PEDAGOGIKA JAKO NAUKA I JEJ SUBDYSCYPLINY.
PODSTAWOWE POJĘCIA PEDAGOGICZNE.
Zespół dyscyplin zajmujących się człowiekiem i jego, życiem społecznym (zjawiskami i procesami społecznymi) wyodrębniono jako nauki społeczne Pedagogika jest nauka praktyczną, formułującą podstawy do planowej działalności wychowawczej, czyli do realizacji określonych zamierzeń wychowawczych.
Bogdan Suchodolski
Dla pedagoga człowiek nie jest takim, jakim jest, lecz jest zawsze takim, jakim się staje pod wpływem wychowania, a nawet nie jest tym kim jest, lecz tym kim mógłby być, gdyby zostały dopełnione warunki jego wzrostu i przemian
Pedagogika jest nauka o wychowaniu człowieka gr. paidagogos ( pais – chłopiec, ago –
prowadzę) W starożytnej Grecji niewolnika odprowadzającego dziecko swego pana do szkoły nazywano właśnie paidagogos. Jej aparat pojęciowy i zasób naukowej analizy zagadnień wychowania ukształtował się pod koniec XIX wieku.
ZADANIE PEDAGOGIKI
Pedagogika jako nauka ma za zadanie opisywać, wyjaśniać i rozumieć formy praktyki edukacyjnej
TERMINOLOGIA
Krzysztof Rubacha, Bogusław Śliwerski:
Edukacja – ogół oddziaływań służących formowaniu się (zmienianiu, rozwijaniu) życiowych zdolności człowieka (wszystkie obszary funkcjonowania człowieka: intelektualne, emocjonalne, interpersonalne, motywacyjne, fizyczne).
Ogół oddziaływań – systematyczne i niesystematyczne, świadome i nieświadome, celowe i przypadkowe, instytucjonalne i indywidualne
Tadeusz Wujek:
Wychowanie – całość wpływów i oddziaływań kształtujących rozwój człowieka oraz przygotowujących go do życia w społeczeństwie – dokonywane świadomie i celowo. Inne wpływy oddziaływania to socjalizacja.
Wincenty Okoń:
Wychowanie to świadome i celowe działanie pedagogiczne zmierzające do osiągnięcia względnie stałych skutków w osobowości wychowanka
Tadeusz Wujek:
Kształcenie – ogół czynności i procesów umożliwiających orientację w otaczającej rzeczywistości przyrodniczej i społecznej, zdobywanie określonego zasobu wiedzy, umiejętności i sprawności, a także w konsekwencji nawyków.
Wincenty Okoń:
System działań zmierzających do tego, aby uczącej się jednostce umożliwić poznawanie świata, przygotowanie do zmieniającego się świata i ukształtowanie własnej osobowości Wincenty Okoń:
Nauczanie – rodzaj działalności społecznej, wykonywanej przez nauczycieli w stosunku do uczniów, której celem jest dokonanie zmiany.
Uczenie się: proces nabywania względnie stałych zmian w szeroko rozumianym zachowaniu (wiadomości, umiejętności, nawyki, postawy) w toku bezpośredniego i pośredniego poznawania rzeczywistości (doświadczenia i ćwiczenia)
Stanisław Kawula
DZIEDZINY PEDAGOGIKI JAKO NAUKI, ZATEM PODZIAŁ NA SUBDYSCYPLINY: Ujęte w postaci kryteriów
1. Kryterium celów działalności edukacyjnej
– czyli formowanie się zdolności życiowych człowieka (nauczanie- uczenie się, umiejętności instrumentalne) - DYDAKTYKA
- kształtowanie umiejętności podejmowania decyzji moralnych – formowanie postawy wobec świata (działalność wychowawcza)- TEORIA WYCHOWANIA 2. Kryterium metodologiczne
- obszar analiz odnoszący się do pedagogiki jako samej nauki oraz uwarunkowań procesów i czynności edukacyjnych tu znajduje się PEDAGOGIKA OGÓLNA wraz z METODOLOGIĄ PEDAGOGIKI i HISTORIA WYCHOWANIA. Pedagogika ogólna nie tylko opisuje praktykę edukacji, ale stanowi formę autorefleksji samej pedagogiki
- obszar analiz akcentujących czynniki społeczne procesów i czynności edukacyjnych, a więc oddziaływanie różnych środowisk wychowawczych i socjalizacyjnych –
PEDAGOGIKA SPOŁECZNA
3. Kryterium rozwojowe
Szeregujące subdyscypliny pedagogiczne według etapów życia człowieka poddanego oddziaływaniom edukacyjnym PEDAGOGIKA WIEKU PRZEDSZKOLNEGO, WCZESNOSZKOLNEGO, DZIECI I MŁODZIEŻ, ANDRAGOKIKA (dorosłych), GERONTOLOGIA (wiek poprodukcyjny).
Subdyscypliny te zajmują się badaniem warunków, które najbardziej sprzyjają rozwojowi podmiotów z różnych poziomów praktyki edukacyjnej (np.
eksperymentalne badanie skuteczności metod).
4. Kryterium dewiacji i defektów rozwojowych człowieka Tu wyróżniona PEDAGOGIKA SPECJALNA z podziałem na oligofrenopedagogikę, surdopedagogikę, tyflopedagoikę, pedagogikę rewalidacyjna, pedagogikę resocjalizacyjną, bada możliwości wsparcia rozwoju.
5. Kryterium instytucjonalne
Konkretna działalność praktyczna przebiegająca w instytucjach: PEDAGOGIKA PRZEDSZKOLNA, PEDAGOGIKA SZKOLNA, PEDAGOGIKA SZKOŁY
WYŻSZEJ. Zajmuje się badaniem organizacji szkolnictwa
6. Kryterium problemowe
Typ problematyki, jaka się zajmujemy – np. systemy edukacyjne na świecie –
PEDAGOGIKA PORÓWNAWCZA
Zawód nauczyciela – PEDEUTOLOGIA
7. Kryterium dziedzin działalności ludzkiej Analiza rodzajów działalności człowieka, które objęte są zainteresowaniem pedagogiki
PEDAGOGIKA PRACY SOCJALNEJ, PEDAGOGIKA OPIEKUŃCZA,
PEDAGOGIKA TERAPEUTYCZNA, PEDAGOGIKA CZASU WOLNEGO
System pojęć pedagogicznych
EDUKACJA
WYCHOWANIE
KSZTAŁCENIE
Nauczanie
Uczenie się
SYSTEM OŚWIATOWO-WYCHOWAWCZY
Środowisko wychowawcze,
Cele nauczania,
Czynności ucznia,
proces wychowania,
treści nauczania,
zasady uczenia się.
sytuacja wychowawcza,
zasady nauczania,
Rodzaje uczenia
akt wychowawczy,
metody nauczania,
się, wiedza
interakcja wychowawcza,
formy organizacyjne
szkolna,
cele, treści formy
nauczania,
zainteresowania
wychowania
środki nauczania,
ucznia,
ogniwa procesu
przedmiot uczenia
nauczania,
się, niepowodzenia
programy nauczania,
szkolne, trudności
jednostki
dydaktyczne
metodyczne