P R AC E NAUKOWE P OL I T E C HNI KI WAR S Z AWS KI E J
z. 64 Transport 2008
Józef OKULEWICZ
Politechnika Warszawska
Wydział Transportu
ul. Koszykowa 75, 00-662 Warszawa
[e-mail]
STRUKTURA SYSTEMU LOGISTYCZNEGO
WYNIKAJ
CA Z PROCESOWEGO UJ
CIA LOGISTYKI
Streszczenie
Przyjmując jako punkt wyjścia procesowe ujęcie logistyki zaproponowano w pracy rozpatrzenie
warunków powstawania procesów. Nawiązując następnie do strukturalnego przedstawienia zakresu pojęciowego
logistyki i kryteriów integralności systemu określono zakres systemu logistycznego warunkującego realizację
procesów dostawczych.
Słowa kluczowe: logistyka, system, integralność
1. WPROWADZENIE
W początkowych próbach definiowania logistyki na rozmaite sposoby ujmowano
charakterystykę fizycznego przepływu towarów. Towarzyszyły temu poszukiwania kolejnych
coraz bardziej adekwatnych definicji tego czym zajmują się pracownicy sfery dostarczania
[przegląd definicji]. Można to prześledzić na podstawie zestawień definicji w literaturze [np.:
1, 2, 3, 4, 5, 11, 18]. Jednak próby ograniczenia tej dziedziny do realizacji przepływów
materiałowych i informacyjnych nie powiodły się.
Na początku lat 80-tych zaproponowano, by logistykę określać jako proces [3]. Zawarto
w tym zasadniczą cechę całościowego ujęcia dostarczania towarów. Przy tworzeniu
współczesnych systemów dostarczania towarów, nie wystarczają już bowiem dotychczasowe
umiejętności techniczne związane z projektowaniem systemów umożliwiających jedynie
przemieszczanie i przechowywanie ładunków. Po dość szerokim rozpowszechnieniu się takiej
definicji, pod koniec lat 90-tych dokonano kolejnej modyfikacji i przyjęto, że logistyka jako
proces jest częścią większego procesu, nazwanego  Supply Chain Management [7, 10, 19].
SCM, tłumaczone na język polski jako  zarządzanie łańcuchem dostaw [16] wyraża
obecnie nowe aspiracje wobec tego co do tej pory zawierało się w zakresie logistyki czy też
zarządzania logistycznego. Choć początkowo termin ten zaproponowano dla nowego ujęcia
logistyki [14], to z biegiem czasu przekształcił się on w określenie nowej dziedziny badań
i działalności praktycznej. Jest to próba stworzenia swego rodzaju konglomeratu, tzn. zebrania
rozmaitych nauk szczegółowych w ramach dziedziny, której czynnikiem rozpoznawczym jest
całościowe rozpatrywanie zagadnień dotyczących dostarczania towarów [10]. Pojawił się tez
problem relacji pomiędzy nowym przedmiotem badań jakim słało się  zarządzanie łańcuchem
dostaw a logistyką [16].
Józef Okulewicz
104
Postulat dotyczący całościowego ujęcia logistyki oznaczał początkowo odejście od
operacyjnego ujęcia logistyki, które z oczywistych względów musiało ograniczać się do
pojedynczego podmiotu gospodarczego, na rzecz ujęcia całego procesu, w wyniku którego
odpowiedni towar docierał do odbiorcy, za pośrednictwem wielu podmiotów gospodarczych.
Jednak proces jest jedynie obserwowalnym skutkiem podejmowanych działań, a nie ich
istotą. Zgodnie ze swą naturą jest wytworem dynamicznym co powoduje, że powstaje
a następnie zanika. Jest przy tym niesamoistny i zależy od sposobu tworzenia go przez
człowieka. Oczywiste jest, że w przypadku zdarzeń, które są efektem wykonywanych
czynności pojawia się refleksja łącząca sekwencje czynności w pewną całość postrzeganą jako
proces. Jednak ma ona jedynie znaczenie historyczne, gdyż dotyczy tego co już się wydarzyło
a nie tego co będzie. Dlatego od strony teoretycznej należałoby badać to czego proces jest
wynikiem, a wbrew pozorom nie są to elementarne czynności.
