Plesiochronous Digital Hierarchy
1
Plesiochronous Digital Hierarchy
Plesiochronous Digital Hierarchy (PDH; plezjochroniczna hierarchia cyfrowa) - technologia używana w sieciach telekomunikacyjnych. Termin plesiochronous pochodzi z Greki plesio, znaczy prawie i chronos, czas.
Oznacza to ze elementy sieci PDH są ze sobą zsynchronizowane, ale nie idealnie gdyż każdy z elementów sieci
posiada swój zegar. System PDH oparty jest na modulacji kodowo-impulsowej (PCM). Pojedynczy kanał ma
przepływność 64Kb/s (8*8KHz=64Kb/s) co pozwala na przesyłanie jednej nieskompresowanej rozmowy
telefonicznej. Systemy PDH przy multipleksacji wykorzystują zwielokrotnienie z podziałem czasu TDM (ang. Time
Division Multiplexing). Zwielokrotnienie sygnału następuje w kolejnych poziomach wykorzystując dopełnienie
Różnice w systemach PDH
Systemy PDH w Europie, Japonii i Ameryce różnią się między sobą.
Stopień zwielokrotnienia Ameryka
Europa
Japonia
Mbit/s
Oznaczenie Mbit/s
Oznaczenie Mbit/s
Oznaczenie
1
1,545
(T1)
2,048
(E1)
1,544
(J1)
2
6,312
(T2)
8,448
(E2)
6,312
(J2)
3
44,736
(T3)
34,368
(E3)
32,064
(J3)
4
274,176 (T4)
139,264 (E4)
97,728
(J4)
5
564,992 (E5)
397,200 (J5)
W systemie amerykańskim i japońskim multipleksuje się jednocześnie 24 kanały (jedna ramka 192+1bitów).
Wymaga to pasma 1,544 Mb/s. W systemie amerykańskim stosuje się cztery stopnie zwielokrotnienia.
Amerykańska hierarchia zwielokrotnienia Jednak T4 nie jest powszechnie stosowany z powodu braku jednolitego standardu złącz optycznych.
Plesiochronous Digital Hierarchy
2
Japońska hierarchia zwielokrotnienia
W wersji europejskiej multipleksuje się jednocześnie 32 kanały (jedna ramka 256 bitów), z których 2 pełnią funkcje sterujące i synchronizacyjne, a 30 kanałów jest użytecznych dla odbiorcy. Pasmo wynosi wówczas 2,048 Mb/s.
W systemie europejskim występuje pięć stopni zwielokrotnienia na kolejnych poziomach multipleksacji które przedstawia poniższy rysunek. Krotność zwielokrotnienia pomiędzy muliplekserami to 4 w systemie europejskim i 4,6 lub 7 w systemie amerykańskim. Ponadto w celu dopasowania poszczególnych sygnałów zbiorczych stosuje się dopełnienie dodatnie, co związane jest z brakiem synchronizacji pomiędzy poszczególnymi multiplekserami.
Europejska hierarchia zwielokrotnienia Przy czym E5 jest rzadko wykorzystywany z powodu braku jednolitego standardu.
Ze względów historycznych systemy o przepływności do 2 Mb/s (pierwszy stopień zwielokrotnienia) są często nazywane systemami PCM, ze względu na to, że były to pierwsze systemy cyfrowe oparte na modulacji PCM a nazwę PDH zaczęto używać dopiero dla systemów o większym stopniu zwielokrotnienia.
Właściwości i wady systemów PDH
• w porównaniu do nowszych technologii mała przepływność sygnału liniowego
• zawodność systemów PDH
• energochłonność
• konieczność stosowania hierarchii demultiplekserów kiedy chcemy wydzielić pojedynczy sygnał E1 z E4
• brak standaryzacji ostatnich stopni zwielokrotniania (E5, T4)
• trzy różne standardy PDH na świecie (Europa, Ameryka, Japonia) Przyszłość
Nowe systemy plezjochroniczne nie są już instalowane. Zostały wyparte przez nowsze systemy SDH.