Metoda Elementów Metoda Elementów Skończonych Skończonych POJCIA PODSTAWOWE METODY POJCIA PODSTAWOWE METODY ELEMENTÓW SKOCCZONYCH ELEMENTÓW SKOCCZONYCH 1 2 2 Wiadomości ogólne Wiadomości ogólne " Metoda elementów skończonych znajduje za- Metoda elementów skończonych znajduje za- stosowanie w rozwiązywaniu zadań z wielu stosowanie w rozwiązywaniu zadań z wielu dziedzin nauki i techniki. Początki metody jako dziedzin nauki i techniki. Początki metody jako techniki matematycznej rozwiązywania równań techniki matematycznej rozwiązywania równań różniczkowych cząstkowych można odnieść do różniczkowych cząstkowych można odnieść do pracy COURANTA R. z 1943 roku. Matematycz- pracy COURANTA R. z 1943 roku. Matematycz- ne podstawy teoretyczne odnalezć można w ne podstawy teoretyczne odnalezć można w pracach GALERKINA B. G i RITZA W. Zastoso- pracach GALERKINA B. G i RITZA W. Zastoso- wania w dziedzinie mechaniki ośrodków cią- wania w dziedzinie mechaniki ośrodków cią- głych spowodowały szeroki rozwój metody. głych spowodowały szeroki rozwój metody. 3 3 Krótka historia metody Krótka historia metody " 1943 Courant (metody wariacyjne) 1943 Courant (metody wariacyjne) " 1956 Turner, Clough, Martin and Topp (sztywność) 1956 Turner, Clough, Martin and Topp (sztywność) " 1960 Clough ( Finite Element , zadania płaskie) 1960 Clough ( Finite Element , zadania płaskie) " 70te Systemy obliczeniowe na duże komputery 70te Systemy obliczeniowe na duże komputery " 80te Mikrokomputery, pre- i postprocesory 80te Mikrokomputery, pre- i postprocesory " 90te Analiza dużych układów konstrukcyjnych 90te Analiza dużych układów konstrukcyjnych " współczesne analiza nano-macro, pól sprzężonych współczesne analiza nano-macro, pól sprzężonych 4 4 R ó w n o w a g a Ka=R Stan u stalon y Zagadnienie Dyskretny w ła sn e Ka= Ma
Stan nieustalony (przejÅ›ciowy, Mä+Cå+Ka=R poczÄ…tkowy, M odel fizyczn y przepÅ‚ywu) - liniowy MES - nieliniowy R ó w n o w a g a › ( Å )= + 0Ć Ö Stan u stalon y Z a g a d n ie n ie CiÄ…gÅ‚y w Å‚a sn e › ( Å = ) › ( Å ) 1 2 S ta n n ie u s t a lo n y (p rz e jÅ› c io w y , 2 p o c z Ä… t k o w y , u u " " m c + + › ( Å =)Ć 2 Ö p rz e p Å‚y w u ) t t " " 5 5 6 6 WiadomoÅ›ci ogólne WiadomoÅ›ci ogólne W chwili obecnej metoda jest z powodzeniem W chwili obecnej metoda jest z powodzeniem wykorzystywana w zagadnieniach mechaniki wykorzystywana w zagadnieniach mechaniki ciaÅ‚ odksztaÅ‚calnych, mechaniki pÅ‚ynów, w ana- ciaÅ‚ odksztaÅ‚calnych, mechaniki pÅ‚ynów, w ana- lizie przewodnictwa cieplnego, w wibroakusty- lizie przewodnictwa cieplnego, w wibroakusty- ce czy analizie różnego typu pól. Czyli we ce czy analizie różnego typu pól. Czyli we wszystkich zagadnieniach, które możemy opi- wszystkich zagadnieniach, które możemy opi- sać poprzez równania różniczkowe wraz z od- sać poprzez równania różniczkowe wraz z od- powiednimi warunkami brzegowymi (ZIEN- powiednimi warunkami brzegowymi (ZIEN- KIEWICZ O.C., TAYLOR R.L.). KIEWICZ O.C., TAYLOR R.L.). 