Dodatkowo uczynienie procesu przedmiotem logistyki spowodowało istotne problemy
metodologiczne. Dopóki w ramach logistyki wystarczało sformułować cel działania wyłącznie
w kategoriach technicznych  np. budowa magazynu, węzła komunikacyjnego, linii
produkcyjnej, itp. to można było opracować metodykę oddziaływania na tego typu
rzeczywistość. W przypadku zaś, gdy proces jako wynik działania zależy od aktywności
człowieka, nie może być przydatne definiowanie czegokolwiek na podstawie obserwowanych
własności obserwowanych zjawisk. Pojawianie się coraz to nowych ich przejawów
uniemożliwia bowiem adekwatne nazywanie obiektu badań. Dlatego czynności łączone
w procesy na skutek swojej sekwencyjności nie stanowią wystarczającej podstawy dla
określenia zakresu pojęciowego dziedziny związanej z dostarczaniem ludziom potrzebnych
im towarów.
Można przy tym wskazać co najmniej dwa powody poszukiwania adekwatnego
określenia tej dziedziny. Jeden to określenie z
ródeł inspiracji przy formułowaniu sposobów
dostarczania dóbr. W tym zakresie teoretycy nadal są zaskakiwani przez wybitnych
logistyków [np. 15]. Drugi powód to określenie zakresu systemu logistycznego, który ma
służyć dostarczaniu dóbr. Tu po dość długim okresie poszukiwań coraz wyraz
niej widać, że
zjawisko określane jako  supply chain management nie dotyczy wyłącznie dostaw, a także
nie przyjmuje tylko postaci łańcucha i nie polega jedynie na zarządzaniu [8].
Dlatego wobec tych ewidentnych niepowodzeń alternatywą dla prób definiowania
logistyki jako procesu jest określanie warunków istnienia realizowanych procesów. W tym
celu należałoby sięgnąć po z
ródła realizowanych przepływów. Tym z
ródłem jest to komu i do
czego są potrzebne przemieszczane materiały czy informacje. A
atwo przy tym wskazać
warunki, w jakich nie byłoby żadnych przepływów. Jeden warunek to brak asortymentu dóbr
do dostarczenia, co zachodziłoby w przypadku gdyby wszyscy mieli to, co potrzebują lub też
nikt niczego nie potrzebował. Drugi warunek, to brak możliwości przemieszczania tego, co
będąc potrzebne w jednym miejscu znajduje się w innym.
Spełnienie dowolnego z tych warunków uniemożliwia jakiekolwiek dostarczanie. Dla
zaistnienia dostarczania konieczne jest zanegowanie tych dwóch warunków. Tym samym
dostarczanie staje się możliwe gdy zarówno jest asortyment potrzebnych dóbr, jak również
jest możliwość przemieszczania tych dóbr lub ludzi.
Na tej podstawie można określić kolejne warunki tego, aby mogły być zrealizowane
przepływy materiałów i informacji. Tworzą one strukturę pojęć wypełniających treścią
niedefiniowalne pojecie logistyki [13]. Można przy tym przyjąć, ze dwa wyróżnione na
początku warunki stanowią abstrakcyjny wyraz potrzeby wyposażenia człowieka w niezbędne
Struktura systemu logistycznego wynikająca z procesowego ujęcia logistyki
105
mu dobra. Z drugiej strony ta potrzeba jest realizowana w postaci sekwencji działań
związanych z dostarczaniem dóbr, tzw. sekwencji dostawczej.
Pomiędzy stwierdzeniem potrzeby wyposażenia człowieka w określone dobra a ich
użytkowaniem rozciąga się obszar, na którym należy umożliwić powstanie odpowiednich
wyrobów oraz ich dostarczenie do użytkownika. To przekształcenie pewnej idei w realny
proces dokonuje się za pomocą odpowiedniego zbioru środków powiązanych celowo
w pewną całość. Oznacza to, że trzeba utworzyć odpowiedni system umożliwiający powstanie
i zrealizowanie procesów dostarczania. Ze względu na dotychczasową tradycję obszar takich
działań można nazwać logistyką, a system umożliwiający osiąganie takiego celu może być ze
względu na swe znaczenie nazwany systemem logistycznym.
