BADANIE KLATKI

PIERSIOWEJ

I PŁUC

Fizyczna ocena płuc i klatki piersiowej ma duże znaczenie

w rozpoznawaniu chorób układu oddechowego, ale nie tylko.

Wiele obserwowanych zmian może mieć znaczenie

w diagnostyce chorób krążenia czy węzłów chłonnych.

W chirurgii i anestezjologii, kwalifikując do zabiegu

(znieczulenia ogólnego ), wymaga się zapewnienia

o prawidłowej funkcji układu oddechowego u wszystkich

chorych. Fizyczna ocena płuc i klatki piersiowej wymaga

wiadomości na temat anatomicznych struktur znajdujących

się w klatce piersiowej oraz rozmieszczenia płatów płuc

w stosunku do pokrywających je żeber (np.. dolna granica

prawego górnego płata znajduje się w normalnych warunkach

miedzy trzecim a czwarty żebrem i sięga ponad obojczyk).

Właściwe metody badania służące wstępnej ocenie i

dalszemu rozpoznawaniu zmian w stanie chorego

to :

I WYWIAD

1. Pierwsze wrażenie – ogólna ocena stanu, aktywność

ruchowa, kontakt.

2. Wywiad chorobowy– duszność, kaszel, plwocina,

krwioplucie, ból, oddech.

3. Objawy ze strony innych narządów- obrzęki obwodowe,

objawy obrzęku płuc, spadek masy ciała- AIDS, gruźlica, rak,

zakrzepica żył kończyn dolnych, zator płucny.

4. Zaburzenia snu – niedrożność dróg oddech, zespół bezdechu.

Konsekwencja tego to: senność podczas dnia, bóle głowy, lęk,

depresja.

5. Przebyte choroby – infekcje przewlekłe dróg oddech., zabieg

chirurgiczny , urazy klatki. Koklusz lub zap. płuc w

dzieciństwie powodują rozstrzenie oskrzeli.

6. Wywiad społeczny – palenie tytoniu, zwierzęta

domowe- alergie, papuzica.

7. Zawód- rodzaj wykonywanej pracy – choroby

zawodowe płuc

( pylica, astmy zawodowe / lutowanie – kalafonia,

produkcja plastyku, malowanie – izocjanaty/,

alergiczne

zapalenia pęcherzyków płucnych,

–

farmerzy(wilgotne siano), hodowcy drobiu ( alergeny

ptasie),

pieczarkarnie, stolarstwo.

8. Wywiad rodzinny – choroby genetyczne- astma,

zwłóknienie torbielowate, rozedma, gruźlica płuc.

9. Przebyte leczenie – kortykoidy, środki rozszerzające

oskrzela, aspiryna- nasilają objawy astmy.

Zaobserwuj zaburzenia oddychania przy mówieniu, notuj

wskazówki z otoczenia.

II. OGLADANIE

1. Kształt, zarys, proporcje klatki piersiowej, symetria ruchów

przy oddychaniu.

2. Struktura kostna, nachylenie żeber ( przód) – pozycja stojąca,

siedząca, leżąca, pozycja boczna.

Obserwujemy występowanie deformacji i nierówności:

- klatka piersiowa beczkowata ( nadmiernie rozdęte ściany),

- klatka piersiowa lejkowata (widoczne zapadnięcie mostka),

- klatka piersiowa kurza ( mostek i chrząstki żebrowe wystają na

zewnątrz),

- blizny pooperacyjne lub zmiany po torakoplastyce,

- spłaszczenie klatki piersiowej w skoliozie, przewlekłej chorobie

płuc,

- kifoza ( przednie wygięcie kręgosłupa), skolioza (boczne

wygięcie),

prowadząca do niewydolności oddechowej,

- obecność powietrza w tkance podskórnej ( odma pooperacyjna,

opłucnowa samoistna lub z urazem klatki piersiowej).

