Win95+Win+Linux mini HOWTO pl (3)
Windows 95 + Windows 3.x + Linux Howto
Windows 95 + Windows 3.x + Linux Howto
Robert Goodwin
Robert.Goodwin@mcc.ac.uk
v?.?, Sierpień 1996
Wersja polska: Leszek Pietryka
lesio@plearn.edu.pl
v1.0, 13 Września 2000
Dokument ten został napisany w standardzie ISO-8859-2. Oryginał tego dokumentu
znajduje się np. pod adresem
ftp.icm.edu.pl.
1. Uwaga
15 stycznia 1998
Autor nie zajmuje się już opieką nad dokumentem Win95+Win+Linux mini-HOWTO.
Jeśli jesteś zainteresowany jego utrzymywaniem, skontaktuj się, proszę, ze
mną, wysyłając e-mail na adres:
tjbynum@metalab.unc.edu.
2. Wprowadzenie
Pierwsza wersja tego dokumentu powstała w styczniu 1996. Od tego czasu dodałem
wiele komentarzy, informacji i pytań, otrzymanych od różnych osób. Istnieje
japońska wersja tego dokumentu; zobacz zbiór japońskiej dokumentacji
dotyczącej Linuksa pod adresem:
http://epsenewsc.gee.kyoto-u.ac.jp/JF/JF.html.
Polska wersja tego dokumentu jest dostępna pod adresem:
http://sunsite.icm.edu.pl.
3. Ładowanie kilku systemów operacyjnych
Jeśli chcesz mieć możliwość ładowania kilku różnych systemów operacyjnych (bez
potrzeby stosowania startowych dyskietek!), musisz używać czegoś takiego,
jak MENEDŻER ŁADOWANIA.
Windows 95 nie ma tak naprawdę menedżera ładowania. Ma, co prawda,
opcje ładowania, ale w moim podręczniku piszą, że menedżer ładowania
można skonfigurować tak, aby ładował dowolny system.
LILO można skonfigurować tak, aby ładowało prawie każdy system. Podobnie
można skonfigurować menedżery ładowania OS/2 i Windows NT. To, którego
menedżera używasz, zależy od tego, czego chcesz od swojego komputera. Jeśli,
na przykład, używasz menedżera ładowania OS/2, to ``ukrywa'' on ``inne'' dosowe
partycje.
4. Inne źródła informacji na ten temat
Jeśli chcesz używać tylko Windows 95 i Linuksa, przeczytaj raczej Win95+Linux
HOWTO. Najnowszą wersję możesz znaleźć pod adresem:
http://www.in.net/~jkatz/win95/Linux-HOWTO.html.
Wersja polska jest (albo wkrótce będzie :-)) dostępna pod adresem:
http://sunsite.icm.edu.pl.
Windows 95 i Linux mogą być zainstalowane na jednym dysku. Reszta dokumentu
opisuje, jak rozwiązać problemy z DOSem, który nie pozwala na istnienie
więcej, niż JEDNEJ podstawowej partycji DOS na jednym dysku.
Jeśli chcesz używać menedżera ładowania NT, zajrzyj pod adres:
http://www.bcpl.lib.md.us/~dbryan/directboot.html.
Żeby dodać Linuksa (albo inny system, w tym OS/2), potrzebny jest taki fajny
programik, który tworzy pliki sektorów startowych tak, aby mógł z nich
korzystać menedżer ładowania NT. Informacje na ten temat możesz znaleźć pod
adresem:
http://ourworld.compuserve.com/homepages/gvollant/othertl.htm.
Możesz też wypróbować program loadlin.exe, który umożliwia
``przeładowanie'' na Linuksa po uprzednim uruchomieniu DOSa.