Z tego obrazu logistyki wylania się odmienna od dotychczasowej rola systemu
logistycznego. Tworzenie systemu logistycznego opiera się na przekształceniu idei
asortymentu i przemieszczania w celu doprowadzeniu do powstania procesu jako wyniku
realizacji odpowiedniej sekwencji działań. Do tego celu powinny być wykorzystane
odpowiednie środki, tworzące celowo powiązane elementy składowe tego systemu.
Składniki systemu logistycznego na tym poziomie analizy powstają nie poprzez
nawiązywanie relacji dostawczych, lecz po to by umożliwić wytworzenie i dostarczenie
użytkownikowi odpowiedniego asortymentu towarów. Relacje dostawcy czy odbiorcy
towarów, tworzące sieć dostaw nie są tu istotne, gdyż powstają one dopiero na potrzeby
realizowanych procesów. Nie stanowią o specyfice systemu logistycznego, a jedynie
o sposobie jego funkcjonowania.
Zatem potrzebne są inne kryteria potwierdzające zdolność systemu do zrealizowania
zadań związanych z dostarczaniem dóbr. Z tego względu na taki system można patrzeć jako
na całość spełniającą postulaty integralności [12].
2. INTEGRALNOŚĆ SYSTEMU
Do tej pory w ujęciu logistyki dominowała opinia wytwórcy towaru, a zadaniem
logistyka było dostarczenie go do odbiorcy. Zauważono jednak, że działania logistyka tracą
sens, jeśli odbiorca przyjmuje towar jako wynik pewnych konwencji a nie jako coś dla niego
dobrego [17]. Oznacza to przypisanie odbiorcy nowej roli, która miałaby polegać nie tyle na
przyjmowaniu dostarczanych towarów jako skutek zamówienia, lecz raczej na akceptowaniu
ich jako spełniających jego oczekiwania.
Dopóki odbiorcą towarów był użytkownik zaprojektowanych, wytwarzanych
i dostarczanych towarów, można było tworzyć system logistyczny odpowiednio do funkcji
określonych przez producenta lub dostawcę. Dla takiego podejścia w zupełności wystarczało
definiowanie systemu jako zbioru elementów i relacji podporządkowanych jasno
sprecyzowanej funkcji systemu, czyli celowi jego działania. Elementy systemu były dobierane
tak by spełniał on określone funkcje, formułowane w ramach specyfikowania systemu
logistycznego [np. 6].
Istotnym elementem zmiany podejścia do logistyki był postulat zmiany ujęcia
systemowego. Dla tego nowego ujęcia  kluczem jest integracja, a nie zwykłe współdziałanie
w miejscach wspólnych interesów [14]. Tym samym tradycyjne podejście nie odpowiada
współczesnym potrzebom logistyki, a analiza współdziałania elementów systemu nie
wystarcza do zrealizowania celu systemu. Nadal jednak cel działania systemu jest
podstawowym i wystarczającym czynnikiem gwarantującym jego integralność, rozumianą
Józef Okulewicz
106
jako zdolność systemu do osiągania celu, dla jakiego był on utworzony. Jeśli cel zostanie
osiągnięty, to stanowi to potwierdzenie, że system jest integralny. Jeśli z kolei system utraci
swą integralność to wtedy cel nie będzie realizowany. W praktyce oznacza to, że dopiero po
zaakceptowaniu towaru przez odbiorcę można przyjąć, że cel działania systemu został
osiągnięty. Do tego czasu zdolność systemu do osiągnięcia założonego celu musi być
sprawdzana i gwarantowana w inny sposób.
W takiej sytuacji problem polega na tym by uzyskać potwierdzenie integralności
systemu przed osiągnięciem celu. Dopóki to nie nastąpi to nie ma podstaw do twierdzenia, że
właśnie ten system umożliwia osiągnięcie postawionego celu. Z tego względu tworzenie
systemu dla potrzeb dostarczania dóbr wymaga zmiany dotychczasowej metodyki
projektowania. Ważne bowiem są kryteria integralności spełniane przez system w każdej
chwili, gdyż od tego zależy efekt końcowy jego działania.