3. Obserwacja typu oddychania:

- zwróć uwagę na tempo, głębokość i regularność

oddechów, obustronną jednakową ruchomość klatki

piersiowej, czy występują jakieś odgłosy?,

równomierność rozszerzania klatki piersiowej,

zmniejszone występują w złamaniu żeber, odmie płuc i

wysięku, zatorze tętnicy płucnej,

- hyper i hypowentylacja zaburzająca szybkość i głębokość

oddechu

np. u osób gorączkujących, w duszności pochodzenia

sercowego

i oddechochowego,

u osób ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym,

zatruciach

( morfina, środkami nasennymi).

szybkość oddechu – noworodek- 40 odd./min

- dziecko – 20-25 odd./min

- dorosły - 16 -20 odd./min

Oddechy powyżej 35/min lub poniżej

10/min są wskazaniem do podjęcia

sztucznej wentylacji płuc.

Charakter oddechu.

Oddech powinien być głęboki,

miarowy, regularny, bezwonny( brak

higieny, zapach alkoholu, acetonu, w

mocznicy, niewydolności wątroby),

bez wysiłku, przez nos.

Rytm oddechowy – chorobowy: oddech Biota

( po kilku głębokich oddechach następuje

krótkie zatrzymanie),

oddech Cheynea- Stokesa ( coraz głębsze,

a następnie coraz płytsze, kończące się na

bezdechu),

oddech Kusmałla ( bardzo głębokie

oddechy regularne z krótkimi okresami

bezdechu),

oddech paradoksalny ( klatka piersiowa

unosi się podczas wydechu),

oddech tachupnoe ( szybkie, płytkie

oddechy)

III. BADANIE PALPACYJNE

1. Położenie tchawicy- odchylenia tchawicy od linii

środkowej – występują przy przemieszczeniu się

śródpiersia, w rozstrzeniach.

2. Badanie przedniej strony klatki piersiowej

- oceniamy napięcie skóry, tkliwość przy obmacywaniu

min.: przestrzenie międzyżebrowe.

- oceniamy równomierność rozszerzania się klatki

piersiowej przez odchylanie odpowiednio ułożonych

kciuków( na wdechu – 6-8 cm)

- stwierdzenie obecności drżenia głosowego przez płasko

ułożone dłonie rąk na klatce piersiowej i wypowiedzenie

przez badanego cyfry 44, 90 lub liczy„ jeden, dwa, trzy”

Powstąjące wibracje ścian, to zjawisko prawidłowe i dobrze

słyszalne w wyższych częściach klatki, słabiej niższych.

Zmniejszone lub nieobecne drżenia mogą występować w

odmie, wysięku opłucnej a także lokalizować guzy i bóle

klatki piersiowej

IV. OPUKIWANIE

1. Badanie przednich i tylnych powierzchni klatki piersiowej



Zasady:

- sposób- palec środkowy kładzie się płasko na ścianie klatki piersiowej

i uderz go mocno końcem palca środkowego drugiej ręki. Opukiwanie

wykonuje się od szczytu do podstawy. Palce powinny być umieszczone

w przestrzeniach międzyżebrowych.

- siła i natężenie odgłosu – zależą od grubości ścian, od ilości powietrza

wewnątrz struktury. Odgłos opukowy powinien być po obu stronach

jednakowy.



Możliwości odgłosu opukowego:

- nasilenie ( powietrze w jamie opłucnej, rozedma..)

- stłumienie (otyłość, zwłóknienie płuc..)

- „kamienne stłumienie” ( wyraźny w obecności płynu)



Stłumienie odgłosu jest stwierdzane nad wątrobą, pod sercem i w

okolicach przepony. Przy opukiwaniu pleców, badany jest pochylony

ze złożonymi rękami.

