo​sta​liszan​sę.

–Ow​szem.
–Aletyionniepa​su​je​ciedosie​bie–za​uwa​żyłpół​gło​sem.
–Słu​cham?–Na​gledo​tar​łodoniej,ocomucho​dzi.–Niebo​le​jęnadTy​le​rem.
Ująłjązaręce.
–Dzię​ku​ję,żepo​wie​dzia​łaśmipraw​dę.
Uśmiech​nę​łasię.
–My​ślę,żeod​po​wia​daciuda​wa​nieprzedVe​ne​tią,dziad​kiemisa​mymsobą,żenie

wiesz,cotomi​łośćisym​pa​tia,iinneuczu​ciapły​ną​cezser​ca.Alejawiem,żewiesz.
By​łampew​na,żedaszTy​le​ro​wiszan​sę.

–Todla​cze​goje​steśsmut​na?
–Bojużnieje​stemcipo​trzeb​na.Czas,że​bymwró​ci​ładoNo​we​goJor​ku.
–Aha…aleniechcesz?–Bezsło​wawy​pro​wa​dziłjązpo​ko​ju,ażdo​tar​lipoddrzwi

jejulu​bio​ne​gopo​miesz​cze​nia.Skrom​nieurzą​dzo​ne​go,gdzieprzezcałydzieńwpa​-
da​łoświa​tłosło​necz​ne.

–Otwórz.
Z du​szą na ra​mie​niu na​ci​snę​ła klam​kę, a gdy włą​czył oświe​tle​nie, mało się nie

roz​pła​ka​ła.

Wrogustółkre​ślar​ski,nanimde​skana​chy​lo​napodod​po​wied​nimką​tem,nasto​le

oboksre​brzy​stylap​top,dru​kar​kazeska​ne​remiszaf​kanado​ku​men​ty,ryzypa​pie​ru,

ma​gne​tycz​neta​bli​ce,pędz​le,ołów​ki,gum​kiiwszyst​ko,cze​godu​szaza​pra​gnie.

Jak​bywie​dział,jakpo​win​nowy​glą​daćstu​diojejma​rzeń.
Ob​ser​wo​wałjejre​ak​cję,sto​jącwdrzwiach.
–Po​do​bacisię?
– Fan​ta​stycz​ne – wy​krztu​si​ła, czu​jąc jak pul​su​je jej w skro​niach. – Po… ni​cze​go

nieprze​oczy​łeś.Aleja…Totyl​komojehob​by.

–Dla​cze​gotyl​kohob​by?
Roz​e​mo​cjo​no​wa​na nie była w sta​nie od​po​wie​dzieć. La​ta​mi ma​rzy​ła, żeby ktoś

oniejpo​my​ślał.Izro​biłtoNi​kos.

–Lexi,maszogrom​nyta​lent.Po​win​naśdo​koń​czyćtenko​miksizło​żyćofer​tę.
–Poco?–Ser​cewa​li​łojejjakmło​tem.
–Żebygowy​dru​ko​wa​no.–Chwy​ciłjązaręce.–Alboze​ska​no​waćkil​kazwia​stu​-

nówiwrzu​cićdosie​ci.In​ter​nau​citomniejprze​ra​ża​ją​caspo​łecz​ność,je​że​litegosię
bo​isz.

–Za​raz,za​raz.Skądwiesz?
– Zba​da​łem spra​wę. Lu​dziom się to spodo​ba. W po​rów​na​niu z tym, co tam jest,

niemamwąt​pli​wo​ści,żetwo​jepra​cebędąsięwy​róż​niać.Inneroz​wią​za​nietostwo​-
rzyćbazęczy​tel​ni​ków.Matotędo​brąstro​nę,żeświa​do​mość,żemaszczy​tel​ni​ków,
dacimo​ty​wa​cjędodal​szejtwór​czo​ści.

–Ja…To…Wiesz,toniejestcośta​kie​gojakSpi​der​manalboSu​per​man.Niemam

ta​kicham​bi​cji.Chcętoro​bić,żebymiećnaży​cie.

–Więczo​stań.
–Cota​kie​go?
–Zo​stańtutakdłu​go,jakobo​jebę​dzie​mytegochcie​li.Za​no​sisię,żeitwójprzy​ja​-

cielza​trzy​masiętunadłu​żej.

Roz​ba​wio​natymar​gu​men​tempo​czu​ła,żelubigoco​razbar​dziej,aprzeztotym

jejtrud​niejniesko​rzy​staćzta​kiejoka​zji.

–Niemogętegoprzy​jąć…–Za​ru​mie​ni​łasię.–Ni​kos,niechcężyćnatwójkoszt.

Tobyzmie​ni​łoto,cojestmię​dzynami.Pro​szę,spró​buj…

–Usza​nu​jętwo​jeży​cze​nie–rzu​ciłto​nemtakswo​bod​nym,żeonie​mia​ła.–Za​nim

za​pro​te​stu​jesz…Je​stem…by​łemtwo​imsze​fem.Za​le​ża​łomije​dy​nienachro​nie​niu
sio​stry.Uwa​żam,żewy​ko​na​łaśka​wałdo​brejro​bo​ty.Maszjużpie​nią​dze,więcpro​-
po​nu​jęcije​dy​niemiej​sce,wktó​rymmo​żeszza​miesz​kać.Tylemogęzro​bićdlaprzy​-
ja​cie​la.

Zmarsz​czy​łanos.
–Tyniemaszprzy​ja​ciół.
Pu​ściłtomimouszu.
– Poza tym stu​diem do ni​cze​go wię​cej nie za​mie​rzam cię zmu​szać. Jak chcesz,

mo​żeszna​wetodcza​sudocza​su,jakzaj​dzietakapo​trze​ba,po​ma​gaćper​so​ne​lo​wi
ho​te​lu.Chcesztego?

Ser​ceomałoniewy​sko​czy​łojejzpier​si.
Po​ca​ło​wał ją w nos, a ona się uśmiech​nę​ła. Zdą​ży​ła się już na​uczyć, że po​mi​mo

nie​za​spo​ko​jo​ne​go po​pę​du sek​su​al​ne​go Ni​kos poza tym kon​tek​stem nie umie do​ty​-
kaćaniprzy​tu​lać.Więckaż​dytakigesttrak​to​wa​łajakwiel​kipre​zent.

–Tak,chcę…aleniebędętwo​jąsek​su​al​nąza​baw​kąwGre​cji.–Wtejkwe​stiinie

mo​głaiśćnaustęp​stwa.–Omałonieumar​łamzza​zdro​ści,jakdo​ty​ka​łasiętako​-
bie​tawklu​biewAte​nach.Nieje​stemtakwy​lu​zo​wa​najaktwo​jeinne…

Przy​cią​gnąłjądosie​biemoc​niej,bypo​czu​ła,jakjestpod​nie​co​ny.
– Od kie​dy za​wró​ci​łaś mi w gło​wie, nie spoj​rza​łem na żad​ną inną ko​bie​tę. Nie

chcężad​nejin​nej.–Wjegogło​sieza​brzmia​łanutare​zy​gna​cji.

Bonietyl​koonawkra​cza​łananowete​ry​to​rium.
Gła​dzi​łagopopo​licz​kuzmie​sza​ny​miuczu​cia​mi.Iletopo​trwa?Cosięsta​nie,jak

znu​dzisięNi​ko​so​wi?Możele​piejodejśćza​raz?

Wtu​liw​szytwarzwjegora​mię,sły​sza​ła,jaktrze​po​czemuser​ce.
Roz​pie​ra​łająra​dość,boprzynimporazpierw​szypo​czu​ła,czymjestra​dośćży​-

cia.Ja​kietopro​ste.

Jej me​cha​ni​zmy obron​ne, jej sta​ran​nie bu​do​wa​ny plan, by unik​nąć kom​pli​ka​cji,

roz​sy​pa​łysięjakdo​mekzkart.Wy​tłu​mi​łatemy​śli.

Ni​kosjąlubi.Jegoczy​nymó​wiąwię​cejniżsło​wa.Itojejwy​star​czy.
Dzię​kinie​muuwie​rzy​ła,żejestpięk​na,od​waż​na,żeodży​ciana​le​żyjejsięto,co

naj​lep​sze.

