SPRAWOZDANIE Z WYKONIANIA ĆWICZENIA NR 4

WYTRZYMAŁOŚĆ GRUNTU NA ŚCINANIE

Grupa Bu-21a IV

Weronika Kuźnik

Grzegorz Kaniewski

Paweł Balcer

Szymon Bejenka

1. Analiza makroskopowa gruntu Analizowanym gruntem jest piasek średni – grunt mineralny niespoisty. Pozostawione ślady na dłoniach wskazują na to że grunt jest wilgotny (świadczy o tym również ciemniejsza barwa gruntu).

Badana próbka nie reaguje z kwasem solnym - zawartość węglanów wapnia jest śladowa lub równa zeru.

2. Opracowanie wyników Stałe dynamometrów:

2,07

2,11

Pole powierzchni ścinania

0,0064

Przykładowe obliczenia

50 0,0064

∆

2,07

0,15

2,11 0,12

∆

∆

0,12

0,0064 39,56

Zestawienie wyników badania L.p. Obciążenie

Odkształcenie

Odczytane odkształcenie Wytrzymałość na

n=

pionowe

dynamometru pionowego dynamometru poziomego ścinanie

σn

∆

∆

∆

!

[kPa]

[mm]

[mm]

[kPa]

1

50

0,15

0,12

39,56

2

100

0,31

0,22

72,53

3

150

0,46

0,28

92,31

4

200

0,62

0,34

112,09

5

300

0,93

0,45

148,36

Wykres prostej Coulomba w załączeniu.

Spójność – dla gruntu niespoistego: c=0

Kąt tarcia wewnętrznego: 165

"#$ 300 0,55 $ %"#0,55 28,8°

3. Wnioski Teoretyczny kąt tarcia wewnętrznego wg normy PN-81/B-03020-3 dla piasku średniego (stopień zagęszczenia 0.2÷1.0) zawiera się w przedziale 30÷35°. W doświadczeniu otrzymaliśmy wartość nieznacznie mniejszą (28,8°). Powodem tego jest nie sprawdzony stan dynamometru, który mógł wskazywać niedokładne wielkości. Zapewne na nieznaczne zaniżenie wyniku pomiarów miała wpływ wilgotność gruntu. Nie bez wpływu był brak doświadczenia studentów.