Modele zapisane w przestrzeni stanów

• Modele Przestrzeni Stanów ( State Space Models) są to modele, w których cz ęść parametrów jest nieobserwowalna i losowa.

• Zachowanie wielowymiarowej zmiennej yt zależy więc od

– parametrów deterministycznych

– wektora zmiennych egzogenicznych Xt

– nieobserwowalnego stanu danego wektorem zt.

• Równanie pomiarowe ( measurement equation) yt = Ht zt + Gtxt + vt

gdzie zt nazywamy wektorem stanu ( state vector ) Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

1

• Równanie przejścia ( transition equation) zt = Btzt− 1 + F txt− 1 + wt

• Razem oba te równania nazywamy liniowym systemem przestrzeni stanów ( linear state space system) gdzie

• yt jest ( G × 1) wymiarowym obserwowalnym wektorem zmiennych endogenicznych

• zt jest ( S × 1) wymiarowym wektorem stanów natury

• xt jest ( K × 1) wymiarowym obserwowalnym wektorem zmiennych wejściowych

• vt jest ( G × 1) wymiarowym błędów pomiaru Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

2

• wt jest ( S × 1) wymiarowym błędów losowych w równiach przejścia

• Ht jest ( G × S) wymiarową macierzą pomiarową

• Gt jest ( G × K) wymiarową macierzą wejścia w równaniach pomiaru

• Bt jest ( S × S) wymiarową macierzą przejścia

• F t jest ( S × K) wymiarową macierzą wejścia w równaniach przejścia

• O macierzach Ht, Gt, Bt, F t zakładamy, że są niezależne od vt.

• Zakładamy też, że proces zaczyna si ę od pewnego stanu początkowego z 0 , x 0.

• Zaburzenia losowe wt, vt są niezależne i mają stałe w czasie wariancje Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

3

• łączny proces generujący zaburzenia losowe jest niekorelowany w czasie, ma rozkład

·

¸

µ ·

¸¶

wt

Σ

∼ N 0 ,

w

0

v

dla t = 0 , . . .

t

0

Σ v

i jest niezależny od z 0, który ma rozkład: z 0 ∼ N ( µ 0 , Σ0)

• Przyjmijmy nast ępujące oznaczenia

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

4

Y s = ( y 1 , . . . , ys) zt|s = E ( zt| Y s)

Σ z ( t| s) = Var ( zt| Y s)

yt|s = E ( yt| Y s)

Σ y ( t| s) = Var ( yt| Y s)

Σ zy ( t| s) = Cov ( zt, yt| Y s)

• ( z| y) ∼ N ( µ, Σ) oznacza, że warunkowy rozkład z przy danym y jest wielowymiarowym rozkładem normalnym o wartości oczekiwanej µ

i macierzy wariancji kowariancji Σ.

• Przy tych założeniach warunkowe rozkłady zt i yt będą rozkładami normalnymi o nast ępujących parametrach

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

5

¡

¢

( zt| Y t− 1) ∼ N zt|t− 1 , Σ z ( t| t − 1) dla t = 2 , . . . , T

¡

¢

( zt| Y t) ∼ N zt|t− 1 , Σ z ( t| t) dla t = 1 , . . . , T

³

´

( yt| Y t− 1) ∼ N yt|t− 1 , Σ y ( t| t − 1) dla t = 2 , . . . , T

¡

¢

( zt| Y T ) ∼ N zt|T , Σ z ( t| T ) dla t > T

³

´

( yt| Y T ) ∼ N yt|T , Σ y ( t| T ) dla t > T

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

6

Przykład

• Proces M A (2)

yt = µ + εt + θ 1 εt− 1

– równanie pomiarowe

yt = Hzt

£

¤

H =

1 θ 1

£

¤

z0t =

εt εt− 1

– równanie przejścia

zt = Bzt− 1 + wt

·

¸

·

¸

·

¸

0 0

ε

σ 2

B =

, w

t

, Σ

w

0

1 0

t =

0

w =

0

0

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

7

Filtry Kalmana

• Przy tych założeniach można dowieść nast ępujących zależności

nazywanych rekursjami filtrów Kalmana ( Kalman filter recursions) Inicjacja: ( t = 0)

z 0 | 0 = µ 0

Σ z (0 | 0) = Σ0

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

8

Predykcja: (1 ≤ t ≤ T )

zt|t− 1 = Btzt− 1 |t− 1 + F txt− 1

Σ z ( t| t − 1) = BtΣ z ( t − 1 | t − 1) B0t + Σ w yt|t− 1 = Htzt|t− 1 + Gtxt

Σ y ( t| t − 1) = HtΣ z ( t| t − 1) H0t + Σ v Korekta: (1 ≤ t ≤ T )