Nie do​pu​ści, żeby oba​wa przed tym, co los przy​nie​sie, psu​ła te​raź​niej​szość, jak

byłodotejpory.

Spoj​rza​łamuwoczy.
–Zo​sta​nę.
–Todo​brze.–Porazpierw​szyspoj​rzałnaniąwzro​kiempeł​nym…cie​pła.Wy​czu​-

łateż,żenie​udol​niesta​rasięukryćsil​neemo​cje.Tojejwy​star​czy​ło.

Ju​tromożesięstaćcośzłe​go,aletachwi​laztymczło​wie​kiembyłanie​po​wta​rzal​-

na.

Po​ca​ło​wa​łago.Doutra​tytchu.
–Czyjateżmogędaćcipre​zent?–za​py​ta​ła,jed​no​cze​śnieśmie​jącsięiztru​dem

chwy​ta​jącpo​wie​trze.–Wczo​rajna​resz​ciegoskoń​czy​łaminiemogęsiędo​cze​kać,
kie​dycigowrę​czę.

–Pre​zent?–Pa​trzyłnanią,jak​bymie​rzy​ładonie​gozpi​sto​le​tu.
Przy​tak​nę​łaspe​szo​na.
–Nietakiwspa​nia​łyjakstu​dio,alepo​my​śla​łam…
Uci​szyłjąge​stem.
–Przy​nieśgo,theemou.
Wdwiemi​nu​typo​bie​głanapię​tro,chwy​ci​łazszaf​kiry​su​nek,poczymzbie​głana

dół.Na​glepo​czu​łasięgłu​pio.Alecoin​ne​gomo​głamudać?

Madlanie​gopre​zent.Tonor​mal​nedlalu​dzi,któ​rychłą​cząnor​mal​nere​la​cje.
Prze​szedłprzeznaj​bar​dziejbo​le​snechwi​lewży​ciu,nieroz​kle​ja​jącsię.Tu​liłwy​-

cień​czo​necho​ro​bącia​łomat​ki,pa​trzył,jakga​śniewoczach,pod​czasgdyoj​ciecwy​-
pła​ki​wałzanie​gołzy,trzy​małwra​mio​nachVe​ne​tię,gdyod​kry​łacia​łoichojca.Ani
razuniepod​dałsięroz​pa​czyiwście​kło​ści.

Ale ta pa​czusz​ka oraz peł​ne wy​cze​ki​wa​nia spoj​rze​nie Lexi oka​za​ły się bar​dziej

nie​bez​piecz​ne. Ob​lał go zim​ny pot. Z jed​nej stro​ny chciał od tego uciec, z dru​giej
umie​rałzcie​ka​wo​ści.Ni​czymdziec​ko,ja​kimni​g​dyniebył.

Bezsło​wawy​jąłjejzrękipa​kiet.

–Sko​rzy​sta​łamztwo​je​goska​ne​ra.
W rę​kach miał T-shirt. Zwy​czaj​ny bia​ły T-shirt z ta​niej ba​weł​ny. Roz​po​starł go.

Iza​stygłwbez​ru​chu.

Spi​ke,ga​lak​tycz​nypi​rat.Wtymsa​mymsty​lucory​su​nekpan​nyHa​vi​shamnako​-

szul​ceLexi.

Spi​kewczar​nychskó​rza​nychspodniachiskó​rza​nejka​mi​zel​ce,zbro​niąwka​bu​-

rze. Każ​dy de​tal sta​ran​nie do​pra​co​wa​ny, ale uwa​gę przy​cią​gał przede wszyst​kim
wy​raztwa​rzySpi​ke’a.

Ześcią​gnię​ty​miry​sa​mitwa​rzypi​ratspo​glą​dałprzedsie​bie.Ni​kossiędo​my​ślił,że

Spi​kewła​śniepo​jął,żetopan​naHa​vi​shamjestklu​czemdowrótcza​su.

Ser​cebiłomujaksza​lo​ne.Jesz​czeni​g​dyniedo​stałpre​zen​tutakcen​ne​go,ajed​no​-

cze​śniegroź​ne​go.Ogar​nię​tystra​chemża​ło​wał,żesamniemaklu​czadowrótcza​-
su,żebycof​nąćwszyst​ko,copo​wie​działLexi,iwró​cićdocza​su,kie​dyjejnieznał.
Bo wów​czas trzy​mał wszyst​kie emo​cje pod klu​czem i nie za​na​li​zo​wał nie​chę​ci do
ojca.Za​kląłpodno​sem.

–Ni​kos…?–Niepa​trzy​łananie​go,przy​gry​za​jącwar​gę,poczymchcia​ławy​rwać

muT-shirt,alecof​nąłrękę.–Idio​tycz​nypo​mysł…

Po​my​ślał,żeniewol​nopo​psućLexita​kiejchwi​li.Wy​łącz​nieztegopo​wo​du.Czuł

jed​nak,żetowie​rut​nekłam​stwo.

Ścią​gnąłzsie​bieko​szu​lę.
Gdyspoj​rze​niejejnie​bie​skichoczuroz​bły​słocie​płem,cośsięwnimskur​czy​ło.
–Chy​bapo​wi​nienza​bićpan​nęHa​vi​sham–wy​krztu​sił.Ostrze​że​niedlanichoboj​-

ga.–Topi​ratbezser​ca,praw​da?Nieza​ko​chasięwniej,botobygood​wio​dłood
jejza​bi​cia.

–Ni​kos,niemó​wi​łam,żetosięskoń​czyhap​pyen​dem,aje​ślicho​dzioto,żeSpi​ke

jąza​bi​je,tośmiemtwier​dzić,żena​daljejniedo​ce​niasz.Onaniedasięza​bićni​ko​-
mu,anapew​noniejemu.–Po​cią​gnę​łazabrzegT-shir​ta.–Chy​batro​chęzacia​sny.
Na​le​ża​łowy​braćXXXL,anieXXL.–Mru​gnę​ładonie​goszel​mow​sko.–Te​raztrud​-
nobę​dziegozdjąć.

Po​rwa​nyfaląpo​żą​da​niastłu​miłwszel​kiesy​gna​łyostrze​gaw​cze.

ROZDZIAŁDWUNASTY

Uwol​niw​szy się po ty​go​dniu z ob​jęć Lexi, udał się na jacht na dłu​go od​kła​da​ne

spo​tka​niezThe​emKa​tra​ki​sem.Gdyza​szedłdobaru,żebyna​laćso​biewhi​sky,rzu​-
ciłmusięwoczyku​be​łekzbu​tel​kąszam​pa​na.Znot​kido​wie​działsię,żetopre​zent
odThea,cozwia​sto​wa​łopo​myśl​newie​ści.

Aleza​miastfalisa​tys​fak​cji,przy​po​mnia​łamusięLexidrżą​cazroz​ko​szy,gdypie​-

ściłjąską​pa​nąwszam​pa​nie.Na​tych​miastdo​znałerek​cji,gdypo​żą​da​niedałooso​-
bie znać z nie​sły​cha​ną siłą. Traf​ne okre​śle​nie. Po​żą​da​nie, na​ra​sta​ją​cy nie​po​kój,
całasy​tu​acja,któ​rąsamwy​kre​owałzLexi,byłynie​sły​cha​ne.Każ​de​godniawąt​pli​-
wo​ści na​cho​dzą​ce go po każ​dej nocy spę​dzo​nej z Lexi kry​sta​li​zo​wa​ły się w co​raz
bar​dziejokrut​nąpraw​dę.

Przy​ła​pałsięteżnatym,żeod​ci​nasięodświa​ta,ana​wetpra​cy.Prze​kła​dałspo​-

tka​niezThe​em,mimożeodpo​nadrokusta​ran​niepod​trzy​my​wałtęzna​jo​mość,blo​-
ku​jącdziad​ka,za​miastpo​znaćjegopla​ny…Kie​dyza​szławnimtakaprze​mia​na?

Jak​byob​ser​wo​wałsie​biewin​nejrze​czy​wi​sto​ścini​czymwko​mik​sieLexi,szczę​śli​-

wej,rów​no​le​głej,aletaksamokru​chejjakfan​ta​stycz​nej.Wmia​ręjakLexizaj​mo​-
wa​ła co​raz wię​cej miej​sca w jego ży​ciu, stop​nio​wo mu uzmy​sła​wia​ła, na jak bez​-
względ​nyży​wotsamsięska​zał.