Warunkowanie systemu ze względu na kryteria integralności ma przy tym na celu
uzyskanie w czasie funkcjonowania systemu jak największej pewności dostarczenia towaru,
zarówno w aspekcie technicznym, tzn. aby żadne z urządzeń systemu nie uległo awarii
a towar dotarł do odbiorcy, jak również etycznym, tzn. aby klient świadomie i dobrowolnie
przyjmował dostarczony towar.
Funkcjonowanie systemu logistycznego jest zagrożone u samych jego podstaw przez
nieuniknione zmiany środowiskowe i niepewność celu w momencie tworzenia systemu.
Zatem o integralność trzeba zabiegać od chwili utworzenia systemu do zakończenia procesu
dostarczania towarów. Zanim to nastąpi trzeba reagować na zagrożenia istnienia systemu
ujawniające się poprzez niespełnienie postulatów jego integralności. W tym zakresie logistycy
muszą mieć możliwość oddziaływania nie tylko na przebieg produkcji, ale również na projekt
wyrobu końcowego, który czasami musi być dopasowany do posiadanych komponentów.
3. STRUKTURA SYSTEMU LOGISTYCZNEGO
Zakres pojęciowy logistyki został określony na bazie analizy dwóch warunków
niezbędnych dla zaistnienia dostarczania dóbr (rys.1). w tym zakresie działania prowadzące
do powstania sekwencji dostawczej spełniają zarazem kryteria integralności, przez co tworzą
najogólniejszą strukturę systemu logistycznego.
ekwipunek
asortyment przemieszczanie
dostępność produkowanie środki transportu
przejrzystość transportowanie park pojazdów
łączność magazynowanie system komunikacji
sekwencja dostawcza
użytkowanie
Rys.1. Warunki kształtowania elementów składowych systemu logistycznego
na tle struktury pojęciowej logistyki.
y
ródło: opracowanie własne.
W kontekście przekształceń dotyczących asortymentu, sfera produkcji jest urealnieniem
idei asortymentu. Jest on postrzegany jako zbiór środków produkcji umożliwiający powstanie
system
integralno
ść
Struktura systemu logistycznego wynikająca z procesowego ujęcia logistyki
107
konkretnych realizacji tego asortymentu, które trzeba wyprodukować, a wcześniej
zaprojektować a może nawet wynalez
ć.
Oprócz tego na drodze od pomysłu do finalnego odbiorcy dostarczane dobra powinny
być także przetransportowane i przechowywane. Dlatego transport i magazynowanie są od
dawna tradycyjnym obszarem aktywności logistyków. Zarazem wzajemne synchronizowanie
tych dwóch obszarów stało się początkiem nowego etapu w rozwoju logistyki. [9].
Nawet jeśli logistykę początkowo traktowano wyłącznie jako działalność magazynową
bądz
transportową, to postulat całościowego ujmowania logistyki oznaczał konieczność
zajmowania się także pozostałymi rodzajami działań, które zarówno poprzedzają jak
i następują po tych działaniach traktowanych jako podstawowe. W efekcie takiego ujęcia
logistyka ogarnia takie dziedziny jak produkcja, zaopatrzenie, dystrybucja, obsługa
posprzedażna, projektowanie wyrobu, itd. [9]
Często okazuje się przy tym, że nie tylko sposób transportowania i magazynowania
może zależeć od rodzaju produktu, ale także sposób produkcji może zależeć od tego jak towar
będzie póz
niej transportowany i przechowywany. Z tego względu produkowanie na równi
z transportowaniem i magazynowaniem musi być włączone w obszar zainteresowań twórcy
łańcucha dostawczego. Synchronizacji podlega już nie tylko transport z magazynowaniem ale
również produkcja z transportem i magazynowaniem.
Zatem w systemie logistycznym droga od pomysłu do użytkowania wyposażenia
człowieka musi prowadzić w swej istocie przez historycznie ukształtowane obszary
produkowania, transportowania i magazynowania.