OSŁUCHIWANIE

1. Cel – ustalenie obecności prawidłowych szmerów oddechowych

i głosowych oraz obecności ewentualnych szmerów

patologicznych

( egofonia)

2. Zasady – stosowanie stetoskopu: osoba szczupła częścią

dzwonkową, pozostali częścią przeponowa,

- badany musi wykonywać głęboki wdech przez usta,

- informować pacjenta o sposobie oddychania, pozycji,

- przy osłuchiwaniu wykorzystujemy pełny cykl oddechowy,

- kolejność: przednia potem tylna część klatki piersiowej, od

szczytu

do podstawy. Porównywać lewą z prawą stroną,

- osłuchujemy i oceniamy: rodzaj szmerów, ich tonację ( niska,

wysoka, głośne lub drobne szmery), długość i intensywność.

c.d.- osłuchiwanie

3. Rodzaj szmerów

a) pęcherzykowe,

b) oskrzelowe,

c) oskrzelowo- pęcherzykowe,

d) dodatkowe.

a) Szmery osłuchowe pęcherzykowe – są to szmery ponad zdrowymi

płucami,

podobne do szelestu, słyszalne podczas wdechu oraz na początku

wydechu.

Osłabienie szmeru występuje w upośledzonej drożności dróg

oddechowych,

guzie, rozedmie.

Brak wyraźnych szmerów spotykamy w ciężkiej astmie oraz obecności

płynu w opłucnej.

b) Szmery oskrzelowe- są to szmery słyszalne nad tchawicą i głównymi

oskrzelami. Mają wysoką tonację, a przy wydechu są intensywniejsze

( wdech krótszy niż wydech)

Jeśli takie szmery słyszymy w innych oskrzelach płuc, to sugeruje

zmiany

zapalne płuc, ucisk płuca, wysięk.

c.d. – osłuchiwanie

c) Szmery oskrzelowo- pęcherzykowe – to szmery występujące

w głównych drogach oddechowych płuc.

Wysłuchujemy jako głośne i równe w długości trwania szmery,

zarówno przy wdechu jak i wydechu. Osłuchujemy na

przodzie w drugim międzyżebrzu, w punkcie 2,3 (rys.).

Natomiast tył – okolica miedzyłopatkowa, w punkcie 3,4 (rys.)

Przy osłuchiwaniu, wykorzystujemy odgłosy mowy. Jest to

odpowiednik drżenia piersiowego przy mówieniu, ale

osłuchowy.

Dźwięk jest silniejszy, gdy przechodzi przez zbitą tkankę,

słabszy – gdy między klatką a płucem jest płyn, powietrze lub

jest zgrubienie opłucnej .

d) Szmery dodatkowe – są trzy rodzaje:

- świsty ( rzężenia)

- trzeszczenia (krepitacje)

- tarcie opłucnowe

d) Szmery dodatkowe – c.d.



świsty- powstają przy przepływie powietrza przez zwężone drogi

( wydzielina, obrzęk błon śluzowych, guz).

Można je usunąć przez kaszel. Mają wysoką i niską tonację, mogą być

też

dźwięczne (powstają w większych drogach i mają chrapiący charakter,

spotykamy w astmie i rozedmie.



trzeszczenia – powstają w drobnych oskrzelach. Występują w zapaleniu

płuc, niewydolności krążenia.

Są jak „ ścieranie między palcami włosów”. Słyszalne są w drogach

oddechowych np.: w obrzęku płuc, o charakterze „ otwierania butelki z

płynem musującym, a także szmery bulgocące – gdy jest wydzielina.



tarcia opłucnowej – maja charakter lekkich trzasków lub szmeru

ścierania.

Charakterystyczne dla zapalenia opłucnej, nie zmieniają się przy kaszlu.

INNE DODATKOWE BADANIA FIZYKALNE

Ocena dłoni i palców ( pałeczkowatość) – rak

płuc.

Ocena tętna żylnego na szyi ( serce płucne).

Ocena węzłów chłonnych nadobojczykowych.

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Badanie klatki piersiowej, Medycyna Ratunkowa - Ratownictwo Medyczne
badanie klatki piersiowej uklad oddechowy
Badanie klatki piersiowej 4
BADANIE KLATKI PIERSIOWEJ cz II

więcej podobnych podstron

BADANIE klatki piersiowej

Document Outline