Dlamęż​czy​zny,któ​ryni​g​dyniean​ga​żo​wałsięemo​cjo​nal​nienadłu​żejniżkil​kago​-

dzin,re​la​cjazkimśta​kimjakLexibyłani​czymsie​dze​nienabecz​cepro​chu.Ty​dzień
temupo​pro​siłją,żebyzo​sta​ła,ajużczuł,żejegokon​tro​lasłab​nieipo​wra​cawszyst​-
ko,coztakąbez​względ​no​ściąkie​dyśwy​ma​załzeswo​je​goży​cia.

Pew​nejnocywpadłwpa​ni​kę,boniebyłojejwłóż​ku.Za​sta​na​wiałsię,czyopu​ści​ła

go,takjakmat​kaijakoj​ciec.Zro​zu​miałwte​dy,żemusisięztegowy​zwo​lić.

Je​że​lipo​zwo​liso​bietyleod​czu​wać,na​ra​zisięnasmu​tek.Potym,przezcoprze​-

szedł,żebyzna​leźćsięwtymmiej​scu,mado​syćsmut​ku.

Od​wró​ciłsię,sły​szączaple​ca​mikro​ki.
Wkro​czyłTheo.Ześcią​gnię​ty​mibrwia​mizlu​stro​wałNi​ko​saodstópdogłów.Uści​-

snę​li so​bie dło​nie. Ser​decz​ny uśmiech Thea kon​tra​sto​wał z jego chy​trym spoj​rze​-
niem.

–Zdzi​wi​łomnie,żeprze​kła​dasztospo​tka​nie.Czytwo​jasio​strajestbez​piecz​na?–

Ni​kosprzy​tak​nął.–Je​steśza​in​te​re​so​wa​nykon​ty​nu​owa​niemwspół​pra​cy?

–Oczy​wi​ście.Todlamnienaj​waż​niej​sze.
Theopo​chy​liłsięnadsto​łem.
–Wta​kimra​ziemamposwo​jejstro​nietrzygło​sywię​cej.Po​prąmnienastopro​-

cent.Sa​vasjużniemawięk​szo​ści.

Ma​rze​nieNi​ko​sabyłonawy​cią​gnię​cieręki.Za​sią​dziewfo​te​lupre​ze​sa,od​bie​rze

na​leż​ną na​gro​dę za wy​tę​żo​ną pra​cę. Ura​do​wa​ny uści​snął dło​nie Thea. Za​pra​gnął
uczcićtozLexi,za​pra​gnął…

–Podjed​nymwa​run​kiem.
Ni​kosbyłnatoprzy​go​to​wa​ny.
–Theo,po​dajcenę.

Theospoj​rzałmugłę​bo​kowoczy.
–Ożeńsięzmojącór​ką.Po​łącznaza​wszena​szedwarody.
Ze​rwałsięzestoł​ka,poczymoparłsięore​ling.Przedsobąmiałroz​iskrzo​nebłę​-

kit​nemo​rze,alepluskfalza​głu​szałmuszumkrwiwuszach.

Wpierw​szymod​ru​chuchciałza​pro​te​sto​wać.Czydlajed​nejko​bie​tymazre​zy​gno​-

waćzeswo​jejży​cio​wejmi​sji?Zewszyst​kie​go,nacotakcięż​koha​ro​wał?Wy​braćtę
samądro​gę,któ​rąob​rałoj​ciec,po​zo​sta​wia​jączasobątyl​kozglisz​cza?

Nie,prze​cieżro​biłwszyst​ko,żebyodtegouciec.
Nie ma nic do da​nia Lexi, ko​bie​cie do​brej, szczo​drej, czu​łej. Im prę​dzej pój​dą

swo​imidro​ga​mi,tymle​piej.

Totyl​koprzy​go​da,obo​jewie​dzątoodsa​me​gopo​cząt​ku.Wszyst​kiemi​łost​ki,przy​-

naj​mniejtejego,za​wszesiękoń​czą.

Daw​noniebyłatakprze​stra​szo​na.Na​wetmimo,porazpierw​szywży​ciu,od​po​-

wied​niejkre​acji,bu​tów,ana​wetma​ki​ja​żu.

Przy​ję​cieod​by​wa​łosięwtymsa​mymho​te​lu,któ​ryzNi​ko​semtakbarw​nieotwar​li

dwaty​go​dniewcze​śniej.Na​wettoprzy​ję​ciepodele​ganc​kąmar​ki​ząroz​pię​tąnapla​-
żymia​łoka​me​ral​nycha​rak​ter.Wśródgo​ścido​strze​głazna​nąmo​del​kębie​li​znyoraz
słyn​ne​go sze​fa kuch​ni, o któ​rym bar​dzo chcia​ła po​wie​dzieć Ty​le​ro​wi. Jed​nak naj​-
bar​dziejpe​szy​łająobec​nośćSa​va​saDe​ma​ki​sa.

Wy​obra​zi​łaso​bie,żebę​dziespra​wiałwra​że​nieokrut​ni​ka,alewy​glą​dałjakkaż​dy

inny męż​czy​zna. Przez więk​szą część przy​ję​cia. Bo kwa​drans temu za​trzy​mał się
przedniąibezsło​wapo​wi​ta​niaza​sy​pałjąpy​ta​nia​mi.

Od​po​wia​da​łaza​lęk​nio​na.Jejobec​nośćnatymprzy​ję​ciuwy​raź​niemusięniepo​do​-

ba​ła,aleuzna​ła,żeniebę​dziesięukry​waćjakgrzesz​ni​ca.Za​uwa​ży​łateż,żespo​-
glą​dananiąco​razwię​cejza​cie​ka​wio​nychgo​ści.

Wró​ci​ła​bydowil​linadru​gimkrań​cuwy​spygdy​bynieto,żeniewi​dzia​łaNi​ko​sa

odtrzechdni.Spę​dziłty​dzieńznią,Ve​ne​tiąiTy​le​rem.Ażdziw,jakspo​koj​nieupły​-
nąłimtenczas.Po​temwy​je​chałwin​te​re​sach.Są​dzącpobły​skuwjegooczach,mu​-
sia​łotomiećzwią​zekzgło​so​wa​niemnapre​ze​saza​rzą​du.

Ży​czy​łamuszczę​ścia,aleod​parł,żeszczę​ścieniejestmupo​trzeb​ne.Niewró​cił

anina​wetnieza​dzwo​nił.Upo​ra​łasięzroz​go​ry​cze​niem,aletegowie​czo​runiewy​-
trzy​ma​ła.

Do​wie​dzia​łasięodVe​ne​tii,żeobec​nyjestcałyza​rządiżewydaoświad​cze​nie.Na

od​głoslą​du​ją​ce​gohe​li​kop​te​ramu​sia​łasiępo​wstrzy​mać,żebyniepo​biecdoNi​ko​sa.
Się​gnę​ła po kie​li​szek z szam​pa​nem i przy​sia​dła się do Ty​le​ra i Ve​ne​tii. Gdy Ni​kos
zja​wiłsięwwej​ściu,na​tych​miastoto​czyłgowia​nu​szekgo​ści.

Gdyod​na​lazłjąwzro​kiem,ichspoj​rze​niasięspo​tka​ły.Namo​ment,bopod​szedłdo

nie​goja​kiśstar​szymęż​czy​zna.

Kil​kami​nutpóź​niejgo​ścieza​sie​dlidosto​łówpodręcz​niewy​ko​na​ny​milam​pio​na​mi

zpa​pie​ru.Roz​po​czę​łysięprze​mó​wie​nia.

Wy​obra​ża​ła so​bie, że pierw​sze wy​gło​si Ni​kos albo Na​than Ra​mi​rez, in​we​stor

zAme​ry​ki,alebyłtostar​szypan,któ​rydwaty​go​dniewcze​śniejod​wie​dziłNi​ko​sa.
Przed​sta​wiłsięjakoTheoKa​tra​kis,czło​nekza​rzą​duDe​ma​kisIn​ter​na​tio​nal.Roz​wo​-
dziłsięnadosią​gnię​cia​miNi​ko​sa,chwa​lił,żepodjegokie​row​nic​twemfir​maotrzy​-

ma​łaspo​ryza​strzykno​wejkrwiorazka​pi​ta​łu.