Jednak na tej drodze dominuje tylko jeden z warunków istnienia logistyki, czyli
spełnienie idei asortymentu. Drugi warunek  idea przemieszczania  powinien podlegać
podobnym przekształceniom.
Jako urealnienie idei przemieszczania występują środki transportu. Mogą to być
najrozmaitszego rodzaju urządzenia techniczne umożliwiające przemieszczanie się ludzi
i rzeczy. Dzięki ich istnieniu możliwe staje się przemieszczanie zarówno wyprodukowanego
asortymentu jak i odbiorców towarów.
Razem z produkcją tworzą one statyczny aspekt systemu logistycznego, czyli tego co
jest potrzebne do wytworzenia i dostarczenia ekwipunku. Zarazem umożliwiają one
spełnienie postulatu dostępności wobec systemu dostarczania dóbr. Dzięki produkowaniu
bowiem idea asortymentu przekształca się w realnie istniejące przedmioty dostępne
użytkownikowi dzięki użyciu środków transportu.
Dynamikę systemu, czyli jego możliwość funkcjonowania, gwarantuje z jednej strony
transport, który jest czynnikiem dynamizującym produkcję. Oznacza to możliwość
przemieszczania materiału w poszczególnych fazach produkcyjnych, co tradycyjnie jest
określane jako transport wewnętrzny. Jednak transportowanie umożliwia także dostarczenie
towaru tam gdzie jest potrzebny. Dlatego stosowany w praktyce podział na transport
wewnętrzny i zewnętrzny zaciera się podczas tworzenia skutecznych łańcuchów dostawczych.
Z kolei dynamika środków transportu gwarantująca możliwość ich wykorzystania do
realizowania zadań transportowych jest osiągana poprzez zorganizowanie pojazdów w zbiór,
zwany parkiem pojazdów. Jest to struktura umożliwiającą planowe przydzielanie zadań
transportowych. Bez tej dodatkowej struktury środek transportu byłby bezużyteczny choćby
dlatego, że jego uszkodzenie uniemożliwiłoby zrealizowanie zadania transportowego. Wobec
niemożności uniknięcia uszkodzeń środków transportu pojawia się zagadnienie zdolności
Józef Okulewicz
108
adaptacyjnych parku pojazdów do realizowania tych zadań za pomocą zdatnych pojazdów.
Park pojazdów zapewnia zarówno możliwość dobrania pojazdu o odpowiednich
własnościach, zamianę uszkodzonego pojazdu na sprawny a także przywrócenie zdatności
uszkodzonemu pojazdowi.
Zarazem transport oraz park pojazdów umożliwiają spełnienie postulatu przejrzystości
w systemie dostarczania dóbr, gdyż umożliwiają znalezienie się towarów tam gdzie są
potrzebne.
Ostatnie z możliwych przekształceń w systemie logistycznym jest związane
z powstaniem magazynów. Gdy w logistyce dostrzeżono proces, magazyn przestał być
postrzegany jako podstawowy element systemu logistycznego [14]. Pełni on rolę bufora
w okresie gdy nie można dostarczyć wyprodukowanego towaru bezpośrednio do odbiorcy.
Ogólnym celem działania jest bowiem dostarczanie towarów a nie ich przechowywanie.
To zaś oznacza, że potrzeba magazynowania pojawia się dopiero wówczas gdy
asortyment towarów nie może być z różnych przyczyn przemieszczany. Odpowiednie
przechowanie jest potrzebne do tego aby towar wytworzony w jednej chwili mógł być
dostępny w innej zgodnie ze swoim przeznaczeniem.
Zatem przy tworzeniu systemu  oprócz jego aspektu statycznego i dynamicznego 
należy także uwzględniać wzajemne relacje czynników konstytuujących ten system. Ponieważ
w logistyce zostały one skojarzone z asortymentem i przemieszczaniem, to magazynowanie
jest wynikiem przewagi roli asortymentu nad przemieszczaniem. Musi być zatem jeszcze
element systemu wynikający z przewagi przemieszczania nad asortymentem. Ten element
można nazwać komunikacją, gdyż z oczywistych względów występuje w niej tego rodzaju
przewaga. Systemu komunikacji umożliwia przemieszczanie czegoś, co nie znajduje się
w miejscu gdzie jest potrzebne. Dotyczy to wszelkich rodzajów przemieszczania
w przestrzeni rozmaitych obiektów w celu uzyskania ich chwilowego współwystępowania
w odpowiednim miejscu. Tak więc funkcją magazynu jest zachowanie łączności w czasie
pomiędzy chwilą powstania wyrobu a chwilą jego wykorzystania. Tym samym
magazynowanie łącznie z systemem komunikacji umożliwiają spełnienie postulatu łączności
w systemie logistycznym.