5. Po co to HOWTO
Ten dokument opisuje następujące sprawy:
Co zrobić, żeby Windows 3.x i Windows 95 współistniały na jednym
komputerze bez problemów (i jakie to są ewentualnie problemy)
Jak uniknąć kłopotów z komputerem z Windows 95, na którym można zdalnie
uruchomić DOS
Jak zainstalować Windows 95 i Linuksa bez potrzeby reinstalacji LILO (z
tym denerwującym ładowaniem Linuksa z dyskietki)
System plików Windows 95 istnieje wprawdzie na szczycie standardowego systemu
DOS FAT, ale robi z nim paskudne rzeczy. Uruchom swój komputer z Windows 95
przy pomocy startowej dyskietki DOS i każ Nortonowi sprawdzić dysk, ale
NIE pozwól mu na dokonanie żadnych napraw, bo popsujesz ``długie''
nazwy plików.
Chcą ostatnio ode mnie, żebym zajmował się obsługą aplikacji zarówno w
środowisku Windows 95, jak w Windows 3.x (oba działające lokalnie lub
ładowane z sieci). Opracowałem odpowiednie ustawienia opisane w tym dokumencie
tak, żebym mógł robić to wszystko tylko na jednym PC.
Nie pytajcie mnie, jak człowiek używający Uniksa skończył w takiej sytuacji :-)
6. Wymagania
Jeśli umiesz grzebać się w źródłach LILO (wersja 17 albo nowsza, jak mi się
zdaje), to możesz osiągnąć to wszystko z JEDNYM dyskiem. Działa to na
zasadzie zmiany zawartości tablicy partycji podczas ładowania systemu.
Jeśli nie czujesz się zbyt pewnie, to lepiej nie próbuj!
W przeciwnym wypadku będziesz potrzebował DWÓCH dysków twardych.
Wynika to z ograniczeń DOS/Windows dotyczących ładowania systemu i
przypisywania liter napędów. Wierz mi, próbowałem tego z jednym dyskiem (ale
nie chciałem się grzebać w źródłach LILO).
7. Z czym skończysz
Parę słów o nazwach urządzeń. Widywałem systemy, w których /dev/hdc
oznaczało trzeci dysk IDE (pierwszy dysk IDE na drugim kontrolerze), a
/dev/hdd oznaczało czwarty dysk. Widywałem też systemy używające nazw
/dev/hd1a i /dev/hd1b (nazwy partycji to /dev/hd1a3
itd.). Mój system stosuje ten drugi styl nazewnictwa, ale zmieniłem nazwy na
/dev/hdc i /dev/hdd, żeby nie było niejasności.
Oto krótki opis tego, co sam teraz mam. Uważaj na litery dysków, bo się
zmieniają...
Jeśli używasz drugiego kontrolera IDE, być może, że będziesz musiał sam
utworzyć pliki w katalogu /dev. (/dev/hdc* i
/dev/hdd*). Może tak być, gdy dodajesz drugi dysk twardy do
komputera, w którym jest zainstalowany jeden dysk IDE i CD-ROM IDE; twój drugi
dysk twardy otrzymałby nazwę /dev/hdc. Próbowałem takiego ustawienia i
nie miałem żadnych problemów.
W swoim komputerze mam:
/dev/hda - pierwszy dysk twardy
/dev/hdb - napęd CD-ROM
/dev/hdc - drugi dysk twardy
Opcja 1:Po włączeniu komputera mogę pozwolić startowej pamięci ROM
karty ethernetowej na zdalne załadowanie DOSu. Napęd ``C'' to pierwsza partycja
DOS na PIERWSZYM dysku IDE (w moim przypadku /dev/hda1).