Słu​cha​łategozbi​ją​cymser​cem.Na​resz​cieNi​kosmato,nacotakcięż​kopra​co​-

wał.

Zo​stałno​wympre​ze​semDe​ma​kisIn​ter​na​tio​nal.Ka​tra​kissięro​ze​śmiał,poczym

rzu​cił ja​kiś żar​cik, któ​re​go nie zro​zu​mia​ła, do​pó​ki na po​dium nie za​pro​sił Ni​ko​sa
i swo​jej cór​ki Ele​ni. Roz​pro​mie​nio​ny Ka​tra​kis prze​niósł spoj​rze​nie na Sa​va​sa.
Uśmiechnatwa​rzydziad​kaNi​ko​sauprzy​tom​niłLexi,jakajestpraw​da.

Ni​kosjestza​rę​czo​nyzEle​niKa​tra​kis.
Od​dechuwiązłjejwgar​dle,ser​cewa​li​łojakosza​la​łe,wgło​wiejejhu​cza​ło,zro​bi​-

łojejsięzim​no.Ty​lerza​klął,pod​trzy​mu​jącją,azszo​ko​wa​naVe​ne​tiawo​dzi​ławzro​-
kiemodniejdoNi​ko​sa.Alezim​nybłyskwoczachSa​va​saDe​ma​ki​sana​ka​zy​wałim
mil​cze​nie.

Do​pro​wa​dziłdotego,żehi​sto​riaro​dzin​nasięniepo​wtó​rzy.
Za pre​ze​su​rę ka​zał Ni​ko​so​wi za​pła​cić, a Ni​kos pła​ci za to swo​im ser​cem. I jej

ser​cem.

Bowbrewso​biepo​ko​cha​łago.Ztymnaj​trud​niejbyłosiępo​go​dzić.Wy​peł​ni​łają

pust​ka.

Nieporazpierw​szy.
Mia​ła pięć lat, gdy po​szła do szko​ły. Już pierw​sze​go dni się zo​rien​to​wa​ła, że

wszyst​kiedzie​ciwjejkla​siemająro​dzi​ców.Żeniezmie​nia​jąopie​ku​nów,żesąko​-
cha​ne.Iżezja​kie​gośpo​wo​dujejro​dzi​cesięjejwy​rze​kli.

Nie mo​gła prze​stać pła​kać, aż pani na​uczy​ciel​ka przy​tu​li​ła ją i umy​ła jej bu​zię.

Te​razczu​łasiętaksamo.

Jak​bystra​ci​łacoścen​ne​go,coś,cze​gowcze​śniejtakbar​dzojejbra​ko​wa​ło.
Żeteżwta​kichoko​licz​no​ściachmu​sia​łapo​czuć,jakbar​dzopra​gnie,żebyjąko​-

chał,żebywy​brałszczę​ście,dlasie​bieidlaniej.Zro​zu​mia​ła,żeza​wszebę​dziezda​-
nasamanasie​bie,boni​g​dynieprze​sta​niegoko​chać.

„Spi​kepo​wi​nienza​bićpan​nęHa​vi​sham”.
Po​wie​dział,żetaktosięskoń​czy.
Chcia​ła ukryć się w my​siej dziu​rze, na​tych​miast wy​le​cieć do No​we​go Jor​ku. Bo

gdy​bysięspo​tka​li,napew​nobysięza​ła​ma​łaibła​ga​ła,byko​chałjątakmoc​nojak
onajego.

Boniepo​tra​fiuda​wać,żeniecier​pianiżegonieko​cha.
Ode​tchnę​łagłę​bo​ko.Niepod​dasięła​two.Je​że​limagostra​cić,tomupo​ka​że,co

zro​bił.Do​trzedoczło​wie​ka,któ​rypodma​skąbru​tal​nejszcze​ro​ścijestzgrun​tudo​-
bry,któ​ryjejpo​ka​zał,czymjestży​cie,ipo​sta​rasię,byzro​zu​miał,cze​gosamsięwy​-
rze​ka.

Upły​nę​ło kil​ka go​dzin, za​nim się uwol​nił od obo​wiąz​ków to​wa​rzy​skich. Zbie​rał

gra​tu​la​cjeodwszyst​kichczłon​kówza​rzą​du,byłroz​ry​wa​nyprzezin​we​sto​rów.Prze​-
ko​ny​wałsięwdu​chu,żenatęchwi​lępra​co​wałpięt​na​ścielat.

Za​sta​na​wiałsięjed​no​cze​śnie,jakjejotympo​wie​dzieć,żebyjejniezra​nić.
Zo​ba​czyłją,jakspo​koj​nasie​dzia​łaprzysto​lewgłę​bi.Wnie​bie​skiejsu​kien​cewy​-

glą​da​łatakpięk​nie,jakpięk​nebyłojejwnę​trze.My​ślałtyl​kootym,do​pó​kiniewy​-
stą​piłTheo.

Wy​glą​da​łanazdru​zgo​ta​ną,aonpo​czuł,jak​bywgar​dlemiałtłu​czo​neszkło.Do​-

pie​rowte​dypo​jął,jakąuru​cho​miłma​chi​nę.

Za​trzy​małsięwdrzwiachstu​diaizdu​mio​nyspo​glą​dałnaLexisku​lo​nąnale​ża​ku.
My​ślał,żeobu​rzo​nawy​je​dzie.Możena​wetjaktchórznatoli​czył.Miałsięwy​co​-

fać,aleotwo​rzy​łaoczy.

Uśmiech​nę​łasięsmut​no.
–Mojegra​tu​la​cje.
–Maszsu​kien​kę,któ​rąwy​bra​łem.
–Wło​ży​łamjądlacie​bie.–Po​gła​dzi​łanie​bie​skije​dwab.–Czu​łamsięwniejina​-

czej, pew​nie. Chcia​łam dzi​siaj pięk​nie wy​glą​dać. Prze​czu​wa​łam, że za​no​si się na
cośwy​jąt​ko​we​go.

Ser​cewa​li​łomujakmło​tem,alezdru​giejstro​nycośmupod​po​wia​da​ło,żebysię

doniejniezbli​żał,żebyza​cho​wałsięho​no​ro​wo.

–Daw​noniewi​dzia​łemko​bie​tytakpięk​nej.
Ode​tchnę​łagłę​biej,jak​bychcia​łaza​pa​no​waćnademo​cja​mi.
–Tymra​zemciwie​rzę.
Nieru​sza​jącsięzmiej​sca,zrzu​ciłma​ry​nar​kę.
–Nie…niemia​łempo​ję​cia,żeTheoogło​sitoaku​ratdzi​siaj.
–Jużzniąspa​łeś?–za​py​ta​łazre​zy​gno​wa​nymto​nem.
Prze​kleń​stwo,któ​repa​dłozjegoust,zmro​zi​łoat​mos​fe​rę.Aleniepo​trze​bęwy​ja​-

śnie​nia,dla​cze​gonatoprzy​stał.

–Onamnieniein​te​re​su​je!Na​wetnaniąniespoj​rza​łem.
–Uwa​żasz,żepo​czu​jęsięle​piej?–uśmiech​nę​łasię.
Porazpierw​szyusły​szałzjejusttylesar​ka​zmu.Toprzeznie​go.
–Po​wiedzto,po​wiedz,żemamznik​nąć.Isamara​dzićso​bieztym,cozemnązro​-

bi​łeś.Żena​szaprzy​go​dami​ło​snasięskoń​czy​ła.Po​wiedz,żewy​bra​łeśto,cowtwo​-
imży​ciuważ​niej​sze.

–Prze​cieżwiesz,żenie…–za​wa​hałsię,szu​ka​jącsłów.
–Tyl​koniemów,żetonieto.Lu​dziomzda​rza​jąsięro​man​se,alepo​temidąda​lej,

tak?Po​wiedzmitosamo,coEm​ma​nu​el​le.Żemamsiępa​ko​wać.Do​sta​nęja​kiśpo​-
że​gnal​nypre​zent?

