B/204: Osho - Mapy Świadomości






Spis Treści / Dalej

Ja mogę dać ci mapę, ale to ty musisz iść, ty musisz podróżować, ty musisz
wędrować. I jedno pamiętaj
moja mapa będzie tak naprawdę moją mapą i nie może
być twoją mapą. Może dać ci kilka podpowiedzi, kilka wskazówek, ale nie może
być twoją mapą, ponieważ jesteś totalnie innym człowiekiem. Jesteś tak niepowtarzalny,
że niczyja mapa nie może być twoją mapą. Owszem, zrozumiawszy moją mapę staniesz
się świadomy wielu rzeczy o sobie, ale twoim zadaniem jest nie iść za nią na
oślep
bo wtedy staniesz się pseudo-człowiekiem.
Słuchaj mnie, moich słów, mojej ciszy, mojego istnienia. Próbuj zrozumieć
to, co tutaj się dzieje, co tutaj się zdarza, a potem sam podejmuj decyzje.
Nie zrzucaj odpowiedzialności na nikogo innego.
Taka jest droga wzrastania. Taka jest droga, którą się dociera.
Osho, The Dhammapada: The Way of the Buddha


Wstęp
W zeszłym roku jechałam samochodem przez Francję. Są tam ogromne nowe autostrady
ze wschodu na zachód można dostać się niemal natychmiast.
Jedynym problemem jest to, że jadąc tymi nowymi drogami superszybkiego ruchu w ogóle nie masz okazji posmakować kraju
ani jednego widoku kamienistej wiejskiej drogi z kuszącymi kawiarenkami na rogach, gdzie podają sławetną świeżą kawę i chrupiące bagietki z serem. Ani cienia uciążliwego objazdu wiodącego przez ciekawie wyglądające targowisko, cmentarz, czy obok nieprawdopodobnie starej i pięknej katedry.
Pozostaje ci wybranie najbardziej dogodnej i praktycznej autostrady i dotarcie na miejsce w mgnieniu oka albo drogi bardziej eksperymentalnej, z widokami, dźwiękami i zapachami, do których z radością będziesz wracał wspominając podróżowanie w tej części Ziemi. (Nie muszę chyba dodawać, że nie zawsze lubię to, co proste i wąskie. Wolę kierować się własnym nosem.) I tak jest właśnie z mapami. Pokazują one drogi dłuższe lub drogi krótsze. Mogą powiedzieć ci jak dotrzeć do najszybszej trasy, ale ta najszybsza nie musi być tą, którą naprawdę będziesz chciał jechać.
Jest to kwestia osobistego wyboru.
Przedstawiamy tu kilka map świadomości, które możesz sam eksplorować. Jest to ledwie parę z tych map, które Osho nakreślił abyśmy mogli dotrzeć do własnego wnętrza. Podobnie jak z mapami Francji, niektóre z nich są dla mnie nieporównywalnie łatwiejsze do odczytania od innych. Niektóre wyglądają dla mnie jak czysta chińszczyzna. Inne są jak oddychanie aromatem brzoskwiń kwitnących wiosną. Myślę, że to dlatego Osho przedstawia tyle różnych możliwości
dla każdego coś innego.
Mam takie poczucie, że Osho w gruncie rzeczy mówi, że wszystkie drogi prowadzą do Rzymu. Ktoś może naprawdę poczuć metaforyczne mapy wnętrza człowieka z tantry i jogi
fragmenty pierwszego tomu wykładów serii "The Tantra Vision". Jest to podróż od czakry do czakry, od najbardziej fundamentalnego ośrodka do "tysiącpłatkowego lotosu" Niemal jak wyraźnie namalowany znak na drodze, oto skromny przedsmak tego, w jaki sposób Osho opisuje czwarty ośrodek, serce, nazywany anahata
"niewydobyty dźwięk": Język to dźwięk wydobyty
musimy tworzyć go strunami głosowymi.
Musi być wydobywany
to dwie klaszczące dłonie. Serce to jedna klaszcząca dłoń. W sercu nie ma słowa
jest ono bez słów. (Hm!) "Dżungla, las, ogród i dom" (z wykładów "Path of Love") stanowi jeszcze inną podróż z przewodnikiem do naszej najbardziej wewnętrznej natury. Całe to poszukiwanie prawdy można podzielić na cztery etapy
powiada Osho i opisuje każdy święty, tajemny symbol tak treściwie jak tylko mógłbyś sobie tego życzyć (niektóre zdają się być bliższe i bardziej znajome od innych
zależnie od tego gdzie jesteś i jakimi ścieżkami już kroczyłeś).
Czasem mapa pomaga. Ale co to Osho mówił o tym, aby nie ugrzęznąć patrząc na palec wskazujący księżyc? W tym przypadku, jak sądzę, chodzi o ugrzęźnięcie na jakiejś jednej określonej drodze prowadzącej do celu.
Przedstawiamy więc kilka różnych możliwości
do wyboru. Muszę tu tylko przypomnieć, że ten wewnętrzny wędrowiec świadomości nie powinien wpaść w zasadzkę jakiegoś szczególnie interesującego objazdu. Kawa może być smaczna, ale gdzie to ja miałam dojechać?
Ma Prem Garimo