Wpływ tendencji młodopolskich na poezję L. Staffa oraz jego filozofia - na przykładzie wybranych wierszy.











Wtorek, 25 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marek, Jarosław, Elwira
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Młoda
Polska >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Wpływ tendencji
młodopolskich na poezję L. Staffa oraz jego filozofia -
na przykładzie wybranych wierszy.










kategoria:   J.polski
zakres:   Młoda Polska
dodano:   1999-08-17




"Deszcz jesienny"
jest to wiersz bardzo smutny. Wyziera z niego świadomość
beznadziejności życia. Deszcz symbolizuje smutek. Staff stosuje
tutaj zwroty dźwiękonaśladowcze. Malarskim elementem jest zatopiony
w szarości we mgle świat (impresjonizm). W drugiej zwrotce
upostaciowione są "mary powiewne", które zmierzają gdzieś daleko w
poszukiwaniu swoich grobów. Płacząca "rozpacz" jest alegorią
wszystkich ludzkich smutków i zmartwień. Szatan w przedostatniej
zwrotce jest symbolem zła. W ten sposób Staff chce pokazać ogrom
zła, które zewsząd dookoła otacza człowieka. W czwartej zwrotce
Staff przedstawia realne sytuacje: Samotność, śmierć kogoś
bliskiego, śmierć nędzarza, która mogła się nie zdarzyć, gdyby
ludzie nie byli obojętni na jego niedolę, pożary. Staff wprowadził
filozofię dekadentyzmu, według której świat jest tak okrutny, że nie
warto w nim żyć. W tym utworze Staff zespolił elementy muzyczne,
plastyczne i poetyckie. Operował symbolem oraz alegorią, a więc
mówił o zjawiskach w sposób pośredni. Język w utworach Staffa jest
trudny i we wzniosłym tonie. "Sonet szalony". W wierszu tym
poeta zawarł dwa przeciwstawne pojęcia: szaleństwo i ostrożność.
Szaleństwo to w jego pojęciu spontaniczność, swoboda, postępowanie
bez zastanowienia. Człowiek szalony robi wszystko, na co mu
przyjdzie ochota. Takim typem człowieka jest włóczęga, który śpi
gdziekolwiek i je co popadnie, nie sili się na to, by uchodzić za
człowieka mądrego. Cieszy się nawet, że "zgubił " mądrość dzięki
czemu żyje swobodnie. Przesłaniem wiersza jest, aby żyć w sposób
swobodny, ale mieścić się w normach ogólnie przyjętych. Wymagania
podmiotu lirycznego nie są zbyt wygórowane. Staff mówi, że należy
cieszyć się tym co jest. "Pokój wsi". W okresie Młodej
Polski poezji stawiano bardzo wysokie wymagania pod względem tematu
i oczywiście stylu. W poezji unikano zwykłości i codzienności. Staff
odchodzi od tego typu twórczości i wprowadza do niej pospolitość,
wizerunek wsi a wraz z nim szarość itp. Staff opiewa wszystko, co
można spotkać na wsi: narzędzia ręce chłopa, rechot żab, młocka,
ziemię. Tytuł utworu wyraża życzliwy, serdeczny i pełen uznania
stosunek do wsi i jej mieszkańców. Staff daje czytelnikowi do
zrozumienia, że także to co proste i zwyczajne zasługuje na
zainteresowanie i szacunek. "O miłości wroga". Poeta
nakazuje szanować i kochać wroga. Taka postawa wywodzi się z Pisma
Świętego. Zdaniem autora gorzej czuje się ten, kto wymierzył
policzek niż ten, co ten policzek otrzymał. Pierwszy z nich powinien
na skutek popełnionego czynu cierpieć i mieć wyrzuty sumienia. Drugi
z nich szlachetnieje. Zatem wszyscy ludzie winni się wzajemnie
miłować. Sens tego wiersza wywodzi się z filozofii chrześcijańskiej
i Franciszka z Asyżu. Nie należy narzekać na zły los.
"Przedśpiew". Podmiot liryczny jest tu podobny do Leopolda
Staffa. Jest on "czcicielem gwiazd i mądrości, miłośnikiem ogrodów,
wyznawcą snów i piękna", a więc człowiekiem wykształconym,
miłośnikiem natury, marzycielem oraz czcicielem sztuki i wszelkiego
piękna. Tak więc jest to osobowość bardzo bogata. Ten gorzko
doświadczony człowiek, który poznał wszelkie aspekty życia
ludzkiego, zarówno dobre jak i złe jego strony, mówi: "A jednak
śpiewać będę wam pochwałę życia ". Tożsamość podmiotu lirycznego z
L. Staffem jest taka, że obaj są poetami. Podmiot wyznaje, że aby
tworzyć należy kochać. To właśnie miłość inspiruje ich do
twórczości. Podmiot przyznaje się, że żadne ludzkie sprawy nie są mu
obojętne. Oznacza to, że podmiot jest humanistą. Uczy nas dostrzegać
w grzechu dobroć choć chorą, tzn. zrozumieć i dociec, dlaczego
grzesznik popełnił określony czyn. Poeta nie odcina się od
cierpienia, gdyż to właśnie ono kształtuje charakter człowieka.
Wiersz ten jest afirmacją życia i przejawem wielkiego humanizmu
Staffa. "Curriculum vitae" (krótki życiorys). Wczesne
dzieciństwo podmiotu lirycznego można związać z początkami
twórczości L. Staffa. Występujące w wierszu wiosna i jesień to
metafory innych pojęć. Wiosna to radość, jesień z kolei jest czasem
zamierania życia w naturze. W młodości Staff był człowiekiem
bardziej zanurzonym w smutku niż tryskający młodością i radością.
Zmiana jego stosunku do życia nastąpiła poprzez obcowanie z naturą i
sztuką. Poeta powiada że od tej pory jest człowiekiem szczęśliwym.
Staff kocha życie i świat, nic nie potrafi zmienić jego
stanowiska, nawet śmierć, gdyż on wie, że dawniej go nie było i
później też go nie będzie. Potwierdzenie tego znajdujemy w wierszu
"Nic mi świecie".







Autor: Nieznany

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000