–Lexi,cotywy​ga​du​jesz?!
Spio​ru​no​wa​łagowzro​kiem.Sko​ja​rzy​łamusięzroz​wście​czo​nąty​gry​si​cą.
–Mia​łeśna​dzie​ję,żeza​ła​ma​naznik​nęjesz​czedzi​siaj?Amożesięłu​dzi​łeś,żetak

bar​dzochcębyćko​cha​na,żebędęztobązakaż​dącenę,żeza​do​wo​lęsięochła​pa​-
mi.

– Nie mia​łem in​ne​go wy​bo​ru. To mał​żeń​stwo to czy​sta for​mal​ność. – Za​ci​snął

zęby.

Lexijed​naknieda​wa​łazawy​gra​ną,bodrza​zgaura​zynieda​wa​łajejspo​ko​ju.Jak​-

bychcia​łaza​trzy​maćtenmo​ment,samasięzmie​nić.

Czu​ła,żetyl​kogniewpo​zwo​lijejprze​trwaćtechwi​le.
Boje​ślisięugnie,wjejumy​śleode​zwiesiętamaładziew​czyn​ka,któ​ratakbar​dzo

chcia​łabyćko​cha​na.Je​dy​nymspo​so​bemjejuci​sze​niabyłodaćsiępo​rwaćfalignie​-
wu.

– Uwa​żasz, że fakt, że nisz​czysz swo​je oraz moje ży​cie, bę​dzie dla mnie po​cie​-

chą?

–Le​piejjużnicniemów–wy​ce​dziłprzezzęby.
–Nieprze​sta​nę.–Otar​łałzy.–Na​wetniewiesz,jakmnieprze​ra​żamyśloroz​sta​-

niu.Jakpo​my​ślę,żewię​cejcięniezo​ba​czę,mamwra​że​nie,żesiędu​szę.–Ru​szy​ła
kunie​mu,więcsięspiął,jak​bybyłabro​nią,któ​razro​bimukrzyw​dę.Gdydo​tknę​ła
jegotwa​rzy,wjegospoj​rze​niuza​lśni​łazłość.Icośjesz​cze.

Po​ca​ło​wa​łagowpo​li​czek,aonza​drżał.Wtu​li​łasięwnie​go,żebyza​pa​mię​taćjego

za​pach.

–Pa​nicz​niesięboję,żewię​cejcięniezo​ba​czę,żejużni​g​dynieusły​szętwo​je​go

gło​su,niepo​ca​łu​jęcię.Żeniktinnyminiepo​wie,żeje​stempięk​na…–Głosjejsię
ła​mał.–Aniżemamwal​czyćoswo​je.Ni​kos,jesz​czeni​g​dytakbar​dzosięnieba​łam,
żeniebędęko​cha​na.–Pa​trzącmuwoczy,po​ca​ło​wa​ławnę​trzejegodło​ni.Smu​tek
wjegooczachtakjąpo​ru​szył,żeażsięza​chwia​ła.Aleniepod​da​łasię.Musimuto
po​wie​dzieć.–Ko​chamcięichy​bani​g​dynieprze​sta​nę.Gdy​byśniebyłtakza​śle​pio​-
nyam​bi​cją…

Uwol​niłdłońicof​nąłsięokrok.
– Opo​wie​dzia​łem ci o rze​czach, o któ​rych ni​ko​mu wcze​śniej nie wspo​mnia​łem.

Niecho​dzioam​bi​cjęczychci​wość.Zro​zum…

Mia​łaocho​tęza​bićgozato,żeniewi​dzipraw​dy,któ​rąmaprzedno​sem.
–Uwa​żasztozazwy​cię​stwonadoj​cem?Tożad​nezwy​cię​stwo.
Wcze​śniejsmu​tekwjegooczachbyjąpo​wstrzy​mał,aleniete​raz.Go​to​wa​łosię

w niej. Po​ka​zał jej, jak moż​na cie​szyć się ży​ciem, a te​raz chce, żeby wró​ci​ła do
daw​ne​gosta​nupół​uś​pie​nia.

–Tymukła​demzwy​cię​ży​łeśswójstrach,żeje​steśtakisamjakon.Botakna​praw​-

dęje​steśtakisam,cho​ciażtakbar​dzosta​raszsiętemuza​prze​czać.Je​steśjegosy​-
nem…Icośdomnieczu​jesz.–Dźgnę​łagopal​cemwklat​kępier​sio​wą.–Czu​jeszto
tu​taj.Za​czy​naszsiędomnieprzy​wią​zy​wać.Itocięprze​ra​ża.Prze​ra​żacięświa​do​-
mość,żemo​żeszbyćdo​kład​nietakisamjakoj​ciec,żemasztesamesła​bo​ści.Żeje​-
że​lipo​zwo​liszda​lejkieł​ko​waćtemu,codomnieczu​jesz,totociępo​żreodśrod​ka
istra​cisznadsobąkon​tro​lę.–Wzru​szy​łara​mio​na​mi.–Dzia​dekpod​su​nąłcinaj​lep​-
szyspo​sóbza​pa​no​wa​nianadtym.

–Sa​vasniemiałztymnicwspól​ne​go.
– Wręcz prze​ciw​nie. Ty i on bo​icie się tego sa​me​go. To dla​te​go mo​żesz so​bie

wma​wiać,żewtwo​imży​ciuod​gry​wamrolędru​go​rzęd​ną,żenieje​steśnie​wol​ni​kiem
swo​ichuczuć.Ła​mieszmiser​ceitłam​siszswo​je.Ży​częci,żebyodtejporytwo​je
ży​ciebyłotakpo​nu​rejakmoje.

ROZDZIAŁTRZYNASTY

Sie​działwskó​rza​nymfo​te​luwswo​imga​bi​ne​ciewbiu​row​cuDe​ma​kisIn​ter​na​tio​-

nal w Ate​nach. By​wał tam wie​lo​krot​nie, ale po dru​giej stro​nie ogrom​ne​go biur​ka,
gdySa​vasdyk​to​wałko​lej​newa​run​ki,odktó​rychza​le​żałlosNi​ko​sa.

Po​ko​nałwszyst​kiepo​przecz​kista​wia​neprzezdziad​ka,więctenfo​telbyłna​gro​dą

zalatacięż​kiejpra​cy.

Mimotowca​lenieczułsięzwy​cięz​cą.Sfru​stro​wa​nyniechciałmy​ślećoLexi.
Uznał,żezro​zu​mia​ła,docze​gobyłomutopo​trzeb​ne.Niepo​trze​bo​wałLexiani

jejpsy​cho​ana​li​zy.Gdzie​kol​wiekLexisięznaj​dzieiczym​kol​wiekzaj​mie,bę​dzieko​-
cha​na.Toprze​ko​na​niebyłodlanie​goźró​dłempo​cie​sze​nia,aleiza​zdro​ści.

Wy​jąłbu​tel​kęszam​pa​nazku​beł​kazlo​dem.Otwo​rzyłjąwchwi​li,gdydoga​bi​ne​tu

wkro​czyłSa​vas,któ​ryodty​go​dniagouni​kał.Jak​byzda​wałso​biespra​wę,żeNi​kos
jestjakran​nezwie​rzęgo​to​weza​ata​ko​waćkaż​de​go,ktopo​dej​dziebli​żej.

Nie,Sa​vasotymniepo​my​ślał.Jestpo​zba​wio​nyuczuć.Bezmru​gnię​ciapo​wie​ką

dźwi​ganie​wy​obra​żal​nąod​po​wie​dzial​ność.Synuro​dziłmusiępóź​no,więcgdywy​-
piąłsięnacałetobo​gac​two,dzia​dekdo​bie​gałsześć​dzie​siąt​ki,alenieza​nie​dby​wał
anifir​my,aniro​dzi​ny.

–Gra​tu​lu​ję.–Sa​vassię​gnąłpokie​li​szek.–Po​ka​za​łeś,żeza​słu​gu​jesznana​szena​-

zwi​sko.

Ni​kosupiłłykszam​pa​na,alenaustaci​snę​łomusiępew​nepy​ta​nie,któ​renieda​-

wa​łosięspłu​kaćtrun​kiem.Jesz​czeni​g​dynieza​py​tałSa​va​saoojca.

Niebyłopo​trze​byza​da​waćjeaku​ratte​raz.Aleje​że​lijezada,je​że​lisiędo​wie,to

w koń​cu prze​sta​nie się za​sta​na​wiać. I prze​sta​ną go drę​czyć kwe​stie po​ru​szo​ne
przezLexi.