Dopiero dzięki takiemu skonfigurowaniu systemu staje się możliwe zrealizowanie celu
działań logistycznych dotyczącego dostarczania ekwipunku. Polega to na zrealizowaniu
sekwencji odpowiednio zharmonizowanych czynności, kiedy to rozmaite formy
magazynowania przeplatają się z różnymi formami komunikacji, poprzez które niezbędny
ekwipunek może być dostarczony użytkownikowi. Wynik tych działań można postrzegać jako
proces dostarczania przebiegający przez kolejne fazy i miejsca na drodze przemieszczania
i przekształcania strumieni ładunków. Adekwatnym określeniem może być  sekwencja
dostawcza .
W efekcie powyższych przekształceń uzyskuje się strukturę systemu logistycznego
zawierającą sześć składowych, których funkcjonowanie umożliwia realizację sekwencji
dostawczej, odkrytej jako rozszerzenie zakresu tradycyjnie rozumianej logistyki. W aspekcie
dynamicznym jest to sekwencja działań a w aspekcie statycznym  łańcuch albo raczej sieć
działających obiektów. Jest to wynik wzajemnego przenikania się funkcji magazynowania
i komunikowania lub wyraz zharmonizowania idei asortymentu i przemieszczania.
Następstwem zrealizowania funkcji systemu logistycznego staje się możliwe użytkowanie
dostarczonych dóbr.
Struktura systemu logistycznego wynikająca z procesowego ujęcia logistyki
109
Choć przedmiotem zainteresowania logistyka są procesy, których skutkiem jest
dostarczenie odbiorcy odpowiednich towarów, to faktycznie musi on zajmować się nie tyle
sposobami ich realizowania czy technicznego przygotowania, lecz warunkami ich
powstawania, zarówno w aspekcie technicznym jak i organizacyjnym. Warunkowanie jest
konieczne w każdej dziedzinie działalności praktycznej. Jednak nabiera ono szczególnego
znaczenia w logistyce z tego względu, że choć koncentruje się ona na działalności operacyjnej
i właśnie te działania powodują, że jest z niej pożytek, to jednak dominującą rolę odgrywa
odpowiednie  a spoczywające na logistyku - przygotowanie działań operacyjnych. Oznacza
to, że dopiero w ramach logistyki trzeba było odwołać się do najbardziej podstawowej
działalności, jaką jest warunkowanie, aby objąć to wszystko, co logistyk musi zrobić, aby
skutecznie i efektywnie dostarczyć wymagany towar. Formą tej działalności lub też
narzędziem pomocnym do jej zrealizowania jest system logistyczny, który umożliwia
przeniesienia efektów warunkowania do praktyki.
Procesowe ujęcie logistyki powoduje, że definiować można jedynie działania
logistyków prowadzące do powstania logistyki. Natomiast definiowanie logistyki staje się
bezcelowe, gdyż dotyczy sytuacji kiedy jest już zbędna, tzn. po dostarczeniu towaru.
4. ZAKOC
CZENIE
Przyjęcie podejścia alternatywnego wobec definiowania procesu, doprowadziło do
określenia dwóch warunków krytycznych dla dostarczania. Oba te składniki stanowią z jednej
strony warunki wyposażenia człowieka w niezbędne mu dobra, a z drugiej  podstawę dla
utworzenia systemu, który umożliwia dostarczenie tych dóbr.
Odpowiednie potraktowanie procesowego ujęcia zagadnienia dostarczania umożliwia
określenie kompletu składników niezbędnych do zrealizowania systemu umożliwiającego
dostarczenie potrzebnych człowiekowi dóbr.