³

´

zt|t = zt|t− 1 + P t yt−yt|t− 1

Σ z ( t| t) = Σ z ( t| t − 1) − P tΣ y ( t| t − 1) P 0t Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

9

gdzie

P t = Σ z ( t| t − 1) H0tΣ y ( t| t − 1) − 1

((zysk z filtru Kalmana))

• W przypadku, kiedy nie istnieje odwrotność macierzy Σ y ( t| t − 1) możemy zastosować uogólnioną odwrotność macierzy.

• Rekursje przeprowadzamy zaczynając od predykacji dla t = 1.

• Potem przeprowadzamy korekt ę dla t = 1.

• Później odpowiednio predykcj ę i korekt ę przeprowadzamy dla t = 2, t = 3

itd.

Prognozowanie: ( t > T )

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

10

zt|T = Btzt− 1 |T + F t xt− 1

Σ z ( t| T ) = BtΣ z ( t − 1 | T ) B0t + Σ w yt|T = Htzt|T + Gtxt

Σ y ( t| T ) = HtΣ z ( t| T ) H0t + Σ v

• Prognozowanie wykonujemy rekursywnie dla t = T + 1 , T + 2 , . . . .

• Niekiedy chcemy oszacować wartości wektora stanu dla znanego Y T .

• Posługujemy si ę do tego wzorami rekursywnymi nazywanymi wygładzaniem Kalmana.

• Wzory te stosujemy kolejno dla T − 1 , T − 2 , . . .

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

11

Wygładzanie: ( t < T )

¡

¢

zt|T = zt|t + St zt+1 |T −zt+1 |t Σ z ( t| T ) = Σ z ( t| t) − St [Σ z ( t + 1 | t) − Σ z ( t + 1 | T )] S0t gdzie

St = Σ z ( t| t) B0t+1Σ z ( t + 1 | t) − 1

((macierz wygładzania Kalmana))

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

12

z

Inicjacja

0 | 0 = µ 0

Σ z ( t| s) = Σ0

...

↓

zt− 1 |t− 1

Σ z ( t − 1 | t − 1)

↓

z

y

Predykcja

t|t− 1

−→

t|t− 1

Σ z ( t| t − 1)

Σ y ( t| t − 1)

↓

←−

z

Korekta

t|t

Σ z ( t| t)

...

t = 1 , . . . , T

↓

z

y

Prognozowanie

t|T

−→

t|T

Σ z ( t| T )

Σ y ( t| T )

↓

t = T + 1 , T + 2 , . . .

...

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

13

Przykład algorytm w zastosowaniach

• Proces M A (2)

– Inicjacja (załóżmy, że ε 0 | 0 i ε− 1 | 0 są niezależne i mają równe wariancje)

£

¤

z 0 | 0 =

ε 0 | 0 ε− 1 | 0

·

¸

1 0

Σ z (0 | 0) = σ 11 (0 | 0) 0 1

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

14

– Predykcja:

£

¤

z0

=

0 ε

t|t− 1

t− 1 |t− 1

·

¸

σ 2

Σ

w

0

z ( t| t − 1)

=

0

σ 11 ( t − 1 | t − 1)

yt|t− 1 = θ 1 εt− 1 |t− 1

Σ y ( t| t − 1) = σ 2 w + θ 21 σ 11 ( t − 1 | t − 1)

– Korekta:

·

¸

£

¤

σ 2

P

− 1

w

t = σ 2

w + θ 1 σ 11 ( t − 1 | t − 1) θ 1 σ 11 ( t − 1 | t − 1) Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

15

³

´

zt|t = zt|t− 1 + P t yt−yt|t− 1

Σ z ( t| t) = Σ z ( t| t − 1) − P tΣ y ( t| t − 1) P 0t

– Prognozowanie t > T

£

¤

z0

=

0 ε

t|T

t− 1 |T

·

¸

σ 2

Σ

w

0

z ( t| T ) =

0

σ 11 ( t − 1 | T )

yt|T = θ 1 εt− 1 |T

Σ y ( t| T ) = σ 2 w + θ 1 σ 11 ( t − 1 | T ) Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

16

– Wygładzanie t < T

·

¸

1 0

St =

0 0

·

¡

¢ ¸

ε

ε

z

t|t +

t+1 |T −εt+1 |t

t|T

=

εt− 1 |t

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

17

Estymacja parametrów w Modelach Przestrzeni Stanów

• Jedną z podstawowych zalet modeli przestrzeni stanów jest to, że umożliwiają one stosunkowo łatwą specyfikacj ę całej klasy modeli dla analizy szeregów czasowych.