–Czyoj​ciec…pro​siłcięopo​moc,jakmat​kaza​cho​ro​wa​ła?
Przezuła​mekse​kun​dydo​strzegłbłyskemo​cjiwspoj​rze​niudziad​ka.
–Grze​biącwprze​szło​ści,Ni​kos,nicniezy​skasz.Spi​su​jeszsięle​piej,niżocze​ki​-

wa​łem.Niepatrzwstecz.–Sa​vasru​szyłdodrzwi,cięż​koopie​ra​jącsięnala​sce,ale
Ni​kosod​ciąłmudro​gę.

–Od​po​wiedznamojepy​ta​nie.Czypro​siłcięopo​moc?
–Tak.
Ni​ko​so​wiser​cesięści​snę​ło.Wszyst​ko,comy​ślałoojcu,za​bar​wia​łagłę​bo​kaura​-

za,boniechciałżyćdlanie​goiVe​ne​tii,bobyłsła​by.

–Cowte​dyzro​bi​łeś?
Sa​vas za​cho​wał ka​mien​ną twarz, na​wet drgnie​niem po​wie​ki nie zdra​dza​jąc ja​-

kich​kol​wiekemo​cji.

–Po​sta​wi​łemmuwa​run​ki.Takjakto​bie.
Ni​ko​sa prze​szył zim​ny dreszcz. Prze​czu​wał, co nad​cho​dzi. Na​resz​cie po​jął, co

Leximia​łanamy​śli,mó​wiąc,żeSa​vasżądaodnie​goza​pła​ty.Spła​całtendługzwła​-
snejwoli,przyoka​zjiza​po​mi​na​jąc,żemaser​ce.

–Ja​kietobyływa​run​ki?
–Po​wie​dzia​łemmu,żeza​gwa​ran​tu​jęjejopie​kęle​kar​skąipie​nią​dze,któ​reumoż​li​-

wią jej go​dzi​we ży​cie, pod wa​run​kiem że od niej odej​dzie. Ale za​miast sko​rzy​stać
ztego,twójoj​ciecuparłsięzo​staćgłup​cem.

Zaja​kie​goNi​kosmiałgodotegodnia.
Skó​ramuścier​pła.Wy​star​czy​ło,żebyoj​ciecrzu​ciłmat​kę,ada​lejży​ła​bywdo​stat​-

ku.

Ale oj​ciec nie był w sta​nie do​ko​nać tak okrut​ne​go wy​bo​ru, nie po​tra​fił zo​sta​wić

uko​cha​nejko​bie​ty.

Nieumiałżyćzpo​czu​ciemwiny,ześwia​do​mo​ścią,żezmi​ło​ścidoniejska​załjąna

cier​pie​nie?Po​czu​ciebez​rad​no​ściNi​ko​sawy​par​ławście​kłość.Obajwie​dzie​li,żeoj​-
ciecbyłsła​by.

–Dla​cze​go?Dla​cze​goaku​rattegoodnie​goza​żą​da​łeś?
–Ukra​dłamigo.Mo​je​goje​dy​na​kaidzie​dzi​camo​je​goim​pe​rium.Uciekłznią,jak

tyl​kojązo​ba​czył,aonauczy​ni​łagojesz​czesłab​szym.Codo​sta​ławza​mian?Bie​dę
igłód.

–Sa​vas,nieprzezniąstałsięsła​by,onjużtakibył.
Mię​śnietwa​rzySa​va​sadrgnę​ły.Najegoob​li​czewy​pełzłsta​ran​nieskry​wa​nysmu​-

tek. Sa​vas nie miał za​mia​ru ska​zy​wać syna na tak po​nu​ry ko​niec! Kie​ro​wa​ła nim
wy​łącz​nieduma.

Wre​zul​ta​cietchórz​li​wykrokojcaznisz​czyłtyleist​nieńludz​kich.
– Ko​niec koń​ców, za​wiódł ją, tak jak za​wiódł mnie. Nie mo​głem do​pu​ścić, że​byś

po​peł​nił taki sam błąd. Trzy​ma​łem cię na dy​stans. Pod​da​wa​łem cię nie​zli​czo​nym
pró​bom.Niechcia​łem,że​byśbyłtaksamosła​byjakon,nie​zdol​nydora​dze​niaso​bie
zobo​wiąz​ka​mi.

Ob​ser​wu​jącprzezlatacier​pie​nieNi​ko​sa,Sa​vasmu​siałcier​piećpo​dob​niejakon.

Prze​ra​ża​ją​ce.

–Więctakma​ni​pu​lo​wa​łeśThe​em,żewszedłzemnąwukład.Mał​żeń​stwozEle​-

ni…totwójpo​mysł.

–Tak.Do​tar​łydomniesłu​chyotejAme​ry​kan​ce,żeświa​tazaniąniewi​dzisz,że

spra​wi​ła,żezmie​ni​łeśzda​niewspra​wieVe​ne​tii.Tymra​zemniemo​głemniczro​bić.

–Obajpo​stą​pi​li​ścieźle,ro​zu​miesz?Je​że​lionbyłnie​od​po​wie​dzial​nyisła​by,toty

je​steśzgorzk​nia​łyiokrut​ny.Pojegośmier​ciVe​ne​tiaijapo​trze​bo​wa​li​śmytwo​jejmi​-
ło​ści, two​je​go wspar​cia, ale ty prze​ku​łeś moją złość na nie​go na swo​ją ko​rzyść.
Spra​wi​łeś,żeza​czą​łemnie​na​wi​dzićwła​sne​goojca.Alenieje​stemanisła​byjakon,
aniprze​peł​nio​nygo​ry​cząjakty.

Mi​łośćdoLexigonieosła​bi.
Opadłnafo​tel.Maser​ce,któ​rebo​le​jeikrwa​wi,aleprzedewszyst​kimko​cha.
Aonod​da​liłko​bie​tę,któ​ramutoudo​wod​ni​ła.
Pró​bo​wa​łamupo​ka​zać,coichłą​czy,acoonchciałznisz​czyć.Bojejmi​łośćbyła

jejsiłą,do​da​wa​łajejod​wa​gi.

„Ni​g​dynieprze​sta​nęcięko​chać”.
Te​razzro​zu​miał,dla​cze​gowpa​dławzłośćzpo​wo​duwy​bo​ru,ja​kie​godo​ko​nał.
Drżą​cy​mi pal​ca​mi się​gnął po no​mi​na​cję na pre​ze​sa De​ma​kis In​ter​na​tio​nal, po

czymrzu​ciłnastółprzedSa​va​sem.

– Do​my​ślam się, że jak​kol​wiek po​stą​pi​łeś, dzia​ła​łeś pod wpły​wem po​czu​cia winy

imi​ło​ści.Chcia​łeś,że​bymbyłsil​niej​szyniżoj​ciec–po​wie​dział,pa​trzącmupro​sto

woczy.–Je​stemodnie​goowie​lesil​niej​szy.Nieza​wio​dłemsio​stry.Nieza​wio​dęteż
cie​bie,aleLexi…Sa​vas,onajestczę​ściąmnie.Dzię​kiniejje​stemjesz​czesil​niej​szy.
Onawy​peł​niamojeży​cieśmie​chemira​do​ścią.–Ro​zej​rzałsiępoga​bi​ne​cie.–Set​ki
razypo​ka​za​łemci,ileje​stemwart.Za​słu​ży​łemnafo​telpre​ze​saDe​ma​kisIn​ter​na​-
tio​nal.Alemiar​kasięprze​bra​ła.Niezo​sta​więko​bie​ty,któ​rąko​cham,anisięnieza​-
strze​lęzżaluponiej.Chcesz,że​bympro​wa​dziłtęfir​mę…chceszuczy​nićmnieswo​-
imspad​ko​bier​cą?Będętoro​biłzniąuswo​je​goboku.Tyl​kotaksiętegopo​dej​mę.
Ko​nieczży​ciemwtwo​imlubjegocie​niu.Te​razmu​szębyćpa​nemsie​bie.

Niecze​ka​jącnare​ak​cjęSa​va​sa,opu​ściłga​bi​net,czu​jąctęt​nią​cywży​łachstrach

zmie​sza​nyzna​dzie​ją.Mu​siałjązo​ba​czyć,niemógłsiędo​cze​kać,kie​dyweź​mieją
wra​mio​na.

