"Grób Agamemnona"-wiersz dzieli siê na dwie czêœci. CzêœÃÅš pierwsza ma charakter luŸnych refleksji dotyczÂÄ…cych wÂÅ‚asnej poezji, które poeta snuje w trakcie zwiedzania grobu Agamemnona, króla Argos i Myken, naczelnego wodza wojski tureckich pod TrojÂÄ….PrzypominajÂÄ…c krwawe dzieje rodu Atrydów poeta jak gdyby uÅ“wiadamia sobie, Âże dawne, bohaterskie dzieje zna dziêki Homerowi. PromieÃÄ… sÂÅ‚oÃÄ…ca wdzierajÂÄ…cy siê do grobowca poprzez zasÂÅ‚onê z liÅ“ci zostaÂÅ‚ porównany przez poetê do struny z harfy Homera. Wówczas SÂÅ‚owacki oddajÂÄ…c hoÂÅ‚d wielkiemu greckiemu epikowi odczuwa niedoskonaÂÅ‚oÅ“ÃÅš wÂÅ‚asnej poezji, przyznaje, Âże nie umie wydobyÃÅš czarownych dÂżwiêków ze strun Homerowej harfy. Jak w wielu innych utworach SÂÅ‚owacki Âżali siê na niezrozumienie wÂÅ‚asnej poezji wÅ“ród "sÂÅ‚uchaczów gÂÅ‚uchych".
Druga czêœÃÅš to bolesny rozrachunek z wÂÅ‚asnym narodem, któremu poeta pragnie uÅ“wiadomiÃÅš zarówno przyczyny klêski powstania listopadowego, jak i utraty niepodlegÂÅ‚oÅ“ci.
SÂÅ‚owacki w poetyckiej wizji ukazuje siebie mknÂÄ…cego na koniu przez Grecjê. ÂÅ»aden Polak nie ma prawa zatrzymaÃÅš siê pod Termopilami, gdzie Grecy bohatersko walczÂÄ…c z Persami zginêli (wszyscy), nikt nie oddaÂÅ‚ siê do niewoli, a czyn ich na zawsze pozostaÂÅ‚ symbolem patriotyzmu i poÅ“wiêcenia dla ojczyzny. Niestety Polacy nie wykazali siê takÂÄ… odwagÂÄ… i gotowoÅ“ciÂÄ… poÅ“wiêcenia Âżycia dla ojczyzny.
Polacy nadal skrêpowani ÂÅ‚aÃÄ…cuchem niewoli nie mogÂÄ… bez zaÂżenowania stanÂÄ…ÃÅš nad mogiÂÅ‚ÂÄ… Leonidasa. Jedynym miejscem, godnym Polaka jest niestety Cheronea, gdzie Grecy ponieÅ“li klêskê (uciekli z pola walki) i utracili niepodlegÂÅ‚oÅ“ÃÅš.
Tak surowo oceniajÂÄ…c postawê Polaków w powstaniu listopadowym w dalszej czêœci wiersza SÂÅ‚owacki stara siê odnaleŸÃÅš przyczyny upadku niepodlegÂÅ‚oÅ“ci. TkwiÂÄ… one w wadach szlachty, która zostaÂÅ‚a nazwana "czerepem rubasznym". Szlachta nie pozwoliÂÅ‚a dojÅ“c do gÂÅ‚osu masom ludowym, to znaczy wiêziÂÅ‚a "duszê anielskÂÄ… narodu". OddziaÂÅ‚ywanie szlachty na naród porównane zostaÂÅ‚o do zabójczego dziaÂÅ‚ania koszuli Dejaniry, która spowodowaÂÅ‚a Å“mierÃÅš Heraklesa w straszliwych mêczarniach. SÂÅ‚owacki wytyka teÂż polskiej szlachcie skÂÅ‚onnoÅ“ÃÅš do wystawnego, peÂÅ‚nego przepychu Âżycia i do naÅ“ladowania obcych wzorów:
"Polsko! lecz ciebie bÂÅ‚yskotkami ÂÅ‚udzÂÄ…;
Pawiem narodów byÂÅ‚aÅ“ i papugÂÄ…,
A teraz jesteÅ“ sÂÅ‚uÂżebnicÂÄ… cudzÂÄ…".
W wierszu zawarta zostaÂÅ‚a równieÂż wizja nowej, wolnej Polski - narodu zjednoczonego, spójnego wewnêtrznie, a tak potêÂżnego, Âże "ludy przelêknie". Nie szczêdzÂÄ…c sÂłów oskarÂżenia pod adresem rodaków poeta wyznaje ze wstydem, Âże sam równieÂż nie wziÂÄ…ÂÅ‚ udziaÂÅ‚u w powstaniu. Identyfikuje siê wiêc z narodem, oskarÂżajÂÄ…c siebie, ma prawo oskarÂżaÃÅš caÂÅ‚y naród: