http://blood-luna.ovh.org  Polska Biblioteka Wampira   BLOOD LUNA
KLASYKA WAMPIRYZMU
by blood luna
WILKOA
AK
Angela Carter
oryg. " The Werewolf", 1979
* * *
tłum. Klaudyna Kopała, 2011-03-03
dla http://blood-luna.ovh.org
1
http://blood-luna.ovh.org  Polska Biblioteka Wampira   BLOOD LUNA
Materiał na potrzeby prywatne
http://blood-luna.ovh.org
Portal  BLOOD LUNA
Polska Biblioteka Wampira
Kolekcja klasyki wampiryzmu
2
http://blood-luna.ovh.org  Polska Biblioteka Wampira   BLOOD LUNA
Jest to północny kraj; pogoda jest tutaj zimna, tak jak serca jej
mieszkańców.
Zimno; nawałnice; dzikie bestie w lasach. To cię\
kie \
ycie. Ich domy
zbudowane są z kłód, wewnątrz wypełnione ciemnością i dymem. Za kapiącą
świecą znajdziesz ikonę dziewicy, zawieszoną świńską nogę do celów
leczniczych, wianek suszących się grzybów. A
ó\
ko, taboret, stół. Przykre,
krótkie, ubogie \
ycia.
Dla tych górskich mieszkańców lasu, Szatan jest tak prawdziwy jak ty
czy ja. Więcej nawet; nigdy nas przecie\
nie widzieli i w ogóle nie wiedzą o
naszym istnieniu, ale Szatana dostrzegają często na cmentarzach, na tych
posępnych i wzruszających parafiach nieboszczyków, gdzie groby oznaczone
są portretami umarłych w stylu prymitywizmu i gdzie nie ma kwiatów, które
mo\
na by przed nimi uło\
yć, \
adne kwiaty tu bowiem nie rosną, tote\

wystawia się naprzeciwko nich małe, wotywne ofiary, małe bochenki chleba,
czasem ciasto, po które, aby odrobinę wykraść, skradają się z obrze\
y
leśnych niedz
wiedzie. O północy, szczególnie w Noc Walpurgii, Szatan
urządza na cmentarzyskach pikniki i zaprasza na nie czarownice; wówczas
wykopują one świe\
e zwłoki i zjadają je. Ka\
dy ci to powie.
Wieńce czosnku na drzwiach strzegą przed wampirami. Dzieci, które
urodziły się z błękitnymi oczyma, nakarmione po raz pierwszy w Noc
Świętojańską, otrzymają moc jasnowidzenia. Kiedy nakryje się wiedz
mę 
jakąś starszą kobietę, której ser dojrzał szybciej ni\
jej sąsiadów, czy inną
staruszkę, której czarny kobiet, o nieszczęście!, nieustannie za nią chodzi,
mieszkańcy rozbierają ją do naga, poszukują na niej znamienia, jakiegoś
dodatkowego sutka wyrastającego na którymś z naturalnych. W końcu go
odnajdą. Wówczas ukamienują ją na śmierć.
Zima i okres ziąbu.
Idz
i odwiedz
babcię, która się rozchorowała. Wez
dla niej placek, który
upiekłam w kominku i mały dzbanek z masłem.
Dobre dziecko, tak jak matka ci ka\
e, idz
pięć mil przez las; nie odchodz

ze ście\
ki, tam są niedz
wiedzie, dzikie knury i wilki. Proszę, wez
nó\

myśliwski swego ojca; wiesz dobrze, jak go u\
yć.
Dziewczynka ma parchaty płaszcz z owczej skóry, który chroni je przed
mrozem, zna las a\
za dobrze, by się go bać, ale zawsze musi się mieć na
baczności. Gdy usłyszała to mro\
ące krew w \
yłach zawodzenie wilka,
upuściła podarunki, chwyciwszy za nó\
i obróciwszy się w stronę bestii.
Był to olbrzymi okaz, z czerwonymi ślepiami i bladym, dr\
ącym
podgardlem; ka\
dy poza dzieckiem góralskim umarłby na sam ten widok.
Wilk, jak to mają w zwyczaju, rzucił się jej do gardła, ale ona uderzyła z
rozmachem prosto w niego no\
em myśliwskim swego ojca i odcięła mu
przednią łapę.
Wilk wydał z siebie chłapnięcie, nieomal szloch, gdy tylko ujrzał, co mu
się przydarzyło; wilki są mniej odwa\
ne, ni\
by się zdawało. Zaczął z cię\
ko
biec, rozpaczliwie uciekając pomiędzy drzewa tak prędko, jak tylko mógł na
trzech kończynach, pozostawiając za sobą smugę krwi. Dziewczyna wytarła
ostrze swego no\
a o swój fartuszek, chowając pod płachtę, gdzie jej matka
spakowała placek, wilczą łapę  i poszła prosto do domku babci. Wkrótce
3
http://blood-luna.ovh.org  Polska Biblioteka Wampira   BLOOD LUNA
zaczęło śnie\
yć tak gęsto, \
e nie sposób było dojrzeć zupełnie pokrytych
śniegiem ście\
ki ani śladów, szlaków czy tropów.
Ujrzała swą babcię tak chorą, \
e musiała zabrać ją do jej łó\
ka, gdzie
zapadła w niespokojny sen, popłakując i dr\
ąc, tak \
e dziewczynka domyśliła
się, i\
gorączkuje. Dotknęła jej czoła, było całkiem rozpalone. Zerwała
płachtę z koszyka, który przyniosła, aby zrobić z niej kompres dla staruszki 
wtedy wilcza łapa upadła na podłogę.
Lecz nie była to ju\
wilcza łapa. Była to ręka, odcięta u nadgarstka, ręka
uhartowana cię\
ką pracą i pomarszczona starczym wiekiem. Była na jej
trzecim palcu obrączka i brodawka na palcu wskazującym. Po brodawce,
poznała ona, \
e była to ręka jej babci.
Odkryła więc całą kołdrę, ale starsza kobieta obudziła się wówczas i
zaczęła szamotać, skrzeczeć i wrzeszczeć, jakby ją coś opętało. Ale
dziewczynka była silna i uzbrojona w nó\
myśliwski swego ojca; była w
stanie przytrzymać babcię na Tyle długo, aby ujrzeć przyczynę jej gorączki. W
miejscu, gdzie powinna znajdować się prawa ręka, widniał krwawiący kikut,
ju\
ropiejący.
Dziecko prze\
egnało się i zapłakało tak głośno, \
e sąsiedzi usłyszeli ją i
przybiegli w pośpiechu. Znali dobrze brodawkę na palcu ręki tak jak
dodatkowy sutek wiedz
my; wywlekli starą kobietę, w przebraniu, jakie na
sobie miała, prosto na śnieg za pomocą kijów, bijąc jej starcze ciało tak
długo, a\
dotarli do brzegu lasu, gdzie obrzucili ją kamieniami, dopóki nie
upewnili się, \
e umarła. Od tamtej pory w domku babci mieszkała
dziewczynka  i dobrze jej się powodziło.
W 1984 powstał głośny film Neila Jordana Towarzystwo wilków, według
wspólnego scenariusza pisarki i re\
ysera. Znalazły się tam, splecione w jedną
całość, wątki ze wszystkich  wilczych opowiadań Carter: Werewolf
(Wilkołak), Towarzystwa wilków, Wolf-Alice, Piotrusia i wilka.
4