Bo tym ra​zem znik​nę​ła nie​chęć na myśl o ko​bie​cie, któ​ra mimo tylu złych do​-

świad​czeń na​dal po​tra​fi​ła ko​chać. Tym ra​zem pra​gnął tej mi​ło​ści, pra​gnął ko​chać
Lexitak,jaksięjejtona​le​ża​ło.

Otwie​ra​ławła​śniepusz​kęzzupą,gdyktośza​pu​kałdodrzwi.Niemo​głatobyćFa​-

ith,bozmę​czo​nauda​wa​niem,żenicsięniesta​ło,wszyst​kojejwy​gar​nę​ła:ro​mans
zTy​le​remiset​kikłamstw.

AlegdyFa​ithza​py​ta​łaoNi​ko​sa,za​la​łasięłza​mi.Naobro​nęFa​ithtrze​bapo​wie​-

dzieć,żeprze​sie​dzia​łazniącałydzień,za​nimsięwy​pro​wa​dzi​ła.

Alenieznik​nę​łanaza​wsze,bopodnie​obec​nośćTy​le​rabyłajejje​dy​nąprzy​ja​ciół​-

ką.

Do​dat​ko​wodo​ło​wa​łająsa​mot​nośćwpu​stymmiesz​ka​niu.Kil​karazymia​łaocho​tę

za​dzwo​nićdoNi​ko​sa,do​wie​dziećsię,counie​gosły​chać,alenamyślojegoza​rę​-
czy​nach,wra​ca​ławście​kłość.

Tyl​kototrzy​ma​łojąprzyży​ciu.Bałasię,żegdyizłośćmi​nie,jużnicjejniezo​sta​-

nie.

Spoj​rzaw​szyprzezwi​zjer,od​sko​czy​łaoddrzwijakopa​rzo​na.
Ni​kos.
Gdy​bytobyłomoż​li​we,ser​cewy​sko​czy​ło​byjejzpier​si.
–Lexi,otwórz!Wiem,żetamje​steś.
Bez​czel​nyfa​cet!Wy​obra​ziłso​bie,żesięprzednimcho​wa!
Sta​nąłprzedniąwroz​pię​tymdłu​gimpłasz​czu,prze​krzy​wio​nymkra​wa​cieimoc​no

zmię​tejko​szu​li.Za​ro​śnię​ty,coozna​cza​ło,żegolisięraznadzień.Tenza​rostspra​-
wił,żepo​czu​łała​sko​ta​niewnaj​dziw​niej​szychmiej​scach.

Kie​dyśsiępo​ża​li​ła,żejądra​pie,więcza​cząłsięgo​lićdwarazydzien​nie,alenie​-

dłu​gopo​temwy​zna​ła,żetę​sk​nizajegoza​ro​stem.Dzieńpóź​niejnie​ogo​lo​nyocie​rał
sięojejuda,do​pro​wa​dza​jącjądoroz​ko​szy.

Boże,jakonnaniądzia​ła.
–Je​że​lituje​steśzpo​wo​dulap​to​pa,któ​re​goza​bra​łam,to,prze​pra​szam,jużgonie

od​dam.Do​piszgodostratzwią​za​nychzmoimpo​by​tem.–Żebysięnieroz​pła​kać,
wy​si​li​łasięnaswo​bod​nyton.

–My​ślisz,żedla​te​gotuje​stem?Zpo​wo​dulap​to​pa?–Zmie​rzyw​szyjąwzro​kiem,

wszedłdośrod​ka.

Za​mknę​łazanimdrzwiiopar​łasięonieple​ca​mi.Wes​tchnę​ła.Na​wetwubra​niu

po​gnie​cio​nym pod​czas lotu pre​zen​to​wał się pie​kiel​nie po​cią​ga​ją​co. To nie​spra​wie​-
dli​we,żebyje​denczło​wiekmiałwszyst​ko:uro​dę,sek​sa​piliod​wa​gę,żebysięztym
ob​no​sić.

Niewol​notakonimmy​śleć.Jestza​rę​czo​nyzinną.Sągra​ni​ce,któ​rychna​wetona

nieprze​kra​cza.Jed​nakwi​dokjegopod​krą​żo​nychoczuipo​sza​rza​łejceryspra​wiłjej
spo​rąsa​tys​fak​cję.

Tak,po​win​nawwięk​szymstop​niuna​śla​do​waćpan​nęHa​vi​sham.
–Gdzietwo​jana​rze​czo​na?
–Chy​bawAte​nach.Zeswo​imuko​cha​nym.
– Je​że​li to ma być re​kla​ma no​wo​cze​sne​go otwar​te​go mał​żeń​stwa i sek​su​al​nych

przy​gódwNo​wymJor​ku,tosięwy​noś.Mamro​bo​tę.

Zrzu​ciłzra​mionpłaszczipod​wi​nąw​szyrę​ka​wyko​szu​li,się​gnąłpory​su​nekle​żą​cy

naka​na​pie.Poczymjakgdy​byni​g​dynic,rzu​cił:

–Za​rę​czy​nyze​rwa​ne.
Szczę​kajejopa​dła.Przezkil​kase​kundmia​ławra​że​nie,żesięprze​sły​sza​ła,żepo​-

now​niezna​la​złasięwin​nejrze​czy​wi​sto​ści,gdziezja​wiłsięNi​kosiprzy​się​gajejdo​-
zgon​nąmi​łość.

–Lexi…wpo​rząd​ku?
Gdyprzy​tak​nę​ła,za​cząłroz​glą​daćsiępopo​ko​ju,wktó​rymurzą​dzi​łastu​dio.Na

sze​ro​kimdrew​nia​nymsto​le,któ​ryku​pi​łanatar​guzesta​ro​cia​mi,le​żałprzed​ostat​ni
roz​działopo​wie​ściopan​nieHa​vi​sham.

Wy​raź​niedrżą​cąrękąNi​kospo​gła​dziłostat​niry​su​neknatejstro​nie.Ten,naktó​-

rympan​naHa​vi​shamstoinadnie​ru​cho​mymcia​łemSpi​ke’a.

–Za​bi​łago?–za​py​tał,niekry​jączdu​mie​nia.
–Przy​naj​mniejwtejwer​sji–wy​krztu​si​łaLexi,tłu​miącłzy.
–Jakto?
Po​tar​łaoczy.
–Niemogęsięzde​cy​do​wać,ja​kiemabyćza​koń​cze​nie,azadwadnimamspo​tka​-

niezwy​daw​cą.Onamusimupo​ka​zać,docze​gojestzdol​na,żebyjużni​g​dyjejnie
lek​ce​wa​żył.Alemożetyl​kogooka​le​czy.Albo,ktowie,zo​sta​nąkum​pla​mi?

Gdyza​mru​gał,zo​rien​to​wa​łasię,żepoto,bynieoka​zaćemo​cji.
–Zda​jesię,żedo​brzesięba​wisz.
– Ow​szem. Do​tar​ło do mnie, że ży​cie Spi​ke’a jest wy​łącz​nie w mo​ich rę​kach

i mogę go krzyw​dzić na wszyst​kie spo​so​by. – Unio​sła do góry kciuk, żeby po​kryć
smu​tek.–Porazko​lej​nyra​tu​jęsięuciecz​kąwświatfan​ta​sy.

–Dużozro​bi​łaśprzezje​denty​dzień.–Prze​rzu​całkar​tyko​mik​su.
Wzru​szy​łara​mio​na​mi.
–Pie​nią​dze,ja​kiemiza​pła​ci​łeś,wy​star​cząminakil​kamie​się​cy.Uzna​łam,żespró​-

bu​ję.Te​razalboni​g​dy.

–Su​per.–Omiótłjąpo​żą​dli​wymspoj​rze​niem,poczymzno​wuza​cząłsięprze​cha​-

dzać.

Za​ci​snę​łapal​ce,żebynierzu​cićsięnanie​gozpię​ścia​mi.Jakmógłpo​wie​dzieć,że

za​rę​czy​nyod​wo​ła​ne,inicwię​cej?Aleniebę​dziegowy​py​ty​wa​łaoszcze​gó​ły.

–Mo​żeszprze​staćtakcho​dzić?Za​czy​namsięcie​biebać.Cosięsta​ło?Wszy​scy

zdro​wi?