7 7 Tak wiÄ™c zadanie formuÅ‚owane jest na- Tak wiÄ™c zadanie formuÅ‚owane jest na- stÄ™pujÄ…co: szukamy nieznanych funkcji u stÄ™pujÄ…co: szukamy nieznanych funkcji u speÅ‚niajÄ…cych opisujÄ…cy ukÅ‚ad równaÅ„ speÅ‚niajÄ…cych opisujÄ…cy ukÅ‚ad równaÅ„ różniczkowych, lub w szczególnoÅ›ci jedno różniczkowych, lub w szczególnoÅ›ci jedno równanie równanie 8 8 A1 u śą źą A u 0 śą źą= = A2 u śą źą { } î" w zadanym obszarze &! wraz z warunkami w zadanym obszarze &! wraz z warunkami brzegowymi brzegowymi B1śąuźą śą źą B u = =0 B2śąuźą { } î" na granicach tego obszaru “ na granicach tego obszaru “ 9 9 y e “ “ e le m e n t B(u) = 0 &!e &! A(u) = 0 x Rozpatrywany obszar &! i granica “ Szukane funkcje mogÄ… być funkcjami skalarnymi, wektorowymi lub przedstawiać kilka funkcji. 10 10 " Metoda elementów skoÅ„czonych dostarcza Metoda elementów skoÅ„czonych dostarcza ogólnego schematu postÄ™powania w celu ogólnego schematu postÄ™powania w celu konstruowania szukanych funkcji poprzez konstruowania szukanych funkcji poprzez przyjÄ™cie postaci aproksymacyjnej przyjÄ™cie postaci aproksymacyjnej n ð u u N ai Na ęą = = " i 1 gdzie Ni sÄ… tzw. funkcjami ksztaÅ‚tu które okreÅ›lone sÄ… w ukÅ‚adzie lokalnym elementu lub podobszaru, ai sÄ… natomiast parametrami wÄ™zÅ‚owymi, w wiÄ™kszoÅ›ci nieznanymi. 11 11 Aproksymacja w elemencie Aproksymacja w elemencie Dwa sformuÅ‚owania: Dwa sformuÅ‚owania: " metoda residuów ważonych metoda residuów ważonych (sformuÅ‚owanie sÅ‚abe ) - metoda (sformuÅ‚owanie sÅ‚abe ) - metoda Galerkina, Galerkina, " funkcjonaÅ‚ wariacyjny problemu funkcjonaÅ‚ wariacyjny problemu (sformuÅ‚owanie silne ) - metoda (sformuÅ‚owanie silne ) - metoda Rayleigha-Ritza Rayleigha-Ritza 12 12 Ogólny algorytm metody Ogólny algorytm metody elementów skoÅ„czonych elementów skoÅ„czonych W pierwszym etapie metody nastÄ™puje W pierwszym etapie metody nastÄ™puje podziaÅ‚ wnÄ™trza i brzegu obszaru podziaÅ‚ wnÄ™trza i brzegu obszaru rozwiÄ…zania na skoÅ„czonÄ… liczbÄ™ rozwiÄ…zania na skoÅ„czonÄ… liczbÄ™ podobszarów zwanych elementami podobszarów zwanych elementami skoÅ„czonymi. PodziaÅ‚ obszaru na skoÅ„czonymi. PodziaÅ‚ obszaru na elementy nazywamy procesem elementy nazywamy procesem idealizacji geometrii ukÅ‚adu. Przeważnie idealizacji geometrii ukÅ‚adu. Przeważnie na tym etapie upraszcza siÄ™ ksztaÅ‚t na tym etapie upraszcza siÄ™ ksztaÅ‚t rozważanego obszaru. rozważanego obszaru. 