Autor: KW
Piractwo komputerowe a polskie przepisy prawne
W latach 2004-2006 Krzysztof Miłosiński pomagał w prowadzeniu działalności gospodarczej
Annie Pirackiej (córce Jana Pirackiego). W ramach zadośćuczynienia Jan Piracki zobowiązał
się do drobnych pomocy informatycznych, które polegały na: zakupie nowego komputera,
nowych oprogramowań oraz ich instalacji.
Pomimo nabycia legalnych programów, Krzysztofowi Miłosińskiemu zależało również na
posiadaniu nielegalnego MS Office. Wówczas Jan Piracki stanowczo odmówił sprowadzenia
nielicencjonowanego programu. Zobowiązał się jedynie do pomocy przy jego instalacji.
Po kilkunastu miesiącach firma Krzysztofa Miłosińskiego weszła w konflikt z prawem. W
jego
systemie
informatycznym
znaleziono
nielegalne
oprogramowania.
Podczas
przesłuchania zeznał, że „jeden z programów należy do Jana Pirackiego”. 1
4 października 2006 roku dom Jana Pirackiego został przeszukany w celu znalezienia
nielegalnego oprogramowania. Policjanci sporządzili protokół z przeszukania i zatrzymali
dowody rzeczowe: twardy dysk komputera Samsung, płyty CDR szt. 3, twardy dysk komputera
Western Digital oraz płyty CDR - łącznie 21 sztuk. 2
5 kwietnia 2007 roku Jan Piracki stawił się osobiście w KPP w Legnicy jako podejrzany w
sprawie nielegalnego oprogramowania, a 10 kwietnia policjant prowadzący - mł. asp.
Grzegorz Milczyszkiewicz na podstawie art. 295 §1 k.p.k. dokonał tymczasowego zajęcia
mienia ruchomego – pieniędzy w kwocie 800 zł.
13 kwietnia 2007 roku mł. asp. Grzegorz Milczyszkiewicz w sprawie przeciwko
podejrzanym: Krzysztofowi Miłosińskiemu i Janowi Pirackiemu o nabycie nielegalnie
zwielokrotnionych programów komputerowych, postanowił zamknąć śledztwo, ponieważ w
trakcie jego prowadzenia zebrano materiał procesowy dokumentujący fakt popełnienia
1 Komentarz Krzysztofa Miłosińskiego, wówczas księgowego.
2List. Postanowienie. W przedmiocie dowodów rzeczowych na podstawie art. 228 § 1 i 2, 230 kpk.
przestępstwa przez podejrzanych zarzucając im czyny z art. 291 §1 k.k. w zw. z art. 193 § 1
k.k. 3, które brzmią:
„Kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do jej zbycia albo
tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia, podlega karze pozbawienia wolności od 3
miesięcy do lat 5 (…) Kto wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia
albo ogrodzonego terenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie
opuszcza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do
roku”
17 kwietnia 2007 roku Prokuratura Rejonowa w Legnicy postanowiła zabezpieczyć na
imieniu podejrzanego Jana Pirackiego wykonanie grożącej mu kary grzywny w wysokości do
360 stawek dziennych po 2000 zł, ponieważ Jan Piracki był podejrzany o nabycie
nielegalnego oprogramowania (a jest to czyn z art. 291 §1 k.k.). Za to przestępstwo Sąd mógł
przy zastosowaniu art. 58 § 3 k.k. orzec karę grzywny, czyli karę kryminalną o charakterze
majątkowym, która jest orzekana z reguły za przestępstwa o niskiej szkodliwości społecznej.
W przypadku cięższych przestępstw może ona występować w połączeniu z karą pozbawieniem
wolności.Grzywną bardzo często są karane wykroczenia podatkowe, wyłudzenia i inne
przestępstwa gospodarcze. 4
Dnia 30 maja 2007 Jan Piracki i stawił się w Komendzie Policji w celu uzupełnienia zarzutu.
Dzień później (31.05.2007) Prokuratura Rejonowa oskarżyła J. Pirackiego o to, że w Lubinie
nabył od nieustalonej osoby nielegalne zwielokrotnione programy komputerowe na płytach
CD, które zainstalował na dysku twardym komputera (czyn z a rt. 291 §1 k.k. w zw. z art. 293
§1 k.k. ) i wniosła ona o wymierzenie za ten czyn karę grzywny w wysokosci 80 stawek
dziennych po 10 zł każda, środka karnego – przepadku dowodów rzeczowych (płyt CD i
twardego dysku) oraz obciążenie kosztami postępowania.
Natomiast Krzysztofowi Miłosińskiemu prokuratura postawiła zarzut o to, że w okresie od
stycznia 2004 roku do grudnia 2005 we Wrocławku nabył od nieustalonej osoby nielegalne
zwielokrotnione programy komputerowe na płytach CD, które zainstalował na dysku
twardym komputera oraz wniosła o wymierzenie za ten czyn: kare grzywny w wysokosci
3 Dz. U. 1997, nr 88, poz. 55.
4 Portal Findict.pl, http://www.findict.pl/slownik/grzywna
200 stawek po 10 zł każda, środka karnego – przepadku dowodow rzeczowych (płyt CD i
twarego dysku).
Sprawa podlegała rozpatrzeniu przez Sad Rejonowy w Legnicy w postepowaniu zwyczajnym.
Co oznacza, że jest to przebieg procesu zmierzający do rozstrzygnięcia kwestii
odpowiedzialności karnej oskarżonego, uznany za typowy w danym systemie procesu5.
Przesłuchani jako podejrzani K.Miłosiński i J.Piracki przyznali sie do popelnienia
zarzucanych im czynów i zlożyli wyjaśnienia. 6 Czyny zarzucane oskarżonym zagrożone były
karą pozbawienia wolnosci, ktorej górna granica nie przekraczała 10 lat.
Dnia 25 września zapadł wyrok7, w którym Sąd Rejonowy w Legnicy w II Wydziale Karnym
uznał Jana Pirackiego za winnego popełnienia czynu i orzekł wobec niego karę grzywny w
wysokości 80 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej za kwotę 10 zł
oraz uznał oskarżonego Krzysztofa Miłosińskiego za winnego popełnienia czynu,
stanowiącego występek i orzekł wobec niego karę grzywny w ilości 200 stawek dziennych,
przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.
Wydał również wyrok na podstawie art. 44 § 1 i 2 k.k. o przepadku na rzecz Skarbu Państwa
dowodów rzeczowych w postaci twardych dysków i płyt CD oraz na postawie art. 46 § 1 k.k.
orzekł o obowiązku naprawienia przez oskarżonych szkód wyrządzonych przestępstwami
poprzez zapłatę przez oskarżonego Jana Pirackiego na rzecz: Cartall w Łodzi – kwoty 43
złote, PWN w Poznaniu – kwoty100 zł, MKS w Warszawie – kwoty 250 zł, Techland w
Ostrowie Wielkopolskim – kwoty 189 zł, a przez oskarżonego Krzysztofa Miłosińskiego na
rzecz: Insert we Wrocławiu – kwoty 854 zł, Techland w Ostrowie Wielkopolskim – kwoty 79
zł.
BIBLIOGRAFIA:
Źródła:
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny, Dz. U. 1997, nr 88. poz. 553 z późn. zm.
5Postępowanie zwyczajne, http://www.dmowski.com.pl/index.php?strona=slowniczek#Postępowanie zwyczajne
6 List. Akt oskarżenia.
7 List. Wyrok w Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej.
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego, Dz. U. 1997, nr 89. poz. 555
z późn. zm.
Literatura:
Górniok O. (red.): Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2005
Autor: KW