Napęd ``D'' to pierwsza partycja DOS na DRUGIM dysku IDE (w moim
przypadku /dev/hdc1), a napęd ``E'' to druga partycja DOS na
DRUGIM dysku IDE (/dev/hdc2). Napęd CD-ROM ma literę F:
Opcja 2:Pozwól LILO załadować domyślny system (Linuksa, ma się rozumieć)
Opcja 3:Podczas uruchamiania LILO włącz opcję, która u mnie nazywa się
DOS. Ładuje to DOS z /dev/hda1 i, tak samo, jak w przypadku opcji 1,
napęd ``C'' to /dev/hda1, ``D'' to /dev/hdc1, a ``E'' to
/dev/hdc2. CD-ROM to F:
Opcja 4:Podczas uruchamiania LILO włącz opcję, która u mnie nazywa się
Win95. Ładuje to Windows 95 z pierwszej partycji DOS DRUGIEGO dysku
IDE (w moim przypadku /dev/hdc1). I teraz uwaga: napęd ``C'' to teraz
pierwsza partycja DOS na DRUGIM dysku IDE (/dev/hdc1), napęd
``D'' to piersza partycja DOS na PIERWSZYM dysku IDE
(/dev/hda1), napęd ``E'' to cały czas druga partycja DOS na
DRUGIM dysku IDE (/dev/hdc2). CD-ROM to F:
Zwróć uwagę na to, że napęd C zmienia się w zależności od opcji ładowania. To
znaczy, że gdy instalujesz Windows 95, to instalujesz go w katalogu
C:\WINDOWS. Kiedy instalujesz Windows 3.x, to też instalujesz go w
katalogu C:\WINDOWS, ale to są różne katalogi :-)
Zauważ też, że trzecia partycja DOS (na której trzymam dane) to E:, niezależnie
od sposobu ładowania, i że litera CD-ROMu też się nie zmienia.
8. Jak to zrobić
Przede wszystkim zainstaluj Linuksa, nieważne, na którym dysku. Jednakże,
ponieważ będziesz używać dwóch dysków, rozsądne będzie utworzenie na każdym z
nich partycji wymiany.
Utwórz podstawową partycję DOS na drugim dysku. Dosowy FDISK nie pozwala,
niestety, na coś takiego. Dlatego musisz użyć wersji linuksowej,
żeby utworzyć partycję, ustawić jej typ (6 dla partycji DOS 16 BIT FAT > 32
MB) i ustawić ją jako aktywną. UWAŻNIE stosuj się do porad strony
podręcznika man fdisk. Opisuje ona, co trzeba zrobić, aby DOS
rozpoznawał partycję utworzoną w ten sposób. Trzeba zastosować polecenie
dd do wyczyszczenia pierwszych 512 bajtów tej partycji. (Zasadniczo
używa się polecenia ``dd if=/dev/zero of=/dev/XXXX bs=512
count=1'', gdzie XXXX to nazwa urządzenia. Musisz być jednak
BARDZO ostrożny, ponieważ jest to doskonały sposób na zniszczenie
dysku - na przykład przez wpisanie /dev/hda zamiast
/dev/hda1!)
Prymarną partycję DOS na pierwszym dysku twardym możesz utworzyć
przy pomocy dosowego FDISKa. W ten sposób możesz też utworzyć inne potrzebne
partycje dosowe.
Obie partycje podstawowe musisz sformatować jako startowe partycje DOS. Użyj w
tym celu poleceń FORMAT C: /S i FORMAT D: /S po załadowaniu
DOSa z dyskietki. Żeby uniknąć niejasności, nadaj partycjom jednoznaczne
etykiety woluminów!
Zmodyfikuj plik /etc/lilo.conf tak, aby było możliwe ładowanie
systemu z obu podstawowych partycji DOS. Na końcu dokumentu zamieściłem
przykładowy taki plik. Zwróć uwagę na znajdującą się w nim linię
``loader''. To od ciebie zależy, gdzie zainstalujesz Windows 95, a
gdzie DOS/Windows 3.x. Ja używam drugiego dysku twardego dla Windows 95,
ponieważ w przypadku ładowania z sieci normalny dysk DOS ma literę ``C''.
Oprócz tego (i to się przydaje), instalacja Windows 95 na drugim dysku pozwala
na uniknięcie konieczności ładowania Linuksa z dyskietki ratunkowej i ponownej
instalacji LILO (poniżej wyjaśniam, dlaczego miałoby się tak stać). Pamiętaj,
żeby wydać polecenie /sbin/lilo, aby wprowadzić zmiany w życie.
Jeśli planujesz (rozsądnie) instalację Windows 95 z CD-ROMu, będziesz musiał
umieścić odpowiednie sterowniki na partycji przeznaczonej dla Windows 95,
tak aby po załadowaniu z niej był dostępny napęd CD-ROM.
Następnie przy użyciu LILO uruchom komputer z napędu, na którym chcesz
zainstalować DOS/Windows 3.x i zainstaluj resztę DOS i Windows 3.x. Windows
powinien być zainstalowany w domyślnym katalogu C:\WINDOWS.
Kiedy już tak zrobisz, uruchom ponownie komputer i, używając LILO, załaduj
partycję Windows 95. Przeprowadź instalację Windows 95. Instalator może
zasugerować instalację Windows 95 w katalogu D:\WINDOWS, ponieważ
sprawdza on komputer w poszukiwaniu istniejących wersji Windows. NIE
akceptuj tego - zainstaluj Windows 95 w katalogu C:\WINDOWS.
A teraz najfajniejsze! Windows 95 jest raczej samolubnym systemem. Kiedy
go instalujesz, zakłada on, że jest jedynym systemem operacyjnym w komputerze i
zapisuje własny MBR (Master Boot Record - Główny Rekord Ładujący) na twardym
dysku. To właśnie dlatego musisz ponownie instalować LILO. Jeśli natomiast
zainstalowałeś Windows 95 na drugim dysku, zrobiłeś coś, czego programiści
Microsoft™ nie przewidzieli. Na jednym komputerze, na którym
przeprowadziłem taką operację, Windows 95 umieścił swój MBR na miejscu MBR
DRUGIEGO dysku. Na innym komputerze w ogóle nie znalazłem na to
dowodu. Praktyczny efekt jest taki, że ten ważny MBR, czyli ten na pierwszym
dysku, pozostaje nienaruszony. Dzięki temu, kiedy ponownie uruchamiasz
komputer, wita cię przyjazny i znajomy znak zachęty LILO.
Przykładowa lista partycji:
/dev/hda1 * partycja DOS (C: lub D: zależy od ładowania)
/dev/hda2 partycja rozszerzona
/dev/hda5 /
/dev/hda6 swap
/dev/hda7 /home
/dev/hdc1 * partycja Windows 95 (C: lub D: zależy od ładowania)
/dev/hdc2 partycja DOS (E: zawsze)
/dev/hdc3 swap
(Partycje oznaczone przy pomocy * są ustawione jako startowe (czyli
``aktywne'') przez FDISK)
Przykładowy plik /etc/lilo.conf:
# /etc/LILO.conf
install = /boot/boot.b
compact
delay = 20 # opcjonalne, dla systemów, które ładują się bardzo szybko
#prompt # użyj zamiast delay, by wymusić reakcję na linię
# zachęty ładowania
#vga = normal # wymuszenie rozsądnego stanu
#ramdisk = 0 # opcja dla paranoików
#root = current # użyj "bieżącego" głównego systemu plików (root)
boot = /dev/hda
image = /boot/vmlinuz
read-only
label = linux
other = /dev/hdc1
label = win95
loader= /boot/any_d.b
other = /dev/hda1
table = /dev/hda
label = dos
image = /boot/vmlinuz.old
label = linux.old
optional
read-only
9. Kilka pytań i odpowiedzi
P: Czy ten schemat działa z dyskami SCSI?
O: Podobno tak, ale sam nigdy nie próbowałem
P: Czy ten schemat działa w przypadku, gdy Linux zajmuje cały jeden
dysk, a DOS i Windows 95 znajdują się na partycjach drugiego dysku?
O: Nie. DOS i Windows 95 muszą znajdować się na podstawowych partycjach
``DOS''. Można to obejść przez rekompilację LILO
P: Ściągnąłem z sieci Windows 95 FAQ, w którym jest powiedziane, że
można ładować zarówno DOS, jak i Windows 95. Jeśli zainstaluję Windows 3.11 w
innym katalogu niż ``WINDOWS'', to podobno mogę bez problemów
uruchamiać Windows 95 i Windows 3.11. Oba są na jednej partycji.