Treścią logistyki są zatem działania, które poczynając od idei asortymentu
i przemieszczania, poprzez system logistyczny, łączą się w sekwencji dostawczej
i użytkowaniu dóbr. Tak rozumiana logistyka nie podlega definiowaniu na podobieństwo
postrzeganego obiektu. Jest sposobem postępowania i myślenia nakierowanym na
wyposażenie człowieka w niezbędne mu dobra. Definiowane mogą być jedynie poszczególne
elementy składowe tego pojęcia. Przy czym definicje te mogą się zmieniać w miarę postępów
poznawania odpowiadających im przedmiotów badań.
LITERATURA
[1] Abt S., Woz
niak H.: Podstawy logistyki. Wyd. Uniw. Gdański, Gdańsk 1993.
[2] Blaik P.: Logistyka. PWE, Warszawa, 1997.
[3] Dobrzyński M.: Logistyka, Instytut Zarządzania i Marketingu, Białystok 1999.
[4] Dwiliński L.: Wstęp do logistyki. OW PW, Warszawa 1998.
[5] Dworecki S.E.: Zarządzanie logistyczne. WSH, Pułtusk 1999.
[6] Fijałkowski J.: Transport wewnętrzny w systemach logistycznych. Wybrane zagadnienia. OW
PW, Warszawa 2000.
[7] Gibson B.J., Mentzer J.T., Cook R.L.: Supply chain management: the pursuit of a consensus
definition, Journal of Business Logistics; 2005; vol. 26, 2; s. 17.
[8] Melnyk S., Lummus R., Vokurka R.: Supply chain management 2010 and beyond: mapping the
future of the Supply chain. Nov 2006. (w: CSCMP s Supply Chain Quarterly 2/2007)..
[9] Metz P.J.: Demystifying Supply Chain Management. Supply Chain Management Review,
Winter 1998.
Józef Okulewicz
110
[10] Mentzer T.J., DeWitt W., Keebler S.J., Min S., Nix W.N., Smith D.C., Zaharia G.Z.: Defining
supply chain management. Journal of Business Logistics; 2001; vol. 22, 2; s. 1-25.
[11] Michlowicz E.: Podstawy logistyki przemysłowej. UWND AGH, Kraków 2002.
[12] Okulewicz J.: Kryteria analizy systemów transportowych. Międzynarodowa Konferencja
Naukowa - Transport XXI wieku, Warszawa 2004, s. 479-488.
[13] Okulewicz J.: Zakres znaczeniowy logistyki współczesnej, X. Konferencja Logistyki
Stosowanej - "Total Logistic Management", Zakopane, 2006 r.; Wybrane Zagadnienia
Logistyki Stosowanej, PAN, Rocznik 2007, s.74-77.
[14] Oliver R.K., Webber M.D.: Supply-chain management: logistics catches up with strategy.
Outlook, Booz Allen & Hamilton Inc., 1982 (w Christopher M. (editor), Logistics. The strategic
issues. Chapman & Hall, 1992).
[15] Pagonis W.G.: Moving mountains - Lessons in Leadership and Logistics from the Gulf War,
Harvard Business School Press, Boston 1992.
[16] Rutkowski K.: Zarządzanie łańcuchem dostaw - próba sprecyzowania terminu i określenia
związków z logistyką. Gospodarka Materiałowa i Logistyka, nr 12/2004 s.2-8.
[17] Waller A., 0'Sullivan D.: Supply chain in the boardroom. Logistics Europe, September 2004,
s.22.
[18] Witkowski J.(red): Logistyka w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Wyd. AE, Wrocław 2002.
[19] Witryna CSCMP, URL: http://www.cscmp.org .
THE STRUCTURE OF LOGISTICS SYSTEM AS A CONSEQUENCE
OF PROCESS APPROACH LO LOGISTICS
Abstract
Process approach to logistics became very popular since more than twenty years. Instead of analyzing
process properties the conditions for creating supply process was considered in the paper. Taking in account
structural description of logistics and integrity criteria the structure of a logistics system has been developed..
Keywords: logistics, system, integrity
Recenzenci: Tomasz Ambroziak, Marianna Jacyna