• Zgromadźmy wszystkie nieznane parametry z macierzy Bt, F t, Ht, Σ w, Σ v, Σ0 i µ 0 w wektorze parametrów δ.

• Estymacja parametrów modeli przestrzeni stanów polegać b ędzie na maksymalizacji funkcji wiarygosności wzgl ędem parametru δ.

• Okazuje si ę, że postać funkcji wiarygodności można stosunkowo prosto przestawić przy zastosowaniu Filtrów Kalmana.

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

18

Funkcja wiarygodno ści

• Korzystając z twierdzenia Bayesa można przedstawić łączną funkcj ę wiarygodności dla zależnych zdarze ń Y T = ( y 1 , y 2 , . . . , yT ) w postaci nast ępującego iloczynu

L ( Y T , θ) = L ( y 1 , y 2 , . . . , yT , θ) = f ( y 1 , θ) f ( y 2 , . . . , yT | y 1 , θ)

= f ( y 1 , θ) f ( y 2 , . . . , yT | Y 1 , θ)

= f ( y 1 , θ) f ( y 2 | Y 1 , θ) f ( y 3 , . . . , yT | Y 2 , θ)

...

= f ( y 1 , θ) f ( y 2 | Y 1 , θ) × . . . × f ( yT | Y T− 1 , θ) .

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

19

• Logarytm funkcji wiarygodności b ędzie miał wi ęc postać T

X

` ( Y T , θ) = ln f ( y 1 , θ) +

ln f ( yt| Y t− 1 , θ)

i=1

• Jeśli prawdziwe są założenie konieczne do wyprowadzenia postaci Filtrów Kalmana to zmienna ( yt| Y t− 1 , θ) b ędzie miała rozkład normalny a funkcja wiarygodności przyjmie postać

KT

1 T

X

` ( Y T , θ) = −

ln (2 π) −

ln |Σ

2

2

y ( t| t − 1) |

i=1

T

X ³

´ 0

³

´

−

yt−yt|t− 1 Σ − 1

y

( t| t − 1) yt−yt|t− 1 .

t=1

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

20

• Wartość warunkowej wariancji Σ y ( t| t − 1) i warunkowej wartości oczekiwanej y t|t− 1 otrzymujemy rekurencyjnie ze wzorów na Filtry Kalmana.

• Dla uproszczenia notacji onaczmy

et ( θ) = yt−yt|t− 1

i

Σ t ( θ) = Σ − 1

y

( t| t − 1)

• Przy takim zapisie funkcja wiarygodności przyjmuje postać KT

1 T

X £

¤

` ( Y T , θ) = −

ln (2 π) −

ln |Σ

2

2

t ( θ) | + e0t ( θ) Σ − 1

t

( θ) e0t

i=1

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

21

• Do szacowanych parametrów modelu należeć mogą dowolne parametry b ędące cześcią macierzy Ht, Gt, Bt, F t oraz macierze Σ w, Σ v oraz µ 0 , Σ0.

• W wielu zastosowaniach okazuje si ę, że trzeba na parametry nałożyć dodatkowe ograniczenia celem uzyskania identyfikacji.

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

22

Własno ści estymatorów M N W

• W przypadku filtrów Kalmana nie jest łatwo podać ogólne warunki, dla których estymatory M N W mają standardowe własności.

• Przy spełnionych warunkach z początku tego rozdziału najłatwiej podać takie warunki dla przypadku, gdy macierz Gt = G, Bt = B, F t = F nie zależą od t. W takim przypadku, jeśli

1. wektor θ znajduje si ę we wn ętrzu zbioru Θ

2. Ht = ( xt ⊗ I) J, gdzie J jest z góry znaną macierzą lub Ht = H jest nielosową macierzą parametrów

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

23

3. xt jest niestochastyczne i istnieją takie stałe c 1 i c 2 , że c 1 ≤ x0txt ≤ c 2 dla t = 1 , 2 , . . .

4. spełniony jest warunek, że macierz informacyjna jest asymptotycznie nieosobliwa

5. wszystkie wartości własne macierzy B są co do modułu mniejsze od 1

to estymator

√ ³

´

¡

¢

n e

θ − θ

D

−→ N 0 ,i− 1 ( θ)

Konwersatorium z Ekonometrii, IV rok, WNE UW

24