O: Tak, można tak zrobić. Może to jednak powodować problemy. Windows
95 robi paskudne rzeczy z napędem FAT i niektóre operacje, jakie wykonujesz z
poziomu starej wersji DOS i starego Windows (3.x) mogą ławo zniszczyć
informację dotyczącą długich nazw plików. Tak zrobi, na przykład,
defragmentacja dysku przy pomocy programu DOS/Windows 3.x. Wpędzasz się też w
kłopoty, jeśli coś nie działa, bo musisz zawracać sobie głowę plikami INI obu
systemów *i* rejestrem Windows 95.
P: Czy LBA ma znaczenie?
O: Tak. Uff!
BIOSy mniej więcej od roku 1994 wspierają LBA, aby obejść ograniczenia DOSu,
które uniemożliwają mu obsługę ilości cylindrów większej, niż 1024. (Jest to
opisane o wiele bardziej wyczerpująco w dokumentach PC hardware FAQ). LBA
oszukuje geometrię dysku, mnożąc liczbę głowic przez 2 lub 4 (itd.), aby
podzielić liczbę cylindrów przez 2 lub 4 (itd.) tak, aby była ona mniejsza od
1024. To potrafi obejść ograniczenia DOSu.
Linux obsługuje liczbę cylindrów większą od 1024 (pod warunkiem, że partycja,
z której ładujesz, leży w całości poniżej 1024 cylindra), potrafi też obsłużyć
duże (>504MB) dyski nawet na starszych komputerach (z BIOSem sprzed 1994).
Obsługuje także dyski na BIOSach wspierających LBA, niezależnie od tego, czy
LBA jest włączone.
Niezbędne jest, aby dla WSZYSTKICH systemów operacyjnych każdy dysk
miał tę samą geometrię. To dlatego, że liczby w tablicy partycji to
``dostrzegane'' liczby cylindrów, a nie rzeczywiste. Tak więc włączenie w
BIOSie opcji LBA spowoduje, że istniejąca zawartość dysku będzie bezużyteczna.
Jeśli twój Linux nie widzi ``właściwej'' geometrii (to znaczy tej samej, którą
``widzi'' DOS), będziesz musiał do pliku /etc/lilo.conf dodać linię
append=``hd=x.y.z'', gdzie x,y,z oznaczają geometrię
dysku (przeczytaj odpowiednie strony man).
P: Mój BIOS ma informacje tylko o dwóch dyskach twardych, a nie o
czterech. Czy to ma znaczenie?
O: Może! Używanie czterech dysków ze starym BIOSem pod DOSem
wymaga stosowania dodatkowych sterowników. Nowsze BIOSy obsługują cztery dyski.
Linux bez kłopotu obsługuje cztery dyski nawet na większości starszych BIOSów,
ale jeśli umieścisz partycję DOS na trzecim dysku, będziesz miał do niej
dostęp wyłącznie z poziomu Linuksa.
Jest to ważne, ponieważ wiele komputerów ma dysk IDE i napęd CD-ROM IDE, a
także, jeśli chcesz stosować rady z tego dokumentu, drugi dysk IDE.
Jeśli ten dokument na coś ci się przydał, proszę, daj mi znać.
10. Od tłumacza
Tłumaczenie to jest chronione prawami autorskimi © Leszka Pietryki.
Dozwolone jest rozprowadzanie i dystrybucja na prawach takich samych jak
dokument oryginalny.
Nie zmieniłem zasadniczej treści dokumentu. Dodałem tylko odnośniki do stron z
polskimi wersjami tłumaczeń dokumentów HOWTO oraz wprowadziłem kilka
nieznacznych zmian, jak na przykład tytuł pierwszej sekcji.
Nie znalazłem oryginału w formacie sgml, dlatego wszystkie znaczniki
powstawiałem sam. W związku z tym winę za ewentualny niewłaściwy układ
dokumentu ponoszę wyłącznie ja.
Jest to pierwsze HOWTO, które przetłumaczyłem, więc jest tu pewnie mnóstwo
pomyłek. Będę wdzięczny za wszelkie komentarze i poprawki (no i oczywiście za
pochwały ;-)).
Wyszukiwarka