WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW DO PRACY Z DZIECKIEM
NADPOBUDLIWYM PSYCHORUCHOWO
Opracowanie:
mgr Danuta Koj
Jak zachowuje się dziecko nadpobudliwe Jak możemy mu pomóc?
psychoruchowo ?
Øð ma sÅ‚abÄ… zdolność sÅ‚uchania Øð zanim wydamy polecenia upewniamy siÄ™
Øð ma problemy ze zrozumieniem zÅ‚ożonych czy dziecko nas sÅ‚ucha
poleceÅ„ Øð formuÅ‚ujemy krótkie i jednoznaczne pole-
cenia
Øð mówimy tak, aby dziecko widziaÅ‚o nasze
usta, kiedy do niego mówimy
Øð mówimy do dziecka   PosÅ‚uchaj, powiem
Ci coś ważnego ,  Spójrz na mnie ,
 Zobacz
Øð wydajemy polecenia pozytywne:  Zrób to
zamiast negatywnego  Nie rób tego
Øð jeÅ›li nie odnoszÄ… skutku przypomnienia
ustne, piszemy do dziecka np. króciutki
liścik
Øð pochÅ‚oniÄ™te zabawÄ… nie kontroluje swego Øð zachÄ™camy dziecko do udziaÅ‚u w zabawach
zachowania, nie zwraca uwagi na otoczenie ruchowych, bawienia siÄ™ w grupie, ale
zabawy te częściowo organizujemy,
a przynajmniej kontrolujemy
Øð jeżeli zabawa jest chaotyczna lub
nadmiernie pobudzajÄ…ca, podsuwamy
dziecku jakieś zajęcie, które je uspokoi
i wewnętrznie zorganizuje (np. gry
planszowe)
Øð zabawy ruchowe organizujemy w Å›rodku
dnia, a wieczorem proponujemy zajęcia
wyciszające (spacer, czytanie książek, gry
stolikowe, kąpiel w wannie w płynie)
Øð nie potrafi wielu czynnoÅ›ci doprowadzić do Øð możemy pomóc dzielÄ…c zadania na mniejsze
końca, zadania monotonne, długotrwałe, odcinki
nudne lub skomplikowane zwykle stajÄ… siÄ™ Øð kolejne polecenie wydajemy dopiero wtedy,
niewykonalne gdy dziecko skończy wykonywać poprzednie
Øð dostosowujemy tempo pracy do możliwoÅ›ci
dziecka
Øð uczestniczymy w pracy dziecka
Øð spoÅ›ród wielu bodz
ców nie potrafi wybrać Øð ograniczamy ilość bodz
ców dochodzących
jednego, najważniejszego do dziecka
Øð dbamy o spokój miejsca do pracy
Øð skupiamy uwagÄ™ dziecka na tym, co
uważamy w danej chwili za najważniejsze
Øð nie radzi sobie z nowÄ…, nieoczekiwanÄ… Øð możemy pomóc omawiajÄ…c krótko, jak
sytuacją, np. wyjście do teatru będzie wyglądała nowa sytuacja i ustalając
zestaw nieprzekraczalnych zasad
Øð ma problemy z organizowaniem sobie czasu Øð uczymy organizacji pracy
i pracy Øð ustalamy staÅ‚e, niezmienne elementy dnia
(plan dnia pomaga dziecku poradzić sobie
z codziennymi obowiÄ…zkami, uczy porzÄ…dko-
wania i organizowania; w planie powinny
znalez
ć się obowiązki i przyjemności).
Øð aby zwiÄ™kszyć efekt oddziaÅ‚ywania planu,
musimy czuwać nad jego realizacją
Øð ma problemy z pamiÄ™ciÄ… krótkotrwaÅ‚Ä… Øð musimy częściej powtarzać instrukcje
i informacje albo wypisywać je na kartce
i wywiesić w widocznym miejscu
Øð Å‚atwo denerwuje siÄ™, bywa agresywne, czÄ™sto Øð spokojnie reagujemy na wzmożone reakcje
reaguje na zewnętrzne bodz
ce w sposób uczuciowe
niewspółmierny do sytuacji Øð wszelkie rozmowy, dyskusje prowadzimy
z dzieckiem po spadku napięcia emocjonal-
nego
Øð mówimy stanowczym, ale nie podniesionym
czy szorstkim głosem
Øð pomagamy dziecku nad zapanowaniem nad
uczuciami (możemy poprosić, żeby
narysowało jak bardzo jest zły)
Øð wskazujemy na pożądane zachowania
Øð zwracamy uwagÄ™ na dziecko wtedy, kiedy
zachowuje siÄ™ dobrze, a nie tylko wtedy,
kiedy jest  niegrzeczne
Øð nie potrafi przewidywać nastÄ™pstw swoich Øð staramy siÄ™ przewidywać, kiedy nastÄ…pi
czynów (np. wtargnie na ulicę, gdy zobaczy impulsywne zachowanie
coÅ› ciekawego po drugiej stronie jezdni) Øð staramy siÄ™ powstrzymywać dziecko przed
wykonywaniem czynności i rozmawiamy o
tym, co mogłoby się wydarzyć
Øð czÄ™sto bawimy siÄ™ w grÄ™  Co by byÅ‚o
gdyby& 
Øð czÄ™sto zna reguÅ‚y, chce siÄ™ do nich stosować, Øð czÄ™sto przypominać o istnieniu reguÅ‚
ale nie jest w stanie tego zrobić
Øð ma mniejszÄ… pojemność uwagi, a także Øð ćwiczenia rozkÅ‚adamy w czasie, przeplatamy
mniejszą odporność na konieczność je zabawą
powtarzania pewnych ćwiczeÅ„ Øð podsuwamy pomysÅ‚y, jak nie popeÅ‚nić bÅ‚Ä™du
Øð szybko siÄ™ rozprasza i trudno je zachÄ™cić do z powodu nieuwagi
pracy
Øð stale siÄ™ wierci, krÄ™ci biega Øð zapewniamy dziecku zajÄ™cia sportowe, na
Øð jest ruchliwy, szczególnie w sytuacjach, w których bÄ™dzie mogÅ‚o biegać, skakać,
których wymaga się od niego długiego i spo- wspinać się, itp.
kojnego siedzenia
Literatura:
1)  Twoje nadpobudliwe dziecko -Gordon Serfontein.
2)  Kiedy pozwolić? Kiedy zabronić?  Robert MacKenzie.
3)  Wychowanie dziecka nadpobudliwego  Hanna Nartowska
4)  Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci -Tomasz Walończyk,Artur Kołakowski, Magdalena
Skotnicka