Metodyka WF studia I stopnia wyklad 13


prof. nadzw. dr hab. Tomasz Frołowicz
METODYKA
WYCHOWANIA FIZYCZNEGO
Studia I stopnia
Wykład 13
Wykład 13
Wychowanie jest to sztuka, której nikt dotąd nie umie,
jest to kurs, który jakaś dobra głowa dopiero ma uło\yć.
Jędrzej Śniadecki
Tomasz Frołowicz Studia I stopnia
Metodyka WF Wykład 13
LEKCJA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO
metody realizacji zadań ruchowych
metody rozwijania wiedzy
metody rozwijania wiedzy
Tomasz Frołowicz Studia I stopnia
Metodyka WF Wykład 13
Co warto i co mo\na robić?
Treść działania pedagogicznego
Jak nale\y postępować, aby cel osiągnąć?
W jaki sposób? Jak zorganizować?
Metoda działania pedagogicznego Forma działania pedagogicznego
Tomasz Frołowicz Studia I stopnia
Metodyka WF Wykład 13
Fragment Podstawy programowej WF (od 2009)
Wymagania ogólne (II etap edukacji):
Bezpieczne uczestnictwo w aktywności fizycznej o
charakterze rekreacyjnym i sportowym ze zrozumieniem jej
znaczenia dla zdrowia
Wymagania ogólne (III etap edukacji):
Dbałość o sprawność fizyczną, prawidłowy rozwój, zdrowie
fizyczne, psychiczne i społeczne oraz zrozumienie związku
aktywności fizycznej ze zdrowiem.
aktywności fizycznej ze zdrowiem.
Kto jest gotowy, by  uczestniczyć&  lub  dbać&  ?
Pozytywna ocena
Dostrzega (odczuwa)
sensu działania
wartość
Przewiduje satysfakcję
Posiada umiejętności
Pozytywna ocena
mo\liwości działania
Dysponuje sprawnością
Tomasz Frołowicz Studia I stopnia
Metodyka WF Wykład 13
Metody: przemyślany, sprawdzający się w podobnych
sytuacjach edukacyjnych, systematycznie stosowany
sposób stawiania uczniów w sytuacjach zadaniowych,
dotyczących:
- rozwijania umiejętności ruchowych,
- kształtowania sprawności fizycznej,
- rozwijania wiedzy na temat zdrowia, wypoczynku,
sportu i urody,
sportu i urody,
- kształtowania postawa wobec zdrowia, wypoczynku,
sportu i urody (wychowania).
Właściwości metody:
- ukierunkowanie na cel,
- algorytmiczność postępowania,
- powtarzalność.
Tomasz Frołowicz Studia I stopnia
Metodyka WF Wykład 13
METODY W WF
- wpływu
- odtwórcze,
- ciągła,
- ciągła,
osobistego,
osobistego,
- usamodzielniające,
- usamodzielniające,
- analityczna,
- analityczna,
- odtwórcze, - zmienna,
- wpływu
- twórcze.
- syntetyczna,
- usamodzielniające, - powtórzeniowa,
sytuacyjnego,
- mieszana.
- twórcze. - interwałowa.
- wpływu
społecznego,
- kierowania
samowycho-
waniem.
AF
sposoby
sposoby
informacji
wywołania
sposoby
porządkowania
dostarczania lub
zdobywania oraz
zdolności
kształtowania
motorycznych
zmian
sposoby rozwoju
nawyku ruchowego
sposoby
wywołania
osobowych
Tomasz Frołowicz Studia I stopnia
Metodyka WF Wykład 13
Metody realizacji zadań ruchowych
(klasyfikacja wg kryterium
stopnia aktywności wewnętrznej ucznia):
1. Odtwórcze (reproduktywne):
- naśladowcza-ścisła,
- zadaniowa-ścisła,
- programowanego uczenia się.
2. Usamodzielniające (proaktywne):
2. Usamodzielniające (proaktywne):
- zabawowa-naśladowcza,
- zabawowa-klasyczna,
- bezpośredniej celowości ruchu,
- programowanego usprawniania się.
3. Twórcze (kreatywne):
- problemowa,
- ruchowej ekspresji.
Tomasz Frołowicz Studia I stopnia
Metodyka WF Wykład 13
Metody wspierania rozwoju wiedzy
(klasyfikacja wg kryterium
stopnia aktywności wewnętrznej ucznia):
1. Odtwórcze (reproduktywne), np.:
- wykład,
- praca z tekstem.
2. Usamodzielniające (proaktywne), np.:
- praca z hipertekstem,
- praca z hipertekstem,
- pogadanka,
- obserwacja.
3. Twórcze (kreatywne), np.:
- dyskusja,
- eksperyment,
- burza mózgów,
- kosz i walizka,
- drama.
Powiedz, a zapomnę,
poka\, a zapamiętam,
pozwól działać, a zrozumiem.
(Konfucjusz)
10% 30%
10% 30%
20%
20%
z tego, co z tego, co
z tego, co
czytamy widzimy
słyszymy
90%
50%
70%
z tego, co sami
z tego, co słyszymy
z tego, co sami
robimy
i widzimy
mówimy
Tomasz Frołowicz Studia I stopnia
Metodyka WF Wykład 13
1. Realne doświadczenie
(concrete experience)
Model uczenia się
przez doświadczanie
Davida Kolba
(druga połowa
XX wieku)
2. Wnioskowanie
(abstract conceptualization)
2. Obserwacja i namysł
. Obserwacja i namysł
(reflective observation)
experimentation
(active experimentation)
4. Eksperymentowanie
4. Eksperymentowanie
Tomasz Frołowicz Studia I stopnia
Metodyka WF Wykład 13
Wprowadzanie wiadomości na lekcji wychowania fizycznego
(na podstawie modelu Johna Deweyem  przełom XIX i XX wieku):
DOŚWIADCZENIE - uczeń powinien być postawiony w sytuacji
autentycznego doświadczenia i aktywności, którą jest prawdziwie
zainteresowany.
UŚWIADOMIENIE PROBLEM - sytuacja powinna wyłonić pewien
problem wymagający zastanowienia.
OBSERWACJA - uczeń musi posiadać odpowiednie informacje
OBSERWACJA - uczeń musi posiadać odpowiednie informacje
i dokonywać obserwacji potrzebnych do realizacji interesującego
go zadania.
PRZYPUSZCZENIE - uczeń powinien poczynić pewne
przypuszczenia odnośnie rozwiązywania problemu i dokładnie
je sformułować.
SPRAWDZENIE - uczeń powinien mieć mo\liwość i okazję
do wypróbowania i sprawdzenia swoich przypuszczeń przez
zastosowanie ich.
Tomasz Frołowicz Studia I stopnia
Metodyka WF Wykład 13
O czym zapomina student planując zajęcia WF,
w związku ze wspieraniem rozwoju wiedzy uczniów ?
Czy w ogóle pamięta o tym, \e ma w tej kwestii
 coś do zrobienia?
Czy pamięta, \e uczący uczy się skuteczniej, wówczas,
gdy sam jest aktywny (np. gdy mówi i odkrywa)?
gdy sam jest aktywny (np. gdy mówi i odkrywa)?
Czy pamięta, i\ nauczyciel uczy całą grupę,
a nie jedną osobę?
Czy pamięta, \e wiedza równie\ musi być utrwalana?
Czy pamięta, \e nale\y kontrolować efektywność uczenia,
w tym zdobywania przez ucznia wiadomości?


Wyszukiwarka