13 13 PodziaÅ‚ na elementy PodziaÅ‚ na elementy 14 14 PrzykÅ‚ady typów elementów PrzykÅ‚ady typów elementów 1-D 1-D 3 1 2 3 4 1 5 2 3 4 Belkowy element Belkowy element 2-D 2-D 2 1 3 1 1 1 4 5 4 5 2 5 3 ProstokÄ…tny TrójkÄ…tny ProstokÄ…tny TrójkÄ…tny element element element element 6 8 7 15 15 Ogólny algorytm metody Ogólny algorytm metody elementów skoÅ„czonych elementów skoÅ„czonych Analiza poszczególnych elementów. Analiza poszczególnych elementów. Z analizy na poziomie elementu uzyskuje Z analizy na poziomie elementu uzyskuje siÄ™ zwiÄ…zek miÄ™dzy oddziaÅ‚ywaniami w siÄ™ zwiÄ…zek miÄ™dzy oddziaÅ‚ywaniami w wÄ™zÅ‚ach a parametrami tych wÄ™złów. wÄ™zÅ‚ach a parametrami tych wÄ™złów. W wyniku tego procesu tworzy siÄ™ ma- W wyniku tego procesu tworzy siÄ™ ma- cierz zwanÄ… macierzÄ… sztywnoÅ›ci ele- cierz zwanÄ… macierzÄ… sztywnoÅ›ci ele- mentu skoÅ„czonego, której skÅ‚adnikami mentu skoÅ„czonego, której skÅ‚adnikami sÄ… oddziaÅ‚ywania w wiÄ™zach od parame- sÄ… oddziaÅ‚ywania w wiÄ™zach od parame- trów jednostkowych kolejnych wiÄ™zów. trów jednostkowych kolejnych wiÄ™zów. 16 16 Macierz sztywnoÅ›ci elementu Macierz sztywnoÅ›ci elementu e k ae re = " ke - macierz sztywnoÅ›ci elementu o wymiarze n x n, ke - macierz sztywnoÅ›ci elementu o wymiarze n x n, " ae - wektor o wymiarze n x 1, skÅ‚adowymi którego ae - wektor o wymiarze n x 1, skÅ‚adowymi którego sÄ… parametry wÄ™zÅ‚owe elementu sÄ… parametry wÄ™zÅ‚owe elementu " re - wektor w wymiarze n x 1, skÅ‚adowymi którego re - wektor w wymiarze n x 1, skÅ‚adowymi którego sÄ… oddziaÅ‚ywania w wÄ™zÅ‚ach elementu. sÄ… oddziaÅ‚ywania w wÄ™zÅ‚ach elementu. 17 17 Analiza elementu Analiza elementu Analiza elementu, czyli uzyskanie macierzy Analiza elementu, czyli uzyskanie macierzy sztywnoÅ›ci jest stosunkowo zÅ‚ożonym sztywnoÅ›ci jest stosunkowo zÅ‚ożonym problemem MES-u. Pojawia siÄ™ tu szereg problemem MES-u. Pojawia siÄ™ tu szereg problemów. Przede wszystkim w wyniku problemów. Przede wszystkim w wyniku podziaÅ‚u obszaru na elementy i zaÅ‚ożenia, podziaÅ‚u obszaru na elementy i zaÅ‚ożenia, że poÅ‚Ä…czone sÄ… one w skoÅ„czonej liczbie że poÅ‚Ä…czone sÄ… one w skoÅ„czonej liczbie wÄ™złów, nastÄ™puje naruszenie ciÄ…gÅ‚oÅ›ci wÄ™złów, nastÄ™puje naruszenie ciÄ…gÅ‚oÅ›ci odksztaÅ‚ceÅ„ wzdÅ‚uż linii podziaÅ‚u. odksztaÅ‚ceÅ„ wzdÅ‚uż linii podziaÅ‚u. 18 18 Ogólny algorytm metody Ogólny algorytm metody elementów skoÅ„czonych elementów skoÅ„czonych Analiza ukÅ‚adu. Etap ten polega na Analiza ukÅ‚adu. Etap ten polega na zszywaniu poszczególnych elemen- zszywaniu poszczególnych elemen- tów w caÅ‚ość, z której zostaÅ‚y wy- tów w caÅ‚ość, z której zostaÅ‚y wy- dzielone. Wykorzystuje siÄ™ przy tym dzielone. Wykorzystuje siÄ™ przy tym warunki zgodnoÅ›ci i równowagi wÄ™- warunki zgodnoÅ›ci i równowagi wÄ™- złów. złów. W efekcie otrzymujemy ukÅ‚ad rów- W efekcie otrzymujemy ukÅ‚ad rów- naÅ„ naÅ„ 19 19 Agregacja elementów Agregacja elementów 1 2 2 3 1 2 2 1 3 4 5 5 6 1 2 5 4 6 4 5 5 6 3 4 3 4 7 8 9 7 8 8 9 20 20 Dyskretyzacja Dyskretyzacja Element Element Obszar Obszar WÄ™zeÅ‚ WÄ™zeÅ‚ PÅ‚yta Betonowa PÅ‚yta Betonowa Brzeg Brzeg 21 21 22 22 PrzykÅ‚ad PrzykÅ‚ad P x u 23 23 Siatka elementów Siatka elementów 1 2 3 4 5 1 2 3 4 u1= 0 u2 u3 u4 u5 24 24 Dyskretyzacja liniowa Dyskretyzacja liniowa 1 2 2 3 3 4 4 5 1 2 3 4 u1= 0 u2 u3 u4 u5 25 25 Dyskretyzacja kwadratowa Dyskretyzacja kwadratowa 1 2 2 3 3 4 5 1 u1= 0 u2 u3 u4 u5 26 26 Macierz sztywnoÅ›ci ukÅ‚adu Macierz sztywnoÅ›ci ukÅ‚adu Ka r = " K - macierz kwadratowa zwana macierzÄ… K - macierz kwadratowa zwana macierzÄ… sztywnoÅ›ci ukÅ‚adu, sztywnoÅ›ci ukÅ‚adu, " a - wektor, którego skÅ‚adowymi sÄ… niewiadome a - wektor, którego skÅ‚adowymi sÄ… niewiadome parametry wÄ™zÅ‚owe parametry wÄ™zÅ‚owe " r - wektor, którego skÅ‚adowymi sÄ… obciążenia r - wektor, którego skÅ‚adowymi sÄ… obciążenia wÄ™zÅ‚owe. wÄ™zÅ‚owe. Wymiary K, a, r zależą od liczby wÄ™złów w ukÅ‚adzie i Wymiary K, a, r zależą od liczby wÄ™złów w ukÅ‚adzie i liczby skÅ‚adowych parametrów wÄ™zÅ‚owych. liczby skÅ‚adowych parametrów wÄ™zÅ‚owych. 27 27 Równowaga elementu Równowaga elementu Dla opisu stanu równowagi elementu przyjmuje Dla opisu stanu równowagi elementu przyjmuje siÄ™ skoÅ„czonÄ… liczbÄ™ parametrów, mimo że w siÄ™ skoÅ„czonÄ… liczbÄ™ parametrów, mimo że w przypadku elementu wyciÄ™tego z kontinuum pa- przypadku elementu wyciÄ™tego z kontinuum pa- rametrów jest nieskoÅ„czenie wiele. Dlatego też rametrów jest nieskoÅ„czenie wiele. Dlatego też metoda elementów skoÅ„czonych jest metodÄ… metoda elementów skoÅ„czonych jest metodÄ… przybliżonÄ…, aproksymacyjnÄ…. Powstaje pytanie, przybliżonÄ…, aproksymacyjnÄ…. Powstaje pytanie, czy dokÅ‚adność metody jest dostateczna, i od czy dokÅ‚adność metody jest dostateczna, i od czego ona zależy? czego ona zależy? 28 28 Wymagania przy budowie Wymagania przy budowie elementu elementu " Warunek zgodnoÅ›ci: Warunek zgodnoÅ›ci: a) ciÄ…gÅ‚ość pola przemieszczeÅ„ a) ciÄ…gÅ‚ość pola przemieszczeÅ„ " Warunki zupeÅ‚noÅ›ci: Warunki zupeÅ‚noÅ›ci: a) opis w elemencie pola staÅ‚ych a) opis w elemencie pola staÅ‚ych przemieszczeÅ„ przemieszczeÅ„ b) brak odksztaÅ‚ceÅ„ przy sztywnych b) brak odksztaÅ‚ceÅ„ przy sztywnych ruchach elementu ruchach elementu 29 29 DokÅ‚adność metody DokÅ‚adność metody Ogólnie można powiedzieć, że dokÅ‚adność Ogólnie można powiedzieć, że dokÅ‚adność metody jest tym wiÄ™ksza im: metody jest tym wiÄ™ksza im: " zaÅ‚ożone funkcje dokÅ‚adniej opisujÄ… zaÅ‚ożone funkcje dokÅ‚adniej opisujÄ… rzeczywisty rozkÅ‚ad pola elementu rzeczywisty rozkÅ‚ad pola elementu " podziaÅ‚ na elementy jest bardziej gÄ™sty podziaÅ‚ na elementy jest