–Tak.Ve​ne​tiado​pro​wa​dzaTy​le​raimniedosza​łu,pla​nu​jącślubstu​le​cia.
Ser​ce się jej ści​snę​ło. Wbrew swo​im ocze​ki​wa​niom za​przy​jaź​ni​ła się z Ve​ne​tią,

po​nie​ważoby​dwieko​cha​łyTy​le​rapo​mi​moróż​nychtem​pe​ra​men​tów.Aleprzeztego
bez​dusz​ne​gobru​ta​laomi​jajątocałera​do​sneza​mie​sza​nie.

–Usta​li​lidatę?
–Zapół​to​raroku.Ve​ne​tiaza​cho​wu​jesiętak,jak​bybyłaje​dy​nąko​bie​tą,któ​rawy​-

cho​dzizamąż.Na​bra​łemsza​cun​kudoTy​le​razato,żewy​mógłnaniejtakod​le​gły
ter​min.

Nieroz​ma​wia​łazTy​le​remodty​go​dnia.Je​dy​nieza​razpoprzy​lo​ciepo​in​for​mo​wa​ła

go,żedo​le​cia​łaiżeczu​jesiędo​brze.Do​my​ślałsię,żetakniejest.Obie​ca​ła,żebę​-
dzienasie​bieuwa​żać.Aleniechcia​ławię​cejdonie​godzwo​nić,bobysięroz​pła​ka​-
ła,aniechcia​łagonie​po​ko​ić.

Do​pie​rozadwaty​go​dnieza​mie​rza​ławró​cićdopra​cywba​rze,anara​zieży​wi​ła

siętłu​stymje​dze​niemnawy​nos,ry​so​wa​łaiza​pła​ka​naza​sy​pia​ła.

–Two​jasio​stramasiędo​brze,atyda​lejje​steśpre​ze​semDe​ma​kisIn​ter​na​tio​nal…

–Daw​noniesły​sza​łatylego​ry​czywswo​imgło​sie.–Więcpocoprzy​je​cha​łeś?

Bły​ska​wicz​nie zna​lazł się przed nią. Po​gła​dził pal​cem siń​ce pod jej ocza​mi, spo​-

glą​da​jącnaniązbez​gra​nicz​nymsmut​kiem.

–Theemou,ser​cemipęka,jak​bywy​ry​wa​nomijezpier​si.Bólniedoznie​sie​nia.
–Tyniemaszser​ca.
–Chy​bajed​nakmam.Totypo​bu​dzi​łaśjedoży​cia,wpa​ro​wu​jącwmojeży​cie.
–Ni​g​dzieniewpa​ro​wa​łam,totymniezma​ni​pu​lo​wa​łeś.Wy​mo​głeśnamniepraw​-

dę,apo​tem…Jesz​czeni​g​dynani​ko​gonieby​łamtakazła.Nie​na​wi​dzęcięzato,co
mizro​bi​łeś.

Ob​jąłją.
–Nietakbar​dzojakjasie​bie,theemou.–Czu​łajegood​dechnaskro​ni.–Odkil​-

kudniprze​kli​namsie​bieset​kirazy.Na​wetprzy​go​to​wa​łemso​biemowępro​szal​ną,
aleniepa​mię​tamanisło​wa–wes​tchnął.–Zakaż​dymra​zem,kie​dyje​steśprzymnie,
zdej​mu​jeszzemnieko​lej​nepęta,po​ka​zu​jeszmi,jakmoc​nopo​tra​fięod​czu​waćira​-
nić.Totro​chęstrasz​ne,Lexi.

Łzyciur​kiempły​nę​łyjejpopo​licz​kach.Po​czu​łasiębez​bron​na.Niemia​łasiłydłu​-

żejmusięopie​rać.My​śla​ła,żejejser​cejużkie​dyśpę​kło,żebar​dziejniemoże.My​-
li​łasię.Bólbyłrów​nieostry.

–Niepłacz,aga​pemou,niemogęnatopa​trzeć.–Ująłjąpodbro​dę.–Lexi,ko​-

chamcięca​łymser​cem.Mojeży​ciebezcie​biejestpu​ste.Two​jawła​dzanademną,
nadmoimszczę​ściem…jużniena​pa​wamniestra​chem.Yine​kamou, chcę spę​dzić
ztobąresz​tęży​cia,ko​cha​jąccię.

–Napew​no?–Ser​cebiłojejtakszyb​ko,żepo​my​śla​ła,żetoza​wał.
– Je​steś naj​cu​dow​niej​szą ko​bie​tą pod słoń​cem. Chcę mieć z tobą dzie​ci, ko​chać

sięztobąkaż​dejnocyikaż​de​gopo​ran​ka.Chcęsłu​chaćtwo​ichopo​wie​ściopi​ra​tach
i pę​tlach cza​su, chcę jako pierw​szy oglą​dać twój każ​dy pierw​szy szkic, chcę się
tobąopie​ko​waćichcę,że​byśtysięmnąopie​ko​wa​ła.

–Ale,bła​gam,po​wiedz,żeniechcesztakwspa​nia​łe​gowe​se​lajakVe​ne​tia,botego

nieprze​ży​ję.

–Chcęciępo​ślu​bićjaknaj​szyb​ciej.Po​dróżpo​ślub​nąmo​że​myspę​dzićnajach​cie.

Obie​ca​łemSa​va​so​wi,żewró​ci​myzamie​siąc,że​bymmógłfor​mal​nieob​jąćpre​ze​su​-
ręDe​ma​kisIn​ter​na​tio​nal.

–Dzia​deksięzgo​dził?!–Niekry​łazdu​mie​nia.
–Nieda​łemmuwy​bo​ru.Po​wie​dzia​łem,żebezcie​biefo​telpre​ze​samnieniein​te​-

re​su​je. – Chwy​cił ją za ręce. – Po​wiedz, że też tego chcesz, po​wiedz, że mnie ko​-
chasz.

–Ko​chamcię,Ni​kos–wy​szep​ta​łaprzezłzy.–Po​mo​głeśmizro​zu​mieć,żeje​stem

takdo​bra,jakmojawy​ima​gi​no​wa​nabo​ha​ter​ka,któ​ralubiza​bi​jać…Na​wetwię​cej,
spra​wi​łeś, że chcę żyć wła​snym ży​ciem. Ale po​tem zo​sta​wi​łeś mnie z tym samą.
Zro​zu​mia​łam,żetocał​kiemdo​breży​cie.Mimotoztobąby​ło​bybar​dziejszczę​śli​-
we,ajaniechcęsiętegopo​zba​wiać.

–Niebę​dzieszmu​sia​ła.–Oparłczo​łonajejgło​wie.–Ni​cze​gobar​dziejniepra​-

gnę, niż że​byś była szczę​śli​wa. – Gdy ją po​ca​ło​wał, po​czu​ła, jak opusz​cza ją stres
ina​pię​cie.–Aleczu​ję,żebędęmu​siałza​bićtegoTony’egoStar​ka.

–Słu​cham?
–MasznaT-shir​ciena​pi​sa​ne„Ko​chamTony’egoStar​ka”.Nieży​częso​bie,że​byś

ko​cha​łako​gośin​ne​goniżmnie.

Ro​ze​śmia​łasię.
–Sor​ry,Ni​kos.Tory​zy​koza​wo​do​wewży​ciuau​to​rako​mik​sów.Za​wszeko​cham

co naj​mniej dwie ko​mik​so​we po​sta​cie. Ostat​nio Iro​na Mana. Nie masz do nie​go
star​tu,więcle​piej…

–Jakza​razsiętobązaj​mę,theemou,toza​po​mnisz,jaksięna​zy​wasz,niewspo​-

mi​na​jącoimio​nachin​nychfa​ce​tów.Bę​dzieszpo​wta​rzaćtyl​komojeimię.-Po​cią​gnął
jąnaka​na​pę.

–Sy​pial​niajesttam.Trzy​stasześć​dzie​siątgo​dziniczter​dzie​ścitrzymi​nu​ty.
–Słu​cham?
–Odkie​dyporazostat​nisięzemnąko​cha​łeś.
–Pan​noNel​son,panijestuza​leż​nio​naodsek​su.
–Nie,dro​gipa​nieDe​ma​kis,odpana.