Moc rozdzielcza wskaźników
Związek korelacyjny między wskaźnikiem
a indicatum.
Moc odrzucania
• Moc, z jaką wskaźnik jest w stanie odrzucić
przedmioty lub zdarzenia niewłaściwe
z punktu widzenia badania.
• Strategia doboru wskaźnika oparta na zasadzie
maksymalizacji prawdopodobieństwa zajścia
indicatum ze względu na zajście wskaźnika.
1
Wskaźnik W ma doskonałą moc odrzucenia ze
względu na dane indicatum I, kiedy wszystkie
przedmioty mające własność W mają zarazem
własność I.
lub
Kiedy istnienie lub zajście wskaźnika W jest
w stanie „odrzucić” wszystkie „nie-I”, bez
względu na to, ile odrzucił on przy okazji
przedmiotów czy zdarzeń I.
Moc odrzucania
• Wysoka moc odrzucania pozwala
wyeliminować błędne rozpoznania, ale część
przypadków może znaleźć się poza zakresem
wskaźnika.
• Wskaźnik "za wąski", wskazuje jedynie
zjawiska wchodzące w zakres indicatum, ale
pomija inne, które też w ten zakres wchodzą.
• Stosowanie takich wskaźników jest wskazane
w badaniach weryfikacyjnych.
Moc zawierania
• Moc, z jaką wskaźnik obejmuje te wszystkie
zdarzenia, jakie winien wskazywać.
2
Wskaźnik W ma doskonałą moc zawierania ze
względu na dane indicatum I, kiedy w zakresie
wydzielonym przez wskaźnik W znalazły się
wszystkie przedmioty typu I, nawet jeśli
znalazły się tam również pewne przedmioty
typu nie-I.
Moc zawierania
• Wysoka moc zawierania pozwala nie tracić przypadków
reprezentujących daną wartość zmiennej (np. gdy jest
ona stosunkowo rzadka w populacji).
• Wskaźnik "za szeroki", wskazuje z całą pewnością wszystkie zjawiska wchodzące w zakres indicatum, ale także takie, które w jego zakres nie wchodzą.
• Stosowanie takich wskaźników jest uzasadnione na
etapie badań eksploracyjnych.
Moc rozdzielcza
Wskaźnik jest w maksymalnym stopniu
skorelowany z indicatum.
Wskaźnik W ma dla indicatum I doskonałą moc
rozdzielczą, kiedy zarazem odrzuca on poza
swój zakres wszystkie nie-I oraz włącza do
swojego zakresu wszystkie I.
3
• Wskaźniki o wysokiej mocy rozdzielczej
zmniejszają błąd losowy.
4