bardziej gÄ™sty 30 30 SpeÅ‚nienie tylko drugiego warunku nie jest SpeÅ‚nienie tylko drugiego warunku nie jest wystarczajÄ…ce do uzyskania poprawnych wystarczajÄ…ce do uzyskania poprawnych wyników. Kluczowy jest dobór funkcji in- wyników. Kluczowy jest dobór funkcji in- terpolacyjnych opisujÄ…cych stan odksztaÅ‚- terpolacyjnych opisujÄ…cych stan odksztaÅ‚- cenia elementu w zależnoÅ›ci od wartoÅ›ci cenia elementu w zależnoÅ›ci od wartoÅ›ci przemieszczeÅ„ wÄ™zÅ‚owych. Funkcje te przemieszczeÅ„ wÄ™zÅ‚owych. Funkcje te okreÅ›la siÄ™ w MESie mianem okreÅ›la siÄ™ w MESie mianem funkcji ksztaÅ‚tu funkcji ksztaÅ‚tu 31 31 Funkcje ksztaÅ‚tu Funkcje ksztaÅ‚tu PrzyjmujÄ…c funkcje ksztaÅ‚tu należy dążyć do speÅ‚nienia nastÄ™pujÄ…cych warunków: 1. funkcje opisujÄ…ce pole funkcji rozwiÄ…zujÄ…- 1. funkcje opisujÄ…ce pole funkcji rozwiÄ…zujÄ…- cej powinny gwarantować ich ciÄ…gÅ‚ość cej powinny gwarantować ich ciÄ…gÅ‚ość wewnÄ…trz elementu oraz zgodność (do wewnÄ…trz elementu oraz zgodność (do rzÄ™du o jeden rzÄ…d mniejszy niż rzÄ…d rzÄ™du o jeden rzÄ…d mniejszy niż rzÄ…d najwyższej pochodnej wystÄ™pujÄ…cej w najwyższej pochodnej wystÄ™pujÄ…cej w równaniu caÅ‚kowym) na granicy podziaÅ‚u równaniu caÅ‚kowym) na granicy podziaÅ‚u - w elementach sÄ…siednich - w elementach sÄ…siednich 32 32 2. funkcje muszÄ… zapewniać możliwość re- 2. funkcje muszÄ… zapewniać możliwość re- alizacji staÅ‚ej wartoÅ›ci funkcji rozwiÄ…zu- alizacji staÅ‚ej wartoÅ›ci funkcji rozwiÄ…zu- jÄ…cej lub jej pochodnych (do rzÄ™du o jÄ…cej lub jej pochodnych (do rzÄ™du o jeden rzÄ…d mniejszy niż rzÄ…d najwyższej jeden rzÄ…d mniejszy niż rzÄ…d najwyższej pochodnej wystÄ™pujÄ…cej w równaniu pochodnej wystÄ™pujÄ…cej w równaniu caÅ‚kowym) wewnÄ…trz elementu, co caÅ‚kowym) wewnÄ…trz elementu, co uwzglÄ™dnia oczywisty fakt, że wraz ze uwzglÄ™dnia oczywisty fakt, że wraz ze zmniejszaniem siÄ™ wymiarów elementu, zmniejszaniem siÄ™ wymiarów elementu, wartość funkcji rozwiÄ…zujÄ…cej zmierza wartość funkcji rozwiÄ…zujÄ…cej zmierza do pewnej staÅ‚ej wartoÅ›ci. do pewnej staÅ‚ej wartoÅ›ci. 33 33 Funkcje ksztaÅ‚tu Funkcje ksztaÅ‚tu SpeÅ‚nienie powyższych warunków zapewnia SpeÅ‚nienie powyższych warunków zapewnia na ogół monotonicznÄ… zbieżność poszukiwa- na ogół monotonicznÄ… zbieżność poszukiwa- nego rozwiÄ…zania, do rozwiÄ…zania dokÅ‚adne- nego rozwiÄ…zania, do rozwiÄ…zania dokÅ‚adne- go, w miarÄ™ zwiÄ™kszania liczby elementów go, w miarÄ™ zwiÄ™kszania liczby elementów przy jednoczesnym zmniejszaniu ich objÄ™to- przy jednoczesnym zmniejszaniu ich objÄ™to- Å›ci Å›ci WÅ‚aÅ›ciwy dobór funkcji ksztaÅ‚tu jest zagad- WÅ‚aÅ›ciwy dobór funkcji ksztaÅ‚tu jest zagad- nieniem o podstawowym znaczeniu w anali- nieniem o podstawowym znaczeniu w anali- zie elementu. zie elementu.